Με την ενεργοποίηση του
συνειδητού κατά Θεόν νου ξεκινάει η αιώνια διασκέδαση, η αληθινή ζωή και η
εξουσία του λόγου
Σήμερα εμείς μπαίνουμε σε μια καινούργια εποχή διότι ο Θεός μάς κάλεσε διά
Πνεύματος Αγίου να μετέχουμε στη δική του δόξα μέσα από την συνειδητότητα του
καθενός. Ο Άγιος Θεός σήμερα ζητά το κατ’ εικόνα και το καθ’ ομοίωση. Αδέλφια
μου σήμερα που το πνευματικό επίπεδο αλλάζει και αυτό διότι ήρθε το πλήρωμα του
χρόνου μπορούμε και εμείς να αλλάξουμε. Σήμερα ήρθε ο καιρός ώστε ο άνθρωπος να
γυρίσει στην αρχική του κοιτίδα.
Σήμερα εμείς είμαστε τυχεροί διότι η όποια άγνοια ή διαπαιδαγώγηση
ολοκλήρωσε τον κύκλο της και η νέα περίοδος ξεκίνησε. Όλα μαρτυρούν ότι σήμερα
ο Θεός κατεβαίνει στη Γη και «βομβαρδίζει» τον άνθρωπο με την δική του σοφία
μέσω του Παρακλήτου.
Αδέλφια μου η σοφία του Θεού επέτρεψε ώστε ο άνθρωπος να γίνει θεός
γνωρίζοντας καλό και κακό. Σίγουρα θα υπήρχαν και άλλοι τρόποι όμως αυτό είναι
άλλο θέμα. Σήμερα η επιλογή έγινε από τον Θεό ώστε ο νόμος εν συντομία να
παίξει τον ρόλο του « ή ακούω και μαθαίνω ή παθαίνω και μαθαίνω ». Πάντως για
πολλούς Χριστιανούς η νέα περίοδος ξεκίνησε μετά την έλευση του Κυρίου και
ειδικότερα σήμερα αυτή η νέα κατά Θεόν ζωή άρχισε να λαμβάνει χώρα ώστε για
όλους εμάς να γίνεται ενυπόστατη. Ο τρόπος, μέσω του Παρακλήτου, και ο λόγος,
διότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε να κάνει την παρουσία του ο Θεός πάλι στη
Γη για να κατευθύνει τον άνθρωπο του Θεού στην αναγέννηση και στην απολύτρωση
των σωμάτων.
Το ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου αποδεικνύεται αφού όλοι θέλουμε να
ζήσουμε ευτυχισμένοι, με ειρήνη, με υγεία, με σοφία. Παρ’ όλα αυτά είμαστε και
εμείς ακόμα επιρρεπείς στο λάθος, είμαστε και εμείς στην αρχή. Γι’ αυτό ακόμα
όλοι, αν και κάνουμε τον αγώνα (καθαρισμού και αναγέννησης), αντιμετωπίζουμε
πολλά προβλήματα και πολλές φορές ακόμα και οι άνθρωποι του Θεού κινδυνεύουν.
Για να μπορούμε σήμερα συνειδητά να δημιουργήσουμε συνείδηση αλλά και νου
Χριστού θα πρέπει να ζήσουμε στην σιωπή.
Αδέλφια μου η εντρύφησή μας στις αρχές του Θεού θα πρέπει να γίνεται στη
σιωπή. Η σιωπή έχει ασύλληπτες έννοιες γι’ αυτό χρειάζεται αδιάλειπτα να ζούμε
στο αγιαστήριο. Επειδή όμως αυτό είναι δύσκολο αφού έχουμε και ανάγκες βιοτικές
για να τα καταφέρουμε ο Θεός φρόντισε ώστε ο κόσμος μας σήμερα να εξελιχτεί
στην Τεχνολογία, Μηχανολογία, Πληροφορική κ.λπ.. Ο σημερινός κόσμος έχει όλα τα
μέσα που χρειάζεται ο άνθρωπος για να δημιουργήσει σήμερα τον νου του Χριστού,
τον κατά Θεόν νου.
Ο Θεός ενέπνευσε σε όλους εμάς πολλά πνευματικά κίνητρα που μάς βοηθούν να
κάνουμε με την εξέλιξη μεγάλα πνευματικά συνειδητά βήματα ζωής, αφού σήμερα
μπορούμε όλους τους χώρους που ζούμε να τους μετατρέψουμε σε αγιαστήριο.
Μέσα λοιπόν από τον Λόγο του Θεού μπορούμε να σπουδάσουμε την σοφία του
Θεού. Καθώς, μπορούμε να σπουδάσουμε και μέσα από τις ομιλίες οι οποίες
γράφονται διά Πνεύματος Αγίου και ενεργοποιούν μέσα μας την ζώσα φωνή του
ζώντος Θεού αφού αυτές μάς κεντρίζουν το ενδιαφέρον ώστε να μένουμε και να
επιμένουμε πάνω στις αρχές του Θεού. Με όλα αυτά (όταν τα χρησιμοποιούμε
καλοπροαίρετα) δημιουργούμε σήμερα όλοι εμείς τον νου του Χριστού.
Ο τρόπος για να γίνει η καλή προετοιμασία ώστε να έρθει ο Θεός και να
σκηνώσει μέσα μας είναι: Ο Λόγος του Θεού αλλά και οι ομιλίες να
«χτυπούν» συνέχεια τα αφτιά μας. Μέσω όλων αυτών ο νους μας θα βρίσκεται σε
συνεχόμενη εξάσκηση ώστε να καταφέρει να γίνει συνειδητός (πάνω στις αρχές του
Θεού). Αν αδιαφορήσουμε τότε δεν θα καταφέρουμε να προγραμματίσουμε το νου μας
πάνω στις συνειδητές αρχές του Θεού τις οποίες μέχρι να τις καταλάβουμε δεν θα
τις δογματίζουμε ώστε να μπορούμε εύκολα να αλλάζουμε.
Αδέλφια μου το ασυνείδητό μας θα δουλεύει για εμάς συνειδητά όταν συνέχεια,
συνέχεια, συνέχεια μένουμε στην προσευχή και στην δέηση. Να ζούμε αδιάλειπτα με
την σοφία του Θεού, αυτή θα μάς εξασφαλίσει τον Θεό, τη ζωή, τα πάντα. Είναι
γραφικό, Πάντοτε χαίρετε. Αδιαλείπτως
προσεύχεσθε. Κατά πάντα ευχαριστείτε (Θεσσαλονικείς Α΄ 5:16-18). Αν δεν
αποφασίσουμε να αφιερωθούμε δεν θα πετύχουμε τους στόχους μας.
