Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν. Διότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυση εις τας ψυχάς υμών. Να λοιπόν που αυτός που αγαπά τη ζωή, τον Χριστό είναι πράος, είναι ταπεινός, είναι ήρεμος, είναι γλυκός και εις τα λόγια του και εις τα έργα του και εις την συμπεριφορά του και οι άνθρωποι εκεί βρίσκουν ανάπαυση, ας είναι και αυτός άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη λοιπόν προς τη ζωή, προς τον Χριστό, όπου υπάρχει η θυσία και όπου υπάρχει η καλή συμπεριφορά και η πραότης, εκεί τρέχει ο κόσμος.
Όπου υπάρχει πίστη υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει αγάπη υπάρχει γαληνή, όπου υπάρχει γαληνή υπάρχει Θεός, όπου υπάρχει Θεός δεν υπάρχει ουδεμία ανάγκη.
Όλες οι αρετές και οι δυνάμεις βρίσκονται μέσα μας ίσως σε λήθαργο. Το ʼγιο Πνεύμα μας φωτίζει να πάρουν σάρκα και οστά.
Ο Θεός δεν κουράζεται μέρα - νύχτα να μας μιλάει, εμείς όμως είμεθα διατεθειμένοι να τα εφαρμόσουμε; ʼρα, όταν ζητάμε να μας μιλάει, να τείνουμε στην εφαρμογή και στην υπακοή του Λόγου του ώστε να μας μιλάει πάντα. Επομένως να εργαζόμαστε και όχι να περιεργαζόμαστε.
Το καλύτερο κήρυγμα είναι αυτό που κάνει ο αναγεννημένος άνθρωπος δια της σιωπής και της εφαρμογής της αγάπης του Θεού, η οποία διαμοιράζεται σωστά προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο ή εχθρό. Όταν φέρνουμε ανθρώπους κοντά στον Χριστό και στις επιδιώξεις της Φωνής του Θεού δια της σιωπής, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός πορεύεται και η πνευματική διαύγεια που μας διακατέχει φανερώνεται ως σαν πόλη κτισμένη πάνω όρους στους συνανθρώπους μας. Όταν κηρύττουμε δια του λόγου τότε να ξέρουμε ότι κηρύττουμε τον εαυτό μας ώστε να τα ακούσουμε εμείς και να τα εφαρμόσουμε.
Η αγάπη δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται ώστε να υπηρετεί τις επιδιώξεις ενός δόγματος ή μιας οργάνωσης με το σύστημα του φανατισμού. Η αγάπη είναι άπειρη και έχει την δύναμη να αγκαλιάζει το άπειρο και ότι υπάρχει σε αυτό. Η αγάπη είναι Θεός. Θεός είναι ζωή. Ζωή είναι αγάπη.
Φωσφόρος = Θεός, είναι η αγάπη. Όποιος έχει την αγάπη είναι φωσφόρος διότι φέρνει το φως στους πάντες γύρω του. Χωρίς αγάπη, φως δεν μπορεί να υπάρξει στον κόσμο. Όταν έρθει η αγάπη όλα θα έρθουν και η αφθαρσία και η εκ νεκρών ανάσταση και η ίδρυση της βασιλείας. Ο φωσφόρος είναι το τέλειο. Τώρα έχομε το κατά μέρος όταν όμως έλθη το τέλειο, το κατά μέρος θέλει καταργηθή. Ας γίνομε φωσφόροι και ας φέρουμε την αγάπη να βασιλέψει πρώτα μέσα μας και ύστερα γύρω μας.
