Μέγα χάρισμα οι λόγοι διδαχής διότι σημαίνει άγια διδασκαλία, Πνεύμα Άγιο. Ο τρόπος του διδάσκει, είναι το κήρυγμα και μάλιστα δια να είναι σωστό και αληθινό, δια να είναι τέλειο το κήρυγμα θα πρέπει να έχει και την προφητεία, να έχει την σοφία και τελευταία απαραίτητο την ταπείνωση. Ο χριστιανός εκείνος ο οποίος θέλει να κάνει τον διδάσκαλο πρέπει να έχει αυτά τα χαρίσματα, αυτές τις ιδιότητες του Θεού, του Πνεύματος του Αγίου δια να δύναται να τελεσφορεί και να οικοδομεί την εκκλησία του Χριστού. Ώστε το κήρυγμά του να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων των ακροατών. Όταν γίνεται αυτό τότε το κήρυγμα, οι λόγοι διδαχής αφού προκαλούν ενδιαφέρον είναι λόγοι του Θεού. Εύχομαι όλοι μας να είμεθα μεστοί Πνεύματος Αγίου, γένοιτο αμήν. Στο κήρυγμα ανήκει η ομολογία της πίστεως, ανήκει και το πορευθέντες όλα όμως να γίνονται με σοφία. Όταν δεν είναι του Χριστού το κήρυγμα ή φυτρώνεις εκεί που δεν σε έσπειραν, κινδυνεύει. Στις πράξεις των αποστόλων αναφέρει: Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.
Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν είπε, τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω σεις δε τίνες είσθε;
Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τετραυματισμένοι έφυγον εκ του οίκου εκείνου.
Και τούτο έγεινε γνωστόν εις πάντας, Ιουδαίους τε και Έλληνας, τους κατοικούντας την Έφεσον και επέπεσε φόβος επί πάντας αυτούς και εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού.
Και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερόνοντες τας πράξεις αυτών.
Τότε γίνονταν αυτό, τώρα όμως τα δαιμόνια καταλαβαίνουν ότι αν κάνουν κάτι τέτοιο θα τα βάλουν φυλακή μαζί με τον άνθρωπο που τα έχει και έτσι δεν φτάνει στα άκρα ο δαιμονισμένος. Όμως κάνει το άλλο, σε κατηγορεί και βάζει στους πιστούς να σε αποφεύγουν, διότι καταλαβαίνει ότι λες ψέματα.