ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Η ΠΡΟΣ
ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 1
«1. Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, και Τιμόθεος ο αδελφός, προς την εκκλησίαν του Θεού την ούσαν εν Κορίνθω μετά πάντων των αγίων των όντων εν όλη τη Αχαΐα·».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το να εργάζεται κάποιος το θέλημα του Θεού διά θελήματος Θεού είναι το σημαντικότερο, διότι πολλοί καλέστηκαν για να γνωρίσουν τον Θεό, για να αναγεννηθούν αλλά όχι για να μεταλαμπαδεύσουν αυτόν. Για να προβεί κάποιος σε αυτή την ενέργεια, ειδικότερα στην παγκόσμια πνευματική ανασύνταξη και αναγέννηση του λαού του Θεού, θα πρέπει να είναι κατ’ εντολήν Θεού, όπως εδώ ο απόστολος Παύλος είχε την άδεια άνωθεν να μεταλαμπαδεύσει τον Χριστό στα έθνη. Σήμερα ήρθε ο καιρός να αναγεννηθούν τα έθνη. Όταν κάποιοι παίρνουν κατά φαντασίαν πρωτοβουλία να εξαπλώσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού χωρίς άδεια άνωθεν τότε δημιουργούνται πολλά παρατράγουδα, ειδικότερα από εκείνους που φόρεσαν αιώνες τώρα το καπέλο του Θεού και κάνουν τον Θεό οδηγώντας σε αδιέξοδο πολλούς ανθρώπους αλλά και λαούς. Μάλιστα πολλοί δεν έχουν καν το ένδυμα του αγιασμού και καμία σχέση με την υγιαίνουσα διδασκαλία, αφού επιβάλλουν στους άλλους πράγματα που δεν κάνουν ή και αν κάνουν είναι εντάλματα ανθρώπων που αποσκοπούν σε δικά τους συμφέροντα. Μπορεί να υπάρχει ο αγιασμός σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους αλλά η εξάπλωση του Ευαγγελίου του Θεού στον κόσμο και ειδικότερα στα έθνη είναι άλλη αποστολή και θα δοθεί στον άνθρωπο εκείνον ή στους ανθρώπους εκείνους που ο Θεός θα επιλέξει και θα κρίνει ότι με σοβαρότητα και ωριμότητα μπορούν να την φέρουν την αποστολή αυτή εις πέρας. Όποιος θελήσει να την κλέψει, θα την χάσει με τραγικές συνέπειες για τον ίδιο. Μη γένοιτο! Το Ευαγγέλιο του Θεού όταν κηρύττεται από σκεύος εκλογής δεν δημιουργεί δόγμα, αλλά αναγέννηση με επίκεντρο ως ναό του Θεού το σώμα ημών το οποίο είναι ναός Θεού. Εμείς σαν Φωνή Θεού λέμε, κάνε αυτό που βάζει ο Θεός μέσα σου και μην μπαίνεις σε ξένα χωράφια. Η ενότητα και η αγάπη θα φέρει τον σεβασμό στον ιδιαίτερο - ξεχωριστό τρόπο που επιλέγει ο κάθε αδελφός να ενωθεί με τον Θεό. Εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να τον κρίνουμε αλλά ούτε και να τον περιφρονούμε, διότι ο Θεός δέχεται την προσφορά του κάθε αδελφού όταν πηγάζει από αγαθή πρόθεση την οποίαν και ευλογεί. Όμως για να ιδρυθεί η βασιλεία χρειάζεται να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο καταργεί τη φθορά και τον θάνατο και αποκαθιστά τις σχέσεις με τον Θεό, τον αδελφό, την Δημιουργία. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 2
«2. χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η χάρη είναι πάντα γύρω μας και παρουσιάζεται με την αγάπη του Θεού, η οποία μεριμνάει σε καθημερινή βάση προσφέροντας τα πνευματικά και υλικά αγαθά στο μέτρο του αγαθού. Όλους τους επισκιάζει η χάρη του Θεού, αφού όλοι την έχουν ανάγκη. Η αγάπη του Θεού πάντα στέγει. Η χάρη του Θεού επισκιάζει όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως δόγματος, λαού, έθνους και ανεξάρτητα από το αν διέπονται από δικαιοσύνη Θεού ή όχι. Ανεξάρτητα αν υπηρετούμε τον Θεό συνειδητά ή όχι, ανεξάρτητα αν κάνουμε το θέλημα του Θεού ή όχι η χάρη είναι αυτή που μας δημιούργησε λογικά όντα, τα οποία δυνάμεθα να εξελιχτούμε πνευματικά ώστε να φτάσουμε στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Εξάλλου ο Θεός δεν αγκαλιάζει έναν άνθρωπο, αλλά όλη την κτίση. Η ειρήνη, η χάρη όλων μας είναι ο Χριστός. Μακάρι να γνωρίσουμε τον Χριστό και να είμεθα σίγουροι ότι θα γνωρίσουμε την ειρήνη την δική του αλλά και την χάρη του που θα πλημμυρίζει ολόκληρο τον εσωτερικό μας κόσμο χαρίζοντάς μας ευφορία, πληρότητα, σοφία, ζωή γεμάτη καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Με λίγα λόγια άφθαρτη, γλυκύτατη, αιώνια ζωή. Αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 5
«3. Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας,
4. ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, διά να δυνάμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει διά της παρηγορίας, με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού·
5. διότι καθώς περισσεύουσι τα παθήματα του Χριστού εις ημάς, ούτω διά του Χριστού περισσεύει και η παρηγορία ημών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το πνεύμα του Θεού είναι ελευθερία και πάντα όπως και αν είναι οι συνθήκες ζωής η αγάπη του Θεού πάντα βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας τα οποία μας βοηθούν να ξεπερνάμε τα σκάνδαλα του μεταπτωτικού κόσμου. Η διαύγεια του νου μας δεν είναι ικανή να διεργάζεται και να αντιλαμβάνεται γεγονότα τα οποία συντελούνται για την εν Θεώ αναγέννησή μας. Η θυσία του Χριστού έγινε γι’ αυτόν τον σκοπό, ώστε όλοι να μιμηθούμε την δική του στάση διαφυλάττοντας τη ζωή μας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Η διδασκαλία του και η ώριμη στάση του ήταν ολοκληρωμένη αφού έφτασε στο αποκορύφωμά της. Κάθε ημέρα στο αποκορύφωμά της είναι και η παρηγοριά του Θεού στη ζωή μας. Η παρηγοριά των ανθρώπων δεν δίνει λύση, όμως αλαφραίνει λίγο τον πόνο. Η παρηγοριά του Θεού εξασφαλίζει την λύση, διότι δημιουργεί αναγέννηση η οποία μας καθιστά υιούς και θυγατέρες. Κατόπιν όλα ελέγχονται. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Η παρηγοριά του Θεού είναι τόσο ικανή, είναι τόσο ισχυρή, τόσο εμφανής που είναι σαν να βρίσκεται ένας σε μία εμπόλεμη ζώνη με το σπίτι του να βομβαρδίζεται και με έναν μαγικό τρόπο να βρεθεί στα κανάρια νησιά και να απολαμβάνει τη φύση, τη θάλασσα, το φαγητό, τη γαληνή. Η δύναμη της παρηγοριάς του Θεού είναι μοναδική, ξεχωριστή, άπειρη. Μακάρι ο Θεός να παρηγορεί τη ζωή μας κάθε στιγμή με την δική του σοφία. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 6 – 7
«6. Και είτε θλιβόμεθα, θλιβόμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας της ενεργουμένης διά της υπομονής των αυτών παθημάτων, τα οποία και ημείς πάσχομεν· είτε παρηγορούμεθα, παρηγορούμεθα υπέρ της παρηγορίας σας και σωτηρίας· και η ελπίς, την οποίαν έχομεν, είναι βεβαία υπέρ υμών·
7. επειδή εξεύρομεν ότι καθώς είσθε κοινωνοί των παθημάτων, ούτω και της παρηγορίας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αφού ο Θεός δεν βασιλεύει συνειδητά στη ζωή του κάθε ανθρώπου αλλά και γενικότερα στη ζωή του ανθρωπίνου γένους του οποίου οι επιδιώξεις είναι κοσμικές, είναι απολύτως βέβαιο ότι η θλίψη θα υπάρχει. Ακόμα και στους ανθρώπους του Θεού είναι μοιρασμένη η αγάπη τους ως προς τον Θεό αλλά και ως προς τον κόσμο και ειδικότερα στους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν επίγνωση του θελήματος του Θεού είναι δεδομένη η θλίψη. Παρόλα αυτά η πνευματική μας εμπειρία μας δίδαξε ότι με την σχετική μετάνοια και με την αναγέννηση που μας δημιουργεί η Φωνή Θεού, η θλίψη εγκαταλείπει τη ζωή μας άπαξ διά παντός και στην θέση της έρχεται η χαρά, η ενυπόστατη σοφία του Θεού, η αγάπη, η δικαιοσύνη και μια πληθώρα ουρανόδρομων πνευματικών στοιχείων τα οποία μας οδηγούν σε ένα πνευματικό επίπεδο Χριστού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 10
«8. Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ' υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν·
9. αλλ' ημείς αυτοί εν εαυτοίς, ελάβομεν την απόφασιν του θανάτου, διά να μη έχωμεν την πεποίθησιν εις εαυτούς, αλλ' εις τον Θεόν τον εγείροντα τους νεκρούς·
10. όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ τοσούτου μεγάλου θανάτου και ελευθερόνει, εις τον οποίον ελπίζομεν ότι και έτι θέλει ελευθερώσει».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σε όλους τους τομείς της ζωής ο άνθρωπος αφού έφυγε από τις αρχές του Θεού κινδυνεύει κάθε στιγμή, ειδικότερα στους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού όπου ο απόστολος Παύλος κατ’ εντολήν Θεού ξεκίνησε να εργάζεται και να φανερώνει το θέλημά του. Ο Κύριος τόνισε, η δική σας η ώρα είναι πάντοτε έτοιμη. Εάν λοιπόν η θλίψη υπάρχει στις κοινωνίες των ανθρώπων, πόσο μάλλον περισσότερο μπορεί να υπάρξει στον άνθρωπο που πάει αντίθετα στην πορεία του κόσμου υπηρετώντας το θέλημα του Θεού το οποί δεν γίνεται εύκολα κατανοητό, ανάλογα φυσικά και την χρονική εποχή ή τις αποκαλύψεις που λαμβάνει άνωθεν, με φυσική συνέπεια να μην μπορεί να συνυπάρχει με τους συνανθρώπους του. Όμως παρόλα αυτά ο Θεός υπάρχει στον κόσμο και ζει μέσα στις καρδιές πολλών ανθρώπων. Όσοι λοιπόν εργάζονται το αγαθό είναι αδερφοί μας και είναι θέμα χρόνου να ενωθούμε. Όταν συναντηθούμε η θλίψη θα φύγει διότι όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι εν τω όνομά μου εν τω μέσω αυτών ειμί και εγώ, ο Θεός. Η παρουσία του Θεού φέρνει άπειρη, αιώνια χαρά αφού πληρώνει τη ζωή μας με καρπούς του Αγίου Πνεύματος, με χαρίσματα, με σημεία, με ιδιότητες και πλήθους ουρανόδρομων πνευματικών στοιχείων και ιδιοτήτων. Όταν κάποιος αποβάλει τον φόβο και πάρει την απόφαση του θανάτου, από εκείνη την στιγμή ξεκινά να ζει ελεύθερα. Μην φοβόμαστε να εργαζόμαστε το αγαθό. Αυτό θα ελευθερώσει εμάς αλλά και θα δημιουργήσει διά της ανυπόκριτης αγάπης και στους συνανθρώπους μας συνθήκες ζωής, με φυσική συνέπεια η οικογένεια του Θεού να κάνει αισθητά πλέον την παρουσία της. Η Φωνή Θεού κατ’ εντολήν Θεού εργάζεται να δημιουργηθεί η οικογένεια του Θεού και με την δική του δύναμη έχει ξεκινήσει ήδη να δημιουργείται. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 11 – 12
«11. ενώ και σεις συνεργείτε υπέρ ημών διά της δεήσεως, διά να γείνη εκ πολλών προσώπων ευχαριστία υπέρ ημών διά το δοθέν εις ημάς χάρισμα διά πολλών.
12. Διότι το καύχημα ημών είναι τούτο, η μαρτυρία της συνειδήσεως ημών, ότι εν απλότητι και ειλικρινεία Θεού, ουχί εν σοφία σαρκική, αλλ' εν χάριτι Θεού επολιτεύθημεν εν τω κόσμω, περισσότερον δε προς εσάς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Συνεργοί του ανθρώπου του Θεού και του ίδιου του Θεού γίνονται όσοι έχουν καλή προαίρεση και όσοι διά Πνεύματος Αγίου συλλαμβάνουν το θέλημά του και ακούν την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Όσοι γίνονται συνεργοί απολαμβάνουν την αιώνια ζωή, η οποία δημιουργείται από την αύξηση του αγαθού, το οποίο αγαθό αυξάνει στη ζωή τους στην αρχή μέσα από τον Λόγο του Θεού και εν συνεχεία διά Πνεύματος Αγίου με αποκορύφωμα την παρουσία του Θεού. Μετέπειτα ο ίδιος ο Θεός αυξάνει μέσα τους με καρπούς, χαρίσματα, σημεία, δυνάμεις και πολλές ιδιότητες, αλλά και ο άγιος λαός του Θεού αυξάνει με πολλούς συνεργάτες Θεού. Εύχομαι όλοι να γίνουμε εκτελεστές του Λόγου και όχι ακροατές, διότι οι εκτελεστές γίνονται μέτοχοι της δόξης του Θεού, ο ποιήσας και διδάξας ούτος ζήσεται. Οι ακροατές δεν μπορούν να μετέχουν της ενυπόστατης σοφίας του Αγίου Θεού. Σήμερα που έχουμε καιρό να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό, διότι μέσω αυτού θα δημιουργήσουμε συνθήκες ώστε να απολαύσουμε αιώνια την συμμετοχή μας, αφού η κλήση μας θα γίνεται καθ’ εκάστην ημέρα βεβαιοτέρα. Το καύχημα του αποστόλου Παύλου στην προκειμένη περίπτωση ήταν η εκκλησία των Κορινθίων, διότι και αυτή δέχτηκε τον Λόγο του Θεού με απλότητα και ειλικρίνεια, αφού και ο ίδιος με πολύ αγάπη εργάστηκε ώστε να γίνουν μέτοχοι της δόξης του Αγίου Θεού. Πολλοί είναι αυτοί που είναι δύστροποι και απιστούν στο αγαθό, μάλιστα στον λόγο έχουν συνειδητό αντίλογο. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να δέχονται την αποστροφή εν καιρώ του απεσταλμένου και του Θεού μέχρι να έρθει ωρίμανση, η οποία δημιουργείται από τις αντιξοότητες και τα σκάνδαλα που προκαλεί το σύστημα του κόσμου. Είναι ανάγκη να έλθουν τα σκάνδαλα ώστε να εμφανιστούν οι δόκιμοι, όμως πριν αυτά έρθουν να γνωρίζουμε ότι ο Θεός πέρασε από τη ζωή μας με θεόπνευστους πνευματικούς οραματισμούς και ανθρώπους Θεού οι οποίοι εργάστηκαν ώστε να αποφύγουμε τα σκάνδαλα. Εύχομαι να είμεθα θετικοί, απλοί και συνειδητά εργατικοί στο κάλεσμα του Θεού ώστε με αγάπη και απλότητα να μετέχουμε της αιώνιας δόξης του. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 13 – 15
«13. Διότι δεν σας γράφομεν άλλο, παρ' εκείνα τα οποία αναγινώσκετε ή και γνωρίζετε, ελπίζω δε ότι και έως τέλους θέλετε γνωρίσει.
14. Καθώς και μας εγνωρίσατε κατά μέρος, ότι είμεθα καύχημα εις εσάς, καθώς σεις εις ημάς, εν τη ημέρα του Κυρίου Ιησού.
15. Και με ταύτην την πεποίθησιν ήθελον να έλθω προς εσάς πρότερον, διά να έχητε δευτέραν χάριν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχος 13: Ο απόστολος Παύλος ήταν αληθινός και γι’ αυτό ο Πατέρας Θεός αλλά και οι αιώνες σεβάστηκαν το αποστολικό του έργο το οποίο μεταλαμπάδευσαν μέχρι την εποχή μας. Επίσης ο Πατέρας Θεός τον τίμησε αφού εξαιτίας του εξαπλώθηκε ο Χριστιανισμός σε όλον τον γνωστό τότε κόσμο. Με θυσία και με πενιχρά μέσα εργάστηκε το θέλημα του Θεού. Καλούμαστε όλοι μας να γίνουμε αληθινοί ώστε να μετέχουμε της δόξης του Αγίου Θεού για να μπορέσουμε κατόπιν μέσα από την εν Θεώ συνειδητοποίησή μας να κοινωνούμε αιώνια την σοφία του. Με αγάπη και ειλικρίνεια μας κάλεσε, με αγάπη και ειλικρίνεια να δεχόμαστε όλους όσους θέλουν να υπηρετήσουν το αγαθό.
