Λόγος Κυρίου γίνεται στον άνθρωπο εκείνον





Ι Ε Ρ Ε Μ Ι Α Σ


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 1 — 3


1 Οι λόγοι του Ιερεμίου υιού του Χελκίου, εκ των ιερέων, των εν Αναθώθ εν γη Βενιαμίν·


2 Προς τον οποίον έγεινε λόγος Κυρίου, εν ταις ημέραις του Ιωσίου υιού του Αμών βασιλέως Ιούδα, κατά το δέκατον τρίτον έτος της βασιλείας αυτού.


3 Έγεινε και εν ταις ημέραις του Ιωακείμ, υιού του Ιωσίου βασιλέως Ιούδα, μέχρι του τέλους του ενδεκάτου έτους του Σεδεκίου, υιού του Ιωσίου βασιλέως Ιούδα, μέχρι της αιχμαλωσίας της Ιερουσαλήμ, κατά τον πέμπτον μήνα.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Λόγος Κυρίου γίνεται στον άνθρωπο εκείνον στον οποίον ο Θεός βλέπει ότι ο νους του και η καρδιά του δύναται να ακούσει αλλά και να εκπληρώσει τις νουθεσίες, προτροπές, εντολές του Θεού Πατέρα. Όταν ο Λόγος του Θεού και η παρουσία του Θεού δεν γίνονται αισθητά στη ζωή μας αυτό δηλώνει ότι ακόμα η καρδιά μας, η λογική μας, ο νους μας είναι διαποτισμένα από το ψέμα το οποίο δεν δύναται γενικά ο άνθρωπος να αποτινάξει από τη ζωή του, πόσο μάλλον να υιοθετήσει την αλήθεια, να ακολουθήσει αυτή και να διακηρύξει αυτή, αγνοώντας τα υφιστάμενα στερεότυπα ή τις συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει σ’ αυτόν η παρουσία του Θεού. Η ηλικία στο κάλεσμα του Θεού δεν παίζει ρόλο, παίζει ρόλο το κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει ψηλά ή χαμηλά στη συνείδησή του τον Θεό. Σήμερα πολλοί, εκατομμύρια, χριστιανοί έχουν καλεστεί από τον Θεό ώστε να ετοιμάσουν πνευματικά τον νου τους στην λογική του Θεού. Έτσι σήμερα ο αγώνας αυτός διεξάγεται μέσα στην εκκλησία, μέσα σε οργανώσεις, μέσα σε πνευματικούς κύκλους. Όταν ο άνθρωπος του Θεού είναι έτοιμος για πνευματική υπέρβαση ο Θεός θα κάνει την παρουσία του αισθητή στη ζωή του και θα τον ελευθερώσει από τα υφιστάμενα στερεότυπα του μεταπτωτικού κόσμου, από την άγνοια, από την αμαρτία. Κατόπιν, όταν θα εκδηλώσει τις πνευματικές προθέσεις που ο Θεός ενέπνευσε, εναπέθεσε μέσα του τότε θα κατηγορηθεί ακόμη και από τους πνευματικούς του αδελφούς όμως αυτός θα ξεπεράσει και τα κατηγορώ ώστε πλέον γεμάτος Θεό θα συγχωρεί τους πάντες και θα προχωρά προς την δόξα του Θεού που είναι το βραβείο της άνω κλήσεως εν Χριστώ Ιησού. Ό,τι μέχρι χθες ήταν εμπόδιο στη ζωή του θα το ξεπεράσει, δεν θα το απαρνηθεί, δεν θα το κατηγορεί απλώς την οικογένεια, την εκκλησία, την χριστιανική οργάνωση, τον πνευματικό κύκλο θα τα δει με το πνεύμα του Θεού και θα θέσει το πνευματικό κομμάτι πάνω από όλα. Επαναλαμβάνω, ο Θεός δεν καταργεί όλα αυτά που ήδη δημιούργησε μέχρι σήμερα στη ζωή μας αλλά στον άνθρωπο του Θεού στη συνείδησή του παίρνουν άλλη μορφή διότι η οικογένεια παύει να διέπεται από προσωπικά συμφέροντα, οικεία στοιχεία τα οποία