Να αποφύγουμε την περιέργεια.
Αδέλφια μου, για να έρθουμε κοντά στον Θεό, στην αγάπη, χρειάζεται να προσέξουμε τον εγωισμό και την περιέργεια. Αυτά είναι τα μεγαλύτερα δαιμόνια, ή κακά. Μάλιστα, η περιέργεια κρύβεται πίσω από το ενδιαφέρον. Γιατί είναι κακή η περιέργεια; Στην ουσία ένας περίεργος χαρακτήρας κάνει μεγάλο κακό στη ζωή του, στο σώμα του, στην οικογένειά του και ο λόγος διότι με την περιέργεια μαζεύει όλα τα σκουπίδια του κόσμου στον εγκέφαλό του. Αυτό καθιστά τον εγκέφαλό του ευάλωτο στα πάντα. Ο περίεργος είναι και ζηλιάρης. Μάλιστα, τα καλά νέα τα απεχθάνεται, τα κακά τον ενδιαφέρουν. Γι’ αυτό λέω ότι γίνεται ένας σκουπιδότοπος. Σήμερα γνωρίζουμε ότι άμα έχουμε σκοτεινό νου έχουμε και σκοτεινό σώμα, διότι αυτή η κατάσταση του νου κάνει το σώμα να υποφέρει, αφού δημιουργεί ανακατανομή. Η περιέργεια δημιουργεί σύγχυση, στην συνέχεια θλίψη. Αποκορύφωμα όλων αυτών η κατάθλιψη. Τελειώσαμε; Όχι, έχουμε και συνέχεια. Η περιέργεια έχει κουμπάρους την ζήλια, την κακία, τον εγωισμό. Όλα αυτά καταλήγουν, αυτόν που έχει το δαιμόνιο αυτό, στην βιολογική ασθένεια η οποία τις περισσότερες φορές, σε ελαφριά μορφή δημιουργεί τα αυτοάνοσα νοσήματα. Αυτά μπερδεύουν και τους γιατρούς διότι σήμερα οι εξετάσεις είναι όλες καλές, αύριο όλες στραβές. Μέσα στο σώμα οι δείκτες που φανερώνουν ισορροπία είναι συνέχεια μπερδεμένοι. Στη συνέχεια, η περιέργεια οδηγεί σε πολύ πιο δύσκολη κατάσταση. Έρχεται η ασθένεια, η οποία οδηγεί στον θάνατο. Δεν έρχεται αμέσως ο θάνατος, αλλά σταδιακά. Είναι πολλά τα κακά που μάς οδηγούν στον θάνατο, αλλά σήμερα μαθαίνουμε για την περιέργεια η οποία έχει σαν κάλυμμα το ενδιαφέρον. Τώρα, εμείς, θα αφήσουμε αυτήν την κατάσταση να συνεχίζεται; Όχι. Τι θα κάνουμε; Θα ξεκινήσουμε πνευματική ζωή, θα συμβουλευτούμε ανθρώπους που τα κατάφεραν, που είναι ελεύθεροι, που είναι καλά. Αν δεν βρούμε, τότε θα το ψάξουμε μόνοι μας, μέσα από τον Λόγο του Θεού, ή από βιβλία απλών, ταπεινών ανθρώπων, όχι φιλοσόφων, αλλά ταπεινών, ώστε να επιδιώξουμε τον αγιασμό, διότι η θεραπεία όλων αυτών γίνεται με την ταπείνωση και η ταπείνωση είναι κάτι που μόνο ο Θεός την φέρνει στη ζωή μας. Αυτή είναι αρετή των αρετών, η μεγαλύτερη αρετή! Άμα μπορούμε, ας βρούμε και έναν ταπεινό πνευματικό, καλλιεργημένο άνθρωπο, ώστε να μάς βοηθήσει πνευματικά. Μην βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα ότι είμαστε οι καλύτεροι και πέσουμε σε φανατισμούς, ή εγκλωβιστούμε σε εντολές ή νόμους. Αν είναι δυνατόν ο άνθρωπος που θα μάς βοηθήσει, επαναλαμβάνω, να είναι ταπεινός, καλλιεργημένος, αλλά και μορφωμένος. Ο ταπεινός μόνο ξέρει να λύνει προβλήματα. Προσοχή, όταν ζητήσεις βοήθεια, αν πέσεις σε λάθος άνθρωπο, απλά «την έβαψες». Καλύτερος όλων για νουθεσία και επανένταξη στη ζωή, όταν αυτή την χάνουμε, είναι ο Χριστός και ο Λόγος του. Και επειδή είναι δύσκολο να καταλάβουμε τον Λόγο, να βρούμε και έναν πνευματικό όπως τον περιέγραψα για να πάρουμε βοήθεια. Όσο για την