Χριστιανισμός σημαίνει δύο πράγματα:
Πρώτον ζωή δια της ζωής (και πάς όστις ζει και πιστεύει εις εμε ου μη αποθάνη εις τον αιώνα, πιστεύεις τούτο;) και δεύτερον, αν πεθάνουμε λόγω της έλλειψης καθαρισμού, αγιασμού και ζώσης πίστης σαν άλλο δρόμο σωτηρίας την ανάσταση. Ο ακοών μου τον λόγο μου και πιστεύων τον πέμψαντί με έχει ζωή αιώνιον και είς κρίσιν ουκ έρχεται αλλά μεταβέβηκε εκ του θανάτου εις την ζωή. Καθώς, αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις και πάντες οι εν τη γη αγαλλιάσονται. Μεσαία θέση δεν υπάρχει, το μόνο που υπάρχει είναι δια του θανάτου αναστολή της ζωής, όπως ο ύπνος ενώ ζούμε είμεθα σε αδράνεια.
Το πνεύμα σίγουρα φυλάσσεται αλλά δεν εισέρχεται σε αιώνια χαρά και αγαλλίαση που πολλοί πιστεύουν και διακηρύττουν, αυτό που θα την αγαλλιάσει την ψυχή είναι η ανάσταση ενός υγιούς σώματος και η εισδοχή της ψυχής στο σώμα αυτό. Κι όμως, ενώ όλα αυτά είναι πράγματι αληθινά, η καινή αυτή και νικηφόρα πίστη, η πίστη του Χριστού στην κατάργηση του θανάτου στα μάτια του κόσμου φαντάζει ως μωρία, μοιάζει σήμερα να έχει αποδυναμωθεί μέσα στους ίδιους τους κόλπους του χριστιανισμού ανάμεσα στους χριστιανούς. Ο νόμος του θανάτου λοιπόν φέρνει την παράβαση, η παράβαση φέρνει τον θάνατο. Θα πρέπει λοιπόν να αντικαταστήσουμε τον νόμο που έχουμε υιοθετήσει με το μέγα έλεος και την χάρη του Αγίου Θεού, τα οποία ως πανίσχυρα όπλα εναπέθεσε έμπροσθέν μας ο Θεός Πατέρας δια της θυσίας του Χριστού. Φυσικά κάνοντας όλοι εμείς τον αγώνα του καθαρισμού, της εξάπλωσης και τον αγώνα της αδιάλειπτης προσευχής. Ώστε δια των όπλων αυτών να τον πολεμήσουμε τον εχθρό αυτό, τον θάνατο, τον νόμο του θανάτου. Το σχέδιο κατάργησης του θανάτου αναγράφεται μέσα στον λόγο του Θεού, τον οποίον θα πρέπει να επισκιάζουμε καθ’ έκαστη ημέραν. Τρεις είναι οι νόμοι του Θεού που δυνάμεθα να γίνουμε κληρονόμοι της ζωής. Ο πρώτος είναι να αγαπήσουμε Κύριο και Θεό μας, ο δεύτερος να αγαπήσουμε τον πλησίον μας ως εαυτόν και ο τρίτος η ζώσα πίστη, αυτή είναι να λέμε και να γίνεται και όχι η σκιώδη που μας διακρίνει σήμερα.
Δυστυχώς μοιάζουμε με τον άνθρωπο εκείνον ο οποίος είναι καταδικασμένος εις θάνατον και περιμένει να τον οδηγήσουν από ώρα σε ώρα στο απόσπασμα για να τον εκτελέσουν. Όμως λόγω απροσεξίας του φύλακα ανοίγει η πόρτα της φυλακής και αυτός ο άνθρωπος βρήκε την ευκαιρία να φύγει τρέχοντας. Οι φύλακες (τα πάθη) άρχισαν να τον κυνηγούν, αυτός όμως ο άνθρωπος βγάζει φτερά εις τα πόδια και γίνεται ασύλληπτος. Αδερφάκια μου αγαπημένα εμείς είμαστε ο άνθρωπος αυτός διότι είμαστε καταδικασμένοι εις το θάνατο και είμαστε στο κελί της φθοράς φυλακισμένοι και περνούν τα χρόνια και οι καιροί και εμείς είμαστε συνέχεια στη φυλακή αυτή, ώσπου έρχεται ο χρόνος και φέρνει τον άρχοντα του θανάτου ενώπιον μας και μας εξοντώνει, μας καθαρίζει, μας εξαφανίζει ολοκληρωτικά. Σήμερα όμως σε εμάς έγινε μέγας πνευματικός σεισμός και άνοιξε η πόρτα της φυλακής που είναι η φθορά δια του Χριστού.
Αφού άνοιξε αυτή η πόρτα θα πρέπει να το σκεφτούμε καλά ώστε να πέσουμε με τα μούτρα στον αγώνα του καθαρισμού, του αγιασμού και στην απόκτηση της ζώσης πίστεως μέχρι να φύγουμε από την φθορά, από την φυλακή του θανάτου, από τον φύλακα ο οποίος μας κυνηγά ακόμη. Ο λόγος που πρέπει να πέσουμε με τα μούτρα στον αγώνα της μελέτης, της προσευχής και του κηρύγματος είναι διότι ο φύλακας φθορά θα μας κυνηγήσει και μας κυνηγάει ήδη. Όλοι το αισθανόμεθα αυτό εις την ζωή μας, όμως εμείς με την δύναμη του Παναγίου Πνεύματος και την κραταιά πίστη στον Χριστό διότι και αυτός πάλεψε και νίκησε, θα νικήσουμε και θα φτάσουμε την ημέρα του Κυρίου την μεγάλη και επιφανή όπου εκεί δεν θα υπάρχει φθορά, θάνατος, πόνος αλλά θα υπάρχει αφθαρσία, χαρά και ζωή αιώνια.
Τα στοιχεία που αποτελούν το Ευαγγέλιο της βασιλείας έχουν ως εξής: 1ον) της συνοχής, Πάτερ άγιε τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου ω δέδωκάς μοι, ιναωσιν εν καθώς ημείς. Όπως δηλαδή ο Πατέρας, ο Υιός και το Πνεύμα το Αγιο είναι ένα με ξεχωριστές προσωπικότητες έτσι και εμείς θα πρέπει να είμαστε ένα και ας έχουμε ο καθένας την προσωπικότητά του. 2ον) Το αδιαίρετο, δεν θα πρέπειμε κανέναν τρόπο να διαιρούμεθα. Όλος ο χριστιανικός κόσμος είναι διαιρημένος και ο ένας κρίνει και κατακρίνει τον τρόπο προσέγγισης του άλλου στον Θεό. Εμείς λοιπόν δεν θα διαιρούμεθα, θα ενωνόμεθα στα βασικά στοιχεία του Ευαγγελίου που είναι η αγάπη η ανυπόκριτη, η ταπείνωση, η πίστη, η χαρά, ο ενθουσιασμός, η προσπάθεια στο να κηρύττουμε το Ευαγγέλιο της ζωής. 3ον) Το ολοκληρωμένο, ο Λόγος του Θεού αναφέρει: ο πταίσας εν ενί γέγονεν πάντων ένοχος. Όλα τα χριστιανικά δόγματα έχουν απορρίψει την ιδέα, τον αγώνα και την προσπάθεια της ζωής δια της ζωής. Ο Χριστός είπε: Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; καθώς Όστις τον λόγο τον εμον τηρήση θάνατο ου μη θεωρήση.
Ήρθε λοιπόν η ώρα και ο χρόνος ώστε να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση του Θεού και να απολυτρώσει τα σώματά μας, να τα αφθαρτοποιήσει και να τα κάνει αιώνια σώματα, ωραία σώματα γεμάτα λάμψη Χριστού ώστε να τα έχουμε πάντα και να λάμπουν και να μην είναι σκιές όπως πολλοί πιστεύουν και θέλουν να πεθάνουν και να είναι σκιές (πνεύματα) στον ουρανό, μη γένοιτο Κύριε να είναι αυτή η αποστολή μας και ο προορισμός μας. Ο ίδιος δια της αναστάσεως φανέρωσε ότι ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών, μη γένοιτο λοιπόν να πιστέψουμε και να αποδεχτούμε ότι θα είμεθα πνεύματα (σκιές) στον ουρανό.
Έπειτα από έρευνα χρόνων καταλήξαμε ότι η αποστολή ημών των ανθρώπων εις όλη την γην είναι να βιώσουμε τον Χριστό με τα έργα μας και με τα λόγια μας, ακόμη να βιώσουμε Χριστό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκεται ο καθένας από εμάς με ελπίδα σωτηρίας και αναγέννησης αντιμετωπίζοντας επίγειους εχθρούς και ουράνιους. Χρειάζεται όμως αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα ώστε να πραγματοποιήσουμε τους υπερβατικούς στόχους μας. Στην αρχή της προσπάθειάς μας θα βιώνουμε Χριστό και με τις παραλήψεις μας, μετέπειτα θα βιώνουμε Χριστό με την αυταπάρνησή μας και τελευταία θα βιώνουμε Χριστό με την θετική εγωιστική εμμονήν εις τα διδάγματα της Αγίας Γραφής και εις τας εντολάς του Θεού. Καθώς και ο Κύριος παραγγέλλει, άγιοι γίνεστε καθώς εγώ ειμί.
Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ακόμη ότι δεν είμεθα μόνοι, έχουμε τους κατάλληλους πνευματικούς οδηγούς, έχουμε και τα πρότυπα πνευματικούς οδηγούς καθώς έχουμε και τα αυθεντικά όπως οι απόστολοι ακόμη έχουμε και τα ακέραια όπως η ζωή του Χριστού, ο Χριστός. Ώστε ευκολότερα ή δυσκολότερα να ξεκινήσουμε τον πνευματικό αγώνα ανάλογα βέβαια και πως το βλέπει ο καθένας. Ώστε με τον σχετικό αγώνα να φτάσουμε εις το ποθητό αποτέλεσμα. Το οποίον είναι να γίνουμε τέκνα Θεού, αδερφοί Χριστού καθώς κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού και συμμέτοχοι της μεγάλης δόξης αυτού του Αγίου Θεού.
Ο λόγος πιστεύω που πολλές φορές δεν μπορούμε να φτάσουμε στους υπερβατικούς στόχους μας που καλούμεθα να φέρουμε δια του ευαγγελίου εις πέρας τηρώντας τις εντολές είναι διότι δεν ακολουθούν οι προσπάθειές μας κατά γράμμα τα πρότυπα όπως του Χριστού ή των αγίων αποστόλων ή των αγίων πατέρων. Δεύτερον, είναι διότι περιφρονούμε τον τρόπο ζωής τους και δεν μας συγκινούν οι λεπτομέρειες της ζωής των, ούτε μας καταθέλγουν οι ιδιαιτερότητες αυτών. Ώστε να σπουδάσουμε ακριβώς τον άγιο τρόπο που προσέγγισαν και ενώθηκαν με τον Θεό Πατέρα και τελευταία διότι δεν κάνουμε όλοι μας καλή χρήση της ελευθερίας που ο Θεός μας έδωσε. Ο λόγος διότι φορτωνόμεθα με πολλές μέριμνες μη έχοντας χρόνο για να μεριμνάμε για την σωτηρία μας. Αυτός πιστεύω είναι και ο λόγος που δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, δυστυχώς αδιαφορούμε.
Ο μεν γάμος έτοιμος εστιν, οι δε κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι. Γιατί μάλλον απ’ ότι αφήνει να εννοηθεί η παραβολή ο καθένας από τους κεκλημένους θεώρησε μωρό το κάλεσμα του Θεού, δεν γνώρισε την αξία του, έτσι απήλθε, αδιαφόρησε η πρώτη μερίδα ανθρώπων εις τον ίδιον αγρόν, η δεύτερη μερίδα εις το εμπόριον. Η δεύτερη και η τρίτη δεν ήθελαν καθόλου να υπάρχει αγαθή φωνή στον κόσμο με συνέπεια να εκδηλώσουν εις τους αγίους έναν τετραφασικό πόλεμο, το πρώτο στοιχείο αυτού είναι η αρνητική σκέψη. Μεγάλο κακό διότι δια της σκέψεως εξαπολύει ο εγκέφαλος δισεκατομμύρια δηλητηριώδη αέρια τα οποία δια των αισθήσεων μεταβιβάζονται και δημιουργούν μεγάλα κακά. Δεύτερον, ο πόλεμος της εσωτερικής κρίσης. Τρίτον, εξαπέλυσαν προς τους δούλους του Θεού τον πόλεμο των λόγων και τέταρτον τα όπλα. Η κατάσταση αυτή ανάγκασε τον βασιλέα να προβεί στην ενέργεια ώστε να δώσει διαταγή τα έξης εις τους δούλους του. Πορεύεσθε ουν επί τας διεξόδους των οδών και όσους εάν ευρητε καλέσατε εις τους γάμους. Αυτοί όλοι δια της πίστεως που ο Θεός καλεί την τρίτη φορά είμεθα όλοι εμείς πιστεύω, διότι δεν είχαμε ουσιαστική σχέση με τον Θεό αλλά τυπική.
Το μη ένδυμα γάμου είναι η έλλειψη του καθαρισμού και του αγιασμού.
Ποιος ο κλητός, ποιος ο εκλεκτός; Κλητός είναι αυτός που φέρει το όνομα χριστιανός ή ορθόδοξος ή καθολικός ή ευαγγελικός κ.λ.π. όμως δεν μελετά, δεν προσεύχεται, δεν ερευνά τον λόγο του Θεού, δεν εφαρμόζει τις εντολές του Θεού και αναπαύεται μόνο σε ξερούς τύπους και σε εντάλματα ανθρώπων χάνοντας τον χρόνο τους σε κοσμικές επιλογές. Εκλεκτός είναι αυτός: 1ον) που μελετά, που προσεύχεται, που κηρύττει, που ελέγχει τον εαυτό του εάν τηρεί τις ευαγγελικές εντολές του Αγίου Θεού, 2ον) ελέγχει και διορθώνει τον εαυτόν του στο εάν και κατά πόσο τηρεί τις εντολές του Θεού,
3ον) τηρεί και σέβεται ανθρώπινους και θείους νόμους, 4ον) δεν κρίνει ουδένα παρά τον έτερο κακό εαυτόν του τον οποίον καθημερινά διορθώνει εν Κυρίω ώστε να γίνει σκεύος εκλογής, σκεύος Θεού, 5ον) Ο εκλεκτός δεν αγωνίζεται να γίνει καλύτερος από κανέναν αλλά προσπαθεί να γίνει καλύτερος από τον χθεσινό κακό εαυτό του, 6ον) δεν κουράζεται στο να εργάζεται για την δόξα του Θεού καθώς και για την σωτηρία του κόσμου, 7ον) σέβεται την άποψη οποιαδήποτε και αν είναι, την θρησκευτική συνείδηση και την ελευθερία του άλλου, 8ον) η ζωή του είναι ζωή Χριστού, 9ον) δεν αποφεύγει να κάνει το θέλημα του Θεού το οποίο συλλαμβάνει δια του ευαγγελίου. Θα φέρω ένα παράδειγμα δικό μου το οποίο εμένα μου έδωσε ιδιαιτέρα χαρά όταν το συνέλαβα. Κάποτε στην Αρτα είχα έρθει σε κούραση πνευματική βλέποντας τα λάθη των άλλων. Έτσι αναρωτήθηκα γιατί να τα κάνω εγώ όλα αυτά, ποιος θα μου δώσει συγχαρητήρια, όλο εγώ πρέπει να κάνω αυτό, εκείνο ή το άλλο. Οι άλλοι γιατί δεν κάνουν θυσίες, γιατί δεν κάνουν τίποτε, ανόητος έλεγα είμαι εγώ; Σίγουρα όλα τα παιδιά έκαναν αγώνα, αυτό που μπορούσαν, ο διάβολος όμως μου τα έδειχνε έτσι εμένα, ο λόγος ήταν διότι ήθελε να με πετάξει έξω από το σχέδιο σωτηρίας που είχε ο Θεός για μένα. Έτσι, σκέφτηκα να τα παρατήσω διότι ένιωθα θλίψη. Όμως ο Θεός με επισκέφθει δια Πνεύματος Αγίου και μου είπε: Θωμά ότι κάνεις για ποιόν το κάνεις; Απάντησα, για σένα Κύριε. Τότε ο Κύριος δια Πνεύματος Αγίου μου είπε, εγώ λοιπόν Θωμά τα αναγνωρίζω όλα και το παραμικρό και όλα όσα έργα κάνεις για την δόξα του Θεού και την σωτηρία του κόσμου αναγνωρίζονται από εμένα και μάλιστα γράφονται στο βιβλίο της ζωής. Τι σε νοιάζει λοιπόν τι αναγνωρίζουν οι άλλοι; Εξάλλου και τα δικά μου έργα, του Ιησού τα έργα, δεν τα αναγνώρισαν όλοι ώστε να τα τιμήσουν ακόμη και μέχρι σήμερα. Μερικοί όμως τα αναγνώρισαν και με αυτούς εργάσθηκα, μα πάνω από όλα τα αναγνώρισε ο Πατέρας μου. Αυτό μου έδωσε δύναμη ώστε να μην με ενδιαφέρει πως ο άλλος εισπράττει τα καλά έργα που γίνονται είτε για τον συνάνθρωπο είτε για οποιονδήποτε. Μάλιστα να είμεθα σίγουροι ότι αν συνεχίσουμε την πρωτογενή απόφασή μας κάνοντας βεβαία την κλήση ημών και συνεχίζοντας ανιδιοτελώς να προσφέρουμε αγάπη εις όλους τους τομείς, τότε θα εννοήσουμε ότι δεν υπάρχει λάθος στα αγαθά έργα ούτε είμεθα ανόητοι που εργαζόμαστε στο αγαθό διότι τα πάντα συνεργούν στο αγαθό, όλα συντελούν στην αναγέννησή μας. Θέλω να ξέρετε ότι τα έργα τα κάνουμε όχι για να σωθούμε αλλά για να διαμορφώσουμε τον χαρακτήρα μας. Διότι κάνοντας έναν κύκλο ή κηρύττοντας το ευαγγέλιο του Χριστού θα χρειαστεί να πιεστούμε και να φανερώσουμε αγάπη, θα χρειαστεί να φανερώσουμε υπομονή, θα αυξήθουμε κηρύττοντας στην πίστη και χίλια δυο άλλα πνευματικά στοιχεία θα αντλήσουμε, τα οποία κάποια στιγμή τα στοιχεία αυτά θα δουλέψουν μέσα μας από την συνεχή προσπάθεια των έργων που θα κάνουμε στο να αγαπήσουμε τον Θεό και τους συνανθρώπους μας, έτσι θα έρθει μέσα μας ο Χριστός ο οποίος χωρίς να το καταλάβουμε θα μας γεμίσει ζωή, χαρά, πίστη, ενθουσιασμό, αγάπη, δυνάμεις κ.λ.π.
