Δεν κάνουν μεγάλες αμαρτίες όλοι οι Χριστιανοί.
Σήμερα το πνευματικό πρόβλημα για όλους τους ανθρώπους, ειδικότερα για τους Χριστιανούς, δεν είναι τα μεγάλα προβλήματα, οι μεγάλες αμαρτίες αλλά οι μικρές αλώπεκες. Οι μικρές αυτές αμαρτίες που κατατρώγουν τον αμπελώνα -το σώμα μας- εν αγνοία μας. Αδέλφια μου, αν μέσα στο σπίτι μας μπει ένα μεγάλο ζώο από την πόρτα π.χ. ένα λιοντάρι, εμείς θα βγούμε αν είναι δυνατόν και απ’ το παράθυρο. Αν όμως μπει ένας σκορπιός ή ένα φίδι ή ένα ποντίκι, δεν θα το καταλάβουμε. Μπορεί όμως εκεί που κοιμόμαστε, ενώ δεν βλέπουμε κανένα λιοντάρι, να μας τσιμπήσει ο σκορπιός, το φίδι ή το ποντίκι και να πεθάνουμε.
Τι θέλω να πω. Δεν κάνουν μεγάλες αμαρτίες όλοι οι Χριστιανοί. Όμως έχουν κάτι ακόμα πιο βλαβερό, αυτές τις μικρές αλώπεκες, τις αλεπούδες δηλαδή που δεν γίνονται αντιληπτές εύκολα, αλλά προκαλούν μεγάλο κακό. Οι μικρές αλώπεκες είναι η κρίση, αφού μέρα – νύχτα κρίνουμε, τα λάθη που βλέπουμε στους άλλους, αφού θεωρούμε τον εαυτό μας σοφό και τους άλλους λάθος, ο εγωισμός ο οποίος έχει μορφές όπως επιδεικτικότητα, περιαυτολογία, έπαινο του περιβάλλοντος, ευθιξία, παράπονο, προπέτεια, δικαιολογία, κλπ. Έχουμε ακόμα και πολλές πονηρίες. Εδώ έγκειται το μεγάλο θηρίο.
Οι πονηρίες αυτές δουλεύουν μέσα μας από παιδικής ηλικίας και δεν μπορούμε να τις καταλάβουμε εύκολα, διότι τις θεωρούμε σοφία, κάτι το οποίο το θεωρούν ακόμα και οι Χριστιανοί. H αλήθεια είναι μία. Για όλα τα σκάνδαλα ή ερεθίσματα ή προκλήσεις που δεχόμαστε καθημερινά, υπάρχει τρόπος να τα νικήσουμε, ώστε να αποφύγουμε την πονηρία, το λάθος, το ψέμα και τον εγωισμό. Για κάθε σκάνδαλο, υπάρχουν μέσα στον Λόγο του Θεού συγκεκριμένες απαντήσεις, ώστε να αποφύγουμε την πονηρία. Δηλαδή βάσει του Λόγου του Θεού, όταν υπάρχουν στα ερεθίσματα που δεχόμεθα ή στα σκάνδαλα ή στις άλλες επιδιώξεις που μας καλεί το σύστημα του κόσμου, συγκεκριμένες σκέψεις και λύσεις, οι οποίες έρχονται από τον Λόγο του Θεού, αυτό φανερώνει αισθητήρια γεγυμνασμένα και άνθρωπο του Θεού, ο οποίος δεν παθαίνει πτώση και διατηρεί την ειρήνη του κάτω απ’ όλες τις συνθήκες και ο λόγος, διότι οι ειρηνοποιοί θα κληρονομήσουν τη γη.
