ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
ΚΕΦΑΛΑΙO ΙΖ ΕΩΣ ΚΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ
Κεφ. ιζ΄στίχος 1
1. «Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς και ύψωσε τους οφθαλμούς αυτού εις τον ουρανόν και είπε· Πάτερ, ήλθεν η ώρα· δόξασον τον Υιόν σου, διά να σε δοξάση και ο Υιός σου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Κύριος εγνώριζε το τι επρόκειτο να συμβεί διότι εκπλήρωσε εις το ακέραιο τις εντολές που έλαβε από τον Πατέρα του, γνωρίζοντας ακόμη ότι ο Θεός, ο Πατέρας είναι δίκαιος μισθαποδότης. Οι μαθητές όμως δεν μπορούσαν να εννοήσουν εκείνη την στιγμή, μετέπειτα όμως γνώρισαν και αυτοί. Έπρεπε ο Κύριος να το τονίσει στην προσευχή του, ώστε όταν θα τον έβλεπαν πάνω στον σταυρό και μετέπειτα ανεστημένο να εννοούσαν τι σημαίνει να δοξάζεις τον Θεό και να δοξάζεσαι υπ’ αυτού. Αν θέλουμε να ευλογηθούμε υπέρ κόρον και να δοξαστούμε υπό του Θεού δεν έχουμε παρά να σταθούμε έμπροσθεν του βήματός του με ειλικρίνεια και με βεβαία κλίση, με αυταπάρνηση, με ζώσα πίστη και ζώσα θυσία η οποία φανερώνει ανυπόκριτη αγάπη. Διαφορετικά με μόνο μία σκιώδη πίστη όχι των έργων αλλά των λόγων θα δημιουργήσουμε στη ζωή μας σύγχυση πνευματική με αποτέλεσμα το γιατί, κατόπιν η στενοχώρια και η απορία να κατακλύσει τον νου μας, μη γένοιτο! Αυτός που αγωνίζεται με ειλικρίνεια φανερώνοντας αγάπη και αγιασμό στην φανερή του και στην κρυφή του ζωή γνωρίζει εκατό τοις εκατό ότι έχει αποστολή και είναι θέμα χρόνου να δοξαστεί υπό του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 2
2. «καθώς έδωκας εις αυτόν εξουσίαν πάσης σαρκός, διά να δώση ζωήν αιώνιον εις πάντας όσους έδωκας εις αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η εξουσία ήρθε διότι εκπλήρωσε τους πνευματικούς του στόχους έναντι του Πατέρα και έναντι του ανθρώπου. Όπως και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο αναφέρει ο ίδιος ο Κύριος πριν την ανάληψή του, τώρα εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί της γης. Αφού λοιπόν εφάρμοσε τα πάντα και έλαβε την αιώνια, άφθαρτη ζωή και την εξουσία να μεταδίδει αυτήν, γνωρίζει το τι θα πρέπει να μας φανερώσει και εμάς ώστε κι εμείς να τα εφαρμόσουμε και να την πάρουμε την αιώνια ζωή. Κατόπιν αν τα εφαρμόσουμε κι εμείς θα χρησιμοποιηθούμε πλέον άνωθεν υπό του Θεού ως κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού, ώστε κι εμείς πλέον να μεταδώσουμε ζωή αιώνια, ζωή Χριστού, αυτή που λάβαμε στους ανθρώπους εκείνους που ο Θεός θα στείλει δίπλα μας ή διά Πνεύματος Αγίου θα καλέσουμε να μας ακολουθήσουν στο ανθρωποσωτήριο έργο της αναγέννησης του ανθρώπου διά του Αγίου Πνεύματος και διά του Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 3
3. «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Τόσον καιρό είμαι μεθ’ ημών και δεν με έγνωκας Φίλιππε; Όστις είδε εμέ είδε τον Πατέρα. Ο Χριστός είναι η ζωή και όποιος τον ακολουθήσει θα λάβει ζωή αιώνιο. Ο Χριστός ομιλεί σήμερα πρώτον διά του απεσταλμένου, δεύτερον διά του Λόγου του Θεού Παλαιά και Καινή Διαθήκη, τρίτον διά Πνεύματος Αγίου, τέταρτον διά του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος και τελευταία διά του Πατρός. Έτσι γνωρίζεται ο Πατέρας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχοι 4 – 6
4. Εγώ σε εδόξασα επί της γης, το έργον ετελείωσα, το οποίον μοι έδωκας διά να κάμω·
5. και τώρα δόξασόν με συ, Πάτερ, πλησίον σου με την δόξαν, την οποίαν είχον παρά σοι πριν γείνη ο κόσμος.
6. Εφανέρωσα το όνομά σου εις τους ανθρώπους, τους οποίους μοι έδωκας εκ του κόσμου. Ιδικοί σου ήσαν και εις εμέ έδωκας αυτούς και τον λόγον σου εφύλαξαν.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η δόξα του Υιού έγκειται στο ότι πρώτον γεννήθηκε από την αεί παρθένο Μαρία και έγινε άνθρωπος ομοιοπαθής με εμάς. Δεύτερον, στο ότι πολέμησε τον διάβολο και τον νίκησε στην έρημο αλλά και μετέπειτα όπου κατηγορήθηκε και διώχτηκε από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, φανερώνοντας ισχυρή απόφαση και τέλεια αυταπάρνηση. Τρίτον, στο ότι κήρυξε το γνήσιο Ευαγγέλιο της βασιλείας με τα λόγια του και με τα έργα του. Τέταρτον, στο ότι σταυρώθηκε για την δόξα του Θεού φανερώνοντας αληθινή αγάπη ως προς τον Πατέρα, η οποία ενεργεί θετικά σήμερα για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Πέμπτον, στο ότι ανεστήθη. Έκτον, στο ότι εμφανίστηκε με σώμα ενώπιον των μαθητών του. Έβδομον, διότι ανελήφθη εν δόξη. Όγδοον, διότι εκάθησε στα δεξιά του Πατρός και ανέλαβε ο Παράκλητος. Η δόξα του Πατρός ως προς τον Υιό έγκειται στο ότι οι πάντες θα κλίνουν γόνυ ενώπιόν του και στο όνομά του θα δοξάζεται ο Θεός, η ανυπόκριτη αγάπη σε παγκόσμια κλίμακα. Επίσης με τις εξουσίες του να ευλογεί τον άνθρωπο με σημεία, καρπούς και χαρίσματα ώστε διά των ανθρώπων να συνεχίζει το έργο του ο Θεός Πατέρας διά Πνεύματος Αγίου στη γη. Τελευταία με την ανάστασή του και την αιώνια άφθαρτη, αθάνατη ζωή που του χάρισε ώστε να λυτρώσει το σώμα του ίνα μην γευθεί φθορά. Αυτή εν συντομία είναι η δόξα του Κυρίου ως προς τον Πατέρα, υπακοή, πλήρη ταπείνωση και αγάπη ανυπόκριτη. Η δόξα του Πατέρα είναι οι εξουσίες και η άφθαρτη, αιώνια ζωή, την οποίαν οι πάντες εύχομαι να λάβουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχοι 7 – 8
7. «Τώρα εγνώρισαν ότι πάντα όσα μοι έδωκας παρά σου είναι·
8. διότι τους λόγους, τους οποίους μοι έδωκας, έδωκα εις αυτούς και αυτοί εδέχθησαν και εγνώρισαν αληθώς ότι παρά σου εξήλθον και επίστευσαν ότι συ με απέστειλας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ότι είπε ο Κύριος και ότι αναφέρεται στον Λόγο του Θεού, Καινή Διαθήκη, είναι το πνεύμα του Πατέρα. Ο Χριστός έλαβε σώμα και έκανε τον Λόγο αυτόν να σαρκωθεί μέσα του ώστε ο Ιωάννης ο θεολόγος να φανερώνει, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. Δίνοντας το δικαίωμα στον κάθε άνθρωπο να δύναται και αυτός με τον σχετικό αγώνα ο Λόγος του Θεού να λάβει σάρκα και να ενεργεί διά της άφθαρτης ζωής στο ανθρώπινο γένος. Ο Κύριος φανέρωσε, ότι εγώ ποιώ και εσείς δύνασθε να ποιήσετε, μάλιστα εσείς πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει. Δίνοντας έτσι το ερέθισμα στον άνθρωπο σήμερα να ακολουθήσει τον Χριστό και να νικήσει τους εχθρούς του, οι οποίοι είναι η αμαρτία, η φθορά, το γήρας, ο θάνατος. Μακάρι ο Θεός να ενεργήσει μέσα μας ώστε να εννοήσουμε τι λέμε και να πέσουμε με τα μούτρα στο να κάνουμε τον σχετικό αγώνα και να νικήσουμε. Να γνωρίζουμε ότι ο νικών θα κληρονομήσει τα πάντα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 9
9. «Εγώ περί αυτών παρακαλώ· δεν παρακαλώ περί του κόσμου, αλλά περί εκείνων, τους οποίους μοι έδωκας, διότι ιδικοί σου είναι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο κόσμος κείται στα πονηρά και συνειδητά αποφεύγει τον Θεό και τις εντολές αυτού. Οι μαθητές του όμως επιτελούν αγώνες και διεξάγουν υπακοή στο θέλημα του Θεού. Έτσι και ο Κύριος βλέποντας την αγαθή πρόθεση και την θετική τους προσέγγιση στον Θεό, τον έκαναν τον Κύριο να ενδιαφέρεται ώστε να προσεύχεται γι’ αυτούς στον Πατέρα του ώστε και αυτοί να είναι όπου είναι αυτός.
Κεφ. ιζ΄στίχος 11
11. «Και δεν είμαι πλέον εν τω κόσμω, αλλ' ούτοι είναι εν τω κόσμω και εγώ έρχομαι προς σε. Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, διά να ήναι εν καθώς ημείς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το εν σημαίνει να είναι ο Θεός και ο άνθρωπος μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα. Το φρόνημα του Χριστού να έχουν οι πάντες. Ο τρόπος να φυλάξει ο Θεός τον άνθρωπο είναι να επιτελέσει το ανθρωποσωτήριο έργο του, ώστε κατόπιν να στείλει ο Θεός τον Παράκλητο. Εκείνος λοιπόν ο Παράκλητος θα έχει την δύναμη να εξασφαλίσει στον λαό του Θεού άφθαρτη ζωή, χαρά, ευφορία, αγαλλίαση, σοφία Θεού συναρπάζουσα και τελευταία να ενισχύσει τον λαό του Θεού ώστε να αναγεννηθεί, να πιστέψει με ζώσα πίστη των έργων, να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα στον άνθρωπο και δι’ αυτού του αναγεννημένου ανθρώπου σε όλον τον κόσμο. Ώστε μέσω εκείνου (Παρακλήτου) να πραγματοποιηθούν οι τελευταίες επαγγελίες, όπως είναι να καταργηθεί η αμαρτία από μέσα μας και γύρω μας, δεύτερον να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας, τρίτον να καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος από τα σώματα ημών και τέταρτον να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων, ώστε ο Θεός να βασιλέψει όπως στον ουρανό και στη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν……. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 12
12. «Ότε ήμην μετ' αυτών εν τω κόσμω, εγώ εφύλαττον αυτούς εν τω ονόματί σου· εκείνους τους οποίους μοι έδωκας εφύλαξα και ουδείς εξ αυτών απωλέσθη ειμή ο υιός της απωλείας, διά να πληρωθή η γραφή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται. Θα πρέπει να μένουμε κοντά στον Θεό με πνεύμα μάθησης και υπακοής στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε να μην ομοιάσουμε εκείνης της μερίδας των ανθρώπων που θα απολεστούν διότι τα συμφέροντα και ο εγωισμός έχουν κατακλύσει τον νου τους. Μάλιστα διέπονται από το πνεύμα του ου με πείσεις και αν με πείσεις και δεν θέλουν να πειστούν, διότι δεν θέλουν να μοιράσουν ή να θυσιάσουν όλα όσα απέκτησαν με αθέμιτους τρόπους όπως ύλη, δόξα, πλούτη στους συνανθρώπους τους και να εκδηλώσουν αγάπη.
