Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι ανεφάρμοστο.

Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι ανεφάρμοστο. Γι’ αυτό μην καυχάσαι.

Πρώτο μέρος 

Σήμερα θα αποδείξουμε, γιατί είναι ανεφάρμοστο το Ευαγγέλιο του Χριστού. Παρόλα που είναι ανεφάρμοστο, εμείς θα πρέπει να ζούμε χριστιανικά, να προσπαθούμε για το καλύτερο, να εμβαθύνουμε στον Λόγο του Θεού και να αγωνιζόμαστε να τηρούμε τις εντολές του γνωρίζοντας ότι θα σωθούμε με την Χάρη και όχι με τα έργα. Ακόμα να μην κρίνουμε, να μην φανατιζόμαστε και τελευταία να μην δογματίζουμε τον τρόπο που εμείς προσεγγίζουμε τον Θεό, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι όποιος ζει έξω από τον δικό μας τρόπο, είναι λάθος ή ότι είναι αιρετικός ή αμαρτωλός. Διότι αν γνωρίζαμε τον Λόγο του Θεού, όπως λέμε ότι γνωρίζουμε, θα ξέραμε ότι ο Κύριος τόνισε «ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ῥακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.» (Ματθ. 5:22). Δεν έχεις το δικαίωμα λοιπόν βάσει του Λόγου του Θεού, να πεις κάποιον «ρακά» ή «μωρό», πόσο μάλλον να τον κρίνεις. Μάλιστα ο Κύριος είπε «ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.» (Ματθ. 5:22). Εδώ αποδεικνύεται, ότι δεν έχουμε σχέση με τον Λόγο του Θεού, γιατί αν είχαμε, δεν θα πέφταμε σε αυτές τις παγίδες να κρίνουμε. Με λίγα λόγια, σε αυτόν τον μικρό πρόλογο που κάναμε, αρχικά αντιλαμβανόμαστε, ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού καθίσταται ανεφάρμοστο, γιατί συνέχεια κρίνουμε. Αφού δεν μπορούμε ούτε αυτό να βάλουμε στην ζωή μας, πώς θα βάλουμε τα παρακάτω; Αποδεικνύεται, ότι δεν έχουμε σχέση με τον Λόγο του Θεού, γιατί κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, είτε τους γνωρίζουμε τους ανθρώπους που κρίνουμε είτε όχι. Καλό είναι να το σταματήσουμε. Άλλη παγίδα, είναι ότι θέλουμε όλους να τους διορθώσουμε, γιατί νομίζουμε ότι είμαστε πιο έξυπνοι. Σήμερα η ομιλία μου θα μας δώσει την δύναμη αλλά και την σοφία στο να μην πέφτουμε σε κρίσεις, επικρίσεις ή καταλαλιές. Πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε, ότι όλοι είμαστε λάθος απέναντι στον Θεό και μεταξύ μας. Να γνωρίζουμε ότι η κρίση είναι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά. Αυτή κάνει τον Θεό να μας αποστρέφεται, είναι γραφικό «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7:1) «σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει·» (Ρωμ. 14:4) «Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε, πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις·» (Ρωμ. 2:1). Αδελφέ, φίλε, άνθρωπε, γενικά απευθυνόμενος σε όλους τους χριστιανούς, μετά από όλα αυτά τα χρόνια πνευματικού αγώνα, δηλώνω γνήσια, καθαρά, σταράτα και ολοκληρωμένα, έχοντας πλήρη επίγνωση αυτών των λόγων μου, ότι άνθρωπε, μην πέφτεις στην παγίδα να καυχάσαι ότι είσαι χριστιανός και ότι όλοι οι άλλοι είναι αιρετικοί, και ο λόγος που το νομίζεις, είναι διότι δεν κάνουν ό,τι εσύ νομίζεις ότι είναι