Θαβώρ βλέπεις τον Θεό, γολγοθάς γίνεσαι Θεός
Ταξιδεύοντας εδώ και πολλά χρόνια πάνω στα δρώμενα του αγίου Ευαγγελίου έχει γίνει κατανοητό πλέον ότι ο αγιασμός, ο καθαρισμός, η ζώσα πίστη, η άφθαρτη ζωή και πλήθος ουρανόδρομων, πνευματικών ιδιοτήτων, καρπών, σημείων και στοιχείων που εκδηλώνει ο άνθρωπος του Θεού δεν ανήκουν στην αδιαφορία του αλλά στην καθολική, πνευματική λαχτάρα του να επικοινωνεί σε καθημερινή βάση με τον ζώντα Θεό. Με λίγα λόγια, το γεγραμμένο θεοί είσθε και υιοί Υψίστου πάντες ανήκει στην αφιέρωση, στην απόφαση, στην ειλικρίνεια, στην αλήθεια, στην πνευματική σοβαρότητα που θα πρέπει να διέπει τον άνθρωπο του Θεού. Η χλιαρότητα δεν φανερώνει πνευματική ωριμότητα αλλά εκδηλώνει αστάθεια πνευματική, ανεμπιστοσύνη στις εντολές και προτροπές του Αγίου Θεού. Ανήκει η χλιαρότητα δυστυχώς στα συμφέροντα, στις προσωπικές φιλοδοξίες, εν ολίγοις ανήκει στην πνευματική οκνηρία, τεμπελιά και ελαφρότητα, στοιχεία τα οποία δεν οδηγούν πουθενά την πνευματική μας προσπάθεια. Εμείς αδέλφια μου θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό και στον άνθρωπο του Θεού ο οποίος διαχρονικά έπαιξε αναγεννησιακό ρόλο στον πνευματικό πολιτισμό. Αλλά θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες και σε όλη την Δημιουργία που ανταποκρίνεται στο να ικανοποιήσει την λαχτάρα του ανθρώπου πάνω σε όλους τους τομείς, υπηρετώντας βιολογικά και πνευματικά, δίκαιους — άδικους, πιστούς — άπιστους. Η Δημιουργία φανερώνει με τον ρυθμό της την σοφία του Θεού, δίνοντας ερεθίσματα πνευματικά ώστε εκατομμύρια ερευνητές, φιλόσοφοι και συγγραφείς να φανερώνουν και να ξεδιπλώνουν την θεϊκή της υπόσταση και στάση, αιώνες τώρα. Η Δημιουργία μέσα στην σιωπή της ζωοποιεί τους ανθρώπους. Βιολογικά έχει υπηρετήσει, ανά τους αιώνες, δισεκατομμύρια ανθρώπους αλλά και σήμερα, σε καθημερινή βάση, χορηγεί τα αγαθά της σε 6 με 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Με όλα αυτά η Δημιουργία δείχνει την δοτικότητα αλλά και την θεότητα που την διέπουν. Όπως η Δημιουργία διακατέχεται από την υπέρμετρη αγάπη στο να υπηρετεί τα δημιουργήματα του Θεού έτσι και η αγάπη η δική μας να μην κλίνει γόνυ σε κάθε σταυροδρόμι, κυρίως όταν δέχεται την αποστροφή, τον εμπαιγμό, το κατηγορώ. Όσο η αποστροφή των γύρω μας μεγαλώνει τόσο η δική μας αγάπη να είναι ανιδιοτελής και να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό όπως και ο Θεός προστάζει. Η αγάπη μας είναι η βάση όπου ο Θεός θα αναπτύξει την μεταξύ μας σχέση εμπιστοσύνης. Συμφέρον μας είναι να μην έχει μέτρο η αγάπη μας, να δίνεται χωρίς μέτρο όπως και ο Απ. Παύλος αναφέρει, η αγάπη πάντα στέγει, ποτέ δεν εκπίπτει (Κορινθίους