Σημαίνει χρήσιμος άνθρωπος. Άνθρωπος ο οποίος ερευνά τον λόγο του Θεού, άνθρωπος που ερευνά τον Θεό ώστε να αντλήσει την σοφία του Χριστού, η οποία στηρίζεται στον λόγο του ίδιου του Χριστού και που έχει ως εξής, μεγαλήτερα τούτων θέλετε ποιήσει. Αυτός ο χριστιανός ερευνά τον λόγο του Θεού ώστε να βρει τα μέσα να βοηθήσει τον εαυτό του αλλά και να μεταδώσει στους συνανθρώπους του και σε όλη την γενιά του τον Χριστό. Ώστε όλοι να αναγεννηθούν και να ζήσουν ευλογημένοι. Σκοπός του είναι να μεταδώσει τα άφθαρτα στοιχεία του ευαγγελίου, ώστε όλοι να γίνουν χρήσιμοι στον Θεό και στον κόσμο αποκαλύπτοντας τα μέσα που είναι να θεοποιηθούν. Στον κόσμο χρηστότητα δεν υπάρχει, διότι το στοιχείο αυτό το εξαφανίζει το ατομικό συμφέρον και αυτοί που κατά κόσμο λένε ότι χρησιμεύουν βοηθώντας άλλους στο βάθος κρύβεται το ατομικό τους συμφέρον. Το οποίο δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν μόνοι τους και έτσι χρησιμοποιούν υπαλλήλους τα αφεντικά, ψηφοφόρους οι πολιτικοί κ.λ.π. με σκοπό όμως να μεγαλώσουν αυτοί. Όταν όμως μπορέσουν και εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους τότε διώχνουν όσους τους βοηθούσαν εν αμοιβή και αποδεικνύεται ότι χρηστότης δεν υπάρχει στον κόσμο, μάλιστα εκατομμύρια υποθέσεις βρίσκονται στα δικαστήρια και είναι έτοιμοι αφεντικά και υπάλληλοι το ευγενικό καλημέρα να γίνει κακεντρέχεια. Το αντίθετο της χρηστότητας είναι η αυστηρότητα, όσο η χρηστότης του Θεού όσο και η αυστηρότης γίνεται καταφανής εις την ζωή μας, δυνάμεθα κάλλιστα να νοιώθουμε, να διαισθανόμεθα πότε είμεθα εις την χρηστότητα και πότε είμεθα εις την αυστηρότητα. Όταν μέσα μας υπάρχει η καλή συνείδηση, υπάρχει η ειρήνη που ειρηνεύουμε με τον εαυτόν μας ειρηνεύουμε και με τον Θεό προπάντων αλλά και με τον συνάνθρωπό μας. Είναι ένα δείγμα ότι όντως υπάρχουμε μέσα εις την χρηστότητα του Θεού, διότι και όλες οι εργασίες μας αντιμετωπίζονται με αυτό το πνεύμα της χρηστότητας του Θεού και πάντοτε είμεθα νικητές. Πάντοτε στην χρηστότητα μας διακατέχει η χάρις του Θεού και με την πίστιν στον Χριστό λύνουμε όλα τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε εις την ζωή μας. Επομένως δεν είναι δυνατόν να μην νοιώθουμε, να μην διαισθανόμεθα την χρηστότητα και να μην γευόμαστε συγχρόνως το μεγαλειώδες τούτο έργο το οποίον έκαμε ο Χριστός εις ημάς. Και μόνον όταν έχουμε αυτό δεν χρειαζόμεθα τίποτε άλλο εις τον κόσμο, ας έχει όλος ο κόσμος όλα τα υλικά αγαθά και ημείς ας έχουμε μόνο την χρηστότητα του Θεού. Όταν τώρα δεν έχουμε χρηστότητα έχουμε αυστηρότητα. Και σίγουρα μέσα μας συνεχώς υπάρχει ο εσωτερικός μας κόσμος επαναστατημένος, δεν έχουμε συνείδηση αγαθή, δεν είμεθα ικανοποιημένοι δι’ όσα έργα πράττουμε. Και δια τις σχέσεις μας με τον Θεό δεν έχουμε πίστη. Μάλιστα η αγάπη εξαφανίζεται, η ταπεινοφροσύνη χάνεται, δεν έχουμε τίποτα Θεού πάνω μας. Η αυστηρότητα όταν συνεχίζεται φέρνει τον ολέθριο εγωισμό όπου ο Θεός εκεί αντιτάσσεται, δεν ευλογεί τον άνθρωπο που τον διέπει αυστηρότητα μάλιστα ο άνθρωπος αυτός επιτίθεται και με τα λόγια και με τα χέρια και σε όλους βρίσκει λάθη. Μη γένοιτο εις ημάς.