Ερμηνεία Η πρός Ρωμαίους Επιστολή κεφ Η έως Θ

Η ΠΡΟΣ  ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄ ΕΩΣ Θ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 1

«1. Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Για όσους σήμερα ξεκινήσαμε να κάνουμε τον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού και της εξάπλωσης δεν υφίσταται πλέον κατάκρισις ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, ούτε και από τους αγγέλους και αυτό διότι το έλεος του Θεού μας καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μας. Κατόπιν η αναγέννηση, μας εξασφαλίζει τα πνευματικά μέσα και στοιχεία του Θεού όπως είναι η σοφία του Θεού, η οποία δύναται να παραθέτει εκείνα τα όπλα που χρειαζόμαστε ώστε να νικήσουμε κάθε τι αρνητικό που επιδιώκει να εισβάλλει στην ζωή μας. Το ότι έχουμε δεχτεί τον Λόγο του Θεού, το θέλημα του Θεού σημαίνει για όλους εμάς ότι είναι θέμα χρόνου να φτάσουμε στους πνευματικούς στόχους που ο ίδιος ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου ενέπνευσε μέσα μας. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Έπειτα με τον σχετικό αγώνα θα αυξανόμαστε πνευματικά καθ’ εκάστην ημέρα και θα εντάξουμε το θέλημα του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Τελευταία διά μέσω μας ο λαός του Θεού θα βρει τον προσανατολισμό του έναντι του θελήματος του Θεού και των επιδιώξεών του. Διότι το θέλημα του Θεού είναι να γνωρίσουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και να το αναπτύξουμε πρώτα μέσα μας και στη συνέχεια και γύρω μας. Μόνο έτσι θα χτίσουμε ξανά τον κόσμο εκείνο που εξ αρχής Θεός και άνθρωπος ήταν ενωμένοι με τα στοιχεία της ζωής και της ευγενής άμιλλας όπως ανυπόκριτη αγάπη, χαρά του Αγίου Πνεύματος, σοφία Θεού συναρπάζουσα, ταπεινοφροσύνη με τα στοιχεία που την διέπουν (δεν είμαι τίποτα, δεν ξέρω τίποτα, δεν έκανα τίποτα). Όλα με την χάρη του Θεού συντελούνται μέσα μας και γύρω μας. Στην συνέχεια χρειάζεται να έχουμε ειρήνη Χριστού, με την οποίαν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε δυνάμεθα να αντεπεξέλθουμε χωρίς καν να ταραχτούμε. Αποκορύφωμα της δόξης του Θεού είναι η δικαιοσύνη του, η οποία πάντοτε προσφέρει και ουδέποτε απαιτεί. Τελευταία όλων μας εξασφαλίζει ο αγώνας αυτός την άφθαρτη ζωή και την δυνατότητα να δυνάμεθα μέσα από την άμορφη ύλη να ζωοποιούμε το σώμα μας και να το διατηρούμε εν υγεία και ζωή, η οποία καθίσταται αιώνια. Ό,τι σκέφτεται ο άνθρωπος μπορεί να το υλοποιήσει, αρκεί να βρει τον τρόπο. Όλα αυτά δημιουργούν έναν νέο άνθρωπο ο οποίος κινείται πάντα κατά Θεό. Όταν δεν υπάρχει Χριστός στην ζωή μας τότε μας λείπουν πολλά και τα παράπονα, οι εγωισμοί και οι επιδιώξεις αναπτύσσουν μέσα μας και γύρω μας αντιπαλότητες σε όλους τους τομείς, οι οποίες αντιπαλότητες μας οδηγούν σε αδιέξοδο. Να γνωρίζουμε ότι η μη αναγέννηση, μας καθιστά ευάλωτους, ανεπαρκείς, εξωγραφικούς, μη αληθινούς. Αν θέλουμε να δούμε ευλογημένες ημέρες γεμάτες χαρά και ευτυχία, να γνωρίζουμε πως ένα πράγμα μας λείπει και αυτό είναι ο Χριστός. Αν μας λείπει ο Χριστός, ας αποφασίσουμε να τον βάλουμε στην ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 2

«2. Διότι ο νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού με ηλευθέρωσεν από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο νόμος του πνεύματος της ζωής είναι ο Χριστός, ο οποίος έφερε στην γη το ουράνιο πολίτευμα που είναι τυπωμένο και ανεπτυγμένο μέσα στον Λόγο του Θεού, στην Καινή Διαθήκη. Εάν όλοι εμείς σήμερα του δώσουμε την πρέπουσα ολοκληρωτική αγάπη μας και την κατάλληλη προσοχή μας, ώστε να τον θέσουμε ως την μόνη και μέγιστη αξία στην ζωή μας, θα καταλάβουμε την παντοδυναμία του και την παντοδυναμία της ζωής διότι θα δούμε να αλλάζουν τα πάντα στην καθημερινότητά μας. Ο Λόγος του Θεού αδέλφια μου έχει την δύναμη να αλλάξει κατά πολύ τον τρόπο σκέψης μας και από εωσφορικό που ήταν μέχρι χτες να τον κάνει χριστοκεντρικό. Ακόμη, ο Λόγος του Θεού δύναται να αλλάξει και την συμπεριφορά μας από αρνητική σε θετική, ιδιαίτερα μεταξύ των εν αγνοία αδελφών όταν βρισκόμαστε σε ένα τέτοιο περιβάλλον το οποίο είναι αναπόφευκτο, αλλά και μεταξύ των εν Χριστώ αδελφών. Ο λόγος, διότι μόνο έτσι θα γίνουμε αποδεκτοί από τους πάντες. Η ζωή, η υγεία, η χαρά, οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, η σοφία του Θεού, ο Θεός, ο νόμος του Θεού θα μας ελευθερώσουν από τον νόμο της αμαρτίας και του θανάτου, δηλαδή θα μας ελευθερώσουν από τον εγωισμό, από την πονηρία, από τον ψέμα, από την κρίση, από τον φυσικό θάνατο. Εύχομαι να εννοήσουμε την αξία του πνεύματος του Θεού, ώστε να το αναπτύξουμε εξ ολοκλήρου μέσα μας σε σημείο να κυριεύσει όλο μας το είναι. Το ρήμα του Θεού είναι το πνεύμα του Θεού και μόνο αυτό μπορεί να μας ζωοποιήσει εις το εκατονταπλάσιο και να μας εξασφαλίσει ενέργεια, την οποίαν θα πρέπει να καταναλώνουμε σε καθημερινή βάση πάνω στην σωτηρία της ψυχής και του σώματος, το οποίο σώμα την έχει μεγάλη ανάγκη, καταφέρνοντας έτσι με τον αγώνα μας και την συμβουλή του Χριστού να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 3 – 4

«3. Επειδή το αδύνατον εις τον νόμον, καθότι ήτο ανίσχυρος διά της σαρκός, ο Θεός πέμψας τον εαυτού Υιόν με ομοίωμα σαρκός αμαρτίας και περί αμαρτίας, κατέκρινε την αμαρτίαν εν τη σαρκί,

4. διά να πληρωθή η δικαιοσύνη του νόμου εις ημάς τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 3^ος: Αν ο Θεός έστελνε έναν άγγελο θα λέγαμε ότι αυτός είναι άγγελος και γι’ αυτό τα κατάφερε. Η σοφία του όμως έστειλε έναν άνθρωπο ομοιοπαθή με εμάς. Αφού αυτός ο Χριστός σαν άνθρωπος τα κατάφερε, αφήνει να εννοηθεί ότι και εμείς μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αδέλφια μου, μετά την αμαρτία των πρωτοπλάστων, το ανθρώπινο γένος με τα βάθη των αιώνων βυθίστηκε στην αμαρτία η οποία αμαρτία κατάφερε να υποχειριάσει κάτω από την φθορά το πνεύμα και ιδιαίτερα την σάρκα, ώστε ο κάθε άνθρωπος να ανταποκρίνεται με εύκολο και οικείο τρόπο ως προς αυτή την αμαρτία. Αφού και εμείς είμεθα παιδιά της πτώσης και της άγνοιας, διεπόμαστε σήμερα από αυτή την αμαρτία και την έχουμε κάνει δευτέρα φύση μας και αυτό έχει σαν φυσική συνέπεια να γευόμαστε μέσα στις κοινωνίες που ζούμε τους καρπούς αυτής. Μάλιστα η αμαρτία μας γέμισε στερεότυπα, τα οποία εξαφάνισαν την ελευθερία του πνεύματος του Θεού. Ευτυχώς όμως για όλους εμάς διότι ο Θεός μας χάρισε ένα δώρο και αυτό δεν είναι άλλο από την παρουσία του Υιού του, ο οποίος μας έφερε το ουράνιο πολίτευμα, τον Λόγο του Θεού και μαζί με αυτό και ένα κάλεσμα το οποίο γράφει μετάνοια, αναγέννηση, σοφία Θεού, αγάπη, ζώσα πίστη. Ακόμη το κάλεσμα μας φανερώνει ότι μέσω αυτών των στοιχείων είμαστε καλεσμένοι στον γάμο του αρνίου. Η προϋπόθεση να βρεθούμε σε αυτόν τον γάμο είναι να αγοράσουμε το κοστούμι εκείνο που στολίζει, που λαμπρύνει την ψυχή μας και που αποτελείται από πληθώρα πνευματικών στοιχείων. Το μαγαζί από το οποίο μπορούμε να το προμηθευτούμε βρίσκεται μέσα στον Λόγο του Θεού (Καινή Διαθήκη), το οποίον Λόγο του Θεού πήραμε στα χέρια μας και αυτός σήμερα σιγά-σιγά αλλάζει το ένδυμα της ψυχής μας με το καινούργιο ένδυμα του πνεύματος, το οποίο περιλαμβάνει τους καρπούς, τα χαρίσματα, τα σημεία κ.λ.π. Εύχομαι να προβούμε στις ενέργειες εκείνες (αφιέρωση) που μας δίνουν το δικαίωμα να εισέλθουμε πλέον ως ιδεώδεις άνθρωποι στον γάμο του αρνίου με το κοστούμι της μετάνοιας, της αναγέννησης, της ζώσης πίστεως. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Στίχος 4^ος: Ο νόμος του πνεύματος του Θεού μας δικαιώνει όταν αναπτύξουμε μέσα μας με πολυχρόνιο αγώνα αυτόν (χρειάζεται αφιέρωση). Πολλοί άνθρωποι από την ώρα που παίρνουν τον Λόγο του Θεού στα χέρια τους, θεωρούν ότι κατάφεραν να τιθασεύσουν την αμαρτία και τον νόμο, ώστε το σώμα τους να μην διέπεται από την φθορά. Περνώντας όμως τα χρόνια, βλέπουν ότι η αμαρτία επιβουλεύεται συστηματικά το σώμα τους. Έτσι για όσους έχουν προορισμό σωτηρίας τα πολλά λόγια λιγοστεύουν και η αφιέρωση λαμβάνει ιδιαίτερη και κατόπιν ουσιαστική σημασία στην ζωή τους, γίνεται με λίγα λόγια η πρωταρχική τους επιδίωξη. Με την αφιέρωση δικαιώνεται ο Λόγος του Θεού ότι είναι καλός. Διά της αφιέρωσής μας πάνω στο πνεύμα του Θεού, το οποίο εκδηλώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού (νόμο του Θεού), θα νικήσουμε την φθορά που φέρνει η αμαρτία στο σώμα ημών. Με λίγα λόγια θα νικήσουμε τον θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 5 – 6

«5. διότι οι ζώντες κατά την σάρκα τα της σαρκός φρονούσιν, οι δε κατά το πνεύμα τα του πνεύματος.

6. Επειδή το φρόνημα της σαρκός είναι θάνατος, το δε φρόνημα του πνεύματος ζωή και ειρήνη·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όσοι ζουν κατά την σάρκα δεν μπορούν να αντιληφθούν τα έργα του πνεύματος του Χριστού, έτσι είναι φυσικό να φρονούν τα της σαρκός. Υπάρχουν δύο δρόμοι για να ακολουθήσουν οι άνθρωποι. Ο ένας είναι να κάνουν τα έργα της σαρκός, τα οποία οδηγούν το σώμα στον θάνατο και εξασφαλίζουν μωρία στην καθημερινότητά και ο άλλος είναι να προβούν στις ενέργειες εκείνες που αναπτύσσουν το πνεύμα, το οποίο δύναται να εξουσιάσει την σάρκα και να υποτάξει αυτή στις επιδιώξεις του και που ως πρώτο καρπό που εκδηλώνει είναι η αιώνια ζωή. Όταν οι άνθρωποι αναπτύσσονται πνευματικά τότε το σώμα τους παίρνει ανάσες σωστές, ο εγκέφαλος ενεργεί με σοφία, τα λόγια διοχετεύουν ενέργεια στους συνανθρώπους και τα έργα τους βραβεύονται από τους δίκαιους και τους άδικους. Μόνο όταν αποφασίσουν οι άνθρωποι να βάλουν τον Χριστό στην ζωή τους θα καταλάβουν την αξία του πνεύματος του Θεού, το οποίο πνεύμα είναι αυτό που ζωοποιεί. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ  7

«7. διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν· επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται· αλλ' ουδέ δύναται·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεό, διότι ένας άνθρωπος που διέπεται από το φρόνημα της σάρκας (πάθη) σε όλη του την ζωή εκμεταλλεύεται τους πάντες γύρω του, Θεό και ανθρώπους, για να ικανοποιήσει μόνο τα πάθη του καταστρέφοντας ακόμη την ψυχή και το σώμα του. Το φρόνημα τη σαρκός απεδείχθη με λίγα λόγια ότι είναι θάνατος και ο λόγος διότι όταν ο Θεός δίνει εντολή να αγαπήσουμε τον Θεό και τον συνάνθρωπο, αυτός που διέπεται από το φρόνημα της σάρκας αδυνατεί  να το κάνει γιατί θα φύγει από το φρόνημα που του επιτάσσει η σάρκα του, τα πάθη του, τα συμφέροντά του. Όταν ο Θεός δίνει εντολή να εφαρμόσουμε τον νόμο, αυτός αντιτάσσεται και ο λόγος διότι ο νόμος της σάρκας του επιτάσσει έναν άλλον νόμο, τον νόμο της αμαρτίας. Όταν ο Θεός μας παροτρύνει στον νόμο της ταπείνωσης, αυτός πάλι αντιτάσσεται διότι η σάρκα του επιβάλλει να ανταποκριθεί στον νόμο του εωσφορικού εγωισμού. Εν συντομία ο άνθρωπος της σαρκός αδυνατεί να υποταχθεί στον νόμο του Θεού. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να συνετίσει τον άνθρωπο ο Θεός και αυτός είναι η μετάνοια. Μόνο δι’ αυτής της μετάνοιας δύναται ο άνθρωπος της σαρκός να ανακαλύψει τις πηγές του πνεύματος και τις άπειρες ευλογίες αυτού.

