Ερμηνεία Το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον κεφ ΙΒ έως ΙΣ

ΤΟ  ΚΑΤΑ  ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ  ΚΕΦΑΛΑΙO  ΙΒ ΕΩΣ ΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΙΒ

Κεφ. ιβ΄ στίχος  5

5. «Διά τι τούτο το μύρον δεν επωλήθη τριακόσια δηνάρια και εδόθη εις τους πτωχούς;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Κοιτάχτε πως ομιλεί ο διάβολος, ώστε ένας που δεν γνωρίζει να δώσει δίκιο στον Ιούδα. Λες και αυτός ότι ενδιαφέρονταν για τους φτωχούς, αφού ήτο κλέπτης και το μόνο που τον ενδιέφερε ήτο πως να εκμεταλλεύεται την κάθε κατάσταση προς όφελος δικό του. Είναι μεγάλη αγένεια, είναι μεγάλη κακία, υποθάλπει άπειρη πονηρία, ο άνθρωπος Ιησούς να κατηγορείται από κάποιον που τον ευεργέτησε και τον κάλεσε να ανήκει στην οικογένειά του. Αλλά δυστυχώς ο άνθρωπος που είναι σκεύος του πονηρού δεν αλλάζει και είναι μάταιος ο αγώνας αγάπης εις αυτόν, διότι η πονηρία δεν του αφήνει τίποτε αγαθό να αναπτυχθεί στη ζωή του. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή! Εγώ ζω συνέχεια τέτοιες καταστάσεις. Βλέπω αδερφούς που επενδύουν χρήματα, τα οποία τα βγάζουν με κόπο, σε υλικά αγαθά και η χαρά μου είναι άπειρη διότι ξέρω ότι ο άνθρωπος παίρνει χαρά ποικιλοτρόπως και θέλω τα πνευματικά μου αδέρφια και παιδιά να έχουν χαρά. Όταν όμως εγώ θελήσω να αποκτήσω κάτι υλικό το οποίο να το χρησιμοποιήσω αγαθά δέχομαι από κάποιους αδερφούς τέτοια κριτική όπως δέχτηκε ο Κύριος από τον μαθητή του Ιούδα. Αμέσως καταλαβαίνω ότι αυτοί οι άνθρωποι υποθάλπουν την αποστολή μου και προσπαθούν να βρουν ερεθίσματα ώστε να δικαιώσουν την αποστροφή τους από τον Θεό. Τονίζω σε όλους αυτούς ώστε να μην τους απολέσει ο διάβολος ότι αν δεν τους αρέσω εγώ ή ο οποιοσδήποτε που εργάζεται πνευματικά ας πάρουν το Ευαγγίλιο του Χριστού στη ζωή τους και ας κάνουν αυτοί έναν αγώνα όπου θα αναπτύξουν τον Θεό με πλήρη θυσία ως προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Αν αυτό δεν το κάνουν και αποστραφούν ανθρώπους και Θεό τότε να ξέρουν ότι είναι όργανα του διαβόλου και το μόνο που θα εξασφαλίσουν είναι η απώλειά τους. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος στην Φωνή Θεού. Αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  8

8. «Διότι τους πτωχούς πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ όμως πάντοτε δεν έχετε». 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Κύριος απευθύνεται προς τον Ιούδα τον Ισκαριώτην τον οποίον εγνώριζε ότι επρόκειτο να τον προδώσει. Επίσης εγνώριζε ότι δεν τον έμελλε για τους πτωχούς αλλά για να τα βάλει εις την τσέπην του.

Η συμπεριφορά αυτή του Κυρίου μας διδάσκει πολλά:

α. Να αγαπάμε τους εχθρούς ημών και εκείνους ακόμη που θέλουν να μας εξοντώσουν.

β. Να συμπεριφερόμεθα με ευγένεια και καλοσύνη προς πάντας, ιδιαιτέρως προς τους εχθρούς μας.

Αυτή είναι η νίκη η οποία έχει πάντοτε σύμμαχον και συμπαραστάτην τον Θεόν.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι 10 – 11

10. «Συνεβουλεύθησαν δε οι αρχιερείς, διά να θανατώσωσι και τον Λάζαρον,

11. διότι πολλοί εκ των Ιουδαίων δι' αυτόν υπήγαινον και επίστευον εις τον Ιησούν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Του ζηλιάρη είναι δοσμένο να είναι το συκώτι του πρησμένο. Όταν βρισκόμεθα με ανθρώπους που έχουν ανεπτυγμένο το δαιμόνιο της ζήλιας να γνωρίζουμε ότι είμεθα το κόκκινο πανί στα μάτια του ταύρου. Αντί να θαυμάζουν οι άνθρωποι αυτοί με την ανάσταση ανθρώπου τεσσάρων ημερών που προέβη ο Κύριος, σημείο που καθιστά την δόξα του Θεού, αυτοί κοιτούσαν να τον θανατώσουν πάλι. Είναι να απορεί κάποιος βλέποντας αυτή την συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων ώστε να καθιστά την προσοχή στη ζωή του και να εργάζεται με μυστικότητα, διότι ο διάβολος είναι ισχυρός αφού έχει επικρατήσει δια της άγνοιας και της ημιμάθειας στις καρδιές πολλών ανθρώπων, ώστε δι’ αυτών να προβαίνει σε ενέργειες όπως σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Ας ενθυμηθούμε και τον Ηρώδη ο οποίος από ζήλια εσφαγίασε 14.000 νήπια ώστε να μην βρεθεί κάποιος να του πάρει την εξουσία. Μη γένοιτο να μας διακατέχουν τέτοια δαιμόνια. Προσοχή και αγώνα πάνω στην μελέτη ώστε να βρούμε τα στοιχεία που θα μας εξασφαλίσουν μία νέα ζωή γεμάτη σοφία Θεού συναρπάζουσα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος 13

13. «έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις υπάντησιν αυτού και έκραζον· Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο όχλος επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τη ζωή μας όταν στηριζόμαστε σε αυτόν. Ο λόγος διότι κινείται ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που ανήκαν στον όχλο φώναξαν και το σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Καμία εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχουμε σε ανθρώπους που δεν είναι αναγεννημένοι. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε συναλλαγή και αν κάνουμε μπορεί και να προδοθούμε, ώστε να μην εισέλθουμε κατόπιν σε απορία με χιλιάδες γιατί και μετέπειτα να πέσουμε σε θλίψη την οποίαν φέρνει ο υπέρτατος εγωισμός. Μη γένοιτο! Προσοχή! Αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος 15

15. «Μη φοβού, θύγατερ Σιών· ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η πώλου όνου συμβολίζει την ταπείνωση η οποία είναι η αρετή των αρετών. Χωρίς αυτή ουδεμία αρετή αναγνωρίζεται και δεν θα δυνηθούμε να εισέλθουμε στα ’για των Αγίων και στην σοφία του Θεού, η οποία δύναται να αναπτύσσει στη ζωή μας το δέντρο της ζωής.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι 23 – 24

23. «Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτούς λέγων· Ήλθεν η ώρα διά να δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου.

24. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι Έλληνες ήρθαν εκείνη την ώρα για να πάρουν την αποστολή την οποίαν ο Πατέρας έδωσε στην Ελλάδα, η οποία Ελλάδα σημαίνει φως και βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου, στην Μεσόγειο. Από την Ελλάδα θα έρθει το φως σε όλον τον κόσμο, όπως και η ιδέα της δημοκρατίας προήλθε από αυτή. Κατόπιν θα λάβει χώρα η ιδέα του αγιασμού και της ζωής, η οποία θα μεταλαμπαδευτεί εις όλον τον κόσμο δια των νέων μαθητών οι οποίοι μαθητές θα έχουν αναπτύξει μέσα τους την φωνή του Θεού. Όμως δεν θα έρθει η ζωή από την επιστήμη αλλά από την εφαρμογή του Αγίου Ευαγγελίου.

Βλέπουμε μετέπειτα ο Θεός να ενισχύει την πίστη των Ελλήνων στέλνοντας τον απόστολο Παύλο ώστε να αναπτυχθεί στην Ελλάδα το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Σήμερα πάλι ο Θεός ενεργεί στον ελλαδικό χώρο δια του Παρακλήτου, ο οποίος σιγά σιγά αναπτύσσεται και παίρνει σάρκα και οστά.

Ο κόκκος είναι ο Χριστός ο οποίος με τα λόγια του, με τα ανθρωποσωτήρια έργα του και τελευταία με την θυσία του φυτεύτηκε στις καρδιές των ανθρώπων, ώστε να αναπτυχθεί και να γίνει δέντρο με εκατομμύρια καρπούς όπου όλοι να δύνανται να φάγουν από τους καρπούς αυτούς και να ευφραίνονται αιώνια. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  25 

25. «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αν άνθρωπε του Θεού δεν θέλεις να πεθάνεις θα πρέπει να αγωνίζεσαι να μην πεθάνει ο συνάνθρωπος που ο Θεός σου έστειλε δίπλα σου αλλά να εργάζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις ώστε να τον φέρεις κοντά στο θέλημα του Θεού. Κατόπιν να χρησιμοποιήσεις και όλα τα μέσα που έχεις υλικά ή πνευματικά ώστε να τον αναγεννήσεις και να τον παραδώσεις στα χέρια του Θεού. Αυτός κατόπιν ο Θεός θα τον ενισχύσει και θα του χαρίσει Πνεύμα ’γιο χωρίς μέτρο, ώστε να αναπτύξει μέσα του τους καρπούς, τα χαρίσματα και τελευταία τα σημεία που παραχωρεί ο Θεός στον μετανοούντα άνθρωπο, στην ουσία στο καινούργιο μέλος της βασιλείας αυτού. Την ώρα που εργαζόμεθα φαίνεται ότι χάνουμε τη ζωή μας, διότι αφιερώνουμε πολλές ώρες για την ανοικοδόμηση του νέου ανθρώπου όμως ο Θεός εκείνη την ώρα ευλογεί εμάς. Εμένα μία φορά δια Πνεύματος Αγίου μου φανέρωσε τα εξής, εσύ θα υπηρετείς τον πεσόντα αδερφό κι εγώ εσένα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Περί τα δεκαπέντε εκατομμύρια μαρτύρων έχει να παρουσιάσει η Εκκλησία μας, οι οποίοι πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο. Όλους αυτούς οι δήμιοι τους ερωτούσαν: αρνείσαι τον Χριστόν; Και αυτοί έλεγαν όχι μέχρι τελευταίας πνοής. Εάν έλεγαν ναι, ετελείωνε το μαρτύριο, την εγλύτωναν. Αυτοί εμίσησαν την ζωήν των, δηλαδή εμίσησαν την αμαρτίαν, την φθοράν, τον αιώνιον θάνατον και επροτίμησαν εντός δευτερολέπτου μέσω του θανάτου να εισέλθουν εις την ζωήν.

’ρα, το μίσος εναντίον της αμαρτίας και αγάπη προς τον Θεόν μέχρι θανάτου μας εξασφαλίζει ζωή αιώνιο. Αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  26

26. «Εάν εμέ υπηρετή τις, εμέ ας ακολουθή και όπου είμαι εγώ, εκεί θέλει είσθαι και ο υπηρέτης ο εμός· και εάν τις εμέ υπηρετή, θέλει τιμήσει αυτόν ο Πατήρ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σήμερα ο κόσμος αυτός που ζούμε έχει γεμίσει πρόσωπα τα οποία θέλουν να καυχώνται και να κάνουν προβολή των θέσεων που διακατέχουν. Ο κόσμος του Θεού όμως δουλεύει αντίστροφα. Ο πρώτος κατά Θεό είναι ο υπερέτης, ο διάκονος. Αυτός ο υπηρέτης είναι αυτός που ζει στον οίκο του Θεού και ο λόγος διότι υπηρετεί Θεό και άνθρωπο. Ο Κύριος τόνισε και εφάρμοσε με τα λόγια του και με τα έργα του το ου γαρ ήλθον διακονηθήναι αλλά διακονήσαι και δούναι την ζωήν λύτρον αντί πολλών, πλένοντας ακόμη και τα πόδια των μαθητών του. Αν θέλουμε να έχουμε ουσιαστική, αληθινή σχέση με τον Θεό ώστε να του εκπέμπουμε συμπάθεια και αγάπη ως προς ημάς θα πρέπει να εισέλθουμε στο βάθος της ουσίας του πνεύματός του και να αντλήσουμε την άπειρη σοφία του, η οποία μας εξασφαλίζει ουράνια και επίγεια αγαθά. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  27  

27. «Τώρα η ψυχή μου είναι τεταραγμένη· και τι να είπω; Πάτερ, σώσον με εκ της ώρας ταύτης. Αλλά διά τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην». 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ταράχτηκε διότι εκείνη την ώρα προφητικά είδε όλη την πορεία ως προς τον Γολγοθά γι’ αυτό και ζήτησε να τον σώσει ο Πατέρας από αυτή την ώρα. Στον κήπο της Γεσθημανής το ξαναζήτησε, Πάτερ παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο όμως έχοντας πλήρη επίγνωση της αποστολής του έπνιξε το ανθρώπινο συναίσθημα και το αρεστόν εις την σάρκα η οποία αποφεύγει την οποιαδήποτε θυσία, έτσι συμπλήρωσε ουχί ως εγώ θέλω αλλά ως συ Πάτερ. Το ίδιο να λέμε κι εμείς και να εμπιστευόμεθα τον Πατέρα μας, ώστε να εκπληρώνει το θετικό έργο εις ημάς μέσα από θετικές ή αρνητικές καταστάσεις οι οποίες μας αναγεννούν και μας οδηγούν επί του ασφαλούς στην οδό της αφθάρτου ζωής. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  28 – 30

28. «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα. Ήλθε λοιπόν φωνή εκ του ουρανού· Και εδόξασα και πάλιν θέλω δοξάσει.

29. Ο όχλος λοιπόν ο παρεστώς και ακούσας έλεγεν ότι έγεινε βροντή· άλλοι έλεγον· ’γγελος ελάλησε προς αυτόν.

30. Απεκρίθη ο Ιησούς και είπεν· Η φωνή αύτη δεν έγεινε δι' εμέ, αλλά διά σας».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ας εμπιστευτούμε τον Θεό κατά πάντα, ας εργαζόμεθα με ειλικρίνεια απεναντί του. Αφού λάβαμε κάλεσμα ουράνιο να είμεθα σίγουροι ότι η φωνή του Θεού σαν βροντή θα ζωοποιήσει εμάς και τους γύρω μας, ώστε να φέρουμε την αποστολή μας εις πέρας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  31

31. «Τώρα είναι κρίσις του κόσμου τούτου, τώρα ο άρχων του κόσμου τούτου θέλει εκβληθή έξω».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η κρίση του Θεού άρχεται απ’ τον οίκο του Θεού. Ο οίκος του Θεού είναι ο άνθρωπος, ο οποίος καλείται από τον Θεό να γνωρίσει τον εαυτόν του και να αναπτύξει μέσα του τον Θεό με τα στοιχεία που τον διέπουν. Όσοι λάβουν το κάλεσμα του Θεού και δεν το δεχτούν, το οποίο τους οδηγεί στην αναγέννηση, καλύτερα να μην είχαν γεννηθεί, ο λόγος διότι ο ανθρωποκτόνος διάβολος θα τους παραλάβει και θα τους δαιμονίσει σε σημείο να χάσουν και την παρούσα αλλά και την μέλλουσα ζωή. Μη γένοιτο εις ημάς! Γιατί δεν καταλαβαίνουμε ότι ο Θεός θα γεμίσει τη ζωή μας με σοφία Θεού και στοιχεία ευγενούς άμιλλας τα οποία θα συντροφεύουν τη ζωή μας και θα κοσμούν αυτή και τώρα και πάντα και εις τους αιώνες των αιώνων. Αν ακόμη δεν αναγεννηθούμε κατά Θεό το μόνο που θα αναπτύξουμε στη ζωή μας θα είναι δαιμόνια, τα οποία θα τα μεταφέρουμε και στη ζωή των αγαπημένων μας προσώπων που είναι γύρω μας, ώστε και αυτοί να χτίζουν μέσα τους εξαιτίας μας την κόλαση αντί του νοητού παραδείσου. Μία προσοχή χρειάζεται και αποδοχή του καλέσματος του Θεού. Ο προφήτης αναφέρει, ξύπνα Θεέ και φέρε κρίση και θέλεις κληρονομήσει τα έθνη. Μην κάνουμε όπως οι λαοί που δέχτηκαν τις εντολές του Θεού μόνο και μόνο για να καυχώνται γι’ αυτές και όχι για να προβούν στην εφαρμογή τους όσοι τις γνώρισαν. Ανέκδοτο: Κάποτε ο Θεός κατέβηκε σε ένα κράτος και τους είπε έχω δέκα εντολές για εσάς. Αυτοί ρώτησαν ποιες και αυτός τους απάντησε ου μοιχεύσεις κ.λ.π. Τότε αυτοί απάντησαν όχι δεν θα πάρουμε. Πήγε σε άλλο, τα ίδια, έχω δέκα εντολές. Απάντησαν δεν θέλουμε, δεν τους συνέφερνε. Τελικά πήγε στους Εβραίους και τους είπε, έχω δέκα εντολές. Αυτοί τον ρώτησαν πόσο κάνουν και ο Θεός τους είπε τίποτα είναι τσάμπα. Τότε αυτοί του είπαν φέρτες και άφησέ τες εκεί. Και από τότε παραμένουν ανεφάρμοστες. Κατόπιν πήγαν και σε όλα τα έθνη οι δέκα εντολές. Όλοι οι λαοί μετέπειτα τις δέχτηκαν ώστε να κάνουν συζητήσεις πάνω σε αυτές όμως κανείς να μην θέλει να τις εφαρμόσει. Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να τις δεχτούμε και να προβούμε σε ενέργειες ώστε να κάνουμε κρίση και να χωρίσουμε τον εαυτόν μας από την αμαρτία, κατόπιν να τον οδηγήσουμε στην αναμαρτησία, στη ζωή που συστήνει ο Χριστός. Μην φοβούμεθα να προβούμε σε ενέργειες ώστε να κάνουμε κρίση, αυτή θα μας κάνει μετέπειτα κληρονόμους του κτιστού και άκτιστου κόσμου. Τελευταία κληρονόμους Θεού, συγκληρονόμους Χριστού και συμμέτοχους αυτού του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Συνέχεια στον 31^Ο στίχο. Ο τρόπος που πετάγεται ο διάβολος από το πνεύμα μας, αφού είναι πνεύμα, είναι να αναπτύξουμε μέσα μας το πνεύμα του Θεού. ’μα όλοι αναπτύξουμε μέσα μας τον Θεό, ο διάβολος θα πεταχτεί έξω από τη ζωή μας. Στην Αποκάλυψη αναφέρεται ότι ο διάβολος θα πεταχτεί υπό του Θεού στο πυρ το εξώτερον. Ο τρόπος είναι ο Θεός να αναγεννήσει τον λαό του, ώστε αυτός ο διάβολος να μην μπορεί να αναπτυχθεί στον εγκέφαλο του οποιουδήποτε αναγεννημένου ανθρώπου. Αν δεν αναγεννηθούμε αυτός θα βρίσκει τρόπους και θα επινοεί συστήματα ώστε να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Να ξέρουμε ότι είναι ο πιο έξυπνος έμπορος και αν συνδιαλαγείς μαζί του να ξέρεις άνθρωπε ότι κάτι θα σου πουλήσει. Ο καλύτερος τρόπος να μην δύναται να εισέλθει στη ζωή μας είναι η περιφρόνηση και στη συνέχεια συνεχή ενασχόληση στα δρώμενα του Ευαγγελίου, στα ρήματα αυτού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  32

32. «Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αφού τελείωσε το αποστολικό του έργο ανελήφθη εις τους ουρανούς, στους πνευματικούς ουρανούς και από εκεί ενεργεί μέσα στην συνείδηση των πιστών ώστε να τους κατευθύνει με το δικό του παράδειγμα στην μετάνοια, στην αναγέννηση, στην επικράτηση του Θεού μέσα τους και γύρω τους. Ο σκοπός του είναι με την πάροδο του χρόνου να φτάσει τον άνθρωπο σε ένα εκκωφαντικό σημείο ώστε ο άνθρωπος να εννοήσει την αξία του Θεού. Κατόπιν να ιδρύσει δια του ανθρώπου την βασιλεία του Θεού μέσα στον άνθρωπο αλλά και γύρω του. Μετέπειτα να έλθει να παραλάβει την βασιλεία του και να οδηγήσει τον άγιο, αθάνατο λαό του στα σκηνώματα του Θεού. Όλα θα γίνουν δια των νέων μαθητών, οι οποίοι ακολουθούν σήμερα την Φωνή του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι 35 - 36

35. «Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Έτι ολίγον καιρόν το φως είναι μεθ' υμών· περιπατείτε ενόσω έχετε το φως, διά να μη σας καταφθάση το σκότος· και όστις περιπατεί εν τω σκότει δεν εξεύρει που υπάγει.

