Η ζώσα φωνή του ζώντος Θεού εργάζεται διαχρονικά, ανά τους αιώνες, μέσα από σκεύη εκλογής δημιουργώντας στον κόσμο αναγέννηση. Αλλά και σήμερα, μέσω της Φωνής Θεού, εργάζεται ώστε να αναπτύξει και να στοιχειοθετήσει στη ζωή όλων των ανθρώπων, χριστιανών και μη, (ανεξαρτήτως δόγματος, θρησκείας, κράτους, φυλής, οργάνωσης) το Ευαγγέλιο της βασιλείας με αρχές (οι οποίες το διέπουν) όπως ζώσα πίστη, ανυπόκριτη αγάπη που στρέφεται προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό, υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία μεταστοιχειώνει το σώμα και το μεταβάλλει από φθαρτό σε άφθαρτο, από θνητό σε αιώνιο. Παρέχοντας η Φωνή Θεού σήμερα σε όλον τον χριστιανικό κόσμο, μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας, το ίνα ώσιν εν το οποίο είναι ευαγγελική απαίτηση του Θεού, εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις (Ιωάννης 17:11,22 και 13:35). Ο Χριστός τόνισε στους μαθητές του αλλά και σε όλον τον πιστεύσαντα κόσμο το εξής: Και κηρυχθήσεται τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη εις μαρτύριον πάσιν τοις έθνεσιν και τότε ήξει το τέλος (Ματθαίος 24:14). Αδέλφια μου, αν και ο Χριστός ήρθε στην Γη ο κόσμος ακόμη και σήμερα το 2012 ταλανίζεται από την πνευματική ημιμάθεια και αμάθεια, οι οποίες χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους, αφού ο νους τους είναι αδιάλειπτα πάνω στα συμφέροντα και στις προσωπικές φιλοδοξίες, στοιχειοθετώντας στη ζωή τους το ψέμα σε όλους σχεδόν τους τομείς. Παρόλα αυτά το δέντρο του Θεού υπάρχει και σήμερα πήρε την εντολή να αναπτυχθεί. Έτσι άρχισε να αναπτύσσεται μέσω της ζώσης φωνής του ζώντος Θεού ώστε να εμφανιστεί ξανά μέσα στις κοινωνίες των ανθρώπων, με μέλη ζωής ανθρώπους οι οποίοι έχουν εισέλθει στο αγιαστήριο και σπουδάζουν την σοφία του Θεού. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός εργάζεται διαχρονικά, ανάλογα με το πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων και τις ανάγκες τους, πάνω στα δρώμενα του Ευαγγελίου. Για παράδειγμα, μέσω του πατρός Αβραάμ εργάστηκε ένα έργο ώστε να του δώσει τη δύναμη να φύγει από τις ειδωλολατρικές κοινωνίες και να γνωρίσει τον Θεό, να γνωρίσει ότι ο Θεός είναι πνεύμα, πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκυνείν (Ιωάννης 4:24). Καθώς και να γίνει αιτία αυτός ο άνθρωπος, ο Αβραάμ, να δημιουργηθεί ο περιούσιος λαός του Θεού από τον οποίον προήλθε ο μοναδικός Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος. Άλλη χρονική περίοδο εργάστηκε με διαφορετικό τρόπο ώστε ένας άνθρωπος ο Ηλίας να μεταστοιχειώσει το σώμα του και