ΕΡΝΗΝΕΙΑ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α ΚΕΦ ΙΓ ΕΩΣ ΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 1
«1. Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όση γνώση και αν μας διακατέχει είναι απλώς μία γνώση η οποία φυσιοί και μας κάνει εωσφορικούς ανθρώπους. Η αγάπη, η θυσία θα καθορίσει την θέωσή μας. Αυτή η αγάπη θα κάνει τον Θεό να έρθει και να σκηνώσει μέσα μας και θα καθορίσει την αιώνια ύπαρξή μας συνειδητά έναντι του συνανθρώπου, έναντι του Θεού, έναντι της Δημιουργίας. Χωρίς αγάπη θα είμεθα ένα κύμβαλο αλαλάζον το οποίο όσο και αν παρουσιάζει μορφή ευσεβείας δεν θα έχει ευσέβεια, όσο και αν η γνώση του σε τέχνες, γράμματα, επιστήμες αυξάνει θα νιώθει την μοναξιά του εωσφορικού εγωισμού του, διότι η αγάπη, ο Θεός θα απουσιάζει, αφού αυτός δεν συνδιαλέγεται με όποιον δεν έχει έργα αγάπης. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 2
«2. Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μπορεί κάποιος να έχει πολλά χαρίσματα τα οποία ο Θεός του τα έδωσε ώστε να δημιουργήσει εαυτόν άνθρωπο του Θεού, αλλά και να επιτελέσει έργο αγάπης μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Όποιο έργο και αν παρουσιάζει ένας άνθρωπος χωρίς αγάπη, χωρίς ταπείνωση θα γίνει εωσφορικό και θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση, διότι θα ακούσει υπό του Θεού το φύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν. Ας πάψουμε να παρουσιαζόμαστε ως ανώτερα όντα, ως οι εκλεκτοί Θεού αφήνοντας να εννοηθεί ότι χωρίς εμάς ο κόσμος δεν ζει και ο πλανήτης δεν γυρίζει. Ας φανερώνουμε από εδώ και στο εξής την αλήθεια όποια και αν είναι, ας γίνουμε φιλάδελφοι, ας γίνουμε όλοι σκεύη εκλογής τα οποία θα επιδιώκουν το θέλημα του Θεού. Η συνδιαλλαγή επιτρέπεται, η νουθεσία επιτρέπεται, η αγάπη επιτρέπεται, η σοφία του Θεού επιτρέπεται, όλα επιτρέπονται αρκεί να μην αποβλέπει ουδείς να θέσει εαυτόν ξεχωριστό, ιδιαίτερο, προφήτη, γνώστη πάντων κ.λ.π.. Αυτά όλα είναι για όλους. Δεν είμεθα εμείς που διαχειριζόμαστε τον πλούτο αυτόν, αλλά ο Θεός ο οποίος διανέμει κατά το συμφέρον. Η μετάνοια και η αναγέννηση μας καθιστούν αδελφούς, θεούς. Ας γίνουμε φίλοι και ας τείνουμε όλοι μαζί προς το κοινό συμφέρον που είναι η δόξα του Θεού και η σωτηρία του κόσμου. Ενωμένοι μία ψυχή, ένα φρόνημα, έναν στόχο, κοινή καθολική αγάπη η οποία συμπληρώνει ελλείποντα μεταξύ μας. Αγάπη σημαίνει να είμαστε εκεί την ώρα που ο αδελφός θα ήθελε να είμαστε χωρίς να μας το ζητήσει. Αγάπη, αγάπη. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 3
«3. Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, και εάν παραδώσω το σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Βλέπουμε πολλούς οι οποίοι προσπαθούν μόνο με υλικά αγαθά, δωρεές ή έργα αγάπης να κερδίσουν την σωτηρία. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα έργα αγάπης στον υλικό τομέα προς τον Θεό δείχνουν την ουρανόδρομη καταγωγή μας, δείχνουν την αγάπη που έχουμε μέσα μας στο να μοιραζόμαστε το περίσσευμα που ο Θεός μας χάρισε. Βλέπουμε ακόμα στην θυσία, στην προσφορά τον άνθρωπο του Θεού με στοιχεία Θεού, ιδιότητες Θεού, όμως, μόνο με την προσφορά και χωρίς την υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία εξασφαλίζει την μετάνοια και συντελεί στην εν Θεώ αναγέννηση δεν θα μπορέσουμε και δεν θα καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Χρειάζονται και τα δύο. Το ένα ζει κάτω από την σκιά του άλλου. Είναι το σώμα και το πνεύμα που δημιουργούν τον άνθρωπο. Αν λείπει ένα από τα δύο δεν θα είναι άνθρωπος, δεν θα έρθει η ολοκλήρωση. Κάποτε ένας γνωστός μου πολύ πλούσιος με ρώτησε. Θωμά, πόσα χρήματα χρειάζονται για να ιδρυθεί η βασιλεία, να στα δώσω. Δεν μου έδωσε φυσικά τίποτα, απλώς με ρώτησε. Ήταν πονηρή η ερώτηση. Εγώ όμως του απάντησα με ειλικρίνεια. Του είπα, το να δώσεις χρήματα είναι ένα έργο αγάπης, αρκεί να μην μετανιώσεις και να ξέρεις που θα τα δώσεις. Το να ιδρυθεί η βασιλεία δεν θέλει χρήματα, θέλει να συντελεστεί, να έρθει πρώτα ο προδιαγεγραμμένος χρόνος. Μετά, θέλει ανθρώπους να έχουν σοφία Θεού, θέλει να μην λένε ψέματα, να μην κρίνουν, να μην δογματίζουν τη δική τους αποστολή. Θέλει μετάνοια, θέλει ανθρώπους οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να εντάξουν τον εαυτό τους στο να εργάζονται το θέλημα του Θεού μέσα από την ελεύθερη βούληση τους οι οποίοι δεν προσαρμόζονται και συμβιβάζονται με τα στερεότυπα του κόσμου, θέλει υπέρβαση να νικήσουν τον έτερο κακό εαυτό τους αλλά και το κοινωνικό σύστημα το οποίο θα τους απορρίψει. Θέλει ανθρώπους που να τους διέπει η αλήθεια και η αγάπη του Χριστού, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, θέλει υπηρέτες. Γι’ αυτό αναφέρει ότι και αν δώσουμε τα υπάρχοντά μας αγάπη αν δεν έχουμε στον Θεό και στον αδελφό δεν θα καταφέρουμε να γίνουμε θεοί. Πάντως η θυσία, η προσφορά και η αναγέννηση δημιουργούν θεούς. Η προσφορά χωρίς αναγέννηση ίσως να δημιουργήσει εωσφορικά στοιχεία.
Η Φωνή Θεού καλεί τους αδελφούς να εργάζονται την αναγέννηση και με τα δύο αυτά στοιχεία. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 4
«4. Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μακροθυμεί σημαίνει ότι μακριά θυμώνει. Αυτό διασφαλίζει ειρήνη Χριστού, μακροημέρευση, ζωή αιώνια. Αγαθοποιεί, αυτός ο καρπός σε απαλλάσσει από το δαιμόνιο της πονηρίας το οποίο είναι ένα από τα πρόσωπα του εωσφόρου. Ο φθόνος χύνει τοξίνη στο αίμα και το δηλητηριάζει, δημιουργεί σύγχυση στον εγκέφαλο, προκαλεί εμφράγματα, δημιουργεί πίεση, θρόμβους, πολλές εκφυλιστικές-ψυχολογικές ασθένειες, διότι ο φθονερός βλέπει τα πάντα λάθος. Είναι με λίγα λόγια καταστροφικά τα αποτελέσματα του φθόνου. Ο Θεός να φυλάξει τον άνθρωπο του Θεού από τον φθόνο. Η αγάπη δεν αυθαδιάζει. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος του Θεού δεν υποτιμά κανέναν, σέβεται τον κάθε άνθρωπο, τιμά τον κάθε άνθρωπο χωρίς να προσωποληπτεί, δεν μιλάει έντονα, άσχημα, προσβλητικά για κανέναν άνθρωπο, φίλο ή εχθρό.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 5
«5. δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη δεν ασχημονεί. Σημαίνει ότι δεν κάνει ο άνθρωπος του Θεού μορφασμούς υποτιμητικούς. Δεν ζητεί τα εαυτής, σημαίνει ότι εργάζεται με θυσία στα πάντα. Είναι ο άνθρωπος του Θεού δοτικός σε ό,τι έχει πνευματικό ή υλικό χωρίς να κλαίγεται, χωρίς να απαιτεί, χωρίς να λέγει συνέχεια τι έκανε για τον συνάνθρωπο. Είναι πολλοί που όταν κάνουν κάτι καλό το διατυμπανίζουν παντού και αν δεν τους ανταποδοθεί το καλό, τότε εξαπολύουν δριμύ κατηγορώ αποδεικνύοντας ότι δεν το έκαναν με αγάπη αλλά με σκοπό που απέβλεπε σε ανταπόδοση. Δεν είναι δυνατόν να λες ότι είσαι άνθρωπος του Θεού και να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 6
«6. δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν·».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη όταν είναι του Θεού δεν χαίρει με το κακό που συντελείται γύρω της, ούτε χαίρει με το ψέμα αλλά λυπάται που ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να ελευθερώσει τον εαυτό του και να πάψει να ζει στο ψέμα, να ζει μακριά από τον Θεό. Η αγάπη συγχαίρει και χαίρεται όταν διατυπώνεται η αλήθεια, διότι η αλήθεια είναι του Θεού και αυτή μένει στον αιώνα τον άπαντα. Καλούμαστε σήμερα όλοι να εντάξουμε τον Χριστό στη ζωή μας και να γίνουμε αλήθεια. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 7
«7. πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη ανέχεται τα πάντα διότι όλα συντελούν για τον άνθρωπο του Θεού προς την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του ανθρώπου, γνωρίζοντας ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Μέσα από το καλό και το κακό συντελείται η αναγέννηση. Γι’ αυτό τα πάντα ανέχεται χωρίς να θυμώνει, χωρίς να κρίνει, χωρίς να ανταποδίδει. Ο Χριστός δίδαξε ημάς το λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει και απειλούμενος ουκ ηπείλει. Η αγάπη τα πάντα πιστεύει, διότι ο άνθρωπος του Θεού δεν έχει δόλο. Είναι σαν ένα μικρό παιδί που ό,τι και να του πει κάποιος αυτός το ακούει, το σέβεται, το πιστεύει, όμως έχει επιλογή αν θα πρέπει να το ακολουθήσει ή όχι. Απλώς το πιστεύει. Και αν του πει κάτι κάποιος το οποίο αποδειχθεί ότι είναι ψέμα, ο άνθρωπος του Θεού πάλι δεν το φανερώνει, δεν το εμπαίζει, δεν το κατηγορεί. Η αγάπη έχει αρχές. Αυτές είναι, βλέπε, άκου, σώπα. Η αγάπη πάντα ελπίζει. Η ελπίδα είναι αυτή η οποία σιγά-σιγά μεταβάλλεται σε πίστη. Οι συνθήκες της ζωής δεν είναι ακόμη συνθήκες για να αποδεχτούν όλοι την αλήθεια και να γίνει ο κόσμος ένας επίγειος παράδεισος, όμως, η αγάπη ελπίζει και αυτός που ελπίζει αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να συντελεστούν και να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα. Η αγάπη τα πάντα υπομένει και ο λόγος διότι η υπομονή είναι παιδί της αγάπης. Μέσω αυτής εκδηλώνει ο Θεός και ο άνθρωπος του Θεού την αγάπη τους, αφού η υπομονή τους απεδείχθη ότι φτάνει μέχρι την θυσία. Η αγάπη ζει για τον άνθρωπο του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και εργάζεται αδιάλειπτα για το καλό. Ας έχουμε υπομονή μέχρι τέλους. Είναι γεγραμμένο, ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται καθώς, εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 8
«8. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη δεν χάνει τη δύναμή της. Δεν παθαίνει πτώση αυτός που την έχει, αφού έχει γίνει ένα με τον Θεό. Όταν συνέχεια αντιμετωπίζουμε δυσχέρειες από το σύστημα του κόσμου ή το περιβάλλον μας, αφήνεται να εννοηθεί ότι απέχουμε από την αγάπη. Όταν όμως όλα γύρω μας αλλάζουν προς την αγάπη αυτό σημαίνει ότι ο Θεός ζει μέσα μας, ότι γίναμε αγάπη. Με την αγάπη θα λάβουν χώρα πολλά γεγραμμένα. Αυτή είναι η δύναμη που θα ανατρέψει τον κόσμο γύρω μας και θα τον κάνει Αγιο. Αμα καταλάβουμε την αγάπη μεταξύ μας και επιδιώξουμε αυτή, τουλάχιστον ο χριστιανικός κόσμος, οι προφητείες όλες οι οποίες αναφέρονται στην Γραφή και τρομοκρατούν μόνο και μόνο στο άκουσμά τους δεν θα λάβουν χώρα. Πολλοί λένε ότι αυτά που είπε ο Χριστός θα γίνουν. Ας γνωρίζουν ότι ο Θεός δεν έχει εγωισμό. Ο Θεός έχει επιλογές. Ο Θεός αλλάζει. Ο Θεός δεν διέπεται από τη λογική αποφασίζω και διατάζω. Ο Θεός συνδιαλέγεται. Ο Θεός διέπεται από σοφία, από ελευθερία, από αγάπη. Ας θυμηθούμε τι είπε στον Ιωνά και πως άλλαξε μετά αφού δεν κατέστρεψε την Νινευή. Ας ενθυμηθούμε πως ελεούσε όσους μετανοούσαν. Εγώ πιστεύω ότι το ανθρώπινο γένος θα συνέλθει και η αγάπη θα επικρατήσει και μεταξύ των αρχόντων της γης, διότι θα δουν ότι τα συμφέροντα και ο εγωισμός θα καταστρέψουν τα πάντα. Μη γένοιτο!
