Ζωή και Αφθαρσία
Ξέρουμε ότι ο Θεός έφερε την ζωή και την αφθαρσία δια του Ευαγγελίου. Η αφθαρσία είναι επαγγελία του Θεού η οποία θα δοθεί στον άνθρωπο δια Πνεύματος Αγίου. Για να μην έχει δοθεί ακόμα, πάει να πει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά κάτι τόσο μεγάλο. Εδώ δεν μπορούμε τα απλά, που είναι η ενότητα, η αγάπη μεταξύ μας, η αλληλεγγύη, η δικαιοσύνη κλπ. και ο λόγος που δεν μπορούμε, είναι τα συμφέροντα και οι εγωισμοί. Θα ήταν αδιανόητο κάτι τέτοιο να ερχόταν στον κόσμο μας με τα στοιχεία που έχουμε σαν άνθρωποι σήμερα, δεν γίνεται, διότι ακάθαρτοι όπως είμαστε, με τα συμφέροντα που έχουμε, ο ένας θα σκότωνε τον άλλον. Σίγουρα όμως θα δοθεί από τον Θεό στον άνθρωπο, όταν το ανθρώπινο γένος καταλάβει τις αξίες που καθορίζουν τις μεταξύ μας σχέσεις, τις αγιοπνευματικές αξίες. Οι βασικές αρχές για την ζωή είναι η αγάπη, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό, αλλά και η αρετή των αρετών, η ταπεινοφροσύνη. Ο θάνατος ξέρουμε δεν είναι καθόλου ευχάριστος, όπου και αν τον συναντήσουμε γύρω μας. Μάλιστα αυτός έρχεται και έξαφνα με ένα δυστύχημα ή με μια φυσική καταστροφή, τις περισσότερες φορές έρχεται με το γήρας, το οποίο το δημιουργεί η φθορά. Η φθορά δεν είναι μια φυσική κατάσταση, όπως όλοι θέλουν να πιστεύουν, αλλά είναι μια κατάσταση την οποία φέρνει στην ζωή μας η αμαρτία. Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος. Παρόλα αυτά, αν και όλοι, λίγο ή πολύ πταίομεν, εμείς στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, θα το ψάχνουμε το θέμα αυτό, θα το ερευνάμε, θα το προσεγγίζουμε με την χάρη του Θεού και τον Λόγο του, όχι γιατί απαιτούμε από τον Θεό να το ζήσουμε, -όχι, δεν αξίζουμε κάτι τέτοιο-, όμως αν διορθώνουμε τον εαυτό μας και αν το ψάχνουμε για το καλό το δικό μας αλλά και την λύτρωση και την σωτηρία του ανθρώπου, τότε το έργο αυτό είναι ευάρεστο στον Θεό. Για να ζήσει αιώνια ένας άνθρωπος, χρειάζεται τέλεια αναπαραγωγή ή αλλιώς αναγέννηση κυττάρων, ειδικά αυτό να συμβαίνει στα ζωτικά όργανα του ανθρώπου, και μάλιστα με βάση την επιστήμη η οποία κατά τον προφήτη Ησαΐα είναι η στερέωση των καιρών. Το ανθρώπινο σώμα είναι σχεδιασμένο, ακόμα και έτσι όπως είναι σήμερα, να ζει γύρω στα 190 χρόνια, όμως όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν πολύ νωρίτερα. Εδώ μπαίνει το ερώτημα: Γιατί με τις έρευνες που κάνουμε καθημερινά στο αγιαστήριο, καταλήγουμε, ότι όπως υπάρχει σήμερα, ακόμα και στην φύση, μια αργή δηλητηρίαση που καταστρέφει ακόμα και την ίδια την γη μας, αφού και ένα δέντρο που μπορεί να ζήσει και 1000 χρόνια, δεν φτάνει ούτε τα 100 χρόνια, ακριβώς το ίδιο είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει και στον άνθρωπο; Ο άνθρωπος για μένα, πεθαίνει από μια αργή συνεχόμενη πνευματική και υλική δηλητηρίαση που εντάσσεται στα πλαίσια των τροφών, όπως η πολλή ζάχαρη, το πολύ αλάτι, το κρέας σε καθημερινή βάση, τα έτοιμα φαγητά, αφού έχουν πολλά συντηρητικά, και πολλά άλλα. Ακόμα εδώ, έρχεται να προστεθεί για τον άνθρωπο και ένα άλλο τοξικό, το οποίο ο Κύριος μας το φανέρωσε και αυτό είναι η αμαρτία, η οποία συντελείται στην σκέψη και που στην συνέχεια ολοκληρώνεται στο πνεύμα μας, με φυσική συνέπεια να έχουν αυτές οι σκέψεις ολέθριες καταστάσεις στο σώμα. Λέγεται, ότι μια μεγάλη στενοχώρια είναι ικανή να σε πεθάνει ή να σε γεράσει σε ένα βράδυ, ένας μεγάλος θυμός είναι ικανός να σε σκοτώσει. Όλα αυτά, βάσει του Λόγου του Θεού λέγονται αμαρτίες, και είναι πολλές. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται, ότι υπάρχει και πνευματική δηλητηρίαση, ψυχολογική, η οποία συμπεριλαμβάνει το στρες, το άγχος, τις στενοχώριες, τις αδυναμίες, τις φοβίες κλπ. Ο Κύριος φανέρωσε ότι αν ένας έχει πνεύμα ζωοποιόν, τότε καμία τροφή δεν τον βλάπτει, 17 Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας·
18 όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.
