Θέλεις τον Θεό;
Τότε απλά δώσε ένα χάδι, ένα φιλί, πες μια καλή κουβέντα σε αυτόν που είναι δίπλα σου. Μοίρασε το φαγητό σου. Στήριξε υλικά αυτόν που δεν έχει. Πήγαινε στον φίλο σου που σήμερα ασθενεί, παρηγόρησέ τον, στήριξέ τον. Αγάπησε το παιδί σου, στήριξε το παιδί σου, μην το κάνεις ζητιάνο. Κάνε όσους είναι δίπλα σου να νιώθουν ελεύθεροι. Σπούδασε καθημερινά τον Λόγο του Θεού και μίλα με τα έργα σου. Πες «ευχαριστώ» σε όλους και για όλα όσα, καλά ή κακά, ήρθαν στην ζωή σου, διότι για τον άνθρωπο του Θεού τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Μάθε να συγχωρείς και στη συνέχεια να δικαιολογείς. Βλέπεις τον φίλο σου, τον αδελφό σου, να κάνει κάτι καλό; Ενθάρρυνέ τον, βράβευσέ τον, δωσ’ του αξία. Βάλε στόχο να κάνεις, να κάνω, μόνο το καλό. Μίλα μόνο θετικά, με αγάπη. Εκτίμησε ό,τι έχεις. Ευχαρίστησε αυτόν που νομίζεις ότι σε πρόδωσε, σε κατηγόρησε, σε έκανε να κλάψεις, και ο λόγος, διότι εξαιτίας του έμαθες να ζεις, έμαθες να συγχωρείς, έμαθες να είσαι δυνατός, έμαθες να αγαπάς, έμαθες να μην στηρίζεσαι στους ανθρώπους αλλά στον Θεό. Με την στάση σου μάθε και σε αυτόν που κάνει λάθη, την αγάπη. Τα λόγια δεν σπουδάζουν κανέναν, μιλούν στο μυαλό. Τα έργα όμως μιλούν στην καρδιά και αυτά μόνο διδάσκουν. Το μυαλό μιλά στο μυαλό, ενώ η καρδιά μιλά στην καρδιά. Μην ζηλεύεις κανέναν και τίποτα. Ένα να επιθυμείς, να μιμηθείς τον Χριστό, να γίνεις φίλος του, αδελφός του. Μάθε και να μάθω, να γίνεσαι ιδεώδης, δηλαδή να έχεις και να έχω προσωπικότητα, να ξέρω τι θέλω, ώστε να κοιτώ σε μια μεριά, στην μεριά του Θεού, του αγαθού. Ζήσε την καθημερινότητα, όπως αυτή σου δίνεται από τον Θεό. Μην κοντράρεις τα πράγματα, μην θέλεις να γίνουν όπως τα θέλεις εσύ, ξέρει ο Θεός από πού χρειάζεται να περάσεις και τι να σπουδάσεις από την ζωή. Μάθε να διακρίνεις, διότι όλα έχουν πολύ Θεό. Σήκωσε το βλέμμα σου στον ουρανό, θαύμασε το μεγαλείο του και την σιωπή του. Η Δημιουργία μαρτυρά την παρουσία του Θεού. Αυτή η σιωπή θα σε διδάξει τον Θεό. Η σιωπή είναι η μήτρα του αγιοπνευματικού Λόγου. Μάθε να σιωπάς και να είσαι σίγουρος ότι θα μάθεις να μιλάς. Μάθε να ερευνάς αλλά και να παρατηρείς τα πάντα, όλα μπορούν να σε σπουδάσουν. Θωράκισε την ζωή σου με την αγάπη. Η αγάπη σε ανεβάζει στον θρόνο του Θεού. Αγάπη έχει αυτός, που έχει τον τρόπο να σε κάνει να νιώθεις ελεύθερος. Μάθε να είσαι δίκαιος, «Δίκαιος ἀνὴρ ὁ ἐλεῶν ὅλην τὴν ἡμέραν», καθώς η δικαιοσύνη των ανθρώπων απαιτεί, ενώ του Θεού προσφέρει. Ησύχασε, σπούδασε την ειρήνη, αφέσου στον Θεό, μην θυμώνεις με τίποτα και με κανέναν. Ακολούθα το μονοπάτι, που ο Θεός θέλει να βαδίσεις για να φτάσεις στην ζωή. Δίπλα σου πολλά τα σκυλιά που θα γαβγίζουν, εσύ ενθυμήσου τον Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων. Όλα αυτά είναι Θεός. Δεν είναι δύσκολος ο Θεός, απλός είναι. Γίνε απλός, να γίνω απλός, και θα δεις τον Θεό και θα δω τον Θεό. Προσοχή! Αν μελετάς συνέχεια πολλά βιβλία, θα πέσεις στην παγίδα να θέλεις να κάνεις επίδειξη. Αν θέλεις να κάνεις επίδειξη, θα πέσεις στην παγίδα να εξουσιάζεις αφελείς και να διδάσκεις αμαθείς. Με αυτόν τον τρόπο, Θεό δεν μπορείς να δεις. Μην ασχολείσαι με το τι είπε ο ένας, τι είπε ο άλλος, διότι θα γεμίσεις με σκουπίδια το μυαλό και την ζωή σου. Πολλοί μπαίνουν στην ζωή των άλλων και συμπεριφέρονται σαν να έχουν την εξουσία να τους ακούσουν, να τους θεραπεύσουν κλπ. Μια φορά ήταν μία ψυχολόγος. Αυτή, αφού τελείωσε την εκπαίδευσή της, άνοιξε γραφείο και άρχισε να δουλεύει. Τώρα καλείται να κάνει την πρακτική. Πήγαν διάφοροι ασθενείς. Στο τέλος όμως