36. Ενόσω έχετε το φως, πιστεύετε εις το φως, διά να γείνητε υιοί του φωτός. Ταύτα ελάλησεν ο Ιησούς και απελθών εκρύφθη απ' αυτών».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το φως είναι ο Χριστός και η διδασκαλία του, η οποία όταν εισέλθει μέσα μας θα διαφωτίσει τον εσωτερικό μας κόσμο και θα αντιλαμβανόμεθα ότι τα πάντα στη ζωή μας συνεργούν στο αγαθό. Το φως αυτό λίγο εμφανίστηκε στον κόσμο δια του Κυρίου. Ο Ιωάννης ο θεολόγος το φανερώνει ως εξής, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός πλήρης χάριτος και αληθείας. Αυτό το φως του Χριστού μετά την ανάληψή του εργάζεται και σήμερα στον κόσμο μας δια του Παρακλήτου, ώστε να διαλάμψει στις καρδιές όλων των ανθρώπων και όλων των λαών της γης. Ο τρόπος να διαλάμψει αυτό το φως είναι ο αγιασμός, ο καθαρισμός, η ζωή η άφθαρτη και η αθάνατη, η οποία θα επικρατήσει σε όλους εκείνους που θα επιτύχουν την πλήρη μετάνοια και ουσιαστική αναγέννηση. Αξίζει τον κόπο να έχουμε αυτούς τους στόχους στη ζωή μας και να υποβαθμίσουμε όλους εκείνους που μέχρι χτες πιστεύαμε ότι θα μας εξασφαλίσουν ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος 37

      

37. «Αλλ' ενώ έκαμε τόσα θαύματα έμπροσθεν αυτών, δεν επίστευον εις αυτόν·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η αμαρτωλή ζωή προκαλεί την απιστία, ώστε οι άνθρωποι να έχουν σαν αρχή το ου με πείσεις και αν με πείσεις. Ευτυχώς όμως δεν ισχύει για όλους, διότι υπάρχουν άνθρωποι που διακατέχονται από την αλήθεια και από την δικαιοσύνη του Θεού και όταν ακούν αυτή την αλήθεια προσκολλούνται και την αναπτύσσουν στη ζωή τους με όλες τους τις δυνάμεις. Το ίδιο εύχομαι και για όλα τα πνευματικά παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  40

40. «Ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτών και εσκλήρυνε την καρδίαν αυτών, διά να μη ίδωσι με τους οφθαλμούς και νοήσωσι με την καρδίαν και επιστρέψωσι και ιατρεύσω αυτούς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η τύφλωση προέρχεται από την ανυπακοή στον Λόγο του Θεού. Η ανυπακοή αυτή οδηγεί τον άνθρωπο έξω από την αλήθεια, τις αρχές και τα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου. Η καρδιά σκληραίνει όταν στη ζωή μας υπάρχει μία αντιξοότητα, η οποία έρχεται από τον Θεό ή μάλλον την παραχωρεί αυτός ώστε να μας προβληματίσει και να μας οδηγήσει στην αναγέννηση. Εμείς όμως δεν βλέπουμε τα πράγματα κατά Θεό και σηκώνουμε περισσότερο το ανάστημά μας με τον υπέρμετρο εγωισμό μας και αντιτασσόμεθα στην εκπαίδευση, στην αντιξοότητα την οποίαν ο Θεός μας παραχωρεί. Αυτό που παραχωρεί έχει σαν συνέπεια να μας οδηγήσει στον θετικό προβληματισμό και κατ’ επέκταση στην αναγέννηση. Ο άνθρωπος όμως δεν εννοεί και δυστυχώς σκληραίνει και πέφτει εκείνη την ώρα σε δύο παγίδες. Η μία είναι το γιατί που λέει συνέχεια στον Θεό και στους ανθρώπους, μη εννοώντας την έλλειψη του αγιασμού που τον διέπει. Και δεύτερον με το (εγώ) που στοιχειοθετεί σαν αρχή στη ζωή του οδηγείται στον υπέρμετρο εγωισμό. Το πρώτο που είναι το γιατί και το οποίο εκφράζει ο άνθρωπος στην πτώση του λόγω του ότι δεν έχει Θεό, φέρνει την απορία γιατί να συμβεί αυτό σε μένα αφού εγώ είμαι δίκαιος, καλός κ.λ.π. Το ένα λοιπόν γιατί με αυτόν τον εγωισμό που μας διακατέχει δυστυχώς φέρνει πολλά γιατί. Το άλλο στοιχείο που φέρνει τύφλωση είναι το εγώ. Αυτό το στοιχείο φέρνει τον Θεό αντιμέτωπο με εμάς, ώστε οι συνέπειες του εγωισμού μας να είναι τραγικές για τη ζωή μας.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι 42 - 43

42. «Αλλ' όμως και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλην διά τους Φαρισαίους δεν ώμολόγουν, διά να μη γείνωσιν αποσυνάγωγοι.

43. Διότι ηγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων μάλλον παρά την δόξαν του Θεού».

       

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πολλοί άνθρωποι σήμερα φοβούνται να ομολογήσουν την αλήθεια και ο λόγος δια να μην θεωρηθούν αποσυνάγωγοι ή αιρετικοί. Το δαιμόνιο αυτό στη ζωή των ανθρώπων αυτών το φέρνει ο μέγιστος εγωισμός, ο οποίος αργά ή γρήγορα θα τους απολέσει. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού. Όταν μοιράζουμε την αγάπη μας με το σύστημα του κόσμου ανήκουμε στον στίχο που αναφέρεται στην Αποκάλυψη, είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· αν είσαι στη μέση θα σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. Θα το πληρώσεις άνθρωπε, δεν γίνεται από την ίδια πηγή να εξέρχονται δύο γεύσεις, ούτε από το στόμα μας δύο φωνές. Πρέπει να πάρουμε απόφαση ή ο Θεός θα εξέρχεται ή ο διάβολος. Με συνεχή προσπάθεια και αγώνα πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου θα το πετύχουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι 44 – 45

    

44. «Ο δε Ιησούς έκραξε και είπεν· Ο πιστεύων εις εμέ δεν πιστεύει εις εμέ, αλλ' εις τον πέμψαντά με,

45. και ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όλα προέρχονται από τον Πατέρα. Το Ευαγγέλιο είναι η φωνή και η λογική του Θεού, του δημιουργού, του Πατέρα και οι πάντες πρέπει να την υιοθετήσουμε αυτή την φωνή, αυτή την λογική ώστε να δούμε άσπρη μέρα γεμάτη άφθαρτη, αιώνια σοφία Θεού, άφθαρτη ζωή. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστιν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων, του Θεού του ζώντος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Η μεγαλύτερη δόξα που μπορεί να γνωρίσει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι να ευαρεστηθεί ο Θεός και να κατακλύσει τον νου του πιστού με την δική του ζώσα φωνή, η οποία αφθαρτοποιεί τον άνθρωπο και του χαρίζει άπειρη και αιώνια δόξα. Η πρώτη φωνή που έρχεται στη ζωή μας είναι του απεσταλμένου του Θεού, κατόπιν του Παρακλήτου, μετέπειτα του Υιού και τελευταία του Πατέρα. Αυτή είναι η σκάλα του Ιακώβ, η οποία ανεβάζει τον άνθρωπο του Θεού στον τρίτο ουρανό το οποίο και εύχομαι με τον σχετικό αγώνα στους πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχος  46

46. «Εγώ ήλθον φως εις τον κόσμον, διά να μη μείνη εν τω σκότει πας ο πιστεύων εις εμέ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το φως είναι ο Χριστός, είναι η αναμαρτησία, ο αγιασμός, η ευφροσύνη, η χαρά, η ταπείνωση, η ανυπόκριτη αγάπη, η ζωή η άφθαρτη, η ζωή μαζί με τον Χριστό. Το σκοτάδι είναι η αμαρτία, η θλίψη, η μη αναγέννηση, η φθορά, το γήρας, ο θάνατος, η απώλεια ψυχής και σώματος, μη γένοιτο!

Κεφ. ιβ΄ στίχοι  47 – 48

47. «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον.

48. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πράγματι ο Χριστός ενσαρκώθηκε όχι για να κρίνει ή για να απολέσει τον άνθρωπο αλλά για να τον οδηγήσει δια της μετανοίας στην αναγέννηση και να μπορέσει να φτάσει στο καθ’ ομοίωση. Τώρα αν ο διάβολος έχει υποχειριάσει τόσο πολύ τη ζωή μας και κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας στο ανθρωποσωτήριο κήρυγμα του Κυρίου, να γνωρίζουμε ότι αυτό λόγω της ανυπακοής θα μας οδηγήσει στον πρόωρο θάνατο με τραγικές συνέπειες για εμάς. Μία προσοχή χρειάζεται. Αυτή είναι, εν όσο έχετε καιρό μαζέψτε αμάραντο πνευματικό θησαυρό, ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού στη ζωή μας ίνα δι’ αυτής πορευθούμε εν δυνάμει και στον παρόντα αλλά και στον μέλλοντα αιώνα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιβ΄ στίχοι  49 – 50

49. «διότι εγώ απ' εμαυτού δεν ελάλησα, αλλ' ο πέμψας με Πατήρ αυτός μοι έδωκεν εντολήν τι να είπω και τι να λαλήσω·

50. και εξεύρω ότι η εντολή αυτού είναι ζωή αιώνιος. Όσα λοιπόν λαλώ εγώ, καθώς μοι είπεν ο Πατήρ, ούτω λαλώ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μέχρι σήμερα δεν εμφανίστηκε ολοκληρωμένη η ευλογία της ζωής στον άνθρωπο, διότι οι άνθρωποι πίστεψαν στον Χριστό όμως δεν πίστεψαν στην ιδέα της αφθάρτου ζωής και στο ολοκληρωμένο Ευαγγέλιο. Ο Χριστός τόνισε, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Δυστυχώς οι πάντες δεν πίστεψαν στη ζωή αλλά στον θάνατο και το τραγικό όλων είναι ότι μετέφεραν την βασιλεία του Θεού οι άνθρωποι του Θεού στον ουρανό ενώ ο Χριστός έθεσε με την παρουσία του τον πρώτο λίθο ώστε η βασιλεία του Θεού να ιδρυθεί όπως στον ουρανό αλλά και στη γη. Η Φωνή Θεού έχει την άδεια να κηρύττει και να πιστεύει στην κατάργηση του φυσικού θανάτου και δια Πνεύματος Αγίου να ανακαλύπτει καθημερινά τον τρόπο ώστε να πετύχει αυτό το εγχείρημα το κάθε παιδί που νουθετείται από αυτή, την οποίαν ζωή αιώνιο οι προφήτες και ο ίδιος ο Κύριος διακηρύττει μέσα στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Σήμερα το στοιχείο της ζωής αναπτύσσεται δια Πνεύματος Αγίου στα παιδιά της Φωνής Θεού. Μετέπειτα οι πνευματικοί επιστήμονες αυτής θα προβούν σε ενέργειες ώστε με την βοήθεια του Θεού να ανακαλύψουν και στον φυσικό τομέα τα στοιχεία της ζωής, τα οποία θα βοηθήσουν εκείνους που έχουν καλή διάθεση και πρόθεση να εισέλθουν στο θέλημα του Θεού και στη ζωή αυτού. Πάντως ο άνθρωπος αποτελείται από συγκεκριμένα υλικά στοιχεία. Όταν ένας άνθρωπος είναι 30 χρονών και μπορέσουμε να του κάνουμε μία πλήρη ανατομία θα βρούμε τα στοιχεία που υπάρχουν και του εξασφαλίζουν την σφρυγγιλότητα αυτή που διακατέχεται. Αν η πνευματική επιστήμη με τις έρευνες στον φυσικό τομέα ανακαλύψει τα στοιχεία αυτά που αποτελείται ο άνθρωπος και τα οποία υπάρχουν στην φύση και τα χορηγήσει στον άνθρωπο που έχει περάσει τα 40 ή τα 50 ή τα 70 χρόνια και η φθορά τον έχει καταβάλλει, αμέσως ο άνθρωπος αυτός, όλα τα κύτταρά του θα αναπληρωθούν και θα παράγουν ζωή, ώστε να διαμορφώσουν το σώμα του πάσχοντος και έτσι να δημιουργηθεί πάλι η σφρυγιλότητα των 30 χρόνων. Μέχρι τότε θα φρουρούμε τη ζωή με την ανάπτυξη του πνεύματος του Θεού, το οποίο θα μας γεμίζει ενέργεια από την άμορφη ύλη και σοφία Θεού ώστε να μακροημερεύσουμε. Κατόπιν με την ζώσα πίστη να καταργήσουμε όλα τα φθοροποιά στοιχεία. Θέλω να γνωρίζετε ότι ο άνθρωπος ότι σκέφτεται δύναται να το φέρει στη ζωή του αρκεί να το εξετάσει, να το ερευνήσει και τελευταία να το πιστέψει. Η πίστη όμως να είναι ζώσα και όχι σκιώδη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΙΓ

Κεφ. ιγ΄ στίχος  1

1. «Προ δε της εορτής του πάσχα εξεύρων ο Ιησούς ότι ήλθεν η ώρα αυτού διά να μεταβή εκ του κόσμου τούτου προς τον Πατέρα, αγαπήσας τους ιδικούς του τους εν τω κόσμω, μέχρι τέλους ηγάπησεν αυτούς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτές είναι οι πνευματικές υποχρεώσεις των ανθρώπων που στέλνονται υπό του Θεού, ώστε να αναγεννήσουν και να αναβαθμίσουν την σοφία του Θεού και την ανυπόκριτη αγάπη του στις καρδιές εκείνες που στέλνονται υπό του Θεού να συνοδεύουν τους ανθρώπους αυτούς που κηρύττουν με τη ζωή τους το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Η αγάπη του Χριστού έφτασε μέχρι θυσίας, έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών. Εμείς δεν χρειάζεται να δώσουμε τη ζωή μας. Εκείνο που χρειάζεται είναι να μελετούμε, να εφαρμόζουμε τα δρώμενα του Ευαγγελίου ώστε να βρούμε την δύναμη να υπηρετήσουμε Θεό και άνθρωπο με το πνεύμα του Ευαγγελίου. Όταν αγαπήσουμε τον Θεό και διδάξουμε αυτή την αγάπη τότε και οι μαθητές που έρχονται στη ζωή μας, αποκτούν και αυτοί αυτή την μεγάλη αγάπη και γίνονται και αυτοί αγάπη, την οποίαν την στρέφουν προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό έτσι ώστε να δοξάζεται ο Θεός σε μεγάλη ακτίνα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιγ΄ στίχος 2

2. «Και αφού έγεινε δείπνος, ο δε διάβολος είχεν ήδη βάλει εις την καρδίαν του Ιούδα Σίμωνος του Ισκαριώτου να παραδώση αυτόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το έδαφος να αναπτυχθεί ο διάβολος στη ζωή μας και η ρίζα πικρίας ως προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο, το φέρνει ο υπέρτατος εγωισμός που εκδηλώνεται με το ότι εγώ ξέρω ή εγώ κάνω ενώ οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν τι πρέπει να κάνουν. Έτσι προβαίνουμε σε ενέργειες που μας καθιστούν ανεύθυνους έναντι του Θεού με τραγικές συνέπειες. Μη γένοιτο ο διάβολος να βρίσκει έδαφος και να αναπτύσσεται στη ζωή μας την ώρα που ζούμε ή υπηρετούμε Θεό.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  3

3. «εξεύρων ο Ιησούς ότι πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας, και ότι από του Θεού εξήλθε και προς τον Θεόν υπάγει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Πατήρ έδωκεν εις τας χείρας του Υιού του τα πάντα. Όλα όσα έχουν σχέση με τη ζωή την πραγματική, την αιώνιο και όλα όσα έχουν σχέση με τον θάνατο και την ανάσταση. Αφού λοιπόν του τα έδωσε, εδίδαξε τους μαθητάς του ποια είναι τα προϊόντα της ζωής. Επίσης, τους έλεγε ότι θα αποθάνω και την τρίτην ημέραν θα αναστηθώ. Μετά την πραγματοποιήση όλων εκείνων που του έδωκεν εις χείρας ο ουράνιος Πατέρας του, είπε εις τους μαθητάς του, εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  7

7. «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εκείνο, το οποίον εγώ κάμνω, συ δεν εξεύρεις τώρα, θέλεις όμως γνωρίσει μετά ταύτα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Κύριος εδίδαξε όλη την ανθρωπότητα όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τη ζωή του το αγαπάτε τους εχθρούς υμών και δεν υπάρχει μεγαλύτερος και πλέον καταχθόνιος εχθρός από τον προδότη. Εν καιρώ πολέμου ο προδότης εκτελείται επί τόπου χωρίς καν καμία διαδικασία. Εκείνο που έμαθε ο Πέτρος μετά ταύτα είναι ότι ο Κύριος έπλυνε τους πόδας του προδότη Ιούδα. Και σήμερα βλέπω ότι πολλοί λένε ότι είναι δίπλα μου και ότι με αγαπούν αλλά δυστυχώς τα λόγια είναι αυτά που εκδηλώνονται στη ζωή τους ως προς εμέ και όχι τα έργα θυσίας και αγάπης, τα οποία στηρίζουν το έργο αυτό. Όμως εμείς όποια και αν είναι η συμπεριφορά αυτών των αδερφών θα πρέπει να συνεχίζουμε να εκδηλώνουμε την αγάπη αυτή, η οποία θα πρέπει να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Τα αποτελέσματα των έργων όλων των ανθρώπων θα κριθούν υπό του Θεού και ο καθένας θα κριθεί ανάλογα. Πάντως θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι εν όσο έχουμε καιρό να μαζεύουμε αμάραντο θησαυρό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας. Σήμερα να εκδηλώνουμε αγάπη, αν δεν μπορούμε προς όλους τουλάχιστον σε αυτούς που ενήργησαν ώστε να ευεργετηθεί η ζωή μας. Ενθυμείσθε τον Κύριο που θεράπευσε δέκα λεπρούς και μόνο ο ένας γύρισε να πει ευχαριστώ. Εύχομαι να είμεθα αυτός ο ένας οι πάντες. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  8 

8. «Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Δεν θέλεις νίψει τους πόδας μου εις τον αιώνα. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν δεν σε νίψω, δεν έχεις μέρος μετ' εμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Διδάσκει εδώ ο Κύριος εμπράκτως το μέγα αξίωμα της ταπεινοφροσύνης. Για να πλένει κανείς τους πόδας δώδεκα ανθρώπων θα πρέπει να είναι υπηρέτης, δούλος. Τα λόγια του εφήρμοσε πρώτος ο Κύριος. Αυτός είπε, όστις θέλει μεταξύ σας να γίνει πρώτος πρέπει να γίνει πάντων έσχατος και πάντων δούλος. Εις τον λαόν του Κυρίου η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλυτέρα αρετή και αποτελεί το θεμέλιον της βασιλείας του Θεού. Χωρίς αυτή ουδεμία αρετή αναγνωρίζεται. Εύχομαι οι πάντες να συλλάβουμε τις ευεργετικές της ικανότητες και να επιτελούμε πνευματικές θετικές ενέργειες αναπτύσσοντας αυτή την ταπεινοφροσύνη στη ζωή μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  15

15. «Διότι παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το παράδειγμα Χριστός θα πρέπει να υφίσταται πάντα στη ζωή μας, ώστε μέσω αυτού να λαμβάνουν χώρα τα αιώνια ρήματα και δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου. Μέσω του παραδείγματος του Χριστού δυνάμεθα να μιμούμεθα τον σωστό τρόπο τον οποίον ο Θεός επιθυμεί να στοιχειοθετήσουν οι άνθρωποι σήμερα στη ζωή τους καθώς και όλο το ανθρώπινο γένος. Αν δεν μιμηθούμε το αιώνιο κύρος και παράδειγμα του θεανθρώπου δεν θα δυνάμεθα να αποκωδικοποιήσουμε το μυστήριο ζωή ώστε να βρούμε εκείνα τα μέσα, τα οποία θα την ζωοποιήσουν και θα την κάνουν ζωή αιώνια, ζωή Χριστού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχοι  16 – 17

16. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν είναι δούλος ανώτερος του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος ανώτερος του πέμψαντος αυτόν.

17. Εάν εξεύρητε ταύτα, μακάριοι είσθε εάν κάμνητε αυτά».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Υπάρχει μία σειρά την οποίαν θα πρέπει να την σεβόμεθα ώστε μέσω αυτής να ευλογηθούμε. ’λλο είναι να σε επιλέγει ο ίδιος ο Θεός να σταθείς στο ’γιο βήμα του, ώστε να υπηρετήσεις Θεό και άνθρωπο και άλλο ο Θεός να σε επιλέγει μέσω απεσταλμένου. Στην πρώτη περίπτωση πάει να πει ότι έχεις δοκιμαστεί, έχεις νουθετηθεί, έχεις αποδειχτεί σκεύος εκλογής. Στην δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να υπακούς τον απεσταλμένο του Θεού ώστε να δοκιμαστείς, να εξελιχθείς πνευματικά, να αναγεννηθείς και κατόπιν να έρθει η μέρα όπου θα σταθείς στο βήμα του Χριστού, όπου εκεί θα συνδιαλέγεσαι μαζί με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο και θα συνεργάζεσαι πλέον με τον ίδιο τον Θεό και με τον απεσταλμένο του Θεού με σκοπό την αναγέννηση και την εξέλιξη κατά Θεό του ανθρώπου σε παγκόσμια κλίμακα και συγκεκριμένα στα πλαίσια της ανυπόκριτης αγάπης. Μέχρι τότε δεν υπάρχει δούλος ανώτερος του πέμψαντος αυτού και δεν χρειάζεται να προτρέχουμε. Τόσα χρόνια εργάστηκα στην υπακοή του Θεού, στην υπακοή των ανθρώπων και κατόπιν επιλέχτηκα να φέρω αποστολή αγάπης εις πέρας. Φανερώνοντας εις εμέ ο Θεός και τα μυστήρια της βασιλείας εκείνα τα οποία μπορούν να ενεργήσουν έτσι ώστε να επιτελείς θεάρεστο έργο ενώπιον Θεού και ανθρώπου, γεμάτος ο εσωτερικός σου κόσμος με τα αιώνια ρήματα και νάματα του Αγίου Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  18

18. «Δεν λέγω τούτο περί πάντων υμών· εγώ εξεύρω ποίους εξέλεξα· αλλά διά να πληρωθή η γραφή, Ο τρώγων μετ' εμού τον άρτον εσήκωσεν επ' εμέ την πτέρναν αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δυστυχώς όλα μπορούν να συμβούν και ο λόγος διότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό χαρακτήρα και ο διάβολος ενεργεί στον κάθε άνθρωπο διαφορετικά από παιδικής ηλικίας. Πάντως εμείς να είμεθα έτοιμοι για τα πάντα χωρίς βέβαια να προκαταβάλουμε αρνητικά λόγω της επιπολαιότητας από την οποίαν διακατέχεται στην αρχή ο κάθε αδερφός. Ο χρόνος θα αποδείξει το ποιων του κάθε ανθρώπου. Πάντως όλα να τα περιμένουμε ώστε να μην σκανδαλιστούμε. ’λλωστε ανωτερότητα πνεύματος έχει αυτός που δεν εκπλήσσεται με ότι συμβαίνει γύρω του και δεν προβαίνει σε ακρότητες, διότι τα αποδέχεται όλα σαν θέλημα Θεού. Να γίνουμε όπως ο Κύριος που πάντα έλεγε γενηθήτω το θέλημά σου Πατέρα και είχε απόλυτη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  20

20. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις δέχεται όντινα πέμψω, εμέ δέχεται, και όστις δέχεται, εμέ δέχεται τον πέμψαντά με».