Δεν θα πρέπει να στενοχωριόμαστε για τα προβλήματα που λύνονται αλλά δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε και για τα προβλήματα που δεν λύνονται διότι η στενοχώρια από μόνη της είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Μέχρι να έρθει η άνοιξη στη ζωή μας που είναι ο Χριστός, θα περάσομε τον πνευματικό χειμώνα. Η ζωή μας δεν είναι όλη με ήλιο, έρχονται και σύννεφα καμιά φορά, ανάλογα με το πόσο νερό χρειάζεται το κάθε δένδρο (άνθρωπος) και ανάλογα με το που μεγαλώνει το κάθε δένδρο. Μην απελπίζεσαι αδερφέ, μπόρα είναι θα περάσει. Ίσως να χρειάζεσαι και πότισμα. Το πότισμα στον πνευματικό κόσμο είναι οι πτώσεις, οι εμπειρίες, παν υιόν όν παραδέχεται, εκπαιδεύει και μαστιγοί αυτόν και αν ήσθε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είσθε και ουχί υιοί.
Η πρώτη Καινή Διαθήκη που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν η συνείδηση. Η τελευταία Καινή Διαθήκη είναι η ανυπόκριτος αγάπη προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Αν προσέξουμε θα δούμε ότι όταν μας συμβαίνει κάτι κακό ή κάνουμε κάποιο λάθος αμέσως αισθανόμαστε δια της συνείδησης ενοχή, όπως οι πρωτόπλαστοι. Όταν όμως ο άνθρωπος γνωρίσει τον Χριστό, έρχεται το έλεος, η αγάπη μέσα του και γύρω του. Η θρησκεία που έφερε ο Χριστός είναι έλεος, ταπείνωση, ανυπόκριτος αγάπη.
Σε κάποιο σημείο μέσα στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι ο Κύριος πήγε με τους μαθητές του στην λίμνη. Εκεί όμως εσηκώθη λαίλαψ, άνεμος μεγάλος και οι μαθητές εφοβήθησαν ενώ ο Κύριος κοιμόταν. Αυτό συμβολίζει: όταν ο Χριστός πνευματικά κοιμάται μέσα μας, σηκώνονται στη ζωή μας άνεμοι πολλοί (λαίλαψ). Όταν όμως ξυπνήσει, δίνει εξουσίες στον άνθρωπο να τους φιμώνει όπως και στην βάρκα με τους μαθητές, όταν σηκώθηκε, φώναξε φιμώθητι και φιμώθησαν οι άνεμοι. Αν βλέπουμε ότι οι άνεμοι χτυπούν την καθημερινότητα της ζωής μας ας ξυπνήσουμε τον Χριστό μέσα μας προς βοήθεια δια της κρυφής προσευχής.
Αν δεν ασχοληθούμε εμείς με τον άλλον με αγάπη, σίγουρα θα ασχοληθεί μαζί του ο διάβολος. Θα κινήσει τα όργανα του κακού. Γίνε εσύ ο κυνηγός του Θεού, ο κυνηγός της αγάπης, ο θηρευτής της ψυχής του, ο αγρευτής, ο σαγηνευτής, ο αλιεύς, ο μαγνήτης.
Ελεύθερος και ώριμος είναι ο άνθρωπος που κάνει το χρέος του χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζουν οι άλλοι.
Όσο ο άνθρωπος απλοποιείται, θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός, πράος, ελεύθερος.
Εάν θέλεις άνθρωπε να ζεις όμορφα στην καθημερινότητά σου, κάνε σήμερα αυτό που επιθυμείς το οποίο όμως να στρέφεται με αγάπη ως προς τον εαυτόν σου, ως προς τον συνάνθρωπο και ως προς τον Θεό. Δώσε άνθρωπε αγάπη χωρίς μέτρο και θα έρθει η μέρα που θα πάρεις αγάπη χωρίς μέτρο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Το ότι εννοούμε τον Λόγο του Θεού που διαβάζουμε και την φωνή αυτού του Θεού που υπάρχει στο ʼγιο Ευαγγέλιό του, αυτό αποδεικνύεται από το άψογο πνευματικό παράδειγμα και την ελκυστική θετική δύναμη που φανερώνει η ζωή μας και η παρουσία μας μέσα στον κόσμο, ώστε αυτή να προβληματίζει θετικά και ουσιαστικά τους συνανθρώπους μας με κατεύθυνση την σωτηρία τους και την εν Χριστώ αναγέννησή τους.
