Εκκλησία της Φιλαδέλφειας





ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

Αδελφάκια μου αγαπημένα, η Φωνή Θεού με την δύναμη του Θεού βαδίζει στον προορισμό της ώστε με την υγιαίνουσα διδασκαλία που της χάρισε ο Πατέρας - Θεός να δημιουργήσει σήμερα στον κόσμο την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, αφού πιστεύει η Φωνή Θεού ότι η όποια ετερότητα δεν είναι αιτία χωρισμού, ιδιαίτερα για τον Χριστιανικό κόσμο αν αυτός πραγματικά θέλει να υπηρετήσει και να ζήσει την αλήθεια. Ο Χριστός τόνισε οι δικοί του μαθητές να αγαπάνε ακόμα και τους εχθρούς. Είναι γραφικό, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι (Ματθ.5:44). Μάλιστα η όποια ετερότητα είναι η μόνη αλήθεια, αφού εξ αιτίας της δύναται να εμφανιστεί στον κόσμο η εκκλησία της Φιλαδέλφειας, η ενότητα, η αγάπη η ανυπόκριτη η οποία τα πάντα ανέχεται, τα πάντα πιστεύει, τα πάντα ελπίζει. Εξάλλου όλοι οι Χριστιανοί κηρύττουν παντού ότι όλοι μας είμαστε μέλη ενός σώματος του Θεού και δεν μπορεί ένας να είναι όλο το σώμα αλλά ο καθένας μας διαφορετικό μέλος του ενός σώματος, φέρων διαφορετική αποστολή. Αδέλφια μου, η Φιλαδέλφεια είναι η μόνη υγιής οδός με αποκορύφωμα όλων των πνευματικών δραστηριοτήτων μας την ανυπόκριτη αγάπη μεταξύ μας. Εξάλλου, πώς θα φανεί η αγάπη αν δεν διαφέρουμε; Η προσέγγιση αυτή να διαφέρουμε κάνει τον Θεό να συμμετέχει στους αγώνες μας. Αδέλφια μου, η Φωνή Θεού είναι ένα και το αυτό με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Αυτή η εκκλησία, η Φιλαδέλφεια είναι προφητική εκκλησία, θα εμφανιστεί τα έσχατα χρόνια, θα αποτελείται από αναγεννημένους Χριστιανούς πολλών δογμάτων και μη οι οποίοι έχουν φτάσει στο σημείο να δέχονται χωρίς κόμματα την αγαθή πνευματική δογματική ή μη προσέγγιση όλων των αδελφών που έχουν σαν αρχή και τέλος όλων των πνευματικών δραστηριοτήτων τους την αναγέννηση, την θέωση, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου, την δημοκρατία με αποκορύφωμα την αγάπη, την αγάπη εκείνη η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό, την αγάπη εκείνη η οποία μακροθυμεί, αγαθοποιεί, δεν φθονεί, δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, την αγάπη εκείνη η οποία πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει με επιστέγασμα όλων το ότι η αγάπη σε δέχεται όπως είσαι. Τι λέει ο Κύριος γι' αυτή την εκκλησία της Φιλαδέλφειας;
Πάμε στην Αποκάλυψη, 7. Και τω αγγέλω της εν Φιλαδελφεία εκκλησίας γράψον, τάδε λέγει ο άγιος, ο αληθινός, ο έχων την κλειν του Δαυίδ, ο ανοίγων και ουδείς κλείσει, και κλείων και ουδείς ανοίξει,
8. οίδα σου τα έργα, ιδού δέδωκα ενώπιόν σου θύραν ανεωγμένην, ην ουδείς δύναται κλείσαι αυτήν - Το κλειδί που έχει ο Κύριος είναι αυτό που οδηγεί στη ζωή. Μόνο ο Χριστός μπορεί διά Πνεύματος Αγίου να ανοίξει την πόρτα της ζωής και ουδείς άλλος. Ο λόγος; Απλός! Διότι αυτός γνωρίζει νεφρούς και καρδία, μάλιστα αυτός γνωρίζει ποιος εισέρχεται διά της θύρας. Η θύρα είναι ο Λόγος του Θεού και η υπακοή στις εντολές αυτού. Η θύρα που άνοιξε ο Πατέρας μπροστά μας είναι ότι καταλάβαμε την αξία του αγιαστηρίου, αλλά