Τι με εμαθε ο Θεός



Τι με εμαθε ο Θεός


Η καλυτερη παρέα που γνώρισα μέχρι σήμερα, είναι η μοναξιά, η σιωπή. Ο λόγος, διότι σε αυτή συναντώ τον Θεό, αλλά και τους ανθρώπους της σιωπής οι οποίοι στεγάζουν  την Σοφία του Θεού. Πέρασαν πολλά χρόνια πνευματικού αγώνα. Σήμερα, με την βοήθεια του Θεού, μπορούμε να πούμε πράγματα τα οποία θα συμβάλλουν στην αναγέννησή μας. Ο Θεός όλα αυτά τα χρόνια με έμαθε πολλά, και συνεχίζει να με σπουδάζει. Tι με έμαθε ο Θεός εν συντομία μέχρι σήμερα. Πως ζω και πως σκέφτομαι. 


  1. Ο Θεός με έμαθε να σέβομαι τους πάντες, να δέχομαι τους πάντες και να μπορώ να ζω, έχοντας και εγώ δική μου ζωή, αποστολή και προσωπικότητα. Δεν χρειάζεται σήμερα κάποιος να μου επιβεβαιώσει το αν κάνω το σωστό ή το λάθος, διότι την ζωή μου την ταξιδεύει  ο Θεός. Συγκρίνοντας την ζωή μου με τους άλλους ανθρώπους, βλέπω ότι ο Χριστός, μού χάρισε ισορροπία, χαρά, δεν έχω απαιτήσεις, δεν έχω διεκδικήσεις, είμαι ευχαριστημένος. Αυτό μου το δημιούργησε ο Θεός -  Πατέρας με την νουθεσία του. Ό,τι κάνει ο Θεός σε έναν άνθρωπο, μπορεί να το κάνει σε όλους, αν ακολουθήσουν τον δρόμο τον δικό του και στοχεύσουν στην αναγέννηση. 


  1. Σήμερα ο Θεός με έμαθε να έχω εμπιστοσύνη σε αυτόν, και μάλιστα καθημερινά βλέπω ακόμα και στις λεπτομέρειες, ότι βρίσκεται στην ζωή μου. Ακόμα ο Πατέρας – Θεός, δια του Υιού του, με έμαθε να έχω στόχους πνευματικούς, με έμαθε να αγωνίζομαι, να έχω στόχους που θα ιδιωτικοποιήσουν μέσα μου την ζωή, την χαρά, την Σοφία του, την αγάπη, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, κλπ.


  1. Σήμερα ο Θεός – Πατέρας, με έμαθε να ελπίζω, να πιστεύω, να υπηρετώ το θέλημά του. Με τον Θεό, η ζωή μας αποκτά νόημα. Και όταν εννοώ Θεό, δεν εννοώ κάτι αφηρημένο, εγώ δηλαδή πιστεύω και μέχρι εκεί. Η σκιώδη πίστη δεν ωφελεί, η ζώσα πίστη όμως καθημερινά αυξάνει. Η ζώσα πίστη έχει έργα, είναι γραφικό «δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου,» (Ιακ. 2:18). Αν δεν έχουμε έργα, τότε να γνωρίζουμε διότι και αυτό είναι γραφικό ότι «καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.» (Ιακ. 2:19). Δηλαδή ο διάβολος, πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, αλλά θυμώνει γι’  αυτό, διότι εμποδίζονται τα σχέδιά του. Αν και εμείς πιστεύουμε, αλλά τα σχέδιά μας είναι εωσφορικά, τότε αυτά δεν ευλογούνται. Στην συνέχεια φρίττουμε με τον εαυτό μας, με όσους είναι γύρω μας, με τον Θεό, θυμώνουμε με λόγους ή χωρίς λόγους μαζί του, θυμώνουμε με το παραμικρό.  Μέσα από την έρευνα πάνω στην Σοφία του Θεού, θα πρέπει να ζω αυτή στην καθημερινότητά μου. Όσο για το μέλλον, δεν ανησυχώ, διότι αφού ο Θεός είναι σήμερα εδώ, θα είναι και παρακάτω. 


