Στην Παλαιά Διαθήκη

 

Στην Παλαιά Διαθήκη υπό του προφήτη Δανιήλ αναφέρεται το εξής:

Δαν.12:1, Κατά τον καιρόν εκείνον θα εγερθή ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ο οποίος στέκεται προστάτης των υιών του ιουδαϊκού λαού σου. Θα είναι τότε περίοδος θλίψεως, μεγάλης θλίψεως, ομοία της οποίας δεν έγινεν από της εποχής που υπήρξαν άνθρωποι και έθνη επί της γης, έως την εποχήν εκείνην (πιστεύω καθώς το χρηματοοικονομικό σύστημα θα καταρρέει, θα αυξάνουν οι φτωχοί και η θλίψη θα υπάρχει στα πρόσωπα όλων εκτός εκείνων που θα πιστεύουν στον Χριστό). Κατά την περίοδον όμως της μεγάλης αυτής θλίψεως θα σωθούν από τον λαόν σου αυτοί που είναι γραμμένοι στο βιβλίον της ζωής. (Αυτό κάνουμε σήμερα με τον αγιασμό, με την σοφία του Θεού, με την απόφαση να γίνουμε του Θεού. Δια της πίστεως γράφεται το όνομα μας στο βιβλίο της ζωής). Συνεχίζει ο προφήτης,

Δαν.12:2, Πολλοί από εκείνους που έχουν κοιμηθή και ευρίσκονται στον τάφον, θα αναστηθούν, άλλοι μεν εις ζωήν αιώνιον, άλλοι δε εις καταισχύνην αιώνιον. (Ξέρουμε ότι οι νεκροί απεκόπησαν από της χειρός του Κυρίου και δεν ενθυμείται πλέον. Ακόμη ξέρουμε, ότι ο Θεός όσους κοιμήθηκαν εν Κυρίω θα τους αναστήσει και θα έρθουν πάλι στη ζωή, στην ζωή με τον Θεό).

Δαν.12:3, Όσοι εμελέτησαν, εννόησαν και ετήρησαν τον νόμον του Κυρίου θα λάμψουν με τέτοια λαμπρότητα ωσάν την λαμπρότητα του ουρανού. Και πολλοί από τους δικαίους θα λάμψουν όπως οι αστέρες στους αιώνας των αιώνων.

Δαν.12:4, Και συ, Δανιήλ, κλείσε αυτούς τους λόγους, σφράγισε το βιβλίον μέχρι του τέλους του καθορισμένου καιρού. Τότε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων θα διδαχθεί και θα αυξηθεί έτσι η γνώσις του θείου θελήματος κατά την εποχή εκείνη. (Σήμερα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων σπουδάζει την σοφία του Θεού. Και γνωρίζουμε ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού έρχεται πρώτο σε πωλήσεις).

Δαν.12:5, Εγώ ο Δανιήλ είδον και ιδού δύο άλλοι άνδρες είχαν σταθεί όρθιοι, ο ένας εις την μίαν όχθην του ποταμού ο δε άλλος εις την άλλην όχθην.

Δαν.12:6,  Ένας από αυτούς είπεν στον άνδρα, ο οποίος εφορούσε ένδυμα λινόν και ήτο επάνω από το νερό του ποταμού· "πότε θα έλθη το τέρμα των θαυμασίων αυτών πραγμάτων, τα οποία είπες;"

Δαν.12:7, Ήκουσα τον άνδρα τον ενδεδυμένον το πολύτιμον λινούν ένδυμα, ο οποίος ήτο επάνω από το ύδωρ του ποταμού. Αυτός αφού ύψωσε την δεξιάν του και την αριστεράν του χείρα στον ουρανόν και ωρκίσθη στον αιωνίως ζώντα Κύριον, είπε· "κατά το έτος των ετών και κατά το ήμισυ ακόμη του έτους, εις 3.5 έτη, όταν θα ολοκληρωθεί και θα λάβει τέρμα ο διασκορπισμός του λαού του Θεού, τότε θα μάθουν και θα εννοήσουν την αλήθειαν όλων αυτών των προφητειών".

Δαν.12:8, Εγώ ήκουσα αυτά αλλά δεν τα εννόησα και ηρώτησα· "Κύριε, πότε θα έλθη το τέλος αυτών των πραγμάτων;"

Δαν.12:9, Και μου απήντησεν· "έλα, Δανιήλ, πάψε να ερωτάς. Οι λόγοι αυτοί είναι κλεισμένοι και σφραγισμένοι, έως ότου έλθει το τέλος του καθορισμένου καιρού.

