Η αξία του σώματος και οι δυνατότητές του.
Ο Κύριος φανέρωσε ότι «ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν,» (Α Κορ. 6:19), «εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός·» (Α Κορ. 3:17). Σήμερα θα δούμε τι αξία έχει το σώμα μας. Για να κάνουμε αυτήν την έρευνα, θα κάνουμε μια ερώτηση. Σήμερα είναι εύκολο αν και συντελείται ένα μεγάλο θαύμα να φέρεις στον κόσμο έναν άνθρωπο και ο τρόπος είναι δια της τεκνογονίας. Αλλά δεν είναι εύκολο να κανείς έναν άνθρωπο από το μηδέν όπως τον έκανε ο Θεός εξαρχής. Φυσικά όχι. Τότε γιατί να περιφρονούμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας; Γιατί δεν καταλαβαίνουμε την αξία μας; Πόσο αξίζει ένας άνθρωπος, ποια η τιμή του, αφού σήμερα σε όλα δίνουμε τιμή; Για να σκεφτούμε λίγο εμείς που κάνουμε τους ξερόλες και τους παντογνώστες, που περιφρονούμε ή αδιαφορούμε τελείως για το θαύμα της δημιουργίας και ειδικά του ανθρώπου. Έχουμε σκεφτεί, τι μεγάλο πράγμα είναι να ζεις; Και μάλιστα να σε έχει καλέσει και ο Θεός, ώστε να μπορείς να το ζωοποιείς αυτό το σώμα; Εμείς ας αναρωτηθούμε, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε εμείς οι έξυπνοι, έναν άνθρωπο, τον οποίον σήμερα τον περιφρονούμε έτσι απλά, χωρίς να ξέρουμε την αξία του; Και το λέω έτσι, για να καταλάβουμε τι μας έδωσε ο Θεός. Ας αναρωτηθούμε, τι υλικά θα χρειαζόμασταν, για να φτιάξουμε έναν άνθρωπο; Ποια θα ήταν η συνταγή; Αν και εμείς έχουμε τα υλικά και γνωρίζουμε ακριβώς από τι αποτελείται το σώμα μας, παρ' όλ' αυτά θα αποδείξουμε, ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε έναν άνθρωπο. Φανταστείτε τι έκανε ο Θεός για να φτιάξει τον άνθρωπο. Σήμερα γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης, αφού αυτή είναι και γίνεται σήμερα η στερέωση των καιρών, όλα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε για να φτιάξουμε έναν άνθρωπο. Όμως ας αναρωτηθούμε και πάλι, μπορούμε; Τα στοιχεία (υλικά) από τα οποία αποτελείται ο άνθρωπος είναι τα εξής:
- Νερό φυσικά (65%)
- Άνθρακας: το βασικό στοιχείο της ζωής (18%)
- Άζωτο: Καλό θα ήταν να βάλουμε μερικές πρωτεΐνες και νουκλεϊκά οξέα στον άνθρωπο μας (3%)
- Ασβέστιο: θα χρειαστούμε έναν γερό σκελετό (1,5%)
- Φωσφόρο: για τον σχηματισμό μορίων ΑΤΡ. Τα κύτταρα θα χρειαστούν ενέργεια (1%)
- Κάλιο: χρειαζόμαστε καλούς ηλεκτρολύτες για τα ηλεκτρικά σήματα στους νευρώνες (0,25%)
- Θείο: πρέπει να δώσουμε σχήμα στις πρωτεΐνες μας (0,25%)
- Νάτριο: ρύθμιση ποσότητας νερού στο σώμα (0,15%)
- Χλώριο: για τη διατήρηση ισορροπίας των υγρών (0,15%)
Για ένα καλύτερο αποτέλεσμα θα μπορούσαμε να προσθέσουμε σε μικροποσότητες:
- Μαγνήσιο: Σημαντικό για περισσότερες από 300 μεταβολικές πορείες (0.05%)
- Σίδηρος: Για την αιμογλοβίνη, τον μεταφορέα οξυγόνου στα ερυθρά αιμοσφαίρια (0.006%)
- Φθόριο: για πιο υγιή δόντια (0.0037%)
- Ψευδάργυρος: για ρύθμιση των γονιδίων (0.0032%)
- Χαλκός: χωρίς αυτόν ο σίδηρος δεν θα λειτουργούσε καλά στο σώμα (0.0001%)
