Ερμηνεία Η πρός Ρωμαίους Επιστολή κεφ Σ έως Ζ




Η ΠΡΟΣ  ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Σ΄ΕΩΣ Ζ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Σ΄

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 1  2

«1. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις;
2. Μη γένοιτο· ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 1ος: Όταν κάποιος πιστεύει ή εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, νομίζοντας ότι η στάση του αυτή θα τον βοηθήσει πνευματικά, να γνωρίζει ότι θα έχει ολέθριο τέλος διότι είναι σαν να βάζει το χέρι του σε ένα μεγάλο καλάθι με πολλά δηλητηριώδη φίδια και μάλιστα επιθετικά. Έχοντας το χέρι του εκεί να είναι σίγουρος ότι θα τσιμπηθεί.
Η αμαρτία θα πρέπει να φύγει από την ζωή μας και με τον σχετικό αγώνα και από το πνεύμα μας. Αυτός ο στίχος ισχύει μόνο για όσους έχουν καλεστεί υπό του Θεού, όμως, τον καιρό της άγνοιας ζούσαν μέσα στην αμαρτία. Αυτοί έχουν επίγνωση το τι έπρατταν και το τι καλέστηκαν να υπηρετήσουν. Έτσι καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια και αυτή η προσπάθεια φέρνει πολλούς πνευματικούς καρπούς στην ζωή τους. Πολλοί χωρίς να εργαστούν κατ’ ελάχιστον πνευματικά παρά μόνο θεωρητικά, μη έχοντας εκδηλώσει κανένα έργο πίστεως ή κανένα πνευματικό ερέθισμα, πιστεύουν ότι έχουν χάρη και διαρκώς καυχώνται. Να γνωρίζουμε ότι την χάρη του Θεού την χρησιμοποιούν οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν πνευματικά έργα. Μάλιστα όταν δέχονται θαυμασμό ή επαίνους για τα πνευματικά έργα που εργάζονται με σοφία Θεού, με θυσία τότε λένε ότι η χάρη του Θεού ενήργησε σε μένα αδελφέ και βλέπεις αυτό το πνευματικό έργο το οποίο διεργάστηκε ο Θεός διαμέσου μου.
Στίχος 2ος: Η αμαρτία επιβουλεύεται την φθορά σε εμάς, επιφέροντας στο σώμα ημών πληθώρα ασθενειών με αποκορύφωμα όλων τον φυσικό θάνατο ψυχής και σώματος. Εγώ συμβουλεύω, να εργαζόμαστε νυχθημερόν για να επιφέρουμε τον καθαρισμό και τον αγιασμό στην ζωή μας, εξασφαλίζοντας έτσι πνευματική εργασία και να μην σταματήσουμε έως ότου γίνει συνήθεια σε εμάς ο νέος τρόπος ζωής, ο τρόπος ζωής του Χριστού. Όταν αυτός ο τρόπος κατακλύσει την ζωή μας, τότε θα νιώσουμε την πραγματική ελευθερία του πνεύματος. Μόνο τότε θα νιώσουμε ότι ζούμε ελεύθεροι, διότι από όντινα νικάταί τις, τούτου και δούλος γίνεται, χάνοντας την ελευθερία του πνεύματος, τους αγλαούς καρπούς αυτού και την προσωπικότητά μας γενικότερα γινόμενοι έρμαια των παθών, των αδυναμιών, της αμαρτίας, του θανάτου. Μη γένοιτο! Προσοχή, διότι μία φορά έχουμε την δυνατότητα να ζήσουμε την εν Θεώ ζωή. Εύχομαι να το συλλάβουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα, διότι ο χρόνος είναι λίγος και φεύγει ανεπιστρεπτί. Με λίγα λόγια όσο και αν έχουμε βουτηχτεί στην αμαρτία τον καιρό της άγνοιας, μπορούμε με την ειλικρινή μετάνοια να εισέλθουμε στα ’για των Αγίων. Να έρθουμε δηλαδή από την κόλαση στον πνευματικό παράδεισο, ο οποίος δεν απέχει παρά ένα εκατοστό από τον πνευματικό οφθαλμό μας, διότι αν το θελήσουμε θα δούμε ότι εύκολα μπορούμε να μπούμε σε αυτόν. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 3  4

«3. Ή αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν;
4. Συνετάφημεν λοιπόν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όλοι οι Χριστιανοί έχουν θεσπίσει το βάπτισμα στο ύδωρ. Αυτό συμβολίζει όταν εισερχόμεθα σε αυτό, ότι πεθάναμε, συνετάφημεν μετά του Χριστού. Από εκείνη την ώρα που θα βγούμε από την κολυμβήθρα ανήκουμε στην ζωή την άφθαρτη, την αθάνατη ζωή. Όταν όμως αυτό δεν το εννοήσουμε, τότε το βάπτισμα γίνεται ένας ξερός τύπος ο οποίος δεν ωφελεί. Αφού οι εντολές που παίρνουμε εκείνη την ώρα διά Πνεύματος Αγίου μέσω του ιερέα δεν εκπληρώνονται στην ζωή μας γι’ αυτό και δεν έχουμε ζωή. Εμείς οι Χριστιανοί αν θέλουμε να εκπληρώσουμε την αποστολή μας, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν ο ιερέας μας σταυρώνει με το λαδάκι στα χέρια μας σημαίνει ότι όπου επιθέσουμε τας χείρας μας ο ασθενής να θεραπεύεται. Όταν μας σταυρώνει στα πόδια μας, μας δίνει εντολή το μαθητές πορευθέντες ανά τα έθνη. Όταν μας σταυρώνει στο κεφάλι μας, μας τονίζει να διέπεται ο εγκέφαλός μας, ο νους μας από Πνεύμα ’γιο. Όταν μας σταυρώνει στα χείλη μας, μας δίνει εντολή να εξέρχονται από αυτά λόγοι σοφίας. Αφού όλα αυτά δεν εφαρμόζονται και οι επιδιώξεις μέσα στις κοινωνίες δίνουν σε εμάς άλλο προσανατολισμό, τότε το βάπτισμα δεν έχει ουσία και γίνεται ένας ξερός τύπος. Θα πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην μετατρέπουμε την σοφία του Θεού σε μωρία. Εύχομαι να καταλάβουμε το συμφέρον μας και να τείνουμε σε αυτό όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 5  10