σωστό. Αδελφέ, ανάλογα το περιβάλλον, την χώρα ή το έθνος, η αλήθεια του κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική. Γι’ αυτό εργάσου το θέλημα του Θεού, με τον τρόπο που ξέρεις. Κάνε το καλό αλλά μην προσπαθείς να δικαιωθείς με τα έργα σου, γιατί έχει αποδειχθεί, ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού ακόμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Ακόμα ούτε κατανοητό μπορεί να γίνει, πόσο μάλλον να εφαρμοστεί και ο λόγος, διότι το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου δεν είναι ακόμα ικανό να συλλάβει το θέλημα του Θεού, διότι όλοι οι άνθρωποι φτιάχνουν Θεό στα μέτρα τους. Μάλιστα η παχυλότητα του υλικού στοιχείου έχει κλείσει τους πόρους του πνεύματος. Έτσι ο άνθρωπος, καταφεύγει σε λύσεις συνηθισμένες, ανθρώπινες και όχι λύσεις που μπορεί να του εξασφαλίσει ο Λόγος του Θεού. Ο Χριστιανισμός σήμερα, βάσει του Λόγου του Θεού, αρχικά δουλεύει σε λίγους ανθρώπους και όχι ολοκληρωμένα. Εμφανίζεται μόνο σε αφιερωμένους ανθρώπους οι οποίοι καθημερινά αφιερώνονται και πιο πολύ εμφανίζεται σε αυτούς που έχουν θείο έρωτα, γιατί αυτοί έλκονται περισσότερο από τον Θεό, γιατί αυτοί είχαν τις προδιαγραφές να τους αποκαλυφθεί ο Θεός. Οι άνθρωποι αυτοί ασχολούνται πνευματικά με μεγάλο ενδιαφέρον και μεγάλη αγάπη στον Θεό. Μάλιστα αυτοί οι άνθρωποι, έχουν λίγες συναλλαγές με την ύλη και τις μέριμνες. Αυτοί και μόνο αυτοί που έχουν ελάχιστες σχέσεις με την ύλη, βρίσκουν χρόνο για να αξιοποιήσουν τον Λόγο του Θεού και την σοφία αυτού. Στην συνέχεια εμφανίζουν τα έργα του πνεύματος με σκοπό την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου, όσο και αν αυτό φαίνεται παράξενο. Διότι σήμερα οι άνθρωποι, την σοφία που αποκτούν, την κάνουν κακή χρήση αφού θέλουν να αποκτήσουν εξουσία και να εγκλωβίσουν ανθρώπους. Υπάρχει ακόμα και μια άλλη μερίδα ανθρώπων, χριστιανοί, που επιπόλαια δηλώνουν ότι γνωρίζουν τον Χριστό, ότι πιστεύουν στον Θεό, ότι είναι άνθρωποι του Θεού. Όμως αποδεικνύεται και εδώ, ότι και αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτόν τον Λόγο του Θεού, και τούτο το δηλώνει η μηδαμινότητα των έργων αγάπης που εμφανίζουν στον Θεό, στον αδελφό αλλά και στον εχθρό. Έχει αποδειχθεί, ότι σήμερα δεν μπορεί να γίνει ακόμα ενυπόστατος ο χριστιανισμός, και ο λόγος διότι απλά έχει εντολές και νόμους που δεν μπορούν να εφαρμοστούν, ειδικότερα σήμερα που ο κόσμος μας έχει γίνει υλιστικός. Παρόλο που το πνευματικό επίπεδο του ανθρώπου σήμερα έχει ανέβει, οι άνθρωποι του Χριστού ακόμα δεν αντιλαμβάνονται την αξία αυτού του Λόγου του Θεού και αυτό θα αποδείξουμε στην συνέχεια. Μάλιστα το Ευαγγέλιο του Χριστού έχει και πολλές αντιθέσεις. Αντιθέσεις, τις οποίες τα υφιστάμενα στερεότυπα του μεταπτωτικού κόσμου που σήμερα εμείς συνηθίσαμε να ακούμε αλλά και να βιώνουμε, δεν δημιουργούν συνθήκες στο να εφαρμοστεί το Ευαγγέλιο του Χριστού. Ο λόγος, διότι οι επιδιώξεις του ανθρώπου έχουν δυναμώσει πάνω στο υλικό στοιχείο και στην σοφία