Βάσει του Λόγου του Θεού, έχουμε το δικαίωμα να ερευνούμε τον Θεό και τα βάθη αυτού. Πέρα από την έρευνα, θα πρέπει να αποφύγουμε όλα όσα δεν είναι και δεν ανήκουν στο θέλημα του Θεού, με βασικότερο όλων των κακών, την κρίση. Και ο λόγος, διότι βάσει του Λόγου του Θεού, όποιος κρίνει, απλά πεθαίνει. Ο λόγος που η κρίση φέρνει τον θάνατο, είναι διότι αυτός που κρίνει, χωρίζεται από την αγάπη. Όποιος δεν έχει αγάπη, δεν ζει, αλλά και όσο ζει, με την κρίση, με το να βλέπει λάθη, απλά ζει πυρίκαυστα, αφού όλοι και όλα τον πειράζουν. Ο Λόγος του Θεού δίνει εντολή στο θέμα της κρίσης και ισχύει για όλους τους ανθρώπους. Ποια είναι αυτή η εντολή; «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7:1), «σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει·» (Ρωμ. 14:4), «Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε, πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις·» (Ρωμ. 2:1). Ουδείς, αν και λέμε ότι είμαστε εξελιγμένοι, δεν κατάλαβε ένα πράγμα, ότι πίσω από όλα κρύβεται ο Θεός και συγκεκριμένα η αγάπη. Αν καταλάβουμε, ότι η αγάπη τα πάντα στέγει, τότε ο κόσμος θα γίνει μία ποίμνη, με έναν ποιμένα, τον Χριστό, την αγάπη. Τουλάχιστον για αρχή εμείς οι χριστιανοί, να το καταλάβουμε, ώστε να βγάλουμε καθετί που μας χωρίζει, διότι αν δεν καταλάβουμε, εμείς που θέλουμε να λεγόμαστε παιδιά Θεού, ότι ο Χριστός, η αγάπη είναι η μόνη παροχή ρεύματος για όλους τους ανθρώπους, τότε τα πνευματικά μας αποτελέσματα θα είναι μηδαμινά και οι στόχοι μας ανέφικτοι. Όσοι μελετούν το Ευαγγέλιο του Χριστού, καταλαβαίνουν ότι ο Λόγος του Θεού έχει την μεγαλύτερη ενέργεια, είναι γραφικό «φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καταργήσαντος μὲν τὸν θάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου.» (Β Τιμ. 1:10). Ακόμα, μέσα στο Ευαγγέλιο του Χριστού μάθαμε για τον Λόγο και την εξουσία αυτού σε όλη την κοσμογονία, είναι γραφικό «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.» (Ιω. 1:1) καθώς «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63). Δηλαδή, όπως το ρεύμα στις οικιακές συσκευές δίνει ζωή, ενέργεια και κάνουν διάφορες δουλειές, έτσι και εμείς. Οι άνθρωποι έχουν δύο κοινά: το ένα είναι η ύλη, ότι δηλαδή είμαστε φτιαγμένοι από χώμα, και το δεύτερο, ότι παίρνουμε όλοι ζωή από την αγάπη του Θεού. Αυτό σημαίνει και Χάρη, διότι ο Θεός βρέχει για δικαίους και αδίκους. Όλους, η Χάρη του Θεού τους ζωοποιεί. Αν δεν καταλάβουμε, ότι πίσω από την ετερότητα, πίσω από την διαφορετικότητα, βρίσκεται η αγάπη, ο Θεός, τότε δεν θα γίνουμε και εμείς θεοί. Φυσικά οι ευκαιρίες θα δοθούν, ώστε να αλλάξουμε. Όμως μερικοί, αν και θέλουν να αλλάξουν, δεν θα μπορέσουν ποτέ, διότι τα πάθη, οι αδυναμίες, τούς έχουν εγκλωβίσει. Ίσως ο Θεός να τους οδηγήσει στην ζωή με την μετάνοια της τελευταίας στιγμής. Βέβαια όποιος έχει προορισμό σωτηρίας, θα κάνει υπέρβαση αντλώντας δύναμη από τον Λόγο του Θεού και θα τα καταφέρει. Όλοι μπορούμε να τα καταφέρουμε, διότι κοντά μας είναι ο Θεός. Εγώ βλέπω καμια φορά, άμα απελπίζομαι, ότι ο Θεός