Κεφ. ιζ΄στίχος 13
13. «Τώρα δε έρχομαι προς σε και ταύτα λαλώ εν τω κόσμω διά να έχωσι την χαράν μου πλήρη εν εαυτοίς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον (Ιωάν. ιστ΄ στίχ. 33). Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν (Ιωάν.Ιδ΄στίχ. 27). Η ανάλυση της χαράς του Θεού έγκειται εις την νίκη του Κυρίου ο οποίος ενίκησε την φθορά και τον θάνατο. Εκείνος λοιπόν ο οποίος πιστεύει απόλυτα ότι θα καταργηθεί ο θάνατος παρά τις αντιξοότητες της ζωής, ειρηνεύει μονίμως την ειρήνη του Χριστού και εις τας επιτεύξεις του αγώνος γίνεται η ειρήνη χαρά, διότι και αυτός με τον σχετικό αγώνα καταφέρνει να αναπτύξει την αιώνια, άφθαρτη ζωή μέσα του και γύρω του.
Κεφ. ιζ΄στίχος 14
14. «Εγώ έδωκα εις αυτούς τον λόγον σου και ο κόσμος εμίσησεν αυτούς, διότι δεν είναι εκ του κόσμου καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν κάποιος δέχεται τον Λόγο του Θεού αναγεννάται από τον Θεό αμέσως. Έτσι αυτός ο άνθρωπος μετανοεί, κατόπιν φεύγει από τον κόσμο διότι ο κόσμος πλέον δεν του παρέχει ζωή και ουσιαστικούς στόχους όπου θα τον φέρουν στον τομέα να ομοιάσει ο άνθρωπος αυτός του Θεού Πατέρα. Το οποίο επιθυμούν οι άνθρωποι του Θεού και ο λόγος διότι γνώρισαν τον Θεό και την ύψιστη αποστολή του Χριστού, η οποία αποστολή τους έχει κλέψει την παράσταση για όλη τους τη ζωή ώστε να την επιθυμούν και στη δική τους ζωή. Και ο λόγος που δεν είναι εκ του κόσμου είναι διότι απορρίπτουν τον τρόπο που εργάζεται ο κόσμος (αμαρτία), έτσι εισέρχονται στα ’για των Αγίων και εντάσσονται διά του καθαρισμού και του αγιασμού στον κόσμο του Θεού. Ο κόσμος τώρα μισεί αυτούς τους ανθρώπους που εργάζονται τα του Θεού διότι αναπτύσσουν την δικαιοσύνη του Θεού, την αγάπη του Θεού, την ταπείνωση, στοιχεία που δεν υιοθετεί ο κόσμος διότι δεν εξυπηρετούν τον κόσμο και ο λόγος διότι ο κόσμος αναπτύσσεται στα πονηρά. Γι’ αυτό μισούνται από τον κόσμο.
Κεφ. ιζ΄στίχος 15
15. «Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φυλάξης αυτούς εκ του πονηρού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το να φύγεις από τον κόσμο ζητώντας από τον Θεό να πεθάνεις διότι δεν αντέχεις λόγω εγωισμού την αντιπαλότητα ή τα σκάνδαλα του κόσμου ή διότι θέλεις να απομονωθείς τάχα να αφιερωθείς στον Θεό διότι δεν μπορείς να βρεις την χρυσή τομή να συνδιαλέγεσαι μετά του Θεού και του κόσμου ώστε να νικάς τον κόσμο, είναι η εύκολη λύση. Το να βρεις όμως τον τρόπο να ζεις μέσα στον κόσμο και να επιτελείς έργο Θεού πάνω στην αγάπη και στην αναγέννηση του κόσμου αυτό σημαίνει ότι ο αγιασμός σου είναι πλήρης και δύνασαι να φυλάς τον εαυτόν σου από τον κόσμο, από τον πονηρό, ο οποίος πονηρός ενεργεί μέσα στον κόσμο με την αμαρτία, τα συμφέροντα, τις φιλοδοξίες κ.λ.π. Τον εαυτό μας τον φυλάμε όταν αναπτύξουμε στη ζωή μας τρία στοιχεία. Το ένα είναι η μελέτη του Λόγου του Θεού. Το δεύτερο η προσευχή. Το τρίτο η εξάπλωση των ευαγγελικών ρημάτων του Θεού, τα οποία ρήματα μπορούν να δημιουργήσουν κοινωνίες Θεού. Αυτά μόνο μπορούν να φέρουν στη ζωή μας χαρά ανεκλάλητη, χαρά Χριστού, αιώνια χαρά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 19
19. «και υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, διά να ήναι και αυτοί ηγιασμένοι εν τη αληθεία».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν μπεις διά του Ευαγγελίου μέσα στον κόσμο και διεξάγεις αγώνες πνευματικούς, αναγεννάς τους ανθρώπους προσελκύοντας αυτούς στα του Θεού. Αυτό φέρνει εις τον άνθρωπο που εργάζεται τα του Θεού αγιασμό, διότι εφαρμόζει όσα κηρύττει. Ο Κύριος αναφέρει ότι εγώ διά των μαθητών μου αγιάζω εμαυτόν. Ο απ. Παύλος έλεγε, σεις είσθε η σφραγίς της αποστολής μου.
Κεφ. ιζ΄στίχος 22
22. «Και εγώ την δόξαν την οποίαν μοι έδωκας έδωκα εις αυτούς, διά να ήναι εν καθώς ημείς είμεθα εν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η δόξα του Κυρίου είναι ότι γινόμεθα μέτοχοι διά του Χριστού, του αγιασμού, των καρπών του Αγίου Πνεύματος, των χαρισμάτων αυτού και των σημείων. Επίσης γινόμεθα διά του Χριστού κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης αυτού του Θεού. Γινόμεθα ακόμη μέτοχοι της αγίας πνευματικής οικοδομής του Θεού ως συνεργάτες αυτού. Τελευταία γινόμεθα μέτοχοι της άφθαρτης, αθάνατης, αιώνιας ζωής. Νομίζω αξίζει τον κόπο να μετανοήσουμε και να ξεκινήσουμε αγώνα. Εξάλλου αυτοί οι στόχοι δεν συγκρίνονται με άλλους κοσμικούς ή ανθρώπινους στόχους γιατί η δόξα των μεν είναι αιώνια των άλλων πρόσκαιρη. Εύχομαι όλοι να εννοήσουμε τι λέμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 23
23. «εγώ εν αυτοίς και συ εν εμοί, διά να ήναι τετελειωμένοι εις εν και να γνωρίζη ο κόσμος ότι συ με απέστειλας και ηγάπησας αυτούς καθώς εμέ ηγάπησας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο κόσμος γνωρίζει τον Χριστό όταν εμείς εμφανίσουμε αγάπη ανυπόκριτη και ειλικρινή αφιέρωση, ώστε να ακολουθούμε τον Θεό με χαρά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Έτσι ο κόσμος θα μας δει και θα μας ακολουθήσει, έτσι δοξάζεται ο Θεός. Αμήν.
Κεφ. ιζ΄στίχος 24
24. «Πάτερ, εκείνους τους οποίους μοι έδωκας, θέλω, όπου είμαι εγώ, να ήναι και εκείνοι μετ' εμού, διά να θεωρώσι την δόξαν μου, την οποίαν μοι έδωκας, διότι με ηγάπησας προ καταβολής κόσμου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Κύριος εις πάσαν περίοδον και εποχήν ευρίσκεται παρόν εν Πνεύματι Αγίω και πριν και μετά την αποκατάστασιν. Εκείνο που θέλει και ζητά από τον Πατέρα είναι να τους έχει όλους τους πιστεύοντας εις αυτόν ενωμένους μεταξύ των όπως ζητά εις την προσευχήν του παραπάνω και μαζί του ενωμένους, ένα διά του Πνεύματος του Αγίου, διότι είτε ζώμεν είτε αποθνήσκομεν του Κυρίου εσμέν και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Αυτή είναι η έννοια του παρόντος εδαφίου.
Κεφ. ιζ΄στίχοι 25 – 26
25. «Πάτερ δίκαιε και ο κόσμος δεν σε εγνώρισεν, εγώ δε σε εγνώρισα και ούτοι εγνώρισαν ότι συ με απέστειλας.
26. Και εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου και θέλω φανερώσει, διά να ήναι η αγάπη, με την οποίαν με ηγάπησας, εν αυτοίς και εγώ εν αυτοίς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι μαθητές γνώρισαν ότι ο Κύριος είναι απεσταλμένος υπό του Θεού, διότι διέπονταν από πνευματική υπευθυνότητα και από πνευματική ακεραιότητα. Με αποφασιστικότητα λοιπόν πνευματική ο Κύριος κατάφερε να φέρει το θέλημα του Θεού Πατέρα στη γη, στον άνθρωπο. Το θέλημα του Θεού είναι η θυσία, η οποία θα σώσει τον άνθρωπο από την φθορά και τον θάνατο χαρίζοντας εις αυτόν το μέγα έλεος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΗ
Κεφ. ιη΄στίχοι 2 – 3
2. «Ήξευρε δε τον τόπον και Ιούδας ο παραδίδων αυτόν· διότι πολλάκις συνήλθεν εκεί ο Ιησούς μετά των μαθητών αυτού.
3. Ο Ιούδας λοιπόν, λαβών το τάγμα και εκ των αρχιερέων και Φαρισαίων υπηρέτας, έρχεται εκεί μετά φανών και λαμπάδων και όπλων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο διάβολος γνωριζει πολλά και πάντα βρίσκεται ως πνεύμα κοντά στον άνθρωπο του Θεού. Εάν είναι ο άνθρωπος σκεύος εκλογής βρίσκεται πάντα κοντά του για να τον εκπαιδεύει, ώστε να ολοκληρώσει την αποστολή του. Αν δεν είναι σκεύος εκλογής τότε σιγά σιγά με τα σκάνδαλα και τα τεχνάσματά του εμπορεύεται τον άνθρωπο αυτόν και στο τέλος τον πουλάει στην φθορά, στην αμαρτία, στον θάνατο. Ο διάβολος ακόμη ενεργεί και σαν πνεύμα με την σκέψη ώστε να διαστρεβλώνει την αλήθεια και να δημιουργεί στον άνθρωπο εικονική αρνητική κατάσταση, η οποία του επιφέρει θλίψη. Ακόμη ο διάβολος ενεργεί και μέσω ανθρώπων που διέπονται από άγνοια και πνευματική επιπολαιότητα όπως στην περίπτωση του Ιούδα.