Οι γλώσσες προήλθαν από την σύγχυση που προκάλεσε ο Θεός όταν οι άνθρωποι εργάζονταν με δόλο για να δημιουργήσουν τον πύργο της Βαβέλ. Η μία γλώσσα που θα επιλέξει ο Θεός να υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων θα είναι η αιώνια γλώσσα που θα επικοινωνούμε μεταξύ μας, ώστε να γίνει ένα έθνος, ένας λαός, ένας άνθρωπος, ο άνθρωπος του Θεού. Αμήν. Η γνώση σήμερα υπάρχει διότι μέσω αυτής εξελισσόμαστε να φτάσουμε, να εννοήσουμε την αγάπη. Όταν γίνουμε αγάπη δεν θα χρειάζεται η γνώση. Τι ανάγκη έχει η αγάπη την γνώση, αφού εξασφαλίζει το ίνα ώσιν εν μεταξύ μας αλλά και την άφθαρτη ζωή. Η αγάπη έχει πάσαν την γνώση διότι την ζει ο άνθρωπος του Θεού μέσα του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΙ 9 – 10
«9. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν·
10. όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Επειδή κατά μέρος γινώσκομεν, άρα και κατά μέρος προφητεύομεν. Γι’ αυτό ας μην δογματίζουμε τις προφητείες, αφού κατά μέρος ισχύουν. Η αγάπη όμως έχει όλη την γνώση αφού διέπεται από την ολοκληρωμένη σοφία του Θεού. Ας επιδιώξουμε το τέλειο και να είμεθα σίγουροι ότι το κατά μέρος δεν θα λάβει χώρα. Η Φωνή Θεού ανέλαβε να κηρύξει το Ευαγγέλιο της βασιλείας και να ενώσει τον χριστιανικό κόσμο αφού πρώτα τον ελευθερώσει από τα στοιχεία του κόσμου με την αγάπη του Θεού και ο λόγος διότι γνωρίζει τον Θεό και μετέχει της αγάπης αυτού. Το τέλειο στον κόσμο είναι η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η Φωνή Θεού, η οποία ξεδιπλώνει σήμερα τον Θεό και τη λογική του κατ’ εντολή Θεού σε όλον τον κόσμο ώστε να γίνει πνευματική ανασύνταξη του λαού του, με φυσική συνέπεια να γίνουν οι άνθρωποι του Θεού θεοί, μέτοχοι, συμμέτοχοι, κληρονόμοι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 11
«11. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ό,τι συντελείται σήμερα το οποίο θεωρείται ως θέλημα Θεού, αφού απέχει από την αγάπη ως τον Θεό και τον πλησίον, η οποία γίνεται ως εαυτόν, είναι όλα για νήπια και ο λόγος διότι όλοι χωρίζονται μεταξύ τους αλλά και όλη μέρα κρίνουν για να συντηρήσουν το ψέμα τους το οποίο τους εξασφαλίζει το υλικό στοιχείο και την δόξα των ανθρώπων. Αρα, μην τα παίρνουμε στα σοβαρά και φανατιζόμαστε, διότι πέφτουμε θύματα σε λογικές και εντάλματα ανθρώπων οι οποίοι γίνονται έμποροι ψυχών αφού κηρύττουν τον Θεό, την αγάπη και ακόμα δύο χιλιάδες χρόνια όχι αγάπη δεν υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων αλλά ούτε καν γνώση του Λόγου Θεού πόσο μάλλον επίγνωση. Αν έχουμε εννοήσει το θέλημα του Θεού θα γίνουμε άνδρες οι οποίοι θα διέπονται του πληρώματος του Χριστού, ο οποίος χάραξε τον δικό του δρόμο και δεν συμβιβάστηκε με το θρησκόληπτο ψέμα των γραμματέων και Φαρισαίων. Αν γίναμε πνευματικοί άνδρες, ας γίνουμε από σήμερα ο λαός του Θεού, το στράτευμα του Θεού το οποίο θα φέρει την βασιλεία του Θεού μέσα του αλλά και γύρω του. Αν πιστεύουμε ότι ο Θεός υπάρχει, αφού ο απόστολος Παύλος το φανερώνει, να γίνουμε τέλειοι υιοθετώντας οι πάντες την αγάπη. Τα άλλα τι τα θέλουμε και φανατιζόμαστε; Εντάξει, καταλαβαίνω ότι υπήρχαν εποχές όπου έπρεπε να γίνουν ποιμένες, προφήτες, εκκλησίες, δόγματα κ.λ.π.. Σήμερα αφού όλοι έχουμε γνώση, όλοι καταλαβαίνουμε τι πρέπει να κάνουμε γιατί να συντηρούμε το κατά μέρος και να μην περάσουμε να γευτούμε το τέλειο, την αγάπη μεταξύ μας; Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 12
«12. Διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον· τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όσοι επιδιώκουν αρχηγιλίκια, επιδιώκουν να μπαίνουν στη ζωή του άλλου, να το παίζουν προφήτες, να γίνονται ποιμένες και μάλιστα μισθωτοί ενώ ο Χριστός ο ίδιος φανέρωσε, ο δε μισθωτός και μη ων ποιμήν, του οποίου δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει· και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα, όσοι επίσης κηρύττουν ως θέλημα Θεού την μεταθανάτια ζωή ενώ γνωρίζουν το και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα, πιστεύεις τούτο, όσοι ακόμα διακατέχονται από μορφή ευσεβείας κ.λ.π. να ξέρουν ότι βλέπουν τον Θεό με κάτοπτρο, αλλά και όσοι τους ακολουθούν ενώ γνωρίζουν την αγάπη βλέπουν και αυτοί τον Θεό με κάτοπτρο, αφού η μετοχή τους σε ανθρώπους που κρύβουν την αλήθεια γίνεται εμπόδιο για να βασιλέψει ο Θεός. Να γνωρίζουν λοιπόν ότι και αυτοί με κάτοπτρο βλέπουν και θα βλέπουν τον Θεό. Ας γίνουμε αγάπη μήπως και δούμε τον Θεό και λαμπρύνει η ζωή μας με το πνεύμα του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν
ΚΕΦ. ΙΓ΄ΣΤΙΧΟΣ 13
«13. Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα· μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η πίστη χωρίς αγάπη γίνεται δαιμονισμένη. Η ελπίδα χωρίς αγάπη δεν γίνεται ποτέ ζώσα πίστη. Με αγάπη Θεού και τα δύο δημιουργούν ανθρώπους του Θεού οι οποίοι εργάζονται το θέλημα αυτού προς επίτευξη των στόχων του και των επαγγελιών του. Ήρθε η ώρα να γίνουμε συνειδητά οι άνθρωποι του Θεού. Τρία όπλα–ιδιότητες χρειαζόμαστε. Αυτά είναι, πρώτον η απόφαση, δεύτερον η αλήθεια του Ευαγγελίου να μας διέπει και τρίτον να εισέλθουμε στο αγιαστήριο με την πνευματική περιουσία της Φωνής Θεού και το Αγιον Ευαγγέλιο του Χριστού μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ΄
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 1
«1. Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός και θα πρέπει να την ακολουθούμε ώστε να αυξάνουμε πάνω σε αυτή, διότι η αγάπη είναι η ίδια η ζωή. Το προφητικό χάρισμα είναι αυτό το οποίο φανερώνει ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Έτσι μέσω αυτού του χαρίσματος γνωρίζουμε ποιο είναι το Πνεύμα του Θεού, ποιο είναι το θέλημα του Θεού το οποίο σιγά - σιγά το συνειδητοποιούμε, το εννοούμε, το καταλαβαίνουμε και το κάνουμε κτήμα μας. Αυτή είναι η αποστολή μας, μέσω αυτού του χαρίσματος να γνωρίσουμε τον Θεό, γι’ αυτό είναι και το μεγαλύτερο. Αμήν. Αν αντιμετωπίζουμε σήμερα δυσχέρειες στην ανάπτυξη της αγάπη μας ως προς τον Θεό αλλά και μεταξύ μας, οφείλεται στον κόσμο και το σύστημα του κόσμου το οποίο μας επηρεάζει, αφού σε αυτό αναπτύσσονται συμφέροντα, φιλοδοξίες, εγωισμοί κ.λ.π.. Η απόφασή μας όμως να υπηρετήσουμε Θεό και αδελφό θα μας εξασφαλίσουν την αγάπη και το προφητικό χάρισμα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 2
«2. Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια·».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γλώσσες αγνώριστες αγγέλων και γνωστές ανθρώπων λαλεί αυτός ο οποίος έχει λάβει διά Πνεύματος Αγίου το χάρισμα της γλωσσολαλιάς. Όταν οι απόστολοι το έλαβαν την ημέρα της πεντηκοστής, βγήκαν στο δρόμο και μιλούσαν ώστε όσοι άνθρωποι είχαν έλθει για το Πάσχα των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ άκουγαν τα ρήματα του Θεού στη γλώσσα τους. Πολλοί λένε ότι δεν υπάρχει σήμερα, ότι ο Θεός δεν το δίνει, όμως να ξέρουμε ότι ο Θεός δεν χάνει ποτέ την ισχύ του και οι άνθρωποι του Θεού και αυτοί μπορούν ανάλογα το πνευματικό τους επίπεδο να λαμβάνουν χαρίσματα ώστε να οικοδομούν εαυτό αλλά και την εκκλησία του Θεού. Το χάρισμα αυτό έχει πολλές δυνάμεις. Με αυτό το χάρισμα πολλοί άνθρωποι ήλθαν στον Θεό, διότι κάνει τον άνθρωπο που γλωσσολαλεί να πιστεύει και να αυξάνει σε σοφία. Το χάρισμα αυτό δίνει χαρά ανεκλάλητη.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 3
«3. ο δε προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το χάρισμα της γλωσσολαλιάς οικοδομεί τον ίδιο τον άνθρωπο, ενώ η προφητεία σήμερα διατυπώνεται σε ομιλίες, σε μηνύματα, σε αναλύσεις και όλα αυτά οικοδομούν την εκκλησία. Προφήτης σημαίνει για μένα άνθρωπος που φυτεύει πρώτος στους ανθρώπους τη σοφία του Θεού, τα μυστήρια αυτού, μάλιστα δείχνει και τον τρόπο να γίνουν οι άνθρωποι κληρονόμοι αυτών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 4
«4. Ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον εαυτόν οικοδομεί, ο δε προφητεύων την εκκλησίαν οικοδομεί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όπως το λέει! Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 5
«5. Θέλω δε πάντες να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε· διότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όλα να λαμβάνουν χώρα στη ζωή μας και στην εκκλησία ανάλογα το πνευματικό επίπεδο των ακουσάντων. Ο προφήτης έχει άλλη επαφή με τον Θεό και τους ανθρώπους. Ο προφήτης γίνεται αγαπητός σε όλους τους εν Κυρίω αδελφούς, διότι ο τρόπος που διατυπώνει τη σοφία του Θεού εξελίσσει τους ακούοντες αυτόν, αφού περνάει στη συνείδησή τους τη σοφία του Θεού, τη λογική του Θεού. Φυσική συνέπεια να γνωρίζουν οι πάντες καλό και κακό σε λεπτομέρεια. Η γνώση και μόνο του αγαθού, του καλού έχει την εξουσία να μεταβάλλει ημάς από ανθρώπους του κόσμου σε λαό του Θεού. Ο Κύριος φανέρωσε, τώρα σεις είσθε καθαροί διά τον λόγον τον οποίον ελάλησα προς εσάς. Πολλοί προσπαθούν να μιμηθούν την Γραφή με αποτέλεσμα να γίνονται οι άνθρωποι της εποχής εκείνης που ειπώθηκαν όλα αυτά. Ο Παράκλητος, ο Φωσφόρος, Εκείνος που ο Θεός θα στείλει τα έσχατα χρόνια θα φέρει νέα διδασκαλία, η οποία δεν απορρίπτει την παλιά αλλά συμπληρώνει πνευματικά ελλείποντα, διότι μέχρι σήμερα δεν ιδρύθηκε η βασιλεία, οι επαγγελίες δεν έλαβαν χώρα και τα γεγραμμένα δεν εκπληρώθηκαν. Είναι φυσικό λοιπόν να δοθούν καινούργια ερεθίσματα τα οποία θα μας κεντρίσουν τόσο πολύ το ενδιαφέρον που θα μας κάνουν να τα υιοθετήσουμε, ώστε χάρις αυτών να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Η Φωνή Θεού μας εξασφάλισε την υγιαίνουσα διδασκαλία, αρκεί να την σπουδάσουμε. Σήμερα αυτό που θα μας κάνει θεούς είναι η συνειδητοποίηση του θελήματος του Θεού. Μόνο έτσι θα φτάσουμε στον προορισμό μας που είναι να νικήσουμε τους εχθρούς μας οι οποίοι είναι η αμαρτία, η φθορά, η ασθένεια, ο θάνατος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΙ 6 – 33
«6. Και τώρα, αδελφοί, εάν έλθω προς εσάς λαλών γλώσσας, τι θέλω σας ωφελήσει, εάν δεν σας λαλήσω ή με αποκάλυψιν ή με γνώσιν ή με προφητείαν ή με διδαχήν;
7. Και τα άψυχα, όσα δίδουσι φωνήν, είτε αυλός είτε κιθάρα, εάν δεν δώσωσι διακεκριμένους τους φθόγγους, πως θέλει γνωρισθή το αυλούμενον ή το κιθαριζόμενον;
8. Διότι εάν η σάλπιγξ δώση φωνήν ασαφή, τις θέλει ετοιμασθή εις πόλεμον;
9. Ούτω και σεις, εάν δεν δώσητε διά της γλώσσης φωνήν ευκατάληπτον, πως θέλει γνωρισθή το λαλούμενον; διότι θέλετε λαλεί εις τον αέρα.
10. Τόσα είδη φωνών είναι τυχόν εν τω κόσμω, και ουδέν εξ αυτών είναι ασήμαντον.
11. Εάν λοιπόν δεν γνωρίσω την σημασίαν της φωνής, θέλω είσθαι προς τον λαλούντα βάρβαρος και ο λαλών βάρβαρος προς εμέ.
12. Ούτω και σεις, επειδή είσθε ζηλωταί πνευματικών, ζητείτε να περισσεύητε εν αυτοίς προς την οικοδομήν της εκκλησίας.
13. Διά τούτο ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον ας προσεύχηται διά να γείνη ικανός να διερμηνεύη,
14. διότι εάν προσεύχωμαι με γλώσσαν αγνώριστον, το πνεύμά μου προσεύχεται, αλλ' ο νούς μου είναι ακαρποφόρητος.
15. Τι πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθή με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθή και με τον νούν. Θέλω ψάλλει με το πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νούν.
16. Διότι εάν δοξολογήσης με το πνεύμα, εκείνος όστις έχει τάξιν ιδιώτου πως θέλει ειπεί το αμήν εις την ευχαριστίαν σου, μη εξεύρων τι λέγεις;
17. Διότι συ μεν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος όμως δεν οικοδομείται.
18. Ευχαριστώ εις τον Θεόν μου ότι λαλώ πλειοτέρας γλώσσας παρά πάντας υμάς·
19. πλην εν τη εκκλησία πέντε λόγους προτιμώ να λαλήσω διά του νοός μου, διά να κατηχήσω και άλλους, παρά μυρίους λόγους με γλώσσαν αγνώριστον.
20. Αδελφοί, μη γίνεσθε παιδία κατά τας φρένας, αλλά γίνεσθε νήπια μεν εις την κακίαν, τέλειοι όμως εις τας φρένας.
21. Εν τω νόμω είναι γεγραμμένον ότι δι' ετερογλώσσων και διά ξένων χειλέων θέλω λαλήσει προς τον λαόν τούτον, και ουδέ ούτω θέλουσι με εισακούσει, λέγει Κύριος.
22. Ώστε αι γλώσσαι είναι διά σημείον ουχί προς τους πιστεύοντας, αλλά προς τους απίστους· η προφητεία όμως είναι ουχί προς τους απίστους, αλλά προς τους πιστεύοντας.
23. Εάν λοιπόν συνέλθη η εκκλησία όλη επί το αυτό και λαλώσι πάντες γλώσσας αγνωρίστους, εισέλθωσι δε ιδιώται ή άπιστοι, δεν θέλουσιν ειπεί ότι είσθε μαινόμενοι;
24. Αλλ' εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος η ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων,
25. και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών.
26. Τι πρέπει λοιπόν, αδελφοί; Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, γλώσσαν έχει, αποκάλυψιν έχει, ερμηνείαν έχει· πάντα ας γίνωνται προς οικοδομήν.
27. Εάν τις λαλή γλώσσαν αγνώριστον, ας κάμωσι τούτο ανά δύο ή το περισσότερον ανά τρεις και εκ διαδοχής, και εις ας διερμηνεύη·
28. αλλ' εάν δεν ήναι διερμηνευτής, ας σιωπά εν τη εκκλησία, ας λαλή δε προς εαυτόν και προς τον Θεόν.
29. Προφήται δε ας λαλώσι δύο ή τρεις, και οι άλλοι ας διακρίνωσιν·
30. εάν δε έλθη αποκάλυψις εις άλλον καθήμενον, ο πρώτος ας σιωπά.
31. Διότι δύνασθε ο εις μετά τον άλλον να προφητεύητε πάντες, διά να μανθάνωσι πάντες και πάντες να παρηγορώνται·
32. και τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας·
33. διότι ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ' ειρήνης. Καθώς εν πάσαις ταις εκκλησίαις των αγίων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εμείς θα κρατήσουμε την συμβουλή του αποστόλου Παύλου απ’ όλους αυτούς τους στίχους, Αδελφοί, μη γίνεσθε παιδία κατά τας φρένας αλλά γίνεσθε νήπια μεν εις την κακίαν, τέλειοι όμως εις τας φρένας. Όλα αυτά έχουν δοκιμαστεί αιώνες τώρα και σήμερα πολλοί που τα μιμούνται δημιουργούν πολλά θετικά, αλλά και πολλά παρατράγουδα ή σκάνδαλα. Η Φωνή Θεού συστήνει να θέσουμε όλα αυτά σε δεύτερη μοίρα διότι έχουν μπερδέψει πνευματικά πολύ κόσμο και να στρέψουμε στα βασικά τα οποία είναι οι καρποί του Αγίου Πνεύματος και η σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει μέσα στον Λόγο του Θεού (τα τέσσερα ευαγγέλια του Κυρίου) και στην σελίδα της Φωνής Θεού. Η γλωσσολαλιά να γίνεται μεταξύ ώριμων πνευματικά ανθρώπων, οι οποίοι έχουν επίγνωση. Οι λόγοι διδαχής, η προφητεία να γίνεται προς πάντας διότι αυτά οικοδομούν. Η γλωσσολαλιά όταν δεν γίνεται σε καλοπροαίρετους ανθρώπους δημιουργεί αντιπαλότητες μεταξύ των ανθρώπων. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΙ 34 – 35
«34. Αι γυναίκες σας ας σιωπώσιν εν ταις εκκλησίαις· διότι δεν είναι συγκεχωρημένον εις αυτάς να λαλώσιν, αλλά να υποτάσσωνται, καθώς και ο νόμος λέγει.
