Όταν λέμε σε αγαπώ, να γνωρίζουμε τί λέμε.

 

Όταν λέμε σε αγαπώ, να γνωρίζουμε τί λέμε.

Αγάπη: Η αγάπη μακροθυμεί, μακριά θυμώνει, με αποτέλεσμα να διασφαλίζει την ειρήνη του Χριστού, την μακροημέρευση, την ζωή την αιώνια. Η αγάπη αγαθοποιεί. Αυτός ο καρπός σε απαλλάσσει από το δαιμόνιο της πονηρίας το οποίο είναι ένα από τα πρόσωπα του εωσφόρου. Η αγάπη δεν φθονεί. Ο φθόνος χύνει τοξίνη στο αίμα και το δηλητηριάζει, δημιουργεί σύγχυση στον εγκέφαλο, προκαλεί εμφράγματα, δημιουργεί πίεση, θρόμβους, πολλές εκφυλιστικές-ψυχολογικές ασθένειες, διότι ο φθονερός βλέπει τα πάντα λάθος. Είναι με λίγα λόγια καταστροφικά τα αποτελέσματα του φθόνου. Ο Θεός να φυλάξει τον ανθρωπο του Θεού από τον φθόνο. Η αγάπη δεν αυθαδιάζει. Ο ανθρωπος του Θεού δεν υποτιμά κανέναν, σέβεται τον κάθε ανθρωπο, τιμά τον κάθε ανθρωπο χωρίς να προσωποληπτεί, δεν μιλάει έντονα, άσχημα, προσβλητικά για κανέναν ανθρωπο, φίλο ή εχθρό. Η αγάπη δεν ασχημονεί. Ο ανθρωπος του Θεού δεν κάνει μορφασμούς υποτιμητικούς. Η αγάπη δεν ζητεί τα εαυτής, εργάζεται με θυσία στα πάντα. Ο ανθρωπος του Θεού είναι δοτικός σε ό,τι έχει, πνευματικό ή υλικό, χωρίς να κλαίγεται, χωρίς να απαιτεί, χωρίς να λέγει συνέχεια τι έκανε για τον συνάνθρωπο. Είναι πολλοί, που όταν κάνουν κάτι καλό, το διατυμπανίζουν παντού και αν δεν τους ανταποδοθεί το καλό, τότε εξαπολύουν δριμύ κατηγορώ, αποδεικνύοντας ότι δεν το έκαναν με αγάπη αλλά με σκοπό που απέβλεπε σε ανταπόδοση. Δεν είναι δυνατόν να λες ότι είσαι ανθρωπος του Θεού και να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο. Η αγάπη, όταν είναι του Θεού, δεν χαίρει με το κακό που συντελείται γύρω της, ούτε χαίρει με το ψέμα, αλλά λυπάται που ο ανθρωπος δεν μπόρεσε να ελευθερώσει τον εαυτό του και να πάψει να ζει στο ψέμα, να ζει μακριά από τον Θεό. Η αγάπη συγχαίρει και χαίρεται όταν διατυπώνεται η αλήθεια, διότι η αλήθεια είναι του Θεού και αυτή μένει στον αιώνα τον άπαντα. Καλούμαστε σήμερα όλοι, να εντάξουμε τον Χριστό στη ζωή μας και να γίνουμε αλήθεια, αμήν. Η αγάπη ανέχεται τα πάντα, διότι όλα συντελούν για τον ανθρωπο του Θεού προς την δόξα του Θεού και την αναγέννηση του ανθρώπου, γνωρίζοντας ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Μέσα από το καλό και το κακό συντελείται η αναγέννηση. Γι’ αυτό τα πάντα ανέχεται χωρίς να θυμώνει, χωρίς να κρίνει, χωρίς να ανταποδίδει. Ο Χριστός δίδαξε ημάς «ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει» (Α Πε. 2:23). Η αγάπη τα πάντα πιστεύει, διότι ο ανθρωπος του Θεού δεν έχει δόλο. Είναι σαν ένα μικρό παιδί, που ό,τι και να του πει κάποιος, αυτός το ακούει, το σέβεται, το πιστεύει, όμως έχει επιλογή αν θα πρέπει να το ακολουθήσει ή όχι. Απλώς το πιστεύει. Και αν του πει κάποιος κάτι το οποίο αποδειχθεί ότι είναι ψέμα, ο ανθρωπος του Θεού πάλι δεν το φανερώνει, δεν το εμπαίζει, δεν το κατηγορεί. Η αγάπη έχει αρχές. Αυτές είναι: βλέπε, άκου, σιώπα. Η αγάπη πάντα ελπίζει. Η ελπίδα είναι αυτή η οποία σιγά-σιγά μεταβάλλεται σε πίστη. Οι συνθήκες της ζωής δεν είναι ακόμη συνθήκες για να αποδεχτούν όλοι την αλήθεια και να γίνει ο κόσμος ένας επίγειος παράδεισος. Όμως η αγάπη ελπίζει, και αυτός που ελπίζει, αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις έτσι ώστε να συντελεστούν και να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα. Η αγάπη τα πάντα υπομένει και ο λόγος, διότι η υπομονή είναι παιδί της αγάπης. Μέσω αυτής εκδηλώνει ο Θεός και ο ανθρωπος του Θεού την αγάπη τους, αφού η υπομονή τους απεδείχθη ότι φτάνει μέχρι την θυσία. Η αγάπη ζει για τον ανθρωπο του Θεού κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και εργάζεται αδιάλειπτα για το καλό. Ας έχουμε υπομονή μέχρι τέλους. Είναι γεγραμμένο, «ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. 24:13) καθώς, «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν» (Λουκ. 21:19). Γένοιτο, αμήν. Η αγάπη δεν χάνει τη δύναμή της. Αυτός που την έχει, δεν παθαίνει πτώση, αφού έχει γίνει ένα με τον Θεό. Όταν συνέχεια αντιμετωπίζουμε δυσχέρειες εξαιτίας του συστήματος του κόσμου ή του περιβάλλοντός μας, αφήνεται να εννοηθεί ότι απέχουμε από την αγάπη. Όταν όμως όλα γύρω μας αλλάζουν προς την αγάπη, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός ζει μέσα μας, ότι γίναμε αγάπη. Με την αγάπη θα λάβουν χώρα πολλά γεγραμμένα. Αυτή είναι η δύναμη που θα ανατρέψει τον κόσμο γύρω μας και θα τον κάνει άγιο. Όταν καταλάβουμε την αγάπη μεταξύ μας και επιδιώξουμε αυτήν, τουλάχιστον ο χριστιανικός κόσμος, όλες οι προφητείες οι οποίες αναφέρονται στην Γραφή και τρομοκρατούν μόνο και μόνο στο άκουσμά τους, δεν θα λάβουν χώρα. Πολλοί λένε, ότι αυτά που είπε ο Χριστός θα γίνουν. Ας γνωρίζουν, ότι ο Θεός δεν έχει εγωισμό. Ο Θεός έχει επιλογές. Ο Θεός αλλάζει. Ο Θεός δεν διέπεται από τη λογική του «αποφασίζω και διατάζω». Ο Θεός συνδιαλέγεται. Ο Θεός διέπεται από σοφία, από ελευθερία και από αγάπη. Ας θυμηθούμε τι είπε στον Ιωνά και πώς άλλαξε μετά, αφού δεν κατέστρεψε την Νινευή. Ας ενθυμηθούμε πώς ελεούσε όσους μετανοούσαν. Εγώ πιστεύω ότι το ανθρώπινο γένος θα συνέλθει και η αγάπη θα επικρατήσει και μεταξύ των αρχόντων της γης, διότι θα δουν ότι τα συμφέροντα και ο εγωισμός θα καταστρέψουν τα πάντα. Μη γένοιτο! Η αγάπη είναι η μοναδική γλώσσα που θα επιλέξει ο Θεός να υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων, θα είναι η αιώνια γλώσσα με την οποία θα επικοινωνούμε μεταξύ μας, ώστε να γίνει ένα έθνος, ένας λαός, ένας ανθρωπος, ο ανθρωπος του Θεού. Αμήν. Η αγάπη εξασφαλίζει το «ἵνα ὦσιν ἓν» (Ιω. 17:22) μεταξύ μας αλλά και την άφθαρτη ζωή. Η αγάπη έχει «πᾶσαν τὴν γνῶσιν» (Α Κορ. 13:2), διότι ο άνθρωπος του Θεού ζει μέσα του την ολοκληρωμένη σοφία του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.