Η ευτυχία πολλές φορές βρίσκεται στη σιωπή, την ηρεμία και την απομόνωση παρά στην άσκοπη δαπάνη ενέργειας. Χρειάζεται τόσα λίγα, δίνει όμως τόσα πολλά.
Την επόμενη φορά που θα αισθανθείς ότι η πόρτα της ευτυχίας έκλεισε, θυμήσου ότι αυτό έγινε ώστε κάποια άλλη πόρτα ευτυχίας να ανοίξει στο διάβα σου.
Πραγματικά ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν χρειάζεται λόγους για να είναι ευτυχισμένος.
Ποτέ δεν μπορείς να αποτύχεις όταν βρίσκεις πάντα τρόπους να διασκεδάζεις τη ζωή. Ποτέ.
Η ευτυχία είναι δημιούργημα του μυαλού σου. Μόνο του μυαλού σου, κανενός άλλου.
Ευτυχία είναι να ξέρεις ότι μία ψυχή, έστω μία και μόνο, αναπνέει καλύτερα γιατί εσύ υπήρξες ή υπάρχεις.
Ζω για να σπουδάζω την σοφία του Θεού και των ανθρώπων, ζω για να εξελίσσομαι πνευματικά, ζω για να κάνω το θέλημα του Θεού, ζω για να καταργήσω την φθορά και τον θάνατο από μέσα μου και γύρω μου, ζω για ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη, ζω για να ερευνώ και να αποκωδικοποιώ όλα τα μυστήρια της Δημιουργίας με μεγαλύτερο όλων τον Θεό και δεν ζω για να γεράσω παρατηρώντας τον κόσμο.
Θέλημα Θεού και σοφία Θεού διακατέχει τον άνθρωπο που αγωνίζεται, εις όλη του τη ζωή, να βρει δια του Ευαγγελίου τα μέσα που χρειάζεται, ώστε να καταργήσει από το πνεύμα του και το σώμα του την φθορά και τον θάνατο. Αμήν.
Κάποτε, ο ʼγιος Αντώνιος έλαβε γράμμα από τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο, που τον καλούσε να αφήσει την έρημο και να πάει να μείνει στα ανάκτορα. Ο ʼγιος Αντώνιος ρώτησε τον μαθητή του, τον περίφημο Παύλο τον Απλό. Τι λες εσύ; Να πάω ή να μην πάω; Και ο Παύλος του αποκρίθηκε. Αν πας, θα λέγεσαι Αντώνιος. Αν όμως δεν πας, θα λέγεσαι Μέγας Αντώνιος. Και ο Αντώνιος τον άκουσε και δεν πήγε. Προτίμησε το κελί του. Αυτό να κάνουμε και εμείς, να επιλέξουμε τον Χριστό. ΑΜΗΝ.
Κατά την πυρπόληση μιας πόλης οι κάτοικοι έφευγαν πανικόβλητοι, παίρνοντας μαζί τους ότι θεωρούσαν πιο πολύτιμο. ʼλλοι τα τρόφιμα, άλλοι τα ρούχα τους, άλλοι τα χρυσαφικά τους. Ένας όμως έφευγε μέσα από τις φλόγες φορτωμένος στους ώμους του τον απεσταλμένο του Θεού και στην τσέπη του τον Λόγο του Θεού. Αυτά θεωρούσε ως πολυτιμότερα γι’ αυτόν. Το ίδιο να κάνουμε και εμείς. Να παίρνουμε πάντα κοντά μας τον πατέρα Θεό, τον Λόγο του Θεού και τον απεσταλμένο του, τα οποία να φυλάμε ως σαν κόρη οφθαλμού.
Ο διαβόητος για τις κλεψιές και τις απάτες του, διαχειριστής της περιουσίας του τυράννου των Συρακουσών, κάλεσε τον Διογένη σε επίδειξη της καινούριας του βίλας. Αηδιασμένος ο Διογένης μπροστά στον πλούτο και τη χλιδή της βίλας του απατεώνα, αισθάνθηκε την ανάγκη να φτύσει. Στράφηκε λοιπόν ο κυνικός φιλόσοφος και έφτυσε στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη. Δεν βρήκα, είπε, σ’ αυτόν τον πλούτο και την πολυτέλεια γύρω μου φτηνότερο τόπο για να φτύσω από σένα.
