Ερμηνεία Η πρός Ρωμαίους Επιστολή κεφ Α έως Ε

ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

 

Η ΠΡΟΣ  ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 3

«1. Παύλος, δούλος Ιησού Χριστού, προσκεκλημένος απόστολος, κεχωρισμένος διά το ευαγγέλιον του Θεού,

2. (το οποίον προϋπεσχέθη διά των προφητών αυτού εν ταις αγίαις γραφαίς,)

3. περί του Υιού αυτού, όστις εγεννήθη εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 1^ος: Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει τον εαυτό του δούλο Χριστού, διότι νιώθει μέσα από την ελεύθερη βούλησή του ότι μπορεί να έχει πλήρη υποταγή στον εκλεκτό του Θεού, στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος, ο οποίος τον ελέησε και τον διαφώτισε ώστε να διακατέχει την ουσία του Θεού. Είναι μοναδικό άνθρωπε να έχεις φτάσει στο σημείο να στέκεσαι με ειλικρίνεια μπροστά στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος και να του λες: Ιδού εγώ Κύριε, πρόσταξε τον δούλο σου.

Ήταν κεχωρισμένος ο Απόστολος Παύλος διά το Ευαγγέλιο του Χριστού, διότι συνέλαβε ότι δεν στρέφεται μόνο προς τους Ιουδαίους αλλά με τον τρόπο που του αποκαλύφθηκε υπό του Θεού και κατόπιν φανέρωσε ο ίδιος και προς όλους τους ανθρώπους εθνικούς και μη. Με τον ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο του, τους φανέρωσε τις άφθαρτες αλήθειες. Μέσω αυτών των ρημάτων άναψε μέσα τους το φως το ανέσπερο του Χριστού. Το κήρυγμά του δεν καταργεί τον νόμο του Θεού, καταργεί όμως τους τύπους, την περιτομή αλλά και τα στερεότυπα εκείνα που διακατέχουν σήμερα τις θρησκείες, οι οποίες χώρισαν διά ασήμαντες αφορμές τον χριστιανικό κόσμο. Αφού ο Απόστολος Παύλος κήρυξε το Ευαγγέλιο στους εθνικούς, χωρίς να αναγκάσει αυτούς να τηρούν τύπους αλλά να αναπτύσσουν το θέλημα του Θεού, το οποίο διέπεται από στοιχεία αναγέννησης όπως καρπούς, χαρίσματα και σημεία του Αγίου Πνεύματος, θα πρέπει και εμείς να μην φανατιζόμεθα με στερεότυπα τα οποία παράγουν οι θρησκείες αναπτύσσοντας στη ζωή μας μόνο ξερούς τύπους, αλλά να στρέφουμε τον εαυτό μας στην ουσία του Ευαγγελίου η οποία μπορεί να ενώσει σήμερα όλον τον χριστιανικό κόσμο και τους ομόθρησκους. Διότι σήμερα λέμε π.χ. εμείς ότι είμεθα Ορθόδοξοι Χριστιανοί αλλά ο ένας κρίνει τον άλλον. Δυστυχώς ούτε στους ομόθρησκους δεν εφαρμόστηκε ακόμη η επαγγελία του Θεού η οποία έχει ως εξής: Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις (Ιωαν. 13:35), ώστε η ουσία του Λόγου του Θεού να μας αυξάνει και όχι ο εγωισμός. Αμήν.

Στίχος 2^ος: Ο Θεός αυτό που υπόσχεται ξέρει και να το εκπληρώνει. Ο τρόπος εκπλήρωσης είναι η παρουσία του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, ο οποίος κήρυξε το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο καταργεί τον φυσικό θάνατο και κατόπιν ιδρύει την βασιλεία του Θεού διά της κρίσεως πρώτα μέσα μας και έπειτα και γύρω μας. Αμήν.

Στίχος 3^ος: Συμβολικό είναι το ότι εγεννήθη ο Χριστός εκ σπέρματος Δαβίδ. Αν και η Παναγία μας ήτο από την γενεαλογία του Δαβίδ, γνωρίζουμε όμως ότι ο Χριστός δεν γεννήθηκε από σπέρμα ανδρός αλλά διά Πνεύματος Αγίου κατ’ εντολή Θεού. Ο Θεός δεν ανήκει σε κανέναν άνθρωπο και δεν διέπεται από κανένα έθνος. Ο Θεός είναι Θεός όλων των εθνών, είναι Θεός όλης της δημιουργίας την οποίαν ο ίδιος γέννησε διά του λόγου του και εξελίσσει αυτήν διά του πνεύματός του, ώστε όλα τα λογικά όντα να φτάσουν στο πλήρωμα του Θεού με σκοπό να γίνουν κατ’ εικόνα και ομοίωση, καθώς κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της απείρου κάλους δόξης του. Σήμερα βρισκόμαστε στο παραπέντε, διότι τα γεγραμμένα αλλά και οι επαγγελίες λαμβάνουν χώρα στη ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Εύχομαι να μην βρεθεί ουδείς ώστε να απορρίψει το κάλεσμα της Φωνής Θεού, η οποία οδηγεί τον άνθρωπο στην αναγέννηση που φέρνει την απολύτρωση ψυχής και σώματος, κάνοντάς τον άφθαρτο και αθάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 4

«4. και απεδείχθη Υιός Θεού εν δυνάμει κατά το πνεύμα της αγιωσύνης διά της εκ νεκρών αναστάσεως, Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτό που απέδειξε τον Χριστό ως Υιό Θεού είναι η γεμάτη σοφία διδασκαλία του και η εφαρμογή των λόγων του η οποία διέπονταν από αγιοσύνη. Ακόμη τα θαύματα, η αναστάσεις νεκρών, η ιδεώδης προσωπικότητά του η οποία κάτω από δύσκολες συνθήκες τον έκανε να ανταποκρίνεται στους πειρασμούς και στις δοκιμασίες με ανωτερότητα πνεύματος, η σιωπή του η οποία έκανε τους πάντες να απορούν. Αυτά που τον απέδειξαν επίσης ΥΙΟ ΘΕΟΥ είναι η σταυρική του θυσία, η ταφή του, η ανάστασή του, η ανάληψή του και τελευταία το κύρος, η πίστη και η εξουσία που επέδειξαν οι μαθητές μετά την ανάληψή του, ώστε με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος το οποίο υποσχέθηκε εις αυτούς ότι θα έστελνε, να εξαπλωθεί ο χριστιανισμός σε όλον τον γνωστό και άγνωστο κόσμο που υπήρχε. Η οποία εξάπλωση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, κάνοντας όλους τους ανθρώπους να αποδίδουν στον Υιόν του Θεού σεβασμό και αγάπη που φτάνει μέχρι θυσίας. Στο όνομά του κακοποιήθηκαν και έδωσαν την ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι. Είναι και άλλα πολλά τα οποία έκανε ο Υιός και που τον ανέδειξαν Υιό Θεού. Μάλιστα αναφέρεται ότι ο Ιησούς έκανε τόσα πολλά στον επί γης βίο του τα οποία αν γράφονταν δεν θα χωρούσαν τα βιβλία όλα του κόσμου. Το μεγαλείο της δόξης του έγκειται στο ότι οι κοινωνίες δεν τον επηρέασαν πνευματικά, ώστε να μιμηθεί αυτές αλλά βάδισε την δική του πορεία με μοναδικό χαρακτήρα που κέντριζε το ενδιαφέρον των συνανθρώπων του, οι οποίοι γίνονταν μαθητές του. Αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 5 – 6

«5. διά του οποίου ελάβομεν χάριν και αποστολήν εις υπακοήν πίστεως πάντων των εθνών υπέρ του ονόματος αυτού,

6. μεταξύ των οποίων είσθε και σεις προσκεκλημένοι του Ιησού Χριστού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 5^ος: Εμείς οι ποτέ μη όντες λαός, τώρα δε λαός του Θεού, οι ποτέ μη ηλεημένοι, τώρα δε ελεηθέντες (Πέτρου Α΄ 2:10). Η χάρη δόθηκε διά του μέγα ελέους, το οποίο είναι στην ουσία μία επιταγή χωρίς κάποιο συγκεκριμένο ποσό και ο λόγος που εδόθη εις ημάς αυτή η επιταγή (έλεος) είναι για να βάλουμε εμείς το ποσό εκείνο που καλύπτει την αμαρτία μας και χαρίζει εις ημάς διά της πίστεως στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος την άφθαρτη ζωή που εξασφάλισε ο Θεός εις ημάς μέσω της σταυρικής θυσίας του Χριστού. Ας μην έχουμε λοιπόν αυστηρή συνείδηση ούτε για τον εαυτό μας αλλά ούτε και για τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι είναι είτε αδελφοί, είτε φίλοι, είτε εχθροί. ’λλωστε γνωρίζουμε ότι με όποια κρίση κρίνουμε με αυτή θα κριθούμε. Να κρίνουμε τα πάντα στην ζωή μας με το άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι (Λουκ. 23:34), με την σοφία του Θεού, με την αγάπη του Χριστού, με την ταπείνωση και τελευταία με την κορωνίδα όλων το μέγα έλεος, το οποίο εκδηλώνει ανυπόκριτη αγάπη. Μόνο έτσι θα επικρατήσουμε σε όλον τον κόσμο. Η υπακοή να είναι συγκεκριμένη και να στηρίζεται στην ζώσα πίστη, η οποία εκδηλώνεται στη ζωή μας με τα έργα του Χριστού και όχι με τα έργα εκείνα που θέλουμε ή αρεσκόμεθα εμείς.

Στίχος 6^ος: Όλοι οι λαοί εκτός του Εβραϊκού λαού αποκαλούνται εθνικοί κατά την εποχή των αποστόλων, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Τώρα όμως οι μακράν (εθνικοί) γίνανε εγγύς του Θεού, λαμβάνοντας χάρη διά του Χριστού αντί χάριτος. ’ρα, αφού είμαστε προσκεκλημένοι του Θεού, ας φορέσουμε το κατάλληλο ένδυμα του καθαρισμού και του αγιασμού ώστε να παραβρεθούμε στο δείπνο του αρνίου και να συνφάγουμε μετά του Θεού τον μόσχο τον αιώνιο τον σιτευτό, ο οποίος εκδηλώνει καρπούς, χαρίσματα και σημεία. Είναι ετοιμασμένο το δείπνο του Θεού με εδέσματα γεμάτα σοφία Θεού συναρπάζουσα. Αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 9

«8. Πρώτον μεν ευχαριστώ τον Θεόν μου διά Ιησού Χριστού υπέρ πάντων υμών, διότι η πίστις σας κηρύττεται εν όλω τω κόσμω.

9. Επειδή μάρτυς μου είναι ο Θεός, τον οποίον λατρεύω διά του πνεύματός μου εν τω ευαγγελίω του Υιού αυτού, ότι αδιαλείπτως σας ενθυμούμαι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 8^ος: Η πίστη ενός ή πολλών ανθρώπων στον Χριστό κηρύττεται εις όλον τον κόσμο μόνο όταν εφαρμόζεται το θέλημα του Θεού, το οποίο φανερώνει στους ανθρώπους του Θεού το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Κατόπιν δι’ αυτού του Ευαγγελίου εκδηλώνεται η πίστη αυτή η οποία ονομάζεται ζώσα πίστη και όχι σκιώδη. Η ζώσα πίστη διακατέχεται από σημεία, καρπούς και χαρίσματα καθώς και από την ουρανόδρομη σοφία του Λόγου του Θεού, η οποία εξασφαλίζει την άφθαρτη ζωή στα μέλη του Θεού. Όλα αυτά τα άφθαρτα στοιχεία όταν μας διακατέχουν, γίνονται αντιληπτά από τους υιούς και θυγατέρες όπου είναι σήμερα διασκορπισμένοι εις όλον τον κόσμο και περιμένουν με τους λύχνους αναμμένους να ακολουθήσουν εκείνους που έχουν την πίστη, την τόλμη αλλά και την δύναμη να ανατρέψουν την δαιμονισμένη κατάσταση που υφίσταται σήμερα στον κόσμο. Στην Παλαιά Διαθήκη ονομάζεται όρος άγιο ο λαός του Θεού όπου σε αυτό θέλουσιν συρρέει τα έθνη. Ο Κύριος αδέλφια μου αποκάλυψε τα εξής: Ελθών εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα (Ιωαν.16:13), εννοώντας τον Παράκλητο, το πνεύμα της αληθείας. Εκείνος λοιπόν θα επαναφέρει τον άνθρωπο στις αρχές του Θεού, δημιουργώντας στον κόσμο δύο μερίδες ανθρώπων, τους αναγεννημένους και τους αντιδραστικούς οι οποίοι θα εισέλθουν στην αντίδραση διότι ο Θεός θα χαλάσει τα δαιμονισμένα σχέδια τους, τα οποία ενεργούν εις βάρος της αγάπης του Θεού, ώστε να γίνουν κατόπιν αντίχριστος. Μόνο με το να κάνουμε το θέλημα του Θεού θα βασιλεύουμε στον κόσμο.

Αδέλφια μου, όλοι σήμερα όσοι αγαπούμε και ακολουθούμε το αρνίο, θα πρέπει να καταβάλλουμε θεάρεστη προσπάθεια, όμως, ας γνωρίζουμε ότι δεν δύναται άνθρωπος να επικρατήσει, να βασιλεύσει σε αυτόν τον κόσμο ώστε να φέρει την ανατροπή αυτού του δαιμονισμένου κόσμου και ο λόγος είναι διότι οι άνθρωποι αποστάτησαν από τις αρχές του Θεού, με φυσική συνέπεια τα συμφέροντα, οι εγωισμοί, οι πονηρίες, η αμαρτία κ.λ.π. να βασιλεύουν μέσα τους. Ακόμη και στους εκλεκτούς πολλές φορές επικρατούν. Αδέλφια μου να γνωρίζετε ότι μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να ενεργήσει ώστε να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα. Ο τρόπος είναι ένας, διά του Παρακλήτου θα γίνει η ανατροπή. Ο Θεός αδέλφια μου σήμερα κατέβηκε στην γη και δημιουργεί στράτευμα, λαό Θεού. Ο τρόπος που το κάνει αυτό είναι κηρύττοντας εις αυτόν τον λαό το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Αμήν. Κάποτε ένας σοφός πνευματικός δάσκαλος είπε σε κάποιον μαθητή του, ο οποίος δεν τον ακολουθούσε σε όλες τις δραστηριότητές του, ειδικά όταν γύρω από τον δάσκαλο υπήρχαν δυσκολίες. Παιδί μου, του είπε, εγώ είμαι ο δάσκαλος όπως λες και εσύ είσαι ο μαθητής. Αν θέλεις να συλλάβεις την σοφία του Θεού θα πρέπει να γίνεις η σκιά μου και να με ακολουθείς κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωή μου, έχοντας συμμετοχή στις χαρές μου αλλά και στις λύπες μου. Αυτό το ίδιο να κάνουμε όλοι στον μέγα δάσκαλο Χριστό και στον απεσταλμένο του. Να γίνουμε η σκιά του και να συμμετέχουμε στους αγώνες του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε, είτε αυτές εξελίσσονται στον Γολγοθά, είτε στο όρος της Μεταμόρφωσης όπου η δόξα του Θεού γίνεται αισθητή και αντιληπτή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Στίχος 9^ος: Θα πρέπει να ενθυμούμεθα όλους αυτούς που είναι δυνατοί πνευματικά ώστε να τους μιμούμαστε αλλά και τους αδύνατους να ενθυμούμεθα. Ο τρόπος είναι με την προσευχή μας αλλά και με την παρουσία μας στην ζωή τους ενισχύοντας την πίστη τους. Η εν πνεύματι λατρεία γίνεται με τον νου, με την καρδιά, με τη ζωή μας, όταν εμείς γινόμαστε θυσία ζώσα ευάρεστη στον Θεό. Υπάρχει και η λατρεία του τύπου που εκδηλώνεται μέσα από τις θρησκείες. Η διαφορά είναι ότι η μία μας οδηγεί στην ζωή διά της ζωής και η άλλη στην ζωή διά του θανάτου. ’ρα, αστέρας από αστέρα διαφέρει κατά την δόξα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 10

«10. δεόμενος πάντοτε εν ταις προσευχαίς μου να αξιωθώ ήδη ποτέ διά του θελήματος του Θεού να έλθω προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Απόστολος Παύλος ήτο πνευματικός πατέρας και ήθελε να επισκέπτεται τα πνευματικά του παιδιά. Όμως, αυτό δεν ήταν εφικτό να πραγματοποιηθεί και ο λόγος διότι η μετακίνηση και η διαμονή χρειάζονται χρήματα και χρόνο. Αυτό συμβαίνει και σήμερα όπως έχουν διαμορφωθεί οι κοινωνίες μας. Δυστυχώς λόγω της έλλειψης της αγάπης και της κατανόησης των πνευματικών παιδιών του Παύλου στο να συλλάβουν το αίτιο του, «να αξιωθώ», στερούνταν ευλογίας. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όλα τα μέσα μεταφοράς και η διαμονή χρειάζονται χρήματα. Ο Απόστολος Παύλος ήτο ένας άνθρωπος που κήρυττε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και σε πολλούς ανθρώπους μπόρεσε να το μεταλαμπαδεύσει με δικά του έξοδα, με θυσία. Για να μπορεί όμως να επισκέπτεται όλες τις κατ’ οίκον εκκλησίες που είχε αναγεννήσει, θα έπρεπε να ήτο ένας πετυχημένος επιχειρηματίας. Αν επιδίωκε κάτι τέτοιο δεν θα ήταν ποτέ ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνών. Γι’ αυτό λοιπόν γράφει να αξιωθώ να έλθω. Αν όμως όλοι όσοι είχαν αναγεννηθεί, είχαν φτάσει στο πνευματικό επίπεδο να συμμετέχουν υλικά από το περίσσευμα ή το υστέρημά τους στο έργο που εργαζόταν ο πνευματικός τους, θα ήτο εύκολο γι’ αυτόν τον πνευματικό άνδρα του Θεού που τους μετέδωσε με θυσία το θέλημα του Θεού να εργάζεται χωρίς περιορισμούς. Αυτό το όφελος έχει η συμμετοχή του λαού του Θεού. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα για αρκετούς ανθρώπους, οι οποίοι με θυσία έβαλαν από το υστέρημά τους το Ευαγγέλιο της βασιλείας σε πολλούς ανθρώπους. Μακάρι όσοι εργάζονται πνευματικά να βρουν εκείνους τους ανθρώπους που θα συμμετέχουν στους αγώνες όσων εργάστηκαν για την αναγέννηση τους. Να συμμετέχουμε στο έργο όσων εργάζονται για την σωτηρία μας, αφού τους εμπιστευόμεθα ότι εργάζονται έργο αγαθό προς σωτηρία ημών και των γύρων μας, ώστε να γίνεται ο αγώνας της αναγέννησης πιο εύκολος για τους πνευματικούς αυτούς πατέρες. Μόνο έτσι δεν θα υπάρχουν δυσχέρειες. Μέσα από την ανυπόκριτη αγάπη θα επιτελέσουμε όλοι μαζί ένα έργο το οποίο οι αιώνες θα μαρτυρούν και η ευλογία και η χαρά θα είναι άπειρη. Είναι απαραίτητη η συνεργασία. Καμιά φορά και εγώ εξαπλώνοντας την Φωνή Θεού αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω πολλές δυσκολίες, οι οποίες προέρχονται από το υλικό στοιχείο. Μακάρι όλοι να συμβάλλουμε στην εξάπλωση της Φωνής Θεού υλικά και πνευματικά. Να ενθυμούμεθα ότι το περίσσευμα του ενός να προσαρμόζεται στο υστέρημα του άλλου. Η πτωχή χήρα έβαλε όλη την περιουσία της στον ναό διότι θεωρούσε την παρουσία του ναού, τις ανάγκες αυτού μεγαλύτερης αξίας, περισσότερης αξίας και από την ίδια της την ζωή.

Η προσευχή που αναφέρει εδώ ο Απόστολος Παύλος είναι απαραίτητη, διότι αυτή είναι η κινητήριος δύναμις των πάντων της παρούσης και της μελλούσης ζωής. Η προσευχή που συντελείται για την εξάπλωση είναι σοφία Θεού, διότι αυτή προπορεύεται των αγώνων μας. Όταν η εξάπλωση δεν συντελείται και η ευλογία δεν αυξάνει, αυτό είναι παραχώρηση Θεού που σημαίνει παράβαση των εντολών αυτού του Θεού. ’λλο είναι να κάνουμε το θέλημά του και άλλο να δημιουργείται παραχώρηση που σημαίνει παράβαση = αμαρτία. Να φύγουμε από την παραχώρηση που μας κρατά ελλιπείς και να μπούμε στο θέλημα του Θεού, το οποίο μας καθιστά αντί Θεού στη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 11 – 12

«11. Διότι επιποθώ να σας ίδω, διά να σας μεταδώσω χάρισμά τι πνευματικόν προς στήριξιν υμών,

12. τούτο δε είναι, το να συμπαρηγορηθώ μεταξύ σας διά της κοινής πίστεως υμών τε και εμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 11^ος: Είμαστε άξιοι της τύχης μας όταν δεν προσπαθούμε να έχουμε κοντά μας στους πνευματικούς αγώνες μας τον άνθρωπο του Θεού, τον οποίον δημιούργησε ο Θεός Πατέρας για το δικό μας καλό και το καλό πολλών άλλων ανθρώπων. Ο Πατέρας Θεός εργάζεται έργο σωτηρίας και αναγέννησης διά μέσου του κεχρισμένου του. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι επτά: Γλωσσολαλιά, ερμηνεία γλωσσών, προφητικό, ιαματικό, διάκριση πνευμάτων, λόγοι διδαχής και τελευταία δυνάμεις. Τα χαρίσματα ο Θεός τα δίνει σε κάποιον που διεξάγει πνευματικούς αγώνες όπως εδώ ο Παύλος, τα οποία έλαβε μέσα από τον προσωπικό του αγώνα. Αυτός λοιπόν που έχει τα χαρίσματα του Θεού, έχει και την εξουσία να τα μεταδώσει στους έχοντες καλή προαίρεση και πίστη Θεού προς στήριξη της εκκλησίας και ο λόγος διότι κατέχει τον πνευματικό δρόμο των χαρισμάτων και των δωρεών του Αγίου Θεού, τον οποίον δυνάμεθα και εμείς να τον προσεγγίσουμε μέσω της παρουσίας του απεσταλμένου του στη ζωή μας.