«5. Διότι εάν εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως,
6. τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, διά να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας·
7. διότι ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας.
8. Εάν δε απεθάνομεν μετά του Χριστού, πιστεύομεν ότι και θέλομεν συζήσει μετ' αυτού,
9. γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον.
10. Διότι καθ' ο απέθανεν, απέθανεν άπαξ διά την αμαρτίαν, αλλά καθ' ο ζη, ζη εις τον Θεόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 5ος: Ο Χριστός έζησε το μαρτύριο του σταυρού και μέσω αυτού απεδείχθη Υιός Θεού. Εμείς καλούμαστε απλώς να πιστέψουμε και να τείνουμε στην αναγέννηση διά της μετάνοιας, φέρνοντας τον καθαρισμό και τον αγιασμό στην ζωή μας. Δεν χρειάζεται εμείς να θυσιαστούμε, ούτε να σταυρωθούμε. Χρειάζεται όμως να κηρύττουμε όπου μας δέχονται, ώστε να διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα μας και καθ’ εκάστην ημέραν να είμαστε πλήρεις σοφίας Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Στίχος 6ος,7ος: Ο Χριστός μας ελευθέρωσε από την αμαρτία, η οποία γεννά τον θάνατο. ’ρα, μας ελευθέρωσε και μας κατήργησε την φθορά και τον θάνατο. Το αν ακόμη υφίστανται στην ζωή μας η φθορά και ο θάνατος, αφήνει να εννοηθεί ότι δεν έχουμε πιστέψει συνειδητά στην θυσία του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος ή και αν έχουμε πιστέψει αποδεικνύεται ότι μόνο με τα λόγια πιστέψαμε ενώ τα έργα μας πόρρω απέχουν. Και αυτό είναι σίγουρο, αρκεί ο καθένας μας να συγκρίνει την δική του ζωή, το δικό του θέλημα με την ζωή του Χριστού και τους ουρανόδρομους στόχους του. Εύχομαι να καταλάβουμε το μεγάλο δώρο του Θεού και να εργαστούμε με όλες τις δυνάμεις μας στο να κάνουμε το θέλημά του σήμερα που έχουμε καιρό και να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό, ώστε να πετύχουμε την επαγγελία και να γίνουμε υιοί και θυγατέρες του απείρου, του Θεού. Γένοιτο αμήν.
Στίχος 8ος: Αν πιστεύουμε στον Χριστό θα ζήσουμε, αν όχι θα πεθάνουμε και αυτό θα αποδείξει ότι η πίστη μας δεν ήταν ζώσα αλλά σκιώδης. Ζώσα πίστη σημαίνει: Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας·
όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.
Όποιος πιστεύει, να ελέγξει τον εαυτό του αν έχει αυτά τα σημεία. Αν δεν τα έχει να εμμείνει εις την προσευχή και στην δέηση και να μην σηκωθεί από το αγιαστήριο εάν δεν υπάρχει λόγος σοβαρός και εάν ο ίδιος ο Χριστός δεν του πει να σηκωθεί από εκεί. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Στίχος 9ος, 10ος: Ο Χριστός ήταν γεμάτος πνεύμα ζωής, πνεύμα Θεού. Πέθανε για να μην πεθάνουμε εμείς, αναστήθηκε για να συνεχίσει να ενισχύει και να ενθαρρύνει τον αγώνα και την πίστη μας πως μπορούμε και εμείς να ζήσουμε δι’ αυτού. Ο Χριστός αναστήθηκε για να δώσει παράδειγμα ζώσης πίστεως. Ο Χριστός ότι έφερε στην ζωή του το πέτυχε σαν άνθρωπος, δίνοντας θάρρος σε εμάς να πετύχουμε διά Πνεύματος Αγίου το υπερβατικό κάλεσμα που λάβαμε ώστε να αλλάξουμε το φθαρτό σώμα μας με το άφθαρτο σώμα του Χριστού. Ο Χριστός αναστήθηκε για να συνεχίσει να πρωτοστατεί στην αναγέννηση του ανθρώπου είτε με την παρουσία του, είτε διά Πνεύματος Αγίου. Ο Χριστός είναι ζωή και δεν δύναται να αποθάνει ξανά. Ο Χριστός είναι ο αρχηγός της ζωής, αν και εμείς τον ακολουθήσουμε θα γίνουμε ζωή αιώνια και δεν θα δυνάμεθα να αποθάνουμε. Ο λόγος διότι θα τον μιμηθούμε κατά πάντα. Ο Απόστολος Παύλος τόνισε: Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού. Ο Χριστός τόνισε: Ότι εγώ ποιώ και σεις δύνασθε να ποιήσετε και περισσότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Όλα αυτά εμείς όλοι στην Φωνή Θεού τα πιστεύουμε και με τον αγώνα που διεξάγουμε προσωπικό ή γενικό θα τα καταφέρουμε. Χρειάζονται τρία στοιχεία. Πρώτον η απόφαση, δεύτερον η κρυφή ζωή μας να είναι του Χριστού και τρίτον να είμεθα ιδεώδεις άνθρωποι με προσωπικότητα Χριστού. Όχι την μία φορά να λέμε άλλα και την άλλη άλλα ανάλογα με το που και με ποιον βρισκόμαστε. Πολλοί άνθρωποι σε εκείνους που τους δέχονται και ξέρουν ότι δεν θα κατηγορηθούν παρουσιάζουν τον Θεό όπως τον έχουν μέσα τους. Όταν όμως ερωτηθούν από δογματικούς ανθρώπους ή από αρχές και εξουσίες του τόπου τους, τα λένε όπως θέλουν οι άλλοι και αυτό το θεωρούν σοφία. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτός ο τρόπος είναι προδοσία, είναι άρνηση και πέφτουν στην παγίδα που έπεσε ο Απόστολος Πέτρος. Αδέλφια μου, όταν ερωτηθούμε να λέμε ό,τι πιστεύουμε χωρίς φόβο με πλήρη εμπιστοσύνη στον Θεό, χωρίς όμως να κατηγορούμε κανέναν. Κάποτε γνώρισα κάποιον που τον θαύμασα παρακολουθώντας την ζωή του. Όταν όμως ερωτούνταν από αρχές και χριστιανικές δογματικές εξουσίες για ό,τι κήρυττε, το οποίο ο Θεός του έδωσε, όλα τα άλλαζε. Έτσι ήρθε μία ημέρα που έχασε τα πάντα. Εγώ προβληματίστηκα με αυτό και είπα, Θεέ μου γιατί αυτός ο άνθρωπος έχασε ό,τι του υποσχέθηκες; Τι συνέβη; Και μου απάντησε, Θωμά, εγώ παίρνω φτωχούς ανθρώπους στο πνεύμα και στην ύλη, τους δίνω πολλά υλικά και πνευματικά και όταν οι ίδιοι για αυτά που λένε κινδυνεύουν να θεωρηθούν αιρετικοί τότε αρνούνται ό,τι σπούδασαν από εμένα. Αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τον Θεό. Χρειάζεται να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι. Ιδεώδεις σημαίνει το ναι ναι και το ου ου.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 11  12

«11. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.
12. Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 11ος: Ξεκινάμε διά πίστεως, αποκτούμε συνείδηση Χριστού, εισερχόμαστε στην μετάνοια, μεταβαίνουμε στην αναγέννηση, φτάνουμε στην αφιέρωση, εισερχόμεθα στο αγιαστήριο, κατόπιν γίνεται συνήθεια εις εμάς ο νέος τρόπος ζωής του Χριστού και τελευταία με τον πολυχρόνιο αγώνα ο αγιασμός γίνεται ένα με εμάς. Έτσι, φτάνουμε στο σημείο, ’γιοι γίνεσθε, καθώς εγώ ειμί. Από εκεί και πέρα χρησιμοποιούμαστε άνωθεν ως σαν σκεύη εκλογής όπου εργαζόμαστε διά Πνεύματος Αγίου για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο αμήν.
Πολλοί διαβάζουν μία φορά το Ευαγγέλιο του Χριστού και αμέσως νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, τα έμαθαν όλα. Χρειάζεται προσοχή, υπευθυνότητα και πνευματική σοβαρότητα. Πολλοί ακόμη ντύνονται ανάλογα και παρουσιάζονται ως σοβαροί ενώ διακατέχονται από πολλά δαιμόνια. Σοβαροί είναι αυτοί που καλέστηκαν από τον Θεό και με ειλικρίνεια και απόφαση εκπληρώνουν το θέλημα του Πατέρα Θεού. Αυτοί για μένα είναι σοβαροί και υπεύθυνοι άνθρωποι.
Στίχος 12ος: Η αμαρτία μας καθιστά ευάλωτους στο σύστημα του κόσμου, στην φθορά και στον θάνατο. Να γνωρίζουμε πως, από όντινα νικάταί τις, τούτου και δούλος γίνεται. Αν δεν θέλουμε να είμεθα δούλοι των παθών και αδυναμιών μας, ας ξεκινήσουμε τον αγώνα του καθαρισμού και της εξάπλωσης ώστε να τύχουμε των καρπών, των χαρισμάτων και των σημείων του Αγίου Πνεύματος. Η αμαρτία στην αρχή θα υφίσταται στην ζωή μας, αλλά αυτό δεν θα μας απελπίζει. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσίν μου αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου, και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας, τον όντα εν τοις μέλεσί μου. Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Ευχαριστώ τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ο οποίος πέθανε για μένα. Ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος μετά χρόνων πνευματικού αγώνα φώναζε, ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί. ’ρα και εμείς στην αρχή θα χάνουμε μάχες διότι η αμαρτία θα μας νικά. Μετά όμως χρόνων πνευματικού αγώνα, θα νικούμε. Ο διάβολος δεν θα νικηθεί με σταυρούς, κηρύγματα ή με πνευματικές εξυπνάδες. Ο διάβολος θα νικηθεί με το να καταφέρουμε να νικήσουμε το κακό με το καλό. Ας βομβαρδίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο με σοφία Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι ο συνεργαζόμενος με τον Χριστό ουδέποτε νικάται. Όταν μπει το πνεύμα του Χριστού μέσα μας, να είμεθα βέβαιοι ότι πλέον άλλο πνεύμα δεν θα χωρά. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα εισέλθουμε στην ειρήνη του Χριστού, η οποία δύναται να μας φρουρεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε πνευματικές ή υλικές. Οι άνθρωποι του Θεού δύνανται να φρουρούν το σώμα τους διακατεχόμενοι από άφθαρτα στοιχεία. Εύχομαι να βρούμε τον Χριστό και την σοφία του ώστε να χτίσουμε κατά Θεό τον εαυτόν μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 13  14