Αδέλφια μου ας γνωρίζουμε ότι το «λίγο» δεν φτάνει για να γίνεις άνθρωπος
Θεού (γιατί είναι μεγάλο αυτό που θα πάρεις). Το «λίγο» δεν φτάνει για να
γίνεις κληρονόμος Θεού (γιατί είναι μεγάλη η περιουσία που θα αποκτήσεις). Έχει
δοκιμαστεί. Το «λίγο» φέρνει μικρά αποτελέσματα. Χρειάζεται το «πολύ». Αν δεν
ξεκινήσουμε τον καλό αγώνα τότε το ασυνείδητο θα μάς προγραμματίζει πάντα
αρνητικά και θα δουλεύει εναντίον μας καθημερινά και ο λόγος, διότι έτσι έχει
προγραμματιστεί από την πτώση μας και την αποστασία μας από τον ζώντα Θεό.
Τώρα ρωτάμε, μέχρι πότε θα πρέπει να σπουδάζουμε και να μένουμε στο
αγιαστήριο; Είναι απλό. Μέχρι να τα καταφέρουμε. Τι εννοώ με το «μέχρι να τα
καταφέρουμε». Εννοώ μέχρι να έρθει ο Θεός στη ζωή μας. Άλλο είναι να μιλάμε
εμείς στον Θεό και άλλο είναι να μιλά ο Θεός σε εμάς. Όταν ο Θεός έρθει στη ζωή
μας όλα θα αλλάξουν και ο αγώνας μας θα μοιάζει με συνεχόμενες διακοπές! Με
αυτόν τον τρόπο θα περάσει η εξουσία και η λειτουργία του εγκεφάλου μας διά του
Χριστού στη δική μας εξουσία (η οποία θα έχει δημιουργηθεί με βάση τις αρχές
του Θεού), από εκεί και πέρα η κάθε σκέψη, ο κάθε λόγος θα λαμβάνει υλική
υπόσταση στη ζωή τη δική μας αλλά και σε όσους έχουν ανάγκη. Αυτό σημαίνει ζώσα
πίστη, δηλαδή, να λες και να γίνεται. Ο τρόπος; Ο ασυνείδητος νους να
εξαφανιστεί και ο νους του Χριστού να αναστηθεί, αλλά και να ολοκληρωθεί μέσα
μας η αναγέννηση η οποία συντελείται, μεγαλώνει με την συνεχόμενη πνευματική
μας εργασία. Με την εργασία αυτή η πίστη σιγά-σιγά αυξάνεται, έτσι παύει
να είναι σκιώδης και μεταβάλλεται, γίνεται ζώσα μέσα από τον συνειδητό Θεό που
μεγαλώνει μέσα μας στο αγιαστήριο.
Πολλοί νομίζουν ότι θα χάσουν τον χρόνο τους κάνοντας τον αγώνα αυτό.
Λάθος! Διότι αξίζει τον κόπο και όλη σου τη ζωή να αφιερώσεις άνθρωπε αφού αυτό
που θα αποκτήσεις είναι ανεκλάλητο. Όσοι καταλαβαίνουν τι θα ζήσουν δεν
απελπίζονται και δεν το βάζουν κάτω. Είναι γραφικό, Εκείνα που μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε και νους ανθρώπου δεν τα
διανοήθηκε, εκείνα ετοίμασε ο Θεός γι’ αυτούς που τον αγαπούν
(Κορινθίους Α΄ 2:9). Εξάλλου, όταν κάποιος κάνει τον αγώνα αυτό ο Θεός αρχίζει
να κάνει αισθητή την παρουσία του και η αναγέννηση, η αφιέρωση αρχίζει να
αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον.
Αδέλφια μου, όποιες και αν είναι οι συνθήκες της ζωής μας να μην
απιστήσουμε στο κάλεσμα που λάβαμε. Θυμάστε τον παράλυτο στο Ευαγγέλιο του
Κυρίου μας; Αυτός ο άνθρωπος ήταν παράλυτος τριάντα οχτώ χρόνια. Παρ’ όλα αυτά
δεν απελπίστηκε. Έμενε στην κολυμβήθρα Βηθεσδά για πολλά χρόνια. Ήλπιζε στο
θαύμα και να, το θαύμα έγινε. Ο ίδιος ο Θεός πέρασε και τον θεράπευσε.
Αδέλφια μου όταν έρθει η εξουσία του συνειδητού κατά Θεόν νου σε εμάς να
είμαστε σίγουροι πως από τότε ξεκινάει η αιώνια διασκέδαση και η εξουσία στα
πάντα. Μόνο με τον συνειδητό νου ξεκινά η αληθινή ζωή, ξεκινά η συνειδητή ζωή
με αρχές Θεού, ξεκινά η εξουσία του λόγου. Ξεκινά να δουλεύει σε εμάς
(συνειδητά) η μεγάλη αγκαλιά που χωράει μέσα φίλους, αδελφούς, εχθρούς, η
αγκαλιά εκείνη που χωράει όλον τον κόσμο. Όταν συμβεί αυτό τότε συνειδητά πλέον
η αγάπη μας γίνεται ενυπόστατη, θεϊκή και η πίστη μας από σκιώδης γίνεται ζώσα.
Ο Κύριος μίλησε για την εξουσία της πίστης η οποία πηγάζει από την κατά
Θεόν συνειδητή πληρότητα του νου, η οποία δημιουργείται διά Πνεύματος Αγίου.
Αυτή μπορεί να μεταβιβασθεί και σε εμάς. Έτσι διά της πίστεως η οποία είναι το
κουμπί που ενεργοποιεί και αποθηκεύει την κάθε εντολή ώστε να μένει εν δυνάμει
σε εμάς, θα ξεκινήσει να εργάζεται σε εμάς ο νους μας σαν να είναι η φυσική μας
κατάσταση, πάνω σε όλη την Δημιουργία. Μάλιστα θα δουλεύει ακριβώς αντίθετα απ’
ότι σήμερα. Όλοι βλέπουμε μέσα στον Λόγο του Θεού πόσο απλά ο Κύριος έλεγε: Λάζαρε, δεύρο έξω - δηλαδή
μπροστά στον θάνατο δεν υπήρχε ανυπαρξία, ούτε απραξία, ούτε αδράνεια αλλά
ενέργεια. Έκτεινον την χείρα σου.