Στίχος 12^ος: Μεταξύ των αδελφών η καλή πνευματική προαίρεση, η θετική πνευματική επαφή, ο ζήλος στο θέλημα του Θεού καθώς η χαρά, η πίστη και η αγάπη που αναπτύσσεται μέσω της μετάδοσης των χαρισμάτων του Θεού στους πιστούς διά Πνεύματος Αγίου, αυξάνει την ζώσα πίστη, την αγάπη, την χαρά και ένα μεγάλο μέρος πνευματικών συναισθημάτων πρώτον στον κεχρισμένο του Θεού και δεύτερον σε όλους τους πνευματικούς αδελφούς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η εξάπλωση γίνεται βεβαιοτέρα, διότι η χαρά μεταξύ των αδελφών, η αγάπη, η ζώσα πίστη ξεχειλίζει καταλαμβάνοντας μετέπειτα μεγάλη ακτίνα πνευματικής δράσης και σώζοντας πολλούς ανθρώπους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 13

«13. Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, ότι πολλάκις εμελέτησα να έλθω προς εσάς, (εμποδίσθην όμως μέχρι τούδε,) διά να απολαύσω καρπόν τινά και μεταξύ σας, καθώς και μεταξύ των λοιπών εθνών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός σήμερα βασιλεύει στον νου των ανθρώπων μα όχι στην καρδιά τους, φυσική συνέπεια να μην βασιλεύει στην καθημερινότητά τους. Το ίδιο συνέβαινε και στην εποχή του Αποστόλου Παύλου. Αφού λοιπόν ο Θεός σήμερα, αλλά και τότε, δεν είναι στην πρώτη θέση στη ζωή μας είναι φυσικό να κωλύονται οι άνθρωποι του Θεού να κινηθούν ελεύθερα μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Αυτό έχει σαν συνέπεια διάφορα γεγονότα να γίνονται εμπόδιο στην εξάπλωση του θελήματος του Θεού και η ευλογία του Θεού να μην μπορεί να ξεχυθεί παντού. Εύχομαι να εννοήσουμε τα εμπόδια που εμποδίζουν την πνευματική μας ζωή και να προβούμε στις ενέργειες που χρειάζεται η αναγέννηση με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε λαός και άνθρωπος του Θεού να κινούνται ελεύθεροι με στόχο και σκοπό το θέλημα του Θεού να επισκιάσει όλον τον πλανήτη. Ο καρπός που ήθελε ο Απόστολος Παύλος να απολαύσει είναι να γνωρίσουν οι άνθρωποι το Ευαγγέλιο της βασιλείας, ώστε οι καρποί του Αγίου Πνεύματος να κατακλύσουν την ζωή όλων των ακουσάντων. Το οποίο εύχομαι να εξασφαλίσουν όλα τα παιδιά που γνωρίζουν την Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 16

«14. Χρεώστης είμαι προς Ελληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους·

15. ούτω πρόθυμος είμαι το κατ' εμέ να κηρύξω το ευαγγέλιον και προς εσάς τους εν Ρώμη.

16. Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα Ιουδαίον τε, πρώτον και Έλληνα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο δίκαιος μόλις σώζεται και ο λόγος διότι η πίστη του έχει αναπτυχθεί από τα έργα της δικαιοσύνης του έναντι του Θεού πάνω στο θέλημά του και στην δικαιοσύνη εκείνη που τον κάνει να αποβλέπει στον κάθε συνάνθρωπό του χωρίς να προσωποληπτεί. Αυτά τα δύο είναι που του εξασφαλίζουν την πίστη εκείνη που χρειάζεται για να βγει στον ουρανό. Η δικαιοσύνη όμως από μόνη της δεν φτάνει να βοηθήσει τον δίκαιο για να γίνει και κληρονόμος της άφθαρτης ζωής. Σε αυτή την άφθαρτη ζωή δύνανται να μπορούν να εισέλθουν ή να αποκτήσουν μόνο οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι θα εννοήσουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας και την άπειρη σοφία του, την οποίαν και θα αναπτύξουν στην ζωή τους. Το οποίο Ευαγγέλιο της βασιλείας όταν υφίσταται στην ζωή των ανθρώπων παρέχει ζώσα πίστη, αγιασμό και καθαρισμό από τις μεγάλες ή μικρές αλώπεκες. Τα βασικά στοιχεία της δικαιοσύνης του Θεού είναι δύο. Πρώτον, το έλεος του Θεού και δεύτερον η λογική εκείνη του Θεού η οποία έχει την προσφορά που στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Ο Θεός Πατέρας βρέχει για δικαίους και αδίκους. ’ρα, η δικαιοσύνη των ανθρώπων που σήμερα υφίσταται στις κοινωνίες τους είναι η απαίτηση. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει και να γίνει μόνο του Θεού που είναι η προσφορά. Αυτός είναι ο δίκαιος του Θεού που μόλις σώζεται. Αν δεν μπορούμε να γίνουμε άγιοι, ας γίνουμε δίκαιοι. Όσο για την πίστη, να γνωρίζουμε ότι η ανοδική πορεία αυτής δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Συνίσταται πολυχρόνιος πνευματικός αγώνας στον οποίον αφού μάθουμε να κενώνουμε τον εαυτό μας και να αποβάλλουμε το εγώ μας εμπιστευόμενοι τον Πατέρα μας, τότε θα δυνάμεθα να βγούμε μέσω της προσευχής νικητές δημιουργώντας μέσω αυτής της ζώσης πίστης θαύματα μεγάλα στην ζωή μας και στην ζωή των γύρων μας. Η πίστη αυξάνει μέσα από πολλές εμπειρίες θετικές ή αρνητικές, πνευματικές ή μη. Αμήν. Ακόμη, να γνωρίζουμε ότι όσοι έχουν ζώσα πίστη έχουν και αρχές Χριστού, οι οποίες δεν μεταβάλλονται αλλά μένουν σταθερές κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θετικές ή αρνητικές. Αυτό σημαίνει ζώσα πίστη. Η δικαιοσύνη του Θεού αυξάνει την ζώσα πίστη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 18

«18. Διότι οργή Θεού αποκαλύπτεται απ' ουρανού επί πάσαν ασέβειαν και αδικίαν ανθρώπων, οίτινες κατακρατούσι την αλήθειαν εν αδικία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός έθεσε σε όλη την Δημιουργία λογικά ή άλογα όντα κάτω από το πνεύμα το δικό του. Ειδικότερα τον άνθρωπο τον οποίον δημιούργησε ώστε να αναπτυχθεί με την λογική του Θεού, η οποία έχει σαν κορωνίδα την αγάπη. Αν ο άνθρωπος κάνει κακή χρήση της ελευθερίας του και θέτει καινούργιους νόμους που ονομάζονται εντάλματα ανθρώπων ή νόμους οι οποίοι είναι εις βάρος του θελήματος του Θεού ή του συνανθρώπου ή της Δημιουργίας, είναι σίγουρο ότι θα υποστεί αργά ή γρήγορα την οργή του Θεού που είναι ο διάβολος και θα του κάνει την ζωή δύσκολη. Η Δημιουργία ολόκληρη ανήκει στον Θεό και ό,τι υφίσταται σ’ αυτήν διακατέχεται από την θέληση την δική του, την οποίαν εγώ σπούδασα, έμαθα και αποδέχτηκα εκατό τοις εκατό και καμία απαίτηση δεν υπάρχει από μέρους μου, ίσα–ίσα μόνο ευχαριστία έχω προς τον Πατέρα μου, τον τριαδικό Θεό.

Δεν είναι δυνατόν να μας αρέσει η ζωή αλλά να μην μας αρέσει αυτός που μας την έδωσε. Χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα γιατί διαφορετικά γρονθοκοπούμε στον αέρα και τα αποτελέσματα θα είναι αρνητικά για εμάς. Βλέπουμε σήμερα τους ανθρώπους να εξασφαλίζουν τα πνευματικά τους δικαιώματα σε όλους τους τομείς. Όταν ο Θεός θέτει τους δικούς του νόμους ώστε μέσω αυτών να αναπτυχθούμε, πώς εμείς απορρίπτουμε τα δικά του πνευματικά δικαιώματα όπου όλοι ανήκουμε σε αυτά; Αν δεν μας αρέσει η λογική του Θεού τότε θα μπλέξουμε. Η Δημιουργία δεν διακατέχεται από την λογική κάνε ό,τι θες αλλά από το θέλημα του Θεού, το οποίο φανερώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού και διακατέχεται από τους καρπούς, τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος όπου μας καθιστούν κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους της δόξης αυτού του Θεού. Όποιοι δεν αποδέχονται την λογική αυτή δεν αποδέχονται την ζωή, άρα αποδέχονται τα προσωπικά τους συμφέροντα, τις πονηρίες, τους πολέμους, τους εγωισμούς, τις ασθένειες, την φθορά, τον θάνατο. Όσοι λοιπόν κρατούν την αλήθεια για να εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων δεν ανήκουν στην σοφία του Θεού, φυσική συνέπεια η πονηρία τους να τους απολέσει. Μη γένοιτο! Όποιοι όμως αποδέχονται το θέλημα του Θεού ανήκουν στην αιώνια ζωή και στην σοφία αυτού του Θεού.

Εύχομαι, όλοι να βρούμε τον δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά του Πατέρα. Αμήν. Το αν σήμερα υπάρχει ελευθερία και ο κάθε άνθρωπος κάνει ό,τι θέλει αυτό ανήκει στην σοφία του Θεού, η οποία μέσω αυτής της ελευθερίας δημιουργεί την παγκόσμια πνευματική ιστορία και φανερώνει τα έργα του Θεού που οδηγούν στην ζωή. Όταν η ελευθερία μας χρησιμοποιείται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού τότε τα έργα μας, μας οδηγούν στην άφθαρτη ζωή. Όταν όμως η ελευθερία μας χρησιμοποιείται με εωσφορικό εγωισμό τότε αυτή μας οδηγεί στην πρόωρη φθορά, η οποία επιφέρει τον θάνατο. Εύχομαι να συλλάβουμε την σοφία του Θεού η οποία εκδηλώνεται μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας, ώστε η οργή (διάβολος) να μην μας καταβάλει ποτέ. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 19 – 20

«19. Επειδή ό,τι δύναται να γνωρισθή περί Θεού είναι φανερόν εν αυτοίς, διότι ο Θεός εφανέρωσε τούτο προς αυτούς.

20. Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης, ώστε αυτοί είναι αναπολόγητοι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός γνωρίζει τα ενδόμυχα του καθενός, καλό ή κακό και ανάλογα θα αποδώσει στον κάθε άνθρωπο. Για ό,τι συμβαίνει λοιπόν να μην απορούμε. Αν είναι θετικό σίγουρα θα προήλθε ή από την χάρη του Θεού ή από κάποιο έργο δικό μας το οποίο αποδεχτήκαμε μέσα από την σοφία του Θεού, τον Λόγο του Θεού. Αν είναι κακό πάλι αυτό θα προήλθε από την σοφία του Θεού, από την παραχώρηση αυτού και όχι από το θέλημά του, με σκοπό να μας δοκιμάσει και ο λόγος διότι θα έχουμε λάθος τρόπο ζωής τον οποίον θα έχουμε επιλέξει από την άγνοια που μας διέπει ή από την ημιμάθεια που μας διακατέχει. Κανένα παιδί που ανήκει στην Φωνή Θεού να μην κοιτάζει έξω από τον εαυτό του. Όλα είναι μέσα μας και εκεί να τον ψάξουμε τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Αναπολόγητο καθιστά ο άνθρωπος τον εαυτό του από την ώρα που γνωρίζει ποιο είναι το θέλημα του Θεού και δεν το κάνει. Ο Θεός γέμισε τον κόσμο σοφία. Είναι λάθος αυτή την σοφία του Θεού να την κάνουμε κακή χρήση, να την υποτιμάμε, να την προδίδουμε για τα δικά μας συμφέροντα ή για την κοινή γνώμη. Όσα παιδιά ανήκουν στην Φωνή Θεού να γνωρίζουν ότι ο Θεός έδωσε εις έκαστον άνθρωπο, λαό ή έθνος ιδιάζουσα μορφή σοφίας ίνα πάντες χρείαν αλλήλους έχουσιν και όχι ο ένας να πουλάει πνεύμα στον άλλον ή να εμπορεύεται αυτή την σοφία. Επίσης, να γνωρίζουν ότι το περίσσευμα του ενός ανήκει στο υστέρημα του άλλου, καθώς δωρεάν έλαβες άνθρωπε δωρεάν δώσε. Ο Κύριος μας ονόμασε φίλους. Φίλος σημαίνει πως ό,τι έχει ο φίλος πνευματικό ή υλικό το μοιράζεται με τον φίλο του και ο λόγος διότι τον θεωρεί ένα με τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει φίλος. Αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 21 – 22

«21. Διότι γνωρίσαντες τον Θεόν, δεν εδόξασαν ως Θεόν ουδέ ευχαρίστησαν, αλλ' εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία·

22. λέγοντες ότι είναι σοφοί εμωράνθησαν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι γνωρίσαντες τον Θεό είναι όσοι λένε ότι είναι Χριστιανοί, οι οποίοι στον βωμό της κοινής γνώμης αποστάτησαν από την αλήθεια και υιοθέτησαν εντάλματα ανθρώπων τα οποία έφερε η πτώση, η αμαρτία, η ημιμάθεια, η άγνοια του Λόγου και του θελήματος του Θεού κ.λ.π. Μάλιστα καυχώνται σήμερα οι άνθρωποι ότι είναι σοφοί, όμως, η αλήθεια είναι ότι εμωράνθησαν διότι αντί να αναπτύξουν τις αρχές του Ευαγγελίου προσπαθούν να ζήσουν με αθέμιτους τρόπους, επιβουλεύοντας την ζωή του συνανθρώπου τους, του αδελφού τους. Βλέπω σήμερα τους ιθύνοντες των λαών οι οποίοι εργάζονται την σωτηρία του κόσμου, να θέτουν χιλιάδες νόμους στους ανθρώπους ενώ όλα είναι εύκολα να λυθούν αν αγαπήσουμε τον Θεό και τον συνάνθρωπο ως εαυτόν. Η μωρία έγκειται ότι προσπαθούν να επιλύσουν τα προβλήματα που διέπεται ο κόσμος με νόμους δικούς τους, οι οποίοι αποβλέπουν στα προσωπικά συμφέροντα και όχι με τους νόμους του Θεού που αποβλέπουν στα γενικά συμφέροντα και στην ισοκατανομή υλικών ή πνευματικών αγαθών. Όσο για τον λαό, εμωράνθηκε και αυτός διότι ακούει τα εντάλματα των ανθρώπων και όχι του Θεού. Έτσι δίνει το δικαίωμα να επιστατούν στην ζωή του οι δήθεν σοβαροί άνθρωποι οι οποίοι δεν δείχνουν ουδεμία σοβαρότητα στο θέλημα του Θεού. Σοβαρός για μένα δεν είναι όποιος φοράει κοστούμι ή όποιος παίρνει την μορφή του σοβαρού ενώ μέσα του κρύβονται πάθη, μικρότητες, πονηρίες, συμφέροντα κ.λ.π. Σοβαρός για μένα είναι αυτός που εφαρμόζει τις εντολές του Θεού και δεν αποφεύγει αυτές. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 23

«23. και ήλλαξαν την δόξαν του αφθάρτου Θεού εις ομοίωμα εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο άνθρωπος ο εν τιμή παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσιν τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς (ψαλμοί 49:20). Ο Πατέρας Θεός είναι άφθαρτος και αφού γέννησε όντα κατ’ εικόνα και ομοίωση (άνθρωπος), αφήνει να εννοηθεί ότι και αυτός ο άνθρωπος είναι άφθαρτος, αιώνιος, αθάνατος.

Από την στιγμή που φύγαμε από τις αρχές του Θεού υιοθετήσαμε την φθορά, το γήρας, τον θάνατο. Έτσι γίναμε ένα με τα πετεινά, τα τετράποδα και τα ερπετά και ο λόγος διότι αυτά δεν διέπονται από πνεύμα, από λογική η οποία δύναται να αναπτύξει την σοφία του Θεού, ώστε μέσω αυτής της σοφίας να επικρατήσει η ζωή η άφθαρτη σε όλον τον πλανήτη. Το μόνο ενδιαφέρον που έχουν τα ζώα είναι το τι θα φάνε. Το ίδιο και ο άνθρωπος αφού έχασε την μεγάλη δόξα του ασχολείται μόνο με το υλικό στοιχείο, προσπαθώντας να στηρίξει την ζωή του μόνο σε αυτό. Ας γνωρίζουμε ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Ακόμη, να γνωρίζουμε ότι ο Θεός ζωοποιεί το σώμα ημών που είναι ναός του Αγίου Πνεύματος από το πνεύμα το δικό του, το οποίο είναι ζωοποιόν και δίνεται στον άνθρωπο του Θεού χωρίς μέτρο και όχι μέσα από τα βρώματα. Όταν τα εννοήσουμε όλα αυτά θα φύγουμε από την φθορά, από τις μικρότητες και θα ιδρύσουμε την βασιλεία του Αγίου Θεού μέσα μας, η οποία θα μας οδηγήσει στην αφθαρσία ώστε πλέον να μην συνεχίζουμε να ομοιωνόμαστε με τα φθαρτά όντα που δημιουργήθηκαν υπό του Θεού με σκοπό να ξεχωρίζουμε την διαφορά μεταξύ φθαρτού ζώου και άφθαρτου ανθρώπου. Όταν αναγεννηθούμε τότε η σοφία του Θεού θα αφθαρτοποιήσει εμάς αλλά και τα ζώα, διότι η κτίση ολόκληρη προσμένει τους υιούς και τις θυγατέρες να την λυτρώσουν από την φθορά, από την ταπείνωση που έχει υποστεί λόγω της πτώσης του ανθρώπου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 24 – 25

«24. Διά τούτο και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός διά των επιθυμιών των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν, ώστε να ατιμάζωνται τα σώματα αυτών μεταξύ αυτών.

25. Οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εις το ψεύδος, και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα, όστις είναι ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 24^ος: Το σώμα ημών είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός θυσίασε την ζωή του φανερώνοντας εις το ανθρώπινο γένος τους νόμους που το εξουσιάζουν, το νουθετούν, το ζωοποιούν το σώμα ημών. Όταν εμείς παρ’ όλη την προσπάθεια του Θεού διά μέσω των προφητών, διά μέσω του Υιού του, διά μέσω του Παρακλήτου, του Πνεύματος του Αγίου επιμένουμε στο λάθος, στην αμαρτία ο Θεός τότε μας επιτρέπει να το καταστρέψουμε και αυτό γίνεται με την αμαρτία που υιοθετούμε μέσα από την άγνοια ή τα πάθη που πιστεύουμε ότι μέσω αυτών ως απαραίτητα στη ζωή μας θα την ομορφύνουμε. Τα πάθη όταν τα υπηρετούμε σιγά–σιγά γίνονται τρόπος ζωής, με φυσική συνέπεια να επιφέρουν στο σώμα ημών την φθορά και τον θάνατο, διότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Την ελευθερία που ο Θεός μας χάρισε δεν θα πρέπει να την κάνουμε κακή χρήση, αλλά να την χρησιμοποιήσουμε μέσω της λογικής που μας διέπει και της μοναδικής ικανότητας της διάκρισης για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Διότι ο φθείρων τον ναόν του Θεού, το σώμα του με την αμαρτία τούτον θέλει φθείρει ο Θεός και ο τρόπος είναι να μην ευαρεστείται σε αυτόν που αμαρτάνει ώστε να συλλάβει την λογική του Θεού που μας καθιστά άφθαρτους και αθάνατους, μας καθιστά κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους της δόξης αυτού του Θεού. Αμήν.

