Ο διχασμός της ιδίας ημών προσωπικότητας



Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ


Πολλοί άνθρωποι σήμερα στον κόσμο που ζούμε είναι δυστυχισμένοι και ο λόγος διότι βρίσκονται αδιάλειπτα σε έναν πόλεμο, σε μια διαμάχη όχι με κάποιον εχθρό, αλλά με τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν πολεμούν έναν άνθρωπο γιατί τους έκανε κάτι, αλλά πολεμούν τον ίδιο τους τον εαυτό, τον οποίον καταστρέφουν χωρίς λόγο κάθε στιγμή. Και ο λόγος διότι ο Θεός απουσιάζει αισθητά από την ζωή τους. Πώς μπορείς με αυτόν τον τρόπο να έχεις άνθρωπε χαρά, ειρήνη, να αναπτύξεις την ζωή, να τείνεις στην αναγέννηση, να πετύχεις θετικούς σκοπούς και στόχους. Με τον πόλεμο που διεξάγουν στον ίδιο τους τον εαυτό δεν έχουν ειρήνη ούτε οι ίδιοι, αλλά σε ταραχή βρίσκονται και όσοι είναι γύρω τους με την εωσφορική κατάσταση που θέλουν να τους επιβάλλουν στους άλλους. Αυτοί οι άνθρωποι φαντάζονται πράγματα τα οποία δεν υφίστανται και τα θεωρούν πραγματικά, ότι δηλαδή όλοι γύρω τους τους επιβουλεύονται, ότι θέλουν το κακό τους, ότι δεν τους αγαπούν. Έτσι συνέχεια βρίσκονται σε έναν καταστροφικό πόλεμο, ο οποίος υφίσταται ακόμα και στον ύπνο τους (βρίσκονται σε ένα πεδίο μάχης συνεχώς). Πώς υφίσταται ο πόλεμος αυτός στην ζωή τους; Λένε π.χ. σε έναν άνθρωπο σε αγαπώ και το λένε συνέχεια. Ο λόγος που το λένε είναι διότι δεν το έχουν πιστέψει, δεν το νιώθουν. Μάλιστα με το σ’ αγαπώ επιβάλλουν και δύο, τρεις τρόπους αγάπης με τους οποίους οι ίδιοι επιθυμούν ή θέλουν οι άλλοι να τους δεχτούν για να τους αγαπούν. Αυτοί που αγαπούν αληθινά δεν το λένε συνέχεια το σ’ αγαπώ, αλλά το λένε σοβαρά και υπεύθυνα την ώρα που χρειάζεται. Δείχνουν με την ζωή τους την αγάπη τους όταν την έχουν. Όμως οι άνθρωποι οι οποίοι διακατέχονται από μία προσωπικότητα διχασμένη, στην ουσία δεν ξέρουν τι θέλουν. Έτσι τα λένε όλα μαζί συνέχεια, μία σε αγαπώ μία σε μισώ, μία σου προσφέρω μία σου απαιτώ, μία χαρίζω στους γύρω μου ελευθερία και μία επιβάλλω την αγάπη μου με τον δικό μου τρόπο. Μη γνωρίζοντας την πραγματική αγάπη, η οποία έχει ειπωθεί διά Πνεύματος Αγίου μέσω του Αποστόλου Παύλου ο οποίος φανέρωσε: Η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν. Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει, η αγάπη δεν θέτει νόμους, σε δέχεται όπως είσαι. Οι άνθρωποι που λένε σε αγαπώ χωρίς αυτούς τους καρπούς, κρύβουν άλλες επιδιώξεις όπως ζήλια, κτητικότητα, εξουσία με αθέμιτους τρόπους, έχθρα, συμφέροντα ή ανάγκη να θέλουν να κυριαρχήσουν. Μπορεί σε κάποιον που δεν γνωρίζει την αληθινή αγάπη να επιβάλουν την θεωρία τους, όμως ένας άνθρωπος αναγεννημένος καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει με ανθρώπους οι