35. Αλλ' εάν θέλωσι να μάθωσι τι, ας ερωτώσιν εν τω οίκω τους άνδρας αυτών· διότι αισχρόν είναι εις γυναίκας να λαλώσιν εν εκκλησία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η λέξη σιωπή, υποταγή και το αν κάποιος θέλει να ρωτήσει κάτι να ρωτά όχι στην εκκλησία αλλά στο σπίτι ή η λογική ότι ακόμη και σήμερα απαγορεύεται στη γυναίκα να ομιλεί στην εκκλησία, εμένα στη δική μου εποχή μου θυμίζουν καθεστώτα προ Χριστού τα οποία είχαν τη γυναίκα σε ζυγό δουλείας και δυστυχώς πολλά κράτη ακόμα και σήμερα έχουν υιοθετήσει. Εγώ διαφωνώ με αυτές τις λογικές. Πολλοί συνάνθρωποί μου γίνονται τόσο γραφικοί αφού μιμούνται τα πάντα μέσα από την Γραφή. Φυσικά δεν μιμούνται τι να κάνουν αυτοί με θυσία, αλλά τι να κάνουν οι άλλοι που στο τέλος καταλήγει να το παίζουν αυτοί απεσταλμένοι, ποιμένες, προφήτες, τάχα ξεχωριστοί. Έτσι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και τα επιβάλλουν σε όσους έχουν καλή προαίρεση και τους πιστεύουν. Μέχρι να δουν οι άνθρωποι που τους ακούν ποιο είναι το λάθος θα περάσουν πολλά χρόνια. Γι’ αυτό λέω πολλές φορές ότι χρειάζεται προσοχή τι διαβάζουμε, διότι αν δεν συλλάβουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού θα δογματίσουμε τη ζωή μας με γεγονότα τα οποία ήταν για άλλους χρόνους, παγίδα την οποίαν πολλοί έχουν μιμηθεί αφού φεύγουν από την αγάπη, την αναγέννηση, το θέλημα του Θεού και φτιάχνουν εκκλησίες παλαιότερων χρόνων. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμα ο Θεός δεν έχει ενεργήσει στη ζωή τους, διότι κάτι που εξελίσσεται γύρω τους και δεν ζωοποιεί τον άνθρωπο, δεν τον αναγεννά, αφήνει να εννοηθεί, διότι αυτό βλέπει ο κατά κόσμο αναγεννημένος άνθρωπος ότι ο Θεός δεν νουθετεί την εκκλησία αυτή αλλά η δική τους επιθυμία που επιβάλλει όλα αυτά και δημιουργεί τον τρόπο σκέψης τον οποίον βρήκαν μέσα στον Λόγο του Θεού ενώ ειπώθηκε για άλλη χρονική περίοδο. Αυτό δημιουργεί πνευματική σύγχυση διότι δεν αντιλαμβάνονται την εξέλιξη του Θεού που καθορίζει τον νέο κόσμο. Έτσι με αυτά μορφωμένοι άνθρωποι εμπαίζουν τους ανθρώπους αυτούς και τον Θεό, πιστεύοντας και αυτοί ότι ο Θεός έχει αυτό το μυαλό. Να φροντίσουμε να αναγεννηθούμε ώστε να μην γινόμεθα αιτία με τον τρόπο που παρουσιάζουμε τον Θεό να χάνουμε τον Θεό και τον αδελφό. Μη γένοιτο! Σήμερα αδέλφια μου στη δική μας εποχή η γυναίκα και ο άνδρας ως λογικά όντα, άνθρωποι του Θεού να λένε ό,τι θέλουν αρκεί να το λένε με αγάπη και να μην έχει σκοπό ο ένας να επιβάλει τη λογική του στον άλλον, ο ένας να εξουσιάσει τον άλλον. Αρχηγός στη ζωή του άνδρα και της γυναίκας να είναι ο Χριστός. Και οι δύο να μην χρησιμοποιούν τον Λόγο του Θεού ανάλογα με τα πάθη τους ή τα συμφέροντά τους φτιάχνοντας Θεό στα μέτρα τους. Ο Θεός δεν βλέπει σε άνδρα ή σε γυναίκα. Ο Θεός βλέπει σε αυτόν που έχει το Πνεύμα του Θεού. Όποιος το έχει θα φανεί, όποιος δεν το έχει θα μπλέξει με εξουσίες, με νόμους, με στερήσεις κ.λ.π. στοιχεία που αντί να τον ζωοποιήσουν θα τον θανατώσουν. Διότι έχουμε πει ότι όποιος βγαίνει από τον εαυτό του και παρακολουθεί τη ζωή του άλλου με σκοπό να την διορθώσει, επειδή έτσι νομίζει αυτός, να είναι σίγουρος ότι θα χάσει τον έναστρο ουρανό, θα χάσει τον Θεό, θα χάσει τη ζωή. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΣ 36
«36. Μήπως από σας εξήλθεν ο λόγος του Θεού, ή εις σας μόνους κατήντησεν;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Λόγος του Θεού εξήλθε υπό του Αγίου Θεού και εκδηλώνεται μέσα από σκεύη εκλογής κινούμενος άνωθεν διά Πνεύματος Αγίου στους ανθρώπους. Αρα, ούτε από άνδρα εξήλθε, ούτε από γυναίκα. Και οι δύο καλούνται να τον ακούσουν και θα πρέπει να τον υιοθετήσουν σαν λόγο Θεού ο οποίος δίδεται προς οικοδομή των ακουσάντων. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΔ΄ΣΤΙΧΟΙ 37 – 40
«37. Εάν τις νομίζη ότι είναι προφήτης ή πνευματικός, ας μάθη εκείνα τα οποία γράφω προς εσάς, ότι είναι εντολαί του Κυρίου·
38. αλλ' εάν τις αγνοή, ας αγνοή.
39. Ώστε, αδελφοί, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλείν γλώσσας μη εμποδίζετε·
40. πάντα ας γίνωνται ευσχημόνως και κατά τάξιν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το να νομίζουμε δεν ωφελεί, το να εφαρμόζουμε ωφελεί. Το να ζητούμε το προφητεύειν και να λαλούμε γλώσσες προς οικοδομή δική μας και της εκκλησίας του Χριστού μόνο αυτό ωφελεί. Η ατομική δόξα είναι παιδική, δεν ανήκει στον λαό του Θεού. Η γενική δόξα ωφελεί. Το να εξασφαλίσω εγώ την δική μου σωτηρία είναι καλό για μένα. Το θέλημα του Θεού όμως είναι αυτό που θα πρέπει να λάβει χώρα στη ζωή μας, διότι ο Θεός δεν έδωσε τη ζωή του για έναν, δύο, δέκα, εκατό ανθρώπους αλλά για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως έθνους. Η σοφία του Θεού θα μας δώσει τη δύναμη για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η ενότητα είναι το παν μεταξύ μας. Αλλο είναι να θέλει ένας να μετακινήσει έναν όγκο μεγάλο (θάνατος) και άλλο είναι όλοι μαζί ενωμένοι να τον πολεμήσουν. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ΄
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 2
«1. Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιον το οποίον εκήρυξα προς εσάς, το οποίον και παρελάβετε, εις το οποίον και ίστασθε,
2. διά του οποίου και σώζεσθε, τίνι τρόπω σας εκήρυξα αυτό, αν φυλάττητε αυτό, εκτός εάν επιστεύσατε ματαίως».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το Ευαγγέλιο που φανέρωσε ο απόστολος Παύλος είναι του Θεού, είναι της βασιλείας, είναι αυτό που ενώνει τους ανθρώπους σε μία ποίμνη με έναν ποιμένα τον Χριστό. Είναι αυτό που αποκωδικοποιεί το μυστήριο του θανάτου, το μυστήριο Θεός, το μυστήριο άνθρωπος. Είναι το Ευαγγέλιο της ζωής και όχι των τύπων, είναι το καθαρό Ευαγγέλιο. Υπάρχουν και παγίδες μέσα στο Ευαγγέλιο, στις επιστολές. Ένας όμως που γεννιέται άνωθεν τις εννοεί και τις αποστρέφεται. Όσοι δεν έρχονται με πνεύμα Θεού φτιάχνουν στο όνομα του Χριστού δόγματα, χωρίζουν τους ανθρώπους και εκμεταλλευόμενοι καταστάσεις εμπορεύονται ψυχές ανθρώπων. Αποδεικνύοντας και στον εαυτό τους μετέπειτα αλλά και σε όσους εργάζονται τα του Θεού με επίγνωση, πως το να δογματίζουν τη ζωή τους και να φανατίζονται δεν είναι του Θεού, αφού φεύγουν από την καθολική αγάπη η οποία πάντα στέγει, η οποία δεν κρίνει, δεν απαιτεί την υποταγή ή την ίδια λογική προσέγγισης στα του Θεού. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 7
«3. Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς,
4. και ότι ετάφη, και ότι ανέστη την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς,
5. και ότι εφάνη εις τον Κηφάν, έπειτα εις τους δώδεκα·
6. μετά ταύτα εφάνη εις πεντακοσίους και επέκεινα αδελφούς διά μιας, εκ των οποίων οι πλειότεροι μένουσιν έως τώρα, τινές δε και εκοιμήθησαν·
7. έπειτα εφάνη εις τον Ιάκωβον, έπειτα εις πάντας τους αποστόλους».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κάποτε ο Πιλάτος ρώτησε τον Χριστό ποια είναι η αλήθεια όταν ο Κύριος του είπε ότι ήρθα να μαρτυρήσω γι’ αυτή. Η αλήθεια είναι ότι ο Χριστός εγεννήθη διά Πνεύματος Αγίου, μεγάλωσε διά Πνεύματος Αγίου, έφυγε στην έρημο και νίκησε τους πειρασμούς που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος εις όλον τον επί γης βίο του, αλλά και πολλούς άλλους πειρασμούς που δεν μπορούμε να τους εννοήσουμε αν δεν κάνουμε τον σχετικό πνευματικό αγώνα. Ως άνθρωπος ο Χριστός νίκησε με την μόνη διαφορά ότι το πνεύμα ήταν του Πατέρα του, φανερώνοντας ότι ο αγώνας είναι πνευματικός, στον οποίον όταν έχουμε το πνεύμα του Θεού νικάμε τα πάντα. Διότι ο Χριστός νίκησε τον εγωισμό, νίκησε τη φθορά, νίκησε το θάνατο, κήρυξε με τη ζωή του το Ευαγγέλιο της βασιλείας, έδωσε την ζωήν του λύτρον αντί πολλών, πέθανε στον σταυρό, μετά τρεις ημέρες ανεστήθη, εφάνη στους αποστόλους μετά των οποίων έμεινε σαράντα ημέρες, έλαβε εξουσίες άνωθεν και μετέδωσε αυτές. Μετά σαράντα ημέρες ανελήφθη ενώπιον πεντακοσίων ανθρώπων και κάθισε στα δεξιά του Θεού (αγαθό). Πολλοί λένε ότι βρίσκεται στον ουρανό. Ας γνωρίζουν ότι τα πάντα (γη, στερέωμα) είναι ουρανός, ανήκουν στον ουρανό, δεν υπάρχει άνω και κάτω. Ο Χριστός κάθισε στα δεξιά αγαθό και περιμένει ο Παράκλητος να δημιουργήσει συνθήκες Θεού στη γη ώστε να ξανάρθει, όχι για να κηρύξει πάλι το ευαγγέλιο της βασιλείας αλλά για να συμβασιλέψει με τους λελυτρωμένους. Μετά σαράντα ημέρες έστειλε το Πνεύμα το Αγιο και το ανώγειο όπου ήταν οι απόστολοι του Χριστού επλήσθη Πνεύματος Αγίου. Γλώσσες εκάθησαν εις έκαστον των αποστόλων οι οποίοι έλαβαν δύναμη και ξεχύθηκαν στα έθνη. Αυτή είναι η λογική και η πίστη η οποία θα πρέπει να μας διέπει και πάνω στην λογική αυτή του Χριστού θα πρέπει να συντονίσουμε τη ζωή μας ώστε να αναπτυχθούμε στον επί γης βίο μας κατά Χριστόν. Αν το Ισραήλ είχε δεχτεί τον Χριστό, εννοούσε τον λίθο του πνευματικού οικοδομήματος Χριστό, θα ξεκινούσε από εκεί να ιδρύεται η βασιλεία του Θεού σε όλον τον κόσμο, όμως επειδή το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων εκείνης της εποχής δεν μπόρεσε να το συλλάβει το θέλημα του Θεού, ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου συνεχίζει μέσα από σκεύη εκλογής να κηρύττει τις ευαγγελικές αλήθειες και ο χριστιανισμός μετά πολλών δυσχερειών εξαπλώθηκε σήμερα σε όλον τον κόσμο. Σήμερα η εξέλιξη, η λογική, το πνεύμα του Θεού εκχέεται σε όλους τους λαούς αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, διότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ο Θεός δεν έφερε στον κόσμο θρησκείες αλλά έναν νέο τρόπο ζωής ο οποίος θα πρέπει να υιοθετηθεί απ’ όλους τους λογικούς ανθρώπους και ο λόγος διότι είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει με το πνεύμα που τον διακατέχει αληθινή Δημοκρατία, ειρήνη, ευημερία, σοφία, ζωή, θέωση. Σήμερα ο Θεός αδέλφια μου πάλι διά Πνεύματος Αγίου εργάζεται έργο το οποίο κινείται άνωθεν και λαμβάνει χώρα μέσω της Φωνής Θεού. Αν αγαπούμε τον Θεό ας δώσουμε την κατάλληλη προσοχή και σοβαρότητα που αρμόζει στο κάλεσμα αυτό που λάβαμε, ώστε τα γεγραμμένα να λάβουν χώρα και θα λάβουν διότι ο Θεός έβαλε την υπογραφή του, διότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 8
«8. τελευταίον δε πάντων εφάνη και εις εμέ ως εις έκτρωμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός έδωσε άπειρες ευλογίες στον απόστολο Παύλο. Για να μην πέσει στον εωσφορικό εγωισμό να νομίζει ότι είναι κάτι ξεχωριστό τον άφησε για πολλά χρόνια να ζήσει στην άγνοια, σε σημείο να διώκει βάναυσα την εκκλησία του Χριστού αλλά και να πρωτοστατεί στον θάνατο του Στεφάνου. Όλα αυτά και άλλα πολλά τον κάνουν να νιώθει και να αυτοαποκαλεί τον εαυτό του έκτρωμα. Αυτός είναι και ο λόγος που του έδωσε και του εμπιστεύτηκε μία τόση μεγάλη αποστολή. Η συνειδητότητα των αρνητικών γεγονότων στη ζωή του τον καιρό της άγνοιας τον καθιστά σήμερα πλέον ταπεινό. Όσοι παίζουν με τίτλους και θεωρούν εαυτούς ξεχωριστούς ο Θεός τους εμπιστεύεται μέρος της σοφίας του, μήπως μέσα απ’ αυτά που κηρύττουν στους συνανθρώπους τους βοηθηθούν και οι ίδιοι και σώσουν τον εαυτό τους. Στην Φωνή Θεού είμαστε όλοι φίλοι και ουδείς αρχηγός, ιδιαίτερος, ξεχωριστός κ.λ.π.. Μη γένοιτο μέσα στην Φωνή Θεού να νομίζουμε ότι χωρίς εμάς ο Θεός δεν γίνεται να κάνει το θέλημά του ή ότι ο κόσμος χωρίς εμάς δεν θα συνεχίσει να ζει. Να έχουμε χαρά που ο Θεός μας κάλεσε αλλά και σοβαρότητα ώστε να μην κάνουμε τον θεό αλλά τον συνειδητό αδελφό, διαφορετικά αν δεν προσέξουμε με τον εωσφορικό εγωισμό μας θα μας αποστραφεί. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 9
«9. Διότι εγώ είμαι ο ελάχιστος των αποστόλων, όστις δεν είμαι άξιος να ονομάζωμαι απόστολος, διότι κατεδίωξα την εκκλησίαν του Θεού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Είναι το μεγαλύτερο δώρο του Θεού, το μεγαλύτερο χάρισμα, ο μεγαλύτερος καρπός, η μεγαλύτερη ιδιότητα να νιώθουμε συνειδητά ελάχιστοι. Ο Θεός σε αυτούς τους ανθρώπους αναπαύεται, αφού κάνει αυτούς κατοικητήριο δικό του, σπίτι δικό του. Εξάλλου αυτοί που γνώρισαν τον Θεό εργάζονται συνειδητά το θέλημά του χωρίς μικρότητες, χωρίς εγωισμούς, με απλότητα. Όσοι δεν τον γνώρισαν γίνονται ξεχωριστοί, διακατέχονται από τίτλους και αυτοαποκαλούνται άνθρωποι του Θεού. Όποιοι γνώρισαν τον Θεό ζουν στη σιωπή, γνωρίζοντας ότι αυτός ο Θεός θα ενεργήσει στη ζωή τη δική τους και των συνανθρώπων τους. Ο Θεός ευαρεστείται στον ταπεινό, στον υπάκουο, στον άνθρωπο που διέπεται από θείο έρωτα γι’ αυτόν θυσιάζοντας τα πάντα για την δόξα του Θεού χωρίς κόμματα. Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι Ανανίας να δίνει μέρος αγάπης. Ο άνθρωπος του Θεού δίνει τη ζωή του, δίνει τα πάντα, είναι ολοκληρωμένος και αφιερωμένος πάνω στο θέλημα του Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού δεν νιώθει υπάλληλος ώστε να κοιτά την ώρα πότε θα σχολάσει. Ο άνθρωπος του Θεού νιώθει επιχειρηματίας, νιώθει εργοδότης. Δηλαδή η σχέση μας με τον Θεό θα είναι σαν να έχουμε εμείς έναν φίλο που νιώθουμε ωραία μαζί του και μοιραζόμαστε τα πάντα μαζί του σε σημείο ο ένας να στηρίζει, να συμμετέχει και να ενδιαφέρεται για τον άλλον μεριμνώντας συνειδητά για την πρόοδό του. Αν νιώθουμε έτσι και εμείς μεταξύ μας και με τον Θεό, να ξέρουμε ότι θα γίνουμε αιτία ο Θεός να μας συστήνει παντού με πολλές εκπλήξεις στη ζωή μας και εμείς να τον συστήνουμε παντού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 10
«10. αλλά χάριτι Θεού είμαι ό,τι είμαι· και η εις εμέ χάρις αυτού δεν έγεινε ματαία, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, πλην ουχί εγώ, αλλ' η χάρις του Θεού η μετ' εμού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χάρη Θεού σημαίνει ότι αφιερώνει κάποιος ολόκληρη τη ζωή του για να εντάξει το θέλημα του Θεού σε αυτή και εργάζεται αυτό το θέλημα του Θεού χωρίς να κουράζεται. Χωρίς κόμματα εργάζεται ο άνθρωπος του Θεού το θέλημα του Θεού και είναι αποφασισμένος να φτάσει για την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του ανθρώπου μέχρι την μέγιστη αγάπη της θυσίας, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ο άνθρωπος του Θεού σίγουρα κοπιάζει να αναγεννήσει τους αδελφούς, δεν είναι από τσιμέντο. Γι’ αυτό χρειάζεται να συμμετέχουμε στους αγώνες του, αφού μέσα από την αφιέρωση που διεργάζεται σε καθημερινή βάση αγωνίζεται να ζωοποιήσει τον άνθρωπο, να αλλάξει τη δομή του κόσμου ώστε να εργάζεται ο άνθρωπος τα του Θεού. Με θυσία εργάζεται ο άνθρωπος του Θεού να ανακαλύψει τις πνευματικές πηγές του σωτηρίου ώστε να ποτίσει τους αδελφούς με πνεύμα Θεού. Να συμμετέχουμε συνειδητά στους αγώνες του, τουλάχιστον όσοι θέλουμε και επιζητούμε το θέλημα του Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού δεν εργάζεται για τον εαυτό του μόνο, αλλά γενικότερα για τον άνθρωπο, για την αναγέννησή του η οποία δημιουργεί τη θέωση. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 11 – 19
«11. Είτε λοιπόν εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύττομεν και ούτως επιστεύσατε.
