Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια.

 

<< Η κατά του πνεύματος όμως βλασθημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους >>.

 Η βλασφημία του πνεύματος γίνεται από εμάς όταν δεν πιστεύουμε στα χαρίσματα, στα σημεία, στους καρπούς και όταν δεν πιστεύουμε ότι δυνάμεθα να γίνουμε μέτοχοι αυτών. Με λίγα λόγια όταν δεν πιστεύουμε ότι συν Θεό μπορούμε να ζήσουμε και να ευλογηθούμε υπέρ κόρον εις όλους τους τομείς λαμβάνοντας εις την ζωή μας όλες τις δωρεές του Θεού. Ακόμη βλασφημία του πνεύματος είναι όταν δεν πιστεύουμε στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα. Είναι πολύ τρελό και παράλογο να βλέπεις όλη αυτή την κοσμογονία και να αδιαφορείς για τον δημιουργό ή να πιστεύεις ότι τυχαία εξελίχτηκε και αναπτύχθηκε και έφτασε ως εδώ και ότι δεν κρύβεται πίσω από αυτή ο ουράνιος Πατέρας Θεός.  

<< Διότι εκ των λόγων σου θέλεις δικαιωθεί και εκ των λόγων σου θέλεις καταδικασθή >>.

Προσοχή λοιπόν εκ της πολυλογίας δεν λείπει η αμαρτία. Όταν τα λόγια μας εφαρμόζονται θα δικαιωθούμε και όταν τα λόγια μας δεν εφαρμόζονται  θα καταδικαστούμε. Την δικαίωση ή την καταδίκη θα την κάνει ο καθένας μόνος του με τη συνείδηση του. Συνείδηση ελέους χρειάζεται να έχουμε για να δικαιωθούμε και να μην καταδικαστούμε. Μια μέρα είπε η γλώσσα στον εγκέφαλο, καλημέρα και ο εγκέφαλος απάντησε από σένα θα εξαρτηθεί. Χρειάζεται λοιπόν να θέτουμε φύλακα περί των χειλέων ώστε να μην κουράζουμε το είναι μας, το σώμα μας, το μυαλό μας και το οδηγούμε σε αδιέξοδο με πονοκεφάλους και ανίατες αθεράπευτες ασθένειες.

< Τις είναι η μήτηρ μου και τίνες είναι οι αδελφοί μου; >.

Η σαρκική οικογένεια είναι ενωμένη και υπάρχει μέχρι τον θάνατο, αν δεν γίνει πνευματική. Και ο λόγος διότι η πνευματική μένει εις τον αιώνα. Άρα η οικογένεια μας είναι αυτοί οι οποίοι ακούν τον Λόγο του Θεού και τηρούν αυτόν.

<< Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη >>.

Μυστήριο είναι ό,τι δεν εννοούμε ή ότι δεν καταλαβαίνουμε – όπως: ποιος ειναι ο Θεός,  ποιά είναι η δημιουργία και ποιος ο ρόλος της, τι σημαίνει αγάπη,  ο ύπνος, όπως η άφθαρτη αιώνια ζωή, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα ή όπως τα χαρίσματα, τα σημεία, οι καρποί, όπως ο άνθρωπος, όπως η λογική που εξασφάλισε ο άνθρωπος από τον Θεό. Όταν λοιπόν τα εννοήσουμε όλα αυτά και τα αποκωδικοποιήσουμε τότε θα είμεθα ένας από αυτούς που ευαρέστησαν τον Θεό και του δόθηκαν ώστε να τα γνωρίζει ουσιαστικά και να τα κληρονομήσει. Όταν δεν τα γνωρίσουμε ουσιαστικά θα ανήκουμε εις εκείνους που ο Θεός τα έκρυψε, μη γένοιτο. Δηλαδή τα ανωτέρω που ανέφερα όταν δεν γνωρίζουμε τον τρόπο παρουσίας τους και την εξέλιξή τους τότε δεν μπορούμε να αναγεννηθούμε και να ολοκληρωθούμε.

<< Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθεί εις αυτόν και θέλει περισσευθή όστις όμως δεν έχει και ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού >>.

Όποιος έχει Θεό, ουσιαστικά Θεό θα του δοθούν όλα τα του Θεού και όλα τα του κόσμου. Όποιος δεν έχει Θεό με τον λάθος τρόπο χειρισμού θα τα χάσει όλα όσα έχει δια της μωρίας, δια της φθοράς, δια του θανάτου, μη γένοιτο σε εμάς.

<< Διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν >>.

Ο διάβολος καταστρέφει τις αισθήσεις, καταστρέφει την λογική του Θεού, καταστρέφει τα αισθητήρια του νοός. Η καταστροφή γίνεται λόγω της παχυλότητας του υλιστικού στοιχείου που φόρτωσε σήμερα στους ανθρώπους ώστε όλοι να θεοποιήσουν την ύλη και το χρήμα. Καθώς έκλεισαν όλων τα πνευματικά μάτια και τα αυτιά. Ο τρόπος που κλείνουν είναι το παρόν δαιμονισμένο σύστημα του κόσμου, τελευταία η αμαρτία και η αποστασία όλων των ανθρώπων από το Θεό. Πρέπει να προσέξουμε.

Το μεγαλύτερο αξίωμα είναι να υπηρετείς τους άλλους << ου γαρ ήλθον διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών>>.

 Θα πρέπει να κάνουμε διάλογο με τον Θεό, όταν μελετούμε μας ομιλεί αυτός και όταν προσευχόμεθα του ομιλούμε εμείς. Όταν εξαπλώνεις το λόγο του Θεού διαβεβαιώνει ο Θεός εις εσένα με την απόλυτη επιτυχία των κηρυγμάτων σου ώστε να οδηγείς τους συνανθρώπους σου στην αναγέννηση τους. Έτσι επιβεβαιώνεται ότι ο διάλογός μας είναι ουσιαστικός διότι τηρούμε τις εντολές του Θεού.

<< Όστις ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην, υπήγε και επώλησε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν >>.

 Ο μαργαρίτης είναι ο Χριστός, η Άγια διδασκαλία του και ο απεσταλμένος του. Όταν κάποιος εννοήσει τον Άγιο Ιησού, την διδασκαλία του και τον απεσταλμένο του όλα θα τα πουλήσει όλα θα τα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων και θα ασχοληθεί με αυτούς, ο λόγος είναι διότι αυτοί ξέρουν τι θα μας μεταδώσουν και πώς θα μας αναγεννήσουν. Πάντως όλα είναι χρήσιμα και απαραίτητα στη ζωή μας, όταν όμως γνωρίσεις τον μαργαρίτη ( τον Χριστό, την διδασκαλία του και τον απεσταλμένο ) όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερη θέση χωρίς να απορρίπτονται διότι και αυτά ανήκουν στην σοφία του Θεού.

< Και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός >.

Μακριά από τον ζώντα Χριστό υπάρχει η κάμινος του πυρός η οποία θα υπάρχει πάντα στην ζωή μας αν δεν εννοήσουμε τον Χριστό και την διδασκαλία του. Εν όσο λοιπόν έχουμε καιρό ας μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό ώστε ο θησαυρός αυτός που είναι ο Χριστός να μας αποτρέψει από την κάμινο του πυρός η οποία ανάβει μόνο μέσα μας.

< Όστις εκβάλλει εκ του θησαυρού αυτού νέα και παλαιά >.

Τα νέα και παλαιά υπάρχουν στην Καινή και Παλαιά Διαθήκη. Θέλω να ερευνούμε τον Λόγο του Θεού και να αντλούμε ότι καλό και αγαθό υπάρχει σε αυτόν ότι δεν το εννοούμε ας το αφήσουμε ίσως αργότερα να το εννοήσουμε.

Η αληθινή σοφία αρχίζει από την καλλιέργεια της ψυχής και ύστερα φτάνει στο μυαλό. Όταν ρωτήθηκε ο Αριστοτέλης τι κέρδισε από την Φιλοσοφία απάντησε: να μάθω να πράττω χωρίς να μου το επιβάλλουν οι άλλοι ώστε να δημιουργούν στην ζωή μου φόβο και νόμους οι οποίοι θα με οδηγήσουν σε λάθος τρόπο ζωής. Έτσι λοιπόν η καλλιέργεια η πνευματική θα μας βοηθήσει στο να ερευνήσουμε το παρόν σύστημα αν είναι σωστό, τον Λόγο του Θεού που έχει παγίδες ή που δεν έχει ώστε να αντλήσουμε τα στοιχεία αυτά που θα μας αναγεννήσουν και θα μας ολοκληρώσουν πνευματικά. Ο άνθρωπος που δεν μελετά που δεν προσεύχεται και που δεν αγωνίζεται δια της συμβουλής του Χριστού παραμένει ακαλλιέργητος σε σημείο να χάνει την μεγάλη δόξα του να λέγεται άνθρωπος του Θεού.

Μια φορά αναρωτήθηκα: γιατί μια γενιά θα κληρονομήσει τα πάντα; Ο Θεός προσωποληπτεί; Χρειάζεται να χαθούν τόσες γενιές; Δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός; Ούτε θέλει να χαθεί ουδείς, πόσο μάλλον μια γενιά ολόκληρη. Απλώς οι γενιές δεν εννοούν τον Θεό, δεν εννοούν την αγάπη που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για το πνευματικό οικοδόμημα και για την εξέλιξη του ανθρώπου. Έτσι ο Θεός δια της γενετικής μεταδίδει την γνώση που απέκτησε μέσω της εξέλιξης από τη μια γενιά σε μια άλλη γενιά μέχρι να έρθει η γενιά η οποία θα εννοήσει τον Χριστό, την αγάπη, την ταπείνωση, το Άγιο Ευαγγέλιό του. Όταν συμβεί αυτό η διαπαιδαγώγηση θα σταματήσει και η ζωή, η εξέλιξη, η αγάπη θα εμφανιστεί στην γενιά αυτή που θα υιοθετήσει τον Χριστό και την διδασκαλία του. Τι λέτε θα τα καταφέρουμε να γίνουμε αγάπη; να πιστέψουμε στην ζωή και να εργαστούμε για την αναγέννησή μας; Η Φωνή Θεού το πήρε απόφαση ή ταν ή επί τας.

Όταν ο Θεός δίνει πνευματικές και υλικές ευλογίες σε έναν άνθρωπο και αυτός δεν μοιράζεται αυτές με τους συνανθρώπους του, μάλιστα δεν μπορεί ούτε ένα χαμόγελο να δώσει παρά μόνο να καυχάται για τις ευλογίες αυτές, ότι είναι έξυπνος και τις έλαβε, αυτό είναι ένα σχέδιο του Θεού ώστε να γίνει αναπολόγητος ο άνθρωπος αυτός εν ημέρα κρίσεως. Διότι το υπόβαθρο δεν ήταν να αναπτυχθεί υλικά ή πνευματικά για την δόξα του Θεού αλλά προς όφελος δικό του.

Ο Χριστός δεν θα κηρύξει ξανά το ευαγγέλιο της βασιλείας, απλώς η ανθρωπότητα μέσα από την διαπαιδαγώγηση που θα υποστεί θα φτάσει σε αδιέξοδο και θα καταλάβει την αγάπη, τον Χριστό και τότε ο λαός αυτός θα κηρύξει το Χριστό ότι είχε δίκιο και θα τον καλέσει να είναι σύμβουλος, οδηγός και βοηθός στη ζωή του ώστε να μπορέσει να εξελιχθεί το ανθρώπινο γένος και να δει άσπρη μέρα.

<< Και αφού απέλυσε τους όχλους, ανέβει εις το όρος κατ’ ιδίαν δια να προσευχηθή >>.

Το όρος έχει ασύλληπτες δυνάμεις, η μεγαλύτερη είναι η σιωπή. Μέσα στη σιωπή λειτουργεί ο Θεός, ο άνθρωπος συλλαμβάνει δια της σιωπής την φωνή του Θεού η οποία τον νουθετεί, τον εξελίσσει, τον αναγεννά και τον κατευθύνει στο να πράττει ο άνθρωπος το σωστό. Χρειάζεται να καταφεύγουμε στο όρος, στο βουνό ώστε να βρούμε το όρος του Θεού μέσα μας. Αφού ο Κύριος το επέλεγε ώστε να πηγαίνει πάει να πει ότι κάτι ξέρει, θα πρέπει και εμείς να το επιλέγουμε και είναι σίγουρο ότι θα γνωρίσουμε τον Πατέρα ο οποίος θα μας εξελίξει θετικά. Ο κόσμος και οι κοινωνίες δεν μπορούν να σου εξασφαλίσουν την σύνδεση αυτή διότι στους χώρους των ανθρώπων δεν υπάρχει σιωπή ώστε να ακούσεις την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού.

<< Αληθώς Θεού Υιός είσαι >>.

Τα έργα της αγάπης, της θυσίας οι ενέργειες των δυνάμεων της πίστεως ( θαύματα ) αποδεικνύουν έναν άνθρωπο Υιό Θεού. Χρειάζεται να ξεκινήσουμε αγώνες ώστε να γίνουμε με τα στοιχεία του Ευαγγελίου, Υιοί Θεού. Στη συνέχεια τα έργα μας θα αποδείξουν ότι είμεθα Υιοί Θεού. Μερικοί επειδή μελετούν ή προσεύχονται νομίζουν ότι είναι Υιοί Θεού, χρειάζονται λοιπόν τα έργα. Ο απόστολος Παύλος φανερώνει δια της ομολογίας του < δείξεν μου την πίστην σου εκ των έργων σου >.

<< Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα και ο κακολογών πατέρα ή μητέρα εξάπαντος να θανατόνηται >>.

 Οι γονείς μας φέρνουν στην ζωή, τους χρωστάμε λοιπόν πολλά. Ο Θεός μας πολλαπλασιάζει αυτή. Η τιμή δίδεται με το να είμεθα κοντά και να τους παρέχουμε τα απαραίτητα καθώς να έχουμε αγαθή, φιλική σχέση μαζί τους. Δεν αρκεί μόνο ένα δώρο Χριστούγεννα και Πάσχα.

<< Εις μάτην δεν με σέβονται διδάσκοντες διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων >>.

 Οι τύποι και οι θεωρίες που απέχουν από τον λόγο του Θεού είναι εντάλματα ανθρώπων. Πρέπει να προσέχουμε από τα εντάλματα των ανθρώπων γιατί έχει αποδειχθεί ότι οδηγούν τους ανθρώπους και τα έθνη στον όλεθρο, στην καταστροφή, στην απώλεια.

<< Πάσα φυτεία, την οποίαν δεν εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θέλει εκριζωθεί >>.

 Η φυτεία που δεν εφύτεψε ο πατέρας είναι ο διάβολος, οι άγγελοί του και η αμαρτία. Αυτοί και όσοι έχουν σαν θεωρία την διδασκαλία τους θα εκριζωθούν αργά ή γρήγορα. Η Φωνή Θεού άρχισε την εκρίζωση της φυτείας αυτής από τα μέλη του Θεού που είναι ο άνθρωπος, με το αγιαστήριο.

<< Αφήσατε αυτούς είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών, τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει >>.

Τυφλός είναι ο φανατικός ο οποίος θυμώνει, κρίνει, κατακρίνει και μένει ακαλλιέργητος έμπροσθεν της πολυποίκιλης σοφίας του Θεού. Η οποία εκδηλώνεται, με την ανυπόκριτη αγάπη. Χρειάζεται να προσέχουμε και να απομακρυνόμαστε από αυτούς τους τυφλούς.

<< Έτι και σεις ασύνετοι είσθε >>.

Ασύνετος είναι ο άνθρωπος ο οποίος δεν εννοεί και δεν κατανοεί το κάλεσμα του Θεού. Χρειάζεται εμείς να προσέξουμε τι ακούμε και ποιο το νόημα του. Ο Χριστός διέπεται από σοφία και ανωτερότητα. Χρειάζεται προσοχή. Ο ασύνετος ακόμη στηρίζεται σε τύπους ακαλλιέργητους και νοήματα ανώφελα. Θέλω όλοι μας να αγαπάμε τον Χριστό και να παρακολουθούμε την ζωή του σε λεπτομέρεια ώστε να φύγει το ασύνετο πνεύμα, την οποία ζωή φυσικά θα εφαρμόζουμε με την δύναμη την δική του.