να περάσει, με την μεγάλη αγάπη του στον Θεό, στον χώρο της ζωής ώστε να ζει αιώνια και να συνοδεύει αιώνια τον Θεό κάνοντας μετά πολλών χιλιάδων χρόνων την παρουσία του στο όρος Θαβώρ, όπου ο Θεός μετεμορφώθη μπροστά στους τρεις μαθητές του οι οποίοι εγκρίθησαν υπό του Θεού να δουν την δόξα του, αποδεικνύοντας ότι ο Θεός είναι Θεός ζώντων και ουχί νεκρών. Επίσης, σε διαφορετική εποχή ο Θεός μέσω ενός ανθρώπου του Μωϋσή εργάστηκε ένα έργο απελευθέρωσης του Εβραϊκού λαού από την δουλεία των Αιγυπτίων με σημεία και θαύματα μεγάλα δείχνοντας την παντοδυναμία του. Στη συνέχεια, μέσω πολλών προφητών διαφύλαξε τον νόμο του ώστε να τον λάβει στα χέρια του ο σύγχρονος άνθρωπος. Σπουδάζοντας η ανθρωπότητα καλό και κακό συντελέστηκε σήμερα η παγκόσμια πνευματική ιστορία, η οποία όταν μελετάται δύναται να οικοδομεί την συνείδηση του ανθρώπου και να θεοποιεί αυτόν ώστε να πληροί ο άνθρωπος όλες τις προϋποθέσεις της αειζωίας και της θέωσης. Κατόπιν, ο Θεός μέσω του Υιού του εργάστηκε θεάρεστο έργο, ανεκλάλητο έργο, μακάριο έργο, άφθαρτο, αιώνιο έργο συμπληρώνοντας πνευματικά ελλείποντα στον νόμο και δίνοντας στον άνθρωπο την δυνατότητα να μπορεί να οδηγηθεί στην θέωση μέσω του μέγα ελέους, της μετάνοιας, της αφιέρωσης, της αναγέννησης. Μετέπειτα ο Θεός εργάστηκε, μέσω των Αποστόλων του, έργο εξάπλωσης του Λόγου του, του έργου του με θυσία ώστε πολλές ψυχές να φτάσουν στο πλήρωμα του Θεού, στο να εννοούν τον Θεό εν μέρει. Εκατομμύρια αγίους έχει να παρουσιάσει η παγκόσμια πνευματική ιστορία, ανθρώπους οι οποίοι ακολούθησαν τον Θεό και στο όρος Θαβώρ αλλά και στον Γολγοθά. Στη συνέχεια, άλλο έργο εργάστηκε μέσω του Αποστόλου Παύλου αποδεικνύοντας σε όλους ότι ο Θεός δεν είναι Θεός ενός έθνους, ενός λαού, ενός ανθρώπου αλλά Θεός όσων τον πιστεύουν, τον εννοούν, τον αναπτύσσουν. Είναι ο Θεός, Θεός — Πατέρας όλων των ανθρώπων και η αγάπη του είναι συμπαντιαία διότι αγκαλιάζει όλο το σύμπαν και ό,τι υπάρχει σε αυτό, αφού βρέχει για δικαίους και αδίκους. Κατόπιν πολλοί άνθρωποι, διαφύλαξαν και ανέπτυξαν τον Λόγο του Θεού στη ζωή τους αφού ο Θεός —μέχρι και σήμερα— χορηγούσε τη ζωή μέσω του θανάτου, ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν (Ιωάννης 5:24). Σήμερα, ο Θεός κατεβαίνει πάλι στην Γη διά Πνεύματος Αγίου και καλεί όλον τον πνευματικό κόσμο στο να λάβει την μέγιστη επαγγελία η οποία καθιστά τον άνθρωπο Θεό, παρέχοντας εις αυτόν όλες τις ιδιότητες όπως αγάπη, αφθαρσία, σοφία Θεού ενυπόστατη, αγάπη ζωής, ολοκληρώνοντας το σχέδιό του σε σχέση με την δημιουργία του ανθρώπου. Με όλα αυτά θέλω να τονίσω ότι εμείς