Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία. Η αγάπη για το Θεό και τον πλησίον. Εδώ βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα. Στην κοσμική τάξη είναι αδύνατο να υπάρξει ισότητα. Αυτό όμως δεν έχει σημασία για την ψυχή, αλλά μόνο για τον κόσμο. Εμείς ξέρουμε ότι ο Θεός έδωσε ιδιάζουσα μορφή σοφίας σε κάθε άνθρωπο, λαό ή έθνος και ο λόγος, για να έχουμε χρεία, ανάγκη ο ένας τον άλλον. Εμείς ακόμα καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας, πατριάρχης ή ηγούμενος ή διοικητής. Μπορεί όμως ο καθένας, σε όποια τάξη κι αν ανήκει, ν’ αγαπάει το Θεό και να είναι ευάρεστος σ’ εκείνον αλλά να αγαπάει και τον αδελφό, κι αυτό είναι το σπουδαίο. Όλοι μπορούμε να γίνουμε κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού αλλά και συμμέτοχοι της μεγάλης δόξης του. Ο τροπος; Με το να μεγαλώνει η αγάπη μας για όλους. Ο Θεός έχει νόμο, αυτός είναι η αγάπη. Μάλιστα ο Θεός δεν προσωποληπτεί, διότι όσοι αγαπούν περισσότερο το Θεό, δεν σημαίνει ότι θα έχουν περισσότερη δόξα στη βασιλεία των ουρανών και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο, επειδή έκαναν ένα μεγάλο έργο, αλλά όλοι θα χαιρόμαστε το ίδιο. Αν και στην βασιλεία, όλοι γνωρίζουμε ότι αστέρας αστέρος διαφέρει κατά την δόξα και τούτο για να υπάρχει μία τάξη. Ας μάθουμε να αγαπάμε. Η αγάπη και το έργο του καθενός θα κάνει την διαφορά. Ο καθένας θα δοξαστεί κατά το μέτρο της αγάπης του στον Θεό και στον άνθρωπο. Να μην ξεχνάμε όμως, ότι στην βασιλεία όλοι θα ζουν τον Θεό και όλοι θα έχουν τα ίδια. Ο Θεός δεν προσωποληπτεί, την ίδια ζωή θα έχει ο Απ. Παύλος, την ίδια ο άγιος, την ίδια ο αγρότης, την ίδια ο φτωχός, την ίδια ο πλούσιος. Γένοιτο, αμήν.