και το ότι μπήκαμε στο αγιαστήριο για να σπουδάσουμε την σοφία του Θεού, η οποία υπάρχει στο Ευαγγέλιο του Χριστού μαζί με την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Μόνο στο αγιαστήριο με την υγιαίνουσα διδασκαλία και τον Λόγο του Θεού μπορεί ένας ή πολλοί να δημιουργήσουν τον νου του Χριστού. Άλλη θύρα που μας άνοιξε ο Θεός - Πατέρας σε όλους εμάς είναι ότι εμείς πιστεύουμε στην κατάργηση του φυσικού θανάτου, επαγγελία η οποία ξεκίνησε να λαμβάνει χώρα στη ζωή μας αφού η υγιαίνουσα διδασκαλία δημιουργεί τον νου του Κυρίου. Ο νους αυτός του Χριστού έχει μέσα του το πνεύμα του Θεού το οποίο ζωοποιεί. Αυτό το πνεύμα μεταστοιχειώνει το DNA και χαρίζει στον άνθρωπο την άφθαρτη ζωή. Η κατάργηση του φυσικού θανάτου είναι επαγγελία των εσχάτων χρόνων. Υπάρχει χρονικό όριο για τον θάνατο και τη ζωή. Τον θάνατο ας τον παρομοιάσουμε με ένα μπουκάλι νερό, το οποίο έπρεπε η ανθρωπότητα να το γευτεί ώστε να εκτιμήσει το δεύτερο μπουκάλι με το νερό το οποίο ζωοποιεί. Έτσι γινόμαστε θεοί. Αφού γνωρίσαμε καλό και κακό το πρώτο μπουκάλι τελείωσε. Το δεύτερο μπουκαλάκι με το ύδωρ της ζωής άνοιξε και οι άνθρωποι άρχισαν να το γεύονται, να το πίνουν. Για το δεύτερο μπουκάλι της ζωής το οποίο σήμερα άνοιξε και άρχισε να ποτίζει τα έθνη μίλησαν προφητικά πολλοί. Πρώτος ο σοφός Σολομών. Αυτός έγραψε τα εξής, ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ' απωλεία ζώντων. Έκτισε γαρ εις το είναι τα πάντα, και σωτήριοι αι γενέσεις του κόσμου και ουκ έστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ουδέ άδου βασίλειον επί γης. Δικαιοσύνη γαρ αθάνατος εστιν (Σοφ. Σολ.1:13-15).
Δεύτερος στην Παλαιά Διαθήκη που το συνέλαβε διά Πνεύματος Αγίου είναι ο προφήτης Ησαΐας. Ένα βράδυ που προσευχόταν, ο Κύριος του αποκάλυψε τα εξής σημαντικά λόγια, αναστήσονται οι νεκροί, και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις, και ευφρανθήσονται οι εν τη γη, η γαρ δρόσος η παρά σου ίαμα αυτοίς εστιν, η δε γη των ασεβών πεσείται (Ησαΐας 26:19). "Οι εν τη γη" είμαστε εμείς που σήμερα ζούμε και αντιλαμβανόμαστε το θέλημα του Θεού, οι οποίοι διά Πνεύματος Αγίου θα ζήσουμε τις επαγγελίες αυτές. Ο λόγος διότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου. Ο ίδιος προφήτης συνέλαβε ότι η σοφία και η επιστήμη θα είναι η στερέωση των καιρών. Σήμερα ζούμε την σοφία του Θεού αλλά και την επιστήμη, η οποία αποκαλύπτει με τις έρευνες τις δυνατότητες του σώματος όταν αυτό εναρμονιστεί με το πνεύμα του Θεού. Στην συνέχεια ο Κύριος το επιβεβαίωσε και το θεμελίωσε διά Πνεύματος Αγίου στην συνείδηση των ανθρώπων με την δική του παρουσία, δείχνοντας σε όλο το ανθρώπινο γένος ότι η ζωή η άφθαρτη είναι το μόνο αληθινό, υγιές θέλημα του Θεού. Το θέλημα του Θεού είναι η άφθαρτη ζωή. Ο Κύριος φανέρωσε καθαρά με το έργο του ποιο είναι το θέλημα του Θεού, αφού απ' την αρχή των πνευματικών δραστηριοτήτων του τόνισε το μετανοείτε, μάλιστα ο ίδιος θεράπευε πάσα ασθένεια και πάσα διαβολή εν τω λαώ με αποκορύφωμα να ανασταίνει νεκρούς. Ο Κύριος, ως θέλημα Θεού σήμερα, αποκαλύπτεται σε όλους εμάς με την άφθαρτη