οποίοι έχουν φύγει, έχουν αποπροσανατολιστεί από τις αρχές του Θεού. Όταν επισκέπτεσαι τέτοιους ανθρώπους στο σπίτι τους, σε καλωσορίζουν χωρίς να σου δίνουν ιδιαίτερη αξία. Μπορεί να πουν με τα λόγια ότι είναι πολύ χαρούμενοι που σε είδαν, όμως αντιλαμβάνεσαι ότι το μόνο που δεν έχουν είναι χαρά. Στην πραγματικότητα σε κοιτάζουν ανήσυχα, φοβισμένα, με αγωνία, σε κοιτάζουν ενοχλημένοι σαν να μπήκε ένα πρόβλημα στο σπίτι τους. Μάλιστα σου λένε κάθισε όπου θες, οπουδήποτε και αθόρυβα σε κατευθύνουν που να καθίσεις. Αντιφάσκουν με τον ίδιο τους τον εαυτό και ο λόγος διότι αποσκοπούν σε κάτι. Δεν είναι ιδεώδεις άνθρωποι, δεν έχουν προσωπικότητα ώστε όταν εκφράζουν κάτι αυτό να είναι αληθινό. Πολύ περισσότερη αγάπη έχουν αυτοί οι οποίοι φανερώνονται στους άλλους και λένε την αλήθεια, ότι αδελφέ μας ενοχλείς γι’ αυτό τον λόγο ή δεν μας ενοχλείς και το εννοούν. Ακόμη και στα παιδιά τους αυτοί οι άνθρωποι όταν τα νουθετούν έχουν εωσφορική αγάπη, δηλαδή λένε στα παιδιά τους να είστε ο εαυτός σας και την ίδια στιγμή τα διδάσκουν πως πρέπει να φέρονται. Λένε να είστε ανεξάρτητα και την ίδια στιγμή τα πιέζουν και τους καθορίζουν τις επόμενες κινήσεις στην ζωή τους. Συμπέρασμα: Όταν λένε στο παιδί, στον φίλο, στον αδελφό ή σε οποιονδήποτε που έχουν κοντινή σχέση να είναι ελεύθεροι, στην συνέχεια τους καθορίζουν πως να είναι και τους επιβάλλουν και τον τρόπο να είναι όχι ο εαυτός τους αλλά αυτό που θέλουν αυτοί. Όταν οι άνθρωποι έχουν μία τέτοια προσωπικότητα, ποτέ και σε κανέναν τομέα τα λόγια τους δεν συμβαδίζουν με τα έργα τους. Αν το μέσα τους δεν είναι ίδιο με το έξω τους και το έξω τους δεν έχει απόλυτη σύμπνοια με το μέσα τους, το μόνο που θα πετύχουν είναι να έχουν πολλά πρόσωπα και όχι ένα. Αυτό αργά ή γρήγορα θα φέρει ανατροπές σε όλη τους την ζωή και ο λόγος διότι ο πόλεμος που έχουν ξεκινήσει παρά το κάλεσμα που λάβανε υπό του Θεού να γίνουν ιδεώδεις άνθρωποι, δεν θα τους επιτρέψει να το πετύχουνε ποτέ. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σήμερα και ξεχωριστές θέσεις μέσα στο κοινωνικό σύστημα. Το κακό μεγάλωσε. Έτσι τα παιδιά τους μπαίνοντας στις κοινωνίες αυτές, συναντούν σαν πρώτο μέλημα τις σπουδές και δημιουργείται μέσα τους αντιπαλότητα. Τι να ακολουθήσω; Αυτόν τον κλάδο ή τον άλλον; Φοβούμενα την μη αποδοχή από τον κόσμο ακολουθούν συγκεκριμένα στερεότυπα, διεξάγοντας μέχρι να πετύχουν έναν ανεξέλεγκτο πόλεμο με τον εαυτό τους, και ειναι γεμάτα πλέον εσωτερικό διχασμο ανησυχίας, συμφερόντων κ.λ.