ΧΑΡΑ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ
Υπεραγαπημένα μου αδέλφια εν Κυρίω, ζει Κύριος. Η αγάπη μου και η χαρά μου δεν περιγράφεται διότι ο Θεός άνοιξε μπροστά μας θύραν ανεωγμένην την οποίαν ουδείς δύναται να κλείσει, θύρα ζωής και ο λόγος διότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ζήσουμε όλοι την εν Θεώ αναγέννηση. Να ζήσουμε τη ζωή την οποίαν ο Άγιος Πατέρας μας, ο ουράνιος Πατέρας μας διά μέσω του Υιού του εξασφάλισε σε όλους εμάς. Την αιώνια ζωή να ζήσουμε, την άφθαρτη ζωή που σήμερα δίνεται σε όλους τους λογικούς ανθρώπους που αντιλαμβάνονται το γεμάτο σοφία σχέδιο του Θεού. Το οποίο σχέδιο του Θεού ο άνθρωπος του κόσμου δεν καταλαβαίνει δυστυχώς, δεν γνωρίζει και μάλιστα το αντιλαμβάνεται και ως μωρία, αφού το εωσφορικό μυαλό του δεν του επιτρέπει να καταλάβει ότι είναι το θέλημα του Θεού το πλέον αληθινό. Την οποίαν σοφία του Θεού και την χαρά αυτού σήμερα ζούμε όλοι εμείς, αφού αναπτυσσόμαστε πάνω στη λογική του Θεού, αλλά αναμένεται να ζήσει και όλο το ανθρώπινο γένος μέσω της Φωνής Θεού. Αδέλφια μου, άνοιξε μπροστά μας και φανέρωσε ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος εκτός από την θύρα ζωής και τον τρόπο που μεταβάλλει σε καθημερινή βάση με την σοφία του τη ζωή μας και την οδηγεί ώστε να διέπεται από ανεκλάλητη χαρά. Διότι απεδείχθη ότι η ζωή χωρίς χαρά και ειδικότερα χωρίς την χαρά του Πνεύματος του Αγίου δεν μπορεί να είναι ποιοτική και όμορφη ζωή. Αδέλφια μου, η δόξα του Χριστού μας άρχισε να ζει μέσα μας θέτοντας σε όλους μας νέους τρόπους επικοινωνίας με τον Θεό, με τον συνάνθρωπο, με τον αδελφό, με τον εχθρό, με τη Δημιουργία ολόκληρη με στοιχεία ευγενής άμιλλας, επιδιώκοντας αυτό το οποίο οι αιώνες της άγνοιας, της αμαρτίας ρούφηξαν και εξαφάνισαν από την λογική των ανθρώπων και που δεν είναι άλλο από τη ζωή εκείνη που συστήνει ο Χριστός μας, ο αγαπημένος μας, ο αιώνιος αδελφός μας και Θεός μας και που μόνο διά Πνεύματος Αγίου δύναται να επιτευχθεί στη ζωή μας το ολοκληρωμένο θέλημά του το οποίο συνοπτικά εμφανίζεται με την μεταστοιχείωση του βιολογικού σώματος από φθαρτό σε άφθαρτο, διότι ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Αδέλφια μου το πνεύμα του Θεού μεταβάλλει αυτή τη ζωή που έχουμε σήμερα από κουραστική, απρόβλεπτη, εωσφορική με πολλές διαμάχες και συγκρούσεις στην καθημερινότητα με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας, σε ποιοτική και ποσοτική. Αδέλφια μου, σήμερα θα μιλήσουμε για την χαρά του Αγίου Πνεύματος και τον τρόπο εξασφάλισής στη ζωή μας. Θα μιλήσουμε για τον καρπό του Αγίου Πνεύματος (χαρά), ο οποίος βρίσκεται μετά την αγάπη δεύτερος στη σειρά, θυγατέρα της αγάπης. Την οποίαν χαρά μπορούμε να εξασφαλίσουμε στη ζωή μας μόνο διά Πνεύματος Αγίου. Μέσα στον Λόγο του Θεού θα συναντήσουμε την χαρά του Πνεύματος του Θεού σε πολλές παραγράφους της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης. Σήμερα θα πούμε λίγα λόγια γι’ αυτή τη χαρά. Η χαρά είναι ο καρπός του Θεού, είναι εκείνος ο άγιος καρπός που με την σχετική αναγέννηση αποκλείει τη μιζέρια, το ψέμα, τη φθορά, το θάνατο, στοιχεία τα οποία σήμερα έχουν επικρατήσει στη ζωή μας και ο λόγος που τα αποκλείει είναι διότι μελετώντας τον Λόγο του Θεού σε καθημερινή βάση αναπτύσσουμε την λογική του Θεού και συντονίζουμε το πνεύμα μας με το πνεύμα του Θεού. Έτσι, διά Πνεύματος Αγίου βρίσκουμε τρόπους και επινοούμε συστήματα σωτηρίας, αναγέννησης, μετάνοιας εξασφαλίζοντας την χαρά αυτή στην καθημερινότητά μας.
Σήμερα οι άνθρωποι έχουν εξασφαλίσει μέσα από την άγνοιά τους πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου τον χωρισμό μεταξύ τους (όλοι κρίνουν), τις διαμάχες, τις ασθένειες, την φθορά, το θάνατο. Η χαρά έχει περιοριστεί ενώ η θλίψη και τα προβλήματα ζωγραφίζονται στο πρόσωπο των περισσότερων ανθρώπων καταβάλλοντας τη ζωή τους. Τώρα ήρθε η ώρα όμως να εξασφαλίσουμε όλοι τη ζωή εκείνη την οποία ο Πατέρας - Θεός μεταβάλλει σε ποιοτική και ποσοτική μέσω του πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε. Και ο τρόπος; Απλός. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει το πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε ως τον πλέον επικρατέστερο τρόπο συνύπαρξης όλων των λογικών όντων πάνω στον πλανήτη. Για να πετύχουμε το πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε, θα πρέπει να ξεχάσουμε την δική μας λογική πάση θυσία, η οποία αναπτύσσεται από την λογική του κόσμου και να αφεθούμε εκατό τοις εκατό στα χέρια του Θεού. Να πιστέψουμε δηλαδή στο Ευαγγέλιο του Χριστού και στην λογική του Θεού. Για να ζήσουμε την χαρά του Θεού αιώνια, τη σοφία του Θεού, τη ζωή του Θεού την οποίαν εξασφάλισε σε εμάς ο Πατέρας - Θεός διά της σταυρικής θυσίας του Υιού του και αναπτύσσει διά Πνεύματος Αγίου σήμερα μέσω της Φωνής Θεού απαιτείται, επιβάλλεται, χρειάζεται να γνωρίσουμε τον Χριστό, να τον κάνουμε φίλο, αδελφό μας. Θα μου πει κάποιος, δεν τον ξέρουμε τον Χριστό; Σίγουρα τον ξέρουμε όλοι. Τον ξέρουμε ως Υιό Θεού, ότι ήρθε στον κόσμο πριν από 2000 χρόνια, κήρυξε το Ευαγγέλιο και έκανε θαύματα. Τον ξέρουμε σαν κάποιον που δεν απασχολεί την καθημερινότητά μας. Δεν τον ξέρουμε όμως ως σύμβουλο, ως οδηγό στη ζωή μας, ως αδελφό. Δεν τον ξέρουμε ως αναμορφωτή του κόσμου, ως παράδειγμα προς μίμηση και ο λόγος διότι με τα λόγια τον τιμούμε απέχοντας από την διδασκαλία του αλλά και από τα έργα του τα οποία θα έπρεπε να κοσμούν σήμερα τη ζωή μας, αλλά και γενικότερα τη ζωή όλων των Χριστιανών ανεξαρτήτως δόγματος. Εμείς όμως θέλουμε σαν Φωνή Θεού να τον γνωρίσουμε βαθύτερα, να ζήσει μέσα μας αφού δι’ αυτού του Χριστού μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση εκείνη που χρειάζεται στο να μας επιτρέψει η κακιά συνήθεια που έχουμε σήμερα από τον μεταπτωτικό κόσμο, την οποίαν οικειοποιηθήκαμε και μας οδηγεί σε αδιέξοδο, να φύγουμε από τους συνήθεις ρυθμούς που μέχρι χτες είχαμε υιοθετήσει ως λογική μας και χάσαμε την χαρά μας και να μεταβούμε, να μετακομίσουμε στην λογική του Θεού, να ζήσουμε στους ρυθμούς του Θεού, τους οποίους ρυθμούς όταν τους εμπιστευθούμε θα αυξηθεί η πίστη μας και θα μετατραπεί από σκιώδης σε ζώσα. Η αγάπη μας θα γίνει αληθινή και η χαρά μας θα διέπεται από το πάντοτε χαίρετε. Θα συντελεστεί το θαύμα στη ζωή μας το οποίο οι αιώνες, οι προφήτες, οι άνθρωποι του Θεού κ.λ.π. ζήτησαν και επιδίωξαν να φέρουν στη ζωή τους. Σήμερα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να συντελεστούν γεγραμμένα και η σοφία του Θεού να αναπτυχθεί μέσα μας ώστε να γίνουμε όλοι εικόνα του Θεού του αοράτου. Σήμερα στον κόσμο που ζούμε έχουμε χαρά όταν έχουμε χρήματα, όταν ακούμε κάτι θετικό για μας, όταν ακούμε καλά λόγια για μας, όταν έχουμε αποκτήσει μία ξεχωριστή θέση μέσα στις κοινωνίες, την οποίαν οι άλλοι ζηλεύουν, όταν κάνουμε μία αγορά κ.λ.π.. Είναι συγκεκριμένες οι πηγές της χαράς. Αν και οι περισσότερες δεν είναι πηγές χαράς αφού πολλοί την σχεδιάζουμε την χαρά λέγοντας, αν κάνω αυτή τη δουλειά θα χαρώ πολύ. Εάν αυτός δεν πετύχει σε έναν διαγωνισμό που συμμετέχω και εγώ και εγώ πετύχω, θα χαρώ. Είναι δηλαδή η χαρά που επιδιώκουμε προκατασκευασμένη και στηρίζεται πολλές φορές στο ψέμα, αφού γελάμε χωρίς να χαιρόμαστε και ο λόγος διότι σχεδιάζουμε από νωρίτερα ότι αν συμβεί αυτό θα γελάσω, θα χαρώ ενώ στο βάθος κρύβεται πικρία και θλίψη.
Η χαρά του Θεού όμως είναι διαφορετική στον άνθρωπο του Θεού και είναι ίδια κάτω από όλες τις συνθήκες της ζωής. Αυτή είναι αληθινή χαρά, πραγματική, είναι αυθόρμητη, είναι συνεχής, είναι χαρά η οποία δεν χρειάζεται λόγους, αφού ο κύριος λόγος της χαράς του ανθρώπου του Θεού είναι ότι αυτός ο Θεός ζει μέσα του. Καθώς ευτυχισμένος, χαρούμενος είναι αυτός που έφτασε σε ένα πνευματικό επίπεδο ώστε να μην χρειάζεται λόγους για να είναι ευτυχισμένος ή χαρούμενος και αυτό διότι ζει συνέχεια το θαύμα του Θεού στη ζωή του.
Πολλοί λένε, πες μου έναν λόγο για να χαρώ. Εγώ τον έχω ανακαλύψει και είναι απλός. Πρώτον, δεν είμαι πεθαμένος και δεν είμαστε πεθαμένοι αλλά ζούμε ενώ άλλοι άνθρωποι δεν έχουν καμία επιλογή διότι έχασαν τη ζωή τους για τον α΄ ή β΄ λόγο. Δεύτερον, είμαστε λογικά όντα, είμαστε άνθρωποι, είμαστε εικόνα του Θεού του αοράτου με την δυνατότητα να μπορούμε να εξελιχθούμε με τον σχετικό αγώνα και να φτάσουμε στο σημείο να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης του. Αυτοί οι δύο λόγοι είναι υπέρ αρκετοί και γι΄ αυτούς τους δύο λόγους θα έπρεπε κάθε πρωί να χαμογελάμε. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι. Ο βασικότερος ήδη υπάρχει και αυτός είναι για όλους εμάς η παρουσία του Θεού στη ζωή σας. Ακόμα, υπάρχουν οι φίλοι μας, τα αδέλφια μας. Υπάρχουν οι στόχοι μας, οι αρχές μας, οι επιδιώξεις μας τις οποίες διά Πνεύματος Αγίου ενέπνευσε ο Θεός στη ζωή μας. Ακόμη και οι εχθροί μας είναι ένας λόγος για να χαιρόμαστε, διότι μέσω αυτών διορθώνουμε τον εαυτό μας. Αμέτρητοι λόγοι υπάρχουν που αν τους γράψουμε θέλουμε πολλά βιβλία για να χωρέσουν. Αυτούς τους λόγους που προαναφέραμε ο άνθρωπος του κόσμου δεν τους βλέπει και δεν τους αντιλαμβάνεται διότι λείπει ο Θεός από τη ζωή του.