ζωή και μας καθορίζει ως αρχή και τέλος όλων των δραστηριοτήτων μας την επανένταξη όλων των ανθρώπων στην πίστη της αφθαρσίας. Ο τρόπος, μέσα από την μετάνοια και την αναγέννηση, σε σημείο οι άνθρωποι που θα συλλάβουνε τις αξίες αυτές να γευτούν και την αθανασία. Πώς; Στην αρχή διά του Λόγου του Θεού, του αγιασμού και του καθαρισμού. Στην συνέχεια διά της ζώσης πίστεως οι άνθρωποι του Θεού θα ζωοποιήσουν το σώμα τους διά Πνεύματος Αγίου. Είναι γραφικό, ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; (Ιωαν.11:25-26). Ο απόστολος Παύλος στην συνέχεια το υπενθύμισε με διαφορετικό τρόπο λέγοντας τα εξής, ιδού μυστήριον υμίν λέγω, πάντες μεν ου κοιμηθησόμεθα, πάντες δε αλλαγησόμεθα, εν ατόμω, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι, σαλπίσει γαρ και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι και ημείς αλλαγησόμεθα. Δει γαρ το φθαρτόν τούτο ενδύσασθαι αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσασθαι αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδύσηται αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύσηται αθανασίαν, τότε γενήσεται ο λόγος ο γεγραμμένος, κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος. Που σου, θάνατε, το κέντρον; Που σου, άδη, το νίκος; Το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία, η δε δύναμις της αμαρτίας ο νόμος (Α΄Κορ.15:51-56).
Η σάλπιγγα είναι η ζωή η αιώνια, η άφθαρτη η οποία σήμερα άρχισε να σαλπίζει στον κόσμο. Η Φωνή Θεού σαλπίζει την άφθαρτη ζωή.
Αδέλφια μου, το μυστήριο της ζωής το εμποδίζουν δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι όταν έχουμε απειρία πάνω στις πνευματικές αρχές του Θεού που σημαίνει άγνοια και το δεύτερο όταν έχουμε εγωισμό, δηλαδή μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, αφού ο Κύριος μας τόνισε, όταν ποιήσετε πάντα τα διαταχθέντα υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι εσμεν, ότι ο ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν (Λουκ.17:10). Αυτό είναι το φυσιολογικό! Δεν χρειάζεται λοιπόν η όποια καύχηση.
Αδέλφια μου, η θύρα που ο Χριστός εξασφάλισε σε όλους εμάς είναι η ετερότητα που θα πρέπει να διέπει και να διακρίνει τα παιδιά της Φωνής Θεού, αφού αυτή η ετερότητα θα είναι και η αιτία για να φανεί η ενότητα μεταξύ μας, η οποία στην συνέχεια μας εξασφαλίζει την ανυπόκριτη αγάπη. Σε αυτήν την αγάπη ανήκει η ζωή. Όσοι χωρίζονται δεν έχουν σχέση με τον ζώντα Θεό. Πώς χωρίζονται οι άνθρωποι; Είναι απλό! Όταν κρίνουν, όταν δογματίζονται, όταν θέλουν τους άλλους συγκεκριμένους πάνω στις δικές τους πεποιθήσεις, ακόμα οι άνθρωποι χωρίζονται όταν ο Θεός τους ζει στον ουρανό και όχι μέσα τους. Σε αυτήν την περίπτωση, το να ζει ο Θεός στον ουρανό κάνει τους ανθρώπους να ζουν μόνο το τυπικό μέρος του αγαθού και όχι το ουσιαστικό. Ο Θεός αδέλφια μου ζητά την ενότητα χωρίς κόμματα με την όποια ετερότητα, αφού η ετερότητα καθορίζει ότι είμαστε μέλη αλλήλων με διαφορετική αποστολή. Είναι γραφικό, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έσται εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις (Ιωαν.13:35).
