ΠΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΦΟΡΙΑ, (ΧΑΡΑ).
Όλοι μας θέλουμε και προσπαθούμε να έχουμε συνεχώς μια
αυξημένη εσωτερική χαρά και ειρήνη. Μια πληρότητα πνευματική που να πλημμυρίζει
την προσωπικότητά μας, χαρίζοντάς μας μια διαρκή ζωτικότητα και ευεργετικότητα.
Στην ζωή μας ίσως συναντάμε πολλά εμπόδια και δυσκολίες. Μπορούμε όμως εάν
θέλουμε, να υψωνόμαστε πάνω από κάθε εμπόδιο έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η
πνευματική μας κατάσταση και να παραμένουμε συνεχώς με γεμάτες τις πνευματικές
μας μπαταρίες. Η εφαρμογή στην πράξη του Χριστιανικού τρόπου ζωής δεν
επαγγέλλεται μόνο την μέλλουσα αιώνια ζωή αλλά και την παρούσα σαν μια
ευτυχισμένη και όμορφη ζωή και αυτή η εσωτερική ομορφιά εναπόκειται να την
κάνουμε μια χαρούμενη πραγματικότητα. Ο Κύριος δίδει τον τρόπο δια του
Ευαγγελίου, δίδει και τις δυνάμεις που χρειαζόμαστε, εμείς την προσπάθεια
καλούμαστε να κάνουμε μόνο. Θα πρέπει ακόμη να γνωρίζουμε πως η εκάστοτε
πραγματικότητα που ζούμε είναι αποτέλεσμα και προβολή του εσωτερικού μας
κόσμου, του νου μας. Ο βαθμός καθαρότητας και διαύγειας του νου μας και το
είδος των σκέψεων αντανακλά πάντοτε στην δημιουργία και ύπαρξη εσωτερικής χαράς
ή λύπης. Η διαρκής λοιπόν πνευματική ευφορία και εσωτερική πληρότητα
προϋποθέτει νου υγιή, νου ανανεωμένο, νου διαποτισμένο από τις αλήθειες και τα
ιδανικά του Χριστού. Με την ανανέωση του νου ανοίγει ο δρόμος για την εσωτερική
μεταμόρφωση όπως μας λέει ο Απ. Παύλος, μεταμορφούσθε τη ανακαινώσει
του νοός υμών. Ο τρόπος δηλαδή για να φτάσουμε ώστε να νιώσουμε και να
διατηρήσουμε αυτήν την πληρότητα και την ζωτικότητα είναι να πάψουμε να
συμπεριφερόμαστε και να σκεφτόμαστε λανθασμένα όπως κάναμε μέχρι τώρα γιατί
έτσι ήταν προγραμματισμένος ο νους μας. Αλλά να αλλάξουμε καθημερινά σιγά -
σιγά την εσωτερική μας υπόσταση δια της δημιουργίας νέας υποδομής του νου μας.
Για να τα πετύχουμε τώρα όλα αυτά που αναφέραμε (την μόνιμη εσωτερική πληρότητα
και χαρά) θα πρέπει:
Α) Να προστατέψουμε τον νου μας από τον συνεχή
λανθασμένο προγραμματισμό, κλείνοντας έτσι τους δρόμους διείσδυσης στοιχείων
φθοροποιών και ξένων προς την ουσία της πραγματικής μας φύσης, που είναι η
αγάπη.
Β) Να αποκτήσουμε τα απαραίτητα στοιχεία που όχι
μόνο θα μας παρέχουν εσωτερική (πνευματική) πληρότητα αλλά και θα μας
θωρακίζουν αυτή την πνευματική ευφορία από την ύπαρξη αρνητικών καταστάσεων.