Στίχοι 14, 15: Όπου βρίσκεται ο Θεός συντελείται η ενότητα. Τότε γίνεται βεβαία η κλήση μεταξύ των αδελφών και είναι φυσικό ο ένας να γίνεται το καύχημα του άλλου. Όλοι έχουμε το δικό μας διαμαντάκι το οποίο ο Θεός έδωσε ώστε να συμμετέχουμε στην δόξα του, φανερώνοντας ότι όλοι είμεθα μέλη αλλήλων. Η αγάπη να αυξάνει μεταξύ μας για να αυξάνει η ζωή, ο Θεός, η χαρά, η σοφία, η χάρη αφού με την ειλικρινή συμμετοχή μας φέρνουμε κοντά μας στην άδεια μας ζωή τον ζώντα Θεό, ο οποίος ξέρει μέσω της παρουσίας του να μας κεντρίζει το ενδιαφέρον και να την διασκεδάζει τη ζωή μας ώστε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να ζούμε ενωμένοι μεταξύ μας αλλά και με αυτόν τον ζώντα Θεό. Αυτός που θέλει τον Θεό φέρνει κοντά του τον Θεό και αυτόν που έστειλε η αγάπη, ο Θεός για να συντροφεύει και να ενισχύει τη ζωή του. Αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 16
«16. και δι' υμών να διαβώ εις Μακεδονίαν και πάλιν από Μακεδονίας να έλθω προς εσάς και από σας να προπεμφθώ εις την Ιουδαίαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εργάζεται ο άνθρωπος του Θεού ακατάπαυστα με στερήσεις, οι οποίες αντί να του δημιουργούν θλίψη του δημιουργούν χαρά και ο λόγος διότι αυξάνει το αγαθό, ο Θεός μέσα του αλλά και γύρω του. Αυξάνει κατά Θεόν εξαιτίας του αγαθού και ο ίδιος, αφού όποιος διδάσκει διδάσκεται και όποιος διδάσκεται διδάσκει, αλλά και διά τον λόγο ότι ο Θεός ενισχύει αυτόν διά Πνεύματος Αγίου αφού συμμετέχει, συντροφεύει και ευλογεί τους αγώνες του. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 17
«17. Τούτο λοιπόν βουλευόμενος μήπως τάχα μετεχειρίσθην ελαφρότητα; ή όσα βουλεύομαι, κατά σάρκα βουλεύομαι, διά να ήναι εις εμέ το ναι ναι, και το ου ου;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός δεν λέει την μία ναι και την άλλη όχι. Γνωρίζουμε ότι άνθρωπος δίγνωμος ακατάστατος εν πάσαις τοις οδοίς αυτού αφού δεν ξέρει τι θέλει, δεν ξέρει ποιον δρόμο να βαδίσει. Το αγαθό δημιουργεί αναγέννηση μέσα από την θυσία. Το κακό γεννά μόνο το θάνατο, τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος. Ο Θεός άνοιξε σήμερα μπροστά μας έναν δρόμο ζωής, αν τον ακολουθήσουμε συνειδητά θα καταλήξουμε στο ναι είναι αλήθεια ο Λόγος του Θεού, ο Πατέρας, ο Υιός, το Αγιο Πνεύμα. Ναι, είναι αλήθεια διότι ζωοποιεί. Φυσικό να φωνάξει ο καθένας μας συνειδητά πλέον ζει Κύριος. Αυτό συνεπάγεται με αλήθεια. Ας γίνουμε και εμείς αλήθεια ώστε να ξέρει ο Θεός ότι έχει να κάνει με ιδεώδη άνθρωπο, με άνθρωπο σοβαρό, υπεύθυνο. Ας γίνουμε ναι, ας γίνουμε αλήθεια. Όταν μέσα μας υπάρχουν δύο και περισσότεροι κόσμοι τότε ο Θεός απέχει. Όταν όμως έλθουμε εις εαυτόν μέσα από την εμπειρία που αποκτάμε από το σύστημα του κόσμου παίρνοντας την απόφαση να είμαστε ναι, τότε και ο Θεός θα είναι αμήν. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 18
«18. Αλλ' όμως πιστός ο Θεός ότι ο λόγος ημών ο λαληθείς προς εσάς δεν έγεινε ναι και ου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Λόγος του Θεού είναι η αλήθεια του Χριστού μας και αυτή είναι μία, δεν μεταβάλλεται και δεν αλλοιούται. Ό,τι μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου και αλλοιούται δεν είναι αλήθεια. Αν εμείς είμεθα αλήθεια, ας γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας καλεί κοντά του ώστε να γίνουμε αλήθεια. Η αλήθεια αποτελείται από καρπούς, από χαρίσματα, από σημεία, από ιδιότητες, από ζωή. Ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο. Σε αυτό θα αναπτύξουμε αυτή στη ζωή μας. Αν επικαλούμαστε τον Θεό χωρίς τις ιδιότητες αυτού να κοσμούν τη ζωή μας, τότε μία θα λέμε ναι και μία θα λέμε όχι, θα επικρατεί πνευματική σύγχυση η οποία δημιουργεί την αποδιοργάνωση της βιολογικής και πνευματικής ζωής οδηγώντας μας στον ανυπέρβλητο θάνατο. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 19 – 21
«19. Διότι ο Υιός του Θεού Ιησούς Χριστός ο κηρυχθείς μεταξύ σας δι' ημών, δι' εμού και του Σιλουανού και του Τιμοθέου, δεν έγεινε ναι και ου, αλλά ναι έγεινεν εν αυτώ.
20. Διότι πάσαι αι επαγγελίαι του Θεού είναι εν αυτώ, το ναι και εν αυτώ το αμήν, προς δόξαν του Θεού δι' ημών.
21. Ο δε βεβαιών ημάς μεθ' υμών εις Χριστόν και ο χρίσας ημάς είναι ο Θεός».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός έχει ως αλήθεια της δικής του παρουσίας τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος, καθώς πηδάλιο, πυξίδα, οδηγό τον Λόγο του Θεού ο οποίος εξασφαλίζει σε εμάς την αναγέννηση, την θέωση. Όταν εφαρμόζεται ο Λόγος του Θεού στη ζωή μας, τότε οι επαγγελίες λαμβάνουν χώρα σε μας οι οποίες μας οδηγούν στο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Εύχομαι να εννοήσουμε την αξία του Λόγου του Θεού και να θέσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία του Θεού, στο θέλημά του ώστε το ναι μας να είναι και αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 22
«22. όστις και εσφράγισεν ημάς και έδωκε τον αρραβώνα του Πνεύματος εν ταις καρδίαις ημών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πολλοί δεν έχουν δοκιμαστεί, δεν έχουν θυσιάσει τίποτα, δεν έχουν λάβει κάτι ξεχωριστό, ιδιαίτερο υπό του Θεού και έχουν τις μεγαλύτερες απαιτήσεις. Επειδή πιστεύουν ότι ο Θεός τους μίλησε σε μία προσευχή και τους παρηγόρησε με λόγια που δημιουργούν κίνητρο ώστε να τους ελκύσει κοντά του, αντί να το εκλάβουν ως ερέθισμα αναγέννησης επιπόλαια το παίρνουν ότι έγιναν θεοί και ότι είναι οι εκλεκτοί. Έξαφνα όμως αφού δεν δραστηριοποιούνται, ο διάβολος μπαίνει στη ζωή τους και τους δημιουργεί τεράστια προβλήματα, φυσική συνέπεια αφού δεν έχουν πνευματική πείρα και εμπειρία να τα βάζουν και με τον Θεό. Άλλο είναι η παραμυθία που γίνεται διά Πνεύματος Αγίου, άλλο η εμπειρία, άλλο η δοκιμασία, άλλο η θυσία, άλλο η θέωση. Η οποία δοκιμασία αφού ξεπεραστεί με πνεύμα Θεού, επιφέρει τον αρραβώνα του πνεύματος.
Η σφραγίδα της πίστεως είναι η ζώσα πίστη. Σε αυτήν ο άνθρωπος καταφέρνει να υλοποιεί τα λόγια του, αφού γίνεται σκεύος εκλογής, σκεύος Θεού, κληρονόμος, συγκληρονόμος, συμμέτοχος της δόξης του ποιώντας όχι μόνο έργα αγαθά μέσα στις κοινωνίες αλλά διά Πνεύματος Αγίου μεταβάλλει αυτές σε θεϊκές. Εύχομαι να εισέλθουμε στο αγιαστήριο, να εννοήσουμε το θέλημα του Θεού ώστε διά της ακοής να δημιουργήσουμε μεταστοιχείωση στο φθαρτό σώμα που έχει σήμερα διά της αμαρτίας δημιουργήσει η άγνοιά μας, προσεγγίζοντας έτσι και αποκτώντας το άφθαρτο σώμα που καλούμαστε να επενδυθούμε, ώστε να γίνει σύμμορφο σώμα της δόξης του Θεού. Να είμεθα ταπεινοί και να μην προτρέχουμε να ευλογούμε τα γένια μας πριν ο Θεός μας ευλογήσει. Τα έργα αγάπης, τα έργα θυσίας, τα έργα της εξάπλωσης μας διαμορφώνουν χαρακτήρα Θεού. Το κατηγορώ όταν έρχεται ή δημιουργείται σε εμάς με ψέματα, μας μεταβάλλει σε ιδεώδεις ανθρώπους ώστε διά του Χριστού να το υπερβούμε, να το ξεπεράσουμε. Ακόμα και οι δοκιμασίες που έρχονται να μην τις φοβόμαστε, αφού δι’ αυτών δημιουργείται αναγέννηση. Όταν τα καταλάβουμε και τα ξεπεράσουμε όλα, τότε αυτά θα μας βγάλουν στον ουρανό και θα μας κάνουν υιούς και θυγατέρες. Ας αυξηθούμε από σήμερα σε αυτά, ώστε να γίνει βεβαία η κλήση μας και ο αρραβώνας του πνεύματος να συντελεστεί ώστε να μετέχουμε του γάμου, του αιωνίου δείπνου μετά του Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 23 – 24
«23. Εγώ δε μάρτυρα τον Θεόν επικαλούμαι εις την ψυχήν μου, ότι φειδόμενος υμών δεν ήλθον έτι εις Κόρινθον.
24. Ουχί διότι έχομεν εξουσίαν επί της πίστεώς σας, αλλ' είμεθα συνεργοί της χαράς σας· επειδή εν τη πίστει στέκεσθε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο απόστολος Παύλος με μεγάλη ταπείνωση ήρθε στην Κόρινθο, αλλά και με μεγάλο σεβασμό στην ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου ή λαού. Ο απόστολος Παύλος δεν χρησιμοποίησε την δική του πίστη ώστε να υποτάξει τους ανθρώπους. Εξάλλου ο Θεός δεν στηρίζει ένα έργο το οποίο καθαιρεί την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και που η εξάπλωσή του χτίζεται με απειλές, αλλά ένα έργο που χτίζεται με αγάπη Θεού. Όλα τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού δεν θα προτρέχουν με την δική τους λογική να μπουν στη ζωή των άλλων. Αυτό είναι ανθρώπινο έργο. Του Θεού έργο είναι εμείς που λάβαμε το κάλεσμα να εισέλθουμε στο αγιαστήριο ώστε να τα βρούμε πρώτα με τον εαυτό μας και μετά και με τον Θεό μας. Κατόπιν να χρησιμοποιηθούμε υπό του Θεού όπου αυτός μας συστήσει. Εύχομαι να συλλάβουμε τον τρόπο που θα πρέπει να επικοινωνούμε με τον Θεό αλλά και με τον αδελφό ανεξαρτήτως έθνους, λαού, θρησκείας, οργάνωσης. Ο Θεός έχει σχέδιο! Αν πιστεύουμε ότι ανήκουμε στο δικό του σχέδιο να ενδυθούμε την αφιέρωση, την αναγέννηση, την σοφία του, την σιωπή και να είμεθα σίγουροι ότι θα γίνουμε εις το απόλυτον τα χέρια, το στόμα, τα πόδια του Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 2
«1. Απεφάσισα δε τούτο κατ' εμαυτόν, το να μη έλθω πάλιν προς εσάς με λύπην.
2. Διότι εάν εγώ σας λυπώ και τις είναι ο ευφραίνων εμέ ειμή ο λυπούμενος υπ' εμού;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Καμιά φορά μπορεί η νουθεσία μας να μην αρέσει, διότι πηγάζει από ιερά αγανάκτηση και άθελά μας να λυπήσουμε κάποιον ευαίσθητο, αδύναμο πνευματικό αδελφό ο οποίος έχει τον Θεό μέσα του φτιαγμένο στα δικά του μέτρα, όμως η λύπη αυτή όταν μετατραπεί σε επίγνωση δημιουργεί προϋποθέσεις σωτηρίας, αναγέννησης και τότε η χαρά περισσεύει. Οι Κορίνθιοι ήταν επηρεασμένοι από ειδωλολατρικές συνήθειες και στην πρώτη επιστολή τους μάλωσε λίγο ο απόστολος Παύλος όμως αυτό απέβη προς σωτηρία, προς μετάνοια, προς αναγέννηση, τους έδωσε κίνητρο να έλθουν εις εαυτόν ώστε η λύπη να μετατραπεί σε χαρά. Παρόλα αυτά όμως απεφάσισε να μην στενοχωρήσει ξανά κάποιον ελέγχοντάς τον και να έχει περισσότερο εμπιστοσύνη στον Θεό για την εξελικτική πορεία του. Αυτό να κάνουμε και εμείς ώστε να μην μπαίνουμε βιαίως στη ζωή των άλλων κάνοντας τους έξυπνους. Η Φωνή Θεού θέλει η εξάπλωση να επιτευχθεί με την σιωπή. Ο Θεός να προσθέσει στην Φωνή Θεού αδελφούς και όχι εμείς. Εμείς θα κάνουμε το έργο του Θεού όπως πιστεύουμε, από εκεί και πέρα ο Θεός ξέρει πως θα γίνει η εξάπλωση. Πάντως αυτός που θα αφιερωθεί θα γίνει πόλος έλξης για χιλιάδες αλλά και για εκατομμύρια ανθρώπους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 4
«3. Και έγραψα προς εσάς τούτο αυτό, ώστε όταν έλθω να μη έχω λύπην απ' εκείνων, αφ' ων έπρεπε να έχω χαράν, έχων πεποίθησιν εις πάντας υμάς ότι η χαρά μου είναι πάντων υμών.
4. Διότι εκ πολλής θλίψεως και στενοχωρίας καρδίας έγραψα προς εσάς μετά πολλών δακρύων, ουχί διά να λυπηθήτε, αλλά διά να γνωρίσητε την αγάπην, ην έχω περισσοτέρως εις εσάς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο έλεγχος του αποστόλου Παύλου ως προς κάποιους αδελφούς για την συμπεριφορά τους τον γέμισε λύπη, δάκρυα και πολύ προσευχή γι’ αυτούς ώστε με τον έλεγχο που έκανε να μην τους δημιουργηθεί κάποιο κακό. Η επιστολή του είναι τώρα γραμμένη διά Πνεύματος Αγίου με αγάπη Χριστού, αφού ο ίδιος έγραψε νίκα το κακό με το καλό. Ο ίδιος έγραψε τον ύμνο της αγάπης και θα πρέπει να εφαρμόσει ο ίδιος τις ουρανόδρομες αλήθειες.
Όλοι κάνοντας τον αγώνα είτε από την πλευρά του δασκάλου, είτε από την πλευρά του μαθητή κάνουμε λάθη τα οποία αν είμαστε σκεύη εκλογής τα ξεπερνάμε διορθώνοντας τον εαυτό μας. Να προσέχουμε μήπως ο ζήλος του οίκου του Θεού μας κάνει κακό, αφού όταν έχουμε ζήλο χωρίς επίγνωση αποκτούμε φανατισμό και πέφτουμε σε κρίση. Αδέλφια μου, ο τρόπος με τον οποίον το αγαθό μπορεί να μεταβληθεί σε κακό είναι όταν προτρέχουμε του Θεού και γινόμεθα αυστηροί με απαιτήσεις από τους άλλους και όχι από τον εαυτό μας, ενώ το κακό μετατρέπεται σε αγαθό όταν η ζωή μας γίνεται του Θεού παρουσιάζοντας την σοφία του Θεού μέσα από την σιωπή και την υπομονή. Εξάλλου εν τη υπομονή κτίζονται οι ψυχές. Όσοι απειλούν, κρίνουν, γίνονται αυστηροί δεν έχουν αποστολή. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 5 – 10
«5. Αλλ' εάν τις ελύπησε, δεν ελύπησεν εμέ, ειμή κατά μέρος, διά να μη επιβαρύνω πάντας υμάς.
6. Αρκετόν είναι εις τον τοιούτον αύτη η επίπληξις η υπό των πλειοτέρων·
7. ώστε το εναντίον πρέπει μάλλον να συγχωρήσητε αυτόν και να παρηγορήσητε, διά να μη καταποθή ο τοιούτος υπό της υπερβαλλούσης λύπης.
8. Διά τούτο σας παρακαλώ να βεβαιώσητε προς αυτόν την αγάπην σας.