  1. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια πνευματικού αγώνα, ο Θεός με έμαθε να ξεχωρίζω τι έχει αξία και τι όχι. Με αυτόν τον τρόπο, δεν σπαταλώ τον χρόνο μου σε πράγματα ή καταστάσεις που δεν θα με ωφελήσουν πνευματικά. Σήμερα αναγνωρίζω, ότι οι μεγαλύτερες αξίες, είναι οι αξίες του Θεού, οι δικές του αξίες. Μεγάλο πράγμα, να σκέφτεσαι όπως ο Θεός, να ζεις όπως ο Θεός, να ενεργείς όπως ο Θεός. Είναι θαυμαστό αυτό να συμβαίνει στην ζωή μας, είναι εντυπωσιακό, είναι θεϊκό, είναι καταπληκτικό, είναι κάτι που το βλέπουν όλοι. Έτσι γίνεσαι αιτία, για να αλλάξουν όλοι.


  1. Σήμερα, αφού γνώρισα τον Θεό, έμαθα να εκτιμώ τις δικές του ευλογίες. Σήμερα, ό,τι μου δίνει ο Θεός, το εκτιμώ. Στην συνέχεια τις μοιράζομαι αυτές τις αξίες με αυτούς, που και αυτοί επέλεξαν να ζουν χριστιανικά και όχι με όσους, που στον κάθε λόγο έχουν αντίλογο και την αρχή «Οὔ με πείσεις κἄν μὲ πείσῃς». Δεν κυνηγώ τους ανθρώπους σήμερα, διότι έχω σχέση με τον Θεό, και με τους καλούς μου φίλους. Αυτό είναι για μένα αρκετό. Ο Θεός ακόμα με έμαθε, ότι δεν είναι απαραίτητο να συμφωνώ με όλους τους χριστιανούς, ο καθένας θα πρέπει να συνεχίσει τον δικό του δρόμο την δική του αποστολή. Ξέρετε, οι μαθητές του Χριστού φανερώνουν τις αποστολές μας. Όλοι ήταν μαθητές του Χριστού αλλά ο καθένας είχε άλλη αποστολή. Ο Ιούδας άλλη, ο Πέτρος άλλη, ο Ιάκωβος άλλη, ο Τιμόθεος άλλη, όλες διαφορετικές. Ο Απ. Παύλος τελείως διαφορετική αποστολή. Το ότι οι αποστολές είναι διαφορετικές, φαίνεται και στην Παλαιά Διαθήκη, άλλη ο Αβραάμ, άλλη ο Ενώχ, άλλη ο Ηλίας, άλλη ο Μωυσής, άλλη οι προφήτες. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός με έμαθε να σέβομαι τους πάντες αλλά να κοιτάξω την δική μου αποστολή. Ξέρετε, οι αποστολές είναι σαν τις επιστήμες, άλλη ο καρδιολόγος, άλλη ο χειρούργος, άλλη ο λοιμωξιολόγος, άλλη ο νευρολόγος, άλλη αυτός που βάζει γύψο και διορθώνει σπασίματα. Πολλές οι αποστολές, όλες διαφορετικές αλλά και όλες απαραίτητες. Ο Κύριος μία φορά μου είπε «αν κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι, χάνεις την δική σου». 


  1. Σήμερα τους ανθρώπους που γνωρίζω, τους μετρώ ανάλογα με τις πράξεις τους και όχι με το τι λένε. Το ίδιο μετρώ και τον εαυτό μου, πως ζει στην πράξη με τους φίλους μου και τους αδελφούς μου και όχι στα λόγια. Τα λόγια οδηγούν στην υποκρισία. 


  1. Σήμερα δεν αγωνιώ για το μέλλον ούτε για το παρόν. Ο Θεός κατευθύνει την ζωή όλων μας, είναι γραφικό « καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται·» (Λουκ. 21:18). Δεν βλέπω και δεν ακούω ό,τι είναι αρνητικό, δεν ακούω τι λένε και τι σχεδιάζουν οι άνθρωποι, όταν αυτά έχουν μέσα τους το κακό. Ακούω μόνο το καλό και ελπίζω σε αυτό. Ξέρω ότι όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει, ο Θεός γελάει. Ακόμα γνωρίζω ότι «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.» (Λουκ. 18,27). 