12. Εάν δε ο Χριστός κηρύττηται ότι ανέστη εκ νεκρών, πως τινές μεταξύ σας λέγουσιν ότι ανάστασις νεκρών δεν είναι;
13. Και εάν ανάστασις νεκρών δεν ήναι, ουδ' ο Χριστός ανέστη·
14. και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας.
15. Ευρισκόμεθα δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, διότι εμαρτυρήσαμεν περί του Θεού ότι ανέστησε τον Χριστόν, τον οποίον δεν ανέστησεν, εάν καθ' υπόθεσιν δεν ανασταίνωνται νεκροί.
16. Διότι εάν δεν ανασταίνωνται νεκροί, ουδ' ο Χριστός ανέστη·
17. αλλ' εάν ο Χριστός δεν ανέστη, ματαία η πίστις σας· έτι είσθε εν ταις αμαρτίαις υμών.
18. Άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απωλέσθησαν.
19. Εάν εν ταύτη τη ζωή μόνον ελπίζωμεν εις τον Χριστόν, είμεθα ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εμείς πιστεύουμε ότι ο Θεός αναστήθηκε. Δεν το είδαμε, όμως το νιώθουμε, το πιστεύουμε, το γνωρίζουμε διά Πνεύματος Αγίου. Όπως και οι γονείς μας δεν ξέρουμε αν είναι γονείς μας αλλά το νιώθουμε, το πιστεύουμε, το βλέπουμε από το ενδιαφέρον και την αγάπη που μας δείχνουν. Μάλιστα γνωρίζουμε ότι και όλους τους εν Κυρίω θα αναστήσει. Τα πάντα είναι δυνατά εις τον πιστεύσαντα. Όσοι δεν το πιστεύουν ας ρίξουν γύρω τους μία ματιά σε όλον τον φυσικό κόσμο με αποκορύφωμα τον λογικό άνθρωπο. Αφού ο Θεός μπόρεσε να κάνει όλον αυτόν τον φυσικό τρισμέγιστο κόσμο δεν μπορεί να κάνει την ανάσταση όλων των εν Κυρίω κοιμηθέντων; Ο Χριστός στον επί γης βίο του ανέστησε τον Λάζαρο, την κόρη της Ναΐν, τον εαυτό του. Ο Χριστός μπορεί τα πάντα να κάνει, όσα λέει τα μπορεί διότι τα λόγια του υλοποιούνται και όσα ενέπνευσε μέσα μας αν τα πιστέψουμε τα μπορεί. Αρα να μην μας νοιάζει τίποτα, το μόνο που να μας νοιάζει είναι να ανακαλύψουμε ολοκληρωμένο το θέλημα του Θεού ώστε να το εντάξουμε στο ακέραιο στη ζωή μας και να είμαστε ευάρεστοι σε αυτόν τον μόνον αληθινόν τριαδικό Θεό. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 20
«20. Αλλά τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών, έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αφού ο Χριστός ανέστη, όλοι οι πιστεύοντες σε αυτόν που έχουν κοιμηθεί θα μετέχουν της ανάστασης. Ο άνθρωπος ό,τι σκέφτεται το μπορεί αλλιώς δεν θα το σκέφτονταν. Ένα παράδειγμα θα φέρω. Σήμερα ζούμε την εξέλιξη του ανθρώπου στο αποκορύφωμά της και κάθε ημέρα ζούμε τεράστιες ανακαλύψεις μέσω της επιστήμης. Ζούμε μεγάλα επιτεύγματα σε όλους τους τομείς αφού οι πνευματικές σκέψεις που ο Θεός παραχωρεί για να ανακαλύψουν οι άνθρωποι μπορούν να υλοποιούνται όπως αμάξια, τρένα, καράβια, αεροπλάνα, μηχανολογία, ηλεκτρονική, βιολογία, πληροφορική, ιατρική, χειρουργική, ρομποτική, νανοτεχνολογία, αστρονομία κ.λ.π.. Ακόμη οι άνθρωποι μέσω της έρευνας υπόσχονται νέα όργανα μέσω των βλαστοκυττάρων. Υπόσχονται ακόμα ακόμα και την κατάργηση του φυσικού θανάτου κ.λ.π.. Ποιος τα φανταζόταν όλα αυτά πριν τριακόσια χρόνια; Κι όμως σήμερα τα ζούμε. Όσοι έχουν μυαλό καταλαβαίνουν ότι όλα γίνονται αρκεί να αποκαλύψει ο Θεός τον τρόπο. Σήμερα αντιλαμβανόμαστε και αυτόν τον τρόπο. Το πώς μπορεί να λάβει χώρα ένα τόσο μεγάλο μυστήριο της ανάστασης των νεκρών και το πώς διά του Χριστού μπορεί να επιτευχθεί η κατάργηση του φυσικού θανάτου. Όλα είναι δύσκολα άμα δεν ξέρουμε τον τρόπο. Αν τον ξέρουμε όλα γίνονται εύκολα. Εγώ λέω καμιά φορά ότι είναι εύκολη η μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε άφθαρτο. Καταλαβαίνω όμως απόλυτα πως όταν το ακούν οι συνάνθρωποί μου τους φαίνεται εξωπραγματικό, αλλά δεν καταλαβαίνουν και αυτοί εμένα αφού ο Θεός σήμερα διά Πνεύματος Αγίου δείχνει τον τρόπο. Αν θέλουν να το ζήσουν ας κάνουν αρχή. Δηλαδή η αρχή γίνεται ως εξής: Παίρνουμε στα χέρια μας τον Λόγο του Θεού όχι για να διδάξουμε τους άλλους αλλά για να διδαχτούμε εμείς, γιατί πολλοί κάνουν τους δάσκαλους, τους ποιμένες ενώ όταν έρθουν στη ζωή τους τα σκάνδαλα δεν μπορούν να τα ξεπεράσουν, ούτε πολλές φορές και ένα κατηγορώ, αποδεικνύοντας ότι έπαιζαν τον δάσκαλο, τον ποιμένα κ.λ.π.. Δεύτερον παίρνουμε στα χέρια μας την διδασκαλία της Φωνής Θεού. Τρίτον μπαίνουμε στο αγιαστήριο και δεν βγαίνουμε παρά μόνο για τις βιοτικές ανάγκες μας (δουλειά κ.λ.π.). Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε το θέλημα του Θεού και να λειτουργήσουμε με αυτό στη ζωή μας μένουμε στο αγιαστήριο. Αμα γίνει συνειδητοποίηση, ο εγκέφαλός μας θα δημιουργήσει νέους νευρώνες οι οποίοι θα δουλέψουν για μας χωρίς εμάς. Οι νευρώνες που σήμερα έχουμε και που αναπτύξαμε δημιουργήθηκαν από τον μεταπτωτικό κόσμο και είναι απολύτως βέβαιο ότι υποσιτιζόμαστε βιολογικά αλλά και πνευματικά, αφού ο κόσμος που ζούμε διέπεται από την αμαρτία. Εξάλλου αυτό που είμαστε σήμερα το καθόρισε η πτώση μας, η άγνοιά μας. Ό,τι γνωρίζουμε όπως γλώσσα, εθνικότητα, συμφέροντα, θρησκεία τα μιμηθήκαμε. Αν όμως μπούμε στο αγιαστήριο θα μιμηθούμε τον Χριστό και θα υποσιτιστούν οι νευρώνες της πτώσης και θα δημιουργηθούν νέοι νευρώνες με τη λογική του Θεού, με τη σοφία του Θεού, με το ρήμα του Θεού το οποίο ζωοποιεί, οι οποίοι αμέσως θα ξεκινήσουν σε εμάς την μεταστοιχείωση. Όταν συντελεστεί αυτή διά του Χριστού, μετά χτυπάμε την πόρτα του Θεού και μπαίνουμε στο σπίτι του και όλα για μας εκπληρώθηκαν, έλαβαν χώρα. Όσοι το πιστεύουν ας το κάνουν. Όσοι δεν το πιστεύουν δεν γίνεται να λάβουν τη ζωή. Αδέλφια μου, το θέλω, η πίστη στην υπέρβαση, η οποία οδηγεί και λέγεται αφιέρωση πάνω στο θέλημα του Θεού είναι ισχυρό κίνητρο ζωής, διότι αναπτύσσει μέσα μας τη ζώσα πίστη η οποία φέρνει και την συνειδητότητα του θελήματος του Θεού σε εμάς. Αυτή η πίστη μας καθιστά θεούς αφού μέσω της λογικής του Θεού μετέχουμε της αφιέρωσης, της υπέρβασης στη ζωή μας. Ένα παράδειγμα πως δουλεύει ο εγκέφαλος. Σήμερα ένας τριάντα χρόνων μιλάει Ελληνικά γιατί γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Αν φύγει και πάει σε μία χώρα που δεν μιλάει κανείς Ελληνικά και δεν ξαναμιλήσει Ελληνικά θα τα ξεχάσει, διότι θα αναγκαστεί να μάθει την γλώσσα του τόπου που βρίσκεται. Έτσι θα δημιουργήσει έναν ή πολλούς καινούργιους νευρώνες οι οποίοι θα αναπτύξουν τη γλώσσα της χώρας που βρίσκεται. Ο νευρώνας που έχει τα Ελληνικά θα υποσιτιστεί διότι δεν θα τρέφεται, ίσως και να χαθεί τελείως. Τώρα, στο θέμα της ζωής. Αν ένας έχει αναπτύξει στη ζωή του ότι ο Θεός είναι στον ουρανό και ακολουθεί τύπους, αυτός δεν ζωοποιείται. Μάλιστα αυτοί που καθορίζουν τον Θεό στον ουρανό είναι επικίνδυνοι, διότι καταπατούν τα πάντα στη γη όπως οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι σταύρωσαν τον Χριστό, τον Θεό όταν ήρθε στη γη διότι χαλούσε τα σχέδιά τους. Αν ένας ακολουθεί το σύστημα του κόσμου και αναπτύσσει τη λογική του, δουλειά, λεφτά, δόξα, τίτλους κ.λ.π. και αυτός δεν μπορεί να μετέχει της ζωής. Πάμε τώρα στο Ευαγγέλιο. Όταν γνωρίσουμε τη ζώσα φωνή του ζώντος Θεού και θέσουμε αυτή μέσα μας και την πιστέψουμε θα ζήσουμε, διότι ο Χριστός φανέρωσε το πνεύμα εστί το ζωοποιόν. Αυτό σημαίνει ότι η λογική του Θεού, το Πνεύμα του Θεού δημιουργεί μέσα μας το νου του Θεού, δημιουργεί τον Θεό, γινόμαστε θεοί. Ο Χριστός είχε το ίδιο βιολογικό σώμα με όλους εμάς. Αυτό που τον έκανε Θεό ήταν το πνεύμα του Θεού το οποίο σήμερα εκχέεται και σε εμάς χωρίς μέτρο, φυσική συνέπεια όπου Θεός βούλεται να νικάται φύσεως τάξη, να νικάται η φθορά, ο θάνατος.
Πολλοί αναπτύσσουν πνευματικές εξωγραφικές θεωρίες όπως εντάλματα ανθρώπων κ.λ.π. και νομίζουν ότι αυτό αρέσει στον Θεό, όμως σιγά - σιγά αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ο Θεός δεν είναι στη ζωή τους, δεν έχουν ευλογία και τα προβλήματα πάντα αυξάνουν. Ο Θεός αναπτύσσεται μέσα μας με οδηγό την αναγέννηση και όχι με λόγια που τα παίρνει ο αέρας. Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί και οι βιαστές αρπάζουσι αυτήν. Βιαστής είναι ο υπάκουος. Εδώ δείχνει ότι είναι στην εξουσία μας να ιδρύσουμε την βασιλεία. Βασιλεία σημαίνει να βασιλέψω του έτερου κακού εαυτού μου, ώστε να μην μπορεί τίποτα να με θέσει σε υποτέλεια ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε φθορά, ούτε θάνατος. Αρκεί να βιαστούμε. Σε τι να βιαστούμε; Στο να πάρουμε την απόφαση να αφιερωθούμε εν’ όσο ζούμε. Πριν έρθει αποδιοργάνωση στη ψυχή μας και στο σώμα μας να ακολουθήσουμε τον Χριστό. Απόφαση χρειάζεται ώστε να εισέλθουμε στο αγιαστήριο. Στη συνέχεια θα δημιουργηθεί με το ρήμα του Θεού μεταστοιχείωση. Γένοιτο αμήν. Ανοίγω παρένθεση για να σας πω ορισμένα γεγονότα μελλοντικά που αφορούν τη ζωή. Κάποτε ρώτησα, Θεέ μου, τι θα κάνει ο διάβολος στο μέλλον, γιατί άκουγα για τον Αντίχριστο και τι θα κάνει ο Θεός; Ακούστε λοιπόν. Ο Θεός θέλει να τον ακολουθήσει ο άνθρωπος αναπτύσσοντας τη δική του λογική ώστε να κερδίσει τη ζωή, πάντα μέσα από την ελεύθερη βούλησή του. Παραχώρηση Θεού διότι η σοφία του Θεού θα το επιτρέψει και ο διάβολος να έχει την εξουσία στο μέλλον να δίνει τη ζωή. Στο όνομα της εξέλιξης εργάζεται σήμερα και ο τρόπος με τις τιμές, με τα δώρα, με τα αξιώματα. Αυτοί που κατέχουν τα χρήματα και πιστεύουν ότι είναι θεοί - άνθρωποι μιας άλλης ανώτερης τάξης τι θα κάνουν. Ο διάβολος μέσω αυτών, αφού και αυτοί έχουν άγνοια του θελήματος του Θεού, θα δώσει τη ζωή. Πώς; Σήμερα έχουν δοθεί πολλά ερεθίσματα μέσω της επιστήμης και υπάρχει ο τρόπος. Σκέφτηκαν λοιπόν οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Χριστό αλλά έχουν στα χέρια τους το υλικό στοιχείο να μαζέψουν όλα τα κεφάλαια, όλα τα μυαλά απ’ όλον τον κόσμο και να τους δώσουν χρήματα, να τους δώσουν τίτλους, να τους δώσουν ό,τι χρειάζονται ώστε να βρουν μέσω όλων αυτών, αφού και αυτοί πίστεψαν στα χρήματα, στη δόξα, τη ζωή. Όταν τη βρουν θα τους εξαφανίσουν όλους αυτούς διότι και αυτοί δεν έχουν επίγνωση του θελήματος του Θεού και έχουν πιστέψει ότι μέσω αυτού του τρόπου θα γίνουν αιτία να λάβει χώρα το θέλημα του Θεού στον κόσμο. Θα πάθουν δυστυχώς σαν εκείνον που ανακάλυψε την πυρηνική βόμβα και μετά τρελάθηκε όταν κατάλαβε τι κάνει αυτή η βόμβα και στα χέρια ποιου θα πέσει. Έτσι θα πάθουν και όσοι σήμερα εργάζονται και ανακατεύουν στοιχεία της φύσης, ερευνούν τον άνθρωπο γονιδιακά ώστε να αποκωδικοποιήσουν τον γενετικό κώδικα, να βρουν τη ζωή. Αυτή η ζωή δεν θα ανήκει σε όλους αυτούς που είχαν καλή προαίρεση να θεραπεύσουν τον άνθρωπο, αλλά θα ανήκει σε αυτούς οι οποίοι χωρίς τον καθαρισμό, χωρίς να εννοούν το θέλημα του Θεού θα την χρησιμοποιήσουν μόνο για τον εαυτό τους και για όσους υποταχθούν. Έτσι θα καταργήσουν κάθε αρχή, κάθε εξουσία, κάθε θρησκεία διότι θα καθίσουν στον θρόνο του Θεού και θα πουν. Ο Θεός όλων σας, σας έχει άρρωστους, ενώ δεν μας έχει άρρωστους ο Θεός αλλά η πνευματική τεμπελιά μας. Όλοι σας λέτε ότι πρέπει να πεθάνετε να πάτε στον Θεό, ο οποίος σας περιμένει στον ουρανό. Είναι Θεός αυτός να θέλει τον θάνατό σας, να υποφέρετε; Δεν είναι. Με την άγνοια που επικρατεί σήμερα στον κόσμο θα τους πιστέψουν οι πάντες, ακόμη και οι εκλεκτοί. Έρχονται λοιπόν αυτοί και λένε. Αν με προσκυνήσεις σαν Θεό τότε θα σου δώσω το φάρμακο για να ζήσεις. Έτσι θα επικρατήσει ο Αντίχριστος παντού, αφού όλοι από σήμερα στηρίζουν τη ζωή τους στα φάρμακα και όχι στην αναγέννηση, αφού σήμερα όλοι ζουν με τα φάρμακα και αυτό διότι δεν γνωρίζουν τον Θεό. Ένας άγιος είπε, ήρθανε τα φάρμακα και φύγανε τα θαύματα. Θα πουν λοιπόν όλοι με την άγνοια που έχουν, πράγματι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει Χριστός, δεν υπάρχει Πνεύμα Αγιο. Αυτός είναι ο Θεός που μας εξασφαλίζει τη ζωή, γι’ αυτό λέει θα πλανήσει και τους εκλεκτούς διότι όλοι δεν ασχολούνται με τον Θεό αλλά με τα δόγματα και με θεωρίες εξωγραφικές. Φυσική συνέπεια όλου αυτού να υποταχθούν όλοι σε αυτόν. Ο Αντίχριστος δεν θα επικρατήσει με τις κάρτες, με το 666 κ.λ.