Τι χρειάζεται λοιπόν; Πρώτον, να αιτήσουμε. Τι να αιτήσουμε; Να μας δώσει ο Θεός διάθεση, όρεξη και χρόνο τον οποίον να τον αφιερώσουμε σε ενέργειες πνευματικές. Δεύτερον, να ζητήσουμε. Τι να ζητήσουμε; Μήπως υπάρχει τίποτε στο Αγιο Ευαγγέλιο που μας χρειάζεται. Και τρίτον, να κρούομε, να προσευχηθούμε, είσελθε παροτρύνει ο Κύριος εις το ταμείον σου, κλείσον την θύρα σου πρόσευξη εν τω πατρί και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτών αποδώσει σι εν τω φανερώ. Μόνο έτσι θα διατηρήσουμε τον ζήλο και την αγάπη την πρώτη την οποίαν είχαμε και την οποίαν πρέπει να έχουμε ως τέκνα Θεού, ως λαός του Θεού.
Για να υιοθετήσουμε, να κληρονομήσουμε την άφθαρτη ζωή χρειάζεται να εντάξουμε στην ζωή μας τα ιδανικά του γνωστικού μαθητή του Αγίου Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται και υπό τον όρο ότι είχε πνευματική ζωή και πολλές φορές μοναχική ζωή. Μόνο έτσι θα φύγουμε από την φθαρτή παχυλότητα του υλιστικού στοιχείου και την κοσμική διδασκαλία που σήμερα δένει και διέπει τα ανθρώπινα όντα καθώς και όλον τον χριστιανικό κόσμο που σήμερα και εμείς ανήκουμε. Αυτό το μπορούν όλοι να το πετύχουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Χρειάζεται όμως όλοι να υιοθετήσουν στην ζωή τους το ανδρίζεσθε καθώς την πνευματική μοναχική ζωή ας ζούμε στον κόσμο και ο Κύριος την είχε αυτή την ζωή, άλλωστε όστις φίλος του κόσμου αναφέρεται στον λόγο του Θεού εχθρός του Θεού καθίσταται και όστις φίλος του Θεού εχθρός του κόσμου. Θα μου πει κάποιος, πως θα γίνει να έχουμε κοσμική πνευματική ζωή και μοναχική ζωή; Ο Κύριος όμως έχει απαντήσει, στην Κυριακή προσευχή τόνισε τα εξης, Πατέρα μου δεν θέλω να τους πάρεις από τον κόσμο αλλά να τους φυλάξεις από τον πονηρό, άρα λοιπόν με πνευματικές έρευνες είδαμε ότι υπάρχει άγια κοσμική ζωή, υπάρχει πνευματική εν χριστώ ζωή και υπάρχει μοναχική πνευματική ζωή και πετυχαίνονται και οι τρεις. Όταν όμως το θελήσουμε και ας ζούμε στον κόσμο. Αντλώντας όμως από αυτές τις τρεις ζωές τα αγαθά στοιχεία που τις διέπουν. Όταν τώρα εννοήσουμε την ερμηνεία του ανδρίζεσθε, την ισχυρά πίστη στην άφθαρτη ζωή, την κοσμική αγαθή ζωή, την μοναχικότητα της πνευματικής ζωής και την πνευματική ζωή των κύκλων είναι απολύτως βέβαιο ότι θα γλιτώσουμε από χιλιάδες δαιμόνια, τα οποία σήμερα εκφράζονται από όλους μας με παράπονα, με κρίσεις και επικρίσεις. Με φυσική συνέπεια όλος ο χριστιανικός κόσμος να μην μπορεί να έρθει στην άγια ζωή του Χριστού. Συνέπεια αυτής της δαιμονισμένης επιλογής, ο χριστιανικός κόσμος να γεύεται το διάβολο και την δόξα αυτού, τον θάνατο.
ο τρόπος που πλησιάζουμε τον Θεό και ο τρόπος που ο Θεός θα καλέσει ή θα σώσει κάποιον είναι πολυμορφικός δεν είναι καθορισμένος, ίδιος σε όλους, δεν έχει καλούπια. Πως θα οικονομήσει, θα ελκύσει ο Θεός τον καθένα, εμείς δεν ξέρουμε.
Όταν λοιπόν κάποιος δεν κινείται όπως του υπαγορεύει η συνείδησή του, αυτός πνίγεται διότι ζει σκλαβωμένος στα πρέπει, στα στερεότυπα της κοινωνίας του.
Αυτή λοιπόν η έξοδος από τα συστήματα να μην έχει εμπάθεια η οποία με οδηγεί στην απόρριψη των άλλων συνανθρώπων μου, αλλά είναι μια επώδυνη διαδικασία που οδηγεί στην προσφορά η οποία γίνεται αναγνωρίσιμη μετά χρόνων, όπως ο Κύριος έπραξε, όπως οι Αγιοι, όπως οι επιστήμονες του κόσμου οι οποίοι με τις σκέψεις τους εξέλιξαν τον άνθρωπο, οι οποίες όμως σκέψεις και έργα έλαβαν στην αρχή απόρριψη αλλά μετέπειτα μετατράπηκαν σε χαρά, αγαλλίαση, ανεκτίμητη προσφορά.
Η χλιαρότητα της μη θέσης είναι χειρότερη από την αρνητική θέση. Χειρότερη από την αμαρτία είναι η ραθυμία, η πνευματική τεμπελιά. Καλύτερα να αμαρτήσεις παρά να είσαι ράθυμος. Μέσα στον Λόγο του Θεού έχουμε μια παραβολή στην οποία αναφέρεται ότι κάποιος έβαλε το τάλαντο που του δόθηκε, στη γη. Δεν το έβαλε έστω στη τράπεζα ώστε να έχει και κάποιον τόκο. Αυτή λοιπόν η παθητικότητα είναι η τρίτη θέση η οποία εμπεριέχει την άρνηση ζωής η οποία φέρνει το θάνατο, μη γένοιτο. Κάποιος με ρώτησε πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε την υγιή αναζήτηση από την αρρωστημένη και του απάντησα ότι δεν υπάρχει αρρωστημένη αναζήτηση, υπάρχει μόνο κακή εξέλιξη. Ο λόγος διότι φανατίζομαι ή δογματίζομαι με ότι γνώρισα ή βρήκα κατά τύχη μπροστά μου και δεν ακούω τίποτε άλλο από αυτό που πιστεύω σωστό. Γνωρίσαμε σήμερα ότι το ζώο μπορείς να το εκπαιδεύσεις, τον αμαθή να τον μάθεις, αυτόν όμως που κάνει ότι τα ξέρει όλα δεν μπορείς να τον βοηθήσεις.
Ο Λόγος του Θεού έχει ενέργεια διότι δημιουργεί το ασώματο πυρ το οποίο προβάλλει το άκτιστο ανέσπερο πνευματικό φως διά του οποίου ο λόγος λαμβάνει υλική υπόσταση αφού όλα είναι πυρ, προήλθαν από την φωτιά. Ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον και όταν εισέλθει μέσα μας δημιουργεί τον άνθρωπο πυρ θεό. Το ότι όλα είναι πυρ αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ακόμα και ο άνθρωπος έχει θερμοκρασία (36,6 οC). Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Η διαφορά του Θεού από εμάς είναι ότι ο Θεός υλοποιεί τα λόγια του, όλα τα κάνει νέα. Αν το καταφέρουμε και εμείς αυτό στη ζωή μας τότε θα καταλάβουμε ότι φτάσαμε στη θέωση διαφορετικά ας μην κάνουμε τους έξυπνους, μέχρι τότε να είμεθα φίλοι και αδελφοί και όχι έξυπνοι και αρχηγοί. Αμήν.
