Το βιογραφικό μου και το σκέπτικό μου.
Κάνοντας μια ανασκόπηση πνευματική. Είδα ότι το βιογραφικό μου και το σκεπτικό μου, είναι αγαθό και οι ενέργειες μου είναι για όλους φιλικές, αφού καταλαβαίνω, ότι είμαι ιδιοκτήτης του «τίποτα». Όλα μου δόθηκαν από τον Θεό, αγαπώ τον Θεό και αγωνίζομαι να γίνω του Θεού, χρωστάω στον Θεό τα πάντα. Με τη δική του χάρη, ενώ ήμουν τίποτα, έγινα κάτι, πήρε αξία η ζωή μου. Αυτό όμως δεν μου φτάνει, διότι ο Κύριος και ο Θεός μου, μού έδειξε μεγάλη αγάπη και θέλω να την αξιοποιήσω, ώστε να χαρεί και αυτός ο Πατέρας για την δική μου αγάπη. Ο τρόπος είναι ένας. Να αφεθώ, να τον εμπιστευθώ αλλά και να κάνω βιωματικό το δικό του θέλημα. Ακόμα οι προθέσεις μου δεν είναι μόνο να λέω για τον Θεό, ότι τον αγαπώ, αλλά να αγαπώ και τον αδελφό μου, τον φίλο μου ή τον εχθρό μου και να εμφανίζω την αγάπη αυτή και στους ανθρώπους, είναι γραφικό «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.» (Ματθ. 25:40). Μόνο με την αγάπη στον αδελφό μεγαλώνει η αγάπη στον Θεό. Καταλαβαίνω, ότι με τις επιδιώξεις αυτές, μπορώ αλλά και θέλω να γίνω αυτό που θέλει ο Πατέρας - Θεός. Σήμερα ξέρω τι θέλει, διότι το έμαθα, είναι γραμμένο στον Λόγο του, στην Καινή Διαθήκη. Θέλει να γίνουμε άγιοι, είναι γραφικό, «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20:7,26 = Α΄ Πέτρ. 1:16). Για όλα αυτά και άλλα πολλά, για τα πάντα, τον ευχαριστώ. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ που του στέλνω καθημερινά μέσα από την προσευχή μου, είναι το ότι με έκανε άνθρωπο κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν, με λογική, με μυαλό και με δυνατότητες στο να μπορώ δια του Λόγου του, να εξελιχθώ και να γίνω κληρονόμος Θεού, συγκληρονόμος Χριστού και συμμέτοχος της δικής του δόξης. Μάλιστα με έμαθε, ότι μπορώ να διεκδικήσω ακόμα και την ζωή και την αφθαρσία δια του Ευαγγελίου. Ο λόγος που πεθαίνουμε, είναι η άγνοια, η οποία δημιουργεί την αμαρτία, είναι γραφικό, «τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.» (Ρωμ. 6:23). Καταλαβαίνω, ότι για να το φέρει κάποιος στην ζωή του, να νικήσει δηλαδή τον θάνατο και να βρει τις πηγές της ζωής, θέλει δουλειά, και δεν ανήκει στο τι επιθυμεί το «εγώ» αλλά στο τι θέλει ο Θεός. Όμως ο Λόγος του Θεού, μας δίνει το δικαίωμα και την δύναμη και γι’ αυτό «θα το παλέψω», χωρίς όμως να δογματίζω, ότι μπορώ να πετύχω στην ζωή μου την αφθαρσία, διότι είναι κάτι που μόνο ο Θεός μπορεί να το δώσει στον άνθρωπο, αν είναι θέλημά του και αν έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Εκείνο όμως που με ενδιαφέρει πιο πολύ, δεν είναι η ζωή, αλλά αυτό που θέλω πιο πολύ και από την ζωή, είναι να γίνω ταπεινός, να εμπιστευθώ τον Θεό, να αφεθώ στα χέρια του. Ο εγωιστής άνθρωπος ντροπιάζει τον Θεό, κινείται σαν μεθυσμένος, και ό,τι και να λέει, είναι