     

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όπως ο Πατέρας έστειλε τον Υιό και όσοι τον δέχτηκαν αναγεννήθηκαν και επιτέλεσαν μέσα στην δημιουργία θεάρεστο έργο, έτσι και ο Υιός δύναται να πέμψει όποιον επιλέξει ότι είναι σκεύος εκλογής ώστε να εργαστεί και να εκπληρωθεί το έργο και το σχέδιο του Θεού. Και το Πνεύμα το ’γιο δύναται να πέμψει άνθρωπο απεσταλμένο ώστε να εργαστεί για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Ο λόγος που ο Θεός επιλέγει απεσταλμένο είναι διότι θέλει και τον άνθρωπο συνεργάτη. Καθώς κληρονόμο, συγκληρονόμο και συμμέτοχο της δόξης του Θεού. ’ρα όποιον ο Θεός πέμψει πρέπει να γίνει αποδεκτός. Εάν δεν γίνει τότε τον Θεό δεν αποδέχεται και τον Θεό δεν θέλει. Το άψογο παράδειγμά του και ο γεμάτος σοφία Θεού λόγος του είναι αυτό που κάνουν άνθρωπο απεσταλμένο Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  23

23. «Εκάθητο δε κεκλιμένος εις τον κόλπον του Ιησού εις των μαθητών αυτού, τον οποίον ηγάπα ο Ιησούς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο θείος έρωτας είναι καθαρώς ενέργεια του υψίστου, ουδέ του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος αλλά του ελεούντος Θεού. Όλοι οι οπαδοί του Χριστού θα ήθελαν να αγαπούν τον Χριστό σαν και τον Ιωάννη και περισσότερο. Όμως ένας αγάπησε τον Χριστό όσον ουδείς άλλος, ο Ιωάννης και ανταγαπήθη σαν φυσικό φαινόμενο. Που έγκειται λοιπόν το μυστικό της αμοιβαίας αγάπης; Ασφαλώς εις την ταυτότητα του χαρακτήρος. Όταν ο Λόγος του Θεού λέγει ο Χριστός είναι η ειρήνη του κόσμου, την βλέπει κανείς ολοκληρωμένη εις το πρόσωπον του Ιωάννου, σαν τον Κύριο. Και τούτο θεία βούληση προς ύψιστο παράδειγμα η αγάπη και η ειρήνη του Ιωάννου. Όλοι αγαπούσαν τον Κύριο, ο Κύριος όμως αγαπούσε τον Ιωάννη. Ο λόγος, διότι είχε την απόλυτη υπακοή και την απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. ’λλος λόγος ήτο διότι βρίσκονταν δίπλα του κάτω από όλες τις συνθήκες θετικές ή αρνητικές, πράγμα δύσκολο σήμερα να εννοήσει ο άνθρωπος διότι η φύση του μετά την πτώση είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να έχει ανυπακοή και ανεμπιστοσύνη στον Θεό. Ο λόγος διότι η ύλη είναι πρωταρχικό στοιχείο στη ζωή του και έτσι είναι δεμένος με αυτή ενώ την φωνή του πνεύματος και ειδικότερα το πνεύμα του Θεού δεν δύναται εύκολα να τα εννοήσει και να τα υπακούσει. Όταν όμως ο άνθρωπος δει τις ευεργετικές του αξίες δένεται με τον Θεό εις όλη του τη ζωή και ακολουθεί το πνεύμα αυτού, το οποίο το αναπτύσσει η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  27

27. «Και μετά το ψωμίον τότε εισήλθεν εις εκείνον ο Σατανάς. Λέγει λοιπόν προς αυτόν ο Ιησούς· ό,τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εάν είχε ευθύνη ο Κύριος δεν θα τον αποκαλούσε η Αποκάλυψις αρνίον εσφαγμένον. Σαν το αρνάκι το άκακο δια της προδοσίας ο Ιούδας τον οδήγησε εις την σφαγήν. Οποιονδήποτε από τους μαθητάς του μπορούσε να προκαλέσει ο Κύριος δια του ψωμίου, τότε όμως θα είχε ευθύνη. Το πιστό και ’γιο τέκνο του Θεού να γίνει προδότης; Φύσει αδύνατον ο Θεός να αφήσει τα παιδιά του να τα φάει η απώλεια. Έπρεπε τέκνον του σατανά και καταφύσιν ειδικευμένον να γίνει ο προδότης, ώστε να παρουσιάσει τον χωρισμόν του αγαθού από του πονηρού. Γνωρίζουμε ότι δεν έχει δικαίωμα ο άνθρωπος να αφαιρέσει τη ζωή του άλλου. Τιμωρείται και από τον νόμον του Θεού και από τον νόμον των ανθρώπων. Αλλά και την δική του ζωή δεν έχει δικαίωμα να αφαιρέσει, τιμωρείται από τον Θεό. Επομένως, εφόσον ο Χριστός έπρεπε να θυσιαστεί για την σωτηρία του κόσμου, εάν παραδιδόταν μόνος του εις την σφαγήν θα έπραττε αμάρτημα το οποίον θα του αφαιρούσε την εξουσίαν της αναμαρτησίας. Έπρεπε να πέσει κλήρος σε κάποιον αμαρτωλό να γίνει ο προδότης. Το προφήτεψε ο Δαβίδ, κατάστησον επ’ αυτόν αμαρτωλόν και διάβολος στήτω εκ δεξιών αυτού…………γεννηθήτωσαν αι ημέραι αυτού ολίγαι και την επισκοπήν αυτού λάβει έτερος. Ο διάβολος ήταν πάντα εκ δεξιών του, τότε μπήκε μέσα του.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  28

28. «Τούτο όμως ουδείς των καθημένων ενόησε προς τι είπε προς αυτόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μας διδάσκει ότι όποιος και αν είναι ο συνάνθρωπος που ο Θεός μας στέλνει δίπλα μας και όποιος και αν είναι ο χαρακτήρας του, εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να τον προσβάλουμε ούτε να τον κατηγορούμε. Ο Κύριος αν και ήταν ο Ιούδας ο προδότης του δεν έλεγε τίποτε, κανένα κατηγορώ γι’ αυτόν και αυτό το βλέπουμε διότι οι μαθητές δεν ήξεραν ποιος θα τον προδώσει. Ο Κύριος προσπαθούσε και ενεργούσε πάντα θετικά προς όλους μήπως και μετανοήσει και ο Ιούδας. ’φηνε ο Κύριος τον καθένα να φέρνει την αποστολή του εις πέρας, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα του και δεν προέτρεχε. Και εμείς αν μέσα μας βασιλεύει ο Θεός θα δούμε ότι η αγάπη θα υπερισχύσει στη ζωή μας πάνω από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, η οποία αγάπη θα εκδηλώνεται και θα στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό. Ίσα ίσα το συναίσθημα που θα εκδηλώνεται από τον αναγεννημένο άνθρωπο θα είναι λύπη για την απώλεια ψυχής και σώματος του συνανθρώπου μας. Ο Θεός λοιπόν να ευχόμαστε να ελεήσει, να φρουρήσει και να σώσει τον κάθε αδερφό που δεν εννοεί το θέλημα του Θεού και τον τρόπο που ενεργεί ο Θεός. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχος  33

33. «Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ' υμών. Θέλετε με ζητήσει και καθώς είπον προς τους Ιουδαίους ότι όπου υπάγω εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε και προς εσάς λέγω τώρα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Κύριος τελείωσε την αποστολή του και ήξερε ότι επέστρεφε κοντά στον Πατέρα του, στα ’για των Αγίων. Ο άνθρωπος δεν τελείωσε την αναγέννησή του και δεν μπορεί να εισέλθει στα ’για των Αγίων. Χρειάζεται χρόνος ώστε να φτάσουμε στον χώρο του Θεού και να ζούμε και να κινούμεθα μετά του Θεού. Τον χρόνο ώστε να είμεθα με τον Θεό τον καθορίζει πρώτον η μετάνοια, δεύτερον η αναγέννηση, τρίτον η αφιέρωση, τέταρτον η διεξαγωγή πνευματικών αγώνων οι οποίοι θα μας χαρίσουν πνευματική οικογένεια. Τελευταία η αδιάλειπτη προσευχή, η οποία θα μας οδηγήσει στην άφθαρτη ζωή. Έπειτα έρχεται η μεταστοιχείωση, ώστε να λάβουμε το σώμα εκείνο που θα μας χαρίζει και θα μας εξασφαλίζει αφθαρσία και αθανασία ώστε να ζούμε πλέον εκεί που είναι ο Χριστός. Τότε θα πάμε να ζούμε μαζί του, όταν καταργηθούν όλα τα φθοροποιά στοιχεία. Ο Πατέρας είπε στον Υιό,Κάθου εκ δεξιών μου εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου, έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος. Μόνο τότε θα δυνάμεθα να ζούμε μετά του Θεού. Γι’ αυτό τους είπε στον 36^Ο στίχο ότι δεν δύναστε τώρα να με ακολουθήσετε, ύστερα όμως θα με ακολουθήσετε, όταν δηλαδή ολοκληρωθεί η αναγέννηση. Αμήν.

Κεφ.  ιγ΄ στίχοι  34 – 35

34. «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους.

35. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δεν υπάρχει Χριστιανισμός, δεν υπάρχει λαός του Θεού, δεν υπάρχει τίποτα αν δεν καταφέρουμε να υιοθετήσουμε στη ζωή μας τις αρχές και τις επιδιώξεις της ζωής που είναι η αγάπη, η οποία θα πρέπει να είναι ανυπόκριτη και να στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Και λέω ότι δεν υπάρχει τίποτα, διότι  σήμερα υπάρχει Χριστιανισμός, υπάρχει εκκλησία, υπάρχει ψαλτικό σύστημα, υπάρχουν χριστιανικές κοινότητες, γίνονται εκατομμύρια κηρύγματα όμως τίποτα δεν φέρνει τον Χριστό στη ζωή μας και ο λόγος διότι δεν εφαρμόζεται η εντολή της αγάπης με τον τρόπο που ο Κύριος την δίδαξε και με τον τρόπο που ο Απόστολος Παύλος δια Πνεύματος Αγίου φανέρωσε: 1. Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.

2. Και εάν έχω προφητείαν και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπη δε μη έχω, είμαι ουδέν.

3. Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω και εάν παραδώσω το  σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

4. Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται,

5. δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν,

6. δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν.

7. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.

8 Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει, τα άλλα όμως είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή είτε γλώσσαι θέλουσι παύσει, είτε γνώσις θέλει  καταργηθή

9. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν

10. όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.

11. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην, ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου

12. διότι τώρα βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.

13. Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.

Αυτά αν τα εννοήσουμε και τα χρησιμοποιήσουμε με άκρα ταπείνωση, τότε θα δούμε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο, το οποίο εύχομαι προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. ’νθρωπε του Θεού να αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Εν ταύταις ταις δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμονται.

Επομένως δεν υπάρχει κανένα όριο για την αγάπη προς τους άλλους, πλην εκείνου που θέτει ο Κύριος ως εαυτόν, σαν τον εαυτό σου. Όταν εφαρμόζεται ο νόμος της αγάπης προς τον Θεόν και προς τον πλησίον ήδη έχει ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού εντός ημών, με τον απόλυτον καθαρισμόν βαδίζοντες εις την οδόν της τελειώσεως, γεγονός δια το οποίον ο κάθε ένας πρέπει να διεξάγει σκληρούς αγώνες για να μπει εις τα πλαίσια του νόμου της ΑΓΑΠΗΣ. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιγ΄ στίχος  36

36. «Λέγει προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, που υπάγεις; Απεκρίθη εις αυτόν ο Ιησούς· Όπου υπάγω, δεν δύνασαι τώρα να με ακολουθήσης, ύστερον όμως θέλεις με ακολουθήσει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο λόγος διότι δεν φτάσαμε ακόμη να ζούμε, να ενεργούμε και να σκεφτόμεθα όπως ο Κύριος. Αν αυτά τα πετύχουμε τότε θα δούμε τον Θεό, ο οποίος θα βασιλεύβει μέσα μας και γύρω μας. Τους τρόπους τους αναφέρω στους παραπάνω στίχους. Αμήν.

Κεφ. ιγ΄ στίχοι  37 – 38

37. «Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Κύριε, διατί δεν δύναμαι να σε ακολουθήσω τώρα; την ψυχήν μου θέλω βάλει υπέρ σου.

38. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Την ψυχήν σου θέλεις βάλει υπέρ εμού; αληθώς, αληθώς σοι λέγω, δεν θέλει φωνάξει ο αλέκτωρ, εωσού με απαρνηθής τρίς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Χωρίς Πνεύμα ’γιο και χωρίς πνευματικές πολυχρόνιες εργασίες, τίποτα δεν ισχύει και όλες οι υποσχέσεις που δίνουμε στον Θεό και στους ανθρώπους ανατρέπονται, ειδικά όταν αντιμετωπίσουμε αντιξοότητες. Ο Πέτρος όταν ήρθε ενώπιον του θανάτου τα ξέχασε όλα. Τα πολλά λόγια λοιπόν είναι φτώχεια, τα πολλά έργα δημιουργούν χαρακτήρα ισχυρό κατά Θεό και αυτά τα έργα φέρνουν άπειρες ευλογίες και δυνάμεις στη ζωή μας, ώστε και ενώπιον θανάτου αν βρεθούμε να μην φοβηθούμε. Ο ψαλμωδός αναφέρει και αν σε σκιά θανάτου αν βρεθώ, ου φοβηθήσομαι ότι Κύριος μετ’ εμού είναι. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΙΔ

Κεφ. ιδ΄ στίχος  1

1. «Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν και εις εμέ πιστεύετε».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Για να μην ταράσσεται η καρδιά μας και για να μην αναστατώνεται η ζωή μας χρειάζεται να υπακούσουμε και να πιστέψουμε κατά πάντα στην ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, την οποία εκφράζει και παρουσιάζει ο Χριστός μέσα στο ’γιο Ευαγγέλιό του, όπου ο Θεός Πατέρας σήμερα δια Πνεύματος Αγίου έφερε στη ζωή μας και το οποίο εύχομαι να μην το περιφρονήσει κανείς. Η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού όταν εισέλθει μέσα μας θα μας εξασφαλίσει εκείνη την σοφία με την οποίαν θα δυνάμεθα με ειρήνη να αντιμετωπίζουμε τα πάντα. Ας δούμε τον Κύριό μας, ο οποίος είχε άπειρη σοφία, άπειρη ειρήνη και άπειρη χαρά στο να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του διαβόλου σαν πνεύμα αλλά και των ανθρώπων που υπηρετούσαν τον διάβολο. Με άκρα ταπείνωση αντιμετώπιζε τα πάντα και με σοφία Θεού συναρπάζουσα έκρινε τις βουλές του Πατέρα του. Ο Πατέρας του τον δίδαξε ώστε τα πάντα να συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσι τον Θεό. Με αυτό το πνεύμα όλα γίνονται εύκολα και η εμπιστοσύνη στον Θεό αυξάνει χίλια τοις εκατό. Ακόμη εδώ ο Κύριος ετοιμάζει τους μαθητές του και για το εκούσιο πάθος του ώστε να μην φοβηθούν. Ο πιστός δεν πρέπει να χάνει το θάρρος του οτιδήποτε και αν αντιμετωπίσει στην παρούσα ζωή του, διότι ο Πατέρας ποικιλοτρόπως μέσα από το αγαθό και το πονηρό δημιουργεί προσωπικότητες οι οποίες φτάνουν τον άνθρωπο στο κατ’ εικόνα και στο καθ’ ομοίωση. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχοι  2 – 3

2. «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον·

3. και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αν κοιτάξουμε μερικούς ανθρώπους οι οποίοι αφιερώνονται στον Θεό, φεύγουν μακριά από τον κόσμο και εκεί βρίσκουν τόπο πνευματικό ώστε να ζουν μετά του Θεού. Μακριά από τον κόσμο και το σύστημα της αμαρτίας του κόσμου, εκεί είναι ο τόπος. Μάλιστα ο κόσμος δεν τους λείπει καθόλου και δύνανται να ζουν εκεί και εκατό και πλέον χρόνια με φτωχά πράγματα. Ο λόγος που δεν τους λείπει τίποτα είναι διότι εκεί βρίσκουν τον Θεό, τον τόπο τον οποίον ετοιμάζει ο Θεός ώστε να αναπτυχθούν μετέπειτα πνευματικά. Εδώ ακόμη στον στίχο αυτό ο Θεός μιλάει για έναν ακόμη πνευματικό αλλά και υλικό τόπο. Ο πνευματικός είναι οι πνευματικοί κύκλοι, τους οποίους δημιουργεί ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου στην Φωνή Θεού. Ακόμη είναι ο τρόπος που φωτίζει ο Θεός τον άνθρωπο ώστε να βρει τον τρόπο να εξέλθει από τον κόσμο και να εισέλθει στην σιωπή της φύσης του Θεού, ώστε να ανακαλύψει την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού μέσα στην σιωπή. Ο υλικός τόπος δεν είναι άλλος από έναν και παραπάνω πλανήτες (άλλο ηλιακό σύστημα), όπου ο Θεός ετοίμασε να ζήσει με τους λελυτρωμένους του, τους οποίους όταν έρθει θα τους σηκώσει εν νεφέλες και θα τους μετακινήσει εις αυτόν τον τόπο τον οποίον σήμερα ο Πατέρας, ο Υιός, το ’γιο Πνεύμα, οι άγγελοι και οι ’γιοι οι ζώντες έχουν ετοιμάσει με πνευματικές και υλικές εγκαταστάσεις ώστε να φιλοξενήσουν αιώνια τους λελυτρωμένους. Ο πλανήτης αυτός ή καλύτερα οι πλανήτες αυτοί είναι δεκαπλάσιοι και πλέον σε όγκο από τον δικό μας με θεάρεστη ουράνια θέα και άπειρες πνευματικές και υλικές δυνατότητες. Η δε γη που ζούμε και τα έργα αυτής θέλουσι κατακαεί. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχοι  4 – 6

4. «Και όπου εγώ υπάγω εξεύρετε και την οδόν εξεύρετε.