<< Δεν απεστάλην, ειμή εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ>>.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν περιφρονηθεί από τους πάντες, ο Θεός λοιπόν γι’ αυτό ήρθε να αναγεννήσει και να ανεβάσει τους ανθρώπους αυτούς στο επίπεδό του ώστε να εννοήσουν και οι άλλοι οι οποίοι πέταξαν τα πρόβατα αυτά, ότι άλλες οι βουλές του Θεού και άλλες των ανθρώπων. Μην λοιπόν απορρίπτουμε το σχέδιο του Θεού και τους ανθρώπους που ανήκουν εις την σοφία αυτού καθώς και στο πάνσοφο σχέδιο του.

 

Όταν δεν αγαπάς έναν άνθρωπο και ο Θεός δεν αγαπά εσένα που δεν αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο. Χρειάζεται προσοχή, θα αγαπούμε τους πάντες και θα συναναστρεφόμαστε με όσους έχουν μέσα τους Θεό. Όμως θα αγαπούμε τους πάντες και θα αφήνουμε ανοιχτά παράθυρα σε όλους διότι το έλεος του Θεού είναι μεγάλο και δεν ξέρουμε ο Θεός πως θα εξελίξει τον άνθρωπο αυτό.

< Εζήτησαν να δείξη εις αυτούς σημείον εκ του ουρανού >>.

Σημείο ζητούν οι άπιστοι και αυτοί που έχουν σαν θεωρία το ου με πείσεις και αν με πείσεις. Οι μαθητές του Χριστού δεν ζητούν σημείο διότι έχουν σημείο το ότι ζει ο Θεός μέσα τους, τα εξωτερικά σημεία είναι γι’ αυτούς πυροτεχνήματα που για λίγο φαίνονται σε χαροποιούν και έπειτα χάνονται. Ο Χριστός όμως είναι το υπέρλαμπρο αστέρι που ανάβει μέσα στους ανθρώπους. Σημείο για τους μαθητές του Χριστού είναι οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία του Αγίου Πνεύματος. Αυτά είναι τα σημεία που θέλουν να λειτουργήσουν μέσα τους οι νέοι μαθητές και γι’ αυτό το λόγο δεν θέλουν να δουν ή να στηριχτούν σε πυροτεχνήματα. Εξωτερικά σημεία που θα πρέπει να εννοούμε και να θαυμάζουμε για μεγάλα θαύματα είναι η δημιουργία ολόκληρη, αυτή η δημιουργία είναι αρκετή δεν χρειάζονται άλλα σημεία τα άλλα θα τα δούμε μέσα μας. Γένοιτο Αμήν.        

<< Έλεος θέλω και ουχί θυσία >>.

Αυτός είναι ο όρος ο οποίος πρέπει να τηρηθεί από όλους τους νέους μαθητές στις μεταξύ μας σχέσεις, αν θέλουν να εισέλθουν δια της ζωής στην Βασιλεία του Θεού. Αφού ο Θεός αγκαλιάζει εμάς και μας δίνει απλόχερα τις ευλογίες του εμείς γιατί παρουσιάζουμε μικρότητες οι οποίες καταλήγουν σε κρίσεις και επικρίσεις για τους αδελφούς; Πρέπει να χαρίζουμε το έλεος χωρίς μέτρο σε όλους φίλους και εχθρούς, αδελφούς και εχθρούς αν θέλουμε να δούμε άσπρη μέρα ώστε να ομοιάσουμε του Κυρίου μας στην συμπεριφορά και στις συνήθειές του. Ο Πέτρος είπε: « πόσες φορές κύριε να συγχωρήσω τον αδελφόν μου; επτά; Και ο Χριστός του απάντησε εβδομηκοντάκις επτά».(Ματθ.κεφ.17) Αυτή η λογική θα πρέπει να διέπει τα τέκνα τα οποία ανήκουν στην Φωνή του Θεού.

Αν δεν δώσουμε έλεος στους συνανθρώπους ομοιάζουμε με εκείνους στην παραβολή που ο Θεός τους χάρισε εκατομμύρια που του τα χρωστούσανε και αυτοί έπνιγαν τον συνάνθρωπό τους για μια δραχμή. Προσοχή διότι αν φερόμεθα έτσι τότε θα χάσουμε τα πάντα, όταν έχουμε το έλεος του Θεού στην ζωή μας τότε δια του ελέους γκρεμίζουμε το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και εμάς, αλλα και μεταξύ μας, αλλα και μεταξύ των εχθρών μας, ακομα και μεταξύ του διαβόλου, ώστε και αυτός να γίνεται σε μας παιδαγωγός. Το έλεος το δίνει μόνο όποιος κατάλαβε ότι ο Θεός τον ελέησε. Όποιος νομίζει ότι είναι καλός δεν μπορεί να ελεήσει. Μ   ε το έλεος βλέπουμε ότι «τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι το Θεό». Το έλεος λοιπόν να καταδιώκει την ζωή μας σε προσωπικό και σε γενικό επίπεδο και η αναγέννηση να διαμορφώνει την εξέλιξη μας ως υπερβατικά όντα έναντι της παρουσίας του Θεού. Όποιος συλλάβει το έλεος θα το χρησιμοποιήσει, πρώτα στον εαυτόν του, αλλά και σε όλους γύρω του. Το έλεος το έχει μόνο όποιος αγαπά, όποιος δεν αγαπά, δεν μπορεί να δώσει το έλεος. Όποιος δεν έχει το έλεος δεν έχει ακόμα Θεό.

Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι

<< Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω να σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγό μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδία και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν >>.Όταν το διάβασα αυτό ήμουν 22 χρόνων. Αμέσως πήρα την οικογένεια μου και έτρεξα να κάνω το πορευθέντες. Με τον σχετικό αγώνα είδα ότι ο Λόγος του Θεού είναι αληθής, αληθέστατος. Όποιος θέλει ανάπαυση δεν έχει παρά να εφαρμόσει τις εντολές του Θεού. Η σοφία του, το έλεός του, η αγάπη του, η ζώσα πίστη θα φέρουν τον άνθρωπο αυτόν που αφιερώνεται στην ανάπαυση ψυχής και σώματος και επίγνωσης ώστε μετέπειτα να διεξάγει αγώνες με πλήρη σοφία και ταπείνωση για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου και να γίνει ο άνθρωπος αυτός κληρονόμος, συγκληρονόμος και συμμέτοχος της δόξης του.  Ο τολμών νικά.  Μάλιστα όποιος τολμά ίσως πετύχει, όποιος δεν τολμά σίγουρα θα χάσει.

<< Ο μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερος Ιωάννου του βαπτιστή >>.

 Ο λόγος διότι θα εισέλθει από την ζωή στην ζωή.

<< Ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά εις νήπια >>.

Ο Θεός δεν θέλει εγωιστές και ξερόλες στην βασιλεία του, γι’ αυτό η σοφία του επιλέγει να αναγεννήσει τους ασήμαντους κατά κόσμο δίνοντας την σοφία του σε αυτούς και να κατεβάσει τους σημαντικούς κατά κόσμο δίνοντας εις αυτούς μωρία, ώστε να φέρει ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Ας δούμε ποιοι ήταν οι μαθητές του και ας δούμε ότι και εμείς δεν διαφέρουμε πολύ σε πνευματικό επίπεδο.

Δόξα να έχεις Κύριε και βοήθησε μας όταν αναγεννηθούμε να μην νιώθουμε ότι είμεθα κάτι αλλά ότι εσύ με την δική σου δόξα και σοφία μας αναγέννησες ώστε να πάρουμε θάρρος και να εξελιχθούμε συν Θεό ίνα φτάσουμε τους υπερβατικούς στόχους που εσύ δια της πίστεως μας φανέρωσες, Βοήθησε μας Κύριε να γίνουμε ταπεινοί, να γίνουμε αγάπη, η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Να γίνουμε έλεος, να γίνουμε Κύριε ότι είσαι και εσύ. ΑΜΗΝ

 

<< Και μακάριος είναι όστις δεν σκανδαλισθή εν εμοί >>.

Ο Ιωάννης είχε μια αποστολή την οποία την έκανε, αυτή ήταν να κηρύττει μετάνοια και να βαπτίζει στο ύδωρ. Όμως στην πορεία είχε μια αποκάλυψη: «εις όποιον ίδης το Πνεύμα να έρχεται ως περιστερά  εις αυτόν, να ξέρεις ότι ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευαρεστήθην» (Ιωάν.κεφ.1).  Και ο ίδιος ο Ιωάννης  μαρτύρησε, ότι ο Χριστός είναι ο μεσσίας. Παρόλα αυτά και ο Ιωάννης εσκανδαλίσθη, διότι ο Θεός σε αυτόν έστειλε το μύνημα αυτό. Αν ο Ιωάννης βρέθηκε σε δύσκολη θέση, ας αναλογιστεί ο καθένας μας αν δεν προσέξουμε, τι θα μπορούσε να συμβεί. Σε παρακαλούμε  Κύριε μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν!

Όλοι μπορούν να σκανδαλιστούν, ειδικά όσοι θέλουν εξουσία, και έχουν φτιάξει Θεό στα μέτρα τους. Αυτοί σκανδαλίζονται και με τον Χριστό όταν χαλούν τα σχέδια τους, όλοι δοκιμάζονται, μάλιστα, δοκιμάζονται και όλοι όσοι έχουν κάποια ευθύνη στον λαό του Θεού, όμως υπηρετούν το ψέμα και ζουν υποκριτικά, δηλαδή «διαμελίζουν τον κώνωπα, και καταπίνουν την κάμηλο». Και ο λόγος διότι με τα λόγια μιλούν για τον Χριστό, ενώ με τη ζωή τους υπηρετούν το ψέμα.

Ο άνθρωπος του Θεού δεν σκανδαλίζεται με τον Χριστό διότι συνειδητά έχει επενδύσει στην δική του σοφία, η οποία κάτω από όλες τις συνθήκες τον καθιστά ταπεινό. Ο ταπεινός έχει επίγνωση, ο ταπεινός δεν εναντιώνεται ποτέ. Είναι μεγάλο γεγονός, να συλλάβουμε το «γεννηθήτω το θέλημα σου» Κύριε. Άμα το συλλάβουμε θα φτάσουμε σύντομα να είμαστε  σύμμορφοι, θα φτάσουμε στο καθ΄εικόνα και ομοίωση . Γένοιτο Αμήν.

<<Συ είσαι ο ερχόμενος ή άλλον προσδοκώμεν;>>.

Για να μην πέσουμε στην παγίδα αυτή ώστε να έχουμε αμφιβολία, για αυτόν που έστειλε ο Θεός, και που στην αρχή όταν γνωρίσαμε πιστέψαμε ως απεσταλμένο και ενώ  πρώτα λέγαμε «ευλογημένος ο ερχόμενος», τώρα λέμε «σταύρωσον σταύρωσον αυτόν», να μελετούμε τον Λόγο του Θεού ουσιαστικά, εμπεριστατωμένα και σε λεπτομέρεια. Το σπουδαιότερο όλων να εφαρμόζουμε ότι βρίσκουμε στον Λόγο του Θεού. Μην κάνουμε τους μεγάλους και τους τρανούς πριν την ώρα μας. Χρειάζονται χρόνια για να αναγεννηθούμε, ας το προσέξουμε αυτό, να μιλούμε με αγάπη χωρίς εγωισμό, μέχρι ο Θεός να συμβουλεύει και να αναλάβει την ζωή μας.

Εξάλλου  όλοι γνωρίζουμε ποιός ήλθε από τον Θεό, άρα δεν υπάρχει άλλος απεσταλμένος παρά μόνο ο Χριστός, τον οποίο ο Παράκλητος θα μας γνωρίσει αλλά και θα μας οδηγήσει στον Χριστό ώστε να γίνουμε σύμμορφοι, κληρονόμοι Θεού συγκληρονόμοι Χριστού  και συμμέτοχοι αυτού.

Ο Χριστός είναι και ο μόνος απεσταλμένος, από τον Πατέρα. Ο Πατέρας γέννησε υιό  τον οποίον ονόμασε  Εμμανουήλ. Ο Πατέρας χώρισε τον εαυτό του σε τρία πρόσωπα με σκοπό να αναγεννήσει τον άνθρωπο. Απεσταλμένος από τον Θεό είναι ο Χριστός, και τα έσχατα χρόνια απεσταλμένος του Θεού είναι ο Παράκλητος. Ο Χριστός πριν φύγει για τον Πατέρα του είπε:  «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς·»(Ιωάν. κεφ.16).  

Ο Παράκλητος είναι εκείνος που έχει ένα σκοπό,  να μας οδηγήσει στην Σοφία του Θεού ώστε να γνωρίσουμε τον Υιό και μετά τον Θεό Πατέρα καθώς είναι, αμήν. Ο Ιωάννης όταν είδε τον Κύριο μαρτύρησε ότι είναι ο Χριστός, ο απεσταλμένος, ο μεσσίας, όμως συνέχισε την δική του αποστολή. Κατόπιν βρέθηκε σε αδιέξοδο, και αναρωτήθηκε: «Συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;»(Λουκά κεφ.7).

 

Για να μην πέσουμε στα χέρια του διαβόλου όταν καταλαβαίνουμε ότι ο απεσταλμένος ήρθε, να τον ακολουθούμε διότι αυτός θα μας εξελίξει. Αν ο Ιωάννης ακολουθούσε τον Κύριο, θα μάθαινε το  «Μην κρίνετε ίνα μη κριθήτε. εν ώ γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν» (Ματθαίον κεφ.ζ').  Έτσι δεν θα αποκεφαλίζονταν. Και εμείς αν γνωρίσαμε τον απεσταλμένο να τον ακολουθήσουμε χωρίς κόμματα, ώστε να μην φτάσουμε σε αδιέξοδο, και μετά λέμε που είναι ο Θεός! Ο Θεός σήμερα ήλθε σε εμάς, εμείς θα αποφασίσουμε να πάμε; Εύχομαι όλοι να πάμε! Αμήν.

<< Δεν θέλει χάσει τον μισθόν αυτού >>.

Αυτός που δεν θα χάσει τον μισθό του είναι αυτός που τον μοιράζει, είτε πνευματικό μισθό είτε υλικό μισθό με στόχο την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Με όποια κρίση κρίνεις,  θα κριθείς. Ο μισθός εκείνου που μοιράζεται πάντα θα πολλαπλασιάζεται και πάντα θα υπάρχει μισθός.Ο μισθός των άλλων που τον έχουν για τον εαυτό τους και τον χρησιμοποιούν κακώς, θα κοπεί αργά ή γρήγορα. Η διαχείρηση του όποιου μισθού θα παίξει το ρόλο. Όλους τους μισθούς θα πρέπει να τους διαθέτουμε για την δόξα του Θεού και τη σωτηρία του κόσμου χωρίς συμφέροντα. Με αυτό το σκεπτικό να είμαστε σίγουροι ότι θα αποκτήσουμε πολλούς μισθούς.

Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη επένδυση είναι να έχουμε τον Θεό φίλο και τους αδερφούς φίλους. Όποιος τρώει τον όποιο μισθό που του χάρισε ο Θεός, μόνος του, και προσπαθεί να κλέψει και να χορτάσει και από τους άλλους μισθούς, που χάρισε ο Θεός στους άλλους αδερφούς χωρίς να συμμετέχει πουθενά, θα κριθεί αργά ή γρήγορα λόγω της εωσφορικής διαχείρισης  ανάξιος μισθού. Μη γένοιτο.

<< Όστις δέχεται εσάς, εμέ δέχεται και όστις δέχεται εμέ, δέχεται τον αποστείλαντά με >>.

 

Οι απεσταλμένοι γνωρίζονται από τον πολυχρόνιο αγώνα τον οποίον διεξάγουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Απεσταλμένος είναι αυτός που φέρει την γνήσια διδασκαλία του Χριστού  η οποία θεραπεύει, αναγεννά και ζωοποιεί τον άνθρωπο και ειδικότερα τους νέους μαθητές του Χριστού. Απεσταλμένος Θεού είναι αυτός που εξελίσσεται πνευματικά και μάλιστα ενδιαφέρεται για την αναγέννηση του λαού του Θεού και ειδικά για το ποίμνιο που ο Θεός του έδωσε ώστε να εργάζεται με θυσία μέρα και νύχτα. Απεσταλμένος Θεού είναι αυτός ο οποίος αντιμετωπίζει τα πράγματα σύμφωνα με τις εντολές του Θεού και το Πνεύμα του Θεού. Απεσταλμένος Θεού είναι αυτός που σε όλη του τη ζωή βοηθά τον λαό του Θεού, μάλιστα αγωνίζεται να αναγεννήσει τον λαό του Θεού και να τον οδηγήσει στο θρόνο του Θεού. Απεσταλμένος Θεού είναι αυτός που δεν ενδιαφέρεται για τίτλους και τιμές. Ο τίτλος που φέρει και επιδιώκει είναι να έχει αγάπη προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό. Απεσταλμένος  είναι η ταπείνωση με τα στοιχεία που την διέπουν : «και αν ταύτα πάντα ποιήσετε αχρείοι δούλοι να λέτε ότι είσθε». Καθώς: «καὶ γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν διακονηθῆναι ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν».  Ακόμη, ταπείνωση είναι να γνωρίζω συνειδητά το « ουδέ του θέλοντος, ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού ».