Δηλαδή ποιες σκέψεις μάς δίνουν ζωή όταν αντιμετωπίζουμε σκάνδαλα, πειρασμούς, πονηρίες, επιθέσεις, κατηγορώ κλπ.; Πάμε να δούμε. Ο Χριστός στο λοιδορούμενος τι έκανε; Απλά δεν αντελοιδόρει. Αυτό πρέπει να κάνει ο άνθρωπος του Θεού και αμέσως σταματάει το σκάνδαλο, σταματάει η αντιπαράθεση, φεύγει ο εγωισμός και αμέσως βρίσκει την εύνοια του Θεού. Η δεύτερη σκέψη λέει όταν δεν υπάρχει καθαρισμός, «θα δεις τι θα του κάνω εγώ, κλπ.». Αυτή η δεύτερη σκέψη τι κάνει; Απλά φέρνει τον θάνατο. Στο απειλούμενος τι έκανε ο Χριστός; Απλά δεν ηπείλει. Όταν οι άνθρωποι ήθελαν το κακό του, τι έκανε ο Χριστός; Απλά έλεγε το «πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι.» (Λουκ. 23:34). Όταν τον πρόδωσε ο Πέτρος, στην προδοσία τι έκανε ο Χριστός; Απλώς τον συγχώρεσε και τον έκανε πρεσβύτερο στους αδελφούς του. Είμαστε στο αγιαστήριο, χτυπάει το τηλέφωνο, «έλα αδελφέ, είμαστε στο τάδε μαγαζί, σε περιμένουμε, τραγουδάει ο τάδε κλπ.». Εμείς τι κάνουμε; Η σκέψη του Θεού είναι, όταν κάνεις μία δουλειά, να μην λες ούτε το «χαίρειν». Η δεύτερη σκέψη, η ανθρώπινη είναι, «εντάξει, αρκετά αγωνίστηκα σήμερα, έρχομαι.». Από εκεί και πέρα χάνεται ο έλεγχος, αρχίζουν οι κρίσεις, οι επικρίσεις, τα κουτσομπολιά κλπ. Να μην πάμε; Ναι, να πάμε αλλά να πάμε όταν θα είμαστε γεμάτοι από Χριστό. Όσο ο Χριστός απουσιάζει από τη ζωή μας, είμαστε επικίνδυνοι για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Αδέλφια μου, ο Χριστός απέρριψε τα πάντα, ακόμα και όλα τα βασίλεια απέρριψε και επέλεξε την υπακοή, τον Σταυρό. Πάντα, κάτω απ’ όλες τις συνθήκες έκανε το θέλημα του Πατέρα του. Όταν δεν έχουμε Θεό, έχουμε πονηρίες. Ένας λέει «δεν έχω πονηρίες». Να, εδώ είναι οι αλώπεκες, αφού ο άνθρωπος αυτός κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις.
Αν είχε Θεό ή αγαθό μέσα του, τι θα έκανε; Απλά μία σκέψη. Ο άνθρωπος του Θεού, ξέρει το θέλημα του Θεού και έτσι αποφεύγει τις αλώπεκες. Όταν αποφεύγουμε τις αλώπεκες, αποφεύγουμε την ρομφαία, αποφεύγουμε τη φθορά, αποφεύγουμε τον θάνατο, αποφεύγουμε τις δεύτερες, τις τρίτες ή και τις περισσότερες σκέψεις. Όποιος έχει δεύτερες, τρίτες ή περισσότερες σκέψεις διαφορετικές, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι είναι μακριά από την σκέψη του Θεού. Ο Θεός έχει συγκεκριμένες σκέψεις και ο άνθρωπος θα πρέπει να τις υιοθετήσει. Αυτός είναι ο αγώνας μας, να μάθουμε πώς σκέφτεται ο Χριστός, ποιος είναι ο νους, ώστε να αποκτήσουμε κι εμείς τον νου του για να πετύχουμε τον στόχο μας και να φέρουμε την αποστολή μας εις πέρας. Οι πολλές σκέψεις φέρνουν κατακερματισμό στην ψυχή και στο σώμα. Η μία σκέψη πηγάζει από την Σοφία του Θεού.
Αν έχουμε τη Σοφία του Θεού, τότε αυτή έχει την εξουσία να μας διατηρεί στο ακέραιο άφθαρτους και συμμέτοχους της δόξης του Θεού. Δεν κινδυνεύουμε από τις μεγάλες αλώπεκες (αμαρτίες) αλλά από τις μικρές αλώπεκες οι οποίες δημιουργούν πολλές σκέψεις. Ο αδελφόθεος Ιάκωβος αναφέρει, «ἀνὴρ δίψυχος ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ.» (Ιακ. 1:8). Να λοιπόν που βρίσκεται το πρόβλημα και δεν μπορούμε να ζήσουμε. Λείπει ο Θεός, λείπει η μία σκέψη. Μάλιστα πολλοί άνθρωποι σήμερα, για να ζήσουν πνευματικά, βρίσκουν ομιλίες ή θέματα, που πρέπει να σπάσεις το κεφάλι σου για να τα καταλάβεις και ο λόγος, διότι τα δημιούργησε η πτώση τους, η πονηρία τους και όχι η αγάπη τους. Π.χ. είδατε κανέναν να πηγαίνει σε ψυχολόγο και να γίνεται καλά; Όχι, είναι η απάντηση.