5. Λέγει προς αυτόν ο Θωμάς· Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις· και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν;

6. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ  

Στον 6^Ο στίχο αναφέρει την οδό η οποία είναι ο Χριστός και η Αγία διδασκαλία του, την οποίαν οι μαθητές του την εγνώρισαν και την εννόησαν. Οδός σημαίνει ότι πρέπει να μελετούμε, να προσευχόμεθα, να κηρύττουμε, να δημιουργούμε πνευματικούς κύκλους και να δημιουργούμε πνευματικό περιβάλλον θετικό, αναπτυγμένο κατά Θεό ώστε να συνδιαλεγόμεθα με το πνεύμα του Κυρίου. Η αλήθεια είναι να μελετούμε και να εννοούμε τα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου ώστε να εφαρμόζουμε αυτά στη ζωή μας. Αλήθεια είναι, μην κρίνετε ίνα μην κριθήτε, τις είσαι συ όστις κρίνεις αλλότριον οικέτη εις τον ίδιο Κύριο ίστασαι ή πίπτεις συ τι. Αναπολόγητος είσαι ο κρίνων διότι εις ότι κρίνεις τον άλλον σεαυτόν καταδικάζεις. Αλήθεια είναι, αν σε αγγαρεύσει ο αδελφός σου εν μίλιον ύπαγε μετ’ αυτού δύο. Ο Πέτρος ρώτησε, Κύριε πόσες φορές να συγχωρώ τον αδερφό μου, επτά; Ο Κύριος του απάντησε εβδομηκοντάκις επτά. Αλήθεια λοιπόν είναι το έλεος. Αλήθεια είναι, Πάτερ ας παρέλθει το ποτήριον τούτο απ’ εμού αλλά ουχί καθώς θέλω εγώ αλλά καθώς εσύ. ’ν μελετούμε με προσοχή και επιμέλεια θα συλλάβουμε την αλήθεια την οποίαν θα πρέπει να εντάξουμε στη ζωή μας. Το τρίτο σκαλοπάτι είναι να μπούμε στη ζωή την αιώνια, την άφθαρτη. Σε αυτή θα μπούμε διεξάγοντας συνέχεια αγώνες πάνω στο θέλημα του Θεού. Έτσι θα πατήσουμε στο τρίτο σκαλοπάτι που είναι η ζωή η αιώνιος, η άφθαρτη ώστε να ζούμε μετά του Θεού με ένα σώμα γεμάτο ζωή και ενέργεια, η οποία θα θωρακίζει το πνεύμα μας και θα του παρέχει αιώνια κατοικία. Το σώμα ημών είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και ο φθείρων τον ναόν του Θεού τούτον θέλει φθείρει ο Θεός. Χωρίς να έχουμε σώμα θεοφόρο το οποίο να διέπεται από το ’γιο Πνεύμα και τα άφθαρτα στοιχεία τίποτα δεν μπορεί να στηριχτεί στον Θεό, ώστε μετέπειτα ο άνθρωπος να ζει αώνια με τον Θεό. Η ζωή του ανθρώπου και του ζώου είναι προσωρινή, η ζωή του Χριστού είναι αιώνιος και ήλθεν εις τον κόσμο αποκλειστικά και μόνο να την δώσει εις τον άνθρωπο. Η οδός, η αλήθεια και η ζωή είναι τα τρία συστατικά που οδηγούν τον άνθρωπο στο θρόνο του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  9   

9. «Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Θεόν ουδείς πώποτε τεθέαται. Το να βλέπει κανείς τον Πατέρα θα πρέπει να έχει μάτια που να βλέπει ολόκληρο το άπειρο και μάτια πνευματικοπύρινα, διότι ο Θεός είναι πυρ και πνεύμα που δεν τον χωράει το άπειρο. Επομένως, δια του Χριστού βλέπει ο άνθρωπος τον Πατέρα, ο οποίος ως πνεύμα είναι μέσα εις τον Υιόν και ο Υιός μέσα εις τον Πατέρα. Χωριστό πρόσωπο ο Πατέρας, χωριστό πρόσωπο και ο Υιός. Ότι δε κάνει ο Πατέρας και ο Υιός κάνει και λέγει τα ίδια.

Κεφ. ιδ΄ στίχοι  10 - 11

10. «Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα.

11. Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Υιός είναι ο Λόγος του Θεού του ζώντος. Ο Χριστός και το παράδειγμά του που σήμερα διαλάμπει στη ζωή των ανθρώπων δια του Ευαγγελίου είναι η ζώσα φωνή του Πατέρα. Γι’ αυτό τον λόγο ο Κύριος είπε, όστις είδε εμέ είδε τον Πατέρα. Ο Θεός είναι τριαδικός και όποιο πρόσωπο και αν ενεργεί την χρονική περίοδο που ζούμε είναι ένα και το αυτό. Ο Κύριος τελείωσε την αποστολή του και εκάθησε εκ δεξιών του Πατρός, ώστε το ’γιο Πνεύμα να αναλάβει το πηδάλιο της εκκλησίας του Θεού στον κόσμο. Σήμερα η Φωνή Θεού κινείται δια Πνεύματος Αγίου και θα πρέπει να την ακούμε ώστε να μην πέφτουμε στην ίδια παγίδα και ρωτάμε και εμείς όπως οι μαθητές, αδερφέ δείξε μας τον Κύριο, δείξε μας τον Πατέρα. Όποιος λοιπόν ακούει την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού, ακούει, βλέπει και εννοεί τον τρισυπόστατο Θεό. Αν εκτελούμε τα έργα του Θεού, τα οποία συνεπάγονται και ενώνονται με την αγάπη την ανυπόκριτη τότε βασιλεύει ο Θεός στη ζωή μας, βασιλεύει ο Θεός μέσα μας και γύρω μας. Να γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι ένα μικρό παιδί και όπου δει αγάπη εκεί κατεβαίνει και συναντά τον άνθρωπο που την έχει. Αγάπη λοιπόν και ταπείνωση, ώστε να εννοήσουμε τον Θεό Πατέρα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  12

12. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω και εκείνος θέλει κάμει και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η πίστη σήμερα είναι σκιώδης και τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά. Αν η πίστη μας γίνει ζώσα τότε θα διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες και οι αγώνες αυτοί θα κάνουν την ζώσα πίστη που έχουμε ενεργή, ώστε ο λόγος μας να έχει εξουσία και αυτό που θα λέμε να γίνεται. Χρειάζεται όμως να γνωρίζουμε το τι ζητάμε ή το τι θέλουμε. Το σωστό είναι να θέλουμε το καλό το δικό μας, το καλό του συνανθρώπου μας και το θέλημα του Θεού να λάβει χώρα στη ζωή όλων των ενοικούντων επί της γης. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος 15 

15. «Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όλος ο νόμος και οι προφήτες σε έναν νόμο καταλήγουν και αυτός είναι να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας εξ όλης της καρδίας, εξ όλης της ψυχής μας, εξ όλης της διανοίας μας. Τελευταία να αγαπήσουμε τον πλησίον μας ως σεαυτόν. Αυτές είναι οι βασικές και ζωηφόρες εντολές. Αν τις φέρουμε στη ζωή μας τότε αλλάζουμε και γινόμεθα αντί Θεού στη γη. Μόνο έτσι ενωνόμεθα με τον Θεό και μόνο έτσι δείχνουμε πραγματική αγάπη στον Θεό Πατέρα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄στίχοι  16 - 17

16. «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα,

17. το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό ουδέ γνωρίζει αυτό· σεις όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ' υμών και εν υμίν θέλει είσθαι».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο άλλος Παράκλητος είναι το ’γιο Πνεύμα, είναι το πνεύμα της αληθείας το οποίο δύναται να μας οδηγήσει στην αλήθεια, ώστε να αναπτύξουμε αυτή στη ζωή μας. Το οποίο Πνεύμα ’γιο όσοι το έχουν καταλαβαίνουν απόλυτα για ποιο πράγμα ομιλώ και τι εννοώ. Και όσοι βρίσκονται δίπλα στον άνθρωπο του Θεού που διέπεται από το ’γιο Πνεύμα καταλαβαίνουν τα λόγια τα οποία εξέρχονται από αυτό το σκεύος εκλογής ότι είναι γεμάτα σοφία Θεού συναρπάζουσα. Τα οποία λόγια υπακούν και κατόπιν αναπτύσσουν στη ζωή τους όλοι όσοι βρίσκονται δίπλα από τον άνθρωπο του Θεού (σκεύος εκλογής). Το Πνεύμα το ’γιο επισκιάζει τον άνθρωπο που εργάζεται τα δρώμενα του Ευαγγελίου και αναπτύσσει στη ζωή του την ουσιαστική αγάπη ως προς τον Θεό και ως προς τον πλησίον. Μάλιστα μεγαλώνει μέσα του σιγά σιγά ανάλογα με την αποστολή. Τον Κύριο το Πνεύμα το ’γιο τον επισκίασε την ημέρα όπου κατήλθε στον Ιορδάνη ποταμό και εβαπτίσθη υπό του Ιωάννου του βαπτιστού, μάλιστα λόγω της αποστολής του του εδόθη χωρίς μέτρο. Σε εμάς αναπτύσσεται ανάλογα την μετάνοιά μας. Έπρεπε λοιπόν ο Κύριος να τελειώσει το αποστολικό του έργο και να πραγματοποιήσει την θυσία του σταυρού, ώστε κατόπιν το Πνεύμα το ’γιο να κάνει την παρουσία του. Από τότε μέχρι και σήμερα εργάζεται στους ανθρώπους που αποφασίζουν να βάλουν μέσα τους τον Θεό. Το Πνεύμα το ’γιο έκανε πανηγυρικά την εμφάνισή του την ημέρα της Πεντηκοστής. Μάλιστα έδωσε δυνάμεις στους αποστόλους ώστε να ξεχυθούν από το ανώγειο που ήτο κλεισμένοι δια τον φόβο των Ιουδαίων, ώστε να καταφέρουν να ομολογήσουν το έργο του Κυρίου τους και να γίνει κατανοητή η θυσία του από χιλιάδες ανθρώπους. Και σήμερα όταν κάνει την παρουσία του στους ανθρώπους που μετανοούν τους δίνει δύναμη ώστε να εργάζονται τα του Θεού.

Οι καρποί του Αγίου Πνεύματος είναι εννέα: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. Τα χαρίσματα είναι επτά: προφητικό, ιαματικό, γλωσσολαλιά, ερμηνεία γλωσσών, διάκριση πνευμάτων, λόγοι διδαχής και τελευταία δυνάμεις. Τα σημεία είναι πέντε: ο άνθρωπος αυτός που έχει τα σημεία εκβάλλει δαιμόνια και αυτά που φαίνονται αλλά και αυτά που δεν φαίνονται, λαλεί νέες γλώσσες, όφεις θέλει πιάνει, πονηρούς ανθρώπους εννοεί τους οποίους τους αποφεύγει, έτσι δεν δίνει το άγιο τοις κυσίν, εάν θανάσιμον τι πίωσι δεν θα τον βλάψει, όπου επιθέσει τας χείρας του οι ασθενείς θεραπεύονται. Όταν το Πνεύμα το ’γιο επισκιάσει σιγά σιγά έναν άνθρωπο και αναπτυχθούν όλα αυτά μέσα του ώστε να λειτουργούν μέσα του τότε αυτός γίνεται εικόνα του Θεού του αοράτου, γίνεται αντί Θεού στη γη. Σήμερα ένα, δύο ή τρία χαρίσματαυπάρχουν στη ζωή μερικών αδερφών και αυτό φαίνεται διότι δεν πατάνε αλλά πετάνε από χαρά, από σοφία, από αγάπη, από δραστηριότητα πνευματική. Φανταστείτε να εισέλθουν όλα μέσα μας τι θα γίνει. Ας το σκεφτεί ο καθένας καλά και ας ξεκινήσει αγώνα, ώστε να γίνει μέτοχος όλων των καρπών, των χαρισμάτων και των σημείων του Αγίου Πνεύματος.

Αδελφάκια μου, ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας. Καθώς, εν όσο έχουμε καιρό να μαζέψουμε αμάραντο θησαυρό. Αν θέλουμε να έρθει στη ζωή μας ο Θεός χωρίς μέτρο να αφιερωθούμε χωρίς μέτρο και να βρούμε χρόνο ώστε να μελετούμε, να προσευχόμεθα και τελευταία να κηρύττουμε το γνήσιο Ευαγγέλιο του Θεού, όπου είναι το Ευαγγέλιο της βασιλείας και το οποίο η Φωνή του Θεού ανέλαβε να το κηρύττει. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄στίχος  18

18. «Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς· έρχομαι προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ορφανός κατά κόσμο είναι εκείνος που δεν έχει πατέρα ή μητέρα. Κατά Θεό ορφανός είναι αυτός που δεν έχει Πνεύμα ’γιο, που δεν έχει Χριστό, που δεν έχει τον Πατέρα Θεό στη ζωή του. Είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε τους ορφανούς από τους μη ορφανούς. Οι ορφανοί δεν έχουν ειρήνη, δεν έχουν χαρά, δεν έχουν ζωή, η οποία να είναι γεμάτη καρπούς, χαρίσματα και σημεία του Αγίου Πνεύματος. Δεν εργάζονται οι ορφανοί πνευματικά για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Μάλιστα οι ορφανοί αναλώνονται σε εργασίες και συζητήσεις και σχόλια που αναπτύσσουν οι κοινωνίες των ανθρώπων και με αυτά προσπαθούν να γεμίσουν, να βρουν Θεό, να βρουν χαρά, να βρουν τον Πατέρα τους που τον έχασαν. Μάλιστα οι ορφανοί επενδύουν στην ύλη και επιδιώκουν εφήμερες δόξες από τους ανθρώπους και όχι από τον Θεό όμως δυστυχώς δεν έρχεται η ευλογία στη ζωή τους ποτέ. Ο λόγος διότι είναι ορφανοί και διότι ζουν μακριά από το θέλημα του Θεού όπως ο άσωτος υιός και όταν τους μιλήσεις για τον Θεό τον περιφρονούν και αυτόν και εσένα που τους ενημερώνεις για τον Πατέρα τους. Τελευταία, δεν δίνουν βάση σε τίποτα πνευματικό που προέρχεται από τον Θεό. Δυστυχώς αδιαφορούν τόσο πολύ για τις ευαγγελικές αλήθειες οι οποίες εμπεριέχουν τη ζωή, που ένας πνευματικός άνθρωπος απορεί για την πνευματική τύφλωση που τους διακατέχει και την οποίαν τους προκάλεσε ο διάβολος και η αμαρτία στη ζωή τους. Εμένα μου κάνει εντύπωση μεγάλη και πολλές φορές αναρωτιέμαι, πως άνθρωπε ενώ ο Θεός σου έδωσε ζωή, ενώ σου έδωσε σώμα, ενώ σου έδωσε λογική, πως δεν προβληματίζεσαι ώστε να μην αδειάσουν οι μπαταρίες της ζωής δια της φθοράς, του γήρατος ή του έξαφνου θανάτου και μείνεις από ρεύμα, από ζωή; Πως άνθρωπε δεν έχεις κοντά σου τον φορτιστή που είναι ο Θεός και η σοφία του; Πως δεν καταλαβαίνεις ότι τα έργα σου είναι μάταια και θα οδηγηθούν στην ματαιότητα; Εύχομαι οι ορφανοί να ζητήσουν και να βρουν τον αληθινό Πατέρα τους, τον γεννήσαντα οργανισμό ώστε να τρέφονται απ’ αυτόν. Όσοι τώρα δεν είναι ορφανοί αυτοί φαίνονται, έχουν χαρά, αναπτύσσουν καθημερινά την σοφία του Πατέρα τους στη ζωή τους και όταν ομιλούν ομιλούν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Μάλιστα εργάζονται ακατάπαυστα για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Ζουν με λίγα λόγια κοντά στον Θεό και κάνουν το θέλημά του. Δεν είναι με λίγα λόγια ορφανοί. Μάλιστα κάνουν το γνώθι σαυτόν και ανακαλύπτουν τα μυστήρια εκείνα που αναπτύσσουν στη ζωή τους το δέντρο της ζωής. Όσοι δεν είναι ορφανοί εφαρμόζουν το ζητείτε πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη του Θεού και όλα τα άλλα πιστεύουν ότι θα τους προστεθούν. ’ρα, όσοι έχουν καλή προαίρεση δεν θα μείνουν ορφανοί, ο Χριστός θα είναι πάντα Πατέρας τους και θα τους τρέφει με την άπειρη σοφία τους. Ο ψαλμωδός αναφέρει, Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστέρησε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  19

19. «Έτι ολίγον και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει, σεις όμως με βλέπετε, διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο κόσμος λόγω της πτώσης και λόγω της συνειδητής μετέπειτα απομάκρυνσής του από τον Θεό, δεν δύναται να βλέπει Θεό ούτε τότε που ήταν ανάμεσά τους αλλά ούτε και σήμερα. Διότι τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες, οι εγωισμοί και τελευταία η παχυλότητα της ύλης έχουν κλείσει τους πνευματικούς οφθαλμούς των ανθρώπων αυτών που διακατέχονται από όλα αυτά τα δαιμόνια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν τον ζώντα Θεό και ας είναι και δίπλα τους. Με τα μάτια φυσικά τον έβλεπαν, όμως γνωρίζουμε σήμερα ότι τα μάτια δεν βλέπουν απλώς εισάγουν εικόνες, εκείνος που βλέπει είναι ο εγκέφαλος. ’ρα, οι αναγεννημένοι βλέπουν τον Θεό και τότε και τώρα και πάντα και εις τους αιώνες των αιώνων, διότι ο εγκέφαλός τους έχει εικόνες ζωής και σοφίας Θεού μέσα του. Οι μη αναγεννημένοι βλέπουν ύλη, συμφέροντα, φιλοδοξίες, πονηρίες κ.λ.π. Αυτός ο εγκέφαλος δεν είναι ικανός να βλέπει τον Θεό, να τον εννοεί και να επεξεργάζεται την σοφία του. Και κανένας που δεν έχει μέσα του τον Θεό δεν θα τον δει. Την επιλογή και την απομάκρυνσή μας από τον Θεό την φέρνει η ανυπακοή και ο υπέρμετρος εγωισμός. Ο Θεός να μας φυλάει από τον εγωισμό και το πνεύμα του παντογνώστη.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  20

20. «Εν εκείνη τη ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου και σεις εν εμοί και εγώ εν υμίν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δεν μπορούσαν οι μαθητές εκείνη την στιγμή να εννοήσουν τον γεμάτο αποκάλυψη και σοφία Θεού λόγο του Κυρίου που εμπεριέχει την ενότητα. Μετέπειτα όμως το εννόησαν διότι η αγάπη είχε κατακλύσει τον νου τους. Και σήμερα όμως το γνωρίζουν όσοι έχουν καλεστεί από την Φωνή Θεού και διεξάγουν αγώνες πνευματικούς για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων.

Κεφ. ιδ΄στίχος  21

21. «Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με· ο δε αγαπών με θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν και θέλω φανερώσει εμαυτόν εις αυτόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι εντολές του Θεού βαριές δεν είναι και όσοι έχουν καλή προαίρεση μπορούν να τις εντάξουν σήμερα στη ζωή τους. Όσοι τις φυλάξουν και τις σεβαστούν ως σαν κόρη οφθαλμού θα μπουν στη ζωή και δι’ αυτής θα γίνουν ιδρυτές της βασιλείας του Θεού. Ο λόγος διότι θα αγαπηθούν από τον Πατέρα και τον Υιό και από το ’γιο Πνεύμα, κατόπιν θα τους αποκαλυφθούν όλα τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  22

22. «Λέγει προς αυτόν ο Ιούδας, ουχί ο Ισκαριώτης· Κύριε, τι συμβαίνει ότι μέλλεις να φανερώσης σεαυτόν εις ημάς και ουχί εις τον κόσμον;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εις την περίπτωση του εδαφίου τούτου ο Κύριος εννοεί τα εξής: ότι θα φύγει προσωπικά από τον κόσμο και δεν θα τον βλέπει ο κόσμος, διότι το Πνεύμα το ’γιο που τον αντικαθιστά ο κόσμος δεν το ξέρει και δεν το βλέπει. Εσείς όμως οι μαθητές μου που έχετε το Πνεύμα το ’γιο θα με βλέπετε δι’ αυτού, το οποίον θα σας υπενθυμίσει τα περί εμού και θα σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν. Έτσι θα συνεχίσει να διατηρείται η ενότητα μεταξύ Θεού και των λελυτρωμένων του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος 23

23. «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν και προς αυτόν θέλομεν ελθεί και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πρέπει να αγαπήσουμε τον Θεό και το ’γιο Ευαγγέλιό του. Μετέπειτα να διεξάγουμε αγώνες και να περιμένουμε την υπόσχεσή του. Στην αρχή θα μας επισκιάσει ο απεσταλμένος του, μετέπειτα το ’γιο Πνεύμα ώστε να μην είμεθα ορφανοί. Κατόπιν ο Κύριος που είναι αναστημένος, ώστε να μας δείξει τον δρόμο της δικής μας ανάστασης και έτσι να εισέλθουμε από τη ζωή που ζούμε σήμερα η οποία είναι γεμάτη πόνο στη δική του ζωή την άφθαρτη, στην γεμάτη σοφία Θεού συναρπάζουσα. Έπειτα θα μας γνωρίσει τον Πατέρα, ώστε ο τριαδικός Θεός να σκηνώσει μέσα μας, να είμεθα παιδιά του και αυτός να είναι Θεός μας. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄στίχος 24

24. «Ο μη αγαπών με τους λόγους μου δεν φυλάττει· και ο λόγος, τον οποίον ακούετε, δεν είναι ιδικός μου, αλλά του πέμψαντός με Πατρός».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν άγνοια και αυτοί δικαιολογούνται. Όμως αυτοί που έχουν γνώση και αντιτάσσονται στο φρόνημα του Θεού δεν έχουν καμία δικαιολογία. Θα πρέπει να το σκεφτούμε καλά, διότι η ζωή που ζούμε και οι ευκαιρίες που έχουμε ώστε να αναγεννηθούμε δεν είναι πολλές. Ο Λόγος του Θεού δεν είναι φορτίο, δεν είναι δέσμευση, είναι ζωή και αναγέννηση και θα πρέπει να τον εντάξουμε επειγόντως στη ζωή μας ώστε να δούμε πρόσωπο Θεού και να μπορέσουμε δι’ αυτού να γνωρίσουμε το δέντρο της ζωής, το οποίο θα φέρνει εκατονταπλάσια τα αγαθά στη ζωή μας. Αυτός που παρόλες τις θετικές ενέργειες του Θεού αντιτάσσεται στο θέλημά του το μόνο που θα τον επισκιάσει θα είναι ο διάβολος, μη γένοιτο! Πολλοί εννοούν το κάλεσμα αλλά οι βιοτικές μέριμνες και το κάμα του κόσμου δεν τους δίνει περιθώρια να αναπτυχθούν πνευματικά. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι εν όσο έχουμε καιρό να μαζεύουμε αμάραντο θησαυρό γιατί το αύριο οδηγεί στη χώρα του ποτέ. ’λλοι άνθρωποι έχουν υποχρεώσεις πολλές κοσμικές ή διάφορους τίτλους και δυστυχώς και αυτά γίνονται εμπόδιο ώστε να αναβάλλουν να κάνουν το θέλημα του Θεού και δυστυχώς έπειτα όταν τους επισκιάσουν τα προβλήματα  ζητούν βοήθεια αλλά το κακό που τους προξένησε ο διάβολος δεν δύναται να ανατραπεί παρά με πολλή προσευχή και μεγάλη μετάνοια, πράγμα δύσκολο να το εννοήσουν εκείνη την ώρα με φυσική συνέπεια να τα βάζουν με τον Θεό και τους ανθρώπους του Θεού, μη γένοιτο! Να γνωρίζουμε ακόμη ότι ο λόγος που εξήλθε από το αψευδές στόμα του Κυρίου είναι η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού. Ο ίδιος ο Θεός δεν έπρεπε να μιλήσει, έπρεπε να γεννήσει Υιό ώστε να σαρκωθεί μέσα του και να εξαγγείλει δι’ αυτού τα σωτήρια νάματα του Αγίου Ευαγγελίου, τα οποία δύνανται να επιστρέψουν τον άνθρωπο στην χαμένη πατρίδα. Εύχομαι να τα εννοήσουμε όλα αυτά και να ξεκινήσουμε αγώνα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  26