Χρειάζεται να επενδύσουμε πνευματικά στην ταπείνωση, ώστε να εξασφαλίσουμε σοφία Θεού και διά αυτών των στοιχείων να γίνουμε αδελφοί του Χριστού και αδελφοί με τον αδελφό (συνάνθρωπο ).

 

Απεσταλμένος είναι αυτός που εργάζεται να ζωοποιήσει τον άνθρωπο και όλο το ανθρώπινο γένος χωρίς να προσωποληπτεί, αφού δημόσια κηρύττει ό,τι του έδωσε ο Θεός. Όσοι μιλούν στο αυτί ή θέτουν όρους, είναι απλά έμποροι ψυχών. Απεσταλμένος στη γη πιστεύω ότι είναι η Φωνή του Θεού και ο λόγος διότι η Φωνή Θεού θεωρεί ως απεσταλμένο το Λόγο του Θεού και όχι άνθρωπο. Αυτός που φέρει την Σοφία του Θεού είναι απεσταλμένος. Όλοι λοιπόν αν μπούμε στο αγιαστήριο θα γίνουμε απεσταλμένοι. Γένοιτο Αμήν.

<< Όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν, και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι’ εμέ, θέλει ευρεί αυτήν >>.

Με λίγα λόγια όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο αδελφός του, ο συνάνθρωπος του, δεν θα πεθάνει ο ίδιος, διότι με όποια κρίση κρίνεις θα κριθείς. Αυτό σημαίνει να απολέσει την ζωή του για τον Χριστό, για τον συνάνθρωπο. Ο Χριστός είναι ο πλησίον σήμερα. Αν θελουμε τη ζωή να υπηρετήσουμε και να σπουδάσουμε τον Θεό, για να βρούμε τη ζωή τον Θεό. Ο στίχος αυτός φανερώνει, ότι για να βρούμε τη ζωή θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το ατομικό συμφέρον και να υπηρετήσουμε το γενικό, να υπηρετήσουμε το θέλημα του Θεού. Εξάλλου όταν αγαπάς κάποιον δεν τον προδίδεις, ο Θεός είναι Θεός ζηλότυπος θέλει αποκλειστικότητα, όπως και εμείς θέλουμε κάποιους που τους αγαπάμε να βλέπουν εμάς έτσι και ο Θεός εδώ αυτό φανερώνει.

<< Δεν είναι μαθητής ανώτερος του διδασκάλου, ουδέ δούλος ανώτερος του Κυρίου αυτού >>.

 Όποιος αγωνίζεται με το σκεπτικό να γίνει ανώτερος δεν έχει Θεό μέσα του, έχει μόνο συμφέροντα, φιλοδοξίες, εγωισμό και μικρότητες που θα τον οδηγήσουν αργά ή γρήγορα στην απώλεια.

Όταν θελήσουμε να φτάσουμε κάπου, να φτάσουμε εφαρμόζοντας τον Λόγο του Θεού και όχι τον λόγο του πονηρού όπου τα ψέματα και ο εγωισμός θα μας αναδείξουν ( είναι καθαρός εγωισμός η σκέψη αυτή να γίνουμε ανώτεροι μη εφαρμόζοντας το λόγο του Θεού ). Εξάλλου ο Θεός δεν θέλει να κρύψει την σοφία του από κανέναν άνθρωπο, είναι γραφικό: « πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωση αληθείας ελθείν », καθώς, « έλθετε πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει, ο γαρ ζυγός μου χρηστός ». Σε άλλο σημείο μέσα στον Λόγο του Θεού αναφέρει ότι όλοι είμεθα μέλη αλλήλων και αποτελούμε το σώμα. Άρα όλα τα μέλη είναι ισάξια αφού δημιουργούν το σώμα, για ποιό λόγο ένα μέλος να καυχάται; 

Σήμερα στην δική μας εποχή είναι πολύ παιδικό να γίνεσαι ανώτερος  ή να κάνεις ανώτερους. Όποιος το κάνει, προσβάλλει τον Θεό, τον εαυτό του, τους ακούοντας αυτόν. Αδέρφια μου ο ειλικρινής αγώνας θα μας οδηγήσει στο να δικαιωθούμε συν Θεό,  με το να ζήσουμε ως φιλάδελφοι. Δεν χρειάζεται ο λαός του Θεού  σήμερα ανώτερους και κατώτερους, αυτά είναι παιδικά. Σήμερα χρειάζεται όλοι μας να είμαστε διδακτοί Θεού.

Η Φωνή Θεού εργάζεται ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπουν στο αγιαστήριο, με σκοπό να γίνουν οι πάντες διδακτοί Θεού, ο τρόπος είναι ένας. Όταν μπεις σε ένα δωμάτιο σκοτεινό ψάχνεις απλά τον διακόπτη να ανοίξεις το φως, ή ψάχνεις το παράθυρο να το ανοίξεις να μπει το φως. Αυτό να κάνουμε να ανοίξουμε το φως να μπει στη ζωή μας. Όσοι παλεύουν έχοντας σκοτάδι πάντα θα σκοντάφτουν αν δεν βρουν τον διακόπτη. Ο διακόπτης είναι ο Λόγος του Θεού για τον άνθρωπο. Όσοι τώρα θέλουν και επιμένουν να κάνουν  ανώτερους ή κατώτερους δεν γνώρισαν τον Θεό, όμως επειδή είναι ένα στάδιο που όλοι το έχουμε περάσει ας ελπίζουμε ότι ο Θεός όπως ενήργησε με εμάς θα ενεργήσει και με τους αδελφούς αυτούς. Αμήν.

<< Θέλει δε παραδώσει αδελφός αδελφόν εις θάνατον και πατήρ τέκνον>>

Η άγνοια πάντα δημιουργεί συγκρούσεις, μπορούμε όμως να τις αποφύγουμε όταν ο Θεός μεγαλώσει μέσα μας, αφού η αγάπη, ο Θεός, πάντα βρίσκει τρόπους και επιννοεί συστήματα σωτηρίας. Ο Χριστός αυτό το είπε διότι ήξερε ότι ακόμα οι μαθητές του δεν μπορούν να διαχειριστούν την  δική του Σοφία, η οποία πηγάζει από τον Θεό και που ενώνει τους αδερφούς. Ο Χριστός δεν οδηγήθηκε στον σταυρό από τους οικείους, ούτε από τους αδελφούς, αλλά από τους υποκριτές, ή τους εχθρούς.  Και αν κάποιος πει ότι ο μαθητής του τον πρόδωσε, αυτό, συντελέστηκε εν γνώση του.

Ο Χριστός υπέστη εκούσιο πάθος. Αυτό ήταν το θέλημα του Πατέρα του, ήταν γεγραμμένο να λάβει χώρα το γεγονός αυτό. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Κύριος υπέστη εκούσιο πάθος, με σκοπό την αναγέννηση των ανθρώπων. Άλλο να πάσχουμε εκούσια, και άλλο να πάσχουμε από την ασοφία μας, φτάνοντας στο σημείο να κατηγορούμε ακόμα και αυτούς που μας γέννησαν, ή και τους φίλους μας! Όσοι κατηγορούν κάποιον να γνωρίζουν ότι οι ίδιοι φταίνε. . Οι αδελφοί, οι εχθροί, οι οικείοι, είναι όλοι αδελφοί μας και όχι εχθροί μας, όταν όμως ο Θεός ζει μέσα μας. Η Σοφία του Θεού όταν κηρύττεται χωρίς να εφαρμόζεται,  τότε ναι, αυτή μας χωρίζει.

Δεύτερο στοιχείο που μας χωρίζει είναι η πνευματική ζήλια. Αυτή είναι η αρνητική κινητήριος δύναμη, που έχει σαν αποτέλεσμα να οδηγήσουμε άθελα μας τον εαυτό μας, και τα αδέλφια μας στον θάνατο. Χρειάζεται να προσέχουμε τον άγγελο φωτός ο οποίος ενεργεί δια της ζήλιας μέσα μας. Η ζήλια δεν χρειάζεται, και ο λογος απλός, η πρόοδος του αδελφού μας σε οποιοδήποτε τομέα θα μας εξασφαλίσει σωτηρία διότι αυτός θα μοιραστεί την ευλογία που ο Θεός του χάρισε μαζί μας, είναι συμφέρον μας η πρόοδος του αδελφού μας. Μάλιστα εγώ θυμάμαι ότι θαύμαζα κάποιους αδελφούς, για κάποιους λόγους και δεν τους έκρινα, απλώς προσπαθούσα να αυξηθώ στο καλό που έβλεπα σε αυτούς.

Μέσα στην Γραφή υπάρχουν πολλά ερεθίσματα πνευματικά, αλλά και παγίδες, και ο κάθε αδερφός ανάλογα το πνευματικό του επίπεδο βρίσκει ερεθίσματα, ώστε να στηρίξει και να δικαιολογήσει τα λάθη του, ή την στάση του. Όταν όμως αναγεννηθεί, θα σπουδάσει το πως συντελείται το « ίνα ώσι έν καθώς ημείς ».

Θα φέρω ένα παράδειγμα που το αναφέρει ο Λόγος του Θεού:  « η γλώσσα  είναι ασυγκράτητον κακόν, γεμάτη από θανατηφόρον δηλητήριον ». ΄Ομως η γλώσσα δεν ειναι κακιά, είναι ένα μέλος που όταν ο νους ενωθεί με την Σοφία του Θεού γίνεται αιτία να γνωρίσουν οι άνθρωποι τον Θεό καθώς είναι.

Η γλώσσα αλλά και όλα τα μέλη με την αναγέννηση είναι κίνητρα ζωής, χωρίς αναγέννηση είναι όλα τα μέλη κίνητρα θανάτου. Εύχομαι να βρούμε  ποιό είναι το θέλημα του Θεού και αυτό να ακολουθήσουμε. Αμήν.

<< Ιδού εγώ σας αποστέλλω ως πρόβατα εν μέσω λύκων >>

 Χρειάζεται προσοχή ώστε  «να μην δώσουμε το άγιο τοις κυσίν μήπως στραφέντες μας διασχίσωσιν». Ο τρόπος που γινόμαστε αιτία να δώσουμε το «άγιο τοις κυσί», είναι όταν πάμε να σπείρουμε τον Λόγο του Θεού εκεί που δεν θέλουν και παρ΄όλα αυτά εμείς επιμένουμε. Αυτό είναι μέγας εγωισμός. Μη γένοιτο! Πως είναι δυνατόν άνθρωπε να θέλεις, να κάνουν οι άλλοι, ότι εσύ κηρύττεις αλλά δεν κάνεις!

 

Η φωνή Θεού μας οδηγεί στο αγιαστήριο, ώστε να δημιουργήσουμε τον νου του Χριστού. Από εκεί και πέρα ο Χριστός θα μας συστήσει, στον δικό του λαό. Όταν νομίζουμε ότι ο Θεός είναι στη ζωή μας, τότε τρέχουμε να πούμε στους άλλους για τον Θεό τον οποίον βλέπουν ότι δεν έχουμε στη ζωή μας. Όταν όμως ο Θεός είναι πραγματικά στη ζωή μας, τότε μας συστήνει ο Θεός. Αυτό φανερώνει ότι ο Θεός ζει μέσα μας. Εύχομαι να σπουδάσουμε στο αγιαστήριο και να αφήσουμε τον Θεό να εξελίξει τη ζωή μας.

<< Εξετάσατε τις είναι άξιος εν αυτή, πολλοί οι κεκλημένοι ολίγοι οι εκλεκτοί >>.

Οι εκλεκτοί είναι οι άξιοι στο να γνωρίζουν τα μυστήρια της Βασιλείας του Χριστού ώστε να τα υιοθετήσουν. Η εξέταση γίνεται και φανερώνεται από το άψογο παράδειγμα και τον τρόπο που δέχονται τον απεσταλμένο του Θεού. Ανάξιοι είναι όλοι αυτοί που δεν εφαρμόζουν τον λόγο του Θεού και αυτοί που έχουν σαν θεωρία τους το ου με πείσεις και αν με πείσεις. Άξιοι είναι αυτοί οι οποίοι σπουδάζουν σαν μαθητές την σοφία του Θεού και κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν κοντά τους τον απεσταλμένο του Θεού. Όταν ολοκληρωθούν πνευματικά συνεργάζονται ουσιαστικά με κοινό στόχο με τον απεσταλμένο του Θεού για την ίδρυση της βασιλείας του Θεού.

Εκλεκτός ακόμη είναι αυτός που τηρεί την ουσία, δεν κατηγορεί τον τύπο, αλλά κοιτάζει μόνο την αποστολή του. Ο εκλεκτός δεν λειτουργεί με το πρόσχημα ότι πρέπει να συμμετέχει σε τυπικά θρηκευτικά εντάλματα, για να μην σκανδαλίζει, και ο λόγος διότι ο απεσταλμένος έχει αποστολή, να φανερώσει την ουσία.

 

Μάλιστα ο εκλεκτός, ο άξιος μελετά, προσεύχεται και διαλαλεί με αγάπη το θέλημα του Θεού στους γύρω του. Επίσης ο άνθρωπος του Θεού  παρακολουθεί σε λεπτομέρεια τον εαυτό του ώστε να τον διορθώνει καθημερινά. Ανάξιος είναι αυτός ο οποίος μελετά, προσεύχεται, κηρύττει για το θεαθήναι των ανθρώπων, όμως τίποτα δεν εφαρμόζει και το σπουδαιότερο δεν παρουσιάζουν τα έργα του θυσία, η οποία χρειάζεται για την αναγέννηση των συνανθρώπων μας. 

<< Μη έχετε χρυσόν, μηδέ αργυρόν, μηδέ χαλκόν εις τας ζώνας σας, μη σακκίον δια την οδόν, μηδέ δυο χιτώνας, μηδέ υποδήματα, μηδέ ράβδον διότι ο εργάτης είναι άξιος της τροφής αυτού >>.

Όλοι διαβάζουν τις περισσότερες φορές τα πρώτα. Το δεύτερο που τονίζει ο Κύριος, αργούμε να το καταλάβουμε διότι έχουμε αδυναμία στην ύλη. Πάντως όπως το λέει. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να αναγεννάς και να ελευθερώνεις ανθρώπους από τα δεσμά του θανάτου και αυτοί να μην σου δίνουν τα αναγκαία. Άξιος λοιπόν ο εργάτης του μισθού αυτού. Ο κάθε αδερφός ας κάνει αυτό που μπορεί και όλοι μπορούμε, είναι γραφικό, «αν δώσεις έστω και ένα ποτήρι νερό εις όνομα προφήτη μισθό προφήτη θέλεις λάβει».

Αδέρφια μου αν ο Θεός τα έδινε όλα σε έναν, τότε η συμμετοχή μας δεν θα χρειάζονταν, όμως ο Θεός δίνει στον καθένα διαφορετικά πνευματικά δώρα, αφού όλοι είμεθα μέλη αλλήλων ενός σώματος, αν το σώμα θέλει το αίμα για να ζήσει, θα χρειαστεί να έχει και μια καλή καρδιά, και ούτω καθεξής. Δηλαδή ο εργάτης του Θεού φροντίζει κατ΄ εντολή Θεού,  να δημιουργήσει μια υγιαίνουσα διδασκαλία,  η οποία θα φέρει τον Θεό στη ζωή μας.  Αφού ο εργάτης του Θεού μας έφερε τον Θεό με θυσία στη ζωή μας, εμείς δεν θα πρέπει να φροντίζουμε γι΄αυτόν; Δεν χρειάζεται να δημιουργούμε ζητιάνους, τους πνευματικούς αδερφούς.  Ο εργάτης θα δώσει αυτό που του έδωσε ο Θεός και ο νέος μαθητής θα δώσει αυτό που έχει και του περισσεύει, ώστε το σώμα να μεγαλώνει.  Όλοι να τρέχουμε να καλύψουμε σαν το ασθενοφόρο στα μέτρα που μπορούμε τις ανάγκες του εργάτη, ή του αδερφού. Όποιος εργάζεται πνευματικά θα πρέπει όσοι είναι γύρω του να τον  στηρίζουν, ώστε να δοξάζεται ο Θεός με όλα τα μέσα σε όλον τον κόσμο.