9. Επειδή διά τούτο και έγραψα, διά να γνωρίσω την δοκιμασίαν σας, αν ήσθε κατά πάντα υπήκοοι·
10. εις όντινα δε συγχωρείτέ τι, συγχωρώ και εγώ· διότι εάν εγώ συνεχώρησά τι, εις όντινα συνεχώρησα, διά σας έκαμον τούτο ενώπιον του Χριστού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι αδελφοί έγραψαν σε προηγούμενες επιστολές στον απόστολο Παύλο για μία αμαρτία ενός αδελφού τους. Ο απόστολος Παύλος με άλλη επιστολή τον επέπληξε. Τώρα όμως ο Θεός διορθώνει τα πράγματα αφού παραθέτει ενώπιον όλων και του αποστόλου Παύλου αλλά και της εκκλησίας των Κορινθίων την αγάπη, ώστε να μην μεγαλώσει το κακό στον άνθρωπο που έπραξε την αμαρτία αφού και ο ίδιος μετανόησε. Τα λάθη επιτρέπονται, η μετάνοια τα εξαφανίζει, η παραμονή η δική μας όμως τα μεγαλώνει, τα δαιμονίζει, τα κάνει εμπόδιο στις μεταξύ μας σχέσεις. Να συγχωρούμε και να μην γινόμεθα αυστηροί με τους αδελφούς ειδικότερα όταν υπάρχει καλή προαίρεση, αλλά και με όσους αδελφούς μας δημιουργούν προβλήματα με αγάπη να τους λέμε ότι είναι καλό να απέχουμε μέχρι να ωριμάσουμε ώστε να μην ζούμε κάτω από την στενοχώρια η οποία αποδιοργανώνει την ψυχή και το σώμα. Μη γένοιτο!
«Κάποτε ήταν δύο καλόγεροι οι οποίοι κατέβαιναν από το βουνό. Όταν έφτασαν κάτω έπρεπε να περάσουν ένα ποτάμι. Ήταν χειμώνας και είχε πολύ νερό. Στην άκρη ήταν μία κοπέλα η οποία έκλεγε διότι είχε εγκλωβιστεί και δεν μπορούσε να περάσει το ποτάμι. Ο μεγαλύτερος καλόγερος την πήρε στα χέρια και την πέρασε. Ο νέος μόλις τον είδε να κρατά την γυναίκα αγκαλιά το θεώρησε μεγάλη αμαρτία και στο ταξίδι ήταν στενοχωρημένος. Όταν κάθισαν να ξεκουραστούν δεν άντεξε και λέει στον αδελφό του, τον δάσκαλό του. Πώς είναι δυνατόν να πάρεις την γυναίκα αγκαλιά; Ο μεγαλύτερος του είπε, παιδί μου εγώ βοήθησα την γυναίκα να περάσει απέναντι, αλλά ας πούμε ότι έκανα και λάθος. Το δικό μου λάθος κράτησε πέντε λεπτά και την άφησα κάτω την γυναίκα αυτή, τελείωσε το λάθος, αν εσύ το βλέπεις λάθος ένα έργο αγάπης. Παιδί μου το δικό σου λάθος όμως έχει τώρα τέσσερις ώρες που κρατάει διότι είσαι θυμωμένος και ακόμα να το αφήσεις κάτω». Ας μην μπαίνουμε στη ζωή των άλλων και την κρίνουμε επιπόλαια. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αποστολή και προσωπικότητα. Ας το προσέξουμε διότι θα πέσουμε έξω παρατηρώντας τους αδελφούς αρνητικά ή σύμφωνα με τον Θεό που υπηρετούμε εκείνη την χρονική στιγμή, αφού το πνευματικό μας επίπεδο δεν έμαθε ακόμα το έλεος του Θεού και ο λόγος διότι θα δούμε αυτόν που εμείς κατηγορούμε να ευλογείτε υπό του Θεού. Ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ τον άνθρωπο και δεν αναπτύσσει τη σχέση του με αυτόν από τις στιγμές αλλά από τις καρδιές. Άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας. Προσοχή! Αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 11
«11. διά να μη υπερισχύση καθ' ημών ο Σατανάς· διότι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εννοεί τα διανοήματα του διαβόλου ο οποίος ως άγγελος φωτός δύναται να εισέλθει στη ζωή όλων μας μηδενός εξαιρουμένου, φυσικά για να μας κρατήσει ταπεινούς ώστε να μην κινδυνέψει η ψυχή μας, ειδικότερα όταν η αποστολή είναι μεγάλη και η εξουσία ιδιαίτερη. Τα διανοήματα του πονηρού είναι άπειρα και χρειάζονται αισθητήρια γεγυμνασμένα ώστε να δυνάμεθα κάθε στιγμή να τον καταλάβουμε πριν βρει πρόσφορο έδαφος και μας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Αυτός που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες παραμένει στις αρχές του Θεού, της Φωνής Θεού δεν κινδυνεύει. Αδέλφια μου ο αγιασμός, η ζώσα πίστη, η άφθαρτη ζωή αναπτύσσεται διά της ακοής. Ας επισκεπτόμαστε την σελίδα της Φωνής Θεού και ας ακούμε τον Λόγο του Θεού συνέχεια, ώστε τα διανοήματα του πονηρού να μην βρίσκουν ποτέ πρόσφορο έδαφος στη ζωή μας όταν αφήνουμε πνευματικά μεγάλα κενά μετά του Θεού αλλά και μεταξύ μας. Όταν αφήνουμε μεγάλα πνευματικά κενά τότε ο διάβολος καταφέρνει και δαιμονίζει τη ζωή μας. Μη γένοιτο!
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 16
«14. Πλην χάρις εις τον Θεόν, όστις πάντοτε κάμνει ημάς να θριαμβεύωμεν διά του Χριστού και φανερόνει εν παντί τόπω δι' ημών την οσμήν της γνώσεως αυτού·
15. διότι του Χριστού ευωδία είμεθα προς τον Θεόν εις τους σωζομένους και εις τους απολλυμένους·
16. εις τούτους μεν οσμή θανάτου διά θάνατον, εις εκείνους δε οσμή ζωής διά ζωήν. Και προς ταύτα τις είναι ικανός;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο θρίαμβος των αγωνιζόμενων Χριστιανών είναι η θυσία που συντελείται στους αγώνες τους, οι οποίοι αποβλέπουν στην δόξα του Θεού και στην σωτηρία του κόσμου. Αλλά και η εξάπλωση όταν συντελείται διά του Λόγου του Θεού συνεργούντος του Θεού στα έθνη, αυτό δίνει ανεκλάλητη χαρά ώστε να θριαμβεύει το αγαθό και οι άνθρωποι του Θεού διά του Χριστού σε όλον τον κόσμο.
Η χαρά και στη δική μας ζωή να είναι άπειρη διότι με την δύναμη του Θεού και την σοφία αυτού χαιρόμαστε, θριαμβεύουμε και ο λόγος διότι συμμετέχουμε ώστε η Φωνή Θεού να γίνει αποδεκτή σε όλον τον κόσμο. Έτσι συνεργούμε και συμμετέχουμε στο θέλημα του Θεού που είναι να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας παντού, το οποίο εμπεριέχει εν συντομία πολλές ιδιότητες. Οι κυριότερες είναι η κατάργηση της αμαρτίας, η ένωση των ανθρώπων, η ίδρυση της βασιλείας όπως στον ουρανό και στη γη, η κατάργηση της φθοράς και του θανάτου αφού δι’ αυτού του Ευαγγελίου της βασιλείας δημιουργείται ο νους του Χριστού. Ακόμα δημιουργεί ο Λόγος του Θεού το στράτευμα του Θεού. Με λίγα λόγια εκπληρώνεται, συντελείται, ολοκληρώνεται το σχέδιο του Θεού, το θέλημα του Θεού ώστε να βασιλεύσει ο Χριστός στη γη με τους λελυτρωμένους, εκπληρώνοντας την τελευταία επαγγελία η οποία έχει ως εξής, οι άγιοι θέλουσιν παραλάβει το βασίλειο και θέλουσιν έχουσι αυτό μετά του Χριστού στον αιώνα τον άπαντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 17
«17. Διότι ημείς καθώς οι πολλοί δεν καπηλεύομεν τον λόγον του Θεού, αλλ' ως από ειλικρινείας, αλλ' ως από Θεού κατενώπιον του Θεού λαλούμεν εν Χριστώ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Καπηλεύομαι σημαίνει εκμεταλλεύομαι την άγνοια των συνανθρώπων μου και επωφελούμαι από αυτή διότι αξιοποιώ την δική μου πορεία εις βάρος αυτών και του θελήματος του Θεού, χρησιμοποιώντας αυτόν τον Θεό προς ωφέλεια δική μου και εκμετάλλευση άλλων συνανθρώπων γύρω μου. Μη γένοιτο να συντελεστεί μέσα στην Φωνή Θεού εκμετάλλευση από τον οποιονδήποτε και ο λόγος διότι ο Θεός γνωρίζει τις βουλές των ανθρώπων οι οποίες αργά ή γρήγορα έρχονται στο φως. Τα πάντα γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον των οφθαλμών του Θεού. Και αν αυτές οι δραστηριότητές μας πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου δεν είναι αληθινές θα δεχτούμε αργά ή γρήγορα την αποστροφή των ανθρώπων αλλά και του Θεού. Η αποστροφή θα είναι καθοριστική. Μη γένοιτο! Οι πολλοί που καπηλεύονται τον Λόγο του Θεού είναι δυστυχώς οι σταυρωτές του Χριστού. Σταυρωτές είναι όλοι αυτοί οι οποίοι στο όνομα του Χριστού εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων και θησαυρίζουν υλικά. Μία σοβαρότητα και μία υπευθυνότητα δεν βλάπτει. Έχουμε να κάνουμε με τον Θεό. Ας διαβάσουμε την παραβολή του αμπελώνος και θα καταλάβουμε ποιοι είναι αυτοί που καπηλεύονται τον Λόγο του Θεού. Αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 1
«1. Αρχίζομεν πάλιν να συνιστώμεν εαυτούς; ή μήπως έχομεν χρείαν, καθώς τινές, συστατικών επιστολών προς εσάς ή συστατικών από σας;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πολλές φορές αρκετοί άνθρωποι ελέγχουν τη ζωή των ανθρώπων που ασχολούνται με τον Θεό, αλλά και γενικότερα σε όλους τους τομείς της ζωής πολλοί άνθρωποι όλο ψάχνουν να βρουν λάθη, να κρίνουν, να φέρουν διάφορα ερεθίσματα, σκάνδαλα από τα οποία εξαπολύουν κατηγορώ κ.λ.π.. Καλό είναι να διευκρινίζουμε τα πράγματα ώστε να μην σκανδαλίζονται οι αδελφοί. Αν τώρα κάποιος επιμένει συνέχεια να παρακολουθεί τη ζωή μας ενώ εξ αιτίας μας αναγεννιέται, ας του πούμε, αδελφέ, δεν μπορώ να δικαιολογώ και να εξηγώ την κάθε ενέργειά μου, αν με πιστεύεις έχει καλώς, διαφορετικά δεν πειράζει, ψάξε να βρεις αλλού τον Χριστό. Δεν χρειάζεται συνέχεια να συστήνουμε τους εαυτούς μας για να μας πιστέψουν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 2 – 3
«2. Σεις είσθε η επιστολή ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων,
3. και φανερόνεσθε ότι είσθε επιστολή Χριστού, γενομένη διά της διακονίας ημών, εγγεγραμμένη ουχί με μελάνην, αλλά με το Πνεύμα του Θεού του ζώντος, ουχί εις πλάκας λιθίνας, αλλ' εις πλάκας σαρκίνας της καρδίας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δεν χρειάζεται να συστήνουμε τον εαυτό μας σε αυτούς που διακρίνουμε ότι δεν πρόκειται να μας ακούσουν ποτέ, διότι θα μας συστήνει ο Θεός αν το αξίζουμε στους συνανθρώπους οι οποίοι θα καυχώνται και θα χαίρονται που ο Θεός μας έστειλε στη ζωή τους. Η καλύτερη μαρτυρία στα κατηγορώ είναι η μαρτυρία των αδελφών εκείνων οι οποίοι έχουν ευεργετηθεί με το έργο το οποίο επιτελούμε, αφού το κήρυγμά μας έγινε ενυπόστατο στη ζωή τους. Μάλιστα και πολλοί που μας κατηγορούν αν έλθουν εις εαυτόν, θα δουν ότι εξ αιτίας μας γνώρισαν το θέλημα του Θεού, αν το γνώρισαν από εμάς, φυσική συνέπεια αν είναι άνθρωποι του Θεού να μας σεβαστούν. Τουλάχιστον αυτοί οι οποίοι ευεργετήθηκαν να μην κρίνουν και να μας αγαπούν όπως είμαστε. Ανθρωποι είμαστε, δεν είμαστε ο Θεός, αλλά και στην παρουσία του ίδιου του Θεού πάλι όσοι δεν είχαν καλή προαίρεση έβλεπαν λάθη. Αρα ας προσέξουμε, τα λάθη είναι δικά μας λάθη ή των άλλων; Αν είναι των άλλων ας φεύγουμε, αν είναι δικά μας ας τα αλλάζουμε. Αν έχουμε Θεό θα το καταλάβουμε και θα μας διέπει ταπείνωση. Αν όχι, αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουν όσοι κατηγορούν με τα προβλήματα που θα συσσωρεύσει η εγωιστική συμπεριφορά μας οδηγώντας μας σε αδιέξοδο. Μη γένοιτο! Αν εμείς δεν είμαστε αληθινοί, τότε αυτοί που μας κατηγορούν θα δικαιωθούν. Ας έχουμε όμως καλή προαίρεση και ό,τι δεν μας αρέσει ας το αποφεύγουμε. Σήμερα δεν μας πιέζει ουδείς να ενταχτούμε στην δική του λογική. Δεν χρειάζεται όμως και εμείς να μπαίνουμε στη ζωή των άλλων και να την κάνουμε δύσκολη. Μη γένοιτο! Ο κάθε άνθρωπος κάνει τον αγώνα του. Το πώς εργάζεται ο Θεός ξέρει. Εμείς αν θέλουμε να συμμετέχουμε στους αγώνες όσων κάνουν το θέλημα του Θεού μπορούμε μέσα από την προσωπική μας ελεύθερη βούληση να το κάνουμε. Όχι όμως επειδή κάποιοι κατηγορούν για δικούς τους προσωπικούς λόγους να συμμετέχουμε και εμείς στα κατηγορώ χωρίς καν να ξέρουμε ποιον κατηγορούμε. Πολλοί έπεσαν σε αυτή την παγίδα. Προσοχή!
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 4 – 6
«4. Τοιαύτην δε πεποίθησιν έχομεν διά του Χριστού προς τον Θεόν.
5. Ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ' εαυτών να νοήσωμέν τι ως εξ ημών αυτών, αλλ' ικανότης ημών είναι εκ του Θεού,
6. όστις και έκαμεν ημάς ικανούς να ήμεθα διάκονοι της καινής διαθήκης, ουχί του γράμματος, αλλά του πνεύματος· διότι το γράμμα θανατόνει, το δε πνεύμα ζωοποιεί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Συμπέρασμα: Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων, παρ ω ουκ ένι παραλλαγή η τροπής αποσκίασμα (Ιακ.1:17). Εξάλλου τον Θεό δεν τον βρίσκουμε αλλά μας βρίσκει αυτός, ούτε φιλοσοφικά μπορούμε να τον κατανοήσουμε παρά μόνο διά Πνεύματος Αγίου. Η ανθρώπινη έρευνα είναι ένα κάτοπτρο. Η επιλογή του Θεού και το κάλεσμα αυτού είναι κίνητρο ζωής, είναι αναγέννηση, είναι θέωση, είναι τα πάντα. Αρα, η πεποίθησή μας είναι εκ του Θεού και αν είμεθα του Θεού δεν θα μας πειράζει η αρνητική κριτική των άλλων. Ίσα - ίσα θα νιώθουμε θλίψη γι’ αυτούς τους αδελφούς οι οποίοι νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα δικαιωθούν από τον Θεό ή τους ανθρώπους, μη γνωρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο γίνονται θεομάχοι. Ότι δεν έχουμε ικανότητα στα του Θεού κατά κόσμο αποδεικνύεται από το ότι δεν έχουμε σπουδάσει τα του Θεού και όμως καταλαβαίνουμε διά Πνεύματος Αγίου πολύ περισσότερα από όλους αυτούς οι οποίοι δογμάτισαν τον εαυτό τους αλλά και τους γύρω τους οδηγώντας τους σε αδιέξοδο, ενώ γνωρίζουμε ότι ο Θεός ζωοποιεί τον άνθρωπο, ο Θεός είναι ενεργητικός και όχι παθητικός. Δυστυχώς όμως οι ημιμαθείς έκλεψαν τον αμπελώνα του Θεού και έκαναν τους πάντες να πιστέψουν ότι ο Θεός δεν μπορεί να υπάρχει στη γη αλλά στον ουρανό, στον οποίον διακαώς θέλουν με τα λόγια να μεταβούν και διακαώς κηρύττουν και στους συνανθρώπους τους, όμως όταν έρχεται η ώρα να μεταβούν εκεί τρέχουν στα φάρμακα, στα νοσοκομεία, στους γιατρούς. Η διδασκαλία μας αν είναι άνωθεν δοσμένη θα κλείνει γόνυ η πλειονότητα των ανθρώπων, διότι ζούμε στο πλήρωμα του Θεού τους χρόνους όπου ο Θεός θα αποκαταστήσει την αλήθεια και θα δημιουργήσει την οικογένειά του σε όλον τον κόσμο. Και όσοι μας πολεμούν, τον Θεό πολεμούν διότι εμείς γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας έδωσε την άδεια με την δική του σοφία να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο του Χριστού, η οποία σοφία του Θεού μας δικαιώνει αφού σήμερα και ο επιστημονικός κόσμος την αποζητά τη ζωή με τις έρευνες στον γενετικό κώδικα του DNA. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 7
«7. Αλλ' εάν η διακονία του θανάτου η εν γράμμασιν εντετυπωμένη εις λίθους έγεινεν ένδοξος, ώστε οι υιοί Ισραήλ δεν ηδύναντο να ενατενίσωσιν εις το πρόσωπον του Μωϋσέως διά την δόξαν του προσώπου αυτού την μέλλουσαν να καταργηθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο νόμος του Θεού ο οποίος εδόθη διά μέσω του Μωϋσέως ήτο ανεφάρμοστος, διότι έλεγε ο πταίσας εν ενί γέγονεν πάντων ένοχος. Δεν είχε ο νόμος το έλεος το οποίο σήμερα μας καταδιώκει όλους εμάς, παρόλα αυτά δικαίωσε πολλούς ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Με την άφθαρτη, αιώνια ζωή τους δικαίωσε. Εάν λοιπόν ο νόμος ο οποίος εγράφη σε λίθους δικαίωσε τον άνθρωπο, φανταστείτε, ο νόμος ο οποίος θα γραφτεί στις καρδιές, στη ζωή, στο νου του ανθρώπου διά του Χριστού τι θα κάνει, αφού θα λάβει υπόσταση στους αναγεννημένους ανθρώπους κάνοντας αυτόν τρόπο ζωής. Φυσική συνέπεια λοιπόν ο υποσιτισμός του πνεύματος και του σώματος διά του Χριστού να πάψει, αφού το πνεύμα ζωοποιεί. Ο τρόπος να πετύχουμε το εγχείρημα, την επαγγελία αυτή είναι να εισέλθουμε στο ατομικό μας αγιαστήριο ώστε σε καθημερινή βάση να συνδιαλεγόμαστε με τον ζώντα Θεό. Με αυτόν τον τρόπο θα πάψει να λειτουργεί μέσα μας ο νόμος της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου. Να γνωρίζουμε ότι η ζωή και ο θάνατος από μέσα μας ξεκινάνε και μετά γίνονται εμφανείς και έξω στο σώμα μας. Ο λόγος που την προκαλεί την αιώνια, άφθαρτη ζωή είναι η εν Θεώ αναγέννηση, αυτή δημιουργεί τον φωτισμό, την λάμψη στο σώμα αφού όμως πρώτα το πνεύμα πληροί την σοφία του Θεού. Η αμαρτία απεδείχθη ότι προκαλεί τον σκοτισμό, τη φθορά, το θάνατο. Ας διορθώσουμε το μέσα μας. Ο Μωϋσής στο βουνό δεν έφαγε και δεν ήπιε τίποτα και όμως όταν κατέβηκε στον λαό του Ισραήλ έλαμπε το πρόσωπό του ολόκληρο. Η παρουσία του Θεού του δημιούργησε μεγάλη κινητικότητα ηλεκτρονίων τα οποία προκαλούν την λάμψη, την υγεία. Ο αγιασμός του πνεύματος παρέχει αυτή την λάμψη στο πρόσωπο αλλά και στο σώμα του ανθρώπου του Θεού. Ο Μωϋσής στο βουνό δεν πήρε ούτε Ω3, ούτε αλόη βέρα, ούτε είχε κρεβατοκάμαρα να ξεκουράζεται, ούτε σάουνα, ούτε σπα, ούτε κρέμες ή καλλυντικά τα οποία καθαρίζουν το πρόσωπο, ούτε βιταμίνες είχε, ούτε μπότοξ έκανε και ήταν τότε περίπου 70 χρονών. Και ξέρουμε ότι έφτασε πριν τον ανεβάσει ο Πατέρας στον ουρανό 120 χρονών και δεν αλλοιώθηκε, αλλά ούτε και οι οφθαλμοί του ημαυρώθησαν, ούτε πρεσβυωπία είχε αδέλφια μου, ούτε τίποτα. Πολλοί ψάχνουν τη ζωή, πολλοί φιλοσοφούν αλλά η φθορά τρέχει. Αν θέλουμε τη ζωή, αν ψάχνουμε για ζωή να γνωρίζουμε όλοι ότι την βρήκαμε τη ζωή. Η ζωή ανήκει στο πνεύμα του Θεού το οποίο είναι ζωοποιόν. Να ζούμε εν Κυρίω καθ’ εκάστην ημέρα. Η παρουσία του Θεού παρέχει σε εμάς την άφθαρτη ζωή. Πολλοί μιλάνε για Θεό όμως λίγοι τον γνωρίζουν και ο λόγος διότι χρειάζεται συνειδητοποιημένη αναγέννηση. Μέσα από το πνεύμα του Θεού αλλά και μέσα από την άμορφη ύλη δυνάμεθα να αποκτήσουμε ζωή, αρκεί ο Θεός να κατέβει και να ανοίξει την θύρα της ζωής σε εμάς. Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού (Αποκ. 3:20). Αμήν. Να κάνουμε το θέλημα του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ακόμα και όταν στη ζωή μας προκύπτουν κατ’ εμάς μεγάλες αλλαγές οι οποίες μας ανησυχούν ότι δεν θα έχουμε τα απαραίτητα για να ζήσουμε. Να θυμόμαστε ότι η πίστη και ο Θεός στην ανάγκη ενεργεί – φαίνεται. Ας μην φοβούμεθα τις αλλαγές, διότι αυτές οι αλλαγές θα φέρουν τον Θεό πιο κοντά σε εμάς και θα ζήσουμε την αναγέννηση, την υπέρβαση, το αιώνιο θαύμα. Αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 9
«8. πως η διακονία του Πνεύματος δεν θέλει είσθαι μάλλον ένδοξος;
9. διότι αν η διακονία της κατακρίσεως ήναι δόξα, πολλώ μάλλον η διακονία της δικαιοσύνης υπερέχει κατά την δόξαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η διακονία του πνεύματος φανερώνει το ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο της βασιλείας το οποίο σήμερα έχει την άδεια να κηρύττει σε όλον τον κόσμο η Φωνή Θεού. Εάν η διδασκαλία της κατάκρισης η οποία δημιουργήθηκε από την ημιμάθεια του ανθρώπου πάνω στα δρώμενα του Λόγου του Θεού και που η οποία εκδηλώθηκε, αναπτύχθηκε στην Παλαιά Διαθήκη δικαιώθηκε εν μέρει, τότε η δικαιοσύνη του Θεού η οποία στηρίζεται στο μέγα έλεος και στην προσφορά, τι καρπούς θα αποδώσει; Εάν λοιπόν η διακονία της κατάκρισης είναι δόξα, ας φανταστούμε η διακονία του Χριστού η οποία ανήκει στον μέλλοντα αιώνα πόσους καρπούς θα φέρει στο ανθρώπινο γένος. Και είμαστε σίγουροι ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού όταν γίνει κατανοητό θα αποκαταστήσει όχι μόνο τις μεταξύ μας σχέσεις αλλά θα επαναφέρει και τον άνθρωπο στην άφθαρτη ζωή. Εξάλλου, η αλήθεια που λείπει από το ανθρώπινο γένος ανήκει στην διδασκαλία του Χριστού μας. Ας εντρυφούμε νυχθημερόν πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου ώστε η δόξα η δική του να επισκιάσει την δική μας για να καταλάβουμε τι σημαίνει διδασκαλία Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 10 – 12
«10. Διότι ουδέ εδοξάσθη εν τούτω τω μέρει το δεδοξασμένον ένεκεν της υπερβαλλούσης δόξης.
11. Επειδή εάν το μέλλον να καταργηθή ήτο ένδοξον, πολλώ μάλλον το μένον είναι ένδοξον.
12. Έχοντες λοιπόν τοιαύτην ελπίδα πολλήν παρρησίαν μεταχειριζόμεθα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχοι 10, 11: Η δόξα η οποία εκδηλώθηκε στην Παλαιά Διαθήκη ήτο αγγελική και είναι θέμα χρόνου να καταργηθεί και ο λόγος διότι στηρίζεται στον νόμο και όχι στο μέγα έλεος, όμως για εκείνη την χρονική περίοδο του ανθρώπου ήτο δόξα, αφού όλοι οι άλλοι λαοί πίστευαν στα είδωλα, στα πάθη, στην αμαρτία, στο λάθος. Η δόξα του Χριστού η οποία στηρίζεται στην μετάνοια, στην αναγέννηση, στους καρπούς, στα χαρίσματα, στα σημεία, στις ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος, στην άφθαρτη ζωή είναι μέλλουσα, αιώνια, άπειρη δόξα που αναμένεται να στολίσει και να επικρατήσει στον κόσμο μας. Εξάλλου ο κόσμος για την μέλλουσα δόξα του Χριστού δημιουργήθηκε. Εύχομαι να γίνουμε μέτοχοι αυτής αφού αυτή ανήκει στο μέλλον του κόσμου, το οποίο μέλλον αν θέλουμε να το ζήσουμε ας εντάξουμε τους εαυτούς μας στην λογική της Φωνής Θεού. Γένοιτο αμήν.
Στίχος 12: Για να αυξηθεί η πίστη χρειάζεται συνεχόμενη ενασχόληση πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Η ζώσα πίστη είναι η αιτία που θα μας αλλάξει πνευματικό προσανατολισμό και θα μας αυξήσει πάνω στην σοφία του Θεού, η οποία αποκαθιστά τη ζωή από απρόβλεπτη σε αιώνια. Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων και δι’ αυτής δυνάμεθα να γίνουμε μέτοχοι, συμμέτοχοι της απείρου κάλους δόξης του Πατέρα μας. Δι’ αυτής της πίστης δυνάμεθα να γίνουμε μέτοχοι των επαγγελιών όπου στα επόμενα χρόνια θα κοσμούν τη ζωή των ανθρώπων του Θεού, οι οποίοι θα αποτελούν την οικογένεια του Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 13
«13. και ουχί καθώς ο Μωϋσής έβαλλε κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού διά να μη ατενίσωσιν οι υιοί Ισραήλ εις το τέλος του μέλλοντος να καταργηθή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Μωϋσής ανέβηκε στο όρος Σινά μετά από κάλεσμα του Θεού. Εκεί συναντήθηκε με τον Θεό ο οποίος του έδωσε τους νόμους της συνδιαλλαγής και της ζωής. Αφού έμεινε μαζί του 40 ημέρες χωρίς τροφή και νερό θα έπρεπε να ήταν εξαντλημένος, παρόλα αυτά η παρουσία του Θεού μεταστοιχείωσε το σώμα του δίνοντάς του χιλιαπλάσια ενέργεια. Η λάμψη στο σώμα και στο πρόσωπο φανερώνει μεγάλη κινητικότητα ηλεκτρονίων, η οποία δημιουργείται από μεγάλη χαρά. Υπάρχουν πολλές πηγές χαράς στη ζωή μας που μας κρατούν ζωντανούς. Υπάρχει όμως και η χαρά της παρουσίας του Θεού η οποία είναι ανεκλάλητη και φανερώνεται αφού το πρόσωπο, το σώμα λάμπει διότι ο άνθρωπος στην παρουσία του Θεού ειρηνεύει. Γίνεται ο άνθρωπος με την παρουσία του Θεού η εικόνα του. Σήμερα πολλοί άνθρωποι του φωτός, της ζωής έχουν κάλυμμα πνευματικό, όμως ήρθε η ώρα να φύγει το κάλυμμα και να φανεί η σοφία, η δύναμη, η δόξα του ανθρώπου του Θεού. Εύχομαι να βρούμε τον Θεό και να συμμετέχουμε στην δόξα του. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στον κόσμο από την παρουσία του Θεού στη ζωή μας. Εύχομαι όλα τα παιδιά που έχουν εισέλθει στο αγιαστήριο και διεξάγουν πνευματικούς αγώνες να βρούνε τον Θεό σύντομα. Αμήν. Τον Θεό θα τον βρούμε στην προσευχή, στο όρος, στο αγιαστήριο, στην σιωπή. Ας φύγουμε από τον κόσμο για να βρούμε στην σιωπή τη ζωή, τον Θεό. Η σιωπή έχει ασύλληπτες έννοιες. Για να καταλάβουμε, η αναπαραγωγή κυττάρων γίνεται μόνο όταν κοιμόμαστε και όταν έχουμε χαρά ερχόμενη μέσα από την ανυπόκριτη αγάπη, η οποία διέπεται από καρπούς. Η χαρά του κόσμου είναι σχεδιασμένη. Δηλαδή λένε οι περισσότεροι άνθρωποι, περιμένω να γίνει αυτό και αν γίνει θα χαρώ. Όταν γίνει εμφανίζουν ένα γέλιο σπαστικό, αρρωστημένο, εκδικητικό, παράξενο. Αυτό το γέλιο, αυτή η χαρά δεν ζωοποιεί διότι τα γονίδια μας καταλαβαίνουν την αληθινή χαρά. Η χαρά του Θεού δημιουργείται διά Πνεύματος Αγίου και ενεργεί μέσα στον άνθρωπο φυσική συνέπεια η φθορά να σταματά, η κινητικότητα των ηλεκτρονίων να αυξάνει και η καθαρότητα του Θεού να εκδηλώνεται σε κάθε ενέργεια, αφού το πρόσωπο του ανθρώπου του Θεού λάμπει ολόκληρο. Άλλη η χαρά του κόσμου, άλλη η χαρά του Θεού. Συμπέρασμα: Η ανθρώπινη χαρά πηγάζει από το πνεύμα του εγωισμού το οποίο τείνει στην εκδίκηση. Εν αντιθέσει με την θεϊκή χαρά η οποία δημιουργείται διά Πνεύματος Αγίου και με την παρουσία του Κυρίου. Εύχομαι η χαρά του Θεού να συντροφεύει τη ζωή μας αιώνια. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 14
«14. Αλλ' ετυφλώθησαν αι διάνοιαι αυτών. Διότι έως της σήμερον το αυτό κάλυμμα μένει εν τη αναγνώσει της παλαιάς διαθήκης, μη ανακαλυπτόμενον, επειδή καταργείται διά του Χριστού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το κάλυμμα εδώ είναι πνευματικό και παρουσιάζεται σήμερα μέσα στις κοινωνίες με τον φανατισμό που διέπει τους ανθρώπους, με την άγνοια, με τις πονηρίες, τα συμφέροντα, την αμαρτία. Για να φύγει το κάλυμμα πρέπει να έρθει ο προδιαγεγραμμένος χρόνος όπου θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Σήμερα η χαρά μας είναι άπειρη διότι εμείς ζούμε τα χρόνια όπου το κάλυμμα φεύγει και αποκαθίσταται από το φως του Χριστού το οποίο λάμπει με τον καθαρισμό, τον αγιασμό, την μεταστοιχείωση στο βιολογικό σώμα ώστε να μετέχει της αφθαρσίας. Το κάλυμμα αναπτύσσεται με τα εντάλματα των ανθρώπων, με τις θρησκείες, με τα πολιτικά συμφέροντα. Η αγάπη του Χριστού αφαιρεί το κάλυμμα αφού μεταβάλλει τις κοινωνίες κάνοντάς τες να μετέχουν μέσα από την ενότητα της δόξης του Θεού. Γένοιτο αμήν. Όταν έρθει η ενότητα μεταξύ των ανθρώπων, ειδικότερα των χριστιανικών δογμάτων και η ζωή η άφθαρτη ζήσει μέσα τους, ιδρύοντας ο καθένας την βασιλεία του Θεού μέσα του και γύρω του, τότε θα γνωρίσουμε ότι το κάλυμμα που αιώνες τώρα έχει σκεπάσει τα έθνη με πληθώρα αντιπαραθέσεων έχει φύγει. Κάνε Κύριε να εννοήσουμε ότι ο κοινός εχθρός όλων των ανθρώπων είναι η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος ώστε να στρέψουμε τα πνευματικά μας όπλα στους πραγματικούς μας εχθρούς. Η πάλη ημών δεν είναι προς σάρκα και αίμα αλλά προς τις αρχές του κοσμοκράτορα του σκότους του αιώνος τούτου. Αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 15 – 16
«15. αλλ' έως σήμερον, όταν αναγινώσκηται ο Μωϋσής, κάλυμμα κείται επί της καρδίας αυτών·
16. όταν όμως επιστρέψη προς τον Κύριον, θέλει αφαιρεθή το κάλυμμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η διδασκαλία του Μωϋσή είναι κάλυμμα διότι επιβάλλει τον νόμο ο οποίος είναι ανεφάρμοστος χωρίς το έλεος του Χριστού και καταδικάζει εύκολα τον άνθρωπο, αφού ο νόμος συγκλίνει στην λογική ο πταίσας εν ενί γέγονεν πάντων ένοχος. Ακόμα η αυστηρή συνείδηση, η κρίση, η κατάκριση, ο θάνατος είναι οι καρποί του νόμου. Χωρίς την ολοκληρωμένη λογική που φανέρωσε ο Χριστός όλα δαιμονίζονται και μετατρέπονται σε εντάλματα ανθρώπων. Η διδασκαλία του Χριστού είναι η αγάπη, το έλεος, η μετάνοια, η αναγέννηση, η θέωση, η ζωή. Το κάλυμμα θα φύγει όταν γνωρίσουμε τον Χριστό και την διδασκαλία της Φωνής Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 17