«13. μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν, αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν.
14. Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα όπλα αδικίας είναι η αμαρτία, όπως αναφέρουν οι στίχοι αυτοί. Αυτή η αμαρτία όταν εισέλθει στον εγκέφαλό μας, σιγά σιγά κατακλύζει αυτόν και όλα τα μέλη του σώματός μας κινούνται πάνω στο θέλημα της αμαρτίας. Έτσι, επιφέρει καταστροφικές συνέπειες στο σώμα μας, γεμίζοντάς το υλική φθορά αλλά και πνευματική φθορά. Η αμαρτία λοιπόν επιφέρει καταστροφή. Αν θέλουμε να την αποφύγουμε, ας επικεντρωθούμε στον αγώνα της αναγέννησης, του αγιασμού και της εξάπλωσης του Λόγου του Θεού. Η Φωνή Θεού έχει δημιουργήσει πνευματική περιουσία, η οποία φανερώνει τον τρόπο που ενεργεί η αμαρτία καθώς και τον τρόπος αποφυγής αυτής. Αν θέλουμε να πλησιάσουμε τον Θεό, να γνωρίζουμε ότι με την δική μας θέληση και την δική μας προσπάθεια θα επιτευχθεί αυτό. Η χάρη του Θεού δύναται να εξαλείψει την αμαρτία από το μυαλό μας και από τα μέλη μας και ας την έχουμε κληρονομήσει. Όλα μπορούν να αλλάξουν στην ζωή μας και η αμαρτία μπορεί να εξαφανιστεί. Χρειάζεται όμως να κάνουμε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν μας διακατεχόμενοι από πνευματική σοβαρότητα. Να γνωρίζουμε ότι σοβαρός δεν είναι αυτός που φοράει κοστούμι ή κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού και υπακούει σε αυτό αναπτύσσοντας τον αγιασμό και την ζώσα πίστη της άφθαρτης ζωής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν; μη γένοιτο».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Και μόνο η σκέψη αυτή να υπάρχει μέσα στον εγκέφαλό μας, να γνωρίζουμε ότι ούτε του Θεού είμεθα αλλά και τον Θεό δεν πρόκειται να γνωρίσουμε ποτέ, πόσο μάλλον να θέλουμε να κινηθούμε με αυτούς τους εωσφορικούς σκοπούς εν γνώσει μας και να περιμένουμε να ζήσουμε αιώνια, άφθαρτα, άγια. Μη γένοιτο! Η αμαρτία, να το καταλάβουμε άπαξ διαπαντός, καταστρέφει την ψυχή και το σώμα μας. Το έλεος μπορεί να δοθεί υπό του Θεού έστω και την τελευταία στιγμή, όμως, η συνειδητή αμαρτία θα έχει αποδιοργανώσει όλες τις λειτουργίες του σώματός μας και θα επιφέρει χωρίς αναστολή τον φυσικό θάνατο. Μία προσοχή και μία προσπάθεια χρειάζεται και να είμαστε σίγουροι ότι με την βοήθεια του Θεού η αμαρτία θα εγκαταλείψει την ψυχή και το σώμα μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«16. Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Από όντινα νικάταί τις, τούτου και δούλος γίνεται. Ο άνθρωπος είναι λογικό ον με δυνατότητα να θεοποιήσει τον εαυτόν του. Όταν την ζωή μας την εξουσιάζουν εξωγραφικά στοιχεία, πάει να πει ότι έχουμε χάσει τον προορισμό μας έναντι του Θεού και έναντι του εαυτού μας καθώς και του συνόλου της κοινωνίας που ζούμε. Ακόμη και του θανάτου και της φθοράς είμεθα έρμαιο. Μη γένοιτο! Να γνωρίζουμε ότι είμαστε εικόνα του Θεού, είμαστε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση και δεν χρειάζεται η ζωή μας να εξαρτάται από τίποτα και από κανέναν. Είμαστε υιοί Θεού και αδελφοί του Χριστού όπου μετέχουμε των επαγγελιών ως κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού. Προσοχή, όλα τα χρειαζόμαστε στην ζωή μας ώστε τα πάντα να μεταλαμβάνονται με ευχαριστία και όλους τους ανθρώπους τους χρειαζόμαστε. Όταν όμως η αδυναμία ή το πάθος έχει υποχειριάσει την ζωή μας σε σημείο να εξαρτόμαστε, να επικεντρωθούμε στον αγώνα του αγιασμού και να μην φύγουμε από εκεί μέχρι την ώρα που θα έχουμε την εξουσία στα πάντα ακόμη και στην άφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 17  18

«17. Χάρις όμως εις τον Θεόν, διότι υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, πλην υπηκούσατε εκ καρδίας εις τον τύπον της διδαχής, εις τον οποίον παρεδόθητε,
18. ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε εις την δικαιοσύνην·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όσοι έχουμε εισέλθει στον χώρο της μετάνοιας, τότε αυτεπάγγελτα εισήλθαμε στον χώρο της αναγέννησης και σε αυτή να εμμείνουμε έως ότου ολοκληρωθούμε πνευματικά, διακατεχόμενοι αιώνια από την χάρη της θυσίας του Χριστού. Μόνο αυτοί που μετέχουν του καλέσματος του Θεού εννοούν τι σημαίνει να είναι κάποιος δούλος της αμαρτίας και τι σημαίνει να είναι μέτοχος της ελευθερίας του Χριστού, του Αγίου Πνεύματος διακατεχόμενοι πλέον σήμερα από μέρος των χαρισμάτων, των καρπών και των σημείων του Αγίου Πνεύματος, τα οποία παρέχουν ελευθερία στην ψυχή και στο σώμα. Η Φωνή Θεού κατέχει την ελευθερία του πνεύματος και παρέχει δωρεάν σε όποιον θέλει και έχει καλή προαίρεση τον τρόπο που ο Θεός της έδωσε ώστε να παλέψει ενάντια της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΣ 19

«19. ανθρωπίνως λέγω διά την ασθένειαν της σαρκός σας. Διότι καθώς παρεστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν και εις την ανομίαν προς την ανομίαν, ούτω τώρα παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η αμαρτία από παιδικής ηλικίας διακατέχει την καθημερινότητά μας είτε εκούσια, είτε ακούσια. Όπως αυτή η αμαρτία σήμερα έγινε τρόπος ζωής και συνήθεια εις ημάς, μπορούμε αν καταλάβουμε τι σημαίνει Θεός, Χριστός, Πνεύμα ’γιο με έναν συνεχή αγώνα πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου να μας γίνει συνήθεια και ο αγιασμός. Πολλοί χρησιμοποιούν σαν δικαιολογία ότι όλοι γύρω τους δεν έχουν Θεό και ότι δεν γίνεται να αναπτυχθούν πνευματικά μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Θέλω να γνωρίζουμε πως αν κάποιος το θέλει πραγματικά θα βρει τον τρόπο. Η αγάπη προς τον Θεό πάντα βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας σε αυτόν και ας ζει μέσα σε κοινωνίες που δεν υφίσταται ο αγιασμός. Αδέλφια μου, μπορούμε να φέρουμε ξανά στον κόσμο που ζούμε τους υιούς και τις θυγατέρες του Θεού, αρκεί να το θέλουμε ειλικρινά. Ο τρόπος είναι να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας. Μπορούμε με μία ισχυρή απόφαση να διεκδικήσουμε χρόνο για να τον εκμεταλλευτούμε πάνω στο θέλημα του Θεού. Αυτό θα μας εξασφαλίσει την οικογένεια του Θεού όπου ιδρυτής, εμπνευστής και οδηγός θα είναι ο Πατέρας Θεός. Εύχομαι η Φωνή Θεού να γεμίσει από υιούς και θυγατέρες που θα βλέπουν θετικά τον νέο τρόπο ζωής του Θεού επιδιώκοντάς τον με όλες τους τις δυνάμεις. Μόνο έτσι θα εξασφαλίσουμε δικαιοσύνη, αγιασμό, δυνάμεις, σοφία, υγεία, ζωή αιώνια. Με λίγα λόγια τον Χριστό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 20  21

«20. Διότι ότε υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, υπήρχετε ελεύθεροι από της δικαιοσύνης.
21. Τίνα λοιπόν καρπόν είχετε τότε εξ εκείνων των έργων, διά τα οποία τώρα αισχύνεσθε; διότι το τέλος εκείνων είναι θάνατος».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 20ος: Όπου υπάρχει αμαρτία δεν υπάρχει ούτε δικαιοσύνη, ούτε σοφία Θεού, ούτε σπλάχνα Χριστού. Τίποτα δεν υπάρχει, πόσο μάλλον ο αγιασμός. Και αν φαίνεται πως υπάρχει κάποιος καλός άνθρωπος γύρω μας, να γνωρίζουμε ότι αν θιχτούν τα συμφέροντά του θα γίνει θηρίο να μας κατασπαράξει. Όταν δεν υπάρχει δικαιοσύνη Χριστού, υπάρχει μόνο κονιορτός και ο λόγος διότι η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί, του Θεού όμως προσφέρει και διακατέχεται από το μέγα έλεος. Να θέσουμε την δικαιοσύνη του Θεού πάση θυσία στην ζωή μας. Εξάλλου γνωρίζουμε ότι ο δίκαιος μόλις σώζεται, που θέλει φανεί ο αμαρτωλός, ο ασεβής, ο μη έχων Θεό ή σέβασμα.
Στίχος 21ος: Όταν έλθει η δικαιοσύνη, η σοφία, ο αγιασμός στην ζωή μας θα ντρεπόμαστε για όλα όσα με φανατισμό πρώτα επιδιώκαμε. Εύχομαι ο Χριστός να οδηγήσει του ανθρώπους όλων των λαών στο να συλλάβουν το θέλημά του και να αναπτυχθούν πάνω σε αυτό, ώστε να είναι μία ψυχή, μία καρδιά, ένα φρόνημα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Σ΄ΣΤΙΧΟΙ 22  23