Ο Λόγος του Θεού έχει ενέργεια διότι δημιουργεί το ασώματο πυρ το οποίο προβάλλει το άκτιστο ανέσπερο πνευματικό φως διά του οποίου ο λόγος λαμβάνει υλική υπόσταση αφού όλα είναι πυρ, προήλθαν από την φωτιά. Ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον και όταν εισέλθει μέσα μας δημιουργεί τον άνθρωπο πυρ θεό. Το ότι όλα είναι πυρ αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ακόμα και ο άνθρωπος έχει θερμοκρασία (36,6 οC). αμήν. Η διαφορά του Θεού από εμάς είναι ότι ο Θεός υλοποιεί τα λόγια του, όλα τα κάνει νέα. Αν το καταφέρουμε και εμείς αυτό στη ζωή μας τότε θα καταλάβουμε ότι φτάσαμε στη θέωση διαφορετικά ας μην κάνουμε τους έξυπνους, μέχρι τότε να είμεθα φίλοι και αδελφοί και όχι έξυπνοι και αρχηγοί. Αμήν.
Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας είναι προφητική εκκλησία και θα κάνει την παρουσία της τα έσχατα χρόνια τα οποία διανύομε. Θα αποτελείται από αναγεννημένους χριστιανούς πολλών δογμάτων και μη. Σε αυτούς δεν θα υπάρχει αρχηγός διότι τα μέλη της θα έχουν περάσει από όλα τα πνευματικά στάδια και θα είναι διδακτοί Θεού όταν μπουν στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας, την οποία ο Θεός δημιουργεί και φανερώνει σήμερα. Ακόμη τα μέλη της θα έχουν φτάσει στο πνευματικό στάδιο όπου για και κατ’ ουδένα λόγο δεν θα φανατίζονται με τα δόγματά τους, τα οποία για πολλά χρόνια δεν θα τα εγκαταλείψουν διότι είχαν και πολλά χρόνια που αγωνίστηκαν για να τα φτιάξουν. Θα χρειαστεί χρόνος για την εγκατάλειψη. Το πλήρωμα της κατάργησης των δογμάτων είναι η αγάπη η οποία όλα τα δέχεται.
Οι άνθρωποι οι οποίοι θα φέρουν την βασιλεία του Θεού στη γη θα έχουν τον εγκέφαλο και τον νου του Χριστού, του Θεού. Αφού μέχρι σήμερα δεν ιδρύθηκε η βασιλεία του Θεού αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος του Χριστού δεν αναπτύχθηκε ακόμα και ο λόγος διότι τώρα, σήμερα δημιουργείται υπό του Θεού. Οι προηγούμενοι αιώνες δεν τον γνώρισαν. Από τώρα και στο εξής διά Πνεύματος Αγίου θα γνωρίσουν οι άνθρωποι τον εγκέφαλο του Θεού και θα τον ακολουθήσουν ώστε να δημιουργήσουν και τον δικό τους. Αμήν.
Όταν ακολουθήσουμε τον ιδεώδη Χριστό θα δημιουργήσουμε ισχυρή προσωπικότητα με αρχές και επιδιώξεις Χριστού. Αυτό θα έχει ως επακόλουθο να αυξηθούν στη ζωή μας οι εχθροί και οι φίλοι μας. Οι εχθροί και οι φίλοι μας είναι πάντα δίπλα μας όμως δεν τους γνωρίζουμε απλώς νομίζουμε ότι τους γνωρίζουμε. Όταν πάρουμε θέση Χριστού μέσα στις κοινωνίες θα αποκτήσουμε ταυτότητα και θα φανούν οι φίλοι και οι εχθροί μας τους οποίους μέχρι χθες δεν γνωρίζαμε καλά. Αμήν.
Πολλοί ονομάζουν εαυτούς και συστήνονται ως άνθρωποι του Θεού. Μάλιστα νομίζουν ότι θέλημα Θεού είναι να θέτουν εκούσια τον εαυτό τους σε πολυποίκιλους πειρασμούς, στερήσεις κ.λπ.. Έτσι δημιουργούν διάφορα προβλήματα, κυρίως υγείας, στη ζωή τους. Εάν είναι θέλημα Θεού αυτό τότε το να αγαπήσουν τον πλησίον τους ως εαυτόν θα καταντήσει απάνθρωπο, φρικτό, αφού αυτοί οι άνθρωποι σκοτώνουν τον εαυτό τους με την διδασκαλία την οποίαν υιοθέτησαν ως θέλημα Θεού ενώ έχει προέλθει, αν το ψάξουν καλά, από εντάλματα ανθρώπων. Ο ίδιος ο Χριστός φανέρωσε σε εμάς να λέμε στον Πατέρα το μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν (Ματθαίος 6:13, Λουκάς 11:4). Πού το διάβασε ο καθένας το να θέτει τον εαυτό του σε πειρασμό ή δοκιμασία, εκούσια; Όσοι καταστρέφουν τον εαυτό τους θα καταστρέψουν και τους πλησίον. Ο Χριστός ήταν υγιής στο σώμα και στο πνεύμα. Αυτό να επιδιώξουμε και εμείς και αυτό να αναπτύξουμε.
Μην χάνουμε το χιούμορ μας και την απλότητά μας. Ο Χριστός, ο Θεός κατέβηκε στη γη και δέχονταν τους πάντες (πλούσιους, φτωχούς, μέτριους, κ.λπ.) έτσι έγινε αποδεκτός από τους πάντες και η χαρά μεγάλωσε! Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
O Θεός ενεργεί σήμερα στη δική μας γενιά διά Πνεύματος Αγίου μέσω όλων ημών αλλά και μέσω πολλών θετικών, ερευνητικών, πνευματικών αλλά και υλικών, επιστημονικών εργαστηρίων ώστε να συντονίσει τις προσπάθειες όλων εκείνων των ανθρώπων οι οποίοι υπερέβησαν τον εαυτό τους ως προς τις συνήθειες του κόσμου κάνοντας το Ευαγγέλιο του Χριστού μέσα από την αφιέρωση τους ξεχωριστό, ιδιαίτερο, αληθινό, διαχρονικό πρώτα στη δική τους ζωή κατανοώντας συνειδητά το θέλημα του Θεού το οποίο είναι πάντα επίκαιρο, ώστε μέσω όλων των εν Κυρίω, διά Πνεύματος Αγίου γεννηθέντων άνωθεν ανθρώπων να συντελεστούν γεγραμμένα.
Ο Χριστός αδέλφια μου καταργεί την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο διά του Ευαγγελίου. Ο Λόγος του Θεού είναι υπεραρκετός ώστε να συντελεστεί στη ζωή μας η μεταστοιχείωση την οποίαν οι προφήτες προανήγγειλαν και την οποία μεταστοιχείωση και εμείς σήμερα διά Πνεύματος Αγίου να επιδιώκουμε αφού ο Θεός ενέπνευσε μέσα μας την ιδέα της ζωής. Μας καλεί όμως ο Θεός σήμερα όλους εμάς (διότι αντιλαμβανόμεθα ποιο είναι το θέλημά του) να αλλάξουμε τρόπο ζωής και σκέψης τελείως και αυτό μπορούμε να το πετύχουμε διά του Ευαγγελίου. Να φύγει δηλαδή το παρείσακτο στερεότυπο κατεστημένο, να φύγουν τα στερεότυπα που υφιστάμεθα σήμερα από το ψέμα που φύτεψε ο Διάβολος στις καρδιές όλων των ανθρώπων. Το οποίο ψέμα είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει οπωσδήποτε να πεθαίνει και πρέπει να έχει συγκεκριμένο τρόπο ζωής και σκέψης περί ζωής και θανάτου.
Η απομάκρυνση του ανθρώπου από τις συνειδητές αρχές του Θεού, ο λάθος τρόπος ζωής που αναπτύσσουμε, στην καθημερινότητά μας, από τον μεταπτωτικό κόσμο που ζούμε αποδιοργανώνουν εκατό τοις εκατό τις λειτουργίες του εγκεφάλου στο να παράγουν τη ζωή. Φυσική συνέπεια να υπολειτουργεί ολόκληρο το βιολογικό σώμα του κάθε ανθρώπου, αφού ο τρόπος ζωής του ανθρώπου που υιοθέτησε σήμερα από τον μεταπτωτικό κόσμο, τον οδηγεί στον υποσιτισμό του πνεύματος ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα φυσικό υπαρκτό τον υποσιτισμό του σώματος, αποδιοργανώνοντας το συναισθηματικό και ψυχοσυναισθηματικό, κυτταρικό ιστό του DNA, αφού η τροφή του στο να παράγει ζωή, είναι και εξαρτάται καθαρά από την λειτουργία της ψυχοσυναισθηματικής πνευματικής ζωής.
Καλούμε όλους τους αδελφούς να εισέλθουν στο αγιαστήριο ώστε να συνδιαλέγονται σε καθημερινή βάση με τον ζώντα Θεό, ο οποίος Θεός με το δικό του πνεύμα μάς ζωοποιεί. Ο ίδιος ο Χριστός φανέρωσε, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν· τα ρήματα ά εγώ λαλώ υμίν πνεύμα εστι και ζωή (σοφία) εστι. Η ισχυρή αντίληψη του κάθε ανθρώπου πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου τον καθιστά σήμερα, με την δύναμη του Θεού, όπως κι αν είναι οι κοινωνίες όχι αδύναμο αλλά παντοδύναμο.