Κοράσιον, σοι λέγω, σηκώθητι
κ.λπ.. Ο λόγος; Διότι ο Χριστός, μέσα από την απλότητα, είχε μόνο συνειδητό
κατά Θεόν νου. Δεν είχε δύο σκέψεις αλλά μία σκέψη, σύμφωνη πάντα με το θέλημα
του Πατέρα του.
Αν δεν γίνει αυτό που αναφέρω τότε απλά θα γρονθοκοπούμε στον αέρα και θα
συμβιβαστούμε με τον κόσμο, θα συμβιβαστούμε με τον θάνατο, με την αμαρτία, με
την ημιμάθεια αφού αυτός ο θάνατος θα δουλεύει μέσα μας αθόρυβα. Το πού είναι η
καρδιά, ο νους, ο ζήλος του καθενός είναι εύκολο να το δει από τα έργα του. Τα
έργα μας μαρτυρούν την συνειδητότητα που μάς διέπει.
Αδέλφια μου πρέπει να το καταλάβουμε όλοι ότι δεν μπορεί κανείς να έχει
έλεγχο στη ζωή του όσο υπάρχει μέσα του και τον εξουσιάζει το ασυνείδητο στο
οποίο ανήκει ο κόσμος, η αμαρτία, το λάθος, η φθορά, ο θάνατος. Το ψέμα πρέπει
να φύγει. Γι’ αυτό και αιώνες τώρα δεν τα κατάφερε ο άνθρωπος αλλά και ο
άνθρωπος του Θεού. Φυσικά, δεν είχε έρθει και ο κατάλληλος χρόνος, δεν είχε
έρθει η σοφία του Θεού ολοκληρωμένη, δεν είχε έρθει η επιστήμη, δεν είχε έρθει
η εξέλιξη μαζί με την τεχνολογία. Όλα αυτά μάς βοηθούν, όμως το σημαντικότερο
όλων είναι ότι τώρα ήρθε στη ζωή μας ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας.
Αυτό το Πνεύμα της αληθείας θα δοξάσει τον Θεό μέσα από σκεύη ζωής, σκεύη
εκλογής. Είναι γραφικό, συμφέρει υμίν
ίνα εγώ απέλθω. εάν γαρ μη απέλθω, ο παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς. εάν δε
πορευθώ, πέμψω αυτόν προς υμάς· και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί
αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως (Ιωάννης 16:7-8). Όλα
αυτά λαμβάνουν χώρα και συμβάλλουν στην αναγέννηση του ανθρώπου.
Ένας άλλος λόγος που οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν του ασυνείδητου
νου αιώνες τώρα είναι οι πόλεμοι, οι χωρισμοί, τα συμφέροντα των ανθρώπων, αφού
αυτά έγιναν εμπόδιο στο να σπουδάσει ο άνθρωπος αλλά και να γνωρίσει τον εαυτό
του.
Σήμερα και αυτό αλλάζει. Όλοι, λίγο ή πολύ, ενώνονται αφού ακόμα και οι
άρχοντες των εθνών έρχονται σε διαπραγματεύσεις και η ειρήνη για πρώτη φορά
βασιλεύει σε πάρα πολλά έθνη.
Άλλο εμπόδιο που «ορθώνει το ανάστημά του» καθημερινά στη ζωή μας,
ειδικότερα σήμερα, είναι το υλικό στοιχείο, η διαχείρισή του, αφού αυτό μάς
εγκλωβίζει και μάς οδηγεί με την πάροδο του χρόνου σε αδιέξοδο. Ο Κύριος είπε, πόσον δύσκολον είναι να εισέλθωσιν εις την
βασιλείαν του Θεού οι έχοντες το θάρρος αυτών εις τα χρήματα, όμως, τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ
εστιν διότι και η υλική διαχείριση για τους ανθρώπους του Θεού αλλάζει.
Όλοι οι αναγεννημένοι άνθρωποι, λίγο ή πολύ, μοιράζονται, δίνουν αγάπη. Αδέλφια
μου ήρθε η ώρα το συνειδητό στο οποίο ανήκει ο Θεός να αναστηθεί μέσα μας και
να γίνει αιώνιο, να γίνει τρόπος ζωής αλλά και η μόνη φυσική μας κατάσταση ώστε
μέσα απ’ αυτή την σοφία που ο Θεός χορηγεί σε εμάς να μπορέσουμε να
δημιουργήσουμε τον νου του Θεού.
Επαναλαμβάνω: Η δύναμη του υποσυνείδητου αλλά και ασυνείδητου μυαλού
προήλθε από την έλλειψη του Θεού στη ζωή των ανθρώπων - ο ένας νους, του
Θεού, κατακερματίστηκε σε ασυνείδητο, υποσυνείδητο, κ.λπ.. Αυτός ο Θεός
επέλεξε, για να γίνουμε εικόνα δική του με επίγνωση στο καλό και κακό, να
απουσιάζει από τη ζωή μας ώστε να αποκτήσουμε τις ιδιότητές του όπως καλό -
κακό και αυτό θα υπάρχει μέχρι να έρθει μέσα μας ο συνειδητός Θεός. Η επιλογή
συντελείται, ολοκληρώνεται όταν η ελεύθερη βούλησή μας επιλέξει συνειδητά τον
Θεό.
Το ότι ο Θεός λείπει από τη ζωή των ανθρώπων το βλέπουμε διότι από παιδικής
ηλικίας οι άνθρωποι δεν αναπτύσσονται σύμφωνα με τις αρχές του Θεού αλλά
σύμφωνα με τις συνήθειες των ανθρώπων οι οποίοι πίστεψαν στο υλικό στοιχείο και
όχι στην αξία του πνεύματος. Ο Χριστός όμως εστάλη από τον Πατέρα για να μάς
επαναφέρει στις αρχές του.
Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να βοηθήσει τον άνθρωπο - ανεξαρτήτως
έθνους, λαού, θρησκείας - ώστε να βρει τον Θεό, τη ζωή, τη σοφία εκείνη
η οποία τον καθιστά εικόνα Θεού και αυτό ξεκίνησε σήμερα να γίνεται.