  1. Για να μην κουράζομαι με ανθρώπους που έχουν φανατικές ή δογματικές θεωρίες ή ψυχικές διαταραχές, -κάτι φυσικά που δεν το παραδέχονται-, ο Θεός με έμαθε να επιλέγω, ποιοι θα είναι δίπλα μου και ποιοι όχι, και όσους δεν επιλέγω, δεν το κάνω γιατί είμαι καλύτερος από κάποιον, απλά για κάποιους λόγους δεν ταιριάζουμε. Δεν χρειάζεται λοιπόν να μαλώνουμε. Διαλέγω σε ποιους θα γελάσω χωρίς να με παρεξηγήσουν, σε ποιους θα καταθέσω την ψυχή μου και με ποιους θα συνεργαστώ. Δεν έχω πια χρόνο για τα άσχημα αυτού του κόσμου, ούτε για ανθρώπους που δεν θέλουν να αλλάξουν ή να συνδιαλλαγούν με την Σοφία του Θεού, που δεν πιστεύουν στην ζωή και την αφθαρσία. Σήμερα αρνούμαι να μπω στη διαδικασία, να φθείρω την ύπαρξή μου με μικρότητες ή να θέλω να καταλάβει κάποιος τον Θεό ή να εξηγήσω τι με διαφοροποιεί μαζί του. Σήμερα ξέρω, ότι ο κάθε άνθρωπος θα τον καταλαβαίνει πάντα διαφορετικά τον Θεό και αυτό είναι φυσιολογικό, και τα αποτελέσματα θα δείξουν αν υποκρίνεται ή λέει την αλήθεια. Δεν θέλω να συκοφαντώ, να κρίνω, να ασχολούμαι με τους άλλους, να κάνω παράπονα, να διεκδικώ, να απαιτώ. Σήμερα, απλά για όλους και για όλα έχω, να πω ένα ευχαριστώ.


  1. Σήμερα δεν με νοιάζει ούτε κοσμικά αλλά ούτε και πνευματικά, αν κάποιος έχει μεγάλη θέση μέσα στον κόσμο. Με  ενδιαφέρει η αξία των ανθρώπων, η ποιότητά τους και όχι η εικόνα τους. 


  1. 10.Σήμερα μου αρέσει η σιωπή και η πνευματική εργασία. Μιλάω λίγο και εργάζομαι πνευματικά καθημερινά. Δεν παίρνω άδεια, δεν αποφεύγω την αγιοπνευματική καλλιέργεια, δεν λέω φτάνει. Όταν φτιάχνεις σπίτι ή το ξεκινάς, με σκοπό να το τελειώσεις, δεν γίνεται να ρίξεις τις κολόνες και να πεις έχω σπίτι. Πρέπει να τελειώσει. Εμείς σήμερα, ξεκινήσαμε να έχουμε μια σχέση με τον Θεό. Πιστεύω ότι θα πρέπει να μεταλλαχτεί σε φιλία, σε θείο έρωτα, σε σχέση πατέρα με παιδιού. 


  1. 11.Ακούω τους άλλους ανθρώπους και δεν πέφτω στην παγίδα να τους κρίνω, αν κάτι μου πουν δεν μου αρέσει. Ο εγκέφαλός μου έχει μάθει να πατάει delete σε ό,τι είναι κακό ή λάθος ή άσοφο ή μωρό. 


  1. 12.Απολαμβάνω στο αγιαστήριό μου την σιωπή, την σπουδή, την Σοφία του Θεού, το φαγητό, την βόλτα, τους αδελφούς. 


  1. 13.Διασκεδάζω τις λύπες μου, και ο λόγος, διότι όλα με σπουδάζουν, είναι καιρός του γελαν και καιρός του κλαιν. Υπάρχουν οι μπόρες αλλά υπάρχουν και οι αστραπές. Δεν απελπίζομαι, διότι ξέρω, ότι όπου να ‘ναι, θα έρθει πάλι το φως, ο ήλιος, ο Χριστός και θα με αγκαλιάσει. 


  1. 14.Σήμερα συνταξιδεύω με τη χαρά, με την πίστη, με την αγάπη, με την ζωή, με την Σοφία του Θεού. Καμιά φορά συνταξιδεύω ευχάριστα και με τους φόβους μου, και με τις αδυναμίες μου. Ξέρω ότι δεν είμαι τελείως καλά και δεν θα γίνω ποτέ, διότι την τελευταία πινελιά της τελειότητας, θα την βάλει ο Θεός στην ζωή μου, όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου.


  1. 15.Δεν αγωνίζομαι σήμερα πνευματικά να αποδείξω σε κάποιον, ότι είμαι καλύτερος άνθρωπος, εξυπνότερος άνθρωπος, σοφός άνθρωπος, άγιος ή καλός άνθρωπος, και ο λόγος, διότι προσπαθώ πολλά χρόνια να βάλω στην ζωή μου το θέλημα του Θεού. Όλα αυτά τα χρόνια άλλαξα θετικά σε πολλά, αλλά έχω πολλές εκρεμότητες, το λίγο δεν μου φτάνει αλλά το πολύ. Ακόμα μέσα μου υπάρχει -το έχω εντοπίσει- η παλιά φύση. Για να έρθει η καινούργια φύση, θέλει αφιέρωση. Δεν απελπίζομαι, διότι με τον Χριστό μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Όμως θέλω πολύ να γίνω αυτό που θέλει ο Θεός, και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για αυτό.  