Στίχος 25^ος: Το υλικό στοιχείο είναι πρωταρχικό στην ζωή μας και δενόμαστε μαζί του από παιδικής ηλικίας. Δυστυχώς την αξία του πνεύματος την αντιλαμβανόμαστε πάρα πολύ αργά. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι το πνεύμα ζωοποιεί, φωτίζει, εξελίσσει τον άνθρωπο και ειδικότερα το πνεύμα του Θεού ζωοποιεί τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην κατάργηση της φθοράς και του θανάτου. Η ύλη είναι ένα παιχνίδι στα χέρια μας. Εμείς όμως την λατρέψαμε και μέσω αυτής γεμίσαμε δαιμόνια όπως πονηρίες, συμφέροντα, φιλοδοξίες, εγωισμούς κ.λ.π. Να προσέξουμε, διότι αν χάσουμε τον χρόνο που μας δίνεται για να ζωοποιήσουμε το σώμα ημών και να φτάσουμε μέσω της αναγέννησης στην θέωση, στο τέλος θα το χάσουμε το σώμα και το πνεύμα. Μη γένοιτο! Ας ενθυμηθούμε πως ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία, η οποία αναπτύσσεται από το υλικό στοιχείο. Ακόμη ο Κύριος φανέρωσε ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων. Συμβουλεύω να πιστέψουμε στον Χριστό και στο ’γιο Ευαγγέλιό του, ώστε να απολαύσουμε την άφθαρτη ζωή και την ελευθερία του πνεύματος του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 26 – 27

«26. Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας· διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν·

27. ομοίως δε και οι άνδρες, αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην άρσενες εις άρσενας και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όλοι γνωρίζουμε για τι μιλάει εδώ ο Απόστολος Παύλος. Πολλοί σήμερα ονομάζουν τα πάθη αυτά ορμονικές παθήσεις κ.λ.π. Θέλω να γνωρίζετε όλοι ότι ο διάβολος κρύβεται πίσω από όλα και αυτός κάνει έμμονη ιδέα στον άνθρωπο ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι σήμερα. Έτσι προβαίνει σε ενέργειες που τον καθιστούν ντροπή σε Θεό και ανθρώπους. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εξαρτώνται από το τσιγάρο, από το ποτό, από τον θυμό, από τον εγωισμό, από την φιλαργυρία κ.λ.π. Για όλ’ αυτά φταίνε οι ορμόνες ή ο λάθος τρόπος ζωής που υιοθέτησαν μέσα από την άγνοια επιδιώκοντας χαρά μέσα από τα πάθη; Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ποτέ τους δεν ανέπτυξαν κανένα από τα αναφερόμενα των στοιχείων και όμως δεν έπαθαν τίποτα (καλόγεροι κ.λ.π.). Όλα είναι παιχνίδια του μυαλού τα οποία αναπτύσσει η άγνοια που μας διέπει. Ο Χριστός αδέλφια μου λείπει από την ζωή μας. Αν θέλουμε να αποφύγουμε τα πάθη αυτά τα οποία καταστρέφουν την ψυχή και το σώμα, ας βάλουμε τον Θεό στην πρώτη θέση στην ζωή μας και ας συνδιαλεγόμεθα μόνο με αυτόν από παιδικής ηλικίας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΙ 28 – 31

«28. Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νούν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα,

29. πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας, γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας·

30. ψιθυρισταί, κατάλαλοι, μισόθεοι, υβρισταί, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρεταί κακών, απειθείς εις τους γονείς,

31. ασύνετοι, παραβάται συνθηκών, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, ανελεήμονες·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο αδόκιμος νους υπήρχε πάντα, διότι ο άνθρωπος μετά την πτώση του έδωσε το δικαίωμα στον διάβολο και του εκκόλαψε το αβγό του μέσα στον εγκέφαλό του, την αμαρτία. Η αμαρτία έγκειται στο ότι γίνεται δευτέρα φύση του ανθρώπου, δηλαδή εμμονή, ακατάπαυστη συνήθεια, τρόπος ζωής. Το κακό σήμερα είναι ότι όλα αυτά τα πάθη τα παρουσιάζει η πλειονότητα των ανθρώπων. Πρέπει να ψάξει πολύ ένας άνθρωπος ώστε να βρει κάποιον που να μην διέπεται από αυτά τα πάθη, δαιμόνια. Αυτό είναι και το χαρακτηριστικό των εσχάτων ημερών, ότι πάντες εξέκλιναν και ουδείς δεν ποιεί το αγαθόν, το σωστόν (Ρωμ. 3:12). Αδέλφια μου, ο Θεός έδωσε το μεγαλύτερο δώρο στον άνθρωπο που είναι η διάκριση, μέσω αυτής δυνάμεθα να αναπτύξουμε την λογική του Θεού που διέπεται από τον καθαρισμό, τον αγιασμό, την σοφία του Θεού. Όταν ο άνθρωπος δεν αναπτυχθεί πάνω στην λογική του Χριστού σίγουρα θα αναπτυχθεί πάνω στην λογική του πονηρού, η οποία διέπεται από τα πάθη όπου αναφέρονται στους παραπάνω στίχους και πολλά άλλα πάθη θα του προστεθούν τα οποία δεν αναφέρονται, μη γένοιτο! Μία προσοχή χρειάζεται! Αφού ο Θεός θέλησε να τον γνωρίσουμε, ας τον καλλιεργήσουμε μέσα από την διαπαιδαγώγηση που αναπτύσσει η διδασκαλία του, ώστε να φτάσουμε στο να γίνουμε κατ’ εικόνα και ομοίωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Α΄ΣΤΙΧΟΣ 32

«32. οίτινες ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνον πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράττοντας».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν κάποιος γνωρίζει που οδηγεί το θέλημα του Θεού και που οδηγεί η αμαρτία και συνεχίζει να την επιλέγει συνειδητά και να την αυξάνει, τότε να γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα βρεθεί σε αδιέξοδο. Όποιος τώρα βλέπει την αμαρτία, βλέπει τον έτερον νόμον εν τοις μέλεσίν του αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός του και προσεύχεται με συντριβή καρδιάς ώστε να νικήσει την αμαρτία, να είναι σίγουρος ότι σύντομα θα φωνάξει εν δυνάμει, δεν ζω πλέον εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός (Γαλ. 2:20).

Δεν μπορούμε από την μία στιγμή στην άλλη να κάνουμε το θέλημα του Θεού, αλλά να γνωρίζουμε ότι ο επιμένων νικά. Καθώς ο τολμών νικά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 1

«1. Διά τούτο αναπολόγητος είσαι, ω άνθρωπε, πας όστις κρίνεις· διότι εις ό,τι κρίνεις τον άλλον, σεαυτόν κατακρίνεις· επειδή τα αυτά πράττεις συ ο κρίνων».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτός που κρίνει έχει την ταυτότητα του θανάτου στην τσέπη του, έτσι έλεγε ο πνευματικός μου πατέρας. ’νθρωπε, για να κρίνεις σωστά, θα πρέπει να πας να γεννηθείς και να μεγαλώσεις εκεί που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο άνθρωπος που κρίνεις, να έχεις τους ίδιους γονείς, το ίδιο περιβάλλον, το ίδιο πνευματικό επίπεδο ώστε να καταλάβεις γιατί συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο σήμερα για τον οποίον εσύ θυμώνεις και κρίνεις. Αφού όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, τότε μην κρίνεις αλλά χάρισε το έλεος του Θεού το οποίο σου χαρίστηκε υπό του Θεού και είναι άπλετο και πες το άφες αυτοίς. ’σε τον Θεό να κρίνει. Αυτός ξέρει καλύτερα την καρδιά και όχι το φαινόμενο. Αν θέλεις άνθρωπε να αλλάξει ο αδελφός ή ο κόσμος προσπάθησε να αλλάξεις εσύ, ώστε να είσαι παράδειγμα. Ο άνθρωπος μιμείται το καλό όταν το δει να εφαρμόζεται. Ο Λόγος του Χριστού παροτρύνει, συμβουλεύει: Τις είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτην εις τον ίδιον αυτού κύριον ίσταται ή πίπτει· αναπολόγητος είσαι ο κρίνων διότι εις ότι κρίνεις τον άλλον σεαυτόν καταδικάζεις. Προσοχή, η κρίση και η κατάκριση κρύβουν το μεγαλύτερο εωσφορικό στοιχείο.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 2 – 6

«2. Εξεύρομεν δε ότι η κρίσις του Θεού είναι κατά αλήθειαν εναντίον των πραττόντων τα τοιαύτα.

3. Και νομίζεις τούτο, ω άνθρωπε, συ ο κρίνων τους πράττοντας τα τοιαύτα και πράττων αυτά, ότι θέλεις εκφύγει την κρίσιν του Θεού;

4. Ή καταφρονείς τον πλούτον της χρηστότητος αυτού και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοών ότι η χρηστότης του Θεού σε φέρει εις μετάνοιαν;

5. διά δε την σκληρότητά σου και αμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις εις σεαυτόν οργήν εν τη ημέρα της οργής και της αποκαλύψεως της δικαιοκρισίας του Θεού,

6. όστις θέλει αποδώσει εις έκαστον κατά τα έργα αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Πατέρας δεν θέλει να κρίνουμε αλλά να διορθωθούμε εμείς. Όταν κρίνουμε δείχνουμε πνευματική ανωριμότητα, δείχνουμε μικρότητα, δείχνουμε αλαζονεία και υπέρμετρο εγωισμό. Αν κρίνουμε αυστηρά, θα κριθούμε αυστηρά. Αν μας διακατέχει το έλεος απέναντι στα λάθη των άλλων, τότε αυτό θα μας καταδιώκει και εμάς εν ημέρα κρίσεως όταν βρεθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού. Εύχομαι να συλλάβουμε το θέλημα του Θεού (έλεος) και να το εφαρμόσουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ  7

«7. εις μεν τους ζητούντας δι' υπομονής έργου αγαθού, δόξαν και τιμήν και αφθαρσίαν ζωήν αιώνιον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός έδωσε πολλά στον άνθρωπο με αποκορύφωμα την διάκριση, τον λόγο που διέπεται από λογική και σοφία Χριστού με άπειρες δυνάμεις, την ζωή, την Δημιουργία κ.λ.π. Όταν ο άνθρωπος εννοήσει τις δωρεές του Θεού και τις εκτιμήσει, θα του δώσει και την αφθαρσία ώστε η ζωή του να είναι αιώνια και όχι παροδική και ευάλωτη στην φθορά. Η αφθαρσία για να αποκτηθεί χρειάζεται υπομονή, διότι είναι απαραίτητο ο άνθρωπος να διεξάγει πνευματικούς αγώνες οι οποίοι θα του αναπτύξουν νέους νευρώνες. Αυτοί οι νευρώνες θα του δημιουργήσουν διά της μελέτης του Λόγου του Θεού πνευματικά δωμάτια όπου θα αποθηκευτούν σε αυτά η ειρήνη του Χριστού, η αγάπη του Θεού Πατέρα η οποία είναι ανυπόκριτη και στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, η δικαιοσύνη του Θεού η οποία πάντα προσφέρει, η ζώσα πίστη με την οποίαν λες και γίνεται και πληθώρα άλλων πνευματικών στοιχείων. Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών, καθώς ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται. Όταν όλα αυτά αποκτηθούν μέσα μας τότε το δέντρο της ζωής θα υπάρξει ξανά στον εγκέφαλό μας και από εκεί θα φεύγουν οι χυμοί της ζωής, οι οποίοι θα αφθαρτοποιούν το σώμα μας. Ο Κύριος τόνισε, η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί και εννοεί ότι η μελέτη, η προσευχή, η πνευματική δραστηριότητα την φέρνουν μέσα μας διότι αναπτύσσονται νέοι νευρώνες οι οποίοι εκδηλώνουν την λογική του Θεού, η οποία λογική ζωοποιεί την ψυχή και το σώμα μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 9

«8. εις δε τους φιλονείκους και απειθούντας μεν εις την αλήθειαν, πειθομένους δε εις την αδικίαν θέλει είσθαι θυμός και οργή,

9. θλίψις και στενοχωρία επί πάσαν ψυχήν ανθρώπου του εργαζομένου το κακόν, Ιουδαίου τε πρώτον και Έλληνος·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 8^ος: Όταν κάποιος παρά το κάλεσμα που έλαβε από τον Θεό συνεχίζει να είναι φιλόνικος, απειθής εις την αλήθεια της άφθαρτης ζωής, απειθής εις την ανάπτυξη των καρπών και των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, εκδηλώνοντας αδικίες στους συνανθρώπους ή στους πνευματικούς αδελφούς του τότε ο θυμός και η οργή (ΔΙΑΒΟΛΟΣ) μένει πάντα πάνω του και σιγά σιγά τον οδηγεί σε πνευματικό αδιέξοδο καταλήγοντάς τον στην φθορά και στον θάνατο.

Στίχος 9^ος: Η θλίψις και η στενοχωρία που αναφέρονται εδώ, αναμένονται την ημέρα της κρίσεως όπου ο Θεός θέλει κρίνει ζώντας και νεκρούς. Επειδή αδελφάκια μου πρόκειται για αιώνιες καταστάσεις θετικές ή αρνητικές μετά την κρίση του Θεού, καλό θα είναι να προσέξουμε τι λέμε, τι κάνουμε και το πως αναπτυσσόμαστε έναντι του Θεού Πατέρα και έναντι του συνόλου των ανθρώπων. Η θλίψη που υπάρχει σήμερα μέσα μας, στην ζωή μας και υφίσταται προ της κρίσης του Θεού, δημιουργείται διότι το πνευματικό μας επίπεδο δεν είναι του Κυρίου αλλά του κόσμου. Και όσο και αν προσπαθούμε μέσα από την άγνοιά μας να νικήσουμε τον κόσμο, αυτό το σύστημα του κόσμου καταφέρνει να μας οδηγεί σε αδιέξοδο και ο λόγος διότι στηρίζεται σε συμφέροντα, σε φιλοδοξίες και σε εγωισμούς. Η θλίψη μπορεί να φύγει εντελώς όταν καταφέρουμε να εμπιστευθούμε τον Θεό κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωής μας και εννοήσουμε ότι δυνάμεθα να νικήσουμε το κακό μόνο αναπτύσσοντας το καλό. Εύχομαι να κενώσουμε εαυτό από το προσωπικό εωσφορικό εγώ μας, το οποίο μας οδηγεί μακριά από το θέλημα του Θεού, ώστε ο Χριστός να μας αναλάβει εκατό τοις εκατό και να μας εξασφαλίσει μία χαρούμενη ζωή γεμάτη σοφία Θεού συναρπάζουσα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 10

«10. δόξα δε και τιμή και ειρήνη εις πάντα τον εργαζόμενον το αγαθόν, Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το αγαθό έχει άπειρες δυνατότητες και άπειρες δυνάμεις. Πολλοί κάνουν ένα έργο αγαθό και στην συνέχεια το μετανιώνουν και αυτό συμβαίνει γιατί ό,τι κάνουν το κάνουν για να επιβληθούν ή να επικρατήσουν στην ζωή του άλλου και όχι γιατί είναι φορείς του αγαθού. Όταν το αγαθό ενεργεί για λόγους προσωπικούς, αποβλέποντας στην επικράτηση του εγωισμού που προέρχεται από το εγώ μας, χάνει την αξία του και στο τέλος δαιμονιζόμαστε. Αν θέλουμε να δούμε την αξία του αγαθού στην ζωή μας, ας ακολουθήσουμε τον Χριστό ώστε να αναπτυχθεί στην ζωή μας με την δική του σοφία. Μόνο τότε το αγαθό θα πολλαπλασιαστεί σε εμάς και ο λόγος διότι είναι εντολή Χριστού, νίκα το κακό με το καλό. Το αγαθό όταν το εξασφαλίσουμε θα μας χαρίσει δόξα, ειρήνη, δικαιοσύνη, αγάπη, τιμή ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Ο κόσμος που γεννηθήκαμε και ζούμε διέπεται από το πονηρό. Έτσι το έχουμε όλοι από παιδικής ηλικίας στην ζωή μας. Η συνεχόμενη εντρυφή μας πάνω στο θέλημα του Θεού θα μας εξασφαλίσει το αγαθό. Θέλει χρόνο. Πάντως αυτό το αγαθό όταν λειτουργήσει στην ζωή μας, χιλιάδες άνθρωποι θα λαμβάνουν εντολή από τον Θεό να έρχονται κοντά μας ώστε να το βλέπουν αλλά και να αντιλαμβάνονται την δύναμη που έχει. Μάλιστα θα μας εμπιστεύονται αν έχουμε το αγαθό μέσα μας και είμεθα σκεύη εκλογής, την ζωή τους και θα νουθετούνται από εμάς. Εύχομαι όλοι να μαρτυρούν για εμάς ότι είμαστε άνθρωποι με αγαθές προθέσεις και αγαθή αποστολή Χριστού. Σήμερα πολλοί διακατέχονται από σοφία Θεού όμως δεν έχουν το αγαθό, έτσι τα αποτελέσματα στην εξάπλωση είναι μηδαμινά. Η γνώση φυσιοί η δε αγάπη οικοδομεί. Αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 11 – 13

«11. επειδή δεν είναι προσωποληψία παρά τω Θεώ.

12. Διότι όσοι ημάρτησαν χωρίς νόμου, θέλουσι και απολεσθή χωρίς νόμου· και όσοι ημάρτησαν υπό νόμον, θέλουσι κριθή διά νόμου.

13. Διότι δεν είναι δίκαιοι παρά τω Θεώ οι ακροαταί του νόμου, αλλ' οι εκτελεσταί του νόμου θέλουσι δικαιωθή».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Προσωποληψία κατά τον κόσμο σημαίνει ότι επιδιώκουμε να κάνουμε φίλους για κάποιο προσωπικό σκοπό, προσωπικό όφελος το οποίο πηγάζει από πονηρά συμφέροντα. Η σχέση αυτή εύκολα γκρεμίζεται όταν επιδιώξουμε τον σκοπό μας. Η προσωποληψία δεν έχει Θεό, είναι πνεύμα πονηρό και έχει μόνο εωσφορικό εγωισμό. Πνευματική προσωποληψία σημαίνει ότι μεταβιβάζουμε το θέλημα του Θεού και την σοφία του σε άνθρωπο ο οποίος δεν αξίζει την σωτηρία του Θεού, διότι δεν επιδιώκει το θέλημά του, το οποίο μάλιστα και αν το αναπτύσσει δεν το αναπτύσσει με θυσία αλλά μέσα από ανθρώπινα εντάλματα. Παρόλα αυτά όμως η δική μας ανάγκη μας κάνει να θέλουμε να φαινόμαστε καλά απέναντί του, διότι δεν θέλουμε να τον χάσουμε για προσωπικούς συμφεροντολογικούς λόγους. Η πνευματική προσωποληψία των οπαδών του Χριστού έγκειται στο ότι αγαπούν τους ιθύνοντες των θρησκειών, επιδιώκοντας την σωτηρία τους κάνοντας απλώς τα τυπικά ώστε να έχουν τον έπαινο αυτών αλλά πολεμούν, κατηγορούν και καταδικάζουν τους συνανθρώπους γύρω τους. Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος αναφέρει: Αδελφοί μου, μη έχετε με προσωποληψία την πίστιν του δεδοξασμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ιάκωβος 2:1). Η προσωποληψία είναι ακόμη η χαριστική διάθεση απέναντι σε κάποιο σκοπό. Η χαριστική αυτή διάθεση δεν στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια αλλά σε πρόσωπα. Επειδή αυτός ή αυτή έχουν κάποια θέση ή κάποια ιδιαίτερη θέση σε σχέση με εμάς γι’ αυτό έχουμε διάθεση να τους φερθούμε με ιδιαίτερη χάρη. Λαμβάνουμε υπόψη μας το πρόσωπο, ποιος είναι αυτός που έχουμε απέναντι μας και με βάση αυτό ενεργούμε και όχι με βάση αν αυτό που έκανε ή κάνει είναι σωστό ή άδικο. Ο Χριστός, η αποκάλυψη της δόξης του Θεού δεν μπορεί να το δεχτεί αυτό. Δεν είναι δυνατόν αυτό που γκρέμισε ο Χριστός, οι πιστοί του να το ξαναχτίζουν! Αυτή είναι η Βιβλική αρχή. Η πίστη στον Χριστό και η προσωποληψία δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Αδελφοί μου, μη έχετε με προσωποληψία την πίστιν του δεδοξασμένου Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Ιάκωβος 2:1). Ένα παράδειγμα γραφικό: Επειδή, αν μπει μέσα στη συναγωγή σας ένας άνθρωπος που φοράει χρυσό δαχτυλίδι, με λαμπρό ένδυμα, μπει όμως μέσα και ένας και φτωχός με ακάθαρτο ένδυμα και κοιτάξετε με θαυμασμό σε αυτόν που φοράει το λαμπρό ένδυμα και του πείτε: Εσύ, κάθισε εδώ, επίσημα και πείτε στο φτωχό: Εσύ, στάσου εκεί όρθιος ή κάθισε εδώ κάτω από το υποπόδιό μου· δεν κάνατε άραγε διάκρισή μέσα σας και γίνατε κριτές σκεπτόμενοι πονηρά; Ας γνωρίζουμε κάτι. Αν εμείς προσωποληπτούμε ο Θεός ποτέ. Και αυτό θα το καταλάβουμε αν διαβάσουμε την παραβολή των γάμων όπου μαζεύτηκαν οι καλεσμένοι και ήρθε ο Χριστός να τους δει. Εκεί είδε κάποιον που δεν είχε ένδυμα γάμου (πνευματικά στοιχεία, αφιέρωση) και διέταξε αμέσως να τον βγάλουν έξω. ’ρα, η προσωποληψία δεν σώζει. Το θέλημα του Θεού σώζει, όταν αυτό το φέρουμε στην ζωή μας. Γένοιτο αμήν. Ο Θεός δεν διακατέχεται από την προσωποληψία. Ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπο ανθρώπου αλλά στα έργα αγάπης. Γι’ αυτό και βλέπουμε ότι τιμά και χαρίζεται σε όσους εφαρμόζουν το θέλημά του. Εύχομαι να το εννοήσουμε ώστε να μην στρουθοκαμηλίζουμε. Αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 14 – 15

«14. Επειδή όταν οι εθνικοί οι μη έχοντες νόμον πράττωσιν εκ φύσεως τα του νόμου, ούτοι νόμον μη έχοντες είναι νόμος εις εαυτούς,

15. οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδησιν αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντας ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί άνθρωποι για πολλούς και διάφορους λόγους δεν γνωρίζουν το θέλημα του Θεού ούτε και τον Λόγο του Θεού. Παρόλα αυτά όμως εκδηλώνουν στην ζωή τους δικαιοσύνη, αγάπη, θυσία, προσφορά και πολλά άλλα πνευματικά ουρανόδρομα στοιχεία. Αυτοί θα δικαιωθούν ενώπιον του Θεού, διότι αν και δεν γνωρίζουν τον νόμο έχουν αυτόν μέσα τους και τον εκδηλώνουν στην καθημερινότητά τους. Είναι πολλοί οι οποίοι είναι γνώστες του θελήματος του Θεού και όμως ποτέ δεν θέλησαν συνειδητά να εντάξουν αυτό στην ζωή τους. Αυτοί θα κριθούν αυστηρά. Ξέρεις τι είναι να γνωρίζουμε ότι ο Θεός πέθανε για να μας χαρίσει το μέγα έλεος και εμείς με τίποτα να μην το δίνουμε όταν οι συνάνθρωποί μας εκδηλώνουν σε εμάς λάθη; Στην Αποκάλυψη αναφέρεται: Επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. ’ρα ας το αποφασίσουμε, διότι ο ποιήσας το θέλημα του Θεού είτε μέσα από την άγνοια είτε μέσα από την γνώση του θελήματος του Θεού, αυτός θα δικαιωθεί και θα ζήσει. Πολλοί λένε ότι αν κάνεις ένα λάθος ο Θεός θα σε τιμωρήσει. Θέλω να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν είναι τιμωρός, το λάθος που κάνουμε αυτό φέρνει εμάς σε αδιέξοδο και όχι ο Θεός.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«16. εν τη ημέρα ότε θέλει κρίνει ο Θεός τα κρυπτά των ανθρώπων διά του Ιησού Χριστού κατά το ευαγγέλιόν μου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Επειδή η κρίση διέπεται από αιώνιες καταστάσεις θετικές ή αρνητικές, καλό είναι να το αποφασίσουμε όχι για λόγους μόνο κρίσης αλλά για λόγους οι οποίοι αναπτύσσουν την ζωή. Αφού μας αρέσει η ζωή, ας γνωρίζουμε ότι αυτή την ζωή την αναπτύσσει, την διατηρεί, την κάνει ποιοτική, ποσοτική, αιώνια μόνο ο νόμος του Θεού ο οποίος διακατέχεται από σοφία Θεού. Το Ευαγγέλιο σήμερα έχει παρεξηγηθεί και ο λόγος διότι οι άνθρωποι το μετάλλαξαν σε τύπους και εντάλματα ανθρώπων. Έτσι δυστυχώς έχασε την μεγάλη του αξία μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων και οι άνθρωποι το περιφρονούν. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το αιώνιο ουράνιο πολίτευμα του Θεού, είναι το σύνταγμα του μέλλοντος αιώνος όπου οι λαοί θα στοιχειοθετήσουν την ζωή τους. Το Ευαγγέλιο του Χριστού κρύβει μέσα του την υπέρ επιστήμη του μέλλοντος αιώνος η οποία είναι μία νέα επιστήμη, η επιστήμη του λόγου, της πίστεως. Το ρήμα του Θεού ζωοποιεί και ενεργοποιεί σε εμάς την άφθαρτη ζωή και η συναρπάζουσα σοφία του Θεού απεγκλωβίζει την ζωή μας από τα πνευματικά ερεθίσματα που μας διακατέχουν καθημερινά (σκέψεις). Το Ευαγγέλιο του Χριστού δημιουργεί νέα βάση στην ζωή μας, η οποία γίνεται αιώνια. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 17 – 24

«17. Ιδού, συ επονομάζεσαι Ιουδαίος και επαναπαύεσαι εις τον νόμον και καυχάσαι εις τον Θεόν,

18. και γνωρίζεις το θέλημα αυτού και διακρίνεις τα διαφέροντα, διδασκόμενος υπό του νόμου,

19. και έχεις πεποίθησιν εις σεαυτόν ότι είσαι οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει,

20. παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, έχων τον τύπον της γνώσεως και της αληθείας εν τω νόμω.

21. Ο διδάσκων λοιπόν άλλον σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι κλέπτεις;

22. ο λέγων να μη μοιχεύωσι μοιχεύεις; ο βδελυττόμενος τα είδωλα ιεροσυλείς;

23. ο καυχώμενος εις τον νόμον, ατιμάζεις τον Θεόν διά της παραβάσεως του νόμου;

24. Διότι το όνομα του Θεού εξ αιτίας σας βλασφημείται μεταξύ των εθνών, καθώς είναι γεγραμμένον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ιουδαίος σημαίνει πιστός. Σήμερα Ιουδαίος είναι ο Χριστιανός. Αν οι Χριστιανοί διέπονται από τα στοιχεία που αναφέρονται στους παραπάνω στίχους και συνάμα επικαλούνται τον Θεό είναι να λυπάσαι, διότι κάτω από αυτές τις συνθήκες συκοφαντείται η θυσία του Χριστού και γίνονται αιτία οι Χριστιανοί να μηδενίζεται ο Χριστός στην συνείδηση των απίστων ή αποτρέπουν αυτούς που έχουν καλή προαίρεση να πλησιάσουν κοντά στο θέλημα του Θεού. Αν θέλουμε να λεγόμαστε Χριστιανοί θα πρέπει να αποβάλλουμε την υποκριτική συμπεριφορά μας, η οποία στηρίζεται σε γεννήματα αμαρτίας και να φέρουμε ουσιαστικά στην ζωή μας το θέλημα του Θεού, το οποίο έχει σκοπό να καταργήσει την αμαρτία που καταρρακώνει την ζωή και να φέρει μέσα μας τον τρόπο που αναπτύσσεται ο αγιασμός. Μόνο ο αγιασμός και η ζώσα πίστη θα μας φέρουν κοντά στον θρόνο του Θεού και θα ονομαστούμε υιοί και θυγατέρες αυτού. Πάντως όποιος λέει ότι είναι πιστός ή κατέχει πνευματική επιστασία και επιδιώκει τα παραπάνω στοιχεία συνειδητά, καλό είναι να πάψει να βρίσκεται στην εκκλησία του Θεού σε θέση ποιμένα, προφήτη, αποστόλου κ.λ.π. Αν δεν πάψει από μόνος του θα προδοθεί, διότι ουδέν κρυπτόν υπό του Θεού. Ο διάβολος έχει ένα χαρακτηριστικό. Αυτό είναι: Πρώτα σε παροτρύνει να κάνεις το λάθος και αφού το κάνεις σε φανερώνει με σκοπό να σε ταπεινώσει. Η ταπείνωση θέλει πολύ Θεό για να μετατραπεί σε ευλογία. Σίγουρα το έλεος του Θεού μπορεί κάποια στιγμή να τον αναγεννήσει τον άνθρωπο που αμαρτάνει. Πάντως ας γνωρίζουμε ότι ο γνούς πολλά, πολλά ζητηθήσεται απ’ αυτού, καθώς όστις σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης. Μία υπευθυνότητα και μία πνευματική σοβαρότητα χρειάζεται από τους Χριστιανούς, ειδικότερα από τους ιθύνοντες, διότι ναι μεν ο νόμος του Θεού διακατέχεται από το μέγα έλεος και πάντα σώζει, όμως, η αμαρτία είναι αυτή που γεννά τον θάνατο. Ο άνθρωπος αδέλφια μου δεν θα τιμωρηθεί από τον Θεό για την πνευματική του ανωμαλία, διότι ο Θεός είναι αγάπη, αλλά η αμαρτία έχει την ιδιότητα να καταστρέφει την ψυχή και το σώμα και καλό είναι να μην αδιαφορούμε στο κάλεσμα του Θεού, το οποίο μας αναπτύσσει την αιώνια, άφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΣ 25

«25. Επειδή ωφελεί μεν η περιτομή, εάν εκτελής τον νόμον· εάν όμως ήσαι παραβάτης του νόμου, η περιτομή σου έγεινεν ακροβυστία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η θρησκεία, η παράδοση, ο τύπος έχουν την χρησιμότητά τους και παίρνουν αξία στην ζωή του πιστού όταν λαμβάνει χώρα σε αυτήν ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η ζώσα πίστη καθώς οι καρποί, τα χαρίσματα και τελευταία τα σημεία του Αγίου Πνεύματος. Χωρίς την ουσία του θελήματος του Θεού η περιτομή, οι τύποι, οι θρησκείες δεν έχουν καμία αξία. Μία ημέρα όταν πήγα στην δουλειά μου άκουσα την προϊσταμένη μου να λέει ότι θα επισκεφθεί την υπηρεσία μου η προϊσταμένη όλων των υπηρεσιών του νομού μου όπου εντάσσεται και η δική μου υπηρεσία. Η προϊσταμένη μου η οποία είναι ένας άνθρωπος του τύπου, είπε, αν έρθει εδώ η προϊσταμένη όλων των υπηρεσιών του νομού και χρησιμοποιήσει εξουσία πάνω μου, διότι από τον νόμο είναι ανώτερη, τότε εγώ θα φύγω ή θα παραιτηθώ από την υπηρεσία διότι δεν το ανέχομαι. Όταν το άκουσα είπα, της δίνει ο Θεός την ευκαιρία να παρουσιάσει ταπείνωση και αυτή αντί γι’ αυτό θα παρουσιάσει εωσφορικό εγωισμό. Αυτό σημαίνει ότι αν τηρείται μόνο η περιτομή, τότε η σοφία του Θεού δεν λειτουργεί στην ζωή του ανθρώπου και η σωτηρία της ψυχής και του σώματος δεν έρχεται ποτέ, ούτε η αναγέννηση του Θεού η οποία είναι γεμάτη σοφία Θεού και κάνει τον άνθρωπο να συμπεριφέρεται με λογική Θεού. Χρειάζεται τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού να έχουν τα αισθητήρια γεγυμνασμένα για να αποφύγουν τις πνευματικές κακοτοπιές, οι οποίες διέπονται από εωσφορικό εγωισμό. Αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 26 – 27

«26. Εάν λοιπόν ο απερίτμητος φυλάττη τα διατάγματα του νόμου, η ακροβυστία αυτού δεν θέλει λογισθή αντί περιτομής;

27. και ο εκ φύσεως απερίτμητος, εκτελών τον νόμον, θέλει κρίνει σε όστις, έχων το γράμμα του νόμου και την περιτομήν, είσαι παραβάτης του νόμου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί λένε πως αν δεν τηρείς τους τύπους της θρησκείας θα απολεστείς. Εδώ λοιπόν η θεωρία αυτή, ότι δηλαδή όποιος δεν τηρεί τους τύπους θα απολεστεί και αυτός που δεν δέχεται ή δεν θέλει να τηρήσει τους τύπους αλλά διέπεται από την αγάπη, από την προσφορά, από την δικαιοσύνη δεν θα σωθεί,  καταρρίπτεται διά του Αποστόλου Παύλου. Θέλω να γνωρίζουμε όλοι ότι αυτός που τηρεί τον νόμο δικαιώνεται ενώπιον του Θεού, ενώ ενώπιον των ανθρώπων και ειδικότερα ενώπιον των θρησκόληπτων ανθρώπων όχι. Μάλιστα αυτός που διακατέχεται από τον νόμο του Θεού παίρνει το δικαίωμα αφού εφαρμόζει τον νόμο, να κρίνει αυτόν που διέπεται από τύπους ή εντάλματα ανθρώπων. Εγώ συνιστώ να τηρούμε τους τύπους αλλά να κάνουμε και το θέλημα του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος σε άλλο σημείο αναφέρει: ’λλος μεν πιστεύει ότι δύναται να τρώγη πάντα, ο δε ασθενών τρώγει λάχανα. Ο τρώγων ας μη καταφρονή τον μη τρώγοντα και ο μη τρώγων ας μη κρίνη τον τρώγοντα· διότι ο Θεός προσεδέχθη αυτόν. Ο τρώγων διά τον Κύριον τρώγει· διότι ευχαριστεί εις τον Θεόν. Και ο μη τρώγων διά τον Κύριον δεν τρώγει και ευχαριστεί εις τον Θεόν. Ο Κύριος λοιπόν όλους τους δέχεται, εμείς γιατί επιμένουμε στα εντάλματα των ανθρώπων και όχι στην σοφία του Θεού; Όσοι θέλουν να έχουν την εύνοια του κοινωνικού συστήματος, το οποίο διέπεται από εντάλματα ανθρώπων, θα χάσουν τον Θεό. Όσοι όμως διέπονται από τον νόμο του Θεού θα χάσουν τον κόσμο. Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας που επιθυμεί να αρέσει, στον Θεό ή στους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Εύχομαι όλοι μας να επιλέξουμε τον Θεό. ο Λόγος του Θεού αναφέρει: Όστις θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται και όστις θελήση να ήναι φίλος του Θεού, εχθρός του κόσμου καθίσταται. Εδώ χρειάζεται μία διευκρίνιση. Ο κόσμος είναι το στολίδι του Θεού, είναι το κόσμημα του Θεού. Όταν ο κόσμος διέπεται από αγιασμό, δεν είναι εχθρός του Θεού αλλά κόσμημα αυτού. Όταν όμως ο κόσμος διέπεται από την αμαρτία τότε ο Θεός δεν έχει μετοχή, διότι αυτός ο κόσμος εχθρεύεται τον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός είναι εχθρός του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Β΄ΣΤΙΧΟΙ 28 – 29

«28. Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ η γινομένη εν σαρκί,

29. αλλ' Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος και περιτομή η της καρδίας κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ' εκ του Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πιστός, Ιουδαίος, Χριστιανός, ’γιος δεν είναι αυτός που τηρεί τύπους περιτομής και εντάλματα ανθρώπων, επιδιώκοντας τον έπαινο του κόσμου και προβάλλοντας μορφή ευσεβείας. Πιστός, Ιουδαίος, Χριστιανός, ’γιος είναι ο αναγεννημένος άνθρωπος ο οποίος διέπεται από την σοφία του Θεού διά της οποίας δύναται να μην τον καταβάλλουν τα ερεθίσματα που δέχεται από τον κόσμο, ξεπερνώντας τα εύκολα και έτσι νικά αυτόν τον κόσμο. Αυτός που νίκησε την αμαρτία, την φθορά, τον θάνατο είναι ο Ιουδαίος και το παρουσιάζει αυτό με την ζωή του, ώστε να γίνεται παράδειγμα μέσα στις κοινωνίες. Το οποίο παράδειγμά του κεντρίζει το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό των εν αγνοία συνανθρώπων του οι οποίοι και το ακολουθούν αυτό το παράδειγμα. Εύχομαι να φτάσουμε στο κατ’ εικόνα και στο καθ’ ομοίωση. Ο Κύριος φανέρωσε: Ότι εγώ ποιώ και σεις δύνασθε να ποιήσετε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Το ότι εφαρμόζουμε το θέλημα του Θεού σημαίνει ότι οι συνάνθρωποί μας, μας ακολουθούν στην πορεία του πνευματικού προσανατολισμού που έχουμε υιοθετήσει. Ο Χριστός ήτο μία μορφή η οποία κέντριζε το ενδιαφέρον των συνανθρώπων του και όλοι έτρεχαν κοντά του. Ο ίδιος είπε: Παράδειγμα έδωκα εις εσάς, ώστε να κάνετε ό,τι εγώ ποιώ. Αυτό εύχομαι να επιδιώκουμε όλοι μας και να μην συμβιβαζόμαστε με την ιδέα ότι είμεθα καλοί Χριστιανοί, καλοί Ιουδαίοι τηρώντας μόνο τους τύπους. Η αποστολή μας είναι να γίνουμε υιοί Θεού κατ’ εικόνα και ομοίωση αυτού. Ο Χριστός ήταν και είναι ο δάσκαλος όλων και θα πρέπει να τον ακολουθήσουμε ουσιαστικά ώστε να γίνουμε σαν αυτόν. Ο Χριστός ήταν υγιής στο πνεύμα και στο σώμα. Μέχρι να πετύχουμε εμείς αυτό δεν είμαστε τίποτα, απλώς ζούμε την παραμυθία μας. Ο Κύριος δεν έφερε μία θρησκεία, της οποίας οι πιστοί θα πρέπει να στηρίζονται στα φάρμακα. Έφερε το ουράνιο πολίτευμα το οποίο καταργεί την ασθένεια, την φθορά, τον θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 1

«1. Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου, ή τις η ωφέλεια της περιτομής;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η υπεροχή και η ωφέλεια του Ιουδαίου (που σημαίνει πιστός) και η ωφέλεια της περιτομής (που σημαίνει τύπος), είναι να φανατίζεται κάποιος με ξερούς τύπους σε σημείο να σταυρώνει και να καταδικάζει με τα λόγια και τα έργα του την αγάπη, την σοφία του Θεού. Με λίγα λόγια να σταυρώνει τον ίδιο τον Θεό, ας είναι και μπροστά του, πόσο μάλλον έναν άνθρωπο που προσπαθεί να κάνει το θέλημα του Θεού. Όταν δεν επιδιώκει να συλλάβει την αξία του Θεού, το θέλημα του Θεού τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά έως και καταστροφικά. Μία προσοχή χρειάζεται και αυτή είναι η έρευνα πάνω στο θέλημα του Θεού και η εμβάθυνση στην σοφία αυτού. Όποιος έχει σαν πίστη ότι είναι Ιουδαίος δηλαδή Χριστιανός και πιστεύει στην περιτομή (τύπος), απέχει από τον Θεό. Όποιος όμως έχει το όνομα Χριστιανός και εφαρμόζει τον Λόγο του Θεού, δοξάζει τον Θεό σε κάθε στιγμή της ζωής του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 2 – 3

«2. Πολλή κατά πάντα τρόπον. Πρώτον μεν διότι εις τους Ιουδαίους ενεπιστεύθησαν τα λόγια του Θεού.

3. Επειδή αν τινές δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός εμπιστεύθηκε τους Ιουδαίους εξ αρχής. Είναι δύσκολο

όμως λόγω του φανατισμού που προκαλεί το σύστημα του κόσμου, να γίνει αντιληπτό το ουσιαστικό θέλημα του Θεού.

Αν και οι ιθύνοντες Ιουδαίοι δεν γνώρισαν τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλοί Ιουδαίοι που τον δέχτηκαν, τον αγάπησαν και τον ακολούθησαν. Όπως και να συμπεριφέρεται ο υποκριτής, το σχέδιο του Θεού δεν αλλάζει και κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να το θέσει σε υποτέλεια ή να το υποτιμήσει. Είναι κρίμα όμως να βλέπεις ανθρώπους οι οποίοι επικαλούνται τον Θεό και παρουσιάζονται ως οι εκλεκτοί του Θεού, στο τέλος να μην μπορούν να τον γνωρίσουν και να καταλήγουν να ακούσουν από τον ίδιο τον Θεό ότι είναι εκ του πατρός του διαβόλου. Εύχομαι να μην είμεθα από αυτούς που σταυρώνουν τον Χριστό, αλλά από αυτούς που τον δοξάζουν με τα έργα τους και με τα λόγια τους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 4

«4. Μη γένοιτο. Αλλ' έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης, καθώς είναι γεγραμμένον· Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και να νικήσης, όταν κρίνησαι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Από την ημέρα που ο άνθρωπος αποστάτησε από τις αρχές του Θεού, που έφυγε κοντά από τον Θεό, έπαψε να αντιλαμβάνεται την αλήθεια του Θεού και αναπτύχθηκε καθώς μετέπειτα και όλο το ανθρώπινο γένος διά της τεκνογονίας πάνω στο ψέμα. Αυτό συνέβη διότι οι πρώτοι άνθρωποι έπαψαν να υπακούν στον Θεό, στον Δημιουργό τους. Όλο αυτό που συνέβη και που συμβαίνει και σήμερα το βλέπουμε, το αντιλαμβανόμαστε και δεν ήταν τυχαίο. Ήταν παραχώρηση Θεού, διότι η σοφία του το επέτρεψε, το θέλησε ώστε ο άνθρωπος να γίνει γνώστης του καλού και του κακού. Όσοι έχουν προορισμό σωτηρίας θα αντιληφθούν το ψέμα και θα αναπτυχθούν πάνω στην αλήθεια. Το ψέμα είναι η αμαρτία, τα πάθη, οι πονηρίες, οι εγωισμοί, οι χωρισμοί, τα σκάνδαλα μεταξύ των ανθρώπων, οι ασθένειες, η φθορά με αποκορύφωμα όλων τον θάνατο. Η αλήθεια είναι ο Τριαδικός Θεός, ο Πατέρας, ο Υιός και το ’γιο Πνεύμα, η ενανθρώπιση του Χριστού διά Πνεύματος Αγίου μέσα στο Ισραήλ, το ανθρωποσωτήριο έργο του, η σταυρική του θυσία, η ταφή του, η ανάστασή του, η ανάληψή του στα δεξιά του Πατρός. Η αλήθεια συνίσταται ακόμη στην ένταξη του θελήματος του Θεού στην ζωή μας. Αλήθεια είναι ο αγιασμός, ο καθαρισμός, η σοφία του Θεού, οι καρποί, τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος, η υγεία ψυχής και σώματος, η αφθαρσία, η αθανασία, η κατάργηση του φυσικού θανάτου, η ίδρυση της βασιλείας του Θεού στην γη, η δευτέρα έλευση του Χριστού στην γη. ’ρα, με το ψέμα δεν θα δικαιωθεί ουδείς ενώπιον του Θεού, η αλήθεια του Χριστού θα δικαιώσει τον άνθρωπο. Εύχομαι όλοι μας να τείνουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο να εντάξουμε την αλήθεια στην ζωή μας. Η Φωνή Θεού έχει την αγκαλιά της ανοιχτή στο να δεχτεί όλους όσους επιθυμούν να εντάξουν την αλήθεια στην ζωή τους. Η οποία αλήθεια θα πρέπει να γίνει συνήθεια στην καθημερινότητά τους ούτως ώστε να έρθει μετέπειτα και ο αγιασμός. Το πνεύμα του Θεού εξασφαλίζει την αλήθεια, εξασφαλίζει την άφθαρτη ζωή, εξασφαλίζει την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, την ταπείνωση. Εύχομαι όλοι μας να επιδιώξουμε αυτή την αλήθεια, ώστε να γίνουμε το όρος το άγιο όπου θα συναχθούν τα έθνη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 5 – 6

«5. Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί; μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; ως άνθρωπος λαλώ.

