O Θεός γέμισε τον κόσμο με επιστήμες,

 

O Θεός γέμισε τον κόσμο με επιστήμες, που εργάζονται για την εξέλιξη του ανθρώπου με βασικότερη, αυτή που αφορά την αποκωδικοποίηση του DNA του ανθρώπου. Και ο λόγος, απλώς για να γνωρίσει ο άνθρωπος το σώμα του, τις δυνατότητές του αλλά και για να μάθουμε τον τρόπο να θεραπεύσουμε το σώμα μας αλλά και το πνεύμα μας. Ο Θεός - Πατέρας μιλάει ποικιλοτρόπως. Αφού ο άνθρωπος δεν γνώρισε την σοφία του Θεού, εργάζεται ο Θεός δια της μωρίας. Με την πρόοδο του κόσμου καταλαβαίνουμε σήμερα, ότι οι πνευματικοί που υποτίθεται είναι υιοί Θεού, δεν θέλουν να πιστέψουν ότι οι κοσμικοί τους οποίους κατηγορούν συνέχεια, τους έχουν ξεπεράσει κατά πολύ. Δεν θέλουν να καταλάβουν, ότι καταλαβαίνουν καλύτερα τον άνθρωπο, την δημιουργία ακόμα και τον Θεό. Εξάλλου αυτοί δεν το βάζουν κάτω, συνέχεια ψάχνουν. Και όταν μιλώ για κοσμικούς, εννοώ τους ανθρώπους που ερευνούν, που φιλοσοφούν, που βρίσκονται σε ερευνητικά εργαστήρια και ανακαλύπτουν φάρμακα, τρόπους επικοινωνίας, κλπ. Κάποτε ο Ησαΐας είπε «Σοφία δε και επιστήμη θέλουσιν είσθαι η στερέωσις των καιρών» (Ησ. 33:6), δεν είπε η θρησκεία, το δόγμα ή το τάδε έθνος. Έτσι, οι υποτιθέμενοι κοσμικοί, ενώ είναι οι αληθινοί υιοί του Θεού, αφου γέμισαν τον κόσμο αγαθά, γέμισαν τον κόσμο επιστήμες, γέμισαν τον κόσμο ερευνητικά εργαστήρια, τον εξέλιξαν, παρόλα αυτά, οι πνευματικοί συνέχεια τους κατηγορούν. Το μόνο λάθος πιστεύω της επιστήμης και των εκπροσώπων της, είναι ότι γέμισαν με εωσφορικό εγωισμό -όχι ότι οι πνευματικοί δεν έχουν- και ότι εμπορεύονται την επιστήμη τους -όχι ότι οι πνευματικοί δεν το κάνουν-. Μια απ’ τα ίδια είμαστε όλοι. Εκτός φυσικά από αυτά τα γεροντάκια που έχουν αφιερωθεί στον Θεό και διδάσκουν με την ζωή τους, η οποία επιστήμη είναι και αυτή η σοφία του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, με τον εωσφορικό εγωισμό εκμεταλλεύονται οι πάντες την άγνοια των ανθρώπων. Εδώ έγκειται το λάθος της επιστήμης και των θρησκευόμενων ανθρώπων. Πιστεύω ότι θα το καταλάβουν μια μέρα και ο κόσμος μας θα συνέλθει, ώστε η ζωή να μην στηρίζεται στα χρήματα ή στα συμφέροντα αλλά στην αγάπη. Όλοι πέσαμε στην παγίδα του πονηρού. Οι πιστοί τώρα, αν θέλουμε να πούμε αλήθειες, είναι χειρότεροι από όλους και ο λόγος, διότι δεν πίστεψαν στο ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο. Ολοκληρωμένο είναι αυτό που ιδρύει την βασιλεία του Θεού στην γη με την αγάπη αλλά και καταργεί τον φυσικό θάνατο. Μάλιστα αυτοί καυχώνται για τον Θεό, ότι είναι μαζί τους. Όμως και αυτοί στηρίζονται στα χρήματα και στα φάρμακα που κατασκευάζουν οι κοσμικοί. Ταυτόχρονα πιστεύουν και στην μεταθανάτια ζωή, όλα λάθος. Οι κοσμικοί τώρα, αν και εξελίσσουν τον κόσμο, δεν πίστεψαν στον ηθικό νόμο του Ευαγγελίου. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, εμείς θα υιοθετήσουμε και τους δύο αυτούς φορείς και καθημερινά με την σοφία του Θεού και την επιστήμη θα προχωρούμε στους στόχους μας, με βασικότερο, να σταματήσει η αμαρτία δια του Ευαγγελίου, το οποίο με την μετάνοια σε βάζει, μας βάζει στις ράγες του Θεού και στην συνέχεια με την αναγέννηση μάς καθιστά παιδιά Θεού με καρπούς, σημεία, ιδιότητες, χαρίσματα, ζώσα πίστη και τέλος με την αφθαρσία. Η αναγέννηση δημιουργεί νου αγιοπνευματικό. Αυτός ο νους όπως είπα, δημιουργεί συνθήκες να αλλάξουν οι βιοχημικές διεργασίες του εγκεφάλου και να σταματήσει η φλεγμονή της φθοράς, του γήρατος, του θανάτου. Όπου νά 'ναι, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, όπου ο θάνατος θα νικηθεί. Το σχέδιο του Θεού εξελίσσεται. Πολλοί λένε «να μετανοήσετε, κλπ.». Να ξέρουμε, ότι η μετάνοια σταματά λίγο την αμαρτία, όχι όμως για πάντα. Η αναγέννηση, μόνο αυτή, σου δημιουργεί νου Χριστού και μόνο αυτή ωφελεί. Αναγέννηση σημαίνει συνεχή ενασχόληση, καθημερινή σπουδή, εξέλιξη, θείος έρωτας. Οι κοσμικοί άνθρωποι σήμερα, οι επιστήμονες, δημιούργησαν μία επιστήμη, η οποία ονομάζεται Γεροντολογία. Οι επιστήμονές της αισιοδοξούν ότι εντός ολίγων ετών θα κατορθώσουν να αναπτύξουν εις το διπλάσιον ή και εις το τριπλάσιον την ηλικία των ανθρώπων. Εκεί δηλαδή που ζουν οι άνθρωποι σήμερα 80 χρόνια, θα ζούνε 150 ή και 200. Αλλά συνεχίζουν να γράφουν και να ελπίζουν, ότι θα κατορθώσουν μία μέρα να καταργήσουν και την φθορά από το ανθρώπινο σώμα, ώστε οι άνθρωποι να ζουν αιώνια. Μάλιστα στα ερευνητικά εργαστήρια της Αμερικής, ένας επιστήμονας, κατάφερε γερασμένα ποντίκια να τα φέρει σε ηλικία νέα, σε σημείο να τεκνοποιήσουν κιόλας. Πριν από 100 χρόνια ή 200 ή 300, πόσο μάλλον τον τρίτο ή τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. δεν ηδύναντο οι άνθρωποι να συλλάβουν αυτό το μεγαλείο του Θεού, αυτή την επαγγελία, αυτή την υπόσχεση του Θεού σχετικά με την κατάργηση του θανάτου με τα μέσα του Θεού και της επιστήμης. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στο DNA αποτυπώνεται η ιδιαιτερότητα του καθενός μας, η κοινή ιστορία της εξέλιξης του είδους μας και ο κώδικας, ο οποίος καθορίζει δυνατότητες και αδυναμίες και δίνει κατά κάποιο τρόπο μια εικόνα της μελλοντικής μας υγείας. Ο άνθρωπος όμως, δεν καθορίζεται μόνο από τα γονίδιά του αλλά και από το πώς μεγαλώνει, τις συνθήκες της ζωής του στις διάφορες περιόδους της ανάπτυξής του, από την εμβρυϊκή έως την ωριμότητα και κατόπιν, από την παιδεία, τις εμπειρίες και οπωσδήποτε από τον βαθμό εξυπνάδας και ελευθερίας του.Υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ του οργανισμού και του περιβάλλοντος που διαρκώς αλλάζει, όπως και μεταξύ των ανθρώπων, στο πλαίσιο της οικογένειας, της κοινωνίας και του φυσικού κόσμου. Και μέσα σε αυτήν την πολυπλοκότητα της ζωής, εισέρχεται και το τυχαίο. Στο τυχαίο κρύβεται ο Θεός. Και ο λόγος, για να δώσει στον κάθε άνθρωπο τη σφραγίδα της μοναδικότητας. Η μοναδικότητα λοιπόν του καθενός μας είναι αποτέλεσμα του Θεού και όχι της τύχης. Εξάλλου η τύχη είναι το ψευδώνυμο του Θεού. Το DNA, για να ζήσει και να παράγει την ζωή και την αφθαρσία, χρειάζεται το Ευαγγέλιο του Χριστού. Παίζει ακόμα σημαντικό ρόλο η υγεία του, το περιβάλλον του, το τι ακούει, διότι ο Λόγος του Θεού τονίζει «βλέπετε τί ἀκούετε.» (Μαρκ. 4:24). Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει, τι θέλει, τι επιδιώκει αλλά και ο τρόπος ζωής του αλλά και της πίστης του θανάτου, αφού τον έχουμε δεχτεί χωρίς καν ερωτήματα. Τελευταία, εξαρτάται η ζωή του από το τι ακούει και πώς ακούει. Πρέπει να πιστέψουμε, ότι ο Θεός καταργεί την φθορά δια της πίστεως και δια της εφαρμογής του Λόγου του Θεού, διότι δημιουργεί θετικό τρόπο ζωής, γεμάτο πίστη Χριστού και έπειτα δια της επιστήμης, που και αυτή του Θεού είναι στην ουσία, «Σοφία δε και επιστήμη θέλουσιν είσθαι η στερέωσις των καιρών» (Ησ. 33:6). Κάθε μέρα η επιστήμη καταργεί τον θάνατο με τις θεραπείες, με τα φάρμακα, με τις έρευνες πάνω στον κυτταρικό ιστό, στις δυνατότητες δηλαδή του DNA, παρέχοντας μέσα από την αποκωδικοποίησή του τα στοιχεία που του δίνουν την δυνατότητα να ενεργεί, να αναπτύσσεται, να πολλαπλασιάζεται, να πάλλεται φυσιολογικά χωρίς να φθείρεται ο οργανισμός. Δεν ολοκληρώθηκαν όλες οι έρευνες αλλά καθημερινά η επιστήμη πολεμά τον θάνατο. Αν κάποιος έχει και την σοφία του Θεού, τον Λόγο του Θεού, θα μάθει την τέχνη να αποφεύγει τον θάνατο, να τον νικά. Μέχρι να μπορέσουμε να τον νικήσουμε άπαξ και δια παντός, αιώνια, θα χρειαστεί αφιέρωση, θα χρειαστεί υγιαίνουσα διδασκαλία. Τελευταία, θα χρειαστεί ζώσα πίστη πάνω στην άφθαρτη ζωή. Το υλικό σώμα χρειάζεται τα υλικά στοιχεία που υπάρχουν στην φύση για να πληροί ευεξία, νεότητα, υγεία, ζωή και συνάμα χρειάζεται και το πνευματικό κομμάτι, το συναισθηματικό το οποίο θα πρέπει να είναι του Αγίου Πνεύματος. Αδέλφια μου, οι άνθρωποι, ότι σκέφτονται, δύνανται να το φέρουν στη ζωή τους, αλλιώς δεν θα το σκέφτονταν. Πολλοί παραδίδουν τον εαυτό τους στα στερεότυπα που υφίστανται σήμερα στον κόσμο μας και δεν θέλουν να ερευνήσουν τίποτα, ενώ ο Κύριος παροτρύνει «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιω. 5:39). Ο Θεός είμαι σίγουρος, ότι  έχει να μας πει πολλά, να μας μάθει πολλά για αυτή τη φλεγμονή που λέγεται γήρας και που καθορίζει τον γρήγορο θάνατο στην ζωή μας. Όλοι ζούμε τον θάνατο κάθε μέρα, η φλεγμονή υπάρχει ακόμα και από την αρχή της ζωής μας. Μάλιστα αν κάποια μέρα τον βλέπαμε πρόσωπο με πρόσωπο, τι θα κάνουμε; Θα παλέψουμε, θα ψάξουμε, θα βρούμε, τι θέλει ο Θεός. Αδέλφια μου, οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι που γνώρισαν, «ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων. ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς.» (Σοφ. Σολ. 1:13-14), δεν συμβιβάζονται με τον θάνατο, καθημερινά συνεχίζουν να διεξάγουν πνευματικές έρευνες και στο τέλος γίνονται αιτία για την εξέλιξη του κόσμου. Κατά την διάρκεια των ερευνών τους ανά τους αιώνες, οι άνθρωποι του Θεού διώχθηκαν ποικιλοτρόπως. Όταν όμως η έρευνά τους απέδωσε καρπούς, δικαιώθηκαν, μάλιστα δοξάστηκαν, βραβεύτηκαν και τιμήθηκαν. Το ίδιο και εμείς, μπορεί σήμερα να φαίνονται παράλογα τα όσα λέμε στους ανθρώπους που διέπονται από στερεότυπα, εμείς όμως αγωνιζόμαστε για την υγεία, για τη ζωή, για την θεραπεία ψυχής και σώματος, η οποία πρέπει να πληροί την προσωπικότητά μας. Όταν το καταλάβουν οι συνάνθρωποί μας, θα μας αποδεχτούν και θα χαρούν. Ο Κύριος ήρθε στη γη και τόνισε, «ὑπόδειγμα γὰρ δέδωκα ὑμῖν, ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιῆτε·» (Ιω. 13:15). Ο Κύριος ήταν υγιής στο πνεύμα και στο σώμα. Το ίδιο θα πρέπει να εξασφαλίσουμε και όλοι εμείς. Δεν μπορούμε να έχουμε έναν Θεό άφθαρτο, αθάνατο, ισχυρό και να μην έχουμε καμια σχέση με τις ιδιότητες που τον διακατέχουν. Κάτι συμβαίνει, και η μόνη αλήθεια είναι, ότι αποστατήσαμε από τις αρχές του, κόψαμε τον ομφάλιο λώρο που ήμασταν συνδεδεμένοι. Αυτό έγινε με την προσκόλλησή μας στο υλικό στοιχείο, το οποίο έφερε πάθη, εγωισμούς, πονηρίες, συμφέροντα κλπ. Μπορεί κάποιοι να πουν, «Τόσοι άγιοι, τόσοι φιλόσοφοι, τόσοι άνθρωποι παρήλθαν, γιατί δεν το εννόησαν;», απαντώ, ότι δεν μπορούσαν να το εννοήσουν, διότι ο άνθρωπος αναγεννιέται, εξελίσσεται διά μέσω των αιώνων. Δεν μπορούσαν λοιπόν να δουν την δική μας εποχή και τις δυνατότητες που μας παρέχει ο Θεός σήμερα μέσω των επιστημονικών ερευνών, μέσω της εξέλιξης, μέσω της σοφίας του Θεού πάνω σε όλους τους τομείς. Και αν κάποιοι το προφήτευσαν, δεν μπόρεσαν να το πραγματοποιήσουν. Σήμερα όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τα μέσα υπάρχουν και θα λάβει χώρα στη ζωή μας. Μας λεει ο Αθηναγόρας, ο οποίος είναι φιλόσοφος και άγιος της εκκλησίας μας τον δεύτερο αιώνα μ.Χ., ότι «ο νουν και λογον δεξαμενος εστιν ανθρωπος ου ψυχη καθ εαυτην ανθρωπον αρ δε των εξ αμφοτερων σωματος και ψυχης οντα διαμενειν εσαει, αναγκη εστι». Δηλαδή αν το σώμα λέει ο Αθηναγόρας, δεν μπορεί να συνδιαιωνίσει με την ψυχή, τότε σημαίνει δύο πράγματα: ή ότι δεν το έπλασε ο Θεός ή ότι δεν είναι αρκετά Θεός ούτος, ώστε να το σώσει. Οπότε όταν μιλάμε για σωτηρία του ανθρώπου, εννοούμε μια ψυχοσωματική του αφθαρτοποίηση και αιωνιοποίηση. Πάμε τώρα να δούμε τους επόμενους στίχους.

53. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. 

54. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος  Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη. 

55. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου; 

56. το δε κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. 

Εδώ ρωτάμε, πώς ο νόμος έφερε το θάνατο; Αυτό θα το δούμε από την αρχή. Για να καταλάβουμε, ο Αδάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που νομοθετούνταν από τον Θεό. Πριν την παράβαση ήταν αγαθός ο νόμος, ήταν η αγάπη και η παρουσία του Θεού. Όταν ήρθε στην ζωή του η Εύα, αμέσως δημιουργήθηκε αποστασία. Την ευθύνη την έχουν και οι δύο. Μετά ήρθε και ο Κάιν και ο Άβελ. Και η σχέση με τον Θεό αλλά και μεταξύ τους γκρεμίστηκε. Τι έγινε. Θα φέρω ένα παράδειγμα για να δούμε τι κάνει ο νόμος όταν παραβαίνεται, και τι κάνει η Χάρη η οποία καταργεί τον νόμο. Ας πούμε ότι ο καθένας από εμάς σήμερα ήταν μόνος του στην ζωή. Θα μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει, πάντα σε αγαθά πλαίσια, να κοιμάται όποτε θέλει, να τρώει όποτε θέλει, να ακούει μουσική όποτε θέλει, να πηγαίνει κάπου όταν το θέλει, να κάθεται όσο θέλει κλπ. Όταν όμως έρθει στην ζωή του άλλος ένας άνθρωπος για να συνυπάρξουν και να συνταξιδέψουν, θα πρέπει να βάλουν κάποιους νόμους. Δηλαδή εγώ τώρα κοιμάμαι, δεν θα βάλεις μουσική, δεν θα πάμε σήμερα εκεί που μας κάλεσαν ενώ ο άλλος θέλει να πάτε κλπ. Αν έρθει άλλος ένας άνθρωπος στην παρέα, θα χρειαστούν περισσότεροι νόμοι, αν γίνουν εκατό, θα χρειαστούν πολύ περισσότεροι, αν γίνουν χωριό, έθνος, θα χρειαστούν χιλιάδες νόμοι. Όλα αυτά σε περιορίζουν. Στην συνέχεια κάνεις πράγματα που δεν θέλεις να κάνεις. Δηλαδή μας κάλεσαν κάπου, δεν θέλουμε να πάμε αλλά πρέπει. Όταν τα πρέπει γίνονται χιλιάδες, τότε ο άνθρωπος πέφτει στην παγίδα, για να αρέσει στους άλλους, να κάνει πράγματα που δεν θέλει. Εδώ οδηγούμαστε όλοι σε μια μεγάλη παγίδα, αυτή έχει ως εξής «πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ πίστεως, ἁμαρτία ἐστίν.» (Ρωμ. 14:23). Αυτό συμβαίνει στην ζωή μας, γι’ αυτό και πεθαίνουμε. Φύγαμε από την αγάπη, από την ελευθερία που μας είχε χαρίσει ο Θεός και πάμε τώρα να δικαιωθούμε με τους νόμους. Το Ευαγγέλιο με τους νόμους γίνεται ανεφάρμοστο, αφού κανείς δεν μπορεί να τηρήσει το νόμο. Τι θα κάνουμε τώρα; Απλά αν θέλουμε να επιστρέψουμε στην ζωή, χρειάζεται να βγάζουμε το φορτίο του νόμου και να μπούμε στη χάρη. Όσο για τις μεταξύ μας σχέσεις, να λέμε αυτό που πιστεύουμε και να ζούμε έτσι όπως μας λέει το μέσα μας. Με αυτούς τους τρόπους θα αποκτήσουμε μια ζωή ποιοτική και ποσοτική. Να θυμόμαστε, δεν ωφελεί και τόσο πολύ να γνωρίζεις την αλήθεια. Εκείνο που ωφελεί είναι να εφαρμόζουμε αυτή.  

57. Αλλά χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. 

58. Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω». 

Θα κλείσω με ένα μήνυμα για όσους βρίσκονται σήμερα κάτω από ένα πρόβλημα υγείας. Μην αφήσεις την προσευχή όσο αναπνέεις, χάριν ασθενείας, ούτε μία μέρα, ακούγοντας τον Απόστολο που λέει «'Όταν ασθενώ τότε δυνατός ειμί». Διότι, κάνοντας αυτό, θα ωφεληθείς πολύ περισσότερο και η προσευχή σύντομα θα σε σηκώσει από το κρεβάτι της αρρώστιας σου, συνεργούσης και της Θείας Χάριτος. Διότι όπου υπάρχει παράκληση του Αγίου Πνεύματος, ασθένεια ή ακηδεία δεν επιμένει. (Φιλοκαλία τ. Δ΄15)