των ανθρώπων. Αυτά γίνονται εμπόδια για τον άνθρωπο που έχει καλή πρόθεση στο να συλλάβει την σοφία του Θεού, δεν μπορεί να εξελιχθεί. Σήμερα ακόμα στον κόσμο μας, υπάρχει ένας ακήρυχτος πόλεμος, του οποίου τα θύματα βρίσκονται στα νοσοκομεία, κάτι που όλοι το θεωρούν φυσιολογικό. Οι άνθρωποι ψάχνουν φυσικά τις αιτίες αυτού του πολέμου, όμως δεν ψάχνουν μέσα από την σοφία του Θεού, διότι ο Κύριος έφερε την ζωή, την υγεία αλλά και την αφθαρσία δια του Ευαγγελίου. Κάτι μας τράβηξε μακριά από το δικό του Λόγο, ίσως η αμαρτία, ίσως η ύλη, ίσως ο εγωισμός, ίσως και όλα μαζί. Ο Απ. Παύλος φανέρωσε κάτι πολύ σημαντικό, «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου.» (Εφ. 6:12). Ποιος ειναι αυτός; Αυτό ερευνούμε μέσα στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, για να βρούμε την λύση σε όλα τα προβλήματα που μας αφορούν. Κάτι που ακόμα ο πνευματικός κόσμος δεν μπόρεσε να ξεκαθαρίσει, είναι οι αντιθέσεις που έχει ο Λόγος του Θεού και που πολλοί έχουν μπερδευτεί εξαιτίας αυτών.  Το ότι έχει αντιθέσεις ο Λόγος του Θεού,  φανερώνεται ολοκάθαρα μέσα στον Λόγο του Θεού και έχουν ως εξής: π.χ. ο Απ. Παύλος δημιουργούσε εκκλησίες, ο Κύριος φανέρωσε ότι «πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.» (Ιω. 4:24)

. Έτσι, με το κήρυγμα μέσα στις εκκλησίες αναπτύσσεται μωρία και ο λόγος, διότι ο άνθρωπος έπρεπε να γνωρίζει τον Θεό από τα ποιήματα αυτού, είναι γραφικό «Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι.» (Α Κορ. 1:18). Επίσης ο Απ. Παύλος δημιουργούσε ποιμένες, αποστόλους, προφήτες, κλπ. ενώ ο Κύριος είπε «ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.» (Ματθ. 23:8). Άλλη μία αντίθεση είναι ότι Απ. Παύλος ο οδηγούσε μέσα από την προσευχή τους ανθρώπους να λάβουν το Άγιο Πνεύμα, ενώ στον Λόγο του Κυρίου λέγεται, «τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ᾿ οὐκ οἶδας πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει·» (Ιω. 3:8). Και όμως αυτό μυσταγωγικά, αναγεννά ανθρώπους και τους φέρνει κοντά στον Θεό. Οι εκκλησίες είχαν τυπικά στοιχεία, όπως βαπτισμούς, επιθέσεις χειρών, κλπ. ο Απόστολος Παύλος έλεγε «ας αφήσουμε την αρχική διδασκαλία, επιθέσεις χειρών, βαπτισμούς κλπ. και ας μπούμε στην ουσία». Ακόμα στην επιστολή προς Τίτον αναφέρεται «μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (Τιτ. 3:9-10), ο Κύριος έλεγε, «ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ῥακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός.» (Ματθ. 5:22), σε άλλο σημείο, «ἐὰν δὲ καὶ γήμῃς, οὐχ ἥμαρτες· καὶ ἐὰν γήμῃ ἡ παρθένος, οὐχ ἥμαρτε· θλῖψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι· ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι.» (Α Κορ. 7:28), ενώ ο Κύριος για να ιδρυθεί η βασιλεία έλεγε «καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.» (Ματθ. 19:29). Υπάρχουν πολλές αντιθέσεις. Τώρα κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί τι γίνεται, άνθρωπος τα έγραψε όλα αυτά ή ο