Η χαρά η δική μας στηρίζεται στο ότι υπάρχει ο Θεός ο οποίος εκδηλώνεται με την παρουσία του ποικιλοτρόπως. Ο άνθρωπος του Θεού ζει το θαύμα της Δημιουργίας, ζει το θαύμα της αναγέννησης, ζει το θαύμα της μετάνοιας, ζει το θαύμα της σοφίας του Θεού. Ο άνθρωπος του Θεού δεν λαμβάνει αρνητικά τα πράγματα, δεν σχεδιάζει κάτι, δεν προκαταβάλλει την χαρά. Η χαρά είναι πηγαία διότι η παρουσία του Θεού είναι μέσα του, στη λογική του, στη ζωή του, στους γύρω του. Τα πάντα είναι χαρά γι’ αυτόν διότι ζει το θαύμα και διεργάζεται και επεξεργάζεται το καθετί, ό,τι συμβαίνει στην καθημερινότητά του με το πνεύμα του Θεού το οποίο πάντα τον σπουδάζει, αφού έχει από όλα κάτι να μάθει. Ο Κύριος με το άψογο πνευματικό του παράδειγμα εκπλήρωνε το θέλημα του Πατέρα του στο Θαβώρ (χαρά), αλλά και κάτω από δύσκολες συνθήκες (Γολγοθάς, έμπροσθεν των αρχιερέων αλλά και του Καίσαρος, με ωραίο πνεύμα στέκονταν παντού χωρίς μικρότητες αλλά με σοβαρότητα και σοφία Θεού). Τις οποίες δυσκολίες τις μετέτρεπε σε ευλογία αφού ήξερε την λύση, αποδεικνύοντας μετέπειτα ότι το κάθε εμπόδιο το οποίο ο σημερινός άνθρωπος λαμβάνει ως αρνητικό, ο άνθρωπος του Θεού με το πνεύμα του Θεού το λαμβάνει ως ένα καινούργιο πνευματικό επίπεδο, θεϊκό επίπεδο. Τα εμπόδια, τα προβλήματα σίγουρα δεν θα τα επικαλούμεθα στη ζωή μας, δεν θα λέμε Κύριε φέρε προβλήματα να τα λύσω, δεν θα λέμε Κύριε φέρε κακά για να τα μετατρέψω σε καλά, όμως, όταν έρχονται θα πιστεύουμε με την δύναμη του Θεού και την σοφία αυτού ότι δυνάμεθα και μπορούμε να τα υπερβούμε, να τα νικήσουμε. Έτσι με αυτόν τον τρόπο θα γίνονται όλα τα προβλήματα σπουδή, μάθηση και δόξα Θεού. Ας Φανταστούμε τι χαρά δημιουργεί η ενέργεια αυτή στη ζωή μας. Η χαρά μπορεί αν σπουδάσουμε την σοφία του Θεού να είναι πάντα επίκαιρη, διότι τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε όλοι λίγο ή πολύ, αφού ζούμε στον ίδιο πλανήτη. Το παράξενο όμως είναι ότι για άλλους είναι μάστιγα και για άλλους δόξα Θεού. Θα φέρω ένα απλό καθημερινό παράδειγμα. Π.χ. όταν τα παιδιά δίνουν εξετάσεις στο να μεταβούν σε ένα μεγαλύτερο πνευματικό επίπεδο γνώσης, νιώθουν μία δυσφορία διότι δεν είναι σίγουρα αν μπορούν να ανταποκριθούν. Όταν όμως τα παιδιά έχουν διαβάσει και το γνωρίζουν το θέμα, τότε το εμπόδιο γίνεται παιχνίδι, αφού όποιο θέμα και αν τους δοθεί για να περάσουν τις εξετάσεις μπορούν να το υπερβούν και γι’ αυτόν τον λόγο έχουν μία ανεκλάλητη χαρά, μία ελπίδα, μία πίστη πριν αλλά και μετά. Το ίδιο συμβαίνει και στην ίδια μας τη ζωή. Καθημερινά συμβαίνουν διάφορα γεγονότα τα οποία μας φοβίζουν και στην ιδέα ακόμη ότι μπορεί να μας συμβεί μία αποτυχία τρομάζουμε. Πολλές φορές οι περισσότεροι άνθρωποι αυθυποβάλλονται τόσο πολύ στο επερχόμενο κακό το οποίο μπορεί και να μην έρθει ποτέ. Έτσι ζουν συνέχεια κάτω από ένα συνεχόμενο αρνητικό σχεδιασμένο και προγραμματισμένο λάθος, το οποίο τους οδηγεί αργά ή γρήγορα σε αδιέξοδο. Ο άνθρωπος του Θεού όμως έχει στηρίξει τη ζωή του στην λογική του Θεού και έτσι συντελείται αδιάλειπτα το θαύμα του Θεού το οποίο του δημιουργεί χαρά, αφού κάτι που φαίνεται στην αρχή αρνητικό με τον σχετικό πνευματικό αγώνα μεταβάλλεται σε θετικό. Η λέξη θαύμα σημαίνει επέμβαση Θεού και αυτή η επέμβαση γίνεται όταν κλίνει γόνυ η καρδιά μας και ζητάμε την βοήθειά του. Αν συνεχίσουμε την σπουδή στα δρώμενα του Ευαγγελίου θα έρθει η στιγμή που θα έχουμε νικήσει όλους τους εχθρούς μας, ακόμα και την φθορά και τον θάνατο. Εμείς όλοι γνωρίζουμε ότι η πάλη ημών δεν είναι προς σάρκα και αίμα αλλά προς τις αρχές του κοσμοκράτορα του σκότους του αιώνος τούτου. Δεν πολεμούμε μεταξύ μας αλλά με τα πνεύματα εκείνα που με τις σκέψεις μας οδηγούν κάθε στιγμή σε αδιέξοδο, αφού επιβάλλονται στη ζωή μας.
Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν κανένα πρόβλημα ούτε υλικό ούτε στις διαπροσωπικές σχέσεις. Παρόλα αυτά όμως δεν είναι χαρούμενοι, κάτι λείπει αλλά δεν ξέρουν τι και ο λόγος διότι τα αισθητήρια του νοός δεν είναι γεγυμνασμένα κατά Θεόν, έχουν χαλαρώσει λόγω της πνευματικής οκνηρίας και έχουν εκλείψει οι σκέψεις εκείνες που διαφυλάττουν την χαρά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Η συνεχόμενη χαρά πηγάζει από την συνεχόμενη συνδιαλλαγή με τον Θεό. Επαναλαμβάνω, η συνεχόμενη χαρά πηγάζει από την συνεχόμενη συνδιαλλαγή με τον Θεό.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν σαν χόμπι το άγνωστο, που έχουν σαν χόμπι τα προβλήματα, όπως οι ερευνητές οι οποίοι κοιτάζουν το πρόβλημα κατάματα και προσπαθούν να το λύσουν, όπως ο Κύριος ο οποίος με τα προβλήματα των ανθρώπων δεν στενοχωριόνταν, μπορεί καμιά φορά να δάκρυζε, μπορεί να φαίνονταν και σοβαρός αλλά αυτό δεν προέρχονταν από το πρόβλημα του κάθε ανθρώπου αλλά από την απιστία του. Π.χ. του είπαν οι μαθητές, Κύριε εδώ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τώρα μία, δύο ημέρες δεν έχουν να φάνε. Ο Κύριος τους είπε, δώστε τους εσείς να φάνε. Δεν έπαιζε εδώ μαζί τους; Δεν ήξερε ότι δεν μπορούν να ταΐσουν οι μαθητές πέντε χιλιάδες ανθρώπους; Το ήξερε. Ήθελε όμως να δει την αντίδραση των μαθητών. Αυτοί αμέσως του είπαν, Κύριε, δεν έχομεν εδώ ειμή πέντε άρτους και δύο οψάρια (αυτή είναι η λογική η δική μας, πιστεύουμε ό,τι βλέπουμε). Τότε ο Κύριος τους είπε, Φέρετέ μοι αυτά εδώ. Και προσέταξε τους όχλους να καθήσωσιν επί τα χόρτα. Μετά όλοι ξέρουμε ότι προσευχήθηκε, ευλόγησε τα ψάρια και τους άρτους, όλοι έφαγαν και περίσσευσαν δώδεκα κοφίνια. Πάνω σε αυτήν την παραβολή θα αναφέρω το εξής: Ήταν ένας ιερέας που δεν ήξερε πολλά γράμματα, καλός όμως άνθρωπος που προσπαθούσε να βάλει τον Θεό στη ζωή του. Κάποιος του διάβασε την παραβολή αυτή, ο οποίος δεν ήξερε και αυτός πολλά γράμματα και έτσι την ερμήνευσαν λάθος. Ο ιερέας πήγε την άλλη μέρα στην εκκλησία