π. αλλά με το ότι θα μπορεί να καταργήσει τον θάνατο και να επαναφέρει τον άνθρωπο απ’ όποια αρρώστια στη ζωή. Όλοι θα υποταχθούν σε αυτόν, διότι ο άνθρωπος όταν κινδυνεύει η ζωή του δεν βλέπει μπροστά του, είναι διατεθειμένος ειδικά όταν δεν έχει επίγνωση όλα να τα απαρνηθεί. Επειδή φτάνουμε σε αυτό το σημείο και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, ο Θεός τώρα τι θα κάνει. Εργάζεται και αυτός σήμερα μέσω της Φωνής Θεού έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα σε πέντε, σε δέκα, σε δώδεκα χρόνια να έχει δημιουργήσει και αυτός ο Θεός τον λαό του ο οποίος θα φέρει τη ζωή και την αφθαρσία διά του Χριστού, διά του Ευαγγελίου. Ο Χριστός θέλει να ζήσουμε διά του Ευαγγελίου. Είδα μία ημέρα έναν επιστήμονα στην τηλεόραση ο οποίος ασχολείται με την έρευνα. Κατά κόσμο μεγάλος άνθρωπος, διότι με τα βλαστοκύτταρα που ασχολείται θεραπεύει και ζωοποιεί σήμερα νεκρά όργανα που υπολειτουργούν και δημιουργεί και καινούργια. Όλοι θαυμάζουν μ’ αυτό, ουδείς όμως δεν καταλαβαίνει ότι ναι μεν είναι ωραίο αυτό και μπράβο στον επιστήμονα αυτόν, αλλά το πρόβλημα είναι το όργανο του ανθρώπου που πάσχει. Σίγουρα όλοι θέλουμε να γίνει καλά ένας που πάσχει, όμως το όργανο είναι το πρόβλημα ή το μυαλό, το πως σκέφτεται, αφού συνειδητά όλοι μας έχουμε φύγει από τον Θεό. Πρώτα θα πρέπει να φτιαχτεί το μυαλό του ανθρώπου και δεν μπορεί ουδείς να το φτιάξει σωστό με αγάπη, με σοφία παρά ο Χριστός και μετά ας φτιάξουν ό,τι θέλουν. Π.χ. Ένας που είναι φιλάργυρος και έχει μαζέψει τα πάντα γύρω του όταν αρρωστήσει σίγουρα θα δώσει μέρος αυτών για να ζήσει, όμως αυτός με την φιλαργυρία του, με την απληστία του καταστρέφει χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι εξαιτίας του δεν έχουν να φάνε. Αδέλφια μου, λόγω της άγνοιάς μας μην πέφτουμε στην πλάνη και υπηρετούμε βουλές ανθρώπων και όχι βουλές του Θεού. Όσοι είναι του Θεού να δουλέψουν στον Θεό και να φέρουν τη ζωή διά του Ευαγγελίου, διά του καθαρισμού, διά του αγιασμού στους εαυτούς τους και στους συνανθρώπους τους. Όσοι δεν γνωρίζουν τον Θεό εργάζονται τα του κόσμου και νομίζουν ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, όμως αυτός που τους πληρώνει ό,τι βρουν είναι δικό του. Αυτός τώρα, ας αναρωτηθούν είναι του Θεού; Αυτός θα το κάνει χρήση Χριστού ή θα πει εγώ σας πληρώνω και εσείς μου ανήκετε; Υποχρεούστε να με ακούσετε, να υποταχτείτε διότι διαφορετικά κάτι θα συμβεί στη ζωή σας. Όταν ο Ησαΐας φανερώνει ότι σοφία και επιστήμη είναι στερέωση των καιρών ένα νόημα έχει αυτό. Οι άνθρωποι του Θεού να ακούσουν την επιστήμη του κόσμου, την ανακοίνωση ότι ο θάνατος μπορεί να καταργηθεί και να χαρούν, διότι ο Θεός τους το ενέπνευσε μέσα τους και το εργάζονται διά του Ευαγγελίου ώστε να πάρουν θάρρος και να συνεχίσουν την αναγέννηση διά του Ευαγγελίου. Ο Ιούδας όταν πρόδωσε τον Χριστό νόμισε ότι με αυτό θα τον πιστέψουν τον Κύριο και ότι θα γίνει αιτία να χαρούν όλοι, όμως όταν είδε τι έκανε δεν το άντεξε διότι όπως έλεγε ο πνευματικός μου πατέρας σκότωσε την αγελάδα που του έδινε γάλα από μόνος του. Διότι επωφελούνταν από τον Χριστό αφού είχε το γλωσσόκομον. Προσοχή λοιπόν! Όταν εργαζόμαστε να εργαζόμαστε τα του Θεού και όχι τα των ανθρώπων. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 21
«21. Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι' ανθρώπου, ούτω και δι' ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο θάνατος είναι γέννημα της παρακοής του ανθρώπου και εμφανίστηκε, γεννήθηκε για πρώτη φορά στον κήπο της Εδέμ διά της παρακοής του Αδάμ να γευθεί τον καρπό τον οποίον ο Θεός του είπε να μην γευτεί. Κατόπιν διά της τεκνογονίας επικράτησε σε όλους τους λαούς της γης το ψέμα, ο θάνατος, η παράβαση. Και το βλέπουμε σήμερα διότι όλοι διακατεχόμεθα από την πίστη αυτή. Φυσική συνέπεια να πέφτουμε στα χέρια του. Αυτή η παράβαση μου θυμίζει μερικούς πνευματικούς υποτίθεται ανθρώπους οι οποίοι κηρύττουν την αγάπη και λένε ότι η αγάπη πάντα στέγει. Ακόμη λένε ότι πρέπει να σέβονται και να δέχονται την θρησκευτική συνείδηση και την ελευθερία των άλλων, αλλά συνάμα λένε ότι δεν μπορούν να τους δεχτούν με αυτή τη λογική, τη θεωρία εκτός αν αλλάξουν. Έτσι πέφτουν όλοι στην παγίδα να μην τηρούν την εντολή της αγάπης η οποία όλα τα δέχεται, τα πάντα στέγει, με αποτέλεσμα όλοι να τρώνε τον απαγορευμένο καρπό και ο λόγος που την πατάνε οι πάντες είναι διότι το δόγμα των άλλων έχει μία άλλη θεωρία απ’ το δικό τους δόγμα. Με αυτόν τον τρόπο χωρίζονται οι πάντες από την αγάπη. Οι πάντες φοβούνται την αποστροφή που θα δεχτούν από το κοινωνικό σύστημα και απορρίπτουν τον Θεό, την αγάπη. Ένας άλλος λόγος που δεν καταλαβαίνουν την εντολή του Θεού σήμερα οι άνθρωποι είναι διότι ο κόσμος τους έμαθε κάτι άλλο να υπηρετούν, να πιστεύουν και ενώ κηρύττουν την αγάπη βγάζουν την αγάπη, την εντολή και βάζουν όρους, νόμους και δεν θέλουν να καταλάβουν ότι ο λόγος της διαφορετικότητας που έχει αναπτύξει ο Θεός στη ζωή όλων μας είναι ένας. Να φανεί η αγάπη. Να φανεί ποιος έχει αγάπη. Όσοι κατέχουν την αγάπη δεν χωρίζονται διότι αφαιρούν τις ταμπέλες και συνδιαλέγονται μέσα από την ελεύθερη βούληση που χορηγεί η αγάπη. Η εντολή του Θεού πάντα θα δημιουργεί την περιέργεια, τον προβληματισμό. Έτσι οι μη αναγεννημένοι άνθρωποι χάνουν τον Θεό, διότι η εντολή γεννά την απιστία αφού στρέφει την προσοχή τους σε κάτι άλλο πέρα από τον Θεό. Στην παγίδα αυτή έπεσε ο πρώτος άνθρωπος και ήρθε ο θάνατος,. Ξέρουμε ότι η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατο. Αφού δεν θεώρησε ο πρώτος άνθρωπος σημαντική την εντολή του Θεού η οποία έλεγε, καθ ην ημέραν φάγης εκ του καρπού θέλεις εξάπαντος αποθάνη, ήρθε ο θάνατος. Η εντολή έχει πολλούς κινδύνους αν δεν εφαρμοστεί και γίνεται σημαντική αφού εξαρτάται η ίδια μας η ζωή. Γίνεται συνάμα όμως και ουσιαστική η σχέση μας με τον Θεό όταν η εντολή εφαρμοστεί. Αν δεν εφαρμοστεί χάνεται η σχέση μας. Ο άνθρωπος έρχεται σε κρίση με την εντολή διότι αναπτύσσει συναισθήματα θετικά ή αρνητικά για τον Θεό. Ο ακαλλιέργητος εγκέφαλος δεν συλλαμβάνει το νόημα και διέρχεται σε μία αντιπαλότητα με τον εαυτό του, με την εντολή, με τον Θεό. Αν είναι σκεύος εκλογής θα ψάξει, θα σκεφτεί, θα καταλάβει. Αν όχι, θα καλύψει την συνείδησή του σύμφωνα με το πνευματικό του επίπεδο και θα αποστραφεί τον Θεό καταπατώντας την εντολή. Ο Θεός δημιουργεί κρίση και μέσω αυτής συντελείται, δημιουργείται η αναγέννηση, η θέωση. Η εντολή όταν ο άνθρωπος δεν έχει συνειδητοποιήσει ενώ αυτοαποκαλείται Χριστιανός τι διαβάζει, δημιουργεί στη ζωή του προβληματισμό ώστε να σκεφτεί για ποιο λόγο ο Θεός θέλει αυτό ή δεν θέλει αυτό. Οι σκέψεις αυτές κάνουν τον γείτονα του Θεού και αντίπαλό του διάβολο να βρίσκει πρόσφορο έδαφος, αφού ο άνθρωπος για να γίνει Θεός και να συντελεστεί η θέωση σε αυτόν θα είναι πάντα το μήλο της έριδος μεταξύ καλού και κακού. Η σκέψη αυτή λοιπόν δίνει το δικαίωμα να μπαίνει ο διάβολος στη ζωή του, στην καθαρή σχέση του μέχρι χτες με τον Θεό και ο λόγος διότι βρίσκει πρόσφορο έδαφος αφού ο αποδέκτης γεννά σκέψεις καλές και κακές για τον Θεό. Ο διάβολος βλέποντας ότι κάποιος το σκέφτεται βρίσκει έδαφος και ενισχύει την αρνητική σκέψη έτσι έπεισε και τους πρωτόπλαστους να το γευθούν. Στην συνέχεια τι κέρδισαν; Να βυθιστούν οι πάντες στο θάνατο μεταδίδοντας διά της τεκνογονίας την παράβαση και το βλέπουμε αυτό διότι όλοι Χριστιανοί και μη παραβαίνουν τις εντολές του. Π.χ. στην εντολή μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, όλοι κρίνουμε. Ας κάνουμε αυτό που μας είπε ο Θεός και μην κρίνουμε. Επίσης στην εντολή να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας εξ όλης της καρδίας μας....... Μα πώς τον αγαπάμε αφού δεν ασχολούμαστε καθόλου μαζί του και κάθε μέρα ασχολούμαστε μόνο με το πόσα λεφτά πήραμε, πόσα θα δώσουμε, τι σπούδασε το παιδί μας κ.λ.π.. Την άλλη την εντολή την τηρούμε που λέει να αγαπήσουμε και τον πλησίον μας ως εαυτόν; Όχι. Αρα αφού η εντολή δεν τηρείται, ο θάνατος υπάρχει. Μετά έρχονται και οι σοφοί και λένε. Αχ αυτή δεν είναι ζωή, η άλλη ζωή μετά τον θάνατο είναι καλή και όταν έρχεται η ώρα τους τρέχουν στο νοσοκομείο και δεν κάθονται με χαρά να πεθάνουν ώστε να πάνε στην άλλη ζωή που είναι καλά να την χαρούν. Και σήμερα ο Θεός μας βάζει πολλές φορές δισταγμούς και εμείς αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο να κάνω αυτό ή το άλλο, τι σχέση έχει αυτό με τον Θεό. Πολλοί που έχουν πραγματική και καθαρή αγάπη στον Θεό δεν ρωτάνε καθόλου και τις τηρούνε αμέσως. Αυτοί είναι Ιωάννηδες. Τι σημαίνει Ιωάννης; Ο Κύριος είχε δώδεκα μαθητές. Οι έντεκα αγαπούσαν τον Χριστό. Ο Χριστός όμως αγαπούσε έναν, τον Ιωάννη γι’ αυτό του χάρισε και τη ζωή. Γιατί τώρα τον αγαπούσε; Είναι απλό. Γι’ αυτή την υπακοή που τον διακατείχε. Ό,τι έλεγε ο Χριστός αυτός έλεγε αμήν. Πολλοί Χριστιανοί δεν συμβιβάζονται με τις εντολές του Θεού και πέφτουν στην παγίδα να χάνουν τον Θεό και ο λόγος διότι η σοφία του Θεού το παραχωρεί ώστε να γνωρίσουν τι σημαίνει Θεός και ποια η είναι η αξία του Θεού στη ζωή τους και τι σημαίνει θάνατος. Τώρα ερχόμαστε σε εμάς. Έχουν παρέλθει εκατομμύρια αιώνες. Εμείς πιστεύω να καταλάβαμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Όσοι το συνέλαβαν πιστεύω θα κάνουν βήματα υπακοής χωρίς ναι μεν αλλά, ώστε να αναπτύξουν και να δημιουργήσουν διά του Χριστού νέα ζωή κενώνοντας τη δική τους λογική. Ο Χριστός έφερε τη ζωή. Ο τρόπος; Διά της υπακοής. Ακούτε αδέλφια, διά της υπακοής. Διότι του είπε ο Πατέρας του να βάλει τη ζωή του με έναν σκοπό. Να σπουδάσει στον άνθρωπο την αγάπη, τη θυσία στο ανθρώπινο γένος. Και αυτός ο Υιός αν και Θεός δεν είπε γιατί να πάω εγώ και δεν πας εσύ, ακολούθησε, υπάκουσε, κένωσε τον εαυτό του στον Πατέρα κατά πάντα. Έτσι έλαβε τη ζωή και σήμερα έχει την εξουσία να την μεταδίδει διά της υπακοής, αφού σήμερα αυτός ο Χριστός έχει τα κλειδιά του θανάτου και της ζωής. Θεός χωρίς ζωή δεν υπάρχει. Όσοι νομίζουν ότι τον έχουν να ξέρουν ότι είναι εικονικός αυτός ο Θεός στη ζωή τους και όχι υπαρκτός και ζει στη φαντασία τους. Αν ο Θεός δεν μας αναπτύσσει γονιδιακά, αν δεν μας ζωοποιεί αφού το πνεύμα του είναι ζωοποιόν, αν δεν μας ελευθερώνει, αυτό που υπηρετούμε δεν είναι Θεός. Ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Αν το καταλαβαίνουμε θα το ψάξουμε και θα την αποκτήσουμε τη ζωή την μη δίδουσα. Άλλο παράδειγμα υπακοής. Πάμε στον Αβραάμ. Κατεβαίνει ο Θεός στη σκηνή του, τον ξυπνάει και του λέει, θέλω να θυσιάσεις το παιδί σου. Αυτός έκλαψε, στενοχωρήθηκε, τα έβαλε μαζί του αλλά πήγε τον Ισαάκ στο θυσιαστήριο. Μόλις σήκωσε το μαχαίρι είδε ο Θεός την υπακοή του, την αγάπη του και αμέσως κατ’ εντολή Θεού άγγελος του κράτησε το χέρι. Έτσι έγινε γενάρχης, Πατέρας όλων των εθνών σήμερα, διότι ενώνει αυτός ο Αβραάμ Μουσουλμάνους, Εβραίους και Χριστιανούς. Όλοι τον αποκαλούν Πατέρα και το σημαντικότερο ονομάσθη φίλος Θεού. Ήθελε ο Θεός την θυσία του Ισαάκ; Όχι. Να διδάξει ήθελε τι σημαίνει το εξ όλης της καρδίας, τι σημαίνει φίλος Θεού και ανθρώπου, τι σημαίνει αδελφός, τι σημαίνει να γίνουμε ένα όλοι. Αδέλφια μου, η αγάπη μας θα δοκιμαστεί σήμερα μεταξύ μας και αν βρεθεί κεχριμπαρένια θα ζήσουμε. Εύχομαι η αγάπη μας στον Θεό και στον αδελφό να γίνει χρυσός, να γίνει υδράργυρος. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 22
«22. Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εμείς μιλάμε για την κατάργηση του φυσικού θανάτου. Εδώ το γράφει ότι πάντες θέλουσι ζωοποιηθεί διά του Χριστού. Πώς; Πάντως όχι με φιλοσοφικές συζητήσεις, ούτε με θρησκευτικές εκδηλώσεις αλλά με αφιέρωση. Ο Χριστός αδέλφια μου εις όλον τον επί γης βίο του ήτο αφιερωμένος και αυτό αποδεικνύεται στον Λόγο του Θεού. Κάποιος μία ημέρα τον πλησίασε και του είπε, Κύριε θέλω να σε ακολουθήσω και ο Χριστός του απάντησε, αι αλώπεκες φωλεούς έχουσιν και τα πετεινά του ουρανού κατασκηνώσεις ο δε υιός του ανθρώπου ουκ έχει που την κεφαλήν κλίνη. Δηλαδή αν θέλεις να με ακολουθήσεις ίσως στερηθείς πολλά αλλά θα κερδίσεις περισσότερα, αφού είναι υπόσχεση το πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν οι δε εκζητούντες τον Θεό ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού. Ας πετάξουμε μεγάλο μέρος μέριμνας που σήμερα απασχολεί τη ζωή μας και ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο. Ας γίνουμε φτωχοί για να πλουτίσουμε με δόξα Θεού. Ο Χριστός θέλει την αφιέρωση όχι για να μας εγκλωβίσει αλλά για να μας αναγεννήσει. Θέλει να σπουδάσουμε. Μία μέρα λέει σε κάποιον ακολούθει μοι και εκείνος του απάντησε, Κύριε, πέθανε ο πατέρας μου θέλω να πάω στην κηδεία. Ο Χριστός απάντησε, άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς. Τι ήθελε να πει ο Χριστός σε αυτόν; Παιδί μου ο θάνατος υπάρχει και όπως ο πατέρα σου πέθανε έτσι θα πεθάνεις και εσύ. Σήμερα που έχεις καιρό ακολούθησέ με αν θέλεις να σταματήσει αυτό.