26. «Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το ’γιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το Πνεύμα το ’γιο είναι πνεύμα, είναι σκέψη και συλλαμβάνεται από νοήμων αναγεννημένο άνθρωπο κατά Θεό. Εκείνος τώρα που αναφέρει ο Κύριος εδώ, είναι αυτός που το Πνεύμα το ’γιο θα πάρει μέσα του σάρκα και οστά ώστε να βοηθήσει τον λαό του Θεού με το άψογο παράδειγμά του. Αυτός, (εκείνος) θα επικρατήσει στον κόσμο με την ιδέα της ζωής, την οποία ζωή θα την έχει ώστε να διδάσκει τους μετανοούντες καλοπροαίρετους χριστιανούς στο να μιμούνται οι πάντες τη ζωή του Χριστού ίνα λάβουν τη ζωή την άφθαρτη και αποκεκρυμμένη οι λελυτρωμένοι. ’ρα, να ακούμε εκείνον και το ’γιο Πνεύμα. Αν το εννοήσουμε αυτό θα σωθούμε! Προσοχή, να μην ακούμε τους κόλακες και τις κολακείες των ανθρώπων οι οποίες στηρίζονται στο μάταιο σύστημα του κόσμου. Να γνωρίζουμε ότι τα εντάλματα και οι κολακείες μοιάζουν με κουτάλι που σε ταΐζει ενώ είναι άδειο. Προσοχή λοιπόν.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  27

27. «Ειρήνην αφίνω εις εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς· ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας δίδω εγώ. Ας μη ταράττηται η καρδία σας μηδέ ας δειλιά».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η ειρήνη του κόσμου στηρίζεται στα όπλα, τα οποία στρέφονται εναντίον των ανθρώπων ώστε να μην διεκδικούν κανένα από τα ανθρώπινα και θεία δικαιώματα. Καθώς η ειρήνη του κόσμου στηρίζεται στα χρήματα, τα οποία όταν χαθούν η υποκριτική της ευγένειας και της αναγέννησης που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν σήμερα χάνονται και οι συνέπειες είναι τραγικές για τις κοινωνίες αυτές που δεν διακατέχονται από την ειρήνη του Χριστού. Η ειρήνη του Χριστού είναι νέα εποχή. Η ειρήνη του Χριστού στηρίζεται στην αναγέννηση, η οποία εμπεριέχει το γνώθι σαυτόν και την σοφία του Θεού. Ακόμη η ειρήνη του Χριστού έχει αρχές που στηρίζονται στην αγάπη την ανυπόκριτη, η οποία στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο φίλο ή εχθρό. Επίσης η ειρήνη του Χριστού διέπεται από άκρα ταπείνωση με τα στοιχεία που την διέπουν, την λογική που την διέπει, όπως δεν είμαι τίποτα, δεν ξέρω τίποτα, δεν έκανα τίποτα.

Κεφ. ιδ΄ στίχος  30

30. «Δεν θέλω πλέον λαλήσει πολλά μεθ' υμών· διότι έρχεται ο άρχων του κόσμου τούτου· και δεν έχει ουδέν εν εμοί».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός για να αναγεννήσει τον άνθρωπο χώρισε τον κόσμο με δύο τρόπους. Το ένα μέρος το έκανε πνευματικό και ανήκει στον Θεό και το άλλο το έκανε υλικό και το έδωκε στον διάβολο, ώστε ο Θεός μέσω των δύο τούτων στοιχείων να εξελίξει τον άνθρωπο, να τον αναγεννήσει και να τον οδηγήσει στο κατ’ εικόνα και στο καθ’ ομοίωση. Για τον λόγο αυτό αναφέρει ότι ο άρχων του κόσμου τούτου δεν έχει ουδέν εν εμοί. Εμείς σαν τέκνα Θεού θα πρέπει να αναπτυχθούμε πρώτα πνευματικά, ώστε να μην απορρίψουμε μετέπειτα κανέναν από τους δύο κόσμους διότι και οι δύο του Θεού είναι. Εκείνο που θα πρέπει να κάνουμε λοιπόν είναι να θέσουμε σε πρώτη θέση τον κόσμο του πνεύματος και σε δεύτερη τον κόσμο της ύλης. Εν αντιθέσει που σήμερα λόγω του ότι το υλικό στοιχείο είναι πρωταρχικό στοιχείο στη ζωή μας δεν μπορούμε εύκολα να ανακαλύψουμε τον κόσμο του πνεύματος. Δυστυχώς την αξία του πνεύματος την εννοούμε μετά πολλών χρόνων. Ο κόσμος της ύλης ομοιάζει σαν τον κόλακα ο οποίος σε ταΐζει με άδειο κουτάλι. Ο Κύριος όμως νίκησε τον κόσμο της ύλης γι’ αυτό αναφέρει στον στίχο αυτό ότι ο άρχων του κόσμου τούτου δεν έχει ουδεμία εξουσία επάνω του, διότι τα έργα του πνεύματος υπερίσχυσαν του κόσμου της ύλης στη ζωή του. Εμάς ο άρχων του κόσμου μας έχει επηρεάσει σήμερα τόσο πολύ ώστε να χρειάζεται να διεξάγουμε πνευματικούς αγώνες ώστε κι εμείς να νικήσουμε. Κατόπιν δεν θα έχει εξουσία ο διάβολος πάνω μας. Δεν είναι δύσκολο! Αν αγαπήσουμε τον Θεό θα δούμε ότι οι εντολές του βαριές δεν είναι και θα εννοήσουμε πλήρες αυτό που φανερώνει δια του λόγου του στον στίχο αυτό. Όταν τον χρόνο μας και την ύλη την χρησιμοποιούμε μόνο για την απόκτηση προσωπικών απολαύσεων, τότε ο άρχων του κόσμου τούτου μας έχει εγκλωβίσει. Όταν όμως την ύλη και τον χρόνο μας τα χρησιμοποιούμε για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου, τότε κι εμείς νικήσαμε τον άρχοντα του κόσμου και ο Θεός πλεονάζει στη ζωή μας και στην ψυχή μας.

Είναι πολλοί που νομίζουν ότι αυτό το έργο γίνεται χωρίς θυσία και το μόνο που κάνουν είναι να αναπτύσσουν πολυποίκιλες συζητήσεις οι οποίες δεν ωφελούν. Καλύτερα λοιπόν να αναπτύξουμε έργα αγάπης (θυσίας), ώστε να φέρουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας παρά να κουβεντιάζουμε μέρα νύχτα άσκοπα και επιπόλαια.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΙΕ

Κεφ. ιε΄στίχος 1

   

1. «Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή και ο Πατήρ μου είναι ο γεωργός».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η άμπελος παράγει το κρασί το οποίο δημιουργεί κέφι, χαρά. Συμβολικά το εννοεί εδώ ο Κύριος. Ο Χριστός είναι η χαρά του ανθρώπου και αυτός που θα φυτευτεί εις την άμπελο του Χριστού αναπτύσσοντας τις εντολές του θα γεμίσει με καρπούς, με σημεία, με χαρίσματα. Αυτά τα παράγει η άμπελος, ο Χριστός. Αυτά θα κάνουν τον άνθρωπο δέντρο καρποφόρο, το οποίο θα αποκτήσει αιώνια χαρά. Ο Πατέρας είναι αυτός που δημιουργεί την άμπελο (τον κόσμο). Ο γεωργός αυτός, ο Θεός, ο Πατέρας είναι αυτός ο οποίος γνωρίζει και ενεργεί ανάλογα την χρονική περίοδο που διανύει η άμπελος ώστε να καρποφορήσει τους γεμάτο σοφία καρπούς της. Πρέπει αφού καλεστήκαμε από τον Θεό να παραμείνουμε μέσα στην άμπελο, ώστε η φροντίδα του Θεού να είναι δεδομένη και αιώνια. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος  2

2. «Παν κλήμα εν εμοί μη φέρον καρπόν, εκκόπτει αυτό και παν το φέρον καρπόν, καθαρίζει αυτό, διά να φέρη πλειότερον καρπόν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο αμπελώνας είναι μεγάλος (όλη η δημιουργία κατοικείται από νοήμονα όντα, ανθρώπους) και παντού αναπτύσσονται κλήματα, δέντρα, άνθρωποι. Εάν το έδαφος δεν έχει τα κατάλληλα συστατικά τότε το κλήμα (ΑΝΘΡΩΠΟΣ) δεν δύναται να αναπτυχθεί. Οι λόγοι που δεν αναπτύσσεται το κλήμα αναφέρονται στην παραβολή του σπείροντος. Θα μου πει κάποιος, δεν δύναται ο Θεός να μεταφυτεύσει το δέντρο αυτό ώστε να αποδώσει καρπό; Σίγουρα μπορεί! Όμως αυτό που κάνει τον Θεό να μην δύναται να μεταφυτεύσει το δέντρο ώστε να παράγει καρπούς είναι η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου να μην θέλει να αναπτυχθεί αλλά να αρέσκεται στο μη κατάλληλο έδαφος. Καθώς επίσης είναι οι αδυναμίες του ανθρώπου που αναπτύσσονται μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον του, το οποίο δεν του επιτρέπουν να μεταφυτευθεί. ’λλος λόγος που δεν αναπτύσσεται το κλήμα (άνθρωπος) είναι όταν το έδαφος δεν έχει τα κατάλληλα συστατικά, όπως πνευματικό θετικό ουρανόδρομο περιβάλλον διακατεχόμενο εν Πνεύματι Αγίω. Σήμερα ο Θεός ενεργεί μέσω της Φωνής Θεού δημιουργώντας κύκλους πνευματικούς κατ οίκον ώστε όλοι να βρουν το κατάλληλο έδαφος να αναπτυχθούν. ’λλο εμπόδιο είναι οι μέριμνες του κόσμου. Οι λόγοι που ρίπτεται στο πυρ το κλήμα (ο άνθρωπος) είναι αυτοί που υπάρχουν στην παραβολή του σπείροντος, ας την μελετήσουμε προσεκτικά! Η παραβολή του σπείροντος είναι στο ιγ΄ Κατά Ματθαίον ’γιον Ευαγγέλιον.

Το κλήμα που φέρνει καρπό (άνθρωπος) είναι αυτό το οποίο έχει καλή προαίρεση και μέσα από την εκπαίδευση θέτει βαθιά τις ρίζες του ώστε να αντλήσει όλα τα στοιχεία από το χώμα, τα οποία χρειάζεται ώστε να αναπτυχθεί. Τα δέντρα όταν ζουν σε περιβάλλον που δεν αντιμετωπίζουν αντιξοότητες δεν μπορούν να αναπτύξουν βαθιά τις ρίζες και σε ξαφνική αλλαγή του καιρού με ανέμους και λοιπά τότε πέφτουν. Εκείνο το δέντρο όμως που μεγαλώνει σε δύσκολο μέρος το οποίο βάλλεται από ανέμους ισχυρούς (εκπαιδεύσεις - αντιξοότητες), αυτό το δέντρο κουνιέται συνέχεια δεξιά αριστερά, μετακινείται συνέχεια το πάνω μέρος του. Αυτό αναγκάζει το δέντρο να κουνιέται συνέχεια και η περιοχή όπου υπάρχουν οι ρίζες επηρεάζεται και κουνιούνται και οι ρίζες μέσα στο έδαφος. Έτσι σε αυτό το δέντρο αποκτούν κενά οι ρίζες του μέσα στο χώμα και με αυτό αναγκάζονται να μεγαλώσουν. Έτσι με το συχνό κούνημα δημιουργεί τεράστιες ρίζες ώστε να καλύψει το κενό. Σε περίπτωση ισχυρού ανέμου δεν δύναται να πέσει. Το δέντρο αυτό φανερώνει τον άνθρωπο που από την ώρα που καλείται από τον Θεό αναπτύσσει δραστηριότητα πνευματική και δεν αποφεύγει να παλέψει με τις αντιξοότητες. Μάλιστα καταλαβαίνει ότι πρέπει να ζήσει και ότι η ζωή του εξαρτάται από τον γεωργό και την άμπελο. Αυτό το κλήμα, το δέντρο που παλεύει συμβολίζει τον άνθρωπο που διέπεται από θέληση, από θετική απόφαση, από ειλικρίνεια στο ότι θέλει να αναπτυχθεί κάτω από την εύνοια του Θεού και να καρποφορήσει στο εκατονταπλάσιο. Στην παραβολή του σπορέα φανερώνονται εκείνα τα κλήματα (άνθρωποι) που αναπτύσσονται κατά Θεό και δεν πέφτουν στο πυρ (θάνατος). Εύχομαι όλοι να εννοήσουμε το κάλεσμα του Θεού ώστε κατόπιν με τον σχετικό αγώνα να αναπτυχθούμε πνευματικά μέσα στον αμπελώνα του Κυρίου, ώστε ο γεωργός να μας προσέξει ότι παράγουμε καρπούς. Αυτός ο γεωργός, ο Θεός μετέπειτα θα μας καθαρίσει και θα φέρουμε πλειότερους καρπούς. Ο άνθρωπος αναπτύσσεται και πορεύεται από πίστη σε πίστη. Οι καρποί που κάνουν τον Θεό να μας ευλογήσει είναι η αγάπη και η θυσία καθώς η απόφαση και τελευταία η ειλικρίνεια. Στοιχεία τα οποία εύχομαι να αναπτύξουν όλα τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού και να είναι σίγουρα ότι θα βασιλέψουν εις τους αιώνες των αιώνων μετά του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 3

3. «Τώρα σεις είσθε καθαροί διά τον λόγον τον οποίον ελάλησα προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτοί που δέχονται την Φωνή Θεού και αναπτύσσουν αυτή στη ζωή τους είναι θέμα χρόνου να φτάσουν στον αγιασμό (προφητικά ομιλεί εδώ ο Κύριος και σήμερα εμείς βλέπουμε ότι είχε δίκιο), εκτός από την μερίδα των ανθρώπων που ακολουθούν την πορεία του Ιούδα. Μη γένοιτο να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος μέσα στην Φωνή Θεού. Όσοι τώρα δέχτηκαν την Φωνή Θεού είναι θέμα χρόνου να φτάσουν στον αγιασμό.

Κεφ. ιε΄στίχοι 4 – 6

4. «Μείνατε εν εμοί και εγώ εν υμίν. Καθώς το κλήμα δεν δύναται να φέρη καρπόν αφ' εαυτού, εάν δεν μείνη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ σεις, εάν δεν μείνητε εν εμοί.

5. Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.

6. Εάν τις δεν μείνη εν εμοί, ρίπτεται έξω ως το κλήμα και ξηραίνεται και συνάγουσιν αυτά και ρίπτουσιν εις το πυρ και καίονται».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός είναι ο δημιουργός, είναι ο γεννήσαντας οργανισμός, είναι η μάνα και ο Πατέρας του ανθρώπου. Εάν εμείς τον απορρίψουμε θα ομοιωθούμε του ασώτου με φυσική συνέπεια να τρεφόμεθα με ξυλοκέρατα, τα οποία παράγει ο κόσμος που ζούμε και το σύστημα του κόσμου, το οποίο εκδηλώνει τα στοιχεία αυτά στη ζωή μας. Με εμφανή μετέπειτα εις ημάς τα στοιχεία της φθοράς, όπως κόπωση, φθορά, γήρας, εγωισμός κ.λ.π. να επικρατούν στη ζωή μας. Στοιχεία τα οποία δεν δύνανται να μας χορτάσουν ούτε πνευματικά ούτε υλικά αλλά και γίνονται αιτία να φεύγουμε μακριά από τον Θεό. Αυτά τα στοιχεία επαναλαμβάνω είναι ο εγωισμός, η αμαρτία, οι πονηρίες, οι φιλοδοξίες με αθέμιτους τρόπους που θέλει ο άνθρωπος να φέρει στη ζωή του για να επικρατήσει δι’ αυτών στην κορυφή του εγώ του. Να γνωρίζουμε ότι πριν της πτώσης έρχεται ο εγωισμός. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δαιμόνιο, το οποίο μας κάνει να απομακρυνόμεθα από τον Θεό. Καθώς ο εγωισμός αναπτύσσεται μέσα μας σιγά σιγά με τις κοσμικές εξουσίες. Έχω παρατηρήσει τους ανθρώπους πως όταν είναι φτωχοί στο πνεύμα και στην ύλη είναι ταπεινοί. Όταν όμως δοθούν εις αυτούς κοσμικές εξουσίες ή αναγνωριστούν από τους ανθρώπους ή αποκτήσουν χρήματα ή κάποιο τίτλο, τότε βλέπεις ότι καταλήγουν όλοι στο να εγκαθιδρύουν μέσα τους τον μεγαλύτερο εγωισμό του εγώ, το οποίο επαναλαμβάνουν συνέχεια. Χρειάζεται να προσέχουμε ώστε ότι αποκτήσουμε υλικό ή πνευματικό να το κάνουμε χρήση Χριστού και με ταπείνωση να τα παρουσιάζουμε όλα όσα μας ευλόγησε ο Θεός να αποκτήσουμε και αυτή η ταπείνωση να εκδηλώνεται με το να δίνουμε την δόξα εις αυτόν, διότι αυτός ο Θεός θέλησε να μας ευλογήσει, αυτός ενήργησε για εμάς και ο λόγος όχι γιατί το αξίζουμε αλλά για να είμεθα καλοί διαχειριστές των δωρεών του Θεού μήπως και σωθούμε.