παράλογο, εωσφορικό, εγωιστικό και ντροπιαστικό, αφού ο εγωιστής κάνει τον ξερόλα, τον αντί Θεού, τον σωστό, τον εκλεκτό, τον προφήτη, τον ποιμένα, τον χριστιανό, κλπ. Αυτή η κατάσταση δείχνει άνθρωπο χωρίς επίγνωση, με θέληση, η οποία πηγάζει από το «εγώ» κι όχι από τον Θεό. Εμείς όλοι, χρειάζεται να μπούμε στην ουσία. Η ουσία είναι να διορθώνω καθημερινά τον εαυτό μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος από τον χθεσινό μου εαυτό. Είμαι λοιπόν πολύ ευγνώμων στον Θεό και στους ανθρώπους, χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη και στους δύο. Τελευταία αγωνίζομαι και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι με την δική του δύναμη, την οποία αντλώ μέσα από την δική του σοφία, τον Λόγο του Θεού. Ακόμη κατάλαβα, ότι δεν θέλει ο Θεός να είμαι σκλάβος σε κανέναν άνθρωπο αλλά ούτε και σε κάποιο πάθος ή πνεύμα ή δαιμόνιο. Με τους ανθρώπους θέλει να είμαι φίλος, και τα πάθη θέλει να τα διώξω από την ζωή μου βάζοντας σε αυτή καρπούς του Αγίου Πνεύματος, χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, σημεία του Αγίου Πνεύματος, ιδιότητες του Αγίου Πνεύματος. Τελευταία, θέλει να μην σταματάω να ζητώ την σοφία του, η οποία είναι ο πάρεδρος του Θεού. Για τον λόγο αυτό, μου έδειξε τον δρόμο, που εξασφαλίζει στον άνθρωπο του Θεού, τον τρόπο για να φέρει στην ζωή του ένας ή πολλοί άνθρωποι την σοφία του Θεού. Αυτός ο δρόμος είναι το αγιαστήριο. Έτσι, δημιούργησα δικό μου τρόπο, για να κάνω το θέλημα του Θεού. Σε αυτό με έμαθε να μην δογματίζω τον δικό μου τρόπο, αλλά ούτε να φανατίζομαι με αυτόν. Ο κάθε άνθρωπος γεννήθηκε από τον Θεό και ο Θεός θα του δείξει τον δρόμο. Παραδείγματος χάριν, όλες τις ασθένειες δεν θα τις νικήσει ο άνθρωπος με ένα φάρμακο, αλλά με διάφορα φάρμακα που χρειάζεται ο καθένας για να γίνει καλά. Γι’ αυτό, όποιος με θέλει για αυτό που είμαι, τον θέλω και εγώ στην ζωή μου, όποιος δεν με θέλει, καλά κάνει, δεν τον κρίνω, παραμένει για μένα παιδί Θεού, φίλος μου αλλά και αδελφός μου. Σήμερα δεν ψάχνω τίποτα, διότι ό,τι θέλω, το βρήκα. Δεν απαιτώ τίποτα, μου δόθηκαν πολλά, ησύχασα. Με λίγα λόγια σήμερα, ξέρω τι πρέπει να κάνω. Ακόμα, δεν θέλω να εξουσιάζω τίποτα και κανέναν, παρά μόνο να αγαπώ. Αυτό εξάλλου κηρύττω με τα λόγια μου και τα έργα μου, να αγαπώ όπως ο Θεός, χωρίς φραγμούς, όρους ή νόμους. Δεν θέλω να εξουσιάσω τίποτα και κανέναν, παρά μόνο τον έτερο κακό εαυτό μου, τον οποίον και να διορθώνω καθημερινά. Αφήνεται να εννοηθεί, ότι ούτε επιτρέπω να εξουσιάζομαι από κανέναν, εκτός αν εγώ θέλω, να μπω στην υποταγή κάποιου με ένα σκοπό, να του γνωρίσω τον Θεό, ώστε να ζει ευλογημένα. Είμαι ευγνώμων για την οικογένειά μου, για τους φίλους μου, για τους αδελφούς μου, για τους εχθρούς μου, για τα καλά, για τα κακά, για όλα. Με αγάπη Χριστού, Θωμάς.