Αδέλφια μου πιστεύω ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Σήμερα ο Άγιος Θεός
εργάζεται διά Πνεύματος Αγίου παντού και εργάζεται και μέσω της Φωνής Θεού αφού
ενέπνευσε μέσα μας να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας (δημόσια). Όχι το
Ευαγγέλιο που κηρύττει μόνο την σωτηρία της ψυχής αλλά το Ευαγγέλιο της
βασιλείας το οποίο κηρύττει και την απολύτρωση του σώματος. Ο Χριστός φανέρωσε
ότι τα έσχατα χρόνια θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας, και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της
βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τοις έθνεσι, και τότε ήξει το
τέλος (Ματθαίος 24:14).
Αδέλφια μου στον σημερινό ασυνείδητο νου ανήκει ο προφητικός λόγος του Απ.
Παύλου ο οποίος φανερώνει ότι σάρκα
και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού (την
αφθαρσία), ο λόγος διότι αυτό που ενώνει το πνεύμα το άφθαρτο με το σώμα το
άφθαρτο είναι ο συνειδητός νους, ο νους του Χριστού. Μάλιστα συνεχίζει, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία.
Ο θάνατος λοιπόν ανήκει στον ασυνείδητο νου. Ιδού μυστήριο υμίν λέγω· πάντες μεν ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε
αλλαγησόμεθα, εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· σαλπίσει γαρ,
και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι, και ημείς αλλαγησόμεθα. δει γαρ το φθαρτόν
τούτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσασθαι αθανασίαν,
αυτό ανήκει στον συνειδητό αναγεννημένο νου(Κορινθίους Α΄ 15:50-53).
Άρα, ο διακόπτης που ενώνει το άφθαρτο πνεύμα με το άφθαρτο σώμα είναι ο
συνειδητός νους του Χριστού. Αυτός θα πρέπει να γίνει κτήμα μας, ιδιοκτησία
μας, τρόπος ζωής. Αμήν.
Για να πετύχουμε τους στόχους μας επαναλαμβάνω χρειαζόμαστε υγιαίνουσα
διδασκαλία όπως είναι ο Λόγος του Θεού αλλά και οι ομιλίες της Φωνής Θεού, αφού
αυτά τα δυο συνειδητά εργάζονται την κατάργηση του φυσικού θανάτου και
δημιουργούν διά του Χριστού συνειδητό, ελεύθερο νου.
Δεύτερον, χρειαζόμαστε αγιαστήριο. Η αγάπη βρίσκει τρόπους και επινοεί
συστήματα σωτηρίας τα οποία μάς δημιουργούν όπου βρισκόμαστε αγιαστήρια. Σε
αυτά τα αγιαστήρια δημιουργούμε τον νου του Χριστού ώστε για μας η κάθε
ενέργεια να ανήκει στον συνειδητό νου.
Τρίτον, οι ενέργειες αυτές δημιουργούν μεταβολές στο σώμα μας αφού παίρνουν
μπροστά όλες οι δυνατότητες του φυσικού σώματός μας μέσα από τον συνειδητό νου
μας. Έτσι δημιουργούμε μέσα από την συνειδητότητα το άφθαρτο σώμα το οποίο
ελέγχεται από τον Θεό και μένει στον αιώνα τον άπαντα αφού οι βιοχημικές
διεργασίες του εγκεφάλου αλλάζουν. Άλλο είναι να «δουλεύεις», να λειτουργείς με
θυμό και άλλο με σοφία, άλλο με τα στοιχεία του κόσμου και άλλο με τα στοιχεία
του Θεού. Στη συνέχεια ακόμα και η εξάπλωση γίνεται βεβαιοτέρα, γίνεται
ενυπόστατη, γίνεται παγκόσμια διότι ο Θεός μαρτυρά τον άνθρωπο του Θεού παντού,
ο οποίος φρόντισε να διέπεται από τον συνειδητό κατά Θεόν νου. Το μαρτύριο σε
όλα τα έθνη θα είναι ο άνθρωπος του Θεού ο οποίος θα έχει δημιουργήσει
συνειδητά τον νου του Χριστού.
Αδέλφια μου ας σημειωθεί ότι όλα αυτά που λέμε δεν είναι λόγια φιλοσοφικά.
Είναι η δική μου ιστορία την οποία ζω σήμερα. Μάλιστα όταν είχα ξεκινήσει
πνευματική ζωή αυτά δεν τα γνώριζα αλλά ούτε και θα μπορούσα να τα σκεφτώ όμως
η αγάπη του Χριστού, μου τα γνώρισε όλα αυτά βλέποντας και την δική μου αγάπη
προς Αυτόν και προς το Ευαγγέλιό του το οποίο μελετώ μέρα και νύχτα εδώ και 30
χρόνια, το οποίο συνεχίζω να το λατρεύω, το οποίο δεν το χόρτασα ακόμα αφού
κάθε φορά που το διαβάζω μένω άφωνος με την σοφία που το διέπει και ο λόγος,
διότι έχει γραφτεί διά Πνεύματος Αγίου και ευχαριστώ τον Θεό μέσα από την
καρδιά μου για την θυσία του και την μέγιστη προσφορά του αλλά και για το άγιο
Ευαγγέλιό του το οποίο φρόντισε να μεταλαμπαδευτεί και να φτάσει στη γενιά μας.
Αν δεν υπήρχε ο Λόγος του Θεού όπως και να ήταν η ζωή καμιά αξία δεν θα
είχε διότι, και τα ζώα έχουν ζωή όμως δεν έχουν λογική που την διέπει
αναγέννηση αλλά και εξέλιξη με στοιχεία ευγενής άμιλλας τα οποία πηγάζουν από
την σοφία του Θεού, από τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Έτσι θα ήμασταν και
εμείς χωρίς το Ευαγγέλιο του Χριστού, σαν τα ζώα. Είναι γραφικό άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε παρασυνεβλήθη
τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς (Ψαλμοί 49:20). Ο άνθρωπος
όμως με το Ευαγγέλιο του Χριστού ανά χείρας γίνεται το στολίδι του Θεού αλλά
και το πνευματικό μυροπωλείο του κόσμου.
Σήμερα ακούω πολλούς αδελφούς να λένε ότι είναι του Θεού όμως αυτό το λένε
οι ίδιοι για τον εαυτό τους, διότι ο άνθρωπος του Θεού όταν είναι του Θεού
γίνεται αιτία να αλλάξει ο κόσμος. Δεν είναι εύκολο άνθρωπε να λες ότι είσαι
άνθρωπος του Θεού αλλά και αν ακόμη εσύ το λες θα πρέπει να το δείχνουν η ζωή
σου και τα έργα σου.
