Η αξία της ταπεινοφροσύνης.




Η αξία της ταπεινοφροσύνης.


Το μεγαλύτερο μυστήριο για μένα, μέσα σε όλη την κτίση, μέσα σε όλη την Δημιουργία, και που για μένα, είναι πέρα από όλα τα μυστήρια αυτής της Δημιουργίας, προσδίδοντάς του μεγαλύτερη αξία ακόμη και από τον ίδιο τον άνθρωπο που δημιούργησε ο Θεός, -ο λόγος που ο άνθρωπος έχει την μεγαλύτερη αξία μέσα στην Δημιουργία, είναι διότι ο Θεός τού χάρισε λογική, αφού τον έκανε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Μάλιστα το μεγαλείο του ανθρώπου, είναι ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του όργανα από ύλη τα οποία τον κάνουν να σκέφτεται, να φιλοσοφεί, να εξελίσσεται αλλά και να μετέχει της θεότητας, και ναι είναι να θαυμάζεις αφού η μόνη σκεπτόμενη ύλη μέσα στην Δημιουργία βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο και συγκεκριμένα στον εγκέφαλό του. Αυτή η σκεπτόμενη ύλη του επιτρέπει να εξελίσσεται, να γνωρίζει την σοφία που του χορηγεί ο Θεός, να αντιλαμβάνεται τα μυστήρια της Δημιουργίας αλλά και τα μυστήρια που αφορούν τον ίδιο τον Θεό. Τώρα ρωτάμε τι είναι αυτό, που ξεπερνά τον άνθρωπο, την κτίση, την Δημιουργία, τα πάντα. Είναι απλά μία λέξη. Αυτή λέγεται ταπεινοφροσύνη και ο λόγος που είναι ανώτερη όλων η ταπεινοφροσύνη, είναι διότι ο ίδιος ο Θεός σε κάνει φίλο του. Αυτή και μόνο αυτή, έχει την ικανότητα να σε κάνει σύμμορφο της δικής του δόξης, αυτή και μόνο αυτή, είναι η μόνη αιτία για να γίνει ο άνθρωπος κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού αλλά και συμμέτοχος της μεγάλης δόξης αυτού του Θεού. Χωρίς αυτήν την ταπεινοφροσύνη, η δόξα του ανθρώπου, είναι σαν τον ατμό στην κατσαρόλα, που για λίγο τον βλέπεις και μετά χάνεται. Οι άνθρωποι ζητούν από τον Θεό όταν  προσεύχονται, υγεία, χρήματα, δουλειά, καλό σύντροφο, κτλ. Στην ουσία ζητάνε πάντα υλικά πράγματα. Εμείς, εδώ και πολλά χρόνια, ζητάμε να γνωρίσουμε τον Θεό και η απάντηση ήρθε. Ο κρίκος που μας συνδέει, είναι η ταπεινοφροσύνη. Ας ξεκινήσουμε επενδύσεις πάνω σε αυτήν. Αμήν. Να δούμε λίγο μέσα από την Αγία Γραφή κάποια εδάφια, για να καταλάβουμε πώς ο Θεός θέλει να εργαζόμαστε πνευματικά με την ταπεινοφροσύνη. 

(Ματθ. 11:29) μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ.

(Ματθ. 18:4) ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

(Ματθ. 23:11-12) ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

(Λουκ. 1:46-48) Καὶ εἶπε Μαριάμ. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου, ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ.

(Λουκ. 14:11) ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

(Λουκ. 18:13) καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.

(Ρωμ. 12:16) τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες. μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες, ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι. μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ᾿ ἑαυτοῖς.

(Α Κορ. 1:27) ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα τοὺς σοφοὺς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά.

(Φιλιπ. 2:2-8) πληρώσατέ μου τὴν χαράν, ἵνα τὸ αὐτὸ φρονῆτε, τὴν αὐτὴν ἀγάπην ἔχοντες, σύμψυχοι, τὸ ἓν φρονοῦντες, μηδὲν κατὰ ἐριθείαν ἢ κενοδοξίαν, ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύνῃ ἀλλήλους ἡγούμενοι ὑπερέχοντας ἑαυτῶν. μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστος. τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ.

(Ιακ. 1:9) καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ.

(Ιακ. 4:6) ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.

(Α Πε. 5:5-6) Ὁμοίως νεώτεροι ὑποτάγητε πρεσβυτέροις, πάντες δὲ ἀλλήλοις ὑποτασσόμενοι τὴν ταπεινοφροσύνην ἐγκομβώσασθε· ὅτι ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν. Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ.