π. Ο χορός του διχασμού αρχίζει. Κατόπιν συναντούν την πολιτική, τους αρέσει ένα κόμμα, αλλά τους αρέσει και το άλλο διότι τους έταξαν κάτι. Έτσι και εδώ έχουν πολλά πρόσωπα. Στη συνέχεια συναντούν την θρησκεία. Θέλουν και στον κόσμο να είναι καλοί αλλά και στον Θεό. Φοράνε το κουστούμι τους χωρίς να γνωρίζουν καν το θέλημα του Θεού, φοράνε το πρόσωπο του αγαθού, του ενάρετου και πηγαίνουν στην εκκλησία. Όταν όμως τους πληροφορήσει κάποιος για κάτι το οποίο δεν τους συμφέρει στον υλικό τομέα, αρχίζουν την κρίση, την καταλαλιά και αμέσως στέλνουν τον δικηγόρο τους, ξεχνάνε αμέσως τον Θεό τους. Όταν συναναστρέφονται με έναν εργάτη, διότι βρέθηκε στον δρόμο τους τον περιφρονούν. Οταν συναντούν τον παπά, τον δεσπότη, τον πολιτικό ας μην είναι του ιδίου δόγματος ή κόμματος κουνιούνται ολόκληροι, κουνάνε την ουρά τους δεν ξέρουν τι θέλουν. Ενώ είναι οι ίδιοι εργάτες, τον εργάτη φίλο τους τον αποστρέφονται και τρέχουν πίσω σε κάποιον που ούτε καν δεν τους δίνει σημασία. Μάλιστα χαμογελούν συνέχεια και ας τους λέει και ψέματα αυτός που φέρει τον τίτλο. Οι άνθρωποι που είναι ιδεώδεις δεν κουνούν την ουρά τους σε κανέναν, είναι οι ίδιοι και σήμερα και αύριο και πάντα όπου και αν βρεθούν. Οι φωτισμένοι άνθρωποι δείχνουν πάντα ένα πρόσωπο, είναι ζωντανοί και ο λόγος διότι βαδίζουν στην ζωή με το δικό τους πρόσωπο, έχουν προσωπικότητα, είναι αληθινοί. Τα ψεύτικα πρόσωπα δεν μπορούν να ζήσουν, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν, όλοι τους αποστρέφονται χωρίς να καταλαβαίνουν το γιατί. Έτσι ζουν πάντα υπό την σκέπη του διχασμού. Ο Λόγος του Θεού αναφέρει, άνθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού. Τα ψεύτικα πρόσωπα δεν μπορούν να αναπτυχθούν, είναι στην ουσία νεκρά, δεν έχουν ζωή μέσα τους, δεν μπορούν να αναγεννηθούν και ας κρατούν μέρα - νύχτα στα χέρια τους το Ευαγγέλιο του Χριστού γνωρίζοντάς το όλο απ’ έξω. Τα ψεύτικα πρόσωπα δεν θα μεγαλώσουν ποτέ, είναι σαν τα πλαστικά λουλούδια. Μάλιστα βιολογικά μπορεί να είναι 60 χρονών όμως πνευματικά είναι 5 χρονών και κάνουν σαν τα μικρά παιδιά, τα οποία θέλουν τα πάντα αλλά δεν έχουν τίποτα δικό τους. Αυτά τα άτομα μπορεί να κοροϊδέψουν έναν άνθρωπο ή και πολλούς, όμως ποτέ δεν θα κοροϊδέψουν τον εαυτό τους και τον Θεό. Όταν καταλήξουν, διότι είναι θέμα χρόνου να καταλήξουν μόνα τους στην ζωή, απειλούν όσους είναι γύρω τους ότι θα αυτοκτονήσουν και ο λόγος για να τραβήξουν την προσοχή τους. Μερικές φορές το επιχειρούν αλλά από τις δέκα φορές καμία δεν πετυχαίνει, γιατί και αυτό είναι σχεδιασμένο και αν πετύχει θα γίνει κατά λάθος. Όταν δεχτούμε την αποστολή μας, η οποία καθορίστηκε υπό του Θεού και είναι στο βάθος της καρδιάς μας, τότε διεπόμαστε από ειρήνη, από σοφία Θεού, είμαστε ο εαυτός μας, τον οποίον γνωρίζουν όλοι και χαίρονται διότι ξέρουν ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και που θα μας βρουν. Όταν όμως