Υπάρχουν πνευματικοί άνθρωποι;
'Σπανίζουν οι πνευματικοί άνθρωποι...Πραγματικά, τίποτε δέν εἶναι τόσο σπάνιο σήμερα, ὅσο ἡ συνάντηση ἑνός πνευματικοῦ ἀδελφοῦ καί ὁ εἰρηνικός λόγος καί ἡ πνευματική ἐπικοινωνία.’' Μα θα μου πεις, δεν υπάρχουν Θωμά πνευματικοί άνθρωποι; Φυσικά και υπάρχουν, αλλά η πλειονότητα αυτών κρίνει, βλέπουν λάθη, χωρίζουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν μακριά από την αγάπη, δογματίζουν τα λόγια τους και όποιος δεν τα δέχεται, τον αποκαλούν αιρετικό. Μάλιστα οι περισσότεροι, ελέγχουν με τον τρόπο τους τους ανθρώπους, τους χειραγωγούν και τους οδηγούν σε μεγάλη παραμυθία η οποία τους οδηγεί μακριά από την αγάπη, από την την ταπεινοφροσύνη και από την δικαιοσύνη.
Πνευματικά Μηνύματα
Η υπομονή, είναι το πρώτο στοιχείο της αγάπης. Χωρίς την υπομονή, είναι αδύνατον οι ανθρωποι να ανέχονται ο ένας τον άλλον, είτε σε οικογενειακό είτε σε ευρύτερο χώρο.
Όταν αρχίζει η μοναξιά, τελειώνει η αγάπη. Όταν αρχίζει η απελπισία, τελειώνει η ελπίδα. Όταν μπαίνει ο εγωισμός, τελειώνει η ταπείνωση. Όταν σταματά η δραστηριότητα, έρχεται η τεμπελιά και η μωρία. Όταν αναβάλλεις, έρχεται ο θάνατος.
Ελεύθερος και ώριμος, είναι ο άνθρωπος που κάνει το χρέος του, χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζουν οι άλλοι.
Η αγάπη δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται ώστε να υπηρετεί τις επιδιώξεις ενός δόγματος ή μιας οργάνωσης με το σύστημα του φανατισμού. Η αγάπη είναι άπειρη και έχει την δύναμη να αγκαλιάζει το άπειρο και ό,τι υπάρχει σε αυτό. Η αγάπη είναι ο Θεός. Ο Θεός είναι η ζωή. Η ζωή είναι η αγάπη.
Ο Χριστός ήταν ωραίος στο σώμα και στην ψυχή. Όταν κάποιος θεραπεύει το πνεύμα του, θα θεραπεύσει και το σώμα του. Γένοιτο, αμήν.
Η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου, δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο. Αφού εκδηλωθεί και πιστευθεί από τον ίδιο, ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές φιλοδοξίες, όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους, τότε γίνεται λόγος και αυτός έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Δια της τεκνογονίας, γίνεται τρόπος ζωής, αφού ο ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία, μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δεύτερη φύση στη ζωή μας και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς, χωρίς εμείς να το επιθυμούμε. Έτσι, έρχεται η φθορά και ο θάνατος, αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ. Παύλος έλεγε, «βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου.» (Ρωμ. 7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού, καθαρίζει την ιδέα, την αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε, ώστε να γίνουμε δια του Χριστού πηγή ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές, οι οποίες μας ζωοποιούν, μας ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα και τα φυτά και τα ζώα και τα πουλιά και τα βουνά και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνουμε στη μεγάλη Αγάπη, στον Χριστό.
Η μισή αλήθεια, είναι το απόλυτο ψέμα καθώς η ημιμάθεια, είναι χειρότερη της αμάθειας. Προσοχή!
Ο Λόγος του Θεού, έχει ενέργεια, διότι δημιουργεί το ασώματο πυρ, το οποίο προβάλλει το άκτιστο ανέσπερο πνευματικό φως, διά του οποίου ο λόγος λαμβάνει υλική υπόσταση, αφού όλα είναι πυρ, όλα προήλθαν από την φωτιά. Ο Θεός, είναι πυρ καταναλίσκον και όταν εισέλθει μέσα μας, δημιουργεί τον άνθρωπο πυρ θεό. Το ότι όλα είναι πυρ, αποδεικνύεται και από το γεγονός, ότι ακόμα και ο άνθρωπος έχει θερμοκρασία (36,6 οC). Η διαφορά του Θεού από εμάς, είναι ότι ο Θεός υλοποιεί τα λόγια του, όλα τα κάνει νέα. Αν το καταφέρουμε και εμείς αυτό στη ζωή μας, τότε θα καταλάβουμε ότι φτάσαμε στη θέωση. Διαφορετικά, ας μην κάνουμε τους έξυπνους, μέχρι τότε να είμεθα φίλοι και αδελφοί και όχι έξυπνοι και αρχηγοί. Αμήν.
Θέλημα Θεού και Σοφία Θεού, διακατέχει τον άνθρωπο, που αγωνίζεται εις όλη του την ζωή, να βρει δια του Ευαγγελίου τα μέσα που χρειάζεται, ώστε να καταργήσει από το πνεύμα του και το σώμα του την φθορά και τον θάνατο. Αμήν.
Προτιμάει ο άνθρωπος σήμερα να δημιουργήσει εκκλησίες, να δημιουργήσει θρησκείες, να δημιουργήσει τύπους, ποιμένες, ποίμνια, κλπ., παρά να φέρει στη ζωή του τον Χριστό. Και όλα αυτά, διότι δεν θέλει ο άνθρωπος να εφαρμόσει δύο πράγματα. Το ένα είναι, «καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου.» (Μαρκ. 12:30), και δεύτερον, διότι δεν θέλει ο άνθρωπος, να εφαρμόσει το «ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.» (Μαρκ. 12:31). Εξάλλου είναι ευαγγελική απαίτηση του Χριστού το «ἵνα ὦσιν ἓν» (Ιω. 17:11).
Το μυαλό ο Θεός, ο Δημιουργός, ξέρετε γιατί μας το έδωσε; Για να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία του, την ύπαρξη κάποιου ανώτερου από εμάς. Ο λόγος, για να μην κάνουμε τίποτα, για να αναπαυθούμε. Γι’ αυτό μας το έδωσε το μυαλό. Αν λοιπόν θέλουμε να ζήσουμε, μπορούμε, αρκεί να ακολουθήσουμε τη νουθεσία του, την συμβουλή του.
Δυστυχώς σήμερα, ο κόσμος ολόκληρος περνά την μεγαλύτερη πανδημία. Το όνομα αυτής, εγωισμός. Τα συμπτώματα, όλοι βήχουν, δηλαδή όλοι κρίνουν και λένε πράγματα που δεν στέκουν.
Ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο για να είναι συμπληρωματικός ο ένας του άλλου και όχι σιαμαίοι.