6. Μη γένοιτο· επειδή πως θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αδικία σημαίνει αμαρτία. Η αμαρτία δεν δικαιώνει ενώπιον Θεού αλλά ούτε και ενώπιον των ανθρώπων. Αν και η δικαιοσύνη του Θεού είναι το έλεος και η προσφορά, σε αυτόν που αμαρτάνει όμως δεν λειτουργεί. Ο νόμος της αμαρτίας επιφέρει την φθορά, τον θάνατο και ο άνθρωπος που έχει συσσωρεύσει την αμαρτία θα υποστεί την φθορά και τον θάνατο. Η μετάνοια, η αναγέννηση, η ζώσα πίστη αποτρέπουν την οργή. Η οργή του Θεού είναι ο διάβολος, ο οποίος παίρνει το δικαίωμα από εμάς όπου μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας επιδιώκουμε εις όλη μας την ζωή το ψέμα, την αμαρτία, νομίζοντας ότι έτσι θα αναπτυχθούμε πνευματικά ή υλικά.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 7

«7. Διότι εάν η αλήθεια του Θεού επερίσσευσε προς δόξαν αυτού διά του εμού ψεύσματος, διά τι πλέον εγώ κρίνομαι ως αμαρτωλός».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δυστυχώς σήμερα όταν υιοθετούμε το ψέμα, το οποίο δημιουργείται από τα στερεότυπα του κόσμου, τις θρησκείες, τους χωρισμούς, τα εντάλματα των ανθρώπων, τους νόμους κ.λ.π. και επικαλούμαστε και παρουσιάζουμε αυτό το ψέμα με τα λόγια μας και με τα έργα μας, ο κόσμος μας δικαιώνει. Όταν όμως γνωρίσουμε την αλήθεια του Χριστού και αρχίσουμε να την διατυπώνουμε με τα λόγια μας και να την εφαρμόζουμε με τα έργα μας, τότε κρινόμαστε από τους ανθρώπους που τους χαλάμε τα συμφέροντά τους διότι αποκαλύπτουμε το ψέμα με την αλήθεια του Χριστού, ως αμαρτωλοί, αιρετικοί, πλάνοι κ.λ.π. Το κατηγορώ που υπέστη ο Κύριος, το υπέστη και ο Απόστολος Παύλος. Το ίδιο συνέβη και σε όλους τους αγίους. Το ίδιο θα συμβεί και σε εμάς, αφού επιδιώκουμε την αλήθεια. Ο Κύριος φανέρωσε: Εάν εμέ εδίωξαν και σας θέλουσι διώξει. Εμείς όλοι που ανήκουμε στην Φωνή του Θεού δεν θα επηρεαζόμαστε από την κριτική του κόσμου, αλλά θα μας ενδιαφέρει η κριτική του Θεού. Αμήν. Το ψέμα είναι το πολίτευμα του διαβόλου, το οποίο καταστρατηγεί με μύριους τρόπους την αλήθεια του Χριστού. Το αν κάποιοι μας κρίνουν ως αμαρτωλούς, τι μας νοιάζει; Η ουσία είναι ότι ο Θεός δοξάζεται με το έργο που εννοούμε και παρουσιάζουμε. Ένας άνθρωπος είπε σε κάποιον σοφό πως ο τάδε τον κατηγορεί και ο σοφός απάντησε, από μακριά ας με δέρνει κιόλας. Ο πνευματικός μου πατέρας έλεγε ότι ο μεγαλύτερος εγωισμός είναι να θέλουμε να μην μας κατηγορούν. Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως όταν μας κατηγορούν, μας βοηθούν να διορθώσουμε τον εαυτό μας. Όταν μας επαινούν, να φοβόμαστε διότι αν πιστέψουμε τους επαίνους πέφτουμε εις χείρα Θεού ζώντος, δηλαδή πέφτουμε στην κρίση του Θεού. Αυτούς που μας κατηγορούν να τους φέρνουμε κοντά μας ώστε να μας εξηγούν και όχι να τους διώχνουμε. Κάποιος είπε σε έναν βασιλιά, ο τάδε σε κατηγορεί, να τον εξορίσουμε; Ο βασιλιάς απάντησε: Γιατί να τον εξορίσουμε; Για να με κατηγορεί και εκεί και μάλιστα πιο πολύ; Θέλω να τον φέρετε εδώ ώστε να συζητήσω μαζί του. Αυτό να κάνουμε και εμείς. Αν κάποιος μας κατηγορεί δίκαια, να ζητούμε το έλεος του Θεού και την συγνώμη των ανθρώπων. Αν μας κατηγορεί άδικα, να του το λέμε, να το εξηγούμε και αν συνεχίζει να μας κατηγορεί, δεν πειράζει. Ο Θεός θέλει να μας ταπεινώσει με το κατηγορώ. Η ταπείνωση είναι η δόξα του Θεού και να μην την φοβόμαστε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 8

«8. και καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αναφέρει κάπου ότι, όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις του Θεού. Μερικοί το παίρνουν ως εξής, διότι έτσι τους λέει ο διάβολος, κάνε τώρα ό,τι θες, αμάρτησε όσο θες και μετά μετανόησε, ο Θεός σε δέχεται και την τελευταία στιγμή. Να γνωρίζουμε ότι αυτό το γραφικό αναφέρεται σε εκείνον που έχει ζήσει την αμαρτία πολλά χρόνια στην ζωή του και από την ώρα που γνωρίζει τον Χριστό η μετάνοια, η χάρη του Θεού έρχεται στο εκατονταπλάσιο διότι ό,τι έπραττε το έπραττε μέσα από την άγνοιά του. Αφού λοιπόν γνώρισε, η μετάνοιά του ήταν ολοκληρωτική. ’λλη περίπτωση είναι ότι πολλές φορές μέχρι να ολοκληρώσουμε το αγαθό στην ζωή μας, εκδηλώνουμε και λάθη λόγω της δευτέρας φύσης που υπήρχε μέσα μας και κατά την διάρκεια του καθαρισμού συνεχίζει να υπάρχει. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσίν μου αντιμαχόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσίν μου.

Μερικοί κακοπροαίρετοι δεν βλέπουν το καλό που εκδηλώνουν κάποιοι αλλά διατυμπανίζουν το κακό. Έτσι καλύπτουν την δική τους αμαρτία βλέποντας τα λάθη των άλλων, μη θέλοντας να κατανοήσουν την θετική και αγαθή προσπάθειά τους. Αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 9

«9. Τι λοιπόν; υπερέχομεν των εθνικών; Ουχί βεβαίως· διότι προεξηλέγξαμεν Ιουδαίους τε και Έλληνας, ότι είναι πάντες υπό αμαρτίαν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δεν υπερέχεις Χριστιανέ έναντι κάποιου Ιουδαίου (πιστού) ή ειδωλολάτρη (Έλληνα) επειδή βαπτίστηκες Χριστιανός, επειδή πηγαίνεις στην εκκλησία, επειδή τηρείς τους τύπους. Θα υπερέχεις μόνο όταν θα διακατέχεσαι συνειδητά από την σοφία του Θεού, την οποίαν και θα εκδηλώνεις στην ζωή σου, στην καθημερινότητά σου. Θα υπερέχεις διότι θα είσαι διαφορετικός και θα διακατέχεσαι από την αγάπη του Χριστού, η οποία αγάπη είναι ανυπόκριτη και στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Θα υπερέχεις ακόμη επειδή θα έχεις ταπείνωση, επειδή η ζώσα πίστη θα είναι ενεργή στην ζωή σου και θα την κάνεις αγαθή χρήση με εξουσία Χριστού, δηλαδή θα λες και θα γίνεται. Η υπεροχή δημιουργείται όταν εφαρμόζεις τις εντολές του Χριστού και εκδηλώνεις αυτές στην ζωή σου. Αμήν.

Αν ένας λέει ότι είναι πιστός όμως δεν διακατέχεται από το θέλημα του Θεού εκδηλώνοντας τα έργα του Θεού στην ζωή του, τότε να είναι σίγουρος ότι θα συναντήσει απίστους κατ’ αυτόν οι οποίοι δεν θα είναι Χριστιανοί στο θρήσκευμα, όμως, θα διακατέχονται από τα στοιχεία του Θεού χωρίς καν να γνωρίζουν το θέλημα του Θεού.

Αφού λοιπόν οι πάντες είμαστε κάτω από τον ζυγό της αμαρτίας, πρέπει να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας και να μην υπερέχουμε με τα λόγια μας γιατί οι αρρώστιες, τα προβλήματα, η φθορά, ο θάνατος θα μας ταπεινώσουν μπροστά στους απίστους. Μη γένοιτο! Αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 10 – 18

«10. καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις,

11. δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν· δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν.

12. Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις.

13. Τάφος ανεωγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών, με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια· φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών·

14. των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας·

15. οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα·

16. ερήμωσις και ταλαιπωρία εν ταις οδοίς αυτών,

17. Και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν.

18. Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αν από παλιά είχαν οι άνθρωποι αυτά τα δαιμόνια δέκα τοις εκατό στην ζωή τους, σήμερα έχουν αυξηθεί στο ογδόντα τοις εκατό. Αν θέλουμε μπορούμε να προσέξουμε. Όσοι τουλάχιστον επιθυμούμε να εφαρμόσουμε το θέλημα του Θεού, ώστε να μην φτάσει η αμαρτία στο πλήρες. Και όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά να αγωνιστούμε με το πνεύμα του Θεού ώστε το αγαθό να αυξηθεί συνειδητά στην ζωή μας. Κατόπιν διά της ομολογίας και εφαρμογής του Λόγου του Θεού στην ζωή μας, να υπάρξει πλειοψηφία των ανθρώπων του Θεού στον κόσμο, να υπάρξει πλειοψηφία του αγαθού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Ο νόμος του Θεού υπάρχει για να γίνεται αντιληπτή σε εμάς η διαφορά των στοιχείων του Θεού και του διαβόλου και κατά πόσο μας διακατέχουν τα στοιχεία αυτά. Αν με το γνώθι σαυτόν δούμε ότι η αμαρτία υπερέχει του θελήματος του Θεού στην ζωή μας, τότε ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο, στην σιωπή, στην προσευχή ώστε να γίνει αναστροφή αυτής της κατάστασης. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 19

«19. Εξεύρομεν δε ότι όσα λέγει ο νόμος λαλεί προς τους υπό τον νόμον, διά να εμφραχθή παν στόμα και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός διά του νόμου του ο οποίος διέπεται από σοφία, από αγάπη κ.λ.π. θέλει να βάλει τον άνθρωπο στο αγιαστήριο. Κατόπιν να οδηγήσει αυτόν διά μέσου του στην θέωση. Ο νόμος του Θεού είναι αγαθός και δεν μπορούμε εμείς να προτείνουμε ή να επιδιώξουμε νέους τρόπους, οι οποίοι είναι παράγωγα της αμαρτίας και χωρίζουν τους ανθρώπους, δημιουργώντας τους μία κατάσταση όπου θα ευδοκιμεί η αμαρτία αιώνια και μέσω αυτής οι αντιφρονούντες άνθρωποι θα εκμεταλλεύονται τους συνανθρώπους τους, θέλοντας να υποχειριάσουν τον φυσικό κόσμο αλλά και την λογική Δημιουργία του Θεού (τον άνθρωπο). Η αλαζονεία, ο εγωισμός, η πονηρία, η αμαρτία ξεκίνησε από τους πρωτόπλαστους οι οποίοι ήθελαν να επιδιώξουν το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση όχι μέσα από την αναγέννηση, τον νόμο του Θεού και την υπακοή αλλά μέσα από τον εωσφορικό εγωισμό, σε σημείο μάλιστα να θέλουν να γίνουν θεοί με στόχο να επιβληθούν και να εξουσιάσουν τον Πατέρα Θεό και Δημιουργό. Η αμαρτία μεταδόθηκε στην συνέχεια διά της τεκνογονίας εις όλους τους ανθρώπους της γης. Έτσι η ανυπακοή του ανθρώπου ως προς τον Θεό υφίσταται αιώνες. Δεν μπορεί αδέλφια μου ο Θεός επειδή πολλοί σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο να επιτρέψει να καταργηθεί η αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Να επιτρέψει να καταργηθεί ο νόμος του, ο οποίος διέπεται από καρπούς, χαρίσματα, σημεία και πληθώρα ουρανόδρομων πνευματικών στοιχείων όπου καθιστούν την ζωή αληθινή, αιώνια, άφθαρτη. Μάλλον ο Θεός θα καταργήσει αυτούς που επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Με ποιον τρόπο θα το κάνει; Παραχωρώντας την συνεχόμενη και αυξανόμενη αμαρτία στην ζωή τους, η οποία θα τους οδηγήσει στον θάνατο. Και αυτό διότι οι ίδιοι οι άνθρωποι μέσα από την ελεύθερη βούλησή τους, παρά τις απ’ αιώνων συμβουλές του Θεού έχουν επιλέξει την αμαρτία. Μάλιστα η ανθρωπότητα μεταξύ Χριστού και Βαραββά επέλεξε και επιλέγει αιώνες τώρα τον Βαραββά να βασιλεύει. Γνωρίζουμε ότι, η αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον και όχι ο Θεός που πολλοί ρίχνουν ευθύνες σ’ αυτόν. Ας γνωρίζουμε επίσης πως ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον. Πιστεύω ότι ήρθε ο χρόνος ώστε το ανθρώπινο γένος να συλλάβει το κακό που δημιουργεί η αμαρτία, ο λάθος τρόπος σκέψης, οι λάθος επιδιώξεις και να γίνει ανατροπή η οποία θα φέρει την αναμαρτησία. Με την οποία αναμαρτησία αυξάνεται η ζωή, η αιώνια ζωή αυτή που καταργεί τον φυσικό θάνατο. Συμβουλεύω να μελετούμε τον Λόγο του Θεού μέρα και νύχτα ώστε να εισέλθουμε στην σοφία του Πατέρα. Από εκεί και πέρα θα δοθούν όλες οι εξηγήσεις και η ζωή θα βασιλέψει παντού, ώστε η χαρά μας να είναι διά Πνεύματος Αγίου και όχι διά της ανυπακοής στο θέλημα του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΣ 20

«20. διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού· επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας».                   

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο νόμος του Θεού είναι ανεφάρμοστος και οι πάντες τον έχουν παραβεί. Ο Θεός δεν καταργεί τον νόμο αλλά διά της παρουσίας και της θυσίας του Χριστού, δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο να χρησιμοποιήσει το έλεος του και να βρει χρόνο να εντρυφήσει συνειδητά πλέον στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Κατόπιν να του γίνει συνήθεια ο νόμος του Θεού. Μόνο με το έλεος του Θεού και την σοφία του δύναται ο άνθρωπος να ολοκληρωθεί πνευματικά και να φτάνει στην ωριμότητα. Ο νόμος δόθηκε υπό του Θεού ώστε ο άνθρωπος να τον παραβεί. Έτσι ο άνθρωπος μέσω αυτής της παράβασης γνώρισε την αμαρτία, η οποία αμαρτία δημιουργεί την φθορά και τον θάνατο. Ο Θεός χρησιμοποίησε ένα σχέδιο μέσω του οποίου ο άνθρωπος να γνωρίσει το καλό και το κακό. Τελευταία να γνωρίσει τις επιπτώσεις που επιφέρει το καλό και το κακό, ούτως ώστε μέσα από την ελεύθερη βούλησή του και μέσα από τις ίδιες του τις εμπειρίες να επιλέξει καλό ή κακό. Είναι πολλοί οι οποίοι απέχουν ουσιαστικά από τον νόμο του Θεού και έχουν δημιουργήσει έναν νέο τρόπο σχέσης με τον Θεό, αυτόν που τους βολεύει. Είναι τα εντάλματα των ανθρώπων, τα οποία τις περισσότερες φορές αυξάνουν την ασοφία και την μωρία των ανθρώπων στην καθημερινότητα τους, διότι επέρχεται η αμαρτία μέσα από τα πάθη που δημιουργούν αυτά τα εντάλματα. Ας δούμε τι εννοούμε όταν λέμε «εντάλματα ανθρώπων». Π.χ. Όταν ο Κύριος νήστεψε σαράντα ημέρες, ήθελε να αποδείξει ότι ο άνθρωπος ουκ επ άρτω μόνω ζήσεται αλλ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού. Οι άνθρωποι σήμερα νηστεύουν και τρώνε νηστίσιμα φαγητά. Με αυτόν τον τρόπο οι μηχανισμοί της ζωής λειτουργούν από τα βρώματα και έτσι η νηστεία αυτή δεν έχει νόημα. Ο Χριστός ήθελε να αποδείξει ότι ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να εξουσιάζεται από τίποτα, ούτε και από το φαγητό το οποίο όλοι έχουμε τόση μεγάλη ανάγκη σήμερα. Ο Κύριος ήθελε να αποδείξει ότι διά Πνεύματος Αγίου η ζωή αυξάνει κατά Θεό. ’λλωστε από όντινα νικάταί τις, τούτου και δούλος γίνεται. Αν θεωρούμε ότι για να ζήσουμε έχουμε ανάγκη το σύστημα του κόσμου, το οποίο στηρίζεται στο υλικό στοιχείο, να γνωρίζουμε ότι απέχουμε πολύ από τον Θεό. ’λλο παράδειγμα είναι ότι όλοι πηγαίνουν στην εκκλησία, παρακολουθούν την θεία λειτουργία, κάνουν τον σταυρό τους κ.λ.π. όμως ουδείς δεν εφαρμόζει το πορευθέντες ανά τα έθνη. Ακόμα ουδείς δεν θυσιάζει το υλικό στοιχείο για να παρουσιάσει αγάπη. Ο Κύριος τόνισε, να αγαπάς τον πλησίον σου ως εαυτόν. Εμείς έχοντας το όνομα Χριστιανός διαπληκτιζόμαστε καθημερινά με τους πάντες. Ο Κύριος ζήτησε να αγαπάμε τους εχθρούς, να ευλογούμε όσους μας καταρώνται, να προσευχόμαστε για όσους μας κατηγορούν κ.λ.π. Αν δεν εφαρμόσουμε τα λόγια του Κυρίου μας, δεν πρόκειται τίποτα να μας ωφελήσει. Καλύπτουμε την συνείδησή μας με ό,τι μας βολεύει. Είναι πολλά τα εντάλματα των ανθρώπων. Χρειάζεται προσοχή, διότι με αυτόν τον τρόπο το μόνο που κάνουμε είναι να στρουθοκαμηλίζουμε. Το θέλημα του Θεού δεν πρόκειται να λάβει χώρα στην ζωή μας αν δεν αναγεννηθούμε. Εύχομαι να καταλάβουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού και να το εντάξουμε οπωσδήποτε στην ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 21 – 26

«21. Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών,

22. δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά·

23. επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού,

24. δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού,

25. τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων διά της μακροθυμίας του Θεού,

26. προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η δικαιοσύνη του Θεού είναι το μέγα έλεος. Η δικαιοσύνη του Θεού πάντα προσφέρει και μας δίνει συνέχεια την ευκαιρία να εκπληρώσουμε την αποστολή μας. Η δικαιοσύνη των ανθρώπων προς τον Θεό είναι η ζώσα πίστη, η οποία αυξάνει τα έργα του Θεού. Χρειάζεται προσπάθεια να εννοήσουμε, να καταλάβουμε τον τρόπο που δικαιώνεται ο άνθρωπος ενώπιον του Θεού. Δεν είναι δύσκολο. Είναι εύκολο. Λίγη σοβαρότητα απαιτείται να δείξουμε ώστε να αντιληφθούμε τον ρόλο της παρουσίας του Θεού στην ζωή μας, να αντιληφθούμε τον νόμο του Θεού, την αξία της ζώσης πίστεως, την αξία της συνεχόμενης ενασχόλησης πάνω στο θέλημα του Θεού και τελευταία την αξία της άφθαρτης, αιώνιας ζωής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 27 – 28

«27. Που λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί, αλλά διά του νόμου της πίστεως.

28. Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως χωρίς των έργων του νόμου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Φανταστείτε έναν άνθρωπο να τηρεί τον νόμο και να καυχάται γι’ αυτό και στο τέλος να απολεστεί. Και έναν άλλον να καυχάται ότι δεν εφαρμόζει το θέλημα του Θεού και να σωθεί διά της πίστεως. Η πίστη στον Θεό μας δικαιώνει έναντι του νόμου του Θεού, ο οποίος έχει την εξουσία να μας οδηγήσει στον θάνατο. Τώρα, ο θάνατος καταργείται διά της ζώσης πίστεως στον Χριστό. Ο Κύριος τόνισε: Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Η πίστη αυξάνει πάνω στον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού, πάνω στην δραστηριότητα της εξάπλωσης, πάνω στις αντιξοότητες. Χρειάζεται να έχουμε έργα πίστεως, τα οποία διέπονται από καρπούς του Αγίου Πνεύματος διότι ο Λόγος του Θεού σε άλλο σημείο αναφέρει: Δείξόν μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου. Τα έργα του νόμου, η τήρηση του νόμου του Θεού στην ζωή μας, μας διαμορφώνουν χαρακτήρα Χριστού. Τα έργα πρέπει να γίνονται για να συνηθίσουμε τον νέο τρόπο ζωής, διότι αυτός που ζούμε σήμερα είναι εξωγραφικός και επικίνδυνος για εμάς και τους γύρω μας. Αμήν.