Αδέλφια μου ευτυχώς ο Θεός με βοήθησε και εμένα και τον ευχαριστώ αλλά και όλους μάς βοήθησε ώστε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τον Θεό, το συνειδητό, το υποσυνείδητο, το ασυνείδητο, την ζώσα πίστη, την αγάπη, τον κόσμο, τη ζωή, τον θάνατο. Όλα, σιγά – σιγά, μάς τα φανερώνει ο Θεός, μάς τα ξεδιπλώνει ώστε να αποκτήσουμε την δική του σοφία και τώρα αγωνιζόμαστε όλοι να γίνουμε άνθρωποι του Θεού και καταλαβαίνω ότι μπορούμε να γίνουμε. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε γιατί μέσα από την ενότητα ενισχύεται ο αγώνας μας. Έχουμε εξάλλου και την βεβαιότητα αλλά και την μαρτυρία του Θεού ότι μάς αγαπά, ότι με την δύναμη την δική του και την δική του σοφία είναι θέμα χρόνου να τα καταφέρουμε ώστε να χρησιμοποιηθούμε ως σκεύη εκλογής για την ίδρυση της βασιλείας του Θεού στη Γη αφού συνειδητά έχουμε αναλάβει να κηρύξουμε με τη ζωή μας, με τα έργα μας, με τα λόγια μας σε όλον τον κόσμο το Ευαγγέλιο της βασιλείας.
Το Ευαγγέλιο της βασιλείας είναι αυτό που δημιουργεί τον νου του Χριστού,
δημιουργεί τον αγιασμό και τελευταία καταργεί τον φυσικό θάνατο και δόξα τω Θεώ
όλα τα αδέλφια εργάζονται, λίγο ή πολύ, προς αυτή την κατεύθυνση αφού όλοι
κατανοούν το αγιαστήριο και την δύναμη που κρύβει. Αυτός ο Θεός το είπε και
αυτό θα γίνει. Μάλιστα με την αφιέρωση και τον τρόπο που φανερώνει σήμερα ο
Πατέρας Θεός μέσω της Φωνής Θεού θα μπορέσουν όλοι οι αδελφοί μέσα από την
απλότητα και όχι μέσα από την πολυπλοκότητα, ακόμα και όσοι είναι άρρωστοι, να
θεραπεύσουν το πνεύμα τους αλλά και το σώμα τους και να μπούμε όλοι στην οδό
την άγουσα προς τη ζωή.
Στον συνειδητό νου δημιουργείται η
προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου διά του Χριστού
Ο συνειδητός νους είναι το παν ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε στη ζωή μας
αυτό που οι αιώνες «ρούφηξαν» αλλά και εξαφάνισαν απ’ αυτή, τον Θεό. Στον
συνειδητό νου δημιουργείται η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου διά του Χριστού,
δημιουργείται ο ιδεώδης άνθρωπος με προσωπικότητα Χριστού ενώ, στον ασυνείδητο
νου δημιουργείται η προσωπικότητα που στεγάζει το ψέμα. Άλλα λέει ο άνθρωπος
σήμερα και άλλα κάνει.
Τον ασυνείδητο νου τον έχει ο κόσμος αφού θέλει να ζήσει και όμως, εν
αγνοία του, κάνει τα πάντα για να πεθάνει. Τον συνειδητό νου τον έχει ο
άνθρωπος του Θεού ο οποίος αυτό που λέει, αυτό και κάνει. Εδώ βρίσκεται το
κέντρο σύγκλισης στο να συνεργαστεί το πνεύμα το άφθαρτο με το σώμα το άφθαρτο
για να συνταξιδέψουν (μαζί) στον αιώνα τον άπαντα. Ακόμη, θα ήθελα να
διευκρινίσω ότι για τον κόσμο το ασυνείδητο ή υποσυνείδητο αλλά και το
συνειδητό έχουν άλλη ερμηνεία και ο λόγος διότι οι άνθρωποι του κόσμου έχουν
σαν αρχές θεωρίες οι οποίες πηγάζουν από το σύστημα των ανθρώπων. Εμείς δίνουμε
την ερμηνεία αυτή που πηγάζει μέσα από τον Λόγο του Θεού πάνω στις συνειδητές
αρχές του Θεού.
Αδέλφια μου όλοι γνωρίζουμε ότι μέσα στην Αγία Γραφή αναφέρεται υπό του
Αποστόλου Παύλου το εξής: βλέπω δε
έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και
αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου.
Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος· τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου;
(Ρωμαίους 7:23-24). Αυτός ο νόμος που αναφέρει εδώ ο Απόστολος Παύλος
δημιουργήθηκε από τον ασυνείδητο νου ο οποίος αναπτύχθηκε από παιδικής ηλικίας
πάνω στο ψέμα. Σήμερα όμως, αν και κατανοούμε αυτόν τον νόμο δεν μπορούμε να
κατανοήσουμε πώς γίνεται αιτία ώστε εμείς ενώ θέλουμε να κάνουμε το θέλημα του
Θεού να μην μπορούμε να το κάνουμε. Σήμερα λοιπόν θα αναλύσουμε το πώς μπορούμε
να πετύχουμε - εξασφαλίσουμε αυτό που θέλουμε και το οποίο θέλει και ο
Θεός - αφού αυτός το ενέπνευσε μέσα μας - να ζήσουμε εν Κυρίω.
Αδέλφια μου ο Κύριος πριν τον συλλάβουν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι
ζήτησε από τους μαθητές του όταν τους κάλεσε στον κήπο της Γεσθημανής να
προσευχηθούν για τον εαυτό τους αλλά και για τον ίδιο και όλοι γνωρίζουμε ότι
εκείνο το βράδυ οι μαθητές, παρόλο που ο Θεός τους το ζήτησε, κοιμήθηκαν.
Φανταστείτε αδέλφια μου, να σε καλέσει ο Θεός να συμμετέχεις στην αναγέννηση
του κόσμου και λόγω της έλλειψης του συνειδητού νου να σε πάρει ο ύπνος και να
κοιμάσαι και ενώ θέλεις, να μην μπορείς να ακολουθήσεις τον Θεό κάτω από όλες
τις συνθήκες! Γι’ αυτό και ο Κύριος γνωρίζοντας την αδυναμία τους τούς είπε το αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, διά να μη
εισέλθητε εις πειρασμόν· το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής
(Ματθαίος 26:41, Μάρκος 14:38). Μάλιστα σε μια άλλη περίπτωση ο Κύριος φανέρωσε
στους μαθητές του για την πίστη τους η οποία ήταν σκιώδης, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε
ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και θέλει μεταβή, και δεν
θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς (Ματθαίος 17:20).