Δαν.12:10, Οι δίκαιοι θα αναδειχθούν, θα λευκανθούν διά των θλίψεων, θα καθαρισθούν ως διά πυρός, θα αγνισθούν πολλοί. Οι παράνομοι όμως θα εκτραπούν εις περισσοτέρας και μεγαλυτέρας ανομίας. Όλοι οι ασεβείς δεν θα εννοήσουν τίποτε, από όσα έχουν προφητευθεί. Οι ευσεβείς όμως θα εννοήσουν καλώς τα πάντα.

Δαν.12:11, Από της ημέρας κατά την οποίαν θα καταργηθεί η καθημερινή θυσία του ναού και θα στηθεί το ειδωλολατρικόν βδέλυγμα εις την ερημωμένην πόλιν, θα περάσουν χίλιαι διακόσιαι ενενήκοντα ημέραι δοκιμασίας του λαού. (Εδώ αφήνεται να εννοηθεί πως το βδέλυγμα της ερημώσεως θα επικρατήσει σε όλον τον πλανήτη και για περίπου τριάμισι χρόνια θα είναι αισθητή η παρουσία του. Όταν λέμε βδέλυγμα της ερημώσεως, εννοούμε ότι οι άνθρωποι δεν θα έχουν Θεό ή σέβασμα).

Δαν.12:12, Ευτυχής θα είναι εκείνος ο οποίος θα υπομείνη και θα φθάση στο τέλος των χιλίων τριακοσίων τριάκοντα πέντε ημερών. (Χρειάζεται υπομονή, εν τη υπομονή κτίσασθε τα ψυχάς υμών, ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται. Εκείνον τον καιρό δεν θα υπάρχει αδελφός, Λόγος του Θεού αλλά θα υπάρχει μόνο το σιώπα αδελφέ, θα είναι καιρός του σιγάν και όχι καιρός του λαλείν και θα χρειαστεί υπομονή. Όσοι δεν θα έχουν υπομονή θα σφαγιασθούν).

Δαν.12:13, Συ δέ, Δανιήλ, πήγαινε και αναπαύσου. Υπολείπονται ακόμη ημέραι και έτη εις συμπλήρωση του χρόνου της συντελείας. Τότε θα αναστηθής και συ εις την ένδοξον κληρονομίαν σου κατά την συντέλειαν των καιρών. (Η ανάσταση δηλαδή και του Δανιήλ και όλων των εν Κυρίων κοιμηθένων θα τους οδηγήσει να γίνουν κληρονόμοι της άφθαρτης ζωής του Θεού).

 

Ας δούμε τώρα ο ίδιος ο Θεός που μιλούσε στον Δανιήλ τι είπε στον Ιωάννη τον θεολογο στην Πατμο.

 

Αποκ.22:1, Και έδειξέ μοι ποταμὸν ύδατος ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εκπορευόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του αρνίου.

Αποκ.22:2, Και στο μέσον της πλατείας της πόλεως και του ποταμού, ποτιζόμενον απ'εδώ και απ' εκεί από τα ύδατα του ποταμού, υπήρχε το δένδρον της ζωής, το οποίονέκαμνε δώδεκα καρπούς· κάθε μήνα έδιδε τον καρπόν του, και τα φύλλα του δένδρου αυτού προορίζονται διά τους εθνικούς (που ερύθμιζαν την ζωήν των σύμφωνα με τον νόμον της συνειδήσεως, διότι δεν είχαν γνωρίσει τον Χριστόν).

Αποκ.22:3, Και δι' εκείνους που θα εισέλθουν εις την αγίαν πόλιν δεν υπάρχει κανένας φόβος εξώσεώς των. Και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θα υπάρχει αιωνίως εις την πόλιν αυτήν, και οι δούλοι του Θεού θα τον λατρεύσουν,

Αποκ.22:4, Και θα ίδουν στο πρόσωπόν του, την δόξαν της θεότητός του, και θα φέρουν με χαράν το όνομά του επάνω εις τα μέτωπά των (διά να δηλωθεί έτσι ότι ανήκουν εις αυτόν και μετέχουν ως ιδικοί του εις την θείαν του δόξαν).

Αποκ.22:5, Και νύκτα δεν θα υπάρχει πλέον εκεί, ούτε και καμία ανάγκη λύχνου και φωτός ηλίου, διότι Κύριος ο Θεός θα φωτίζει αυτούς με το απρόσιτον, υπέρλαμπρον αυτού φως και θα βασιλεύσουν στους αιώνας των αιώνων.