«17. Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί ελευθερία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Χριστός φανέρωσε το εξής: Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Όσοι πιστεύουμε στον Χριστό θα νιώσουμε την ελευθερία του πνεύματος. Το πνεύμα του Θεού ελευθερώνει από τα πνεύματα εκείνα που ξέφυγαν της αγάπης του και σήμερα υποσιτίζουν και αποσυντονίζουν τον κόσμο, προκαλώντας εις αυτόν σύγχυση σε όλους τους τομείς. Ο Κύριος φανέρωσε, πολλά πνεύματα εισήλθαν εις τον κόσμο. Ο ίδιος ακόμα ο Κύριος τόνισε, γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει. Θέλω να προσθέσω και κάτι ακόμη για την αλήθεια. Αδέλφια μου, μία ημέρα προσευχόμουν πολύ για κάποιον. Μετά από ώρα δέχτηκα την επίσκεψη του Θεού διά Πνεύματος Αγίου και αυτός μου είπε, γράψε Θωμά προς οικοδομή όλων. Θα πω δύο λόγια απλά, σύντομα και καθαρά για τον Θεό, για τον Δημιουργό, για τον Αγιο Θεό. Τι σημαίνει Θεός, πώς ενεργεί, τι ζητά χωρίς να απαιτεί. Για μένα ο Θεός είναι Αγιος, είναι Δημιουργός, είναι Αγαθός, είναι Δίκαιος, είναι Φως, είναι Ζωή. Ο Θεός είναι Αλήθεια. Ο Θεός συγχωρεί, ο Θεός ελεεί, ο Θεός δίνει τη ζωή, την άφθαρτη ζωή. Είναι πολλοί που λένε δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει Χριστός, όλα είναι ψέμα. Ας κάνω το χατίρι σε όλους όσους απιστούν και ας πω ότι είναι έτσι. Όμως υπάρχει στον κόσμο η προσωπική αλήθεια αλλά και η γενική αλήθεια, δηλαδή η αλήθεια ή το ψέμα φανερώνεται εκ των λόγων μας. Όταν σε ρωτάνε κάτι ή θα πεις αλήθεια ή θα πεις ψέμα, το μεσαίο είναι βδέλυγμα για τον Θεό. Ο ίδιος φανέρωσε ή ζεστός ή κρύος στην μέση θα σε εξεμέσω. Ουδείς δεν αμφιβάλλει ότι σήμερα όλοι οι άνθρωποι ζουν με την αλήθεια, την οποιαδήποτε αλήθεια ή το ψέμα, το οποιοδήποτε ψέμα. Γνωρίζουμε επίσης ότι υπάρχει στον κόσμο το ατομικό συμφέρον αλλά και το γενικό. Άλλος υπηρετεί το προσωπικό συμφέρον μηχανευόμενος τεχνάσματα ώστε να επικρατήσει έναντι του άλλου, υπάρχει όμως και το γενικό συμφέρον το οποίο ανήκει στο να αγαπάς τον πλησίον σου ως εαυτόν. Υπάρχει η αμαρτία όταν την υπηρετείς και υπάρχει και ο αγιασμός. Η αμαρτία γίνεται αμαρτία όταν εξαρτάσαι από το οτιδήποτε. Αυτό γίνεται αμαρτία διότι χάνεις την προσωπικότητά σου. Αυτό είναι αμαρτία. Αμαρτία εργάζεσαι όταν η πίστη σε ό,τι κάνεις δεν συνεργεί, δηλαδή ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία. Αγιασμός σημαίνει έχεις την εξουσία να μην γίνεσαι λαίμαργος στο οτιδήποτε, αφού μετά αυτή η λαιμαργία γίνεται πάθος και χάνεις την προσωπικότητά σου στον οποιονδήποτε τομέα. Υπάρχει το εξαρτάσαι από πράγματα και υπάρχει και το δεν εξαρτάσαι και από τίποτα. Έχεις ανάγκη τα πάντα, αλλά μπορείς και χωρίς αυτά. Εξουσιάζεις και δεν σε εξουσιάζει τίποτα. Όταν εξουσιάζεις τότε μεταλαμβάνεις με ευχαριστία τα πάντα. Όταν σε εξουσιάζουν τότε έχασες την προσωπικότητά σου. Το υλικό στοιχείο π.χ. δημιουργήθηκε για να το διαχειρίζεσαι, αν αυτό διαχειρίζεται εσένα τότε έχασες τον Θεό, τη ζωή. Υπάρχει η υποκρισία να λες άλλα και να κάνεις άλλα όμως υπάρχει και η λεβεντιά, η ντομπροσύνη. Υπάρχει η αδικία και η δικαιοσύνη. Υπάρχει η τεμπελιά, η οκνηρία υπάρχει όμως και η πνευματική δραστηριότητα. Ο καθένας ας ρωτήσει τον εαυτό του που ανήκει. Αν ονομάσουμε την αλήθεια Θεό και το ψέμα διάβολο, τότε ας μην ζητά ο καθένας στην προσευχή του την βοήθεια του Θεού όταν δεν θέλει να ανήκει στην αλήθεια ή και αν θέλει να την ζητήσει, ας μετανοήσει και να είναι σίγουρος ότι η αλήθεια θα τον ελευθερώσει από τις αδυναμίες, από τις ασθένειες, από τη φθορά, από το θάνατο και από τα πάθη. Όταν υπηρετείς τον αγιασμό δημιουργείς προσωπικότητα και δεν είσαι έρμαιο του πάθους, της αμαρτίας. Υπάρχει η εύκολη κρίση και η μη κρίση, διότι έχεις εννοήσει ότι είσαι άνθρωπε λάθος και σε οποιαδήποτε κρίση και αν πέσεις και εσύ ποιείς τα ίδια. Υπάρχει ο εγωισμός ο οποίος εκδηλώνεται με το εγώ, υπάρχει όμως και η ταπείνωση η οποία ζει μέσα στον άνθρωπο και εκδηλώνεται με το εμείς και με την υπηρεσία του λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, απειλούμενος ουκ ηπείλει. Καθώς ο ταπεινός κενώνει τα δικά του θέλω και αφήνει τον Θεό να τον ταξιδέψει. Στις μεταρρυθμίσεις δεν παθαίνει πτώση διότι για να γίνει κάποιος Θεός πρέπει πρώτα να γίνει ταπεινός. Ο καθένας καταλαβαίνει την αδικία των άλλων αλλά κανείς δεν θέλει να καταλάβει την αλαζονεία, τον εγωισμό, το λάθος το δικό του. Ο Θεός επαναλαμβάνω ότι ζητά την αφιέρωση για να συνδιαλλαγεί με τον άνθρωπο σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο, με την αλήθεια ώστε μέσω αυτής να χαρίσει την εξουσία να ονομάζεται ο κάθε άνθρωπος αν το επιθυμεί, άνθρωπος της ζωής, της αλήθειας, του φωτός. Ο Θεός δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπο ανθρώπου, ποιος είναι για να κάνει τα στραβά μάτια. Ο Θεός είναι ο νόμος της αγάπης που χαρίζεται και αυξάνει σε όποιον εργάζεται αυτή. Αν λοιπόν πούμε ότι Θεός δεν υπάρχει, Χριστός δεν υπάρχει γιατί σου αρέσει άνθρωπε να ζεις μακριά του, δεν μπορεί όμως ουδείς να αμφισβητήσει ότι εσύ άνθρωπε γνωρίζεις καλό και κακό, γνωρίζεις πότε λες αλήθεια και πότε ψέμα. Αν θες υπηρέτησε το καλό το οποίο με τα λόγια φανερώνεις. Με την παρουσία του Χριστού κατάλαβε ο άνθρωπος του Θεού ότι ο Χριστός απέδειξε ότι διακατέχεται από έναν υπερβατικό νου γεμάτο σοφία Θεού και αγάπη ανυπόκριτη και αν και παντοδύναμος δεν επιβάλλει την θέση του ενώ το μπορεί. Ότι υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να γίνεις ιδεώδης άνθρωπος και όχι φερέφωνο.
Ερχόμαστε σε εμάς. Αν αμφιβάλλουμε για τον Θεό, ουδείς όμως από εμάς δεν μπορεί να αμφιβάλλει για τον εαυτό του πότε λέει ψέματα και πότε λέει αλήθεια, πότε κρίνει δίκαια και πότε άδικα, πότε κουτσομπολεύει και πότε αδιαφορεί, πότε προδίδει και πότε σκεπάζει το λάθος, πότε γίνεται υποκριτής και πότε γίνεται φως. Πότε κλέβει και πότε με τον ιδρώτα του βγάζει το ψωμί του. Όλοι κατανοούμε πότε υπηρετούμε τον Θεό και πότε τα υφιστάμενα στερεότυπα ή τους ανθρώπους ώστε να έχουμε καλό πρόσωπο στις κοινωνίες από τις οποίες αποσκοπούμε οφέλη. Γι’ αυτό αν θέλουμε με ειλικρίνεια ο Θεός να έρθει στη ζωή μας, ας γίνουμε αλήθεια. Ο Χριστός τόνισε, γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει. Επίσης φανέρωσε, εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Πάμε λίγο στον φυσικό τομέα και πιο συγκεκριμένα στο ζωικό βασίλειο. Σε αυτό υπάρχουν τα κουνάβια που όλο σκάβουν τρύπες για να κρύβονται. Υπάρχουν όμως και τα λιοντάρια που δεν έχουν ανάγκη να κρύβονται. Εμείς τι είμαστε, κουνάβια ή λιοντάρια; Τα κουνάβια πεθαίνουν από τα φίδια. Και τα δύο σέρνονται. Τα λιοντάρια αν πεθάνουν θα πεθάνουν από γηρατειά γιατί αξίζουν να ζουν διότι έχουν την δύναμη αλλά και το θάρρος να ζουν στο φως. Ο άνθρωπος δεν είναι κουνάβι, ούτε λιοντάρι είναι ανώτερος, είναι Ανθρωπος, είναι εικόνα του Θεού του αοράτου. Κανείς δεν αμφιβάλλει αν ρίξει μια ματιά μέσα του πρώτα αλλά και γύρω του ότι κατάντησε χειρότερος από το κουνάβι και ο λόγος διότι κουνάει την ουρά του στο αφεντικό του, στον παπά, στον ποιμένα, στον πολιτικό, στο γιατρό, σε κάποιον που του προσφέρει χρήματα, ηδονή κ.λ.π. Ο Χριστός, το πνεύμα του Θεού δεν κουνάει την ουρά του σε κανέναν αφού δεν έχει αδυναμίες, δεν έχει συμφέροντα και υπηρετεί την αλήθεια. Ο Θεός ουρές δεν κουνάει. Μόνο όταν συναντήσει την αλήθεια, την καθαρότητα, τον αγιασμό εκεί εκδηλώνει την χαρά του, εκεί εκδηλώνει την παρουσία του διότι απέκτησε έναν φίλο, έναν συνεργάτη, έναν αδελφό, έναν καινούργιο Θεό. Αμήν. Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει. Αμήν.
ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 18
«18. Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το κάτοπτρο είναι σαν το κιάλι αλλά έχει ένα μάτι που εστιάζει. Το κάτοπτρο σημαίνει ότι δεν βλέπω καθαρά τι συμβαίνει εκεί που κοιτάζω και ο λόγος διότι υπάρχει απόσταση. Δηλαδή εμείς σήμερα έχουμε στα χέρια μας το Ευαγγέλιο του Χριστού και αισθανόμαστε την δόξα του Θεού από μακριά, διότι βλέπουμε αυτό το φως του Χριστού το οποίο φωτίζει πάντα άνθρωπο ερχόμενο εις τον κόσμο από μακριά. Με τον αγώνα που διεξάγουμε κάθε μέρα μεταμορφούμεθα διά του Χριστού ώστε να γίνουμε η εικόνα αυτού. Αδέλφια μου, αφού ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας όλα αυτά και αφού έστρεψε τα μάτια μας προς τους ουρανόδρομους στόχους τους δικούς του είναι θέμα χρόνου να γευτούμε την δική του δόξα η οποία σήμερα διά Πνεύματος Αγίου στοιχειοθετείται μέσα μας αλλά και γύρω μας. Η δόξα του Θεού η οποία αυξάνει μέσα μας σήμερα είναι η αλήθεια, ο καθαρισμός, ο αγιασμός, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι δυνάμεις, η αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη κ.λ.π..
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 1
«1. Διά τούτο, έχοντες την διακονίαν ταύτην, καθώς ηλεήθημεν, δεν αποκάμνομεν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η διακονία του Χριστού είναι το άπαν στο πνευματικό οικοδόμημα. Ο Χριστός, Θεός ων έγινε υπηρέτης του ανθρώπου τον οποίον αναγέννησε με το άψογο πνευματικό του παράδειγμα αφού έδωσε την ζωήν του λύτρον αντί πολλών. Το έλεος του Θεού μας καταδιώκει, η γεμάτη σοφία διδασκαλία του είναι δεδομένη και εκδηλώνεται με το άψογο παράδειγμά του αφού ανταποκρίνεται με σοφία κάτω από όλες τις συνθήκες ζωής. Η ζωή του Χριστού μας κάνει να μένουμε εκστατικοί. Ο ίδιος ο Κύριος φανέρωσε,ό,τι εγώ ποιώ σεις πλειότερα τούτων δύνασθε να ποιήσετε. Όλα αυτά και ένας άπειρος πνευματικός πλούτος που κρύβει η συμπιεσμένη σοφία του και ερμηνεύεται διά Πνεύματος Αγίου μπορούν να μας εξασφαλίσουν έναν ουρανόδρομο τρόπο ζωής ο οποίος ποικίλλει σοφίας Θεού και οδηγεί στην θέωση κατόπιν και στην οικογένεια του Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 2
«2. αλλ' απηρνήθημεν τα κρυπτά της αισχύνης, μη περιπατούντες εν πανουργία μηδέ δολόνοντες τον λόγον του Θεού, αλλά με την φανέρωσιν της αληθείας συνιστώντες εαυτούς προς πάσαν συνείδησιν ανθρώπων ενώπιον του Θεού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τα κρυπτά της αισχύνης είναι αυτά τα οποία δεν γίνονται φανερά και τα οποία δεν λέγονται και που πολλοί άνθρωποι ποιούν αλλά τα κρύβουν. Ο Θεός να μας βοηθήσει να φύγουμε από πάθη και αδυναμίες ώστε να ζούμε ελεύθεροι. Μπορούμε διά του Χριστού να εξασφαλίσουμε νου Θεού, πρόσωπο γεμάτο αλήθεια και όχι προσωπείο, όχι μάσκα. Ο άνθρωπος του Θεού δεν έχει πονηρίες, δεν έχει συμφέροντα, δεν αποβλέπει σε δόξα. Ο άνθρωπος του Θεού εργάζεται συνειδητά πάνω στην αλήθεια του Χριστού. Δολώνεται το πνεύμα όταν δεν είμαστε καθαροί και μπαίνουν μέσα μας συμφέροντα, δηλαδή δολώνεται σημαίνει ότι τον χρησιμοποιούμε τον Θεό με δόλο αφού συμμετέχουμε και σε έργα εωσφορικά. Μη γένοιτο! Όταν το Ευαγγέλιο του Χριστού το κηρύττουμε για προβολή ή για να εξασφαλίσουμε υλικά οφέλη εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων, αυτό δεν είναι θέλημα του Θεού. Πολλοί έγιναν θύματα ανθρώπων που επικαλούνται τον Λόγο του Θεού. Το ότι κάποιος έπεσε σε παγίδα μπορεί να το καταλάβει εύκολα. Είναι απλό, έχασε την ελεύθερη βούλησή του. Δεν μπορεί να πει τις σκέψεις του γιατί φοβάται. Στηρίζεται και εργάζεται ώστε να αρέσκεται σε ανθρώπους τους οποίους θεωρεί ανώτερους, αφού οι υποτιθέμενοι ανώτεροι τον έπεισαν ότι είναι κατώτερος. Όπου δεν νιώθουμε φίλοι να φεύγουμε. Χρειάζεται προσοχή! Μην φανατιζόμαστε με ό,τι έχουμε γνωρίσει επειδή έχουμε ανάγκη από ανθρώπους, νομίζοντας μάλιστα ότι είμαστε εκλεκτοί. Όταν κάποιος παρουσιάζει κάτι καλό, ας δώσουμε χρόνο και θα δούμε αν θα πρέπει να αφιερώσουμε εαυτό σε κοινές πνευματικές επιδιώξεις με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Με αυτή την προσοχή θα φυλάξουμε εαυτούς από πολλά λάθη που ίσως να περάσουν οι χρόνοι και να μην μπορούμε να τα αλλάξουμε διότι η ζωή είναι μικρή. Όποιος στερεί την ελευθερία, όποιος δημιουργεί φανατισμό, όποιος επιβάλλεται, όποιος φοβερίζει, όποιος μας χωρίζει, όποιος άλλα λέει και άλλα κάνει, όποιος μας παροτρύνει στο να μας διακατέχει τάχα μυστικότητα σε ό,τι κάνουμε είναι γκάνγκστερ, μαφία, σπείρα, συναγωγή του σατανά. Γι’ αυτό να απέχουμε από τους ανθρώπους αυτούς.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 4
«3. Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον,
4. των οποίων απίστων όντων ο Θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νούν, διά να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο μόνο στον υποκριτή, ο οποίος στηρίζει τη ζωή του στο σύστημα του κόσμου επικαλούμενος τον Θεό από φόβο και εργαζόμενος συγκεκριμένες επιδιώξεις οι οποίες απέχουν από την αλήθεια, αφού γεμίζει με εντάλματα των ανθρώπων και όχι με του Χριστού. Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο σε αυτόν που το δογματίζει. Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο σε όποιον το εργάζεται για συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο σε όποιον το διαχειρίζεται με δόλο, διότι αποσκοπεί σε εξουσία ώστε να επιβάλλεται στους συνανθρώπους του. Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο σε όποιον μεταφέρει τον Θεό στον ουρανό. Το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο σε όποιον δεν πιστεύει στην αφθαρτοποίηση των σωμάτων. Ο Θεός έκρυψε την αλήθεια διότι γνωρίζει ότι θα γίνει κακή χρήση αυτής από τους ανθρώπους εκείνους που δεν τους ενδιαφέρει ο Χριστός αλλά το άτομό τους, δεν τους ενδιαφέρει η αγάπη, η δικαιοσύνη αλλά η δική τους εξουσία που ασκούν σε ανθρώπους οι οποίοι διέπονται από άγνοια. Αν θέλουμε να διορθώσουμε τον εαυτό μας, ας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εκείνα τα πρόσωπα μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού τα οποία διαχειρίστηκαν τον νόμο του Θεού για συμφέροντα, ώστε να αποφύγουμε την υποκρισία, το ψέμα. Η παραβολή του αμπελώνα και όλα τα ουαί εάν τα μελετήσουμε εμπεριστατωμένα και έχουμε συνείδηση Χριστού είναι αρκετά για να καταλάβουμε τις παγίδες που έχουν στηθεί γύρω από την πολιτεία του Θεού, ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα να νομίζουμε ότι υπηρετούμε Χριστό ενώ απέχουμε απ’ αυτόν όσο ο ουρανός από τη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 5
«5. Διότι ημείς δεν κηρύττομεν εαυτούς, αλλά τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εαυτούς δε δούλους υμών διά τον Ιησούν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όσοι κηρύττουν Χριστό για να αυξάνει η δική τους καλοκαγαθία απέχουν από την αλήθεια. Όσοι διχάζουν στο όνομα του Χριστού και επιβάλλουν συγκεκριμένο τρόπο δεν έχουν σχέση με τον Θεό. Όσοι έχουν πλατιά καρδιά αυτοί υπηρετούν Θεό διότι δέχονται τους πάντες. Όλοι διδάσκουμε και διδασκόμεθα. Όσοι κηρύττουν εαυτούς απέχουν από την υγιαίνουσα διδασκαλία. Ο Χριστός ζητά το ίνα ώσιν εν, όπως είναι ο Πατέρας, ο Υιός, το Αγιο Πνεύμα έτσι να είμεθα και εμείς. Υπάρχει συνοχή στα τρία πρόσωπα της θεότητας αν και υπάρχει διαφορετικό έργο. Το ίδιο και εμείς, αφού όλοι αποτελούμε το σώμα του Χριστού. Μην απαιτούμε όλοι να είμεθα χέρι ή πόδι, είμαστε αλλήλων μέλη. Όταν το καταλάβουμε δεν θα απορρίπτουμε κανέναν, αφού θα καταλάβουμε ότι ο Θεός έδωσε σε όλους ιδιάζουσα μορφή σοφίας και όλοι έχουμε χρείαν ο ένας τον άλλον. Είμαστε όλοι υπηρέτες Θεού και ανθρώπων και διαχειριστές του πλούτου του Θεού, όταν όμως διαχειριζόμαστε αυτόν με αγάπη. Όπως ο ήλιος λούζει όλη την Δημιουργία, έτσι και εμείς να αγκαλιάζουμε τους πάντες χωρίς να προσωποληπτούμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 6
«6. Διότι ο Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού διά του προσώπου του Ιησού Χριστού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Θεός έδωσε την ζωήν του λύτρο αντί πολλών και γι’ αυτό έγινε φως για δίκαιους και άδικους, αφού βρέχει για δίκαιους και άδικους. Ο Θεός βρέχει υγεία, ευλογία, ζωή, σοφία, σημεία, καρπούς, χαρίσματα, ενότητα, μέγα έλεος, ζωή άφθαρτη. Όταν μας καλεί ο Θεός δεν μας καλεί για να βάλουμε το καπέλο του Θεού και να γίνουμε καπετάνιοι στο πλοίο το δικό του. Ο Θεός μας καλεί για να συμμετέχουμε στην δόξα του και όταν μας δίνει αποκαλύψεις δεν μας τις δίνει για να θεωρούμε εαυτούς σοφούς, απεσταλμένους, ποιμένες, προφήτες κ.λ.π.. Ο Θεός μας καλεί ώστε όλοι μαζί να αποτελέσουμε την οικογένεια του Θεού, ρυθμιστής όχι εμείς αλλά ο Πατέρας μας ο Θεός.