Όσο πιο καθαρή είναι η αντίληψή μας και όσο πιο ουδέτερη από αδυναμίες τόσο πιο αντικειμενικά και πιο κοντά στην πραγματικότητα λειτουργούν τα αισθητήρια του πνευματικού μας νου, με φυσική συνέπεια να γίνουμε ιδεώδεις άνθρωποι, αληθινοί.
Όταν η συναισθηματική κατάσταση στη ζωή μας η οποία δημιουργείται από την φοβία, δημιουργείται από το σύστημα του κόσμου, δημιουργείται από την ανασφάλειά μας και πολλά άλλα στοιχεία που αναπτύχθηκαν μέσα από την άγνοιά μας αφού ο Λόγος του Θεού απουσιάζει συνειδητά από τη ζωή μας, τότε δυστυχώς μας προκαλούν οι καταστάσεις αυτές πληθώρα αδυναμιών σε όλους τους τομείς της ζωής τις οποίες εύκολα γεννά η υποτιθέμενη ανάγκη μας. Όταν αυτό συμβαίνει στη ζωή μας τόσο και η αντίληψη μας παραμορφώνει το αντιληπτό, το αληθινό το οποίο όλοι κατανοούν ότι υφίσταται μέσα στον Λόγο του Θεού όμως το φοβούνται και ο λόγος για να μην γίνουν αποσυνάγωγοι αφού το πνευματικό σύστημα με τα στερεότυπά του θα τους αποστραφεί, θα τους κατηγορήσει.
Δεν χρειάζεται να αγωνιστούμε 1000 χρόνια, εξάλλου δεν έχουμε το περιθώριο αυτό, για να καταφέρουμε να ζήσουμε διότι ο Χριστός έφερε και δόξα να ’χει το προσπέκτους της ζωής μας, δείχνοντάς μας τον τρόπο να κατευθύνουμε τον εαυτό μας στο να φέρουμε τη ζωή και την αφθαρσία διά του Ευαγγελίου στη ζωή μας. Έφερε τον Λόγο του, έφερε τον Παράκλητο, έφερε την υγιαίνουσα διδασκαλία την οποίαν δωρεάν χορηγεί η Φωνή Θεού και την οποία με την δύναμη του Θεού αυξάνει και του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη για όλα αυτά διότι δεν μας εγκατέλειψε αφού μας έστειλε προσωπικό κάλεσμα, στον καθένα μας.
Αρκεί να πιστέψουμε την καλή είδηση που ενέπνευσε μέσα μας ο Θεός περί ζωής. Το πρώτο στοιχείο που φανερώνει την αλήθεια αυτή είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ουδείς δεν θέλει να πεθάνει, ουδείς, ακόμη και οι πιο άπιστοι δεν θέλουν να πεθάνουν. Όλοι θέλουν να ζήσουν και μάλιστα όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν τα χρόνια εκείνα που έχουν ζωή ολοκληρωμένη, επιθυμούν δηλαδή να μείνουν νέοι. Αυτό υπάρχει στο βάθος της ψυχής κάθε ανθρώπου. Κανείς δεν θέλει ούτε να πεθάνει ούτε να αρρωστήσει. Η ζωή είναι το πολυτιμότερο δώρο και αγαθό και αφού την έχουμε θα πρέπει να είμεθα ευτυχισμένοι μόνο και μόνο γι’ αυτό. Αφού λοιπόν τα εννοούμε όλα αυτά θα μπορέσουμε να ζήσουμε.
Πέθανε Αυτός, ο Χριστός, για να μην πεθάνουμε εμείς και όχι για να δημιουργηθούν στο όνομά του δόγματα, θρησκείες, τύποι κ.λπ..
Ο Θεός επαναλαμβάνω έβαλε την υπογραφή του και ο λόγος διότι το πιστέψαμε. Στην Αποκάλυψη αναφέρει ότι άνοιξε θύραν ανεωγμένην και ουδείς δύναται να κλείση αυτήν, η θύρα είναι η πίστη στη ζωή και ο τρόπος να επιτευχθεί.
Ο Χριστός δεν ήλθε στον κόσμο για να δείξει την ανωτερότητά του ώστε να υποχειριάσει τον άνθρωπο αλλά ήλθε με έναν σκοπό, να κάμει τον άνθρωπο αδελφό του, φίλο του, κληρονόμο, συγκληρονόμο αφού φανέρωσε, ό,τι εγώ ποιώ και σεις δύνασθε να ποιήσετε και πλειότερα τούτων θέλετε ποιήσει γι’ αυτό και την βασιλεία του Θεού την άφησε στα χέρια του Παράκλητου ο οποίος μέσω των ανθρώπων θα την φέρει και θα την κάνει υπαρκτή, αληθινή όπως στον ουρανό και στη Γη.
Κύριός μας και ο Θεός μας γνωρίζουμε ότι νίκησε τον θάνατο αφού υπέστη αυτόν τον θάνατο με σκοπό την αναγέννηση του ανθρώπινου γένους διά της θυσίας του. Η Παρθένος Μαρία, η μητέρα του Κυρίου νίκησε και αυτή διά της υπακοής στον Υιό και Λόγο του Θεού του ζώντος. Το ίδιο και ο Ιωάννης ο Θεολόγος κ.λπ.. . Η Αγία Γραφή το φανερώνει, το λέει καθαρά: Ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ’ απωλεία ζώντων. Έκτισε γαρ εις το είναι τα πάντα, και σωτήριοι αι γενέσεις του κόσμου, και ουκ έστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ούτε άδου βασίλειον επί γης. Δικαιοσύνη γαρ αθάνατος εστιν. Ασεβείς δε ταις χερσί και τοις λόγοις προσεκαλέσαντο αυτόν, φίλον ηγησάμενοι αυτόν ετάκησαν και συνθήκην έθεντο προς αυτόν, ότι άξιοι είσι της εκείνου μερίδος είναι. Παραχώρηση όμως Θεού διότι η σοφία του Θεού το θέλησε ώστε ο άνθρωπος να γνωρίσει καλό και κακό. Φθόνω δε διαβόλου θάνατος εισήλθεν εις τον κόσμον. Ο Κύριος και αυτός, πρώτο πρόσωπο, Θεός ων φανέρωσε τα εξής: Ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; Ο Απ. Παύλος, δεύτερο πρόσωπο κατά σειρά στο σχέδιο του Θεού φανέρωσε, ου θέλομεν εκδύσασθαι αλλ’ επενδύσασθαι ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής.
Ο άνθρωπος έχει όλες τις προϋποθέσεις της αφθαρσίας και της αθανασίας (αειζωίας). Ο άνθρωπος είναι το απαύγασμα της δόξης του Θεού. Είναι ο ίδιος ο Θεός, θεοί είσθε και υιοί Υψίστου πάντες. Η αμαρτία όμως, το σύστημα του κόσμου τον παραπλάνησε —και όλους μας παραπλάνησε και μας έθεσε σαν αρχή στη ζωή να επιδιώκουμε στόχους οι οποίοι δεν εκπέμπουν σήμερα (το αντιλαμβανόμεθα) σοβαρότητα— με σκοπό να ξεχάσει την κατά Θεόν αιώνια αποστολή του ώστε να πορεύεται κατά Θεόν.
Αδέλφια μου, όταν βάλουμε τον Θεό στη ζωή μας θα δούμε την υγεία μας να καλυτερεύει, το γήρας να απομακρύνεται, τις ενέργειές μας όλες στην καθημερινότητά μας μέσα στον κόσμο, στην συνδιαλλαγή μας με τους συνανθρώπους και με τον Θεό να έχουν σοφία και θα απορούμε γι’ αυτό καθημερινά. Ακόμη, οι ασθένειες δεν θα προσβάλουν το σώμα μας πια. Επίσης, η χαρά μας θα συνεχίσει να αυξάνει διότι ο Θεός θα αναπτύσσει μέσα μας το μυστήριο της ζωής, την αγιότητα, την αιωνιότητα. Ο ίδιος ο Θεός θα κάνει το σώμα μας μοναστήρι δικό του όπου μέσα μας θα ζει ο Πατέρας, ο Υιός, το Πνεύμα το Άγιο. Αυτά όλα όταν ξεκινήσουν να αναπτύσσονται στη ζωή μας θα μας συνεπάρουν και θα μας δώσουν όρεξη και διάθεση στο να επιδιώξουμε την αγάπη, στο να επιδιώξουμε την ζώσα πίστη, στο να επιδιώξουμε την άφθαρτη ζωή.
Εξελίχθηκε ο κόσμος σε όλους τους τομείς. Κάποιοι εργάζονται θετικά, κάποιοι άλλοι αρνητικά. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Θεός δημιούργησε και την επιστήμη, για να βοηθήσει τον άνθρωπο στον τομέα της ζωής. Ο προφήτης Ησαΐας πριν εκατομμύρια χρόνια φανέρωσε: Σοφία που σημαίνει Θεός και επιστήμη που σημαίνει πίστη θα είναι η στερέωση των καιρών.