Κεφ. ιη΄στίχος 5
5. «Απεκρίθησαν προς αυτόν· Ιησούν τον Ναζωραίον. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Εγώ είμαι. Ίστατο δε μετ' αυτών και Ιούδας ο παραδίδων αυτόν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Είναι πολλοί που όταν ερωτηθούν από αρχές και εξουσίες του κόσμου διαφοροποιούνται στις θεωρίες τους και συμβιβάζονται με άλλες που τους βγάζουν από τους στόχους τους και αυτό το κάνουν για να μην υποστούν διωγμό. Με την πονηρή συμφεροντολογική αυτή συμπεριφορά απορρίπτουν τον Θεό και οδηγούνται με την πάροδο του χρόνου στην απώλεια. Ο Χριστός δίδαξε το ναι ναι και το ου ου.
Κεφ. ιη΄στίχος 6
6. «Καθώς λοιπόν είπε προς αυτούς ότι εγώ είμαι, απεσύρθησαν εις τα οπίσω και έπεσον χαμαί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι εξουσίες των αναγεννημένων ανθρώπων διά του λόγου τους είναι άπειρες. Ενθυμούμεθα όλοι στην Παλαιά Διαθήκη ότι ο λόγος των προφητών είχε ισχύ και όλοι διά του λόγου τους έτρεπαν σε φυγή. Εκείνη την ώρα ο λόγος του Κυρίου είχε τεράστια ενέργεια και παντοδυναμία ώστε όλοι να πέσουν χάμω. Ο ίδιος λόγος έδωσε ζωή, έδωσε φαγητό και έκανε μεγάλα θαύματα. Εάν κι εμείς επιδιώξουμε να γίνουμε σκεύη εκλογής τότε ο λόγος μας θα έχει τεράστιες εξουσίες, οι οποίες θα ευεργετούν και θα ευγνωμονούν τον πνευματικό κόσμο αιώνια. Τον αρνητικό όμως κόσμο ο λόγος μας θα τον στρέφει σε φυγή, ώστε να μην δύνανται τα δαιμόνια να ενεργούν με κατουδένα τρόπο.
Κεφ. ιη΄στίχοι 8 – 9
8. «Απεκρίθη ο Ιησούς· Σας είπον ότι εγώ είμαι. Εάν λοιπόν εμέ ζητήτε, αφήσατε τούτους να υπάγωσι·
9. διά να πληρωθή ο λόγος, τον οποίον είπεν, Ότι εξ εκείνων τους οποίους μοι έδωκας, δεν απώλεσα ουδένα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αφού εμείς έχουμε ευθύνες στην καθημερινότητά μας και προσπαθούμε να είμεθα εντάξει στις υποχρεώσεις μας, πόσο μάλλον ο ίδιος ο Θεός. Ο Κύριος δεν είχε το πνεύμα να εκθέτει το ποίμνιό του σε κίνδυνο ώστε να καταδικάσει τους μαθητές του σε θάνατο. Γι’ αυτό σήκωσε το φορτίο επάνω του χωρίς να δυσανασχετεί. Έτσι δεν απώλεσε κανέναν. Να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν θέτει σε κίνδυνο τους μαθητές του. Το ίδιο κι εμείς. Όταν κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και ο Θεός στέλνει στη ζωή μας ανθρώπους θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να αναπτυχθούν πνευματικά σωστά και να μην προβληματίζονται μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων όταν αναπτύσσουν τον Θεό από κατηγορώ ή διωγμό που μπορεί να υποστούν. Υπάρχει τρόπος. Όταν εννοήσουμε την αγάπη της θυσίας του Χριστού θα βρούμε και τον τρόπο να μπορούμε να μην εκθέτουμε τους αδερφούς μας σε κίνδυνο.
Κεφ. ιη΄στίχος 11
11. «Είπε λοιπόν ο Ιησούς προς τον Πέτρον· Βάλε την μάχαιράν σου εις την θήκην· το ποτήριον, το οποίον μοι έδωκεν ο Πατήρ, δεν θέλω πίει αυτό;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Πέτρος έχοντας ακόμη το πνεύμα του κόσμου και συγκεκριμένα τον νόμο που χρειάστηκε να αναπτύξει ο Μωϋσής στον λαό του ώστε να επέλθει η τάξη στον ισραηλιτικό λαό, όπου αυτός ο νόμος είναι οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντος αντί οδόντος, έτσι διά αυτού του νόμου προσπάθησε με το πνεύμα αυτό να απαλλάξει τον Κύριό του από την θυσία του την σταυρική, από τον εξευτελισμό που θα εισέπραττε από τους γραμματείς και Φαρισαίους. Όμως ο Κύριος διέπονταν από το πνεύμα του Πατέρα του το οποίο έχει ως εξής,αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όσους σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουσι, ίνα γείνητε υιοί του Πατρός υμών του εν τοις ουρανοίς. Ο Κύριος δεν αγαπούσε τον Πατέρα του όταν αυτός του έδωνε δυνάμεις και είχαν όλοι γύρω του χαρά αλλά τον αγαπούσε και όταν ήταν να τον δοξάσει ακόμη και διά της σταυρικής θυσίας του. Έτσι κι εμείς, να μην αγαπάμε τον Θεό όταν αυτός ευλογεί τη ζωή μας έτσι όπως εμείς εννοούμε (υλικά) αλλά και όταν εκπαιδευόμεθα ώστε να είμεθα γνήσια τέκνα του Θεού και όχι νόθα. Εξάλλου, ο Θεός παν υιόν παραδέχεται τον εκπαιδεύει και τον μαστιγοί και αν είμεθα χωρίς παιδεία, άρα νόθοι είμεθα και ουχί υιοί.
Κεφ. ιη΄στίχος 14
14. «Ήτο δε ο Καϊάφας ο συμβουλεύσας τους Ιουδαίους ότι συμφέρει να απολεσθή εις άνθρωπος υπέρ του λαού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Καϊάφας είπε κάτι το οποίο αυτός εννοούσε ως συμφέρον του λαού του, ώστε ο λαός αυτός και συγκεκριμένα οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι να μην χάσουν την εξουσία που παράνομα είχαν. Όμως η θετική πλευρά των λόγων του Καϊάφα είναι ότι πρέπει να θυσιαστεί ο Χριστός για να σωθεί το έθνος του και έτσι θα γίνει. Προφήτεψε σωστά χωρίς όμως να έχει επίγνωση στο τι λέγει.
Πολλοί από εμάς λέμε πολλά. Από αυτά που λέμε πολλά είναι μεγάλες αλήθειες. Αν έχουμε το Πνεύμα το ’γιο μέσα μας θα καταλάβουμε ποια από αυτά είναι του Θεού και ποια είναι πλάνη και διέπονται από το ψέμα. Αμήν.
Κεφ. ιη΄στίχοι 15 – 16
15. «Ηκολούθει δε τον Ιησούν ο Σίμων Πέτρος και ο άλλος μαθητής. Ο δε μαθητής εκείνος ήτο γνωστός εις τον αρχιερέα και εισήλθε μετά του Ιησού εις την αυλήν του αρχιερέως.
16. Ο δε Πέτρος ίστατο έξω πλησίον της θύρας. Εξήλθε λοιπόν ο μαθητής ο άλλος, όστις ήτο γνωστός εις τον αρχιερέα και ώμίλησεν εις την θυρωρόν, και εισήγαγε τον Πέτρον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Ιωάννης ήταν γνωστός ως μαθητής του Κυρίου εις τους αρχιερείς και εις πάντας τους Ιουδαίους και εκήρυττεν εις αυτούς τον Χριστόν μέχρι βαθέως γήρατος και ενώ όλους τους μαθητάς του Κυρίου τους θανάτωσαν αυτόν ουδείς τον άγγιξε. Μόνον εις το τέλος της ζωής του υπέστη την εξορίαν εις την Πάτμο και τούτο για να γράψει την Αποκάλυψιν. Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι ο Κύριος του εχάρισε την θεική του αγάπη όσο σε κανέναν άλλον μαθητή του. Οι μαθητές αγαπούσαν τον Κύριό τους και ο Κύριος τους αγαπούσε όλους, όμως αυτόν τον μαθητή ονόματι Ιωάννη τον ξεχώριζε και τον αγαπούσε με ιδιαίτερη αγάπη διότι ήτο πλήρης στην υπακοή και ήτο αυτός που πάντα ήταν κοντά του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, σε σημείο ο Κύριος να του χαρίσει την αιώνια, άφθαρτη ζωή.
Κεφ. ιη΄στίχος 17
17. «Λέγει λοιπόν η δούλη η θυρωρός προς τον Πέτρον· Μήπως και συ είσαι εκ των μαθητών του ανθρώπου τούτου; Λέγει εκείνος· Δεν είμαι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Πέτρος ήταν ο κορυφαίος μαθητής του Κυρίου και σαν αρχηγός της ομάδος των δώδεκα μαθητών φυσιολογικά έπρεπε να τον γνωρίζει ο πολύς κόσμος. Το ότι δεν τον γνώριζαν και τον ρωτούσαν οφείλεται στην προσευχή του Κυρίου, διότι αυτή η προσευχή του Κυρίου τους εμπόδιζε να τον αναγνωρίσουν. Γνωρίζουμε ότι τον Πέτρο τον σταύρωσαν αργότερα οι Ιουδαίοι και τώρα εάν τον γνώριζαν ή εάν δεν αρνούνταν ότι ήταν μαθητής του Κυρίου θα τον συλλάμβαναν και ίσως να δικάζονταν μαζί με τον Χριστό. ’λλωστε η προσευχή του Κυρίου δεν είναι δυνατόν να συντελέσει εις την άρνησιν και το ψέμα. Εις την προκειμένη περίπτωση πραγματοποιείται ο λόγος του Θεού, ουχί του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού. Ρυθμιστής των πάντων είναι ο Θεός.
Κεφ. ιη΄στίχοι 20 – 21
20. «Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ παρρησία ελάλησα εις τον κόσμον· εγώ πάντοτε εδίδαξα εν τη συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου οι Ιουδαίοι συνέρχονται πάντοτε και εν κρυπτώ δεν ελάλησα ουδέν.
21. Τι με ερωτάς; ερώτησον τους ακούσαντας, τι ελάλησα προς αυτούς· ιδού, ούτοι εξεύρουσιν όσα είπον εγώ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Είναι πολλοί που άλλα λένε στα κρυφά και άλλα στα φανερά, άλλα το πρωί και άλλα το βράδυ και ειδικότερα όταν νιώσουν ότι θα κατηγορηθούν για τα πιστεύω τους και αυτό στοιχίσει στην προσωπικότητά τους ή καταλάβουν ότι θα θιχθεί ο εγωισμός τους ή ότι θα χάσουν την βόλεψή τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ισχυρή κατά Θεό προσωπικότητα αλλά διακατέχονται από πνεύμα διπρόσωπο. Η απάντηση του Κυρίου εις τον αρχιερέα μας διδάσκει την ευθύτητα του χαρακτήρος του και ότι ο διάβολος δεν κατόρθωσε να φυτεύσει εις την καρδιά του Κυρίου το ψέμα, ώστε να το χρησιμοποιήσει προς αποφυγήν κινδύνου. Εύχομαι και εμείς να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι και να αποκτήσουμε ισχυρή κατά Θεό προσωπικότητα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιη΄στίχοι 22 – 23
22. «Ότε δε είπε ταύτα, εις των υπηρετών ιστάμενος πλησίον έδωκε ράπισμα εις τον Ιησούν, ειπών· Ούτως αποκρίνεσαι προς τον αρχιερέα;
23. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού· εάν δε καλώς, τι με δέρεις;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στίχος 22: Αν αυτός ο άνθρωπος είχε σοφία Θεού και γνώριζε ποιος ήτο μπροστά του, το πολύ πολύ να έριχνε το ράπισμα αυτό στον εαυτόν του. Πρέπει πριν αποφασίσουμε για οτιδήποτε στη ζωή μας να είμεθα σίγουροι για το τι κάνουμε ή το τι λέμε. Δεν θα εφαρμόσουμε ποτέ στη ζωή μας ράπισμα κατά του πλησίον μας αν εφαρμόσουμε δύο εντολές. Η μία είναι μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε και η άλλη αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε εκείνους οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν. Έτσι θα φρουρήσουμε τον εαυτόν μας από τρομερά λάθη, τα οποία ίσως να κοστίσουν και να συμβάλουν στην απώλειά μας.