Για το ότι δεν έχουμε όλα αυτά που ζητά ο Θεός σήμερα στη ζωή μας φταίει
ένα πράγμα, αυτό είναι ο ασυνείδητος νους μας ο οποίος με τα χρόνια δημιούργησε
τον υποσυνείδητο νου. Ο Κύριος φανέρωσε ότι για να τα καταφέρει ο άνθρωπος
χρειάζεται προσευχή και νηστεία, δηλαδή, αναγέννηση και αποχή από τον κόσμο και
από το λάθος. Νηστεία για μένα σημαίνει αποχή από το λάθος.
Τι σημαίνει τώρα ασυνείδητος νους. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Όλοι ή οι
περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε από υπολογιστές (αφού έχουν μπει στην
καθημερινότητά μας) και συγκεκριμένα το Word που είναι ένα πρόγραμμα
επεξεργασίας κειμένου. Στο Word λοιπόν γράφουμε τα κείμενά μας.
Αυτό το πρόγραμμα γνωρίζουμε ότι δουλεύει ως εξής: Όταν το ανοίγεις σου
επιτρέπει να γράφεις ότι θέλεις. Πριν το κλείσεις όμως χρειάζεται να
αποθηκεύσεις αυτό που έγραψες, εάν δεν το αποθηκεύσεις τότε ότι έγραψες χάνεται
και το έγγραφο μένει κενό. Αυτό το αναφέρω διότι θέλω να παρομοιάσω το
πρόγραμμα αυτό με τον νου μας.
Εμείς σαν άνθρωποι θέλουμε να έχουμε υγεία, να έχουμε σοφία Θεού, να έχουμε
πνεύμα ζωοποιόν, να έχουμε χαρά, να έχουμε ευτυχία κ.λπ. όμως απεδείχθη ότι όλα
αυτά και πολλά άλλα τα θέλουμε με τα λόγια και ο λόγος διότι πάντα ξεχνάμε να
πατήσουμε το κουμπάκι που αποθηκεύει αυτά που θέλουμε ώστε να λάβουν χώρα διά
της πίστεως στη ζωή μας μέσα από τον συνειδητό νου.
Το κουμπάκι που τα αποθηκεύει ονομάζεται Λόγος Θεού, ονομάζεται αφιέρωση,
ονομάζεται υγιαίνουσα διδασκαλία, η οποία θα πρέπει να «χτυπά» συνέχεια τα
αφτιά μας μέχρι να δημιουργηθεί μέσα μας ο συνειδητός νους.
Όσοι ερευνούν τον Λόγο του Θεού ή φιλοσοφούν τη ζωή βλέπουν, γνωρίζουν ότι
μέσα τους έχουν το συνειδητό και το ασυνείδητο. Το ασυνείδητο απεδείχθη ότι
δημιουργείται στον κάθε άνθρωπο από τον κόσμο, από το περιβάλλον που μεγαλώνει -
το περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής μας. Δηλαδή,
καθώς μεγαλώνουμε ασυνείδητα κάνουμε πράγματα τα οποία μάς λένε οι άλλοι ότι
είναι τα σωστά και ανακαλύπτουμε (καθώς μεγαλώνουμε) ότι σχεδόν τίποτα δεν
κάνουμε συνειδητά, ειδικότερα όταν αυτό αφορά το καλό, αφορά την αγάπη.
Δυστυχώς απεδείχθη ότι καταβάλλουμε τεράστια προσπάθεια για να κάνουμε το καλό
και όταν κάνουμε π.χ. ένα καλό φροντίζουμε να το μάθει ο κόσμος όλος. Αυτό το
λέω διότι όταν ο Θεός μάς επισκεφτεί με την δική του σοφία ή με τον Λόγο του
(Καινή Διαθήκη) ή με έναν άνθρωπο δικό του και κάνουμε διάλογο μέσα από τον
Λόγο του Θεού θα δούμε ότι το συνειδητό θα πει «Ναι στην αγάπη», «Ναι στη
χαρά», «Ναι στη ζωή», «Ναι στην αναγέννηση», «Ναι στη θέωση», «Ναι στην άφθαρτη
ζωή», «Ναι στην αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη», θα πει «Ναι στην ζώσα πίστη»
—ζώσα πίστη εννοώ αυτή την πίστη που λέμε και γίνεται, είναι γραφικό ειπέ λόγο και θέλει γίνει. Όμως,
επειδή το συνειδητό δεν το έχουμε ενεργοποιήσει αποδεικνύεται ότι παρ’ όλα τα
«Ναι» που λέμε μετά από λίγο δουλεύουμε πάλι με το ασυνείδητο που δημιούργησε ο
καθένας εν αγνοία του από παιδικής ηλικίας με βάση το λάθος, το ψέμα το οποίο
δυστυχώς έχει μέσα μας μεγάλη εξουσία αφού μάς επιβάλλεται με τον δικό του
τρόπο. Δηλαδή, δεν μπορούμε να κάνουμε αποθήκευση στο καλό, στο «Ναι» που λέμε
στον Θεό και στον άνθρωπο του Θεού.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν καν ότι το ασυνείδητο μυαλό τους
είναι όλο το πρόβλημα στη ζωή τους. Έτσι για κάθε αποτυχία στη ζωή τους ρίχνουν
την ευθύνη στους άλλους αφού χωρίς να το γνωρίζουν, αυτό το ασυνείδητο μυαλό
είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο ισχυρό από το συνειδητό σε ποσοστό. Προσέξτε τι
θα πω, το ασυνείδητο στον κάθε άνθρωπο δουλεύει γύρω στο 99% των δυνατοτήτων
του εγκεφάλου δυστυχώς, μόνο 1% έχουμε εξουσία στη ζωή και αυτό όχι πάντα σε
όλους τους ανθρώπους (ανάλογα το πνευματικό επίπεδο του καθενός). Γι’ αυτό και
δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή, τον θάνατο, τα πάθη μας, την ζώσα πίστη, την
δικαιοσύνη, την ανυπόκριτη αγάπη κ.λπ..
