Ο Κύριος είπε, ουαί εις τον σκανδαλίζοντα ουαί
και εις τον σκανδαλιζόμενο. Η περίπτωση αυτή είναι αναπόφευκτη εις την
ζωή μας και ειδικά ο πνευματικός άνθρωπος θα το έχει ζήσει αυτό. Ο σκανδαλισμός
μπορεί να προέλθει από τον ίδιο στους άλλους ή από τους άλλους σ’ αυτόν. Ο
Χριστός τόνισε τα εξής σε αυτό το θέμα του σκανδαλισμού απευθυνόμενος πρώτα σε
εμάς, εάν ο δεξιός σου οφθαλμός σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν συμφέρει σε
να εισέλθης εις την βασιλείαν του Θεού μονόφθαλμος, παρά έχοντας δύο οφθαλμούς
εις το πυρ το εξώτερον. Το ίδιο είπε ο Κύριός μας και για την χείρα.
Σε άλλο σημείο αναφέρεται στον σκανδαλισμό που προκαλεί κάποιος, εάν
κάποιος σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις
αυτόν να κρεμασθή μια μυλόπετρα εις τον λαιμόν του και να ριφθή εις την
θάλασσαν. Βλέπουμε ότι ο Κύριος καταδικάζει τον σκανδαλισμό και στις
δύο αυτές περιπτώσεις είτε όταν γίνεται από εμάς προς τους άλλους είτε όταν
γίνεται από τους άλλους προς εμάς. Υπάρχει όμως και μια άλλη μορφή σκανδαλισμού
η οποία προέρχεται από την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Δηλαδή πολλές φορές
άθελά μας σκανδαλίζουμε τον πλησίον μας, όπως ο Κύριος τους γραμματείς και
Φαρισαίους, οι οποίοι σκανδαλίζονταν διότι ο Κύριος φανέρωνε στον κόσμο τα έργα
της υποκρισίας τους. Αυτοί λόγω του ότι άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν,
σκανδαλίζονταν διότι η αλήθεια του σκανδαλισμού ήταν τα έργα της αμαρτίας και
της υποκρισίας τα οποία έπρατταν. Αυτός ο σκανδαλισμός ο οποίος
προέρχεται μέσα από την αλήθεια του Λόγου του Θεού, δεν φέρνει καταστροφή
στον άνθρωπο του Θεού που εργάζεται τα έργα του αγαθού. Αυτόν τον σκανδαλισμό
δεν μπορούμε να τον ενώσουμε με τους άλλους δύο. Δηλαδή, όταν πράττουμε τα έργα
του Θεού και ομολογούμε την αλήθεια και αυτά σκανδαλίζουν, τότε να ξέρουμε ότι
δεν θα υποστούμε κανένα από τα ουαί τα οποία εξαπόλυσε ο Κύριος προς τους
σκανδαλοποιούς, διότι είναι η μόνη περίπτωση που δεν φταίμε. Πάμε τώρα να δούμε
τις δύο άλλες περιπτώσεις σκανδαλισμού εν συντομία ώστε να τις προσέξουμε στη
ζωή μας
Όταν ο Κύριος λέγει ουαί εις τον
σκανδαλίζοντα
Αυτή η περίπτωση είναι επικίνδυνη διότι ο σκανδαλισμός
κάποιου μπορεί να είναι μεγάλος και ανάλογα με την θέση που κατέχει, να φέρει
δίπλα του μεγάλο κακό και να παρασύρει με τον σκανδαλισμό του αθώες ψυχές. Τον
Χίτλερ για παράδειγμα, η δόξα του κόσμου τον σκανδάλιζε ώσπου έφτασε στο σημείο
να φέρει τον θάνατο σε εκατομμύρια ψυχές, καθώς και τον Ηρώδη ο οποίος σκότωσε
χιλιάδες νήπια διότι σκανδαλίζονταν και μόνο από την ιδέα ότι κάποιος θα
μπορούσε να του αφαιρέσει την εξουσία. Επίσης, ο Κάιν σκανδαλίσθηκε με τον αδελφό
του διότι έκανε καλύτερη θυσία απ’ αυτόν και τον σκότωσε. Είναι γεμάτη η
ανθρώπινη ιστορία με τέτοιου είδους σκανδαλισμούς.