έχει τον δικό του τρόπο να με επαναφέρει, με ένα χαμόγελο, με ένα λόγο, είναι πολύ απλό γι’ αυτόν. Με αυτόν τον τρόπο φεύγω από την απελπισία ή τον όποιο προβληματισμό και καταλαβαίνω, ότι μπορώ να πετύχω αυτό που μου ενέπνευσε, διότι δεν θα γίνει με την δύναμη την δική μου αλλά με την δική του. Αυτό μου δίνει ελπίδα και με κάνει να πιστεύω, ότι μπορώ να πετύχω τον όποιο στόχο μού καθορίζει ο Πατέρας – Θεός. Και αυτός, αυτό το λέει σε όλους μας, ότι δηλαδή μπορεί ο καθένας να γίνει κληρονόμος, συγκληρονόμος αλλά και συμμέτοχος της μεγάλης δόξης του Θεού – Πατέρα. Όλα τα μπορούμε με τον Κύριο στην ζωή μας. Γι’ αυτό ποτέ να μην αφαιρούμε την παντοδυναμία του Θεού. Εδώ θα δώσουμε τώρα μερικές συμβουλές, οι οποίες θα μας βοηθήσουν στον αγώνα μας:
Να μην μιλάμε αρνητικά αλλά ούτε για τον διάβολο, διότι όταν μιλάμε για τον διάβολο, γινόμαστε διάβολοι ενώ όταν μιλάμε για τον Θεό, γινόμαστε θεοί. Ο Χριστός δεν θέλει απλώς μια αγαθή, καλή προαίρεση ή προθεση. Ο Χριστός μάς θέλει ολόκληρους, ψυχή και σώμα. Μάλιστα μας δίνει και όλα τα εργαλεία του Λόγου που χρειαζόμαστε, ώστε να γκρεμίσουμε από τον νου μας το κράτος του θανάτου. Ο Απ. Παύλος, όταν γνώρισε τον Χριστό, θεώρησε και ονόμασε σκύβαλα, όσα ήξερε μέχρι εκείνη τη στιγμή στη ζωή του. Εμείς το νιώθουμε αυτό; Να ξέρουμε, ότι το σώμα που ζει το λάθος, ζει την αποσύνθεση, ζει τον θάνατο κάθε στιγμή. Όταν τα πάθη, οι κακές επιθυμίες, η αμαρτία, η άγνοια, ο εγωισμός κλπ. υπάρχουν στον νου μας και εκδηλώνονται στο σώμα μας, τότε να ξέρουμε ότι απέχουμε από τον Θεό. Αδέλφια μου, τα έργα των ανθρώπων του Θεού διέπονται από σοφία Θεού με δυνάμεις Θεού. Η παρουσία του Χριστού στον κόσμο, υφίσταται όχι μόνο μέσα στον άνθρωπο που συνταξιδεύει μαζί του πνευματικά, αλλά και σε όλη την κινούμενη μάζα της φύσης αλλά και της ολικής μάζας του σύμπαντος, η οποία βρίσκεται εντός του χώρου γαλαξίας αλλά και εκτός. Όλα φωνάζουν, ζει Κύριος! Ο Χριστός είναι η αρχή, η μέση και το τέλος όλης της έμψυχης, λογικής, άλογης και υλικής Δημιουργίας, είναι γραφικό «πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.» (Ιω. 1:3). Και είναι απολύτως βέβαιο, ότι τα πάντα μόνο δια του Χριστού καθαγιάζονται και ζωοποιούνται, αφού η λογική του, η σοφία του, η στάση ζωής του αλλά και η επίδρασή του δια του Λόγου του πάνω σε όσους τον γνώρισαν προσωπικά αλλά και μετέπειτα σε όσους τον γνώρισαν δια Πνεύματος Αγίου, τους επηρέασε ριζικά, αφού τους μετάλλαξε πνευματικά, από ανόργανα άβουλα όντα με περιορισμένες δυνατότητες σε οργανικά και ενόργανα πνευματικά όντα, σε θεούς με λογική Θεού. Με την συνεχόμενη αναγέννησή τους πάνω στις αρχές του Πατέρα προσδιορίζονται και καθορίζονται στους ανθρώπους του Θεού απεριόριστες δυνατότητες, οι οποίες εξασφαλίζονται στη ζωή τους δια του ενυπόστατου Λόγου του, ο οποίος Λόγος ζωοποιεί και υλοποιεί το αγαθό μέσα μας, το οποίο διά του Χριστού καθαγιάζει το σώμα μας με φυσική συνέπεια να γίνονται οι άνθρωποι του Θεού κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι αυτού του Θεού. Συνδημιουργοί