Εάν μείνουμε κοντά στον Θεό τότε το δέντρο της ζωής και της σοφίας του Θεού θα αναπτυχθούν και θα μεγαλουργήσουν μέσα μας αλλά και γύρω μας, ώστε οι άνθρωποι να βρίσκουν τροφή πνευματική κοντά μας καθώς ζωή αιώνια και τελευταία καταφύγιο (πνευματική οικογένεια). Ο τρόπος που μένουμε με τον Θεό είναι να αναπτύσσουμε καθημερινά τρία στοιχεία στη ζωή μας. Το πρώτο μελέτη του Λόγου του Θεού σε καθημερινή βάση, ώστε ο διάβολος να μην βρίσκει πρόσφορο έδαφος να μας ξεγελάσει πνευματικά και να αναπτυχθεί μετέπειτα μέσα μας. Αυτός ο διάβολος όταν δεν μελετάς σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνεις σε οδηγεί στο δικό του σπίτι. Το δεύτερο που πρέπει να αναπτύξουμε μέσα μας ώστε να μένουμε μετά του Θεού είναι να κηρρύτουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας χωρίς να ντρεπόμεθα, όστις με ομολογήσει θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του Πατρός μου φανερώνει ο Κύριος. Αυτό όταν το κάνει κάποιος, να ομολογεί τον Χριστό, όχι μόνο κερδίζει τον Πατέρα αλλά και διαμορφώνει με την πάροδο του χρόνου χαρακτήρα ισχυρό κατά Θεό όπου ουδέποτε νικάται. Το τρίτο, να βρούμε χρόνο να προσευχόμεθα. Αρχίζουμε από μία ώρα προσευχή την ημέρα και σιγά σιγά μπαίνουμε στο αδιάλειπτο ώστε τα λόγια μας και τα έργα μας να είναι μεστά σοφίας και Πνεύματος Αγίου, εκδηλώνοντας ο Θεός εις ημάς χάρις και σοφία Θεού συναρπάζουσα. Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός είναι η ζωή, είναι η χαρά η αιώνιος. Μακριά από τη ζωή, τον Χριστό είναι φυσική συνέπεια να μας επισκιάσει ο θάνατος, όπως μακριά από το φως είναι το σκότος. Εκείνος που δεν μένει με τον Χριστό αποκόπτεται όπως το κλήμα από το αμπέλι και ξεραίνεται, ήτοι παύουν οι χυμοί της ζωής να ρέουν ως ποταμοί ζώντος ύδατος εκ της κοιλίας αυτού. Μη γένοιτο εις ημάς. Αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 7

7. «Εάν μείνητε εν εμοί και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε και θέλει γείνει εις εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στον Θεό μένουμε με το να εφαρμόζουμε τις εντολές του. Δεν μένουμε κοντά στον Θεό με το να λέμε ότι είμεθα Χριστιανοί αλλά με το να εφαρμόζουμε τις εντολές αυτού. Στον Θεό δεν ζητάμε με το να λέμε Κύριε θέλω αυτό ή εκείνο αλλά όταν εμείς κάνουμε το θέλημά του τότε να είμεθα σίγουροι ότι αυτός ο Θεός ξέρει τι χρεία έχουμε και αμέσως μας το δίνει. Κάπου αναφέρει ότι εσείς πονηροί όντες ξέρετε να δίδετε αγαθές δόσεις στα τέκνα σας, εγώ δεν γνωρίζω τι χρεία έχετε εσείς; Αφού λοιπόν γνωρίζει ο Θεός τι χρεία έχουμε να τον εμπιστευθούμε και τότε να είμεθα σίγουροι ότι οι εκπλήξεις του Θεού ως προς εμάς στον υλικό ή πνευματικό τομέα θα τρέχουν η μία πίσω από την άλλη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Όταν είσαι νέος πνευματικά κάθεσαι κάτω για προσευχή και μπορεί να μιλάς και δύο ώρες ώστε να ζητάς εκείνο ή το άλλο. Όσο πιο πολύ μιλάει κάποιος και ζητάει για τον εαυτό του και για τους οικείους του τόσο πιο μακριά απέχει από τον Θεό, από το θέλημα του Θεού. Όσο πιο πολύ εισέρχεσαι πνευματικά στα βάθη του Θεού και εφαρμόζεις τις εντολές του Θεού τότε στην προσευχή σου επικρατεί το Κύριε το έλεός σου να με καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής μου. Αυτό Κύριε να επικρατεί πάντα σε μένα και στους γύρω μου. Τι ζητάμε όλη μέρα; Τόσα δεν έχουμε; Γιατί δεν κοιτάμε και εμείς κάτι να δώσουμε από αυτά που μας έδωσε ο Θεός στον συνάνθρωπο; Αυτός είναι ο σωστός τρόπος ουσίας να ζητάμε όπως να γίνουμε σκεύη εκλογής και να εφαρμόζουμε. Και όταν προσευχόμεθα να προσευχόμεθα για τους αδερφούς και για τις ανάγκες τους. Όταν αγωνίζεσαι να μην πεθάνει ο συνάνθρωπος τότε δεν πεθαίνεις ο ίδιος. Τότε ευλογείσαι από τον Θεό. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 8

8. «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δεν δοξάζεται ο Θεός ούτε με διάφορες δοξασίες, ούτε με το να λέμε ότι εμείς είμεθα Χριστιανοί ορθόδοξοι ενώ οι άλλοι δεν είναι ή όταν χρησιμοποιούμε οποιοδήποτε άλλο δόγμα. Ο Θεός δεν θα σώσει τα δόγματα επειδή ονομάζονται κάπως, θα σώσει όσους εφαρμόζουν τον Λόγο του Θεού. Ο ίδιος τόνισε, ο ποιήσας ταύτα ζήσεται. Ακόμη ο Θεός δοξάζεται με το να χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε ώστε με θυσία στον υλικό και στον πνευματικό τομέα να γίνουμε υπηρέτες όπου χρειάζεται, κατόπιν να αναγεννήσουμε πολλούς ανθρώπους. Ενθυμήστε τον Απόστολο Παύλο που έλεγε, σεις είστε η σφραγίς της αποστολής μου. Όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι πνευματικά είδα ότι το μόνο στοιχείο που φέρνει κοντά τον Θεό είναι η θυσία. Αυτή είναι που φέρνει κοντά τον Θεό και δημιουργεί πνευματικούς αδερφούς και εξαπλώνει το Ευαγγέλιο της βασιλείας. Είναι πολλοί που συνέχεια κηρύττουν όμως δεν γίνονται πιστευτοί και αντί να αλλάξουν οι ίδιοι κατηγορούν τους άλλους ως απίστους, μη εννοώντας ότι οι ίδιοι είναι το πρόβλημα διότι κηρύττουν με λόγια. Όσοι δεν μπορούν να εξαπλώνουν να βοηθούν υλικά ή με την παρουσία τους εκείνους που μπορούν και έχουν την δύναμη να εξαπλώνουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας, ώστε να φτάσουμε γρήγορα την ημέρα του Κυρίου. Η εξάπλωση είναι απαραίτητη και προηγείται του καθαρισμού, διότι αν εγώ καθαριστώ και δεν το μεταδώσω θα μπω στη ζωή δια του θανάτου. Εάν όμως το εξαπλώσουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας τότε θα δημιουργηθεί λαός, ο οποίος θα έχει τα στοιχεία εκείνα που χρειάζεται ο Κύριος ως ερέθισμα να κάμει την δευτέρα του παρουσία και να επικρατήσει στον κόσμο δια των νέων μαθητών. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 9

9. «Καθώς εμέ ηγάπησεν ο Πατήρ και εγώ ηγάπησα εσάς· μείνατε εν τη αγάπη μου».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Πατέρας αγαπάει τον Υιό διότι αυτός ο Υιός έβαλε μέσα από την ελεύθερη βούλησή του την ίδια του τη ζωή και την έβαλε για να γίνει η θυσία αυτή λύτρο αντί πολλών, ώστε διαμέσου του να δοξαστεί ο ουράνιος Πατέρας. Εκδηλώνοντας έτσι ο Πατέρας δια του Κυρίου την μέγιστη αγάπη του για τον άνθρωπο. Έβαλε τη ζωή του ο Κύριος όχι μόνο γι’ αυτούς που τον δέχτηκαν και τον αγάπησαν αλλά και για τους εχθρούς του. Κι εμείς αν θέλουμε να έχουμε την εύνοια, την αγάπη και την προτροπή του ιδίου του Θεού στη ζωή μας, χρειάζεται όχι να βάλουμε τη ζωή μας αλλά την ειλικρινή αγάπη ως προς τον Θεό και τον πλησίον με έργα θυσίας. Αυτό εύχομαι να πράξουν όλα τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 10

10. «Εάν τας εντολάς μου φυλάξητε, θέλετε μείνει εν τη αγάπη μου, καθώς εγώ εφύλαξα τας εντολάς του Πατρός μου και μένω εν τη αγάπη αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Λόγος του Θεού αναφέρει ποιες είναι οι εντολές του Θεού και θα πρέπει να τις μελετήσουμε ώστε να τις ανακαλύψουμε. Όταν το κάνουμε αυτό μετέπειτα να πάρουμε ένα μπλοκ και να τις σημειώσουμε ώστε να τις εννοήσουμε. Κατόπιν όταν καλούμεθα στην καθημερινότητα από εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες να ομιλούμε ή να ενεργούμε δια Πνεύματος Αγίου, να ενεργούμε πνευματικά, μόνο έτσι θα έχουμε πλήρης γνώση του θελήματος του Θεού ίνα δι’ αυτού κινούμεθα σωστά. Όταν τα εννοήσουμε λοιπόν αυτά τα λάθη του χθες που είχαν σαν βάση την παράβαση, την αμαρτία και τον λάθος τρόπο προσέγγισης που είχαμε ως προς τον Θεό τότε θα περιοριστούν. Να μελετούμε ώστε να γνωρίσουμε ποιες είναι οι εντολές του Θεού ως προς εμάς, δεύτερον να εννοήσουμε ποιες είναι οι εντολές του Θεού ως προς τον πλησίον, τρίτον να εννοήσουμε τις υποσχέσεις του Θεού ως προς εμάς και τελευταία να εννοήσουμε ποιες είναι οι εντολές ως προς τους εχθρούς. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε επίγνωση και πνεύμα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχοι 12 – 13

12. «Αύτη είναι η εντολή μου, να αγαπάτε αλλήλους, καθώς σας ηγάπησα.

13. Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όποιος αγαπάει τον Θεό θα πρέπει να αγαπάει και τον αδερφό, διαφορετικά Θεό δεν βλέπει ο άνθρωπος εκείνος που τον επικαλείται κάτω από άλλες συνθήκες όπως σε προσωπικό επίπεδο. Η αγάπη ως προς τον αδερφό εκδηλώνεται δια της θυσίας, δια της χάριτος και δια του ελέους. Δεν χρειάζεται εμείς να βάλουμε τη ζωή μας για κανέναν, την έβαλε ο ίδιος ο Θεός για εμάς. Εκείνο που χρειάζεται είναι να εργαστούμε για την δόξα του Θεού δια της αναγέννησης του συνανθρώπου μας. Αμήν. Ένας θυσιάστηκε για όλον τον κόσμο και κανείς άλλος δεν χρειάζεται να θυσιαστεί. Εκείνος που θυσιάζεται χάριν του θυσιασθέντος για όλους μας Χριστού, εκείνος δεν θα απολέσει την ψυχή του. Αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχοι 14 – 15

14. «Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω.

15. Δεν σας λέγω πλέον δούλους, διότι ο δούλος δεν εξεύρει τι κάμνει ο κύριος αυτού· εσάς δε είπον φίλους, διότι πάντα όσα ήκουσα παρά του Πατρός μου, εφανέρωσα εις εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο φίλος δημιουργείται κάτω από συνθήκες που επιλέγουν οι ίδιοι οι άνθρωποι μέσα από την ελεύθερη βούλησή τους και την ελευθερία τους ώστε να γίνουν φίλοι. Ο Χριστός είναι φίλος της αγάπης, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ταπείνωσης κ.λ.π. Εάν κι εμείς είμεθα φίλοι αυτών των στοιχείων και των αρχών του Πατέρα Θεού, τότε γινόμεθα αυτόβουλα φίλοι του Κυρίου, κληρονόμοι του Θεού, συγκληρονόμοι του Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης του Θεού. Αν λοιπόν αγαπήσουμε το Ευαγγέλιο που εκφράζει τις αρχές και τους νόμους του Θεού Πατέρα αυτόματα γινόμεθα φίλοι του Κυρίου, το οποίο εύχομαι προς όλους γενικώς τους ανθρώπους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 16

16. «Σεις δεν εξελέξατε εμέ, αλλ' εγώ εξέλεξα εσάς και σας διέταξα διά να υπάγητε σεις και να κάμητε καρπόν και ο καρπός σας να μένη, ώστε, ό,τι αν ζητήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, να σας δώση αυτό».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το δικό μου κήρυγμα είναι της φωνής του Θεού και σίγουρα μπορεί να ελκύσει έναν άνθρωπο ώστε να ακολουθήσει τον Θεό. Αν εγώ όμως λείψω από τη ζωή του αγαπημένου αδερφού, είναι λίγο δύσκολο ο άνθρωπος αυτός να συνεχίσει να αγαπά και να εργάζεται για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Όμως εκείνο που θα κάνει τον άνθρωπο να αγαπήσει τον Θεό και να φέρει στη ζωή του τη ζωή του Χριστού είναι να τον ελκύσει και να τον εξελέξει ο ίδιος ο Πατέρας. Εάν λοιπόν Κύριος δεν οικοδομήσει οίκον και η οικοδομή χτίζεται με θυσίες, με αγώνα, με εκπαίδευση, τότε εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομουντες. Καθώς πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστιν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να φέρει καρπό πολύ, ώστε ο καρπός αυτός να μένει εις τον αιώνα τον άπαντα. Αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 17

17 «Ταύτα σας παραγγέλλω, να αγαπάτε αλλήλους».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σήμερα υπάρχει παντού ο χριστιανικός κόσμος όμως ο κόσμος του Θεού δεν υπάρχει ακόμη, διότι οι άνθρωποι έκτισαν ατομικές βασιλείες και δημιούργησαν ατομικό Θεό. Όλοι δυστυχώς καυχώνται και λένε, ο Θεός μου έδωσε αυτό, μου έκανε εκείνο ή το άλλο κ.λ.π. Αν θέλουμε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας και δι’ αυτού να επικρατήσουμε παντού και φυσικά να επικρατήσουμε πάνω στην φθορά και στον θάνατο θα πρέπει να αναπτύξουμε αγάπη μεταξύ μας, αγάπη Χριστού, ανυπόκριτη αγάπη ανάμεσά μας, ώστε δι’ αυτής να μας δει ο κόσμος και να μας ακολουθήσει. Διαφορετικά δεν μπορεί να φανερωθεί ο αληθινός Θεός. Αυτός ζήτησε από τους μαθητές του τα εξής, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπη έχητε εν αλλήλοις.

Κεφ. ιε΄στίχοι 18 – 19

18. «Εάν ο κόσμος σας μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν.

19. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ' εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, διά τούτο σας μισεί ο κόσμος».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το μίσος προέρχεται από την ζήλια, από τη μη αναγέννηση που διακατέχεται ο άνθρωπος αυτός που μισεί, από συμφέροντα και από υπέρμετρο εγωισμό. Εάν μισούμεθα από ανθρώπους που διακατέχονται από τα ανωτέρω να γνωρίζουμε ότι είμεθα το κόκκινο πανί στα μάτια του ταύρου και καλό είναι να εργαζόμεθα με σοφία, ώστε να μην δημιουργούμε σκάνδαλα με την ασοφία μας. Διότι αυτοί που έχουν τα στοιχεία αυτά θα μας κάνουν κακό αργά ή γρήγορα. Ο Κύριος τονίζει, μην δίνετε το άγιο τοις κυσίν. Καθώς να είστε αθόρυβοι όπως οι όφεις και απλοί όπως οι περιστερές. Εάν προκαλούμε σκάνδαλα τα οποία προέρχονται από τον υπέρμετρο εγωισμό τότε θα την πατήσουμε. Εάν όμως δημιουργούμε σκάνδαλα διότι εργαζόμεθα για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου εργαζόμενοι μέσα από άκρα ταπείνωση, τότε θα το πληρώσουν αυτοί που σκανδαλίζονται, μισούν, κρίνουν και κατακρίνουν τον αγαθό αγώνα μας. Μακάριοι είστε όταν σας ονειδίσωσιν οι άνθρωποι και διώξωσιν και είπωσιν παν κακό ρήμα ψευδόμενοι ένεκεν εμού, χαίρετε και αγαλλιάσθε διότι ο μισθός σας θα είναι πολύς εν τοις ουρανοίς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 20

20. «Ενθυμείσθε τον λόγον, τον οποίον εγώ είπον προς εσάς· Δεν είναι δούλος μεγαλήτερος του κυρίου αυτού. Εάν εμέ εδίωξαν και σας θέλουσι διώξει· εάν τον λόγον μου εφύλαξαν και τον υμέτερον θέλουσι φυλάξει».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δεν είναι δυνατόν ο δούλος να γίνει μεγαλύτερος από το αφεντικό του, εκτός εάν παράνομα αρπάξει την εξουσία και τα υπάρχοντα του κυρίου του. Εδώ είναι το θλιβερό για πολλούς από μας τους χριστιανούς. Αρπάξανε κάποιοι πονηροί και γόητες άνθρωποι την εξουσία του Χριστού και μύγα δεν καθίζει στο σπαθί τους, ουδείς να τους ενοχλήσει από την ξάπλα τους γιατί χάθηκε, διότι αφού έχουνε την εξουσία την οποία αρπάξανε παράνομα αμέσως θα βγάλουνε αιρετικό τον άνθρωπο του Θεού που εργάζεται ουσιαστικά για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Και αν δεν επικρατούσε σήμερα η ανεξιθρησκία και η δημοκρατία στον κόσμο, θα τον καίγανε τον άνθρωπο αυτόν και ας είναι και ο εκλεκτότερος του Θεού. Ο δούλος του Θεού πρέπει να είναι δούλος, όπως οι απόστολοι που θυσίασαν τη ζωή τους για την δόξα του Κυρίου τους και για την σωτηρία του κόσμου. Εξάλλου ο Κύριος τόνισε ότι ο μεγαλύτερος μεταξύ σας είναι ο μικρότερος, ο υπηρετών.

Ο διωγμός που θα υποστεί κάποιος άνθρωπος του Θεού και τονίζω ότι θα υποστεί διωγμό, είναι διότι υπάρχει τέτοια άγνοια σήμερα στον κόσμο ώστε είναι αναπόφευκτο να μην γίνει αυτό και ο λόγος διότι έχουν αναπτυχθεί τέτοια στοιχεία αρνητικά σήμερα μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων που την αλήθεια δεν θα την θελήσουν, διότι ζουν στο ψέμα σήμερα οι άνθρωποι και αυτό θεωρούν για αλήθεια. Όμως μέσω του διωγμού ο άνθρωπος του Θεού, ο δούλος του Θεού θα γίνει σκεύος εκλογής, εφόσον βέβαια μείνει ακλόνητος πάνω στις αρχές του Θεού. Αυτός ο διωγμός λοιπόν που θα υποστεί και με την δύναμη του Θεού θα τον ξεπεράσει, θα είναι και σφραγίδα ως προς τον Θεό ότι είναι τέκνο του Θεού αληθινό. Ο λόγος διότι ο διωγμός αυτός θα γίνει αιτία να τον ενώσει ουσιαστικά με τον Θεό και να δημιουργήσει ισχυρή κατά Θεό προσωπικότητα. Τελευταία φανερώνει ο διωγμός αυτός την αγάπη ως προς τον Θεό που έχουμε, διότι τίποτε δεν γίνεται αιτία να μας χωρίσει από τις αγάπης του Χριστού. Ο Απ. Παύλος φανερώνει, τι θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του Χριστού; Πείνα, γυμνότης, θλίψη, διωγμός, θάνατος; Τίποτα! Εις το όνομα του Θεού δυνάμεθα για τις αρχές του Ευαγγελίου να πεθαίνουμε και να ζούμε κάθε στιγμή. Μην φοβηθούμε λοιπόν τα κατηγορώ, μην ντραπούμε για την θέληση που έχουμε στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Όλα αυτά θα μας βγάλουν στον ουρανό και αυτά θα μας κάνουν φίλους του Κυρίου, του Θεού.

Είναι πολλοί που έρχονται στον Θεό για να ευημερούν οι ίδιοι και να κτίζουν ατομικές βασιλείες. Ας γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν μας ευλογεί για ατομικό όφελος, διότι βασιλεύει σήμερα ουσιαστικά στις κοινωνίες των ανθρώπων ο διάβολος και για να βασιλέψει ο Χριστός θα χρειαστεί αγώνα από όλους εμάς. Γι’ αυτό μας ευλογεί, ώστε να έχουμε όρεξη για θυσία υλική ή πνευματική. Χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται πίστη! Δεν μπορώ εγώ να αναπαύομαι και να λέω ότι ο Θεός με αγαπά και μέρα νύχτα να καυχώμαι και γύρω μου να γίνεται χαμός. Θα πρέπει να βρούμε δύναμη την οποίαν θα αντλήσουμε από την αγάπη του Χριστού ως προς εμάς και να κάνουμε αγώνα ώστε αυτά τα καλά, αυτή την σχέση που ο Θεός ανέπτυξε με εμάς και εμείς με τον Θεό να φροντίσουμε να την μεταλαμπαδεύσουμε και στους άλλους συνανθρώπους μας που την έχουν μεγάλη ανάγκη. Εξάλλου και σε εμάς το Ευαγγέλιο του Χριστού και η ευλογία του Θεού δεν ήρθε ουρανοκατέβατη αλλά κάποιοι άνθρωποι που πήραν αποστολή και απόφαση την έφεραν στη ζωή μας και εμείς την δεχτήκαμε, διότι είδαμε την μεγάλη αξία του Θεού στη ζωή μας. ’ρα, θα πρέπει να τους μιμούμεθα και να τους συμβουλευόμεθα ώστε να εργαζόμεθα σωστά, πάντα κατά Θεό. Ο Θεός δεν τάζει σε όποιον έρχεται κοντά του πανωπροίκι αλλά τον καλεί να κάνει αγώνα θυσίας. Σίγουρα όταν κάποιος το αποφασίσει να είναι σίγουρος ότι όλα μετέπειτα θα ευλογηθούν και θα μεταστραφούν σε ευλογία. Είναι κάποια πράγματα που δομούν και οικοδομούν ουσιαστικά τη ζωή μας όταν υποστούμε κατηγορώ. Πιστέψτε με! Μόνο τότε μπορούμε δια των έργων μας να αποδείξουμε την μέγιστη αγάπη μας ως προς τον Πατέρα Θεό και ως προς τον άνθρωπο εκείνον που έχει ανάγκη τον Θεό. Διότι μπορεί οι κοινωνίες που ζούμε να βρίσκονται σε πτώση, όμως είναι και κάποιοι που έχουν ανάγκη τον Θεό στη ζωή τους και την παρουσία των ανθρώπων του Θεού. Εύχομαι να εννοήσουμε οι πάντες όσα λέω και να λάβουμε δύναμη εξ ύψους, ώστε να φέρουμε εις πέρας την μεγάλη αποστολή την οποίαν λάβαμε άνωθεν. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 21

21. «Αλλά ταύτα πάντα θέλουσι κάμει εις εσάς διά το όνομά μου, διότι δεν εξεύρουσι τον πέμψαντά με».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτή την άγνοια θα πρέπει να την καλύψουμε με το να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού παντού. Αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχοι 22 – 25

22. «Εάν δεν ήλθον και ελάλησα προς αυτούς, αμαρτίαν δεν ήθελον έχει· τώρα όμως δεν έχουσι πρόφασιν περί της αμαρτίας αυτών.

23. Ο μισών εμέ και τον Πατέρα μου μισεί.

24. Εάν δεν έκαμον μεταξύ αυτών τα έργα, τα οποία ουδείς άλλος έκαμεν, αμαρτίαν δεν ήθελον έχει· αλλά τώρα και είδον και εμίσησαν και εμέ και τον Πατέρα μου.

