Η προέλευση της ιδέας και ο τρόπος καθαρισμού της
Αδέλφια μου, η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο. Αφού εκδηλωθεί και πιστευθεί από τον ίδιο, ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές φιλοδοξίες, όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους, τότε γίνεται λόγος και αυτός έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Διά της τεκνογονίας γίνεται τρόπος ζωής, αφού ο ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία, και μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δευτέρα φύση στη ζωή μας και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς χωρίς εμείς να το επιθυμούμε. Έτσι έρχεται η φθορά και ο θάνατος, αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ. Παύλος έλεγε, «βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου.» (Ρωμ. 7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού, καθαρίζει την ιδέα, την αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε, ώστε να γίνουμε διά του Χριστού πηγή ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές οι οποίες μας ζωοποιούν, μας ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Θα ήταν μεγάλη μου χαρά, όταν όλες οι φανατικές θρησκείες του κόσμου που κρίνουν, μια μέρα καταργηθούν, και την θέση τους πάρει η αγάπη. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.