Η χαρά του Αγίου Πνεύματος
Η χαρά του Πνεύματος του Αγίου είναι το πιο αποτελεσματικό θεραπευτικό φάρμακο στη ζωή του ανθρώπου· και θα πρέπει να έχουμε πάντοτε την χαρά του Θεού. Οι θετικές επιπτώσεις της χαράς στον άνθρωπο δρουν καταλυτικά στο άγχος και ενεργοποιούν θετικά τον ορμονικό οργανισμό του ανθρώπου. Με την χαρά, η ορμονική ισορροπία επανέρχεται τάχιστα, όσο διαταραγμένη και αν είναι. Η ικανότητα που έχει ο άνθρωπος να χαίρεται, αυτό και μόνο είναι σύμπτωμα υγείας. Με την χαρά η ορμονική ισορροπία επανέρχεται γρήγορα στις φυσιολογικές της λειτουργίες. Πρέπει λοιπόν να χαιρόμαστε μελετώντας τον Λόγο του Θεού, διότι μέσα απ’ αυτόν δυνάμεθα να αντλήσουμε πολλές πηγές του Σωτηρίου. Δεν θα υπάρξει ποτέ ευτυχισμένος άνθρωπος, αν δεν γνωρίσει την χαρά του Πνεύματος του Αγίου. Για να μιλάς δια Πνεύματος Αγίου, θα πρέπει να μην κρίνεις, να μην λες ψέματα, να μην έχεις εγωισμό, πονηρίες, συμφέροντα κλπ. Τότε ό,τι λες, είναι δια Πνεύματος Αγίου. Όλοι θέλουν να κάνουν πνευματικές προσευχές, γιατί έρχονται από τον κόσμο και έχουν εγωισμό, αφού θέλουν ο Θεός να τους επαινεί. Έτσι μαζεύονται όλοι όσοι δεν εφαρμόζουν και ο ένας λέει στον άλλον πόσο καλός είναι. Όποιος έχει Θεό, δεν θέλει προσευχές, αποφασίζει να μπει στο αγιαστήριο, ώστε να γίνει άνθρωπος του Θεού. Όποιον τον παινεύει ο Θεός, πέφτει μετά εις χείρας Θεού ζώντος, αφού καυχάται και ο διάβολος του επιτίθεται. Όταν το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο, τότε οι Χριστιανοί ελπίζουν στην άλλη ζωή. Όταν το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο, τότε οι Χριστιανοί διαιρούνται. Όταν το Ευαγγέλιο είναι κεκαλυμμένο, τότε δια τους απολυμένους είναι κεκαλυμμένο, ολόκληρες γενιές έχει καταπιεί ο διάβολος, εκατομμύρια ανθρώπους. Όταν το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι κεκαλυμμένο, οι άνθρωποι μιμούνται το παρελθόν και θεωρούν το μέλλον αίρεση. Το Πνεύμα του Θεού, πρώτα εξελίσσει έναν άνθρωπο και μετά τον ελευθερώνει. Για να φύγει η αμαρτία, το λάθος, χρειάζεται να μπούμε στο αγιαστήριο, ώστε να εξασφαλίσουμε τον αγιασμό, αφού δημιουργούμε μέσω της υγιαίνουσας διδασκαλίας της Φωνής Θεού νευρώνες Χριστού, νευρώνες ζωής. Ο αγιασμός θα μας εξασφαλίσει την ενότητα, «πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.» (Ιω. 17:11). Ο Χριστός δεν κάνει διακρίσεις, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.» (Α Τιμ. 2:4), καθώς, «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.» (Ματθ. 11:28-30). Όλους μάς αγαπάει το ίδιο. Ο Θεός θέλει να διαθέσουμε αυτή τη ζωή που έχουμε στο να σπουδάσουμε, ώστε μέσω της δικής του σοφίας να την πάρουμε τη ζωή που έχουμε μεγάλη, αιώνια, άφθαρτη, γεμάτη Σοφία Θεού. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε σε αδιέξοδο, ώστε να καταλάβουμε ότι η αφιέρωση είναι απαραίτητη. Εξάλλου τι τη θέλεις τη ζωή να τη ζήσεις, αφού το αύριο είναι αβέβαιον.