Ένας άλλος του λέει, Κύριε, θέλω να σε ακολουθήσω αλλά επίτρεψόν μοι να τακτοποιήσω τα της οικογενείας μου. Ο Χριστός του απάντησε, Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον και βλέπων εις τα οπίσω είναι αρμόδιος διά την βασιλείαν του Θεού. Λέω εγώ. Κύριε, εντάξει είχε οικογένεια, τι να κάνει; Μου απαντάει. Θωμά, φυσιολογικά σε εξήντα χρόνια από σήμερα τα οποία περνάνε σαν αστραπή ποιος θα ζει από την οικογένειά σου; Λέω κανένας. Τότε τι τακτοποίηση να κάνεις αφού έχεις εχθρούς πολλούς εσύ και η οικογένεια όπως είναι ο θάνατος και η φθορά; Μην κοιτάμε τη στιγμή αλλά την αιωνιότητα. Άρα ας ξεκινήσουμε αγώνα για να νικήσουμε το θάνατο, τον εχθρό του Θεού και του κάθε ανθρώπου ώστε να μην ισχύσει στη ζωή μας και όλα τα άλλα μετά θα έρθουν. Δηλαδή, ζητάτε είναι η εντολή την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθεί. Αμήν. Έτσι θα πετύχουμε τους στόχους μας ώστε οι πάντες να ζωοποιηθούμε. Ο Χριστός φανέρωσε, εάν τις τον λόγον τον εμόν τηρήση θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα. Αμήν. Τώρα σίγουρα δεν μπορούν όλοι να αφιερωθούν, όμως ας ξεκινήσουν να κάνουν συνειδητά αυτό που μπορούν και ας βοηθούν αυτούς που μπορούν να αφιερωθούν, διότι ένας άμα πετύχει κάτι εύκολα το μεταδίδει και ο λόγος διότι δημιουργούνται άλλες προϋποθέσεις ζωής ώστε να μπορέσουν και αυτοί που έχουν καλή προαίρεση αλλά το σύστημα του κόσμου δεν τους το επιτρέπει ακόμα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 23
«23. Έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν· ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού εν τη παρουσία αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η ζωοποίηση του ανθρώπου και η επανένταξη αυτού στην άφθαρτη ζωή έχει σειρά, έχει τάξη. Ο Χριστός είναι η απαρχή. Έπειτα όσοι είμαστε του Χριστού ας γίνουμε συνειδητά του Χριστού εισερχόμενοι στο αγιαστήριο και άλλοι εν τη παρουσία του Χριστού. Η Φωνή Θεού ξεκίνησε να εργάζεται τη ζωή μέσω της αφιέρωσης η οποία παρέχει τον αγιασμό, το καθαρισμό, τη ζώσα πίστη, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, την ωριμότητα της ταπεινοφροσύνης η οποία δεν υφίσταται στα λόγια αλλά στα έργα που οδηγούν στην κένωση του εαυτού μας. Να εμπιστευθούμε τον Θεό – Πατέρα για να μας ταξιδέψει στον δικό του δρόμο. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 24
«24. Ύστερον θέλει είσθαι το τέλος, όταν παραδώση την βασιλείαν εις τον Θεόν και Πατέρα, όταν καταργήση πάσαν αρχήν και πάσαν εξουσίαν και δύναμιν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το τέλος θα έρθει αφού νικηθεί ο θάνατος. Τότε ο Χριστός θα παραδώσει την βασιλεία του στον Πατέρα του, η οποία θα δημιουργηθεί διά Πνεύματος Αγίου. Ο Χριστός αφού την παραλάβει θα την παραδώσει στον Πατέρα του ο οποίος θα καταργήσει τον διάβολο, καθώς κάθε εξουσία η οποία δημιουργεί το θάνατο. Κατόπιν η οικογένεια του Θεού θα είναι πλέον υπαρκτή μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Ο λαός αυτός θα δείχνει τον Θεό, θα ζει με τον Θεό και θα χαίρεται και ο Θεός θα δείχνει τον λαό του, θα ζει με τον λαό του και όλοι θα χαίρονται, ώστε Θεός και λαός να χαίρονται και να πορεύονται ενωμένοι στον αιώνα τον άπαντα. Στην συνέχεια ο Πατέρας Θεός θα αποκαλύψει αυτά που μάτι ανθρώπου δεν είδε και εις καρδίαν ή μυαλό ανθρώπου δεν ανέβηκαν, ώστε η χαρά να βασιλέψει σε όλη την κτίση. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 25 – 26
«25. Διότι πρέπει να βασιλεύη εωσού θέση πάντας τους εχθρούς υπό τους πόδας αυτού.
26. Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Χριστός θα βασιλεύει μέσα μας αλλά και στις κοινωνίες των ανθρώπων διά του Παρακλήτου ειδικότερα σήμερα αφού φτάνουμε στο πλήρωμα του χρόνου να εκπληρωθούν γεγραμμένα και θα ενεργεί ο Παράκλητος έως να νικηθούν οι εχθροί του Χριστού. Αυτοί είναι εωσφορικές εξουσίες, αμαρτία, συμφέροντα, σκάνδαλα, πονηρίες, χωρισμοί μεταξύ των Χριστιανών κ.λ.π.. Τελευταίος εχθρός του Θεού και του ανθρώπου ο θάνατος. Αυτές οι επιδιώξεις δεν είναι για πνευματικά παιδάκια τα οποία ασχολούνται με εντάλματα, με τύπους, με ομιλίες κάνοντας ο ένας στον άλλον τον δάσκαλο, τον ποιμένα, τον διάκονο, τον προφήτη, τα πρόβατα κ.λ.π. όπου τα διαβάζουν και μετά δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να συνεχίζουν να μαζεύουν την κόπρο του Αυγεία. Αυτά είναι για άνδρες οι οποίοι έχουν αποστολή να υπηρετήσουν Θεό και άνθρωπο με έναν σκοπό, τη θέωση του ανθρώπου. Να εισέλθουμε όσοι το εννοούμε στο αγιαστήριο ώστε διά του Χριστού να νικήσουμε πρώτα από μέσα μας την αμαρτία, τη φθορά, το θάνατο. Γένοιτο αμήν. Έχουμε αδέλφια μου σήμερα όλη εκείνη την πνευματική περιουσία που χρειαζόμαστε μέσα στην Φωνή Θεού για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τον Θεό, τον διάβολο και να πάρουμε θέση Χριστού ώστε να νικήσουμε τους εχθρούς μας. Στην συνέχεια θα μας δοθούν και άλλα. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 27 – 28
«27. διότι πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού. Όταν δε είπη ότι πάντα είναι υποτεταγμένα, φανερόν ότι εξαιρείται ο υποτάξας εις αυτόν τα πάντα.
28. Όταν δε υποταχθώσιν εις αυτόν τα πάντα, τότε και αυτός ο Υιός θέλει υποταχθή εις τον υποτάξαντα εις αυτόν τα πάντα, διά να ήναι ο Θεός τα πάντα εν πάσιν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εξαιρείται ο Πατέρας, ο Θεός. Ο Χριστός υπέταξεν, πάτησε, εξουσίασε καθετί το οποίο ο διάβολος φόρτωσε στις κοινωνίες των ανθρώπων μετά την πτώση των πρωτοπλάστων αλλά και ό,τι προστέθηκε μετέπειτα. Ο Χριστός υπέταξε, εξουσίασε την αμαρτία και ό,τι συντελείται γύρω απ’ αυτή, η οποία δεν τον άγγιξε. Εξουσίασε ο Χριστός και υπέταξε τη φθορά, το θάνατο, τον εωσφόρο και την στρατιάν αυτού. Τα πάντα νίκησε. Υπέταξε ακόμη και αγγέλους του πονηρού οι οποίοι απεστάτησαν από τον Θεό σε τέτοιο σημείο ώστε από εξολοθρευτής που ήταν ο διάβολος να γίνει σήμερα παιδαγωγός για τους ανθρώπους του Θεού. Ο Χριστός νίκησε όλους όσους αγγέλους ή ανθρώπους επιβουλεύονταν την αποστολή του, οι οποίοι ως άγγελοι φωτός εργάζονταν ώστε να τον αποτρέψουν από την θυσία. Η οποία θυσία γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας που υπήρχε μετά την πτώση μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ανθρώπου με ανθρώπου αλλά και διαβόλου με ανθρώπου. Ο Χριστός έκλεισε το μυστήριο του θανάτου, αναγέννησε με την παρουσία του και θέωσε τον άνθρωπο. Όταν λοιπόν ο Χριστός υποτάξει διά Πνεύματος Αγίου και τους δικούς μας εχθρούς διά Πνεύματος Αγίου, διά του Παρακλήτου τότε ο λαός αλλά και ο Υιός θα παραδώσει την βασιλεία στον Πατέρα. Κατόπιν και ο Υιός θα υποταχθεί στον Πατέρα που είναι ο υποτάξαντας εις αυτόν τα πάντα, όμως αυτός θα είναι πάντα Θεός, αδελφός, φίλος, διότι αστέρας αστέρος διαφέρει. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 29 – 30
«29. Επειδή τι θέλουσι κάμει οι βαπτιζόμενοι υπέρ των νεκρών, εάν τωόντι οι νεκροί δεν ανασταίνωνται, διά τι και βαπτίζονται υπέρ των νεκρών;
30. διά τι και ημείς κινδυνεύομεν πάσαν ώραν;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν βαπτιζόμαστε με την είσοδό μας στο νερό καταγγέλομεν τον θάνατον και με την ανάδυσή μας δοξάζουμε την ανάσταση του Χριστού, αφού και εμείς ανασταινόμαστε και από την ώρα αυτή συμμετέχουμε της άφθαρτης αιώνιας ζωής. Εάν δεν υπάρχει η ανάσταση των νεκρών τότε για ποιο λόγο να κινδυνεύουμε κάθε στιγμή, ειδικότερα με την εξάπλωση αφού πολλές φορές κινδυνεύουμε να χάσουμε τα πάντα; Αν δεν υπάρχει Χριστός γιατί να εκθέτουμε εαυτούς; Κανείς απ’ όσους πρωτοστατούν δεν θα εργάζονταν την εξάπλωση αφού αυτή απαιτεί πολλές θυσίες. Αδέλφια μου και Χριστός υπάρχει αλλά και ανάστασις. Συμπέρασμα: Να εργαζόμαστε συνειδητά και είτε ζώμεν, είτε αποθνήσκουμε του Κυρίου να είμεθα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 31 – 32
«31. Καθ' ημέραν αποθνήσκω, μα την εις εσάς καύχησίν μου, την οποίαν έχω εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.
32. Εάν κατά άνθρωπον επολέμησα με θηρία εν Εφέσω, τι το όφελος εις εμέ; αν οι νεκροί δεν ανασταίνωνται, ας φάγωμεν και ας πίωμεν, διότι αύριον αποθνήσκομεν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτός που εργάζεται έργο αναγέννησης καθ’ ημέραν αποθνήσκει, διότι δεν γίνεται κατανοητό από τους ανθρώπους αυτό που κάνει ώστε να βρει ανταπόκριση. Σίγουρα όταν ένας άνθρωπος εργάζεται έργο αγαθό, έργο αναγέννησης, έργο σωτηρίας θα βρει ησυχία και βοήθεια, αλλά μέχρι ο Θεός να τον ελευθερώσει από το υλικό στοιχείο και μέχρι να του στείλει καλούς εργάτες καθ’ ημέραν πεθαίνει διότι παλεύει με αγγέλους του πονηρού και με ανθρώπους οι οποίοι έγιναν θηρία. Αν δεν υπήρχε ο Χριστός δεν θα ξέραμε τι σημαίνει να θυσιάζεσαι και να πεθαίνεις για αξίες πνευματικές και είναι φυσικό να ήμασταν και εμείς σαν τους άλλους ανθρώπους. Θα τρώγαμεν, θα κοιμόμασταν και θα κοιτάζαμε το συμφέρον μας. Τώρα όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι η απόφασή μας είναι να κάνουμε το θέλημα του Θεού γιατί έτσι γίνεται η ζωή ποιοτική αλλά και ποσοτική, αφού ο Χριστός συμβασιλεύει μέσα μας αλλά και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 33 – 34
«33. Μη πλανάσθε· Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.
34. Συνέλθετε εις εαυτούς κατά το δίκαιον και μη αμαρτάνετε· διότι τινές έχουσιν αγνωσίαν Θεού· προς εντροπήν σας λέγω τούτο».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η πτώση, η αποστασία του ανθρώπου απ’ τον Θεό γέμισε τον κόσμο ύφος και όχι ήθος καθώς έθιμα, τύπους, εντάλματα, αμαρτία, ψέμα, αθέατες αλώπεκες κ.λ.π.. Ακόμα γέμισε η ζωή μας και κακές συναναστροφές με ανθρώπους οι οποίοι εργάζονται την αμαρτία, το λάθος αλλά και με αγγέλους του πονηρού οι οποίοι έκαναν τον εγκέφαλό μας συναγωγή του πονηρού. Ας συνέλθουμε! Ας εντάξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας ώστε να αποφύγουμε τη φθορά και το θάνατο. Όσοι έχουν άγνοια του Λόγου του Θεού δικαιολογούνται. Εμείς όμως που έχουμε γνώση, ας το αποφασίσουμε να γίνουμε οι άνθρωποι του Θεού οι οποίοι θα αλλάξουν τον κόσμο, ειδικότερα σήμερα που έχουμε όλα τα μέσα. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 35 – 38
«35. Αλλά θέλει τις ειπεί· Πώς ανασταίνονται οι νεκροί; και με ποίον σώμα έρχονται;
36. Άφρον, εκείνο το οποίον συ σπείρεις, δεν ζωογονείται εάν δεν αποθάνη·
37. και εκείνο το οποίον σπείρεις, δεν σπείρεις το σώμα το οποίον μέλλει να γείνη, αλλά γυμνόν κόκκον, σίτου τυχόν ή τινός των λοιπών.
38. Ο δε Θεός δίδει εις αυτό σώμα καθώς ηθέλησε, και εις έκαστον των σπερμάτων το ιδιαίτερον αυτού σώμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πολλές φορές τα απλά που είναι οι εντολές του Θεού οι οποίες λειτουργούν προς το συμφέρον μας, είναι δυνατόν να καταλάβουμε πώς ανασταίνονται οι νεκροί; Όλα ο Θεός τα ξεδιπλώνει μπροστά μας καθώς ανεβαίνουμε την πνευματική σκάλα. Ας ξεκινήσουμε να την ανεβούμε και να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα καλύψει τα ερωτήματά μας. Όλα γίνονται και όλα είναι εύκολα όταν και εμείς γίνουμε καλοπροαίρετοι και η απόφασή μας ολοκληρωμένη. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 39 – 41
«39. Πάσα σαρξ δεν είναι η αυτή σαρξ, αλλά άλλη μεν σαρξ των ανθρώπων, άλλη δε σαρξ των κτηνών, άλλη δε των ιχθύων και άλλη των πτηνών.