για να πει το θαύμα αυτό του Χριστού στον κόσμο. Είπε λοιπόν πως ήταν πέντε άνθρωποι οι οποίοι έφαγαν πέντε χιλιάδες ψάρια και τον ρωτά κάποιος από τους παρευρισκομένους, καλά παπά μου και δεν έσκασαν αυτοί οι άνθρωποι; Και αυτός απαντά, αυτό ήταν το θαύμα, ότι δηλαδή έφαγαν πέντε χιλιάδες ψάρια και δεν έσκασαν. Αυτό το λέω για να γελάσουμε, γιατί και εμείς πολλές φορές μπορεί να μην καταλαβαίνουμε ποιο είναι το νόημα της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας. Τι θέλω να πω με αυτό; Πολλοί άνθρωποι ενώ έχουν αγάπη, ενώ έχουν καλή προαίρεση δεν γνωρίζουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού ώστε να επικεντρώσουν όλες τις εργασίες τους για να αναπτυχθούν πάνω στην λογική του Θεού και μετατρέπουν τα του Θεού σε λάθος. Παρόλα αυτά όμως ο Θεός δεν βλέπει το λάθος, δεν βλέπει τα λόγια αλλά την πρόθεση και αυτή ευλογεί. Ο Κύριος σε μία άλλη περίπτωση, σε ένα άλλο πρόβλημα λειτούργησε ως εξής: Του λένε, Κύριε ο φίλος σου, ο Λάζαρος απέθανε και ο Κύριος μετά τέσσερις ημέρες χωρίς άγχος έφτασε στο σπίτι του Λαζάρου και με την Μάρθα και την Μαρία αλλά και πλήθος κόσμου πήγε στο μνήμα. Εκεί τι έκανε; Απλά πράγματα γι’ αυτόν ακόμα και για τον θάνατο, ενώ για μας αδιέξοδο. Τι είπε ο απλός Θεός; Δεν έκανε φιλοσοφική συζήτηση. Αυτό που είπε ήταν απλές λέξεις με ζώσα πίστη όμως. Βγάλτε την πέτρα. Μετά προσευχήθηκε και είπε, σε ευχαριστώ Πατέρα μου που με άκουσες. (Το άκουσες έχει σημασία. Πότε ξέρουμε ότι μας ακούει ο Θεός; Όταν εφαρμόζουμε το θέλημα του Θεού. Όταν κάνουμε το θέλημα του Θεού έχουμε μία άλλη σχέση μαζί του, έχουμε μία παρρησία, είμαστε φίλοι μαζί του και είναι φίλος μας). Στη συνέχεια αφού έβγαλαν την πέτρα, φώναξε, Λάζαρε, δεύρο έξω και εξήλθε. Εμείς τώρα αφού αυτός φανέρωσε το ό,τι εγώ ποιώ και εσείς δύνασθε να ποιήσετε και περισσότερα τούτων, για ποιο λόγο δεν γινόμαστε μαθητές του, αφού ο ίδιος μας προείδε με το μακάριοι είναι όσοι δεν με είδανε και πιστέψανε; Σε αυτόν τον μακαρισμό ανήκουμε όλοι μας σήμερα. Σε εμάς θα δώσει την προαναγγελθείσα επαγγελία, η οποία αποκαθιστά την σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και γκρεμίζει το μεσότοιχο της έχθρας μεταξύ Θεού και ανθρώπου αλλά και το κράτος του θανάτου. Εξάλλου αδέλφια μου γι’ αυτό υπάρχουν τα προβλήματα, για να τα λύνουμε. Αν βρούμε τις λύσεις, προβλήματα δεν θα υπάρχουν και η χαρά θα είναι το πρώτο θέμα στη ζωή μας. Η χαρά θα είναι πάντα επίκαιρη στη ζωή μας, θα είναι αδιάλειπτη. Φαίνεται εξάλλου ο χαρούμενος άνθρωπος, αλλά και ο λυπημένος φαίνεται. Η ειρήνη του Χριστού και η ζώσα πίστη θα είναι από σήμερα η βάση της λύσης όλων των προβλημάτων και όχι ο πανικός, η ταραχή.
Πάμε να δούμε λίγο μερικά προβλήματα στον σημερινό κόσμο. Π.χ. πιο παλιά οι μεταφορές προϊόντων ή ανθρώπων ήταν δύσκολες, τώρα όμως είναι εύκολες. Πιο παλιά οι αποστάσεις ήταν μακρινές, τώρα με τα μέσα επικοινωνίας και μεταφοράς έγιναν παιχνίδι. Πιο παλιά οι μικρές και οι μεγάλες ασθένειες οδηγούσαν τον άνθρωπο στον θάνατο. Σήμερα έχουν βρεθεί πολλές θεραπείες για πολλές ασθένειες, αφού οι ερευνητές και οι επιστήμονες όταν ακούν για πρόβλημα, για ιό τρέχουν στα εργαστήρια για να βρουν τον τρόπο να νικήσουν τον ιό. Εάν ο κόσμος (επιστήμονες) έχει την δύναμη μέσα από τις έρευνες να λύνει πολλά προβλήματα, ας φανταστούμε η δύναμη του Θεού, το πνεύμα του Θεού όταν έλθει μέσα μας τι μπορεί να μας δημιουργήσει. Ο ίδιος ο Χριστός φανέρωσε, το πνεύμα εστί το ζωοποιόν. Η ζωή είναι ωραία και δεν ανταλλάσσεται με δισεκατομμύρια. Η σπουδή είναι η χαρά του ανθρώπου. Τα προβλήματα είναι η μεγαλύτερη χαρά για τον άνθρωπο του Θεού, αφού γεννούν μετάνοια προς σωτηρία και ολοκληρώνουν την αναγέννηση, διότι έχει την λύση ο άνθρωπος του Θεού διά Πνεύματος Αγίου μέσα από την προσευχή και μέσα από τον αγώνα του να τα υπερβεί, να τα νικήσει ή εάν δεν έχει λύση την αποζητά διακαώς μέσα στον Λόγο του Θεού. Όταν την βρει χαίρει. Δεν παραδίδεται εύκολα ο άνθρωπος του Θεού. Η χαρά του Θεού είναι δημιούργημα και πηγή έρευνας, μετάνοιας και αναγέννησης με αποτέλεσμα Θεού.
Με την λογική αυτή η χαρά καθίσταται ενεργή στη ζωή μας και υπάρχει σε καθημερινή βάση. Εάν όμως δεν ακούμε αυτά που φανερώνουμε εδώ ώστε να κάνουμε τον Θεό καθημερινή ενασχόλησή μας, τότε το παράπονο, το ψέμα, ο εγωισμός, οι πονηρίες, τα συμφέροντα, οι ασθένειες θα κλέψουν την χαρά από εμάς και η δυστυχία θα μας επισκιάσει και θα εκδηλωθεί σε όλο μας το είναι. Κατόπιν θα ανήκουμε στην παραβολή όπου ο Κύριος φανέρωσε, Αύτη δε είναι η παραβολή· Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού· Οι δε επί της πέτρας είναι εκείνοι οίτινες, όταν ακούσωσι, μετά χαράς δέχονται τον λόγον και ούτοι ρίζαν δεν έχουσιν, οίτινες προς καιρόν πιστεύουσι και εν καιρώ πειρασμού αποστατούσι, απελπίζονται. Ο θείος έρωτας θα πρέπει να είναι συνέχεια μέσα μας και να αυξάνει διαρκώς.
Ο άνθρωπος του Θεού ερωτεύεται τον Θεό και αυτός ο έρωτάς του μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου. Δεν σβήνει το Πνεύμα το Αγιο ο άνθρωπος του Θεού αντιθέτως το αυξάνει, αρκεί να μην δογματίσει και περιορίσει τον εαυτό του αλλά να τον αφήσει ελεύθερο ώστε ο Θεός να βρει πολλές πόρτες για να διεισδύσει στη ζωή του. Καθώς σε πολλούς σπείρεται ο Λόγος του Θεού αλλά οι μέριμνες του βίου τον συμπνίγουν. Έχουμε δηλαδή καλή προαίρεση και πρόθεση να κάνουμε το θέλημα του Θεού αλλά πολλές δουλειές συμπνίγουν αυτή την θέλησή μας. Όταν όμως καταλάβουμε τι λέμε, τι λέει ο Λόγος του Θεού και η Φωνή Θεού, τότε θα ομοιάσουμε με την καλή γη η οποία δέχτηκε τον σπόρο, την σοφία του Θεού και ανέπτυξε αυτόν και έγινε δέντρο μέγα γεμάτο σοφία, δύναμη, καρπούς όπου όλοι σε αυτό βρίσκουν ανάπαυση. Η Φωνή Θεού κάνει παγκόσμια πνευματική σύγκλιση ώστε όλοι οι άνθρωποι να αναγεννηθούν.
