Μετεμψύχωση, το ψεμα που για πολλους εγινε αληθεια
Θέλω να διευκρινίσω κάτι που πολύ σήμερα συζητιέται. Αυτό είναι το θέμα της μετεμψύχωσης. Θα πω δύο λόγια για το θέμα αυτό κατ’ αποκάλυψη Θεού. Αδέλφια μου, μόνο σε αυτή την περίπτωση της ανάστασης λαμβάνει χώρα η μετεμψύχωση. Όσοι πεθάνανε έχασαν το σώμα τους, όχι όμως το πνεύμα τους. Έχουν πεθάνει όμως για τον κόσμο αυτό εκατό τοις εκατό. Μόνο όταν συντελεστεί η πρώτη ανάσταση θα λάβουν οι άνθρωποι που πέθαναν σώμα αχειροποίητο. Όλοι οι εν Κυρίω κοιμηθέντες θα λάβουν σώμα αχειροποίητο και στην γενική ανάσταση όλοι οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου θα λάβουν τα σώματά τους. Στην γενική ανάσταση θα δημιουργηθούν τα σώματα από τη γη, αφού ο σπόρος του κάθε ανθρώπου δεν έχει χαθεί, ζει στη γη. Εξάλλου ο άνθρωπος από τότε που έφυγε από τον Θεό επιστρέφει σε αυτή διά του θανάτου μέσω της ανυπακοής, της αμαρτίας και της ημιμάθειας. Αυτή λοιπόν η γη είναι επαγγελία και προφητεία θα δώσει τα σώματα όλων όσων η αμαρτία, η φθορά, η άγνοια οδήγησε στο θάνατο για κρίση ζώντων. Έτσι η ψυχή, η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου θα βρει ένα καινούργιο σώμα ώστε να μεταβιβαστεί η συγκεκριμένη ψυχή που το έχασε. Μέχρι να συντελεστεί η εν Κυρίω ανάσταση δεν υπάρχει μετεμψύχωση. Τι γίνεται όμως με το πνεύμα όταν πεθαίνει; Το σώμα ξέρουμε πάει στο χώμα, διαλύεται. Το πνεύμα τι γίνεται; Αδέλφια μου, μέχρι σήμερα τα πνεύματα συλλέγονται στην χώρα των πνευμάτων. Ο Κύριος γνωρίζουμε ότι κατέβηκε στην χώρα των πνευμάτων και τους φανέρωσε ότι θα γίνει ανάσταση. Έτσι όλα τα πνεύματα χάρηκαν. Όπως και στην αποκάλυψη έχουμε διαβάσει ότι πολλές φορές παραπονιούνται λέει εκεί που βρίσκονται και λένε ως πότε Κύριε θα μένουμε εδώ σ’ αυτή τη φυλακή. Τώρα όσοι πίστεψαν στην μετεμψύχωση λέγοντας πως κάθε θάνατος δημιουργεί και μία άλλη καινούργια γέννηση του ίδιου του ανθρώπου σε άλλον ανθρώπινο σώμα ή σε ζώο μέσω της γέννησης, ανάλογα με το αν θέλησε να εξελιχτεί ή όχι όταν ζούσε σε αυτόν τον κόσμο, δεν μπορεί να υφίσταται η λογική αυτή και ο λόγος διότι υπάρχει πολλαπλασιασμός των ανθρώπων πάνω στον πλανήτη γη αλλά και των ζώων και δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός ανθρώπων ο οποίος να παραμένει ο ίδιος εξ αρχής της Δημιουργίας ώστε να εξελίσσεται συνέχεια. Μόνο αν υπήρχε συγκεκριμένος αριθμός εξ αρχής ανθρώπων ή ζώων θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μετεμψύχωση και εξέλιξη του ανθρώπου με αυτόν τον τρόπο. Και πάλι δύσκολο. Θα το συζητήσουμε όμως άλλη φορά. Γι’ αυτό κατηγορηματικά σας δηλώνω ότι δεν υπάρχει μετεμψύχωση όπως σήμερα πολλοί πιστεύουν. Δηλαδή ότι συντελείται μετεμψύχωση σε κάθε θάνατο με μία νέα γέννηση. Όλα αυτά τα λέω χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν γι’ αυτή του την πίστη. Απλώς λέω αυτό που ο Θεός μου φανέρωσε. Από εμένα με όποια πίστη και αν βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος γίνεται αποδεκτός μέσω της αγάπης η οποία τα πάντα δέχεται.
