Ο ταπεινός άνθρωπος έχει επίγνωση των πραγμάτων, μάλιστα καταλαβαίνει ότι δεν είναι τίποτα, δεν έκανε τίποτα, δεν γνωρίζει τίποτα. Αυτόν λοιπόν τον ταπεινό τον γνωρίζει ο Θεός και τον ανυψώνει, διότι δεν κινδυνεύει από τον εωσφόρο και την στρατιά του, ώστε να εκδηλώνει αρχηγιλίκια, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες κ.λ.π. Άλλωστε ο Κύριος στον Λόγο του φανερώνει, σε ποιoν να επιβλέψω, παρά στον ταπεινό, ησύχιο και τρέμοντα τους λόγους μου. Όποιος τώρα θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό και πλούσιο πνευματικά ή υλικά, ας ενθυμηθεί τον χόρτο στον αγρό ο οποίος σήμερα υπάρχει και αύριο όχι. Ο πλούτος του εγώ χάνεται, ο πλούτος του να είσαι Υιός Θεού παραμένει εις τον αιώνα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.