σήμερα ζούμε σε μια άλλη εποχή, διαφορετική και δεν θα μιμούμεθα το θέλημα του Θεού μέσα από ανθρώπους οι οποίοι το ανέπτυξαν —ανά τους αιώνες— ανάλογα με την εποχή τους διότι θα είναι σαν να έχουμε τυφλωθεί και να θέλουμε να μιμηθούμε καταστάσεις πνευματικές οι οποίες ήδη έλαβαν χώρα. Όλα είναι καλά και όλα μας σπουδάζουν, όμως εμείς τώρα έχουμε την σκυτάλη του Θεού όχι για να μιμηθούμε και να παραμείνουμε στα ίδια αλλά για να προχωρήσουμε το σχέδιο του Θεού και να εκπληρώσουμε τις ουρανόδρομες επαγγελίες που απέμειναν. Γι’ αυτό χρειάζεται όλοι εμείς να πιστέψουμε το κάλεσμα που λάβαμε και να πάρουμε όλον αυτόν τον πλούτο του Θεού αλλά και την διδασκαλία της Φωνής Θεού και να προβούμε σε ενέργειες αφιέρωσης ώστε να μπούμε συνειδητά στο αγιαστήριο, στο ταμείο μας και σε αυτό να σπουδάσουμε την άπειρη σοφία του συνειδητά, όχι για προβολή, όχι για να δείξουμε ότι είμεθα του Θεού, όχι για να έχουμε ιδιαιτερότητες παρουσιάζοντας εαυτούς σοφούς, απεσταλμένους, προφήτες, κ.λπ.. Όσοι γυρίζουν σε αυτά δεν κατάλαβαν τίποτα διότι ο Θεός, ανά εποχές, μιλάει διαφορετικά. Όποιος φέρνει στην σημερινή εποχή π.χ. την εποχή των Αποστόλων η οποία είχε την θυσία στο να συντελεστεί η εξάπλωση δεν θα καταφέρει τίποτα διότι ο χριστιανικός κόσμος ήδη υπάρχει. Εξάλλου, τι να εξαπλώσει και σε ποιον αφού η ίδια η ζωή του, όταν κάνει την εξάπλωση, αποδεικνύει, μαρτυρεί ότι ο ίδιος —μετά πολλών χρόνων αγώνα— δεν πιστεύει σε αυτόν τον Λόγο του Θεού που εξαπλώνει. Πώς είναι δυνατόν να πείσεις τον συνάνθρωπο ότι έχεις τον Θεό αφού η ζωή σου άνθρωπε, που λες ότι είσαι του Θεού, στηρίζεται στα φάρμακα, στα χρήματα, στα συμφέροντα, στις εξουσίες και εσύ ο ίδιος είσαι ευάλωτος σε αδυναμίες, πάθη, μικρότητες κ.λπ.. Είναι άτοπα όλα αυτά για την δική μας εποχή. Αφού ο Θεός εργάζεται διά Πνεύματος Αγίου και αναγεννά τον άνθρωπο —τον οποίον καλεί— εμείς γιατί να θέλουμε να κάνουμε τους ιδιαίτερους; Εάν είμαστε ξεχωριστοί και έχουμε κάτι ξεχωριστό, αυτό ας είναι το εξής: Ας εισέλθουμε στο αγιαστήριο για να σπουδάσουμε την σοφία του Θεού και να κάνουμε την διατριβή μας πάνω στο θέλημα του Θεού ώστε να κηρύττει η ζωή μας και όχι τα λόγια μας. Ό,τι είναι ο καθένας σήμερα το χρωστά στο κοντινό του περιβάλλον και στις κοινωνίες που αναπτύχθηκε και ό,τι καλό ή κακό έχει το μιμήθηκε από αυτές. Δεν έχουμε εξελίξει εμείς τις κοινωνίες αυτές κατά Θεόν αλλά αυτές μας εξέλιξαν — μας ανέπτυξαν κατά κόσμο και μας καθόρισαν την σημαία της θρησκείας μας. Σήμερα η εντολή του Θεού είναι —την οποίαν ήδη πολλοί άνθρωποι έχουν αποδεχτεί— όλος ο χριστιανικός κόσμος να εισέλθει στο αγιαστήριο και να αναπτύξει διάλογο με τον Θεό ώστε η λογική του Θεού να αλλάξει τον άνθρωπο που αφιερώθηκε και μαζί μ’ αυτόν να αλλάξει και τα έργα του. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα γίνουμε του Θεού. Μόνο έτσι θα συντελεστεί η αναγέννηση και η μετάνοιά μας θα ολοκληρωθεί. Η Φωνή Θεού κάνει παγκόσμιο κάλεσμα ώστε οι χριστιανοί να γίνουν υπεύθυνοι απέναντι στο θέλημα του Θεού και σοβαροί. Η Φωνή Θεού το 2000 κατ’ αποκάλυψη Θεού ανέλαβε να κηρύττει το Ευαγγέλιο της βασιλείας χορηγώντας όλα τα μέσα που χρειάζονται οι άνθρωποι, οι αδελφοί των δογμάτων ώστε να απεγκλωβίσουν τον εαυτό τους από την ασυνείδητη θρησκεία που τους διακατείχε μέχρι χθες και να εισέλθουν στην συνειδητή επίγνωση του αγίου θελήματος του Πατρός — Θεού, ώστε το θέλημα του Θεού να λάβει χώρα στη ζωή τους εκδηλώνοντας σε αυτή στοιχεία Θεού, ιδιότητες Θεού, καρπούς Θεού και δυνάμεις πίστεως. Μπορούμε με την σχετική αφιέρωση να καταφέρουμε την μεταστοιχείωση ώστε ο εγκέφαλός μας, διά του Λόγου του Θεού, να παράγει την άφθαρτη ζωή η οποία έρχεται από την άπειρη σοφία του Θεού που διακατέχει τον Λόγο του Θεού, η οποία σοφία είναι ο πάρεδρος του Θεού και δεν συγκρίνεται με όλους τους θησαυρούς του κόσμου και ο λόγος διότι ενεργεί διά του λόγου, ειπέ λόγο και θέλει γείνει, καθώς, ό,τι αν ζητήσητε στο όνομά μου έχοντες πίστιν θέλετε λάβει. Η πίστη είναι βεβαίωση πραγμάτων μη βλεπομένων. Ο εγκέφαλός μας πραγματοποιεί σε καθημερινή βάση —παρόλο που δέχεται εξωγραφικές πιέσεις οι οποίες αναπτύσσονται στον μεταπτωτικό κόσμο— χιλιάδες και εκατομμύρια βιοχημικές διεργασίες ώστε να χορηγεί στο σώμα τα στοιχεία εκείνα που το κρατούν ζωντανό, σφριγηλό, αιώνιο, άφθαρτο. Παρόλες τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στις λειτουργίες του εγκεφάλου —με τις εωσφορικές, αδιάλειπτες σκέψεις οι οποίες γεμίζουν τον οργανισμό, τον εγκέφαλό με θυμό, στενοχώρια, κρίσεις, καταλαλιές, φόβο κ.λπ..— ο εγκέφαλος καταφέρνει να διατηρεί το σώμα του ανθρώπου ζωντανό για 70, 80, 90, 100 χρόνια. Κατ’ αποκάλυψη Θεού είδαμε ότι όταν ένας άνθρωπος σε καθημερινή βάση κενώνει τον εαυτό του και αφήνεται στα χέρια του Θεού και καλύπτει τον περισσότερο χρόνο του σπουδάζοντας την σοφία Του —την οποία χορηγεί δωρεάν η Φωνή Θεού όχι για να κάνει προβολή αλλά διότι την έχει ερωτευθεί αυτή την σοφία του Θεού— μόνο τότε ο εγκέφαλός του παίρνει βαθιές ανάσες ώστε να λειτουργήσει με το πνεύμα του Θεού αφού το πνεύμα του Θεού είναι ζωοποιό, είναι ο χορηγός της ίδιας της ζωής. Όταν λοιπόν το πνεύμα του Θεού, συνειδητά πλέον, πληρώσει τον εγκέφαλό