προκαλούν οικειότητα η οποία οικειότητα καταργεί τον σεβασμό και την αγάπη. Η εκκλησία παύει να είναι γι’ αυτόν η μόνη πηγή έμπνευσης πνευματική αλλά ο άνθρωπος αυτός βλέπει συνειδητά πλέον με τα μάτια του Θεού τα οποία περικλείουν το άπειρο και μέσα από την άπειρη σοφία του Θεού που σήμερα κοσμεί τον κόσμο μας. Γίνονται για τον άνθρωπο όλα αυτά πνευματική έμπνευση στο να δοξάζει τον Θεό παντού, διότι θα αντιληφθεί ότι πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν (Ιωάννης 4:24). Έτσι η προσαγωγή, η μεταρρύθμιση, η ανασυγκρότηση διανοίγουν εις αυτόν τον άνθρωπο τον νου του ώστε να βλέπει ολόκληρη την Δημιουργία σαν το εργαστήρι του Θεού, έτσι με τα μάτια του Θεού σπουδάζει την σοφία αυτού όπου βρεθεί. Διότι, εμείς μαρτυρούμε τον Θεό αλλά και τα πάντα γύρω μας έχουν κάτι να μας σπουδάσουν για τον Θεό αρκεί να τα ακούσουμε και να τα προσέξουμε θετικά. Δεν μπορεί ο Θεός να σπουδάσει έναν άνθρωπο ο οποίος βλέπει μόνο σε ένα μέρος. Αν βλέπει έτσι, θα σπουδάσει μέρος της σοφίας του, αν όμως βλέπει παντού τότε θα δει ότι ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας στον κάθε άνθρωπο, στο κάθε έθνος, στον κάθε λαό και μέσα από την Δημιουργία θα γνωρίσει καθολικά, ολοκληρωτικά τον Θεό Πατέρα. Κατόπιν η οργάνωση η χριστιανική, ο πνευματικός κύκλος θα πρέπει να μεταλλαχτούν ώστε να ποικίλλουν οι επιδιώξεις των μελών με στόχο την πνευματική εντατικοποίηση των ανθρώπων του Θεού πάνω στην σοφία αυτού και όλες οι φωνές να ακούγονται, χωρίς να δογματίζουν ή χωρίς να φανατίζουν τις δικές τους αντιλήψεις οι άνθρωποι που ανήκουν σε διάφορα πνευματικά εργαστήρια ή εκκλησίες. Ό,τι πνευματικό υπάρχει σήμερα έχει δημιουργηθεί υπό του Θεού αν όμως δεν συμπληρωθούν πνευματικά ελλείποντα θα μεταλλαχθεί σε συναγωγή του σατανά διότι τα μέλη θα παρακολουθούν το ένα το άλλο, θα κατηγορούν και θα αποστασιοποιηθούν από την πολυποίκιλη σοφία του Θεού ή την αγάπη η οποία πάντα στέγει. Αν όμως οι άνθρωποι μιας εκκλησίας, μιας οργάνωσης κ.λπ. γίνουν αγάπη, με τα στοιχεία που διέπουν την αγάπη, θα γίνουν οικογένεια του Θεού. Αυτό εύχομαι σε όλο τον πνευματικό κόσμο όπου και αν ανήκει. Όσοι σας εμποδίζουν να σκέφτεστε και να συνδιαλέγεστε με όλους τους ανθρώπους βγάλτε τους από τη ζωή σας διότι πρέπει να ξέρουμε πως η σιωπή η δική μας, η αποδοχή των όσων λένε καθιστούν αυτούς αρχηγούς σε εμάς και έτσι παίρνουν το δικαίωμα ώστε να κρίνουν, να επικρίνουν και να εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων γενικότερα, εμπορεύοντας τις ψυχές τους. Δεν έχουμε ανάγκη ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να εγκλωβίσουν τη ζωή μας στα δικά τους πιστεύω με απειλές, διαγραφές, κ.λπ.. Ας μείνουν μόνοι τους όσοι θέλουν να κατακτήσουν την ζωή μας, την ψυχή μας, την λογική μας, τα πιστεύω μας.   


