Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών· ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν (Ματθαίος 11:28–30).
Να, λοιπόν, που αυτός που αγαπά την ζωή, τον Χριστό, είναι πράος, είναι ταπεινός, είναι ήρεμος, είναι γλυκός και εις τα λόγια του και εις τα έργα του και εις την συμπεριφορά του και οι άνθρωποι εκεί βρίσκουν ανάπαυση, ας είναι και αυτός άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη λοιπόν προς την ζωή, προς τον Χριστό, όπου υπάρχει το κάλεσμα του Χριστού, όπου υπάρχει η θυσία και όπου υπάρχει η καλή συμπεριφορά και η πραότης, εκεί τρέχει και ο κόσμος.
Για να τα κερδίσουμε όλα αυτά χρειάζεται υπακοή στον Λόγο του Θεού. Υπακοή σημαίνει θάψιμο της δικής μας θέλησης και ανάσταση της ταπείνωσης, που σημαίνει "γενηθήτω το θέλημά Σου", που σημαίνει ότι το δικό μας θέλημα περισσεύει.
Είναι απολύτως βέβαιον ότι διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να γίνει αγάπη ανυπόκριτη η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να εξασφαλίσει ενότητα μέσα από την ετερότητα. Είναι γραφικό, πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς (Ιωάννης 17:11). Εξάλλου, ο Θεός γι’ αυτό χώρισε τους ανθρώπους σε δόγματα, με σκοπό να συντελεστεί η εξάπλωση αλλά και να γίνουν οι άνθρωποι αγάπη. Όταν γίνουν αγάπη τότε θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, το οποίο θα φέρει την ωριμότητα αλλά και την ενότητα μεταξύ των Χριστιανών.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να ιδρύσει την Βασιλεία του Θεού στην Γη. Είναι γραφικό, ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στην γη (Ματθαίος 6:10). Καθώς, ο πιστεύων εις εμέ, τα έργα ά εγώ ποιώ κακείνος ποιήσει, και μείζονα τούτων ποιήσει (Ιωάννης 14:12).
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να γίνει κληρονόμος, συγκληρονόμος, αλλά και συμμέτοχος της μεγάλης δόξης του Θεού Πατέρα.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να γίνει αγιοπνευματικό, γεμάτο με ευλογίες, που στο τέλος οι άνθρωποι θα καταλήγουν στο να γίνουν μυροπωλείο του πνεύματος και ο πλανήτης ολόκληρος μια συμφωνική ορχήστρα με ενορχηστρωτή τον Θεό, ο οποίος στη συνέχεια θα συγχρονίσει τον δικό μας κόσμο - πλανήτη με ό,τι υπάρχει εκεί έξω, δηλαδή με τον αστρικό κόσμο ο οποίος κρύβει πολλές εκπλήξεις. Είναι γραφικό, και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι, και τότε ήξει το τέλος (Ματθαίος 24:14). Δηλαδή, όχι μόνο στην Γη αλλά στην Κτίση, ώστε στη συνέχεια, είναι γραφικό και αυτό, οι άγιοι του Υψίστου θέλουσι παραλάβει την βασιλείαν, και θέλουσιν έχει το βασίλειον εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος (Δανιήλ 7:18). Χρειάζεται όμως να τείνουμε με όλες τις δυνάμεις μας στο να δοξάσουμε τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία κατά τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος έλεγε ότι αυτή είναι η πραγματική περιτομή, η εν πνεύματι λατρεία, η άλλη γίνεται για το θεαθήναι ώστε να καυχούνται οι περιτμημένοι στους απερίτμητους και να κατηγορούν δυστυχώς τούς εν πνεύματι λατρείας περιτμημένους. Το θέλημα του Θεού είναι ο αγιασμός.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να απολαύσει, αλλά και να χαρεί αυτή τη μικρή ζωή που έχουμε ώστε να την πάρει μεγάλη και παντοτινή, αφού με τον Χριστό η ζωή γίνεται παραδεισένια και ο λόγος διότι την παραλαμβάνει το πνεύμα του Θεού, η σοφία του Θεού η οποία βρίσκεται στον Λόγο του Θεού. Είναι γραφικό, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν (Ιωάννης 6:63).
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να γίνει αγάπη. Η αγάπη θα εξασφαλίσει στους ανθρώπους την μέγιστη σε δύναμη ενέργεια που χρειάζονται οι άνθρωποι για να γίνουν σύμμορφοι του ίδιου του Θεού. Είναι γραφικό ότι ο Θεός θέλει να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δικής Του δόξης (Ρωμαίους 8:17). Οι άνθρωποι για να ζήσουν θεϊκά χρειάζονται δύο ρόδες, αυτές είναι η αγάπη και η ταπεινοφροσύνη, και ένα τιμόνι, την πίστη. Η πρώτη αρετή – ιδιότητα σε κάνει Θεό και η δεύτερη φίλο Θεού και η τρίτη σε ελευθερώνει από παγίδες. Όλες οι αρετές χρειάζονται. Επὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου; (Ησαΐας 66:2).
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να γίνει κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού, αλλά και συμμέτοχος της δικής Του δόξης, του Θεού.
Δια του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να φέρει στον πλανήτη ολόκληρο την ειρήνη του Χριστού. Είναι γραφικό, δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία (Λουκάς 2:14). Στην συνέχεια η ειρήνη του Χριστού όταν επικρατήσει στην Γη, αυτή θα γίνει αιτία να ανοίξουν οι πύλες ώστε η Γη να αγκαλιάσει και όλον αυτόν τον τρισμέγιστο κόσμο, ο οποίος κρύβει πολλές εκπλήξεις. Εκείνα που μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και νους ανθρώπου δεν συνέλαβε, εκείνα που ετοίμασε ο Θεός δι’ εκείνους που τον αγαπούν (Κορινθίους Α΄ 2:9).
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων - ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο το πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε (Θεσσαλονικείς Α΄ 5:16–18). Μεγάλες επιδιώξεις οι οποίες είναι επαγγελίες και τις οποίες μπορούν να τις ζήσουν μόνο αναγεννημένοι άνθρωποι, άνθρωποι οι οποίοι ακολουθούν το Αρνίο, τον Θεό, κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωής τους.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς της πίστεως ώστε να λέει και να γίνεται.
Διά του Χριστού το γένος των ανθρώπων μπορεί να μεταστοιχειωθεί, να αναγεννηθεί και να αφθαρτοποιηθεί.
Και όλα αυτά μπορούν να λάβουν χώρα μόνο με το να αφιερωθούμε πάνω στις δικές Του αρχές ώστε στη συνέχεια του αγώνα μας το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο να καταργήσει την άγνοια, την αμαρτία, αλλά αν είναι θέλημα Θεού, ακόμα ακόμα και την φθορά αλλά και τον φυσικό θάνατο. Είναι γραφικό, ο Χριστός έφερε εις το φως την ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου (Τιμόθεος Β΄ 1:10).