Το φως του Θεού που έλαμψε στον κόσμο είναι ο Χριστός, ο οποίος με την παρουσία του απέδειξε και έδειξε στον πεσόντα άνθρωπο την θεϊκή του καταγωγή, την θεϊκή του πορεία, την ολοκληρωμένη στάση του στα δρώμενα του κόσμου κάτω από όλες τις συνθήκες με αποκορύφωμα το λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, απειλούμενος ουκ ηπείλει. Ο Κύριος φανέρωσε τις άπειρες δυνατότητες που καθόρισε ο Θεός στον άνθρωπο ώστε να τον διέπει ωριμότητα. Ο Χριστός φανέρωσε την θεϊκή αποστολή του ανθρώπου. Εύχομαι να καταλάβουμε την παρουσία του και να τον μιμηθούμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 7
«7. Έχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εις οστράκινα σκεύη, διά να ήναι η υπερβολή της δυνάμεως του Θεού και ουχί εξ ημών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο θησαυρός που έχουμε μέσα σε οστράκινα σκεύη είναι ο εγκέφαλος του καθενός μας ο οποίος βρίσκεται στο κρανίο που είναι σαν όστρακο. Ο εγκέφαλος βρίσκεται στο ψηλότερο μέρος του σώματος, είναι ένα όργανο ακούνητο, είναι η ψυχή, είναι αυτό που μας καθορίζει τη ζωή ως λογικά όντα, είναι η επιστήμη του Θεού, είναι κομμάτι του Θεού, είναι το άπαν της Δημιουργίας, είναι η μεγαλύτερη επιστήμη του Θεού και ο λόγος διότι διά του λόγου δύναται να ενεργοποιεί την άμορφη ύλη την οποίαν μετατρέπει σε ύλη. Οι δυνατότητες ποικίλλουν. Αν δούμε τον εγκέφαλο του Κυρίου θα καταλάβουμε την αξία μας. Ο Κύριος φανέρωσε, ό,τι εγώ ποιώ σεις πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Το κρανίο προστατεύει αυτόν, διότι αυτός είναι το τιμόνι του κάθε ανθρώπου. Ο εγκέφαλος αναπτύσσεται με την μάθηση που δημιουργεί η εξέλιξη και η έρευνα. Ο εγκέφαλος διατηρείται εν δυνάμει στη ζωή με την σοφία του Θεού, με το ρήμα του Θεού το οποίο ζωοποιεί, όλο το σώμα το ζωοποιεί σε σημείο να το διατηρεί άφθαρτο, αιώνιο, σφριγηλό. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Ο εγκέφαλός μας είναι ο θρόνος του Θεού. Θα πρέπει να κάνουμε τον σχετικό αγώνα ώστε να μην υπάρχει ούτε ίχνος λάθους τρόπου ζωής, να μην υπάρχει αμαρτία, να μην υπάρχει ψέμα. Όταν εννοήσουμε το θέλημα του Θεού είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουμε μέσα μας τον ναό του Θεού όπου θα ζει ο τριαδικός Θεός. Η Φωνή Θεού καλεί όλον τον χριστιανικό κόσμο να πάρει στα χέρια του το Ευαγγέλιο του Χριστού ώστε να λειτουργήσει κατά Θεόν, διαφορετικά αν λειτουργήσει στην συχνότητα του κόσμου θα χάσει την αξία του και τις δυνατότητές του. Μη γένοιτο! Να γίνουμε με το ακολούθει μοι οι άνθρωποι του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 9
«8. κατά πάντα θλιβόμενοι αλλ' ουχί στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ' ουχί απελπιζόμενοι,
9. διωκόμενοι αλλ' ουχί εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ' ουχί απολλύμενοι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η θλίψη, η στενοχώρια, η απορία, ο διωγμός, η εγκατάλειψη είναι στοιχεία - ιδιότητες που διαμορφώνουν τον εν Θεώ χαρακτήρα μας, διότι μέσω όλων αυτών και πολλών άλλων δυνάμεθα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας τον οποίον διαπαιδαγωγούμε εντάσσοντάς τον πάνω στο θέλημα του Θεού το οποίο είναι το πάντοτε χαίρεστε, αδιαλείπτως προσεύχεστε, κατά πάντα ευχαριστείτε. Ακόμα γνωρίζουμε ότι, ον γαρ αγαπά κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται. Ει παιδείαν υπομένετε ως υιοίς υμίν προσφέρεται ο Θεός· τις γαρ εστιν υιός ον ου παιδεύει πατήρ; Ει δε χωρίς εστε παιδείας, ής μέτοχοι γεγόνασι πάντες, άρα νόθοι εστέ και ουχ υιοί. Η λύπη, η στενοχώρια κ.λ.π. είναι τα αλτηράκια του Θεού τα οποία δημιουργούν την μετάνοια, η οποία μας εξασφαλίζει την αναγέννηση με αποτέλεσμα την θέωση. Να μην απελπιζόμαστε με τίποτα, όλα είναι παραχώρηση Θεού και έχουν χρονικό όριο. Αφού μάθουμε από τα λάθη, από τα συναισθήματα τότε φτάνουμε στον στόχο ο οποίος είναι το καθ’ ομοίωση. Και μην ξεχνάμε, η παιδεία γεννά μετάνοια προς σωτηρία στους προορισμένους εν Θεώ. Στους απολυμμένους οι οποίοι δεν δέχονται Θεό γεννά την απώλεια της ψυχής πολλές φορές αλλά και του σώματος. Μη γένοιτο! Ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας και πολύ περισσότερο στο σώμα μας ίσως να μην μπορούμε να το καταλάβουμε, να το διακρίνουμε, όμως δεν είναι τυχαίο, κάτι θέλει να μας πει. Αν το ακούσουμε, το καταλάβουμε θα ζήσουμε. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 10 – 11
«10. πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού περιφέροντες εν τω σώματι, διά να φανερωθή εν τω σώματι ημών και η ζωή του Ιησού.
11. Διότι ημείς οι ζώντες παραδιδόμεθα πάντοτε εις τον θάνατον διά τον Ιησούν, διά να φανερωθή και η ζωή του Ιησού εν τη θνητή ημών σαρκί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχος 10: Η νέκρωση του Χριστού για τον απόστολο Παύλο αλλά και για όλους τους επικαλούμενους το όνομα του Κυρίου είναι η ταπείνωση. Με την ταπείνωση που εκδηλώνουν οι άνθρωποι του Θεού, γίνονται αιτία να έλκονται κάτω από το θέλημα του Θεού εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι.
Στίχος 11: Όσοι εργάζονται το έργο του Θεού στη γη δεν γίνονται εύκολα κατανοητοί και οι θυσίες οι οποίες συντελούνται σε προσωπικό επίπεδο είναι πολλές και γίνονται για την αναγέννηση του ανθρώπινου γένους, ειδικότερα αν η αποστολή είναι η αναγέννηση του ανθρωπίνου γένους αφού κηρύττουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Για να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας χρειάζεται τα λόγια και τα έργα να πηγάζουν από αγαθές ενέργειες, οι οποίες φανερώνουν την δόξα του Θεού στη δική τους ζωή. Ο Ιωάννης ο θεολόγος έγραψε, ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Η χάρη και η αλήθεια θα πρέπει να κοσμεί τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να επιζητούμε να δημιουργηθεί η βασιλεία του Θεού στη γη εάν εμείς δεν έχουμε αποφασίσει να γίνουμε ιδρυτές αυτής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 12
«12. Ώστε ο μεν θάνατος ενεργείται εν ημίν, η δε ζωή εν υμίν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο θάνατος και η ζωή είναι τα μεγαλύτερα μυστήρια. Όσοι υπηρετούν Θεό ζώντα και αναπτύσσονται πνευματικά σπουδάζοντας την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού υπηρετούν τη ζωή. Όσοι αναπτύσσονται σε μύθους, σε συμφέροντα, σε πάθη, σε εντάλματα ανθρώπων, σε θρησκείες υπηρετούν τον θάνατο. Αν ανήκουμε στη ζωή ας απαρνηθούμε εαυτό αλλά και την λογική των ανθρώπων και ας γίνουμε οι υπηρέτες του Θεού μεταξύ μας. Όλοι φίλοι, ουδείς αρχηγός. Ο θάνατος είναι παράγωγο της αμαρτίας. Η αμαρτία γέννησε τον θάνατο. Σίγουρα δεν κάνουμε μεγάλες αμαρτίες αλλά υπάρχουν οι μικρές αλώπεκες οι οποίες κατατρώγουν τον αμπελώνα (άνθρωπο) εν αγνοία του αμπελουργού. Αυτές είναι η στενοχώρια, ο εγωισμός, τα συμφέροντα, τα κατηγορώ, γενικότερα η μη σχέση μας με τον Θεό. Αυτά τα στοιχεία που γεννά το σύστημα του κόσμου φέρνουν τον θάνατο. Όταν όμως αποφασίσουμε να βάλουμε τον Θεό στη ζωή μας παρόλο που η φθορά θα συνεχίζει να δουλεύει το πνεύμα όμως θα ζωοποιείται. Όταν το πνεύμα αυξάνει έρχεται κάποια στιγμή που η ρομφαία, τα πάθη παύουν να δουλεύουν και είναι φυσικό το πνεύμα του Θεού το οποίο ζωοποιεί, να αρχίζει να παράγει τις βιοχημικές εκείνες διεργασίες που επιτρέπουν την μεταστοιχείωση στο σώμα. Αρα, αν θέλουμε ο θάνατος να πάψει να ενεργεί στη ζωή μας δεν έχουμε παρά να αυξηθούμε στο πνεύμα, τότε να είμαστε σίγουροι ότι ο θάνατος δεν θα ισχύει. Είναι εύκολη η άφθαρτη ζωή αρκεί να μπούμε στο αγιαστήριο με τον Λόγο του Θεού ανά χείρας και την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 13
«13. Έχοντες δε το αυτό πνεύμα της πίστεως κατά το γεγραμμένον, Επίστευσα, διό ελάλησα, και ημείς πιστεύομεν, διό και λαλούμεν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν έχουμε το αυτό πνεύμα το οποίο ομοιάζει με το θέλημα του Θεού, τότε ομολογούμε χωρίς φόβο τον Χριστό. Ο τρόπος ομολογίας έχει δύο φάσεις, ο ένας με τα λόγια και ο δεύτερος υγιής τρόπος ότι πιστέψαμε στον Χριστό φαίνεται με τα έργα αγάπης και πίστης. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει, δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου. Αν δεν έχουμε έργα, να γνωρίζουμε ότι και τα δαιμόνια πιστεύουν όμως δεν εργάζονται το θέλημα του Θεού. Όταν ομολογούμε Χριστό με τα λόγια είμαστε στην αρχή της πνευματικής ζωής μας, ενώ όταν ομολογούμε με τα έργα τότε γίναμε κληρονόμοι, συγκληρονόμοι, συμμέτοχοι. Δεν είμαστε του Χριστού ακόμα όταν με τα λόγια προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους και είναι σίγουρο ότι θα καταλήξουμε σε αδιέξοδο. Όταν υπάρχουν μόνο τα λόγια στη ζωή μας, τότε αποσκοπούμε σε συμφέροντα αφού θέλουμε να εγκλωβίσουμε ανθρώπους κάτω από το δικό μας θέλημα και όχι από το θέλημα του Θεού. Πολλοί κηρύττουν Χριστό γιατί αποσκοπούν να τους δουν οι άλλοι ανώτερους. Πάλι και εδώ οι άνθρωποι απέχουν από τον Χριστό, ο οποίος έγινε υπηρέτης πάντων. Ας έχουν και έργα αγάπης, δυστυχώς όσοι επιζητούν εξουσίες δεν έχουν πίστη στον Χριστό, όλα γίνονται για το θεαθήναι. Θέλει προσοχή!
Ας μελετήσουμε καλά τον Λόγο του Θεού και μετά ας προβούμε σε ενέργειες οι οποίες διέπονται από πίστη, η οποία αναπτύσσεται στη ζωή μας και στη ζωή των συνανθρώπων μας δι’ αγάπης ενεργούμενης. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 15
«14. εξεύροντες ότι ο αναστήσας τον Κύριον Ιησούν θέλει αναστήσει και ημάς διά του Ιησού και παραστήσει μεθ' υμών.