Α΄ 13:7—8). Πολλοί λένε ότι ο Θεός θα τραντάξει τον κόσμο διότι η ανοχή του για τον άνθρωπο ξεπέρασε τα όριά του και γι’ αυτό θα προκαλέσει, λένε, πόνο και θλίψη στο ανθρώπινο γένος τα επόμενα χρόνια. Όλα αυτά είναι νουθεσίες για μικρά παιδιά και λέγονται από εκείνους που θέλουν να φοβίσουν τους ανθρώπους για να τους ελέγχουν. Όλα αυτά προσβάλλουν τον Θεό διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει, έκαστος πειράζεται υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας (Ιακώβου 1:13-14). Το κακό στη ζωή του το φέρνει από μόνος του ο άνθρωπος. Ο Θεός διακατέχεται από άπειρη υπομονή, άπειρη αγάπη, άπειρη σοφία και από άπειρες, θεϊκές ιδιότητες. Ο Θεός αδέλφια μου διά του Παρακλήτου, διά του Φωσφόρου θα τραντάξει τον κόσμο με την σοφία και την αγάπη των εκλεκτών, οι οποίοι θα παρουσιάσουν τον Θεό διά Πνεύματος Άγιου καθώς είναι. Η Φωνή Θεού εργάζεται ώστε τα παιδιά της να αναγεννηθούν και να γίνουν το φως του κόσμου. Ο Χριστός εις όλον τον επί Γης βίο του είχε δίκιο σε ό,τι έλεγε και ό,τι έκανε όμως ήταν μόνος του με φυσική συνέπεια τα συμφέροντα και οι πονηρίες να τον εκμηδενίσουν και να τον σταυρώσουν. Σήμερα όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Θεός μέσω της Φωνής Θεού και διά Πνεύματος Αγίου θα προκαλέσει παγκόσμιο, πνευματικό σεισμό διότι ξεκίνησε η εν Θεώ αναγέννηση. Φαντασθείτε, σε μερικά χρόνια ο λαός του Θεού θα είναι πλειοψηφία διότι υπάρχει ο λαός του Θεού και διά Πνεύματος Αγίου θα γίνει η ανασυγκρότηση αυτού. Χρειάζεται όμως να του συμπληρωθούν πνευματικά ελλείποντα —αυτή είναι η αποστολή μας, η δουλειά μας δοσμένη υπό του Θεού. Μόνο τότε οι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται τους λαούς δεν θα ’χουν θέση μέσα στις κοινωνίες αφού η δημοκρατία που όλοι επικαλούνται θα παρέχει την εξουσία στην πλειοψηφία που θα είναι ο λαός του Θεού. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της Γης θα ακολουθήσουν την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Η συνειδητή αγάπη στον Θεό και στον αδελφό καθώς και η συνειδητή ταπείνωση θα φέρουν τον Θεό στη Γη. Αυτά τα δύο στοιχεία καλούμαστε να σπουδάσουμε σήμερα όσοι μετέχουμε, συμμετέχουμε στη Φωνή Θεού. Αυτός που αγαπά τον Θεό και τον αδελφό δεν εργάζεται αναπτύσσοντας το «εγώ» του αλλά υποχωρεί ώστε να βρεθεί χώρος και για τους γύρω του. Καλούμαστε άνωθεν να προσπεράσουμε, να υπερβούμε την παρούσα φθαρτή φύση που μας διακατέχει αφού γίναμε οπαδοί του εαυτού μας με το «εγώ» μας, για να μετέχουμε της ενυπόστατης ζωής που μας χαρίζεται υπό του Θεού με το «εμείς». Ας φροντίσουμε όλοι να κρατήσουμε την δάδα, που εμπιστεύθηκε στα χέρια μας ο Κύριός μας και ο