Θεός; Για μένα είναι απλό. Ο Θεός τα έγραψε και μάλιστα με άπειρη σοφία, διότι αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους στο να τους δώσει κίνητρα να εξελιχθούν πνευματικά. Απλώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν το μεγαλείο της αφιέρωσης και της ίδρυσης της βασιλείας του Θεού στην γη. Γι’ αυτό ο Θεός παραχώρησε την παρουσία του έργου και του γραπτού λόγου του Αποστόλου Παύλου, με σκοπό οι άνθρωποι σιγά σιγά, μέσα από τα απλά να συλλάβουν το θέλημά του. Εξάλλου και όλοι εμείς έτσι ξεκινήσαμε, από τα απλά. Γι’ αυτό τίποτα και κανέναν δεν θα κρίνουμε, όλα για μας είναι πνευματικά σκαλοπάτια. Όμως άνθρωπε, μην μένεις στο πρώτο σκαλοπάτι, προχώρα, ανέβα, ψάξε και θα βρεις, είναι γραφικό «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ·» (Ιω. 5:39). Ο Κύριος σε ένα κήρυγμά του τόνισε «τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.» (Μαρκ. 9:29), έτσι κι εμείς οι χριστιανοί, προσπαθούμε να αποφεύγουμε κάποια φαγητά που έχουν αίμα. Μέχρι ο άνθρωπος να συλλάβει τι σημαίνει νηστεία, καλό είναι να μπει στην λογική της εγκράτειας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να κινήσει δια πίστεως όλους εκείνους τους μηχανισμούς ώστε να κάνει υπερβάσεις στο να καταργήσει την κοιλιά και τα βρώματα και ο λόγος, για να γίνει Θεός, σύμμορφος, κληρονόμος, συγκληρονόμος, συμμέτοχος. Όταν οι μηχανισμοί της ζωής ενεργοποιηθούν δια Πνεύματος Αγίου, τότε αυτό το πνεύμα το οποίο ζωοποιεί, θα εξασφαλίσει στον άνθρωπο θέωση, είναι γραφικό «θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ Ὑψίστου πάντες·» (Ψαλ. 81:6). Σήμερα όλοι βλέπουμε, ότι γύρω μας, αν και ζούμε χριστιανικά, υπάρχει ένας παγκόσμιος ομοιογενής τρόπος ζωής ο οποίος δυσκολεύει την πνευματική μας εξέλιξη. Χριστιανοί, μουσουλμάνοι, ινδοί, κινέζοι, άραβες, εβραίοι κλπ. αν και έχουν διαφορετικό Θεό, ενώ είναι ο ίδιος Θεός, η ζωή τους στην καθημερινότητα όλων αυτών των λαών είναι ίδια για όλους. Και εμείς όλοι που λέμε ότι είματε χριστιανοί, αν και λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, ο τρόπος που ζούμε είναι και για μας ο ίδιος όπως και για όλους τους άλλους ανθρώπους παγκοσμίως, ανεξαρτήτου έθνους, λαού, θρησκείας. Τον τρόπο αυτό τον έχει επιβάλει στο ανθρώπινο γένος η άγνοια, η ημιμάθεια, οι εγωισμοί και τα συμφέροντα μέσω ανθρώπων που εκμεταλλεύονται τον λαό και χρησιμοποιούν το Θεό ώστε να εξουσιάζουν άλλους ανθρώπους. Το έθνος και η  θρησκεία είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι έξυπνοι κατά κόσμο, για να υπάρχει στον λαό μόνιμη εξουσία. Ίσως αυτοί να είναι εκείνοι οι εργάτες που έκλεψαν τον αμπελώνα του Κυρίου. Μάλιστα χρησιμοποιούν την πολιτική για να καλυτερεύσουν τον λαό. Όμως ο λαός πάντα στερείται και κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούν τον Θεό ή την θρησκεία για το καλό των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα όμως για να εξουσιάσουν και ηθικά και πνευματικά τους ανθρώπους. Όμως για να