15. Διότι τα πάντα είναι διά σας, ώστε η χάρις, πλεονάσασα διά την ευχαριστίαν των πλειοτέρων, να περισσεύση εις την δόξαν του Θεού.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όλοι μας είμαστε παιδιά του Θεού και θα πρέπει να ποιούμε το θέλημα του Θεού. Ό,τι έκανε ο Κύριος στον υιό της χήρας όπου τον ανάστησε, ό,τι έκανε ο Κύριος στον Λάζαρο, ό,τι έκανε ο Ηλίας στον υιό της χήρας, ό,τι έκανε ο Πατέρας Θεός στον Υιόν του θα γίνει και σε εμάς όταν έχουμε καλή προαίρεση. Αν λοιπόν και εμείς δεν μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την αναγέννησή μας, αυτό δεν θα συνεπάγεται και την απώλειά μας διότι έχουμε υπόσχεση που είναι η εξής, πρώτοι έσονται στη ζωή οι εν Κυρίω κοιμηθέντες. Συμπέρασμα: Εάν τε ουν ζώμεν εάν τε αποθνήσκωμεν του Κυρίου εσμεν. Μην φοβόμαστε τον αποκτείνοντα το σώμα, να φοβόμαστε μόνο αυτόν που έχει την εξουσία να μας κλέψει την ψυχή μας, τον διάβολο. Γι’ αυτό ας γίνουμε του Κυρίου ώστε να ζήσουμε την εν Κυρίω ανάσταση. Αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 16
«16. Διά τούτο δεν αποκάμνομεν, αλλ' εάν και ο εξωτερικός ημών άνθρωπος φθείρηται, ο εσωτερικός όμως ανανεούται καθ' εκάστην ημέραν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο πρώτος άνθρωπος αποστάτησε από τον Θεό διά της παρακοής. Κατόπιν διά της τεκνογονίας όλοι οι άνθρωποι μιμήθηκαν τους πρωτόπλαστους. Έτσι, όλο το ανθρώπινο γένος βαδίζει έναν δρόμο τον οποίον έχτισε πάνω στα συμφέροντα, στα πάθη, στα εντάλματα, στην θρησκεία την οποία και αυτή μετέτρεψε στα μέτρα του αποβλέποντας και μέσω του Θεού στα δικά του συμφέροντα. Σήμερα ο Θεός όμως μας αποκαλύφθηκε και διά μέσω του Υιού του θέλει να επανεντάξει στη ζωή μας την επιστροφή στην χαμένη πατρίδα, την επαναπάτρισή μας. Σήμερα ο Θεός διά μέσω της Φωνής Θεού μας αποκαλύπτει τον τρόπο εκείνον που μπορούμε αν θέλουμε μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας να επιστρέψουμε στις αρχές της λογικής του Θεού η οποία μας εξασφαλίζει τη ζωή, την αναγέννηση, εξαλείφει τις έριδες, γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας και αναπτύσσει τις διαπροσωπικές σχέσεις με την συμβουλή του Θεού σε φυσιολογικά επίπεδα, στρέφοντάς τες προς τον υγιή προσανατολισμό επικοινωνίας με τον εαυτό μας, με τον συνάνθρωπο, με τον αδελφό, με τον εχθρό. Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, η ουσιαστική υπεύθυνη στάση μας θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Ο κόσμος αυτός δημιουργήθηκε διά του ενυπόστατου λόγου του Θεού. Είμαστε γέννημα του λόγου του. Αρα, η σοφία του θα πρέπει να έλθει μέσα μας. Το αν φθειρόμαστε σήμερα ενώ εργαζόμαστε το θέλημα του Θεού τούτο έγκειται διότι χρειάζεται ο χρόνος της μετάνοιας, της αναγέννησης, της επανένταξης στο θέλημά του. Μην ασχολούμαστε με τη φθορά. Η παρουσία του Θεού την αλλάζει σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η ανακαίνιση του νοός μας διά Πνεύματος Αγίου σημαίνει η αναγέννηση του νου μας κατά Θεόν. Αυτό είναι το σημαντικότερο να φέρουμε στη ζωή μας. Αν θέλουμε οι επαγγελίες να λάβουν χώρα στη ζωή μας, μην ασχολούμαστε με τη φθορά αλλά με την δημιουργία του νου του Χριστού. Αυτό θα ωφελήσει. Κατόπιν η φθορά σταματά και η μεταστοιχείωση λαμβάνει χώρα. Ο Ηλίας φθείρονταν, ο Ενώχ φθείρονταν, ο Μωϋσής φθείρονταν, ο Κύριος μεγάλωνε. Στον Ιωάννη μετά 100 χρόνων της ανάστασής του παρουσιάστηκε με μαλλιά λευκά ως χιών. Το θέμα είναι ότι η μεταστοιχείωση συντελέστηκε και τώρα είναι περί των τριάντα με σαράντα ετών, διότι σε αυτά τα χρόνια περίπου ολοκληρώνεται το κύτταρο και εκεί μένει όταν οι λειτουργίες του εγκεφάλου ολοκληρωθούν και οι βιοχημικές διεργασίες προέρχονται από την εν Θεώ αναγέννηση. Να μην αποκάμνουμε ποτέ διότι ο Θεός μπορεί και εμείς μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 17 – 18
«17. Διότι η προσωρινή ελαφρά θλίψις ημών εργάζεται εις ημάς καθ' υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης,
18. επειδή ημείς δεν ενατενίζομεν εις τα βλεπόμενα, αλλ' εις τα μη βλεπόμενα· διότι τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχος 17: Η προσωρινή θλίψη που ζούμε μέχρι να αναγεννηθούμε είναι αναπόφευκτη, διότι γεννιόμαστε με την λογική του κόσμου και είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν μπορούμε από την μία στιγμή στην άλλη να ζήσουμε την χαρά, τη ζωή, το μεγαλείο του Θεού μέσα μας. Όμως δεν απελπιζόμαστε, υπομονή και επιμονή. Είναι γραφικό, εν τη υπομονή κτίσασθε τας ψυχάς σας. Εξάλλου η απελπισία είναι το μεγαλύτερο σύστημα του εγωισμού, διότι η αιώνια δόξα θα είναι το πιο όμορφο βάρος που θα σηκώνουμε αιώνια με ανεκλάλητη χαρά και αξίζει τον κόπο. Η αιώνια δόξα είναι να υπηρετούμε την αγάπη, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Γένοιτο αμήν.
Στίχος 18: Το να πιστεύουμε σε ό,τι βλέπουμε είναι καλό αλλά και πρόσκαιρο. Το να εργαζόμαστε διά της πίστεως τις επαγγελίες του Θεού τις οποίες δεν βλέπουμε αλλά πιστεύουμε είναι το αιώνιο μέλλον μας κατά Θεόν, αφού μας καθιστά υπερβατικούς, αιώνιους, άφθαρτους, κληρονόμους, συγκληρονόμους, συμμέτοχους της απείρου κάλους δόξης του Πατέρα μας. Εύχομαι να συλλάβουμε το κάλεσμα που λάβαμε και να το αξιοποιήσουμε κατά το δυνατόν καλύτερα. Η επένδυση στον κόσμο μας καθιστά πρόσκαιρους, η επένδυση στην θεότητα, στη λογική του Πατέρα μας καθιστά αιώνιους αφού επιδιώκουμε στόχους αποκεκρυμμένους από καταβολής κόσμου, όπως καρπούς του Αγίου Πνεύματος, χαρίσματα, σημεία, ζωή αιώνιο. Να αγωνιστούμε με ειλικρίνεια ώστε ο εγκέφαλός μας να εκπέμπει σήματα τα οποία ευαρεστούν τον Θεό και τον κάνουν οικείο μας. Κάποιος με ρώτησε, τι ώρα έρχεται ο Θεός στο κτήμα, στο αγιαστήριο; Του απάντησα ότι μπορεί να είναι εκεί, να τον βλέπω, να τον νιώθω και εσύ να μην μπορείς να το καταλάβεις ή και το αντίθετο. Αυτά είναι τα μη βλεπόμενα, η παρουσία του Θεού. Αυτόν να βρούμε. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 3
«1. Διότι εξεύρομεν ότι εάν η επίγειος οικία του σκηνώματος ημών χαλασθή, έχομεν εκ του Θεού οικοδομήν, οικίαν αχειροποίητον, αιώνιον εν τοις ουρανοίς.
2. Επειδή εν τούτω στενάζομεν, επιποθούντες να επενδυθώμεν το κατοικητήριον ημών το ουράνιον,
3. αν και ενδυθέντες αυτό δεν θέλωμεν ευρεθή γυμνοί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχος 1: Η φθορά λόγω της άγνοιας τρέχει στη ζωή μας. Για να σταματήσει χρειάζεται να σπουδάζουμε την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Αυτή έχει την εξουσία να αλλάζει τους ρυθμούς της φθοράς και να επιβάλλει στον εγκέφαλό μας την αλλαγή των βιοχημικών διεργασιών του ώστε να σταματήσει η φθορά. Η αχειροποίητος οικία είναι αυτή που θα μας χαρίσει ο Πατέρας Θεός αν δεν ολοκληρωθεί η αναγέννησή μας. Ο ίδιος φανέρωσε, ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται, διά της αναστάσεως. Αχειροποίητο σημαίνει σώμα το οποίο δεν είναι παιδικό ώστε να χρειάζεται χέρια, αλλά έτοιμο σώμα στο οποίο θα μπει το πνεύμα το δικό μας. Αυτή η επαγγελία θα συντελεστεί αφού τα γεγραμμένα λάβουν χώρα και πραγματοποιηθεί η πρώτη εν Κυρίω ανάσταση, η οποία θα λάβει χώρα όταν η παρουσία του Χριστού συντελεστεί. Το Πνεύμα το Αγιο, ο Παράκλητος, Εκείνος σήμερα εργάζεται για να εκπληρωθούν όλα τα γεγραμμένα εκείνα που καθιστούν την βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό αλλά και στη γη.
Στίχος 2: Σήμερα όλοι όσοι ανήκουν στην Φωνή Θεού αυτό επιδιώκουν, διότι έχουν αποστολή να φέρουν στη ζωή τους τον επενδύτη ο οποίος καθιστά το σώμα άφθαρτο. Να επενδυθούνε διά Πνεύματος Αγίου την σοφία του Θεού η οποία θα προκαλέσει την αναγέννηση, την ζώσα πίστη, την μεταστοιχείωση, ώστε κατά την ημέρα του Κυρίου να μην βρεθούν χωρίς σώμα. Άλλη η δόξα των εν Κυρίω κοιμηθέντων, άλλη η δόξα των άφθαρτων, άλλη η δόξα των ανθρώπων που θα φτάσουν στην δεύτερη ανάσταση η οποία αναφέρεται στην Αποκάλυψη αλλά και στον προφήτη Ιωήλ. Εύχομαι ο στεναγμός, ο αγιασμός, η αναγέννηση να επιφέρει την θέωση στο βιολογικό μας σώμα αλλά και στο πνεύμα μας. Αμήν.
Στίχος 3: Όλα τα παιδιά που πιστεύουν στην άφθαρτη ζωή αγωνίζονται ώστε να επενδύσουν το σώμα τους διά Πνεύματος Αγίου το οποίο ζωοποιεί. Ο Θεός ζωοποιεί και αφθαρτοποιεί το σώμα. Ο επενδύτης είναι στοιχείο το οποίο υπάρχει στον φυσικό τομέα και ζωοποιεί το σώμα. Είναι δέντρο και λαμβάνεται όπως το φαγητό, όμως ο άνθρωπος θα πρέπει να τον λαμβάνει πάντα για να ζήσει. Ο επενδύτης του πνεύματος είναι υπεράνω πάντων, είναι αιώνιος και ο λόγος διότι δημιουργείται με την αναγέννηση. Το πνεύμα του Θεού ζωοποιεί το σώμα, η παρουσία του Θεού εμφανίζεται ολοκληρωμένα με την άφθαρτη ζωή. Για να αφθαρτοποιήσουμε το σώμα θα χρειαστεί να αλλάξουμε την σκιώδη πίστη μεταβάλλοντάς της σε ζώσα και να διώξουμε την πίστη ότι ο Θεός είναι στον ουρανό. Ο ίδιος ο Θεός φανέρωσε ότι είναι μέσα μας. Με τον συνεχόμενο αγώνα στο αγιαστήριο θα την χτίσουμε μέσα μας την άφθαρτη ζωή, διότι η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί. Ο Χριστός ήταν ωραίος και στο σώμα και στο πνεύμα. Ας γίνουμε από σήμερα συνειδητά οι νέοι μαθητές οι οποίοι θα καθορίσουν τα δρώμενα της ζωής και του κόσμου. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 4
«4. Διότι όσοι είμεθα εν τούτω τω σκηνώματι στενάζομεν υπό το βάρος αυτού· επειδή θέλομεν ουχί να εκδυθώμεν, αλλά να επενδυθώμεν, διά να καταποθή το θνητόν υπό της ζωής».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο μεγαλύτερος φόβος όλων των ανθρώπων είναι να μην αρρωστήσουμε, να μην χάσουμε το σώμα μας διά του θανάτου, να μην φθαρούμε. Αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί μας όμως οι μικρότητες, τα συμφέροντα, οι πονηρίες μας τύφλωσαν ώστε να μην επιδιώκουμε όλοι οι άνθρωποι να νικήσουμε τους πραγματικούς εχθρούς μας, νομίζοντας ότι εχθρός μας είναι ο συνάνθρωπος μας. Όταν όμως ερχόμαστε σε αδιέξοδο καταλαβαίνουμε πόσο μάταιο είναι να αναλωνόμαστε σε επιδιώξεις που δεν στοιχειοθετούν τη ζωή και αυξάνουν αυτή πάνω στο θέλημα του Θεού και στην άφθαρτη ζωή. Από σήμερα όλοι να επιδιώξουμε να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα στη ζωή μας, με αποκορύφωμα την μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε άφθαρτο. Είναι επαγγελία και θα λάβει χώρα είτε το θέλουμε είτε όχι. Ας μην χάσουμε την ευκαιρία την οποία ο Πατέρας μας έφερε στη ζωή μας, ώστε να περπατήσουμε τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας διά του Χριστού αφού αυτός έχει τα κλειδιά και ανοίγει και ουδείς κλείνει και κλείνει και ουδείς ανοίγει. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 5
«5. Εκείνος δε, όστις έπλασεν ημάς δι' αυτό τούτο, είναι ο Θεός, όστις και έδωκεν εις ημάς τον αρραβώνα του Πνεύματος».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτός που μας έπλασε μας έκανε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Αυτός ο Θεός έχει την δύναμη να μας επαναπατρίσει στη ζωή. Εικόνα Θεού σημαίνει το σώμα, το βιολογικό σώμα. Ο Θεός μας έκανε κατ’ εικόνα δική του. Ό,τι έχει ο Θεός έδωσε και σε εμάς. Ακόμα μας έδωσε εγκέφαλο ο οποίος δύναται να σπουδάσει την σοφία του και σώμα βιολογικό ίδιο με του Υιού του, του Χριστού. Εξάλλου γι’ αυτό ήρθε ο Χριστός, ώστε να πει ό,τι εγώ ποιώ και εσείς δύνασθε να ποιήσετε και πλειότερα τούτων δύνασθε. Ομοίωση σημαίνει με όλες τις ιδιότητές του όπως καρπούς, χαρίσματα, σημεία, ιδιότητες με μεγαλύτερη την άφθαρτη, αιώνια ζωή, με λογική Θεού. Αφού είμεθα γέννημα Θεού ας μην απιστούμε και αποστατούμε από τις άφθαρτες αρχές του και ιδιότητές του. Αν σήμερα όλα αυτά απέχουν από την λογική μας είναι διότι ακολουθήσαμε και αναπτύξαμε στη ζωή μας, την λογική του κακού, του εωσφορικού εγωισμού. Οι επιδιώξεις της αμαρτίας όταν στεγάζονται μέσα μας δεν μπορούν να φέρουν τις επιδιώξεις του Θεού, οι οποίες επικεντρώνονται στον αγιασμό. Ας μην απέχουμε από την σοφία του Πατέρα μας. Αρκετά το ψέμα το εργαστήκαμε, μέχρι σήμερα είδαμε τα αποτελέσματά του. Αιώνες τώρα όλοι οι άνθρωποι τα ζουν, φθορά, θάνατος, πόλεμοι, έριδες, συμφέροντα, αμαρτία. Ας συνδέσουμε πάλι με τον Πατέρα μας τον ομφάλιο πνευματικό λώρο τον οποίον η άγνοιά μας έκοψε και ας αρχίσουμε να τρεφόμαστε υγιεινά. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 6 – 8
«6. Έχοντες λοιπόν το θάρρος πάντοτε και εξεύροντες ότι ενόσω ενδημούμεν εν τω σώματι αποδημούμεν από του Κυρίου·
7. διότι περιπατούμεν διά πίστεως, ουχί διά της όψεως·