τι συνέβη; Όλοι αυτοί οι ασθενείς την επηρέασαν και έγινε και αυτή ασθενής, γέμισε με πάθη, με φωνές διάφορες, κλπ. Κόλαση έγινε η ζωή της. Δηλαδή για να βοηθήσεις, χρειάζεται να είσαι έτοιμος, και όχι να μιλάς ή να μιλώ μέσα από επιπολαιότητα, αυτό είναι λάθος. Καλύτερα λοιπόν πρώτα να ταπεινωθούμε, και μετά να βοηθήσουμε. Διότι αν δεν το κάνουμε έτσι, θα καταλάβει ο καθένας αυτό το λάθος που κάνουμε, το να νομίζουμε δηλαδή ότι ξέρουμε. Άλλο είναι η φιλοσοφία και άλλο είναι η πρακτική. Αν δεν προσέξουμε, θα μπούμε με τον εγωισμό σε ξένα χωράφια και θα μας πάρει πολύ χρόνο να καθαρίσουμε το μυαλό μας αλλά και το σώμα μας. Το πλυντήριο του ανθρώπου είναι η σοφία του Θεού και το απορρυπαντικό είναι το εφαρμοζόμενο Ευαγγέλιο. Πρόσεχε λοιπόν, διότι τα πολλά βιβλία θα σου εξασφαλίσουν γνώση, η οποία θα σε κάνει εωσφορικό στοιχείο μέσα στην Δημιουργία, θα σε κάνει εγωιστή και απρόσιτο. Ήρθε ο καιρός να μάθουμε, ότι με την πολλή αγάπη που θα βάλουμε στόχο να δώσουμε, θα γίνουμε ευλογημένοι και αγαπητοί, και στους ανθρώπους και στον Θεό, «Εφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθαίος 25:40). Είναι απλό να βρεις τον Θεό, αρκεί να βρεις το απλό. Τι τα θέλεις τα βιβλία, την φιλοσοφία, αν ακόμα δεν σε έμαθαν να συγχωρείς, να αγαπάς, να φιλοξενείς, να μην φοβάσαι, να μην βλέπεις λάθη, να μην κρίνεις, να μην προσφέρεις και να μην αγαπάς όπως θέλει ο Θεός; Βλέπεις; Μάταιο δεν είναι να διαβάζεις, χωρίς να μπορείς να ζεις με την αγάπη; Με την ειρήνη; με την χαρά; Γι’ αυτό μάθε να ζεις, μάθε να αγαπάς, μάθε να χαίρεσαι. Ο τρόπος; Να μπεις, αλλά και να μπω στην πρακτική. Όλα όσα γράφω, δεν τα λέω έτσι απλά για να τα πω στους άλλους, απλά τα λέει ο Θεός σε μένα και εγώ τα μοιράζομαι, μήπως τα λέει και σε σένα, μήπως και στα λόγια μου βρεις κάτι που σου ταιριάζει, που σου αρέσει, που σε επαναπρογραμματίζει στην ζωή. Αδέλφια μου, τo χώμα που είναι καλής ποιότητας, καλλιεργείται κανονικά. Εύκολα μάλιστα έχει την ικανότητα, ό,τι σε αυτό φυτεύεται, να είναι ευλογημένο, αφού παρέχει στο σπόρο όλες τις ανάγκες που χρειάζεται για να αναπτυχθεί φυσιολογικά. Όπως με το χώμα, έτσι και με τον άνθρωπο. Αν είναι έτοιμος, δίνει πολύ καρπό. Γνωρίζουμε όλοι την παραβολή του σπορέα. Έτσι είναι ακόμα η ψυχή του ανθρώπου. Ο άνθρωπος που έχει καλής ποιότητας ψυχή, την καλλιεργεί καθημερινά μέσα από τις δοκιμασίες, την θυμιατίζει με το άρωμα του Ιησού Χριστού, την τροφοδοτεί με το λίπασμα της αγάπης και την ποτίζει με την σοφία του Θεού. Είναι ο άνθρωπος, που αν του πετάξεις στην ψυχή του έναν σπόρο καλοσύνης, θα σου επιστρέψει ένα δάσος από αυτήν σε όλη σου την ζωή. Μάλιστα να ξέρουμε, ότι οι φίλοι του Θεού δεν είναι οι χριστιανοί απαραίτητα, αλλά αυτοί που υπηρετούν συνειδητά τον Θεό, αυτοί που εμφανίζουν καρπούς, που εμφανίζουν χαρίσματα, που μοιράζουν αγάπη και ζουν εν Κυρίω. Τα βασικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου του Θεού, του φίλου του Θεού, είναι ότι ζει αλλά και εμφανίζει την δικαιοσύνη του Θεού, η οποία μόνο προσφέρει. Ο άνθρωπος του Θεού εμφανίζει αδιάλειπτα την χαρά. Όταν έχεις χαρά, αυτό είναι σημάδι αναγέννησης, σημάδι ότι πέρασες πολλά, άντεξες πολλά και κατέληξες στην χαρά. Η χαρά είναι απόδειξη σοφίας. Ο άνθρωπος του Θεού υπηρετεί την ειρήνη, που είναι καρπός θείος και φανερώνει ωριμότητα. Τελευταία ο άνθρωπος του Θεού, ζει με την ανυπόκριτη αγάπη, στοιχείο θεϊκό, αφού η αγάπη σε δέχεται όπως είσαι. Να ξέρουμε, ότι αγάπη έχει αυτός που ξέρει, όταν βρεθεί μαζί σου, να σε κάνει να νιώθεις ευχάριστα αλλά και ελεύθερος. Αμήν.