Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν
Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Κατ' εικόνα σημαίνει ότι του έδωσε σώμα αλλά και μυαλό, νου, για να μπορεί ο άνθρωπος να λέει και να γίνεται, να σκέφτεται, να δημιουργεί, να εξελίσσεται και να επικοινωνεί ο ένας με τον άλλον. Όμως ο Θεός μάς χάρισε και το καθ' ομοίωσιν. Δηλαδή να μοιάζεις, να μοιάζω σε όλα του Θεού. Δηλαδή να αγαπάμε όπως ο Θεός, να χαιρόμαστε όπως ο Θεός, να είμαστε δίκαιοι όπως ο Θεός, να συγχωρούμε όπως ο Θεός, να ελεούμε όπως ο Θεός, να είμαστε ταπεινοί όπως ο Θεός, να είμαστε απλοί όπως ο Θεός, να λέμε και να γίνεται όπως ο Θεός κλπ. Να είσαι δηλαδή άνθρωπος με νου Χριστού, Θεού. Εξάλλου ο Θεός γι’ αυτό έστειλε το παιδί του, για να μας ανεβάσει στο επίπεδο το δικό του, για να γυρίσουμε όλοι μας στην χαμένη μας πατρίδα, στην χώρα των ζώντων. Σήμερα εμείς όλοι έχουμε εξασφαλίσει το κατ' εικόνα. Ήρθε ο καιρός πιστεύω, να αποκτήσουμε και το καθ' ομοίωσιν. Τώρα γιατί αργεί αυτό να γίνει στην ζωή μας; Ο βασικός λόγος πιστεύω ότι είναι, διότι ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο την ελευθερία, δηλαδή να μπορεί ο άνθρωπος να επιλεγεί το καλό και το κακό, να επιλέγει την δουλειά του, την γυναίκα του, η γυναίκα τον άνδρα της, να επιλέγει το σπίτι του, τις σπουδές του, την πνευματική του εξέλιξη. Όμως εμείς οι άνθρωποι πέσαμε σε μια παγίδα. Αυτή είναι ότι εγκλωβιστήκαμε με την ύλη. Έτσι η παχυλότητα αυτής έκλεψε την παράσταση στην ζωή μας. Σε αυτή την παγίδα πέσαμε όλοι. Εξαιτίας της ύλης χάθηκε η αγάπη, φύγαμε μακριά από την αγάπη. Αφήσαμε δηλαδή το «Θεοί», το να γίνουμε παιδιά Θεού και να ζούμε όλοι σαν αρχοντόπουλα, και γίναμε δούλοι της αμαρτίας, της φθοράς, του θανάτου και του εγωισμού. Ξεχάσαμε το να γίνουμε καθ' ομοίωσιν και το «υἱοὶ ῾Υψίστου πάντες·» (Ψαλμ. 81:6), το εγκαταλείψαμε δυστυχώς. Και αυτό σήμερα είναι εμφανές, αφού σήμερα δεν καυχόμαστε για την αγάπη που έχουμε μεταξύ μας, για την υγεία, για την χαρά, για την άφθαρτη ζωή, για την παρουσία του Θεού στην ζωή μας, κλπ., αλλά για το πόσα χρήματα παίρνουμε, πόσα σπίτια έχουμε, πόσο έξυπνοι είμαστε, τι σπουδές έχουμε κάνει και κρίνουμε ο ένας τον άλλον. Φυσικά όλα αυτά δεν είναι κακά. Το κακό όμως συντελείται, όταν δεν πάμε και στον Θεό, ώστε να γίνουμε και καθ' ομοίωσιν. Μάλιστα το κακό μεγάλωσε από την ώρα που δημιουργήσαμε έθνη, δόγματα, θρησκείες, συμφέροντα, τα όπλα, κλπ. Με όλα αυτά ήρθε η αποστασία και η κρίση. Σήμερα όλοι εμείς με πάρεδρο την Σοφία του Θεού, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στην ζωή μας συνθήκες ζωής, Χριστού. Αυτός είναι ο λόγος που κάνουμε αυτά τα μαθήματα. Για να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου μας με στόχο και σκοπό να τα βάλουμε στην ζωή μας όλα αυτά που μας συστήνει ο Πατέρας μας και να γίνουμε άνθρωποι με Α κεφαλαίο, που σημαίνει ἄνω + θρώσκω («αναπηδώ») + ὄπωπα («βλέπω»). Σήμερα ζητάμε τα άνω. Αν ξεκινήσουμε με ειλικρίνεια, να είμαστε σίγουροι ότι ουράνια αλλά και επίγεια αγαθά θα εξασφαλίσουμε στον παρόντα αλλά και στον μέλλοντα χρόνο. Είναι γραφικό «Ξύπνα Θεέ και φέρε κρίση και θέλεις κληρονομήσει τα έθνη.». Γένοιτο, αμήν.