μας τότε ο εγκέφαλός μας λειτουργεί στην συχνότητα του Θεού. Αυτή η σοφία του Θεού δίνει στον εγκέφαλο την δυνατότητα να παρουσιάζει περισσότερες βιοχημικές διεργασίες οι οποίες προσθέτουν στο γονίδιο στοιχεία που το μεταστοιχειώνουν ώστε να κατασταθεί άφθαρτο και να συντονίζει πλέον άφθαρτα τον οργανισμό μας. Συμπέρασμα, η μεταστοιχείωση συντελείται όταν πληρωθούμε με το πνεύμα του Θεού, με το ρήμα του Θεού διότι αν δεν έχουμε το πνεύμα του Θεού δεν μπορούμε να είμεθα του Θεού. Εξάλλου για την άφθαρτη ζωή μίλησαν και παρουσίασαν με τη ζωή τους κορυφαίοι αναμορφωτές του κόσμου όπως ο σοφός Σολομών, μη ζηλούτε θάνατον εν πλάνη ζωής υμών, μηδέ επισπάσθε όλεθρον έργοις χειρών υμών· ότι ο Θεός θάνατον ούκ εποίησεν, ουδέ τέρπεται επ’ απωλεία ζώντων. εκτισε γαρ είς το είναι τα πάντα, και σωτήριοι αί γενέσεις του κόσμου, και ούκ έστιν εν αυταίς φάρμακον ολέθρου ούτε άδου βασίλειον επί γης. δικαιοσύνη γαρ αθάνατος έστιν. Ασεβείς δε ταίς χερσί και τοίς λόγοις προσεκαλέσαντο αυτόν, φίλον ηγησάμενοι αυτόν ετάκησαν και συνθήκην έθεντο προς αυτόν, ότι άξιοι είσι της εκείνου μερίδος είναι (Σοφία Σολομώντος 1:12—16). Όπως ο Κύριος, λέγοντας, το πνεύμα εστι το ζωοποιούν, η σαρξ ουκ ωφελεί ουδέν· τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, πνεύμα εστι και ζωή εστιν, καθώς, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα. πιστεύεις τούτο; (Ιωάννης 6:63 και 11:26). Μετέπειτα, ο Απ. Παύλος φανέρωσε μέσα στον ελλαδικό χώρο, ου θέλομεν εκδύσασθαι, αλλ’ επενδύσασθαι, ίνα καταποθή το θνητόν υπό της ζωής (Κορινθίους Β΄ 5:4). Στην προς Τιμόθεον Επιστολή Β΄ αναφέρεται, φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου (Τιμόθεος Β΄ 1:10). Αδέλφια μου, η μεταστοιχείωση στο σώμα μας δύναται να λάβει χώρα μόνο αν αφιερώσουμε χρόνο, σπουδάζοντας την σοφία του Θεού, η οποία βρίσκεται στον Λόγο του Θεού και στην Φωνή Θεού. Όταν το ψέμα φύγει και έρθει η αλήθεια. Όταν το πονηρό φύγει και έρθει το αγαθό. Όταν η λογική του κόσμου φύγει και έρθει η λογική του Θεού. Όταν η σκιώδη πίστη φύγει και έρθει η ζώσα. Όταν η στενοχώρια, η θλίψη φύγουν και έρθει η χαρά. Όταν ο εγωισμός φύγει και έρθει η αρετή των αρετών ταπεινοφροσύνη, η οποία κενώνει τον νου μας από τις εωσφορικές επιδιώξεις που γεννά το σύστημα του κόσμου. Όταν η κρίση φύγει και έρθει το μέγα έλεος. Όταν η αδυναμία φύγει και έρθει η ενυπόστατη σοφία και η λογική του Θεού η οποία κάνει τον άνθρωπο να αντιλαμβάνεται ότι πάντα συνεργούσι προς αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν (Ρωμαίους 8:28). Όταν η αδυναμία φύγει και έρθει η παντοδυναμία. Όταν