Πάντα άρρωστος είναι και πάντα εξαρτάται απ’ αυτόν, και ξέρετε γιατί; Διότι η ψυχολογία είναι ένας ξερός λόγος, αφού δεν έχει αγάπη αλλά πολυσύνθετες λέξεις οι οποίες δεν θεραπεύουν ποτέ. Η αγάπη θεραπεύει. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι πάνε οι ίδιοι σε ψυχολόγο. Η ψυχολογία στερείται αγάπης. Όταν οι άνθρωποι αναγεννηθούν από τον Θεό, φανερώνουν αγάπη ο ένας στον άλλον και έτσι μπορούν να θεραπευτούν και να θεραπεύουν. Ο λόγος που δεν μπορεί κάποιος να επανεντάξει τον εαυτό του στη ζωή όταν πέσει θύμα πολλών σκέψεων, είναι διότι επιλέγει την λογική του κόσμου και όχι την αγάπη του Χριστού, την Σοφία του Θεού. Η λογική του κόσμου οδηγεί σε πτώση και μετά στον ψυχολόγο ή στον γιατρό.
Η αγάπη οδηγεί απλά στη ζωή. Αρκεί να δώσουμε αγάπη και όχι να ζητήσουμε. Αρκεί να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους. Μόνο έτσι θα κάνει κι ο Θεός εμάς ευτυχισμένους. Εμείς ρωτάμε. Γιατί αδελφέ μου επιλέγεις το δύσκολο; Ο Χριστός επέλεξε το απλό, έδωσε τη ζωή του και όλοι θεραπεύτηκαν. Εσύ γιατί θέλεις να τον περάσεις; Επίδειξη θέλεις να κάνεις; Ο Θεός είναι απλός. Δώσε αγάπη και η ευτυχία, η χαρά που θα δεις στα πρόσωπα αυτών που πάσχουν εξ’ αιτία σου, θα γίνει για σένα φάρμακο ζωής. Ο Λόγος του Χριστού είναι απλός! Ας γίνουμε κι εμείς απλοί δίνοντας έμπρακτη αγάπη. Μερικοί φεύγουν από την Φωνή Θεού που είναι οικογένεια και πάνε εκεί που υπάρχει πολυπλοκότητα, δόγματα, οργανώσεις και δεν μπορούν να βρουν θεραπεία, δεν μπορούν να βρουν ζωή.
Οι πολλές σκέψεις καθιστούν τον εγκέφαλο ανίκανο να παράγει τη ζωή. Ο Χριστός επέλεξε απλούς ανθρώπους και ο ίδιος ήταν απλός. Οι πολλές σκέψεις δημιουργούν ανακατανομή στο αίμα, ακόμα και αυτές που φαίνονται αγαθές. Με τις πολλές σκέψεις πέφτει το οξυγόνο, τα όργανα του σώματος υπολειτουργούν, έτσι εμφανίζονται οι ασθένειες, αφού οι πολλές σκέψεις τον μπερδεύουν τον εγκέφαλό μας. Με τις πολλές σκέψεις οι βιοχημικές λειτουργίες του εγκεφάλου οι οποίες παράγουν τη ζωή σταματούν, φυσική συνέπεια να δημιουργείται ανακατανομή. Έτσι δημιουργούνται τα προβλήματα υγείας. Π.χ. ο θυμός, αυτός δρομολογεί επιζήμιες επιπτώσεις στον οργανισμό, προκαλεί επικίνδυνες καρδιακές αρρυθμίες, φέρνει αιφνίδιο θάνατο ή οξύ έμφραγμα, δημιουργεί ανακατανομή στο αίμα, δηλαδή αντί να πάει το αίμα στο στομάχι, πάει στο κεφάλι μας και φέρνει τρομερό πονοκέφαλο, αφού πιέζονται τα πάντα μέσα μας.
Με τον θυμό, ο οργανισμός βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, γιατί ο θυμός απελευθερώνει ορμόνες επίθεσης, όπως είναι η αδρεναλίνη, η κορτιζόνη και πολλές άλλες. Αυτές προκαλούν σύσπαση των αρτηριών της καρδιάς και δημιουργούν την εμφάνιση στηθάγχης. Κατά την διάρκεια του θυμού, δημιουργούνται στο αίμα συνθήκες για θρόμβωση, αφού τα αιμοπετάλια του αίματος παρουσιάζουν τάση για συγκόλληση, τα ινωδογόνα αυξάνουν και ο χρόνος τήξεως του αίματος γίνεται επικίνδυνος. Τώρα ο κίνδυνος για έμφραγμα είναι επί θύρας και βαράει την πόρτα. Να το λιοντάρι, ήρθε. Ο θυμός είναι ένα λιοντάρι, έτοιμο να σε κατασπαράξει. Όλες οι έρευνες δείχνουν, ότι άτομα παρορμητικά, γεμάτα θυμό, χάνονται γρήγορα από αιφνίδιο θάνατο. Επίσης να γνωρίζουμε, ότι κάθε κακό που θέλουμε να εκφράσουμε ή να πούμε στους άλλους, οι πρώτοι που το ζούμε είμαστε εμείς οι ίδιοι και μετά οι άλλοι. Αυτό θέλει μεγάλη προσοχή!