Οι μαθητές όταν ακολούθησαν τον Κύριο, τον αναμορφωτή του κόσμου και δοκίμασαν μετέπειτα να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα αναφέρεται στην Γραφή ότι υπέστρεψαν μετά χαράς λέγοντες, Κύριε και τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς εν τω ονόματί σου.
Αδέλφια μου, είναι απολύτως βέβαιον ότι μετά την πτώση του ανθρώπου και την αποστασία του από τον Θεό, ο κόσμος αλλά και η λογική όλων σχεδόν των ανθρώπων γέμισε πνευματικά τοξικά, εωσφορικά απόβλητα. Φυσική συνέπεια σχεδόν όλα να είναι λάθος, αφού πάντα φταίνε οι άλλοι, αφού πάντα λες και το επιδιώκουν οι άνθρωποι να έχουν προβλήματα, αφού όλοι όταν συναντιούνται αναφέρουν τα δικά τους προβλήματα λες και με αυτό κάποιος θα τους πει μπράβο. Όλοι δυστυχώς οι άνθρωποι διακατέχονται από μία μιζέρια. Το λάθος, το πρόβλημα, η αμαρτία γέμισε τον κόσμο προβλήματα. Ένας λάθος τρόπος ζωής έχει επισκιάσει ολόκληρο τον πλανήτη, ο οποίος τρόπος έκρυψε και έκλεψε την χαρά του Θεού.
Σήμερα όμως για όλους εμάς όλα αυτά αλλάζουν. Είναι το παρελθόν μας διότι ο Θεός έχει πάρει την απόφαση να δημιουργήσει τον άνθρωπο του Θεού. Η Φωνή Θεού γι’ αυτό υπάρχει σήμερα στον κόσμο ώστε να κάνει σύγκλιση πνευματική πάνω στις αρχές του Θεού, οι οποίες θα πρέπει να κλέψουν την παράσταση στη ζωή μας. Πώς θα ξεκινήσουμε; Πρώτον, Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, διά να ήναι πλήρης η χαρά σας. Εδώ ο Θεός συστήνει την προσευχή. Φανερώνει ότι θέλει την συνεργασία μας μέσω της προσευχής σε ό,τι μας απασχολεί. Η λύση μπορεί να μην είναι σύμφωνη με την λογική ή αντίληψη που εμείς έχουμε ή που θα θέλαμε εμείς, αλλά θα πρέπει να δεχτούμε την καινούργια λύση. Π.χ. μία ασθένεια πώς προέρχεται; Σίγουρα στις περισσότερες περιπτώσεις έρχεται από τον λάθος τρόπο ζωής. Αρα εδώ ο Θεός μας συστήνει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής, τον τρόπο σκέψης μας. Έτσι με την χαρά, με το ρήμα του Θεού, με την λογική του Θεού, με την ενυπόστατη σοφία του Θεού έρχεται η θεραπεία. Και η επιστήμη η οποία είναι στερέωση των καιρών φανερώνει ότι ο θυμός, ο φόβος, η στενοχώρια, το άγχος, το στρες μας καταβάλλουν, αφού ο κυτταρικός ιστός μας επηρεάζεται ψυχοσυναισθηματικά. Η αναπαραγωγή του κυττάρου εξαρτάται από τα ερεθίσματα που δέχεται ο κάθε άνθρωπος σε καθημερινή βάση. Ο ίδιος ο Χριστός για να φέρει τη ζωή κατέστησε σαφές και φανέρωσε το μετανοείτε ήγγικεν γαρ η βασιλεία του Θεού.
Όταν ακολουθούμε την πορεία του κόσμου τις περισσότερες φορές ερχόμαστε σε αδιέξοδο. Όταν όμως ακολουθούμε την λογική του Θεού κάθε μέρα αυξάνουμε πνευματικά και τα προβλήματα φεύγουν, διότι εξελίσσονται σε προβλήματα όταν δεν γνωρίζουμε την λύση. Όταν μάθουμε την λύση μέσα από το μετανοείτε ή μέσα από την αναγέννηση, τότε προβλήματα δεν υπάρχουν. Ας μάθουμε να λύνουμε τα προβλήματα αναπτύσσοντας την ουσιαστική διδασκαλία του Χριστού στη ζωή μας και την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού και να είμεθα σίγουροι ότι αυτά τα δύο όπλα ανά χείρας θα μας καταστήσουν υιούς Θεού. Αν ασχολούμεθα με τον Θεό και τα προβλήματα αυξάνουν, τότε δεν ακολουθούμε τον Χριστό, ο οποίος δεν είχε προβλήματα, αλλά ακολουθούμε τα δικά μας θέλω φτιάχνοντας Θεό στα μέτρα μας. Όταν έχουμε προβλήματα τότε φανερώνεται το πνευματικό μας επίπεδο, το οποίο δεν ξεπερνά την λογική ενός δεκάχρονου παιδιού που μέσα από την άγνοιά του φοβάται τα πάντα. Πολλές φορές δεκάχρονος είναι και αυτός ο οποίος μπορεί να είναι σε μεγάλη ηλικία αλλά το πνευματικό του επίπεδο παρέμεινε παιδικό, διότι παρουσιάζει γκρίνιες, παράπονα, κρίνει κ.λ.π.. Αν και το γήρας μπορεί να έχει επισκιάσει το σώμα μας, η πνευματική μας εμπειρία πάνω στην λογική του Θεού παραμένει παιδική, αφού σε κάθε στροφή αντιμετωπίζουμε πρόβλημα και πατάμε φρένο. Όταν δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα της ζωής, τότε κλαίμε για να μας ακούσουν οι άλλοι, να μας δώσουν προσοχή. Ο άνθρωπος του Θεού δεν αναπτύσσεται έτσι. Ο άνθρωπος του Θεού ξέρει να χάνει αλλά ξέρει και να κερδίζει και τα δύο είναι σπουδή γι’ αυτόν, αφού έμαθε μέσω αυτών να έχει ισορροπία πνευματική και βιολογική. Αν αναμασούμε τα προβλήματα συνέχεια δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι. Μην περιμένουμε να πετύχουμε την χαρά όταν ασχολούμαστε με μικρότητες, με θυμούς, με γκρίνιες, με παράπονα, με κρίσεις κ.λ.π.. Όταν αδέλφια μου έχουμε προβλήματα, αυτό που θα πρέπει να ζητήσουμε είναι η λύση των προβλημάτων μας. Ο καλύτερος σύμβουλος όλων των προβλημάτων είναι ο Λόγος του Θεού, είναι ο Χριστός. Αυτός έχει τις λύσεις του κόσμου σε προσωπικό αλλά και σε γενικό παγκόσμιο επίπεδο. Αυτός ο Χριστός φανέρωσε, πειρασθείς κατά πάντα, δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους. Το να μιλάμε για προβλήματα δεν ωφελεί, να μιλήσουμε για λύσεις, αυτό ωφελεί. Αρκεί να θέλουμε τις λύσεις. Αν δεν θέλουμε τις λύσεις, πάει να πει ότι μας αρέσουν τα προβλήματα και μέσω αυτών κάνουμε τους άλλους να μας προσέχουν, στοιχείο που φανερώνει την ανωριμότητά μας. Εμείς θα σκεφτούμε, μήπως τα προβλήματα τα κρατάμε για να μας προσέχουν; Διότι εγώ θα πω κάτι καινούργιο, πιο σοφό, πιο πνευματικό. Με το να καταφέρουμε να μην έχουμε προβλήματα, θα κάνουμε τους άλλους να μας προσέχουν περισσότερο και να θέλουν να μας μιμηθούν. Εξάλλου τον Θεό γιατί τον αγαπούμε; Διότι πιστεύουμε ότι μπορεί να λύσει τα προβλήματά μας. Ο ίδιος τόνισε, Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών· διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν. Αν δεν θέλουμε να έχουμε προβλήματα γιατί δεν πάμε κοντά στον Θεό; Γιατί δεν επιλέγουμε το ακολούθει μοι, το οποίο μας κάνει κατ’ εικόνα και ομοίωση; Γιατί δεν επιλέγουμε να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της δόξης του; Ακόμα και ολόκληρο το έθνος μας αν έχει μέσα του τον Χριστό θα ξεπεράσει τα πάντα, διότι όλοι θα φροντίζουν το περίσσευμα του ενός να εισέρχεται στο υστέρημα του άλλου.