Εύχομαι να συλλάβουμε την διαφορά και να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τον νόμο του Θεού, το πνεύμα του Θεού ώστε δι’ αυτού να έρθει η ημέρα που θα συναντήσουμε τον Πατέρα Θεό ζώντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 8

«8. όσοι δε είναι της σαρκός δεν δύνανται να αρέσωσιν εις τον Θεόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο διάβολος όταν υποχειριάσει το πνεύμα και το σώμα ενός ή πολλών ανθρώπων, τότε αυτεπάγγελτα αυτοί οι άνθρωποι κινούνται σύμφωνα με τον νόμο του πονηρού. Είναι φυσική συνέπεια ο εγωισμός, οι πονηρίες, το ψέμα κ.λ.π. να μην αρέσουν στον Θεό, διότι αυτός ο Θεός είναι η μόνη αλήθεια. Από την οποίαν αλήθεια διέπεται ο ίδιος αλλά και ο άνθρωπος που αντιλήφθηκε την αξία του Θεού στην ζωή του, ώστε πλέον με τα έργα του και τα λόγια του να μην αντιτάσσεται στο φρόνημα του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 9

«9. Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ' εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί θεωρούν ότι είναι του Θεού. Εδώ χρειάζεται προσοχή, διότι αν δεν κατοικεί το πνεύμα του Θεού μέσα τους ώστε να εκδηλώνεται στην καθημερινότητά τους με τα έργα τους και τα λόγια τους, τότε βρίσκονται στην μεγαλύτερη πλάνη γιατί τιμούν τον Θεό με τα λόγια ενώ τα έργα τους πόρρω απέχουν από το θέλημά του. Μάλιστα όσοι δεν έχουν το πνεύμα του Θεού αναπτύσσονται σε ξερούς τύπους και φανατίζουν εαυτό με το δόγμα τους, νομίζοντας ότι έτσι είναι του πνεύματος του Θεού. Δυστυχώς, όμως, έτσι αποδεικνύουν σε Θεό και ανθρώπους ότι δεν έχουν πνεύμα Θεού. Ας φανταστούμε κάποιους να θεωρούν τους εαυτούς τους σωστούς και να διέπονται από άγνοια του θελήματος του Θεού, να διέπονται από εωσφορικό εγωισμό και να μην διακατέχονται από την ελάχιστη ταπεινοφροσύνη βλέποντας παντού λάθη. Ας φανταστούμε κάποιους να διέπονται από το ψέμα και η αλήθεια του Θεού με τα στοιχεία αναγέννησης να είναι άγνωστη στην λογική τους, να διέπονται από τύπους και όταν χρειάζεται να φανερώσουν αγάπη να την αποστρέφονται, να φανερώσουν ταπεινοφροσύνη και να μην γνωρίζουν τα στοιχεία της. Ας φανταστούμε να κηρύττουν την μεταθανάτια ζωή και να μην θέλουν να αξιολογήσουν και να εξελίξουν διά τα μετάνοιας και της αναγέννησης αυτήν την ζωή, μεταλλάσσοντας το πνεύμα τους σε ζωοποιόν και το σώμα τους σε άφθαρτο όπως του Χριστού. Όσοι δεν είναι της σαρκός το γνωρίζουν, διότι καθ’ εκάστην ημέρα εντρυφούν πάνω στο θέλημα του Θεού με τα λόγια τους και τα έργα τους. Μάλιστα το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, το οποίο αποδεικνύει ότι κάποιος διακατέχεται από το πνεύμα του Θεού, είναι ότι καθ’ εκάστην ημέρα παρακολουθούν τον εαυτό τους εάν και κατά πόσο είναι του πνεύματος του Θεού, συγκρίνοντάς τον με το πνεύμα του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος. Διότι αυτός ο Υιός τόνισε: Παράδειγμα έδωκα εις εσάς, ώστε να κάνετε και εσείς ότι εγώ ποιώ. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι είναι του πνεύματος του Θεού και αυτό κατοικεί μέσα τους. Εύχομαι να γνωρίσουμε το πνεύμα του Θεού, διότι αυτό ζωοποιεί την ψυχή και το πνεύμα μας. Μάλιστα μας σπουδάζει την σοφία του Θεού, διά της οποίας συνεχώς αυξανόμαστε κατά Θεό πάνω σε όλους τους τομείς. Είναι εύκολο να μπερδευτούμε και να νομίζουμε ότι έχουμε το πνεύμα του Θεού, όμως, να απέχουμε απ’ αυτό όσο ο ουρανός από την γη. Θέλει προσοχή, διότι μπορεί να μελετάμε τον Λόγο του Θεού, να εκκλησιαζόμαστε τακτικά, να ψέλνουμε κ.λ.π. και όμως να μην είμαστε του πνεύματος του Θεού. Έχουμε ένα παράδειγμα γραφικό το οποίο μας βοηθά προς οικοδομή. Αυτό είναι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, οι οποίοι νόμιζαν ότι είναι του Θεού και ότι διακατέχονται από το πνεύμα του, ερχόμενος όμως αυτός ο Θεός στην ζωή τους δεν το γνώρισαν, μάλιστα τον εδίωξαν, το ταπείνωσαν και τελευταία τον σταύρωσαν. Αυτό έπραξαν στον Θεό αυτοί οι οποίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ότι είναι του Θεού. Μία ειλικρίνεια χρειάζεται και μία απόφαση στο να εντάξουμε το θέλημα του Θεού στην ζωή μας. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε ποίου πνεύματος είμαστε. Όταν το γνωρίσουμε θα καταλάβουμε την διαφορά, διότι ο Θεός θα μαρτυρεί για εμάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 10

«10. Εάν δε ο Χριστός ήναι εν υμίν, το μεν σώμα είναι νεκρόν διά την αμαρτίαν, το δε πνεύμα ζωή διά την δικαιοσύνην».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν ο Χριστός είναι μέσα μας και το πνεύμα του είναι μέσα μας, τότε το σώμα μας νεκρώνεται από την αμαρτία και ο λόγος διότι όπου το πνεύμα του Θεού εκεί η αναμαρτησία και η ελευθερία του σώματος από την αμαρτία, την φθορά και το θάνατο. Το σώμα μας σήμερα με τα πάθη που εκδηλώνει, αντιμετωπίζει την φθορά σε σημείο να επιφέρει αυτή η φθορά τον θάνατο. Αυτό συμβαίνει διότι το πνεύμα μας δεν είναι του Χριστού. Εάν θέλουμε να φρουρήσουμε το σώμα ημών, το οποίο είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος θα πρέπει να τείνουμε σταδιακά στην αφιέρωση. Η συνειδητοποίηση του θελήματος του Θεού δημιουργεί σε εμάς νέες επιδιώξεις και ουρανόδρομους στόχους. Αυτοί οι στόχοι τιθασεύουν το πνεύμα μας και υποτάσσουν την σάρκα μας στο να ποιεί το θέλημα του Θεού, ώστε να ενεργείται σε αυτή την σάρκα η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη, η πανευδαίμονη, η γεμάτη καρπούς, χαρίσματα και σημεία του Αγίου Πνεύματος. Όσοι δεν έχουν Χριστό, έχουν απλά μωρία και άλογη λογική με στόχους και επιδιώξεις ανικανοποίητους, με λίγα λόγια μωρούς στόχους. Όσοι έχουν Χριστό, έχουν σοφία Θεού, έχουν υγεία πνεύματος και σώματος, έχουν αποστολή, έχουν ζώσα πίστη, έχουν χαρά, αγάπη, ζωή αιώνια η οποία εξασφαλίζεται διά Πνεύματος Αγίου. Όλα αυτά θα πρέπει να τα στηρίξουμε στην δικαιοσύνη του Θεού, η οποία διακατέχεται από το μέγα έλεος και την αιώνια προσφορά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 11

«11. Εάν δε κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το πνεύμα του Θεού ανέστησε τον Χριστό, το ίδιο πνεύμα δύναται να ζωοποιήσει και τα φθαρτά σώματα όλων ημών αρκεί να το πιστέψουμε και στην συνέχεια να προβούμε στους αγώνες που χρειάζονται. Το πνεύμα του Θεού όταν κατοικεί μέσα μας ζωοποιεί το σώμα μας, διότι χορηγεί σε αυτό το σώμα διά του εγκεφάλου (εκεί λειτουργεί ο Θεός) την σοφία του Θεού, η οποία εμπεριέχει την χαρά του Αγίου Πνεύματος καθώς πληθώρα πνευματικών στοιχείων με καρπούς, χαρίσματα, σημεία κ.λ.π. Ο Χριστός αδέλφια μου φανέρωσε ότι το πνεύμα το δικό του εστί το ζωοποιόν. Εμείς δεν έχουμε παρά να πιστέψουμε στην καλή είδηση που λάβαμε ώστε να αναπτυχθούμε πνευματικά στην αρχή διά του Ευαγγελίου και μετέπειτα διά Πνεύματος Αγίου, αφού όμως πρώτα δοκιμαστούμε και αποδειχτούμε διά του αγώνος άξια τέκνα του Θεού. Εξάλλου, είναι γραφικό πως όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται. Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί. Μόνο μετά την δοκιμασία θα λάβουμε το πνεύμα του Θεού στην αρχή με μέτρο και στην συνέχεια χωρίς μέτρο, ώστε ο λόγος μας να διέπεται από παντοδυναμία πάνω σε όλους τους τομείς. Για να κατοικήσει μέσα μας το πνεύμα του Θεού το οποίο ζωοποίησε τον Χριστό και ανέστησε αυτόν, χρειάζεται να έχουμε ως απαραίτητο στοιχείο την υπακοή στον Λόγο του Θεού, κατά πάντα υπακοή. Ο Χριστός αδέλφια μου έδωσε τα πάντα και κέρδισε τα πάντα. Ο τρόπος, υπάκουσε τον Πατέρα του κατά πάντα μέχρι θυσίας, μέχρι θανάτου θυσίας. Πέθανε για να ολοκληρώσει την υπακοή προς τον Πατέρα του και ο λόγος διότι αυτό ήτο το θέλημα του Πατέρα του, ώστε μέσω της θυσίας αυτής να διδάξει ο Θεός Πατέρας την ανυπόκριτη αγάπη στους ανθρώπους. Παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς. Αφού λοιπόν ο Χριστός έδωσε την ζωή του λύτρο αντί πολλών, διότι αυτό ήτο το θέλημα του Πατέρα του, την έλαβε μετά σχεδόν από τρεις ημέρες πάλι, μάλιστα την έλαβε άφθαρτη, αιώνια ζωή γεμάτη ευλογίες σε όλους του τομείς. Την ζωή την έλαβε αφού πειράχτηκε και δοκιμάστηκε στα πάντα. Αυτή η ζωή τον καθιστά σήμερα Θεό.

Πρέπει να καταλάβουμε άπαξ διαπαντός ότι θα πρέπει να αφιερώσουμε αυτή την μικρή ζωή που έχουμε πάνω στο θέλημα του Θεού, ώστε να την λάβουμε αιώνια με καρπούς, με σημεία και άπειρες δυνάμεις διά του Λόγου. Αν παρακολουθήσουμε τον επί γης βίο του Κυρίου, θα δούμε ότι από την αρχή έφυγε στην έρημο για να πειραχτεί υπό του διαβόλου. Αφού νίκησε τον έτερο κακό εαυτό του από τις εωσφορικές επιδιώξεις που του παρέθετε ο διάβολος στο Σαραντάριο όρος, ήλθε κατόπιν στην Ιερουσαλήμ και κήρυξε το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Αφού διώχθηκε, εμπαίχτηκε, προδόθηκε, σταυρώθηκε, πέθανε, στην συνέχεια όταν αναστήθηκε είπε στους μαθητές του, τώρα εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Δεν τα πήρε όλα εξ αρχής από τον Πατέρα του. Τα θαύματα τα έκανε αφού πρώτα νίκησε τον έτερο κακό εαυτό του στην έρημο (πειραζόμενος υπό του διαβόλου). Την θέωση την έλαβε αφού πρώτα έδωσε την ζωή του. Αφού λοιπόν υπάκουσε στον Πατέρα του δίνοντας αυτή έλαβε την θέωση, η οποία εμπεριέχει την ζωή την άφθαρτη και αιώνια. Καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ' όσων έπαθε.

Είναι πολλοί που επιθυμούν να έχουν τον Θεό στην ζωή τους, αποβλέπουν στην αναγέννηση, στην σύμπνοια μεταξύ των συνανθρώπων, στην θέωση χωρίς όμως να διεξάγουν πνευματικούς αγώνες. Αυτό δεν μπορεί να συντελεστεί στην ζωή τους χωρίς θυσία, η οποία να είναι ευάρεστη στον Θεό. Έτσι περνούν τα χρόνια και οι καιροί και ενώ περιμένουν τον Θεό έρχεται η φθορά και ο θάνατος.

Εύχομαι να φανερώσουμε μέσα μας και γύρω μας ότι ο Θεός λειτουργεί στην ζωή μας με λόγια Θεού και με έργα Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Να γνωρίζουμε ότι η ζωή η αιώνια δίνεται μόνο στην υπακοή ενός ή πολλών ανθρώπων πάνω στο θέλημα του Θεού. Δεν γίνεται ο Χριστός να δίνει τα πάντα στον Πατέρα και εμείς να επιδιώκουμε την αιώνια ζωή μη θέλοντας να δώσουμε τίποτα. Με την υπακοή στον Λόγο του Θεού και στην Φωνή Θεού δυνάμεθα να ζήσουμε με το πνεύμα του Θεού αιώνια, χρειάζεται όμως να μην απελπιζόμαστε και να μην κουραζόμαστε. Να μας διέπει μέχρι τέλος υπακοή πάνω στο θέλημα του Θεού και στις επιδιώξεις αυτού. Η υπακοή η δική μας θα χτίσει μέσα μας και γύρω μας την άκτιστη εκκλησία του Θεού, την άφθαρτη εκκλησία του Θεού διά των ανθρώπων του Θεού, οι οποίοι θα ακολουθήσουν την Φωνή Θεού όταν ο Θεός θελήσει να την γνωρίσουν και αυτοί θα είναι οι έχοντες προορισμό σωτηρίας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 13 – 14

«12. ’ρα λοιπόν, αδελφοί, είμεθα χρεώσται ουχί εις την σάρκα, ώστε να ζώμεν κατά σάρκα·

13. διότι εάν ζήτε κατά την σάρκα, μέλλετε να αποθάνητε· αλλ' εάν διά του Πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 12^ος: Εμείς μάθαμε την αλήθεια, την οποίαν ο Θεός όπου θέλει την δίνει. Σε εμάς την έδωσε την αλήθεια γι΄ αυτό λοιπόν χρεωστούμε να μην ζούμε με την σάρκα (αμαρτία) αλλά με τις αξίες του πνεύματος του Θεού, το οποίον είναι ζωοποιό και με τον πνευματικό αγώνα μας χορηγεί τα άφθαρτα στοιχεία του πνεύματος και τις άπειρες ιδιότητες αυτού, οι οποίες φέρνουν τον Θεό στην ζωή μας.