Συνεχίζει ο Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη, ότι μικράν έχεις δύναμιν, και ετήρησάς μου τον λόγον και ουκ ηρνήσω το όνομά μου. Πράγματι η Φωνή Θεού δεν έχει ιδιαίτερες γνωριμίες ώστε να της χρησιμοποιήσει για να κηρύξει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Ακόμα η Φωνή Θεού δεν έχει χρήματα σε καμία τράπεζα. Η Φωνή Θεού με φτωχά μέσα κηρύττει το Ευαγγέλιο της βασιλείας σε όλον τον κόσμο. Η Φωνή Θεού ομοιάζει με τον Δαβίδ ο οποίος με μία απλή σφεντόνα, η οποία σήμερα για μας είναι η σοφία που μας χορηγεί ο Θεός, πολεμά για να νικήσει τον Γολιάθ, που δεν είναι Γολιάθ αλλά η πίστη του θανάτου. Αυτός είναι ο Γολιάθ. Η πίστη του θανάτου έχει σκιάσει αλλά και σκεπάσει τα έθνη. Η σφεντόνα ακόμα για όλους εμάς σήμερα στην Φωνή Θεού είναι η απόφαση, η ειλικρίνεια, η αλήθεια, το αγιαστήριο και η υγιαίνουσα διδασκαλία. Σε λίγα χρόνια θα έχουμε και την πίστη που δύναται να ανατρέψει το παγκόσμιο ψέμα που έχει στεγαστεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων, αφού αυτοί υπηρετούν μόνο τα συμφέροντα, τις φιλοδοξίες, τις πονηρίες, τους εγωισμούς, τον θάνατο κ.λ.π.. Αδέλφια μου, το αγιαστήριο θα αλλάξει εμάς και στην συνέχεια θα αλλάξει και τον κόσμο, αφού από το αγιαστήριο θα βγουν οι άνθρωποι του Θεού, οι οποίοι με τα λόγια τους και τα έργα τους θα αποτελέσουν το στράτευμα του Θεού, το στράτευμα του Ιωήλ. Στο αγιαστήριο οι πάντες γίνονται διδακτοί Θεού. Στράτευμα σημαίνει, ειπέ λόγο και θέλει γίνει. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για έναν νέο τρόπο ζωής πάνω σε όλον τον πλανήτη. Συνεχίζει ο Ιωάννης ο Θεολόγος, 9. ιδού δίδωμι εκ της συναγωγής του σατανά των λεγόντων εαυτούς Ιουδαίους είναι, και ουκ εισίν, αλλά ψεύδονται, ιδού ποιήσω αυτούς ίνα ήξουσι και προσκυνήσουσιν ενώπιον των ποδών σου, γνώσιν ότι εγώ ηγάπησά σε. Συναγωγή του σατανά η οποία στο τέλος θα μετανοήσει εννοεί όλους αυτούς οι οποίοι δογματίζονται πνευματικά. Αυτό δεν είναι και τόσο κακό, το να δογματίζονται οι άνθρωποι, αλλά το κακό έγκειται στο ότι φανατίζονται με το δόγμα τους, ειδικότερα οι Χριστιανοί εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν την αγάπη, τον Χριστό, έτσι πέφτουν στην μεγαλύτερη παγίδα. Αυτή είναι ότι μέρα και νύχτα κρίνουν. Τι κρίνουν; Κάθε διαφορετική πνευματική προσέγγιση παρόλο που κηρύττουν καθημερινά το μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, παρόλο που κηρύττουν το αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όλους όσους σας καταρώνται αυτοί συνεχίζουν να κρίνουν και φυσικά όλα αυτά τα κάνουν όχι γιατί ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους αλλά για να εκμεταλλεύονται τον αμπελώνα του Κυρίου καθώς και τους εργάτες αυτού, αφού στον αμπελώνα δεν υπάρχει ιδιοκτήτης - άνθρωπος, ούτε εργάτες, όλοι μετέχουν εις αυτόν ως κληρονόμοι, συγκληρονόμοι αλλά και