19 Ο μεν λοιπόν Κύριος, αφού ελάλησεν προς αυτούς, ανελήφθη εις τον ουρανόν και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού.
20 Εκείνοι δε εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, συνεργούντος του Κυρίου και βεβαιούντος το κήρυγμα διά των επακολουθούντων θαυμάτων. Αμήν. Ναι, θα μπορούσε να γίνει, να ζήσουμε. Διότι αν παρατηρήσουμε, θα δούμε μεγάλα πράγματα να συμβαίνουν μέσα μας, να συντελούνται μέσα μας. Δηλαδή, δεν είναι μυστήριο ότι το πάγκρεας φτιάχνει καινούργια κύτταρα κάθε 24 ώρες, το στομάχι κάθε τρεις μέρες γίνεται καινούργιο, αφού με τόσα τοξικά δεν θα άντεχε, αν δεν αναγεννιόταν, αλλά και όλο το σώμα κάθε 7 χρόνια και όλα τα κύτταρα, αναγεννιόνται. Μάλιστα ξέρουμε ότι όλα τα όργανα, μαζί και το δέρμα, τα πάντα, αναγεννιόνται, ανανεώνονται, γίνονται όλα καινούργια. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι όλα γίνονται σωστά μέσα μας, απλώς η διαδικασία δημιουργεί κάποια ελαττώματα τα οποία δημιουργούν την φθορά στην διαδικασία. Δημιουργούνται ακόμα και τα προβλήματα υγείας, και τούτο φαίνεται στα απόβλητα τα οποία μαζεύει το σώμα. Αυτά δυστυχώς είναι πολλά, και αυτά είναι τα τοξικά που μας δηλητηριάζουν. Ίσως εδώ να είναι το πρόβλημα. Επειδή δημιουργούμε τοξικά απόβλητα. Ξέρετε γιατί χρειάστηκε η εξέλιξη; Για να καταλάβουμε ότι πέρα από τις τοξικές τροφές, υπάρχουν και οι τοξικές σκέψεις, που το επηρεάζουν το σώμα, αφού ο άνθρωπος έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι μόνο υλικός αλλά και ψυχοσυναισθηματικός. Εδώ ρωτάμε: Μήπως το πρόβλημα μας είναι το πώς σκεφτόμαστε, αφού αυτό επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα, διότι ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα έχει αποδειχθεί ότι και τον καρκίνο σε λίγα λεπτά τον καταστρέφει. Αν λοιπόν πιστεύω, βοηθήσουμε το πνεύμα μας στο να σκέφτεται όπως του Κυρίου, είναι σίγουρο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα θα δουλέψει σωστά, θα έχουμε τέλεια αποτοξίνωση όλων των βλαβερών ουσιών που γεννιόνται από τα φαγητά ή από το πνεύμα, την σκέψη. Η αληθινή αναγέννηση εν Κυρίω για μένα, δημιουργείται από την αφιέρωση που χρειάζεται, για να κατανοήσει ο άνθρωπος, πώς θέλει να ζήσει, να κατανοήσει τον Λόγο του Θεού. Ξέρετε, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ο Θεός έφερε την ζωή και την αφθαρσία δια του Ευαγγελίου. Συμπεραίνουμε, ότι μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού βρίσκεται η ζωή και η αφθαρσία. Πιστεύουμε λοιπόν ότι το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο θα καταργήσει τον θάνατο, αφού θα δημιουργήσει στον εγκέφαλό μας ανασυγκρότηση, αναγέννηση, αλλαγή βιοχημικών διεργασιών, οι οποίες θα ωφελήσουν το σώμα αλλά και θα το ζωοποιήσουν. Για να λέει ο Θεός, ότι «Ή δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν ... ;» (Κορινθίους Α΄ 6:19). «Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν; Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός» (Κορινθίους