Στίχος 13^ος: Εάν επιμένουμε να ζούμε με την αμαρτία, θα πεθάνουμε αργά ή γρήγορα. Εξάλλου και σήμερα νεκροί είμαστε και ας ζούμε. Αν όμως αναπτυχθούμε με το πνεύμα του Θεού, συλλαμβάνοντας τον τρόπο μέσα από τον Λόγο του Θεού και αναπτύσσοντας διά του Ευαγγελίου την ζώσα πίστη με τα στοιχεία του καθαρισμού, ο οποίος επιφέρει εις ημάς τον αγιασμό, τότε θα ζήσουμε και ο λόγος διότι ήρθε ο προδιαγεγραμμένος χρόνος τον οποίον ο Θεός προείδε προ αιωνίων χρόνων και έδωσε την ζωή του λύτρο αντί πολλών. Αδέλφια μου να αφήσουμε τον εαυτό μας στον Θεό, να τον εμπιστευθούμε κατά πάντα ώστε να μας δώσει τα πάντα.

Τα έργα της σαρκός εξαφανίζονται με τα συνεχόμενα έργα του πνεύματος. Τα βασικά έργα που καλούμαστε στην αρχή να επιδιώξουμε είναι: Η μελέτη, η οποία μας εξασφαλίζει την σοφία του Θεού όπως, μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, αν σε αγγαρεύση τις μίλιον εν, ύπαγε μετ' αυτού δύο, πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασιν τι ποιούσι, απόδοτε τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα και τα του Θεού εις τον Θεόν, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω κ.λ.π. Η σοφία του Θεού όταν μπει μέσα μας δύναται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε να φρουρήσει την ειρήνη μας, να φρουρήσει την σχέση μας με τον Πατέρα Θεό. Ενθυμούμαστε τον προφήτη Δανιήλ όταν τον έριξαν στον λάκκο των λεόντων που δεν τα κοιτούσε και τα περιφρονούσε αν και αυτά ήταν δίπλα του. Μάλιστα τα περιφρονούσε τόσο πολύ όπου έστρεψε την πλάτη του εις αυτά και το πρόσωπο και την καρδιά του στον Θεό, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη εις αυτόν διότι ήξερε πως και αν σε σκιά θανάτου πορευθεί δεν θα τον εγκαταλείψει, όπως και έγινε. ’λλη επιδίωξή μας πρέπει να είναι η προσευχή. Με αυτή δυνάμεθα να ομιλούμε στον Θεό συνέχεια. Με την προσευχή οι επιδιώξεις μας από ανθρώπινες και σαρκικές γίνονται πνευματικές, θεϊκές. Η επόμενη επιδίωξή μας πρέπει να είναι η απόκτηση του πνεύματος του Θεού, το οποίο θα μας αναπτύξει την ομολογία πίστεως. Με αυτό το στοιχείο θα καταφέρουμε να διαμορφώσουμε χαρακτήρα Χριστού, διότι με την εξάπλωση θα οδηγηθούμε στην αφιέρωση η οποία μας φέρνει στον θρόνο του Θεού. Και ο λόγος διότι αυτά που θα λέμε με τα λόγια μας θα πρέπει να τα παρουσιάζουμε και με τα έργα μας τα οποία εκδηλώνονται με την σάρκα μας, η οποία υπακούει στις προσταγές του πνεύματος. Φυσική συνέπεια λοιπόν να μας διακατέχει η προσοχή η οποία οδηγεί στην θέωση. Με όλα αυτά εκπληρώνεται σε εμάς το γραφικό που αναφέρεται στον Λόγο του Θεού, νίκα άνθρωπε το κακό με το αγαθό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να αντιστρέψουμε τους όρους ώστε η σάρκα (αμαρτία) η οποία φέρνει τον θάνατο, να υποταχτεί εις το πνεύμα (αναμαρτησία), η οποία αυξάνει την ζωή την άφθαρτη και αιώνια. Υπομονή λοιπόν και επιμονή, ο επιμένων νικά. Είμαι σίγουρος πως όταν επιμένουμε και συνάμα διορθώνουμε τον εαυτό μας, είναι θέμα χρόνου να φτιάξουμε νου Χριστού ώστε αυτεπάγγελτα να επιδιώκουμε τα του Θεού, τα οποία είναι η αναγέννηση, η σοφία του Θεού, η ζώσα πίστη, η αγάπη η ανυπόκριτη, η ταπείνωση, οι εντολές του Θεού, η θέωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 14

«14. Επειδή όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι είναι υιοί του Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτοί οι οποίοι διοικούνται υπό του πνεύματος του Θεού έχουν στοιχεία Θεού, έχουν καρπούς του Αγίου Πνεύματος, έχουν σημεία, έχουν ιδιότητες του Θεού, είναι ιδεώδεις άνθρωποι και διέπονται από ζήλο Θεού, έχουν θείο έρωτα, είναι άνθρωποι οι οποίοι εξελίσσουν τον εαυτόν τους καθημερινά κατά Θεό τον οποίον και διορθώνουν συνεχώς ώστε να είναι ευάρεστοι στον Θεό με τα στοιχεία τα δικά του όπως ταπείνωση κ.λ.π. Διακατέχονται από σοφία Θεού την οποίαν αναπτύσσουν καθημερινά στην ζωή τους, προσεύχονται αδιάλειπτα και μέσω της προσευχής αντλούν την σοφία του Θεού, μελετούν τον Λόγο του Θεού συνέχεια, εκμεταλλεύονται τον χρόνο τους πνευματικά, βρίσκουν τρόπους και επινοούν συστήματα σωτηρίας διά της εξάπλωσης ώστε να βάλουν τον Λόγο του Θεού στις καρδιές των συνανθρώπων τους, θυσιάζονται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Εύχομαι όλοι να αναπτύξουμε το πνεύμα του Θεού στην ζωή μας και να διοικούμαστε από αυτό ώστε να γίνουμε υιοί και θυγατέρες αυτού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. Διότι δεν ελάβετε πνεύμα δουλείας, διά να φοβήσθε πάλιν, αλλ' ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν· Αββά, ο Πατήρ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πνεύμα δουλείας διακατέχει τον άνθρωπο εκείνον που διέπεται από τα στερεότυπα του κόσμου όπως θρησκεία και όχι αγάπη, επιδιώξεις κοσμικές και όχι πνευματικές, αφιέρωση για την αύξηση υλικών αγαθών και όχι πνευματικών, τα οποία στερεότυπα του κάθε έθνους τον καθιστούν εις όλη του την ζωή δούλο του εγωισμού του και του κόσμου, μη έχοντας πνεύμα έρευνας. Πνεύμα δουλείας επίσης έχει αυτός που διέπεται από άγνοια του θελήματος του Θεού, έτσι γίνεται δούλος της αμαρτίας, της φθοράς και του θανάτου. Είναι δούλος του φόβου του, ο οποίος φόβος τον καθιστά ημιμαθή στα πάντα και ο λόγος διότι περιορίζει την ζωή του κατά πάντα. Το πνεύμα δουλείας το έχει ο άνθρωπος που δεν θέλει να αναγεννηθεί, να εξελιχτεί, να ζητήσει τα άνω, τα του Θεού. Έτσι επιδιώκει ξερούς τύπους και εξωγραφικούς προσανατολισμούς και στόχους από τους οποίους νομίζει ότι θα εξασφαλίσει την ζωή, μη θέλοντας να εννοήσει ότι αυτά θέτουν σε κίνδυνο κάθε στιγμή την ζωή του αλλά και την ζωή όσων είναι γύρω του, εγκαταλείποντας άπαξ διαπαντός την συμβουλή του Θεού η οποία τονίζει ότι η ζωή δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων, από τα στερεότυπα δηλαδή που υφίστανται σήμερα και που είναι εντάλματα ανθρώπων. Πνεύμα δουλείας σε γενικές γραμμές έχει ο εγωιστής ο οποίος συντάσσεται με το σύστημα και τα στερεότυπα του κόσμου και ο λόγος είναι ένας, ο εγωισμός, διότι δεν αντέχει την αλλαγή, την διαφοροποίηση την οποίαν προκαλεί η αναγέννηση. Αυτός ο άνθρωπος είναι δούλος διότι δεν αντέχει το κατηγορώ το οποίο θα υποστεί αν θελήσει να αναγεννηθεί.

Πνεύμα υιοθεσίας διακατέχει τον άνθρωπο εκείνον που ο νους του είναι αδιάλειπτα εις τον Θεό, τον οποίον αναπτύσσει καθημερινά πάνω στην μελέτη του Λόγου του Θεού, στην διόρθωση του εαυτού του με την μετάνοια και την αναγέννηση. Τελευταία πνεύμα υιοθεσίας διακατέχει τον άνθρωπο που προσεύχεται νυχθημερόν αποβλέποντας μέσα από την προσευχή την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, το οποίο πνεύμα δύναται να ζωοποιήσει την ψυχή και το σώμα του. Ο τρόπος που του επιτάσσει το πνεύμα του Θεού την αλλαγή, είναι διότι η σοφία του Θεού, που είναι ο πάρεδρος του Θεού, χαρίζει με τον αγώνα της αναγέννησης στον άνθρωπο αυτόν του Θεού σοφία Θεού, πνεύμα ζωοποιόν, αγάπη ανυπόκριτη, πίστη ζώσα, ταπείνωση Θεού, ειρήνη Χριστού η οποία του εξασφαλίζει χαρά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθεί.

Εύχομαι να αποβάλουμε το πνεύμα δουλείας και να αναπτύξουμε το πνεύμα υιοθεσίας, ώστε να γίνουμε αυτάγαθοι και πηγή αγαθότητας όπου ο Θεός θα ευαρεστείται σε εμάς και ο κόσμος θα αναγεννιέται από τον αγώνα μας. Μόνο έτσι μπορούμε να γίνουμε σκεύη εκλογής και να χρησιμοποιηθούμε άνωθεν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«16. Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το πνεύμα του Θεού συμμαρτυρεί με το πνεύμα το δικό μας μέσα μας και γύρω μας με την ζωή την άφθαρτη, η οποία διέπεται από το πνεύμα της ευγενούς άμιλλας και από τα στοιχεία του Αγίου Θεού. Όταν τα λόγια μας και τα έργα μας διέπονται από σοφία Θεού, σημαίνει ότι με τον σχετικό αγώνα γίναμε μέτοχοι των επαγγελιών, των δωρεών, των καρπών, των χαρισμάτων και των σημείων του Αγίου Πνεύματος. Όταν το πνεύμα του Θεού συμμαρτυρεί με το δικό μας, τότε η ζωή μας έχει μεταμορφωθεί σε ένα θαύμα το οποίο θαύμα αγκαλιάζει το άπειρο αλλά και το άπειρο με ό,τι συνεπάγεται σε αυτό αγκαλιάζει εμάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 17

«17. Εάν δε τέκνα και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, εάν συμπάσχωμεν, διά να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μπορούμε να γίνουμε τέκνα Θεού, κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού, αν αποφασίσουμε με ειλικρίνεια ότι θέλουμε να κάνουμε το θέλημά του. Δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε άλλο ενώπιον του Θεού, ενώπιον του εαυτού μας, ενώπιον των συνανθρώπων μας, ούτε μπορούμε να γίνουμε τέκνα Θεού πίνοντας ένα χαπάκι. Χρειάζεται να συμπάσχουμε με τον Χριστό ώστε να διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα μας, αναπτύσσοντας σε αυτόν μία νέα λογική, η οποία θα δημιουργήσει νέους νευρώνες όπου σε αυτούς θα εναποθέσει μέσα μας ο Θεός τις ιδιότητές του, κάνοντας εμάς κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους της δόξης του. Ο τρόπος της θέωσης είναι ένας. Να ακολουθήσουμε τον Χριστό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρεθούμε είτε σήμερα που καλεστήκαμε είτε στο μέλλον και να δεχτούμε την νουθεσία του η οποία εκδηλώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού, φανερώνοντας ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Κάνοντας λοιπόν τον ίδιο αγώνα με τον Κύριό μας και συμπάσχοντας στην καθημερινότητά μας όπως αυτός, διεξάγοντας πνευματικούς αγώνες ώστε με τις αντιξοότητες να σταθούμε όπως στάθηκε αυτός ο Χριστός στον πόλεμο που δέχτηκε από τους ανθρώπους και τους αγγέλους του πονηρού, αδιαφορώντας για τις επιθέσεις του πονηρού και τα κατηγορώ των εν αγνοία συνανθρώπων και επιδιώκοντας με όλες τις δυνάμεις μας αδιάλειπτα το θέλημα του Θεού στην ζωή μας, τότε θα αποκτήσουμε υιοθεσία και θα γίνουμε τέκνα Θεού λαμβάνοντας όλη την κληρονομιά του Πατέρα Θεού, η οποία είναι επίγεια και ουράνια αγαθά και που όλοι τα έχουμε μεγάλη ανάγκη. Χρειάζεται αδέλφια μου γλυκά υπακοή ολοκληρωμένη στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Χρειάζεται ακόμα ένα βασικό στοιχείο να υπάρχει μεταξύ μας, αυτό είναι η ενότητα. Ο τρόπος που διαφυλάττεται αυτή η ενότητα μεταξύ μας είναι να μην βγάζουμε εύκολα πνευματικά συμπεράσματα τα οποία μας φέρνουν σε σημείο να έχουμε διαφωνίες, οι οποίες προέρχονται από τον εγωισμό ο οποίος εγωισμός αυξάνει δυστυχώς ακόμα και κάτω από το πνεύμα του Θεού, από το κάλεσμα του Θεού που λάβαμε και ο λόγος διότι νομίζουμε ότι επειδή διαβάζουμε σήμερα το Ευαγγέλιο του Θεού είμαστε και οι εκλεκτοί. Αδέλφια μου, αφού ερχόμαστε από τον κόσμο είναι φυσικό να υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ μας, αν όμως έρθει η αγάπη η οποία όλα τα δέχεται τότε η ενότητα θα είναι πραγματική. Υπομονή λοιπόν και επιμονή μέχρι να έρθουν οι καρποί στην ζωή μας με κορωνίδα όλων την ανυπόκριτη αγάπη και την ταπείνωση με τα στοιχεία που την διέπουν όπως δεν είμαι τίποτα, δεν ξέρω τίποτα, δεν έκανα τίποτα. Όχι λόγια αλλά έργα ώστε να είμεθα σίγουροι ότι με τα στοιχεία αυτά βαδίζουμε σωστά. Ένα άλλο στοιχείο που αυξάνει την ενότητα είναι όταν βλέπουμε λάθη να μας διακατέχει το τρίπτυχο βλέπε, άκου, σώπα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα λάβουμε τους καρπούς του Πνεύματος του Αγίου, οι οποίοι θα γίνουν σε εμάς πρώτη υπόσταση και φύση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 18

«18. Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ   

Τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθούν με την μέλλουσα δόξα που φέρνει ο Θεός στην ζωή μας, την οποίαν παρουσίασε ο Κύριός μας με την ζωή του, μία ζωή γεμάτη θαύματα και σοφία Θεού συναρπάζουσα πάνω σε όλους τους τομείς. Η οποία σοφία δύναται εάν τον μιμηθούμε τον Κύριό μας να μας εξασφαλίσει με τον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού και της εξάπλωσης τα οποία καλούμαστε σήμερα να επιδιώξουμε, να αναπτύξουμε και να φέρουμε στην ζωή μας διά του Ευαγγελίου, την σωτηρία της ψυχής και του σώματος και την απόκτηση προσωπικότητας Χριστού και να φτάσουμε στο σημείο να διακατεχόμαστε από τα στοιχεία του ιδεώδους ανθρώπου που ήταν και είναι ο Χριστός.