επιδιώκουμε πράγματα που δεν είναι δικά μας, που δεν έγιναν ακόμη δικά μας με αθέμιτους τρόπους, τότε δεν έχουμε Θεό, δεν έχουμε αγάπη, δεν θα βρούμε ποτέ ειρήνη, ποτέ χαρά, ποτέ τον Θεό. Όταν είμαστε ολοκληρωμένοι είμαστε ελεύθεροι, όταν είμαστε ολοκληρωμένοι αρχίζουμε να κάνουμε δικά μας πράγματα. Όταν είμαστε ολοκληρωμένοι ακούμε την καρδιά μας και όχι την λογική μας, η οποία καρδιά μας οδηγεί μέσα από την αγάπη και την υπομονή στο να μας δώσει τα πάντα η ζωή, διότι αξίζουμε τα πάντα. Ο Θεός μας δείχνει ποια είναι η πορεία μας σύντομα με τους κατάλληλους ανθρώπους, οι οποίοι έρχονται δίπλα μας και με τα στοιχεία που θέτει μέσα μας, διότι μας δίνει το δικαίωμα να χαρούμε, να έχουμε φίλους, να έχουμε σύντροφο, να έχουμε αδελφούς, να έχουμε στόχους γεμάτους σοφία Θεού, εμείς όμως επηρεασμένοι από την διχογνωμία μας μπλέκουμε με το κοινωνικό σύστημα, με το οικογενειακό, με το συναισθηματικό, με το αληθινό και το ψεύτικο και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Μέχρι να αποφασίσουμε έχουμε χάσει τα πάντα. Όταν έχουμε προσωπικότητα και είμαστε ολοκληρωμένοι ακούμε την καρδιά μας όπου και αν μας οδηγεί. Κάθε πράξη που γίνεται ολοκληρωτικά μας απελευθερώνει. Όποτε γίνεται με μισή απόφαση, με μισή καρδιά πάντα καταλήγει σε διαμάχη και ο λόγος διότι σκορπίζουμε άσκοπα την ενέργειά μας χωρίς να έχουμε στόχο. Είναι σαν να είμαστε στον πόλεμο και επειδή εκείνη την ώρα έγινε ανακωχή εμείς παίζουμε με τις σφαίρες τις οποίες ρίχνουμε στον αέρα. Όταν όμως λήξει η ανακωχή και επανέλθει ο πόλεμος, βλέπουμε τι κάναμε αλλά είναι αργά. Μόνο ένας άνθρωπος είχε και έδωσε όλη του την ενέργεια στο να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Αυτός είναι ο Κύριός μας. Φυσικά υπήρξαν και πολλοί άλλοι όπως ο Σωκράτης, όπως πολλοί οι οποίοι είναι διασκορπισμένοι εις όλο τον κόσμο και έχουν γίνει αποδεκτοί από τους ανθρώπους για την μοναδική τους προσέγγιση στα του κόσμου, έγιναν αποδεκτοί για την σοφία τους, για την φιλοσοφία τους και ετσι εξελίχτηκε ο κόσμος μας. Συμπέρασμα: Αν είμαστε δυστυχισμένοι θα επιδιώξουμε την φιλοδοξία μας με αθέμιτους τρόπους. Αυτή η κατάσταση θα μας κάνει πιο πολύ δυστυχισμένους. Αν είμαστε ευτυχισμένοι, ούτε φιλοδοξία θα επιδιώξουμε, ούτε θέσεις μέσα στον κόσμο, ούτε δόξα και το παράξενο είναι ότι όλα θα μας δοθούν υπό του Θεού. Εμείς έχουμε μία παραβολή η οποία αναφέρει, όταν καλεστείς κάπου μην καθίσεις στην πρώτη θέση μήπως υπάρχει κάποιος πιο εντιμότερος από σένα και χάσεις την θέση σου. Ας καθίσουμε στην τελευταία θέση και να είμαστε σίγουροι ότι αν το αξίζουμε ο Θεός και οι άνθρωποι θα μας βάλουν στην πρώτη θέση. Αν δεν είμαστε ευτυχισμένοι, να ακολουθήσουμε τον Χριστό και την