25. Αλλά τούτο έγεινε διά να πληρωθή ο λόγος, ο γεγραμμένος εν τω νόμω αυτών, Ότι εμίσησάν με δωρεάν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν είχε έρθει ο Κύριος πράγματι διώχτηκε, μισήθηκε, περιφρονήθηκε και θανατώθηκε. Σήμερα δεν διώκεται ο Χριστός ίσα ίσα έχει γίνει αποδεκτός, όμως ο χριστιανικός κόσμος έπεσε σε μία παγίδα. Αυτή είναι η εξής, σήμερα ονομάζονται οι άνθρωποι χριστιανοί, χτίζουν ναούς, κηρύττουν το Ευαγγέλιο και πολλές θρησκευτικές εκδηλώσεις δημιουργούν στο όνομα του Χριστού όμως ουδείς θέλει να εφαρμόσει το θέλημα του Θεού στη ζωή του και όσα καυχούμενος λέει ότι πιστεύει. Που είναι η αγάπη μεταξύ των χριστιανών; Πουθενά! Που είναι η ταπείνωση του Χριστού, όπου λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει απειλούμενος ουκ ηπείλει; Αν σήμερα προσβάλλεις κάποιον έστω και άθελά σου θα βρεθείς στα δικαστήρια. Που είναι η θυσία στον υλικό τομέα για την δόξα του Θεού; Λίγο δύσκολο! Που είναι εκείνο που λέει το υστέρημα του ενός στο περίσσευμα του άλλου; Σήμερα είναι αλήθεια, δεν μισούμε τον Κύριο με τα λόγια αλλά δυστυχώς τον μισούμε με την καρδιά μας η οποία απέχει από τον Θεό και ο λόγος διότι με την αδιαφορία μας στα δρώμενα του Ευαγγελίου μισούμε την αλήθεια που φανερώνεται εις αυτό. Ο ίδιος ο Θεός φανέρωσε, ούτος ο λαός με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτού μακράν απέχει απ’ εμού, εις μάτην δε με σέβονται διδάσκοντες διδασκαλίας και εντάλματα ανθρώπων. Μη γένοιτο!

Κεφ. ιε΄στίχος 26

26. «Όταν όμως έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ θέλω πέμψει προς εσάς παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον εκπορεύεται παρά του Πατρός, εκείνος θέλει μαρτυρήσει περί εμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εκείνος που αναφέρει ο Κύριος στον στίχο αυτό είναι ο φωσφόρος. Δια του φωσφόρου (’γιο Πνεύμα), δια του Αγίου Πνεύματος θα διαλάμψει ο τρόπος ώστε να δημιουργηθεί η αναγέννηση στο ανθρώπινο γένος και να επικρατήσει ο Θεός στη ζωή των ανθρώπων δια της ζωής. Πρώτα όμως δια του φωσφόρου θα καταργηθεί η αμαρτία, κατόπιν θα καταργηθεί η φθορά και ο θάνατος, έπειτα θα βρεθεί ο τρόπος να πραγματοποιηθεί η ανάσταση των εν Κυρίω κοιμηθέντων ώστε μετέπειτα να γίνει η δευτέρα παρουσία του Χριστού και να αναλάβει την βασιλεία του και να συμπληρώσει τα ελλείποντα. Εξάλλου, η δουλειά (εκείνου) και η αποστολή αυτού είναι να ιδρύσει την βασιλεία του Θεού μέσα μας και γύρω μας και να φανερώσει τον τρόπο ώστε να πραγματοποιηθεί. Η ιδέα λοιπόν της ζωής και η επικράτηση αυτής θα γίνει δια του αγιασμού στη ζωή του, διότι όλοι πρέπει να αγωνιζόμεθα.

Ο Μωϋσής εργάστηκε με πόνο και κόπο αλλά στο τέλος έφερε την αποστολή του εις πέρας. Ο Κύριος εργάστηκε με πόνο και θλίψη και έφερε την αποστολή του. Έτσι κι εκείνος που αναφέρει ο Κύριος εδώ στον στίχο αυτό, με αγώνα θα φέρει την αποστολή του εις πέρας αλλά και όλοι όσοι ακολουθήσουν τον Παράκλητο και θελήσουν να βάλουν τον Θεό στη ζωή τους με αγώνα θα κερδίσουνε τα πάντα, που τα πάντα είναι ο Θεός στη ζωή τους ώστε να ενεργεί ουσιαστικά. Ο Θεός είναι ένας όμως χωρίστηκε σε τρία πρόσωπα, ο λόγος για να φανερωθεί η ενότητα και δεύτερον για να γίνει κατανοητός ο τρόπος που ενεργεί. Έτσι έγινε τρισυπόστατος. Το πρώτο πρόσωπο είναι ο Πατέρας και έκανε την παρουσία του δια του Μωϋσή. Με σημεία και τέρατα ο Θεός δια μέσου του δημιούργησε λαό, τον Εβραϊκό λαό ο οποίος μέχρι σήμερα πιστεύει στον έναν Θεό διότι αυτό διδάχτηκε, τον έναν Θεό, μη γνωρίζοντας τον τρόπο που ενεργεί ο Θεός δια του Υιού στην συνέχεια και δια του Αγίου Πνεύματος. Όμως ο χρόνος θα καλύψει την ημιμάθεια του λαού αυτού. Ο Απ. Παύλος τόνισε ότι όταν πληρωθούν τα έθνη τότε και οι Εβραίοι θα αναγνωρίσουν τον Υιό και το Πνεύμα το ’γιο. Έπρεπε δηλαδή να μην δεχθούν το δεύτερο και το τρίτο πρόσωπο ώστε ο Θεός μετέπειτα δια του Απ. Παύλου να εξαπλώσει τον νόμο του Θεού στα έθνη και να γίνει αποδεκτός ο Λόγος του Θεού, ο Θεός. Μέχρι να πληρωθούν τα έθνη ο λαός αυτός, ο Εβραϊκός λαός θα πιστεύει μόνο στον Πατέρα. ’λλωστε οι δέκα εντολές όταν εφαρμοστούν και αυτές Θεό φανερώνουν. Εξάλλου ο Κύριος δεν ήρθε να καταλύσει τον νόμο που δόθηκε υπό του Θεού στον Μωϋσή και κατόπιν στον Εβραϊκό λαό αλλά να τον πληρώσει, να τον εφαρμόσει και αυτό και έκανε. Εξάλλου όποιος πιστεύει έστω και στο ένα πρόσωπο αυτόματα και χωρίς να το γνωρίζει ή ας μην το καταλαβαίνει πως γίνεται πιστεύει και στα άλλα δύο.

Ο Πατέρας λοιπόν εμφανίστηκε και ενήργησε δια του Μωϋσέως. Το δεύτερο πρόσωπο γεννήθηκε δια Πνεύματος Αγίου μέσα στην αγνή κοιλία της παρθένου Μαρίας. Ο Θεός εγέννησε Υιό σαρκωθέντα άνθρωπο και το όνομά του είναι Εμμανουήλ ή Σωτήρας ή Χριστός ή Μεσσίας ή Κύριος. Το ότι ο Θεός σαρκώνεται σε άνθρωπο, αυτό γίνεται ώστε να βλέπουν οι άνθρωποι και να παίρνουν θάρρος και έτσι να τον μιμούνται τον Θεό και τα έργα του. Τι να μιμούνται; Πρώτον ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να κάνει θαύματα μεγάλα και να εκδηλώνει ανυπόκριτη αγάπη η οποία να στρέφεται προς πάντα φίλο και εχθρό. Όλοι μπορούν να τα καταφέρουν ώστε να πάρουν το δικό του φως που είναι φως οικών απρόσιτον. Ο Κύριος τόνισε πως ότι εγώ μπορώ και κάνω και εσύ μπορείς άνθρωπε. Έτσι ο Κύριος ερχόμενος στον κόσμο έφερε όλη την αλήθεια και όλη την αποκεκρυμμένη σοφία του Πατρός. Ο Λόγος του Θεού, η φωνή του Θεού είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Ο Πατέρας συμβολίζει την σιωπή, ο Υιός συμβολίζει τον Λόγο. Το τρίτο πρόσωπο πιστεύω ότι είναι εκείνος που αναφέρει ο Κύριος στον στίχο αυτό. Αυτός που θα επενδυθεί το τρίτο πρόσωπο και θα ομιλεί δια Πνεύματος Αγίου, θα ομιλεί την φωνή του Θεού καθαρά και θα είναι ο ………. Αυτός τα έσχατα χρόνια τα οποία διανύουμε θα φανερώσει στον άνθρωπο τον τρόπο ώστε να ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού στον κόσμο, την οποίαν αυτός ως άνθρωπος και κινούμενος δια Πνεύματος Αγίου θα κτίσει μέσα του με άφθαρτα στοιχεία. Δια της συμβουλής του μετέπειτα θα οδηγηθούν οι λαοί και τα έθνη στην αναγέννηση, στην σωτηρία, ώστε κατόπιν να εξαλειφθεί ο θάνατος και να επικρατήσει η ιδέα της ζωής παντού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ιε΄στίχος 27

27. «Αλλά και σεις μαρτυρείτε, διότι απ' αρχής μετ' εμού είσθε».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτούς λοιπόν καλεί σήμερα η Φωνή Θεού που γνωρίζουν τον Θεό και που είναι μαζί του, τον έχουν μέσα τους. Όταν εμείς αναγεννηθούμε δεν θα φωνάζουμε δεξιά και αριστερά, ούτε θα διαπληκτιζόμεθα με φανατισμό με τους συνανθρώπους μας. Όσοι δεν είναι του Θεού και δεν γνωρίζουν τον Θεό αρχίζουν λεκτικούς διαπληκτισμούς και φανερώνουν φανατισμό. Όταν όμως έχει μέσα του τον Θεό ένας άνθρωπος τότε κινείται με σοφία και δίνει το άγιο όχι στους κύνας αλλά στους υιούς και στις θυγατέρες, οι οποίοι το αποδέχονται με ευκολία διότι η καρδιά τους είναι έτοιμη να δεχτεί τον Θεό. Αυτό το χάρισμα λέγεται διάκριση πνευμάτων και έχει ευεργετικές και αξιόλογες ιδιότητες.

Εύχομαι όλα τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή Θεού να διέπονται από ταπείνωση ώστε να το αποκτήσουν. Το εμπόδιο ώστε να αναπτυχθεί το χάρισμα αυτό είναι η προπέτεια και ο εγωισμός, μη γένοιτο να διακατεχόμεθα από τα δαιμόνια αυτά. Αμήν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ις

Κεφ. ις΄ στίχος 1

1. «Ταύτα ελάλησα προς εσάς διά να μη σκανδαλισθήτε».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο σκανδαλισμός είναι αναπόφευκτος και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον υποστεί ο άνθρωπος και ο λόγος είναι διότι υπάρχει άγνοια του θελήματος του Θεού καθώς επίσης ο καθαρισμός ή ο αγιασμός είναι στοιχεία που δεν διακατέχουν τον άνθρωπο σήμερα. Οι μαθητές όμως του Χριστού είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να ξεπεράσουν τον σκανδαλισμό και να βγουν ανέπαφοι από οποιοδήποτε αρνητικό γεγονός ή οποιονδήποτε σκανδαλισμό, όταν όμως το πνευματικό τους επίπεδο τους το επιτρέπει. Πάντα εμείς θα φωνάζουμε στον Θεό, Κύριε μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν. Ο Κύριος γνώριζε ότι οι μαθητές του δεν ήταν έτοιμοι πνευματικά να τον δουν στο σταυρό και ότι μαζί με αυτόν θα διωχθούν και αυτοί. Ο σκανδαλισμός που υπέστησαν οι μαθητές και που φανερώνει ο στίχος αυτός είναι ότι οι πάντες πλην του Ιωάννη τον εγκατέλειψαν ή τον αρνήθηκαν όταν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι τον συνέλαβαν. Ο Κύριος όμως γνωρίζοντας το πνευματικό τους επίπεδο τους συγχώρεσε και τους αγκάλιασε. Κατόπιν τους ευλόγησε στέλνοντας εις αυτούς τον Παράκλητο, ώστε να τους ενισχύσει και να τους δώσει δύναμη ώστε να φέρουν μετέπειτα την μέγιστη αποστολή εις πέρας. Αμήν.

Κεφ. ις΄στίχοι 2 – 3

2. «Θέλουσι σας κάμει αποσυναγώγους· μάλιστα έρχεται ώρα, καθ' ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.

3. Και ταύτα θέλουσι σας κάμει, διότι δεν εγνώρισαν τον Πατέρα ουδέ εμέ».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτό συνέβηκε και η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε. Οι μαθητές του διώχθηκαν, κατηγορήθηκαν και πολλούς τους σκότωσαν. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Όσοι κηρύττουν το Ευαγγέλιο της βασιλείας διώκονται και κατηγορούνται, δεν τους σκοτώνουν όμως και ο λόγος είναι διότι οι άνθρωποι σήμερα έχουν αναγεννηθεί πνευματικά και απέκτησαν ανθρώπινα δικαιώματα καθώς ελευθερία γνώμης και παντού σήμερα υπάρχει η ανεξιθρησκία. Έτσι οι θρησκόληπτοι φανατικοί άνθρωποι δεν μπορούν να εκδηλώσουν την κακία τους ώστε να φτάσουν στο να θανατώσουν σήμερα όσους θέλουν να αναπτύξουν τον Θεό αυτόβουλα. Δικαίωμα που ο λόγος του Θεού το δίνει στον κάθε άνθρωπο και η πολιτεία το δέχεται. Εμείς δεν πρέπει να φοβούμεθα και θα αναφέρω δύο εντολές του Θεού. Η πρώτη είναι, ο ποιήσας και διδάξας ούτος μέγας θέλει ονομαστεί καθώς όποιος με ομολογήσει έμπροσθεν των ανθρώπων θα τον ομολογήσω κι εγώ ενώπιον του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Είναι δεκάδες οι εντολές του Θεού οι οποίες δίνονται σε προσωπικό επίπεδο στον κάθε άνθρωπο. Εμείς οι άνθρωποι ζούμε λίγα χρόνια και πεθαίνουμε. Νομίζω ότι αφού ο θάνατος είναι μπροστά μας καλύτερα είναι να πεθάνεις αν χρειαστεί γιατί εργάζεσαι το αγαθό παρά να φοβηθείς και να ζήσεις δέκα χρόνια παραπάνω και να απολέσεις την ψυχή σου και τη ζωή σου. Ο Κύριος τόνισε, όστις απολέσει τη ζωή του ένεκεν εμού και του Ευαγγελίου αυτός θα την βρει. Καθώς αν όλον τον κόσμο κερδίσεις και την ψυχή σου απολέσεις ποιο το όφελος; Εμείς γι’ αυτούς που μας κατηγορούν δίκαια και άδικα θα πρέπει να μην ανταποδίδουμε αλλά να ενθυμούμεθα τον Κύριο, ο οποίος λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει και απειλούμενος ουκ ηπείλει. Καθώς αγαπάτε τους εχθρούς, ευλογείτε όσους σας καταρώνται, ευεργετείτε όσους σας βλάπτουν ίνα γίνετε υιοί του Πατρός του εν τοις ουρανοίς.

Δεν είναι δυνατόν κάποιος που αγαπάει τον Θεό να κατηγορεί και να θέλει να σκοτώσει οποιονδήποτε συνάνθρωπό του. Μη γένοιτο να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στην Φωνή Θεού.

Κεφ. ις΄στίχοι 5 – 6

5. «Τώρα δε υπάγω προς τον πέμψαντά με και ουδείς εξ υμών με ερωτά· Που υπάγεις;

6. Αλλ' επειδή ελάλησα προς εσάς ταύτα, η λύπη εγέμισε την καρδίαν σας».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Απάντηση στον πέμπτο στίχο: Που είναι ο Πατέρας όπου θα πάει και ο Υιός; Σήμερα και να γνωρίζουμε δεν μπορούμε να το περιγράψουμε διότι είναι ανεκλάλητο. Ο Κύριος πάντως φανέρωσε γι’ αυτόν τον χώρο ότι μάτι ανθρώπου δεν είδε και νους ανθρώπου δεν έχει σκεφτεί τι έχει ετοιμάσει ο Θεός στους αγαπώντας αυτού. Απάντηση στον έκτο στίχο: Πράγματι αυτοί που γνώρισαν τον Θεό και ήρθε στη ζωή τους, όταν αυτός ο Θεός απουσιάζει από τη ζωή τους νιώθουν θλίψη. Για να μην απουσιάζει ο Θεός από τη ζωή μας χρειάζεται να εντρυφούμε μέσα στον Λόγο του Θεού καθ’ εκάστην ημέραν ώρες πολλές. Αυτό θα πρέπει να γίνεται μέχρι ο Λόγος του Θεού να ενεργεί ουσιαστικά μέσα μας και να λάβει σε εμάς σάρκα και οστά. Κατόπιν είναι σίγουρο ότι θα πραγματοποιηθεί στη ζωή μας αυτό το οποίο ομολόγησε ο Ιωάννης ο θεολόγος και είναι το εξής, ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός πλήρης χάριτος και αληθείας. Το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και σε εμάς ώστε να μην υπάρχει θλίψη. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

 Κεφ. ις΄στίχος 7 

7. «Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αυτός είναι εκείνος που στέλνεται από τον Πατέρα και διέπεται από Πνεύμα ’γιο. Η αποστολή του είναι να ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, να ενισχύσει την αληθινή δικαιοσύνη στις καρδιές των ανθρώπων του λαού του Θεου, η οποία δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί ενώ του Θεού προσφέρει. Να σπουδάσει τον άνθρωπο ώστε να έχει σωστή κρίση, η οποία κρίση άρχεται από τον οίκο του Θεού που είναι να γνωρίσει τον εαυτό του και να χωρίσει το αγαθό από το πονηρό ώστε το αγαθό να αναπτυχθεί και το κακό να εξαφανιστεί. Μακάρι να τον γνωρίσουμε οι πάντες αυτόν όταν έρθει και να τον ακολουθήσουμε οι πάντες. Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί και οι βιαστές την αρπάζουν. Να γνωρίζουμε ότι αν δεν γνωρίσουμε αυτόν δεν δύναται ο λαός του Θεού να διαφωτιστεί, να αναπτυχθεί, να εξελιχτεί και να εννοήσει όλα τα αποκεκρυμμένα μυστήρια του Θεού, ώστε δια της ζώσης πίστεως κατόπιν να εκπληρώσει τις επαγγελίες του Θεού σε προσωπικό και σε γενικό επίπεδο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 8

8. «Και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως·».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Αφού εκείνος θα ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως πάει να πει ότι η πνευματική του εμβέλεια θα είναι παγκόσμια. Η σοφία του άπειρη και αφού θα μπορεί να ελέγξει τον κόσμο ολόκληρο πάει να πει ότι θα διέπεται και από παντοδυναμία που τίποτα δεν θα δύναται να του ανακόψει την πορεία του, ώστε να ολοκληρώσει το θέλημα του Πατέρα στους καλοπροαίρετους ανθρώπους και να έρθει το θέλημα του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη.

Κεφ. ις΄στίχος 9

9. «περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ·»

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η αμαρτία έγκειται στο ότι όλοι οι λαοί δέχονται τον Θεό και ομολογούν αυτόν με τα χείλη όμως η καρδιά τους πόρρω απέχει από αυτόν. Εδώ είναι η αμαρτία, ότι οι πάντες δεν θέλουν να εφαρμόσουν τον Λόγο του Θεού.

Κεφ. ις΄στίχος 12 

12. «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο λόγος που δεν μπορούσαν να εννοήσουν τα λόγια του Κυρίου ήτο διότι χρειάζονταν να παρέλθει ο χρόνος, ώστε ο άνθρωπος να διαπαιδαγωγηθεί ανάλογα με την πάροδο του χρόνου και μέσω αυτού να φτάσει στο 2000 μετά Χριστόν ώστε μέσω της διαπαιδαγώγησης να εννοήσει ο άνθρωπος την σοφία του Θεού, η οποία αναπτύσσεται σήμερα ποικιλοτρόπως μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων. Όπως είναι οι επιστήμες, οι τέχνες, τα γράμματα, οι πολιτισμοί κ.λ.π. Το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου πρέπει να φτάσει στο σημείο του Θεού, ώστε ο άνθρωπος να συλλαμβάνει την αξία της αγάπης, της ταπείνωσης, της ειρήνης του Χριστού, της δικαιοσύνης αυτού και τελευταία της ζώσης πίστεως. Τελευταία δια μέσω της επιστήμης να αποδειχθούν και οι δυνατότητες του ανθρώπου που φτάνουν στο σημείο εκείνο να καταργούν την φθορά και τον θάνατο, ώστε η πίστη του θανάτου που υπάρχει σήμερα να ανατραπεί. Γι’ αυτό δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Αμήν.

Κεφ. ις΄στίχοι 13 – 14

13. «Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.

14. Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ  

Ο Πατέρας, ο Υιός και το ’γιο Πνεύμα είναι ένα και το αυτό και η διδασκαλία δεν αλλάζει, γι’ αυτό δεν θα προσθέσει τίποτα (εκείνος) που αναφέρει ο Κύριος εδώ. Δεν θα προσθέσει τίποτα παραπάνω από αυτά που έχουν ειπωθεί από τον Κύριο, τα οποία είναι οι αρχές και οι επιδιώξεις του Θεού Πατέρα για την δημιουργία του. Απλώς (εκείνος) θα υπενθυμίσει αυτά που ο Κύριος φανέρωσε. Μόνο εκείνος δύναται να οδηγήσει τον άνθρωπο σήμερα στην αλήθεια που είναι ο καθαρισμός, ο αγιασμός, η ζωή η αιώνιος. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 15

15. «Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι· διά τούτο είπον ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εκ του Θεού Πατρός λαμβάνουν και τα άλλα δύο πρόσωπα. Ο Πατέρας είναι η αρχή, αυτός εκδηλώνει την παρουσία του διά της σιωπής. Ο Υιός είναι αυτός που διέρχεται στον κόλπο του εγκεφάλου του Πατέρα και φανερώνει τις αποκεκρυμμένες αξίες δια του Λόγου και δια της παρουσίας του στον άνθρωπο. Το ’γιο Πνεύμα παίρνει τον Λόγο, την φωνή του Θεού και την κάνει έργο, δείχνοντας στους ανθρώπους διά του Χριστού που είναι το μόνο μέγα παράδειγμα στην δημιουργία το πως να λάβουν χώρα τα γεγραμμένα στη ζωή των ανθρώπων, ώστε και ο άνθρωπος να φτάσει στο κατ’ εικόνα και στο καθ’ ομοίωση δια του Κυρίου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχοι 16 – 17

             

16. «Ολίγον έτι και δεν με βλέπετε και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα.