Στίχος 23: Το ότι ο Κύριος ερώτησε τον άνθρωπο αυτόν γιατί προέβη στην ενέργεια αυτή, αφήνει να εννοηθεί ότι και εμείς όταν αντιμετωπίζουμε άδικα κατηγορώ ή διωγμό, αν μας δίνεται η ευκαιρία να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.
Κεφ. ιη΄στίχος 27
27. «Πάλιν λοιπόν ηρνήθη ο Πέτρος και ευθύς εφώναξεν ο αλέκτωρ».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Κύριος αποδεικνύεται ως μέγας προφήτης εκτός από Υιός Θεού, διότι προείπε στον Πέτρο το τι θα συνέβαινε. Ο Πέτρος εκείνη την ώρα φοβήθηκε για την ίδια του τη ζωή. Ο φόβος αφήνει να εννοηθεί όταν υπάρχει στη ζωή μας ότι η αγάπη μας δεν είναι ολοκληρωμένη. Ουδείς άνθρωπος μπορεί να είναι πνευματικός χωρίς εμπειρίες και χωρίς Πνεύμα ’γιο. Όλα λοιπόν μπορούν να συμβούν όταν δεν έχουμε μέσα μας την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, την σοφία αυτού και την ανυπόκριτη αγάπη αυτού. Εύχομαι οι πάντες να φτάσουμε στον προορισμό μας ώστε όταν έλθουν οι ποταμοί, οι πειρασμοί και οι αντιξοότητες να υπερισχύσουμε αυτών με την βοήθεια του Θεού και με τον σχετικό αγώνα που με ειλικρίνεια πολλών χρόνων διεξάγουμε, ώστε να χτίσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο κατά Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιη΄στίχος 38
38. «Λέγει προς αυτόν ο Πιλάτος· Τι είναι αλήθεια; Και τούτο ειπών, πάλιν εξήλθε προς τους Ιουδαίους και λέγει προς αυτούς· Εγώ δεν ευρίσκω ουδέν έγκλημα εν αυτώ·».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Κατ’ αρχήν ο Πιλάτος δεν ήξερε τι είναι αλήθεια ούτε και εζήτησε να του την ερμηνεύσει ο Κύριος, διότι εις τα πλαίσια των γεγονότων της ώρας εκείνης έπρεπε να πληρωθούν τα γεγραμμένα, να τον παραδώσει εις μαστιγώσεις. Τον νώτον μου έδωκα εις μάστιγας, τας δε σιαγόνας μου εις ραπίσματα, το δε πρόσωπόν μου ουκ απέστρεψα από αισχύνης εμπτυσμάτων. [Ης. Ν 6].
Αλήθεια είναι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίες απευθύνοντο στο όνομα του Χριστού. Αλήθεια είναι η γέννηση του Κυρίου διά Πνεύματος Αγίου διά της αεί παρθένου Μαρίας, αλήθεια είναι η βάπτισή του στον Ιορδάνη ποταμό υπό του Ιωάννου, αλήθεια είναι το αποστολικό του έργο, αλήθεια είναι τα θαύματα, αλήθεια είναι η σταυρική του θυσία, αλήθεια είναι η ανάσταση του, αλήθεια είναι η παρουσία του μετά τον θάνατό του στο ανώγειο ενώπιον των μαθητών του, αλήθεια είναι η ανάληψή του ενώπιον πεντακοσίων ανθρώπων, αλήθεια είναι ότι κάθισε εκ δεξιών του Πατρός του, αλήθεια είναι η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος δίνοντας στους αποστόλους χαρίσματα και δυνάμεις τις οποίες χρησιμοποίησαν να μεταλαμπαδεύσουν τον Χριστιανισμό σε όλο τον κόσμο. Πως θα μπορούσε λοιπόν ένας ειδωλολάτρης να εννοήσει τι είναι αλήθεια, αφού δεν εννόησαν όλοι αυτοί που υποτίθεται ότι γνώριζαν τον Θεό. Θα πρέπει να μελετούμε παραγωγικά τον Λόγο του Θεού ώστε να μην πέσουμε στις παγίδες όπου έπεσαν όλοι εκείνοι οι οποίοι αγαπούν τον Θεό με τα λόγια ενώ η καρδιά τους πόρρω απέχει από αυτόν.
Κεφ. ιη΄στίχοι 39 – 40
39. «είναι δε συνήθεια εις εσάς να σας απολύσω ένα εν τω πάσχα· θέλετε λοιπόν να σας απολύσω τον βασιλέα των Ιουδαίων;
40. Πάλιν λοιπόν εκραύγασαν πάντες, λέγοντες· Μη τούτον, αλλά τον Βαραββάν. Ήτο δε ο Βαραββάς ληστής».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η ανθρωπότητα ψήφισε Βαραββά και μέχρι σήμερα αυτός βασιλεύει. Τι λέτε; Εμείς θα ψηφίσουμε με τα έργα μας και τα λόγια μας Χριστό ώστε να ανατραπεί αυτή η κατάσταση του ψεύδους που υπάρχει σήμερα και έχει επισκιάσει όλο τον πλανήτη ώστε να είναι βυθισμένος στο ψέμα στην φθορά και στον θάνατο; Ο Βαραββάς φανερώνει την αμαρτία και την συνέχεια της πτώσης, η οποία οδηγεί στον θάνατο. Ο Χριστός συμβολίζει τον αγιασμό, την αναμαρτησία, την άφθαρτη, αιώνια, χαρούμενη αιώνια ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΘ
Κεφ. ιθ΄στίχος 6
6. «Ότε δε είδον αυτόν οι αρχιερείς και οι υπηρέται, εκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Λέγει προς αυτούς ο Πιλάτος· Λάβετε αυτόν σεις και σταυρώσατε· διότι εγώ δεν ευρίσκω εν αυτώ έγκλημα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Βλέπετε την σκληρότητα εκείνων που δεν έχουν επίγνωση και επικαλούνται τον Θεό με τα λόγια. Περισσότερο Θεό και αγάπη έχει και δείχνει εδώ ένας ειδωλολάτρης βασιλιάς παρά εκείνοι που υποτίθεται δίδασκαν την αγάπη και τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης όπου τονίζει τις δέκα εντολές, τις οποίες και επικαλούνταν καθημερινά στον ναό. Η υποκρισία εδώ και ο φανατισμός έφτασε στο πλήρες και ο λόγος διότι ο Θεός ήρθε και έφερε την ισότητα και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων (ως σεαυτόν), η οποία αγάπη να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο και εχθρό. Είδατε όμως αυτοί που έχουν λάβει εκ του πονηρού εξουσία επικαλούμενοι τον Θεό σε τι ενέργειες μπορούν να φτάσουν διά του φανατισμού ώστε να μην χάσουν την βόλεψή τους. Να γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα εις αυτούς τους ανθρώπους που εξουσιάζουν τον κόσμο σήμερα και αυτοαποκαλούνται εκλεκτοί του Θεού εργαζόμενοι με αθέμιτα μέσα το δίνει η άγνοιά μας, διότι δυστυχώς σχεδόν όλοι οι άνθρωποι διακατεχόμεθα από αυτή την άγνοια του Λόγου του Θεού και διά μέσω των ανθρώπων αυτών που διέπονται από προσωπικά οφέλη εμείς γινόμεθα όχλος τον οποίον εκμεταλλεύονται υπέρ κόρον. Ο τρόπος που καλύπτουν την υποκρισία τους είναι ο φόβος τον οποίον τοποθετούν μέσα μας από παιδικής ηλικίας. Και ενώ βλέπουμε ότι οι ίδιοι δεν έχουν κάλος Χριστού αλλά πιο πολύ ομοιάζουν με πνευματικούς εμπόρους οι οποίοι εμπορεύονται αθώες ψυχές, εμείς πέφτουμε λόγω της άγνοιας που έχουμε στο θέλημά τους. Μάλιστα αυτοί οι πνευματικοί έμποροι διακατέχονται από υποκριτική μορφή ευσεβείας. Έτσι μέσω αυτών οδηγούμαστε αιώνες τώρα γενιά με γενιά στην απώλεια. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε μελέτη ώστε να έχουμε επίγνωση στο τι θα πρέπει να καταδικάζουμε και όχι να προβαίνουμε σε ενέργειες ενάντια του Θεού διά να μην θεωρηθούμε από κάποιους αποσυνάγωγοι. Καλύτερα να ντρέπεται ο κόσμος για εμάς παρά να ντρέπεται ο Θεός για εμάς.
Κεφ. ιθ΄στίχος 7
7. «Απεκρίθησαν προς αυτόν οι Ιουδαίοι· Ημείς νόμον έχομεν και κατά τον νόμον ημών πρέπει να αποθάνη, διότι έκαμεν εαυτόν Υιόν του Θεού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο κατά φύσιν Υιός του Θεού έγινε και ο κατά φύσιν Υιός του ανθρώπου. Η θεία του φύσις τον άφησε καθαρόν άνθρωπον, μορφή αναλλοίωτη ανθρώπου προσέλαβες, ως άνθρωπος δε ενίκησε την αμαρτία, δόλος εν τω στόματι αυτού δεν ευρέθη, ούτε φθόνος, ούτε ψέμα, ούτε εγωισμός εισήλθον εις την αγίαν του ψυχήν. Επίσης εφήρμοσε κατά γράμμα τον νόμο του Μωϋσέως και εις επίμετρον απέθανεν κατά τον νόμο των ανθρώπων τον άδικο και πάντα ταύτα εποίησε για τους θετούς υιούς, οι οποίοι δεν οφείλουν τίποτε παρά μόνον τον καθαρισμό.
Ο καθαρισμός των θετών αποτελεί την εκδήλωση της αγάπης των προς εκείνον που εθυσίασε τα πάντα και τη ζωή του για να φτιάξει τους θετούς σαν και τον εαυτόν του. Δεν αποκλείεται να παρουσιαστούν συνθήκες οι οποίες να επιβάλλουν θυσίες ζωής σε χρόνια που ίσως η ανθρωπότητα βρεθεί στην εξουσία ανθρώπων που δεν επιθυμούν την δημοκρατία και δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ή την ανεξιθρησκία των λαών. Ο Θεός να μας φυλάξει από τέτοιες καταστάσεις όμως κατόπιν παραχωρήσεως του Θεού μπορεί να συμβούν διότι τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες και οι εγωισμοί υπάρχουν ακόμη.