Ακούω πολλές φορές αδερφούς οι οποίοι προσφέρουν πχ 50, 100 ευρώ σε έναν που έχει ανάγκη, ή σε μια εκκλησία, ή σε έναν εργάτη, και κάνουν λες και του πρόσφεραν τον ουρανό και την γη, ενώ αν αγοράσουν αυτοί ένα αυτοκίνητο  για τον εαυτό τους, που κάνει π.χ. 30000 χιλιάδες ευρώ, αυτό το θεωρούν φυσιολογικό, ή αν πάρουν έναν υπολογιστή και δώσουν 1000 ευρώ δώρο στον εαυτό τους, και αυτό το θεωρούν φυσιολογικό. Άλλοι πάνε βόλτες, τρώνε πίνουν, χαλάνε του κόσμου τα λεφτά, και αν δώσουν σε έναν που τους έφερε το Ευαγγέλιο στη ζωή τους 100 ευρώ, πολλές φορές νιώθουν ότι έκαναν το μεγαλύτερο έργο και πρέπει να τους έχεις τη μεγαλύτερη υποχρέωση. Μάλιστα πολλοί το να προσφέρουν κάτι το θεωρούν ότι είναι κακό , ενώ για τον εαυτό τους, για την οικογένεια τους, για την ενδυμασία τους, για την πνευματική τους εξέλιξη, όσα και να χαλάσουν δεν τρέχει τίποτα, το θεωρούν ότι είναι σωστό να τα έχουν όλα, είναι φυσιολογικό. Δεν είναι έτσι, ο Κύριος είπε, και πρέπει να το έχουμε όλοι σαν αρχή να συμπάσχουμε , να συμμετέχουμε  ο ένας στη ζωή του άλλου: «ό,τι εκάματε εις έναν  μικρόν, τούτο εις ΕΜΕ  εκάματε».  Άμα λοιπόν για τον εαυτό μας χαλάμε τα πάντα και γι΄αυτόν που μας άνοιξε δρόμο ζωής ενότητας, χαράς, ή τον οποιοδήποτε αδερφό μας που πάσχει, με δυσφορία, με κομπασμό κάνουμε ένα έργο, είναι σαν να κάνουμε με δυσφορία στον Θεό ένα έργο. Νομίζω ότι όλοι μας πρέπει να εργαζόμαστε πνευματικά κι όπου υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται το αγαθό, θα πρέπει όταν αναγνωρίζονται ότι είναι πραγματικοί άνθρωποι του Θεού , να μετέχουν στην ευλογία μας, όπως και εμείς  συμμετέχουμε στην δική τους ευλογία.

Εδώ δεν μιλάει ο Κύριος για μισθωτούς οι οποίοι παίρνουν μισθό από το κράτος, εδώ μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι είναι λαϊκοί, εργάζονται στον κόσμο, όχι σαν παπάδες ή δεσποτάδες, αλλά ανθρώπους οι οποίοι με θυσία, με κόπο, με μόχθο, κατέβασαν τον Θεό στη γη και τον έβαλαν στη ζωή μας. Το έργο αυτών των ανθρώπων που επιλέγει ο Θεός να το στηρίζουμε, όπως κι αυτοί στηρίζουν τη ζωή μας, όχι για να γίνουν μισθωτοί, αφού οι άνθρωποι του Θεού εργάζονται, όπως ο απ. Παύλος. Ο Παύλος ήταν σκηνοποιός, αλλά όταν του πρόσφεραν, δεν τα έβαζε στην τράπεζα αλλά χρησιμοποιούσε τα πάντα για την στήριξη αδερφών,  εκκλησιών, να μεγαλώσει το έργο κλπ. Στην πρώτη εκκλησία είχαν τα πάντα κοινά. Δεν λέμε να φτάσουμε εκεί, δεν μπορούμε να έχουμε αυτήν την αγάπη, αλλά να συμμετέχουμε στη ζωή ώστε να συμμετέχουμε στο έργο του Θεού. Γιατί μέσα από τα έργα μας θα κριθούμε ως άνθρωποι του Θεού. Πάντα να είμαστε μέλη αλλήλων ενός σώματος κι ένας να τροφοδοτεί τον άλλον με ό,τι έχει ο καθένας, στα μέτρα που μπορεί για να υπάρχει κοινωνία αγάπης μεταξύ μας. Έτσι να παρουσιάζεται ο Θεός και να είναι όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Άλλο ο μισθωτός, άλλο ο λαϊκός ο οποίος επιλέχθηκε από τον Θεό ώστε να είναι  εργάτης του Θεού, στον αμπελώνα του Κυρίου. Αμήν. 

<< Ασθενούντας θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς εγείρετε, δωρεάν δότε >>.

Αυτή είναι μια εξουσία την οποία έδωσε ο Θεός Πατέρας στους πρώτους μαθητές ώστε να πολεμίσουν την σκληροκαρδία και την απιστία, των ανθρώπων, την εποχή των αποστόλων. Σήμερα που η Σοφία του Θεού και η επιστήμη είναι στερέωση στη ζωή μας, χρειάζεται απόφαση προσωπική. Όσοι δεχτούν τον Χριστό, την διδασκαλία του και το Άγιο Ευαγγέλιό του θα θεραπευτούν (στο πνεύμα και στο σώμα). Μόνο έτσι έρχεται η θεραπεία σήμερα η ουσιαστική που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη: χρειάζεται αναγέννηση, υπομονή, επιμονή και προσπάθεια. Τα επόμενα χρόνια όμως θα δοθούν πάλι δυνάμεις οι οποίες θα ιδρύσουν στην γη το στράτευμα του Θεού, αλλά και την Βασιλεία του Θεού στην γη. Αφού αναμένεται ο πνευματικός πόλεμος καλού και κακού ας ετοιμάσουμε τους εαυτούς μας ώστε να διατηρηθεί η αγάπη κάτω από όλες τις συνθήκες. Αμήν.

<< Υπάγετε δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ>>.

Τα απολωλότα πρόβατα είναι οι άνθρωποι που απέκτησαν μια θρησκεία χωρίς να έχουν επίγνωση αυτής, δηλαδή ζουν το τυπικό μέρος και όχι το ουσιαστικό. Υπάρχουν πολλά τέτοια πρόβατα ανάμεσα μας, μάλιστα απολωλότα είμασταν και όλοι εμείς αλλά Δόξα να έχει ο Θεός, που μας ελέησε και προσπαθούμε να εντάξουμε συνειδητά τον εαυτό μας  στις αρχές του Θεού ώστε να μην είμαστε πλέον απολωλότα πρόβατα, φερέφωνα, αλλά να δημιουργηθούμε προσωπικότητες, ιδεώδης άνθρωποι όπως ήταν ο Χριστός.  Και τώρα δεν θα είμεθα πλέον απολωλότα πρόβατα αλλά γινόμεθα δια της φωνής του Θεού Υιοί του Θεού. 

<< Και προσκαλέσας τους δώδεκα μαθητάς αυτού, έδωκε εις αυτούς εξουσίαν κατά πνευμάτων ακαθάρτων >>.

Οι εξουσίες υπάρχουν και δίδονται πάντα, μόνο σε όποιον θα τις διαχειριστεί με το Πνεύμα του Θεού. Εκείνο που χρειάζεται είναι να γίνουμε μαθητές του Χριστού ώστε τις εξουσίες που θα λάβουμε να τις κάνουμε αγαθή χρήση, κατόπιν να εξουσιάζουμε τη ζωή μας με αγάπη, η οποία αγάπη καταργεί την οποιαδήποτε εξουσία και στον εαυτό μας και στους γύρω μας. Μάλιστα  να εργαζόμαστε  κάτω από όλες τις συνθήκες, χωρίς εξουσία για να μην παθαίνουμε πτώση. Πτώση παθαίνει όποιος  κάνει χρήση της εξουσίας. Στο Λόγο του Θεού αναφέρει:«ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δίδει χάριν».

Όταν είσαι πεσμένος κάτω, δε μπορείς να πας ακόμα πιο κάτω , αυτό είναι το φυσιολογικό σου, αυτός είναι ο ταπεινός , είναι κάτω, έχει επίγνωση των πραγμάτων. Δεν σηκώνει το ανάστημα του να πει «εγώ είμαι κάτι», αφού ξέρει ότι όλα έρχονται από τον Θεό. Δίνει τη δόξα στον Θεό, γι΄αυτό είναι ταπεινός. Αυτή είναι για μένα η μεγαλύτερη εξουσία, η οποία  να είναι δια αγάπης ενεργουμένης ώστε να στρέφεται προς το συμφέρον του Θεού και της ανθρωπότητας. Εν μέρει εξουσία παίρνουν όσοι καλούνται να κάνουν ένα έργο. Ο Θεός σε μερικούς ανθρώπους κάποιες χρονικές περιόδους τους δίνει μια εξουσία πχ. Όπως έδωσε στον Μωυσή τη δύναμη να βγάλει έξω τον Ισραηλιτικό λαό ή σε κάποιον να δημιουργήσει μια οργάνωση, να ιδρύσει μια εκκλησία ή κάτι άλλο. Όσο καιρό έχει ο άνθρωπος την εξουσία είναι ιδρυτής, προχωρά μπροστά, όμως η εξουσία δεν σε οδηγεί πάντα σε καλά αποτελέσματα. Ο απόστολος Παύλος είπε «πρέπει να προσέξω, μήπως άλλους κήρυξα κι εγώ γίνω αδόκιμος».

Εν μέρει εξουσία παίρνουν όσοι καλούνται να κάνουν ένα έργο, θεοί όμως γίνονται μόνο οι ταπεινοί.

Η ταπείνωση είναι η μεγαλύτερη εξουσία, αυτή να ψάξουμε, άμα την βρούμε  οι άλλες όλες είναι παιχνιδάκι.

<<Και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν ασθένειαν εν τω λαώ >>.

Άρα όταν κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της Βασιλείας θα αποκτήσουμε πρώτα εμείς υγεία ψυχής και σώματος. Μετά  μπορούμε άνετα να το κηρύττουμε με τη ζωή μας και γύρω μας. Αμήν. Μάλιστα όσοι γίνονται αποδέκτες του Ευαγγελίου της Βασιλείας και αυτοί θα θεραπεύσουν σιγά, σιγά τον εαυτό τους.  Αυτός που έχει τον Θεό , που έχει  τη χαρά , που έχει μέσα του ζωή φαίνεται, κι αυτός που έχει θλίψη , που έχει στεναχώρια που έχει θυμό, πάλι φαίνεται. Με τη ζωή μας λοιπόν πρέπει να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο, αφού πρώτα αυτό αναστηθεί μέσα μας.

Σήμερα λοιπόν, αν λέμε ότι κηρύττεται το Ευαγγέλιο και οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται, πάει να πει ότι δεν κηρύττουμε ή δεν κατανοούμε σωστά  το Ευαγγέλιο της Βασιλείας αλλά ίσως κάποιο άλλο ευαγγέλιο το οποίο είναι στα δικά μας μέτρα και δε μπορεί να μας θεραπεύσει. Πολλές φορές  η θεραπεία δεν έρχεται μία κι έξω  και ο Κύριος είχε πει για αυτές τις περιπτώσεις:  «Πηγαίνετε στους ιερείς. Και καθ΄οδόν θεραπεύθηκαν». Μπορεί για τον καθένα να χρειάζεται κάποιος δρόμος να διανύσει, για να το εκτιμήσει, για να καταλάβει τι σημαίνει υγεία, ζωή, Χριστός, να τα βάλουμε πάνω από όλα και από όλους και ανάλογα και την αποστολή που έχει κάθε άνθρωπος.

Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας έχει κάποιες ιδιότητες που το κάνουν ξεχωριστό, που το στοιχειοθετούν ως  Ευαγγέλιο της Βασιλείας. Ο Κύριος είπε ότι «τα έσχατα χρόνια θα κηρυχθεί τούτο το Ευαγγέλιο της Βασιλείας εν όλη την οικουμένη εις μαρτύριον πάσι τις έθνεσι και ήξοι το τέλος».

Το πρώτο στοιχείο του είναι το αδιαίρετο. Για κανέναν λόγο δεν θα πρέπει να διαιρούμεθα μεταξύ μας, την διαίρεση την κάνει ο διάβολος με το να κατηγορεί τον αδερφό μας ενώπιον Θεού ημέρα και νύχτα. Για να μην διαιρούμεθα, ο Θεός μας έμαθε να δεχόμεθα την όποια αγαθή ετερότητα, σε σημείο να γίνεται ενότητα. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουμε την ειρήνη. Η ειρήνη, αφήνει τον εγκέφαλο  μας να λειτουργήσει εν δυνάμει, ώστε να μας εξασφαλίσει το βιολογικό σώμα  του Χριστού. Ο Χριστός ήταν υγιής στο πνεύμα και το σώμα. Αλλά για να επέλθει υγεία, χρειάζεται να έρθει η ειρήνη. Ο Χριστός είναι η ειρήνη. Αυτόν λοιπόν  τον Λόγο του Θεού, τον Χριστό να βάλουμε στη ζωή μας για να έρθει η ειρήνη στον εγκέφαλο μας και στο σώμα μας και η υγεία.

Το δεύτερο στοιχείο του Ευαγγελίου της Βασιλείας είναι της συνοχής. « Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματι σου, ω δέδωκάς μοι ίνα ώσιν εν καθώς ημείς».

Όπως είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιο, παρόλο που έχουν διαφορετική αποστολή και στη γη εμφανίζονται ανά μεγάλα χρονικά διαστήματα και παρουσιάζουν διαφορετικό έργο, είναι ένα. Θα πρέπει μέσα από το λόγο του Θεού να βρίσκουμε στοιχεία τα οποία μας ενώνουν χωρίς να καταργούν την προσωπικότητα μας.

Τα βασικά είναι :η ζώσα πίστη- όλοι την θέλουμε,

το δεύτερο είναι η αγάπη - όλοι την κηρύττουμε, τρίτο η ταπείνωση- χωρίς αυτήν ουδεμία αρετή αναγνωρίζεται.

Υπάρχουν πολλές ιδιότητες του Θεού, στις οποίες όλοι οι Χριστιανοί συμφωνούν. Ας επικεντρωθούμε κι ας ενωθούμε σ΄αυτές και τα τυπικά του καθενός ας τα βάλουμε σε δεύτερη μοίρα.

Το τέταρτο είναι η ετερότητα. Όταν αυτή γίνει κατανοητή, καθορίζει την ενότητα.

Το πέμπτο ειναι να μην επιζητούμε , να  μην επιδιώκουμε οποιαδήποτε ανωτερότητα.

Σήμερα επιβάλλεται μόνο το να γίνουμε Φιλάδελφοι. Δεν χρειάζεται να επιστρέψουμε σε άλλες εποχές που κάποιοι άνθρωποι ίδρυαν εκκλησίες και έμπαιναν επίσκοποι, ποιμένες, προφήτες. Αυτό ήταν τότε. Σήμερα ζητείται να επικεντρωθούμε όλοι στο να γίνουμε φιλάδελφοι. Αφού ολοι έχουμε βγάλει έστω και το Δημοτικό ξέρουμε  γράμματα και μπορούμε να καταλάβουμε-  ο Θεός σε όλους μιλάει πρόσωπο προς  πρόσωπο, δε χρειάζεται  μεσάζοντας. Ο ίδιος ο Θεός γκρέμισε το μεσότοιχο της έχθρας, τον μεσότοιχο που χώριζε τα Άγια των Αγίων από τη σκηνή του μαρτυρίου, ώστε να μπορεί κι ο κόσμος να μπει στα Άγια των Αγίων και να λαμβάνει τον Θεό, να γνωρίζει τον Θεό. Η μετάνοια είναι αυτή που καθορίζει που θα ζήσει ο καθένας : απ έξω από τον ναό, στην αυλή που είναι ο λαός ή στα Άγια των Αγίων; Όλοι τώρα μπορούμε να μπούμε εκεί, δε χρειάζεται να κάνουμε ανώτερους ή κατώτερους. Όλοι φίλοι, Φιλαδέλφεια πρέπει να ιδρυθεί.

Το έκτο στοιχείο του Ευαγγελίου της Βασιλείας είναι το ολοκληρωμένο, αυτό δηλαδή που δεν απορρίπτει τη ζωή δια της ζωής . Όλα τα Χριστιανικά δόγματα απέρριψαν την ζωή δια της ζωής και ίδρυσαν (μετέφεραν) την Βασιλεία του Θεού στον ουρανό, ενώ είναι επαγγελία να γεννηθεί το Θέλημα Του και στη γη.