Αποκ.22:6, Και μου είπεν ο άγγελος· “όλοι αυτοί οι λόγοι που περιέχονται στο βιβλίον είναι απολύτως αξιόπιστοι και αληθινοί. Και Κύριος ο Θεός των αγγέλων και των προφητών έστειλε τον άγγελόν του να δείξει στους δούλους του, στους πιστούς δηλαδή της Εκκλησίας εκείνα τα οποία σύμφωνα με την θείαν βουλήν του θα πραγματοποιηθούν σύντομα”.

Αποκ.22:7, “Και ιδού, λέγει ο Χριστός, έρχομαι γρήγορα. Μακάριος είναι εκείνος, ο οποίος τηρεί τας προφητείας, που είναι γραμμένες στο βιβλίον τούτο”.

Αποκ.22:8, Και εγώ, που ήκουσα και είδα όλα αυτά, είμαι ο Ιωάννης. Και όταν τα ήκουσα και τα είδα, γεμάτος ιερόν δέος και ευλάβειαν δι' αυτά, έπεσα να προσκυνήσω εμπρός εις τα πόδια του αγγέλου που μου τα έδειχνε.

Αποκ.22:9, Και μου είπεν ο άγγελος· “πρόσεξε, μη κάμης κάτι τέτοιο· διότι εγώ είμαι σύνδουλος ιδικός σου και των προφητών και όλων εκείνων οι οποίοι φυλάσσουν τα λόγια του βιβλίου τούτου. Τον Θεόν προσκύνησε”.

Αποκ.22:10, Και μου είπεν ο Χριστός· “μη σφραγίσης, μη κρατήσης κρυμμένους και μυστικούς τους λόγους των προφητειών που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, αλλά ανακοίνωσέ τους και διάδωσέ τους· διότι ο καιρός της πραγματοποιήσεώς των πλησιάζει”. (Στον Δανιήλ ο Θεός είπε να κλείσει το βιβλίο, γιατί θέλουν χρόνια ακόμη για να πραγματοποιηθούν, ενώ στον Ιωάννη τον Θεολόγο του είπε «μην το κλείσεις, άφησέ το ανοιχτό, διότι ο καιρός της πραγματοποιήσεώς τους πλησιάζει». Και αν πριν 2000 χρόνια ήταν εγγύς – εγγύτατα, πόσο μάλλον σήμερα. Όλοι το βλέπουμε σήμερα, πως διανύουμε έσχατα χρόνια).

Αποκ.22:11, (Ο καθένας είναι ελεύθερος να τους δεχθεί ή να τους αρνηθεί. Θα βαστάσει δι' αυτό την ευθύνην του). “Ο άδικος ας εξακολουθήση να διαπράττη τας αδικίας και αμαρτίας· ελεύθερος είναι. Ομοίως και ο ακάθαρτος, από τα ρυπαρά έργα της διαφθοράς του ας γίνη περισσότερον ρυπαρός, εάν αυτό θέλη. Αλλά και ο δίκαιος, που έχει δώση την θέλησίν του στο αγαθόν, ας πραγματοποιήση περισσοτέραν δικαιοσύνην. Ομοίως και ο άγιος, ας αγιασθή ακόμη περισσότερον. (Αυτή είναι η δουλειά μας, κάθε μέρα να αυξάνουμε στο αγαθό, κάθε μέρα να προσθέτουμε τους καρπούς, τα χαρίσματα και τα σημεία στη ζωή μας, τα οποία μπορούμε να τα εξασφαλίσουμε μέσα από τον Λόγο του Θεού, μέσα από την σιωπή και την συνεχόμενη συνδιαλλαγή μας με τον ζώντα Θεό).

Αποκ.22:12, Ιδού έρχομαι γρήγορα και έχω μαζί μου τον μισθόν, διά να ανταμείψω τον καθένα από τους πιστούς και ενάρετους σύμφωνα με τα έργα της ζωής του και την όλην κατάστασιν της καρδίας του.

Αποκ.22:13, Εγώ είμαι το Α και το Ω, η απειροτέλεια ύπαρξις, ο χωρίς αρχήν πρώτος και χωρίς τέλος έσχατος. Είμαι ο αιώνιος και αναλλοίωτος, η δημιουργική αρχή και αιτία των πάντων και ο ύψιστος σκοπός αυτών”.