Θεός μας, αναμμένη. Έτσι η πίστη μας και η ελπίδα μας στον ζώντα Θεό θα γίνουν μια πόλη κτισμένη πάνω όρους για λαούς και έθνη. Αυτοί που φοβερίζουν και παρουσιάζουν τον Θεό σαν απειλή του ανθρώπου είναι εχθροί του Θεού που αιώνες εκμεταλλεύονται συνειδητά τον αμπελώνα του Κυρίου, την άγνοια των ανθρώπων. Ο Θεός ήρθε στη Γη και φανέρωσε ότι είναι η απόλυτη αγάπη. Ενθυμούμαστε όλοι την παραβολή του άσωτου υιού όπου ο σπλαχνικός πατέρας δεν περιμένει να τον πλησιάσει το παιδί του που γυρνά μετανιωμένο αλλά, ενώ εκείνο ήτο ακόμη μακριά, ο πατέρας τρέχει και το αγκαλιάζει. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Θεός επιθυμεί διακαώς την σωτηρία του κάθε υιού του και της κάθε θυγατέρας του και γενικότερα την σωτηρία κάθε ανθρώπου, πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν (Τιμόθεος Α΄ 2:4). Εξάλλου τη ζωή του δεν την έδωσε μόνο για έναν ή δύο ανθρώπους αλλά για όλους. Ο Θεός δεν επιθυμεί την απώλεια του ανθρώπου και δεν σκέφτεται όπως εμείς που πολλές φορές μέσα από την πνευματική μας άγνοια και αφέλεια καταδικάζουμε τους πάντες γύρω μας, μη γένοιτο. Όσοι καλεστήκαμε να υπηρετήσουμε το αγαθό, ας μην μπλέκουμε με δέκα δουλειές διότι την μία που θέλει ο Θεός να κάνουμε ώστε να επενδύσουμε στη δική του σοφία δεν θα μπορέσουμε να την κάνουμε σωστά. Ας γίνει λοιπόν από σήμερα στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας το θέλημα του Θεού η κύρια δουλειά μας, ας γίνει η κύρια ενασχόλησή μας ώστε να γίνουμε μέτοχοι όλων των επαγγελιών οι οποίες μας καθιστούν άφθαρτους, αιώνιους, ώστε να γίνουμε μέτοχοι της δόξης του Θεού. Κάποτε, απευθυνόμενος προς τον Θεό, είπα, «Θεέ μου όλος ο κόσμος κείται στο πονηρό» και αυτός μέσα από την σοφία του μου έδωσε μια απάντηση, «Ο λόγος που ο κόσμος κείται στο πονηρό είναι πρώτον διότι συντελείται η αναγέννησή του ώστε να γνωρίσει καλό και κακό και δεύτερον διότι αυτοί που λένε ότι είναι του Θεού δεν είναι ακόμη. Ο κόσμος Θωμά χρειάζεται σήμερα ένα ισχυρό κίνητρο Θεού ώστε να αποτελέσει επιχείρημα για τον λαό του Θεού να πάρει θέση, ο κόσμος για να αλλάξει θέλει ένα επιχείρημα ισχυρό, ένα παράδειγμα ισχυρό, ένα κίνητρο ισχυρό, γίνε Θωμά κίνητρο ζωής και θα δεις ότι ο κόσμος θα αλλάξει». Σήμερα αυτό το πιστεύω περισσότερο από κάθε άλλη φορά διότι σήμερα συνταξιδεύω πνευματικά με πολλά αδέλφια τα οποία πήραν και αυτά εντολή, κάλεσμα άνωθεν με απόφαση αναγέννησης αφού εισέρχονται στο προσωπικό τους αγιαστήριο και σπουδάζουν την σοφία του Θεού. Δεν είναι κρίμα σήμερα μια τόσο ισχυρή θρησκεία, η χριστιανική θρησκεία, να μην μπορεί να γίνει πράξη και ο καθένας να φτιάχνει το δικό του δόγμα προκαλώντας διχασμό μεταξύ των