Τα παθήματα είναι οι αντιξοότητες που αντιμετωπίζουμε στο να φέρουμε τα αποτελέσματα εκείνα που μας παρέχουν την υιοθεσία και την δυνατότητα να ονομαστούμε τέκνα Θεού, κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Αγίου Θεού. Τι αξία αδέλφια μου έχει ο κόσμος και το σύστημα απώλειας που τον διέπει μπροστά στην επαγγελία του Χριστού που είναι η συμμετοχή μας στην ίδρυση του νέου άκτιστου κόσμου; Τι αξία έχουν τα πάθη τα οποία καταστρέφουν την ψυχή και το σώμα μας μπροστά στην έκχυση του Αγίου Πνεύματος με ό,τι συνεπάγεται όπως καρπούς, χαρίσματα, σημεία και σοφία Θεού πάνω σε όλους τους τομείς; Τι αξία έχουν τα στερεότυπα που υφίστανται σήμερα κάνοντας την ζωή μας ανίατη, ανούσια, ανύπαρκτη μπροστά στις επιδιώξεις που αναπτύσσει μέσα μας ο Θεός, γινόμενοι μέτοχοι της άφθαρτης ζωής; Είναι ασύγκριτες οι δωρεές και οι επιδιώξεις που παραθέτει μπροστά μας ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου οι οποίες μας εξελίσσουν, μας αναγεννούν, μας χαρίζουν εξουσίες όπως αγάπη, ταπεινοφροσύνη, ανεκτικότητα, διαύγεια πνεύματος κ.λ.π. Εύχομαι να μην βρεθεί ούτε ένας αδελφός που να συγκρίνει την παιδεία του Κυρίου η οποία τον καθιστά αντί Θεού στην γη ώστε να αποφύγει αυτήν, με την μωρία του κόσμου η οποία εργάζεται τον θάνατο ψυχής και σώματος.

Θα φέρω ένα παράδειγμα. Σήμερα καμαρώνουμε έναν που σπούδασε και έμαθε μία επιστήμη έναντι ενός που αδιαφόρησε να σπουδάσει. Ακριβώς έτσι και στον πνευματικό κόσμο. Εάν εμμείνουμε στην παιδεία του Κυρίου θα καμαρώνουν αύριο όλοι για εμάς, Θεός, άγγελοι, άνθρωποι μα πάνω από όλα εμείς οι ίδιοι διότι μέσα μας θα λειτουργεί ο Θεός. Εάν όμως δεν θελήσουμε να αναγεννηθούμε αποφεύγοντας την θυσία, θα ντρέπονται για εμάς Θεός, άγγελοι, άνθρωποι μα πάνω από όλα θα τρεπόμαστε εμείς για εμάς που απαρνηθήκαμε το κάλεσμα που λάβαμε μέσω της Φωνής Θεού για ένα πινάκιο φακής (σύστημα του κόσμου). Μη γένοιτο! Η μέλλουσα δόξα είναι με λίγα λόγια η παρουσία του λαού του Θεού, της οικογένειας του Θεού στον κόσμο η οποία θα γίνει αιτία με τα στοιχεία που θα διέπουν τους ανθρώπους του Θεού, να φέρουν τον Χριστό στο σημείο εκείνο που χρειάζεται ώστε να πραγματοποιήσει την δευτέρα παρουσία και έλευσή του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 19

«19. Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η Φωνή Θεού θα συμβάλει καθοριστικά, ιδιαίτερα στον χριστιανικό κόσμο ώστε να φανερωθούν οι υιοί του Θεού ανεξαρτήτου δόγματος, φυλής, έθνους οι οποίοι σήμερα είναι διασκορπισμένοι σε όλον τον κόσμο και διεξάγουν πνευματικούς αγώνες αναγέννησης κατά τόπους και διακατέχονται από μέρος αλήθειας ή πνευματικών στοιχείων. Η Φωνή Θεού δεν έχει αποστολή να δημιουργήσει μία νέα χριστιανική οργάνωση ή ένα νέο δόγμα, αλλά να συμπληρώσει στους ήδη υπάρχοντες χριστιανούς και μη καθώς και σε όλο τον πνευματικό, λογοτεχνικό, επιστημονικό, ερευνητικό κόσμο που σήμερα καθορίζει την τύχη των λαών ανεξαρτήτου πνευματικού επιπέδου, τα πνευματικά εκείνα στοιχεία (ελλείποντα) τα οποία θα επαναπροσδιορίσουν τους στόχους και τις επιδιώξεις αναγέννησης όλου του χριστιανικού κόσμου και μη, ώστε να επιτευχθεί η ενότητα μεταξύ των ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η οποία ενότητα είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού και έχει ως εξής: Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Τελευταία διαμέσου των διαρθρωτικών πνευματικών αλλαγών διά του Ευαγγελίου θα επαναφέρει η Φωνή Θεού στους έχοντες αποστολή τα στοιχεία εκείνα τα οποία καθιστούν την ζωή άφθαρτη, αναπτύσσοντας αυτή την ζωή στους ανθρώπους του Θεού σε γονιδιακό επίπεδο όπου η ζωή η αιώνιος και η ζώσα πίστη θα διακατέχουν αυτούς τους υιούς και τις θυγατέρες του Θεού. Είναι απολύτως βέβαιον ότι αυτοί οι υιοί του Θεού θα ελευθερώσουν και την κτίση από την φθορά που την διέπει σήμερα, αφού όμως πρώτα διά της μετάνοιας, της αναγέννησης, της ζώσης πίστεως θα έχουν ελευθερώσει τον εαυτόν τους από την αμαρτία, τα πάθη, τους εγωισμούς, τα στερεότυπα που υφίστανται σήμερα και μας καθιστούν εχθρούς μεταξύ μας, με αποκορύφωμα πάντων την απελευθέρωση του ανθρώπου από την φθορά και τον θάνατο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 20 – 23

«20. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξαντα αυτήν.

21. επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.

22. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν·

23. και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 20^ος: Ο υποτάξας αυτήν την κτίσιν (Δημιουργία) στην φθορά είναι ο άνθρωπος ο οποίος αποστάτησε από τις αρχές του Θεού και κάνει σήμερα κακή χρήση της Δημιουργίας του Θεού με κίνητρα εωσφορικού εγωισμού. Η επανένταξη του ανθρώπου στην υπακοή του Θεού, η οποία τον εμπλουτίζει με τα στοιχεία της ευγενής άμιλλας όπως την αρετή όλων την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη την ανυπόκριτη η οποία στρέφεται σε Θεό και άνθρωπο, καταργεί την ματαιότητα της κτίσης και επιφέρει την ελπίδα εις αυτήν την κτίση ώστε να επαναλειτουργήσει κατά Θεό. Αμήν.

Στίχος 21^ος: Ελπίζει η κτίση στην επανένταξη του ανθρώπου πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου, ώστε να πάψει ο άνθρωπος να της φέρεται ανήλεα αντλώντας απ’ αυτήν την κτίση όλες τις ενέργειες ζωής και κάνοντας κακή χρήση των δωρεών της, μη αφήνοντας αυτήν να ανασάνει από την υπέρ κατανάλωση. Καταστρέφοντάς της επίσης το φυσικό, φυτικό, υδρόβιο, ζωικό και ενεργειακό βασίλειο το οποίο χρειάζεται για να παράγει ζωή, η οποία ζωή εξασφαλίζει την δική της σωτηρία αλλά και την ζωή των λογικών ανθρώπων και των άλογων ζωικών παρουσιών. Αμήν.

Στίχος 22^ος, 23^ος: Όπως οι αναγεννημένοι άνθρωποι ποθούν και στενάζουν για την παρουσία του Θεού στην ζωή τους, έτσι και αυτή η φύση αγωνιά και ελπίζει να την διοικήσουν οι υιοί και οι θυγατέρες αυτού του Θεού. Όλη ελπίζει, λογική και άλογη Δημιουργία στην παρουσία του Δημιουργού. Και γνωρίζουμε ότι ο Θεός επέλεξε να την σώσει την κτίση με ό,τι συνεπάγεται σε αυτήν με την παρουσία του Υιού του, η οποία έφερε τα μέσα εκείνα που χρειάζονται ώστε να αναπτυχθεί φυσιολογικά και να ζήσει αιώνια μέσω της επανένταξης του ανθρώπου στην αλήθεια του Ευαγγελίου. Είναι σίγουρο αδέλφια μου ότι ο καιρός είναι εγγύς εγγύτατα διά όλους τους ανθρώπους δίκαιους ή αμαρτωλούς. Εύχομαι να εννοήσουμε το θέλημα του Θεού ώστε να μην βρεθεί ουδείς έξω της χαράς του Κυρίου. Μη γένοιτο!

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 24 – 25

«24. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;

25. Εάν δε ελπίζωμεν εκείνο, το οποίον δεν βλέπομεν, διά της υπομονής περιμένομεν αυτό».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η ελπίδα είναι προ της πίστης. Όταν έρθει η πίστη, η ελπίδα παύει να λειτουργεί διότι η πίστη εκπληρώνει επαγγελίες και δι’ αυτής σώζεται ο άνθρωπος και η κτίση ολόκληρη. Αλλά και αυτός που ελπίζει, κάνει τον αγώνα του και η ελπίδα αυτή δεν καταισχύνει, δεν απογοητεύει αυτόν διότι είναι θέμα χρόνου να βρει τα στοιχεία εκείνα τα οποία υπάρχουν σήμερα μέσα στον Λόγο του Θεού τα οποία γράφτηκαν ώστε να ανακαλυφθούν από τους ερευνητές του πνεύματος και να λάβουν χώρα στην ζωή τους. Να ενθυμούμεθα ότι το πνεύμα του Θεού εστί το ζωοποιόν. Εύχομαι να ελπίζουμε συνέχεια και ο τρόπος είναι κάνοντας αυτόν τον αγώνα του καθαρισμού και του αγιασμού, ώστε να γίνουμε κληρονόμοι του κτιστού και άκτιστου κόσμου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ  26

«26. Ωσαύτως δε και το Πνεύμα συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών· επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλές φορές δεν ξέρουμε πως να προσευχηθούμε ή δεν

μπορούμε να αντιληφθούμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού και πως αναπτύσσεται στην ζωή μας. Έτσι δημιουργούνται οι ασθένειες, διότι πρώτα ασθενεί το πνεύμα και μετά το σώμα. Το Πνεύμα όμως το ’γιο το οποίο αγαπά τον άνθρωπο, ειδικότερα εκείνον που δεν γνωρίζει τον τρόπο να εντάξει στην ζωή του το θέλημα του Θεού, τον βοηθά αυτόν τον άνθρωπο με στεναγμούς αλαλήτων στην ζωή του οι οποίοι ανακουφίζουν το σώμα του, δίνοντας το δικαίωμα στους μηχανισμούς της ζωής να φρουρήσουν την ζωή μέχρι το Πνεύμα το ’γιο να βρει τον τρόπο να εισέλθει στον εσωτερικό του κόσμο και ειδικότερα στον εγκέφαλό του, ώστε να ζωοποιήσει το πνεύμα του και να διορθώσει τον τρόπο που σκέφτεται και κατ’ επέκταση να ζωοποιήσει την ψυχή και το σώμα του. Εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους να λειτουργεί το πνεύμα του Θεού μέσα τους με όλη την παντοδυναμία του και με όλους τους τρόπους μέχρι να εισέλθουν στην μετάνοια, η οποία εξασφαλίζει την αναγέννηση και την θέωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ  27

«27. ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Χριστός γνωρίζει ποιο είναι το φρόνημα του πνεύματος το οποίο μας διακατέχει και ο λόγος διότι ο ίδιος διά Πνεύματος Αγίου ενεργούσε τα θαύματα της πίστεως, των λόγων, της θυσίας αλλά και των έργων αγάπης τα οποία εκδήλωνε ως Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος εις όλον τον επί γης βίον του. ’ρα, ο Χριστός βλέπει την καρδιά του ανθρώπου. Αν το φρόνημα το δικό μας είναι αγαθό, τότε αυξάνει με το πνεύμα του το πνεύμα το δικό μας ώστε να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας έναντι Θεού και ανθρώπων. Αν όμως οι προθέσεις μας υποκινούνται από τον εωσφορικό εγωισμό, τότε το πνεύμα του Θεού δεν διοχετεύεται εις ημάς, με φυσική συνέπεια να υπολειτουργεί το πνεύμα μας εκδηλώνοντας μωρία λόγων και έργων. Αφού αδέλφια μου έχουμε να κάνουμε με Θεό ζώντα ο οποίος γνωρίζει νεφρούς και καρδιές, ακόμη σε αυτόν τον Θεό είναι τα πάντα γυμνά και τραχηλισμένα ενώπιόν του, ας είμεθα ειλικρινείς και ας αναπτύξουμε το θέλημά του με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ  28

«28. Εξεύρομεν δε ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν, εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο άνθρωπος αφού λάβει κάλεσμα από τον Θεό να αυξηθεί πνευματικά, στην αρχή της πνευματικής του ζωής νομίζει ότι ο διάβολος τον πολεμά ενώ η μάχη γίνεται διότι έχει διαφορετικές συνήθειες ή επιδιώξεις από αυτές που θέλει ο Θεός να έχει. Έτσι γίνεται ο πόλεμος, νομίζοντας ότι ο διάβολος τον εκδικείται επειδή προσπαθεί να κάνει το θέλημα του Θεού. Όταν όμως ο άνθρωπος γνωρίσει τον Χριστό, αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. Όταν λοιπόν έρχεται μία αρνητική κατάσταση ο αναγεννημένος άνθρωπος πιστεύει ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού και ειρηνεύει. ’ρα, για τον άνθρωπο του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό διότι από τα πάντα σπουδάζει την πολυποίκιλη σοφία του Θεού, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Πατέρα Θεό. Όσοι λοιπόν έχουν προορισμό σωτηρίας γνωρίζουν ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Έτσι γνωρίζουν μέσα από πολλές εμπειρίες καλό και κακό, πάντα κάτω από το πνεύμα της ευγενής άμιλλας και της ειρήνης του Χριστού, η οποία τους ειρηνεύει με τον Θεό, με τον εαυτό τους, με τους συνανθρώπους τους αλλά και με τον διάβολο σε σημείο να γίνουν σε μικρό χρονικό διάστημα κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού. Εύχομαι να εννοήσουμε τι σημαίνει ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, ώστε να ζήσουμε την βασιλεία του Θεού από σήμερα διότι με το πνεύμα αυτό εισερχόμαστε άπαξ διαπαντός εις αυτήν και παραμένουμε εις τον αιώνα τον άπαντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 29 – 30