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 4 — 5


4 Και λόγος Κυρίου έγεινε προς εμέ, λέγων,


5 Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία σε εγνώρισα· και πριν εξέλθης εκ της μήτρας σε ηγίασα· προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Αφήνει να εννοηθεί ότι πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνον από του πατρός των φώτων (Ιακώβου 1:17). Καθώς, άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν (Ιωάννης 15:5). Πολλές φορές στον κόσμο που ζούμε ακούμε διάφορες φωνές, πνευματικές και μη, να διακηρύττουν το θέλημα του Θεού. Δυνάμεθα σήμερα να ξεχωρίσουμε τι είναι του Θεού και τι όχι, η δική μας γνώμη περιττεύει. Αν πιστεύουμε στον Θεό θα γνωρίσουμε ότι όλα επιτρέπονται αλλά η κατάσταση ελέγχεται. Όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό ας τον κηρύττουν καταλαβαίνουμε ότι η πίστη αυτή, η αγάπη αυτή στη ζωή τους δεν είναι αληθινή διότι συνέχεια κρίνουν, προσανατολίζονται σε υλικές επιδιώξεις, φοβερίζουν, έχουν εωσφορικό εγωισμό και τελευταία κρύβονται από τις αρχές του κράτους ή της θρησκείας διότι αυτά που λένε δεν τα πιστεύουν ούτε οι ίδιοι και καταλαβαίνουν ότι θα κατηγορηθούν ή θα θεωρηθούν αιρετικοί ή αποσυνάγωγοι. Όταν κηρύττεται ο αληθινός Θεός και ακούγεται η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού αυτή παρέχει ελευθερία στον άνθρωπο διότι η ελευθερία είναι το μεγαλύτερο δώρο το οποίο καθιστά τον άνθρωπο λογικό ον. Όποιος στερεί την ελευθερία από τους ανθρώπους τότε ψάχνει και θέλει κοντά του μόνο άβουλα όντα για να τα ελέγχει. Η ελευθερία μας καθιστά υιούς και θυγατέρες Θεού μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας να επιλέξουμε καλό ή κακό. Έτσι γίνεται ο άνθρωπος Θεός. Η νουθεσία επιτρέπεται, η ανταλλαγή γνωμών επιτρέπεται, ο σεβασμός στην ξεχωριστή προσωπικότητα επιτρέπεται, ο φανατισμός όμως απαγορεύεται, ο προσηλυτισμός απαγορεύεται, ο εκφοβισμός απαγορεύεται, η τυποποίηση των λογικών όντων − άνθρωποι απαγορεύεται ακόμα και στο αγαθό. Ο αυστηρός έλεγχος συνείδησης απαγορεύεται και ο λόγος διότι ο άνθρωπος γίνεται Θεός μέσα από το καλό και το κακό. Εξάλλου η αμαρτία είναι διαφορετική ανάλογα τις συνθήκες που ζει ένας άνθρωπος γι’ αυτό μην κρίνουμε ο Θεός ξέρει ποιος αμαρτάνει, τον οποίον και διορθώνει, όχι εμείς.


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΣ 6


6 Και εγώ είπα, Ω ! Κύριε Θεέ ! ιδού, δεν εξεύρω να λαλήσω· διότι είμαι παιδίον.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Ο άνθρωπος πάντα σκέφτεται με αδυναμία η οποία πάντα είναι διαποτισμένη από τον φόβο ο οποίος εκδηλώνει την έλλειψη εμπιστοσύνης και αγάπης, ο φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη (Ιωάννου Α΄ 4:18). Έτσι η δικαιολογία του ανθρώπου πάντα προτρέχει στο κάλεσμα του Θεού. Η δικαιολογία κρύβει ψέμα διότι η συνειδητοποίηση του ότι ο Θεός ήρθε στη ζωή μας καθιστά ημάς όργανο του Θεού το οποίο θα θωρακιστεί με την παντοδυναμία και την σοφία αυτού ώστε να φέρει την αποστολή του εις πέρας. Είναι φυσικό επακόλουθο του ανθρώπου, αν και επιζητά ή επικαλείται τον Θεό, στην παρουσία αυτού να δειλιάζει και να βάζει κόμματα εκεί που ο Θεός βάζει τελεία. 


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 7 — 8


7 Ο δε Κύριος είπε προς εμέ, Μή λέγε, Είμαι παιδίον· διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε εξαποστείλει· και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί.