8. θαρρούμεν δε και επιθυμούμεν μάλλον να αποδημήσωμεν από του σώματος και να ενδημήσωμεν προς τον Κύριον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στον τέταρτο στίχο της ίδιας επιστολής αναφέρει ακριβώς το αντίθετο. Μας φανερώνει δηλαδή ο απόστολος Παύλος ότι, και γαρ οι όντες εν τω σκηνεί στενάζομεν βαρούμενοι εφ ω ου θέλομεν εκδύσασθαι αλλ’ επενδύσασθαι ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής. Στον έκτο στίχο αναφέρει ότι, θαρρούντες ουν πάντοτε και ειδότες ότι ενδημούντες εν τω σώματι εκδημούμεν απο του Κυρίου. Στον όγδοο στίχο αναφέρει, θαρρούμεν δε και ευδοκούμεν μάλλον εκδημήσαι εκ του σώματος και ενδημήσαι προς τον Κυριον. Έτσι όπως διαβάζονται υπάρχουν αντιθέσεις. Εμείς τι θα πρέπει να κρατήσουμε, να πιστέψουμε διότι πολλοί έχουν μπερδευτεί και έχουν διχαστεί. Πρώτον, ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Ο Θεός συνοδεύεται από ζώντες. Ο θάνατος δεν είναι το θέλημά του, όπως και η φθορά δεν είναι θέλημά του. Η αμαρτία δεν είναι θέλημά του, η οποία ξέρουμε ότι είναι η κύρια αιτία αφού η αμαρτία και η αποστασία γέννησε τον θάνατο. Η αποστασία η δική μας, η άγνοιά μας μας έκανε να πιστεύουμε ως θέλημα Θεού τον θάνατο. Ο ίδιος ο Κύριος στον επί γης βίο του με τα λόγια του και τα έργα του γκρέμισε το κράτος του θανάτου και καθόρισε τον νέο τρόπο ζωής ο οποίος μέσω της μετάνοιας και της αναγέννησης θα λάβει χώρα, επανεντάσσοντας τους ανθρώπους του Θεού στη ζωή. Εάν χάσουμε το σώμα μας, δεν θα βρούμε τον Κύριο αλλά θα μεταβούμε στην χώρα των πνευμάτων, όπου εκεί θα μείνουμε μέχρι την ανάστασή μας διότι ο Κύριος δεν είναι πνεύμα αλλά έχει σώμα και πνεύμα. Δεν θα αποδημήσουμε προς τον Κύριο πιστεύοντας στον θάνατο αλλά προς κρίση, ώστε αν βρεθούμε πιστοί να λάβουμε σώμα αχειροποίητο το οποίο θα δοθεί σε όλους τους εν Κυρίω κοιμηθέντες. Νομίζω ότι οι άνθρωποι επηρεασμένοι από τη φθορά δεν μπορούσαν να πιστέψουν εκατό τοις εκατό στην άφθαρτη ζωή. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να το πιστέψουμε και να το φέρουμε στη ζωή μας. Η πίστη μας να γίνει ζώσα. Ο τρόπος ώστε να επιτευχθεί αυτό είναι η αφιέρωση. Να εισέλθουμε στο αγιαστήριο ώστε να πετύχουμε την επαγγελία της ζωής και να σταματήσουμε να επιζητούμε τον θάνατο για να πάμε τάχα στον Κύριο. Ο Κύριος είναι ζωντανός, αναλήφθηκε ενώπιον 500 ανθρώπων. Ο Κύριος ζει με το δικό του σώμα. Το ίδιο να κάνουμε και εμείς. Υπάρχουν συγκεκριμένες εντολές, συγκεκριμένος δρόμος. Ας τον βαδίσουμε, όχι παράδρομους δεν οδηγούν στον στόχο, ούτε Θεό στα μέτρα μας. Αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 9
«9. Όθεν και φιλοτιμούμεθα, είτε ενδημούντες είτε αποδημούντες, να ήμεθα ευάρεστοι εις αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτό είναι σωστό. Αιώνες τώρα πολλοί άνθρωποι κοιμήθηκαν εν Κυρίω και πολλοί θυσίασαν εαυτό για την δόξα του Θεού, ανάλογα την αποστολή τους. Το θέμα είναι είτε ζούμε, είτε κοιμόμεθα του Κυρίου να γίνουμε, του Κυρίου να είμεθα. Για να είμαστε του Κυρίου χρειάζεται να αποφύγουμε να βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα φτιάχνοντας θρησκεία στα μέτρα μας. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε την υγιαίνουσα διδασκαλία του ίδιου του Κυρίου. Ο Χριστός φανέρωσε, όσα ακούω σας λέω. Αφού έχουμε την πρωτότυπη λογική του Πατέρα μας στα χέρια μας αυτή να ακολουθήσουμε. Δεν χρειάζεται με οτιδήποτε άλλο να φανατίσουμε εαυτό βγάζοντάς μας έξω από την ανυπόκριτη αγάπη και την ζώσα πίστη, η οποία μας μεταστοιχειώνει. Η λογική του Θεού είναι διαφορετική από την λογική των ανθρώπων, διότι ουδείς δεν άκουσε την φωνή του Πατέρα. Φυσικό είναι όλοι οι μετά Χριστόν, όποια και αν ήταν η αποστολή τους επηρεασμένοι από τον νόμο, από την θρησκεία, από τα στερεότυπα, από τα συμφέροντα, από την εξουσία να απέχουν από την διδασκαλία του Αγίου Θεού, του Πατέρα Θεού. Η Φωνή Θεού σήμερα κατ’ εντολήν Θεού συμπληρώνει πνευματικά ελλείποντα και μας καθιστά υιούς Θεού και θυγατέρες Θεού. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 10
«10. Διότι πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ' α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Υπάρχει η κρίση των ζώντων. Αυτοί οι ζώντες θα κρίνουν εαυτό προ της ελεύσεως του Χριστού και θα αποτελέσουν τον λαό του Θεού, ο οποίος μέσα από την ατομική κρίση θα εκπληρώσει και τις επαγγελίες εκείνες που καθιστούν τον ζώντα Θεό μέσα του. Ο τρόπος που η ζωή αυξάνει είναι διά της ατομικής κρίσεως η οποία θα γίνει στο ατομικό αγιαστήριο, όπου σε αυτό ο Θεός θα λάβει υπόσταση αφού θα πληρωθεί ο άνθρωπος του Θεού με το πνεύμα του Θεού. Στο βήμα του Θεού βρισκόμαστε κάθε μέρα αφού οι προκλήσεις ή τα σκάνδαλα που δημιουργεί το σύστημα των ανθρώπων, μας καλεί συνέχεια να κινηθούμε σύμφωνα με το πνεύμα του Θεού ή του κόσμου. Όσοι υιοθετήσουν - σπουδάσουν το πνεύμα του Θεού θα καταφέρουν να ζήσουν. Όσοι τρέφονται από την αμαρτία, την άγνοια, το κοινωνικό σύστημα θα χάσουν τη ζωή τους.
Συμπέρασμα: Η κρίση συντελείται καθημερινά. Όσοι έχουν έργα ζωής ιδρύουν τον νοητό παράδεισο, όσοι αδιαφορούν στο κάλεσμα του Θεού θα χάσουν το πολυτιμότερο υπό του Θεού δώρο το οποίο είναι η ζωή, η υγεία, ο Θεός. Εύχομαι να κρίνουμε εαυτούς σύμφωνα με την λογική του Θεού ώστε να ζήσουμε. Υπάρχει όμως και η γενική κρίση των νεκροθέντων, ώστε να δικαιωθούν οι όχι βάσει των έργων τους. Η κρίση αυτή θα λάβει χώρα την ημέρα του Κυρίου, αφού πρώτα εγκαθιδρύσει την βασιλεία του στη γη και θέσει τον θρόνο του στη γη. Υπάρχει και η κρίση των εν Κυρίω Κοιμηθέντων. Αυτή θα λάβει χώρα στην αρχή της δευτέρας ελεύσεως του Κυρίου ή παρουσίας του Θεού. Είναι γραφικό, πρώτοι αναστήσονται οι εν Κυρίω κοιμηθέντες.
Όλοι όσοι ζούμε σήμερα καλούμαστε να ζήσουμε την κρίση, αφού καλούμαστε καθημερινά να εργαστούμε καλό και κακό. Εύχομαι να μετέχουμε καθημερινά σε έργα αγάπης, ώστε να συλλέξουμε έργα Θεού, αναγέννησης, ζωής. Όταν εργαζόμαστε το αγαθό ετοιμάζουμε χώρο μέσα μας ώστε να συγκατοικήσουμε με τον Θεό. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 11 – 13
«11. Εξεύροντες λοιπόν τον φόβον του Κυρίου, τους μεν ανθρώπους καταπείθομεν, εις τον Θεόν δε είμεθα φανεροί, ελπίζω δε ότι και εις τας συνειδήσεις σας είμεθα φανεροί.
12. Διότι δεν συνιστώμεν πάλιν εαυτούς εις εσάς, αλλά σας δίδομεν αφορμήν καυχήματος υπέρ ημών, διά να έχητε λόγον προς τους καυχωμένους με το πρόσωπον και ουχί με την καρδίαν.
13. Διότι είτε έξω εαυτών είμεθα, διά τον Θεόν είμεθα, είτε έμφρονες είμεθα, διά σας είμεθα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όσοι ανήκουμε στην Φωνή Θεού θα πρέπει να είμεθα ειλικρινείς με τον Θεό, με τον εαυτό μας, με τους συνανθρώπους μας εργαζόμενοι την αποστολή μας. Ο κόσμος, οι αδελφοί, το σύστημα θα μας κρίνουν ανάλογα το Πνευματικό τους επίπεδο, θετικά ή αρνητικά. Το ίδιο συνέβηκε και στον Κύριο. Είναι γραφικό, ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν. Η δουλειά μας δεν είναι να συστήνουμε εαυτούς και δεν χρειάζεται συνέχεια να δικαιολογούμε εαυτούς. Όσοι μας δέχονται συνεργαζόμαστε, όσοι δεν μας δέχονται ο Κύριος μαζί τους. Δεν έχουμε όλοι την ίδια αποστολή, εμείς το αντιλαμβανόμαστε, όσοι όχι δεν πειράζει.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 15
«14. Επειδή η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς, διότι κρίνομεν τούτο, ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων, άρα οι πάντες απέθανον·
15. και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Μαζί με τον Χριστό πεθάναμε, όλοι πληρώσαμε για την αμαρτία μας, την μικρή ή μεγάλη αποστασία μας. Αρα από σήμερα ζούμε διά του Χριστού που σημαίνει ότι χρωστάμε τη ζωή μας σε αυτόν που μας την χάρισε. Δι’ αυτού του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος ζούμε σήμερα. Ήμασταν καταδικασμένοι να πεθάνουμε. Αυτός μας έδωσε χάρη και σήμερα ζούμε. Η δικαιολογία ότι δεν έχουμε χρόνο πρέπει να φύγει, ώστε η μόνη μέριμνά μας να είναι η αφιέρωση ώστε να συμμετέχουμε στην δόξα του. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 16
«16. Ώστε ημείς από του νυν δεν γνωρίζομεν ουδένα κατά σάρκα· αν δε και εγνωρίσαμεν κατά σάρκα τον Χριστόν, αλλά τώρα πλέον δεν γνωρίζομεν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Χριστός πέθανε για μας. Αυτός ο Χριστός έδωσε τη ζωή του λύτρο αντί πολλών για όλους μας. Δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε πίσω από ανθρώπους, ειδικότερα από αυτούς οι οποίοι θέλουν να μας υποτάξουν. Οποιαδήποτε εξουσία ασκούμε ή οι άλλοι ασκούν σε εμάς και εμείς την στηρίζουμε θα μας κάνει ξένους στον Θεό. Μία εξουσία χρειάζεται να έχουμε και αυτή είναι να γίνουμε όλοι φίλοι. Κάθε εξουσία καταργείται από την ημέρα που γνωρίσαμε την αγάπη, είτε γλώσσες, είτε προφητείες, είτε συμφέροντα όλοι αλλήλων μέλη. Αν κάποιοι ακόμα επικαλούνται την ιδιαιτερότητά τους θέτοντας όρους ώστε να τους δεχτούμε ως ανώτερους, να τους βγάλουμε από τη ζωή μας μήπως και σωθούν και αυτοί. Ας μην γινόμεθα δούλοι αλλήλων.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 17
«17. Όθεν εάν τις ήναι εν Χριστώ είναι νέον κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον, ιδού, τα πάντα έγειναν νέα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτό που στην συνείδηση πολλών ανθρώπων φαίνεται παλιό θα αποδειχτεί όταν εφαρμοστεί από έναν ή πολλούς ανθρώπους ότι είναι το καινούργιο και ο λόγος διότι η αγάπη που ζητά ο Θεός δεν έχει λάβει χώρα ακόμα, όπως η αγάπη προς τον πλησίον αφού θα πρέπει να φτάσει ως εαυτόν. Δεύτερον, την εξουσία να υλοποιούμε τα λόγια μας την έχουμε ακούσει όμως ακόμα δεν την έχουμε ζήσει. Τρίτον, περί άφθαρτης ζωής το έχουμε ακούσει, το ψάλλουμε όμως δεν αφιερωνόμαστε και έξαφνα οδηγούμεθα σε αδιέξοδο. Το νέο κτίσμα στον κόσμο είναι ο Χριστός. Όποιος υιοθετήσει και αναπτύξει την διδασκαλία του θα ανήκει στον μέλλοντα αιώνα. Όποιος την λογική του Θεού την μετέτρεψε σε εντάλματα ανθρώπων, σε θρησκείες που διχάζουν με την κρίση σε ανώτερους και κατώτερους ευλογία ολοκληρωμένη δεν θα γνωρίσει αφού θα παραμείνει παλιό κτίσμα. Αν προσέξουμε θα δούμε πως ο πρώτος λαός που πίστεψε στον έναν Θεό ήταν ο Εβραϊκός λαός. Οι μετέπειτα λαοί δέχτηκαν τον Θεό των Εβραίων, τον Πατέρα αλλά δέχτηκαν και τον Υιό και το Πνεύμα το Αγιο όμως έπεσαν στην παγίδα να δημιουργήσουν θρησκείες στο όνομα του Θεού όπου υπηρετούν το ψέμα έναντι της αλήθειας. Που είναι το εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις; Αφού ακόμα αγάπη δεν υπάρχει, καλή η προσπάθεια αλλά απέχουμε από την ουσία όσο ο ουρανός από τη γη. Τελευταία λογική που μας έκανε να απέχουμε από τον ζώντα Θεό είναι ότι μεταφέραμε την βασιλεία του στον ουρανό, επικροτώντας τον θάνατο ως θέλημα Θεού. Όταν και αυτό αλλάξει και η πίστη επικρατήσει ώστε να καταργηθεί ο θάνατος και να ιδρυθεί η βασιλεία μέσα μας αλλά και στη γη, τότε θα ζήσουμε την νέα οικοδομή. Γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 18 – 19
«18. Τα δε πάντα είναι εκ του Θεού, όστις διήλλαξεν ημάς προς εαυτόν διά του Ιησού Χριστού και έδωκεν εις ημάς την διακονίαν της διαλλαγής,
19. δηλονότι ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ διαλλάσσων τον κόσμον προς εαυτόν, μη λογαριάζων εις αυτούς τα πταίσματα αυτών, και ενεπιστεύθη εις ημάς τον λόγον της διαλλαγής».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η διακονία της διαλλαγής έγινε, τώρα χρειάζεται να την πιστέψουμε και να την εντάξουμε ώστε να φτάσουμε στο πλήρωμα του Θεού το οποίο μας καθιστά υιούς και θυγατέρες. Αν αρχίσουμε αγώνα είναι θέμα χρόνου να αφιερώσουμε εαυτούς ώστε να ετοιμάσουμε μέσα μας τόπο όπου ο Τριαδικός Θεός θα συνδιαλλάσσεται μαζί μας αιώνια, προσθέτοντας εις ημάς την σοφία του η οποία αποκωδικοποιεί όλα τα μυστήρια εκείνα που καθιστούν την ενότητα μεταξύ μας αλλά και τη ζωή που σήμερα φτάνει το πολύ στα 100 χρόνια άφθαρτη και αιώνια ζωή, μεταβάλλοντάς την σε ποιοτική και ποσοτική χαρίζοντας σε όλους τους μαθητές του Χριστού, σε όλους τους ανθρώπους πραγματική χαρά, ευφορία, υγεία, ζωή, ενότητα, παρουσία Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 20 – 21
«20. Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι' ημών· δεόμεθα λοιπόν υπέρ του Χριστού, διαλλάγητε προς τον Θεόν·
21. διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι' αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πολλοί άνθρωποι ανά τους αιώνες χρησιμοποιήθηκαν άνωθεν ως σκεύη εκλογής μέσα από την ελεύθερη βούλησή τους ώστε να μεταφέρουν την λογική του Θεού σε ανθρώπους οι οποίοι έπεσαν στην άγνοια, στην αμαρτία, στο ψέμα το οποίο υιοθέτησαν για αιώνες. Οι πρέσβεις του Χριστού δεν σταμάτησαν να υπάρχουν. Μέχρι την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή θα υπάρχουν, στην οποίαν ημέραν ο Πατέρας διά του Υιού θα αποκαταστήσει τα πάντα. Η Φωνή Θεού εργάζεται σήμερα να πείσει τον Χριστιανικό κόσμο ότι ο Θεός δεν είναι παρά ένα εκατοστό από το μάτι του και δεν χρειάζεται να τον ψάχνει δεξιά και αριστερά αλλά μέσα του. Όσοι δεν τον βρήκαν, τον ψάχνουν. Εύχομαι γρήγορα να τον συναντήσουν ώστε να συνδιαλλαγούν με τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος με έναν σκοπό, να γνωρίσουν τον Πατέρα Θεό. Όσοι δεν τον έχουν γνωρίσει είναι δορυφόροι ακόμη. Εύχομαι να βρουν τα μέσα ώστε να μπουν στην τροχιά του Θεού και να μην παραμείνουν όπως ο Κάϊν δορυφόροι, δηλαδή συνέχεια να ψάχνουν γύρω από τον Θεό.