Πότε ο Θεός κουράστηκε;
Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο, δεν του κόστισε καθόλου, τίποτα. Απλά μιλούσε, «γενηθήτω φως», απλές λεξούλες και σειόταν το άπειρο, Big Bang (Μπίγκ – Μπάνγκ) κ.λπ.. Δεν κουράστηκε καθόλου, ούτε ίδρωσε, ούτε προβληματίστηκε για το πώς θα γίνει η Κτίση ολόκληρη, ούτε οι μύες του πιάστηκαν ή έπαθαν θλάση ή κράμπα. Αλήθεια, πόσες ομορφιές έχει ο κόσμος μας, όπως θάλασσες, ποτάμια, βουνά, πεδιάδες, αστρικό ουρανό, οξυγόνο, φυτικό βασίλειο, ζώα, άνθρωποι, σοφία Θεού, κ.λπ.!!! Κι όμως, δεν κουράστηκε καθόλου. Όταν όμως, άνθρωπε, ο Θεός θέλησε να σε κάνει σύμμορφο, συμμέτοχο, κληρονόμο, θεό, δηλαδή χρειάστηκε να σε αναγεννήσει, εδώ πραγματικά κουράστηκε πολύ, πάρα πολύ. Ο τρόπος; Ενσαρκώθηκε στην αγνή κοιλία της Παρθένου Μαρίας. Μεγάλωσε με φτωχικά μέσα. Έφυγε στην έρημο. Πειράχτηκε αλλά και νίκησε τον εωσφόρο και την στρατιά του. Κήρυξε από πόλη σε πόλη το Ευαγγέλιο της βασιλείας, το θέλημα του Πατέρα του. Δημιούργησε, με κάλεσμα, μαθητές. Έκανε θαύματα. Διώχτηκε από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Εμπαίχτηκε. Ξυλοκοπήθηκε. Προδόθηκε. Πόνεσε. Έμεινε μόνος, όλοι τον εγκατέλειψαν. Έτρεξαν δάκρυα από τα μάτια του και ιδρώτας ως θρόμβοι αίματος. Σταυρώθηκε και στο τέλος έδωσε το αίμα του για σένα, για μένα, για όλους. Στη συνέχεια αναστήθηκε. Εμφανίστηκε σε πολλούς. Και στο τέλος αναλήφθηκε. Αν ακόμα δεν κατάλαβες πόσο καλός είναι, για να τον αγαπάς πολύ και να τον πιστεύεις πολύ, τότε υπάρχει πρόβλημα με σένα. Μην γκρινιάζεις. Δεν κατάλαβες καλά, και αφού δεν κατάλαβες, μην γκρινιάζεις. Δικαίως έχεις προβλήματα, δικαίως ζεις καθημερινά μέσα στα σκάνδαλα, δικαίως αρρωσταίνεις, δικαίως πεθαίνεις. Παρ’ όλα αυτά, ζήτα έστω και τώρα με πίστη, το έλεος του Θεού και θα το λάβεις. Αδελφέ, αν ο Θεός είναι μαζί σου σήμερα, με το να δεχτείς τον Λόγο του, τότε ποιος μπορεί να είναι εναντίον σου; Όλα μπορείς να τα ξεπεράσεις, όλα μπορείς να τα νικήσεις, «ειπέ λόγον και θέλει γίνει». Κουράστηκε ο Θεός για να αναπαύεσαι εσύ και να απολαμβάνεις τον Θεό, την Δημιουργία, την σοφία του, το μεγαλείο του, τα πάντα! Αν κατάλαβες τον Θεό, τότε απόλαυσε τον Θεό. Αν όχι, θα ζεις πυρίκαυστα κάθε ώρα, κάθε μέρα, μη γένοιτο, και πάντα θα λες ότι οι άλλοι φταίνε, όμως δεν φταίει ουδείς, απλά δεν κατάλαβες. Αμήν.