8 Μή φοβηθής από προσώπου αυτών· διότι εγώ είμαι μετά σου διά να σε ελευθερόνω, λέγει Κύριος.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Το μεγαλύτερο δαιμόνιο είναι ο φόβος διότι ο άνθρωπος έχει μάθει να εμπιστεύεται μόνο την δική του δύναμη. Αυτό, τον καθιστά αδύναμο μπροστά στην δύναμη του κόσμου έτσι αμφισβητεί τις εντολές του Θεού και προσπαθεί να τις αποφύγει. Πολλές φορές φοβάται και τον Θεό και προσπαθεί να τον αποφύγει διότι νομίζει ότι με το κάλεσμά του θα ξεβολευτεί και θα πρέπει να προβεί σε υπερβάσεις και αυτό δεν τον συμφέρει. Ο Θεός γνωρίζοντας την αδυναμία του ανθρώπου και για να αποκτήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με έναν άνθρωπο τον οποίον θέλει να χρησιμοποιήσει ως σκεύος εκλογής επεμβαίνει και του βγάζει άπαξ διά παντός το δαιμόνιο φόβος. Μια φορά ρώτησα, Κύριε γιατί ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από σένα ως σκεύος εκλογής ενώ καλέστηκε από σένα και εσύ έδωσες σε αυτόν σοφία από την σοφία σου και δύναμη από την δύναμή σου στο τέλος χάνει την σοφία, χάνει την ευλογία, χάνει τα πάντα; Η απάντηση ήρθε διά Πνεύματος Αγίου: Ο Θεός Πατέρας καλεί φτωχούς ανθρώπους στην ύλη και στο πνεύμα του ώστε μέσω αυτών να δείξει την παντοδυναμία του, έτσι τους κάνει μέτοχους της σοφίας του και ισχυρούς στο πνεύμα και στην ύλη. Παρόλο που βλέπουν ότι ο Θεός ενεργεί, σε κάποια στιγμή αδυναμίας μπαίνει μέσα τους πάλι ο φόβος και φοβούνται να φανερώσουν αυτή την σοφία διότι θα κατηγορηθούν ως αιρετικοί και το σύστημα θα τους αποβάλει. Αυτό δεν το αντέχουν και έτσι σιωπούν. Όταν ο Θεός βλέπει να συμπεριφέρονται έτσι οι άνθρωποι που καλεί, τους εγκαταλείπει. Είναι γραφικό όστις με αρνηθή έμπροσθεν των ανθρώπων θέλω αρνηθή αυτόν και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς (Ματθαίος 10:33). Γι’ αυτό και εδώ, στον στίχο αυτό, απευθυνόμενος στον Ιερεμία του τονίζει να μην φοβηθεί. Εγώ έχω να πω κάτι πολύ απλό. Να βάλουμε τον Θεό πάνω από όλους και από όλα, να διακηρύξουμε την αλήθεια, την δικαιοσύνη του Θεού, την άφθαρτη ζωή παντού, ειδικά όταν ερωτηθούμε από αρχές και εξουσίες. Τι έχουμε να φοβηθούμε; Έτσι κι αλλιώς χωρίς Χριστό είμεθα πεθαμένοι, η δική μας η ώρα φανέρωσε ο Κύριος είναι πάντοτε έτοιμη. Αν όμως δεν φοβηθούμε και πάρουμε θέση τότε θα μετέχουμε της αιωνίας δόξης του Θεού είτε ζήσουμε είτε κοιμηθούμε. Εύχομαι να αποβάλουμε τον φόβο ώστε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας όπου βρεθούμε με την δύναμη του Θεού και την σοφία που αντλούμε απ’ αυτόν μέσω της προσευχής. Όποιος δεν φοβηθεί και πιστέψει, θα έρθουν οι άνεμοι, θα έρθουν οι αντιπαλότητες, θα έρθουν τα κατηγορώ όμως ο Θεός θα τον φρουρήσει και θα τον δικαιώσει. Όταν ο άνθρωπος φοβάται τότε σιγά − σιγά φτάνει σε σημείο να φοβάται τα πάντα και να κλείνεται τόσο πολύ στον εαυτό του που στο τέλος γίνεται έρμαιο του εωσφόρου και της στρατιάς του. Μη γένοιτο!


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 9 — 10


9 Και εξέτεινε Κύριος την χείρα αυτού, και ήγγισε το στόμα μου· και είπε Κύριος προς εμέ, Ιδού, έθεσα τους λόγους μου εν τω στόματί σου.