«22. Αλλά τώρα ελευθερωθέντες από της αμαρτίας και δουλωθέντες εις τον Θεόν, έχετε τον καρπόν σας εις
αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον.
23. Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 22ος: Ελεύθερος είναι αυτός που κατάφερε με πολυχρόνιο αγώνα να αποβάλει την αμαρτία από το πνεύμα του αλλά και από το σώμα του, επιδεικνύοντας ουσιαστικό ενδιαφέρον στο να ποιεί το θέλημα του Θεού καθ’ εκάστην ημέρα. Η αμαρτία δεν φεύγει με το να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί και δεν θα πετύχουμε ποτέ την αναμαρτησία και τον αγιασμό αν δεν αποκτήσουμε θείο έρωτα προσευχόμενοι διαρκώς, μελετώντας και αναπτύσσοντας διά της εξάπλωσης το θέλημα του Θεού στην ζωή μας και στην ζωή των συνανθρώπων μας. Όταν έρθει αυτός ο θείος έρωτας στην ζωή μας, τότε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες θα διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες είτε στερούμεθα, είτε περισσεύομεν υλικών αγαθών.
Δούλος Θεού είναι ο υπηρέτης του Αγίου Θεού, ο οποίος μέσα από την ελεύθερη βούλησή του θέτει εαυτόν δούλο Θεού και δούλο των συνανθρώπων του. Στόχος του να υπηρετεί Θεό και άνθρωπο για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Ο υπηρέτης που Θεού γίνεται κληρονόμος των δωρεών και των ιδιοτήτων του Θεού, κατέχοντας αιώνια τα κλειδιά της οικίας του Θεού, η οποία διέπεται από την αιώνια, άφθαρτη, αθάνατη ζωή.
Εύχομαι να συλλάβουμε το κάλεσμα του Θεού και να ανταποκριθούμε σε αυτό με όλες μας τις δυνάμεις.
Στίχος 23ος: Τα οψώνια της αμαρτίας, οποιασδήποτε μορφής αμαρτίας ακόμη και της άγνοιας του Λόγου του Θεού η οποία φαίνεται μικρή όμως είναι η πιο σοβαρή, φέρνουν τον θάνατο στην ψυχή μας και το σώμα μας. Η αναμαρτησία, η αγάπη, η ταπείνωση, η ζώσα πίστη, ο πολυχρόνιος πνευματικός αγώνας είναι ζωή αιώνια. Και όταν λέμε ζωή αιώνια εννοούμε ότι η φθορά δεν θα διέπει το σώμα μας πλέον και ο λόγος διότι το πνεύμα του Θεού θα έχει κατακλύσει ολόκληρο το είναι μας. Ο Θεός δύναται να ζωοποιήσει το πνεύμα μας και το σώμα μας. Αδέλφια μου, δεν το έκανε ο Θεός τον θάνατο, ούτε θέλει να αποθνήσκουν τα πλάσματά του πόσο μάλλον η κορωνίδα όλης της Δημιουργίας, ο άνθρωπος. Η αμαρτία αδέλφια μου αποδεικνύεται εκατό τοις εκατό ότι γέννησε τον θάνατο, καθώς και η συνεχόμενη αποστροφή των ανθρώπων να ποιήσουν το θέλημα του Θεού. Δυστυχώς οι άνθρωποι αρέσκονται σήμερα στο να ονομάζονται Χριστιανοί, να εκκλησιάζονται τυπικά τηρώντας μέρος του τύπου νομίζοντας ότι έτσι χαίρουν την εύνοια του Θεού. Ο Θεός έχει αρχές. Μία από αυτές είναι ο αγιασμός,άγιοι γίνεσθε καθώς εγώ ειμί. Πέρα από αυτό τίποτα άλλο δεν θα πρέπει να μας παρηγορεί. Εύχομαι να τα εννοήσουμε όλα αυτά ώστε με όλες μας τις δυνάμεις να γυρίσουμε στην χαμένη πατρίδα, στην χώρα των ζώντων. Θέλω να γνωρίζουμε ότι από την ημέρα που ο πρώτος άνθρωπος εγκατέλειψε το θέλημα του Θεού και διά της τεκνογονίας μετέπειτα ολόκληρο το ανθρώπινο γένος βυθίστηκε στην φθορά και στον θάνατο, μέχρι και σήμερα παρήλθαν δισεκατομμύρια χρόνια. Εδώ όμως και δύο χιλιάδες χρόνια ο Πατέρας έστειλε τον Υιόν του, ώστε οι άνθρωποι κατέχοντας πλέον την γνώση του καλού και του κακού, να γυρίσουν στον αγαθό χώρο του Πατέρα και δεν θα χρειαστούν για την επανένταξη τους στην άφθαρτη ζωή εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια, διότι ο Χριστός σήκωσε την σημαία της ζώσης φωνής του ζώντος Θεού. Η οποία και σήμερα διά Πνεύματος Αγίου, διά του Παρακλήτου, διά του φωσφόρου καλεί όλους τους ανθρώπους να επανέλθουν στα σκηνώματα του Θεού και να αποκτήσουν πάλι την επικοινωνία εκείνη μαζί του που είχαν οι πρωτόπλαστοι, όπου ο Θεός κατέβαινε στον κήπο και τους συναντούσε πρόσωπο με πρόσωπο καλώντας τους κατ’ όνομα (Αδάμ, Αδάμ. Που είσαι Αδάμ;).
Ας κάνουμε με την δύναμη του Λόγου του Θεού και της ζώσας πίστης τα αδύνατα δυνατά. Μπορούμε, ο τολμών νικά. Ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.


ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 1  3

«1. Η αγνοείτε, αδελφοί, διότι λαλώ προς γινώσκοντας τον νόμον, ότι ο νόμος έχει κυριότητα επί του ανθρώπου εφ' όσον χρόνον ζη;
2. Διότι η ύπανδρος γυνή είναι δεδεμένη διά του νόμου με τον άνδρα ζώντα· εάν δε αποθάνη ο ανήρ, απαλλάττεται από του νόμου του ανδρός.
3. ’ρα λοιπόν εάν ζώντος του ανδρός συζευχθή με άλλον άνδρα, θέλει είσθαι μοιχαλίς· εάν όμως αποθάνη ο ανήρ, είναι ελευθέρα από του νόμου, ώστε να μη ήναι μοιχαλίς εάν συζευχθή με άλλον άνδρα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 1ος: Όταν πήγαινα σχολείο και γράφαμε διαγώνισμα, θυμάμαι που ο δάσκαλος μας έλεγε, θα γράψετε μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι, όταν χτυπήσει ό,τι γράψατε, γράψατε. Έτσι και ο νόμος. Όσο ζει ο άνθρωπος έχει χρόνο να τον εφαρμόσει, αν πεθάνει ό,τι εφάρμοσε από αυτόν εφάρμοσε. Γι’ αυτό επειδή ο χρόνος φεύγει ανεπιστρεπτί θα πρέπει να εντρυφούμε πάνω σε αυτόν κάθε μέρα, γιατί αν πεθάνουμε πάει να πει ότι δεν τον εφαρμόσαμε και ο λόγος διότι η τελευταία εντολή του νόμου λέει, ο ποιήσας ταύτα ζήσεται. Αφού λοιπόν σήμερα πεθαίνουμε, αυτό συνεπάγεται ότι δεν τον εφαρμόζουμε. Πιστεύω όμως ότι έχει έρθει ο καιρός να τον εφαρμόσουμε. Η Φωνή Θεού με όλα τα τέκνα της σήμερα αγωνίζεται να μην χάσει την κυριότητα της ζωής, εφαρμόζοντας τον νόμο του Θεού και κάνοντας καλή χρήση του ελέους του, το οποίο έλεος μας καταδιώκει κάθε στιγμή. Ο ιερός Χρυσόστομος αναφέρει, καν καθ’ ημέραν αμαρτάνεις, καθ’ ημέραν μετανόη. Αμήν.
Στίχος 2ος, 3ος: Εγώ δεν κατηγορώ κανέναν και δεν καταδικάζω κανέναν, ο Θεός ξέρει και ο λόγος διότι ο μισός κόσμος σήμερα πέφτει στην αμαρτία αυτή. Όμως, επειδή το έλεος του Θεού είναι άπειρο, οι πάντες έχουν και το δικό μου έλεος. Χρειάζεται όμως προσοχή, αν καλεστούν από τον Θεό ας εφαρμόσουν τον νόμο του, διότι η αμαρτία οδηγεί πάντα σε αδιέξοδο. Κάποτε οι Φαρισαίοι συνέλαβαν μία γυναίκα επ αυτοφώρω μοιχευομένη και την πήγαν στον Ιησού. Μάλιστα του είπαν ότι ο νόμος λέει πως τέτοιες γυναίκες πρέπει να λιθοβολούνται, εσύ τι λες; Ο Κύριος απάντησε, ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Τότε όλοι πέταξαν τις πέτρες και  έφυγαν, έμεινε η γυνή και ο Ιησούς μόνο. Της λέει ο Κύριος, που είναι οι κατήγοροί σου; Δεν σε καταδίκασε κανείς; Η γυνή είπε, κανείς Κύριε. Και εκείνος της είπε, ούτε και εγώ σε καταδικάζω, ύπαγε και εις το εξής μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοί τι γένηται, όχι φυσικά από τον Θεό αλλά από τους ανθρώπους.
Ο καθένας ξέρει μόνος του τι πρέπει να κάνει. Όποιος δεν γνωρίζει, ας φροντίσει να μάθει. Πάντως εμείς δεν έχουμε λόγο να κρίνουμε κανέναν, διότι η βασιλεία του Θεού είναι δική του υπόθεση και η αγάπη του μπορεί να καλύψει τους πάντες. Ενθυμούμεθα τι είπε ο Κύριος πάνω από τον σταυρό στον ληστή, απόψε θέλεις είσθαι μετ' εμού εν τω παραδείσω. Η αγάπη του δέχεται τους πάντες και το έλεός του χαρίζεται σε όλους. Για τον λόγο αυτόν, εγώ, ο Θωμάς και ο  καθένας δεν έχουμε λόγο να κρίνουμε ή να κατακρίνουμε κανέναν, πόσο μάλλον να καταδικάσουμε. Ο λόγος απλός, διότι οι πάντες πταίομεν. Να θυμόμαστε επίσης ότι με όποια κρίση κρίνουμε, θα κριθούμε και με όποιο μέτρο μετράμε με αυτό θα μετρηθούμε, γι’ αυτό να κρίνουμε με αγάπη, με το μέγα έλεος και με την δικαιοσύνη του Θεού η οποία πάντα προσφέρει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 4  6