Το θέμα αυτό με απασχόλησε να το ερευνήσω και να ρωτήσω τον Θεό. Αδέλφια μου, όλα αυτά είναι φιλοσοφική ινδουιστική θεωρία η οποία ήρθε από την πτώση ενός ανθρώπου. Όπως και ο θάνατος ήρθε σε όλο το ανθρώπινο γένος από την πτώση ενός ανθρώπου. Δεν είναι δύσκολο να ζήσουν πολλοί το λάθος όταν ένας το πιστέψει και έχει και κάποια θέση στις κοινωνίες των ανθρώπων. Εξάλλου, σήμερα υπάρχει ανταγωνισμός ιδεών, κρατών, εθνών, θρησκειών ποιος θα επικρατήσει δογματικά στον άλλον. Μάλιστα όλοι όσοι τα εργάζονταν αυτά ακόμα και μέχρι σήμερα δεν είχαν ή έχουν γνωρίσει τον Χριστό, ο οποίος Χριστός κατήργησε τον φυσικό θάνατο και δεν μίλησε για μετεμψύχωση παρά για ανάσταση. Το παιδικό της υπόθεσης είναι ότι ακόμα και οι Χριστιανοί ενώ γνωρίζουν τον Χριστό αυτοί κηρύττουν ως αναγκαία κατάσταση την μεταθανάτια ζωή όπου ο άνθρωπος μεταβαίνει με τον θάνατο στον παράδεισο. Τον οποίον όμως θάνατο ουδείς θέλει να τον ζήσει. Αν ήταν έτσι ότι ο παράδεισος είναι στον ουρανό τότε για ποιο λόγο να μιλάμε για ανάσταση, για αφθαρσία αλλά και για ποιο λόγο ο Χριστός να επικρατήσει του θανάτου; Αδέλφια μου, πάντα η γέννηση του κάθε ανθρώπου είναι η αρχή μίας νέας ζωής και δεν έχει καμία σχέση η κάθε γέννηση με κάποια άλλη προηγούμενη ζωή. Όμως δεν μπορούμε να κλείσουμε το θέμα έτσι απλά. Θα πρέπει να δώσουμε βαθύτερη εξήγηση για να γίνει κατανοητό και ο λόγος διότι γνωρίζουμε σήμερα μέσα στην Φωνή Θεού Αφθαρσια και διά Πνεύματος Αγίου ότι όποια λέξη υπάρχει πίσω απ’ αυτή κατ’ αποκάλυψη Θεού υπάρχει και η υλική της υπόσταση, αφού όλες οι σκέψεις αλλά και οι λέξεις λαμβάνουν - έχουν και υλική υπόσταση. Το πρόβλημα όμως έγκειται στην εξήγηση που δίνει ο κάθε άνθρωπος στο θέμα που τον απασχολεί και συγκεκριμένα εδώ της μετεμψύχωσης ή και της όποιας λέξης, η οποία εξήγηση ερμηνεύεται ανάλογα το πνευματικό επίπεδο και εδώ έγκειται - δημιουργείται το πρόβλημα ώστε να έχει κάποιος μπερδέψει τον εαυτό του και πολλούς ανθρώπους. Η Φωνή Θεού Αφθαρσια όμως καλείται σήμερα να δώσει μία εξήγηση στο θέμα αυτό της μετεμψύχωσης διά Πνεύματος Αγίου. Δηλαδή ρωτάμε. Τι σχέση υπάρχει αδέλφια μου μεταξύ της νέας ζωής και της προηγούμενης ζωής αφού η νέα ζωή προήλθε από την προηγούμενη μέσω της τεκνογονίας και μάλιστα η νέα ζωή συνταξιδεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα με αυτή που έπαιξε τον ρόλο του γεννήσαντα οργανισμού, ο οποίος είναι ο πατέρας και η μητέρα; Τι σχέση λοιπόν υπάρχει; Η απάντηση έχει ως εξής. Απλώς υπάρχει μίμηση αλλά το σημαντικότερο είναι ότι υπάρχει και κληρονομικότητα. Εδώ ξεκαθαρίζεται η κατάσταση της σύγχυσης. Άλλο η κληρονομικότητα και άλλο ότι είναι η ίδια ψυχή, το ίδιο πνεύμα, το ίδιο πρόσωπο το οποίο μπαίνει σε καινούργιο σώμα ή σε κάποιο άλλο σώμα ώστε να τιμωρηθεί ή να βραβευτεί για να εξελιχτεί. Τι θέλω να πω. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Αδέλφια μου, όπως στον υλικό τομέα μεταβιβάζεται η περιουσία από τους γονείς στα παιδιά, έτσι και στην γέννηση του νέου ανθρώπου αλλά και σε κάθε γέννηση λαμβάνουμε την κληρονομικότητα από όλες τις γενιές της δίκης μας γενεαλογίας, η οποία γενεαλογία κάπου συναντάται και αναμειγνύεται και με τους άλλους ανθρώπους που έζησαν στον πλανήτη, η οποία ζωή όλων των ανθρώπων από καταβολής κόσμου είναι καταγεγραμμένη εξ αρχής της Δημιουργίας μέσα στα κύτταρά μας, στα γονίδια μας. Δηλαδή μέσα στα γονίδιά μας, στα κύτταρα μας όλοι έχουμε την γενεαλογία, την πνευματική εμπειρία αλλά και την ιστορία όλων των προγόνων μας και επειδή όλοι κάπου συναντιόμαστε έχουμε μέσα μας στα γονίδιά μας καταγεγραμμένη όλη την ιστορία όλων των ανθρώπων που παρήλθαν από καταβολής κόσμου. Έχουμε δηλαδή μέσα μας την παγκόσμια ιστορία. Έχουμε μέσα μας όλη την ιστορία όλων των ανθρώπων οι οποίοι έζησαν στην δική τους εποχή και έχουν την δική τους προσωπική ιστορία. Ο τρόπος που την έχουμε μέσα μας γίνεται μέσω της τεκνογονίας, μέσω της γέννησης η οποία τεκνογονία δημιουργεί και φέρνει μια καινούργια ζωή αλλά και την κληρονομικότητα φέρνει αφού αυτή υπάρχει στα γονίδια και μεταβιβάζεται στην καινούργια γέννηση.Μέσα στα γονίδιά μας ζει η κληρονομικότητα και συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα. Έτσι λοιπόν μέσα στα γονίδιά μας υπάρχει η παγκόσμια ιστορία μας από αρχής κόσμου και σε κάθε γέννηση μεταβιβάζεται αυτόματα και η κληρονομιά και η εξέλιξη του καθενός μας. Έτσι συμπληρώνουμε ελλείποντα. Δηλαδή το κύτταρό μας μοιάζει με έναν σκληρό δίσκο όπου καταγράφει την ιστορία μας από την αρχή της Δημιουργίας. Έτσι σε κάθε γέννηση έχουμε εξέλιξη, άρα και νέα στοιχεία στον σκληρό δίσκο (στο DNA μας) ο οποίος μέσω νέας ζωής συνεχίζει να καταγράφει αλλά και να μεταβιβάζεται με την καινούργια γέννηση μέσω της τεκνογονίας, όπως και οι αθλητές στην σκυταλοδρομία μεταβιβάζουν την σκυτάλη στον συναθλητή τους. Στην συνέχεια με την εξέλιξη που καθορίζει ο Θεός μέσω του προορισμού του ανθρώπου, αφού θέλει ο Θεός να φτάσει στην θέωση ο άνθρωπος, συμπληρώνονται ελλείποντα, νέα στοιχεία τα οποία λέγονται σοφία Θεού συναρπάζουσα. Η οποία σοφία του Θεού εξελίσσει μέσα από το καλό και το κακό.
Συμπέρασμα: Μέσω της τεκνογονίας μεταβιβάζεται η κληρονομιά μας και η εξέλιξη. Η κληρονομιά αυξάνει με την εξέλιξη. Στη συνέχεια μεταβιβάζεται με τη γέννηση – τεκνογονία στη νέα ζωή. Τι μεταβιβάζεται; Η ιστορία μας, η εξέλιξη, γενικότερα η όποια κληρονομικότητά μας αλλά συνάμα και η καινούργια εξέλιξη με την οποία εξέλιξη μέσω της εμπειρίας και της κληρονομικότητας καταφέρνει σιγά - σιγά να οδηγείται ο άνθρωπος στην θέωση. Όμως ο άνθρωπος της προηγούμενης γενιάς δεν ζει ο ίδιος παρά η κληρονομικότητά του. Μόνο αυτή μεταβιβάζεται στη νέα γένεση, δεν είναι όμως ο ίδιος άνθρωπος, η ίδια προσωπικότητα. Εδώ τώρα δημιουργείται η πλάνη. Πολλοί αντί να ασχοληθούν με την δική τους εξέλιξη σπουδάζοντας από την παλιά την οποίαν σήμερα ζουν, αρχίζουν να φιλοσοφούν την ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Έτσι γυρίζουν πίσω σε άλλες εποχές. Πολλοί βλέπουν μέσα τους έναν άλλον άνθρωπο και νομίζουν ότι είναι ένας άλλος άνθρωπος, ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής.