Φωνή Θεού. Μέσα από τον αγώνα αυτό τον πνευματικό θα γίνουμε ευτυχισμένοι. Θα αναφέρω ένα, δύο παραδείγματα διότι υπάρχουν πολλοί λόγοι οι οποίοι μας επιβάλλουν αν το συνειδητοποιήσουμε να είμεθα ευτυχισμένοι. Πρώτο παράδειγμα: Είναι ότι είμεθα λογικά όντα τα οποία εξελίσσονται. Δεν είμαστε ζώα. Όταν είμαστε δυστυχισμένοι τότε είμαστε χειρότεροι σε λογική και από τα ζώα, τα οποία είναι ευτυχισμένα. Ας γίνουμε άνθρωποι του Θεού, διαφορετικά ότι και να μας δοθεί θα θέλουμε περισσότερο. Δυστυχώς δεν χορταίνουμε ποτέ. Ας αναρωτηθούμε γιατί δεν χορταίνουμε ποτέ. Όταν το ανακαλύψουμε θα καταλάβουμε την αιτία της μη ευτυχίας και της καταστροφής μας. Δεύτερο παράδειγμα: Κάποτε μου είπε κάποιος ότι είναι λυπημένος διότι κατά την δική του γνώμη είναι φτωχός, ενώ έχει και σπίτι και αμάξι και δεν χρωστάει μεγάλα πράγματα. Φανταστείτε τώρα τι παιχνίδια κάνει στο μυαλό μας η διαβολή. Του είπα, δεν είσαι δυστυχισμένος, αλλά το μόνο πρόβλημά σου είναι ότι ενώ έχεις μυαλό εσύ το πας βόλτες και λες είμαι δυστυχισμένος. Αφού αδελφέ μου έχεις μυαλό και σώμα γεμάτο υγεία, καλλιέργησε το μυαλό σου σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, κάνοντας αυτό νου Χριστού και να είσαι σίγουρος ότι θα γίνεις ο πιο ευτυχισμένος, ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο. Πώς θα γίνει αυτό; Είναι απλό. Να εκτιμήσεις πρώτα τα ήδη υπάρχοντα και μετά να αξιοποιήσεις το κάλεσμα που έλαβες στο να ακολουθήσεις τον Χριστό. Του εξήγησα ότι τα ήδη υπάρχοντα είναι το αρτιμελές σώμα του. Τον ρώτησα για πόσα χρήματα θα πουλούσες τον εγκέφαλό σου αδελφέ; Μου είπε, δεν υπάρχει ποσό και αν κάποιος θα τον πουλούσε σίγουρα για πάρα πολλά χρήματα. Τα μάτια σου του είπα πόσα χρήματα θα τα πουλούσες; Ούτε και εδώ είχαμε απάντηση. Τα χέρια σου, τα πόδια σου κ.λ.π. Άρα είσαι αδελφέ δισεκατομμυριούχος, απλώς δεν το έχεις εκτιμήσει διότι το σύστημα του κόσμου σε έκανε έτσι ώστε να μην βλέπεις την αλήθεια. Μάθε λοιπόν να επιβιώνεις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκεσαι. Ο Λόγος του Θεού φανερώνει ότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό τοις αγαπώσιν τον Θεό. Θα πρέπει εμείς να το αποδεχτούμε αυτό αδελφέ. Αδελφέ ζήσε σαν τα παιδιά. Ο Κύριος τόνισε, αν δεν γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών. Τι κάνουν τα παιδιά; Είναι απλό. Δεν έχουν σκοπό, ζουν ξέγνοιαστα. Τα βλέπεις στην θάλασσα φτιάχνουν έναν πύργο με την άμμο και όταν το κύμα το καταστρέφει αυτά γελούν και συνεχίζουν το παιχνίδι. Η ζωή αδελφέ είναι ένα παιχνίδι, παίξε μαζί της και μην την παίρνεις σοβαρά. Σοβαρά να πάρεις την κατά Θεό αναγέννηση σου. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.    


Νεότερη Παλαιότερη