«4. Λοιπόν, αδελφοί μου και σεις εθανατώθητε ως προς τον νόμον διά του σώματος του Χριστού, διά να συζευχθήτε με άλλον, τον αναστάντα εκ νεκρών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον Θεόν.
5. Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών τα διά του νόμου ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον·
6. τώρα όμως απηλλάχθημεν από του νόμου, αποθανόντος εκείνου, υπό του οποίου εκρατούμεθα, διά να δουλεύωμεν κατά το νέον πνεύμα και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 4ος: Η θυσία του Χριστού δεν καταργεί τον νόμο, καταργεί τον θάνατο που έφερε στον άνθρωπο ο νόμος. Ο τρόπος, η σταυρική του θυσία από την οποία απορρέει το μέγα έλεος το οποίο καταδιώκει κάθε άνθρωπο δίκαιο ή άδικο έμπροσθεν του νόμου. Μέσω της θυσίας του Χριστού και του μέγα ελέους του δίνεται σήμερα εις ημάς η ευκαιρία να συνεχίσουμε το πνευματικό μας ταξίδι μέχρι την ημέρα που θα μας γίνει ο νόμος ου Θεού καθημερινός τρόπος ζωής. Μία φορά ο Κύριος μου φανέρωσε διά Πνεύματος Αγίου ότι δεν θα φύγει κανένας άνθρωπος από το αγιαστήριο και δεν θα εγκαταλείψει την πνευματική του προσπάθεια μέχρι να ολοκληρώσει το θέλημά του (νόμος) στην ζωή του, ώστε αυτός ο νόμος να γίνει καθημερινή συνήθεια. Αδέλφια μου, μπορούμε με έναν συνεχή αγώνα να ζήσουμε την εν Θεώ ζωή μας. Αμήν.
Στίχος 5ος: Η αμαρτία γεννά τον θάνατο. Όμως σήμερα δεν μπορεί να μας υποχειριάσει ο θάνατος διότι το έλεος σβήνει κάθε παράβαση δική μας, η οποία διαπράττεται ενάντια του νόμου του Θεού. Έτσι διά του μέγα ελέους που χάρισε ο Θεός εις ημάς και διά του Υιού του μας καθιστά υιούς Θεού, υιούς ζωής και ο λόγος διότι κερδίζουμε χρόνο ώστε να ολοκληρώσουμε την μετάνοιά μας, η οποία ολοκληρώνει την αναγέννησή μας. Αμήν.
Στίχος 6ος: Η διαφορά είναι αβυσσαλέα μεταξύ θανάτου και ζωής, μεταξύ αμαρτίας και αναμαρτησίας. Διά της ειλικρινούς μετάνοιας και της σωστής διαχείρισης του μέγα ελέους του Θεού, το οποίο χαρίστηκε εις ημάς χωρίς μέτρο δυνάμεθα να εισέλθουμε στα ’για των Αγίων. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ  7  8

«7. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο. Αλλά την αμαρτίαν δεν εγνώρισα, ειμή διά του νόμου· διότι και την επιθυμίαν δεν ήθελον γνωρίσει, εάν ο νόμος δεν έλεγε· Μη επιθυμήσης.
8. Αφορμήν δε λαβούσα η αμαρτία διά της εντολής, εγέννησεν εν εμοί πάσαν επιθυμίαν· διότι χωρίς του νόμου η αμαρτία είναι νεκρά».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μέσω της πρόληψης που έχει αναπτύξει η επιστήμη σήμερα προλαμβάνει από τους σημερινούς ανθρώπους μελλοντικές ασθένειες, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα εκδηλωθούν στο σώμα τους. Έτσι και η εμφάνιση του νόμου του Θεού στην ζωή μας δύναται να προλάβει την καταστροφή του πνεύματος και του σώματός μας. ’ρα, ο νόμος είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε ο Θεός να μας δώσει. Ο νόμος του Θεού είναι φως. Χωρίς αυτόν η αμαρτία δουλεύει στην ζωή μας, μη εννοώντας δυστυχώς οι πάντες την καταστροφή που εκδηλώνει στο σώμα ημών, η οποία έρχεται με την πάροδο του χρόνου και παρουσιάζεται σ’ αυτό με πόνο, με φθορά και με τον φυσικό θάνατο. Ο Θεός θέλει να αναπτυσσόμαστε πάνω στις εντολές και τις προδιαγραφές του νόμου του, ο οποίος είναι συνυφασμένος με το να αυξάνει εις ημάς την αιώνια ζωή. Ο νόμος του Θεού επηρεάζει θετικά όλο μας το είναι. Ειδικά όταν εφαρμόζεται επηρεάζει την συναισθηματική και πνευματική κατάσταση του υλικού μας σώματος που στηρίζεται αποκλειστικά στο ρήμα του Θεού, το οποίο και θα πρέπει να υφίσταται στο νου μας ώστε δι’ αυτού να ζωοποιείται το σώμα μας. Ο Χριστός τόνισε, το ρήμα, το πνεύμα του Θεού Πατέρα εστίν το ζωοποιούν. Ο νόμος του Θεού αδέλφια μου είναι ζωή, ειδικότερα όταν εφαρμοστεί από έναν ή πολλούς ανθρώπους εξασφαλίζει την αιώνα ζωή. Προ του νόμου η αμαρτία αναπτυσσόταν μέσα μας και κατέστρεφε την ψυχή και το σώμα μας. Ας έχουμε καλή προαίρεση απέναντι στην ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, η οποία σήμερα μας καλεί να δοκιμάσουμε, να εφαρμόσουμε τις εντολές του Θεού διά της αναγέννησης, διακατεχόμενοι από το μέγα έλεος το οποίο στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Δεν είναι δύσκολο. Με το κάλεσμα που λάβαμε μπορούμε με την δύναμη του Θεού να ξαναχτίσουμε μέσα μας και γύρω μας τον κήπο της ζωής όπου τα μυροβόλα πνευματικά του άνθη θα μεταφυτευτούν με το παράδειγμα όλων ημών σε εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι αγαπούν τον Θεό όμως δεν γνωρίζουν τον τρόπο να τον φέρουν στην ζωή τους. Σήμερα η Φωνή Θεού έχει τα μέσα ώστε να δημιουργήσει ξανά τον λαό του Θεού, την οικογένεια του Θεού. Μπορούμε με την δύναμη του Πατέρα μας Θεού, αφού ο ίδιος ενέπνευσε μέσα μας την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, να επιδιώξουμε τους υπερβατικούς στόχους που θα τον κάνουν να εκδηλωθεί σε εμάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Και ο λόγος διότι είναι επαγγελία των εσχάτων χρόνων, η οποία σήμερα λαμβάνει χώρα στους συμμετέχοντες των αγώνων της Φωνής Θεού που πιστεύουν ότι θα πρέπει να επανεντάξουν τους εαυτούς τους στην εφαρμογή του Ευαγγελίου του Χριστού, καταργώντας την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο, γινόμενοι μέτοχοι του αγιασμού που φέρνει την αιώνια, άφθαρτη ζωή. Η επιθυμία αδέλφια μου γεννά την αμαρτία, η οποία εκδηλώνει την φθορά. Να πάψουμε λοιπόν να επιθυμούμε εξωγραφικές επιδιώξεις. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 9  10