συμμέτοχοι. Μετέχουν οι πάντες μέσα στην Δημιουργία ως υιοί και θυγατέρες. Όσοι υποκινούν τους συνανθρώπους τους σε όλες αυτές τις παραμυθίες "ανώτεροι - κατώτεροι", ανήκουν στην συναγωγή του σατανά, αφού στηρίζουν ένα έργο για να πιστεύουν οι άνθρωποι του Θεού στην εξουσία τους, εκμεταλλευόμενοι αιώνες με αυτόν τον τρόπο τον αμπελώνα του Κυρίου. Μάλιστα τάζουν στα παιδιά του Θεού ότι αν υποταχτούν θα σώσουν τη ζωή τους, τη ψυχή τους λέγοντας ότι για να πάνε στον Παράδεισο πρέπει να υποταχτούν σε αυτούς που ο Θεός έβαλε ως διαχειριστές στον αμπελώνα, αν και τους έχει ζητηθεί από τον Θεό να παραδώσουν τον αμπελώνα στον Θεό, στην αγάπη και αυτοί δεν θέλουν να τον επιστρέψουν. Έτσι εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων αλλά και τον αμπελώνα του Θεού και ο λόγος διότι μέσα από αυτή την εξουσία επενδύουν στο υλικό στοιχείο, αποκτούν ευμάρεια και επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα, βλέπουμε ακόμη ότι οι εκκλησίες οι οποίες κατάφεραν να εκμεταλλεύονται ανθρώπους αυτοαποκαλούνται εκλεκτοί - ιδιοκτήτες, κατάφεραν να έχουν στο όνομα του Χριστού τεράστιες περιουσίες και καταθέσεις στις τράπεζες, μετέχουν σε επενδύσεις κ.λ.π.. Που ακούστηκε εκκλησία του Θεού και ποιμένες να τοκίζουν τα χρήματα και να αυξάνουν αυτά σε περιουσίες σε σημείο να αποστρέφονται τους ανθρώπους που πάσχουν. Ακόμα συναγωγή του σατανά εννοεί όλους αυτούς που στο όνομα του Χριστού εμπορεύονται τις ψυχές των ανθρώπων εκμεταλλευόμενοι την άγνοιά των, κάνοντας αυτούς τους ανθρώπους από παιδικής ηλικίας συνειδησιακά ελεγχόμενους σε σημείο να μην μπορούν να ζήσουν χωρίς την δική τους εξουσία. Συναγωγή του σατανά είναι όσοι υπόσχονται μεταθανάτια ζωή, την οποίαν εξασφαλίζουν μόνο όσοι άνθρωποι μπουν στην υπακοή τους ενώ είναι γραφικό ότι η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστι και οι βιαστές αρπάζουσιν αυτήν, μάλιστα δεν χρειάζονται μεσάζοντες παρά μόνο φίλοι και ο λόγος απλός, διότι ο Χριστός γκρέμισε κάθε μεσότοιχο της έχθρας που χώριζε τους ανθρώπους από τα Άγια των Αγίων. Συναγωγή του σατανά είναι όλοι αυτοί οι οποίοι περιφρονούν το σώμα και μηδενίζουν την αξία του ενώ καυχώνται για το πνεύμα το οποίο δεν έχουν, αφού βάσει του Λόγου του Θεού τα έργα του πνεύματος εκδηλώνονται μόνο στο σώμα και εμφανίζονται στον άνθρωπο που διέπεται από καρπούς, χαρίσματα αλλά και σημεία του Αγίου και Παναγίου Πνεύματος με αποκορύφωμα την άφθαρτη ζωή. Ο Θεός φανέρωσε μέσω του αποστόλου Παύλου ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστιν, και ει τις τον ναόν του Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός. Ο ναός του Θεού φθείρεται με την αμαρτία. Είναι γραφικό, τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος. Συναγωγή του σατανά είναι όσοι θέλουν να έχουν τίτλους τους οποίους δεν τους έδωσε ποτέ ο Θεός αλλά οι ίδιοι επιδίωξαν με