  1. 16.Χαίρομαι, που όταν ο Θεός μου λέει κάτι να αλλάξω, έχει τόση σοφία αυτό, που όταν μου το λέει,  αμέσως παίρνει εντολή το μυαλό μου αλλά και το σώμα μου, και αμέσως το αλλάζω. Γι’ αυτό ξέρω, ότι δεν με βλέπει αρνητικά αλλά θετικά. Ο Πατέρας με έμαθε, ότι τα λάθη είναι ανθρώπινες αδυναμίες. Όμως η συγγνώμη, η μετάνοια και η αναγέννηση τα εξαφανίζει από την ζωή μας. 


  1. 17.Σήμερα έμαθα, ότι ο μεγαλύτερος πλούτος ενός ανθρώπου, είναι να κάνει το θέλημα του Θεού, είναι ο πνευματικός πλούτος. Ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχουν χρήματα αλλά ζουν πυρίκαυστα; Τυχεροί είναι αυτοί, που σπουδάζουν την Σοφία του Θεού και έχουν και χρήματα. Τα χρήματα με αυτόν τον τρόπο, μετατρέπονται σε ευλογία, ενώ χωρίς Θεό, γίνονται κίνητρο για να γίνει κάποιος άφρονας. Σήμερα γνώρισα, ότι ο μεγαλύτερος πλούτος, δεν βρίσκεται στο υλικό στοιχείο, στις καλές γνωριμίες, στον ουρανό, στην θάλασσα ή στα έγκατα της γης, αλλά βρίσκεται μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού, το οποίο εύκολα όλοι μας μπορούμε να έχουμε στα χέρια μας, με σκοπο να μεταγγίσουμε την δική του Σοφία στο νου μας, ώστε ο νους μας να γίνει νους Χριστού. Αμήν. 


  1. 18.Σήμερα έμαθα από τον Θεό, ότι οι φωτεινοί αλλά και φωτισμένοι άνθρωποι, είναι οι ταπεινοί. Και ο λόγος, διότι όπου περνά η ταπείνωση, ο Θεός πληρώνει. Οι ταπεινοί έχουν χαρά, διότι είναι ταπεινοί, οι ταπεινοί έχουν Θεό, διότι ο Θεός σε αυτούς ευαρεστείται. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στην γη, είναι οι ταπεινοί άνθρωποι και ο λόγος, διότι γνώρισαν τον Θεό και στην συνέχεια γνώρισαν τον τρόπο, για να  διορθώσουν τον εαυτό τους. 


  1. 19.Σήμερα γνώρισα, ότι η καλή γνώση, έρχεται στην ζωή μας μέσα από την εμπειρία. Σε αυτή κρύβεται η Σοφία του Θεού που καταλήγει, στο παθαίνω και μαθαίνω. Όμως γνώρισα και κάτι άλλο, πιο σπουδαίο. Αυτό είναι, η Σοφία του Θεού, που δημιουργεί μεγάλη εμπειρία και έρχεται στην ζωή μας από το ακούω και μαθαίνω και όχι από το παθαίνω και μαθαίνω. Με αυτήν την Σοφία, γλιτώνεις πολύ πόνο, πολλά λάθη, πολύ χρόνο στο να αναλώνεσαι με τα λάθη, με το ψέμα, με τους εγωισμούς, με τους άλλους.


  1. 20.Σήμερα, όταν λέω «όχι» σε κάτι που θέλει κάποιος, το λέω με αγάπη, δεν το λέω με θυμό ή με εγωισμό ή με πονηρό σκοπό, και όταν λέω «ναι», πάλι με αγάπη το λέω. Είναι πολλοί, που θέλουν τάχα να σε διορθώσουν, και σε προσβάλουν, σε μειώνουν, σε συκοφαντούν κλπ. Αυτός ο τρόπος δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο σε σύγκρουση και σε διάλυση, ακόμα και των απλών πραγμάτων που έχτισαν την όποια σχέση.