40. Είναι και σώματα επουράνια και σώματα επίγεια· πλην άλλη μεν η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η των επιγείων.
41. Άλλη δόξα είναι του ηλίου, και άλλη δόξα της σελήνης, και άλλη δόξα των αστέρων· διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τα επίγεια σώματα είναι αυτά που έχουμε σήμερα, τα οποία χάνουν την δόξα τους αφού φθείρονται. Τα επουράνια σώματα πρώτα για μας ήταν άγνωστα. Σήμερα όμως αρχίζουμε να οσφραινόμαστε την δόξα τους, διότι άρχισαν μέσα μας τα στοιχεία του Θεού να μας ζωοποιούν. Η λάμψη τους και η δόξα τους είναι αιώνια, άφθαρτη. Εύχομαι γρήγορα οι μηχανισμοί του Θεού να ενεργοποιηθούν διά Πνεύματος Αγίου ώστε να συντελεστεί η μεταστοιχείωση και να ζήσουμε με αυτά τα σώματα αιώνια άφθαρτοι, επουράνιοι. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 42 – 44
«42. Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. Σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν αφθαρσία·
43. σπείρεται εν ατιμία, ανίσταται εν δόξη· σπείρεται εν ασθενεία, ανίσταται εν δυνάμει·
44. σπείρεται σώμα ζωϊκόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σώμα ζωϊκόν έχουν τα ζώα αλλά και οι άνθρωποι οι οποίοι αποφεύγουν τον Θεό. Ζουν δηλαδή αλλά δεν ξέρουν τι σημαίνει ζωή αφού αδιαφορούν. Μόνο όταν κινδυνεύσουν να την χάσουν, μόνο τότε λένε υγεία να έχουμε. Κάτι που ποτέ δεν τους απασχόλησε όσο την είχαν ώστε να την εκτιμήσουν και να την αυξήσουν διά του Χριστού. Υπάρχει όμως και σώμα πνευματικόν, το οποίο το εξελίσσει ο Θεός πνευματικά με το δικό του πνεύμα το οποίο ζωοποιεί. Οι άνθρωποι αυτοί που το έχουν γνωρίζουν τι σημαίνει Θεός, τι σημαίνει αναγέννηση, τι σημαίνει πνεύμα ζωοποιόν. Κανείς άνθρωπος δεν πεθαίνει ούτε πνευματικά αλλά ούτε και σωματικά. Απλώς η αμαρτία που αναπτύσσεται στο πνεύμα φέρνει τη φθορά, φέρνει το θάνατο και ο άνθρωπος εισέρχεται στο μνήμα. Εκεί φαίνεται ότι σιγά-σιγά χάνεται το σώμα και είναι έτσι, χάνεται, όμως θα πρέπει να ξέρουμε ένα πράγμα. Ο άνθρωπος συλλαμβάνεται και βρίσκεται σε σπερματική μορφή. Το σπέρμα έχει δισεκατομμύρια έμβρυα και μερικά απ’ αυτά βρίσκουν συνθήκες όπου πολλαπλασιάζονται στην τελική τους μορφή και παίρνουν το σώμα που βλέπουμε. Το ίδιο σπέρμα δεν χάνεται ποτέ. Ζει και ζει όπως ο σπόρος στο χώμα. Με το γυμνό μάτι φαίνεται μέρος του χώματος, αν όμως δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και ρίξουμε το κατάλληλο υγρό θα δημιουργηθεί πάλι σώμα, όπως ο σπόρος ο φυσικός φαίνεται νεκρός αλλά με τις συνθήκες τις φυσικές και το νερό παίρνει ζωή, γίνεται χόρτο, δέντρο κ.λ.π.. Κάπως έτσι διά του Χριστού θα γίνει και η ανάσταση. Κανείς δεν πεθαίνει, απλώς κοιμάται μέχρι ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου και μέσα από την σοφία του να ενεργοποιήσει το σπέρμα του. Έτσι όταν ενεργοποιηθεί θα ξεκινήσει πάλι να πολλαπλασιάζεται και να παίρνει την μορφή του, ώστε να γίνει σώμα ανθρώπου. Κατόπιν θα μπει και το ζωοποιόν πνεύμα του Χριστού το οποίο θα το ζωοποιεί αιώνια. Εύχομαι εμείς οι ζώντες να μην φτάσουμε τους κοιμηθέντες. Να θυμόμαστε όμως ότι τίποτα δεν χάνεται. Όλα είναι εκεί και όλα θα έρθει η ώρα που θα ξαναπάρουν μορφή. Για να μην φτάσουμε τους κοιμηθέντες, ας ξυπνήσουμε από τον ύπνο που έχει συνεπάρει όλον τον κόσμο αλλά και εμάς χάνοντας τον χρόνο μας με το να ασχολούμαστε με πράγματα που τα έφερε ο Θεός στη ζωή μας ώστε να μας διασκεδάζουν και όχι να μας εξουσιάζουν. Ας ξεκινήσουμε αγώνα και όλες οι απορίες θα βρουν τις λύσεις. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 45
«45. Ούτως είναι και γεγραμμένον· Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εις ψυχήν ζώσα σημαίνει άνθρωπος με περιορισμένη δυνατότητα να σκέφτεται και να εξελίσσεται. Εις πνεύμα ζωοποιόν σημαίνει άνθρωπος ο οποίος συλλαμβάνει το πνεύμα του Θεού και εξελίσσεται. Σήμερα στη γενιά μας η ανθρωπότητα μεταβάλλεται από ψυχή ζώσα σε πνεύμα ζωοποιόν. Το πνεύμα που ζωοποιεί τον άνθρωπο σήμερα είναι το πνεύμα του Θεού. Η Φωνή Θεού ζωοποιεί διότι εξελίσσει τον άνθρωπο που την δέχεται και του εξασφαλίζει εξουσία στη ζωή, στη λογική του Θεού, στην πολυποίκιλη σοφία αυτού. Ο τρόπος; Με την πνευματική περιουσία που δημιουργεί και κατόπιν χορηγεί στους ανθρώπους που ο Θεός στέλνει κοντά της. Η ζωοποίηση ξεκίνησε. Η ημέρα του Κυρίου έφτασε. Το πνεύμα του εκχέεται σήμερα μέσω της Φωνής Θεού. Ας την πιστέψουμε, ας την ακολουθήσουμε και σύντομα θα καταλάβουμε το πνεύμα του Θεού να μας ζωοποιεί αφού με την σοφία αυτού μας παίρνει από ανθρώπους οι οποίοι είμεθα σήμερα εις ψυχήν ζώσα και μας μεταβάλει σε θεούς με πνεύμα ζωοποιόν, πνεύμα εξέλιξης. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 46
«46. Πλην ουχί πρώτον το πνευματικόν, αλλά το ζωϊκόν, έπειτα το πνευματικόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Έπρεπε πρώτα ο άνθρωπος για να γίνει Θεός να δημιουργηθεί ζωικός και κατόπιν σήμερα πνευματικός με πνεύμα ζωοποιόν, δηλαδή να εξελίσσεται. Ο λόγος; Για να γνωρίσει πρώτα και να μπορεί μετά να ξεχωρίζει το ζωικόν αφού το ζήσει, το οποίο τον οδηγεί στο θάνατο και στη συνέχεια το πνευματικόν ώστε να καταλάβει το θεϊκό. Αδέλφια μου, να έχουμε χαρά, να τείνουμε στην αφιέρωση, να μπούμε στο αγιαστήριο. Μπορούμε με την ειλικρινή μετάνοια και την εν Θεώ αναγέννησή μας να καταφέρουμε αυτό που η αμαρτία ρούφηξε. Δεν είναι δύσκολο, αρκεί να δώσουμε περισσότερη προσοχή στη λογική του Θεού και στο κάλεσμά του. Οι προϋποθέσεις δημιουργούνται σήμερα και η δυνατότητα να επιτευχθεί το εγχείρημα, το θέλημα του Θεού είναι μεγάλη και γι’ αυτούς που καταλαβαίνουν σήμερα τι πρέπει να κάνουν αλλά και για εκείνους που θα έρθουν τραυματισμένοι το νοσοκομείο του Θεού το οποίο παρέχει σήμερα την θεραπεία είναι έτοιμο καθώς και τα πνευματικά φάρμακα. Αν νιώθουν καταβεβλημένοι ας ρωτήσουν τον γιατρό (Φωνή Θεού) ώστε να τους χορηγήσει πνευματική συνταγή για να συντελεστεί στο αποκορύφωμά της η ζωή μέσα τους, την οποία θα ζουν διά του Χριστού στους αιώνες τους άπαντες. Ο Χριστός όταν ήρθε διά του λόγου του άρχισε να μεταβάλλει τους ανθρώπους από ζωικούς σε πνευματικούς σε σημείο οι απόστολοι να ομολογούν όταν ρωτήθηκαν από τον Κύριο στο αν θέλουν να φύγουν, πού να υπάγουμε Κύριε, λόγους ζωής αιωνίου έχεις, καθώς ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Εμείς θέλουμε χάρη, θέλουμε υγεία πραγματική, θέλουμε ζωή. Αν τα θέλουμε, ας γίνουμε σήμερα σοβαροί απέναντι στις εντολές του Θεού. Η σοβαρότητα αναπτύσσεται στο αγιαστήριο. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 47
«47. Ο πρώτος άνθρωπος είναι εκ της γης χοϊκός, ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος εξ ουρανού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι αιώνες φανέρωσαν τον χοϊκό άνθρωπο και δεν είναι άλλος από αυτόν που όλη την ώρα ασχολείται με το χώμα, με την ύλη και για να φυλάξει αυτό το χώμα την ύλη πέφτει σε πολλά λάθη αφού δημιουργεί κρίσεις, επικρίσεις, πολέμους αναπτύσσει συμφέροντα προσωπικά, δημιουργεί νεκροταφεία, εργάζεται εντάλματα ανθρώπων, φανατίζεται με θρησκείες και ο λόγος διότι απορρίπτει τον σκηνοθέτη και παραγωγό απ’ τη ζωή του, τον Θεό - Πατέρα αφού δεν τον δέχτηκε ουσιαστικά. Ο δεύτερος άνθρωπος δημιουργείται σήμερα με σοφία, με αγάπη, με στοιχεία ευγενής άμιλλας, με ζώσα πίστη, με πνεύμα ζωοποιόν, με χάρη Θεού, με ζωή αιώνια, με Χριστό οδηγό μέσω της Φωνής Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 48
«48. Οποίος ο χοϊκός, τοιούτοι και οι χοϊκοί, και οποίος ο επουράνιος, τοιούτοι και οι επουράνιοι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Χοϊκός ο άνθρωπος που ασχολείται συνέχεια με την ύλη. Πνευματικός αυτός ο οποίος ασχολείται συνέχεια με το πνεύμα του Χριστού, με τον Χριστό. Να το καταλάβουμε ότι ο χοϊκός δεν ζει αιώνια διότι το βλέπουμε πρώτα σε εμάς τους ίδιους, αλλά και στους συνανθρώπους μας γύρω μας. Ο πνευματικός μεταστοιχειώνεται σε άφθαρτος. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 49
«49. και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού, θέλομεν φορέσει και την εικόνα του επουρανίου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ζήσαμε χοϊκοί και είδαμε τα αποτελέσματα όπως αμαρτία, μωρία, φθορά, θάνατος. Αυτά τα βραβεία του χοϊκού. Ας ξεκινήσουμε να ζούμε και τον επουράνιο, ο οποίος διακατέχεται από Χριστό, από ζωή, από σοφία, από αναγέννηση, από πνεύμα Θεού. Όσοι δοκιμάζουν βλέπουν τις διαφορές και αφιερώνονται καθ’ εκάστην ημέρα περισσότερο διότι αυτή η προσπάθεια τους κάνει υπερβατικούς στο να επιδιώκουν ουρανόδρομους και θεϊκούς στόχους. Ο Κύριος φανέρωσε, θεοί είστε και υιοί υψίστου πάντες. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 50
«50. Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Έχει αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος της ύλης, της αμαρτίας είναι σάρκα και αίμα και απλώς ζει. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα ζωοποιόν, φυσική συνέπεια να ανήκει στη φθορά, στον ανυπέρβλητο θάνατο. Δεν μπορεί να γίνει μέτοχος της βασιλείας του Θεού, ούτε να γίνει κληρονόμος αυτής της βασιλείας. Είναι σαν τα ζώα αφού ωμοιώθη αυτοίς. Ο άνθρωπος που έχει μόνο σάρκα και αίμα δεν μπορεί να βασιλέψει του έτερου κακού εαυτού του. Ο άνθρωπος της σαρκός ανήκει στη σάρκα η οποία επιδιώκει τα σαρκικά, όπως πάθη, μικρότητες, αδιάλειπτη καταστροφή. Με αυτές τις συνθήκες η σάρκα και το αίμα αφού δεν υπάρχει πνεύμα Θεού ζωοποιόν δεν μπορεί να κληρονομήσει τίποτα. Μη γένοιτο ενώ ο Θεός μας έστειλε κάλεσμα εμείς να μείνουμε σάρκα και αίμα, σώμα χωρίς μυαλό. Αδέλφια μου, έχουμε μυαλό το οποίο ζυγίζει περίπου ενάμισι κιλό με άπειρες δυνατότητες τις οποίες εκδήλωνε ο Κύριος εις όλον τον επί γης βίο του διά του λόγου του. Ας το χρησιμοποιήσουμε και να μην το πηγαίνουμε μόνο βόλτες. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 51
«51. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ήρθε ο χρόνος, ήρθε ο καιρός αφού ο Θεός σήμερα μέσω της Φωνής Θεού αποκωδικοποιεί το μυστήριο εκείνο που δημιουργεί την μεταμόρφωση. Αυτό το μυστήριο είναι η υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Η ελευθερία που χορηγεί στον άνθρωπο παράγει την συνειδητοποιημένη πνευματική εργασία στο αγιαστήριο, η οποία προκαλεί την μεταστοιχείωση, την μεταμόρφωση. Αφού λοιπόν δημιουργεί νέα λογική η Φωνή Θεού διά του Χριστού, αμέσως αυξάνει την πίστη και από σκιώδης γίνεται ζώσα. Ζώσα πίστη σημαίνει ότι ο άνθρωπος υλοποιεί τα λόγια του διά του Χριστού. Κατόπιν η ειρήνη του Χριστού ενεργοποιεί διά της σπουδής πάνω στη ζώσα φωνή του ζώντος Θεού νέους νευρώνες οι οποίοι δημιουργούν νέα προσωπικότητα, προσωπικότητα Χριστού. Η μεταμόρφωση διά του Χριστού εξαφανίζει την παλιά ζωή η οποία προκαλεί τη φθορά. Φυσική συνέπεια η νέα διδασκαλία να κάνει τον Χριστό να γίνεται μέρος της ζωής του ανθρώπου. Κατόπιν όλοι μαζί δημιουργούμε τον λαό του Θεού μεταμορφωμένοι, αναγεννημένοι. Η αφιέρωση και η ελευθερία του Θεού χαρίζουν τη ζωή. Αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 52
«52. εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού είναι χρονικό όριο. Δηλαδή από την ώρα που θα μπούμε στο αγιαστήριο συνειδητά με τον Λόγο του Θεού στα χέρια και την διδασκαλία της Φωνής Θεού μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα θα συντελεστεί η αναγέννηση, η οποία θα εκδηλώσει την άφθαρτη ζωή, αφού γονιδιακά το ρήμα του Θεού δημιουργεί μεταστοιχείωση. Και ο λόγος, διότι η συνειδητοποίηση του θελήματος του Θεού δημιουργεί μέσα μας πρώτα την ελευθερία του Χριστού, δημιουργεί προσωπικότητα Χριστού με συνειδητοποιημένους καρπούς του Αγίου Θεού, συνειδητούς καρπούς πλέον. Ο παλιός τρόπος ζωής μας κρατά εκατό χρόνια στη ζωή. Αν και η στενοχώρια, ο θυμός, ο εγωισμός λειτουργούν σε καθημερινή βάση μέσα μας, παρόλα αυτά είναι να θαυμάζουμε τις αντοχές του εγκεφάλου και του σώματος. Ο νέος τρόπος ζωής ενεργοποιεί νέους μηχανισμούς στον εγκέφαλο, αφού ενεργοποιούνται με την χαρά του Αγίου Πνεύματος, με την αγάπη, με τη σοφία του Θεού μέρη του εγκεφάλου τα οποία μεταστοιχειώνουν το DNA, αφού ξέρουμε σήμερα ότι τo DNA διέπεται και εξαρτάται η ζωή του από το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι που συντελείται στην καθημερινότητά μας. Αν δεν έχουμε χαρά, σοφία Θεού, παιδεία Πνεύματος Αγίου πώς να ζήσουμε με την καταπόνηση που του κάνουμε σε καθημερινή βάση; Αδέλφια μου τα δύο, τρία, πέντε, χρόνια που χρειάζονται για να συντελεστεί η αναγέννηση και αυτό ανάλογα την καταστροφή που έχει προκαλέσει η άγνοια, η αμαρτία στη ζωή μας τον καιρό της άγνοιας, είναι ένα ανοιγόκλεισμα του ματιού μέσα στην αιωνιότητα την οποία θα χαιρόμαστε μετά αφού ούτε θα θυμόμαστε το πως τα καταφέραμε. Ας ξεκινήσουμε πνευματικό αγώνα. Εγώ ζω πολλά χρόνια στο αγιαστήριο και σας μιλώ από προσωπική πείρα. Αν και εγώ καταπονούμε πολλές φορές από το σύστημα του κόσμου ή τις επιθετικότητες κάποιων ανθρώπων, η απόφασή μου όμως είναι δεδομένη, αληθινή και θα φέρει το αποτέλεσμα. Όσοι μας στενοχωρούν είτε έχουν δίκιο είτε δεν έχουν, ας τους κλείσουμε τις πόρτες σιγά-σιγά εισδοχής στη ζωή μας, διότι εμείς είμαστε εκτεθειμένοι απέναντι σε όλους και είμαστε αληθινοί σε όλους. Οι άνθρωποι έρχονται από τον κόσμο και είναι φυσικό να μην μας καταλαβαίνουν, γι’ αυτό να τους αποφεύγουμε. Όσοι είναι καλοπροαίρετοι και έχουν αγάπη στον Θεό και στο έργο που εργαζόμαστε θα τους αγκαλιάζουμε και έτσι θα αυξάνουμε το αγαθό μέσα μας και γύρω μας με την ενότητα μεταξύ μας και με τις ουρανόδρομες επιδιώξεις μας. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΣ 53
«53. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το να ενδυθεί αφθαρσία σημαίνει ότι ο απόλυτος καθαρισμός, αγιασμός είναι για τον άνθρωπο του Θεού ισχυρό κίνητρο ζωής αφού δημιουργεί στον εγκέφαλο συνθήκες ζωής. Διότι ο εγκέφαλος ο οποίος διευθύνει όλες τις ζωηφόρες ενέργειες που χρειάζεται το σώμα, βρίσκεται εν δυνάμει πάντα κάτω από το πνεύμα του Θεού, την μέριμνα του Θεού, ο οποίος Θεός γνωρίζουμε ότι είναι ζωή και δίνει ζωή. Ο αγιασμός μας παρέχει ελευθερία, ειρήνη, αναμαρτησία, μακροζωία. Με την συνειδητοποίηση των όσων λέμε και την αδιάλειπτη συμμετοχή μας στις δραστηριότητες του Ευαγγελίου, θα πετύχουμε την αφθαρσία αλλά και την αθανασία. Η βασιλεία του Θεού δεν δύναται να λάβει χώρα στη ζωή μας και κατ’ επέκταση στον πλανήτη αν δεν εμφανιστούν οι υιοί και οι θυγατέρες, οι οποίοι θα την κηρύττουν με τη ζωή τους. Εύχομαι να είμεθα όλοι εμείς. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 54 – 56
«54. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.
55. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου;
56. το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία, και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αρχίζω από τον 56 στίχο ο οποίος ξεκαθαρίζει όλο αυτό το ψέμα που καλλιεργούν αιώνες τώρα οι θρησκείες και ειδικότερα οι χριστιανικές, οι οποίες κηρύττουν ως θέλημα Θεού την μεταθανάτια ζωή. Εδώ ο απόστολος Παύλος αναφέρει, το δε κέντρο του θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμη της αμαρτίας ο νόμος. Δηλαδή ο Λόγος του Θεού και εδώ συμπιέζει ένα σύστημα ολόκληρο το οποίο εργάζεται στον κόσμο σήμερα να αντιμετωπίσει το θάνατο με φάρμακα, με γιατρούς πολλών ειδικοτήτων, με τα νεκροταφεία, με τα νοσοκομεία, με τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λ.π.. Όλα αυτά τα δημιουργεί η αμαρτία βάσει του Λόγου του Θεού. Η αναμαρτησία όμως τα καταργεί, διότι ο θάνατος βάσει του Λόγου του Θεού είναι γέννημα άγνοιας του θελήματος του Θεού και δημιουργείται από την αμαρτία. Δηλαδή λόγω της άγνοιας που μας διακατέχει πάνω στο θέλημα του Θεού ο θάνατος είναι καθαρά γέννημα της αμαρτίας, του λάθους τρόπου ζωής για όλο το ανθρώπινο γένος, αφού στη ζωή όλων μας υπάρχει η αμαρτία και εμφανίζεται με τον χωρισμό μεταξύ μας εξαιτίας των συμφερόντων, του εγωισμού, των πονηριών, των κρίσεων κ.λ.π.. Είναι φυσική συνέπεια η αμαρτία με όλα αυτά να εγκλωβίζει και να προκαλεί σύγχυση στον εγκέφαλό μας ο οποίος καταπονείται και δεν εργάζεται φυσιολογικά ώστε να παράγει την άφθαρτη ζωή. Με λίγα λόγια υπολειτουργεί, αφού όλα αυτά υποσιτίζουν τις βιοχημικές ενέργειες - διεργασίες του που χρειάζονται τα κύτταρα να ζωοποιηθούν και να παράγουν ζωή. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι καρποί, τα χαρίσματα, οι ιδιότητες δημιουργούν νέες βάσεις λειτουργίας του εγκεφάλου μας, ώστε αυτός ο εγκέφαλος να δουλεύει σαν τουρμπίνα η οποία ζωοποιεί το σώμα μας. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο βιολογικός αλλά είναι και ψυχοσυναισθηματικός και η ζωή του εξαρτάται από τα συναισθήματα που διεργάζεται. Αν αυτά είναι αρνητικά πεθαίνει το βιολογικό του σώμα, αν είναι πνευματικά, θεϊκά ζωοποιείται, αφθαρτοποιείται. Όλο αυτό συντελείται στη ζωή των ανθρώπων που έχουν άγνοια του θελήματος του Θεού. Στον πνευματικό κόσμο πώς εργάζεται ο θάνατος; Ο πνευματικός άνθρωπος ενώ αφιερώνεται και ενώ το έλεος του Θεού τον καταδιώκει, αυτός διακατέχεται από αυστηρή συνείδηση η οποία του θυμίζει το παρελθόν του. Έτσι όλη την ώρα αποκαλεί τον εαυτό του ένα τίποτα, συνέχεια λέει εγώ ο αμαρτωλός έκανα εκείνο ή το άλλο, εγώ ο ανάξιος. Με όλα αυτά αυτός πεθαίνει νωρίτερα και απ’ αυτόν που έχει άγνοια, διότι δέχεται μεγάλες πιέσεις αφού αυθυποβάλλεται στο να ζει μέσα σε ένα πένθος αδιάλειπτο, ενώ ο Χριστός πέθανε για να αποβάλλει το πένθος το οποίο προκαλεί η αυστηρή συνείδηση. Όταν ο άνθρωπος είναι του Θεού αλλά δεν έχει κατανοήσει το έλεός του ώστε να το παίρνει, τότε η λύπη της πτώσης του δημιουργεί πνευματική ανακατανομή η οποία προκαλεί σκλήρυνση, θυμό με τον εαυτό του, στενοχώρια κ.λ.π.. Η Φωνή Θεού καλεί όλους τους ανθρώπους να ξεκινήσουν αγώνα αναγέννησης όποια και αν είναι τα λάθη, καλεί να εισέλθουν όλοι στο αγιαστήριο και να συνδιαλέγονται με τον Θεό και να είναι σίγουροι ότι μετά λίγων χρόνων θα βγουν έξω και θα λειτουργούν σαν θεοί μέσα στις κοινωνίες χωρίς να προσπαθούν, διότι η αναγέννηση δημιουργείται με την υπομονή και την επιμονή πάνω στο θέλημα του Θεού και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΕ΄ΣΤΙΧΟΙ 57 – 58
«57. Αλλά χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
58. Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δόξα να έχει ο Αγιος, ο Θεός, ο Κύριος ο οποίος έγινε αιτία να ενώσει τα διεστώτα που χώριζαν τον Θεό από τον άνθρωπο και επίσης έγινε αιτία να γκρεμιστεί το μεσότοιχο της έχθρας που η αμαρτία αιώνες λειτουργούσε μέσα στους ανθρώπους. Δόξα στον Πατέρα μας, τον Θεό που μας άνοιξε θύρα ανεωγμένη και δεν μπορεί ουδείς να κλείσει παρά η αδιαφορία μας. Μη γένοιτο να δυσανασχετούμε και να κλείνουμε μόνοι μας την πόρτα του Θεού, της ζωής. Ας κοπιάζουμε εργαζόμενοι το αγαθό. Ο κόπος αυτός δεν πάει χαμένος. Αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣ΄
ΚΕΦ. ΙΣ΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 3
«1. Περί δε της συνεισφοράς της υπέρ των αγίων, καθώς διέταξα εις τας εκκλησίας της Γαλατίας, ούτω κάμετε και σεις.
2. Κατά την πρώτην της εβδομάδος έκαστος υμών ας εναποθέτη παρ' εαυτώ θησαυρίζων ό,τι αν ευπορή, ώστε όταν έλθω να μη συνάγωνται τότε συνεισφοραί.
3. Και όταν έλθω, οποίους εγκρίνητε, δι' επιστολών τούτους θέλω πέμψει διά να φέρωσι την δωρεάν σας εις Ιερουσαλήμ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στον κόσμο αυτόν που ζούμε για να πάρουμε ένα κιλό ψωμί χρειαζόμαστε χρήματα. Το έργο που εργάζομαι τόσα χρόνια, το εργάζομαι διαθέτοντας σχεδόν όλον μου τον μισθό ώστε να φιλοξενώ αδελφούς, να ταξιδεύω για να βοηθώ αδελφούς, να εκδίδω βιβλία, DVD’s, CD’s, να έχει η Φωνή Θεού αίθουσα, την οποία πρώτα νοίκιαζα και έπαιρνα κάποια χρήματα, τώρα δεν τα παίρνω αφού ανήκει στην Φωνή Θεού όπου σε αυτή κηρύττεται το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Πολλές φορές και με δάνεια ακόμη και όλα αυτά για να μην γίνω μισθωτός. Το να συμβάλλει όμως κάποιος υλικά στο έργο αυτό δεν θα βοηθήσει εμένα, αλλά θα βοηθήσει να φτάσει το Ευαγγέλιο του Χριστού σε όλον τον κόσμο. Για την σελίδα που έκανα χρειάστηκαν χρήματα. Όλα τα πληρώνω από την δουλειά μου. Όσοι καταλαβαίνουν τι λέω ας συμμετέχουν, όσοι δεν καταλαβαίνουν δεν πειράζει. Όλοι να έρθουν κοντά στον Χριστό και εμείς από το υστέρημά μας θα κάνουμε την υπέρβαση, ώστε η αγάπη μας να είναι αληθινή. Η Φωνή Θεού δεν έχει περιουσία. Εγώ ό,τι έχω το κληρονόμησα από τον πατέρα μου, μία αίθουσα και ένα σπίτι τα οποία χρησιμοποιούνται για την δόξα του Θεού. Είμαι τριάντα δύο χρόνια υπάλληλος και το μόνο που αγόρασα είναι ένα αμάξι και αυτό με δάνειο. Η Φωνή Θεού θα εργαστεί με όλες τις δυνάμεις της να κηρύξει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Όσοι θέλουν ας συμμετέχουν στους αγώνες της. Αμήν.
Εδώ ο απόστολος Παύλος αυτό ζητά, να μαζεύουν οι εκκλησίες χρήματα ώστε να βοηθά τους φτωχούς αδελφούς. Όσοι εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους φτιάχνουν υλικές περιουσίες και έχουν χρήματα στις τράπεζες από προσφορές ανθρώπων. Μάλιστα για να μην φαίνονται στο όνομά τους φτιάχνουν ένα σωματείο, μία οργάνωση και διαχειρίζονται εκατομμύρια χωρίς να φαίνονται πουθενά. Άλλοι είναι μισθωτοί κ.λ.π.. Ο Χριστός φανέρωσε, ο δε μισθωτός και μη ων ποιμήν, του οποίου δεν είναι τα πρόβατα ιδικά του, θεωρεί τον λύκον ερχόμενον και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει· και ο λύκος αρπάζει αυτά και σκορπίζει τα πρόβατα. Ο προφήτης Ησαΐας φανερώνει ότι οι ποιμένες δεν βόσκουν τα ποίμνια αλλά την εαυτού κοιλία τους. Η Φωνή Θεού δεν έχει χρήματα στην τράπεζα και δεν φτιάχνει αλλά ούτε και θα φτιάξει στο μέλλον περιουσία. Η περιουσία της θα είναι οι αναγεννημένοι άνθρωποι. Είτε έχουμε χρήματα είτε όχι θα συνεχίσουμε να εργαζόμεθα έστω και με τα πόδια αν χρειαστεί για την δόξα του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΣ΄ΣΤΙΧΟΙ 13 – 14
«13. Αγρυπνείτε, στέκεσθε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε.
14. Πάντα τα έργα υμών ας γίνωνται εν αγάπη».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Άγρυπνος είναι ο άνθρωπος ο οποίος συνέχεια βρίσκεται σε πνευματική εγρήγορση. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος διά του Χριστού δεν δίνει κανένα δικαίωμα στον διάβολο να εισέλθει στη ζωή του ώστε να βρει πρόσφορο έδαφος και να τον οδηγήσει σε πνευματική πτώση πέφτοντας σε επικρίσεις, καταλαλιές, εωσφορικούς εγωισμούς, πονηρίες, συμφέροντα κ.λ.π.. Άγρυπνος είναι αυτός ο οποίος έχει πάρει πνευματική απόφαση διά του Ευαγγελίου να υπηρετήσει Θεό και άνθρωπο. Η μελέτη του Λόγου του Θεού, η προσευχή, το αγιαστήριο, η πνευματική δραστηριότητα τον κρατούν άγρυπνο τον άνθρωπο του Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού δεν υπηρετεί τον Θεό και τον αδελφό με την ώρα κοιτάζοντας πότε θα σχολάσει, είναι η φύση του αυτή. Αυτός ο άνθρωπος στέκεται άγρυπνος αδιάλειπτα με αισθητήρια γεγυμνασμένα και πίστη ζώσα, αφού δημιουργεί μέσα του τον ιδεώδη άνθρωπο ο οποίος δεν μεταβάλλεται υιοθετώντας στοιχεία τα οποία θα τον γυρίσουν στα ίδια κάνοντάς τον να λιγοστεύει στις επιδιώξεις του Θεού και να συμβιβάζεται με τις επιδιώξεις του κόσμου. Ο άνθρωπος του Θεού κάθε μέρα ενδυναμούται εν Κυρίω και στις αρχές αυτού οι οποίες τον καθιστούν θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΣ΄ΣΤΙΧΟΙ 15 – 16
«15. Σας παρακαλώ δε, αδελφοί· εξεύρετε την οικίαν του Στεφανά, ότι είναι απαρχή της Αχαΐας και αφιέρωσαν εαυτούς εις την διακονίαν των αγίων·
16. να υποτάσσησθε και σεις εις τους τοιούτους και εις πάντα τον συνεργούντα και κοπιώντα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η υποταγή δεν χρειάζεται σήμερα. Εμένα οι λέξεις υποταγή, εξουσία οι οποίες στερούν την ελευθερία, την Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου δεν μου αρέσουν. Η συνεργασία χρειάζεται, ειδικότερα με τους ανθρώπους οι οποίοι αφιέρωσαν τον εαυτό τους πάνω στο θέλημα του Θεού. Διότι η καλή προαίρεση, η συνεργασία είναι ιδιότητες του Θεού οι οποίες όταν μπουν στη ζωή μας τότε όλοι μαζί αποβλέπουμε στο γενικό συμφέρον και όχι στο ατομικό. Εύχομαι, ο Θεός να στείλει καλούς εργάτες στην Φωνή Θεού ώστε όλοι μαζί με το πνεύμα της ευγενής άμιλλας να προσφέρουμε θυσία ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι τα έργα αγάπης που μπορούν με την δύναμη του Θεού και την σοφία αυτού να αγκαλιάσουν όλον τον κόσμο. Ας γίνουμε με τα έργα αναγέννησης η ελπίδα του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΣ΄ΣΤΙΧΟΣ 22
«22. Όστις δεν αγαπά τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ας ήναι ανάθεμα. Μαράν αθά».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όποιος δεν αγαπά τον Κύριο δεν πειράζει, μπορεί να τον αγαπήσει αργότερα, γι’ αυτό να μην είναι ανάθεμα. Εξάλλου, ο Κύριος παρήγγειλε, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι, διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς. Εμείς ας κάνουμε αυτό που λέει ο Κύριος, διότι οι παγίδες αυτές όπως το να είναι ανάθεμα δημιούργησαν πολλές μικρότητες μεταξύ των ανθρώπων. Εύχομαι, να γίνουμε διά του Χριστού η πυξίδα του κάθε ανθρώπου για την επιστροφή του στη χαμένη πατρίδα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. ΙΣ΄ΣΤΙΧΟΙ 23 – 24
«23. Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού είη μεθ' υμών.
24. Η αγάπη μου μετά πάντων υμών εν Χριστώ Ιησού· αμήν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η χάρη του Θεού και η αγάπη αυτού να αυξάνουν μέσα μας καθ’ εκάστην ημέραν, ώστε μέσω αυτών των δύο ιδιοτήτων να υπερβούμε τους συνήθεις ρυθμούς του κόσμου και να ανεβούμε την πνευματική σκάλα του Ιακώβ, η οποία μας οδηγεί στην θέωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.