Κεφ. ιθ΄στίχος 11
11. «Απεκρίθη ο Ιησούς· Δεν είχες ουδεμίαν εξουσίαν κατ' εμού, εάν δεν σοι ήτο δεδομένον άνωθεν· διά τούτο ο παραδίδων με εις σε έχει μεγαλητέραν αμαρτίαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτοί που νομίζουν ότι έχουν εξουσία ας γνωρίζουν ότι πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστιν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων. Καθώς ουδέ του θέλοντος, ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού. Καθώς οι εξουσίες υπό του Θεού τεταγμένες εστί. Ενθυμήστε τον Ηρώδη που νόμιζε ότι έχει εξουσία και που γέμισε σκωληκόβρωτο. Και πολλές άλλες τέτοιες ιστορίες και γεγονότα, αναρίθμητες περιπτώσεις έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια και η πνευματική ιστορία. Όσοι έχουν εξουσία στον υλικό ή πνευματικό τομέα το μόνο που οφείλουν είναι να γίνουν καλοί διαχειριστές, διότι αργά ή γρήγορα θα βρεθούν μπροστά στο βήμα του Χριστού και θα δώσουν λόγο. Έχουμε μία παραβολή που αναφέρει την κακή χρήση των εργατών που ο Θεός εμπιστεύθηκε τον αμπελώνα του.
Κεφ. ιθ΄στίχος 17
17. «Και βαστάζων τον σταυρόν αυτού, εξήλθεν εις τον λεγόμενον Κρανίου τόπον, όστις λέγεται Εβραϊστί Γολγοθά».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εις την ουσία συμβολισμός εις την προκειμένην περίπτωσιν δεν υπάρχει, είναι μία πραγματικότητα. Ο Χριστός εξήλθεν έξω του στρατοπέδου ή έξω της πύλης και θυσιάστηκε για να αγιάσει τον λαό του και για να εφαρμοσθεί επακριβώς ο νόμος του Μωϋσέως περί θυσιών.
Ο αγιασμός τώρα εις τον λαό του Χριστού είναι η ουσία. Πως γίνεται; Με την θυσία του όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν…..
Ο αγιασμός γίνεται σήμερα διά των μυστηρίων της Εκκλησίας. Να εξέλθουμε κι εμείς έξω της πύλης και να θυσιάσουμε τις κοσμικές ηδονές ή και τη ζωή μας όταν το επιβάλλουν οι συνθήκες. Η πύλη εδώ συμβολίζει την ιδεολογία. Η ιδεολογία του Χριστού είναι ο Λόγος του Θεού.
Κεφ. ιθ΄στίχος 18
18. «όπου εσταύρωσαν αυτόν και μετ' αυτού άλλους δύο εντεύθεν και εντεύθεν, μέσον δε τον Ιησούν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δεν τον σταύρωσε ο συνειδητός κατά Θεό άνθρωπος αλλά ο πεσών άνθρωπος, ο οποίος δεν δύναται να ξεχωρίσει τον ουρανό από την γη. Όμως όλα ήτο σχέδιο του Θεού, του Πατέρα ώστε ο Χριστός να διδάξει την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο και να χαρίσει το μέγα έλεος, ώστε ο άνθρωπος μέσω της θυσίας του Χριστού να δύναται να εφαρμόσει τον νόμο του Θεού ίνα διά της χάρις και του ελέους να δύναται να αναγεννηθεί και να φτάσει στο κατ’ εικόνα και στο καθ’ ομοίωση. Το οποίο εύχομαι να φτάσουν οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιθ΄στίχος 23
23. Οι στρατιώται λοιπόν, αφού εσταύρωσαν τον Ιησούν, έλαβον τα ιμάτια αυτού και έκαμον τέσσαρα μερίδια, εις έκαστον στρατιώτην εν μερίδιον και τον χιτώνα· ήτο δε ο χιτών άρραφος, από άνωθεν όλος υφαντός.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο χιτώνας συμβολίζει την αγάπη, την ταπείνωση, την ζώσα πίστη και την δικαιοσύνη η οποία δεν διαιρείται. Όλα τα άλλα μπορεί να χαθούν αυτή όμως ποτέ.
Κεφ. ιθ΄στίχοι 26 – 27
26. «Ο Ιησούς λοιπόν, ως είδε την μητέρα και τον μαθητήν παριστάμενον, τον οποίον ηγάπα, λέγει προς την μητέρα αυτού· Γύναι, ιδού ο υιός σου.
27. Έπειτα λέγει προς τον μαθητήν· Ιδού η μήτηρ σου. Και απ' εκείνης της ώρας έλαβεν αυτήν ο μαθητής εις την οικίαν αυτού».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Ιωάννης ήτο ο αγαπητός μαθητής του Κυρίου και θα έπρεπε να τον αφήσει αφού θα έφευγε σε χέρια αγάπης και η μητέρα του, η Παναγία μας ήτο το πιο κατάλληλο άτομο. Εξάλλου και η Παναγία ήτο η αγαπητή μητέρα του Κυρίου και έπρεπε και γι’ αυτή να μεριμνήσει ώστε αφού θα έφευγε να της άφηνε κάποιον μαθητή να την προσέχει. Αυτός που θα έπρεπε να μείνει με την Παναγία επιλέχτηκε υπό του Θεού διότι είχε στοιχεία Θεού και σπλάχνα Χριστού, τελευταία είχε αγάπη σαν του Κυρίου του. Έτσι επιλέχτηκε ως ο πιο κατάλληλος ο Ιωάννης, στον οποίον εύχομαι να ομοιάσουμε οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Και οι δύο εισήλθαν στον χώρο της ζωής διά της ζωής. Η αγάπη και η υπακοή γίνονται αιτία ώστε να μετέχουμε της άφθαρτης ζωής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιθ΄στίχοι 28 – 30
28. «Μετά τούτο γινώσκων ο Ιησούς ότι πάντα ήδη ετελέσθησαν διά να πληρωθή η γραφή, λέγει· Διψώ.
29. Έκειτο δε εκεί αγγείον πλήρες όξους· και εκείνοι γεμίσαντες σπόγγον από όξους και περιθέσαντες εις ύσσωπον προσέφεραν εις το στόμα αυτού.
30. Ότε λοιπόν έλαβε το όξος ο Ιησούς, είπε, Τετέλεσται· και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Στο πρόσωπο του Κυρίου εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι δικαιώθηκαν και οι προφήτες διότι μίλησαν διά Πνεύματος Αγίου. Οι επόμενες προφητείες αναγγέλθηκαν υπό του Κυρίου και αφορούν τον Παράκλητο, οι οποίες θα λάβουν χώρα τα έσχατα χρόνια τα οποία διανύουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. ιθ΄στίχοι 33 – 42
33. «εις δε τον Ιησούν ελθόντες, ως είδον αυτόν ήδη τεθνηκότα, δεν συνέθλασαν αυτού τα σκέλη,
34. αλλ' εις των στρατιωτών εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού και ευθύς εξήλθεν αίμα και ύδωρ.
35. Και ο ιδών μαρτυρεί και αληθινή είναι η μαρτυρία αυτού και εκείνος εξεύρει ότι αλήθειαν λέγει, διά να πιστεύσητε σεις.
36. Διότι έγειναν ταύτα, διά να πληρωθή η γραφή, Οστούν αυτού δεν θέλει συντριφθή.
37. Και πάλιν άλλη γραφή λέγει· Θέλουσιν επιβλέψει εις εκείνον, τον οποίον εξεκέντησαν.
38. Μετά δε ταύτα Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, όστις ήτο μαθητής του Ιησού, κεκρυμμένος όμως διά τον φόβον των Ιουδαίων, παρεκάλεσε τον Πιλάτον να σηκώση το σώμα του Ιησού· και ο Πιλάτος έδωκεν άδειαν. Ήλθε λοιπόν και εσήκωσε το σώμα του Ιησού.
39. Ήλθε δε και ο Νικόδημος, όστις είχεν ελθεί προς τον Ιησούν διά νυκτός κατ' αρχάς, φέρων μίγμα σμύρνης και αλόης έως εκατόν λίτρας.
40. Έλαβον λοιπόν το σώμα του Ιησού και έδεσαν αυτό με σάβανα μετά των αρωμάτων, καθώς είναι συνήθεια εις τους Ιουδαίους να ενταφιάζωσιν.
41. Ήτο δε εν τω τόπω όπου εσταυρώθη κήπος και εν τω κήπω μνημείον νέον, εις το οποίον ουδείς έτι είχε τεθή.
42. Εκεί λοιπόν έθεσαν τον Ιησούν διά την παρασκευήν των Ιουδαίων, διότι ήτο πλησίον το μνημείον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Θριξ εκ της κεφαλής δεν πέφτει άνευ του θελήματος του Πατρός. Ο Πατέρας δεν εγκαταλείπει ούτε το σώμα αλλά ούτε και το πνεύμα του Υιού του αλλά και κάθε μετανοούντα που εργάζεται με ειλικρίνεια τα δρώμενα του Ευαγγελίου δεν τον εγκαταλείπει. Θα πρέπει να έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα. Ο Δαβίδ προφήτεψε τα εξής, και αν σε σκιά θανάτου πορευθώ ου μη φοβηθήσομαι ότι Κύριος μετ’ εμού εστε.
Ο Θεός είναι σε λεπτομέρεια κοντά στον Υιόν του και σε όποιον εργάζεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Ότι συμβαίνει στη ζωή μας αφού κάνουμε το θέλημα το δικό του, του Θεού αναπτύσσοντας καθημερινά πλήρη εμπιστοσύνη τότε λαμβάνουμε πολλαπλάσια ουράνια και επίγεια αγαθά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Κ
Κεφ. κ΄ στίχος 1
1. «Την δε πρώτην της εβδομάδος Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται εις το μνημείον το πρωΐ, ενώ έτι ήτο σκότος και βλέπει τον λίθον σηκωμένον εκ του μνημείου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η τρίτη μέρα συμβολίζει τον τριαδικό Θεό, συμβολίζει ότι την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί ο Θεός στη ζωή του ανθρωπίνου γένους. Μία μέρα για τον Θεό είναι χίλια έτη. Πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια και τώρα μπήκαμε στην τρίτη χιλιετηρίδα όπου ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου μέσω της Φωνής Θεού θα αναστηθεί στις καρδιές όλων των ανθρώπων και των λαών της γης. Ο λίθος που θα φύγει για να φανεί ο Θεός είναι η άγνοια του θελήματος του Θεού που έχουμε σήμερα, η αμαρτία, τα συμφέροντα και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Τελευταία είναι το ψέμα που υπάρχει σήμερα εις όλον τον πλανήτη όπου όλοι έχουν αποδεχθεί ως θέλημα του Θεού την φθορά και τον θάνατο. Αυτός ο λίθος λόγω της κακής χρήσης της ελευθερίας που κάνουμε οι πάντες, έχει κλείσει τους πόρους του πνεύματος. Αυτός λοιπόν ο λίθος θα φύγει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχοι 5 – 6
5. «και παρακύψας βλέπει κείμενα τα σάβανα, δεν εισήλθεν όμως.
6. Έρχεται λοιπόν ο Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτόν και εισήλθεν εις το μνημείον και θεωρεί τα σάβανα κείμενα».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αυτός ήτο ο Ιωάννης, είχε σεβασμό στον Πέτρο ως αρχηγός του ποιμνίου του Κυρίου. Και σε όλους είχε σεβασμό και ανυπόκριτη αγάπη ακόμη και για τους εχθρούς του. Όλα αυτά τα στοιχεία και πλείονα άλλων έκαναν τον Θεό να τον οδηγήσει στην μέγιστη δόξα που είναι η ζωή διά της ζωής. Εύχομαι να του ομοιάσουμε οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄ στίχος 7
7. «και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ήξερε ως τέλειος Θεός και άνθρωπος να έχει τάξη στη ζωή του, ώστε οι πάντες να θαυμάζουν και την παραμικρή λεπτομέρεια στη ζωή του προς μίμηση. Μέγας δάσκαλος ο Χριστός.