«29. διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών·

30. όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος διαβάζοντας τους στίχους αυτούς αρνητικά, διότι το πνευματικό του επίπεδο αυτό εννοεί. Έτσι θα αναρωτηθεί, θα σκεφτεί εωσφορικά πως αφού ο Θεόςπροεγνώρισε, προώρισε, εκάλεσε και στο τέλος εδικαίωσε κάποιους ανθρώπους, δεν χρειάζεται να αγωνιστώ. Αν είναι θα με αναγεννήσει αυτός, θα με εξελίξει, θα με αφθαρτοποιήσει, θα με φρουρήσει, θα με κάνει Θεό. Η σκέψη αυτή είναι λανθασμένη, είναι εωσφορική, είναι εμπορική. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Λόγος του Θεού έχει αντιθέσεις ώστε να πιάνονται οι αλώπεκες. Οι άνθρωποι δηλαδή που διέπονται από την πονηρία, εκμεταλλευόμενοι την παρούσα ζωή και τις ευκαιρίες που τους δίνει με σκοπό το προσωπικό όφελος αποστρέφοντας συνειδητά το θέλημα του Θεού. ’ρα, πολλοί άνθρωποι θα περιεργαστούν τους στίχους αυτούς αρνητικά προς αποφυγή για να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους ενώπιον τάχα του ζώντος Θεού, μη εννοώντας ότι διά της αποστροφής του καλέσματος του Θεού κρίθηκαν από μόνοι τους για την απώλεια. Εμείς όλοι αν δεν καταλαβαίνουμε το νόημα των στίχων αυτών, θα σκεφτόμαστε έναν άλλο γραφικό στίχο του Θεού ο οποίος ειπώθηκε διά Πνεύματος Αγίου. Αυτός έχει ως εξής: Πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Καθώς, έλθετε προς εμέ πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν. Όσοι επιμένουν να περιεργάζονται τους στίχους αυτούς αρνητικά για να αποφύγουν την αναγέννηση, θα πρέπει να σκεφτούν θετικά, ότι δηλαδή αυτούς που ο Θεός προόρισε, εκάλεσε, δικαίωσε δεν είναι άλλοι από αυτούς που γνώρισαν, εννόησαν, μελέτησαν τους στίχους αυτούς. ’ρα, ο Θεός κάλεσε όλους όσους άκουσαν ή διάβασαν τους συγκεκριμένους στίχους. Γιατί αδερφέ αποστρέφεσαι πρώτον τον εαυτό σου και δεύτερον το κάλεσμα του Θεού με δικαιολογίες τάχα ότι ο Θεός προσωποληπτεί; Μη γένοιτο!

Για όλους όσους μελετούν και γνωρίζουν τους στίχους αυτούς είναι το κάλεσμα γι’ αυτούς. Αυτούς λοιπόν ο Θεός προόρισε, αυτούς δικαίωσε, αυτούς έσωσε. Αρκεί να κάνουν τον αγώνα του καθαρισμού και του αγιασμού. Ο Κύριος είπε στους μαθητές, διά των λόγων μου είστε καθαροί και γιατί το είπε ενώ δεν ήταν; Διότι είδε ότι δέχτηκαν αυτούς και ήταν θέμα χρόνου να κάνουν ολοκληρωμένα το θέλημά του.

Ο αγώνας θα χρειαστεί με στόχο και σκοπό να διαμορφωθεί χαρακτήρας Χριστού. Όσοι γνωρίζουν τους στίχους αυτούς και επιμένουν στο να νομίζουν ότι αν είναι ο Θεός θα τους καλέσει με διαφορετικό τρόπο, τότε θα πέσουν στην παγίδα να εκπαιδευτούν σκληρά με πολλές αντιξοότητες και στο τέλος να καταλάβουν ότι ο Θεός αυτούς που διάβασαν τους στίχους τους είχε καλέσει, όμως, λόγω της λανθασμένης και επιπόλαιας ερμηνείας τους άργησαν πολύ. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια να εισέλθουν στην βασιλεία διά του θανάτου.

Εύχομαι όλοι να εννοήσουν τους στίχους όπως τους ερμήνευσα και εννόησα εγώ όταν τους διάβασα. Τι είπα όταν διάβασα τους στίχους αυτούς; Είναι απλό. Είπα, αφού εγώ γνώρισα τα γραφόμενα αυτά, αφήνει να εννοηθεί ότι μέσα σε αυτούς που προόρισε ο Θεός είμαι και εγώ και ο λόγος διότι τους εννοώ τους στίχους αυτούς. Αμέσως κατάλαβα ότι ο Θεός μου κλείνει το μάτι μέσα από αυτούς τους στίχους και ό,τι λέει για μένα το λέει. Όταν κατάλαβα την ματιά του Θεού πέταξα από χαρά, διότι είδα ότι ο Θεός θα με δικαιώσει μία μέρα, θα με ελεήσει, θα μου σώσει την ψυχή και το σώμα μου και ο λόγος διότι με προεγνώρισε, με προόρισε, με εκάλεσε και θα με δικαιώσει στο μέλλον με την δόξα της άφθαρτης ζωής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 31

«31. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί προς ταύτα; Εάν ο Θεός ήναι υπέρ ημών, τις θέλει είσθαι καθ' ημών;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όπως το λέει είναι κατανοητό. Το θέμα είναι να είναι ο Θεός υπέρ ημών και να μην νομίζουμε εμείς ότι είναι μαζί μας ενώ δεν είναι. Όταν ο Θεός είναι μαζί μας τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, διότι η μία ευλογία έρχεται μετά την άλλη. Εάν δεν είναι ο Θεός μαζί μας, τότε έχουμε να φοβηθούμε πολλά. Είναι πολλοί που νομίζουν ότι είναι του Θεού και ότι ο Θεός είναι μαζί τους, έτσι διεκδικούν πράγματα που δεν τους ανήκουν. Αυτό δεν είναι θέλημα Θεού και όταν συμβαίνει έχει σαν συνέπεια να βρίσκουμε πάντα εμπόδια σε ό,τι επιχειρούμε. Μη γένοιτο να πέσουμε σε αυτήν την παγίδα. Αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΣ 32

«32. Επειδή όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη, αλλά παρέδωκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών, πως και μετ' αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός θα μας χαρίσει τα πάντα όταν εννοήσουμε το θέλημά του. Διαφορετικά είναι έτσι φτιαγμένη η ζωή γεμάτη σκάνδαλα, τα οποία θα μας διαπαιδαγωγήσουν και θα μας εξελίξουν πνευματικά. Υπάρχουν δύο τρόποι να οδηγηθούμε στην αναγέννηση, στην θέωση. Ο ένας είναι ή ακούω και μαθαίνω και ο άλλος ή παθαίνω και μαθαίνω. Εύχομαι να ακούσουμε και να μάθουμε, γιατί το να πάθουμε για να μάθουμε είναι επίπονο, είναι εγωισμός και ο λόγος διότι έπαθε ο Υιός, ο Χριστός για εμάς ώστε εμείς να μην πάθουμε. Για να μην πάθουμε θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον Χριστό, ώστε να τον μιμηθούμε κάθε στιγμή στην ζωή μας με το να μελετούμε τον Λόγο του Θεού και να αφιερωθούμε στην προσευχή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 33 – 34

«33. Τις θέλει εγκαλέσει τους εκλεκτούς του Θεού; Θεός είναι ο δικαιών·

34. τις θέλει είσθαι ο κατακρίνων; Χριστός ο αποθανών, μάλλον δε και αναστάς, όστις και είναι εν τη δεξιά του Θεού, όστις και μεσιτεύει υπέρ ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν εμείς κάνουμε το θέλημα του Θεού, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε κανένα κατηγορώ, κανέναν διωγμό, κανένα ψέμα που θα ειπωθεί για εμάς. Ο Θεός είναι ο δικαιών ημάς, ο παρηγορών ημάς, ο ευλογών ημάς. Είναι λοιπόν απολύτως βέβαιο ότι διά εμάς δεν πιάνει καμία κατηγόρια και όποιον διωγμό και αν υποστούμε να γνωρίζουμε ότι ο Θεός διά μέσω του κατηγορώ θα φέρει άπειρες ευλογίες. Εγώ λέω, όταν μας κατηγορούν μας κάνουν την καλύτερη διαφήμιση. Ο Κύριος φανέρωσε, μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, αρκεί να έχουμε δικαιοσύνη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Η΄ΣΤΙΧΟΙ 35 – 39

«35. Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;

36. Καθώς είναι γεγραμμένον, Ότι ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής.

37. Αλλ' εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς.

38. Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε άγγελοι, ούτε αρχαί, ούτε δυνάμεις, ούτε παρόντα, ούτε μέλλοντα

39. ούτε ύψωμα, ούτε βάθος, ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 35^ος: Όποιος έχει αναγεννηθεί υπό του Θεού, όποιος έχει γνωρίσει τον Θεό, όποιος θέλει τον Θεό, όποιος διακατέχεται από θείο έρωτα τότε ούτε θλίψη, ούτε στενοχώρια, ούτε διωγμός, ούτε πείνα, ούτε κίνδυνος, ούτε θάνατος του δημιουργεί συνθήκες ώστε να κρίνει ως άδικο τον Θεό και να χωριστεί ή να σκανδαλιστεί απ’ αυτόν. Όποιος όμως τον Θεό τον έχει στα χείλη και όχι στην καρδιά, όποιος τον γνωρίζει φιλοσοφικά και όχι διά Πνεύματος Αγίου, τότε διακινδυνεύει να τα βάλει με Θεό και ανθρώπους στην πρώτη αντιξοότητα που θα αντιμετωπίσει. Μη γένοιτο! ’μα θέλουμε να αποφύγουμε μία τέτοια παγίδα η οποία προκαλεί σκάνδαλο, χρειάζεται να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο ώστε να μην φεύγει ανεπιστρεπτί.

Εύχομαι να αναπτυσσόμαστε πνευματικά καθ’ εκάστην ημέρα, ώστε να αποκτήσουμε σοφία Θεού και θείο έρωτα. Αυτά θα μας εξασφαλίσουν Θεό δόξης μέσα μας και γύρω μας, ο οποίος θα αναπτύσσεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αν βρισκόμαστε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Στίχος 36^ος: Ο αγώνας που διεξάγουμε μέσα στις κοινωνίες που ζούμε διέπεται από αντιπαλότητες και ο λόγος διότι ο κόσμος κείται εν τω πονηρώ. Εμείς καλούμαστε να κινηθούμε τώρα μέσα στον κόσμο με δικαιοσύνη Χριστού, με αγάπη Χριστού έξω από τα στερεότυπα που υφίστανται στον κόσμο. Αφού ο Λόγος του Θεού μας παροτρύνει σε μία πορεία έξω από το σύστημα του κόσμου, είναι φυσικό φαινόμενο όταν διεξάγουμε έναν τέτοιο αγώνα να διωχτούμε, να κατηγορηθούμε, να αδικηθούμε σε σημείο πολλές φορές να είμαστε ως πρόβατο επί σφαγής. Παρόλα αυτά όμως θα συνεχίσουμε τον αγώνα της μετάνοιας, της αναγέννησης, της θέωσης. Και ο λόγος διότι με την δύναμη του Θεού και το πνευματικό ανάστημα το οποίο εξασφαλίζουμε ως άνθρωποι του Θεού υπό του Θεού, δυνάμεθα να αναγεννήσουμε πολύ κόσμο και να γίνουμε πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους. Ο ιερός Χρυσόστομος αναφέρει,αρκεί είς άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος ολόκληρον διορθώσασθαι Δήμον και όχι μόνο, με την ζώσα πίστη και τον καθαρισμό δύναται να αναγεννήσει όλον τον πλανήτη. Το πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει ο άνθρωπος του Θεού, αρκεί να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Τα πάντα δυνατά εις τον πιστεύσαντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Στίχος 37^ος: Ο τρόπος που νικάμε τα πάντα είναι η πλήρη εμπιστοσύνη εις τον Πατέρα και ο λόγος διότι πιστεύουμε ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεό. Κάτω από αυτή την λογική δεν παθαίνουμε πτώση και νικούμε τα πάντα. Αμήν.

Στίχος 38^ος, 39^ος: Μακάρι όλοι μας να νιώθουμε μία τόσο μεγάλη αγάπη για τον Πατέρα μας, τον Θεό ώστε με σιγουριά να εκδηλώνουμε τα έργα του πνεύματος του Θεού με όλες μας τις δυνάμεις και τίποτα μα τίποτα να μην δύναται να μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού. Για να το φανερώνει εδώ ο Απόστολος Παύλος αφήνει να εννοηθεί ότι ο άνθρωπος δύναται με τον αγώνα του να εξασφαλίσει μία τέτοια κατάσταση στα ενδόμυχά του. Εύχομαι όλοι να νιώσουμε όλες αυτές τις διαβεβαιώσεις και με χαρά να τις φανερώνουμε παντού, ώστε οι άνθρωποι να απορούν θετικά μαζί μας. Πάντως για να είναι κάποιος σίγουρος να πει κάτι τέτοιο, να ξέρει ότι δύναται να το πει μόνο αφού πρώτα νικήσει τον έτερο κακό εαυτό του. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να διέλθει μέσα από πολλές αντιξοότητες. Πόσο μακάριος είναι ο άνθρωπος που διακατέχεται από αυτά τα συναισθήματα και διακατέχεται από όλες αυτές τις διαβεβαιώσεις. Αυτός ο άνθρωπος είναι σίγουρα μία πόλις κτισμένη πάνω όρους η οποία δεν δύναται να κρυφτεί. Το εύχομαι για όλα τα παιδιά που ανήκουν σήμερα στην Φωνή Θεού αλλά και για όλον τον χριστιανικό και μη κόσμο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄

ΚΕΦ.Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 1

«1. Αλήθειαν λέγω εν Χριστώ, δεν ψεύδομαι, έχων συμμαρτυρούσαν με εμέ την συνείδησίν μου εν Πνεύματι Αγίω».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν η ζωή μας, όταν τα έργα μας, όταν η συνείδησή μας, όταν όλη μας η ζωή κινείται μέσα στα πλαίσια του Θεού, τότε μαρτυρούν τα πάντα σε εμάς ότι έχουμε Θεό. Αυτεπάγγελτα τότε και αυτός ο Θεός μαρτυρά διά Πνεύματος Αγίου μέσα μας αλλά και γύρω μας ότι έχουμε Θεό, διότι έχουμε ζωή η οποία ζωή είναι γεμάτη σοφία Θεού, γεμάτη καρπούς, γεμάτη χαρίσματα, γεμάτη επιδιώξεις οι οποίες μας καθιστούν ιδεώδεις ανθρώπους με προσωπικότητα Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 2 – 7

«2. ότι έχω λύπην μεγάλην και αδιάλειπτον οδύνην εν τη καρδία μου.

