Η αξία του Πνεύματος
Αυτό που κάνει διαφορετικό τον έναν άνθρωπο από τον άλλον, είναι το πνεύμα. Οι σκέψεις αυτές είναι διαφορετικές. Το πνεύμα λοιπόν, αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα στην ζωή μας. Άρα, αφήνουμε το σώμα στην άκρη και επικεντρωνόμαστε στο πνεύμα, ο Κύριος είπε «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63). Τώρα ρωτάμε, από πού έρχεται αυτό το πνεύμα, πώς έρχεται αλλά και πώς ενεργεί; Για να τονίζει ο Κύριος «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63), αφήνει να εννοηθεί, ότι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο, διαχειριστή της ίδιας του της ενέργειας, η οποία όπως μας φανέρωσε πάλι ο ίδιος, εμφανίζεται δια του Λόγου. Ο Λόγος που έχουμε, δημιουργεί από το μηδέν ενέργεια, και η ενέργεια αυτή ζωοποιεί τα πάντα. Όσα βλέπουμε γύρω μας είναι ενέργεια. Η ενέργεια του Θεού, περισσότερο από όλα ζωοποιεί τον άνθρωπο. Και η ενέργεια αυτή βρίσκεται στην Σοφία του Θεού, στον Λόγο του Θεού. Δεν είναι τυχαίο που ο Ιωάννης ο Θεολόγος ξεκινά το δικό του Ευαγγέλιο από το «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ιω. 1:1). Εμείς, χωρίς ακόμα να αντιληφθούμε την ενέργεια που έχει ο Λόγος, αν και βλέπουμε τα θετικά αποτελέσματα αυτού στην ζωή μας, δεν του δίνουμε μεγάλη αξία. Πιστεύω ότι σήμερα ωριμάσαμε πνευματικά και πρέπει να εμπιστευτούμε τον Άγιο Λόγου του Θεού και να συνδιαλαγούμε μαζί του. Ο Λόγος του Θεού, μάς φανερώνει «βλέπετε τί ἀκούετε.» (Μαρκ. 4:24), αλλά και «βλέπετε οὖν πῶς ἀκούετε·» (Λουκ. 8:18). Το ότι σήμερα κάνουμε μαθήματα εδώ, είναι διότι ο Θεός μάς αποκάλυψε τον τρόπο που πρέπει να ζήσουμε, δηλαδή το τι να ακούμε, το τι να λέμε και το πώς να ενεργούμε. Ο Κύριος τόνισε «Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται·» (Ματθ. 6:22), «ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;» (Ματθ. 6:23). Να είναι τόσο απλό και εμείς να δυσκολευόμαστε τόσο πολύ; Να δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να διεργαστούμε τα ερεθίσματα που δεχόμαστε, και τούτο να συμβαίνει εξαιτίας της πνευματικής καλλιέργειας ενός ή πολλών ανθρώπων; Αλλιώς αντιλαμβάνεται ένας αγαθός άνθρωπος του Θεού τα πράγματα που συντελούνται γύρω του και αλλιώς ένας πονηρός. Μάλιστα και το περιβάλλον που ζούμε, συμβάλλει καθοριστικά στην εξέλιξή μας, θετικά ή αρνητικά. Για μια ποιοτική ζωή, χρειάζονται λόγοι υγιείς, ακούσματα αγιοπνευματικά, ερευνητικά, φιλοσοφικά, επιστημονικά και ειρηνικό περιβάλλον χωρίς συγκρούσεις. Όσοι θέλουν να θυμώνουν, να κρίνουν, να βλέπουν λάθη, στο τέλος χωρίς να το καταλάβουν δαιμονίζονται. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου, που είναι μακριά από την λογική του Θεού, με την πάροδο του χρόνου γίνεται λέσχη δαιμονίων, η οποία του δημιουργεί προβλήματα. Φυσικά ο άνθρωπος δίνει το δικαίωμα, χωρίς να το καταλαβαίνει. Μάλιστα απορεί «γιατί έχω αυτό ή το άλλο;» και η απάντηση είναι, ότι δεν συλλέγει αγιοπνευματικά κίνητρα αλλά αρνητικά, με τα οποία είναι γεμάτος ο κόσμος μας. Σε άλλο σημείο ο Λόγος του Θεού μιλάει για την γλώσσα, δηλαδή τι λέμε. Βάσει του Λόγου του Θεού, η γλώσσα είναι «ἀκατάσχετον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου. ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν καὶ πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ᾿ ὁμοίωσιν Θεοῦ γεγονότας·» (Ιακ. 3:8-9). Φυσικά δεν φταίει η γλώσσα αλλά ο τρόπος που έχει μεγαλώσει ένας άνθρωπος. Μάλιστα ο εγωισμός μας έχει περάσει την κεφαλή μας και κάνουμε τους ξερόλες. Ο εγωισμός είναι σήμερα η μεγαλύτερη αιτία όλων των πνευματικών και βιολογικών προβλημάτων μας. Έγινε ο εγωισμός σήμερα πανθρησκεία. Μπορεί κάποιος να λέει ότι είναι χριστιανός κι ότι εκκλησιάζεται, αλλά όμως να μην έχει καμία σχέση με τον Θεό, με τον άγιο χριστιανισμό. Αν το ψάξει κάποιος, θα καταλάβει ότι στην ζωή μας δεν συμβαίνουν πράγματα τυχαία. Όλα έχουν κάποια αιτία, την οποία την δημιουργεί η άγνοιά μας. Σήμερα καταλαβαίνουμε βάσει του Λόγου του Θεού, ότι η ζωή και ο θάνατος είναι εις χείρας ημών. Το τι κάνουμε, το τι λέμε και το τι ακούμε, να είμαστε σίγουροι, ότι θα γίνουν αιτία για την όποια εξέλιξή μας, θετική ή αρνητική. Στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δώσει όλες τις απαντήσεις, που αν κάποιος τις μελετήσει, θα μπορέσει να βρει λύση σε όλα τα προβλήματά του. Επίσης να μην νομίζουμε, ότι ό,τι συμβαίνει στην ζωή μας, είναι θέλημα Θεού. Να ξέρουμε ότι τα περισσότερα είναι θελήματα δικά μας. Όλοι ξέρουμε ότι ο Θεός καθορίζει την ζωή μας, αλλά μας χάρισε και ελεύθερη βούληση η οποία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί με σύνεση, με Σοφία, με σπλάχνα Χριστού, με αγάπη η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Εμείς όλοι, όσο και αν δεν θέλουμε να το καταλάβουμε, είμαστε γέννημα του Λόγου και της αγάπης του Θεού. Ο Θεός - Πατέρας είπε λόγο και ξεδιπλώθηκαν σύμπαντα. Αυτός είπε «γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς.» (Γεν. 1:3), καθώς «ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γεν. 1:26). Όταν η ελευθερία γίνεται από εμάς κακή χρήση, τότε οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Όταν όμως συλλάβουμε τον ηθικό νόμο του Θεού, που βρίσκεται μέσα στον Λόγο του Θεού, τότε η ζωή μας αποκτά ενδιαφέρον, βρίσκουμε κίνητρα, ζούμε με Σοφία, και τελευταία τείνουμε με όρεξη και με δύναμη να υλοποιήσουμε τους στόχους μας που είναι το «θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλμ. 81:6). Σήμερα εμείς με το κάλεσμα που λάβαμε, γνωρίζουμε ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, και μάλιστα μάθαμε και τον τρόπο να νικάμε. Ο τρόπος είναι ένας και είναι το νίκα άνθρωπε το κακό με το καλό. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια αγώνα, βλέπουμε ότι καταφέραμε πολλά, αφού αλλάξαμε την ζωή μας, αλλάξαμε τον τρόπο σκέψης μας από αρνητικό σε θετικό, αλλάξαμε φίλους, αλλάξαμε περιβάλλον, αφού δημιουργήσαμε αγιαστήρια. Σήμερα, με την Σοφία του Θεού, είδαμε ότι ακόμα και τα προβλήματα, δεν τα βλέπουμε σαν ένα εμπόδιο στην ζωή μας αλλά σαν ένα δώρο του Θεού, αφού είναι τα μόνα που σε κάνουν να παίρνεις φόρα και να σηκώνεις το ανάστημά σου και να νικάς δια του Χριστού τους φόβους σου, οι οποίοι πολλές φορές εκδηλώνονται με ασθένειες στο σώμα μας. Σήμερα οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους, δεν είναι εωσφορικές και εγωιστικές αλλά χριστοκεντρικές, οι επιδιώξεις μας δεν έχουν μέσα τους μόνο το «εγώ» αλλά στεγάζουν και το «εμείς». Παρατηρούμε, ότι αν και σε πολλά έχουμε θετικά αποτελέσματα, παρ' όλ' αυτά δεν μπορέσαμε να αποκωδικοποιήσουμε, αλλά και να εξουσιάσουμε αυτό για το οποίο ο Θεός μάς κάλεσε. Δηλαδή να ζήσουμε αιώνια, μεταστοιχειώνοντας το σώμα μας από φθαρτό σε άφθαρτο. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.