10 Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον επί τα έθνη, και επί τας βασιλείας, διά να εκριζόνης, και να κατασκάπτης, και να καταστρέφης, και να κατεδαφίζης, να ανοικοδομής, και να καταφυτεύης.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Όταν ήμουν 22 χρονών καλέστηκα από τον Κύριο. Είχα διαβάσει την Καινή Διαθήκη δυο φορές. Βρήκα μέσα σε αυτή ένα σημείο που έλεγε, ……. μη μεριμνήσετε πώς ή τι θα μιλήσετε ……. Διότι δεν είστε εσείς που μιλάτε, αλλά το Πνεύμα του Πατέρα σας, που μιλάει μέσα από σας (Ματθαίος 10:19-20). Έτσι πήρα την απόφαση να κηρύξω το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Αμέσως πήρα την οικογένειά μου με το μόνο όπλο, δεν μιλάτε εσείς αλλά ο Πατέρας σας ο εν τοις ουρανοίς και έφυγα για να εγκατασταθώ σε άλλη πόλη ώστε να ξεκινήσω καινούργια πνευματική ζωή. Από τότε μέχρι σήμερα είδα ότι ο Λόγος του Θεού έχει αιώνιο κύρος διότι με τον πνευματικό αγώνα ο Θεός γέμισε τον νου μου με σκέψεις δικές του, με την σοφία του και μέχρι σήμερα συνεχίζει να με σπουδάζει στο αγιαστήριο που μένω εδώ και 10 χρόνια. Φανταστείτε τι εξουσία έδωσε ο Θεός στον Ιερεμία όπου με ένα άγγιγμά του έθεσε τους λόγους της σοφίας του στον εγκέφαλό του ώστε το στόμα του να είναι πηγή ζωής, σοφίας Θεού με εξουσία στην άμορφη ύλη διά του ρήματος του Θεού το οποίο διέπεται από παντοδυναμία.


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 11 — 12


11 Λόγος Κυρίου έγεινεν έτι προς εμέ, λέγων, Τι βλέπεις σύ, Ιερεμία; Και είπα, Βλέπω βακτηρίαν αμυγδαλίνην.


12 Και είπε Κύριος προς εμέ, Καλώς είδες· διότι εγώ θέλω ταχύνει να εκπληρώσω τον λόγον μου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Ο Ιερεμίας είδε ένα κλαδί αμυγδαλιάς. Η αμυγδαλιά προμηνύει την πνευματική άνοιξη την οποίαν ο Θεός επιβεβαιώνει εδώ με τον Ιερεμία ότι δηλαδή ο καιρός ο δικός του είναι εγγύς εγγύτατα και εννοούσε την παρουσία του Χριστού. Ο Χριστός θα έφερνε μια νέα εποχή ανοίγοντας με την παρουσία του στη ζωή των ανθρώπων νέο προσανατολισμό, δίνοντας αξία στον άνθρωπο και καθιστώντας πλέον αυτόν υιό Θεού, κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της δόξης του. Αυτή η προφητεία που εδόθη στον Ιερεμία έλαβε χώρα. Το αγαθό υπάρχει διά του Χριστού σε όλο τον πλανήτη. Σήμερα ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου, διά του Παρακλήτου, διά του φωσφόρου θα συμπληρώσει τα ελλείποντα του πνευματικού κόσμου και θα στρατεύσει αυτόν ώστε το στράτευμα του Θεού το οποίο αναφέρει ο προφήτης Ιωήλ να κινηθεί για να ιδρύσει, διά του Ευαγγελίου της βασιλείας, την βασιλεία του Θεού στη γη.


ΚΕΦ. Α΄ ΣΤΙΧΟΙ 13 — 19


13 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ εκ δευτέρου, λέγων, Τι βλέπεις σύ; Και είπα, Βλέπω λέβητα αναβράζοντα· και το πρόσωπον αυτού είναι προς βορράν.


14 Και είπε Κύριος προς εμέ, Από βορρά θέλει εκχυθή το κακόν επί πάντας τους κατοίκους της γης.


15 Διότι, ιδού, εγώ θέλω καλέσει πάσας τας οικογενείας των βασιλείων του βορρά, λέγει Κύριος· και θέλουσιν ελθεί, και θέλουσι θέσει έκαστος τον θρόνον αυτού εν τη εισόδω των πυλών της Ιερουσαλήμ, και επί πάντα τα τείχη αυτής κύκλω, και επί πάσας τας πόλεις του Ιούδα.


16 Και θέλω προφέρει τας κρίσεις μου εναντίον αυτών, περί πάσης της κακίας αυτών· διότι με εγκατέλιπον, και εθυμίασαν εις θεούς αλλοτρίους, και προσεκύνησαν τα έργα των χειρών αυτών.