ανθρώπων, των λαών, των εθνών; Και ο λόγος που δεν μπορεί να γίνει πράξη είναι γιατί το Ευαγγέλιο μάς καλεί να αγαπήσουμε τον Θεό, αλλά και τον πλησίον μας ως εαυτόν δηλαδή να εμπιστευτούμε τον Θεό και να μοιραστούμε τα πάντα με τον πλησίον μας. Η ολιγοπιστία μας όμως έκανε τα νεκροταφεία μεγαλύτερα από τις πόλεις και μετέφερε την βασιλεία του Θεού στον ουρανό. Ως πότε θα εμμένουμε στο «δικό μου» μήπως ήρθε η ώρα να περάσουμε στα «δικά μας»; Εγώ το πιστεύω και με την δύναμη του Θεού ό,τι έχω το μοιράζω σε όλους. Ας ξεκινήσουμε όλοι από σήμερα να ζούμε στην λογική αυτή και να είμαστε σίγουροι ότι όλοι θα πλουτίσουμε υλικά αλλά και πνευματικά, να είμαστε σίγουροι ότι ο πλανήτης ολόκληρος —μέσα από την ουσιαστική μετάνοιά μας και αναγέννησή μας— θα γίνει ένας επίγειος παράδεισος που θα μας προσφέρει στο εκατονταπλάσιο τις ευλογίες του. Αφού και η υγεία αλλά και η ζωή με την αγάπη στον Θεό και στον πλησίον θα μεταβληθεί από πρόσκαιρη — απρόβλεπτη σε αιώνια, αφού πίσω από όλα τα προβλήματα υγείας κρύβεται ο ψυχικός — πνευματικός πόνος που προκαλεί η άγνοια, η αμαρτία στις μεταξύ μας σχέσεις, στις σχέσεις μας με τους πλησίον μας και ο λόγος διότι τα σκάνδαλα δημιουργούν ανακατανομή στις λειτουργίες του εγκεφάλου. Ξέρουμε ότι πρώτα αρρωσταίνει το πνεύμα και μετά το σώμα, γεγονός που και η επιστήμη σήμερα στηρίζει. Ξέρουμε ότι από το πως διεργάζεται ο νους μας τα ερεθίσματα που δέχεται θα ανταποκριθεί το σώμα μας, θετικά ή αρνητικά. Ας θέσουμε, μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας, τον Θεό στη ζωή μας ώστε να είμεθα σε αδιάλειπτη συνεργασία μαζί του με ένα σκοπό, την συμμετοχή μας στην αύξηση του αγαθού μέσα μας και γύρω μας. Αδέλφια μου, η εισδοχή μας στο αγιαστήριο θα προκαλέσει τη δική μας ανάσταση και μεταστοιχείωση διότι στο αγιαστήριο δεν θα αποκτήσουμε μια ξερή γνώση —η οποία αναπτύσσει έναν φιλοσοφικό, εωσφορικό εγωισμό— αλλά μια γνώση η οποία μας καθιστά υπηρέτες Θεού και ανθρώπου επιδιώκοντας συγκεκριμένους πνευματικούς στόχους. Διότι δεν είμαστε αυτό που λέμε αλλά αυτό που ζούμε. Δεν ωφελεί να μιλάμε για τον Θεό εάν δεν ζούμε τον Θεό. Μόνο αν ζούμε τον Θεό μέσα μας τότε φτάσαμε στον στόχο μας. Όποιος εισέρχεται στο αγιαστήριο δεν μιλά με τα λόγια αλλά με τη ζωή του διότι η Θεότητα θα συστήσει αυτόν στα πέρατα του κόσμου. Είναι κατάντια σήμερα, ως λογικά όντα που είμαστε, να ζούμε μόνο για τον εαυτό μας. Καλύτερα να μην γεννιόμασταν διότι θα αποδειχθεί ότι το στοιχείο αυτό είναι το μεγαλύτερο εωσφορικό στοιχείο που εναπέθεσε μέσα μας, εν αγνοία μας, ο πατήρ του ψεύδους Διάβολος. Ο άνθρωπος του Θεού ζει για να υπηρετεί τον Θεό και τον αδελφό. Αυτός που