Για να καταλάβουμε καλύτερα, ρωτάμε, ποιος επέλεξε ώστε το ασυνείδητο να
έχει τέτοια εξουσία πάνω μας; Είναι απλό. Η συνεχόμενη αποστασία μας από τον
ζώντα Θεό, τον Πατέρα Θεό. Παρ’ όλα αυτά (επειδή τα πάντα συνεργούν προς το
αγαθό) και αυτό ανήκει στη δική Του σοφία διότι γνωρίζει ο άνθρωπος μέσα από
αυτό το καλό και το κακό και κατόπιν όταν ωριμάσει μπορεί να επιλέξει μέσα από
την ελεύθερη βούλησή του με ποιο θα ζήσει, καλό ή κακό.
Αδέλφια μου, το ότι έχει τέτοια εξουσία πάνω μας ο ασυνείδητος νους τούτο
αποδεικνύεται σήμερα διότι αυτό που είμαστε δεν είναι δική μας επιλογή αλλά
επιλογή της άγνοιάς μας, επιλογή της πτώσης, επιλογή της αποστασίας, επιλογή
του ότι δεν μελετάμε αλλά ούτε και γνωρίζουμε τον Λόγο του Θεού. Μάλιστα δεν
έχουμε καθόλου, μα καθόλου επίγνωση του τι σημαίνει Δημιουργία, ζωή, άνθρωπος.
Δυστυχώς όλα αυτά που καθορίζουν την άγνοια και αφορούν τη ζωή αιώνες τώρα
παραχώρηση Θεού επαναλαμβάνονται και ο λόγος διότι η σοφία του Θεού το επέτρεψε
ώστε να ιδρυθεί πρώτα η βασιλεία του σκότους σε όλο τον πλανήτη ώστε όλοι οι
άνθρωποι να δουν τα αρνητικά αποτελέσματα αυτής και αφού τα δουν να ζητήσουν
τον Θεό - αυτό ήταν το σχέδιο του Θεού το οποίο εξελίσσεται σήμερα.
Το ότι έχουμε λοιπόν οκνηρία και ασυνείδητη προσωπικότητα η οποία φεύγει
από την αγάπη αποδεικνύεται εύκολα και εύκολα ο καθένας το καταλαβαίνει αρκεί
να συγκρίνει τον εαυτό του με τον Θεό και τις δικές του αρχές αλλά και
επιδιώξεις οι οποίες καθορίζουν τον αγιασμό και αρκεί να αναρωτηθεί ο καθένας
μας, ποιος επέλεξε το έθνος του, ποιος επέλεξε την θρησκεία του, ποιος επέλεξε
το πόσο θα ζήσει και αν μπορεί να ζήσει, ποιος επέλεξε να έχει μέσα του το
αρνητικό περισσότερο από το θετικό, ποιος επέλεξε να έχει μέσα του τον θάνατο
και όχι την ζωή. Κανείς από όλους εμάς, διότι αυτό καθορίστηκε σε εμάς από την
γέννησή μας αλλά και αυξήθηκε με την γέννησή μας στον κόσμο που ζούμε αφού
αυτός ο κόσμος δέχεται τον θάνατο σαν θέλημα Θεού. Το περιβάλλον, ο κόσμος μετά
την πτώση του ανθρώπου εργάζεται (αιώνες τώρα) με αυτόν τον τρόπο.
Αδέλφια μου, οι ασυνείδητες επιδιώξεις μας πέρα από τα όποια «θέλω» μας
δυστυχώς, μάς επιβάλλονται αλλά και εργάζονται εντέχνως πάντα σε όλη μας τη ζωή
για μας χωρίς εμάς, είτε το θέλουμε είτε όχι, ως άγγελος φωτός πολλές φορές,
τον φυσικό μας θάνατο. Αυτές οι υποσυνείδητες αλλά και ασυνείδητες εντολές
ενεργοποιούν τον θάνατο μέσα μας διότι έτσι έχουν προγραμματιστεί από την
άγνοιά μας, από το σύστημα του κόσμου, από το περιβάλλον, από τους έκπτωτους
αγγέλους, από την μερική ή ολική αποστασία μας από τον ζώντα Θεό, από τα
υφιστάμενα στερεότυπα κ.λπ.. Δυστυχώς η συνειδητή μας επιστροφή στις αρχές του
Θεού πολλές φορές υπολειτουργεί. Για να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε θέλουμε
ένα κίνητρο ισχυρό και αυτό είναι το «θέλω να ζήσω», «θέλω να γίνω άνθρωπος του
Θεού», «θέλω να ζω με τον ζώντα Θεό».
Αδέλφια μου η Φωνή Θεού σήμερα κατ’ εντολήν Θεού και με τη δύναμη του Θεού
και διά του Λόγου του Θεού αλλά και διά Πνεύματος Αγίου δίνει την δύναμη στον
κάθε άνθρωπο με μια ειλικρινή απόφαση μέσα από την υγιαίνουσα διδασκαλία ώστε
να μπορέσει να αλλάξει τη ζωή του. Αυτό που είχε επικρατήσει μέχρι χτες μέσα
μας και μάς έκανε κακό, σήμερα η Φωνή Θεού διά Πνεύματος Αγίου μπορεί να το
αλλάξει πρώτα στον λαό του Θεού, στον άνθρωπο του Θεού αφού συμπληρώνει σε
αυτόν ελλείποντα πνευματικά που τον ελευθερώνουν και στη συνέχεια με την δύναμη
του Θεού μπορεί να αλλάξει και άλλους αδελφούς οι οποίοι βρίσκονται σε όλον τον
κόσμο. Ο τρόπος; Πρώτον, με το Ευαγγέλιο της βασιλείας το οποίο κηρύττει σήμερα
δημόσια και δεύτερον με το αγιαστήριο αλλά και με την υγιαίνουσα
διδασκαλία που χαρίζει χωρίς να προσωποληπτεί σε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως
έθνους, λαού, οργάνωσης, θρησκείας.
Αδέλφια μου μπορούμε μέσα από την συνεχόμενη εντρύφησή μας στις αρχές του
Θεού να πετύχουμε την ενεργοποίηση του συνειδητού κατά Θεόν νου. Θα χρειαστεί
όμως επιμονή και υπομονή, εν τη
υπομονή υμών κτήσασθε τάς ψυχάς υμών (Λουκάς 21:19). Ακόμα θα χρειαστεί
και ισχυρή απόφαση. Δηλαδή, χρειάζεται να πει συνειδητά ο καθένας «γιατί να
πεθάνω, αφού πριν 2000 χρόνια ο Κύριός μας πέθανε για να μην πεθάνουμε».