Ρωτάμε, γιατί όμως όλα αυτά συμβαίνουν σήμερα; Γιατί ήρθαν τόσα καλά μέσω της εξέλιξης τα οποία όμως αντί να μας χαροποιούν βλέπουμε να μας στενοχωρούν, διότι γέμισε ο κόσμος και πολλά προβλήματα αφού ο Διάβολος κατάφερε να εγκλωβίσει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει έξω από την αλήθεια. Και ο λόγος που συμβαίνει σήμερα αυτός ο διχασμός μεταξύ των ανθρώπων όπου πολλές φορές βλέπουμε οι άνθρωποι να έχουν ύφος και όχι ήθος, ο λόγος λοιπόν που συμβαίνουν όλα αυτά είναι διότι ο Θεός κατέβηκε στη Γη.
Όσοι δεν εννοούν ότι ο Θεός κάνει κρίση, ότι ο Θεός αναγεννά τον άνθρωπο, ότι ο Θεός δημιουργεί συνθήκες αναγέννησης θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο διότι ο ίδιος ο Διάβολος σε άλλους είναι παιδαγωγός και σε άλλους εξολοθρευτής. Όσοι εννοούν όμως τη σοφία του Θεού θα οδηγηθούν μέσω της αναγέννησης σε αιώνια χαρά και δόξα.
Η σοφία του Θεού επίσης μας φανερώνει την αναγκαιότητα της ειρήνης την οποία συνέλαβαν μέχρι και οι άρχοντες των εθνών καθώς συνέλαβαν την δικαιοσύνη κατά ένα μέρος και την ανάπτυξη της επιστήμης ώστε ο άνθρωπος να φτάσει στο ύψος της υιοθεσίας.
Τα όπλα που θα μας βοηθήσουν να φέρουμε την αποστολή μας εις πέρας είναι πρώτον, η πίστη μας στον Θεό και η εμπιστοσύνη στην Φωνή Θεού και στον Λόγο του Θεού. Να μελετούμε ιδιαιτέρως τα λόγια του Κυρίου τα οποία μας χαρίζουν πάντα αγαλλίαση. Δεύτερον, η αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχουμε και η προσευχή η οποία να γίνεται συνέχεια, αδιάλειπτα. Τρίτον, μεγάλη να έχουμε επιθυμία να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο της βασιλείας εν όλη την οικουμένη ώστε να επικρατήσει η Θεία αγάπη και η ζωή η αιώνια μεταξύ μας. Με αυτά τα όπλα τίποτα δεν θα μπορέσει να μας σταματήσει, διότι όστις μάχεται συν Θεώ ουδέποτε νικάται.
Χρειάζεται να έχουμε ανά χείρας το υπέρ όπλο που είναι η αγάπη, η οποία δημιουργεί κανόνες καλής συμπεριφοράς. Ο καλύτερος τρόπος για μην χωριζόμαστε είναι να δέχεται ο ένας τον άλλον όπως είναι χωρίς όρους. Εμείς σαν άνθρωποι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε και αυτοί που ακολουθούν την Φωνή Θεού δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα το ιδιαίτερο παρά να ακούν και να επιλέγουν αυτό που τους αρέσει και αν θέλουν να το βάζουν στη ζωή τους. Έτσι θα συμβάλει ο καθένας με τον τρόπο του στην αύξηση, στην ένωση, στη διάδοση και διαιώνιση της Θείας αγάπης και της αιώνιας ζωής.
Δεν είναι η δουλειά μας να κοιτάμε τον άλλον αλλά να κοιτάμε τον Θεό και να διορθώνουμε τον εαυτό μας. Δεν είναι η δουλειά μας να γίνουμε σαν τους άλλους. Η δουλειά μας είναι να γίνουμε κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού.
Πολλοί παίρνουν τον Λόγο του Θεού στα χέρια τους και ντρέπονται να πουν ότι ασχολούνται με το θέλημα του Θεού (όταν φυσικά ερωτηθούν πόσο μάλλον να τον μεταβιβάσουν), ντρέπονται να πουν ότι μελετούν την Καινή Διαθήκη ενώ οι ίδιοι χαίρονται που ήρθε στη ζωή τους. Αυτή η μυστικότητα δεν είναι θέλημα Θεού, όποιος ντραπεί να με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων θα ντραπώ και εγώ, λέει ο Κύριος, να τον ομολογήσω ενώπιον του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς.
Τίποτα δεν χρειάζεται απ΄ όλα αυτά που έχουμε σήμερα. Ήταν καλά μέχρι σήμερα όμως από εδώ και πέρα δυο πράγματα χρειάζονται, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, να αγαπήσουμε τον Θεό και τον αδελφό. Πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να το κάνουν αυτό και δημιουργούν Θεό στα μέτρα τους, δηλαδή θέλουν να πάνε στο Θεό με έναν δικό τους τρόπο γι’ αυτό ποτέ κανείς δεν τον ευρίσκει και κανείς δεν καταλήγει στην αγκαλιά του Θεού.
Βλέπουμε ότι οι άνθρωποι είναι στο όνομα χριστιανοί ενώ η καρδιά τους πόρρω απέχει από τον Θεό , εις μάτην, ανέφερε ο Χριστός, διδάσκουν διδασκαλίες αφού κατευθύνουν τους ανθρώπους σε εντάλματα ανθρώπων. Δεν μπορεί όμως επειδή συμβαίνουν όλα αυτά να αποτύχει ο Θεός στο σχέδιό του το οποίο είναι η σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Δεν μπορεί η θυσία του Χριστού να πάει χαμένη. Ο Θεός εφόσον είναι πάνσοφος, παντοδύναμος και φιλάνθρωπος δεν μπορεί να αφήσει τον φίλο του τον άνθρωπο να χαθεί. Γενικότερα το ανθρώπινο γένος (ολόκληρο) δεν μπορεί να το αφήσει στην τύχη του διότι ο Θεός είναι Πατέρας αγάπης, ελέους, δικαιοσύνης και θα βρει τρόπο να το λυτρώσει.
Οι καταστροφολογίες που μέρα-νύχτα ταξιδεύουν στα αυτιά των ανθρώπων ας σταματήσουν και ας κοιτάξουμε να χτίσουμε μέσα μας τον νέο κόσμο με νέους ουρανούς και νέαν γην εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί. Έχει το σχέδιό του ο Θεός το οποίο σχέδιο εκδηλώνεται από τους αναγεννημένους ανθρώπους, από τους ευσεβείς και διαλάμπει παντού.
Γι’ αυτό χρειάζεται αδέλφια μου να εισέλθουμε στο αγιαστήριο, να αναγεννηθούμε ώστε να συγκολληθούν οι σχέσεις μας. Χρειάζεται να νιώθουμε ο ένας τον άλλον πραγματικά αδελφό μας —τουλάχιστον όλοι εμείς— ώστε να νιώθουμε ότι ανήκουμε, ότι είμεθα η εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Ο Πατέρας ο ίδιος αδέλφια μου τι έκανε; Έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε λαό, σε κάθε έθνος ίνα πάντες χρείαν αλλήλους έχουσιν. Δεν τα έδωσε όλα σε εμένα, δεν τα έδωσε όλα στον άλλον, σε όλους μας, έδωσε από κάτι ώστε όλοι μαζί όταν έλθει το ίνα ώσιν εν να δημιουργήσουμε το παζλ, την εικόνα του Θεού του αοράτου ώστε να γίνουμε το πρόσωπο του Θεού μέσα στις κοινωνίες μέσω της ενότητας, όπου δύο ή τρεις συνηγμένοι εν τω μέσω αυτών ζει, υπάρχει και ο Θεός.
Μη βγάζουμε τον εαυτό μας έξω από το σχέδιο του Θεού. Είμαστε το σχέδιο του Θεού. Ο Θεός με τον άνθρωπο συνεργάζεται, τον άνθρωπο θα συστήσει, άνθρωπος έγινε και ο ίδιος, δεν ήταν άγγελος.
Ποιος είναι ο τρισυπόστατος Θεός; Πρώτον, ο Πατέρας ο οποίος φανερώνεται στην σιωπή. Δεύτερον, ο Υιός, ο Χριστός όπου το σώμα του, η ζωή του και το πνεύμα του βρίσκονται σε πλήρη αρμονία και φανερώνεται ως λόγος. Τρίτον, το Άγιο Πνεύμα το οποίο όπως έλεγε ο πνευματικός μου πατέρας είναι ο εργολάβος της θεότητας. Το πιο σημαντικό είναι ότι και τα τρία πρόσωπα θα έχουν μορφή. Τα δύο την εμφάνισαν. Ο Πατέρας δια μέσου του Μωϋσή έκανε την παρουσία του. Ο Υιός έκανε την παρουσία του διά του Κυρίου αφού γεννήθηκε διά Πνεύματος Αγίου μέσα στην αγνή κοιλία της Παρθένου Μαρίας. Το τρίτο πρόσωπο, το Πνεύμα το Άγιο θα ιδρύσει την βασιλεία. Πάντα ο Θεός ανέκαθεν, εξαρχής της Δημιουργίας ενεργούσε διά Πνεύματος Αγίου όμως τα πρόσωπα τον αντιπροσώπευαν διαχρονικά μέσα στην Δημιουργία και έπρεπε να είναι πρόσωπα για να εξελίξουν τον άνθρωπο.