Α) Προστασία του νου. Μπορούμε να προστατέψουμε
τον νου μας δίνοντας ιδιαίτερη σημασία και προσοχή στα παρακάτω:
1ον Στο τι
σκεφτόμαστε. Ουδέτερες σκέψεις δεν υπάρχουν. Κάθε σκέψη που κάνουμε μας
οδηγεί λίγο - πολύ στο ψέμα ή στην αλήθεια, στο λάθος ή στο σωστό. Να μην
επιτρέπουμε στο νου μας να κυριεύεται από σκέψεις που άμεσα ή έμμεσα
καταστρέφουν την γαλήνη του εσωτερικού μας κόσμου και διαβρώνουν την συνείδησή
μας. Αλλά αντίθετα να φιλτράρουμε μέσα από την Θεϊκή αγάπη καθετί που
σκεφτόμαστε. Κάθε στιγμή βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εκλογή ή με την
απόρριψη ανάμεσα σ’ ένα πλήθος σκέψεων που αφορούν τον Θεό, τον εαυτό μας, τον
συνάνθρωπό μας. Να κρατάμε και να ενισχύουμε σκέψεις χαράς, εμπιστοσύνης,
αγάπης, συγχωρητικότητας, ενότητας και γενικά κάθε σκέψη που διακρίνουμε ότι
είναι υπέρ του Θεού, υπέρ του εαυτού μας, υπέρ του συνανθρώπου μας. Αυτό μας
κρατάει σε πνευματική επαφή με τον Θεό και μας γεμίζει ζωτικότητα,
ενεργητικότητα και πνευματική ευφορία. Ενώ η υποδοχή και η καλλιέργεια σκέψεων
που έχουν περιεχόμενο κατάκρισης, ζήλιας, θυμού, φόβου, ανησυχίας, μίσους κλπ.,
μας οδηγούν εκ του ασφαλούς σε πνευματική πτώση. Στον νου μπορεί να μας έρχεται
οποιαδήποτε σκέψη κακή. Για να διατηρούμε συνεχώς χαρούμενη την εσωτερική μας κατάσταση
θα πρέπει αυτόματα να αποβάλλουμε από το νου μας κάθε τέτοια κακή σκέψη.
Πως; Μόνο με έναν τρόπο μας λέει ένας αδελφός μας, περιφρόνηση, όχι
συζήτηση με τον ψεύτη που μας ψιθυρίζει την κακή σκέψη.
2ον Τι λέμε, για ποια πράγματα
μιλάμε. Σ’ αυτό συμπεριλαμβάνεται η κριτική, το κοινό κουτσομπολιό και
γενικά η άνευ σημασίας κουβέντα με την οποία συνήθως γεμίζουμε το χρόνο μας.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα αποφύγουμε. Η φαινομενικά άκακη κουβεντούλα που
γίνεται άνευ λόγου, άμεσα ή έμμεσα μας αδειάζει πνευματικά και γεμίζει το νου
μας με περιττές πληροφορίες. Αυτές οι περιττές πληροφορίες στις περισσότερες
περιπτώσεις όχι μόνο δεν μας βοηθάνε στην πνευματική μας εξέλιξη αλλά προκαλούν
σκέψεις στον νου άχρηστες ως επί το πλείστον, δημιουργώντας έτσι
περιττή δουλειά γιατί θα χρειαστεί κάποιος αγώνας για να τις αποβάλλουμε και να
καθαρίσουμε τον νου μας. Να μην αναλύουμε και να μην συζητάμε το κακό καθόλου,
ούτε να γινόμαστε φορείς δυσάρεστων ειδήσεων έστω και αν αληθεύουν. Να μιλάμε
χρησιμοποιώντας εκφράσεις που είναι θετικές, ευχάριστες, αισιόδοξες. Κάθε φορά
που μιλάμε, ας περνάμε τα λόγια μας από τα τρία φίλτρα όπως τα έλεγε και ο
Σωκράτης:
α) Να λέμε αυτό που είναι απαραίτητο να πούμε.
β) Να το λέμε με αγάπη.
γ) Να γνωρίζουμε πως είναι η αλήθεια.
3ον Το είδος των λόγων που επιτρέπουμε
στον εαυτό μας να δέχεται από τους άλλους. Αν υπάρχει κίνδυνος επηρεασμού,
ας είμαστε πιο προσεκτικοί και πιο εκλεκτικοί στις παρέες μας και στις επαφές
μας με τους ανθρώπους που υπάρχουν στο φιλικό ή στο εργασιακό μας περιβάλλον.
4ον Τα αισθήματα. Πρέπει να
προσέχουμε και να ελέγχουμε τα αισθήματα που επιτρέπουμε μέσα μας να μας
κυριεύουν. Για να καλλιεργήσουμε και να μονιμοποιήσουμε την χαρά και την
αισιοδοξία θα ήταν συμφέρον μας πνευματικό να αναπτύσσουμε θετικά μηνύματα,
θετικές σκέψεις, θετικά αισθήματα.