ΚΕΦ. Γ΄ΣΤΙΧΟΙ 29 – 31

«29. Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι, και των εθνών,

30. επειδή εις είναι ο Θεός όστις θέλει δικαιώσει την περιτομήν εκ πίστεως και την ακροβυστίαν διά της πίστεως.

31. Νόμον λοιπόν καταργούμεν διά της πίστεως; μη γένοιτο, αλλά νόμον συνιστώμεν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 29^ος: Όσοι δημιουργούν Θεό στα μέτρα τους βρίσκονται σε πλάνη. Ο Θεός είναι όλων των λογικών όντων που αναπτύσσουν τις ιδιότητές του ανεξαρτήτου έθνους, θρησκείας, γλώσσας. Ο Θεός χώρισε τους ανθρώπους σε έθνη, λαούς, θρησκείες ώστε να φανεί η αγάπη. Όσοι έχουν αγάπη, δεν έχουν ταμπέλες αλλά σοφία Θεού. Τις ταμπέλες τις έβαλαν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν την χειραγώγηση των ανθρώπων με στόχο και σκοπό να τους εξουσιάζουν. Ο Θεός έδωσε εις έκαστο έθνος ή άνθρωπο ιδιάζουσα μορφή σοφίας και ιδιότητας ίνα χρείαν πάντες αλλήλους έχουσιν. ’ρα, ο Θεός δέχεται τους πάντες, εμείς πότε; Εύχομαι να συλλάβουμε την άπειρη σοφία του και να αναπτυχθούμε πάνω σε αυτή, ώστε ο κόσμος μας να πάρει νέα μορφή, μορφή Θεού.

Στίχος 30^ος: Όπως η πίστη δικαιώνει εμάς, έτσι και ο Θεός δικαιώνει αυτόν που επιθυμεί. Αφού η βασιλεία είναι του Θεού, αυτός ξέρει να δέχεται σε αυτήν περιτετμημένους και απερίτμητους, δίκαιους και αμαρτωλούς. Εμείς λοιπόν ας κοιτάξουμε την δουλειά μας, την αποστολή μας και ας μάθουμε να μην μπαίνουμε σε ξένα χωράφια με την κρίση και τον εωσφορικό εγωισμό, τον οποίον αναπτύσσει ο φανατισμός που διακατέχει τις θρησκείες. Οι οποίες θρησκείες κάνουν τον Θεό προσωπικό, ατομικό. Τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, η άγνοια και η ημιμάθεια που μας διακατέχει, μας οδηγούν στην απώλεια διά της κρίσεως. Προσοχή!

Στίχος 31^ος: Η Φωνή Θεού ούτε τον νόμο του Θεού καταργεί ούτε την ζώσα πίστη. Και τα δύο χρειάζεται να τα εργαστούμε με σκοπό να αναγεννηθούμε, να καλλιεργηθούμε και να μεταλλαχτούμε σε έναν νέο κατά Θεό άνθρωπο, ο οποίος θα διέπεται από τον νόμο και τις αρχές του Θεού. Ο οποίος νόμος διακατέχεται από την σοφία του Θεού και από την ζώσα πίστη, που όταν υφίσταται στην ζωή μας δυνάμεθα μέσω αυτής να κάνουμε θαύματα μεγάλα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 3

«1. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί ότι απήλαυσεν Αβραάμ ο πατήρ ημών κατά σάρκα;

2. Διότι εάν ο Αβραάμ εδικαιώθη εκ των έργων, έχει καύχημα, αλλ' ουχί ενώπιον του Θεού.

3. Επειδή τι λέγει η γραφή; Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί αδελφοί αρκετές φορές με ρωτάνε, τι θα μας δικαιώσει στον Θεό; Η πίστη, η χάρη ή τα έργα; Θέλω να προσέξετε την απάντηση. Πρώτον, ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης ισχύει μέχρι σήμερα, δεν έχει αλλάξει. Ερχόμενος ο Χριστός τόνισε, Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω. Με τον τρόπο όμως που ειπώθηκε ο νόμος από τον Θεό διά μέσω του Μωϋσέως στην Παλαιά Οικονομία ήταν ανεφάρμοστος, διότι έλεγε ο ποιήσας ταύτα ζήσεται καθώς ο πταίσας εν ενί γέγονεν πάντων ένοχος. Κανείς με αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορούσε να τον εφαρμόσει. Η παρουσία του Χριστού, το αποστολικό του έργο με αποκορύφωμα όλων την σταυρική του θυσία, έγιναν αιτία να δωρίσει ο Θεός Πατέρας στον πεσόντα άνθρωπο το μέγα έλεος, την χάρη. Δηλαδή, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι όλοι εμείς ξεκινάμε με την πίστη στον Θεό. Αυτή η πίστη μας δικαιώνει σε κάθε μας πτώση, ώστε δι’ αυτής να συνεχίζουμε την πνευματική μας προσπάθεια. Η πνευματική προσπάθεια δημιουργεί τα έργα αγάπης, τα οποία διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας. Κατόπιν το έλεος του Χριστού που απορρέει από την θυσία του, μας δίνει χρόνο να συνεχίσουμε να εντρυφούμε πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου. Ο χρόνος μας οδηγεί στην αφιέρωση. Η αφιέρωση μας καθιστά τον νόμο του Θεού συνήθεια στην ζωή μας. Έτσι, το θέλημα του Θεού λαμβάνει χώρα στην καθημερινότητα μας.

Συμπέρασμα: Ο άνθρωπος με την χάρη, με το μέγα έλεος, με την ζώσα πίστη μπορεί σε μεγάλο ή μικρό χρονικό διάστημα, ανάλογα την ευρύτητα και ευστροφία του εγκεφάλου του, να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού. Όλα όσα στοιχεία δώρισε ο Θεός σε εμάς, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από εμάς ώστε να φτάσουμε στο σημείο ο νόμος του Θεού να λειτουργήσει μέσα μας. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος από αυτόν που φανέρωσε ο Χριστός με την παρουσία του και το ανθρωποσωτήριο έργο του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Στον 3^ο στίχο αναφέρεται ότι,επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην. Ο Αβραάμ δεν είχε γνωρίσει τον Χριστό, τα έργα όμως που του αύξησαν την πίστη, η οποία πίστη τον δικαίωσε ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ήταν το ότι υπάκουσε κατά πάντα στην εντολή του Θεού. Η οποία εντολή είχε ως εξής: Ο δε Κύριος είπε προς τον Αβραάμ, Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου, εις την γην την οποίαν θέλω σοι δείξει· και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω σε ευλογήσει και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν· Και αργότερα από ένα όνειρο που είδε, πίστεψε ότι ο Θεός ήθελε την θυσία του Ισαάκ και υπάκουσε σε αυτό και πήρε τον Ισαάκ, τον έβγαλε στο βουνό και μόλις ήταν έτοιμος να τον θυσιάσει άγγελος Κυρίου τον σταμάτησε. Εάν και εμείς έχουμε θυσία στα έργα μας, η πίστη αυτή θα μας εξασφαλίσει τον επίγειο και τον ουράνιο κόσμο με όλα τα άφθαρτα στοιχεία. Αυτά τα διά της πίστεως έργα του, τον κατέστησαν τον Αβραάμ πατέρα όλων των εθνών. Είναι μοναδική η περίπτωση να σωθεί και να δικαιωθεί ένας άνθρωπος χωρίς Χριστό και μάλιστα ολόκληρη η γενιά του.

Τα παιδιά της Φωνής Θεού καλούνται άνωθεν να εργαστούν πνευματικά χρησιμοποιώντας το μέγα έλεος και την ζώσα πίστη, η οποία αυξάνει με τα έργα θυσίας, ώστε να εφαρμόσουν τον νόμο του Θεού ο οποίος νόμος θα τους εξασφαλίσει την σωτηρία ψυχής και σώματος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

                                                        

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 4 – 5

«4. Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ' ως χρέος·

5. εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 4^ος: Σήμερα όλοι οι άνθρωποι ζουν χωρίς να εργάζονται τα του Θεού και όμως ζουν. Αυτό σημαίνει ότι η χάρις του Θεού τους δίνει ζωή, την οποίαν δεν δικαιούνται λόγω της αμαρτίας. Η χάρις κρατάει πολλά χρόνια, κάποια στιγμή όμως φεύγει. Όσοι εργάζονται στο να αναπτύξουν και να κάνουν το θέλημα του Θεού, αυτοί δεν ζουν πλέον με την χάρη αλλά ως χρέος του Θεού να τους δικαιώσει με την αιώνια, άφθαρτη ζωή.

Στίχος 5^ος: Αν κάποιος δεν εργάζεται λόγω της άγνοιας που διέπει σήμερα τον πιστεύσαντα κόσμο, πιστεύει όμως στον Θεό, αυτή η πίστη του θα τον οδηγήσει στον θάνατο, όμως, κατά την ανάσταση θα δικαιωθεί.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 6 – 8

«6. καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην, χωρίς έργων·

7. Μακάριοι εκείνοι, των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι·

8. μακάριος ο άνθρωπος, εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχοι 6^ος, 7^ος: Ο μακαρισμός αυτός ανήκει σε εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι ζουν την μετά Χριστόν εποχή, πίστεψαν στον Χριστό και τηρούν τους τύπους του χριστιανικού δόγματος που ανήκουν. Επειδή η αγάπη του Θεού είναι άπειρη και σώζει τον άνθρωπο ποικιλοτρόπως, εμείς ας μην μετέχουμε στην ζωή κανενός ανθρώπου αρνητικά πόσο μάλλον και να τον κρίνουμε. Ας ενθυμηθούμε τον ληστή πάνω στον σταυρό, ο οποίος ζήτησε το έλεος του Θεού και αμέσως το έλαβε.

Στίχος 8^ος: Εδώ είναι μία ειδική περίπτωση και σε αυτή ανήκουν οι άνθρωποι εκείνοι που λόγω των πνευματικών έργων της πίστεως, τα οποία διέπρατταν στην καθημερινότητά τους για την δόξα του Θεού, ανήκοντες στην Παλαιά Διαθήκη όπως Αβραάμ, Μωϋσής, Ενώχ, Ηλίας, Δαβίδ κ.λ.π. ή στην Καινή Διαθήκη όπως απόστολοι και άγιοι, έλαβαν την σωτηρία ακολουθώντας τον Χριστό, μορφώνοντας τον καθημερινό τρόπο ζωής τους διά της νουθεσίας του. Εύχομαι να ανήκουμε όλοι στην εύνοια του Θεού, ώστε οι αμαρτίες μας μέχρι να φτάσουμε στον αγιασμό να μην λογίζονται. Γι’ αυτό χρειάζονται δύο στοιχεία. Αυτά είναι η χρηστότητα και όχι η αυστηρότητα και η ζώσα πίστη. Αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 9 – 10

«9. Ούτος λοιπόν ο μακαρισμός γίνεται διά τους περιτετμημένους ή και διά τους απεριτμήτους; διότι λέγομεν ότι η πίστις ελογίσθη εις τον Αβραάμ εις δικαιοσύνην.

10. Πως λοιπόν ελογίσθη; ότε ήτο εν περιτομή ή εν ακροβυστία; Ουχί εν περιτομή αλλ' εν ακροβυστία·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η ζώσα πίστη διαμορφώνει το μέλλον κάθε ανθρώπου είτε είναι εν περιτομή (χριστιανός), είτε εν ακροβυστία (εθνικός). Για τον Θεό δεν υφίσταται τρόπος ιδιαίτερος. Ο Θεός ευλογεί ανάλογα την καθαρότητα, την αναγέννηση, την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου πάνω στον νόμο του Θεού, τις δέκα εντολές, τους καρπούς, τα χαρίσματα και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος. Μακάρι να το καταλάβουν όλοι όσοι διέπονται από φανατισμό, νομίζοντας πως η δική τους και μόνο η δική τους θρησκεία σώζει.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 11

«11. και έλαβε το σημείον της περιτομής, σφραγίδα της δικαιοσύνης της εκ πίστεως της εν τη ακροβυστία, διά να ήναι αυτός πατήρ πάντων των πιστευόντων ενώ υπάρχουσιν εν τη ακροβυστία, διά να λογισθή και εις αυτούς η δικαιοσύνη».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η περιτομή εδόθη υπό του Θεού στους Εβραίους για να αυξηθεί η πίστη τους στην συμμετοχή της δόξης του Θεού. Ο Αβραάμ έλαβε την περιτομή υπό του Θεού ως σφραγίδα δικαίωσις. Η περιτομή σώζει τον άνθρωπο διά της πίστεως κατά την ημέρα της αναστάσεως. Και εμείς βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί στο όνομα του Χριστού. Η βάπτισή μας αυτή μας δικαιώνει την ημέρα της κρίσεως. Όμως, να γνωρίζουμε ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή, γι’ αυτό χρειάζεται η αναγέννηση. Αυτή μας εξασφαλίζει το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Ακόμη να γνωρίζουμε ότι η ζώσα πίστη η οποία αυξάνει με τα έργα αγάπης, δύναται να μας καταργήσει τον φυσικό θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 12

«12. και πατήρ της περιτομής, ουχί μόνον εις τους περιτετμημένους, αλλά και εις τους περιπατούντας εις τα ίχνη της πίστεως του πατρός ημών Αβραάμ της εν τη ακροβυστία».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πατέρας όλων των εθνών περιτετμημένων και απερίτμητων είναι ο Αβραάμ και όλοι σώζονται διά των δικών του πνευματικών έργων, με βάση όλων την υπακοή στον Θεό. Τα έργα του ήταν, πρώτον υπάκουσε στον Θεό και εξήλθε εκ της συγγενείας του και δεύτερον με το όνειρο που είδε προέβη στην ενέργεια να θυσιάσει τον μονάκριβο υιό του. Αυτά τα έργα τον έκαναν φίλο του Θεού, ώστε σήμερα να βλέπουμε πως όλοι σχεδόν οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο (Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι), στηρίζουν την πίστη τους σε αυτόν τον Αβραάμ. Τον έχουν πατέρα και είναι ο μόνος που ενώνει όλους σχεδόν τους ανθρώπους και στο μέλλον όλους τους ανθρώπους του πλανήτη. Τους πάντες θα ενώσει και ο λόγος διότι είναι ευλογία υπό του Θεού. Αν και σε περασμένη ηλικία αυτός και η γυναίκα του η Σάρα, η οποία ήτο στείρα, εγέννησαν τον Ισαάκ, ο οποίος μετέπειτα εγέννησε όλες τις γενιές μέχρι του Ιησού που όλοι εμείς σήμερα πιστεύουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 13

«13. Επειδή η επαγγελία προς τον Αβραάμ ή προς το σπέρμα αυτού, ότι έμελλε να ήναι κληρονόμος του κόσμου, δεν έγεινε διά του νόμου, αλλά διά της δικαιοσύνης της εκ πίστεως».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα έργα της πίστεως τον δικαίωσαν ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Ο Αβραάμ δεν γνώριζε τον νόμο του Θεού, ο οποίος εδόθη πολύ μετέπειτα στον Μωϋσή. Έτσι τα έργα της πίστης του, του χάρισαν την επαγγελία ότι θα είναι κληρονόμος του κόσμου. Η επαγγελία αυτή εκπληρώνεται μέχρι σήμερα, δεν έλαβε όμως τέλος. Αναμένονται και τα έθνη εκείνα που δεν πιστεύουν στον Αβραάμ και στο σπέρμα αυτού που είναι ο Ισαάκ και μετέπειτα διά της γενεαλογίας καταλήξαμε στον Χριστό. Παραμένουν ακόμη στα είδωλα μερικά έθνη, είναι όμως θέμα χρόνου να εκπληρωθεί η επαγγελία αυτή σε όλον τον κόσμο. Ο Θεός ό,τι υπόσχεται δύναται και να το πραγματοποιήσει.

Η Φωνή Θεού διεξάγει αγώνες ώστε οι άνθρωποι να γνωρίσουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας και να γίνουν οι πάντες μία ποίμνη με ένα ποιμένα τον Χριστό και ό,τι συνεπάγεται προ της γέννησής του ή μετέπειτα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 14

«14. Διότι εάν ήναι κληρονόμοι οι εκ του νόμου, η πίστις εματαιώθη και κατηργήθη η επαγγελία·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο νόμος χρειάζεται για να γνωρίσει ο άνθρωπος το καλό και το κακό. Διά του νόμου εννοεί την παράβαση. Με έναν συνεχή αγώνα αφιέρωσης δύναται να τον εφαρμόσει, ώστε αυτός να τον εξελίξει σε κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού και συμμέτοχο της δόξης αυτού του Θεού.

Όποιος δεν μπορεί να εφαρμόσει τον νόμο, διότι δεν γνωρίζει τον τρόπο, σώζεται διά της πίστεως στον Χριστό. Ο τρόπος, Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται.

Ο νόμος και η πίστη δημιουργούν νέα βάση στον άνθρωπο του Θεού, ο οποίος αναπτύσσεται σε γονιδιακό επίπεδο και το DNA του πάλλεται κατά Θεό σε σημείο να παραμένει ο άνθρωπος αυτός άφθαρτος, συμμετέχοντας με τα στοιχεία αυτά στα μεγαλεία και στην δόξα του Θεού. Και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Εμείς το πιστεύουμε και το εργαζόμαστε, ώστε ο νόμος να μας γίνει συνήθεια και η ζώσα πίστη να φρουρεί την ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. επειδή ο νόμος επιφέρει οργήν· διότι όπου δεν υπάρχει νόμος, ουδέ παράβασις υπάρχει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο νόμος του Θεού δόθηκε για να φανερωθεί η αμαρτία, η οποία προ του νόμου κρυβόταν και οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να την εννοήσουν. Δεν μπορούσαν να εννοήσουν το σωστό και το λάθος. Όλα όσα συνέβαιναν στην ζωή τους, τα δέχονταν σαν φυσική συνέπεια με τραγικά αποτελέσματα σε προσωπικό ή γενικό επίπεδο. Η άγνοια και η ημιμάθεια τους καταδίκαζε. Ο νόμος του Θεού αδέλφια μου είναι σωτήριος, είναι άγιος, είναι η πηγή της παρούσης και της μελλούσης ζωής κάθε λογικού όντος. Ο Θεός έθεσε τον νόμο του ώστε οι άνθρωποι όταν εννοήσουν την σημασία του, να διεξάγουν αγώνες για να τον εντάξουν στην ζωή τους. Σήμερα στον κόσμο υπάρχουν δισεκατομμύρια βιβλία τα οποία προξενούν το ενδιαφέρον των ανθρώπων για να τα μελετήσουν. Ο λόγος που υπάρχουν όλα αυτά τα βιβλία είναι διότι αποστάτησαν οι άνθρωποι από τον νόμο του Θεού και όλη αυτή η σοφία που υπάρχει σήμερα στον κόσμο θα τους οδηγήσει και θα τον καταλήξει πάλι στην σοφία του Θεού. Η οποία σοφία του Θεού εμφανίστηκε στο πρόσωπο του Χριστού και περιγράφεται υπό των Αποστόλων ως εξής, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Όταν αυτά εννοηθούν τότε οι άνθρωποι θα γνωρίσουν την αλήθεια, την μοναδική αλήθεια η οποία βρίσκεται στον νόμο του Θεού, την Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή είναι το τελευταίο βιβλίο το οποίο θα μελετηθεί από τους ανθρώπους και ο λόγος διότι σήμερα δεν έφτασαν στο πνευματικό εκείνο επίπεδο για να αντιληφθούν την σοφία της. Όταν φτάσουν στο σημείο να εννοήσουν τον νόμο του Θεού και την σοφία αυτού, αυτός ο νόμος θα μεταβληθεί υπό των ανθρώπων του Θεού σε παγκόσμιο σύνταγμα όπου τα μέλη του νέου κόσμου θα φτάσουν στην θέωση και θα επανέλθουν στην αιώνια, άφθαρτη ζωή. Ο νόμος του Θεού είναι να αγαπήσουν οι άνθρωποι Κύριον τον Θεόν τους εξ όλης της καρδίας τους και εξ όλης της ψυχής τους και εξ όλης της διανοίας τους και εξ όλης της ισχύος τους και τον πλησίον τους ως εαυτόν.