17 Σύ λοιπόν περίζωσον την οσφύν σου, και σηκώθητι, και ειπέ προς αυτούς πάντα όσα εγώ σε προστάξω· μη φοβηθής από προσώπου αυτών, μήποτε τάχα σε αφήσω να πέσης είς αμηχανίαν έμπροσθεν αυτών.


18 Διότι, ιδού, εγώ σε έθεσα σήμερον ως πόλιν οχυράν, και ως στήλην σιδηράν, και ως τείχη χάλκινα εναντίον πάσης της γης, εναντίον των βασιλέων του Ιούδα, εναντίον των αρχόντων αυτού, εναντίον των ιερέων αυτού, και εναντίον του λαού της γης·


19 και θέλουσι σε πολεμήσει, αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου· διότι εγώ είμαι μετά σού διά να σε ελευθερόνω, λέγει Κύριος.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ εκ δευτέρου, λέγων, Τι βλέπεις συ; Και είπα, Βλέπω λέβητα αναβράζοντα και το πρόσωπον αυτού είναι προς βορράν. Και είπε Κύριος προς εμέ, Από βορρά θέλει εκχυθή το κακόν επί πάντας τους κατοίκους της γης. Αφού κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας και το στράτευμα του Θεού εμφανιστεί τότε ο κόσμος θα έχει αποδιοργανωθεί διότι στήριζε τη ζωή του στο υλικό στοιχείο, στα φάρμακα και στα χρήματα τα οποία θα περιοριστούν πολύ. Παντού φτωχοί, παντού πείνα, παντού πόλεμοι, παντού αντιπαλότητες με αποκορύφωμα τον λέβητα τον αναβράζοντα ο οποίος υπάρχει στον βορρά και εννοεί τα πυρηνικά όπλα. Αυτά θα ξεκινήσουν την αποδιοργάνωση και διάλυση του κακού διότι ο βορράς θα πιεστεί από συμφέροντα κ.λπ. και θα προβεί στη χρήση αυτών. Έτσι πολλοί θέλουσι θρηνήσει και κλαύσει διότι απεστάτησαν οι πάντες από την ουσία του Θεού. Έτσι τα έσχατα χρόνια, επόμενα χρόνια, θα λάβει χώρα η προφητεία του προφήτη Ησαΐα, και θείναι την οικουμένην όλην έρημον και τους αμαρτωλούς απολέσαι εξ αυτής (Ησαΐας 13:9). Ο λαός του Θεού αφού το κακό παύσει να ενεργεί θα γυρίσει από την φυγή διότι πριν λάβει χώρα το κακό θα φύγει εις τόπον έρημον ο οποίος θα έχει βλαστήσει και ο λόγος διότι οι καιρικές συνθήκες θα έχουν αλλάξει. Άλλη προφητεία, οι άγιοι θέλουσι παραλάβει το βασίλειο και θέλουσι έχει αυτό στους αιώνες. Κατόπιν θα πραγματοποιηθούν όλα τα γεγραμμένα όπως δευτέρα παρουσία του Χριστού, ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων με σώματα αχειροποίητα τα οποία θα δημιουργήσει η σοφία του Θεού. Στο τέλος της χιλιετίας θα γίνει πόλεμος καλού – κακού. Το καλό θα νικήσει χάρις ενός προφήτη του Θεού. Έτσι ο πλανών την οικουμένη όλη διάβολος, εωσφόρος και η στρατιά του θα φύγουν στην άβυσσο και δεν θα μπορούν να λειτουργούν στους εγκεφάλους των ανθρώπων. Τελευταία επαγγελία, θα καλέσουμε όλοι μαζί διά του Χριστού τον Πατέρα Θεό και τότε θα γίνει η παρουσία του. Έτσι θα σκηνώσει μεταξύ ημών. Κατόπιν οι πάντες θα είναι διδακτοί Θεού, θα είναι η οικογένεια του Θεού. Από εκεί και πέρα εισερχόμεθα σε εκπλήξεις Θεού. Μάτι ανθρώπου και νους ανθρώπου δεν δύναται να καταλάβει παρά μόνο διά Πνεύματος Αγίου. Εύχομαι όλοι να μετέχουμε της δόξης του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.


Νεότερη Παλαιότερη