Όταν ο Κύριος λέγει ουαί εις τον
σκανδαλιζόμενο
Εννοεί τον άνθρωπο ο οποίος σκανδαλίζεται υπό του
μηδενός και πολλές φορές χωρίς λόγο και πόσο μάλλον με λόγο. Ο λόγος που ο
Κύριος είπε το ουαί σε αυτή την περίπτωση είναι γιατί ο άνθρωπος αυτός, είναι
καταδικασμένος σε θάνατο επειδή θέλει τον κόσμο ή τους ανθρώπους δίπλα του, όχι
όπως τους θέλει ο Θεός αλλά όπως αυτός τους θέλει. Αυτός ο τρόπος θεωρείται
εγωισμός και ο εγωισμός θα τον απολέσει. Ο λόγος διότι τα πράγματα δίπλα του
δεν γίνονται έτσι όπως αυτός τα θέλει με φυσική συνέπεια να θυμώνει, να
νευριάζει, να στενοχωριέται, να κρίνει, να πολεμά, κ.λ.π.. Όταν κάποιος κάθε
μέρα ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες αργά ή γρήγορα θα φέρει το θάνατο πάνω
του. Ακόμη και η ίδια η επιστήμη επιβεβαιώνει ότι η στενοχώρια, το άγχος, ο
θυμός, η κρίση έχουν τον θάνατο. Ο αγαθός άνθρωπος δεν τα έχει αυτά με φυσική
συνέπεια να αποφεύγει το θάνατο και να μακροημερεύει, μακάριοι οι
πραείς διότι αυτοί θέλουσι κληρονομήσει την γην.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε την πρώτη περίπτωση που είναι
ουαί εις τον σκανδαλίζοντα καλό θα είναι να μάθουμε να αγαπάμε. Η αγάπη έχει
στοιχεία άφθαρτα και αποκλείουν τον σκανδαλισμό. Ένα από αυτά τα στοιχεία είναι
να ανέχομαι τα πάντα, δεύτερο στοιχείο είναι να μην πειράζομαι βλέποντας τα
ελαττώματα του άλλου, τρίτο στοιχείο που αποκλείει τον σκανδαλισμό στον εαυτό
μας είναι ο λόγος που δόθηκε δια Πνεύματος Αγίου και έχει ως εξής: τα
πάντα να πιστεύουμε ότι συνεργούν στο αγαθό.
Συμπέρασμα : δύο είναι οι
παράγοντες του σκανδαλισμού. Ο πρώτος αποβλέπει εις την καταστροφή του εαυτού
μας και ο άλλος εις την καταστροφή και τον όλεθρο του συνανθρώπου μας. Δύο
είναι και οι πηγές. Η μία πηγή είμεθα εμείς οι ίδιοι και η ετέρα είναι οι άλλοι
άνθρωποι. Όταν ο σκανδαλισμός περιοριστεί σε εμάς θα θρηνήσουμε τον χαμό ενός
μόνο ανθρώπου, όταν όμως εξαπλωθεί τότε θα θρηνήσουμε πολλούς, ανάλογα με την
θέση που έχουμε και την εξουσία που έχει ο παθών στους συνανθρώπους του. Ο
εγωισμός και η ζήλια φέρνουν τις δύο μορφές του σκανδαλισμού στη ζωή μας. Ας
γνωρίζουμε και τούτο, ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού εκφέρει
το αγαθό και ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκφέρει το πονηρό. Δηλαδή
ας γίνουμε αγαθοί και τα πάντα γύρω μας θα είναι αγαθά αλλιώς τα πάντα γύρω μας
θα είναι πονηρά, με φυσική συνέπεια ο σκανδαλισμός να είναι καθημερινός τρόπος
ζωής σε εμάς, μη γένοιτο Κύριε. Ένα άλλο στοιχείο που τον αποτρέπει από τη ζωή
μας είναι, εάν σε αγγαρεύση ο αδελφός σου ένα μίλι ύπαγε μετ’ αυτού
δύο, εις τον ζητούντα παρά σου δίδε και τον θέλοντα να δανεισθή από σου μη
αποστραφής.
Ο λόγος που δεν πρέπει να πειράζομαι βλέποντας τα
ελαττώματα του άλλου είναι ότι με αυτόν τον τρόπο θα φυλάξω τον εαυτό μου από
τον όλεθρο της στενοχώριας, της θλίψης και τον όλεθρο του θυμού. Καθώς, θα
φυλάξω στη συνέχεια και τους συνανθρώπους μου από την καταστροφή κ.λ.π., επίσης
θα εξασφαλίσω την ευλογία του Θεού πάνω μου και κατά συνέπεια και γύρω μου.
Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.