- Ιώδιο: απαιτείται για τις ορμόνες του θυροειδή οι οποίες ρυθμίζουν τον μεταβολικό ρυθμό και άλλες λειτουργίες των κυττάρων (0.000016%)
- Σελήνιο: συμπεριλαμβάνεται σε πολλά αντιοξειδωτικά του οργανισμού (0.000019%)
- Χρώμιο: για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου καθώς αλληλοεπιδρά με την ινσουλίνη (0.0000024%)
- Μαγγάνιο: για την καλύτερη λειτουργία των μιτοχονδρίων (0.000017%)
- Μολυβδαίνιο: Μετατρέπει το θείο σε χρήσιμη μορφή (0.000013%)
- Κοβάλτιο: για τη βιταμίνη Β12 που είναι σημαντική για το σχηματισμό πρωτεϊνών και ρύθμιση του DNA (0.0000021%)
Αυτά είναι τα υλικά. Ωραία. Σήμερα μπορούμε να τα βρούμε; Ας σκεφτούμε. Τα συγκεντρώνουμε τα υλικά, και μάλιστα σήμερα ξέρουμε ακριβώς και την ποσότητα που χρειάζεται το καθένα. Και τώρα; Πώς θα γίνει ο άνθρωπος; Μήπως θα πάρουμε ένα μπλέντερ και θα τα ανακατεύουμε όλα μαζί; Και μετά τι θα κάνουμε; Θα τα ψήνουμε και εντάξει, έτοιμος ο άνθρωπος; Όχι, δεν θα φτιάξουμε άνθρωπο εμείς με αυτόν τον τρόπο, αν και ο Θεός αυτό έκανε, είπε «γενηθήτω φῶς·» (Γεν. 1:3). Big Bang δηλαδή ο Θεός, βραχυκύκλωσε τα υλικά που υπήρχαν πρώτα σε άμορφη ύλη, δημιουργήθηκε σπινθήρας, τα έψησε περίπου στους 350 βαθμούς Κελσίου για 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια και μετά εμφανίστηκε ο άνθρωπος, ο οποίος έγινε από χώμα. Αυτό έβγαλε το ψήσιμο. Μετά από αυτό, έγινε ο άνθρωπος. Δηλαδή ο Θεός, πρώτα έφτιαξε συνθήκες ζωής, και μετά έφτιαξε τον άνθρωπο από τα συστατικά που έχει το χώμα. Μετά από την φωτιά αυτή την μεγάλη, βγήκε ο άνθρωπος. Σίγουρα έχουμε καταλάβει, ότι ο άνθρωπος τρώει χώμα, ντομάτες, πατάτες, μαρούλια. Όλα γίνονται στο χώμα. Ακόμα και τα ζώα τρώνε χώμα. Έτσι παίρνουμε τα υλικά στοιχεία. Ακόμα και το οξυγόνο που αναπνέουμε, είναι άμορφη ύλη, αέρας, παράγεται από τα δέντρα που ζουν στο χώμα. Μετά από όλα αυτά, αντιλαμβανόμαστε το μεγαλείο που έχουμε και που όλοι περιφρονούμε, αφού χάνουμε την ζωή μας με τις μικρότητες που έχουμε, πεθαίνουμε λόγω έλλειψης πνευματικών, αγιοπνευματικών συνθηκών. Απ’ ότι φαίνεται με όλα αυτά, δεν είναι καθόλου εύκολο για μας, να φτιάξουμε έναν άνθρωπο με τον τρόπο που τον έφτιαξε ο Θεός. Όμως δημιουργούμε έναν άνθρωπο δια της τεκνογονίας, άλλο πράγμα αυτό. Εμείς όλοι, αφού ψάχνουμε τον Θεό, καταλάβαμε ότι ένας άνθρωπος αποτελείται από εκατομμύρια χημικές ουσίες, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, και μέσα από μια συγχορδία κυττάρων η οποία εργάζεται τέλεια μέσα μας σαν μια συμφωνική ορχήστρα, δημιουργείται αλλά και συνεχίζει να ζει ο άνθρωπος, αφού η συμφωνική ορχήστρα του Θεού συνεχίζει να ζει και να συντονίζει τα όργανα μέσα μας για πολλά χρόνια. Μάλιστα θα μπορούσε και αιώνια, αλλά αφήνουμε τον ενορχηστρωτή νηστικό. Έτσι πεθαίνει αυτός, πεθαίνουμε και εμείς. Το ότι ο Θεός ζει μέσα μας, αυτός είναι και ο λόγος που μπορούμε να σκεφτόμαστε, να ακούμε, να διεργαζόμαστε όλα αυτά που λέμε στην καθημερινότητά μας ή κάνουμε, και