Η Φωνή Θεού έχει αποστολή να βάλει το Ευαγγέλιο του Θεού στα χέρια όλων των ανθρώπων και των λαών της γης με το πνεύμα που ο Θεός της έδωσε και την ικανότητα να επεξεργάζεται αυτόν τον Λόγο του Θεού, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Το Ευαγγέλιο αυτό είναι μοναδικό, διότι καταργεί τον φυσικό θάνατο και ιδρύει την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, ώστε η σοφία του κόσμου η οποία για μένα είναι σχόλια, να αντικατασταθεί από την μόνη αλήθεια, την αποκεκρυμμένη αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού. Ο Τιμόθεος αναφέρει για τον Λόγο του Θεού τα εξής: Φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του Ευαγγελίου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«16. Διά τούτο εκ πίστεως η κληρονομία, διά να ήναι κατά χάριν, ώστε η επαγγελία να ήναι βεβαία εις άπαν το σπέρμα, ουχί μόνον το εκ του νόμου, αλλά και το εκ της πίστεως του Αβραάμ, όστις είναι πατήρ πάντων ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η επαγγελία εδώ δίνεται στον Αβραάμ διά της πίστεως. Εμείς σήμερα βλέπουμε ότι ο Αβραάμ ενώνει πολλά έθνη και σε λίγο χρονικό διάστημα θα ενώνει όλα τα έθνη του πλανήτη μας. Υπάρχουν και άλλες επαγγελίες οι οποίες ανήκουν στην μετά Χριστόν εποχή. Για να εκπληρωθούν οι επαγγελίες αυτές χρειάζεται πίστη, η οποία να είναι ζώσα. Αυτή η πίστη αυξάνει με πολυχρόνια πνευματική προσπάθεια αλλά απαραίτητα και με την παρουσία του Θεού στην ζωή του ανθρώπου που αγωνίζεται να λάβουν χώρα οι επαγγελίες κατά των ημερών του. Η παρουσία του Θεού εξασφαλίζει στον άνθρωπο του Θεού ζώσα πίστη. Οι επαγγελίες μετέπειτα γίνονται φανερές στην ζωή του ανθρώπου αυτού και στην ζωή του λαού του Θεού. Οι επαγγελίες που απομένουν ώστε ο Θεός να έρθει στη γη είναι: Πρώτον, να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας, αυτό είναι που κηρύττεται σήμερα υπό της Φωνής Θεού. Δεύτερον, να καταργηθεί η αμαρτία πρώτα μέσα από τον άνθρωπο και έπειτα και από γύρω του. Ο τρόπος κατάργησης είναι διά της πίστεως και διά της αφιέρωσης πάνω στον νόμο του Θεού, με φυσική συνέπεια να γίνει συνήθεια ο νέος τρόπος ζωής. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται εμπεριστατωμένη πνευματική εργασία νυχθημερόν πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου. Τρίτον, αφού λάβει χώρα η ατομική κρίση, κατόπιν διά της εξάπλωσης θα λάβει χώρα και η γενική κρίση. Όλα αυτά σήμερα ξεκίνησαν να συντελούνται. Όποιος έχει ωτίον, ας ακούσει τι λέγει το πνεύμα προς την εκκλησία. Η ατομική και η γενική κρίση θα καταργήσει την αμαρτία από όλο τον λαό του Θεού διά του νόμου του Θεού, κρίνε ζώντας και νεκρούς. Τέταρτον, όταν καταργηθεί η αμαρτία ιδρύεται η βασιλεία του Θεού. Στην συνέχεια αυτόματα καταργείται ο φυσικός θάνατος από τα σώματα ημών, διότι τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Πέμπτον, ο λαός του Θεού με προσευχή και με φωνή αρχαγγέλου, διά του Παρακλήτου (εκείνος) ιδρυτή της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας, θα φέρουν τον Χριστό στην γη. Ο Χριστός φανέρωσε:Συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω, εάν γαρ εγώ μη απέλθω ο παράκλητος ουκ ελεύσεται και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως,δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Όλοι μαζί οι άνθρωποι του Θεού θα καλέσουν τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Μόνο με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται και λαμβάνει χώρα η δευτέρα έλευση του Χριστού. Και από εκεί και έπειτα διά της παρουσίας του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, λαμβάνει χώρα η ανάσταση όλων των εν Κυρίω κοιμηθέντων. Υπάρχουν και άλλες επαγγελίες, αλλά αυτές θα λάβουν χώρα αφού λαός και Θεός θα είναι στην κατάπαυση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 19 – 22

«19. και μη ασθενήσας κατά την πίστιν δεν εσυλλογίσθη το σώμα αυτού ότι ήτο ήδη νενεκρωμένον, εκατονταετής περίπου ων και την νέκρωσιν της μήτρας της Σάρρας·

20. ουδέ εδίστασεν εις την επαγγελίαν του Θεού διά της απιστίας, αλλ' ενεδυναμώθη εις την πίστιν, δοξάσας τον Θεόν,

21. και πεποιθώς ότι εκείνο, το οποίον υπεσχέθη, είναι δυνατός και να εκτελέση.

22. Διά τούτο και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός σήμερα μιλάει σε όλους εμάς διά Πνεύματος Αγίου. Θα πρέπει διά της πίστεως σε αυτόν τον Θεό να μην απιστούμε και να πράττουμε όπως έπραξε ο Αβραάμ έναντι του Θεού. Αν και ήταν περασμένης ηλικίας, ενδυναμώθηκε και εγέννησε υιό. Έτσι και εμείς, οποιαδήποτε και αν είναι η ηλικία μας ας μην απιστούμε στο κάλεσμα το οποίο λάβαμε διά Πνεύματος Αγίου, ούτε να διστάζουμε στις αποκαλύψεις που ο Θεός δίνει διά Πνεύματος Αγίου στην Φωνή Θεού και στα τέκνα αυτής. Υπάρχουν πολλές σειρήνες που θέλουν να μας βγάλουν από τις επιδιώξεις μας, εμείς όμως να κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες αυτές και στα εντάλματα των ανθρώπων και με όλη μας την δύναμη να επιδιώκουμε τα γεγραμμένα, ώστε να λάβουν χώρα στην ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΙ 23 – 24

«23. Δεν εγράφη δε δι' αυτόν μόνον, ότι ελογίσθη εις αυτόν,

24. αλλά και δι' ημάς, εις τους οποίους μέλλει να λογισθή, τους πιστεύοντας εις τον αναστήσαντα εκ νεκρών Ιησούν τον Κύριον ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι επαγγελίες και ο Λόγος του Θεού δεν είναι μόνο για την προ

Χριστού εποχή, αλλά και για την μετά Χριστού εποχή στην οποίαν ανήκουμε όλοι εμείς. Εκείνο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε στις αρχές του Ευαγγελίου. Οι επαγγελίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι διαφορετικές από αυτές που καλούμαστε εμείς σήμερα να πιστέψουμε και να εκπληρώσουμε διά Πνεύματος Αγίου. Σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά ποιο είναι το θέλημα του Θεού και με την δύναμη την δική του θα τείνουμε με όλη μας την δύναμη στις επιδιώξεις που μας καλεί να αναπτύξουμε. Χρειάζεται καλή προαίρεση και το βασικότερο να είμαστε ενωμένοι μία καρδιά, μία ψυχή, ένα φρόνημα ώστε να εξαλείψουμε την αμαρτία που επιβουλεύεται την ζωή μας και να επιδιώξουμε τον αγιασμό. Αμήν.

ΚΕΦ. Δ΄ΣΤΙΧΟΣ 25

«25. όστις παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Χριστός μας χάρισε διά της σταυρικής του θυσίας το μέγα έλεος. Εκείνο που χρειάζεται από εμάς είναι να διεξάγουμε αγώνες, ώστε να φτάσουμε σε εκείνη την πίστη που ζωοποιεί το πνεύμα και το σώμα μας. Αφού το έλεος του Θεού μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας, δυνάμεθα να το πετύχουμε. Ο Κύριος τόνισε, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Και, εάν τις τον λόγον τον εμόν τηρήση θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα. Εάν πιστέψουμε στην αποστολή του Χριστού, τότε η πίστη μας σε αυτόν θα είναι σφραγίδα δικαίωσης από τον Θεό σε εμάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.                  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 1 – 2

«1. Δικαιωθέντες λοιπόν εκ πίστεως, έχομεν ειρήνην προς τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

2. διά του οποίου ελάβομεν και την είσοδον διά της πίστεως εις την χάριν ταύτην, εις την οποίαν ιστάμεθα και καυχώμεθα εις την ελπίδα της δόξης του Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 1^ος: Η πίστη στον Θεό μας δικαιώνει όταν τα έργα μας διέπονται από σοφία Θεού και τα λόγια μας είναι ηρτυμένα με πνευματικό άλας, με πνεύμα Θεού. Η πίστη μας ακόμα μας δικαιώνει ενώπιον Θεού και ανθρώπων μόνο όταν είναι ζώσα, διότι όσες επιθέσεις και αν δεχτούμε, αν την έχουμε την ζώσα πίστη, αντιπαραθέτουμε τα όπλα αυτής στον εχθρό και σε κάθε πνευματική μάχη βγαίνουμε νικητές. Επίσης μας δικαιώνει η πίστη όταν έχουμε καταφέρει να εξουσιάσουμε την ζωή μας και πλέον το υλικό σώμα μας δεν υπόκειται στην φθορά, στις ασθένειες, στον θάνατο, στο σύστημα του κόσμου. Αυτή η πίστη μας χαρίζει ειρήνη, ειρήνη Χριστού η οποία λειτουργεί ως υψιπέτης αετός στην ζωή μας και στο έργο το οποίο εργαζόμαστε. Η απόκτηση της ζώσας πίστης, την οποίαν έχει εξασφαλίσει ο άνθρωπος του Θεού με την δύναμη του Θεού μέσα από τον αγώνα του καθαρισμού και της εξάπλωσης, είναι καύχημα σε αυτόν και σε όσους είναι γύρω του, διότι εργάζεται με δύναμη Θεού ένα έργο σωτηρίας, ένα έργο επαγγελίας, το οποίο έχει την εξουσία να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, καθορίζοντας η πίστη του αυτή το θέλημα του Θεού στο ανθρώπινο γένος.

Στίχος 2^ος: Διά πίστεως εκπληρώθηκαν οι επαγγελίες του Θεού από ανθρώπους που τις πίστεψαν και τις έφεραν στην ζωή τους. Αυτοί που δεν έχουν πίστη ομοιάζουν με σπίτι το οποίο εκτίσθη στην κινούμενη άμμο και όταν έρχεται ο πρώτος φυσικός καιρικός πειρασμός πέφτει, χάνεται. Αυτή η πίστη ονομάζεται σκιώδης πίστη. Ο Κύριος φανέρωσε πως αν έχετε πίστη Θεού, δύνασθε να ποιήσετε ότι ποιώ και εγώ. Η ζώσα πίστη αυξάνει με πολυχρόνιο πνευματικό αγώνα και με πολλές αντιξοότητες, καθώς επίσης με ταπείνωση, με υπακοή πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου και με την διά πνεύματος νουθεσία του Κυρίου. Μπορούμε να την εξασφαλίσουμε! Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και αγώνα και τα αποτελέσματα θα μας ενθουσιάσουν διότι θα είναι αιώνια. Η ελπίδα δημιουργείται πριν από την πίστη. Όταν έρθει η πίστη τα πάντα αλλάζουν, διότι πλέον δεν ελπίζουμε αλλά πιστεύουμε, που σημαίνει ότι ο λόγος έχει εξουσία και όταν ειπωθεί αρχίζει να ενεργεί και να δημιουργεί. Ο Κύριος μέσω αυτής της ζώσης πίστεως θεράπευσε, τάισε ανθρώπους, στάθηκε με εξουσία μπροστά στους εχθρούς του, με αποφασιστικότητα και πνευματικό θάρρος στους μαθητές του νικώντας δι’ αυτής τα πάντα και εκπληρώνοντας το θέλημα του Πατέρα του.

Εύχομαι όλοι να αυξηθούμε σε αυτή την πίστη. Υπομονή, επιμονή, προσευχή, πνευματικό αγώνα και θα τα καταφέρουμε με την δύναμη του Κυρίου. Να γνωρίζουμε ότι ο Κύριος σε αυτόν που αγωνίζεται, επεμβαίνει και του χαρίζεται ψυχή τε και σώματι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 5

«3. Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμεθα εις τας θλίψεις, γινώσκοντες ότι θλίψις εργάζεται υπομονήν,

4. η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα,

5. η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι η αγάπη του Θεού είναι εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Είναι φυσικό λόγω της άγνοιας που μας διέπει να αντιμετωπίζουμε πειρασμούς, γι’ αυτό ο Κύριος είπε, εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. Η υπομονή είναι αγωνιστικό πνευματικό στοιχείο αλλά και θεϊκό, γι’ αυτό και χρειάζεται να την έχουμε, διαφορετικά θα μπλέξουμε και θα οδηγηθούμε σε πνευματικό αδιέξοδο. Πολλοί άνθρωποι απελπίζονται γρήγορα λόγω του ότι δεν έχουν υπομονή και στο τέλος χάνουν τα πάντα, ό,τι πνευματικό έχτισαν αλλά και ό,τι θεϊκό ήλπιζαν ότι θα αποκτήσουν.

Όταν μάθουμε ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, τότε όλα για εμάς θα είναι σπουδή η οποία θα μας εξασφαλίσει σοφία Θεού. Να έχουμε υπομονή στα πάντα, διότι έτσι θα πετύχουμε τα πάντα. Αμήν. Η ελπίδα είναι προ της πίστης. Όταν δεν έχουμε πίστη ελπίζουμε. Όταν έχουμε πίστη, εργαζόμαστε τα δρώμενα του Ευαγγελίου με την βοήθειά της και εξασφαλίζουμε την σωτηρία ψυχής και σώματος, εκπληρώνοντας διαμέσου μας ο Θεός τις επαγγελίες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 7

«7. Διότι μόλις υπέρ δικαίου θέλει αποθάνει τις· επειδή υπέρ του αγαθού ίσως και τολμά τις να αποθάνη·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ένας άνθρωπος για έναν δίκαιο μπορεί και να δώσει την ζωή του. Ποιος όμως θα έδινε την ζωή του για έναν που έχει προβεί στις πιο αισχρές αμαρτίες; Ο Χριστός αδέλφια μου αυτό έκανε. Έδωσε την ζωήν του λύτρο αντί πολλών και την έδωσε για δίκαιους και άδικους, παρέχοντας την ευκαιρία και το δικαίωμα στους πάντες, αν το θελήσουν, να εισέλθουν με την σχετική μετάνοια στην βασιλεία του Θεού, στην βασιλεία της αγάπης.

Εμείς έχουμε εντολή Χριστού να αγαπάμε και τους εχθρούς, πόσο μάλλον τους δίκαιους, τους φίλους ή τους αδελφούς ανεξαρτήτου χριστιανικού δόγματος και μη. Χρειάζεται να διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες αγάπης και να μοιράζουμε την ευλογία και την αγάπη που ο Θεός μας χάρισε στους πάντες χωρίς προσωποληψία. Η αγάπη δεν βλέπει ούτε σε δόγματα, ούτε σε έθνη, ούτε σε εχθρούς. Η αγάπη στρέφεται προς πάντας τους ανθρώπους. Εξάλλου σήμερα η Φωνή Θεού, το έργο δηλαδή που υπηρετούμε όλοι εμείς, κηρύττει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Αυτό το Ευαγγέλιο της βασιλείας εμπεριέχει το μεγαλύτερο ουράνιο κάλεσμα υπό του Θεού και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος. Η αγάπη μας να φτάνει μέχρι θυσίας, αλλά στα πλαίσια ώστε αυτή η αγάπη να μην μας οδηγήσει στον σταυρό, στον θάνατο διότι από αγάπη Θεού θα μετατραπεί σε εωσφορικό εγωισμό. Ο Χριστός πέθανε για όλους εμάς, εμείς δεν χρειάζεται να πεθάνουμε για κανέναν. Αν δεν φτάνει η αγάπη που δίνουμε στους συνανθρώπους μας και απαιτούν περισσότερη, τότε έχουμε το δικαίωμα να φύγουμε από κοντά τους.

Τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού να κάνουν θυσία αγάπης στα μέτρα που μπορούν και μέχρι εκεί που δεν κινδυνεύει η ζωή τους. Από εκεί και πέρα να εμπιστεύονται τον Θεό και να αφήνουν τους ανθρώπους που απαιτούν και ποτέ δεν ευχαριστιούνται στα χέρια του Θεού. Αυτός ξέρει τι θα γίνει με τους ανθρώπους αυτούς. Αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 8 – 11

«8. αλλ' ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών.

9. Πολλώ μάλλον λοιπόν αφού εδικαιώθημεν τώρα διά του αίματος αυτού, θέλομεν σωθή από της οργής δι' αυτού.

10. Διότι εάν εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν διά του θανάτου του Υιού αυτού, πολλώ, μάλλον φιλιωθέντες θέλομεν σωθή διά της ζωής αυτού·

11. και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμενοι εις τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ελάβομεν τώρα την φιλίωσιν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 8^ος: Ο Χριστός πέθανε για να μην πεθάνουμε εμείς δίνοντας την ζωήν του λύτρο αντί πολλών. Εξασφαλίζοντας και δίνοντας μέσα από την θυσία του το δικαίωμα σε όλους μας να εισέλθουμε διά της μετανοίας και της αναγέννησης στα άγια των αγίων, μετέχοντας οι πάντες διά της ζώσης πίστεως στην άφθαρτη ζωή. Η αγάπη του Θεού είναι άπειρη και το κάλεσμα είναι μοναδικό για όλο το ανθρώπινο γένος και αυτό γιατί θέλει να μας κάνει κατ’ εικόνα και ομοίωση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από τον Θεό ως προς τον άνθρωπο. Εύχομαι να το καταλάβουμε νωρίς και να προβούμε σε όλες εκείνες τις ενέργειες που θα μας εξασφαλίσουν το θεοί εστε και υιοί υψίστου πάντες.

Στίχος 9^ος: Αιώνες τώρα ο νόμος του Θεού που εδόθη διαμέσου του Μωϋσή δεν μπόρεσε να ενώσει τον Θεό με τον άνθρωπο, αντιθέτως δημιούργησε ένα πελώριο τείχος μεταξύ τους. Ο Χριστός μέσω της σταυρικής του θυσίας γκρέμισε αυτό το μεσότοιχο της έχθρας και χάρισε την σωτηρία ψυχής και σώματος επαναφέροντας τον άνθρωπο στον οίκο του Θεού. Η οργή του Θεού είναι ο διάβολος. Εν συντομία το αναφέρει έτσι εδώ ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος είχε την εξουσία να ελέγξει την ζωή αυτού του ανθρώπου που δεν τηρούσε τον νόμο του Θεού. Ο Χριστός, όμως, τώρα μετέτρεψε αυτόν τον διάβολο από εξολοθρευτή, από οργή σε εκπαιδευτικό όργανο του ανθρώπου. Μάλιστα αφού ο Χριστός τον νίκησε, του έδωσε εντολή να μην πειράξει κανέναν άνθρωπο παραπάνω από ό,τι δύναται να αντέξει. Όλα τώρα μέσα στην δημιουργία έχουν γίνει ευεργετικά στοιχεία για εμάς, τα οποία μας εξασφαλίζουν την ένωση και την φιλία με τον Θεό. Έχουμε φιλιωθεί μαζί του διά της πίστεως, αρκεί να θελήσουμε να εντάξουμε τον εαυτό μας στην δικαιοδοσία του Θεού και στο θέλημα αυτού. Για να το πετύχουμε αυτό, χρειάζεται να εννοήσουμε ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεόν.

Στίχος 10^ος: Όποιος αγωνιστεί να μην πεθάνει ο αδελφός του, δεν θα πεθάνει ο ίδιος. Αυτό έκανε ο Χριστός σε εμάς, έδωσε την ζωή του, αγωνίστηκε για να φιλιωθούμε εμείς με τον Πατέρα διά της αφθάρτου ζωής. Κάποτε ρώτησε ο Θεός τον Κάϊν, Κάϊν που είναι ο αδελφός σου; Και ενώ ο ίδιος ο Κάϊν τον σκότωσε απάντησε στον Θεό: Δεν εξεύρω· μη φύλαξ του αδελφού μου είμαι εγώ; Αυτή η απάντηση έκανε τον Θεό να απέχει από την ζωή του και έτσι ο Κάϊν έγινε πάροικος και διωκόμενος από τους πάντες.

Αν δεν θέλουμε να έχουμε την ίδια κατάληξη, καλούμεθα σήμερα να σκεφτόμαστε τον αδελφό μας και να γινόμαστε φύλακες της ζωής του. Με αυτόν τον τρόπο καθώς επίσης και με το περίσσευμά μας στο υστέρημα του άλλου, επιτυγχάνεται η φιλίωσή μας με τον Θεό. Ο Κύριος φανέρωσε: Όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών.Καθώς, η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί. Ενότητα, ενότητα, ενότητα πριν να είναι αργά. Ο τρόπος για να πετύχουμε την ενότητα είναι να καταλάβουμε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστή προσωπικότητα και διαφορετική αποστολή. Έτσι δεν θα βλέπουμε λάθη και όλοι μαζί θα αποτελούμε την αιώνια οικογένεια του Θεού. Αμήν.

