«Γνώρισα τον Χριστό» σημαίνει γνώρισα τον Λόγο του Θεού.
Αν πεις σε κάποιον «κέρδισα το λαχείο» θα θαυμάσει, θα απορήσει και θα ζηλέψει. Στην συνέχεια θα θελήσει να σε έχει στην ζωή του. Αν πεις σε κάποιον «βρήκα μια δουλειά με μισθό 3000 ευρώ», θα ζηλέψει, θα απορήσει και θα σε κρίνει όταν φύγεις. Αν του πεις ότι «έκανα μια μεγάλη επενδύση και κέρδισα πολλά χρήματα» θα ζηλέψει, θα πει ένα μπράβο υποκριτικό και για τα συμφέροντά του και αυτός θα επιδιώξει να σε κάνει φίλο. Αν του πεις «είχα μια βαριά ασθένεια και ο Θεός με έκανε καλά», θα πει «κρίμα, τώρα που αρρώστησε, μιλά για τον Θεό». Αν του πεις «είμαι καλά και έχω και μια οικογένεια ωραία, ευλογημένη και δόξα τω Θεώ είμαστε όλοι καλα ή ότι τα παιδιά μου σπούδασαν ή ότι παντρεύτηκαν, κλπ.» πάλι θα ζηλέψει και θα κρίνει, και αν σου συμβεί κάτι στην πορεία, θα χαρεί.
Το πιο σημαντικό είναι, όταν πεις σε κάποιον, «ξέρεις, γνώρισα τον Χριστό», τότε θα σε κοιτάξει παράξενα, λες και είσαι εξωγήινος, ακόμα και αν είναι φίλος σου, συγγενή σου ή ακόμα και οικογένειά σου. Στο τέλος θα σε αποστραφεί και θα σε πει αιρετικό ή ότι κάνεις τον χριστιανό κλπ. και θα πάψει να σου μιλά, όταν σε βλέπει, θα σε αποφεύγει. Και όταν λέω «γνώρισα τον Χριστό» εννοώ ότι πήρα στα χέρια μου τον Λόγο του Θεού, την Καινή Διαθήκη και διάβασα και χάρηκα, διότι βρήκα λύσεις στα προβλήματά μου, άρχισα να χαίρομαι. Δεν εννοώ όταν λέω ότι γνώρισα τον Θεό, ότι γνώρισα τον παπά, τον δεσπότη, τον καρδινάλιο ή το βούδα ή έναν άνθρωπο, αλλά λέω «γνώρισα τον Λόγο του Θεού, τον Χριστό.». Τι κακό έχει αυτό; Δεν είμαστε όλοι μας χριστιανοί;
Ο Λόγος δεν έχει λάθη. Οι άνθρωποι, ας είναι και του Θεού, όποια θέση κι αν έχουν, συνεχίζουν να ζουν το λάθος, γι’ αυτό λες «γνώρισα τον Χριστό». Δεν συστήνεις ανθρώπους αλλά τον Χριστό, τον Λόγο του. Μάλιστα πιστεύω ότι είναι η καλύτερη επένδυση, διότι χωρίς σπλάχνα Χριστού, δεν είσαι άνθρωπος αλλά κτήνος, είναι γραφικό «καὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς.» (Ψαλμ. 48:13). Σήμερα, με την συμπεριφορά μας αυτή, έχουμε όλοι για θεό τον εγωισμό. Αυτός έγινε πανθρησκεία σήμερα, αφού έχει εγκλωβίσει στις δικές του αρχές όλον τον πλανήτη. Ας αναρωτηθούμε, τι είναι αυτό που μας έκανε τόσο εγωιστές, τόσο εγωκεντρικούς, τόσο συμφεροντολόγους, τόσο πονηρούς, τόσο αφύσικους, τόσο απρόσιτους στην χαρά, στην πρόοδο του συνανθρώπου μας, στην καλυτέρευση της ζωής του, στην αναγέννησή του.
Αν σε όλα είμαστε αρνητικοί, τότε τα προβλήματα θα μεγαλώνουν, είναι γραφικό «ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν.» (Ματθ. 7:2) Συνέχεια επιμένουμε ότι οι άλλοι φταίνε και ότι ο Θεός δεν βλέπει. Δηλαδή λες «εμένα που είμαι καλός -έτσι νομίζουμε όλοι για τον εαυτό μας- δεν με ευλογεί ο Θεός και τον άλλον που κάνει αυτό ή το άλλο, που είναι λάθος, τού κάνει όλα τα χατίρια, του δίνει ό,τι θέλει. Μακάρι ο Θεός να μας φωτίσει να ενωθούμε εν Κυρίω με την αγάπη του Χριστού μας, ώστε να ταξιδέψουμε στον δρόμο της ζωής μας με χαρά, με φίλους, ενωμένοι, με σύνδεσμο την αγάπη η οποία θα πολλαπλασιάσει τις χαρές και τις ευλογίες στην ζωή μας. Αυτοχαρά δεν υπάρχει, η αληθινή χαρά έρχεται μέσα από την προσφορά, με το να μοιράζεσαι, ειδικά να μοιράζεσαι με αυτούς που έχουν καλή πρόθεση απέναντι σου. Η πραγματική οικογένεια, είναι η αναγεννημένη οικογένεια. Χωρίς αναγέννηση, τα πάθη, η οικειότητα, τα συμφέροντα, οι πονηρίες, οι απαιτήσεις, καταστρέφουν την οικογένεια. Σήμερα που έχουμε καιρό, ας μαζέψουμε όλοι αμάραντο θησαυρό. Αυτόν τον θησαυρό θα τον βρούμε κοντά στον Χριστό, κοντά στον Λόγο του. Αμήν.
Πνευματικά Μηνύματα
Όπως τα σύννεφα κρύβουν τον ήλιο, έτσι και οι πονηρές κοσμικές σκέψεις σκοτίζουν και δαιμονίζουν το μυαλό και την ζωή μας.
Ο εγωιστής, για να μην πει συγνώμη, είναι ικανός να σου μιλάει από δύο ώρες μέχρι δύο μέρες για να δικαιολογηθεί.
Μην θεωρούμε ποτέ κανέναν δεδομένο. Μπορεί να τον χάσουμε και από τον εγωισμό μας να μην του πούμε ποτέ ούτε ένα ευχαριστώ.