ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ
Σίγουρα να γνωρίσω τον εαυτό μου όχι από την εξωτερική
μορφή και ανατομία του υλικού σώματός μου, ούτε εσωτερικά με την εισδοχή της
επιστημονικής έρευνας στον εσωτερικό κόσμο, ιατρικά (καρδιά, πνεύμονες, συκώτι,
κ.τ.λ.), αλλά να γνωρίσω τον εαυτό μου από την πνευματική πλευρά διότι βάσει
του Λόγου του Θεού, η σάρξ ουκ ωφελεί ουδέν το πνεύμα εστί το
ζωοποιούν. Δηλαδή αν ο άνθρωπος δεν έχει το πνεύμα του Ευαγγελίου και
συγκεκριμένα του Χριστού, δεν δύναται να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα του
και σίγουρα πολύ δύσκολα να την μεταφέρει και γύρω του. Διότι για να ιδρυθεί η
βασιλεία στον κόσμο θα πρέπει να την μεταδώσει κάποιος και αυτός δεν είναι
άλλος από τον Χριστό. Εγώ έζησα πολλά χρόνια κάτω από οργανώσεις και κάτω από
δόγματα. Αποκόμισα πολλά θετικά στοιχεία όμως πολλές φορές έζησα και πολύ πόνο,
πόνο μέχρι θανάτου, ο Θεός όμως με ελέησε αν και είμαι ανάξιος να γεύομαι τα
μεγαλεία του. Είδα μετά από θεία φώτιση ότι αυτό το οποίο διαλύει τις σχέσεις
των ανθρώπων και του Θεού είναι η επαναφορά του νόμου στους χριστιανικούς
κύκλους και όχι το έλεος. Ο νόμος όταν τίθεται σε εφαρμογή δημιουργεί διχασμό.
Ο λόγος είναι ο εξής: οι νομοθέτες παρακολουθούν τα μέλη του νόμου στο αν τον
εφαρμόζουν, καθώς και τα μέλη παρακολουθούν τους νομοθέτες στο αν εφαρμόζουν
τους νόμους που οι ίδιοι έθεσαν. Το αποτέλεσμα είναι ότι κανείς δεν μπορεί να
εφαρμόσει τον νόμο με φυσική συνέπεια να έρχεται η γκρίνια στα μέλη και στους
νομοθέτες. Γι’ αυτό ας αφήσουμε τα πράγματα ελεύθερα δηλαδή, όστις
θέλει οπίσω μου ελθείν. Αφού αφήσουμε τον νόμο πίσω και στηριχτούμε
στο θέλω και στο έλεος ίσως να φτάσουμε στον προορισμό μας, τουλάχιστον όσοι το
επιθυμούμε. Είναι πιο εύκολο έτσι διότι ο ένας δεν μπαίνει στη ζωή του άλλου
και κανείς δια του νόμου δεν γίνεται αρχηγός στην πνευματική παρέα που θα
αποκτήσουμε και που εύχομαι, με τη δύναμη του Θεού αυτή η παρέα στο μέλλον να
εξαπλωθεί παντού, δια του Αγίου Πνεύματος και δια του ελέους όπου θα στηρίζεται
το κράτος του Χριστού. Διότι μέχρι σήμερα ακόμα, όλα τα δόγματα πιστεύουν ότι
θα πρέπει όλα τα άλλα δόγματα να τα ακολουθήσουν, διότι αυτό κατά την άποψή
τους είναι το σωστό και εδώ έρχεται ο χωρισμός και η κατάργηση της βασιλείας
του Θεού στη γη. Εάν θέλουμε να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού στον
κόσμο, θα πρέπει να δεχτούμε τον άλλον όπως είναι. Αυτή θα είναι η βασιλεία,
ότι δηλαδή ο κάθε αδελφός ή η κάθε θρησκευτική ομάδα θα λατρεύει τον Θεό με τον
διαφορετικό τρόπο, τον μοναδικό τρόπο που αυτός θεωρεί σωστό. Αυτό όταν γίνει
αποδεκτό τότε ιδρύεται η βασιλεία του Θεού παντού. Τώρα επιστρέφουμε μετά
από αυτή την ξενάγηση του πνεύματος σε μερικά στοιχεία που ωφελούν στην ίδρυση
της βασιλείας, επιστρέφουμε στο θέμα μας που είναι να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Είπαμε όμως στην αρχή, τον πνευματικό εαυτό μας. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι η
πορεία της ζωής μας εξαρτάται από τον πνευματικό τρόπο που ζούμε. Ο καλύτερος
τρόπος για να ερευνήσουμε τον εαυτό μας είναι ο Λόγος του Θεού και η εφαρμογή
αυτού στη ζωή μας. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει στην Αποκάλυψη ότι όταν
κάποιος θέλει να ακολουθήσει τον Θεό, στην αρχή γλυκαίνεται ενώ όταν θέλει να