  1. 21.Όταν καταλαβαίνω ότι δεν με θέλουν, ότι δεν με ακούν, ότι δεν με υπολογίζουν ή ότι δημιουργώ προβλήματα σε κάποιους, έμαθα να σιωπώ και να φεύγω από κοντά τους χωρίς θόρυβο. Δεν πεισμώνω, δεν θυμώνω, δεν διαπληκτίζομαι. Είναι πολλοί που δεν καταλαβαίνουν, ποιος τους θέλει και ποιος όχι. Αυτό είναι κατάντια, και δεν σταματούν να έχουν λόγο στην ζωή σου, αν τους αφήσεις. Φαντάσου ότι αυτοί θέλουν να κάνουν και τους σοφούς, ενώ δεν καταλαβαίνουν ουτε τα απλά, το ποιος τους θέλει και ποιος όχι.


  1. 22.Σήμερα, γνωρίζοντας τον Θεό, κατάλαβα ότι η ζωή είναι μικρή και πως αν έχεις το πνευμα του Θεού, θα είναι ένα όμορφο και σύντομο ταξίδι η ζωή μας, με υπέροχη θέα. Φτάνει να ανοίγεις τα παράθυρα του Θεου ποτέ πότε, και να αντικρίζεις καθημερινά την Σοφία του.



Όταν ξεκινάς με αυτό το μυαλό, μπορεί να γίνει μεγάλη η ζωή σου με τον Θεό, είναι γραφικό «εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ! ἐπὶ ὀλίγα ἦς πιστός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω·» (Ματθ. 25:21). Να εκτιμήσουμε τα λίγα, δηλαδή τα 80, 90 ή 100 χρόνια, για να γίνουν αιώνια, άπειρα. Αν σε όλη μας την ζωή γκρινιάζουμε, τι τα θέλουμε τα πολλά χρόνια; Δεν ωφελεί η αιώνια γκρίνια. Ένα μεγάλο μέρος που δημιουργείται στην ζωή μας ο θάνατος, οφείλεται στην γκρίνια που έχουμε, στην κρίση, στοις φοβίες, στην απληστία, στον εγωισμό και στην ταλαιπωρία που προκαλούμε στους άλλους με τον εγωισμό μας, αφού θέλουμε όλα να τα ελέγχουμε. Ο θάνατος αναφέρεται μέσα στον Λόγο του Θεού ότι «είναι εις χείρας ημών». Ο τρόπος; Με την γλώσσα η οποία δεν ξέρει τι λέει και το μυαλό το οποίο δεν ξέρει τι θέλει ενώ όλα τα έχουμε. Ας μάθουμε να λέμε ευχαριστώ στον Θεό και στους ανθρώπους. Ο Θεός μάς έκανε λογικά όντα, για να εξελιχθούμε στην δική του Σοφία και όχι στην χαζομάρα. Ο Θεός μάς χάρισε την δημιουργία, ο Θεός μάς χάρισε το παιδί του. Αν όλα αυτά δεν τα καταλαβαίνω, ε τότε αυτοκτονώ μόνος μου και την σκανδάλη την πατάω κάθε μέρα, διότι ο θάνατος έρχεται σιγά σιγά, με τον τρόπο που ζούμε. Ας πούμε και ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους, στην οικογένειά μας, στους φίλους μας, ακόμα και στους εχθρούς μας, διότι εμείς γνωρίζουμε οτι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, κλπ. 

Καταλήγουμε, ότι καλό είναι λοιπόν, να αγαπάς τον Θεό, να αγαπάς τους ανθρώπους, να προσέχεις τον εαυτό σου, να είσαι ερωτευμένος με το θέλημα του Θεού που καταλήγει στην ζωή και στην αφθαρσία. Και τελευταία να μάθουμε να μην πολεμάμε το κακό, διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Μπορεί κάποια στιγμή στην ζωή σου να συμβούν πράγματα που δεν θέλεις, κάνε υπομονή, αυτά θα σε σπουδάσουν και θα φύγουν. Αν δεν σε σπουδάσουν αυτά, θα σε οδηγήσουν ή θα με οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Μη γένοιτο. Το κακό θα νικηθεί μόνο του, ο τρόπος, νίκα το κακό με το καλό. Για παράδειγμα λέμε, αυτός ο καφές είναι πικρός. Ωραία, μην γκρινιάζεις, βάλε απλά ζάχαρη. Λέμε, αυτό το φαγητό είναι ανάλατο, ωραία, απλά και εδώ βάλε αλάτι. Με αυτόν τον τρόπο, θα γίνει ο καθένας ένα σκεύος εκλογής, ένας άνθρωπος γεμάτος με Σοφία και ζωή άφθαρτη. Όλα μπορούν να λάβουν χώρα στην ζωή μας, αρκεί να πιστέψουμε αλλά και να μπούμε στην λογική του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.


Tags
Νεότερη Παλαιότερη