μην ρίχνουμε ευθύνες στους άλλους, και αφού βάσει του Λόγου του Θεού πάντες πταίομεν, καταλήγουμε ότι η κατάσταση σήμερα όλων των ανθρώπων, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έχει τις προδιαγραφές για να βασιλέψει. Ακόμα ο Θεός, ο σπόρος υπάρχει μέσα μας και γύρω μας, αλλά η εποχή ακόμα δεν είναι κατάλληλη. Μοιάζει η κατάσταση αυτή με έναν γεωργό ο οποίος έχει τον σπόρο αλλά ακόμα είναι χειμώνας. Έτσι αποδεικνύεται, ότι ο Χριστός με όλα αυτά, παραμένει ακόμα ένας βασιλιάς με το ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι του. Δηλαδή βασιλεύει ο Χριστός, η αγάπη στο μυαλό μας αλλά όχι στην καρδιά μας, είναι και αυτό γραφικό «Καὶ εἶπε Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας.» (Ησ. 29:13). Ο λόγος είναι, διότι οι εντολές του, με βασική εντολή την αγάπη στον Θεό αλλά και στον αδελφό ως εαυτόν, ποτέ μα ποτέ δεν μπορούν να λάβουν χώρα από όλους τους ανθρώπους που αιώνες τώρα έκλεψαν ή ακολουθούν τον Θεό. Όλοι μας ζούμε σήμερα την Χάρη, όλοι είμαστε άσωτοι αλλά η αγάπη του Θεού είναι άπειρη για όλους μας. Μάλιστα έχει αποδειχθεί, ότι δεν μπορεί κάτι να αλλάξει αυτό που σήμερα  ζούμε, διότι όλοι μας βλέπουμε, ότι όσο χριστιανός και αν το παίζει κάποιος, στο βάθος αμαρτάνει διότι δεν ακολουθεί την οδό της αγάπης, της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ταπεινοφροσύνης. Στο βάθος όλοι θέλουν την εξουσία, την δύναμη, τον πλούτο, την ειδωλοποίηση του Θεού, κλπ. Μάλιστα σήμερα στα έθνη, υπάρχει ελευθερία, δημοκρατία και υποτίθεται ότι σου δίνουν την δυνατότητα να γίνεις και εσύ πλούσιος, να αποκτήσεις εξουσία και να πιστεύεις στ’ οτιδήποτε. Το να πλουτίσει σήμερα κάποιος, είναι δικαίωμα φυσικά. Όλοι το θέλουν, όμως μερικοί τα καταφέρνουν. Είναι έτσι το σύστημα δομημένο, σαθρά, που δεν σε αφήνει να προκόψεις, αν δεν κλέψεις, αν δεν πεις ψέματα κλπ. Πάντως το μήνυμα του να επιδιώκεις να είσαι πλούσιος, έχει περάσει καλά σε όλους μέσα από τους νόμους της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ανεξιθρησκείας. Γι’ αυτό και παγκόσμια σήμερα όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτου έθνους, φυλής, θρησκείας κυνηγούν το όνειρο, όχι πνευματικά αλλά μέσα από το υλικό στοιχείο. Όλοι παγκοσμίως θέλουνε πλούτη. Μάλιστα όλοι αφιερώνουν όλη τους την ζωή στο να μαζέψουν χρήματα και στην συνέχεια καυχώνται. Η καύχηση κρατά λίγα χρόνια και στην συνέχεια όλοι οδηγούνται σε αδιέξοδο. Κάτι τα ανατρέπει, με αποτέλεσμα να φτάνουν στον θάνατο. Πέφτουμε όλοι στην παγίδα του άφρονα. Σήμερα άκουσα ότι οι άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα, με πολλές σκέψεις, με εγωισμούς, κινδυνεύουν να χάσουν 25 χρόνια από την ζωή τους. Αποδεικνύεται, ότι το σύστημα ολόκληρο είναι δομημένο σαθρά, αφού όλοι χρωστάνε. Οι άνθρωποι του κόσμου, αντί να αφήσουν διαθήκη, αφήνουν υποθήκη. Δεν προλαβαίνει κάποιος να πάρει την περιουσία από τον πατέρα του και ψάχνει ο ίδιος συμβολαιογράφο να την μεταβιβάσει, και το παραμύθι