ψέματα, με απάτες, με πονηρίες μέσα από το σύστημα του κόσμου σπουδάζοντας σε σχολεία. Άνθρωπος του Θεού δεν σπουδάζεται. Για να γίνεις άνθρωπος του Θεού θέλει αφιέρωση, θέλει σιωπή, θέλει αγιαστήριο, θέλει Θεό, θέλει έργα αγάπης, θέλει θυσία η οποία να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Έχει αποδειχθεί ότι κανένας άνθρωπος του Θεού όταν είναι του Θεού δεν θέλει τίτλο, νιώθει ο άνθρωπος του Θεού αν του δώσεις τίτλο απλά αμήχανα, δεν θέλει τίτλο ο άνθρωπος του Θεού. Όσοι θέλουν να γίνουν ανώτεροι με ψέματα αυτοί εναντιώνονται στο θέλημα του Θεού το οποίο παραγγέλνει ο ίδιος ο Κύριος, υμείς δε μη κληθήτε ραββί, εις γαρ υμών εστιν ο διδάσκαλος, ο Χριστός, πάντες δε υμείς αδελφοί εστε, καθώς ο δε μείζων υμών έσται υμών διάκονος. Είναι γραφικό, ο ίδιος ο Χριστός φανέρωσε, ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθεν διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών (Ματθ.20:28).
Συναγωγή του σατανά είναι όλοι αυτοί που σήμερα μέσα από την άγνοιά τους εκμεταλλεύονται την άγνοια των ανθρώπων. Όλοι όσοι εκμεταλλεύονται είναι αυτοί που ανήκουν στην συναγωγή του σατανά και ο λόγος είναι διότι δεν μπαίνουν οι ίδιοι αλλά εμποδίζουν και όλους όσους θέλουν να μπουν. Όμως στο τέλος αυτοί που ανήκουν στην συναγωγή του σατανά, οι περισσότεροι θα μετανοήσουν και ο λόγος επειδή πολλοί από αυτούς έχουν καλή πρόθεση αλλά έχουν άγνοια. Όσοι έχουν καλή προαίρεση, όσοι έχουν μέσα τους Χριστό θα δεχτούν την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, δεν θα υπάρχει άλλωστε και άλλη επιλογή, είναι μονόδρομος. Η οποία Φιλαδέλφεια κηρύττει - φανερώνει ως θέλημα Θεού την ενότητα. Εξάλλου, όλοι δέχονται την Φιλαδέλφεια ως την πιο εκλεκτή εκκλησία. Η Φιλαδέλφεια δεν μπορεί να έχει ανώτερους παρά μόνο φίλους. Μάλιστα η εκκλησία αυτή διαλαλεί και την κατάργηση του φυσικού θανάτου. Είναι γραφικό για το πως έρχεται ο θάνατος. Η επιθυμία γεννά την αμαρτία, η αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατο. Ο θάνατος δεν είναι θέλημα Θεού αλλά γέννημα της αμαρτίας. Άρα σύντομα όλοι θα τρέξουν στην Φιλαδέλφεια, στην άφθαρτη ζωή. Μάλιστα η συναγωγή του σατανά σύντομα θα δεχτεί την διαφορετική προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου, η οποία δεν στεγάζει τον δογματικό φανατισμό αφού αυτή η ετερότητα είναι η μόνη αιτία για να φανεί η αγάπη. Στην συναγωγή του σατανά ανήκουν όλοι όσοι θέλουν να γίνονται ανώτεροι. Όλοι αυτοί θα προσκυνήσουν ως τον μόνο αξιόλογο και αληθή τίτλο στις μεταξύ τους σχέσεις το να είναι φίλοι και όλοι μαζί ενωμένοι θα πολεμήσουν τον ένα εχθρό, την αμαρτία, την φθορά, τον θάνατο. Είναι γραφικό, ο Χριστός το ζήτησε, υμείς φίλοι μου εστε, εάν ποιήτε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν καθώς υμείς δε μη κληθήτε ραββί, εις γαρ υμών εστιν ο διδάσκαλος, ο Χριστός, πάντες δε υμείς αδελφοί εστε.