3. Διότι ηυχόμην αυτός εγώ να ήμαι ανάθεμα από του Χριστού υπέρ των αδελφών μου, των κατά σάρκα συγγενών μου,

4. οίτινες είναι Ισραηλίται, των οποίων είναι η υιοθεσία και η δόξα και αι διαθήκαι και η νομοθεσία και η λατρεία και αι επαγγελίαι,

5. των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

6. Αλλά δεν είναι δυνατόν ότι εξέπεσεν ο λόγος του Θεού. Διότι πάντες οι εκ του Ισραήλ δεν είναι ούτοι Ισραήλ,

7. ουδέ διότι είναι σπέρμα του Αβραάμ, διά τούτο είναι πάντες τέκνα, αλλ' Εν τω Ισαάκ θέλει κληθή εις σε σπέρμα».  

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η λύπη που γέμισε την καρδιά του Αποστόλου Παύλου προέρχεται από την αποστροφή των Εβραίων και την λανθασμένη συμπεριφορά τους απέναντι στον Υιόν και Λόγο του Θεού του ζώντος. Είναι τραγικό να πιστεύεις στον Θεό, να είσαι ο πρώτος λαός που γνώρισε τον Θεό με τόσες πνευματικές εκδηλώσεις αγάπης και ελέους, με τόσες μαρτυρίες ανθρώπων, με τόσες επαγγελίες, με άπειρες προφητείες, με απίστευτα θαύματα και όταν αυτές οι επαγγελίες έρχονται να λάβουν χώρα στην ζωή σου με τον απεσταλμένο του Θεού και Υιό αυτού του Θεού, να αποστρέφεσαι τα πάντα, να μηδενίζεις τα πάντα για μικρότητες που προκαλεί το προσωπικό ατομικό συμφέρον στηριζόμενο στα στερεότυπα του κόσμου, της θρησκείας, του νόμου, με φυσική συνέπεια να αποστρέφεσαι την εξέλιξη, την αναγέννηση, την θέωση. Γι’ αυτό η λύπη του Αποστόλου Παύλου ήτο μεγάλη, γιατί ο περιούσιος λαός του Θεού δεν δέχτηκε τον Υιό του Θεού. Όμως τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία και αυτό διότι η σοφία του Θεού ενήργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε η αποστροφή των Εβραίων να γίνει αιτία για να πληρωθούν τα έθνη με την σοφία του Θεού, να κηρυχτεί δηλαδή το Ευαγγέλιο του Χριστού στα έθνη. Αφού κηρυχθεί και αναγνωριστεί η προσφορά του Θεού, πράγμα το οποίο σήμερα λαμβάνει χώρα διά Πνεύματος Αγίου και διά του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος, αμέσως μετά θα καταλάβουν και οι Εβραίοι την σοφία του Θεού και την ιδιαίτερη προσφορά του Θεού στον άνθρωπο μέσω της παρουσίας του Χριστού, η οποία ήδη επραγματοποιήθηκε στο πρόσωπο του Ιησού.

’ρα, να μην κατηγορούμε κανέναν για την αποστροφή των Εβραίων ως προς το πρόσωπο του Χριστού, να μην κατηγορούμε την ρίζα (Εβραίοι) εμείς τα (κλαδιά). Δεν είναι δυνατόν ο περιούσιος λαός του Θεού να μην βρει τον προσανατολισμό του αργά ή γρήγορα, διότι πίσω απ’ όλα κρύβεται ο Θεός ο οποίος εργάζεται και επιδιώκει την παγκοσμιοποίηση της αγάπης, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της άφθαρτης ζωής.

Ισραήλ σημαίνει δυνατός κατά Θεό. ’ρα, οι δυνατοί πνευματικά δεν είναι μόνο στο Ισραήλ αλλά και σε όλον τον κόσμο. Αυτό το γνώριζε ο Θεός και το βλέπουμε και εμείς σήμερα, διότι παντού σε όλους τους λαούς υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ερευνούν και φιλοσοφούν κάνοντας τον κόσμο μας καλύτερο. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός έδωκεν ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε άνθρωπο, λαό και έθνος ώστε χρείαν αλλήλους οι πάντες να έχουσιν. Η Φωνή Θεού εργάζεται σήμερα στο να εννοήσει ο χριστιανικός πρώτα λαός αλλά και όλοι οι λαοί της γης την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει στο Ευαγγέλιο του Χριστού και υπερέχει κάθε ανθρώπινης σοφίας, ώστε να επιτευχθεί η ενότητα μεταξύ όλων των λαών της γης με τα στοιχεία της ευγενής άμιλλας και του νόμου του Θεού. Κατόπιν να λάβει χώρα η πραγματική ειρηνοποίηση όλων των ανθρώπων. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ ΣΤΙΧΟΙ 8 – 14

«8. Τουτέστι, τα τέκνα της σαρκός ταύτα δεν είναι τέκνα Θεού, αλλά τα τέκνα της επαγγελίας λογίζονται διά σπέρμα.

9. Διότι ο λόγος της επαγγελίας είναι ούτος· Κατά τον καιρόν τούτον θέλω ελθεί και η Σάρρα θέλει έχει υιόν.

10. Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και η Ρεβέκκα, ότε συνέλαβε δύο εξ ενός ανδρός, Ισαάκ του πατρός ημών·

11. διότι πριν έτι γεννηθώσι τα παιδία, και πριν πράξωσί τι αγαθόν ή κακόν, διά να μένη ο κατ' εκλογήν προορισμός του Θεού, ουχί εκ των έργων, αλλ' εκ του καλούντος,

12. ερρέθη προς αυτήν ότι ο μεγαλήτερος θέλει δουλεύσει εις τον μικρότερον,

13. καθώς είναι γεγραμμένον· Τον Ιακώβ ηγάπησα, τον δε Ησαύ εμίσησα.

14. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; Μήπως είναι αδικία εις τον Θεόν; μη γένοιτο».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός έδωσε τις επαγγελίες στους Εβραίους. Αυτοί είναι τα τέκνα της επαγγελίας, είναι οι πιο σημαντικοί. Εκ του σπέρματός σου είπε ο Θεός στον Αβραάμ θα ευλογηθούν όλοι οι λαοί της γης. Τα έθνη όμως θα πραγματοποιήσουν αυτές τις επαγγελίες. ’ρα, ο ένας συμπληρώνει τα ελλείποντα του άλλου και έτσι όλοι ταπεινώνονται ενώπιον Θεού αλλά και μεταξύ τους και ενώνονται διότι ο ένας θα χρωστάει αιώνια ευγνωμοσύνη στον άλλον για την διαφορετικότητά του πάνω στο θέλημα του Θεού. Έτσι λοιπόν δεν θα κρίνουμε και δεν θα έχουμε αντιπαλότητες με κανέναν άνθρωπο, λαό ή έθνος. Αυτό δεν είναι αδικία υπό του Θεού αλλά δικαιοσύνη και σοφία Θεού συναρπάζουσα, η οποία εύχομαι να διέπει τους πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 15

«15. Διότι προς τον Μωϋσήν λέγει· θέλω ελεήσει όντινα ελεώ, και θέλω οικτειρήσει όντινα οικτείρω».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ελεεί όποιον έχει καλή προαίρεση και αναπτύσσει σε αυτόν την σοφία του Θεού, με κορυφή όλων την ανυπόκριτη αγάπη και την ταπείνωση, η οποία φέρνει τον άνθρωπο στον θρόνο του Θεού και δυστυχώς σκληραίνει όποιον έχει εγωισμό ώστε να τον ταπεινώσει μήπως και τον αναγεννήσει και μετέπειτα μέσω της μετάνοιας να τον δεχτεί ως υιό Θεού στην παγκόσμια πνευματική οικογένεια που δημιουργεί. Η πτώση έφερε την σκλήρυνση. Η εκπαίδευση καθιστά σε εμάς το μέγα έλεος ενεργό στην ζωή μας, εξασφαλίζοντάς μας μέσα από την ταπείνωση ουρανόδρομη σοφία Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 16

«’ρα λοιπόν δεν είναι του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί νομίζουν ότι έχουν ελευθερία και έχουν. Όταν όμως γίνεται κακή χρήση, αυτή η ελευθερία γεννά την αμαρτία η οποία καταστρέφει την ψυχή και το σώμα. Ο Θεός ελεεί αυτόν που τρέχει και που θέλει να γνωρίσει τον Θεό ή να εντάξει τις αρχές αυτού κάτω από τις αρχές του Θεού αναπτύσσοντας το πνεύμα το δικό του. Όσοι τρέχουν τώρα με πνεύμα να κάνουν προβολή και έχουν εωσφορικά κίνητρα, δεν θα γνωρίσουν τι εστί το θέλημα του Θεού, το έλεος του Θεού. Να προσέξουμε τα κίνητρα που μας κάνουν να θέλουμε τον Θεό στην ζωή μας ή που μας κάνουν να θέλουμε να τρέξουμε πνευματικά, ώστε να είναι αληθινά, να είναι Θεού επιδιώξεις, να είναι γεμάτα σοφία Θεού με στόχο και σκοπό την σωτηρία την δική μας, την θέωση την δική μας, την αναγέννησή μας, την θέωση των γύρων μας και την σωτηρία των συνανθρώπων μας αλλά πάνω απ’ όλα να εκδηλώνεται διά μέσου μας η δόξα του Θεού, η οποία είναι η ζωή η άφθαρτη που διέπεται από καρπούς του Αγίου Πνεύματος, από χαρίσματα και από σημεία. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 17

«17. Διότι η γραφή λέγει προς τον Φαραώ ότι δι' αυτό τούτο σε εξήγειρα, διά να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και διά να διαγγελθή το όνομά μου εν πάση τη γη».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο διάβολος έχει εγκαθιδρύσει την αλαζονική εωσφορική πατρότητά του δυστυχώς μέσα σε όλους σχεδόν τους ανθρώπους, οι οποίοι του έδωσαν φυσικά το δικαίωμα αυτό. Έτσι υπό του διαβόλου λαμβάνουν εξουσίες εωσφορικές οι οποίες δεν διέπονται από πνεύμα Θεού. Κατόπιν προβαίνουν σε έργα εκμετάλλευσης της εξουσίας τους για προσωπικά οφέλη, σκλαβώνοντας την ζωή και την ελευθερία των συνανθρώπων τους. Εκατομμύρια τα σκάνδαλα ανθρώπων οι οποίοι είχαν εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους. Ο Θεός μέσω αυτών των ανθρώπων φανερώνει την παντοδυναμία του, αποδεικνύοντας την μηδαμινότητα τους όταν βρεθούν στην ζωή τους άνθρωποι του Θεού ή άνθρωπος του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση ο Μωϋσής, ο οποίος με την συγκατάθεση του Θεού και την εξουσία του λόγου του ανέτρεψε ό,τι εωσφορικό υπήρχε στην Αίγυπτο.

Εύχομαι να μην υπάρξει ουδείς άνθρωπος ο οποίος θα εναντιωθεί του Θεού με τον αδιάλειπτο εγωισμό, ο οποίος εγωισμός εκδηλώνει το εγώ και ο λόγος διότι θα υποστεί την ταπείνωση βιαίως και σε καιρό που δεν θα το περιμένει και αυτό θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Μη γένοιτο! Ας το αποφασίσουμε να γίνουμε άνθρωποι του Θεού που θα σπουδάζουμε την σοφία του Θεού νυχθημερόν, η οποία θα εξασφαλίσει την ενότητα μεταξύ μας, η οποία ενότητα του Θεού δεν καθιστά κανέναν αρχηγό αλλά όλοι γίνονται φίλοι και αδελφοί συμπληρώνοντας ο ένας στον άλλον τα ελλείποντα. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Ο Θεός δεν θέλει αρχηγούς, δεν θέλει τον εγωισμό. Θέλει να εννοήσουμε το θέλημά του το οποίο είναι, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις. Ο Θεός θέλει η οικογένειά του να λειτουργεί μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων όπως λειτουργεί μία συμφωνική ορχήστρα με μαέστρο τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 18 – 19

«18. ’ρα λοιπόν όντινα θέλει ελεεί και όντινα θέλει σκληρύνει.

19. Θέλεις λοιπόν μοι ειπεί· Διά τι πλέον μέμφεται; εις το θέλημα αυτού τις εναντιούται;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τίποτα δεν είναι τυχαίο για το ποιον ελεεί και ποιον σκληραίνει. Αυτόν που τον εκπαιδεύει και δέχεται αυτή την εκπαίδευση μέσα από την ελευθερία του κατανοώντας την πολυποίκιλη σοφία του Θεού Πατέρα τον ελεεί, τον διαμορφώνει, τον εξελίσσει, τον αναγεννά, τον καθιστά Θεό. Αυτόν που τον επαινεί και του χαρίζει τα πάντα χωρίς αναγέννηση, χωρίς σοφία Θεού κάποια στιγμή τον σκληραίνει. Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος.