Ο Θεός μέσα από την αγάπη του εμπιστεύθηκε και απεκάλυψε πολλά πράγματα στους ανθρώπους και πολλοί που έκαναν αγώνα πνευματικό θεώρησαν εαυτούς θεούς όμως ο Χριστός απεκάλυψε ότι πάντες όσοι ήρθαν προ εμού κλέπτες και ληστές είναι αλλά και μετά την ανάληψή του πολλοί γνώρισαν τον Θεό και πήραν την θέση του Θεού όμως όλοι χάθηκαν διά του θανάτου και ο λόγος είναι διότι δεν ήρθε ακόμα ή μάλλον δεν έκανε την παρουσία του ακόμα ο Θεός διά Πνεύματος Αγίου μέσω Εκείνου. Συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω. Εάν γαρ μη απέλθω, ο Παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς. Εάν δε πορευθώ, πέμψω αυτόν προς υμάς· και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως… Ου γαρ λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση λαλήσει, και τα ερχόμενα αναγγελεί υμίν. Ο χρόνος λοιπόν επληρώθη και σιγά-σιγά θα γίνει αισθητή και η παρουσία του Θεού στη Γη ώστε οι χριστιανοί να συντονιστούν, να ανασυνταχθούν κάτω από την δική του παρουσία.
Όπως η αδιαίρετη τριάδα έχει τρία πρόσωπα, τρεις ιδιότητες που είναι η αγάπη, η ειρήνη και η δικαιοσύνη και αποδίδονται η κάθε μια σε ένα πρόσωπο, έτσι και εμείς αυτές τις τρεις ιδιότητες θα πρέπει να τις κάνουμε χρήση αδιαίρετη σε προσωπικό και γενικό επίπεδο. Όταν επικαλούμεθα δηλαδή την δικαιοσύνη να μην αφαιρούμε την ειρήνη, πολύ περισσότερο να μην αφαιρούμε την αγάπη.
Ο Λόγος του Θεού λέγει, να προσθέσουμε στην πίστη μας την αρετή που είναι μεγάλο εφόδιο, την αγάπη μας να προσθέσουμε στον Θεό ώστε να εκπληρωθούν οι επαγγελίες. Στην αρετή να προσθέσουμε τη γνώση η οποία φέρνει την διάκριση. Στη γνώση να προσθέσουμε την εγκράτεια. Στην εγκράτεια να προσθέσουμε την υπομονή. Εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς σας. Ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται. Στην υπομονή να προσθέσουμε την ευσέβεια. Να μάθουμε να μιλάμε, να μάθουμε να είμεθα ευσεβείς, να έχουμε διαφορετικό νου και διαφορετικό τρόπο ζωής από τους άλλους ανθρώπους. Να έχουμε πραγματική ευσέβεια και όχι μορφή ευσέβειας. Στην ευσέβεια να προσθέσουμε τη φιλαδελφία, αυτή τη δημιουργεί ο Λόγος του Θεού, με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να γίνουμε φίλοι και αδελφοί.
Υπάρχει μια εκκλησία που είναι προφητική και λέγεται εκκλησία της Φιλαδέλφειας και σ’ αυτή ο Θεός δίνει εύσημα: Είδα, λέει, τους αγώνες σου, θέλω σε φυλάξει την ώρα του πειρασμού και θέλω κάμει τους ανθρώπους οι οποίοι λένε ότι είναι Ιουδαίοι αλλά δεν είναι να ερθουν, λέει, να σε προσκυνήσουν. Πού υπάρχει η φιλαδέλφεια; Δεν μπορείς να την βρεις γύρω σου αν δεν την χτίσεις μέσα σου. Πρέπει λοιπόν μέσα μας να γίνουμε φιλάδελφοι και να έχουμε το έλεος, το έλεος να μας διακατέχει κάθε στιγμή. Να συγχωρούμε, εύκολα να συγχωρούμε. Να μην έχουμε αυστηρή συνείδηση γιατί αν έχουμε αυστηρή συνείδηση για τους άλλους και κρίνουμε τους άλλους αυστηρά έτσι θα κρίνουμε και εμείς τον εαυτό μας και αυτό είναι εγωισμός και μας οδηγεί σε αδιέξοδο αφού ο Θεός έδωσε τη ζωή του για όλους εμάς και μας χάρισε το έλεος.
Στη φιλαδελφία, λέει ο Λόγος του Θεού, προσθέσατε την αγάπη. Η αγάπη είναι το επιστέγασμα των πάντων, είναι η κορυφή του πνευματικού οικοδομήματος, είναι ο Θεός ο ίδιος. Δεν είναι εύκολο να την αποκτήσει κάποιος γιατί οι άνθρωποι σήμερα δεν καταλαβαίνουν την αξία της, την έννοιά της, την σημασία της όμως ο Απ. Παύλος αφού αναγεννήθηκε, ο Θεός τον ταξίδεψε, φανερώνοντας σε όλους εμάς και στον ίδιο τον ύμνο της αγάπης. Όλοι ξέρουμε τον ύμνο της αγάπης, τον οποίο πρέπει να διαβάζουμε κάθε μέρα γιατί άμα διαβάζεις κάτι τόσο σημαντικό κάθε μέρα δεν πέφτεις εύκολα σε λάθη. Η αγάπη σε φρουρεί από αντιξοότητες, από πάρα πολλές αντιξοότητες.
Η αγάπη δεν θέτει νόμους, όρους, αυτός που σε αγαπάει σου χαρίζει πλήρη ελευθερία. Έτσι καταλαβαίνεις την αγάπη. Αυτοί που βάζουν όρους, συνθήκες και νόμους στην συνδιαλλαγή τους απέχουν απ’ τον Θεό γιατί αν ο Θεός βάλει και σ’ αυτούς όρους τι θα γίνει; Αδέλφια μου, μπορεί ο Θεός να μην βάζει με τα λόγια του όρους αλλά αφήνει τον καθένα να λέει ό,τι θέλει και στο τέλος αποδεικνύεται ότι τα έργα του και τα λόγια του δεν έχουν προορισμό σωτηρίας.
Άνθρωποι είμαστε, μεταξύ μας μπορεί ο ένας να κάνει ένα λάθος με τον άλλον, να έχουμε το έλεος του Θεού αφού ο Χριστός μας το έχει, διότι αν εμείς δεν δώσουμε το έλεος ο αδελφός μας θα το πάρει το έλεος και θα προχωρήσει και μετά, αύριο π.χ. θα απορούμε και θα λέμε «είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να πέτυχε αυτό, να έφερε αυτό στη ζωή του;» γιατί δεν ξέρουμε τη ζωή του, τον αγώνα του και κρίνουμε επιπόλαια. Ο Θεός βλέπει την καρδιά του καθενός , εμείς δεν κρίνουμε έτσι, όπως ο Θεός.
Δεν μπαίνω στη ζωή του άλλου, να τον κρίνω αν είναι σωστός ή λάθος. Ο Θεός ξέρει! Εγώ την δική μου δοκό από το δικό μου μάτι να βγάλω (ο άλλος έχει αγκάθι) και το βραβείο θα το δώσει ο Θεός. Δεν θα βραβεύει ο καθένας από μόνος του τον εαυτό του, κάνοντας κάθε μέρα τελετή και μακαρίζοντας τον εαυτό του. Ας αφήσουμε να έρθει ο Θεός και αυτός θα μας πει ποιος είναι ο καλός, ποιος είναι ο καλύτερος, ποιος έκανε το θέλημά του και ποιος δεν το έκανε. Μέχρι τότε δεν θα συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους αλλά με το Θεό και έχουμε δουλειά μπροστά μας.
Ο Απ. Παύλος, πριν γνωρίσει την αγάπη, λέει τον εαυτό του νήπιο και εμείς νήπιοι είμεθα αφού χωριζόμασταν, αφού φανατιζόμασταν, αφού δογματιζόμασταν, αφού νομίζαμε ότι εμείς έχουμε την αλήθεια και οι άλλοι όχι. Συνεχίζει ο Απόστολος Παύλος, ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. Μετά όμως τ’ άφησε όλα αυτά γιατί όλα αυτά πηγάζουν απ’ τον εγωισμό μας, απ’ το εγώ μας και είναι μηδαμινά. Ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα, λέει, τα του νηπίου και τα καταργεί ένας άνθρωπος όταν θέτει σε πρώτη μοίρα, σε πρώτη θέση στη ζωή του τον Θεό και μπαίνει στη σιωπή και αφήνει ο ίδιος ο άνθρωπος τον Θεό να εξελίξει τη ζωή του. Διότι τώρα (σήμερα) βλέπομεν διά κατόπτρου αινιγματωδώς τότε δε (αύριο) πρόσωπο με πρόσωπο και να ξέρετε ότι δεν είναι μακριά ο Θεός από εμάς, ένα εκατοστό βρίσκεται από τον οφθαλμό μας, αρκεί να έλθουμε εις εαυτόν και να βάλουμε στη ζωή μας αυτόν τον ζώντα Θεό ώστε να λειτουργήσει μέσα μας.