Στίχος 11^ος: Η καύχηση έγκειται στον Χριστό και Θεό μας. Ο λόγος που έχουμε χαρά είναι διότι ο Χριστός είναι ο ευεργέτης όλων ημών. Δηλαδή εμείς ήμασταν καταδικασμένοι εις θάνατον και αυτό γιατί τα λάθη μας, η άγνοια μας, η αμαρτία είναι αυτά που μας οδήγησαν στον θάνατο. Αυτός ο Χριστός ήρθε και πλήρωσε το αντίτιμο που οφείλαμε στον δικαστή και μας χάρισε όχι απλώς μία ζωή συνηθισμένη αλλά μία αιώνια ζωή, η οποία είναι ποιοτική γεμάτη πνεύμα Θεού καθώς και ποσοτική γεμάτη σοφία Θεού. Ε, μετά από όλα αυτά εμείς καυχόμαστε για τον ευεργέτη μας και σήμερα η Φωνή Θεού αυτό το κηρύττει παντού. Γένοιτο, γένοιτο, γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 12

«12. Διά τούτο καθώς δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ                                          

Ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος νομοθετούνταν από τον Θεό ήταν ο Αδάμ. Από την ώρα όμως που άρχισε να συνομιλεί και με άλλα πνεύματα μέσα στον κήπο και συγκεκριμένα με τον διάβολο, χάθηκε η εμπιστοσύνη του στον μέγα Θεό και προδόθηκε η σχέση του με τον Δημιουργό. Έτσι, χωρίς καν να το καταλάβει υιοθέτησε την διδασκαλία του διαβόλου και δυστυχώς με μεγάλη ευκολία και ελαφρότητα παρέβηκε την μόνη εντολή που του εδόθη υπό του Θεού, «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Αφού ο Αδάμ έφαγε από το δένδρο πιστεύοντας ότι θα γίνει ίσος με τον Θεό, αμέσως ένιωσε αρνητικά και καταστροφικά στοιχεία να πλημμυρίζουν τον εσωτερικό του κόσμο. Ειδικότερα την ώρα που ο Θεός επισκέφτηκε τον κήπο της Εδέμ και άρχισε να τον ψάχνει λέγοντας, Αδάμ, Αδάμ, που είσαι Αδάμ, ο Αδάμ άρχισε να τρέμει και ο λόγος διότι ένιωσε φόβο, ντροπή, ασχήμια. Ένιωσε αμήχανα, ένιωσε ενοχές, στοιχεία τα οποία δεν γνώριζε πριν την παράβαση αλλά ούτε καν θα μπορούσε να φανταστεί. Αυτά τα στοιχεία τάραξαν τον εσωτερικό του κόσμο χάνοντας την ειρήνη από την οποίαν διακατέχονταν στην καθημερινότητά του μέχρι εκείνη την στιγμή. Έχασε την χαρά που αισθανόταν με την παρουσία του Θεού, έχασε την αγάπη του για τον Δημιουργό διότι άρχισε να κρύβεται απ’ αυτόν. Τα στοιχεία αυτά επίσης έφεραν την γενική αποδιοργάνωση του υλικού του σώματος και ευθέως άρχισε να εκδηλώνεται σε αυτόν η αυτοκαταστροφή του γενετικού κώδικα του DNA του, το οποίο έπαψε πλέον να λειτουργεί κατά Θεό και άρχισε να υπολειτουργεί. Όλα αυτά κατέστησαν το σώμα του ευάλωτο στα στοιχεία της φύσεως, αναγκάζοντάς τον να κατασκευάσει ενδύματα. Επίσης τον κατέστησαν αδύνατο στην αγάπη, στην ειρήνη, στην υπακοή προς τον Πατέρα και ο λόγος διότι η αυστηρή του συνείδηση κατέκλυσε τον εσωτερικό του κόσμο επιφέροντάς του σιγά–σιγά την φθορά και τον θάνατο. Η παράβαση δημιούργησε απογόνους. Έτσι αφού εκδιώχθηκε υπό του παραδείσου, διά της τεκνογονίας μεταδόθηκε ο θάνατος εις όλους τους ανθρώπους που γεννήθηκαν απ’ αυτόν. Όσο ήτο στην υπακοή ήταν ο μόνος Θεός στην γη κατέχοντας την εξουσία της αφθαρσίας. Η ανυπακοή στον Πατέρα τον κατέστησε όπως όλους εκείνους τους ανθρώπους που ήταν γύρω από τον κήπο. Πέρασαν αιώνες όπου ο άνθρωπος έζησε μέσα στην κόλαση, μέσα στην φθορά, μέσα στις αδυσώπητες αντιπαλότητες μέχρι την ημέρα όπου η Παρθένος Μαρία κατ’ εντολήν Θεού εγέννησεν υιόν Θεού σαρκωθέντα. Την ημέρα αυτή ο πνευματικός κόσμος άρχισε να χαμογελά, άρχισε να δοξάζει, άρχισε να ζει διότι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του τέλους του θανάτου και της αρχής της ζωής. Ο Χριστός αδέλφια μου γεννήθηκε άνθρωπος ομοιοπαθής με εμάς. Αυτός ο Χριστός έχοντας άνωθεν το πρόσταγμα, έθεσε με όλες του τις δυνάμεις τον εαυτό του ολόκληρο στην υπηρεσία του Πατέρα του και Πατέρας μας, του μέγα Δημιουργού. Μάλιστα τόσο πολύ έθεσε εαυτόν στο θέλημα του Πατέρα του, ώστε εκκένωσε εαυτόν εγκαταλείποντας τα δικά του θέλω και ακολουθώντας τον ουράνιο προσανατολισμό του Πατέρα του. Κατ’ επέκταση έγινε ο πρώτος άνθρωπος που εφάρμοσε τον νόμο του Θεού. Αυτό του έδωσε το δικαίωμα να επανέλθει στην ζωή, κερδίζοντας αυτό που οι αιώνες εξαφάνισαν για τον εαυτό του και για όλο το ανθρώπινο γένος. Δεν έμεινε όμως μόνο εκεί, προχώρησε και πιο πέρα. Έδωσε την ζωή που κέρδισε λύτρο αντί πολλών. Αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος, πιστεύοντας σε αυτόν και δεχόμενος το μέγα έλεος του κάθε στιγμή δύναται να γίνει μέτοχος της αιώνιας ζωής ξανακερδίζοντας έτσι την σχέση του με τον Πατέρα Θεό. Ο Χριστός με την σταυρική του θυσία γκρέμισε το μεσότοιχο της ανυπακοής του ανθρώπου και έγινε ο σύνδεσμος Θεού και ανθρώπου κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Ο πρώτος άνθρωπος διά της παρακοής έγινε αιτία να βασιλέψει ο θάνατος, φυσικά παραχώρηση Θεού ώστε να γνωρίσει καλό και κακό. Σήμερα αφού ο άνθρωπος απέκτησε την κατάλληλη πείρα και εμπειρία, δύναται με τον δεύτερο άνθρωπο Ιησού να ξαναχτίσει την σχέση του με τον Θεό και να επανεντάξει τον εαυτό του στην άφθαρτη ζωή.

Εύχομαι να συλλάβουμε τις ενέργειες που μας επιστέφουν στην ζωή ώστε με όλες τις δυνάμεις μας να τείνουμε στην μετάνοια, ολοκληρώνοντας μέσω αυτής την αναγέννησή μας η οποία πλέον μας καθιστά υιούς Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 13

«13. διότι μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία, αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σήμερα βλέπουμε ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον νόμο του Θεού και διακατέχονται από άγνοια αυτού. Ο λόγος είναι απλός, διότι το υλικό στοιχείο θεοποιήθηκε στην ζωή τους και κατέστρεψε τις προϋποθέσεις του πνεύματος του Θεού. Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις αυτές, ώστε το πνεύμα του Θεού να λάβει την θέση που του αξίζει. Έτσι οι άνθρωποι από παιδικής ηλικίας αποστρέφονται τον Θεό διότι αντιλαμβάνονται πως με τον τρόπο που κηρύττεται σήμερα ο Χριστός είναι χάσιμο χρόνου η όποια πνευματική προσπάθεια, πιστεύοντας ότι όσοι ασχολούνται με αυτόν τον Θεό είναι οπισθοδρομικοί. Κατόπιν, για να μην παρουσιαστούν ως άθεοι μέσα στις χριστιανικές κοινωνίες, έχουν κάνει τον Θεό στα μέτρα τους γεμίζοντας τον εαυτό τους και τους γύρω τους με εντάλματα ανθρώπων. Όσοι λοιπόν έχουν άγνοια διέπονται από την αμαρτία και ο θάνατος υφίσταται κάθε στιγμή στην ζωή τους (ο καιρός ο ιδικός σας είναι πάντοτε έτοιμος). Η κρίση όμως του Θεού διέπεται από σοφία. Γι’ αυτό όταν έλθει η γενική κρίση και πραγματοποιηθεί η ανάσταση όλων των ανθρώπων, θα κριθούν κατά την έλευση του Υιού όχι με τον νόμο του Θεού αλλά με τον μικρό Θεό που όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους και ονομάζεται συνείδηση. Αυτοί που γνωρίζουν τον νόμο του Θεού θα κριθούν βάση αυτού. Αυτό να μας χαροποιεί, διότι όλοι εμείς σήμερα προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε να εντάξουμε τις εντολές αυτού στην ζωή μας. Γνωρίζοντας ακόμη όλοι εμείς ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι ανεφάρμοστο και για να εφαρμοστεί χρειάζεται αφιέρωση, ώστε να μας γίνει συνήθεια ο νέος τρόπος ζωής του Χριστού. Εξάλλου, ο Χριστός ευαρεστείται στην θετική προσπάθειά μας, την οποίαν και επιβραβεύει με θεάρεστα έργα γεμάτα ευλογία σε εμάς αλλά και σε όσους είναι γύρω μας. Εμείς όσοι ανήκουμε στην Φωνή Θεού έχουμε στόχους. Αυτοί είναι: 1^ον) Να καταργηθεί η αμαρτία από μέσα μας και γύρω μας, 2^ον) να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού μέσα μας και διά της εξαπλώσεως και γύρω μας και 3^ον) να καταργηθούν οι μηχανισμοί (αμαρτία) που καταστρέφουν την ζωή μας, ώστε να ξαναχτίσουμε την άφθαρτη ζωή την οποίαν ο Θεός χάρισε σε εμάς καθιστώντας μας εικόνα του Θεού του αοράτου. Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα εκπληρωθούν και οι επόμενες επαγγελίες όπως η δευτέρα έλευση του Χριστού και πολλές άλλες οι οποίες θα μεταβάλουν την Δημιουργία ολόκληρη σε βασιλεία Θεού, δημιουργώντας την οικογένεια του Θεού σε όλο το άπειρο το οποίο διέπεται από το φως εντός του χώρου αλλά και εκτός του χώρου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 14

«14. αλλ' εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως και επί τους μη αμαρτήσαντας κατά την ομοιότητα της παραβάσεως του Αδάμ, όστις είναι τύπος του μέλλοντος».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Αυτή η αμαρτία βύθισε όλο το ανθρώπινο γένος στην φθορά και στον θάνατο. Αυτό έγινε με την παράβαση του πρώτου ανθρώπου και κατόπιν διά της τεκνογονίας μεταδόθηκε σε όλο το ανθρώπινο γένος. Η Φωνή Θεού εργάζεται σήμερα διά της αφιέρωσης, ώστε με την δύναμη του Θεού να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού και στην συνέχεια διά της ζώσης πίστεως να επαναφέρει στα σώματα όλων ημών τα άφθαρτα εκείνα στοιχεία που καθιστούν την ζωή αιώνια, άφθαρτη, αθάνατη και έτσι διά Πνεύματος Αγίου να επανέλθει η αρχέγονη συμπεριφορά και λειτουργία που ο Θεός εξ αρχής μας έδωσε με τα στοιχεία και τις ιδιότητες τις δικές του. Μπορούμε με τον σχετικό αγώνα να αποτινάξουμε όλα εκείνα τα φθοροποιά στοιχεία που αναπτύσσουν στην ζωή μας την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι δεν αμάρτησαν, παρόλα αυτά όμως η πίστη του θανάτου επικράτησε στην ζωή τους και αυτό διότι τους έλειπε η ζώσα πίστη. Αυτό σημαίνει και εις τους μη αμαρτήσαντας. Εμείς όλοι πρέπει να ολοκληρώσουμε την σπουδή μας ώστε να φέρουμε μέσα μας τον καθαρισμό, τον αγιασμό, την αναγέννηση αλλά και την πίστη, η οποία από σκιώδη που είναι σήμερα θα πρέπει να μεταβληθεί σε ζώσα. Ο Χριστός φανέρωσε: Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται. Εδώ είναι αυτό που λέει ο στίχος πως αν δεν αμαρτάνεις θα πεθάνεις. Συνεχίζει ο Χριστός και λέει, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη στον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Εδώ συνεπάγεται το συμπέρασμα ότι χρειάζεται καθαρισμός, ώστε οι μεταξύ μας σχέσεις να διέπονται από το πνεύμα του Θεού, διαφορετικά θα μετατραπούμε σε ζούγκλα. Η ζώσα πίστη χρειάζεται διότι δι’ αυτής θα κατακτήσουμε την αιώνια ζωή. Αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους μας, να μελετάμε τον Λόγο του Θεού μέρα-νύχτα αλλά και την πνευματική περιουσία της Φωνής Θεού. Όσοι αναλώνονται σε μικρότητες που παράγει ο κόσμος και σε πνευματική τεμπελιά, θα λυπηθούν που δεν γνώρισαν το κάλεσμα του Θεού. Εύχομαι να μην βρεθεί ουδείς που θα απορρίψει το κάλεσμα που εκδηλώνει σήμερα ο Θεός διά μέσω της Φωνής Θεού. Αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα· διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου Ιησού Χριστού επερίσσευσεν εις τους πολλούς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πιστεύω πως όλοι έχουμε εννοήσει την αιτία του θανάτου (παρακοή = αμαρτία, άγνοια, μη εμπιστοσύνη στον Θεό κ.λ.π.). Τώρα καλούμαστε να καταλάβουμε και την αποστολή του Κυρίου, την αποστολή την δική μας και τελευταία τον λόγο της Δημιουργίας. Τον τρόπο για να καταλάβουμε, θα τον ανακαλύψουμε μέσα στον Λόγο του Θεού, στην Καινή Διαθήκη. Με αυτήν ανά χείρας και εγκαταλείποντας τα στερεότυπα τα οποία υφίστανται εκ νεότητος στην ζωή μας καθώς και αναπτύσσοντας εαυτόν πάνω στην ουσιαστική διδασκαλία της, θα καταφέρουμε με την δύναμη του Θεού να καταργήσουμε τον θάνατο. Η Φωνή Θεού έχει φροντίσει να θέσει ως απαραίτητη τροφή στα τέκνα της τον Λόγο του Θεού, (την Καινή Διαθήκη), διά της οποίας να μπορούν όλοι να νομοθετούν εαυτόν δι’ αυτής. Ακόμη ο Θεός έδωσε στην Φωνή Θεού μία μεγάλη και όμορφη πνευματική περιουσία γεμάτη σοφία Θεού, η οποία αυξάνει καθ’ εκάστην ημέρα. Όσοι θέλουν μπορούν να την λάβουν δωρεάν. Κατόπιν μέσω αυτής να εννοήσουν τα δρώμενα του Ευαγγελίου και να αναπτύξουν το θέλημα του Πατέρα Θεού στην ζωή τους.

Εύχομαι να λάβουμε σοβαρά το κάλεσμα της Φωνής Θεού και να προβούμε στις ενέργειες εκείνες της δημιουργικής επανένταξής μας στον αγιασμό, στην ζώσα πίστη, στην κατάργηση του φυσικού θανάτου, στην ίδρυση της βασιλείας του Θεού μέσα μας αλλά και διά της εξάπλωσης της Φωνής Θεού και σε όλα τα έθνη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«16. Και η δωρεά δεν είναι καθώς η δι' ενός αμαρτήσαντος γενομένη κατάκρισις· διότι η κρίσις εκ του ενός έγεινεν εις κατάκρισιν των πολλών, το δε χάρισμα εκ πολλών αμαρτημάτων έγεινεν εις δικαίωσιν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η δωρεά σε όλον τον χριστιανικό κόσμο έλαβε χώρα όχι από έναν άνθρωπο ο οποίος διεπόταν από αμαρτία αλλά από έναν αναμάρτητο, ο οποίος πέθανε για να μην πεθάνουμε όλοι εμείς χαρίζοντάς μας το μέγα έλεος. Ο Χριστός έγινε λύτρο αντί πολλών. Κάθε στιγμή που διαπράττουμε το λάθος, αυτός με μία ειλικρινή μετάνοια από μέρους μας εξαφανίζει την αμαρτία, το λάθος μας δίνοντάς μας έτσι το δικαίωμα διά της πίστεως να βρισκόμαστε κάθε στιγμή αναμάρτητοι πλέον στα ’για των Αγίων. Αυτό καθιστά την συνείδηση μας μη ελεγχόμενη. Η αναμαρτησία αυτή διά του αγώνα του καθαρισμού, μας επαναφέρει στην αιώνια, άφθαρτη ζωή. Εύχομαι να συλλάβουμε τι σημαίνει μέγα έλεος, τι σημαίνει ότι ο Χριστός έγινε λύτρο αντί πολλών ώστε η θυσία του να μην πάει χαμένη. Γεγονός το οποίο υφίσταται δυστυχώς σήμερα σε όλον τον χριστιανικό κόσμο, μεταφέροντας μέσα από την άγνοια την βασιλεία του Θεού στον ουρανό ενώ το θέλημα του Θεού είναι να λάβει χώρα ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η άφθαρτη ζωή στην γη. Στοιχεία τα οποία θα διακατέχουν τον νέο κατά Θεό άνθρωπο. Αυτό είναι λοιπόν το θέλημα του Θεού και αυτό θα πρέπει να πιστέψουμε και να επιδιώξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΣ 17

«17. Διότι αν και διά το αμάρτημα του ενός ο θάνατος εβασίλευσε διά του ενός, πολύ περισσότερον οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή διά του ενός Ιησού Χριστού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η χάρη, η δόξα, η σοφία, η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη, τα χαρίσματα, οι καρποί και τα σημεία του Αγίου Πνεύματος, οι ιδιότητες όλες ήλθαν εις εμάς διά του Χριστού, του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος. Εμείς σήμερα αφού έχουμε εννοήσει το θέλημα του Θεού, δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε από το να καυχόμαστε συνεχώς για το ανθρωποσωτήριο έργο του και για την γεμάτη σοφία αποστολή του, η οποία μας εξασφάλισε σωτηρία ψυχής και σώματος. Μάλιστα θα πρέπει να καταλάβουμε άπαξ διαπαντός ότι η κρίση ως προς τον συνάνθρωπό μας θα πρέπει να εκλείψει όχι μόνο από την γλώσσα μας αλλά και από την σκέψη μας, διότι ο Χριστός δύναται να αγκαλιάσει τους πάντες, να εξελίξει τους πάντες, να αναγεννήσει τους πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 18 – 19

«18. Καθώς λοιπόν δι' ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν.

19. Διότι καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Κατάκριση μας διακατέχει όταν διεπόμαστε από άγνοια του Λόγου του Θεού και από πνευματική ανωριμότητα. Έτσι αποκτούμε αυστηρή συνείδηση. Αυτή η αυστηρότητα μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τα λάθη μας ή τα λάθη των συνανθρώπων μας ως καταστροφικά, οδηγώντας μας σε αδιέξοδο. Χρειάζεται να μας διακατέχει η χρηστότητα και η δικαιοσύνη όχι των ανθρώπων η οποία απαιτεί, αλλά του Θεού η οποία προσφέρει. Χρηστότητα σημαίνει ότι ειρηνεύουμε με τα πάντα και σπουδάζουμε με τα πάντα που συμβαίνουν μέσα μας και γύρω μας, έχοντας εμπιστοσύνη στην σοφία του Θεού ο οποίος Θεός μέσω του καλού και του κακού μας εξελίσσει και μας σπουδάζει. Αυστηρότητα σημαίνει ότι όλες οι ενέργειές μας βρίσκονται στο λάθος και ότι όλος ο κόσμος κάνει λάθη, πράγμα το οποίο μας θυμώνει και μας οδηγεί σε αντιπαλότητες. Αυτή η αυστηρότητα μας καθιστά ευάλωτους στην αμαρτία αφού δεν είμαστε ιδεώδεις. Μας καθιστά ευάλωτους στις ασθένειες, στην φθορά, στον θάνατο. Ας εντάξουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας μήπως και δούμε άσπρη μέρα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ε΄ΣΤΙΧΟΙ 20 – 21

«20. Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις,

21. ίνα καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Είναι πολλοί που πιστεύουν ότι είναι άγια λάδια, ενώ διακατέχονται από άγνοια του Λόγου του Θεού και από εωσφορικό εγωισμό. Όταν όμως καλεστούν υπό του Θεού, θα δουν ότι η αμαρτία έχει υποχειριάσει όλο τους το είναι. Ο Θεός αδέλφια μου έθεσε τον νόμο του, ο οποίος είναι ανεφάρμοστος. Αν οι άνθρωποι εξ αρχής δεν αναγεννηθούν και δεν διεξάγουν πνευματικούς αγώνες ώστε να τον εντάξουν στην ζωή τους, κάνοντας αυτόν καθημερινή συνήθεια, καθημερινό τρόπο ζωής θα πέσουν σε πολλά λάθη και θα προβούν στις ενέργειες εκείνες που θα κάνουν την αμαρτία δευτέρα φύση στην ζωή τους. Όταν όμως εννοήσουν το κάλεσμα του Χριστού, την μετάνοια σίγουρα θα έχουν υποστεί την παράβαση. Αυτή η παράβαση θα τους κάνει, αφού γνωρίσουν τον εαυτό τους, να δουν ότι δεν διακατέχονται από ταπείνωση. Η αμαρτία θα τους κάνει ταπεινούς. Είναι προϋπόθεση Θεού να διακατέχονται από ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι ο θρόνος του Θεού, χωρίς αυτήν ουδεμία αρετή αναγνωρίζεται. Η ταπείνωση έρχεται με την συνειδητοποίηση του θελήματος του Θεού.

’ρα, η αμαρτία βασιλεύει μέχρι την ημέρα που θα αντιληφθούμε την χάρη του Θεού, η οποία μετέπειτα διαμορφώνει ολόκληρο το είναι μας σε χαρακτήρα Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Αυτό σημαίνει όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις του Θεού. Ο χρόνος που θα βασιλέψει η χάρη του Θεού στην ζωή μας ήρθε. Εύχομαι να κάνουμε καλή χρήση αυτού του χρόνου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.