Πολλές φορές δεν ξέρουμε ούτε τι ζητάμε από τον Θεό αλλά ούτε και τι θέλουμε. Επιδιώκουμε μία δουλειά και μετά όλη την ώρα γκρινιάζουμε ότι κουράστηκα, πέθανα, πω, πω τι να κάνω. Αν μας πούνε ότι μας διώξανε τότε αρχίζουμε πάλι την γκρίνια. Γιατί δεν πάμε με χαρά να υπηρετήσουμε αυτό που πολύ θέλαμε, αφού μέσα από την ελεύθερη βούλησή μας την επιδιώξαμε αυτή την δουλειά; Γιατί βλέπουμε μετά, αφού το κερδίσουμε αυτό που θέλουμε, να καταλήγει αυτό σε αδιέξοδο ενώ είναι ευλογία και η δουλειά. Τα πάντα όταν τα παίρνουμε με το πνεύμα του Θεού, συνεργούν στο αγαθό. Όταν ας πούμε αποφασίζουμε να φτιάξουμε μία επιχείρηση αφού εμείς το αποφασίζουμε, μετά γιατί γκρινιάζουμε; Αν δεν την θέλουμε ας την πουλήσουμε και ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε με όχι πολλές ανέσεις, ας ζήσουμε απλά. Αν θέλουμε να κάνουμε μία οικογένεια, μετά γιατί γκρινιάζουμε; Με το ζόρι την φτιάξαμε; Για ποιο λόγο όλη την ώρα γκρινιάζουμε, ενώ όλα από μόνοι μας τα φέρνουμε στη ζωή μας και χάνουμε την χαρά μας; Όταν λοιπόν ζούμε με αυτούς τους ρυθμούς σίγουρα οδηγούμεθα σε αδιέξοδο.
Αδέλφια μου, αν πάμε πίσω στο χρόνο θα δούμε ότι αυτά που υπάρχουν σήμερα και είναι είδη πρώτης ανάγκης δεν υπήρχαν. Τι τα έκανε πρώτη ανάγκη; Τα έκανε η εξέλιξη, η συνήθεια. Αν όμως εμπιστευτούμε τον Λόγο του Θεού, τότε θα δούμε ότι θα ξεφορτώσουμε πολλά πράγματα από τη ζωή μας που δεν χρειάζονται, διότι ο Θεός θα μεριμνήσει για τις ανάγκες μας με τον ξεχωριστό, ιδιαίτερο, μοναδικό τρόπο. Εγώ θυμάμαι παλιά πως όλοι την ασπιρίνη είχαν για το καλύτερο φάρμακο και αν δεν υπήρχε και αυτή, κάτι άλλο θα σκέφτονταν. Σήμερα και για να κοιμηθεί κάποιος χρειάζεται χάπια, τα οποία παλιά δεν υπήρχαν. Τι μας έκανε σήμερα να τα χρειαζόμαστε όλα αυτά τα φάρμακα; Είναι απλό. Η εξέλιξη, η διαφήμιση αυτών η οποία έφτασε με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα αυτιά μας. Ο λόγος που τα χρειαζόμαστε είναι διότι κάτι έχει δημιουργηθεί στον εγκέφαλό μας με τον τρόπο ζωής που μιμηθήκαμε ή αναπτύξαμε μέσα από το σύστημα του κόσμου, το οποίο έχει αποσυντονίσει τις λειτουργίες του εγκεφάλου μας και δεν παράγει τις πρωτεΐνες που χρειαζόμαστε να κοιμηθούμε, να χαρούμε κ.λ.π.. Δεν εκπληρώνει ο εγκέφαλός μας τις βιοχημικές διεργασίες που συντονίζουν το κύτταρο ώστε να παράγει ζωή και το σώμα να ζει φυσιολογικά. Σίγουρα, αφού σήμερα δεν υπάρχει άνθρωπος του Θεού γύρω μας να παρουσιάζει όσα φανερώνει η Φωνή Θεού, η λύση έρχεται μέσα από τα φάρμακα, μέσα από την εξέλιξη. Δημιουργείται όμως ο άνθρωπος του Θεού κατ’ εντολήν Θεού μέσα από την Φωνή Θεού, αφού εισέρχεται ο καθένας από εμάς στο αγιαστήριο και ζει με τον Πατέρα - Θεό. Όταν ο εγκέφαλος δουλέψει κατά Θεόν με μία υπομονή και επιμονή, τότε το σώμα δεν πονά, δεν αρρωσταίνει, δεν αντιμετωπίζει ο άνθρωπος κατάθλιψη ώστε να πάρει αντικαταθλιπτικά κ.λ.π. ακόμη δεν πεθαίνει αλλά ζει αιώνια γιατί μέσα του ζει ο Θεός. Δεν λέει, εάν τις τον λόγον τον εμόν τηρήση θάνατον ου μη θεωρήση εις τον αιώνα; Δεν λέει, ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ’ απωλεία ζώντων. Έκτισε γαρ εις το είναι τα πάντα και σωτήριοι αι γενέσεις του κόσμου και ουκ έστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ούτε άδου βασίλειον επί γης; Δεν λέει, γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς; Η λύση λοιπόν για να έχουμε πολύ χαρά, για να έχουμε πολύ υγεία, για να έχουμε άρτιες σχέσεις με τον εαυτό μας, με τον συνάνθρωπο, με τον εχθρό, με τον αδελφό είναι σίγουρο ότι δύναται να επιτευχθεί όταν έχουμε επίγνωση όλων των πνευματικών επιδιώξεων που παρότρυνε ο Πατέρας - Θεός σε όλους εμάς να τις ακολουθήσουμε. Μόνο με την επανένταξή μας στις αρχές του Θεού θα έχουμε χαρά σε καθημερινή βάση. Η χαρά είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος και θα πρέπει να τον αποκτήσουμε αυτόν τον καρπό. Η επιστήμη αναφέρει ότι η χαρά δημιουργεί ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, δημιουργεί μεταστοιχείωση στο DNA και παράγει καινούργια κύτταρα. Η χαρά, η σιωπή και η αγάπη είναι η πηγή της ζωής, είναι το δέντρο της ζωής και αν πραγματικά καταλαβαίνουμε τι εστί ζωή θα πρέπει να βρούμε τα εμπόδια που αποτρέπουν την ανάπτυξή αυτών των στοιχείων μέσα μας και που τα έχουν βγάλει από τη ζωή μας, ώστε να τα αποτινάξουμε. Στην Γένεση αναφέρεται ένα δέντρο που παράγει καλούς και κακούς καρπούς. Ποιο είναι το δέντρο; Είναι απλό. Ο καθένας μας. Το καλό το τρώμε όταν εξασφαλίσουμε την λογική του Θεού και το κακό όταν το αντλούμε από τον εωσφορικό μας εγωισμό. Όταν μιμηθούμε τη ζωή του Χριστού τότε η παρουσία του Θεού θα είναι έντονη σε εμάς. Νομίζουμε ότι ο Χριστός έχει πεθάνει; Ανελήφθη λέει και που πήγε; Όπως το αεροπλάνο απογειώνεται και προσγειώνεται πάλι, έτσι και ο Χριστός κάπου κατέβηκε. Αρα λοιπόν κάπου είναι. Εάν λάβει το σήμα που εκπέμπει ο καθένας μας μέσω των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, την αγάπη να βγαίνει από τον εγκέφαλό μας, από το θυσιαστήριο που είναι το κεφάλι μας τότε θα έρθει να μας βρει και η χαρά μας θα είναι ακόμη μεγαλύτερη διότι θα συντροφεύει τη ζωή μας κάθε λεπτό και κάθε στιγμή θα μας μιλάει διά Πνεύματος Αγίου, διά των αγγέλων και διά της παρουσίας του. Θα ενισχύει τον αγώνα μας και θα κάνει τη ζωή μας ευτυχισμένη χωρίς ιδιαίτερους λόγους. Θα περπατάμε και θα χαιρόμαστε που ζούμε, που μιλάμε, που έχουμε φίλους, που είμαστε λογικά όντα, που μπορούμε να εξελιχτούμε.