μάλιστα εξ 'αυτών ενεργούμε ανάλογα, παράλογα ή λογικά. Σήμερα ξέρουμε, από τι είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος, και παρ' όλ' αυτά δεν μπορούμε να φτιάξουμε εμείς έναν άνθρωπο, ούτε να στεριώσουμε στον αέρα, στο άπειρο, έναν πλανήτη όπως η γη. Ό,τι υπάρχει, υπάρχει, ο Θεός μάς το έδωσε. Η αναπαραγωγή κάποιων πραγμάτων, ακόμα είναι αδύνατον να συμβεί, στο μέλλον δεν ξέρω, μόνο αν θελήσει ο Θεός να δώσει αυτή την εξουσία στον άνθρωπο. Σήμερα ξέρουμε, ότι χρειάστηκαν δισεκατομμύρια χρόνια για να γίνει ο πρώτος άνθρωπος. Για τον Θεό φυσικά, ο χρόνος δεν υπάρχει. Για μας όμως υπάρχει, και ο λόγος, μήπως ήρθε ο καιρός να καταλάβουμε την αξία μας; Εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να φτιάξουμε έναν άνθρωπο, αν και έχουμε τα υλικά, αν και τα γνωρίζουμε. Είναι αξιοπερίεργο, αυτό το μεγαλείο, το ανεκτίμητης αξίας και συνάμα λογικό ον που λέγεται άνθρωπος, για τον Θεό να έχει τόση αξία, ώστε να κάνει όλα αυτά, ενώ εμείς για μας καμία, αφού αδιαφορούμε για την αξία μας και δίνουμε αξία σε πράγματα που δεν έχουν αξία. Μάλιστα ο Θεός, για να σώσει, για να εξελίξει τον άνθρωπο που έφτιαξε, σάρκωσε τον εαυτό του στον Υιό του και ήρθε στην γη, για να μας δείξει τις θεϊκές μας ικανότητες. Παρ' όλ' αυτά εμείς, δεν δίνουμε καμία αξία στον εαυτό μας. Μάλιστα τον έχουμε υποβιβάσει τόσο πολύ, έτσι ώστε φτάνουμε στο σημείο να λέμε, «ε, και να πεθάνω, ε, και να χάσω αυτό ή το άλλο, δεν πειράζει». Πιστεύω ότι όλες αυτές οι λογικές θα πρέπει να φύγουν από το μυαλό μας και να ευχαριστήσουμε τον Θεό για το δώρο της ζωής, αλλά και να ζητήσουμε να μας βοηθήσει να το αξιοποιήσουμε στο έπακρο, ώστε να επιστρέψουμε στην αρχική μας κοιτίδα, στην χώρα των ζώντων, στην χαμένη μας πατρίδα. Ο Πατέρας έκανε το πρώτο βήμα για την ζωοποίηση του ανθρώπου, έστειλε τον Υιόν του και έγραψε τον Λόγο του. Τώρα χρειάζεται εμείς να κάνουμε το πρώτο βήμα, να τα πάρουμε όλα αυτά στα σοβαρά, και να γίνει η παρουσία του Θεού και του Λόγου του, κίνητρο ζωής, κίνητρο επανένταξης στους κόλπους του Θεού. Ξέρετε, εάν μας έβαζε κάποιος σε ένα μοριακό μπλέντερ και διαλύαμε έναν άνθρωπο με όλα τα χημικά του συστατικά, θα μπορούσαμε να δούμε, ότι όλοι είμαστε ίδιοι, ότι όλοι έχουμε τα ίδια συστατικά, τις ίδιες ανάγκες κλπ. Ακόμα και η ψυχή είναι ίδια, η υλική της υπόσταση είναι ίδια, αν και είναι άμορφη ύλη. Όμως αυτό που κάνει διαφορετικό τον άνθρωπο, το σώμα του και την ψυχή του, είναι το πνεύμα, το οποίο ενεφύσησε ο Θεός στους μυκτήρες αυτού, και ο άνθρωπος έγινε εις ψυχήν ζώσα. Να θυμηθούμε όλοι κάτι πολύ σημαντικό ο Κύριος στον σταυρό είπε στον πατέρα του, πατέρα μου στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου, δεν είπε την ψυχή αλλά το πνεύμα μου, και ο λόφος διότι αυτό διαμορφονει την ψυχή και το σώμα. Μάλιστα ο άνθρωπος απέκτησε θεϊκό νου, έλαβε πνεύμα από το Πνεύμα του Θεού. Ακόμα αποδεικνύεται, ότι με αυτό το Πνεύμα, ο άνθρωπος αρχίζει να