περιέργεια, με την αναγέννηση που μάς δημιουργεί ο Λόγος του Θεού, θα μάς εγκαταλείψει, αφού πρώτα πάρουμε δύναμη από το Ευαγγέλιο του Χριστού και μετά αποφασίσουμε να την πετάξουμε. Καλό είναι να μην έχουμε περιέργεια στο πώς δουλεύει το σύστημα των ανθρώπων, τι κάνει ο Διάβολος, ποιος κάνει λάθη, ή όχι. Να μην συμμετέχουμε τάχα στο να λύσουμε προβλήματα, επιπόλαια, και μάλιστα με το κοσμικό πνεύμα, δεν λύνονται, μόνο ο Χριστός ξέρει να τα λύνει. Να μην έχουμε, λοιπόν, περιέργεια για τα προβλήματα ή για τις επιτυχίες των ανθρώπων του κόσμου. Ας έχουμε όμως περιέργεια για το τι συμβουλεύει ο Λόγος του Θεού. Για να ξεκινήσει η αναγέννηση, η πνευματική μας καλλιέργεια, πρέπει να γνωρίσουμε την λογική του Θεού διότι μετά ό,τι κι αν ακούσεις δεν θα το κουβαλάς πάνω σου, ξέρεις τι να αφήσεις και τι να κρατήσεις. Η σωστή διαχείριση είναι το παν. Αδελφέ, ζήσε για σένα, φτιάξε εσένα, μάθε κάτι καλό μόνο για σένα. Μην προσπαθείς να αποδείξεις στους άλλους ότι κάτι ξέρεις, ή ότι είσαι πετυχημένος, ή ότι τα ξέρεις όλα. Αν θέλεις να κάνεις προβολή, αν και δεν είναι σωστό, καν’ το μετά τα 100 (χρόνια) και αυτό αν σε συστήσει ο Χριστός, ή καν’ το όταν σε συστήσει ο Χριστός. Όλοι, λίγο ή πολύ, φτάνουμε κάποια χρόνια ζωής, η ευφυΐα όμως ξεκινά μετά τα 90 ή 100 και φυσικά, αν καταφέρεις να στέκεσαι καλά, να περπατάς σωστά, να έχεις αισθητήρια γεγυμνασμένα, να μιλάς σωστά, το βασικό, να μην εξαρτάσαι από άλλους, να μην έχεις χάσει το χιούμορ σου, την δραστηριότητά σου, την ακοή σου, την όρασή σου κ.λπ.. Όταν φτάσεις τα 100 και έχεις όλα αυτά, εντάξει, δικαιολογείται λίγη καύχηση, (ότι είσαι ευφυής). Πόσο μάταιο είναι να καυχιέσαι σήμερα στους άλλους γύρω σου ότι τάχα έχεις μυαλό και την άλλη μέρα να σου συμβαίνει ένα ατύχημα, ή ένα τροχαίο, ή μια ασθένεια, ή μια ανακοπή κ.λπ.! Ματαιότητα δεν είναι να καυχιέσαι από την ώρα που δεν έχεις καμία εξουσία στη ζωή σου και μάλιστα δεν ξέρεις αν θα ξημερώσεις και πώς θα ξημερώσεις; Ο Χριστός είπε, ο καιρός ο δικός σας είναι πάντοτε έτοιμος (Ιωάννης 7:6). Για να μην είναι, να μάθουμε να ζούμε όπως ο Χριστός, ο οποίος είχε εξουσία σε όλα, και μάλιστα έλεγε, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει (Ιωάννης 14:12). Να καταλάβουμε ότι χρειάζεται ταπείνωση. Είμαι μικρός, είσαι μικρός, για να θέλω, για να θέλεις, να δικαιωθείς από τους άλλους και να αποδείξεις σε αυτούς ότι είσαι κάτι, ενώ δεν είσαι τίποτα. Είναι λάθος να ζεις απλά για να περιεργάζεσαι και να καυχιέσαι για την ευφυΐα σου, κάτι φυσικά που δεν έχεις, που δεν έχω, αφού ανά πάσα στιγμή εξαρτόμαστε από τους άλλους, αλλά και από τόσα άλλα. Άμα έχουμε περιέργεια θα πέσουμε σε πολλές εωσφορικές ανθρώπινες καταστάσεις οι οποίες θα μάς οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Περιέργεια να έχουμε όχι στο τι έκανε ο ένας και ο άλλος, αλλά στο να μάθουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Περιέργεια να έχουμε για την καλή πλευρά της ζωής, ή της επιστήμης. Περιέργεια