Πολλοί λένε ότι το κύτταρο δεν γίνεται να ζήσει διότι παράγει καινούργια κύτταρα τα οποία είναι όπως οι φωτοτυπίες, οι οποίες όταν παραχθούν πολλές φορές χάνουν την ισχύ τους από το πρωτότυπο. Στις φωτοτυπίες γίνεται αυτό, αν και σήμερα υπάρχουν φωτοτυπικά μηχανήματα τα οποία βγάζουν καλύτερες φωτοτυπίες και από το πρωτότυπο. Στο DNA αυτό συμβαίνει μόνο όταν οι καρποί του Αγίου Πνεύματος απουσιάζουν και δεν το ζωοποιούν αφού η ζωή του εξαρτάται από τον ψυχοσυναισθηματικό μας κόσμο που εκδηλώνουμε στα ερεθίσματα που δεχόμεθα. Όταν δεν γνωρίζουμε τις αρχές του Θεού οι οποίες εκδηλώνονται με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Όταν όμως οι ιδιότητες του Θεού το περιτριγυρίζουν συνέχεια το DNA μας τότε παράγει και γεννά πολύ καλύτερα καινούργια κύτταρα και από αυτά που είχαμε ως πρωτότυπα, αφού τα συναισθήματα που παράγει η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, μας δημιουργούν ανεκλάλητη χαρά. Ας μην το αποκλείουμε διότι δεν το έχουμε δοκιμάσει, δεν το έχουμε αναπτύξει, δεν το έχουμε ζήσει. Ο Κύριος τόνισε, το πνεύμα εστί το ζωοποιόν. Οι επιστήμονες παρακολουθούν και ερευνούν τους ανθρώπους που έχουν υποσιτιστεί πνευματικά επηρεασμένοι από το σύστημα του κόσμου με πληροφορίες αρνητικές ακόμη και από την γέννηση ενός νέου κυττάρου, οι οποίοι άνθρωποι έχουν κουμπάρο την μιζέρια, το παράπονο, το ψέμα, τον θυμό κ.λ.π.. Ερευνούν μέσα από τους ανθρώπους που σήμερα ζουν και υπάρχουν κάτω από έναν εωσφορικό συναισθηματικό κόσμο ξεχνώντας ότι οι σημερινοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, φυσικό λοιπόν τα αποτελέσματα να βγαίνουν ελλιπή. Δεν έκαναν έρευνα οι επιστήμονες στο κύτταρο του ανθρώπου του Θεού και όταν αναφέρω ανθρώπου του Θεού εννοώ τον Χριστό. Δεν έκαναν έρευνα στο κύτταρο του προφήτη Ηλία, του Μωϋσή, του Ιωάννη του Θεολόγου, οι οποίοι ακολούθησαν κατά γράμμα τον Χριστό. Μία διευκρίνιση, άνθρωπος του Θεού δεν είναι αυτός που αυτοσυστήνεται ως άνθρωπος του Θεού, ούτε αυτός που φοράει ιδιαίτερα ρούχα, ξεχωριστά ή τελείωσε μία σχολή. Άνθρωπος του Θεού είναι αυτός που συστήνει ο ίδιος ο Θεός. Η Φωνή Θεού συστήνει ως ολοκληρωμένο άνθρωπο του Θεού τον Χριστό. Όλοι οι άλλοι είναι φωτοτυπίες που έχασαν κάτι τις (όπως λέει και ο Ζήκος θα στείλω τον μικρό να του δώσετε κάτι τις). Ακόμα και η φύση φανερώνει ότι υπάρχουν δέντρα από τα οποία μπορούμε να πάρουμε τον σπόρο τους και ο καινούργιος σπόρος να δημιουργήσει καλύτερο δέντρο, αρκεί να φυτευτεί σε γόνιμο έδαφος. Δεν έχει σχέση ο άνθρωπος εκείνος που φανερώνεται ή αυτοσυστήνεται του Θεού από την ώρα που καυχάται για τα προβλήματα, για τον πόνο, για τις πολλές στενοχώριες με τον Θεό. Ο Θεός μπορεί να εκπαιδεύει, όμως, δεν παιδεύει. Άλλο εκπαίδευση, άλλο μάστιγα. Πάμε στο γυμναστήριο θεληματικά για να πονέσουμε και λέμε θα κάνουμε γυμναστική για να φτιάξουμε λίγο τους μυς μας. Έτσι είναι και με τον Θεό, θεληματικά γραφόμαστε στο σχολείο του και σπουδάζουμε.