Κεφ. κ΄στίχοι 9 – 10
9. «διότι δεν ενόουν έτι την γραφήν ότι πρέπει αυτός να αναστηθή εκ νεκρών.
10. Ανεχώρησαν λοιπόν πάλιν εις τα ίδια οι μαθηταί».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι μαθητές δεν μπορούσαν να εννοήσουν ότι ήτο δυνατόν να αναστηθεί αν και τα πάντα τους τα πρόλεγε ο Κύριος. Έτσι και εμείς όταν λάβουμε κάλεσμα δεν το εννοούμε αμέσως, διότι η παλιά συνήθεια είναι δευτέρα φύση στη ζωή μας και ενεργεί συνέχεια ώστε να μας αποτρέπει από τα δρώμενα του Αγίου Θεού και το θέλημα αυτού. Έτσι λοιπόν οι μαθητές αποφάσισαν να γυρίσουν στα ίδια, στο ψάρεμα κ.λ.π. διότι νόμισαν ότι έκλεψαν το σώμα του Κυρίου τους. Αυτό το γεγονός το έχω συναντήσει και εγώ πολλές φορές στη ζωή μου. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το κάλεσμα που λαμβάνουν μέσω της Φωνής Θεού, αν και δείχνουν ότι το καταλαβαίνουν. Αυτό, το να ακολουθούν δηλαδή την Φωνή Θεού συμβαίνει για λίγο καιρό, διότι είναι επηρεασμένοι από την φωνή του Θεού που την γνώρισαν και άκουσαν. Κατόπιν όμως όταν αυτή η φωνή του Θεού τους εγκαταλείψει για λίγο, αποδεικνύεται ότι δεν είχαν πιστέψει σε αυτή και ότι δεν είχαν αγαθές προθέσεις στο να υπηρετήσουν τον Θεό με ειλικρίνεια και θυσία. Και έτσι γυρίζουν στα ίδια. Χρειάζεται απόφαση, ειλικρίνεια, θυσία και τελευταία αυταπάρνηση.
Είναι πολλοί που γνωρίζουν τον Θεό από τον απεσταλμένο αυτού, επικοινωνούν μαζί του ένα χρονικό διάστημα όπως ο κλέπτης που θέλει να μάθει τα κατατόπια και κατόπιν ξεκινούν δικό τους τρόπο επικοινωνίας με τον Θεό γυρίζοντας στα ίδια, αποφεύγοντας την ουσιαστική σχέση με τον απεσταλμένο του Θεού όπου εστάλη να δημιουργήσει λαό ώστε να συναντήσει ο λαός αυτός τον Θεό και να πληρεί τις προϋποθέσεις με στοιχεία ζωής, με στοιχεία αγιασμού. Όταν ο αδερφός που γνώρισε μέρος του Θεού από τον απεσταλμένο του Θεού επικοινωνεί μαζί του για να του πει απλά τι κάνει σε μακρά χρονικά διαστήματα ώστε έτσι να καλύψει την απομάκρυνσή του, αυτό δεν έχει αγάπη, έχει δόλο, διότι θα πρέπει να συμμετέχουμε, να συμπάσχομε, να ενεργούμε ουσιαστικά με θυσία πάνω στην εξάπλωση του Αγίου Ευαγγελίου προς επίτευξη της ίδρυσης της βασιλείας του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη. Είναι δυνατόν να φέρεις κάτι στη ζωή σου οτιδήποτε και αν είναι αυτό αν δεν αφιερωθείς σε αυτό; Δεν γίνεται! ’μα πιστεύουμε ότι έχουμε πολύ Θεό ενώ έργα μηδέν, να γνωρίζουμε ότι έχουμε ψευδαίσθηση. Όμως δεν πειράζει, διότι αυτοί οι άνθρωποι θέλω να πιστεύω ότι θα έρθει η μέρα που θα καταλάβουν, αν είναι όμως καλεσμένοι του Θεού και δεν ήρθαν κοντά του με δόλο.
Μερικές φορές τα συμφέροντα και οι μέριμνες τους οδηγούν τους ανθρώπους αυτούς σε αδιέξοδο και σε μεγάλες αντιξοότητες. Αυτόματα εκείνη την ώρα καταλαβαίνουν ότι έκαναν λάθος. Εύχομαι να μην είναι αργά, διότι πολλοί επιστρέφουν με τεράστια προβλήματα. Ο Θεός να φωτίσει ώστε ο λαός του Θεού να είναι ένα και να μην επιτρέπει ουδείς στον εαυτόν του δικαιολογίες ώστε να εγκαταλείπει τον λαό του Θεού την ώρα που αυτός χτίζει το οικοδόμημα του Θεού στη γη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 11
11. «Η δε Μαρία ίστατο πλησίον του μνημείου κλαίουσα έξω. Ενώ λοιπόν έκλαιεν, έκυψεν εις το μνημείον·».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν γνωρίσεις κάποιον που έχει μέσα του Θεό και τον χάσεις θα στενοχωριέσαι μέρα νύχτα και θα κλαις, πόσο μάλλον η Μαρία εδώ που γνώρισε τον ίδιο τον Θεό. Όμως το κλάμα φανερώνει και μεγάλη αγάπη, αυτό το κλάμα κάνει τον Θεό να σε αγαπά και να επισκιάζει τη ζωή σου. Η αγάπη που λέμε ότι έχουμε και μετά του Θεού αλλά και μεταξύ μας θα δοκιμαστεί και θα γίνει ειλικρινής. ’λλωστε η κρίση του Θεού άρχεται από τον οίκο του Θεού.
Κεφ. κ΄στίχοι 12 – 13
12. και βλέπει δύο αγγέλους με λευκά ιμάτια καθημένους, ένα προς την κεφαλήν και ένα προς τους πόδας, εκεί όπου έκειτο το σώμα του Ιησού.
13. Και λέγουσι προς αυτήν εκείνοι· Γύναι, τι κλαίεις; Λέγει προς αυτούς· Διότι εσήκωσαν τον Κύριόν μου και δεν εξεύρω που έθεσαν αυτόν.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι άγγελοι έχουν πολλές ιδιότητες και πολυμορφικές αποστολές. Πάντως εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι στέλνονται από τον Θεό ώστε να ενισχύουν τον άνθρωπο να γίνει μέτοχος των δωρεών του Θεού. Και η Μαρία αγάπησε πολύ ώστε να έχει αγγέλους επίγειους και ουράνιους που να την οδηγούν στην λύτρωση ψυχής και σώματος, το οποίο εύχομαι οι πάντες να αποκτήσουμε ώστε με τα έργα μας να ελκύσουμε τον Θεό.
Κεφ. κ΄στίχοι 14 – 16
14. «Και αφού είπε ταύτα, εστράφη εις τα οπίσω και θεωρεί τον Ιησούν ιστάμενον και δεν ήξευρεν ότι είναι ο Ιησούς.
15. Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Γύναι, τι κλαίεις; τίνα ζητείς; Εκείνη νομίζουσα ότι είναι ο κηπουρός, λέγει προς αυτόν· Κύριε, εάν συ εσήκωσας αυτόν, ειπέ μοι που έθεσας αυτόν και εγώ θέλω σηκώσει αυτόν.
16. Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Μαρία. Εκείνη στραφείσα λέγει προς αυτόν· Ραββουνί, το οποίον λέγεται, Διδάσκαλε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αφού εμείς έχουμε χιούμορ το οποίο είναι μια ιδιότητα του Θεού και ο Κύριος είχε και πολλές φορές έπαιζε αγαθά με τους αγαπημένους του μαθητές, ώστε μετέπειτα να τους δώσει ανεκλάλητη χαρά. Εκείνο που αφήνει ο Λόγος του Θεού διάπλατα να εννοηθεί είναι ότι ο Χριστός ήλθε εις τον κόσμον να καταργήσει τον διάβολο και τα έργα του. Κατήργησε ο Κύριος από την Μαρία την Μαγδαληνή πιθανώς τα δαιμόνια του φθόνου, του ψεύδους, του εγωισμού, της φιλαργυρίας, του σαρκικού πάθους, της λαιμαργίας και της πονηρίας. Έπρεπε λοιπόν εντυπωσιακά η Μαρία να τον δει αναστάντα πρώτη. Το ότι δεν εγνώρισε η Μαρία αμέσως τον Κύριον, τούτο έγκειται σε φυσικές αδυναμίες του ανθρώπου, φόβο, σύγχηση, απροσεξία, επιλησμοσύνη κ.λ.π.
Κεφ. κ΄στίχος 17
17. «Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Μη μου άπτου· διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου. Αλλ' ύπαγε προς τους αδελφούς μου και ειπέ προς αυτούς· Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το ότι δεν την άφησε να τον αγγίξει αφήνει να εννοηθεί ότι η σχέσεις του με τους ανθρώπους ανεξαρτήτου φύλου ήτο μόνο πνευματικές, ώστε οι κακοπροαίρετοι άνθρωποι να μην σκεφτούν οτιδήποτε σαρκικό.
Κεφ. κ΄στίχος 18
18. «Έρχεται Μαρία η Μαγδαληνή και απαγγέλλει προς τους μαθητάς ότι είδε τον Κύριον και ότι είπε ταύτα προς αυτήν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η γυναίκα αυτή επιλέχτηκε από τον Θεό ώστε να είναι ο πρώτος άνθρωπος, η πρώτη γυναίκα που αγάπησε πολύ τον Θεό, ώστε ο Θεός να εξαγγείλει διά μέσω της την ανάστασή του. Είναι ακόμη η πρώτη γυναίκα που είδε τον άνθρωπο Ιησού ανεστημένο. Εύχομαι να της ομοιάσουμε και να αναστήσουμε πρώτοι τον Θεό μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 19
19. «Το εσπέρας λοιπόν της ημέρας εκείνης της πρώτης της εβδομάδος, ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, όπου οι μαθηταί ήσαν συνηγμένοι διά τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και εστάθη εις το μέσον και λέγει προς αυτούς· Ειρήνη υμίν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πώς ο Κύριος διήλθε στο ανώγειο ενώ οι θύρες ήτο κλειστές; Αυτές και πολλές άλλες ουρανόδρομες δυνάμεις επισκιάζουν τους αναγεννημένους κατά Θεό ανθρώπους. Το ειρήνη υμίν είναι ο χαιρετισμός του Θεού ως προς τη γη και συγκεκριμένα ως προς τον άνθρωπο. Πρέπει να ειρηνεύσει η ψυχή μας με την ειρήνη του Χριστού ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε μετέπειτα τον Θεό μέσα μας και γύρω μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 20
20. «Και τούτο ειπών έδειξεν εις αυτούς τας χείρας και την πλευράν αυτού. Εχάρησαν λοιπόν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Έτσι έρχεται η ειρήνη και η χαρά, με το να δουν ανεστημένο τον Κύριό τους διότι και αυτοί έζησαν κοντά στον Κύριο δύσκολες στιγμές όμως τώρα η χαρά τους κάνει να πάρουν άπειρη δύναμη, ώστε να ξεχυθούν σε όλο τον κόσμο και να μεταλαμπαδεύσουν την ιδέα της ζωής και την εκ νεκρών ανάσταση εις όλα τα έθνη διά την απολύτρωση των σωμάτων και τον τρόπο να επιτευχθεί. Ώστε εμείς σήμερα να βλέπουμε τα επιτεύγματα του Θεού παντού διά των αναγεννημένων ανθρώπων, πράγμα το οποίο εύχομαι εις πάντας ημάς.