οι μικρές, αθέατες αλώπεκες (αμαρτία) φύγουν και έρθουν οι καρποί, τα χαρίσματα, τα σημεία, οι ιδιότητες του Θεού. Όταν το «εγώ» φύγει και έρθει το «εμείς». Όταν το «δικό μου» φύγει και έρθει το «δικό μας». Όταν το περίσσευμα του ενός μεταβιβαστεί στο υστέρημα του άλλου, του αδελφού. Όταν ο διάβολος φύγει και έρθει ο Χριστός, θα εμφανιστεί στον κόσμο η οικογένεια του Θεού!! Μόνο τότε ο εγκέφαλός μας θα δημιουργήσει και θα εκπληροί τις προϋποθέσεις στο να εργάζεται κατά Θεόν. Αυτές οι επιδιώξεις από εμάς θα παρέχουν στον εγκέφαλός μας, εκατό τοις εκατό, άπειρες δυνατότητες αφού θα αφεθεί ελεύθερος από την αμαρτία που τον διακατέχει σήμερα και ελεύθερος πλέον θα παράγει ολοκληρωμένες βιοχημικές διεργασίες, οι οποίες είναι απολύτως βέβαιον ότι μεταλλάσσουν τα γονίδιά μας παρέχοντας σε αυτά δυνατότητες που τα αφθαρτοποιούν. Όσοι λένε ότι δεν γίνονται αυτά και απιστούν τότε δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν καταλάβει για ποιο λόγο προήλθε ο θάνατος στους πρωτόπλαστους —ο Αδάμ ζούσε στον κήπο της Εδέμ με τον Θεό και ήξερε την λογική του Θεού αφού συνδιαλέγονταν με αυτόν σε καθημερινή βάση— δεν γνωρίζουν για ποιο λόγο ο Θεός γεννήθηκε διά Πνεύματος Αγίου, για ποιο λόγο έδωσε τη ζωή του λύτρον αντί πολλών, στην ουσία δεν γνωρίζουν και δεν πιστεύουν τίποτα, είναι κενοί. Δεν είναι δυνατόν να επιζητούμε την μεταθανάτια ζωή και κατόπιν να κηρύττουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωση με πνεύμα και σώμα άφθαρτο και αθάνατο. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι ο Χριστός χάρισε το έλεος σε όλους μας και εμείς να μην το δίνουμε σε κανέναν. Όποιος συλλαμβάνει τον Θεό και την παντοδυναμία του συλλαμβάνει την εξέλιξη άρα αυτός είναι που θα εξελιχθεί κατά Θεόν τα επόμενα χρόνια, όποιος όμως όλα αυτά δεν τα συλλαμβάνει θα παραμείνει στα ίδια. Για να φέρουμε αυτό το μέγα μυστήριο το οποίο οι αιώνες ρούφηξαν, εξαφάνισαν από τις επιδιώξεις των ανθρώπων —κυρίως των ανθρώπων του Θεού— χρειάζεται να έχουμε μια υγιαίνουσα διδασκαλία η οποία να ανταποκρίνεται στην δική μας εποχή —ιδιαίτερα σημαντικό αυτό— και επίσης να έχουμε θείο έρωτα, να μας διακατέχει θείος έρωτας. Η αγάπη μας στον Θεό και ένας ισχυρός θείος έρωτας στις αρχές του, στην διδασκαλία του, η οποία βρίσκεται στον Λόγο του Θεού και στην υγιαίνουσα διδασκαλία της Φωνής Θεού, είναι ισχυρά κίνητρα για να ζήσουμε. Μόνο έτσι θα εξασφαλίσουμε την μετάλλαξη, την μεταστοιχείωση, τον αγιασμό, την θέωση. Ένα τελευταίο στοιχείο που θα πρέπει να μας διακατέχει είναι ο ισχυρός λόγος του Απ. Παύλου ο οποίος ειπώθηκε στην προς Φιλιππησίους Επιστολή: 11 επειδή εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω. 12 Εξεύρω να ταπεινόνωμαι, εξεύρω και να περισσεύωμαι· εν παντί τόπω και κατά πάντα είμαι δεδιδαγμένος και να χορτάζωμαι και να πεινώ, και να περισσεύωμαι και να υστερώμαι· 13 τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού (Φιλιππησίους 4:11—13).