«9. Και εγώ έζων ποτέ χωρίς νόμου· αλλ' ότε ήλθεν η εντολή, ανέζησεν αμαρτία, εγώ δε απέθανον·
10. και η εντολή, ήτις εδόθη προς ζωήν, αυτή ευρέθη εν εμοί προς θάνατον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 9ος: Όλα τα πνευματικά στάδια που πέρασαν οι πνευματικοί άνθρωποι και που σήμερα είναι παράδειγμα εις ημάς τα περνάμε και εμείς, αφού διανύουμε αυτόν τον ίδιο πνευματικό δρόμο που ο Θεός άνοιξε μπροστά μας. Σε όλους τους αγαπώντες του (αγίους), ο Θεός αδέλφια μου με κάλεσμα δικό του ενέπνευσε ουρανόδρομες επιδιώξεις. Αφού λοιπόν μας κάλεσε όλους εμάς διά Πνεύματος Αγίου, αφήνει να εννοηθεί ότι μπορούμε να επιδιώξουμε την εν Χριστώ αναγέννησή μας. Ο τρόπος είναι να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο που έχουμε πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου (εν όσο έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο θησαυρό). Όλοι εμείς πριν λάβουμε το κάλεσμα είχαμε άγνοια. Από την ώρα όμως που ήρθε ο Λόγος του Θεού στα χέρια μας, μας παρέχει την δυνατότητα και την άδεια να επιλέξουμε ζωή ή θάνατο. Ο Θεός αδέλφια μου θέλησε να γνωρίσουμε το σωστό και το λάθος, το οποίο ενεργούσε μέσα μας εν αγνοία μας και προκαλούσε την αμαρτία. Σήμερα όλοι μαζί αγωνιζόμαστε διά του Λόγου του, ώστε να αναπτυχθεί μέσα μας αυτός ο Θεός. Η παρουσία του στην ζωή μας θα μας διαφωτίσει και θα μας δώσει τον τρόπο ώστε να πεθάνει ο έτερος κακός εαυτός μας, η αμαρτία. Κατόπιν διά του νόμου του Θεού θα ζήσουμε την εν Χριστώ ζωή, ιδρύοντας την βασιλεία του πρώτα μέσα μας και έπειτα γύρω μας. Είναι λοιπόν φυσική συνέπεια η αμαρτία που ζούσε μέσα μας με τον σχετικό πνευματικό αγώνα που διεξάγουμε σήμερα μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων να πεθάνει. Ο Κύριος είπε στους μαθητές του, τώρα σεις είσθε καθαροί διά τον λόγον τον οποίον ελάλησα προς εσάς. Και εμείς αφού δεχτήκαμε τον λόγον του είμεθα καθαροί. Ο χρόνος ανήκει στην ιδιαιτέρα εξουσία του Θεού και στην υπακοή την δική μας εις αυτόν.
Στίχος 10ος: Στην αρχή της πνευματικής μας ζωής λόγω του ότι μάθαμε διά της εντολής του Θεού το σωστό, που είναι το θέλημα του Θεού, νιώσαμε πεθαμένοι, νιώσαμε θλίψη. Παρόλα αυτά η σοφία και η αγάπη του Θεού μας συνεπήρε σε σημείο να μας δώσει δύναμη, πνευματική όρεξη και απόφαση ώστε να επιδιώξουμε το καλό. Και αυτό διότι βρήκαμε τον λόγο ύπαρξής μας και τους πραγματικούς στόχους που θα πρέπει να επιδιώξουμε για να μην πεθάνουμε αλλά να ζήσουμε αιώνια πνευματικά και βιολογικά με τον Χριστό. Αδέλφια μου, το έλεος του Θεού μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας και θα πρέπει να το χρησιμοποιούμε συνέχεια ώστε να γίνουμε ένα με τον Θεό. Έπειτα είναι φυσική συνέπεια να ζήσουμε διά του Θεού γινόμενοι κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 11  12

«11. Διότι η αμαρτία, λαβούσα αφορμήν διά της εντολής, με εξηπάτησε και δι' αυτής με εθανάτωσεν.
12. Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 11ος: Η εντολή προς τους πρωτόπλαστους ήταν να μην φάνε από τον απαγορευμένο καρπό. Παρόλα αυτά έφαγαν. Όλοι ξέρουμε τον τρόπο. Εν γνώσει τους ήρθε ο θάνατος, διότι η εντολή έλεγε, καθ' ην ημέραν φάγετε απ' αυτού, θέλετε εξάπαντος αποθάνει. Εμείς αφού παρήλθαν οι αιώνες γεννηθήκαμε σε έναν κόσμο όπως και ο Απόστολος Παύλος όπου ο Θεός είχε εξασθενήσει μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, μετατρέποντας οι άνθρωποι του Θεού τον νόμο του Θεού, το θέλημα του Θεού σε θρησκείες, τύπους και εντάλματα ανθρώπων, οι οποίοι απέκλειαν την ουσιαστική γνώση του θελήματος του Θεού αποπροσανατολίζοντας τους ανθρώπους. Αφού ακόμα και οι ιθύνοντες του λαού του Ισραήλ βρέθηκαν ελλιπείς υπό του Κυρίου και κατηγορήθηκαν από αυτόν ως υποκριτές, οι οποίοι μάλιστα γίνονταν και εμπόδιο κλείνοντας την πόρτα σε όσους ήθελαν να ακολουθήσουν το ουσιαστικό θέλημα του Θεού, ήταν φυσική συνέπεια ο λαός να μην γνωρίζει τα του Θεού ή και αν γνώριζε τα είχε μεταβάλει από ουσία σε ανούσιο νόμο του Θεού. Δηλαδή το έφερναν στα μέτρα τους π.χ. το τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου το εκδήλωναν με το να τους πάνε ένα δώρο μία φορά τον χρόνο και όχι να τους έχουν στο σπίτι και να τους υπηρετούν σε καθημερινή βάση γιατί αυτοί οι γονείς τους χάρισαν την ζωή. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και σήμερα. Εφόσον αυτοί μας χάρισαν την ζωή, εμείς πώς τόσο εύκολα τους την αφαιρούμε και ειδικά την ώρα της ανάγκης τους όπου η φθορά τους περιορίζει και έχουν χρεία την βοήθειά μας;
Εν αγνοία όλων λοιπόν η αμαρτία είχε αναπτυχθεί και ζήσει μέσα τους αλλά και μέσα μας. Αυτή η άγνοια, η μετατροπή της αλήθειας σε εντάλματα ανθρώπων μας θανατώνει. Βλέπουμε σήμερα πως ενώ ο νόμος του Θεού λέει να μην κρίνουμε, όλοι κρίνουμε και την Κυριακή φοράμε το κοστούμι για να πάμε στην εκκλησία. Ο νόμος του Θεού παροτρύνει να μην λέμε ψέματα. Δυστυχώς όλοι λέμε ψέματα ενώ το Πάσχα πάμε στην εκκλησία για να πάρουμε το ’γιο Φως. Ο νόμος του Θεού λέει να αγαπάμε τον Θεό και τον πλησίον. Ούτε τον Θεό αγαπάμε διότι μας διακατέχει άγνοια, αλλά ούτε και τον πλησίον μας ως εαυτόν. Αυτό το έχουμε μετατρέψει με το να λέμε με τα λόγια ότι είμεθα Ορθόδοξοι. Αυτά δεν ωφελούν. Αυτά μας κάνουν να στρουθοκαμηλίζουμε. Αν κοιτάξουμε λίγο γύρω μας και συγκρίνουμε τα πράγματα με την αλήθεια τότε θα καταλάβουμε. ’ρα, ο Παύλος αφού ζούσε στην εποχή των υποκριτών, ήταν και αυτό υποκριτής εν αγνοία του. Η άγνοια αυτή τον οδηγούσε στον θάνατο χωρίς να το ξέρει. Όταν όμως αναγεννήθηκε κατάλαβε το σωστό και ξεκίνησε να το εφαρμόζει. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα σε εμάς τους Χριστιανούς. Αν και έχουμε δεχτεί τον Χριστό, δεν έχουμε δεχτεί την εντολή η οποία είναι να αγαπήσεις άνθρωπε Κύριο και Θεό σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου αλλά και τον πλησίον σου ως εαυτόν. Αφού αυτά δεν υπάρχουν σήμερα στις κοινωνίες που ζούμε, τότε η αμαρτία συνεχίζει να λειτουργεί στην ζωή μας με φυσική συνέπεια να οδηγούμεθα στον ανυπέρβλητο θάνατο.
Στίχος 12ος: ’ρα, το ότι εμείς γνωρίσαμε τον νόμο του Θεού, το θέλημα του Θεού δυνάμεθα μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας να αναπτύξουμε αυτό και να αποφύγουμε την αμαρτία, η οποία καθιστά τον θάνατο ενεργό στην ζωή μας. Σε ευχαριστούμε Θεέ μου για τον Υιόν σου που θυσίασε τον εαυτό του με σκοπό να μας αφυπνίσει από τον λήθαργο της άγνοιας και της ημιμάθειας. Αξίωσέ μας Κύριε να βρούμε την δύναμη, την διάθεση, την όρεξη, την απόφαση εκείνη που θα αυξήσει τα έργα μας και την πίστη μας για να βγούμε στον ουρανό. Ακόμη, βοήθησέ μας να βρούμε χρόνο ώστε να εντρυφούμε νυχθημερόν πάνω στο θέλημά σου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΣ 13