Α΄ 3:16-17), αφήνει να εννοηθεί, ότι αυτό πρέπει να ζει αιώνια σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Η προσοχή που χρειάζεται από όλους μας, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις αναγέννησης, εξέλιξης, εφαρμογής αυτού στην καθημερινότητά μας, θα παίξει τον πιο σημαντικό ρόλο. Χρειάζεται αφιέρωση. Δεν μπορεί ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου να είπε το «Πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς.» (Α Θεσ. 5:16-18), και εμείς ποτέ να μην το ζούμε, αν και λέμε ότι πιστεύουμε. Μόνο με αυτή την αρχή την οποίαν μόνο ο Λόγος του Θεού μπορεί να αναπτύξει μέσα μας, μόνο τότε όλα μπορούν να αλλάξουν. Και πράγματι, όταν είμαστε νέοι, αφού δεν έχουμε επηρεαστεί από το μεταπτωτικό σύστημα των ανθρώπων, βλέπουμε ότι το σώμα μας δουλεύει τέλεια, αν και σε πολλούς, ακόμα και νέους δεν δουλεύει, σίγουρα θα παίζει ρόλο η άγνοια. Μην βλέπουμε, ότι κάποιος είναι νέος και γνωρίζει τα ηλεκτρονικά, τηλέφωνο, υπολογιστή κλπ. Είναι πολλοί που είναι νέοι, αλλά είναι τόσο κοσμικοί, τόσο παράξενοι, τόσο απότομοι, τόσο θυμώδεις, τόσο εωσφορικοί, τόσο εγωιστές, τόσο ξερόλες, που αν και νέοι, στο μυαλό είναι 100 χρόνων, αφού επαναλαμβάνουν τα ίδια, κρίνουν συνέχεια, βλέπουν λάθη, κλπ. Σε άλλους νέους δημιουργείται φθορά με γρήγορο ρυθμό, και ο λόγος, διότι παίζει ρόλο η κληρονομικότητα και το περιβάλλον, αφού αυτά σου δημιουργούν πιέσεις και πολλές συγκρούσεις, πολλές φορές χωρίς λόγο. Όλοι εργάζονται για το μέλλον και ποτέ δεν απολαμβάνουν το σήμερα, αφού έτσι έμαθαν. Τώρα αν κάποιοι νέοι χάνουν την ζωή τους, είναι διότι έχουν πολλά τοξικά που πηγάζουν από τον εγωισμό, ο οποίος τους κάνει παντού να βλέπουν λάθη. Αν δεν φταίει κάποιος και παρόλα αυτά πεθάνει, τότε ίσως αυτή είναι η αποστολή του, διότι ο Θεός σώζει πολλούς και μέσα από τον θάνατο. Και μην νομίζετε, ότι επειδή είναι νέοι, δεν έχουν τοξικές σκέψεις ή ότι δεν έχουν σκέψεις απελπισίας, θυμού ή εγωισμού, απληστίας ή φιλαργυρίας κλπ. Εγώ γνώρισα πολλούς νέους τόσο μπερδεμένους, που δεν ήξερα από που να αρχίσω για να τους βοηθήσω. Σίγουρα εμείς τώρα, δεν προσπαθούμε να κρίνουμε τους νέους ή τους ανθρώπους, εμείς κάνουμε έρευνες που μας οδηγούν στο πώς μπορούμε να ζήσουμε αιώνια. Εδώ, μιας και είπα για τους νέους, θέλω να πω κάτι που είπε ο Κύριος, «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.» (Ματθ. 18:3), και εννοεί εδώ τα παιδιά, όταν αυτά δεν είναι ακόμα επηρεασμένα από τον κόσμο. Η ζωή και η αφθαρσία είναι μία βασική επαγγελία που έφερε ο Χριστός, μάλιστα ο ίδιος είπε, «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα. πιστεύεις τοῦτο;» (Ιω. 11:26). Τώρα θα αναφέρω μερικά παραδείγματα που δημιουργούν εμπόδια και γίνονται αιτία, ώστε να μην μπορούμε να ζήσουμε με ειρήνη, με χαρά, με σοφία, αλλά θα αναφέρω και το τί θα πρέπει να κάνουμε εμείς, ώστε να αποφύγουμε αρνητικές καταστάσεις.