απολαμβάνει την ζωή. Αντίθετα, αν ένας ή πολλοί άνθρωποι δεν έχουν το Πνεύμα του Θεού, ο άνθρωπος αυτός, με την πάροδο του χρόνου δαιμονίζεται και καταλήγει στο να γίνει μια λέσχη δαιμονίων. Το τι είδους πνεύμα έχει ένας ή πολλοί άνθρωποι, είναι πολύ σημαντικό. Επαναλαμβάνω ο Κύριος πάνω από τον σταυρό, εκεί που έβγαινε η ψυχή του, δεν είπε τίποτα για την ψυχή, είπε όμως «πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου·» (Λουκ. 23:46), για να το φυλάξει. Αυτό το θεώρησε πιο σημαντικό. Τώρα αφού είδαμε εν ολίγοις την πολυπλοκότητα του σώματος του ανθρώπου, αναρωτιόμαστε, «ο Θεός με λίγο σίδηρο, ασβέστιο, κάλιο κλπ. έφτιαξε άνθρωπο και μάλιστα να σκέφτεται, να γράφει, να μιλάει, να τρέχει, να ονειρεύεται, να θέλει να προσφέρει, ή και το αντίθετο, να θέλει να κρίνει, να ζηλεύει, να λέει ψέματα, να κάνει πολέμους κλπ. και παρ' όλ' αυτά, αυτό το ον, ο άνθρωπος, που έχει τόσες δυνατότητες τις οποίες φανέρωσε ο Κύριος σήμερα, να πάσχει; Ο λόγος, διότι ο άνθρωπος αποστάτησε από την λογική του Θεού, που έχει σαν αρχή την αγάπη, και έφτιαξε δική του λογική, που έχει σαν αρχή τα προσωπικά του συμφέροντα. Στην συνέχεια δια της τεκνογονίας, μετεδόθη το ψέμα εις όλους τους ανθρώπους. Έτσι επικράτησε ο θάνατος. Πολλές φορές, θέλουμε ένα θαύμα, και όμως το μεγαλύτερο θαύμα, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο Θεός έκανε τόσα πράγματα, για να γίνει ο άνθρωπος και μάλιστα με λογική. Γιατί δεν το καταλαβαίνουμε λοιπόν όλο αυτό, και όλο απιστούμε στο κάλεσμά του και στην ζωή; Αφού ο Θεός μάς έδωσε τόσα, δεν μπορεί να μας ζωοποιήσει; Φυσικά και το μπορεί. Σήμερα εμείς ξέρουμε τον τρόπο και τον δρόμο, βρήκαμε τον τρόπο και μπήκαμε στο δρόμο της ζωής. Σήμερα κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας, ο Κύριος είπε «καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.» (Ματθ. 24:14). Ήρθε η ώρα να βρούμε αυτό που μας ζωοποιεί, και αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, από τον επενδύτη. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει «οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾿ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.» (Β Κορ. 5:4). Ποιός είναι ο επενδύτης; Είναι δύο πράγματα. Ο ένας βρίσκεται στο χώμα, αφού είμαστε από χώμα. Ο Ησαΐας ο προφήτης αναφέρει για ένα αίμα, όπως είναι το πλάσμα, «ἰδοὺ γὰρ Κύριος ἀπὸ τοῦ ἁγίου ἐπάγει τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἀνακαλύψει ἡ γῆ τὸ αἷμα αὐτῆς καὶ οὐ κατακαλύψει τοὺς ἀνῃρημένους ἐπ᾿ αὐτῆς.» (Ησ. 26:21). Αυτό το αίμα, είναι χίλιες φορές ανώτερο από αυτό που έχουμε. Πράγματι σήμερα, η επιστήμη ελέγχει το αίμα και βλέπει τι μας λείπει ή τι είναι ανεβασμένο, τοξικό ή κατεβασμένο. Όλα τα φάρμακα ενεργούν στο αίμα, για να θεραπεύσουν το σώμα. Εμείς όμως, δεν είμαστε επιστήμονες, αυτό θα το βρουν οι άνθρωποι του κόσμου, και μάλιστα θα θελήσουν να το κάνουν κακή χρήση, προσωπική χρήση. Με αυτό τον τρόπο, κλέβεις τον