5ον Μπορούμε τέλος να διαλέγουμε
προσεκτικά τι μπαίνει στον νου μας από την τηλεόραση, τα περιοδικά, το
σινεμά, τις εφημερίδες, τα βιβλία κλπ.. Τις περισσότερες φορές σίγουρα δεν
είναι μια πηγή αλήθειας για κάποιον που επιθυμεί να γνωρίσει τον εαυτό του
γιατί όλα αυτά μας προγραμματίζουν αρνητικά, περνώντας μηνύματα στο νου μας
βίας, φθοράς, εκδικητικότητας, υλισμού και το κυριότερο περιορισμό της πίστης
και των πνευματικών δυνατοτήτων μας. Πάντα δοκιμάζουμε αλλά για να διατηρούμε
την πνευματική μας ευεξία ας κατέχουμε μόνο το καλό. Η προστασία του νου μας
λοιπόν είναι καθαρά στο χέρι μας. Στο χέρι μας είναι να είμαστε φύλακες του νου
μας και να μην τον αφήνουμε να φιλοξενεί για πολύ αρνητικές σκέψεις. Μπορούμε
να μάθουμε με υπομονή τον νου μας να σκέφτεται θετικά. Αυτό αντανακλά σίγουρα
στον εσωτερικό μας κόσμο και μας διατηρεί σε συνεχή πνευματική ευεξία και
επειδή υπάρχει άμεση σχέση σώματος – πνεύματος καλό θα ήταν παράλληλα να
υπάρχει και ένας σωστός τρόπος διατροφής και εξάσκησης του σώματος καθώς και
αποφυγή σωματικών καταχρήσεων.
Β) Ανανέωση του νου. Αυτό μπορούμε να το
πετύχουμε με τους παρακάτω τρόπους:
1ον Συνεχής δραστηριότητα. Ο
χρόνος μας δεν πρέπει να φεύγει απαρατήρητος και αχρησιμοποίητος. Η αδράνεια
στην προσπάθειά μας για πνευματική ολοκλήρωση δεν μένει χωρίς επιπτώσεις. Ο
ανθρωποκτόνος διάβολος εργάζεται 24 ώρες το 24ωρο. Δεν αδρανεί ούτε
δευτερόλεπτο. Δεν κάνει διακοπή ούτε μια μέρα. Καθημερινά εργάζεται για την
εξόντωση του ανθρώπινου γένους. Από μια μικρή πνευματική πτώση, μια μικρή
στενοχώρια έως τον θάνατο είναι η μεγάλη του προσφορά στον άνθρωπο που λόγω της
άγνοιας παραμένει απαθής και χωρίς σχεδόν καμιά αντίδραση. Για όλους όμως εμάς
που πιστέψαμε στον Χριστό ο πέραν του απαραίτητου προς εργασία και ανάπαυση
χρόνος, ο ελεύθερος χρόνος μας, θα πρέπει να διατίθεται για την
δημιουργία προϋποθέσεων για την ίδρυση της Βασιλείας του Θεού
ατομικά και συλλογικά. Όχι να φεύγει έτσι χαμένος και ανεπιστρεπτί ο χρόνος
μας. Να δραστηριοποιούμεθα δια του κηρύγματος γιατί μας βοηθάει να αποκτήσουμε
μια συνεχή και ακατάπαυστη δύναμη πνευματική και σωματική. Ενεργοποιούμε όλο
μας το δυναμικό και αυξάνουμε την ψυχική διάθεση και τον ενθουσιασμό γιατί μας
συνεπαίρνει ο χείμαρρος της μετάδοσης σ’ όλο τον κόσμο όλων αυτών των αληθειών
του Χριστού, που δια της πίστεως δεχτήκαμε και γνωρίζουμε με την προσπάθεια μας
για βίωμα. Η αδράνεια οδηγεί προς τον μηδενισμό, προς την έλλειψη ζωτικότητας.
Η δραστηριότητα και κυρίως η πνευματική είναι πηγή ζωής γιατί οδηγεί στην ενεργοποίηση,
οδηγεί στην διεύθυνση του νου και των λειτουργιών του και ο νους εργάζεται
συνεχώς επ’ αγαθό. Πλουτίζει με εμπειρίες, αυξάνει σε αισιοδοξία, αποκτά δια
της μελέτης και της εφαρμογής του λόγου του Θεού στοιχεία Θεϊκά και οι στόχοι
και τα ιδανικά μας, τα ιδανικά του Χριστού υιοθετούνται και γίνονται αποδεκτά
και από τους άλλους συνανθρώπους μας. Έτσι, αφενός ενισχύεται η ενότητα και η
αγωνιστικότητα για την επίτευξη του κοινού στόχου που είναι η ίδρυση της
Βασιλείας του Θεού, αφετέρου δημιουργείται σε εμάς τους ίδιους μια κατάσταση
συνεχούς πνευματικής ευφορίας και σωματικής πληρότητας. Γιατί η συνεχής
πνευματική επαφή με τον λόγο του Θεού δια του κηρύγματος, δια της μελέτης, δια
της εφαρμογής και της προσευχής εξασφαλίζει σε εμάς μια αδιάλειπτη και συνεχή
ροή πνευματικής δυνάμεως μέσα μας.
2ον Προσευχή. Πολλές φορές έχει
τονισθεί τι είναι προσευχή και ποια είναι η σπουδαιότητα της προσευχής στον
πνευματικό αγώνα, στην επίλυση των προβλημάτων και στην αίτηση και απόκτηση
αγαθών κυρίως πνευματικών από τον Θεό. Ο Απ. Παύλος τονίζει και μας προτρέπει
στην αδιάλειπτη προσευχή, αδειαλείπτως προσεύχεσθε. Ο
Κύριος μας παραγγέλνει να μην αποκάνουμε εις την προσευχή. Ο Θεός θέλει ο νους
μας να είναι κοντά του διότι όταν ο άνθρωπος είναι συνδεδεμένος με τον Θεό,
αφενός ο νους του δεν γυρίζει από εδώ και από εκεί ώστε να πιαστεί σε κάποια
παγίδα διαβολής, αφετέρου η πνευματική αυτή σύνδεση με τον Θεό επιτρέπει την
συνεχή ροή πνευματικής ενέργειας μέσα του που ανεβάζει και διατηρεί στα ύψη την
πνευματική έξαψη. Πολλοί επιστήμονες και συγκεκριμένα οι ειδικοί στην φυσική
υγεία και ευεξία συχνά χρησιμοποιούν την προσευχή σαν θεραπευτική αγωγή που
εφαρμόζουν σε περιπτώσεις έντασης, έλλειψης αυτοπεποίθησης, φοβιών κτλ.. Αφού ο
κόσμος, οι επιστήμονες (όσοι απ’ αυτούς πιστεύουν στον Χριστό) χρησιμοποιούν
την προσευχή για θεραπεία, εμείς πέρα από αυτό θα μπορούσαμε να διαθέσουμε το
ακαταμάχητο αυτό όπλο δια την άντληση και σταθεροποίηση της πνευματικής μας
ευφορίας. Είναι αξιοθαύμαστο πως η προσευχή αποκαθιστά και μονιμοποιεί την
αρμονική λειτουργία πνεύματος – σώματος. Αυξάνει και ενεργοποιεί την προσωπική
μας δύναμη, εισχωρεί στο υποσυνείδητο, κατευθύνει τον νου μας σε σωστές και
σταθερές σκέψεις και αντιδράσεις. Προκαλεί δημιουργικές ιδέες έτσι ώστε ο νους
να συλλαμβάνει εύκολα λύσεις σε κάθε εμπόδιο. Έτσι περιορίζει ή ακόμα και
μηδενίζει την επήρεια του νου μας από κάποια αντιξοότητα ή πρόβλημα. Η
πνευματική μας ευφορία δε, διατηρείται αυξημένη. Αυτός που προσεύχεται:
σκέπτεται καλύτερα, εργάζεται καλύτερα, αισθάνεται καλύτερα, ενεργεί καλύτερα,
κοιμάται καλύτερα, είναι καλύτερα. Αυτός που προσεύχεται αδιάλειπτα είναι
καλύτερα συνεχώς και σε διαρκή πνευματική έξαψη γιατί είναι συνεχώς πλήρης
Πνεύματος Αγίου και πλήρης δυνάμεως Θεού.
3ον Πίστη. Η πίστη διαπλάθει τον
νου και προπορεύεται σε κάθε μας προσπάθεια. Η ενεργή πίστη αντιμετωπίζει με
επιτυχία οποιαδήποτε δυσκολία συναντάμε στον πνευματικό μας αγώνα. Όλα τα
εμπόδια υποχωρούν μπροστά στην ορμητικότητα και στην αποφασιστικότητα της
δύναμης αυτού του είδους της πίστης και είναι αυτή που ενισχύει και μονιμοποιεί
την εσωτερική μας πληρότητα και πνευματική ευφορία. Η ζώσα πίστη είναι μια
ενεργή κατάσταση. Μέσα από την εμπειρία αποκτάται και η σοφία και η εμπιστοσύνη
στον Θεό που είναι σημαντικά στοιχεία για την πνευματική ολοκλήρωση. Έτσι
δημιουργείται μια συνειδητή επικοινωνία μεταξύ ανθρώπου και Θεού μέσα σε
πλαίσια χαράς, αγάπης, ζωής. Η ύπαρξη ολοκληρωμένης πίστης καθιστά πολύ δύσκολο
τον κλονισμό σε οποιαδήποτε αντιξοότητα και δυσκολία ενώ παράλληλα ενισχύει και
καθιστά απρόσβλητη την εσωτερική μας χαρά και ευφορία.
4ον Επιδίωξη της αγάπης. Ένα
τέταρτο στοιχείο (ίσως και το σπουδαιότερο) που πρέπει συνεχώς να επιδιώκουμε
για να αποκτήσουμε ώστε να είμαστε πάντα σε πνευματική ανάταση είναι η δύναμη
της Θεϊκής αγάπης. Η αγάπη είναι η δύναμη που ενώνει τα πάντα μέσα στο σύμπαν.
Είναι η δύναμη που δουλεύει ενάντια στη διάλυση και στην αυτοκαταστροφή.
Συντηρεί το σύμπαν. Συγκρατεί τα ηλεκτρόνια κοντά στον πυρήνα του ατόμου.
Ενώνει τα κύτταρα του σώματος ώστε να δημιουργούν διάφορα όργανα. Συντονίζει
τις λειτουργίες των διαφόρων συστημάτων του σώματος σ’ ένα ενωμένο και αρμονικό
σύνολο. Εκφράζεται ακόμη και σαν βαρύτητα που κρατάει την σελήνη στην τροχιά
της γύρω από την γη, την γη γύρω από τον ήλιο, τον ήλιο γύρω από το κέντρο του
γαλαξία κλπ.. Με την αγάπη στεκόμαστε πάνω από τα προβλήματα, πάνω από τα πάθη
και τις αδυναμίες, πάνω από όλα τα αρνητικά στοιχεία που προκαλούν πνευματική
πτώση. Ο εσωτερικός μας κόσμος πλημμυρίζει από χαρά και ευτυχία. Αυτό συμβαίνει
γιατί αφενός η δύναμη αυτή της ενότητας και της συνεχούς αναδημιουργίας
εκριζώνει από το νου κάθε στοιχείο δυσαρμονίας και φθοράς, αφετέρου δημιουργεί
υψηλή πνευματική ανάταση γιατί η ενωτική και αρμονική φύση της αγάπης εισχωρεί
και γεμίζει με χυμούς ζωής τα εγκεφαλικά κύτταρα ενεργοποιώντας τα μέχρι και
100% από 6% που είναι σήμερα κατά μέσο όρο η ενεργητικότητά τους. Η καρδιά του ανθρώπου είναι πλασμένη αποκλειστικά
δια την αγάπην, μέσα στους ωκεανούς της αγάπης του Χριστού υπάρχει το
καταλληλότερο κλίμα δια την καρδιά του ανθρώπου. Η αγάπη την θερμαίνει, την
ζωντανεύει, την αναγεννά. Η ουσία της φύσεως του ανθρώπου είναι η αγάπη και η
επιδίωξη να γίνουμε αγάπη. Μας εισάγει σε συνεχή πνευματική ευφορία γιατί
ακριβώς επανερχόμαστε σταδιακά στην φυσιολογική δομή του πνεύματος και του
σώματος που είναι η τελειότητα. Κάθε αντίθετη κατάσταση δεν μπορεί να εκτοπίσει
αυτή την φυσιολογική διάχυση της πνευματικής ευφορίας αφού η αναγεννημένη από
την αγάπη κατάσταση του νου δεν μπορεί να προσβληθεί από τίποτα. Γιατί η
διαχέουσα τον νου δύναμη της αγάπης είναι όπως ήταν η πιο μεγάλη δύναμη που
υπήρχε και υπάρχει στο σύμπαν. Είναι ο ίδιος ο Θεός και τίποτε πιο ισχυρό και
πιο πάνω απ’ αυτόν. Η αγάπη φέρνει χαρά, φέρνει την εσωτερική πληρότητα και
ευφορία και κατά τα λόγια του Κυρίου φέρνει ζωή. Αγάπη λοιπόν εν Κυρίω, χαρά εν
ζωή, ζωή εν χαρά. Γένοιτο, αμήν.