Ο Χριστός ήταν ωραίος και στο σώμα και στην ψυχή. Όταν κάποιος θεραπεύει το πνεύμα του, θα θεραπεύσει και το σώμα του αργά ή γρήγορα. Γένοιτο. Αμήν.
Το μυστικό της άφθαρτης ζωής είναι να αντλείς ζωή από την πηγή της ζωής, την ζώσα φωνή του ζώντος Θεού που είναι η αγάπη και ο Λόγος του Θεού.
Το να αλλάξεις τους άλλους ίσως δεν το μπορείς, το να τους αγαπάς όμως το μπορείς, αυτή είναι και η σπουδαιότερη βοήθεια για την αλλαγή τους. Μην θέλουμε τον άλλον όπως εμάς μας αρέσει αλλά όπως του Θεού αρέσει.
Το μεγαλύτερο πράγμα και αγαθό για τον πλησίον, για τον αδελφό και για τον εχθρό ακόμη είναι να του επιτρέπουμε να γίνει αυτό που θέλει και όχι αυτό που θέλουμε εμείς.
Όταν αρχίζει η μοναξιά, τελειώνει η αγάπη. Όταν αρχίζει η απελπισία, τελειώνει η ελπίδα. Όταν μπαίνει ο εγωισμός, τελειώνει η ταπείνωση. Όταν σταματά η δραστηριότητα, έρχεται η τεμπελιά και η μωρία. Όταν αναβάλλεις, έρχεται ο θάνατος.
Η αληθινή σοφία αρχίζει από την καλλιέργεια της ψυχής και ύστερα φτάνει στο μυαλό. Όταν ρωτήθηκε ο Αριστοτέλης τι κέρδισε από την Φιλοσοφία απάντησε: έμαθα να πράττω χωρίς να μου το επιβάλλουν οι άλλοι ώστε να δημιουργούν στη ζωή μου φόβο και νόμους οι οποίοι θα με οδηγήσουν σε λάθος τρόπο ζωής. Έτσι λοιπόν η καλλιέργεια η πνευματική θα μας βοηθήσει στο να ερευνήσουμε το παρόν σύστημα αν είναι σωστό, τον Λόγο του Θεού που έχει παγίδες ή που δεν έχει, ώστε να αντλήσουμε τα στοιχεία αυτά που θα μας αναγεννήσουν και θα μας ολοκληρώσουν πνευματικά. Ο άνθρωπος που δεν μελετά, που δεν προσεύχεται και που δεν αγωνίζεται δια της συμβουλής του Χριστού, παραμένει ακαλλιέργητος σε σημείο που να χάνει την μεγάλη δόξα του να λέγεται άνθρωπος του Θεού.
Βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους καλλιεργημένους πνευματικά οι οποίοι έφτασαν σε σημείο να θαυμάζονται από τους πάντες είτε στον υλικό τομέα είτε στον πνευματικό. ʼρα η σοφία του πνεύματος όταν εισέλθει μέσα μας θα μας προσφέρει γνώση και πίστη, η οποία θα μας εξασφαλίσει ουράνια και επίγεια αγαθά. Πρέπει να ξέρουμε ότι το πνεύμα ζωοποιεί. Χωρίς Πνεύμα Θεού που εκδηλώνεται δια της σοφίας του Θεού, δια της έρευνας με ανοιχτό μυαλό και δια της εξέλιξης, ο άνθρωπος παραμένει ένα τσουβάλι με άχυρα. Θα πρέπει να το σκεφτούμε καλά ώστε τα έργα μας και τα λόγια μας να βρουν την ευαρέστηση του Θεού εις ημάς. Ο λόγος διότι δια του Πνεύματός του θα γίνουμε το μέλλον του ανθρώπινου γένους πάνω στον αγιασμό, στην αφθαρσία και στην αθανασία. Με λίγα λόγια στην κατάργηση του φυσικού θανάτου. Χωρίς τα ανωτέρω πρόοδος ουσιαστική δεν υπάρχει. Εύχομαι να τείνουμε στην εφαρμογή των λόγων του Θεού. Γένοιτο, γένοιτο. Αμήν.
Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν έστιν. Διότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυση εις τας ψυχάς υμών. Να λοιπόν που αυτός που αγαπά τη ζωή, τον Χριστό είναι πράος, είναι ταπεινός, είναι ήρεμος, είναι γλυκός και εις τα λόγια του και εις τα έργα του και εις την συμπεριφορά του και οι άνθρωποι εκεί βρίσκουν ανάπαυση, ας είναι και αυτός άνθρωπος. Όπου υπάρχει η αγάπη λοιπόν προς τη ζωή, προς τον Χριστό, όπου υπάρχει η θυσία και όπου υπάρχει η καλή συμπεριφορά και η πραότης, εκεί τρέχει ο κόσμος.
Όπου υπάρχει πίστη υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει αγάπη υπάρχει γαληνή, όπου υπάρχει γαληνή υπάρχει Θεός, όπου υπάρχει Θεός δεν υπάρχει ουδεμία ανάγκη.
Όλες οι αρετές και οι δυνάμεις βρίσκονται μέσα μας ίσως σε λήθαργο. Το ʼγιο Πνεύμα μας φωτίζει να πάρουν σάρκα και οστά.
Ο Θεός δεν κουράζεται μέρα - νύχτα να μας μιλάει, εμείς όμως είμεθα διατεθειμένοι να τα εφαρμόσουμε; ʼρα, όταν ζητάμε να μας μιλάει, να τείνουμε στην εφαρμογή και στην υπακοή του Λόγου του ώστε να μας μιλάει πάντα. Επομένως να εργαζόμαστε και όχι να περιεργαζόμαστε.
Η αγάπη δεν περιορίζεται, δεν δεσμεύεται ώστε να υπηρετεί τις επιδιώξεις ενός δόγματος ή μιας οργάνωσης με το σύστημα του φανατισμού. Η αγάπη είναι άπειρη και έχει την δύναμη να αγκαλιάζει το άπειρο και ότι υπάρχει σε αυτό. Η αγάπη είναι Θεός. Θεός είναι ζωή. Ζωή είναι αγάπη.
Φωσφόρος = Θεός, είναι η αγάπη. Όποιος έχει την αγάπη είναι φωσφόρος διότι φέρνει το φως στους πάντες γύρω του. Χωρίς αγάπη, φως δεν μπορεί να υπάρξει στον κόσμο. Όταν έρθει η αγάπη όλα θα έρθουν και η αφθαρσία και η εκ νεκρών ανάσταση και η ίδρυση της βασιλείας. Ο φωσφόρος είναι το τέλειο. Τώρα έχομε το κατά μέρος όταν όμως έλθη το τέλειο, το κατά μέρος θέλει καταργηθή. Ας γίνομε φωσφόροι και ας φέρουμε την αγάπη να βασιλέψει πρώτα μέσα μας και ύστερα γύρω μας.
Δεν θα πρέπει να στενοχωριόμαστε για τα προβλήματα που λύνονται αλλά δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε και για τα προβλήματα που δεν λύνονται διότι η στενοχώρια από μόνη της είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Μέχρι να έρθει η άνοιξη στη ζωή μας που είναι ο Χριστός, θα περάσομε τον πνευματικό χειμώνα. Η ζωή μας δεν είναι όλη με ήλιο, έρχονται και σύννεφα καμιά φορά, ανάλογα με το πόσο νερό χρειάζεται το κάθε δένδρο (άνθρωπος) και ανάλογα με το που μεγαλώνει το κάθε δένδρο. Μην απελπίζεσαι αδερφέ, μπόρα είναι θα περάσει. Ίσως να χρειάζεσαι και πότισμα. Το πότισμα στον πνευματικό κόσμο είναι οι πτώσεις, οι εμπειρίες, παν υιόν όν παραδέχεται, εκπαιδεύει και μαστιγοί αυτόν και αν ήσθε χωρίς παιδεία άρα νόθοι είσθε και ουχί υιοί.
Η πρώτη Καινή Διαθήκη που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν η συνείδηση. Η τελευταία Καινή Διαθήκη είναι η ανυπόκριτος αγάπη προς πάντα συνάνθρωπο, φίλο και εχθρό. Αν προσέξουμε θα δούμε ότι όταν μας συμβαίνει κάτι κακό ή κάνουμε κάποιο λάθος αμέσως αισθανόμαστε δια της συνείδησης ενοχή, όπως οι πρωτόπλαστοι. Όταν όμως ο άνθρωπος γνωρίσει τον Χριστό, έρχεται το έλεος, η αγάπη μέσα του και γύρω του. Η θρησκεία που έφερε ο Χριστός είναι έλεος, ταπείνωση, ανυπόκριτος αγάπη.
Σε κάποιο σημείο μέσα στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ότι ο Κύριος πήγε με τους μαθητές του στην λίμνη. Εκεί όμως εσηκώθη λαίλαψ, άνεμος μεγάλος και οι μαθητές εφοβήθησαν ενώ ο Κύριος κοιμόταν. Αυτό συμβολίζει: όταν ο Χριστός πνευματικά κοιμάται μέσα μας, σηκώνονται στη ζωή μας άνεμοι πολλοί (λαίλαψ). Όταν όμως ξυπνήσει, δίνει εξουσίες στον άνθρωπο να τους φιμώνει όπως και στην βάρκα με τους μαθητές, όταν σηκώθηκε, φώναξε φιμώθητι και φιμώθησαν οι άνεμοι. Αν βλέπουμε ότι οι άνεμοι χτυπούν την καθημερινότητα της ζωής μας ας ξυπνήσουμε τον Χριστό μέσα μας προς βοήθεια δια της κρυφής προσευχής.
Αν δεν ασχοληθούμε εμείς με τον άλλον με αγάπη, σίγουρα θα ασχοληθεί μαζί του ο διάβολος. Θα κινήσει τα όργανα του κακού. Γίνε εσύ ο κυνηγός του Θεού, ο κυνηγός της αγάπης, ο θηρευτής της ψυχής του, ο αγρευτής, ο σαγηνευτής, ο αλιεύς, ο μαγνήτης.
Ελεύθερος και ώριμος είναι ο άνθρωπος που κάνει το χρέος του χωρίς να χρειάζεται να του το υπενθυμίζουν οι άλλοι.
Όσο ο άνθρωπος απλοποιείται, θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός, πράος, ελεύθερος.
Εάν θέλεις άνθρωπε να ζεις όμορφα στην καθημερινότητά σου, κάνε σήμερα αυτό που επιθυμείς το οποίο όμως να στρέφεται με αγάπη ως προς τον εαυτόν σου, ως προς τον συνάνθρωπο και ως προς τον Θεό. Δώσε άνθρωπε αγάπη χωρίς μέτρο και θα έρθει η μέρα που θα πάρεις αγάπη χωρίς μέτρο. Γένοιτο, γένοιτο αμήν.
Το ότι εννοούμε τον Λόγο του Θεού που διαβάζουμε και την φωνή αυτού του Θεού που υπάρχει στο ʼγιο Ευαγγέλιό του, αυτό αποδεικνύεται από το άψογο πνευματικό παράδειγμα και την ελκυστική θετική δύναμη που φανερώνει η ζωή μας και η παρουσία μας μέσα στον κόσμο, ώστε αυτή να προβληματίζει θετικά και ουσιαστικά τους συνανθρώπους μας με κατεύθυνση την σωτηρία τους και την εν Χριστώ αναγέννησή τους.
Η ευτυχία πολλές φορές βρίσκεται στη σιωπή, την ηρεμία και την απομόνωση παρά στην άσκοπη δαπάνη ενέργειας. Χρειάζεται τόσα λίγα, δίνει όμως τόσα πολλά.
Την επόμενη φορά που θα αισθανθείς ότι η πόρτα της ευτυχίας έκλεισε, θυμήσου ότι αυτό έγινε ώστε κάποια άλλη πόρτα ευτυχίας να ανοίξει στο διάβα σου.
Πραγματικά ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν χρειάζεται λόγους για να είναι ευτυχισμένος.
Ποτέ δεν μπορείς να αποτύχεις όταν βρίσκεις πάντα τρόπους να διασκεδάζεις τη ζωή. Ποτέ.
Η ευτυχία είναι δημιούργημα του μυαλού σου. Μόνο του μυαλού σου, κανενός άλλου.
Ευτυχία είναι να ξέρεις ότι μία ψυχή, έστω μία και μόνο, αναπνέει καλύτερα γιατί εσύ υπήρξες ή υπάρχεις.
Ζω για να σπουδάζω την σοφία του Θεού και των ανθρώπων, ζω για να εξελίσσομαι πνευματικά, ζω για να κάνω το θέλημα του Θεού, ζω για να καταργήσω την φθορά και τον θάνατο από μέσα μου και γύρω μου, ζω για ιδρυθεί η βασιλεία του Θεού όπως στον ουρανό και στη γη, ζω για να ερευνώ και να αποκωδικοποιώ όλα τα μυστήρια της Δημιουργίας με μεγαλύτερο όλων τον Θεό και δεν ζω για να γεράσω παρατηρώντας τον κόσμο.
Θέλημα Θεού και σοφία Θεού διακατέχει τον άνθρωπο που αγωνίζεται, εις όλη του τη ζωή, να βρει δια του Ευαγγελίου τα μέσα που χρειάζεται, ώστε να καταργήσει από το πνεύμα του και το σώμα του την φθορά και τον θάνατο. Αμήν.
Η εξωγραφική σκέψη ενός ανθρώπου δημιουργεί την ιδέα προς έναν στόχο αφού εκδηλωθεί και πιστευθεί από τον ίδιο ανεξάρτητα από το αν πηγάζει από συμφέροντα ή προσωπικές φιλοδοξίες όταν την εκδηλώσει σε άλλους ανθρώπους τότε γίνεται λόγος και αυτός έπειτα γίνεται ένταλμα ανθρώπων. Διά της τεκνογονίας γίνεται τρόπος ζωής αφού ο ένας το μεταβιβάζει στον άλλον. Κατόπιν γίνεται έθιμο, μετά γίνεται θρησκεία, μετά απειλή. Τελευταία γίνεται συνείδηση, συνήθεια, δευτέρα φύση στη ζωή μας και τελικά γίνεται νόμος που λειτουργεί για εμάς χωρίς εμείς να το επιθυμούμε. Έτσι έρχεται η φθορά και ο θάνατος αφού η λογική μας έγινε άλογη λογική. Ο Απ. Παύλος έλεγε, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας (Ρωμαίους 7:23). Η αφιέρωση στο να ποιούμε το θέλημα του Θεού καθαρίζει την ιδέα, την αμαρτία, την ακαθαρσία που κληρονομήσαμε ώστε να γίνουμε διά του Χριστού πηγή ζωής με συνήθειες πνευματικές, χριστοκεντρικές οι οποίες μας ζωοποιούν, μας ελευθερώνουν και μας καθιστούν τέκνα Θεού. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
Η αδιαφορία και η περιφρόνηση της αμαρτίας είναι η μόνη σωστή οδός για να αναπτύξουμε το θέλημα του Θεού στη ζωή μας. Ο τρόπος; Να εντρυφούμε αδιάλειπτα πάνω σε μια υγιαίνουσα διδασκαλία. Έτσι θα καταφέρουμε να ιδρύσουμε την βασιλεία του Θεού μέσα μας και με το άψογο παράδειγμά μας και γύρω μας. Η Φωνή Θεού μερίμνησε γι’ αυτό: http://foni-tom.blogspot.com/. Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.