τον κάνει αυτόν τον ζωντανό Λόγο τρόπο ζωής τότε πικραίνεται, διότι για πρώτη
φορά μπαίνει σ’ έναν χώρο τον οποίο δεν γνωρίζει. Ο Απόστολος Παύλος φανέρωσε
για το θέμα αυτό τα εξής: βλέπω, μας λέει, έτερον
νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και
αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας τω όντι εν τοις μέλεσί μου. Ο
Κύριος μας επίσης φανέρωσε, έκβαλε πρώτον την δοκόν που βρίσκεται
έμπροσθέν σου ίνα διαβλέψεις το αγκάθι του άλλου. Όπως ανέφερα στον
πρόλογό μου, γνώρισα τον δωδεκάλογο με την έξοδό μου από τα δόγματα και τις
οργανώσεις διότι γνώρισα την κρίση, τη στεναχώρια, την θλίψη κ.τ.λ., στο
έπακρον και είδα πραγματικά πως ο άνθρωπος αν δεν βγάλει τελείως τον διάβολο από
την ζωή του, αργά ή γρήγορα αυτό θα το πληρώσει. Όμως ερωτώμεθα πως μπορεί να
γίνει αυτό. Μια μέρα έζησα μια αποκάλυψη που ο Θεός θέλησε να ζήσω. Είδα
πολλούς ανθρώπους να πηγαίνουν σε κύκλους, σε πνευματικές ομιλίες, πολλοί είχαν
τις γραφές στα χέρια τους και τις διάβαζαν, άλλοι πήγαιναν σε μοναστήρια
κ.τ.λ.. Όμως το παράξενο ήταν ότι ανάμεσα στους πνευματικούς ομιλητές και
ανάμεσα στους πνευματικούς ηγέτες ήταν κάποιες γριούλες που τους ανακάτευαν
όλους. Όλοι ήθελαν να φύγουν, όμως αυτές αν και γριούλες ήταν πολύ δυνατές και
δεν μπορούσαν να τους ξεφύγουν. Εκείνη την ώρα αναρωτήθηκα τι είναι αυτές οι
γριούλες που κάνουν τόση φασαρία και είχαν την εξουσία να μπαίνουν σε
λειτουργίες, να μπαίνουν σε κύκλους, να μπαίνουν στους ομιλητές, να μπαίνουν σε
πνευματικούς κύκλους, να διαλύουν οτιδήποτε πνευματικό. Τότε ο άνθρωπος του
Θεού που με συνόδευε, με γύρισε μπροστά ώστε να μπορώ να βλέπω καθαρά τι είναι
αυτές οι γριούλες και με μεγάλη έκπληξη είδα τα ονόματά τους τα οποία ήταν:
ζήλια, ψέμα, εγωισμός, κρίση, πονηρία, πορνεία, φόβος, θυμός, στενοχώρια,
υλοφροσύνη, άγνοια του Λόγου του Θεού, επιδεικτικότητα, περιαυτολογία, έπαινος
του περιβάλλοντος, ευθιξία, παράπονο, προπέτεια, δικαιολογία. Τα πάθη μας ήταν
οι γριούλες και αυτά αναστάτωναν και εμπόδιζαν τον πνευματικό κόσμο να ενωθεί
και να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού στη γη. Τώρα, τι να κάνω σκέφτηκα, που
είδα τις γριούλες να κάνουν ότι θέλουν; Στράφηκα προς τον άνθρωπο του Θεού και
τον ρώτησα, «τι να κάνω, πως θα τις νικήσω διότι αργά ή γρήγορα θα με φάνε και
εμένα». Αυτός με αγάπη μου είπε, «φύγε πρώτον από τους ανθρώπους που δεν θέλουν
να τις βγάλουν και ειδικά από εκείνους που τις γνωρίζουν και δεν τις πολεμούν,
δεύτερον χάραξε ευθεία οδό πνευματική δίπλα σε ανθρώπους που θέλουν με
ειλικρίνεια να πετάξουν τις γριούλες. Στις Επιστολές αναφέρεται ο τρόπος και
αυτός είναι, πληρούσθε με Πνεύμα Άγιο και δεν θέλετε εκπληροί την
επιθυμίαν της σαρκός. Δηλαδή, αγώνα μέρα και νύχτα ώσπου να νικήσεις.
Όταν δεν τα καταφέρνεις και βλέπεις ότι χάνεις την μάχη με τη στενοχώρια ή με
τον θυμό ή με την πονηρία ή με τον φόβο κ.τ.λ., τότε κρυφή προσευχή
η οποία είναι επαγγελία και έχει ως εξής: εισέλθε εις το ταμείον σου,
και, κλείσας την θύραν σου, προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ
και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ». Όταν
με ειλικρίνεια κάνουμε τον αγώνα τότε ο Θεός θα στείλει τα μέσα τα οποία
χρειάζονται για να νικήσουμε. Έχουμε χιλιάδες παραδείγματα αρκεί να το
αποφασίσουμε (π.χ. όταν ο Κύριος κινδύνευσε στον κήπο της Γεσθημανής τότε
άγγελος Κυρίου ενίσχυε αυτόν).