Πολλοί νομίζουν ότι ο Κύριος ως πνεύμα εισήλθε στο ανώγειο. Ας γνωρίζουμε οι πάντες ότι ο Κύριος έσωσε διά της υπακοής στον ουράνιο Πατέρα του την ψυχή του και το σώμα του. Πράγμα που και εμείς αν εννοήσουμε διά της υπακοής στον Λόγο του Θεού θα επιτύχουμε, γένοιτο, γένοιτο αμήν. Ώστε να είμεθα εις το διηνεκές μετά του Θεού ως κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της απείρου κάλλους δόξης αυτού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 21
21. «Είπε δε πάλιν προς αυτούς ο Ιησούς· Ειρήνη υμίν· καθώς με απέστειλεν ο Πατήρ και εγώ πέμπω εσάς».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σε άλλο σημείο αναφέρει ο Κύριος, τώρα εδόθη εξουσία εις εμέ στα πάντα, μαθητές πορευθέντες ανά τα έθνη. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι όταν και εμείς αποδειχθούμε δια του νομίμου αγώνα σκεύη εκλογής θα μπορέσουμε και εμείς να έχουμε εξουσία ώστε να συνεχίζουμε το θεάρεστο έργο του Πατρός στη γη μέσω των συνανθρώπων που ο Θεός θα μας στέλνει, με αποτέλεσμα ο Θεός να ενεργεί διά μέσου μας με εξουσίες και ενέργειες θαυμάτων πολυμορφικές. Όλοι δυνάμεθα να συμμετέχουμε στο σχέδιο του Θεού ανάλογα την αποστολή, την απόφαση, τον καθαρισμό και τον αγιασμό που διέπει τον κάθε άνθρωπο. Αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 22
22. «Και τούτο ειπών, ενεφύσησε και λέγει προς αυτούς· Λάβετε Πνεύμα ’γιον».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πάντοτε τους έδινε ο Κύριος Πνεύμα ’γιο, είτε διά των λόγων του, είτε διά το άγγιγμά του, είτε διά των θαυμάτων που διέπραττε εις όλον τον επί γης βίο του, είτε διά του στόματός του με φύσημα. Πάντως την ημέρα της Πεντηκοστής είδαν οι μαθητές και όλος ο κόσμος μέχρι σήμερα τι σημαίνει Πνεύμα ’γιο. Οι δυνατότητές του και οι ευεργετικές του δυνατότητες είναι άπειρες. Εύχομαι να γνωρίσουμε το τρίτο πρόσωπο του Θεού, το οποίο θα μας βοηθήσει να αναγεννηθούμε και να μπορέσουμε διά Πνεύματος Αγίου να γνωρίσουμε τον πνευματικό κόσμο με αποκορύφωμα αυτού τον Υιό και τον Πατέρα, τον ίδιο τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κ΄στίχος 23
23. «Αν τινών συγχωρήσητε τας αμαρτίας, είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς, αν τινών κρατήτε, είναι κεκρατημέναι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όταν ένας απεσταλμένος του Θεού δει καλή πρόθεση σε έναν άνθρωπο, δύναται να καθίσει δίπλα του και να τον βοηθήσει να φύγει από τις εκούσιες και ακούσιες αμαρτίες. Έτσι διά της υπακοής στον απεσταλμένο του Θεού γίνεται η άφεση των αμαρτιών. Αν κάποιος όμως έχει πνεύμα άρνησης και επιδεικτικού εγωισμού που κάνει την εμφάνισή του με το πνεύμα του ου με πείσεις και αν με πείσεις, τότε φεύγει ο απεσταλμένος του Θεού από τον αντιρρησία άνθρωπο σεβόμενος την ελευθερία του, έτσι οι αμαρτίες μένουν. Ο Κύριος τόνισε, εις όποια οικία σας δεχτούν η ειρήνη σας να επισκιάσει αυτούς, αν όχι τότε χειρότερα των Σοδόμων και Γομόρρων θέλουσι επισκιάσει την οικία αυτή και ο λόγος διότι δεν δέχτηκαν τον Θεό που εκπροσωπεί, την χαρά, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την υγεία, τη ζωή. Εύχομαι να μην υπάρχει τέτοιος άνθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού που να απορρίψει το κάλεσμα του Θεού συνειδητά. Η άρνηση γίνεται και όταν φτιάχνουμε ατομικό Θεό και κτίζουμε ατομική βασιλεία στηριζόμενοι στην ύλη. Ενθυμούμεθα όλοι τον άφρονα. Μη γένοιτο!
Κεφ. κ΄στίχος 29
29. «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η επαγγελία αυτή ανήκει σε όλους εμάς οι οποίοι δεν είδαμε τον Κύριο και με την δύναμη την δική του εργαζόμεθα σαν να τον είδαμε, εμπνεόμενοι διά Πνεύματος Αγίου την σοφία αυτού ώστε να επιτελέσουμε θεάρεστο έργο μέσα στις μη αναγεννημένες κοινωνίες που ζούμε. Το οποίο έργο θα λυτρώσει το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο, κτίζοντας έτσι μέσα μας και γύρω μας την βασιλεία του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑ
Κεφ. κα΄στίχος 1
1. «Μετά ταύτα εφανέρωσεν εαυτόν πάλιν ο Ιησούς εις τους μαθητάς επί της θαλάσσης της Τιβεριάδος· εφανέρωσε δε ούτως».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι συνεχείς εμφανίσεις του Κυρίου είχαν σκοπό να κάνουν τους μαθητές να διαλυθεί οποιαδήποτε έστω και σκιώδη απιστία που είχαν στο αν είναι ο Κύριος πνεύμα μόνο ή πνεύμα και σώμα. Φυσικά το δεύτερο είναι αυτό που ο Θεός ήθελε να γνωρίζουν οι μαθητές του. Διότι θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζώντων και αυτό το απέδειξε ο Κύριος με την σταυρική του θυσία, το μέγα έλεος και την δοξασμένη ανάστασή του. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει, ει δε το πνεύμα του εγείραντος τον Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν, ο εγείρας τον Χριστόν εκ νεκρών, θέλει ζωοποιήσει και τα φθαρτά σώματα υμών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κα΄στίχος 6
6. «Ο δε είπε προς αυτούς· Ρίψατε το δίκτυον εις τα δεξιά μέρη του πλοίου και θέλετε ευρεί. Έρριψαν λοιπόν και δεν ηδυνήθησαν πλέον να σύρωσιν αυτό από του πλήθους των ιχθύων».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το δεξιά συμβολίζει τον αγαθό κόσμο. Νικάτε το κακό διά του αγαθού. Όταν λοιπόν εργαστούμε στο αγαθό, θα βρούμε πολλά ψάρια (ανθρώπους) που θέλουν να πιαστούν στα δίχτυα του Θεού, όπως και εμείς έχουμε πιαστεί και εύχομαι ποτέ να μην φύγουμε από αυτά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κα΄ στίχος 7
7. «Λέγει λοιπόν προς τον Πέτρον ο μαθητής εκείνος, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς· Ο Κύριος είναι. Ο δε Σίμων Πέτρος, ακούσας ότι είναι ο Κύριος, εζώσθη το επένδυμα· διότι ήτο γυμνός· και έρριψεν εαυτόν εις την θάλασσαν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η θάλασσα είναι και συμβολίζει την αμαρτία η οποία χωρίζει τον Θεό από τον άνθρωπο. Ο επενδύτης που φόρεσε ο Πέτρος έχει ιδιότητες άπειρες. Αυτές οι ιδιότητες φέρνουν τον άνθρωπο κοντά στον Θεό χαρίζοντας εις αυτόν ζωή αιώνια, ώστε να συναντήσει τον Θεό ο άνθρωπος πρόσωπο με πρόσωπο και έτσι να φτάσει να γίνει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.
Τα στοιχεία του επενδύτη είναι πνευματικά και υλικά. Τα πνευματικά είναι οι καρποί του Αγίου Πνεύματος, τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και τελευταία τα σημεία του Αγίου Πνεύματος. Με λίγα λόγια είναι το να μιμηθούμε τη ζωή του Χριστού την οποίαν να φέρουμε στη δική μας. Τα υλικά στοιχεία του επενδύτη είναι το φαγητό, το οποίο διατηρεί τη ζωή και ο λόγος γιατί προέρχεται από την φύση, από το χώμα, από το οποίο ο υλικός άνθρωπος έχει δημιουργηθεί, διότι σε μία ανατομία του ανθρώπου και των συστατικών αυτού δυνάμεθα να τα εντοπίσουμε όλα αυτά τα στοιχεία και στο χώμα. Οπότε ότι ελαττώνεται μέσα μας με την πάροδο του χρόνου να δυνάμεθα να το αναπληρώσουμε. Έτσι ο άνθρωπος τρώγοντας τους αγλαούς καρπούς που παράγει η γη ζωοποιείται και λειτουργεί δι’ αυτών των καρπών ο Θεός στον άνθρωπο και τους μηχανισμούς της ζωής. Όμως υπάρχουν και άλλα πράγματα στην φύση που δύναται ο άνθρωπος να ανακαλύψει ώστε διαμορφώνοντάς τα και εισβάλλοντας αυτά στον εαυτόν του, τρώγοντάς τα έχουν την δύναμη να μας παρέχουν αιώνια νεότητα και σφριγηλότητα σώματος που θα μας χορηγήσουν άφθαρτη ζωή. Ο άνθρωπος ότι σκέφτεται δύναται να το πετύχει αλλιώς δεν θα το σκεφτόταν. Πόσα πράγματα έχουμε σήμερα που στο παρελθόν και η πιο εξελιγμένη επιστήμη δεν μπορούσε ούτε καν να σκεφτεί. Η ζωή πρέπει να γνωρίζουμε ότι προέρχεται από το χώμα, εκεί θα πρέπει να ψάξουμε, στο χώμα και σε αυτά που παράγει. Ο επενδύτης θα δοθεί στον λαό του Θεού όταν επιτευχθεί η εξάπλωση της ιδέας της άφθαρτης ζωής σε αυτόν και διά του αγιασμού βασιλεύσει ο Θεός στη ζωή του. Θα πρέπει να εννοήσουμε ότι η εξάπλωση προηγείται του καθαρισμού.
Εύχομαι, να τα εννοήσουμε όλα αυτά ώστε να τείνουμε με όλες τις δυνάμεις μας στην επίτευξη των στόχων μας. Διαφορετικά αν αδιαφορήσουμε ο θάνατος, η φθορά και το γήρας θα μας καταφθάσουν αργά ή γρήγορα με επιστέγασμα όλων τον θάνατο. Μη Γένοιτο!
Κεφ. κα΄στίχοι 15 – 17
15. «Αφού λοιπόν εγευμάτισαν, λέγει προς τον Σίμωνα Πέτρον ο Ιησούς· Σίμων Ιωνά, αγαπάς με περισσότερον τούτων; Λέγει προς αυτόν· Ναι, Κύριε, συ εξεύρεις ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν· Βόσκε τα αρνία μου.
16. Λέγει προς αυτόν πάλιν δευτέραν φοράν· Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; Λέγει προς αυτόν· Ναι, Κύριε, συ εξεύρεις ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν· Ποίμαινε τα πρόβατά μου.