Ο Θεός έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, έδωσε τη ζωή του ώστε να μην έχουμε πόνο, να μην έχουμε ασθένειες, να μην μας εξουσιάζει ο θάνατος, να μην κάνουμε ανθρώπους ανώτερούς μας αλλά φίλους μας, να ιδρύσουμε την βασιλεία του όπως στον ουρανό αλλά και στη γη. Ο άνθρωπος του Θεού θα πρέπει να είναι εκ του φυσικού του υπεράνω όλων. Αν η πνευματική μας προσπάθεια δεν έχει αποτέλεσμα, χρειάζεται να ξαναδιαβάσουμε το μάθημα ώστε να το καταλάβουμε. Όποιος νομίζει ότι ο Θεός είναι πόνος, θλίψη, στενοχώρια κ.λ.π. δεν γνώρισε τον αληθινό Θεό. Ο Θεός των Χριστιανών είναι αναγέννηση, είναι υγεία, είναι άφθαρτη ζωή. Αν αυτά δεν υπάρχουν στη ζωή μας τότε κάτι δεν καταλάβαμε καλά. Αν ως άνθρωποι του Θεού έχουμε τα ίδια προβλήματα που έχει ο κόσμος ή και περισσότερα, τότε αλλού είναι ο γιαλός και εμείς γι’ αλλού αρμενίζουμε. Ο Θεός και οι άνθρωποι του Θεού θα πρέπει να είναι η λύση των προβλημάτων του κόσμου. Αυτό σημαίνει Χριστιανός. Αν δεν γίνουμε οι άνθρωποι του Θεού τότε ο κόσμος θα στηρίζει τη ζωή μας και όχι ο Θεός. Αδέλφια μου ο Θεός είναι ζωή, ο Θεός είναι χαρά. Σήμερα να αναγεννηθούμε, σήμερα να χαρούμε, σήμερα να δώσουμε αγάπη, σήμερα να δώσουμε ένα χέρι βοηθείας, σήμερα που μπορούμε ας ποιούμε τα αγαθό, το καλό διότι αύριο δεν θα μπορούμε και η θλίψη θα είναι μεγάλη διότι δεν χαρήκαμε πολύ, διότι δεν δώσαμε αγάπη, διότι δεν συγχωρέσαμε, διότι δεν γνωρίσαμε το θέλημα του Θεού και πολύ περισσότερο δεν κάναμε αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε. Εύχομαι να συλλάβουμε την χαρά του Θεού, την χαρά του Αγίου Πνεύματος και να μετέχουμε αιώνια αυτής. Αδέλφια μου το σώμα μας είναι σαν μία χώρα, ένα έθνος. Ο καθένας μας είναι ο πρωθυπουργός της χώρας του. Αν ο πρωθυπουργός ο οποίος είναι ο εγκέφαλός μας δεν έχει καλούς συμβούλους, καλές σκέψεις η χώρα θα είναι πηγή έμπνευσης προς αποφυγή, διότι θα μεταβληθεί με τα απόβλητα που συσσωρεύει ο καθένας σε χώρα που όζει. Τα κύτταρά μας είναι οι κάτοικοι της χώρας. Μην καταστρέφουμε τα μέλη της χώρας με επιπόλαιες σκέψεις τις οποίες ακούμε δεξιά ή αριστερά και κατόπιν υιοθετούμε ως τάχα σοφία μεγάλη. Μην μεταβάλλουμε το σώμα μας σε χώρα με άρρωστα μέλη. Εάν ο πρωθυπουργός, ο εγκέφαλός μας έχει καλούς συμβούλους και διέπεται από σοφία Θεού η χώρα μας θα είναι πάντα όμορφη, θα είναι γεμάτη ζωή. Το σώμα είναι ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος. Ο φθείρων τον ναόν του Θεού τούτον θέλει φθείρει ο Θεός. Αν λοιπόν πρωθυπουργός στην δική μας χώρα δεν είναι η σοφία του Θεού αλλά η σοφία εκείνη που εξαφανίζει την χώρα, η σοφία του πονηρού και έρχεται από το ψέμα, την αμαρτία, τον εγωισμό τότε οι κάτοικοι της χώρας που είναι τα κύτταρά μας θα πετάνε παντού σκουπίδια, απόβλητα και η χώρα ολόκληρη θα είναι εστία δυσοσμίας, ασθένειας, απρόβλεπτων καταστάσεων. Μη γένοιτο! Η Φωνή Θεού αδέλφια μου είναι η σοφία του Θεού, είναι η παιδεία του πρωθυπουργού, είναι ο σύμβουλος του κάθε πρωθυπουργού. Ας την ακούσουμε σήμερα και θα δούμε την χώρα μας, το σώμα μας το οποίο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος να φωτίζεται από ζωή. Αν λοιπόν στην χώρα μας εισέλθει η φωνή Θεού, θα γίνει το σώμα μας η χώρα εκείνη που θα μας αρέσει να κατοικούμε και θα είναι όχι μόνο εύφορη, όχι μόνο καθαρή, όχι μόνο γεμάτη ζωή αλλά ζωντανό παράδειγμα του κόσμου προς μίμηση πολλών εθνών. Ο Χριστός φανερώνει ότι ο άνθρωπος του Θεού είναι σαν μία πόλη κτισμένη πάνω όρους. Αν θέλουμε να ζήσουμε, θα προσέξουμε και θα διορθώσουμε: Πρώτον, τον τρόπο επικοινωνίας μας με τον εαυτό μας, με τον Θεό μας, με τους συνανθρώπους μας. Θα παρατηρήσουμε τι δίνουμε, τι παίρνουμε. Θα δίνουμε το ρήμα του Θεού, την σοφία του Θεού, θα δίνουμε αγάπη, έναν καλό λόγο, δεν θα είμαστε φορείς κακών ειδήσεων και θα παίρνουμε ό,τι ωραίο έχει ο συνάνθρωπός μας. Δεύτερον, αν φθειρόμαστε, γρήγορα θα το καταλάβουμε αν αρρωσταίνουμε εύκολα. Γιατί αρρωσταίνουμε; Γιατί το πνεύμα μας είναι άρρωστο. Θα πρέπει να αλλάξει η λογική μας, το πνεύμα μας αφού αυτό είναι ζωοποιόν και χαρίζει ζωή. Θα πρέπει να διορθώσουμε την βλάβη. Η βλάβη εδώ είναι ότι το πνεύμα μας υποσιτίζεται διότι δεν είναι του Θεού πνεύμα. Ας φανταστούμε τον Χριστό με γρίπη, με συνάχι, να λέει στον Πέτρο δώσε μου ένα Depon έχω πονοκέφαλο σήμερα. Βιολογικά σαν και εμάς δεν ήταν ο Κύριος; Ό,τι κάνει ένας άνθρωπος μπορούν όλοι, αρκεί να τον μιμηθούν. Κανείς δεν φθείρεται και δεν αρρωσταίνει χωρίς λόγο. Να βρούμε τον λόγο. Τρίτον, η φθορά έρχεται από πολυσύνθετα προβλήματα για το δικό μας το μυαλό μη μπορώντας να δώσουμε λύση, διότι ο εγκέφαλός μας δεν έχει τη γνώση που χρειάζεται ώστε να προλαμβάνει καταστάσεις αρνητικές, έτσι δημιουργεί την λύπη, την θλίψη ο καθένας μας μέσα του. Η λύση σε αυτό βρέθηκε, Φωνή Θεού (Ευαγγέλιο, ομιλίες, ερμηνείες). Τέταρτον, η ασθένεια, η φθορά, ο θάνατος μπορεί να νικηθεί αν έχουμε σε καθημερινή βάση στη ζωή μας τον Λόγο του Θεού και την υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού. Έτσι θα νικήσουμε και θα υπερβούμε την φθορά και τον θάνατο. Πέμπτον, το σώμα παίρνει ζωή και ενέργεια από το φαγητό, όμως θα χρειαστεί εγκράτεια. Ο εγκέφαλος αυξάνει σε ενέργεια και δίνει ζωή όταν καθημερινά τον ταΐζουμε με τον Λόγο του Θεού, το οποίον όταν τον καταλάβουμε θα μπούμε σε προκλήσεις πολλές, οι οποίες προκλήσεις θα τον κάνουν να ζήσει αιώνια αφού μέσω αυτών θα δημιουργηθούν κίνητρα ζωής. Η σπουδή, η έρευνα, οι προκλήσεις, το ρήμα του Θεού θα κάνουν τον εγκέφαλό μας αιώνιο και το σώμα μας αιώνιο. Χρειάζεται ο εγκέφαλός μας λόγο για να ζήσει και κίνητρο για να δουλέψει, διότι χωρίς αυτά πέφτει στην άνοια. Οι προκλήσεις και τα κίνητρα που δίνει ο Λόγος του Θεού είναι τροφή για τον εγκέφαλο. Έκτον, η σοφία του Θεού, η διδασκαλία της Φωνής Θεού δημιουργεί ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα αφού προκαλεί χαρά. Η χαρά παράγει την ενδορφίνη και την ορμόνη της ευεξίας την ντοπαμίνη. Απορρίψτε αδέλφια μου καθετί που κλέβει την χαρά, αξίζει τον κόπο διότι θα ζήσουμε αιώνια και μέσω αυτής της χαράς θα μας μιμηθούν και οι άλλοι, θα γίνουμε ένας θετικός πόλος έλξης μέσα στην κοινωνία. Υπάρχει αδέλφια μου και άλλος τρόπος ζωής και σκέψης, αυτός είναι ο τρόπος που μας φανερώνει ο Χριστός μας. Αυτόν να μιμηθούμε από σήμερα. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Με αγάπη Χριστού, ο υπηρέτης Θεού και ανθρώπου, Θωμάς.