Συνεχίζει ο Ιωάννης ο Θεολόγος, 10. ότι ετήρησας τον λόγον της υπομονής μου, καγώ σε τηρήρω εκ της ώρας του πειρασμού της μελλούσης έρχεσθαι επί της οικουμένης όλης, πειράσαι τους κατοικούντας επί της γης.
Για να τηρήσεις τον λόγο της υπομονής θα πρέπει να εισέλθεις στο αγιαστήριο. Σε αυτό με την παρουσία του Θεού εφαρμόζεις το θέλημα του Θεού και ο λόγος διότι στο αγιαστήριο δεν χρειάζεται να κάνεις υπομονή, αφού η παρουσία του Θεού είναι αισθητή σε σημείο να σε διασκεδάζει απείρως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διασκέδαση. Ο πειρασμός έγκειται στο χρηματοοικονομικό ΣΥΣΤΗΜΑ το οποίο θα καταρρεύσει και όλοι θα τα χάσουν, αφού όλοι οι άνθρωποι στηρίζουν τη ζωή τους στα χρήματα και στα φάρμακα, εκτός από τους ανθρώπους που μπήκαν στο αγιαστήριο και γνώρισαν τον Θεό. Αυτοί δεν θα τα "χάσουν" διότι δεν στηρίζουν τη ζωή τους στα χρήματα αλλά στην ζώσα πίστη, στον Θεό, στην αγάπη. Αυτοί δεν θα τα "χάσουν" όλοι όσοι αγαπούν και γνωρίζουν τον Θεό δεν θα τα "χάσουν". Αυτά τα παιδιά όταν έρθει ο πειρασμός, αυτά τα κατοπινά χρόνια για το ανθρώπινο γένος θα ανακύψουν. Αυτά τα παιδιά θα είναι σημείο αναφοράς για όλους τους εν Κυρίω γεννηθέντες ώστε να πάρουν θάρρος και να αντιμετωπίσουν τον πειρασμό. 11. έρχομαι ταχύ, κράτει ο έχεις, ίνα μηδείς λάβη τον στέφανόν σου. Το στεφάνι που θα πρέπει να κρατήσουμε σφιχτά είναι και έγκειται στο ότι πιστεύουν τα παιδιά του Θεού στα ανωτέρω, 12. ο νικών, ποιήσω αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού και έξω ου μη εξέλθη έτι και γράψω επ' αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της Καινής Ιερουσαλήμ, ή καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το καινόν.
Ο νικών είναι αυτός ο οποίος για να ζήσει κατάλαβε ότι πρέπει να μπει στο αγιαστήριο ώστε να βρει τον Θεό, ο οποίος άνθρωπος στην συνέχεια με τον Θεό μπορεί να εξουσιάζει τον φυσικό και υπερφυσικό κόσμο. Ο νικών ακόμα είναι ο άνθρωπος αυτός που νίκησε τον κόσμο και το εωσφορικό ΣΥΣΤΗΜΑ του, το οποίο δεν έχει αγάπη. Το Καινό όνομα που θα έχουν στην βασιλεία οι άνθρωποι του Θεού θα είναι η θυσία. Ουδείς χωρίς έργα θυσίας δεν μπορεί να εισέλθει στην βασιλεία του Θεού. Η οποία θυσία φανερώνει την αγάπη μας στον Θεό και στον αδελφό αφού για να γίνει δεκτό πρέπει πρώτα να περάσει από τον αδελφό για να φτάσει μετέπειτα στον Θεό.
13. Ο έχων ους ακουσάτω τι το Πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις. Αδέλφια μου, η δική μας δουλειά μέσα στην Φωνή Θεού είναι όλοι μας να εργαζόμαστε και να εφαρμόζουμε τις ευαγγελικές αλήθειες ώστε να εξασφαλίσουμε τους καρπούς του Παναγίου Πνεύματος που είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η χρηστότης, η αγαθωσύνη, η πίστις, η πραότης, η εγκράτεια και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος τα οποία είναι επτά, γλωσσολαλιά, ερμηνεία γλωσσών, προφητικό, ιαματικό, διάκριση πνευμάτων, λόγοι διδαχής και δυνάμεις αλλά και τα σημεία, σημεία δε τοις πιστεύσασι ταύτα παρακολουθήσει, εν τω ονόματί μου δαιμόνια εκβάλουσι, γλώσσαις λαλήσουσι καιναίς, όφεις αρούσι, καν θανάσιμόν τι πίωσιν, ου μη αυτούς βλάψει, επί αρρώστους χείρας επιθήσουσι, και καλώς έξουσιν (Μαρ.16:17-18).