Μάλιστα ο Χριστός με το ακολούθειμοι
αναγέννησε τους μαθητές του αλλά και όλους εμάς μετέπειτα (μέσω του Λόγου του
Θεού, του αγίου Ευαγγελίου του).
Ο Χριστός βοήθησε με την παρουσία του πρώτα τους μαθητές του και κατόπιν
όλους εμάς ώστε να δούμε ότι μέσα μας έχουμε πάθη, κακίες, πονηρίες,
συμφέροντα, φιλοδοξίες, εγωισμούς, κ.λπ.. Δυστυχώς κανείς δεν μπορούσε να το
αλλάξει αυτό και ο λόγος διότι δεν υπήρχε παράδειγμα. Ο Χριστός με την παρουσία
του φανέρωσε τον τρόπο αλλά και μάς έδωσε κίνητρα ώστε όλοι μας με μια ισχυρή
απόφαση να μπορούμε να ζήσουμε την δική του αλήθεια και συνειδητά να
εγκαταλείψουμε το ψέμα.
Ξέρετε γιατί μιλάμε σήμερα για συνειδητό, ασυνείδητο ή υποσυνείδητο; Διότι
δεν έχουμε νου Χριστού ώστε να δημιουργήσουμε τον εγκέφαλο του Χριστού. Η
υγιαίνουσα διδασκαλία όλα αυτά τα καταργεί και μαζί με τον Λόγο του Θεού
δημιουργεί έναν ισχυρό νου κατά Θεόν, δημιουργεί τον εγκέφαλο του Χριστού ο
οποίος ζωοποιεί το σώμα και μάς καθιστά εικόνα Θεού. Χρειάζεται αναγέννηση.
Αυτή και μόνο αυτή θα παίξει σημαντικό ρόλο ώστε να φτάσουμε στον προορισμό μας
που είναι να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της
δόξης αυτού.
Συνειδητός νους κατά Θεόν σημαίνει διαρκής, καθημερινή γιορτή, σημαίνει
εξουσία στη ζωή, εξουσία στον εαυτό μας, εξουσία στα πάντα.
Αδέλφια μου σήμερα αλλάζουν τα πράγματα για όλους εμάς αφού τον ασυνείδητο
νου που μάς οδηγεί στον θάνατο με την δύναμη του Θεού μπορούμε να τον
μετατρέψουμε μέσα από την αφιέρωση πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου αλλά
και με την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού σε έναν νου ενεργό πάνω στον
συνειδητό κατά Χριστόν νου.
Ας γνωρίζουμε όλοι ότι αυτή ήταν και η μόνη διαφορά του Κυρίου από όλους
τους ανθρώπους πάνω στον πλανήτη, αυτή ήταν η αιτία που τον καθόρισε Κύριο.
Σήμερα όλοι ασυνείδητα λέμε ότι είμαστε ο κύριος Τάδε και χαιρόμαστε. Όμως,
ένα κουνουπάκι αν είναι λίγο μολυσμένο και τσιμπήσει τον «κύριο» τον κάνει «να
τρέχει και να μην φτάνει», πάει η κυριότητα. Δηλαδή λέμε ότι είμαστε ο κύριος
Τάδε αλλά δεν καταλαβαίνουμε τι λέμε, τι σημαίνει η λέξη κύριος.
Κύριος σημαίνει ότι έχω εξουσία στα πάντα, ότι δεν υπάρχει τίποτα που να
μπορεί να με θέσει σε υποτέλεια. Κύριος ήταν ο Κύριος γιατί είχε έναν νου
συνειδητό πάνω στο θέλημα του Πατέρα του.
Ο Χριστός είχε συνειδητό νου δημιουργημένο από τον νου του Πατέρα του και
δεν είχε καθόλου, μα καθόλου ασυνείδητο νου που να εργάζεται αρνητικά γι’ αυτόν
χωρίς αυτόν και τούτο το απέδειξε αφού εις όλον τον επί Γης βίο του δεν έκανε
καμία ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να ενεργεί κατά Θεόν κάθε στιγμή. Ο Χριστός όχι
απλώς ενεργούσε κατά Θεόν αλλά ζούσε τον Θεό μέσα του.
Μια φορά ένας μαθητής του, ο Φίλιππος του είπε, Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα, και αρκεί εις ημάς, και ο
Κύριος του απάντησε, Τόσον καιρόν
είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ, είδε τον
Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα; (Ιωάννης 14:8-9).
Όλοι ξέρουμε ότι μέσα στον Χριστό το πνεύμα του Πατέρα Θεού αλλά και η
σοφία Αυτού ήταν χωρίς μέτρο (διότι σ’ αυτόν δημιουργήθηκε από παιδικής ηλικίας
ο ένας νους που δούλευε σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα του). Εν αντιθέσει με
όλους εμάς όπου η μωρία μάς διακατέχει από παιδικής ηλικίας. Αυτόν τον νου που
είχε ο Χριστός καλούμαστε όλοι να δημιουργήσουμε αλλά και να εξασφαλίσουμε
σήμερα που έχουμε καιρό ώστε με τον σχετικό αγώνα να έχουμε συνειδητό νου.
Αδέλφια μου το πνεύμα το οποίο μάς αναγεννά και μάς διασφαλίζει τον νου του
Χριστού υπάρχει στο πνεύμα του Θεού. Ο Θεός ξέρουμε βάσει του Λόγου του Θεού
ότι τον άνθρωπο τον δημιούργησε άφθαρτο, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Σήμερα
μάλιστα αποδεικνύεται και βάσει της επιστήμης ότι και το σώμα μας είναι
άφθαρτο, εκτός από το πνεύμα μας, αρκεί οι ασυνείδητες εντολές οι οποίες
ενεργούν για μας χωρίς εμάς τόσο συνειδητά να πάψουν να λειτουργούν. Ο τρόπος
για να πάψουν είναι ένας, η αφιέρωση. Θα χρειαστεί όμως και πνευματική υγιαίνουσα
διδασκαλία που να την διέπει απλότητα και την οποία διδασκαλία σήμερα σιγά-σιγά
εξασφαλίζουμε μέσα στην Φωνή Θεού. Μεγάλος ο πνευματικός πλούτος που μάς
δόθηκε, αρκεί να τον «εκμεταλλευτούμε», να τον σπουδάσουμε.