Πίστη και η επιστήμη
Για να μπορέσουμε να νικήσουμε την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο, χρειάζεται ενότητα. Μάλιστα τα μέσα που μπορούν να φέρουν κάτι τέτοιο στην ζωή των ανθρώπων, δημιουργούνται σήμερα σιγά σιγά. Ποια είναι αυτά τα μέσα ώστε να μην πεθάνουμε που είναι και επαγγελία Θεού; Η πίστη και η επιστήμη. Η πίστη λοιπόν, συνοδευόμενη από το ένα μέρος από σοφία Θεού, και η επιστήμη από το άλλο, ειδικά όταν αυτή πνευματικοποιηθεί, γίνονται αυτόματα δίδυμες αδελφές, γίνονται θυγατέρες του απείρου. Η επιστήμη εις το βάθος είναι θρησκεία, αλλά θρησκεία αδογμάτιστη, στην πραγματικότητα είναι πνευματικοποιημένη επιστήμη, η οποία καταλήγει στο να γίνει σοφία Θεού συναρπάζουσα. Η θρησκεία η αδογμάτιστη που δογματίζει μόνο την αγάπη, στο βάθος είναι επιστήμη. Εάν μια μέρα τα εννοήσουμε αυτά και ενωθούμε όλοι μαζί τους, τότε αυτά θα γίνουν οι αγλαοί καρποί των ανθρώπων που θα μας βοηθήσουν να νικήσουμε την αμαρτία, την φθορά και τον θανατο. Αμαρτία είναι καθετί που σε οδηγεί σε αδιέξοδο. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι να έχεις Θεό - Πατέρα και να μην επιδιώκεις έστω και μια μικρή σχέση μαζί του. Όλοι βλέπουμε μέσα στον Λόγο του Θεού, πόσο απλά ο Κύριος με ένα του λόγο θεράπευε ασθενείς, ακόμα και τον θάνατο νικούσε, και όλα δια της πίστεως. Το συμπέρασμα αυτό το βγάζουμε από τα δικά του λόγια, αφού είπε «τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει,» (Ιω. 14:12). Ο τρόπος; Ο ίδιος είπε «ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται,» (Ματθ. 17:20). Ο Κύριος έλεγε «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω.» (Ιω. 11:43), δηλαδή μπροστά στον θάνατο δεν υπήρχε ανυπαρξία, ούτε απραξία, ούτε αδράνεια αλλά ενέργεια, «ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου.» (Μαρκ. 3:5), «τὸ κοράσιον, σοὶ λέγω, ἔγειρε.» (Μαρκ. 5:41) κ.λπ.. Ο λόγος; Διότι ο Χριστός, μέσα από την απλότητα, δεν είχε συνειδητό ή ασυνείδητο νου αλλά είχε μόνο συνειδητό κατά Θεό νου. Για φαντάσου να φτιάξεις έναν νου που να μην έχει μέσα του θυμό, εγωισμό, πονηρίες, αμφιβολίες, φόβους κλπ.! Ο Κύριος δεν είχε δύο σκέψεις αλλά μία σκέψη, η οποία ήταν πάντα σύμφωνη με το θέλημα του Πατέρα του. Αν δεν έχουμε τον νου του Χριστού, τότε απλά θα γρονθοκοπούμε στον αέρα και θα συμβιβαστούμε με τον κόσμο, θα συμβιβαστούμε με τον θάνατο, με την αμαρτία και με την ημιμάθεια, αφού αυτός ο θάνατος θα δουλεύει μέσα μας αθόρυβα, ενώ εμείς θα νομίζουμε ότι έχουμε πίστη ή ότι είμαστε άνθρωποι του Θεού. Το πού είναι η καρδιά, ο νους και ο ζήλος του καθενός, μπορεί εύκολα να το δει από τα έργα του. Τα έργα μας μαρτυρούν την συνειδητότητα που μάς διέπει.