γίνονται, όσοι μετανοούν και στην συνέχεια σιωπούν σπουδάζοντας την σοφία του Θεού. Για να καταφέρουμε να μετέχουμε της μεγάλης δόξης του, χρειάζεται να σηκώσουμε το ανάστημά μας, «ἀνακύψατε» (Λουκ. 21:28) και να ξεκινήσουμε αγώνα πνευματικό, κάνοντας ας το πούμε έτσι, μια μικρή επανάσταση. Να φύγουμε από ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να έχουν επιστασία στην ζωή μας. Επανάσταση δεν είναι να σε κατευθύνει κάποιος και να εκτελείς τις δικές του εντολές, νομίζοντας αυτός ότι είναι του Θεού. Η σωστή επανάσταση είναι να γίνεις προσωπικότητα και να συμμετέχεις, αν χρειαστεί, στην ζωή του άλλου, αν σου το επιτρέπει, για να γίνει ότι είσαι εσύ, ούτε παρακάτω ούτε παραπάνω. Όλα να γίνονται μέσα από την ελεύθερη βούληση, με σκοπό να αποκτήσει και ο φίλος την δική του προσωπική σχέση με τον Θεό. Ο Θεός ήρθε στον κόσμο, για να καταργήσει την αμαρτία και να δημιουργήσει απλά θεούς σύμμορφους. Αν ο Θεός επιδίωκε την υποταγή μας, δεν θα ήταν Θεός αγάπης αλλά Θεός συμφερόντων. Όμως απεδείχθη, ότι είναι πραγματικά Θεός ο Πατέρας μας, διότι σε οδηγεί στην θέωση. Μάλιστα σου μοιράζει τα πάντα, υλικά και πνευματικά, αφού σε κάνει σύμμορφο. Στη συνέχεια σε κάνει κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της μεγάλης δόξης του. Ο υποκριτής δεν θυσιάζει τίποτα. Κάποτε μου είπε ένας αδερφός, «δεν μου αρέσει να είμαι υπάλληλος, θέλω να είμαι αφεντικό». Σωστά. Όλοι να γίνουμε αφεντικά και ο ένας να μοιράζεται με τον άλλον την πνευματική αλλά και την υλική του ευλογία, ας είναι διαφορετικές. Εξάλλου το διαφορετικό φανερώνει πολύ Θεό. Εμείς στην Φωνή Θεού, εξασφαλίσαμε μέσα από τον Λόγο του Θεού την σοφία του Θεού, η οποία μας χαρίζει πνευματική δυνατότητα που μας ενώνει όλους. Αυτή λέγεται ετερότητα. Η ετερότητα να γίνει ενότητα. Με αυτήν την αρχή στη ζωή μας, γινόμαστε η Εκκλησία της Φιλαδέλφειας, είναι και γραφικό «ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.» (Ιω. 13:35). Αλλά και εντολή Χριστού είναι, να μην γίνουμε δάσκαλοι κανενός αλλά όλοι να έχουμε δάσκαλο τον Χριστό και μεταξύ μας να είμαστε όλοι φίλοι, «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.» (Ματθ. 23:8). Όλα αυτά μπορεί να τα εξασφαλίσει στην ζωή μας ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή. Αποδεικνύεται καθημερινά, ότι η Αγία Γραφή έχει όλες τις λύσεις. Μάλιστα είναι το μόνο βιβλίο που ο συγγραφέας του, ο Θεός αλλά και ο πρωταγωνιστής, δηλαδή ο δάσκαλος - Χριστός που το έγραψαν και το παρουσίασαν, είναι πάντοτε παρών, όταν το μελετάς σε προσωπικό επίπεδο ή δια Πνεύματος Αγίου. Τα ερωτήματα που γεννά η μελέτη σε όλους μας, βρίσκουν δια Πνεύματος Αγίου απαντήσεις. Μάλιστα έχει την ικανότητα ο δάσκαλος - Χριστός να είναι ταυτόχρονα παρών σε όλους όσους το διαβάζουν σε όλον τον κόσμο. Έχουμε ακούσει το «ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών». Μάλιστα, για την Αγία Γραφή θα πρέπει κάποιος να μιλάει όχι μόνο με τα λόγια ή από τον άμβωνα, αλλά και με την ζωή του, αν θέλει να έχει εξέλιξη Θεού ο ίδιος ή το έργο του. Έχει