να έχουμε για την Δημιουργία, για το σώμα μας και το πώς μπορούμε να το ζωοποιήσουμε, ακόμα πώς μπορούμε να καταργήσουμε τον φυσικό θάνατο. Ο Χριστός μάς βεβαιώνει ότι μπορούμε, αρκεί να τείνουμε στην υλοποίηση των λόγων μας. Ο ποιήσας αύτα άνθρωπος, ζήσεται ἐν αὐτοῖς (Γαλάτες 5:12), καθώς, ο ποιήσας καὶ διδάξας μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν (Ματθαίος 5:19). Ο Χριστός θέλει την ζωοποίηση του σώματος. Ο Λόγος Του αναφέρει, δεν εξεύρετε, ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν…; (Κορινθίους Α΄ 6:19), καθώς, δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού, και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν; Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός (Κορινθίους Α΄ 3:16–17). Η επιστήμη έχει τις δικές της απαντήσεις. Είναι και αυτή επιστήμη του Θεού και γίνεται σήμερα στερέωση των καιρών. Να μάθουμε και αυτές, τις δικές της ανακαλύψεις. Αυτά όλα έχουν ενδιαφέρον. Η επιστήμη έχει πολλές πηγές ενέργειας. Εμείς φυσικά ανακαλύψαμε την μεγαλύτερη. Αυτή βρίσκεται στον Λόγο του Θεού. Είναι γραφικό, τα ρήματα ά εγώ λαλώ υμίν, πνεύμα εστι και ζωή εστιν (Ιωάννης 6:63). Το σώμα μας χρειάζεται ενέργεια και η πιο ολοκληρωμένη καθαρή ενέργεια έρχεται από το ρήμα, από τον Λόγο, από τον Θεό. Ο Ιωάννης ο Θεολόγος ξεκινά ως εξής, εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος (Ιωάννης 1:1–2). Καλό είναι να μάθουμε για όλα αυτά τα μυστήρια και όχι για όλες τις «χαζομάρες» που λένε οι ακαλλιέργητοι άνθρωποι που απλά, καθημερινά και σταθερά, με την άγνοιά τους, αυξάνονται σε πάθη, σε αμαρτία, σε εγωισμό. Άνθρωπε, σήμερα που έχεις καιρό μάθε για την σοφία του Θεού, αυτή είναι η υπέρ επιστήμη, η επιστήμη του λόγου, να λες και να γίνεται —τι άλλο από αυτό να σπουδάσεις, τι καλύτερο— και στάματα να λες ο γείτονας, ο ξάδελφος, ο αδελφός, ο φίλος, ο πολιτικός, ο παπάς, είπε αυτό ή το άλλο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τους άλλους, μόνο ένας λόγος υπάρχει και αυτός είναι αν πραγματικά θέλουμε να τούς βοηθήσουμε, υλικά ή πνευματικά. Σήμερα έφτασες και έφτασα στο σημείο να μπορούμε να διαβάζουμε. Κι αν πραγματικά είμαστε του Θεού, να στηρίζουμε τη ζωή των συνανθρώπων μας, των αδελφών μας, αν μάς το επιτρέπουν. Ο Χριστός έχει δίπλα μου, δίπλα σου, τον Λόγο Του, να τον πάρουμε για να ελευθερώσουμε τους εαυτούς μας πρώτα και στη συνέχεια τους άλλους. Μάθε να ζεις, μάθε να χαίρεσαι, μάθε να κυριαρχείς πάνω στην φθορά, στην αμαρτία, στον θάνατο, στην ύλη, στον εαυτό σου, στους εχθρούς σου, στους φόβους σου, στα πάθη σου. Όταν όλα αυτά τα υποτάξεις, τα υποτάξω, τα υποτάξουμε, τότε απέκτησες, απέκτησα, αποκτήσαμε, νου Χριστού. Αυτό είναι το μεγαλείο. Εδώ ξεκινά η μακαριότητα! Να ξέρουμε ακόμα πώς η ίδια λέξη η περιέργεια στην αρνητική της ενέργεια σε κάνει διάβολο, ενώ στην θετική της ενέργεια σε κάνει Θεό. Όλα τα πράγματα δεν έχουν μέσα τους κακό όταν τα διαχειριζόμαστε με το Πνεύμα του Θεού. Αμήν.