«13. Το αγαθόν λοιπόν έγεινεν εις εμέ θάνατος; μη γένοιτο. Αλλ' η αμαρτία, διά να φανή αμαρτία, προξενούσα εις εμέ θάνατον διά του αγαθού, ώστε να γείνη καθ' υπερβολήν αμαρτωλός αμαρτία διά της εντολής».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το αγαθό είναι ο νόμος του Θεού, η σοφία του Θεού. Το αγαθό, το άγιο είναι ο Πατέρας, ο Υιός, το ’γιο Πνεύμα. Δεν μας οδήγησαν αυτά στον θάνατο αλλά ο εγωισμός μας να θέλουμε την ζωή χωρίς αυτό το αγαθό (Θεός) που μας την χάρισε. Ας συνέλθουμε όσο είναι καιρός και ο λόγος διότι ο Θεός μας χάρισε την Δημιουργία, μας χάρισε την ζωή, μας χάρισε την λογική, τον πολιτισμό, τον λόγο, την σοφία του. Μας χαρίστηκε ολόκληρος με την σταυρική του θυσία, δίνοντάς μας το μέγα έλεος και σπουδάζοντάς μας την ανυπόκριτη αγάπη, την ταπείνωση, την θυσία κ.λ.π. Μας χάρισε με λίγα λόγια το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, την θέωση. Νομίζω ότι και εμείς χρειάζεται να χαρίσουμε την υπακοή μας σε αυτόν που μας χάρισε τα πάντα. Ο Θεός λόγω της ανωτερότητας που τον διέπει μας χάρισε την ελευθερία και την ελεύθερη βούλησή μας στο να μπορούμε να επιλέγουμε τον Θεό ή τον διάβολο. Δυστυχώς όμως εμείς εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια αντί να τον αγαπήσουμε για όλα αυτά που μας χάρισε, μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας κάνουμε αυτή την ελευθερία κακή χρήση, με φυσική συνέπεια να οδηγούμαστε σε αδιέξοδο σε ατομικό αλλά και σε γενικό επίπεδο. Αδέλφια μου, έχουμε δοκιμάσει τα πάντα σήμερα στον κόσμο μας, έχουμε δοκιμάσει κάθε θεωρία ανθρώπινη και δυστυχώς έχουμε προδοθεί από τα πάντα. Μήπως ήρθε η ώρα να αναπτύξουμε την δική του θεωρία, νουθεσία, συμβουλή ή γνώμη; Για μένα ήρθε ο χρόνος αυτός και εδώ και τριάντα χρόνια αυτό κάνω, πράγμα το οποίο εύχομαι και για όλο τον χριστιανικό κόσμο. Τόσα χρόνια που αγωνίζομαι ο Χριστός μέσα από το ’γιο Ευαγγέλιό του με έκανε και μένα να γίνω άνθρωπος με στοιχεία Θεού, με χαρά Θεού, με σοφία Θεού, με πνευματική οικογένεια Θεού. Μου χάρισε μία ζωή γεμάτη φως και ο λόγος διότι με γέμισε με καρπούς, με σημεία και τελευταία με πληθώρα πνευματικών εκδηλώσεων στην καθημερινότητά μου. Όλα άλλαξαν για μένα και έγιναν όλα, αν και βρισκόμεθα κάτω από δύσκολες συνθήκες τις οποίες προκαλεί το σύστημα του κόσμου, χριστοκεντρικά. Η ζωή μου είναι σήμερα γεμάτη με Χριστό, με ευλογία Θεού. Εύχομαι να συλλάβουμε όλοι το κάλεσμα της Φωνής Θεού και να επιδιώξουμε το θέλημά του στην ζωή μας, ώστε να ευλογηθούμε υπέρ κόρον σε όλους τους τομείς. Καλή είναι η προσπάθεια όλων των ανθρώπων σε πολιτικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό και πνευματικό επίπεδο, όμως, δεν μπορούν όλα αυτά και απεδείχθη αυτό σήμερα, να φέρουν ουσιαστική λύση στην καθημερινότητά μας. Δυστυχώς παντού συμφέροντα, εγωισμοί, πονηρίες, ασθένειες κ.λ.π. και αυτό διότι όλα μέσα στις κοινωνίες στηρίζονται στα χρήματα και στην πολυμορφική αμαρτία που διακατέχει σήμερα τους ανθρώπους και όχι στην ανυπόκριτη αγάπη του Χριστού και στην εντολή του Θεού που έχει ως εξής, το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του άλλου. Ας επιδιώξουμε αδέλφια μου την αγάπη και να είμεθα σίγουροι ότι ένας νέος όμορφος κόσμος θα αναπτυχθεί μέσα μας και γύρω μας, ο οποίος θα κοσμεί όλη την Δημιουργία διότι ο κόσμος με τα στοιχεία του Θεού θα μεταβληθεί σε κόσμημα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΣ 14

«14. Διότι εξεύρομεν ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ δε είμαι σαρκικός, πεπωλημένος υπό την αμαρτίαν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία,
πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.
Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος.
Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας.
Εάν ζώμεν κατά το Πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το Πνεύμα. (Γαλ. 5:19-25).

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. Διότι εκείνο, το οποίον πράττω, δεν γνωρίζω· επειδή εκείνο το οποίον θέλω τούτο δεν πράττω, αλλ' εκείνο το οποίον μισώ τούτο πράττω».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Από παιδικής ηλικίας συναντιόμαστε με τον λάθος τρόπο ζωής, ο οποίος υπάρχει μέσα στις κοινωνίες αυτές που ζούμε σήμερα. Και αυτό διότι με την πάροδο του χρόνου διαπιστώνουμε ότι η αμαρτία βάσει του Λόγου του Θεού που διακατέχει το σύστημα του κόσμου, εισέβαλε εν αγνοία μας και στην δική μας ζωή. Δυστυχώς, έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επιμελώς επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού. Παρόλα αυτά όμως ο άνθρωπος όταν γνωρίσει τον Χριστό αντλεί δύναμη από το ’γιο Ευαγγέλιό του, στην αρχή τουλάχιστον της πνευματικής του ζωής και καταφέρνει διά της μετανοίας και της αναγέννησης να σπουδάσει, να μάθει την αλήθεια. Φυσικά με πολυχρόνιο αγώνα θα καταφέρει την επανένταξή του στις αρχές του Θεού. Έπειτα με την υπομονή και την επιμονή θα φτάσει στο σημείο να διέπεται από τα στοιχεία αυτού του Θεού, τα οποία θα εκδηλώνονται στην ζωή του με καρπούς, χαρίσματα και σημεία του Αγίου Πνεύματος.
Αδέλφια μου, αφού λάβαμε το κάλεσμα από τον Θεό για να αναπτύξουμε την δική του λογική στην ζωή μας, μπορούμε να τα καταφέρουμε ώστε να πράττουμε αυτό που θέλουμε (αγαθό) και όχι αυτό που μισούμε (αμαρτία). Ο Απόστολος Παύλος στην αρχή της πνευματικής του ζωής έλεγε: Βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσίν μου αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας, τον όντα εν τοις μέλεσίν μου. Μετά από πολλά χρόνια συνεχόμενου πνευματικού αγώνα, έγινε σε αυτόν συνήθεια το θέλημα του Θεού. Αυτό του έδωσε το δικαίωμα να διαλαλεί και να φωνάζει από χαρά, ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί. Να μην απελπιζόμαστε, να μην αντιφρονούμε στο θέλημα του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι με την δική του συμβουλή θα φτάσουμε στο σημείο να πετύχουμε τους υπερβατικούς στόχους που ο ίδιος διά Πνεύματος Αγίου ενέπνευσε μέσα μας. Οι οποίοι στόχοι καταργούν τον φυσικό θάνατο και αναπτύσσουν την άφθαρτη, αθάνατη ζωή. Μόνο με την άφθαρτη ζωή παίρνει αξία ο Θεός μέσα στον κόσμο μας και ο λόγος διότι ο θάνατος ίσχυσε σήμερα διά της άγνοιας και της αμαρτίας σε όλο το ανθρώπινο γένος. Εύχομαι να τα πιστέψουμε όλα αυτά και να τείνουμε στην επιδίωξή τους. Τελευταία να λάβουμε όλα τα στοιχεία του Θεού στην ζωή μας, η οποία τα έχει μεγάλη ανάγκη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 17  21