συνεχίζεται. Στην διάρκεια της ζωής, όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν με τα χρήματα να αρέσουν, θέλουν να εξουσιάζουν, και μάλιστα θέλουν και να θρησκεύουν χωρίς όμως να θέλουν να μπουν στην λογική του Θεού, που είναι η αγάπη στον Θεό αλλά και στον αδελφό ως εαυτόν. Εδώ τώρα εμείς, θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί ο χριστιανισμός είναι ανεφάρμοστος. Το μήνυμα της σημερινής μου ομιλίας απευθύνεται στους έχοντας καλή πρόθεση απέναντι στο θέλημα του Θεού. Αδέλφια μου, κάντε αυτό που μπορείτε, δώστε αγάπη και μην αφήνετε ανθρώπους να σας εξουσιάζουν, αλλά και να σας λένε «ότι αν δεν κάνεις αυτό, δεν θα σωθείς». Δεν σε κυνηγά ουδείς άνθρωπε, παρά μόνο η άγνοιά σου, και αυτοί που σου επιβάλλουν την δική τους λογική. Μάλιστα αυτό που δεν μπορεί σήμερα να εφαρμοστεί, κρύβει μία έκπληξη. Ποια είναι αυτή, ότι ο Χριστός είναι ο μόνος που έκανε την θεωρία πράξη με θαύματα πολλά, τα οποία άφησαν άφωνους, πλούσιους, φτωχούς, αμαρτωλούς, αλλά και αυτούς που νόμιζαν ότι είναι του Θεού. Επίσης εμφάνισε έναν άλλον τρόπο ζωής, χωρίς εξαρτήσεις από ανθρώπους και βάδισε με αρχοντιά έναν καινούργιο δρόμο δείχνοντας τον καινούργιο τρόπο ζωής. Το ότι ένας εφάρμοσε ως άνθρωπος, δείχνει σε όλους μας ότι μπορούμε να ελπίζουμε αλλά και να πιστεύουμε ότι και εμείς μπορούμε, μιμούμενοι τον Κύριο, να προβούμε σε ενέργειες που αυξάνουν τον Θεό μέσα μας. Ο Χριστός είναι ο μόνος που μπορεί να τα αλλάξει όλα. Ας δούμε λίγο που στηρίζονται σήμερα όλα τα έθνη. Είναι απλό. Στην δύναμη. Δηλαδή τι κάνουν. Απλά φτιάχνουν και αγοράζουν όπλα. Έτσι, όλα τα έθνη στηρίζονται στα όπλα και όχι στην αγάπη. Μάλιστα βρίσκουν πηγές για να αποκτήσουν χρήματα και στο τέλος με όλα αυτά αποκτούν εξουσία. Αυτή η τρέλα μεταδόθηκε σε όλους τους ανθρώπους των εθνών, εν αντιθέσει με τον Χριστό ο οποίος ζητά τα αντίθετα. Ο χριστιανικός κόσμος όμως δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό που θέλει ο Θεός. Έτσι, οι χριστιανοί δημιούργησαν θρησκείες ή τυπικά πράγματα, και με αυτόν τον τρόπο καλύπτουν την αμαρτία που έχει εισβάλλει στην ζωή όλων, διότι τα πάθη συνεχίζουν να υπάρχουν, απλώς τα καλύπτει ο τύπος. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε από το γεγονός ότι χριστιανοί και μη, στα χρήματα στηρίζονται και στα φάρμακα στηρίζουν την ζωή τους. Όχι ότι αυτό είναι κακό, απλώς δεν είναι ο τρόπος που θέλει ο Θεός ώστε να φύγουμε από εξαρτήσεις και στην συνέχεια να αποκτήσουμε δυνατότητες αλλά και ικανότητες μέσα από τον αγιασμό, ώστε το πνεύμα του Θεού να μας φανερώσει τις δυνατότητες αλλά και ικανότητες, οι οποίες καταλήγουν ώστε οι άνθρωποι να γίνουν θεοί, παιδιά Θεού. Ο Χριστός, ερχόμενος στον κόσμο, έδειξε έναν άλλον τρόπο ζωής, τον οποίον και εφάρμοσε. Έτσι απέδειξε, ότι με το πνεύμα του Θεού, χωρίς το υλικό στοιχείο σε υπερβολή αλλά στην μικρότητά του, οι άνθρωποι γίνονται απλοί, ευτυχισμένοι, ευλογημένοι, δυνατοί πάνω σε όλους τους τομείς. Είναι πολλοί αυτοί με πλούτο και εξουσία, που βρήκαν τον Θεό, την απλότητα και πέταξαν στον καλάθο των αχρήστων το υλικό στοιχείο, π.