Τώρα, αφού μέσα του ο άνθρωπος ανακάλυψε κάτι τόσο δικό του, τόσο δυνατό το οποίο βλέπει και τα γονίδιά του το βεβαιώνουν ότι υπάρχει μέσα του, δηλαδή τι βεβαιώνουν, την προηγούμενη κληρονομιά, την προηγούμενη εποχή αφού αυτή είναι καταγεγραμμένη μέσα του, μπερδεύεται και νομίζει ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος εκείνης της εποχής ενώ είναι η κληρονομικότητα του άλλου. Δηλαδή είναι σαν να βρω εγώ ένα ρούχο μέσα σε ένα σεντούκι και να ντυθώ όπως ο προπάππους μου, να τον μιμηθώ, να φορέσω π.χ. φουστανέλα.
Όταν επιμένεις να το κάνεις αυτό και αρέσκεσαι διότι είναι γραμμένο μέσα σου λόγω της κληρονομικότητας, στην συνέχεια αρέσκεσαι σε αυτό και σου γίνεται συνήθεια αφού το θεωρείς κάτι πολύ δικό σου και είναι κάτι δικό σου γιατί ανήκει στην ιστορία σου, στην κληρονομικότητά σου, είναι μέρος της περιουσίας σου. Έτσι με την επανάληψη φορώντας το συνέχεια ο εγκέφαλός σου μπερδεύεται αφού είναι ισχυρά τα θέλω σου. Ο εγκέφαλός σου στην αρχή σε προειδοποιεί ότι αυτό το ρούχο το φόραγε ο παππούς σου, είναι του παππού σου και ανήκει σε άλλη εποχή και όχι στην δική σου. Εσύ όμως επειδή αρέσκεσαι και θέλεις συνέχεια να το φοράς γιατί κάποιος σε έκανε να πιστέψεις ότι είσαι ο ίδιος άνθρωπος ή διότι βρήκες μέσα σου την κληρονομικότητα κάποιου άλλου, τότε ο εγκέφαλος παύει να σε ειδοποιεί και σε αφήνει να το κάνεις δική σου αλήθεια. Το ψέμα όταν επαναληφθεί πολλές φορές ο εγκέφαλος το λαμβάνει ως αλήθεια. Το επόμενο βήμα είναι να πέφτεις στην καταναγκαστική ψύχωση. Αυτή έχει πολλές μορφές. Μία είναι εκείνη που ενώ ζεις σε άλλη εποχή ανασταίνεις μέσα σου μία άλλη εποχή, η οποία εποχή ναι υπάρχει μέσα σου λόγω της κληρονομικότητας. Το ψέμα έχει και συνέχεια! Τι γίνεται τώρα. Επειδή αυτή η εποχή δεν συμβαδίζει με την δική σου εποχή, ο εγκέφαλός σου μπερδεύεται όμως είναι έτσι φτιαγμένος ώστε να θέλει να σε προστατεύσει, γι’ αυτό σου δημιουργεί εναλλακτική λύση. Αυτή συμπεριλαμβάνει τον μυστικισμό, την οργάνωση, την εκκλησία, τα μέλη, τις κλειστές πόρτες, το μυστήριο ώστε να έχεις δύο ζωές αφού αυτό θέλεις και ο λόγος που το δέχεσαι αυτό άνθρωπε είναι διότι καταλαβαίνεις ότι θα σε κατηγορήσουν, θα σε παρεξηγήσουν, θα σε περάσουν για τρελό αν αρχίσεις από αύριο να κάνεις τον τσολιά, τον βασιλιά με στέμμα, τη Παναγία, τη Μαρία τη Μαγδαληνή, τον Καίσαρα, κ.λ.π.. Έτσι σου λέει κλείσε τις πόρτες, φόρα το στέμμα, είσαι ο βασιλιάς. Στη συνέχεια το ένα ψέμα φέρνει και το δεύτερο. Δηλαδή για να μην είσαι μόνος σου και αυτό δεν είναι καλό προσπαθείς να μυήσεις και άλλους για να βρουν τι ήταν πιο παλιά.
Όποιος τώρα δεν γνώρισε τον Χριστό να τον οδηγήσει στο μέλλον πέφτει στην παγίδα να μην έχει μέλλον. Ο Χριστός δεν είχε μυστικά, όλα τα έλεγε δημόσια. Από την ώρα που συνέχεια κρύβεσαι δεν μπορείς να λες ότι ανήκεις στον Χριστό. Ο Χριστός ήταν αλήθεια! Ο Χριστός είχε ένα πρόσωπο! Ο Χριστός δεν είχε διπλή ζωή. Ο Χριστός είχε μία ζωή.