«17. Τώρα δε δεν πράττω πλέον τούτο εγώ, αλλ' η αμαρτία η κατοικούσα εν εμοί.
18. Διότι εξεύρω ότι δεν κατοικεί εν εμοί, τουτέστιν εν τη σαρκί μου, αγαθόν· επειδή το θέλειν πάρεστιν εις εμέ, το πράττειν όμως το καλόν δεν ευρίσκω·
19. διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω· αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω.
20. Εάν δε εγώ πράττω εκείνο το οποίον δεν θέλω, δεν εργάζομαι αυτό πλέον εγώ, αλλ' η αμαρτία η κατοικούσα εν εμοί.
21. Ευρίσκω λοιπόν τον νόμον τούτον ότι, ενώ εγώ θέλω να πράττω το καλόν, πάρεστιν εις εμέ το κακόν·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όπως η αμαρτία έγινε δευτέρα φύση στην ζωή μας, έτσι και το αγαθό δύναται με έναν συνεχόμενο πνευματικό αγώνα αυτεπάγγελτα να εκδηλώνεται στην καθημερινότητά μας χωρίς καν καμία προσπάθεια. Κάποτε στην αρχή της πνευματικής μου ζωής νόμισα ότι κατάφερα πολλά, όμως, με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσα πόσο εγωιστικό ήταν αυτό, διότι για να φτάσω έστω και στην μετάνοια, να γνωρίσω δηλαδή τα λάθη μου, το σωστό ή το λάθος, θέλει πνευματική δουλειά, πολύ δουλειά πάνω στην μελέτη, στην προσευχή και στην εξάπλωση, πόσο μάλλον να ολοκληρώσω την αναγέννησή μου. Δεν απελπίστηκα όμως, συνέχισα και συνεχίζω σήμερα πάνω στην αναγέννησή μου μέχρι ο Θεός να μου πει, Ευ, δούλε αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου. Ο Κύριος μου έδωσε να καταλάβω ότι θα πρέπει να εργάζομαι πνευματικά καθ’ εκάστην ημέρα και να μένω στο αγιαστήριο, στην προσευχή μέχρι ο ίδιος να μου πει ότι είμαι έτοιμος και όχι η λογική η δική μου. Πράγματι σήμερα βλέπω μετά από πολλά χρόνια ότι για να καταφέρω να νικήσω την αμαρτία, η οποία εκδηλώνεται με την φθορά και τον θάνατο στην ζωή μου, θα πρέπει να μείνω στο αγιαστήριο πολύ καιρό, ο Θεός ξέρει πόσο. Από την εμπειρία που απέκτησα ζώντας σε αυτό το αγιαστήριο (αφιέρωση), είδα ότι είναι ό,τι πιο ευχάριστο έχω ζήσει. Ποτέ δεν το αλλάζω με όλους τους θησαυρούς της γης και ο λόγος διότι σε αυτό το αγιαστήριο ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου με συναντά και με σπουδάζει την μέγιστη πάντων σοφία του, ώστε να έρθει η μέρα που τα έργα μου, τα λόγια μου και η αγάπη μου για τον Θεό και τον άνθρωπο να είναι του Χριστού. Μέχρι να το καταφέρω αυτό, με την δύναμη του Θεού δεν θα απουσιάσω από αυτό το αγιαστήριο διότι σε αυτό προσεύχομαι, μελετώ, γράφω κ.λ.π. Εύχομαι όλοι να καταλάβουμε γρήγορα ότι η αμαρτία καταστρέφει την ψυχή και το σώμα μας. Αυτή η αμαρτία μας οδηγεί αργά ή γρήγορα στον ανυπέρβλητο θάνατο. Αδέλφια μου, χρειαζόμαστε χρόνο ώστε να πετύχουμε τους υπερβατικούς μας στόχους. Ο χρόνος χρειάζεται, είναι απαραίτητος για να μελετήσουμε και να σπουδάσουμε την σοφία του Θεού, τον Λόγο του Θεού και δύναται να επιτευχθεί αυτό μόνο όταν ζούμε στην σιωπή. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να εννοήσουμε το θέλημα του Θεού, κατόπιν με την αγάπη του Χριστού την οποία θα γνωρίσουμε στην σιωπή, θα μας διέπει και η ταπεινοφροσύνη που είναι ο θρόνος του Θεού, η αρετή των αρετών. Χωρίς αυτή όποιο έργο και αν παρουσιάσουμε θα είναι δαιμονισμένο έργο. Μη γένοιτο! Μόνο με την ταπεινοφροσύνη θα δώσει ο Θεός την πνευματική άδεια να κηρύξουμε με την ζωή μας το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το οποίο είναι προφητεία του Κυρίου και επαγγελία Θεού. Ο ίδιος ο Χριστός είπε: Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος. Αυτό κηρύττει σήμερα η Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Ζ΄ΣΤΙΧΟΙ 23  25

«23. βλέπω όμως εν τοις μέλεσί μου άλλον νόμον αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου, και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας, τον όντα εν τοις μέλεσί μου.
24. Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;
25. Ευχαριστώ εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών. ’ρα λοιπόν αυτός εγώ με τον νούν μεν δουλεύω εις τον νόμον του Θεού, με την σάρκα δε εις τον νόμον της αμαρτίας».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ


Όλοι από την αρχή καθώς πήραμε στα χέρια μας το Ευαγγέλιο του Χριστού, είδαμε αυτόν τον νόμο (αμαρτία) να διέπει την λογική και την ζωή μας, όπως εγωισμός, κρίση, άγνοια του θελήματος του Θεού κ.λ.π. Αμέσως αναρωτηθήκαμε τι να κάνουμε, πως να απαλλαγούμε από αυτή την αμαρτία. Υπάρχει τρόπος; Ευτυχώς υπάρχει τρόπος και βρέθηκε. Αυτός ο τρόπος δεν είναι άλλος από το να ακολουθήσουμε την συμβουλή του Θεού, η οποία διατυπώνεται στο Ευαγγέλιο του Χριστού, ο οποίος Χριστός παροτρύνει ημάς στον αγιασμό (άγιοι γίνεσθε καθώς εγώ ειμί). Παροτρύνει ημάς στην αφιέρωση, Και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλάσια θέλει λάβει και ζωήν αιώνιον θέλει κληρονομήσει. Αν τα πιστεύουμε όλα αυτά, τότε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε να γίνουμε ένα με τον Χριστό. Αυτό θα γίνει, πρώτον, με το να μας διέπει απόφαση Χριστού ώστε να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι όπως ήταν αυτός, ο οποίος δεν μεταβάλλονταν ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής του ή ανάλογα με τα συμφέροντά του. Με υπευθυνότητα λοιπόν πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου δυνάμεθα να πετύχουμε τους υπερβατικούς μας στόχους. Δεύτερον, αφιέρωση που σημαίνει συνεχόμενη ακατάπαυστη πνευματική δραστηριότητα πάνω στο τρίπτυχο μελέτη, προσευχή, κήρυγμα το οποίο κήρυγμα δημιουργεί την εξάπλωση που καθιστά υπαρκτή στον κόσμο την οικογένεια του Θεού. Παρόλα αυτά πάλι για μερικά χρόνια θα ζούμε με τον νόμο του Θεού πνευματικά μέσα μας, ενώ με την σάρκα θα ζούμε κάτω από το πνεύμα της αμαρτίας. Εμείς όμως δεν θα απελπιζόμαστε και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρισκόμαστε θα συνεχίζουμε την αναγέννησή μας και να είμαστε σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα θα εισέλθουμε στην κατάπαυση, την οποίαν θα φέρει εις ημάς η μετάνοια, η αναγέννηση, η πνευματική δραστηριότητα, ο Χριστός ο οποίος θα αλλάξει την ζωή μας αλλά και τον τρόπο σκέψης μας. Έτσι το πνεύμα μας θα εμπλουτιστεί με Πνεύμα ’γιο. Αυτό το Πνεύμα του Θεού θα τιθασεύσει την σάρκα μας ώστε να διέπεται από τα έργα του Θεού. ’λλωστε έχουμε και υπόσχεση Θεού, ζητείτε την βασιλείαν του Θεού και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή. Ο Θεός αδέλφια μου όταν δει καλή προαίρεση και ειλικρινή προσπάθεια, με ένα νεύμα του δύναται να μας ολοκληρώσει πνευματικά και να μας χαρίσει την βασιλεία του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Νεότερη Παλαιότερη