χ. Άγιος Παΐσιος, Άγιος Πορφύριος, Μέγας Αντώνιος,  Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, οι μαθητές του Κυρίου, κλπ. Παρόλα αυτά, για πολλούς, το Ευαγγέλιο παραμένει ανεφάρμοστο. Τι θέλω να πω. Πού στηρίζεται σήμερα ο χριστιανισμός; Απλά στην προσφορά και όχι στην συλλογή της ύλης. Αυτό είναι που καθιστά το Ευαγγέλιο ανεφάρμοστο. Τι μας λέει, τι μας συστήνει ο Χριστός, «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην· καὶ τῷ θέλοντί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνά σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱμάτιον· καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύσει μίλιον ἕν, ὕπαγε μετ᾿ αὐτοῦ δύο· τῷ αἰτοῦντί σε δίδου καὶ τὸν θέλοντα ἀπὸ σοῦ δανείσασθαι μὴ ἀποστραφῇς.» (Ματθ. 5:39-42), καθώς «ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει» (Α Πε. 2:23). Πού στηρίζονται σήμερα τα έθνη; Στον πλούτο, στον χρυσό, στο δολάριο, στο ευρώ, κλπ. εν αντιθέσει με τον Χριστό και τους αφιερωμένους χριστιανούς. Πού στηρίζεται ο Χριστιανισμός (άλλο που δεν εφαρμόζεται); Στην φτώχεια και όχι στα πλούτη. Ο λόγος, διότι θέλει να προβάλλει, να φανερώσει τον πλούτο του πνεύματος. Τι μας λέει ο Κύριος «εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.» (Ματθ. 19:21). Δηλαδή δεν τα έχεις ανάγκη τα πλούτη, είναι μια ψευδαίσθηση. Μάλιστα κατηγορηματικά δηλώνει ο Χριστός για όσους επιμένουν στην ύλη και στην ευμάρεια, «εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.» (Ματθ. 19:24). Η καμήλος ερμηνεύεται ως το σκοινί που δένουν τα καράβια. Όλοι ξέρουμε πόσο χοντρό είναι και επομένως πόσο δύσκολο να περάσει από ένα βελόνι, δεν γίνεται. Έτσι ο Κύριος δηλώνει κατηγορηματικά, «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.» (Ματθ. 19:23). Ο πλούτος δεν είναι κακός. Απλώς, όσο στηρίζεται κάποιος σε αυτόν, δεν μπορεί να αφιερώσει χρόνο στο να βρει τις δυνατότητες του πνεύματος. Μάλιστα πολλοί χριστιανοί οι οποίοι είναι φτωχοί, κατηγορούν τους πλούσιους, λες και αυτοί, αν ήταν στην θέση τους, θα τον πέταγαν τον πλούτο ή θα τον έδιναν. Φυσικά και όχι. Μάλιστα και για όλους εμάς που δεν έχουμε πλούτο, για να μην κατηγορούμε κανέναν και για να μην νομίζουμε ότι είμαστε πιο κοντά στον Θεό, ο Λόγος του Θεού, ο Κύριος, μάς συστήνει «τέκνα, πῶς δύσκολόν ἐστι τοὺς πεποιθότας ἐπὶ χρήμασιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν·» (Μαρκ. 10:24). Δηλαδή μην δουλεύεις, μην μαζεύεις αυτόν τον υλικό πλούτο, ζητά μόνο τον πλούτο του Θεού, τον πνευματικό πλούτο, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος κλπ. Για τον χριστιανισμό, για τον Χριστό, οι πλούσιοι αλλά και όσοι έχουν το θάρρος στα χρήματα είναι καμένοι από χέρι. Σε ποια περίπτωση; Μόνο αν εφαρμοστεί ο νόμος. Όμως αυτό δεν γίνεται, διότι ο Χριστός μάς εξασφάλισε την Χάρη. Έτσι, όλοι δια της πίστεως περνάμε από τον θάνατο στην ζωή.