Όλα αυτά η Φωνή Θεού τα κηρύττει εις ολόκληρη την οικουμένη για την δόξα του Χριστού και την σωτηρία του κόσμου, του ανθρώπινου γένους. Η Φωνή Θεού κηρύττει το Ευαγγέλιο της βασιλείας δημόσια. Αδέλφια μου, να βάλουμε τον Θεό στη ζωή μας. Αδέλφια μου, απ' όπου λείπει ο Χριστός εκεί είναι ο διάβολος, εκεί είναι η κατάρα, εκεί είναι ο θάνατος. Να φύγουμε από τον θάνατο, από την κατάρα, από την άγνοια, απ' όλους όσους θέλουν να μας εξουσιάσουν και να ενωθούμε με τον Χριστό, να γίνουμε ένα και να τον παρακαλέσουμε τον κοινό μας εχθρό ώστε να μην μας καταβάλλει ο όποιος πειρασμός. Είναι γραφικό, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού (Ματθ. 6:13). Μάλιστα να μην μπαίνουμε μέσα από την άγνοιά μας επηρεασμένοι από το σύστημα του κόσμου οικειοθελώς σε πειρασμούς λέγοντας ότι ο Θεός θα μας βοηθήσει όπως ο Λωτ που ενώ ήταν δίπλα στον κεχρισμένο του Θεού ήθελε για να αυξηθούν τα κέρδη του να πάει κοντά στα Σόδομα, κοντά στα Γόμορρα ώστε να έρχονται οι έμποροι εύκολα και να παίρνουν τα δικά του ζώα. Όμως έπεσε σε πολλές παγίδες. Πρώτον, τον έπιασαν αιχμάλωτο. Δεύτερον, έβαλε τον Αβραάμ να κάνει πόλεμο για να τον ελευθερώσει. Τρίτον, τα Σόδομα καταστράφηκαν μαζί και όλοι η περιουσία του. Τέταρτον, έφυγε στο βουνό με παρότρυνση των αγγέλων και στην διαδρομή έχασε την γυναίκα του. Πέμπτον, οι κόρες του τον μέθυσαν τον πατέρα τους και έκαναν παιδιά μαζί του. Πολλά τα λάθη σε όποιον μπαίνει σε πειρασμούς πιστεύοντας ότι ο Θεός θα τον φυλάξει.
14. Και τω αγγέλω της εν Λαοδικεία εκκλησίας γράψον, τάδε λέγει ο αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού. 15. Οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει ούτε ζεστός, όφελον ψυχρός ης ή ζεστός. 16. Ούτως ότι χλιαρός ει, και ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, μέλλω σε εμέσαι εκ του στόματός. 17. Ότι λέγεις ότι πλούσιός ειμί και πεπλούτηκα και ουδενός χρείαν έχω, και ουκ οίδας ότι συ ει ο ταλαίπωρος και ο ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός, 18. συμβουλεύω σοι αγοράσαι παρ' εμού χρυσίον πεπυρωμένον εκ πυρός ίνα πλουτήσης, και ιμάτια λευκά ίνα περιβάλη και μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και κολλύριον ίνα εγχρίση τους οφθαλμούς σου ίνα βλέπης. 19. Εγώ όσους εάν φιλώ, ελέγχω και παιδεύω, ζήλευε ουν και μετανόησον. 20. Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω, εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού. 21. Ο νικών, δώσω αυτώ καθίσαι μετ' εμού εν τω θρόνω μου, ως καγώ ενίκησα και εκάθισα μετά του πατρός μου εν τω θρόνω αυτού. 22. Ο έχων ούς ακουσάτω τι το Πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις.



Με αγάπη Χριστού, ο υπηρέτης Θεού και ανθρώπου, Θωμάς
Νεότερη Παλαιότερη