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος του κάθε ανθρώπου είναι ένα θυσιαστήριο και αυτό εκδηλώνει ή δυσοσμία ή ευωδία. Αυτόν που επιμένει να εκδηλώνει στην ζωή του πνευματική δυσοσμία θα τον σκληρύνει ώστε να χρησιμοποιηθεί για να φανεί η μωρία των έργων του και των επιδιώξεών του. Μη γένοιτο! Ας προσφέρουμε θυσία ευάρεστη στον Θεό, η οποία είναι ο αγιασμός της ψυχής και του σώματος κινούμενοι διά Πνεύματος Αγίου. Η δυσοσμία εξέρχεται από τον άνθρωπο ο οποίος με πονηρίες και απάτες εκδηλώνει μόνο λόγια ενώ τα έργα πόρρω απέχουν από το θέλημα του Θεού, το οποίο στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Μην φανατιζόμαστε, μην κρίνουμε, μην καταλαλούμε, μην το παίζουμε εκλεκτοί του Θεού, μην κάνουμε τους έξυπνους μέχρι να εξασφαλίσουμε την λογική του Θεού η οποία θα πρέπει να μας γίνει συνήθεια, να γίνει τρόπος ζωής μας, να γίνει φύση Θεού σε εμάς. Κατόπιν μέσα από την ανυπόκριτη αγάπη η οποία εκδηλώνει την θυσία, να μπορέσουμε να φανερώσουμε το θέλημα του Θεού χωρίς να κινδυνεύσουμε να υποστούμε την σκλήρυνση. Μόνο με την αρετή των αρετών (ταπείνωση) θα φτάσουμε στον θρόνο του Πατέρα. Χωρίς ταπείνωση όποιο έργο και να φέρουμε στον Θεό δεν θα γίνει αποδεκτό. Μη γένοιτο! Με την ταπείνωση θα εξασφαλίσουμε το έλεος του Θεού, έτσι θα διοχετευθούν σε εμάς άπειρες ευλογίες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 20 – 21

«20. Αλλά μάλιστα συ, ω άνθρωπε, τις είσαι, όστις ανταποκρίνεσαι προς τον Θεόν; Μήπως το πλάσμα θέλει ειπεί προς τον πλάσαντα, Διά τι με έκαμες ούτως;

21. Ή δεν έχει εξουσίαν ο κεραμεύς του πηλού, από του αυτού μίγματος να κάμη άλλο μεν σκεύος εις τιμήν, άλλο δε εις ατιμίαν;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στίχος 20^ος: Πολλοί άνθρωποι έχουν αναπτύξει μία εωσφορική λογική, έτσι σε καθημερινή βάση διέπονται από την λογική να βλέπουν λάθη, να κρίνουν τα πάντα και τους πάντες, ακόμη και τον Δημιουργό. Όταν έρχεται κάτι στην ζωή τους, το οποίο για την λογική τους εμποδίζει τα προσωπικά τους συμφέροντα, αρχίζουν τα κατηγορώ και το γιατί να συμβεί αυτό ή το άλλο σε μένα Θεέ μου και δεν έχουν τέλος τα εωσφορικά παράπονά τους. Μάλιστα αν συγκρίνουμε την ζωή τους με την ζωή των άλλων ανθρώπων έχουν πολύ περισσότερα υλικά αγαθά.Συμπέρασμα: Γκρινιάζουν αυτοί που έχουν πολλά, όμως, ποτέ δεν ευχαρίστησαν ούτε τον Θεό, ούτε και τους ανθρώπους που συνέβαλαν στο να έχουν και με τον εγωισμό που τους διέπει απαιτούν συνέχεια περισσότερα. Αντιθέτως δεν γκρινιάζουν αυτοί που έχουν λίγα αλλά έχουν τα μάτια του Θεού, του πνεύματος του Θεού τα οποία τους κάνουν να δοξάζουν τον Θεό σε ό,τι συμβαίνει στην ζωή τους διότι βλέπουν και γνωρίζουν ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεόν. Οι άνθρωποι αυτοί δοξάζουν τον Πατέρα που έχουν υγεία, που δημιουργήθηκαν υπό του Θεού λογικά όντα, που ζούνε. Ενώ οι πρώτοι δεν λένε ούτε ένα ευχαριστώ έστω για την ζωή ή την υγεία που τους χαρίστηκε, την οποίαν θεωρούν δεδομένη. Έτσι αρχίζει σε αυτούς που γκρινιάζουν η αντίστροφη μέτρηση, ώστε το ένα γιατί να φέρνει το άλλο. Μη γένοιτο!

Στίχος 21^ος: Ο Θεός έχει την εξουσία να δημιουργήσει οποιοδήποτε καινούριο σκεύος εκλογής. Έτσι όταν βλέπει σε έναν εγωιστική, αλαζονική συμπεριφορά τα παίρνει από αυτόν όλα όσα του έδωσε και τα δίνει σε έναν άλλον ο οποίος θα τα εκτιμήσει περισσότερο. Κάνοντας μάλιστα αυτός ο άνθρωπος τα πάντα ώστε να τα πολλαπλασιάσει με σκοπό να τα διανείμει στους καλώς έχοντες προορισμό σωτηρίας και να τα χρησιμοποιήσει για την δόξα του Θεού και την επικράτηση της βασιλείας αυτού του Θεού μέσα τους και γύρω τους. Ο τρόπος που το καταφέρνει αυτό είναι η αγάπη του ως προς τον Θεό που του εξασφαλίζει την αγάπη προς τον πλησίον του.

Η αγάπη αυτή βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας, τα οποία φέρνουν τον Θεό στην ζωή μας. Η προσπάθειά μας να είναι μία, ώστε να ρίξουμε όλο το βάρος μας εκεί. Αυτό είναι να φέρουμε τον Θεό στην ζωή μας, όλα τα άλλα να μην μας ενδιαφέρουν τόσο πολύ διότι αν μας απασχολούν τότε θα γίνουν αιτία να χάσουμε τον Θεό. Μη γένοιτο! Καμία χαρά και καμία επιδίωξη να μην μας ενδιαφέρει αν δεν την έστειλε ο Θεός στην ζωή μας. Ειδικότερα να μην μας ενδιαφέρει όταν την φέραμε εμείς στην ζωή μας με τον εγωισμό, με την πονηρία, με το ψέμα. Έχουμε πολλά να εκτιμήσουμε ώστε η χαρά μας να είναι αιώνια, όπως είναι η ζωή που έχουμε η οποία διέπεται από την λογική που μας χαρίστηκε υπό του Θεού. Εάν καταλάβουμε τι σημαίνει ζωή με πνεύμα Θεού γεμάτη λογική που μας χαρίστηκε υπό του Θεού, τότε η ευχαριστία θα είναι αιώνια και η αγάπη μας θα είναι ανυπόκριτη. Τίποτα κατόπιν δεν θα μπορεί να μας οδηγεί σε υποτέλεια και να μας κάνει ώστε να μας βαρεθεί ο Θεός και να μας εγκαταλείψει. Μη γένοιτο!

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 22

«22. Τι δε, αν ο Θεός, θέλων να δείξη την οργήν αυτού και να κάμη γνωστήν την δύναμιν αυτού, υπέφερε μετά πολλής μακροθυμίας σκεύη οργής κατεσκευασμένα εις απώλειαν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός είναι αγάπη και θέλει η δικαιοσύνη του να ενυπάρχει μεταξύ των ανθρώπων. Ποιος όμως θα επέμβει να ελευθερώσει τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι έχουν υποστεί στέρηση της ελευθερίας και των προσωπικών πνευματικών δικαιωμάτων με κορωνίδα όλων την ελεύθερη βούλησή τους μέσα στις κοινωνίες όταν αυτές εξουσιάζονται από δαιμονισμένους ανθρώπους; Η αποστροφή των ανθρώπων από τον Θεό δημιούργησε συμφέροντα σ’ αυτούς, οι οποίοι για να τα εξασφαλίσουν εις όλην τους την ζωή υποκινούν πολέμους θυσιάζοντας ανθρώπους, εκμεταλλεύοντας την άγνοια των ανθρώπων αυτών και την ανάγκη τους να διέπονται από αρχηγούς, να θέτουν αρχηγούς στην ζωή τους και αυτό διότι όλοι οι άνθρωποι αποστάτησαν από τις αρχές του Θεού, από τον νόμο του Θεού και στερήθηκαν εντέχνως την σοφία αυτού. Αφού έχασαν τον Θεό, τον αρχηγό της αγάπης είναι φυσικό να έχουν δαιμονιστεί οι πάντες και να στηρίζουν την ζωή τους σε εξωγραφικούς παράγοντες όπως είναι η ύλη, το χρήμα, τα συμφέροντα κ.λ.π. Όταν όλο το ανθρώπινο γένος έχει υποστεί μία τέτοια πτώση τότε η οργή του Θεού η οποία είναι ο διάβολος, εν συντομία το αναφέρει έτσι ο Απόστολος Παύλος, επεμβαίνει και τα αλλάζει με βίαιο τρόπο. Αυτό δημιουργεί την παγκόσμια ιστορία η οποία εξελίσσει τους ανθρώπους. Η οργή του Θεού είναι ο διάβολος ο οποίος καταστρέφει τους πάντες και τα πάντα, διότι και ο διάβολος πιστεύει στον Θεό και φρίττει με τα έργα των ανθρώπων τα οποία καθιστούν δαιμονισμένες τις κοινωνίες τους, ώστε ποτέ το ανθρώπινο γένος να μην μπορεί να βρει ανάπαυση.

Ας επιστρέψουμε στον Πατέρα Θεό ώστε αυτός να φέρει το δικό του πολίτευμα, το οποίο θα καταστήσει όλο τον πλανήτη με όλα τα λογικά όντα σε έναν επίγειο παράδεισο, όπου η χαρά διά των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων θα μεταφέρεται εις όλο το κτιστό και άκτιστο σύμπαν το οποίο υπάρχει εντός του χώρου αλλά και εκτός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 23 – 24

«23. και διά να γνωστοποιήση τον πλούτον της δόξης αυτού επί σκεύη ελέους, τα οποία προητοίμασεν εις δόξαν,

24. ημάς τους οποίους εκάλεσεν ουχί μόνον εκ των Ιουδαίων αλλά και εκ των εθνών;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός φανερώνει την παντοδυναμία του με την αγάπη που έθεσε μέσα σε σκεύη εκλογής, τα οποία με την θυσία τους διαμόρφωσαν ανά τους αιώνες τις κοινωνίες των ανθρώπων. Οι οποίοι άνθρωποι του Θεού κατάφεραν να νικήσουν το κακό με το καλό μέσα από την θυσία στην οποίαν έχουν προβεί, δηλαδή οι άνθρωποι του Θεού για να εκδηλώσουν αγάπη προτίμησαν και προτιμούν να δώσουν την ζωή τους από το να αποφύγουν να εφαρμόσουν την αγάπη και το αγαπάτε τους εχθρούς. Τελευταία με την άπειρη σοφία του Θεού που διακατέχονταν προβλημάτισαν ανθρώπους, τους οποίους τα ρήματα του Θεού τους έκαναν να αλλάξουν τον προσανατολισμό τους και την δαιμονισμένη λογική τους. Ενθυμούμεθα όλοι τον τρόπο που ο Κύριος έκανε έναν λαό ολόκληρο να αλλάξει στάση, να ανατρέψει έναν νόμο, τον νόμο του λιθοβολισμού καθώς συνελήφθη επ' αυτοφώρω μοιχευομένη μία γυναίκα υπό τις αρχές των Εβραίων και την πήγαν ενώπιόν του, αυτός με σοφία Θεού αφού τον ρώτησαν τι να κάνουν τους απάντησε, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Έτσι έκανε τους πάντες να πετάξουν τις πέτρες και να φύγουν.

Δυστυχώς οι ιδεώδεις αυτοί άνθρωποι διώχθηκαν, θυσιάστηκαν, υπέφεραν, όμως, έγιναν αιτία να εξελίξουν τον κόσμο και να τον φέρουν στο σημείο να επικρατούν σήμερα δημοκρατικές κυβερνήσεις, οι οποίες διαφυλάττουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και καθιστούν αυτές τις κοινωνίες να λειτουργούν με μέρος ειρήνης διαπραγματεύοντας τα πάντα, μη υποκινώντας πολέμους με το παραμικρό. Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν υπό του Θεού δεν είναι μόνο Ιουδαίοι, είναι άνθρωποι απ’ όλον τον κόσμο οι οποίοι χωρίς θρησκεία καν συνέλαβαν και εκδήλωσαν την σοφία του Θεού μέσα από την Φιλοσοφία, μέσα από την επιστήμη, μέσα από τα γράμματα, μέσα από τις θρησκείες κ.λ.π. Εμείς αδέλφια μου ζούμε σήμερα τον πλούτο της δόξης του Θεού μέσα από σκεύη ελέους, αγάπης με κορωνίδα όλων των ανθρώπων την παρουσία του Χριστού στον κόσμο, ο οποίος είναι το απαύγασμα της δόξης του Θεού και επαναφέρει τον άνθρωπο διά του Λόγου του στα στοιχεία εκείνα που εκδηλώνουν τις ιδιότητες του Αγίου Θεού. Αν και μέχρι σήμερα μέρος της σοφίας του Θεού έχει υιοθετηθεί, παρόλα αυτά ζούμε ειρηνικά, ζούμε αναπτύσσοντας πολιτισμούς από τους οποίους όλοι μας μπορούμε μέσω αυτών να οικοδομούμε εαυτόν και να θαυμάζουμε την σοφία του Θεού Πατέρα. Η Φωνή Θεού εργάζεται να ολοκληρώσει την σοφία του Θεού μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων διορθώνοντας τα ελλείποντα στον κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου δόγματος, φυλής, έθνους ώστε να γίνει ολοκληρωμένη προσωπικότητα που να διέπεται από την σοφία του Θεού. Η οποία σοφία ολοκληρώνει την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, ολοκληρώνει την δικαιοσύνη εκδηλώνοντας καρπούς του Αγίου Πνεύματος και των ιδιοτήτων αυτού, κτίζοντας με τα στοιχεία του Θεού μέσα στους ανθρώπους πρώτα αλλά και γύρω τους την άφθαρτη ζωή που για να αναπτυχθεί χρειάζεται η λογική του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 25

«25. Καθώς και εν τω Ωσηέ λέγει· Θέλω καλέσει λαόν μου τον ου λαόν μου, και ηγαπημένην την ουκ ηγαπημένην·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η ολοκληρωμένη σοφία του Θεού θα φανερωθεί από εκεί που δεν το περιμένει κανείς σοφός κατά κόσμο, αλλά ούτε και άνθρωπος και ο λόγος διότι θα υπάρξουν άνθρωποι οι οποίοι θα εργαστούν πάνω στην λογική του Θεού, θα πιστέψουν αυτή και θα φανερώσουν αυτή με την ίδια τους την ζωή, αποδεικνύοντας ότι η αναγέννηση, η αλήθεια του Θεού καταργεί την σοφία των ανθρώπων, καταργεί την φθορά, καταργεί τον φυσικό θάνατο και εκδηλώνει στον άνθρωπο του Θεού μία πληθώρα πνευματικών ιδιοτήτων γεμάτη σοφία Θεού πάνω σε όλους τους τομείς, όπου όταν υιοθετηθούν από έναν ή πολλούς ανθρώπους καθιστούν τον πλανήτη ολόκληρο κήπο ζωής, ουρανόδρομης σοφίας και απείρου κάλους προσωπικοτήτων. Ενθυμούμαστε τον Κύριο όπου οι Φαρισαίοι αναρωτιόντουσαν, αυτός δεν είναι ο γιος της Μαρίας και του Ιωσήφ του ξυλουργού; Πώς κηρύττει ενώ γράμματα δεν έμαθε; Αυτοί οι άνθρωποι του Θεού, αυτός ο λαός του Θεού θα φανερώσει μάλιστα την σύντομη οδό του Θεού η οποία επαναφέρει τον άνθρωπο στον θρόνο του Θεού και ο λόγος διότι άλλο είναι να σπουδάσεις ένα βιβλίο και να εφαρμόσεις αυτό (Καινή Διαθήκη), το οποίο καλύπτει όλους τους τομείς της σοφίας των ανθρώπων και άλλο είναι να μαζέψεις όλα τα βιβλία του κόσμου και να τα σπουδάσεις, τα οποία μάλιστα έχει αποδειχτεί ότι ακόμα δεν έχουν δημιουργήσει τον ιδεώδη άνθρωπο ολοκληρώνοντας την προσωπικότητά του ώστε ο πλανήτης ολόκληρος να γίνει ένας επίγειος παράδεισος. Και ο λόγος διότι η σοφία των ανθρώπων δεν εκδηλώνει το περίσσευμα του ενός να συμπληρώνει το υστέρημα του άλλου. Έτσι δημιουργεί η σοφία των ανθρώπων εγωισμούς, εξουσίες, εκμετάλλευση, εμποροποίηση των πάντων κ.λ.π. Όλα αυτά παρά την υποτιθέμενη γνώση που μας διακατέχει και διά την οποίαν καυχόμεθα συνυπάρχουν με την γνώση που έχουμε. Μπορούν όταν δοθούν ερεθίσματα που καταστρέφουν τα συμφέροντά μας να μηδενίσουν όλη την μόρφωση που μας διακατέχει και να μας μετατρέψει σε κτήνη. Αυτός ο λαός γρήγορα θα κάνει την παρουσία του και ο λόγος διότι το πλήρωμα του Θεού και του λαού ήρθε ώστε να εμφανιστεί σύντομα, όπου θα είναι ένα έθνος για μένα δημιουργημένο από ανθρώπους όλων των εθνών και με την σοφία του Θεού θα αποδείξει ότι διακατέχει την ευλογία του ολοκληρωμένη και την παντοδυναμία του πάνω σε όλους τους τομείς, ανατρέποντας ακόμα και την λογική του θανάτου την οποίαν έχουν υιοθετήσει όλοι οι λαοί της γης. Ανατρέποντας επίσης και την λογική της μεταθανάτιας ζωής, καθιστώντας αυτή την ζωή που ζούμε αληθινή γεμάτη ευλογίες. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να έφτιαξε αυτόν τον κόσμο, τον τρισμέγιστο κόσμο με τα δέντρα, με τις θάλασσες, με τα βουνά, με τον υδρόβιο κόσμο κ.λ.π. και εμείς επειδή δεν θέλουμε να βρούμε τα μέσα που καταργούν τον φυσικό θάνατο να τον απορρίπτουμε και να τον μεταφέρουμε στους ουρανούς. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να θυσίασε τον Υιόν του για να σπουδάσει και να φανερώσει σοφία στα δημιουργήματά του με κορωνίδα όλων τον άνθρωπο και εμείς επειδή έχουμε συμφέροντα να υποκινούμε πολέμους στο όνομα του Θεού και να εκμεταλλεύονται οι ιθύνοντες την άγνοια των ανθρώπων, υποχρεώνοντας αυτούς να υποταχθούν στα στερεότυπα του κόσμου, χρήμα, θρησκεία, μεταθανάτια ζωή, έθνη, όπλα καταστροφικά κ.λ.π. Μη γένοιτο!

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 26 – 28

«26. και εν τω τόπω, όπου ερρέθη προς αυτούς, δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλουσι καλεσθή υιοί Θεού ζώντος.

27. Ο δε Ησαΐας κράζει υπέρ του Ισραήλ· Αν και ο αριθμός των υιών Ισραήλ ήναι ως η άμμος της θαλάσσης, το υπόλοιπον αυτών θέλει σωθή·

28. διότι θέλει τελειώσει και συντέμει λογαριασμόν μετά δικαιοσύνης, επειδή συντετμημένον λογαριασμόν θέλει κάμει ο Κύριος επί της γης».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός δεν είναι Θεός ενός έθνους, ενός λαού. Είναι Θεός όλης της κτίσης με ό,τι συνεπάγεται. Έτσι φρόντισε όλοι οι λαοί να μάθουν την αλήθεια και τις προθέσεις του. Κατόπιν μέσα από την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων να αναπτύξει τα στοιχεία του στους έχοντες προορισμό σωτηρίας, ώστε να λάβουν χώρα αυτά τα γεγραμμένα στην καθημερινότητα των ανθρώπων του Θεού.

Εύχομαι να συλλάβουμε τον λόγο διά τον οποίον δημιούργησε ο Θεός και την αγάπη που φανέρωσε στους ανθρώπους μέσω της παρουσίας και θυσίας του Υιού του, ώστε οι πάντες να νουθετηθούμε απ’ αυτή την αγάπη, τουλάχιστον τα χριστιανικά έθνη και να υιοθετήσουμε οι πάντες αυτή ώστε να επέλθει η ενότητα μεταξύ μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 29

«29. Και καθώς προείπεν ο Ησαΐας· Εάν ο Κύριος Σαβαώθ δεν ήθελεν αφήσει εις ημάς σπέρμα, ως τα Σόδομα ηθέλομεν γείνει και με τα Γόμορρα ηθέλομεν ομοιωθή».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο διάβολος κατάφερε παραχώρηση Θεού, διότι η σοφία του Θεού το επέτρεψε για να γνωρίσει ο άνθρωπος καλό και κακό, να τον πλανήσει και να εκκολάψει εις αυτόν το σπέρμα του το πονηρό το οποίο αναπτύσσει την αμαρτία. Μάλιστα το έθεσε σε συγκεκριμένη στρατηγική τοποθεσία, στον εγκέφαλό του, από τον οποίον διοχετεύεται στο σώμα η ζωή ή ο θάνατος. Έτσι με την διαβολή που διέπει το πνεύμα του διαβόλου, αφού κατέλαβε το στρατηγείο του Θεού, παραχώρηση Θεού, διοχέτευσε στον άνθρωπο την αμαρτία, το ψέμα. Αυτό έφερε τον χωρισμό μεταξύ των ανθρώπων, έφερε την φθορά, έφερε τον θάνατο. Ο Κύριος, όμως, επειδή είναι ο Δημιουργός των πάντων έχει σχέδιο για το δημιούργημά του. Ο Πατέρας φρόντισε σε ένα μέρος του εγκεφάλου του ανθρώπου να διαφυλάξει σε θυρίδα του Θεού το σπέρμα το δικό του, το σπέρμα της ζωής, το σπέρμα της αναγέννησης, της μετάνοιας, της σοφίας το οποίο δύναται διά του Λόγου του Θεού όταν συναναστραφεί μαζί του να πολλαπλασιαστεί και να ανατρέψει την αρχηγία του διαβόλου πάνω στην διαβολή η οποία επιφέρει το γήρας, την φθορά, τον θάνατο. Ο πρώτος τρόπος είναι η μετάνοια, ο δεύτερος η συνειδητοποίηση της αλήθειας, ο τρίτος η αναγέννηση, ο τέταρτος η μεταμόρφωση του ανθρώπου διά Πνεύματος Αγίου, ο πέμπτος η μεταστοιχείωση του σώματος από φθαρτό σε άφθαρτο, ο έκτος η θέωση, ο έβδομος η άφθαρτη ζωή, ο όγδοος η συνύπαρξη Θεού και ανθρώπου. Ας είμεθα από σήμερα μία ψυχή, μία καρδιά, ένα φρόνημα κάτω από το πνεύμα της λογικής του Θεού, η οποία διατυπώνεται στον Λόγο του Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι χρησιμοποιώντας τον Λόγο του Θεού, του Χριστού ο οποίος διακατέχεται από την σοφία αυτού, θα βγούμε σύντομα στον ουρανό ώστε να συνυπάρχουμε με τον Θεό και τώρα και πάντα και εις τον αιώνα τον άπαντα, μεταβιβάζοντας ο Πατέρας σε εμάς όλες τις ιδιότητές του. Ο λόγος της Δημιουργίας του Θεού ήτο να δημιουργήσει μία μεγάλη οικογένεια η οποία να διέπεται από τα στοιχεία τα δικά του, ώστε Θεός και άνθρωπος να χαίρονται εις τους αιώνες των αιώνων. Κατόπιν ο Θεός να χαίρεται με το Δημιούργημά του και ο άνθρωπος να χαίρεται με τον Δημιουργό του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΣ 30

«30. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; Ότι τα έθνη τα μη ζητούντα δικαιοσύνην έφθασαν εις δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δε την εκ πίστεως».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η αγάπη του Θεού βρίσκει τρόπους και επινοεί συστήματα σωτηρίας ώστε οι πάντες να έρθουμε εις επίγνωση αληθείας. Ο Θεός είναι πολυμορφικός και όχι δογματικός και γι’ αυτό δέχεται τους πάντες. Θα πρέπει και εμείς να γίνουμε πολυμορφικοί, ώστε να μην βρεθούμε έξω από την σοφία του Θεού με τον φανατισμό ή τον δογματισμό που μας διέπει από παιδικής ηλικίας. Έχουμε πολλούς ανθρώπους που δέχτηκαν τον νόμο αλλά δεν δέχτηκαν το έλεος του Θεού, δέχτηκαν τον Θεό αλλά δεν δέχτηκαν την σοφία του η οποία σώζει τον ληστή αλλά και τον άγιο, που δικαιώνει αυτόν που πήγε στον αμπελώνα από το πρωί αλλά και εκείνον που πήγε αποβραδίς. Ο νόμος είναι του Θεού, η πίστη είναι του Θεού, το μέγα έλεος είναι του Θεού, η αγάπη είναι του Θεού. Ένα μόνο του δεν μας δικαιώνει, όλα χρειάζονται για να νικήσουμε τον εχθρό. Ας τα χρησιμοποιήσουμε λοιπόν και ας σπουδάσουμε την σοφία του η οποία εκδηλώνεται μέσα στον Λόγο του Θεού για να βρούμε επιτέλους τον προσανατολισμό μας, διότι με την αποστροφή μας από το θέλημα του Θεού αιώνες τώρα ταξιδεύουμε στην ζωή αντιμετωπίζοντας καταστροφικές συγκρούσεις. Αδέλφια μου ο Λόγος του Θεού είναι η πυξίδα που θα μας φέρει πραγματική ζωή, πραγματική χαρά, πραγματική αγάπη, πραγματική δικαιοσύνη, πραγματική ζωή χωρίς φθορά, χωρίς ασθένειες, χωρίς τον θάνατο. Αδέλφια μου χωρίς πυξίδα Θεού, χωρίς σοφία Θεού, χωρίς Θεό αργά ή γρήγορα θα συγκρουστούμε με ιλιγγιώδη ταχύτητα πρώτα με τον εαυτό μας, έπειτα με τους συνανθρώπους μας και τελευταία με τον Θεό. Μη γένοιτο!

ΚΕΦ. Θ΄ΣΤΙΧΟΙ 32 – 33

«32. Διά τι; Επειδή δεν εζήτει αυτήν εκ πίστεως, αλλ' ως εκ των έργων του νόμου· διότι προσέκοψαν εις τον λίθον του προσκόμματος,

33. καθώς είναι γεγραμμένον· Ιδού, θέτω εν Σιών λίθον προσκόμματος και πέτραν σκανδάλου και πας ο πιστεύων επ' αυτόν δεν θέλει καταισχυνθή».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η κακή χρήση της ελευθερίας η οποία χαρίστηκε υπό του Θεού, γέμισε τους ανθρώπους της τότε εποχής αλλά και σήμερα ακόμη σε όσους επιμένουν στις θρησκείες και όχι στην αγάπη, με φανατισμό, με υποκρισία και με συμφέροντα κ.λ.π. Αυτά όλα τους έκαναν να μην γνωρίσουν ακόμα και σήμερα τον Χριστό, έτσι η λογική του Θεού έγινε σε αυτούς πρόσκομμα και αυτό διότι απωλέστηκαν. Ό,τι συνέβη στην εποχή του Χριστού συμβαίνει και σήμερα όταν εμφανίζονται άνθρωποι του Θεού. Απλώς σήμερα όταν διαφοροποιούνται κάποιοι από τα στερεότυπα του κόσμου τους λένε μόνο αιρετικούς. Ευτυχώς οι εξουσίες έχουν αλλάξει και έχει υιοθετηθεί το δημοκρατικό πολίτευμα σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, τα οποίο πολίτευμα επιτρέπει την διαφορετικότητα και καλύπτει τους ανθρώπους του Θεού για την διαφορετική λογική που τους διέπει. Ο τρόπος που γίνεται αυτό είναι με την επικράτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία επιτρέπουν την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης, της γνώμης, της διαφορετικότητας, της ανεξιθρησκίας κ.λ.π.

Συμπέρασμα: Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πιστεύει σε όποιον Θεό θέλει και να λατρεύει αυτόν. Η ελευθερία του λόγου αποκαταστάθηκε διά μέσου της Δημοκρατίας. Αυτός που διακατέχεται από φανατισμό δεν είναι μακριά από το να κάνει κακό σε όποιον δεν υποτάσσεται εις αυτόν. Μάλιστα γνωρίζοντας στην ζωή μου μερικούς, είδα ότι αν τους δίνονταν εξουσία θα σκότωναν τους διαφορετικούς στο όνομα υποτίθεται του Θεού, προστατεύοντας τάχα τον Θεό και τον λαό που εξουσιάζουν ενώ το υπόβαθρο είναι να μην χάσουν τις εξουσίες τις οποίες έκλεψαν χρησιμοποιώντας το όνομα του Θεού. Έχουμε μία παραβολή του Κυρίου, την παραβολή του αμπελώνα όπου ο Θεός έθεσε εργάτες και όταν χρειάστηκε να αποδώσουν καρπό, αυτοί οι εργάτες σκότωσαν μέχρι και το παιδί του ιδιοκτήτη του αμπελώνα. Εμείς αδέλφια μου δεν θα είμεθα κατ’ ελάχιστον φανατικοί, δεν θα επιδιώκουμε την εξάπλωση με αθέμιτους τρόπους, δεν θα προσηλυτίζουμε, δεν θα θεωρούμε εαυτούς σωστούς, δεν θα μπαίνουμε στην ζωή των συνανθρώπων μας τάχα αγαθά για να τους σώσουμε πόσο μάλλον απειλητικά ή βιαίως. Απλώς θα κάνουμε αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας, το οποίο όταν το κάνουμε σωστά θα νιώθουμε τον Θεό στην ζωή μας και τους ανθρώπους συνοδοιπόρους μας στην εν Θεώ αναγέννησή μας. Εμείς αδέλφια μου θα έχουμε την λογική του Κυρίου ο οποίος είπε στους μαθητές του, όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή. Αυτό το είπε ο Κύριος όχι με το πνεύμα του εγωισμού, πως αν δηλαδή δεν έρθετε εσείς θα χάσετε, απλώς το είπε με την έννοια ότι εγώ έχω αυτή την αποστολή θυσίας, αν ο Θεός την έχει δώσει και σε εσάς τότε ελάτε και ο λόγος διότι δεν τους κάλεσε για να πάνε διακοπές αλλά για να θυσιαστούν διότι τους έβγαλε από την βόλεψή τους και τους πέταξε μέσα στα θηρία για να διδάξουν ήθος, αγάπη, δικαιοσύνη κ.λ.π. Η Φωνή Θεού με όλη αυτήν την πνευματική εμπειρία δεν κρίνει κανέναν, ό,τι κάνει ο κάθε άνθρωπος υπό του Θεού το κάνει. Τα πάντα για την Φωνή Θεού συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεόν. Μακάρι και όλος ο κόσμος να δεχθεί αγαθά και ό,τι κάνουμε εμείς. Αυτό το πνεύμα αποδεικνύει ότι μέσα μας βασιλεύει ο Θεός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.