Ο ταπεινός  άνθρωπος δεν επιβάλλει την λογική του σε κανέναν. Ο μωρός κάνει τα πάντα, για να τον ακούσουν οι άλλοι. Ο ταπεινός ξέρει, ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξεις σε κάποιον, ότι κάνει λάθος, είναι να του επιτρέψεις να αναπτύξει τις ιδέες του, ώστε να έρθει η μέρα που θα αντιληφθεί μόνος του το λάθος του. Εξάλλου, λάθος είναι για σένα ή για μένα. Όμως για τον ίδιο είναι σωστό. Ο κάθε άνθρωπος έχει διάφορες χρονικές περιόδους που εξελίσσεται ή γνωρίζει καλό ή κακό. Εμείς, για να μην σκανδαλιζόμαστε, καλό είναι να συνεργαζόμεθα μόνο με ανθρώπους του αυτού πνεύματος, ώστε να αποφύγουμε τον διαπληκτισμό, τα σκάνδαλα, την διαμάχη, τον εωσφορικό εγωισμό. Ο Κύριος ήξερε την αποστολή του, γι’ αυτό έλεγε, «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» (Μάρκος 8:34). Ο άνθρωπος που κινείται υπό του Θεού στο να εκπληρώσει επαγγελίες, οι οποίες εδόθηκαν εις αυτόν υπό του Θεού, κάνει την δουλειά του εκπληρώνοντας τους στόχους του με την σοφία του Θεού, η οποία του παρέχει την ταπεινοφροσύνη. Ταπεινοφροσύνη σημαίνει, κενώνω τον εαυτό μου και τον παραδίδω στα χέρια του Θεού εμμένοντας και σπουδάζοντας στο αγιαστήριο την σοφία του Πατέρα – Θεού.


Ταπείνωση δεν είναι να κάνεις τον ταπεινό και να λες, «εγώ ο άχρηστος, εγώ ο αμαρτωλός, εγώ ο άθλιος, εγώ, ο δεν είμαι τίποτα κ.λπ.». Άμα είσαι όλα αυτά, τότε να βάλεις τον Χριστό μέσα σου και να γίνεις κάτι. Δηλαδή να γίνεις, να γίνω αγάπη, να γίνεις, να γίνω, να γίνουμε ταπεινοί. Ταπείνωση δεν είναι όλα αυτά. Ταπείνωση είναι, να καταλάβω, να καταλάβεις, ότι όλα σού δόθηκαν, όπως μάτια, χέρια, πόδια, μυαλό, γη, νερό, ύλη, ζωή, φύλο, κλπ. και απλά να μην καυχάσαι αλλά να δοξάζεις τον Θεό και να στηρίζεις τη ζωή του φίλου σου, του αδελφού σου, χωρίς απαιτήσεις, χωρίς ανταπόδοση. Κοίτα γύρω σου άνθρωπε, τόσα σού χάρισε ο Θεός! Αφού αυτός δεν σού ζητά κάποια ανταπόδοση, εσύ γιατί το κάνεις; Ταπείνωση δεν είναι, «δεν είμαι τίποτα», αλλά «είμαι του Χριστού και από σήμερα μπαίνω στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου, με ένα σκοπό, την επικράτηση του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων». Άμα ο Θεός αναλάβει τον άνθρωπο, τότε ο άνθρωπος γίνεται ελεύθερος, ταπεινός, ζει ευχάριστα, γίνεται φως, γίνεται πόλις κειμένη επάνω όρους, «Επὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου» (Ησαΐας 66:2). Η ταπείνωση είναι το κλειδί, που ανοίγει όλες τις πόρτες της ζωής, του Θεού. Αμήν. Πάμε να δούμε κάτι άλλο. Βάσει του Λόγου του Θεού, γνωρίζουμε ότι «εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον.» (Ιακ. 1:15). Η επιθυμία, όταν γίνεται αμαρτία, επιφέρει την πνευματική σύγχυση στον εγκέφαλό μας. Αυτό φανερώνει και αφήνει να εννοηθεί, ότι απέχουμε της ειλικρινούς αποφάσεως που λάβαμε στο κάλεσμα του Θεού. Χρειάζεται εγρήγορση πνευματική, ώστε να δημιουργηθεί νέα βάση πνευματικής εξέλιξης, η οποία γκρεμίζει το κράτος του θανάτου. Ο Απ. Παύλος φανέρωσε δια Πνεύματος Αγίου, να κάνουμε βεβαία την κλήση που λάβαμε. Η Φωνή Θεού Αφθαρσια διανέμει δωρεάν την σοφία εκείνη, η οποία καταργεί την επιθυμία που φέρνει την αμαρτία, η οποία κατόπιν φέρνει την φθορά και τον θάνατο. Ας εντάξουμε σήμερα στην ζωή μας, την σοφία που μας εξασφάλισε η Φωνή Θεού Αφθαρσία και ας αναπληρώσουμε πνευματικά ελλείποντα τα οποία θα μας εξασφαλίσουν στην συνέχεια τον νοητό παράδεισο μέσα μας και γύρω μας. Αμήν. 


Νεότερη Παλαιότερη