ζει έχοντας αγάπη μόνο για τον εαυτό του, σκέφτεται το παρελθόν το οποίο πέθανε, σχεδιάζει το μέλλον και καταλήγει ως ο άφρονας και αδιαφορεί για το αιώνιο παρόν στο οποίο μπορεί να μετέχει και να αξιοποιεί αυτό ώστε να κοινωνεί από σήμερα ευτυχισμένος τον αιώνιο, άφθαρτο, πλούτο του Θεού. Το σήμερα μάς χρειάζεται. Αν κάποιος μας καλέσει να συμμετέχουμε στη ζωή του, να τον βοηθήσουμε ώστε να ξεπεράσει μια δυσκολία, η συμμετοχή μας αυτή θα μας δώσει ευφορία, χαρά. Φανταστείτε την χαρά που θα προκαλέσει σε εμάς η τήρηση όλων των εντολών του Θεού στη ζωή μας!!! Όποιος, παρόλα αυτά, συνέχεια οδηγείται σε αδιέξοδο και όλη την ώρα θυμώνει ή στενοχωριέται είναι σαν να λέει στον ίδιο το Θεό ότι δεν ξέρει τι κάνει. Ο Θεός για να μας αναγεννήσει θα μας περάσει από διάφορα στάδια ώστε να ωριμάσουμε πνευματικά. Έξυπνο είναι το να ακούω και να μαθαίνω και όχι το να παθαίνω για να μαθαίνω διότι το κακό όταν δεν έχουμε σοφία Θεού μπαίνει στη ζωή μας με το τσουβάλι και βγαίνει με φτυάρι το βελόνι. Το μεγαλύτερο κακό το προκαλεί η υποκρισία γι’ αυτό ο Κύριος σε όλο τον επίγειο βίο του πολέμησε την υποκρισία, με τη ζωή του παρουσιάζοντας τον εν Θεώ ώριμο πνευματικό άνθρωπο του Θεού, καθώς και με τα λόγια του, λέγοντας, ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, οι οποίοι καταπίνετε την κάμηλο και διαμελίζετε τον κώνωπα. Κάποτε ο Άγιος Στυλιανός έκανε περιοδεία κηρύττοντας το θέλημα του Θεού. Ξέρουμε ότι ο Άγιος Στυλιανός είναι προστάτης των μικρών παιδιών. Ίσως να έχετε ακούσει μια πνευματική αλήθεια κατά της υποκρισίας η οποία προήλθε από τον Άγιο Στυλιανό και λέει, ʺ Άλλα είναι τ’ άλλα κι άλλο της Παρασκευής το γάλα ʺ. Πώς προήλθε; Κεκοπιακώς εκ της οδοιπορίας ο άγιος έφτασε σε ένα μοναστήρι, χτύπησε την πόρτα και άνοιξε μια καλόγρια. Ο άγιος ζήτησε από την καλόγρια ένα ποτήρι γάλα και αυτή του είπε, ʺ δεν ντρέπεσαι λίγο; Σήμερα είναι Παρασκευή ʺ. Ο Άγιος Στυλιανός τότε έφυγε, πήγε λίγο πιο πέρα από το μοναστήρι, έσκαψε στο χώμα και βρήκε θαμμένο ένα νεκρό παιδί. Πήρε το παιδί και πήγε πάλι στο μοναστήρι. Χτύπησε την πόρτα, άνοιξε η καλόγρια και ο άγιος έκανε μια προσευχή και ανέστησε το παιδί. Η καλόγρια τα ’χασε. Τότε ο άγιος της έδωσε το παιδί και της είπε, ʺ Άλλα είναι τ’ άλλα κι άλλο της Παρασκευής το γάλα ʺ. Το παιδί αυτό το γέννησε η καλόγρια, το σκότωσε και το έθαψε, παρόλα αυτά είχε και λόγο πάνω στο αίτημα του αγίου να του δώσει ένα ποτήρι γάλα. Έτσι και εμείς, όταν κάνουμε κριτική στους άλλους πρώτα να έχουμε βγάλει την δική μας δοκό ώστε να βοηθήσουμε μετέπειτα τους πλησίον μας να βγάλουν το δικό τους αγκάθι. Αδέλφια μου από σήμερα η αγάπη μας να είναι ανυπόκριτη. Αποστρέφεσθε το πονηρόν, φανερώνει ο Απ. Παύλος ο οποίος συνεχίζει να μας νουθετεί ως εξής, προσκολλάσθε εις το αγαθόν,