Αποκ.22:14, Και ο άγγελος επρόσθεσε· “Μακάριοι είναι εκείνοι που τηρούν τας εντολάς του Χριστού, διά να έχουν έτσι εξουσίαν από τον Θεόν και δικαίωμα να τρέφονται από το δένδρον της ζωής και να εισέλθουν ελεύθερα από τας πύλας εις τηνπόλιν του Θεού, εις την βασιλείαν των ουρανών. (Όχι αλλαχόθεν αλλά από την πύλη, η πύλη συμβολίζει τον καθαρισμό, τον αγιασμό).

Αποκ.22:15, Έξω οι αδιάντροποι σαν τα σκυλιά και οι οποίοι κατατεμαχίζουν την Εκκλησίαν του Χριστού· έξω οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και κάθε ένας που αρνείται την αλήθειαν, αγαπά δε και ακολουθεί το ψεύδος της αμαρτίας”. (Όλοι αυτοί δεν έχουν θέση μέσα στην βασιλεία και μάλιστα όσοι καταφέρουν ξεγελώντας τους 24 Πρεσβύτερους, να μπουν χωρίς ένδυμα γάμου, γνωρίζουμε ότι υπάρχει μία παραβολή, που αναφέρει ότι κατέβηκε ο οικοδεσπότης και είδε πολλούς μη έχοντες ένδυμα γάμου και καθάρισε την βασιλεία ολόκληρη, ώστε οι Άγιοι να κληρονομήσουν τη Γη).

Αποκ.22:16, “Εγώ, ο Ιησούς, έστειλα τον άγγελόν μου να κηρύξη και μαρτυρήση εις εσάς όλα αυτά που περιέχονται στο βιβλίον τούτο, διά να γίνουν γνωστά εις τας Εκκλησίας. Εγώ είμαι η ρίζα του Δαυΐδ, ο γνήσιος αυτού απόγονος και κληρονόμος των θείων επαγγελιών. Εγώ είμαι το λαμπρόν άστρον της αυγής, ο ανέσπερος ήλιος της δικαιοσύνης που χαρίζω την ατελείωτον αιωνίαν ημέραν”.

Αποκ.22:17, Και το Πνεύμα το Άγιον και η νύμφη - Εκκλησία λέγουν· “έλα, Νυμφίε έλα”. Και καθένας, που ακούει τας προφητείας αυτάς, ας είπη· “έλα, Νυμφίε, έλα”. Και καθένας που διψά τον Νυμφίον Χριστόν και την αιωνίαν μακαριότητα ας έλθη· και όποιος θέλει, ας πάρει δωρεάν το ύδωρ της ζωής.

Αποκ.22:18, Εγώ, ο Ιωάννης, ομολογώ και διαβεβαιώνω καθέναν που ακούει τα λόγια των προφητειών του βιβλίου τούτου, ότι εάν κανείς προσθέση εις αυτά, θα προσθέση ο Θεός επάνω εις αυτόν τας πληγάς και τας τιμωρίας που είναι γραμμένες στο βιβλίον τούτο.

Αποκ.22:19, Και εάν κανείς αφαιρέση από τα προφητικά λόγια του βιβλίου, θα αφαιρέση ο Θεός την μερίδα και την συμμετοχήν του από το δένδρον της αιωνίου ζωής και από την Αγίαν Πόλιν που είναι γραμμένα στο βιβλίον αυτό. (Στον Λόγο του Θεού αναφέρει, «καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· τῷ δὲ εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα βλασφημήσαντι οὐκ ἀφεθήσεται.». (Λουκ.12:10). Το ίδιο ισχύει και για το βιβλίο αυτό της Αποκάλυψης, δεν θα έχει συμμετοχή στο δέντρο της ζωής όποιος αφαιρέσει ή συμπληρώσει κάτι).

Συνεχίζει. Αποκ.22:20, Λέγει ο Χριστός, ο οποίος μαρτυρεί την απόλυτον αλήθειαν των προφητειών του βιβλίου. “Ναι, έρχομαι γρήγορα”. Και ο Ιωάννης μαζί με όλην την Εκκλησίαν απαντούν· “αμήν· ναι, έλα, Κύριε Ιησού”.

Αποκ.22:21, Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού είθε να είναι με όλους εμάς, οι οποίοι αν θέλουμε με μία σοβαρότητα, υπευθυνότητα και με μία ολοκληρωμένη αγάπη να αυξηθούμε στην δικαιοσύνη, στην αγάπη, στην σοφία, στην ειρήνη, στους καρπούς του Αγίου και Παναγίου Πνεύματος. Γένοιτο, γένοιτο Αμήν.