Μέσα μας υπάρχουν πολλές πηγές ενέργειας, τις οποίες χρειαζόμαστε. Αυτές οι πηγές δεν ανοίγουν, ώστε να ζωοποιήσουν το σώμα, διότι μαζεύονται πολλά απόβλητα τα οποία φέρνει στην ζωή μας η άγνοια, όπως ο θυμός, οι πονηρίες, ο εγωισμός, η κρίση κλπ. Αυτά κλείνουν τις πηγές της ζωής. Δεν μπορείς με τον εγωισμό να ζήσεις ποιοτικά, ποσοτικά, δεν μπορείς με τις πονηρίες, με τους θυμούς, με τις κακίες στην ψυχή σου να ζήσεις. Αυτά και άλλα πολλά κάνουν το σώμα να μην επικοινωνεί με το ζωοποιόν πνεύμα, με τον Θεό, με το αγαθό, φυσική συνέπεια να έρχεται εν δυνάμει η ασθένεια και τελευταία ο θάνατος. Αν θέλουμε ζωή, θα πρέπει πρώτα να πολεμήσουμε με το Πνεύμα του Θεού, το οποίο ζωοποιεί. Είδατε τί λέει; Ζωοποιεί. Μεγάλη κουβέντα να υπάρχει ένα πνεύμα που ζωοποιεί, και ο άνθρωπος να θέλει να ζήσει, και όμως αυτό το πνεύμα να το έχει περιφρονήσει. Για να δούμε τώρα, τί να πολεμήσουμε με αυτό το πνεύμα. Πριν πολεμήσουμε όμως, να ξέρουμε, «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.» (Εφ. 6,12). Ξεκινάμε. Πρώτον, είναι σημαντικό να νικήσουμε τις φοβίες μας, τις ανασφάλειές μας. Αυτά, όταν υπάρχουν στην ζωή μας, και σε όλους υπάρχουν, μας βγάζουν από την αγάπη, «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ» (Α Ιω. 4,18). Ο Κύριος, το πρώτο που έκανε, ήταν να φύγει στην έρημο. Σε αυτήν, νίκησε για μένα τις φοβίες τις δικές μας, δηλαδή την εξάρτηση από το φαγητό, τον εγωισμό και το ψέμα, που μας καλεί ο διάβολος στο να υπηρετήσουμε ως αλήθεια σε όλη μας τη ζωή. Στην συνέχεια φανέρωσε, ότι τον Θεό να προσκυνάμε και την αλήθεια. Έτσι απέδειξε, ότι όταν φτάσουμε στο σημείο να εμπιστευθούμε τον Θεό κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωής μας, τότε θα φύγουν όλες οι φοβίες. Όταν συμβεί αυτό στην ζωή μας, έρχεται η ελευθερία. Αυτή η ελευθερία μας εξασφαλίζει μια μεγάλη και πολλές μεγάλες πηγές ενέργειας μέσα μας, οι οποίες μας εξασφαλίζουν υγεία, ισορροπία, χαρά. Να πολεμάμε τους φόβους μας, όπως ο Κύριος στην έρημο. Όταν φοβάσαι στο πώς θα ζήσεις, δηλαδή μην γίνει κάτι και χάσεις την δουλειά σου, τους ανθρώπους που στηρίζουν την ζωή σου και πολλά άλλα που μας προκαλούν φόβο, οτιδήποτε μας προκαλεί φόβο ή ανασφάλεια και έρχεται από αδυναμίες, από συμφέροντα, από πάθη, από το υλικό στοιχείο ή οτιδήποτε άλλο, τότε αυτή η πίστη, αυτός ο φόβος σε φέρνει πιο κοντά στον θάνατο. Ο φόβος κρύβει κόλαση και «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ» (Α Ιω. 4,18). Ο Ιώβ, αφού πέρασε πολλές δοκιμασίες, είπε, «επειδή εκείνο το οποίον εφοβούμην συνέβη εις εμέ, και εκείνο το οποίον ετρόμαζον ήλθεν επ' εμέ» (Ιώβ 3:25). Είδατε τώρα; Μόνοι μας τραβάμε το κακό πάνω μας, αφού ζούμε κακά, και μόνοι μας θα τραβήξουμε το καλό πάνω μας, αν μάθουμε να ζούμε καλά, αγιοπνευματικά. Για να μην έχουμε σκέψεις και φοβίες, χρειάζεται συνεχόμενη πνευματική δραστηριότητα, μέχρι να εξασφαλίσουμε τον νου του Θεού. Αυτός να είναι ο στόχος μας και το πρώτο μέλημά μας, να βάζουμε πάνω απ’ όλα το θέλημα του Θεού, το οποίο ζητά την συμμετοχή μας, ώστε να μας χαρίσει αλλά και να μας εξασφαλίσει ο Πατέρας το «ἐγὼ εἶπα· θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες·» (Ψαλ. 81,6) και σε δεύτερη μοίρα όλα τα άλλα. Έχουμε πολλές περιπτώσεις του Κυρίου με ανθρώπους που τους κάλεσε ή αυτοί θέλησαν να τον ακολουθήσουν και μπήκαν πολλά εμπόδια.
Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Κεφ. 14:16-24, «Εἶπεν ὁ Κύριος την παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.
Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.
Καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.
Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.