10 γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι διά της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους,
11 εις την σπουδήν άοκνοι, κατά το πνεύμα ζέοντες, τον Κύριον δουλεύοντες,
12 εις την ελπίδα χαίροντες, εις την θλίψιν υπομένοντες, εις την προσευχήν προσκαρτερούντες,
13 εις τας χρείας των αγίων μεταδίδοντες, την φιλοξενίαν ακολουθούντες.
14 Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε.
15 Χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά κλαιόντων. 16 Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα. Μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς. Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους.
17 Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού· προνοείτε τα καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων·
18 ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων.
19 Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος.
20 Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού.
21 Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα διά του αγαθού το κακόν (Ρωμαίους 12:9—21). Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Ο Θεός με όλα αυτά τα ερεθίσματα θέλει το αθάνατο πνεύμα που εναπέθεσε μέσα στον λογικό άνθρωπο να ενεργοποιηθεί διότι έχει έναν σκοπό, όταν ενεργοποιηθεί διά Πνεύματος Αγίου, να ζυμώσει τον άνθρωπο εις τα πλαίσια του αγιασμού εξασφαλίζοντάς του την αθάνατη, αιώνια ζωή διά του αιώνιου, άφθαρτου πνεύματός του. Μόνο έτσι ο άνθρωπος θα μεταβληθεί σε απαύγασμα της αιωνίου δόξης του Θεού. Μόνο έτσι ο Θεός θα κλείσει τις πύλες της φθοράς που σήμερα έχουν φυλακίσει τη ζωή μας και μόνο τότε οι άγγελοι θα λάβουν εντολή να ανοίξουν τις πύλες της ζωής ώστε να εισέλθει εις αυτή ο λαός ο φυλάττων δικαιοσύνη, ο φυλάττων αλήθεια, ο φυλάττων ειρήνη και δικαίωση. Υπάρχουν πολλά δεδομένα, πολλά σημεία των καιρών που μαρτυρούν ότι όντως ο καιρός της παρουσίας του λαού του Θεού έφτασε. Εμείς ως Έλληνες έχουμε ιεράν την υποχρέωση να ασκήσουμε τα υψηλά καθήκοντά μας —αφού ο Λόγος του Θεού εγράφη εις την Ελληνική— έναντι όλων των λαών της Γης. Με την δύναμη του Θεού και την σχετική αφιέρωση μπορούμε να κατορθώσουμε μεγάλα πράγματα —ο καθένας πρώτα στον εαυτό του και κατόπιν στον κύκλο του και στο περιβάλλον του— διότι έχουμε δημιουργηθεί για μεγάλα πράγματα. Εύχομαι λοιπόν ο Θεός να μας αξιώσει να εκτελέσουμε το ύψιστο πνευματικό μας καθήκον έναντι του Θεού, έναντι του εαυτού μας, έναντι της πατρίδος μας, έναντι του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.