Η ζωή η αιώνια φανερώνεται παντού. Πρώτος ο Σοφός Σολομών τόνισε: «ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ τέρπεται ἐπ᾿ ἀπωλείᾳ ζώντων.  ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι τὰ πάντα, καὶ σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπὶ γῆς». Το δεύτερο στοιχείο που καθορίζει την άφθαρτη ζωή το έφερε ο Κύριος: «        ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται· και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα ». Ακόμα ο Κύριος τόνισε: « η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν ».

Δεν μπορώ να καταλάβω που βρήκαν οι άνθρωποι ότι πρέπει οπωσδήποτε να πεθάνουν και να πάνε στον ουρανό. Αφού ο Χριστός αναστήθηκε ! Κι όταν λέμε ότι ο Χριστός ανελήφθη δε σημαίνει ότι κάθησε στον ουρανό, η γη δεν πατάει πουθενά, ουράνιο σώμα είναι! Μπορεί να σηκώθηκε από το Ισραήλ, όπως το αεροπλάνο, αλλά να κατέβηκε κάπου αλλού.

Το τρίτο το φανέρωσε ο απ. Παύλος δια Πνεύματος Αγίου, απευθυνόμενος στους Έλληνες και συγκεκριμένα στους Κορινθίους τόνισε:  «ού γαρ θέλομεν εκδύσασθαι αλλά επενδύσασθαι ινα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής » .

Το  έβδομο στοιχείο του Ευαγγελίου της Βασιλείας είναι αυτό που ενώνει όλα τα προηγούμενα. Θα πρέπει λοιπόν ένας Χριστιανός να έχει όλα τα ανωτέρω για να ζήσει.

Τελευταία, να έχει και μια αγάπη, η οποία δικαιολογεί τα πάντα ώστε να μην οδηγούμεθα σε σκάνδαλα  και σε πολυποίκιλες συγκρούσεις με τον εαυτό μας αλλά και με τους γύρω μας.

Αδέλφια μου για να έχουμε αποτελέσματα Χριστού, θα πρέπει να μιμηθούμε τον Χριστό. Ο Χριστός ήταν ωραίος και στο σώμα και στο πνεύμα και στην ψυχή. Όταν κάποιος θεραπεύει το πνεύμα του θα θεραπεύσει και το σώμα του αργά ή γρήγορα. Στην προκειμένη περίπτωση, που η φθορά αυξάνει, να ξέρουμε ότι «και αν ο εξωτερικός άνθρωπος φθείρεται, ο εσωτερικός ανανεούται» καθ΄εκάστην ημέραν, δια της ζώσης πίστης. Ας ανανεώσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, και θα δούμε και τον εξωτερικό μας να λάμπει. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος όταν είδε τον Κύριο μετά από πολλά χρόνια στην Ελλάδα, στην Πάτμο όπου είχε εξοριστεί,  είπε τα εξής: 

Αποκ. 1,9 Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Αποκ. 1,10 ἐγενόμην ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡμέρᾳ, καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος

Αποκ. 1,11 λεγούσης· ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις,

εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν

Αποκ. 1,12 Καὶ ἐκεῖ ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλει μετ᾿ ἐμοῦ· καὶ

ἐπιστρέψας εἶδον ἑπτὰ λυχνίας χρυσᾶς,

Αποκ. 1,13 καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ περιεζωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς ζώνην χρυσῆν·.

Αποκ. 1,14 ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν, ὡς χιών, καὶ

οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός,

Αποκ. 1,15 καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι,

καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν,

Αποκ. 1,16 καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέρας ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ

ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα ἐκπορευομένη,

καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ..

Αποκ. 1,17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ

ἔθηκε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ χεῖρα ἐπ᾿ ἐμὲ λέγων·

μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος

Αποκ. 1,18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων,

καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.

Ο Κύριος 33 χρονών , έφυγε, αναλήφθηκε. Ο Ιωάννης ήταν πιο μικρός από τον Χριστό, όταν καλέστηκε από τον Κύριο ήταν 16 ετών. Στην Πάτμο ο Ιωάννης ήταν κοντά στα 120 , οπότε ο Κύριος ήταν πολύ μεγαλύτερος σε ηλικία όταν ο Ιωάννης τον είδε μπροστά του και τον είδε έτσι όπως αναφέρει εδώ «καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου» αφού νίκησε τον θάνατο. Και αν και φαινόταν ότι μεγάλωσε, είχε άσπρα μαλλιά , δεν είχε εξουσία πάνω του ο θάνατος. Βλέπουμε ότι ήρθε ανατροπή, παρουσιάστηκε ένας άνθρωπος ο οποίος έκανε το θέλημα του Πατέρα του και έφερε ανατροπή σε όλους τους ανθρώπους και σε εμάς σήμερα δια της πίστεως. Διότι η Καινή Διαθήκη είναι ένα βιβλίο το οποίο έχει αρχή και τέλος. Δεν τελείωσε το σχέδιο του Θεού. Σήμερα που βρισκόμαστε:  ο ίδιος ο Κύριος είπε «συμφέρει εγώ να απέλθω, εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς. Ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως. Δεν θέλει λαλήσει αφ΄εαυτού, αλλ΄όσα αν ακούσει θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα». Άρα λοιπόν περιμένουμε και τον Παράκλητο. Σήμερα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ετοιμάσουμε τους εαυτούς μας ώστε να γνωρίσουμε τον Θεό , αφού ο ίδιος πάλι θα κάνει την παρουσία του, να ιδρύσει τη Βασιλεία στη γη και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις να έρθει ο Χριστός.

<< Η πίστη σου σε έσωσε >>.

Η ζώσα πίστη των έργων θα μας οδηγήσει στο θρόνο του Θεού. Στην άφθαρτη ζωή. Η σκιώδης πίστη των λόγων θα μας οδηγήσει στην ανάσταση. Η πίστη αυξάνει όταν με τον σχετικό  πνευματικό αγώνα, γίνουμε όπως τα παιδιά. Είναι γραφικό: «Αν δεν γίνετε ωσάν τα παιδία δεν θα μπείτε στην Βασιλεία του Θεού».

Η Βασιλεία του Θεού, δεν είναι στον ουρανό, ούτε καθορίζεται μετά τον θάνατο. Η Βασιλεία του Θεού είναι γραφικό: «εντός ημών εστί και οι βιασταί αρπάζουν αυτήν» . 

Η πίστη  θεραπεύει ποικιλοτρόπως. Ενεργεί η πίστη στον πάσχοντα όταν κάποιος έχει την δύναμη να τον θεραπεύσει, αλλά ενεργεί και με την δική μας πίστη. Έχει δυο μορφές, η μία είναι να υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος να έχει τη δύναμη, την ικανότητα , την ενέργεια να σε βοηθήσει να θεραπευθείς και η άλλη είναι , να πιστεύω ότι κάνοντας εγώ αυτόν τον αγώνα ή αυτός ο άνθρωπος όταν με ευλογήσει θα με βοηθήσει να θεραπευθώ. Όπως τότε που ο Κύριος είπε σε κάποιον: «πιστεύεις ότι εγώ μπορώ να σε κάνω να αναβλέψεις;» κι αυτός του είπε «ναι, πιστεύω» και ο Χριστός του απάντησε «γεννηθήτω κατά την πίστη σου». Ο Κύριος τόνισε «η πίστη σου σεσωκεσε» στην περίπτωση αυτή. Σε άλλες περιπτώσεις δεν υπήρχε πίστη και είχε ο ίδιος ο Κύριος. Για να έχουμε πίστη εμείς, χρειάζεται να μπούμε στο αγιαστήριο και να γίνουμε «ωσάν τα παιδία». Γιατί τα παιδιά είναι αυτά που μπορεί να πιστέψουν πολύ τους γονείς τους για το οτιδήποτε. Έτσι κι εμείς, αφού ο Πατέρας  μας είναι ο Θεός πρέπει να αγαθοποιηθεί ο νους μας, για να μπορέσουμε να επικοινωνίσουμε μαζί του και να δεχτούμε την ενέργεια τη δική του.

<< Έλεος θέλω και ουχί θυσία >>.

Πιστεύω ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων των ανθρώπων. Δεν δίνουμε έλεος ούτε στον εαυτό μας, έχουμε γίνει αυστηροί και έχει γίνει αυστηρή και η ζωή μας, οι κινήσεις μας, τα έργα μας, ο νους μας, τα εσωτερικά μας όργανα, τα πάντα, όλα έχουν σκληρύνει κι ο λόγος διότι δε δίνουμε έλεος. Θέλουμε οι άλλοι να είναι τέλειοι απέναντι μας κι εμείς να είμαστε όπως θέλουμε! Πολλοί άνθρωποι τρέχουν για να δικαιολογήσουν την λάθος συμπεριφορά τους στους συνανθρώπους και να δικαιολογήσουν τις αμαρτίες τους στον Θεό, αντί να πουν μια συγνώμη με ειλικρίνεια και να δώσουν το έλεος. Είναι ικανοί  να μιλάνε δέκα ώρες, παρά να πουν συγνώμη! Άλλοι θέλουν να πάνε δώρα στον Θεό ή να θυσιάσουν κάτι, όμως ο Θεός δεν ευαρεστείται σε τέτοιες θυσίες. Η μόνη θυσία που κάνει τον Θεό να κλίνει γόνυ ενώπιον μας είναι το έλεος, το οποίο πρέπει να μας διέπει έναντι του εαυτού μας και έναντι των συνανθρώπων μας, να το δίνουμε απλόχερα.

Όπως καταδιώκει εμάς ο Θεός με το έλεος, έτσι κι εμείς να καταδιώκουμε τους άλλους. Δεν νομίζω ότι κανένας από εμάς δέχτηκε ποτέ την επίσκεψη του Θεού με το χέρι τεντωμένο, να το κουνά πάνω κάτω όπως κάνουν οι περισσότεροι, διορθώνοντας τους άλλους! Πάντοτε ο Θεός μας αφήνει να σπουδάσουμε - ακόμη και το λάθος να το ζήσουμε- γιατί η καλύτερη νουθεσία ακόμη και στο λάθος, είναι να έχεις την εμπειρία, για να το μάθεις μόνος σου. Αυτή λοιπόν τη θυσία θέλει ο Θεός. Στο Πάτερ ημών αναφέρει να λέμε: άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμε τοις οφειλέτες ημών. Δεν θα πρέπει  να ψευδόμαστε, για να έχουμε το παρακάτω, και μη φέρεις ημάς εις πειρασμόν.

Πολλοί  που είναι εγωιστές ενώ κάνουν λάθος, αντί να πουν συγνώμη, είναι ικανοί να μιλούν τρεις μέρες ώστε να σε πείσουν ότι δεν ήταν λάθος, αλλά είχε στο βάθος κάποια σοφία το λάθος τους. Άλλη θυσία που δέχεται ο Θεός, είναι να παραστήσουμε τα σώματά μας θυσία ζώσα στον Θεό, ώστε μέσα μας να υφίσταται ο Πατέρας, ο Υιός, το Πνεύμα το Άγιο. Ας ετοιμάσουμε χώρο μέσα μας με την αλήθεια, με τον αγιασμό, με την αφιέρωση, με το αγιαστήριο, με την σοφία του Θεού, η οποία είναι συναρπάζουσα, ώστε ο Θεός να ζει πάντα μέσα μας. Αμήν.

<< Συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι σου >>.

Όταν υπάρχει στη ζωή μας η αμαρτία τότε τα αποτελέσματα είναι μικρότητα πνευματική, πάνω σε ό,τι διαχειριστούμε. Τα αποτελέσματα της άγνοιας ή της ημιμάθειας θα είναι στο τέλος να συσσωρευτούν στη ζωή μας πολλά προβλήματα, εκτός από αυτούς οι οποίοι διαπαιδαγωγούνται. Άλλο να έχεις από τον Θεό ένα πρόβλημα και άλλο να τα δημιουργείς εσύ. Όπως είπε κι ο Κύριος όταν τον ρώτησαν ποιος αμάρτησε;αυτός ή οι γονείς; απάντησε ο Κύριος: για τη Δόξα του Θεού.

Υπάρχουν και προβλήματα με σκοπό τη διαπαιδαγώγηση, την αναγέννηση ώστε να δοξάζεται εξαιτίας τους ο Πατέρας Θεός. Αφού ο άνθρωπος μέσα από μια δυνατή μετάνοια, μέσα από έναν ισχυρό ζήλο νικάει οποιοδήποτε πρόβλημα  και  γίνεται παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς ανθρώπους. Θυμάμαι πιο παλιά , όταν περνούσα ένα πρόβλημα δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί το περνάω, αλλά μετά είδα ότι συνάντησα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι είχαν το ίδιο πρόβλημα. Έτσι κατάλαβα ότι αυτό το αντιμετώπισα τότε, γιατί ο Θεός ήθελε να ενισχύσω και να βοηθήσω την πίστη άλλων αδελφών  ώστε να ξεπεράσουν το όποιο πρόβλημα. Όταν όμως ο Θεός μας συγχωρέσει την αμαρτία, με την δική μας ειλικρινή μετάνοια και απόφαση, τότε  να ξέρουμε, ότι ο  οποιοσδήποτε άνθρωπος έχει  οδηγήσει τον εαυτό του  σε ένα αδιέξοδο, αμέσως έρχεται η θεραπεία, έρχεται η υγεία, έρχεται  ζωή,  χαρά,  ευεξία, έρχεται ο Θεός.

Πολλοί άνθρωποι μέχρι να γνωρίσουν τον Θεό καταφεύγουν στην επιστήμη και προβαίνουν σε ενέργειες ώστε να θεραπεύσουν το σώμα τους και καλά κάνουν- αυτό είναι παραχώρηση Θεού και ανήκει στη σοφία του Θεού- Όταν όμως έρθει ο Χριστός, καταργεί το πρόβλημα και επαναφέρει τον άνθρωπο καλύτερα κι από ότι ήταν πρώτα.  Εμείς τώρα για να μπορέσουμε, μέχρι να βρούμε πρόσφορο έδαφος να αναγεννηθούμε και να φτάσουμε στον στόχο μας θα χρησιμοποιούμε και την επιστήμη  και τον Θεό. Δε χρειάζεται όμως να αργοπορούμε στον Θεό, χρειάζεται να εργαζόμαστε με ζήλο τα του πνεύματος, γιατί τα προβλήματα καμμιά φορά μπαίνουν με το τσουβάλι  και βγαίνουν με το βελόνι όπως λένε. Καλύτερο είναι το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν. Αλλά όπως κι αν είναι ο άνθρωπος , με τον αγώνα ξαναχτίζει μέσα του την υγεία, τη χαρά, την ευφορία, τη ζωή και αποκτά και επίγνωση και εμπειρία μετά.

Ο σοφός Σειράχ αναφέρει:

«Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ. καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος- παρὰ γὰρ Ὑψίστου ἐστὶν ἴασις...», δηλαδή και ο γιατρός θα κάνει ό,τι είναι να κάνει, αλλά ο Κύριος θα φέρει τη θεραπεία.

«Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς... Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε, ἀλλ᾿ εὔξαι Κυρίω, καὶ αὐτὸς ἰάσεταί σε» (λη´, 1-2, 4, 9).

Δηλαδή δεν είναι η πίστη σου ισχυρή να ξεφύγεις από ένα πρόβλημα, ζητάς και τη βοήθεια του Θεού και του γιατρού. Αλλά το έλεος και η θεραπεία από τον Κύριο θα έρθει. Ο Θεός θεραπεύει με δύο τρόπους :ή με έναν λόγο ή με πνευματική εργασία, με ιδρώτα, ώστε να μάθω άπαξ διαπαντός τι σημαίνει ζωή, τι σημαίνει υγεία, τι σημαίνει σοφία, τι σημαίνει θέωση.

Να τα αυξήσω στη ζωή μου αλλά και να τα εκτιμήσω

<< Και ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών εθαύμασε>>.