Σε αυτές τις θεωρίες μάλιστα μιλάνε και για το κάρμα, δηλαδή πρέπει να πάθεις για να μάθεις φυσική συνέπεια η αγάπη να μην υπάρχει, να χάνεται. Ο Χριστός ήταν αγάπη! Ο Χριστός με την παρουσία του ελευθέρωνε ανθρώπους.Θυμάστε την μοιχευομένη! Η αγάπη δεν θέλει να πάθεις. Η αγάπη θέλει να σε βοηθήσει να καταλάβεις πριν πάθεις για να μην πάθεις! Γι’ αυτό ο Χριστός πέθανε για μας ώστε να μην πεθάνουμε εμείς. Αυτή είναι αγάπη! Ο Χριστός είπε, αν σε αγγαρεύση τις μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο. Ο Χριστός έφερε μία νέα μορφή αγάπης στον κόσμο. Πρώτα, έπρεπε κάποιος για να δώσει αγάπη να την δώσει όταν του ζητηθεί βοήθεια. Τώρα η αγάπη, ο Χριστός τρέχει από μόνος του. Τρέχει η αγάπη ώστε να προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις.
Αδελφέ μου, εσύ που πιστεύεις στην μετεμψύχωση θα πρέπει να καταλάβεις ότι δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος μίας άλλης εποχής, αυτός που βρήκες επειδή ερεύνησες τον εαυτό σου, τον οποίον βλέπεις ή συναντάς μέσα σου λόγω της κληρονομιάς. Ακόμη και το πνεύμα σου, η προσωπικότητά σου δεν είναι ίδια. Σε καμία άλλη εποχή δεν είσαι ίδιος με κανέναν. Εσύ είσαι το μέλλον, όχι το παρελθόν. Και αυτό θα το δούμε διότι θα έρθει η ώρα που όταν φτάσουμε στην ενότητα, θα έρθει η αγάπη και θα λάβει χώρα η δευτέρα παρουσία του Κυρίου και η ανάσταση όλων των εν Κυρίω πρώτα κοιμηθέντων και στην συνέχεια η γενική ανάσταση όλων των ανθρώπων για κρίση ζώντων. Τότε θα το καταλάβουμε άπαξ διά παντός. Ακόμα θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν πεθάνει. Άρα υπάρχει ο δρόμος της αφθαρσίας! Ό,τι πέτυχε ένας άνθρωπος όλοι το μπορούν αρκεί να βαδίσουν τον ίδιο δρόμο. Ο Χριστός, ο Κύριός μας, ο μεγάλος αδελφός μας, μας φανέρωσε πως ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα, αρκεί να βρεθεί υγιαίνουσα διδασκαλία. Υπάρχει όμως και ο δρόμος της ανάστασης και όχι της ίδρυσης της βασιλείας στον ουρανό σαν ψυχή. Ή ο δρόμος της ζωής ή ο δρόμος της ανάστασης! Ο Χριστός φανέρωσε, ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν. Ο Χριστός ήταν και είναι ο κατά φύσιν Υιός του Θεού, Θεός εις την ουσία! Μην μπερδεύουμε και εξυψώνουμε όποιον μιλά ή φιλοσοφεί με τον Χριστό και όλους τους κάνουμε ίδιους, μύστες, δάσκαλοι όλοι το ίδιο. Όχι! Άλλο ο Χριστός, άλλο οι δάσκαλοι και άλλο οι μύστες. Ο Χριστός έδωσε αγάπη! Σταυρώθηκε! Νίκησε τον θάνατο! Ο Χριστός είναι Υιός Θεού, προχώρησε και εξέλιξε τον άνθρωπο. Είναι Υιός Θεού κατά πνεύμα και κατά σάρκα. Ο Χριστός έλεγε και γινότανε. Αδέλφια μου, ο Χριστός είναι το μόνο υγιές παράδειγμα στον κόσμο.
Το θέμα λοιπόν αυτό της μετεμψύχωσης εν συντομία το ανέλυσα. Υπάρχει και το θέμα της μετενσάρκωσης αλλά και της αφθαρσίας. Όλα θα τα συζητήσουμε και σήμερα αλλά και άλλη φορά θα μας δοθεί ευκαιρία. Εν συντομία σήμερα αναφέραμε ορισμένα στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ποια η σωστή έννοια της μετεμψύχωσης.