Θεό. Είναι μεγάλο πράγμα, να είσαι ακάθαρτος και να κλέψεις τον Θεό. Δεν ξέρω αν ξέρετε, αλλά η καλύτερη καταπολέμηση της φθοράς, γίνεται με μπουκάλια με αίμα από νέους ανθρώπους δωρητές ή με επεξεργαμένο αίμα ή από ανθρώπους εθελοντές ή μισθωτούς, οι οποίοι μπαίνουν στα πειράματα, και μέσω αυτών, με τεχνικές, παίρνουν από το σώμα πρωτεΐνες που ζωοποιούν, αφού πρώτα προκαλούν συναισθήματα χαράς. Εμείς δεν μπορούμε να μπούμε στην λογική αυτή. Εμείς θα πρέπει να επικεντρωθούμε στον δεύτερο επενδύτη. Αυτός είναι ο Χριστός, ο Λόγος του. Ο Θεός δημιούργησε έτσι τον άνθρωπο, που αν κάποιος έχει επαφή με τον Λόγο, με την Σοφία του Θεού, και αυτός να ζωοποιείται. Σημαντικό στην αύξηση της ζωής, είναι η πίστη. Αν πιστεύεις ότι πρέπει να πεθάνεις, αυτό θα συμβεί, -αν και σήμερα δεν χρειάζεται να πιστεύεις, διότι δεν έχει νόημα, είναι προγραμματισμένος ο θάνατος μέσα μας, τον έχει προγραμματίσει η άγνοιά μας-. Η πίστη πάντως, είναι το πιο σημαντικό. Αν πιστεύεις ότι μπορείς να ζήσεις, θα ζήσεις, διότι προγραμματίζεις έτσι το σώμα σου, θετικά και αισιόδοξα. Όλα τα κύτταρα μέσα στο σώμα, δουλεύουν με εντολές. Αν κάποιος σου πει κάτι δυσάρεστο, τότε έρχεται θλίψη, αν σου πει κάτι που σε ευχαριστεί, παίρνεις χαρά. Με εντολές ανοίγεις τα μάτια, τα κλείνεις, πας μπροστά, πας πίσω κτλ. Όλα αυτά γίνονται με εντολές, με σκέψεις, με λόγο. Το ίδιο και ο θάνατος και η ζωή. Σήμερα η εντολή μέσα μας, είναι ο θάνατος. Αν συγκεντρωθούμε στον στόχο μας, θα γίνει ζωή. Εμείς έχουμε επικεντρωθεί στον Λόγο του Θεού, στον υγιή Λόγο και στην εφαρμογή αυτού του Λόγου. Έφερα το παράδειγμα για το πώς και αν θα μπορούσαμε εμείς να φτιάξουμε άνθρωπο όπως τον έφτιαξε ο Θεός, και όμως εμείς δεν μπορούμε. Αυτό που θα πω, για πολλούς δεν έχει λογική αλλά για τον Θεό, έχει μεγάλη και απαραίτητη η οποία μάλιστα κρύβει και μεγάλη Σοφία, αφού για να ζήσει ο άνθρωπος, πρέπει να φύγει από το λάθος. Η μηχανή του ανθρώπου, όλες αυτές οι αλληλεπιδράσεις, οι χημικές ουσίες αλλά και οι βιοχημικές διεργασίες που συντελούνται μέσα μας, ο οργανισμός μας θα τις χρησιμοποιήσει όλες. Αν είναι καλές, θα ζήσει. Αν έρχονται από θυμό ή εγωισμό, θα πεθάνει. Οι καλές, έχουν την εξουσία να επηρεάζουν το βιολογικό σώμα στο να ζει, οι κακές, στο να πεθάνει. Αν είναι έτσι, τότε η ζωή και ο θάνατος περνά στα χέρια μας. Όμως θα χρειαστεί να γνωρίζω, τι πρέπει να κάνω, τι πρέπει να εφαρμόσω, ποιο είναι το σωστό, κτλ. Ξέρετε, το κακό λέγεται αμαρτία. Αυτή, βάσει του Λόγου του Θεού, γεννά τον θάνατο. Αντίθετα το καλό, λέγεται Σοφία Θεού, Πνεύμα ζωοποιούν. Ο Κύριος μάς μίλησε για αυτό και είπε «τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.» (Ιω. 6:63). Όταν αυτό το Πνεύμα μπει μέσα μας με την μετάνοια και στην συνέχεια με την αναγέννηση που δημιουργεί το Ευαγγέλιο του Χριστού, η ζωή μας γίνεται βιωματική και θεραπευτική. Αυτή η ζωή που έχει την Σοφία του Θεού, γεννά την άφθαρτη, την αγιοπνευματική ζωή. Γένοιτο αμήν.