Φανταστείτε τώρα, ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού του Ζώντος, θαύμασε με την πίστη κάποιου ανθρώπου!Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πίστη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων της παρούσης και της μέλλουσας ζωής, όμως υπάρχουν δύο είδη πίστης. Η μια είναι η σκιώδης πίστη στην οποία επαναπαύονται οι Χριστιανοί των εθνών, οι οποίοι στήριξαν την πίστη τους σε μια θρησκεία, σε έναν τύπο και όχι στην ουσία, έτσι τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά όταν αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Ποια είναι η σκιώδης πίστη, πως παρουσιάζεται αυτή σήμερα;

Αδέλφια μου  είναι της μόδας σήμερα, επιπόλαια όλοι οι άνθρωποι  να λένε χωρίς να έχουν επίγνωση αφού έτσι τους διδάσκουν άνθρωποι ημιμαθείς που θέλουν να τους έχουν στην εξουσία τους, ώστε όσοι τους ακολουθούν, από τον πρώτο μήνα πνευματικής σπουδής να θεωρούν εαυτούς αναγεννημένους, και κάθε στιγμή να λένε, εγώ είμαι του Θεού, εγώ έκανα αυτό, ή το άλλο, εγώ πιστεύω!  Μάλιστα θεωρούν ότι αν σκέφτονται θετικά, αυτό ωφελεί τη ζωή τους. Όμως τα προβλήματα, ο διάβολος, όπως και να σκέφτεσαι άνθρωπε, η ζωή σου θα πολλαπλασιάζει τα προβλήματα, μέχρι που έρχεται ώρα που θα τον πνίξουν  τον αναγενημενο τάχα.

Άλλοι μιλάνε για πίστη και λένε συνέχεια να σκέφτεσαι θετικά. Δεν γίνεται να σκέφτεσαι θετικά, πρέπει να ζεις θετικά ώστε να δημιουργήσεις βιωματικό τρόπο ζωής θετικό. Όπως οι μάρτυρες, ακόμη και την ώρα που πέθαιναν δεν είχαν κάτι κακό να πουν , αλλά έβγαλαν από μέσα τους κάτι πάρα πολύ αγαθό, πνευματικό, γεμάτο αγάπη. Άλλοι λένε εσύ με τον αρνητισμό σου παθαίνεις ή φέρνεις στη ζωή σου όλα τα κακά, και σίγουρα λίγο ή πολύ έχει μια βάση, όμως δεν είναι η αλήθεια. Άλλοι λένε, εγώ είμαι παιδί Θεού, το παράξενο είναι, ότι όλοι λένε επιπόλαια πράγματα για τον εαυτό τους, πολύ επιπόλαια, χωρίς να έχουν βάση τα όσα λένε, και ο λόγος διότι όλα αυτά τα οποία λένε ότι έχουν, δεν τα βλέπει κανείς πάνω τους παρά μόνο οι ίδιοι. Μάλιστα ενώ λένε αυτά, η ζωή τους στηρίζεται στα χρήματα και στα συμφέροντα, είναι τόσο βολεμένοι άνθρωποι, αφού η ζωή τους στηρίζεται σε άλλους ανθρώπους τους οποίους πολλές φορές και εκμεταλλεύονται αλλά και κατηγορούν.

Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλο είναι  να σκέφτεσαι  θετικά και άλλο  Να Ζεις Θετικά Χωρίς να σκέφτεσαι θετικά. Αδέλφια μου το να σκέφτεσαι θετικά αυτό δεν ωφελεί. Όμως το να ενεργείς θετικά, αυτό είναι το μόνο καλό, που βεβαιώνει ότι πραγματικά μέσα μας ζει ο Θεός. Διότι πρόκειται για νευρώνες οι οποίοι δεν αλλάζουν με το να σκέφτεσαι θετικά, αλλα με το να ζεις βιωματικά θετικά το κάθε τι, και αυτό δεν γίνεται μέσα σε ένα μήνα, ένα χρόνο, θέλει δουλειά! Αν δηλαδή κάποιος καλέστηκε 30 χρονών στον Κύριο και ζει 30 χρόνια με κάποιον τρόπο που έχει υιοθετήσει από τον κόσμο ή από την οικογένεια του, δεν αλλάζει αυτό σε μία μέρα. Χρειάζεται μεγάλη απόφαση και αφιέρωση ώστε να αλλάξουν οι νευρώνες. Να υποσιτιστούν οι νευρώνες του λάθους, της αμαρτίας, της σκιώδης πίστης και να αναπτυχθούν οι νευρώνες και η λογική του Θεού, ώστε αυτοί να σε ταξιδεύουν μετά φυσιολογικά. Ο Κύριος τόνισε –για να το πετύχουμε αυτό : «όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, θέλει ευρεί αυτήν»(Ματθ.κεφ.16)  Όσοι σκέφτονται απλά θετικά και καυχώνται, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των άλλων, πως κινούνται: εκμεταλλεύονται ανθρώπους ειδικότερα τους οικείους,  στη συνέχεια επεκτείνονται σε όσους έχουν άγνοια. Αφού τις περισσότερες φορές ενώ δε μπορούν ούτε τον εαυτό τους να συντηρήσουν, έχουν μια φιλοσοφία με την οποία  θέλουν να βάλουν τους άλλους σε σειρά  και μάλιστα όλα αυτά τα στηρίζουν και γραφικά, πως άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού, ώστε να τους αποδώσεις και μισθό για όλα αυτά που παρουσιάζουν και κατανοούν. Όμως όλα αυτά ανήκουν στην ψευδαίσθηση τους, δεν είναι αληθινά. Για να γίνεις άνθρωπος του Θεού θέλει δουλειά, δεν είναι κάτι που το πετυχαίνεις έτσι απλά!

Αδέρφια μου ήρθε η ώρα να μάθουμε να κάνουμε έργα αγάπης, μέχρι να μας γίνει συνήθεια η αγάπη, και όχι να λέμε σε όποιον πάσχει να σκέφτεται θετικά.

Να μελετούμε τον Λόγο του Θεού μέχρι να μάθουμε τον εγκέφαλο μας, στα ερεθίσματα που δεχόμαστε από τον κόσμο, να ανταποκρίνεται με την λογική του Θεού.

Όταν ζούμε τον Θεό μέσα μας δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα τάχα θετικό, ούτε να συμβουλέψουμε κανέναν επιπόλαια, και ο λόγος διότι οι άνθρωποι  βλέπουν τον Θεό ότι ζει μέσα μας.

Η σωστή πίστη και επιδίωξη μας να είναι η ζώσα πίστη, αυτή είναι που θέλει ο Θεός να έχουμε, η οποία κάνει τον άνθρωπο Θεό, τον αναγεννά και τον ανεβάζει στο επίπεδο του Θεού.

Ο Χριστός είπε: «Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και θέλει μεταβή·» (Ματθ.κεφ.17).

Ο Χριστός δεν είπε να σκέφτεσαι απλά θετικά, αλλά ζήτησε οι πιστοί να έχουν σημεία και αναφέρεται στον Λόγο του Θεού ότι όποιος πιστεύει έχει σημεία: «Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.» (Μαρκ.κεφ.16)

Αδέλφια μου αυτός που ζει τον Θεό έχει εξουσία στην αμαρτία, δεν τον αγγίζει, έχει εξουσία στην φθορά, έχει εξουσία στον θάνατο, έχει εξουσία στην άμορφη ύλη, την οποία δια του λόγου ενεργοποιεί  και δημιουργεί ύλη κατά το είδος αυτής. Ναι! Αυτός που έχει Θεό, έχει ζώσα πίστη. Ο άλλος που απλώς σκέφτεται θετικά χωρίς να ενεργεί θετικά, αυτός δεν έχει τίποτα, και μιλά για τον Θεό χωρίς να γνωρίζει γι΄αυτόν, χωρίς κόπο, χωρίς να έχει προβεί σε  θυσία ώστε ο Θεός να τον έχει βραβεύσει, χωρίς αγάπη, χωρίς  στην ουσία τίποτα.

Να γνωρίζουμε ότι, Χριστιανός χωρίς τις ιδιότητες,  τους καρπούς  και τα χαρίσματα, είναι όπως έλεγε και ο πνευματικός μου, σαν ένα κλούβιο αυγό που νομίζει ο άνθρωπος ότι κρατά για τη ώρα της ανάγκης  να το φάει, όμως όταν το σπάσει θα το απορίψει από τη δυσοσμία.

Αδέλφια μου όποια και αν είναι η θετική σκέψη, ή, η όποια πίστη για όλους εμάς να είναι βιωματική και πάντα να στρέφεται προπαντός, δια αγάπης ενεργουμένης. Απαραίτητο στοιχείο αυτό, διότι διαφορετικά γίνεσαι διάβολος χωρίς να το εννοείς και να το καταλαβαίνεις επικαλούμενος ακόμη και το όνομα του Χριστού. Και ο λόγος που γίνεσαι διάβολος, είναι διότι χρησιμοποιείς την πίστη ώστε να δημιουργήσεις απλώς οπαδούς.

Με τα λόγια δεν θα απολαύσει ουδείς τον Θεό στη ζωή του. Σήμερα υπάρχουν πολλοί έμποροι ψυχών οι οποίοι εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων, και τους καλούν να πιστέψουν ότι αφού πήγαν στον δικό τους χώρο είναι και του Θεού. Έτσι πολλοί θησαυρίζουν στο όνομα του Θεού μαθαίνοντας τάχα στους άλλους να σκέφτονται θετικά κι ότι μ΄αυτό θα πετύχουν τα πάντα. Πολλοί μου λένε εγώ πιστεύω στον Θεό -  αυτό είναι το καινούργιο ανέκδοτο της εποχής μας! Διότι εμείς όπως προανέφερα, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όποιος πιστεύει θα πρέπει να έχει σημεία. Όποιος δεν έχει αυτά τα σημεία, τους καρπούς, τις ιδιότητες,  απλά δεν πιστεύει. Και χρειάζεται, όχι να απελπιστεί, αλλά να ανδρειωθεί, να σηκώσει το ανάστημα του και να ζητήσει από τον Θεό τη βοήθεια ώστε να γίνει ο άνθρωπος του Θεού. 

Ο άνθρωπος του Θεού είναι μήνυμα ζωής για όλον τον πλανήτη. Αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, θέλει ό Θεός τα έσχατα χρόνια να δημιουργήσει , ώστε να δημιουργηθεί ανατροπή. Θα φύγει το ψέμα το οποίο έχει σκιάσει όλο τον πλανήτη και λειτουργεί με τα συμφέροντα, με τους εγωισμούς, με τις πονηρίες, με τη φθορά , με τον θάνατο. 

<< Και ιδού, τρικυμία μεγάλει έγεινεν εν τη θαλάσση, ώστε το πλοίο εσκεπάζετω υπό των κυμάτων >>.

Όταν λείπει ο Χριστός από την ζωή μας σηκώνονται μεγάλα κύματα στην καθημερινότητά μας σε σημείο να έχουμε πολλά άλυτα προβλήματα τα οποία συνέχεια να αυξάνουν. Όταν όμως έρθει ο Χριστός τότε τα κύματα (προβλήματα ) θα σωπάσουν και το πλοίο που είναι ο εαυτός μας, με την Σοφία του Θεού θα γίνει αιτία να ταξιδεύει εν ειρήνη στους αιώνες των αιώνων στους ωκεανούς του Θεού. Είναι μεγάλο πράγμα να εμπιστευτούμε τον Χριστό και να τον θέσουμε οδηγό στη ζωή μας. Αδέλφια μου από σήμερα να σπουδάζουμε την Σοφία του Θεού και τα έργα μας να γίνουν έργα Θεού. Δεν χρειάζεται να σπουδάζουμε για να πουλάμε πνεύμα στους άλλους ή να το παίζουμε έξυπνοι, αλλά για να δημιουργήσουμε τον νου του Θεού. Αν στους άλλους τα λέμε καλά, ενώ όταν δεχόμαστε ερεθίσματα την πατάμε σε όλα, τότε δεν έχουμε κάνει πρόοδο, χρειάζεται πιο πολύ να γνωρίσουμε τον εαυτό μας για να μεγαλώσει ο Θεός στη ζωή μας.

<< Να τακτοποιήσω την οικογένεια >>.

Ο Κύριος του απάντησε ότι: «Οὐδείς, ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ’ ἄροτρον, καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.» (Λουκά κεφ.9). Εδώ ανατρέπει ο Θεός ό,τι γνωρίζαμε μέχρι χτες. Προκειμένου να ιδρυθεί η Βασιλεία Του, ζητά την αφιέρωση. Γιατί γνωρίζει ότι κι αν δημιουργήσεις οικογένεια, αν δεν έχεις το Πνεύμα του Θεού θα δημιουργήσεις περισσότερα προβλήματα από ότι αν ήσουν μόνος σου. Έτσι δυσκολεύουν τα πράγματα, γιατί ο καθένας θέλει τα δικά του, όλα αυτά θέλουν χρήματα και αναγκάζεται ο άνθρωπος όλη μέρα να εργάζεται  ή να μηχανεύεται διάφορα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες του κάθε μέλους. Χρειάζεται λοιπόν να μπει ο Χριστός για να επέλθει ευλογία μέσα στην οικογένεια. Και όλοι μας το λέμε πολλές φορές αυτό, ότι έχουμε υποχρεώσεις, όπως αυτός ο άνθρωπος, να τακτοποιήσουμε την οικογένεια…

Κάποτε αναρωτήθηκα αν η δικαιολογία αυτή είναι σωστή όμως πήρα μια απάντηση:

~ Θωμά, σε πενήντα  χρόνια από σήμερα ποιος θα ζει μέσα στην οικογένειά σου;

~Είπα: μάλλον κανείς.

~Τότε ποια τακτοποίηση, μπορείς παιδί μου εσύ να κάνεις ή να προσφέρεις στην οικογένειά σου;

Όταν λοιπόν λαμβάνουμε το κάλεσμα του Χριστού ας μην παραθέτουμε δικαιολογίες τις οποίες δεν δυνάμεθα να καταλάβουμε το τέλος αυτών.

Ας εμπιστευθούμε τον Χριστό και ας τον ακολουθήσουμε και είναι σίγουρο ότι η οικογένεια θα εξελιχθεί, θα αναπτυχθεί, θα αναγεννηθεί και θα πάρει την αποστολή της συν Θεό ώστε να εργάζεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου, με ένα σκοπό: να σωθούν και άλλες πολλές οικογένειες . Αλλά και μόνος  του να είναι κάποιος άνθρωπος μπορεί ο Θεός να τον παρηγορεί, να τον ενισχύει και να του διασκεδάζει τη ζωή. Το έχουν ζήσει αυτό, πολλοί άνθρωποι. Άρα λοιπόν αν θέλουμε να ακολουθήσουμε ή να δημιουργήσουμε μια οικογένεια, ή αν θέλουμε κάτι, οτιδήποτε, δεν είναι απαραίτητο ότι είναι αυτό ευλογία, αλλά μπορεί να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε. Χρειάζεται αν θέλουμε να δημιουργήσουμε οικογένεια, να βάλουμε πρώτα τον Θεό, δεν μπορείς να τακτοποιήσεις  την οικογένεια χωρίς να ακολουθήσεις τον Θεό. Αυτό ήθελε να κάνει ο άνθρωπος εδώ, κι ο Κύριος του απάντησε: «Οὐδείς, ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ’ ἄροτρον, καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ.» Δε μπορεί να πάει στη Βασιλεία γιατί ανοίγει άλλες υποχρεώσεις, μπαίνει να μεριμνά πολλά άλλα πράγματα και είναι λίγο δύσκολο να βρει τον Θεό. Άλλο είναι ο άνθρωπος που είναι μόνος του  έχει πολλά,  κι άλλο είναι ο άνθρωπος που είναι αναγεννημένος και δημιουργεί μια οικογένεια. Εκεί πέρα, όλα τα μέλη εργάζονται, έχουν τον Θεό στο τραπέζι τους, ζουν με τον Θεό, σπουδάζουν τον Θεό.

Ακολούθει μοι και άφες τους νεκρούς να θάψωσι τους εαυτών νεκρούς.

Αδέλφια μου εδώ ο Κύριος αφήνει να εννοηθεί ότι και αυτοί που θάβουν νεκρό είναι νεκροί, για να μην είναι, να φροντίσουμε όλοι να αναγεννηθούμε ώστε η αμαρτία, η φθορά και ο θάνατος να πάψουν να ενεργούν και να υπάρχουν στη ζωή μας. Έχει αποδειχθεί αδέρφια μου ότι ο θάνατος είναι γέννημα της αμαρτίας και δεν είναι θέλημα Θεού, είναι γραφικό τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Αμαρτία σημαίνει, πολλές συγκρούσεις μαζί, οι οποίες συντελούνται με τον εαυτό μας, με τους φίλους μας, με τους αδελφούς μας, με τους εχθρούς μας, με την δουλειά μας, με την πολιτική, με τις θρησκείες, ακόμα και με την δημιουργία. Όλοι οι άνθρωποι δυστυχώς διαφωνούν με όλους , σε όλα!