17. Τότε τινές εκ των μαθητών αυτού είπον προς αλλήλους· Τι είναι τούτο, το οποίον μας λέγει, Ολίγον και δεν με βλέπετε και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί και Ότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Που υπάρχει ο Πατέρας όπου θα πάει ο Υιός; Θα πρέπει κάποιος να ευαρεστήσει τον Θεό Πατέρα εφαρμόζοντας τις εντολές που φανέρωσε ο Κύριος ώστε να τον γνωρίσει, κατόπιν να γνωρίσει και το που είναι ο Πατέρας. Απ’ ότι αφήνεται να εννοηθεί, ο Πατέρας έχει τρεις κόσμους όπου κάνει την παρουσία του, τον υλικό, τον φυσικό, τον πνευματικό καιτην λογική, την οποίαν αναπτύσσει και στον άνθρωπο ώστε να εννοεί την αξία της ζωής και τον πνευματικό κόσμο αφού είναι πνεύμα, όπου δύναται δι’ αυτού να ζωοποιεί τα πάντα. Το πνεύμα εστί το ζωοποιούν. Μάλιστα για να γίνει κατανοητός από τον άνθρωπο έκτισε και τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, με ύλη, με λογική Θεού όπου δι’ αυτής διαφυλάττει ο άνθρωπος την αξία της ζωής και με Πνεύμα ’γιο όπου δι’ αυτού εξελίσσεται και αναγεννάται ώστε μέσω της πνευματικής σπουδής να εννοήσει την δόξα του Θεού, την οποίαν θα κάνει και κτήμα του αφού την εννοήσει. Όταν κάποιος κάνει το γνώθι σαυτόν θα εννοήσει και θα γνωρίσει τον Θεό μέσα του. Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει που είναι ο Πατέρας χρειάζεται πρώτον να γνωρίσει το ’γιο Πνεύμα, το οποίο θα τον βοηθήσει να γνωρίσει τον εαυτόν του δια του Χριστού. Δεύτερον να γνωρίσει δια Πνεύματος Αγίου τον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος και τρίτον ο Υιός να τον οδηγήσει στον Πατέρα όπου θα συναντήσει και τον τρίτο πνευματικό ουρανό στον οποίον θα πήγαινε ο Υιός, εκεί ζει ο Πατέρας. Ο Απ. Παύλος γνώρισε τον τρίτο ουρανό διότι είδε έναν άνθρωπο να είναι εκεί για τον οποίον ήθελε να καυχηθεί, διότι είδε ανεκλάλητα πράγματα, είδε τον Θεό. Για να δει ο απ. Παύλος τον άνθρωπο αυτόν πάει να πει ότι πήγε εκεί. Το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα του Θεού που ανήκουν στην Φωνή του Θεού αλλά και όλους τους ανθρώπους που αγαπούν τον Χριστό και την αγία διδασκαλία του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχοι 18 – 19

18. «Έλεγον λοιπόν· Τούτο τι είναι, το οποίον λέγει το ολίγον; Δεν εξεύρομεν τι λαλεί.

19. Ενόησε λοιπόν ο Ιησούς ότι ήθελον να ερωτήσωσιν αυτόν και είπε προς αυτούς· Περί τούτου συζητείτε μετ' αλλήλων ότι είπον, Ολίγον και δεν με βλέπετε και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί;».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Δύο πράγματα εννοεί εδώ ο Κύριος. Ο πρώτος λόγος είναι που θα τον χάσουν, ότι δηλαδή θα σταυρωθεί και θα ταφεί και για τρεις και πλέον ημέρες θα τον έχαναν όμως μετέπειτα θα τον έβλεπαν αναστημένο και θα έπαιρναν χαρά και δύναμη ώστε να συνεχίσουν το θεάρεστο αποστολικό έργο του. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μετά την ανάλυψή του στον ουρανό θα έφευγε για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε μέσω της διαπαιδαγώγησης την οποίαν θα έπρεπε να υποστεί η ανθρωπότητα να φτάσει στο πνευματικό επίπεδο εκείνο που θα της επιτρέψει να εννοήσει την αξία του Λόγου του Θεού. Έτσι ώστε μετέπειτα ο ίδιος ο άνθρωπος να εργαστεί πάνω στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου και να προβεί σε θετικές ενέργειες ώστε να φτάσει στο σημείο να ζωοποιήσει τον εσωτερικό του κόσμο. Και να φτάσει επίσης στο σημείο να νικήσει όλους τους εχθρούς με αποκορύφωμα την φθορά, το γήρας, τον θάνατο ώστε κατόπιν ο Θεός, ο Χριστός να βρει πρόσφορο έδαφος και λαό ο οποίος θα διέπεται από τον αγιασμό, τον καθαρισμό και τελευταία τη ζωή την αιώνιο. Πολλοί νομίζουν ότι όταν ξαναέρθει ο Κύριος θα έρθει να κηρύξει. Αυτό είναι λάθος. Ήρθε και δίδαξε μία φορά με τη ζωή του. Τώρα θα περιμένει την ημέρα εκείνη όπου οι άνθρωποι θα εννοήσουν τον Λόγο του Θεού και θα τον υιοθετήσουν. Δεν θα έλθει ούτε σαν Θεός, ούτε σαν δάσκαλος αλλά θα έρθει να συμβασιλεύσει με τους λελυτρωμένους του. Γένοιτο, γένοιτο αμήν. Εύχομαι να νικήσουμε τον έτερο κακό εαυτό μας και να του ομοιάσουμε, ώστε να ανήκουμε στους λελυτρωμένους. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 20

20. «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι σεις θέλετε κλαύσει και θρηνήσει, ο δε κόσμος θέλει χαρή· και σεις θέλετε λυπηθή, η λύπη σας όμως θέλει μεταβληθή εις χαράν».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ήτο απολύτως βέβαιον ότι θα έκλαιγαν και ότι θα θρηνούσαν και ο λόγος διότι η αγάπη θα πέθαινε, η χαρά θα έφευγε, η παντοδύναμη ζωή του Χριστού θα ήτο ανύπαρκτη. Ακόμη όλα όσα έμαθαν και όσα πίστεψαν μέχρι εκείνη την ώρα θα εξαφανίζονταν και ο λόγος διότι δεν είχαν ακόμη οι μαθητές φτάσει σε εκείνο το επίπεδο ώστε να εννοούν την αποστολή του Κυρίου και τον λόγο της θυσίας του και της επικείμενης ανάστασής του. Μετέπειτα όμως λόγω της ανάστασης θα λάμβαναν χαρά, ανεκλάλητη χαρά η οποία θα έμενε στην καρδιά τους και θα μεταλαμπαδευόταν μέχρι σήμερα ώστε κι εμείς να την έχουμε. Φυσικά μέχρι να φτάσουμε στην ανάσταση και να ζωοποιήσουμε το πνεύμα και το σώμα μας θα έχουμε κι εμείς την θλίψη και την χαρά ανά τακτά διαστήματα, με την χαρά να υπερισχύει στη ζωή μας. Ο τρόπος ώστε να αποφύγουμε μεγάλες πτώσεις είναι η συνεχή ενασχόληση στα δρώμενα του Αγίου Ευαγγελίου, ώστε το Πνεύμα το ’γιο να βρει χώρο να επισκιάσει το πνεύμα μας και το σώμα μας. Το οποίο εύχομαι εις πάντας ημάς. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 21

21. «Η γυνή όταν γεννά, λύπην έχει, διότι ήλθεν ώρα αυτής· αφού όμως γεννήση το παιδίον, δεν ενθυμείται πλέον την θλίψιν, διά την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Όταν θελήσεις μέσα στις κοινωνίες αυτές που ζούμε να ζωοποιήσεις τον Χριστό νιώθεις ως εγκυμονούσα, η οποία έχει φόβο και ανασφάλεια διότι δεν γνωρίζει την εμπειρία. Όταν όμως γεννήσει βλέποντας το παιδί της αποκτά χαρά, τέτοια χαρά που όλα εκείνα τα συναισθήματα τα αρνητικά ως διά μαγείας εξαφανίζονται. Έτσι είναι και ο άνθρωπος εκείνος που θα θελήσει να αναπτύξει τον αγιασμό και να φέρει αυτόν στη ζωή του. Αντιμετωπίζει τόσες αντιξοότητες που αν δεν έχει ειλικρινή απόφαση και δεν αγωνίζεται με το πνεύμα ή να νικήσω ή να πεθάνω δυστυχώς δεν θα τα καταφέρει. Τον χλιαρό θα τον εξεμέσω ή ζεστός θέλεις είσαι ή ψυχρός. Αυτός που τολμά ίσως νικήσει, αυτός που δεν τολμά είναι ήδη χαμένος. Όταν όμως έχεις αυτό το πνεύμα ή ταν ή επί τας ή αυτό που έλεγαν οι γυναίκες Σπαρτιάτισσες στα παιδιά τους ή να νικήσεις τον εχθρό ή να μην γυρίσεις τότε να είσαι σίγουρος ότι η θλίψη θα φύγει γρήγορα, διότι το ’γιο Πνεύμα θα σου αναπτύξει τόσα πνευματικά αντισώματα και τόση σοφία που θα έχεις άπειρες δυνάμεις οι οποίες θα σου εξασφαλίζουν άνθρωπε χαρά, ανεκλάλητη χαρά η οποία θα υπάρχει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Το οποίο εύχομαι εις όλα τα τέκνα που ανήκουν στην Φωνή Θεού. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 23

23. Και εν εκείνη τη ημέρα δεν θέλετε ζητήσει παρ' εμού ουδέν. Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, θέλει σας δώσει.

24. Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, διά να ήναι πλήρης η χαρά σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Πρέπει να προσευχόμεθα και να εφαρμόζουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Ο Θεός αμαρτωλό ουκ ακούει. Αν κάποιος είναι δίκαιος τον ακούει. Αν δεν μπορούμε να γίνουμε ’γιοι ας γίνουμε δίκαιοι. Ο λόγος που πρέπει να ζητάμε είναι για να λαμβάνουμε εκείνα που δεν μπορούμε να εννοήσουμε ή να ξεπεράσουμε. Ακόμη πρέπει να ζητάμε για να βλέπουμε ότι όταν κάποιος εφαρμόζει όπως ο Κύριος τότε αυτός ο άνθρωπος αν επικαλεστεί το όνομα του Θεού αμέσως θα λάβει, διότι αυτός εφάρμοσε και έχει την αιώνια συμπαράσταση του Πατέρα. Και πολλοί άνθρωποι οι οποίοι μετανόησαν και αγίασαν έχουν την εύνοια του Θεού και είναι σίγουρο ότι αν εμείς ζητήσουμε να πρεσβεύσουνε για εμάς επικαλούμενοι το όνομα του Θεού αμέσως οι περισσότεροι άνθρωποι θα λάβουμε χάρη και έχουμε πολλές μαρτυρίες. Έτσι ο Θεός τιμά εκείνους που αγωνίστηκαν για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου. Μερικοί άνθρωποι επικαλούνται το όνομα του Κυρίου όμως δεν λαμβάνουν. Δύο περιπτώσεις υπάρχουν: η πρώτη είναι ότι κακώς ζητάνε αυτό που ζητάνε και δεύτερον ότι δεν ήρθε η χρονική στιγμή ώστε να λάβουνε αυτό που ζητάνε. Πρέπει να ζητάμε πάντα ότι είναι υπέρ του Θεού, υπέρ του εαυτού μας και υπέρ των συνανθρώπων μας, αυτό είναι η φωνή του Θεού. Ίσως αυτός που δεν λαμβάνει να χρειάζεται κάτι να βγάλει ή να εντοπίσει τι έχει αυτός ο άνθρωπος και κάνει τον Θεό να μην του το δίνει ή να χρειάζεται να έρθει ο κατάλληλος χρόνος. Ενθυμήσθε τον Πέτρο και τον Ιωάννη που ήτο έξω από τον ναό και βρήκαν κάποιον εκ γενετής παράλυτο ο οποίος τους ζήτησε χρήματα και ο Πέτρος του απάντησε, αργύριο και χρυσίον ουκ έχω όμως στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σήκω και περπάτα. ’ρα, πρέπει να ζητάμε στο όνομα του Κυρίου και να είμεθα σίγουροι ότι θα το λάβουμε, αφού όμως πρώτα εξασφαλίσουμε την ένωσή μας με τον Θεό. Αν λοιπόν κι εμείς έχουμε καλή προαίρεση θα λάβουμε. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.

Κεφ. ις΄στίχος 27

27. «διότι αυτός ο Πατήρ σας αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε εμέ και επιστεύσατε ότι εγώ παρά του Θεού εξήλθον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο μόνος απεσταλμένος είναι ο Κύριος και όποιος αγαπά αυτόν που έστειλε ο Πατέρας αυτόματα αγαπά τον ίδιο τον Πατέρα. Τα τρία πρόσωπα του Θεού δεν χωρίζονται και όποιο από τα τρία και αν επικαλεστείς αυτόματα επικαλείσαι και τα άλλα δύο. Αν ψάξουμε τον κόσμο θα δούμε ότι όλοι οι άνθρωποι επικαλούνται τον Θεό, πολλοί δεν γνωρίζουν τον Χριστό ή το Πνεύμα το ’γιο και όμως όλοι λαμβάνουν. Ο Θεός δεν βλέπει όπως βλέπουν οι φανατικοί άνθρωποι του κάθε δόγματος, οι οποίοι καθορίζουν τον Θεό και καλουπώνουν αυτόν στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Το πνεύμα μας να είναι ελεύθερο και ευρύ, διότι ο Λόγος του Θεού αναφέρει ότι ο Θεός βρέχει για δικαίους και αδίκους.

Κεφ. ις΄στίχος 28

28. «Εξήλθον παρά του Πατρός και ήλθον εις τον κόσμον· πάλιν αφίνω τον κόσμον και υπάγω προς τον Πατέρα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εξήλθε δια της ενανθρωπήσεως ο Κύριος. Εξήλθε από τον χώρον της θεότητας που είναι πανταχού και εισήλθε εις τον κόσμο, εις τον χώρον της δημιουργίας του ανθρώπου για να τον δημιουργήσει τέλειον, σύμφωνα με το αρχικό πρόγραμμα του Θεού, ιδού ο Αδάμ έγεινε ως εις εξ ημών, εις το γινώσκειν καλόν και πονηρόν. Από τον Πατέρα εξέρχεται αυτός που διέπεται από Πνεύμα ’γιο και δια Πνεύματος Αγίου παρουσιάζει τα έργα του Πατέρα εν δυνάμει. Αυτός είναι ο Χριστός ο οποίος έφερε την ολοκληρωμένη αλήθεια, την οποίαν εφάρμοσε και παρουσίασε δια της ζωής του ώστε αυτά που εξαγγέλει αιώνες τώρα ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου μέσω των προφητών να λάβουν χώρα και να εμφανιστούν και στην σάρκα, στο σώμα πρώτα του Χριστού και μετέπειτα όλου του λαού του Θεού. Το ότι υπάγει εις τον Πατέρα ο Χριστός αφήνει να εννοηθεί ότι τελείωσε την ύψιστη αποστολή του και το ανθρωποσωτήριο έργο του. Τώρα θα πρέπει να φύγει και να πάει στον Πατέρα ώστε να καθίσει στα δεξιά του (αγαθό χώρο) μέχρι το Πνεύμα το ’γιο να φωτίσει τον άνθρωπο να νικήσει τους εχθρούς του, έσχατος εχθρός είναι ο έτερος κακός εαυτός του, είναι ο θάνατος. Αφού λοιπόν ο Κύριος κάθισε στα δεξιά του Πατρός, ο Πατέρας τώρα θα στείλει τον Παράκλητο ώστε αυτός να φανερώσει την αποστολή του Υιού και Λόγου του Θεού του ζώντος στους καλοπροαίρετους ανθρώπους οι οποίοι θα τον μιμηθούν και θα φτάσουν στο σημείο εκείνο που θα διέπονται από αγάπη, ταπείνωση και τελευταία άφθαρτη, αθάνατη, αιώνια ζωή. Φεύγει δηλαδή για να συνεχίσει το ανθρωποσωτήριο έργο του ο Θεός δια Πνεύματος Αγίου (Παράκλητος).

Κεφ. ις΄στίχος 32

32. «Ιδού, έρχεται ώρα και ήδη ήλθε, να σκορπισθήτε έκαστος εις τα ίδια και να αφήσητε εμέ μόνον· αλλά δεν είμαι μόνος, διότι ο Πατήρ είναι μετ' εμού».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Θα σκορπίζονταν διότι θα έχαναν τον Κύριό τους και το πνευματικό τους επίπεδο, το οποίο γνώριζε ο Κύριος, δεν τους επέτρεπε ακόμη να έχουν την δύναμη να συνεχίσουν το ανθρωποσωτήριο έργο του και χωρίς αυτόν. Κατόπιν όμως θα τον ακολουθούσαν τον Χριστό διότι θα εγνώριζαν το Πνεύμα το ’γιο το οποίο θα τους γέμιζε πνευματικές δυνάμεις και σοφία Θεού συναρπάζουσα. Όλα αυτά τα 25 χρόνια που αγωνίζομαι να εννοήσω το θέλημα του Θεού το οποίο στην συνέχεια να αναπτύξω στη ζωή μου, γνώρισα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι ξεκίνησαν να κάνουν τον αγώνα του καθαρισμού και της εξάπλωσης και θαύμασα την μετάνοιά τους. Στη ζωή τους όμως κάποιο σκάνδαλο τους έβγαλε έξω από τα δρώμενα του Ευαγγελίου και για τον λόγο ότι δεν είχαν εμπειρίες εκπαίδευσης ή πνευματικές εμπειρίες, το σκάνδαλο αυτό τους γύρισε όχι μόνο στα ίδια αλλά έγιναν χειρότεροι και από ότι ήτο. Χρειάζεται να προσέχουμε και να εντρυφούμε κοντά στον Θεό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Και αν καμιά φορά δεν εννοούμε τι συμβαίνει να μην αφήσουμε την αποστολή μας αλλά να περιμένουμε και να συνεχίζουμε τον αγώνα μας και η απάντηση θα έλθει.

Κεφ.ις΄στίχος 33

33. «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Λόγος του Θεού όταν μελετάται με προσοχή και επιμέλεια φέρνει ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα. Όταν όμως εντρυφούμε και μέσα στον κόσμο, εάν δεν έχουμε ωριμάσει πνευματικά η κατάσταση αυτή της συνδιαλλαγής Θεού και κόσμου στη ζωή μας θα μας δημιουργεί θλίψη, διότι θα ερχόμεθα σε διαπληκτισμό με τον κόσμο και αφού δεν θα έχουμε σοφία Θεού και εξουσία Θεού να ελκύσουμε τον κόσμο ώστε να νικάμε αυτόν δια του Χριστού θα έχουμε θλίψη. Όμως εκείνος ο άνθρωπος που με υπομονή και με ένα σχετικό αγώνα κατάφερε και έκανε βεβαία την κλίση του στον Θεό με επίγνωση Θεού και σοφία Θεού συναρπάζουσα, την οποία αντλεί από το πνεύμα του Θεού δεν έχει θλίψη διότι έχει επίγνωση, γνωρίζει δηλαδή τον Θεό. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει τον κόσμο με τα λόγια του και με τα έργα του και έχει την δύναμη να κάνει αυτόν τον κόσμο να μετανοήσει και να γίνεται ο κόσμος πνευματικά παιδιά του. Έτσι χαίρεται και αυτός για την ωριμότητα την πνευματική όπου διακατέχεται και οι άνθρωποι χαίρονται που τον γνώρισαν, διότι διέπεται από στοιχεία Θεού και εξέρχεται από τα χείλη του σοφία Θεού συναρπάζουσα, την οποίαν και παρουσιάζει και κάνει τους πάντες να καθηλώνονται ώστε οι πάντες να θέλουν να τον μιμηθούν. Ο Κύριος τόνισε, θαρσείτε εγώ ενίκησα τον κόσμο αφήνοντας να εννοηθεί ότι και εμείς μπορούμε να νικήσουμε με τον σχετικό καθαρισμό και αγιασμό τον κόσμο, το οποίο εύχομαι εις όλα τα παιδιά που ανήκουν στην Φωνή του Θεού. Αυτοί που νικούν τον κόσμο είναι αυτοί που έχουν προσωπικότητα Χριστού, πνεύμα ιδεώδες και εξουσία να αναγεννούν τον κόσμο, π.χ. Κύριος, Παύλος κ.λ.π. Αυτοί νίκησαν τον κόσμο διότι έβαλαν την σοφία του Θεού στον κόσμο. Εύχομαι να τους ομοιάσουμε! Γένοιτο, γένοιτο αμήν.