Όταν και αυτό λειτουργήσει στη ζωή μας, συνειδητά, τότε εξασφαλίσαμε την ζωή. Αδέλφια μου, ας φύγουμε από το ασυνείδητο παρελθόν και ας εισέλθουμε στο συνειδητό μέλλον του απείρου, του Θεού. Θέλω να τονίσω πάλι το εξής: Ό,τι αγαθό υπάρχει σήμερα στον κόσμο το έχτισε ο Θεός. Η Φωνή Θεού δεν δημιουργήθηκε ώστε να καταργήσει ή να κατηγορήσει αυτό αλλά δημιουργήθηκε για να το μεταλλάξει από ασυνείδητο σε συνειδητό με τον τρόπο της αφιέρωσης. Χωρίς αυτή την αφιέρωση Θεός δεν υπάρχει. Και επίσης δημιουργήθηκε για να φανερώσει τον τρόπο με το οποίον θα εξελιχθεί και θα αναπτυχθεί το θέλημα του Θεού ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να υπερβεί τα υφιστάμενα στερεότυπα. Πολλοί άνθρωποι με επισκέπτονται και μου λένε, «εγώ αδελφέ ανήκω στην τάδε οργάνωση, στην τάδε εκκλησία. Θα πρέπει να φύγω και να έρθω στην Φωνή Θεού;». Απαντώ, την Φωνή Θεού δεν την ενδιαφέρει αυτό, την ενδιαφέρει όσοι την ακούν να συμπληρώσουν πνευματικά ελλείποντα και να εισέλθουν στο αγιαστήριο διότι όπου κι αν ανήκει ένας άνθρωπος δεν έχει σημασία, σημασία έχει εάν εφαρμόζει το Ευαγγέλιο του Θεού, αν είναι ολοκληρωμένος πνευματικά ώστε να το φέρει στη ζωή του. Γι’ αυτό ας μην κρίνει, ας μην θεωρεί εαυτό σοφό και ας εξακολουθεί να συλλέγει το αγαθό απ’ όπου και αν αυτό έρχεται. Αν τώρα κάποιος δεν έχει οικογένεια πνευματική ή δεν του αρέσει εκεί που είναι και θέλει, ας ενταχθεί στην Φωνή Θεού. Η Φωνή Θεού έναν κανόνα έχει, να εισέλθουν οι πάντες στο αγιαστήριο ώστε κατόπιν σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα να εμφανιστεί η οικογένεια του Θεού που θα μαρτυρά το θέλημα του Θεού με σκοπό να σπουδάσουν οι άνθρωποι την σοφία του Θεού κάνοντας την πνευματική τους διατριβή στα δρώμενα του αγίου Ευαγγελίου και αναπτύσσοντας μεταξύ τους τα μέλη της οικογένειας αυτής διάλογο. Και ο δεύτερος κανόνας της Φωνής Θεού είναι να εξαπλώνουμε τον Λόγο του Θεού όπου μας το ζητούν και το θέλουν, ώριμα και όχι παιδικά. Το παιδικό δημιουργείται όταν προσπαθούμε να πείσουμε τους συνανθρώπους μας ότι εμείς είμαστε του Θεού. Δεν χρειάζεται αυτό. Όποιος έχει την ίδια αποστολή με εμάς θα έρθει και θα ενωθεί μαζί μας. Όποιος δεν έχει, ας φέρει την δική του αποστολή και ό,τι ο Θεός του δίνει εις πέρας.