Αδέρφια μου αν θέλουμε να ζήσουμε ώστε να αποφύγουμε τον θάνατο, θα πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά, στα πολύ σοβαρά μια συμβουλή του Κυρίου η οποία δεν έχει ειπωθεί έτσι όπως την λέω εγώ, αλλά σε διαφορετικούς στίχους μέσα στην Γραφή, ο Κύριος καταδίκαζε τα σκάνδαλα, είτε τα φέρνουν οι άλλοι σε εμάς, είτε όταν εμείς τα αποδεχόμεθα. Δηλαδή:  ουαί εις τον σκανδαλίζων, ουαί και εις τον σκανδαλιζόμενο. Δυστυχώς, και οι δυο βρίσκονται στην απώλεια, και ας έχουν και δίκαιο.

Τι σημαίνει σκανδαλίζομαι: σημαίνει  προσβάλλομαι,  σοκάρομαι, δηλαδή συγκρούομαι με τον εαυτό μου και τους άλλους, και ο λόγος διότι δεν μπορώ να τα διαχειριστώ σωστά τα ερεθίσματα που γεννά το σύστημα του κόσμου. Έτσι βρίσκονται  συνέχεια όλοι οι άνθρωποι σε σύγκρουση με τον εαυτό τους, με τους συνανθρώπους τους, ακόμα και με την εξέλιξη του κόσμου,  γι΄αυτό ο Κύριος είπε: «άσε τους νεκρούς να θάψουν τους εαυτών νεκρούς».

Αδέλφια μου, η οποιαδήποτε συναισθηματική έντονη σύγκρουση που ζούμε συνέχεια, προσπαθώντας  να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας με αθέμιτους, ή θεμιτούς τρόπους, σκανδαλιζόμενοι ή σκανδαλίζοντας, να ξέρουμε ότι είναι η μόνη αιτία που θα μας οδηγήσει αργά ή γρήγορα στον θάνατο.

Παλιά αδέρφια μου πίστευα, ότι δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν συγκρούσεις στη ζωή ενός ή πολλών ανθρώπων, αφού όλοι βλέπουμε λάθη, όμως από την ώρα που γνώρισα τον Χριστό συνέλαβα όχι αμέσως αλλά μετά πολλών χρόνων πνευματικού αγώνα, ότι όποιος συλλάβει την Σοφία του Θεού δημιουργεί έναν νέο νου διευρυμένο αλλά και διαποτισμένο από μια νέα λογική, τη λογική του Χριστού, η οποία αποκλείει τα σκάνδαλα. Παραδείγματος χάρη εμείς όταν μας κρίνουν οι άνθρωποι ή μας κατηγορούν, αμέσως θυμώνουμε, μετά μισούμε, μετά ανταποδίδουμε, μετά θέλουμε να δικαιολογηθούμε κλπ. Όλα αυτά συντελούνται μέσα μας έτσι απλά επειδή κάποιος είπε κάτι για εμάς.

Αν όμως ο άνθρωπος γνωρίσει τον Χριστό θα πει σε όποια κρίση δεχτεί, πχ αν αυτός που θα τον κρίνει έχει δίκιο, αμέσως ο άνθρωπος του Θεού θα πει, έχει δίκιο ο αδελφός μου και αμέσως θα σπεύσει να ζητήσει το έλεος του Θεού και συγνώμη στον αδελφό, αλλά και να τον ευχαριστήσει που του θύμισε ένα πρόβλημα που παρουσιάζει. Το θαυμάσιο είναι ότι αμέσως το θέμα έκλεισε και η σύγκρουση αποφεύχθηκε. Αν τώρα έχει άδικο ο άνθρωπος που κρίνει, ο άνθρωπος του Θεού με την λογική του Θεού, θα θυμηθεί ότι: «ο Χριστός λοιδορούμενος Ουκ αντελιδώροι απειλούμενος  Ουκ ηπείλει».

Με αυτόν τον τρόπο αμέσως ξεπερνά τα πάντα, στην συνέχεια με την απλότητα που διακρίνει τον άνθρωπο του Θεού, συνεχίζει να συνδιαλέγεται με τον αδερφό . Όλα αυτά τον καθιστούν τον άνθρωπο του Θεού, στο να μην συμμετέχει στον θάνατο.

Ένα άλλο παράδειγμα, εάν ένας αδερφός έχει μια πρόοδο πνευματική ή υλική, οι άνθρωποι του κόσμου ζηλεύουν, φθονούν, κατηγορούν, σκανδαλίζονται κλπ.  Πάλι εδώ ζουν τη σύγκρουση, λόγω του πάθους της ζήλιας. Tώρα ο άνθρωπος του Θεού τι κάνει: απλά θαυμάζει τον Θεό ο οποίος εμφανίζεται στον αδερφό, και μέσω της δικής του ευλογίας απλά σπουδάζει. Άλλο στοιχείο σύγκρουσης ή σκανδαλισμού, που θα κάνει αυτόν που ακολουθεί τον νεκρό να γίνει νεκρός, είναι το εξής: Μπορεί ένας να έχει έναν φίλο, κάποια στιγμή μπορεί να προδοθεί, ο κοσμικός θυμώνει πολύ, ο πνευματικός όμως απλά συγχωρεί. Αφού συνέλαβε το έλεος που έλαβε ο ίδιος από τον Χριστό, αμέσως και ο άνθρωπος του Θεού αφού έχει τον νου του Θεού, το κάνει χρήση το έλεος στον αδερφό. Έτσι εκπληρώνεται η συμβουλή του Κυρίου η οποία αναφέρεται στην Κυριακή προσευχή και έχει ως εξής: «Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν».  

Ένας άλλος τρόπος που διεργαζόμαστε το λάθος και οδηγούμαστε στο θάνατο μέσω των σκανδάλων, είναι όταν κάποιος  στηρίξει τη ζωή του σε έναν άνθρωπο, σε έναν φίλο, ή σε ένα σύστημα, ή στα χρήματα διότι αν αυτά καταρρεύσουν, τότε ο άνθρωπος ο κοσμικός που στήριξε την ζωή του σε αυτά γρήγορα θα φτάσει στην απελπισία.

Ένας άνθρωπος του Θεού όμως δεν στηρίζει τη ζωή του ούτε σε άνθρωπο, ούτε σε κάποιο σύστημα, ούτε στα χρήματα, ούτε πουθενά. 

Για τον άνθρωπο του Θεού όλα έχουν ημερομηνία, λήξης, και απλώς διαχειρίζεται καταστάσεις, ανάλογα  την χρονική εποχή που ζει, όμως ποτέ Δεν πέφτει στην παγίδα να εξαρτάται από αυτές. Φυσική συνέπεια όταν χαθούν όλα αυτά να ελπίζει στον Θεό, και ξέρουμε η ελπίδα δεν καταισχύνει. Το παρελθόν έφυγε, σπουδάσαμε, το σήμερα το δημιουργεί ο Θεός Πατέρας, και το μέλλον το σχεδιάζει αυτός, εμείς χρειάζεται απλώς να αφεθούμε.

Ο Ηλίας ο Προφήτης, αγαπούσε τον Θεό,  και ο Θεος το είδαμε πως μεριμνούσε γι΄αυτόν!  Την ημέρα, όταν  το πρωϊ ξυπνούσε, έβρισκε δίπλα του πάντα ένα ζεστό τσάι, ένας άγγελος του το έφερνε και ακόμα ο Θεός είχε προστάξει και ένα κοράκι ώστε κάθε μέρα να του πηγαίνει ψωμί, φαγητό. Άλλη περίπτωση, άλλη πηγή που μας κάνει να γινόμαστε οπαδοί του θανάτου, είναι αν ένας άνθρωπος δεχθεί αποστροφή ή κάποιος τον κατηγορεί, ή τον εμπαίζει, αμέσως ο ημιμαθής, ο έχων άγνοια του Λόγου του Θεού, συναντά μέσα του ένα θηρίο του εγωισμού.  Αυτός ο εγωισμός τον παρακινεί αμέσως να επιτεθεί, να φωνάξει, να κρίνει. Και ξέρουμε, όποιος διχασμός κι αν υφίσταται ή όποια επίθεση, πρώτα τη ζούμε εμείς μέσα μας και μετά φτάνει στον άλλον. Το κακό το ζούμε πρώτα εμείς όταν θέλουμε να κάνουμε «οφθαλμόν αντί οφθαλμού», γιατί δυστυχώς, αν και έχει έρθει  ό Κύριος, αυτό επικρατεί μέχρι σήμερα αντί να επικρατεί το έλεος και η αγάπη.

Με την ασοφία του, ξεκινά ο άνθρωπος του κόσμου κάθε λεπτό πόλεμο. Πάλι εδώ ζει άπειρες συγκρούσεις με τον εαυτό του, αυτό του δημιουργεί ανακατανομή.  Ανακατανομή σημαίνει ότι ο εγκέφαλος χάνει τους χρόνους που χρειάζεται να έχει με την ειρήνη ώστε να ζωοποιεί το σώμα, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πόνοι σε διάφορα μέρη του σώματος, και γενικότερα δημιουργείται μια ανακατανομή παντού. Όμως ο άνθρωπος του Θεού με την λογική του Θεού, όταν δεχθεί αποστροφή ή κατηγορώ, απλά λέει στον εαυτό του πχ Θωμά δεν είσαι ακόμη καλός άνθρωπος, συνέχισε τον αγώνα σου να γίνεις καλύτερος.

Για τον άνθρωπο του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, ο αναγεννημένος άνθρωπος δεν ζει με συγκρούσεις, αλλά με ειρήνη, με σοφία, με χαρά, με Χριστό. Ο μωρός άνθρωπος ασχολείται με τις μικρότητες, μου είπε, του είπα και σκέψεις πολλές, θα του δείξω εγώ, θα του κάνω εγώ κλπ.

Αδέλφια μου ήρθε η ώρα ώστε μέσα από την υγιαίνουσα διδασκαλία να εξαφανιστούν οι συγκρούσεις  που μας δημιούργησε  η άγνοια μας, η αμαρτία, οι κοινωνίες των ανθρώπων, ώστε να εξαφανιστεί η αμάρτία, η φθορά, ο θάνατος. Ας γίνουμε ο άνθρωπος του Θεού, «ενόσω έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο θησαυρό»,  ώστε να πάψουν οι κηδείες και να πάψουν οι ακόλουθοι αυτών. Ήρθε η        ώρα να φύγουν τα νεκροταφεία, και ο μόνος τρόπος είναι να ακολουθήσουμε τον Χριστό κάτω από όλες τις συνθήκες. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να ιδρύσουμε την Βασιλεία του Θεού, μέσα μας αλλά και γύρω μας.

Αδέλφια μου συνέχεια το λέω να  μπούμε στο αγιαστήριο, ακόμα και αυτοί που σήμερα δεν έχουν πρόβλημα  και ο λόγος διότι αν δεν μπουν θα έχουν αργά ή γρήγορα πολλά προβλήματα. Η φθορά όλους μας καταδιώκει. Αδέλφια μου στο αγιαστήριο, έχει δοκιμαστεί, θα πάψουν οι συγκρούσεις, θα σταματήσει ο πόνος, θα πάψει ο θάνατος ο οποίος γενιέται μέσα στις συγκρούσεις τις οποίες δημιουργεί το ψέμα που εναπέθεσε η διαβολή στη ζωή μας. Αυτό το ψέμα που υιοθετίσαμε ως αλήθεια, γίνεται αιτία να διαστρεβλώνει την αντίληψη, στη συνέχεια τα αισθητήρια που ο Θεός μας εναπέθεσε να μη λειτουργούν ώστε να φεύγουμε μέσω αυτών από τις κακοτοπιές. Να χάνουν την αξιοπιστία τους, τα  αισθητήρια που ο Θεός μέσω αυτών εξασφάλισε στον άνθρωπο την Σοφία του Θεού, ώστε αυτή να φρουρεί τη ζωή του από το ψέμα. Όταν λοιπόν δεν έχουμε εκπαιδεύσει τα αισθητήρια και δεν έχουμε αποκτήσει τη Σοφία του Θεού, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται.

Αδέλφια μου ας σταματήσουμε όλοι, ειδικότερα όσοι πάσχουν και θέλουν να ζήσουν, να συγκρούονται, και ο λόγος διότι  υπάρχει λύση. Η λύση είναι ο Χριστός. Αδέλφια μου ας ψάξουμε όλοι στον Λόγο του Θεού, και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού να βρούμε την Σοφία του Θεού. Μπορεί να αφιερώσουμε κάποιο χρονικό διάστημα αλλά θα ζήσουμε τον παρόντα και τον μέλλοντα αιώνα με πολύ Θεό, με πολλή ζωή.

Η Σοφία του Θεού είναι ο πάρεδρος του Θεού και έχει την εξουσία να σε οδηγεί επί του ασφαλούς στην οδό της άφθαρτου ζωής. Τι αναφέρει για την Σοφία του Θεού ο σοφός Σειράχ:

Πᾶσα σοφία παρὰ Κυρίου καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἔστιν εἰς τὸν αἰῶνα... Κύριος αὐτὸς ἔκτισεν αὐτὴν καὶ εἶδε καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτὴν καὶ ἐξέχεεν αὐτὴν ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, μετὰ πάσης σαρκὸς κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ, καὶ ἐχορήγησεν αὐτὴν τοῖς ἀναπώσιν που σημαίνει αγαπώσι αὐτόν τον Θεό (α´, 1, 9-10).

Ἀρχὴ σοφίας φοβείσθαι τὸν Κύριον... Πλησμονὴ σοφίας φοβείσθαι τὸν Κύριον... Στέφανος σοφίας φόβος Κυρίου... Ρίζα σοφίας φοβείσθαι τὸν Κύριον». (α, 14, 16, 18, 20).

 «Ὁ φοβούμενος Κύριον ποιήσει αὐτό, καὶ ὁ ἐγκρατής του νόμου καταλήψεται αὐτὴν καὶ ὑπαντήσεται αὐτὴ ὡς μήτηρ καὶ ὡς γυνὴ παρθενίας προσδέξεται αὐτόν... Οὐ μὴ καταλήψονται αὐτὴν ἄνθρωποι ἀσύνετοι, καὶ ἄνδρες ἁμαρτωλοὶ οὐ μὴ ἴδωσιν αὐτὴν μακρὸν ἔστιν ὑπερηφανίας, καὶ ἄνδρες ψεύσται οὐ μὴ μνησθήσονται αὐτῆς» (ιε´, 1-2, 7-8).

 

Η Σοφία Μεθύσκει αὐτοὺς που την εχουν ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῆς» (α´, 16). «Ἡ σοφία υἱοὺς αὐτῆς ἀνύψωσε καὶ ἐπιλαμβάνεται τῶν ζητούντων αὐτήν. Ὁ ἀγαπῶν αὐτὴν ἀγαπᾷ ζωήν, καὶ οἱ ὀρθρίζοντες πρὸς αὐτὴν ἐμπλησθήσονται εὐφροσύνης. Ὁ κρατῶν αὐτῆς κληρονομήσει δόξαν, καὶ οὗ εἰσπορεύεται, εὐλογήσει Κύριος. Οἱ λατρεύοντες αὐτὴ λειτουργήσουσιν ἁγίῳ, καὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὴν ἀγαπᾷ ὁ Κύριος. Ὁ ὑπακούων αὐτῆς κρίνει ἔθνη, καὶ ὁ προσέχων αὐτῇ κατασκηνώσει πεποιθῶς. Ἐὰν ἐμπιστεύσῃ, κατακληρονομήσει αὐτήν, καὶ ἐν κατασχέσει ἔσονται αἱ γενεαὶ αὐτοῦ» ιδ´, 11-16). «Ψωμιεῖ αὐτὸν ἄρτον συνέσεως καὶ ὕδωρ σοφίας ποτίσει αὐτόν. Στηριχθήσεται ἐπ᾿ αὐτὴν καὶ οὗ μὴ κλιθῆ, καὶ ἐπ᾿ αὐτῆς ἔφεξα καὶ οὗ μὴ καταισχυνθῆ· καὶ ὑψώσει αὐτὸν παρὰ τοὺς πλησίον αὐτοῦ καὶ ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ἀνοίξει στόμα αὐτοῦ. Εὐφροσύνην καὶ στέφανον ἀγαλλιάματος καὶ ὄνομα αἰώνιον κατακληρονομήσει. Ἐπεθύμησας σοφία; διατήρησον ἐντολάς, καὶ Κύριος χορηγήσει σοι αὐτήν» (α´ 26) Όποιος ψάξει  καθώς σουρουπώνει  τον Θεό να είναι σίγουρος ότι μέχρι να ξημερώσει  η Σοφία θα τον συναντήσει.