17. Λέγει προς αυτόν την τρίτην φοράν· Σίμων Ιωνά, αγαπάς με; Ελυπήθη ο Πέτρος ότι είπε προς αυτόν την τρίτην φοράν· Αγαπάς με; και είπε προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις τα πάντα, συ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Βόσκε τα πρόβατά μου».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Κύριος ερώτησε τρεις φορές τον Πέτρο εάν τον αγαπά περισσότερο από τους υπολοίπους μαθητάς του και εκείνος του το διαβεβαίωσε ότι τον αγαπά και τότε ο Κύριος του έδωσε τρεις φορές την εντολή να ποιμαίνει τα αρνία του και τα πρόβατά του, δηλαδή τους ανθρώπους μικρούς και μεγάλους.
Έπειτα από το επεισόδιο όπου διά της μάχαιρας ο Πέτρος έκοψε το αυτί του Μάλχου του είπε ο Κύριος, βάλε την μάχαιραν εις την θήκην διότι ο διδούς μάχαιραν, μάχαιραν λαμβάνει ή μήπως δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα μου να στείλει περισσότερους από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, πως θα πληρωθούν οι γραφές; Οιοσδήποτε άνθρωπος και αν ήτο εις την θέση του Πέτρου θα καταλάβαινε ότι του έλεγε, Πέτρο μου, το ξέρω πως με αγαπάς και είσαι έτοιμος να θυσιαστείς, αλλά πρόσεξε, είμεθα τρεις εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Υιός και το Πνεύμα το ’γιον με άπειρες δυνάμεις, δεν θα μου διδάσκεις τον κόσμο με μαχαίρια και όπλα αλλά με το πνεύμα μου, το πνεύμα ειρήνης, αγάπης και δικαιοσύνης. Αυτή είναι η σημασία των τριών προτάσεων του Κυρίου προς τον Πέτρο και η τριπλή εντολή καθιστώσα υπεύθυνον τον Πέτρο για το ποίμνιον και κάθε έναν ο οποίος έχει πρωτοβουλία εις το έργο του Θεού. Ταυτίζονται με το θέμα των τριών αρνήσεων του Πέτρου οι εκφράσεις αυτές του Κυρίου για να παρουσιάσει εις τους υπολοίπους μαθητές του την υπερβολική αγάπη του Πέτρου παρά το γεγονός της πτώσεώς του. Αυτό είναι κατά βάσιν το νόημα των τριών εκφράσεων του Κυρίου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου του δίνει την ποιμαντορικήν εξουσίαν για να ποιμάνει τα λογικά του πρόβατα και αρνιά. Επίσης, ταυτίζονται οι τρεις εκφράσεις του Κυρίου με τις τρεις ποιμενικές φάσεις του ως άνω ποιμνίου του ΚΥΡΙΟΥ. Το λογικό πρόβατο ο άνθρωπος διέρχεται τρία στάδια όπως ξέρουμε της ηλικίας του, το παιδικόν, το ενήλικον και το υπερήλικον, κατά συνέπεια θα πρέπει να είναι ανάλογη με την ηλικία η κατήχηση και ο τρόπος συμπαραστάσεως.
Κεφ. κα΄στίχος 18
18. «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, ότε ήσο νεώτερος, εζώννυες σεαυτόν και περιεπάτεις όπου ήθελες· αφού όμως γηράσης, θέλεις εκτείνει τας χείρας σου και άλλος θέλει σε ζώσει και θέλει σε φέρει όπου δεν θέλεις».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Εννοεί ο Κύριος τον τρόπο με τον οποίον ο Πέτρος θα δοξάσει τον Θεό. Θα πρέπει να φέρνουμε την αποστολή μας εις πέρας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αρκεί να δοξάζεται το όνομά του.
Κεφ. κα΄στίχοι 19 – 22
19. «Είπε δε τούτο δεικνύων με ποίον θάνατον μέλλει να δοξάση τον Θεόν. Και τούτο ειπών λέγει προς αυτόν· Ακολούθει μοι.
20. Στραφείς δε ο Πέτρος, βλέπει ακολουθούντα τον μαθητήν, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς, όστις και ανέπεσεν εν τω δείπνω επί το στήθος αυτού και είπε· Κύριε, τις είναι ο παραδίδων σε;
21. Τούτον ιδών ο Πέτρος λέγει προς τον Ιησούν· Κύριε, ούτος δε τι;
22. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν αυτόν θέλω να μένη εωσού έλθω, τι προς σε; συ ακολούθει μοι».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η αγάπη έχει δύο κυρίως όψεις, δύο μορφές. Η μία είναι το να πεθάνει κανείς υπέρ του άλλου και μάλιστα με μαρτυρικό θάνατο και η άλλη με ζώσα θυσία εφ όρου ζωής. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει και τις δυο πλευρές της αγάπης, δύο άνθρωποι, ο ένας να αποθάνει υπέρ της αγάπης του συνόλου και ο άλλος να ζει να αγαπά.
Ο Χριστός πέθανε υπέρ της σωτηρίας του κόσμου, ο δε Ιωάννης μέχρι βαθύτατου γήρατος κήρυττε την αγάπη συνεχώς με πρακτική εφαρμογή μέσα στους γραμματείς και Φαρισαίους και πάντας τους αντιπάλους του Κυρίου. Αυτός ήτο ο μεταξύ των άρρηκτος δεσμός της αγάπης. Ο Ιωάννης εφήρμοσε κατά γράμμα το αγαπάτε τους εχθρούς υμών. Υιός Θεού ο ένας και υιοθετημένος ο άλλος διά Ιησού Χριστού εν Πνεύματι Αγίω.
Βλέπουμε πως ο Ιησούς καλεί τον Πέτρον να τον ακολουθήσει και μαζί τους απρόσκλητος πήγε και ο Ιωάννης.
α. Γιατί, τι τον οδήγησε στο να ακολουθήσει απρόσκλητος; Βέβαια, όχι η έλλειψη διακριτικότητας.
β. Όσα είπε του Πέτρου τα άκουσε και ο Ιωάννης;
γ. Πως θα μπορούσαμε να ξέρουμε τι συνέβη τότε μεταξύ δασκάλου και μαθητού ή μαθητών;
δ. Αν δεχθούμε ότι ο Ιωάννης απέθανε, τότε ποιο το πραγματικό νόημα των λόγων του Κυρίου στο εδάφιο 22;
Εάν ξέραμε τον χαρακτήρα του Ιωάννη, την απλότητά του, την πραότητα, την ψυχική του γαλήνη, την αγάπη του ασφαλώς θα γνωρίζαμε και τι έγινε μετά την παρατήρησιν του Πέτρου. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι ο Ιωάννης ήτο ο νεότερος μαθητής του Ιησού και παρά το γεγονός ότι όλοι οι μαθητές του Κυρίου εδιώχθησαν και εσφαγιάσθησαν, εν τούτοις ο Ιωάννης κήρυττε Χριστό μέσα στην κοινωνία των γραμματέων και Φαρισαίων, των φοβερών διωκτών του Χριστιανισμού μέχρι βαθέως γήρατος. Γνωστός τω αρχιερεί κατά την δίκην του Χριστού έμπαινε και έβγαινε στο δικαστήριο όπου εδικάζετο ο Κύριος. Ο χαρακτήρας του Ιωάννη, η αγάπη του, η ανεκτικότητά του, η συμπεριφορά του ως προς τον άνθρωπο υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη νόηση.
α. Τον οδήγησε το Πνεύμα το ’γιο που διέπει πάντας οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι με τον Χριστό για να βγουν τα γνήσια συμπεράσματα, ποιος ο Ιωάννης και ποιος ο Πέτρος.
β. Δεν άκουσε τίποτε, διότι με το συ ακολούθει μοι σημαίνει ότι ο Ιησούς με τον Πέτρο συνέχισαν να προχωρούν παραπέρα.
γ. Ξέρουμε για τον Ιωάννη ποιος είναι ο χαρακτήρας του και οι αρετές του και θα είμεθα τρισμακάριστοι εάν τον πλησιάζαμε έστω και κατ’ ελάχιστον. Ασφαλώς ιδιαιτέρως ο Κύριος του έδωσε διά πολλών τεκμηρίων να συλλάβει το νόημα της βασιλείας του. Επίσης του μετέδωσε δυνάμεις εκ των δυνάμεων των θεϊκών ώστε να δύναται να αντιμετωπίσει την κατάστασιν όταν κληθεί να μαρτυρήσει.
δ. Ο ίδιος ο Ιωάννης λέγει όμως ότι ο Ιησούς δεν είπε προς αυτόν ότι δεν αποθνήσκει αλλά εάν θέλω αυτόν μένει εωσού έλθω, τι προς σε; Το εάν θέλω είναι υποθετικού χαρακτήρος. Εάν ο Κύριος έβαζε το δεν θα ήταν βάσιμο ότι δεν θα απέθνησκε. Πάντως ο Συναξαριστής γράφει ότι ο Ιωάννης πήρε τους μαθητές του και πήγε σ’ ένα χωράφι και αφού προσευχήθη λίγο μακριά απ’ αυτούς γύρισε και τους έδωσε εντολή να σκάψουν λάκκο σταυροειδώς όπου και απλώθηκε μέσα, τον φίλησαν τρεις φορές, του έβαλαν μαντήλι στο πρόσωπον και τον σκέπασαν με χώμα και έφυγαν κλαίοντες. Όταν επέστρεψαν εις την πόλιν διηγήθηκαν το γεγονός στους πνευματικούς αδελφούς οι οποίοι έσπευσαν εις τον τάφο, έσκαψαν και δεν βρήκαν τίποτα.
Κεφ. κα΄στίχος 23
23. «Διεδόθη λοιπόν ο λόγος ούτος εις τους αδελφούς ότι ο μαθητής εκείνος δεν αποθνήσκει· ο Ιησούς όμως δεν είπε προς αυτόν ότι δεν αποθνήσκει, αλλ' εάν θέλω αυτόν να μένη εωσού έλθω, τι προς σε;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο Ιωάννης είναι αυτός που γράφει ταύτα και από ταπείνωση ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο για τον εαυτόν του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν είναι κάτι ξεχωριστό από τους άλλους μαθητές. Πάντως όλοι καταλαβαίνουμε ότι ο Κύριος του χάρισε τη ζωή την άφθαρτη, την αιώνια και ζει σήμερα μέσα στην θεότητα ως μέλος άγιο που εκπροσωπεί με το παράδειγμά του τον Θεό μέχρι σήμερα. Εύχομαι όλοι να έχουμε την πάνσοφη παρουσία του στη ζωή μας και να αναπτύξουμε αυτή την σχέση που είχε ο ίδιος με τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Κεφ. κα΄στίχος 25
25. «Είναι δε και άλλα πολλά όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γραφθώσι καθ' εν, ουδ' αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία. Αμήν».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όλα αυτά τα άλλα όταν μετανοήσουμε και βρούμε χάρη από τον Θεό θα μεταβιβαστούν και σε εμάς διά Πνεύματος Αγίου, ώστε να εμπλουτίσουμε τις πνευματικές μας ενέργειες διεπόμενοι και κινούμενοι εν Πνεύματι Αγίω. Αμήν.
Αδερφάκια μου αγαπημένα, υπεραγαπημένα να διεξάγετε αγώνες πνευματικούς ώστε να φτάσουμε ζώντες την ημέρα του Κυρίου. Σας αγαπώ πολύ και σας ευχαριστώ που και εσείς με αγαπάτε και πιστέψατε στον Χριστό και στο ’γιο Ευαγγέλιό του, το οποίο θα πρέπει να έχουμε ανά χείρας κάθε στιγμή. Αμήν.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΘΩΜΑΣ