Με όλους να μιλάς.
Το να μιλάς με τους φίλους σου είναι καλό, φυσιολογικό, το να μιλάς με τους εχθρούς σου όμως, αν έχεις βέβαια αυτή τη διαύγεια, είναι καλύτερο. Το να μιλάς με τον Θεό είναι υπεράνω όλων, διότι εδώ θα μάθεις τα πάντα και το μάθημα πάντα θα σου κλέβει την παράσταση. Ο άνθρωπος που γνώρισε τον Θεό δεν λυπεί και δεν χάνει τα μαθήματα του Θεού. Πώς καταλαβαίνουμε ότι κάποιος μιλά με τον Θεό; Απλά δεν ξέρει, ό, τι ξέρουν οι άλλοι μόνο, αλλά ούτε επαναλαμβάνει μόνο ό, τι έχει ειπωθεί μέχρι σήμερα, αλλά γνωρίζει και καινούργια πράγματα που σε κάνουν, όταν τα ακούς, να σκέφτεσαι και να ξανασκέφτεσαι και να αναρωτιέσαι, «καλά τί είπε τώρα;». Ο Αϊνστάιν μέσα σε ένα δωμάτιο γνώρισε ένα μεγάλο μέρος της σοφίας του Θεού και του σύμπαντος, ενώ όλοι οι άλλοι που κοιτούσαν τα άστρα, τον ουρανό με τηλεσκόπια, δεν γνώρισαν αυτά που συνέλαβε ο Αϊνστάιν. Άλλο είναι να βλέπει ο φωτισμένος νους και άλλο τα μάτια. Όταν κάποιος γνωρίσει τον Θεό, διέπεται από απλότητα, από γλυκύτητα, από χαρά, από σοφία, από ταπείνωση, από Θεό. Αυτός που έχει Θεό φαίνεται, ακόμα και οι εχθροί του, όταν τον γνωρίσουν, θα βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους μπροστά του.