αποδειχθεί από πολλά σκεύη εκλογής τα οποία αφιερώθηκαν, ότι όποιος ζει με τον Χριστό, ζει μια τρέλα, ζει αγάπη και αγάπη θα έχει μέσα του και για όλη την Δημιουργία. Όποιος ζει με τον Λόγο σε καθημερινή βάση, ζει μέσα του ο Θεός, ζει τον παράδεισο, «ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.» (Λουκ. 17:21). Η ζωή με τον Χριστό είναι διαφορετική όταν την συγκρίνουμε με τη ζωή που είχαμε στην άγνοια. Η ζωή με τον Χριστό είναι χαρά, είναι φως, είναι αναγέννηση, είναι αγαλλίαση, είναι ανάσταση, είναι ζωή αιώνια, άφθαρτη, είναι θείος έρωτας, είναι γλυκασμός. Η ζωή με τον Χριστό σε κάνει να λαμπυρίζεις ολόκληρος. Χωρίς Χριστό, η ζωή γίνεται εωσφορική, θολώνει ο νους του ανθρώπου, ζει πυρίκαυστα, καθετί που κάνει, τον οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν Χριστό, καταλήγουν να έχουν φανατισμό με τους τύπους των δογμάτων, καταλήγουν σε ανθρώπους που τους το παίζουν ανώτεροι, καταλήγουν σε οργανώσεις, στην υπακοή όχι αφιερωμένων ανθρώπων αλλά υποκριτών οι οποίοι όλο κρύβονται και φίλοι δεν γίνονται. Είναι ψυχολογικά άρρωστοι (αφού δεν έχουν τον Χριστό), όσοι υπηρετούν τα παραπάνω. Ουδείς υγιής άνθρωπος δέχεται να μπει κάποιος στη ζωή του και να την υποτάξει. Ο υγιής πνευματικά άνθρωπος δέχεται μόνο φίλους, όπως και ο υγιής απεσταλμένος. Είναι ντροπή σήμερα στην δική μου εποχή, να λέει κάποιος, ότι έχει αποστολή, ότι είναι απεσταλμένος, ότι είναι ποιμένας, ότι είναι προφήτης και να θέλει να επιβάλλεται, να σπέρνει τρόμο, να θέτει νόμους και όρους. Αυτός, εκατό τοις εκατό, έχει δαιμονιστεί. Εδώ ολόκληρος Χριστός είπε, «ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν.» (Ιω. 15:14), εδώ είναι η πνευματική αλλά και η βιολογική υγεία, όταν έχεις αυτό το πνεύμα. Όταν κάποιος δεν ζει με τον Χριστό, ζει στην μιζέρια, ζει στο ψέμα, έχει άγχος, έχει θυμό, εργάζεται με δόλο, με συμφέροντα, επιδιώκει πνευματικές θέσεις, γίνεται ανώτερος, κρύβεται συνέχεια, άλλα λέει την μια στιγμή κι άλλα την άλλη. Όλα αυτά δεν βοηθούν. Όλα αυτά θα δημιουργήσουν πνευματικές ανωμαλίες οι οποίες θα καταστρέψουν το βιολογικό σώμα (αλλά και όσους είναι γύρω τους θα καταστρέψουν οδηγώντας τους σε αδιέξοδο). Διότι όταν ζεις άνθρωπε με πάθη, με αδυναμίες, με πονηρίες, με κρίσεις, με θυμούς, με εγωισμούς κλπ. τι συμβαίνει μέσα σου; Πρήζονται οι αδένες, το συκώτι δεν δουλεύει, η χολή δεν παράγει τίποτα, το πάγκρεας κινδυνεύει κάθε στιγμή, το στομάχι πάει να σπάσει, η πίεση φτάνει 20 και ανεβαίνει. Πηγαίνεις στους γιατρούς, φάρμακο για το στομάχι, φάρμακο για τον αδένα, φάρμακο για το συκώτι, φάρμακο για τους πόνους, φάρμακο για τον ύπνο, φάρμακο για την πίεση και τέλος δεν έχει όλο αυτό. Όσοι βρουν τον Χριστό και τους ανθρώπους του Θεού, θα μπορούν να ζουν ευχάριστα, διότι ο Χριστός θα ζει μέσα τους. Με τον Χριστό, ο άνθρωπος ζει ελεύθερα, ζει με τους άλλους αρμονικά. Όλα αυτά τον χορταίνουν. Όλοι, με την αγάπη του Θεού και την παρουσία του Θεού στη ζωή τους, γίνονται μιμητές του Χριστού και ισχυροί πνευματικά. Όσοι με αγάπη ψάχνουν τον Χριστό, θα τον βρουν. Όλοι θεραπεύονται, όταν βρουν την υγιαίνουσα διδασκαλία. Μάλιστα όταν βρουν τον Χριστό, όχι μόνο θεραπεύονται αλλά και οι βιοχημικές διεργασίες του κυττάρου αλλάζουν. Μεταστοιχειώνεται το κύτταρο, αφού έχει αποδειχθεί, ότι η ζωή του εξαρτάται από το ψυχοσυναισθηματικό κομμάτι, το οποίο δια του Λόγου του Θεού ζωοποιείται συνέχεια. Μόνο ο Λόγος του Θεού, ο Χριστός, ζωοποιεί τον άνθρωπο. Έτσι, ο άνθρωπος του Θεού, με τον Χριστό, μπορεί να ζει αιώνια (αυτό είναι επαγγελία). Να ζούμε όλοι από σήμερα και για πάντα με τον Χριστό, είναι γραφικό «Ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάντας,» (Γαλ. 6:10). Εγώ το νιώθω, το πιστεύω, το καταλαβαίνω και το βλέπω σε όλους τους αδελφούς που εργάζονται το αγαθό. Σήμερα όλους εμάς, αυτός ο Χριστός, μάς οδήγησε στο αγιαστήριο και όλοι σιγά σιγά γινόμαστε ευτυχισμένοι, πραγματικά ευτυχισμένοι και είμαστε ερωτευμένοι τώρα πλέον με τον Χριστό, αλλά και με τον κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου έθνους, φυλής, θρησκείας, οργάνωσης. Τελευταία είμαστε ερωτευμένοι με την Δημιουργία, αφου την θαυμάζουμε, και φωνάζουμε «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας.» (Ψαλ. 103:24). Έχουμε έναν έρωτα, όχι σαν τον κοσμικό που δημιουργεί πόνο, θλίψη, στενοχώρια, αδιέξοδα, αντιπαλότητες αλλά έχουμε έναν έρωτα θεϊκό, που μας ζωοποιεί κάθε στιγμή και δεν τελειώνει ποτέ, αφού τον ζούμε σήμερα σε καθημερινή βάση και μάλιστα συνέχεια αυξάνει. Είδατε που λένε, «κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια». Αποδεικνύεται για όλους εμάς, ότι η αγάπη είναι η δύναμη που ενώνει τα πάντα μέσα στο σύμπαν. Είναι η δύναμη που δουλεύει ενάντια της φθοράς και του θανάτου. Συντηρεί το σύμπαν. Συγκρατεί τα ηλεκτρόνια κοντά στον πυρήνα του ατόμου. Ενώνει τα κύτταρα του σώματος, ώστε να δημιουργούν μέσα από μια συγχορδία κυττάρων διάφορα όργανα. Συντονίζει τις λειτουργίες των διαφόρων συστημάτων του σώματος σε ένα ενωμένο και αρμονικό σύνολο. Εκφράζεται ακόμη και σαν βαρύτητα που κρατάει την Σελήνη στην τροχιά της γύρω από τη Γη, τη Γη γύρω από τον Ήλιο, τον Ήλιο γύρω από το κέντρο του γαλαξία. Με την αγάπη στεκόμαστε πάνω από τα προβλήματα, πάνω από τα πάθη και τις αδυναμίες, πάνω απ’ όλα τα αρνητικά στοιχεία που προκαλούν πνευματική πτώση. Ο εσωτερικός μας κόσμος πλημμυρίζει από χαρά και ευτυχία. Αυτό συμβαίνει, διότι η δύναμη αυτή της ενότητας και της συνεχούς αναδημιουργίας εκριζώνει από τον νου κάθε στοιχείο δυσαρμονίας και φθοράς, ενώ δημιουργεί και υψηλή πνευματική ανάταση, γιατί η ενωτική και αρμονική φύση της αγάπης εισχωρεί και γεμίζει με χυμούς ζωής τα εγκεφαλικά κύτταρα ενεργοποιώντας τα 100% στο να αναπαράγουν την άφθαρτη ζωή. Η διαχέουσα στον νου δύναμη της αγάπης, είναι η πιο μεγάλη δύναμη που υπήρχε και υπάρχει στο σύμπαν. Είναι ο ίδιος ο Θεός. Η αγάπη φέρνει χαρά, φέρνει την εσωτερική πληρότητα και ευφορία και κατά τα λόγια του Κυρίου φέρνει την άφθαρτη ζωή. Αγάπη λοιπόν εν Κυρίω, χαρά εν ζωή, ζωή εν χαρά. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.