Αυτά λοιπόν που μας εμποδίζουν ας τα βγάλουμε γιατί υπάρχουν κάποιοι λόγοι που δεν εκπέμπουμε σοβαρότητα στο Θεό. Το πρώτο είναι, η παχυλότητα του υλιστικού στοιχείου, της ύλης, η οποία από παιδικής ηλικίας μας αγκιστρώνει, μας γαντζώνει και περνάνε πολλά χρόνια για να καταλάβουμε ποια είναι η αξία της και το άλλο εμπόδιο είναι η μετατροπή, η αλλοίωση την οποία υφίσταται ο Λόγος του Θεού από τους ιθύνοντες, από τις θρησκείες οι οποίες έφυγαν από την ουσία και έγιναν θρησκείες γεμάτες φανατισμούς, τύπους και εντάλματα ανθρώπων μέσα στις κοινωνίες. Αυτό έφερε δυστυχώς και μωρία στον πνευματικό κόσμο και σε όλους μας, γι’ αυτό ετυφλώθησαν οι οφθαλμοί μας από το σχέδιο του Θεού και δεν το βλέπουμε, δεν καταλαβαίνουμε δηλαδή ποιο είναι το θέλημα του Θεού αφού έχουμε φανατιστεί με το τίποτα.
Να κάνετε τον αγώνα σας, να μην χάνετε την πίστη σας και να ξέρετε ότι όλος αυτός ο αγώνας είναι χαρά μας διότι αναγεννιόμαστε, εξελισσόμεθα πνευματικά, γινώμεθα καλύτεροι άνθρωποι και το σημαντικότερο, μεγαλώνει η οικογένεια του Θεού. Πιο πολλά αδέλφια, πιο πολύ γνώση, πιο πολύ επίγνωση, πιο μεγάλος ο διάλογος, ο καλός διάλογος, ο οποίος όλους μάς βοηθάει να σπουδάσουμε τη σοφία του Θεού γιατί ο καθένας κάτι έχει που το χρειάζεται ο άλλος.
Ο Θεός δεν είναι δογματικός και για τον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετικό τρόπο αναγέννησης και σωτηρίας. Όποιο κήρυγμα φεύγει από την αγάπη δεν είναι κήρυγμα Θεού ειδικά όταν μας βάζει σε νόμους και κανόνες δογματικούς. Ο Θεός δεν είναι δόγμα ούτε ανήκει σε δόγμα. Ο Θεός είναι αγάπη, είναι ειρήνη, είναι χαρά, είναι ζωή αιώνια, άφθαρτη. Αυτό να γίνουμε και εμείς.
Να βγάλουμε όλες τις ταμπέλες τις οποίες μας ʺ βίδωσαν στο μυαλό ʺ από παιδικής ηλικίας και μας χώρισαν σε θρησκείες, σε έθνη με τα πολυποίκιλα εντάλματα ανθρώπων κ.λπ.. Ας καταλάβουμε ότι είμεθα όλοι άνθρωποι με λογική και όλοι μαζί μπορούμε να μεταβάλουμε ολόκληρο τον πλανήτη σε επίγειο παράδεισο. Ένα στοιχείο χρειαζόμαστε, την αγάπη, όλα τα άλλα περιττεύουν.
Όταν οι άνθρωποι γίνονται καλύτεροι από εμάς σε οποιονδήποτε τομέα, ειδικά όταν διακατέχονται από σοφία Θεού, αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε. Ας είμαστε ταπεινοί και να είμαστε σίγουροι ότι μια μέρα με το πνεύμα αυτό θα εξασφαλίσουμε την θέωση. Ο τρόπος; Αποδεχόμενοι αλλήλους, το περίσσευμα του ενός στο υστέρημα του άλλου. Μην δογματίζουμε τη ζωή μας θεωρώντας εαυτούς σωστούς.
Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν και ο λόγος διότι απ’ όλα μπορείς να σπουδάζεις άνθρωπε με φυσική συνέπεια να φθάσεις στο κατ’ εικόνα και ομοίωση (Ρωμαίους 8:28). Και είπεν ο Θεός ιδού Αδάμ γέγονεν ως είς εξ ημών του γινώσκειν καλόν και πονηρόν (Γένεσις 3:22). Αμήν.
Όταν ταξιδεύεις στους δρόμους των άλλων θα βρεις ξένες ταμπέλες που θα σε βγάλουν σε αδιέξοδο. Όταν χαράξεις δική σου πνευματική πορεία θα συναντήσεις τον Θεό και θα γράψεις νέα ιστορία, αμήν. Ακούμε τους πάντες, σπουδάζουμε από τους πάντες αλλά ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο τον οποίον μας δείχνει ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, διαφορετικά θα πέσουμε στην παγίδα: Ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως, είναι αμαρτία (Ρωμαίους 14:23).
Όσοι βλέπουν τον κόσμο οδηγούνται σε αδιέξοδο, όσοι βλέπουν τον Θεό οδηγούνται στον θρόνο του!
Όποιος ψάχνει τον Θεό γύρω του δεν θα τον βρει ποτέ. Όποιος ψάχνει τον Θεό μέσα του γρήγορα θα τον συναντήσει. Αμήν.
Όποιος βρήκε φίλο, βρήκε τον Θεό. Φίλος σημαίνει άνθρωπος ο οποίος σε στηρίζει ακόμη και στα λάθη σου. Αδελφός σημαίνει άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται πάντα στη θέση σου είτε αυτή είναι αρνητική είτε αυτή είναι θετική.
Η καλύτερη απάντηση όταν σε κατηγορούν είναι η σιωπή. Η ασοφία, η μωρία ταξιδεύει πάντα στην πρώτη θέση ενώ η σοφία στην τελευταία. Όποιος επιτίθεται πρώτος, κρίνει ή βλέπει λάθη ανήκει στους άσοφους. Σοφός είναι αυτός που συνέλαβε τον Χριστό και την άγια διδασκαλία του. Έτσι, δεν επιτίθεται σε κανέναν, έχει πλήρη εμπιστοσύνη στον Πατέρα — Θεό. Ο Χριστός λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως (Πέτρου Α΄ 2:23). Αυτό να κάνουμε και εμείς.
Το να δογματίσεις τη ζωή σου σε οτιδήποτε σε κάνει φτωχό, το να την αφήσεις ελεύθερη να στην διαμορφώσει ο Θεός κενώνοντας τον εαυτό σου έναντι της σοφίας του Πατέρα — Θεού σε καθιστά σοφό. Αμήν.
Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν σημαίνει άφησε τον στη δική του ελευθερία και μην γίνεσαι σε αυτόν παρατηρητής, δάσκαλος, πνευματικός του αλλά γίνε φίλος του, αδελφός του. Οτιδήποτε άλλο, ξεφεύγει από την αγάπη και οδηγεί μέσα από τον εγωισμό στο σημείο να μπαίνεις σε ξένο χωράφι αδελφέ με φυσική συνέπεια όταν το αντιληφθεί ο ιδιοκτήτης να σε πετάξει έξω.
Ο άνθρωπος του Θεού είναι σαν τον ήλιο, τίποτα δεν μπορεί να κηλιδώσει την λάμψη του. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες αγαπά, χαίρεται, ζει. Τίποτα δεν μπορεί να τον υπολειτουργήσει έναντι του θελήματος του Θεού.
Η προσευχή έχει νόημα μεγάλο για εμάς όταν μέσα από αυτή σπουδάσουμε την σοφία του Θεού, η οποία κατόπιν θα πρέπει να γίνει δευτέρα φύση στη ζωή μας, διαφορετικά η προσευχή είναι μονόλογος. Αν όμως γίνει διάλογος με τον Θεό τότε πράγματι έχει άπειρη εξουσία. Εύχομαι να εμμένουμε στην προσευχή μέχρι ο Θεός να έρθει στο αγιαστήριό μας ώστε να σπουδάσει σε εμάς τα αποκεκρυμμένα μυστήρια και τον τρόπο να τα υλοποιήσουμε. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Για να νικήσεις τον κόσμο χρειάζεται να βρεις τον τρόπο να μην τον έχεις ανάγκη. Ο Χριστός έδειξε τον τρόπο. Εμείς χρειάζεται να εξασφαλίσουμε την απόφαση, η οποία φέρνει την υπέρβαση, καθώς την θέληση και την καλή προαίρεση. Όστις φίλος του κόσμου εχθρός του Θεού καθίσταται και όστις φίλος του Θεού εχθρός του κόσμου.
Θα γνωρίσει το μυστικό του Θεού εκείνος που ανταποκρίνεται στο κάλεσμά του με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Τα τέσσερα απαραίτητα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο του Θεού είναι: Προσευχή, σπουδή πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου, αφιέρωση ώστε να δημιουργηθούν νέοι νευρώνες με την λογική του Θεού η οποία θα ενεργοποιήσει εντός του σώματος το δέντρο της ζωής και τελευταία ταπείνωση που σημαίνει κένωση του εαυτού ώστε να τον διαμορφώσει και να τον ταξιδέψει ο Χριστός. Αμήν.