<< Όστις δεν είναι μετ’ εμού είναι κατ’ εμού και όστις δεν συνάγει μετ’ εμού σκορπίζει >>.

Ο λόγος που κάποιος μπορεί να είναι εναντίον του Χριστού, είναι διότι δεν έχει Θεό συνειδητά στη ζωή του, ώστε να ξέρει τι να συνάξει και τι να πετάξει. Κατά του Θεού είμεθα όταν τα λόγια λένε άλλα και τα έργα άλλα. Αδέλφια μου, όποιος πάει με τον Χριστό αρχίζει να πετάει από χαρά, από υγεία, από ζωή, και ο λόγος διότι ενώθηκε μαζί του. Όποιος ενωθεί με τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος, απλά μόνο συνάγει το θέλημα του, στην συνέχεια αυτός ο άνθρωπος δεν έχει κακίες, δεν εχει θυμούς, δεν έχει κρίσεις, δεν λέει ψέματα, δεν έχει αντιπαλότητες, δεν έχει εωσφορικές εκδηλώσεις, δεν έχει χώρο για να μπει ο διάβολος στη ζωή του. Εξάλλου ο άνθρωπος του Θεού που να τα βρει τα κακά, αφού ο Χριστός, ο δάσκαλος όλων μας δεν έχει κανένα κακό.  Όποιος λέει ότι γνωρίζει τον Χριστό και δεν έχει μέσα του τον πλούτο του αγαθού, του Θεού, ζει  ακόμα στο ψέμα, ζει στον υπέρμετρο εγωισμό, αυτός ο άνθρωπος δεν γίνεται να ζει στην Χάρη, δεν γίνεται να ζει τον Θεό.

Αδέλφια μου ας φανταστούμε  τον νου μας, να είναι γεμάτος με φίλους πνευματικούς, όπως αγγέλους, όπως καρπούς του Αγίου Πνεύματος, όπως  ιδιότητες του Θεού, όπως χαρίσματα.  Αυτός ο νους  με αυτούς τους φίλους, δεν είναι απλώς νους,  είναι ο ένας Νους, ο Νους του Θεού, γεμάτος με το Πνεύμα το Άγιο. Με λίγα λόγια αυτός ο νους είναι απλά ο νους του Θεού Πατέρα, είναι ο βράχος που σταματάει τα κύματα της αμαρτίας.

Αδέλφια μου ας ενωθούμε σήμερα που έχουμε καιρό με την Σοφία του Θεού, ώστε να μην μπορεί πλέον ο διαβολος να διαβάλλει τη ζωή μας, την υγεία μας, τη χαρά μας, την αποστολή μας. Και ξέρουμε ότι όταν μπει μέσα μας ο Ισχυρός, όποιος κι αν θελήσει να περάσει το κατώφλι για να παρουσιάσει τα έργα του, όταν βρει μέσα τον Θεό, δεν μπορεί να καθήσει και φεύγει.

Ο Κύριος μας, άνοιξε σήμερα σε όλους εμάς θύρα ανεωγμένη που δεν θα μπορέσει ουδείς να την κλείσει παρά μόνο η οκνηρία μας, η τεμπελιά μας, μη γένοιτο.  Αδέλφια μου ας πάψουμε να ζούμε με τα ξυλοκέρατα που μας προσφέρει ο κόσμος  και ας τρέξουμε στο Πνεύμα, ας τρέξουμε στον Πατέρα, ώστε να μας αναγεννήσει και να μας μεταστοιχειώσει αλλά και να μας φορέσει αιώνια την στολή την πρώτη, η οποία είναι η αφθαρσία.  Μην αργούμε, ας γίνουμε ένα με τον Χριστό ώστε να εξασφαλίσουμε την αγάπη που μας καθόρισε με όλα τα έξ όλης: της καρδιάς, της συνέσεως, της διάνοιας.

Αδέλφια μου, όταν το άγιο μπει μέσα μας, ακόμα και στον θάνατο μας, αν αυτός έρθει, θα εκδηλώσουμε μόνο σοφία και ανωτερότητα.  Ας ενθυμηθούμε τον Κύριο, τι είπε την ώρα που έβγαινε η ψυχή του πάνω στον σταυρό στους σταυρωτές του. Απλά λόγια γεμάτα σοφία: Πάτερ άφες αυτοίς ού γαρ οίδασι τι ποιούσι.

Ποιός άλλος πεθαίνει άδικα και συμπεριφέρεται έτσι!  Ουδείς, παρά μόνο ο άνθρωπος του Θεού και ο λόγος διότι, αυτά έχει μέσα του ο άνθρωπος του Θεού. Αυτή την γνώση, αυτήν τη λογική φέρει μέσα του. Αν δεν ήταν του Θεού Υιός, θα έβριζε όπως ο άλλος ο ληστής, και θα έλεγε αν είσαι θεός κατέβα εσύ κάτω και κατέβασε και εμάς. Γιατί  όμως αυτός  ο ληστής έλεγε αυτά; Διότι απλά αυτά είχε μάθει από τον κόσμο, αυτά είχε μέσα ο νους του. Άλλο λοιπόν να σε νουθετεί ο κόσμος και άλλο να σε νουθετεί ο Πατέρας, δημιουργείται διαφορετικός νους με διαφορετικές προϋποθέσεις και δυνατότητες , ενώ οι άνθρωποι του Θεού ακόμα και στο θάνατο τους λένε και παρουσιάζουν το αγαθό, το καλό. Δέστε ακόμα τους μάρτυρες τι έλεγαν: Κύριε Μην λογίζεις την αμαρτία ταύτην! Όπως ο Στέφανος. Όταν διαβάζω τις πράξεις, ενθυμούμαι τον Στέφανο. Αυτός αδέλφια μου φανταστείτε, δέχονταν πέτρες και ο νους του έβγαζε μύρα! Ποιός από εμάς έφαγε πέτρα στο κεφάλι, και ανταποκρίθηκε με αγάπη, ποιός τον έκριναν και δεν έκρινε! Εδώ μια κουβέντα σου λένε για το καλό σου και μάλιστα από ανθρώπους που σε αναγέννησαν, που σε ευεργέτησαν και αμέσως θυμώνουμε για την συμβουλή που μας δίνουν και που δεν ακούγεται καλά στα αυτιά μας! Στη συνέχεια μπαίνει ο εγωισμός και πολλές φορές επιτίθονται οι περισσότεροι άνθρωποι οι οποίοι φαίνονται φιλάδελφοι και φαίνονται ότι έχουν μέσα τους το πνεύμα του Θεού, σε ανθρώπους που τους έχουν ευεργετίσει.

Αδέλφια μου, όταν δεχόμαστε πέτρες και θυμώνουμε ή κρίνουμε, απλά ο διάβολος κυβερνά τον  νου μας.  Όταν όμως τρώμε πέτρες και βγαίνει συγχώρεση, ευλογία, καλός λόγος, τότε ναι φτάσαμε  στο ποθούμενο, το οποίο είναι ότι ο Θεός ζει μέσα μας. Ο Χριστός είπε «όποιος απωλέσει τη ζωή του ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου, αυτός θα την βρει τη ζωή». Δεν είπε να είσαι με το ρολόϊ στο χέρι, δεν είπε όταν έχεις χρόνο έλα σε εμένα, αλλά  είπε όποιος  απωλέσει τη ζωή του ολόκληρη, αυτός θα ζήσει. Ο Χριστιανός δεν είναι δημόσιος υπάλληλος ή ιδιωτικός υπάλληλος αλλά είναι σε  μόνιμη σχέση με τον Θεό γιατί  η αγάπη του είναι αυτή που  τον ζωοποιεί.

Αδέλφια μου όταν ο Χριστός μπει μέσα μας, το δέντρο της ζωής ανασταίνεται, και το δέντρο του θανάτου  εξαφανίζεται.  Ο απ. Παύλος όταν έκανε τον αγώνα τα έζησε αυτά τα δύο στάδια. Τι   έλεγε: «Βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; εὐχαριστῷ τῷ Θεῷ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας».(Ρωμ.κεφ.7) . Αφού πέρασαν χρόνια, ο ίδιος άνθρωπος έλεγε: «δεν ζω πλέον εγώ ζει δε μέσα μου ο Χριστός». Άρα λοιπόν μια συνεχής προσπάθεια και ο νους του Θεού θα ανθίσει! Αφού ο ίδιος ο Παύλος στην συνέχεια έγραψε τον ύμνο της αγάπης. Δεν μπορείς να γράφεις κάτι τόσο σημαντικό αν δεν μπορείς να το διαχειριστείς, ή  να ζεις έστω και εν μέρει την αγάπη. Ο Κύριος για να του δώσει τον ύμνο της αγάπης, πάει να πει ότι τον ελέησε στα πάντα , τον ευλόγησε στα πάντα.

Άλλο να διαβάσεις για την αγάπη και άλλο να ζεις την αγάπη. Αν θέλουμε να ζήσουμε την ελευθερία του Θεού, την αγάπη του Θεού, τότε μπορούμε από σήμερα να γίνουμε συνειδητά μαθητές του. Πολλοί  λένε ότι είναι μαθητές του Χριστού και ότι είναι  τάχα ελεύθεροι ή αναγεννημένοι, ενώ όλα τα δαιμόνια ζουν μέσα τους  και είναι εύκολο αυτό να το δεις. Ρωτάμε ποιός έχει επηρεαστεί και έχει μέσα του το κακό, ειναι απλό: όποιος έχει διαλογισμούς, όποιος έχει σκέψεις ανθρώπινες οι οποίες του δημιουργούν σύγχυση και ακόμη  όποιος έχει πολλές επιθυμίες οι οποίες είναι εξωγραφικές και πηγάζουν από το σύστημα των ανθρώπων, ακόμη σ΄αυτόν δεν επήλθε αναγέννηση αλλά ζει την ανθρώπινη φύση και κάνει μια προσπάθεια να ξεφύγει . Όλοι ξέρουμε ότι οι επιθυμίες γεννούν την αμαρτία, κατόπιν φέρνουν θάνατο όταν εκτελούνται.

Αδέλφια μου ας μην γελιόμαστε, ελεύθερος κατά Θεό, είναι όποιος ζει τον Θεό και η επιθυμία του είναι να κάνει το θέλημα Του. Μάλιστα αρέσκεται στα απαραίτητα. Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι ευτυχισμένος επειδή έχει πολλά, αλλά επειδή έχει λίγα, αφού τα λίγα του δίνουν την δύναμη να έχει χρόνο για να σπουδάσει τα πολλά, να σπουδάζει τον Θεό.

Ο Προφήτης Δαβίδ έλεγε: επιποθεί να ζει η ψυχή μου στάς αυλάς του Κυρίου. Τέλειο! Πάμε αδέλφια μου όλοι μαζί σήμερα ενωμένοι στις αυλές και στα μπαλκόνια του Θεού! Όλοι μπορούμε να γίνουμε άγιοι, υιοί και θυγατέρες. Δεν παίζει ρόλο ο χώρος ή ο τόπος  που ζει ο καθένας ώστε να πετύχει τον αγιασμό, παντού ειναι τέλεια, αφού όταν αγαπάς δεν βλέπεις από που περνάς, για να πας εκεί που αγαπάς.

Η Φωνή Θεού δημιούργησε υγιαίνουσα διδασκαλία και όπου και αν είμαστε εμείς, αυτή βλέπουμε και ακούμε,και φροντίζουμε να χτυπάει τα αυτιά μας, μαζί φυσικά με τον Λόγο του Θεού εννοείται αυτό, αυτά τα δυο να χτυπάνε συνέχεια τα αυτιά μας, συνέχεια, αδέλφια μου να ζούμε στην σκιά του Πατέρα Θεού, πέρα απ΄ αυτή την σκιά, θάνατος. Ήρθε η ώρα για όλους εμάς να αγαπήσουμε τον Θεό, γι΄αυτό από σήμερα ο Λόγος του να γίνει για όλους εμάς θείος έρωτας, ο έρωτας μας να γίνει από σήμερα ο Λόγος του Θεού,  αυτός να είναι η αντιβίωση μας στην οποιαδήποτε αρρώστια μας.  Να  γίνει η Σοφία του Θεού από σήμερα η συνειδητή μας αλήθεια αλλά και η συνήθεια μας, να γίνει ο Λόγος του Θεού η λογική μας. Πάντα κοντά μας να ειναι η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού ώστε να δημιουργήσουμε  τον νου του Θεού. Από σήμερα Φωνή Θεού στην ζωή μας πάνω απ΄όλα, από σήμερα ούτε δόξα ανθρώπου να ζηλέψουμε, ούτε πλούτη να θελήσουμε, ούτε τίποτα να μην μπορεί να  μας χωρίσει από την δική του αγάπη. Ό,τι υλικό  έχουμε εξασφαλίσει από τον κόσμο είναι αρκετό. Είναι γραφικό: καθώς εκλήθης, έτσι να μένεις. Ένα χρειάζεται, ένα να επιδιώξουμε από σήμερα: Να πιστέψουμε στο Ευαγγέλιο της Βασιλείας και στην Φωνή Θεού. Γένοιτο αμήν.

Προσευχή

Ευχαριστούμε, Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, που μας προόρισες  προ καταβολής κόσμου ώστε όλοι μας να έλθουμε από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Από την φθορά στην αφθαρσία. Από τον θάνατο στην ζωή.

Σ᾿ ευχαριστούμε  Κύριε, γιατί, ακόμα και πριν φθάσει η μέρα και η ώρα που πρόσταξες να γεννηθούμε, εσύ ο μόνος αθάνατος, ο μόνος παντοδύναμος, ο μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος, κατέβηκες από το ύψος του ουρανού και του αγίου κατοικητηρίου σου, χωρὶς να απομακρυνθείς από τους πατρικούς κόλπους και σαρκώθηκες και γεννήθηκες  διά Πνεύματος Αγίου στην αγνή κοιλία  της Παρθένου Μαρίας. Με αυτόν τον τρόπο εσύ μας κατέστησες σύμμορφους, μας ανέπλασες, μας  ζωοποίησες, μας  ελευθέρωσες από την προπατορική πτώση, από την αμαρτία, από την φθορά, από τον θάνατο με το μέγα έλεος, και με το έργο σου αν και παρελθόν 2000 χρόνια και πλέον, πάλι σήμερα εσύ μας κατέστησες μαθητές σου, ώστε να συμμετέχουμε στην δόξα σου.

Κύριε μου, στείλε μας το Πνεύμα το Άγιο, το ζωοποιόν ώστε να μας σπουδάσει την Σοφία σου. Κύριε στείλε μας και άγγελο φωτεινό δικό σου ώστε να γίνει οδηγός μας αλλά και να μας διαφυλάξει από τα πνεύματα τα πονηρά, και όχι μόνο. Φρούρησε μας Κύριε από όλες τις κακοτοπιές,  μέχρι να ενηλικιωθούμε πνευματικά και να σταθούμε εν τη γη ως υιοί Θεού και θυγατέρες.

Κύριε σε ευχαριστούμε διότι εσύ μας ανέστησες από την γη αλλά και μας εμπιστεύτηκες ώστε με την δική σου Χάρη να συμμετέχουμε στην Δόξα σου. Κύριε σήμερα όλους εμάς μας οδηγείς στις βρύσες και τις πηγὲς εκείνες που μας ζωοποιούν, μὲ πολλή υπομονή και πολλή αγάπη μας οδηγείς, αν και  εμείς πολλές φορές ακόμα και σήμερα με την απιστία μας είμαστε πνευματικά τυφλοί. Εσύ όμως Κύριε μας κρατάς σήμερα γερά με το χέρι της πίστεως που μας έδωσες, ως ένα μέσον κοινωνίας αλλά και επικοινωνίας μαζί σου.

Κύριε οδήγησε μας στους δικούς σου κόλπους μέσα από το αγιαστήριο, Κύριε οδήγησε μας στην χώρα των ζώντων. Κύριε μου σε παρακαλούμε τελευταία φώτισε και τους διαχειριστές του κόσμου  σήμερα,  να συλλάβουν την αξία των δικών σου λόγων, ώστε όλοι μαζί  ενωμένοι, όλα τα Χριστιανικά κράτη ανεξαρτήτου δόγματος, να δημιουργήσουμε το σύνταγμα της αγάπης σε όλον τον πλανήτη, και ο λόγος ένας: για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ώστε να έρθεις Κύριε πάλι στην γη και στην ζωή μας φανερά, όπως τότε που ζούσες ανάμεσα στους ανθρώπους με τους πρώτους σου μαθητές. Γένοιτο αμήν.