Σε ποια μερίδα ανθρώπων ανήκουμε;
Με τα μαθήματα που κάνουμε στην Φωνή Θεού Αφθαρσία, στο zoom ανοίγουμε την πόρτα του Θεού για να μπει το φως του Χριστού στην καρδιά μας. Και για να βρούμε τον Θεό, το φως του Χριστού, θα χρειαστεί προσπάθεια προσωπική αλλά και συλλογική, ώστε να αναδειχθεί η αγάπη στον Θεό και στον αδελφό μας, αμήν. Για να έλθει η σωτηρία της ψυχής και του σώματος, θα πρέπει όπως λέει και ο Καζαντζάκης, να καταλάβουμε ότι '' Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες... αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο υψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;..''
Νίκος Καζαντζάκης
Ο Θεός αγαπά τους ανθρώπους το ίδιο, δεν προσωποληπτεί. Για τον λόγο αυτό, δεν χρειάζεται να στηρίζουμε την σωτηρία μας, την ζωή μας και την εξέλιξή μας σε ανθρώπους που θέλουν να μπουν στην ζωή μας και να μας επιβάλουν τον δικό τους τρόπο. Δεν χρειάζονται όλα αυτά. Άλλο να συνεργάζεσαι και άλλο κάποιος να σε χειραγωγεί. Είναι γραφικό εξάλλου, «ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους.» (Ματθ. 5:45). Αρκεί να το ζητήσεις, αρκεί να προσευχηθείς και ο Θεός θα σε ακούσει, θα μας ακούσει. Αυτή την αγάπη όμως του Θεού, δεν την αναγνωρίζουν όλοι. Μάλιστα αυτοί που δεν την καταλαβαίνουν ή δεν την κατανοούν, συνέχεια λένε «γιατί να γίνει αυτό, γιατί να γίνει το άλλο, κτλ.», πάντα τους συνοδεύει ένα γιατί.
Άλλοι άνθρωποι δεν είναι ποτέ ευχαριστημένοι, συνέχεια θέλουν περισσότερα, στο τέλος γίνονται άφρονες και άπληστοι, ζουν εις βάρος των άλλων και στόχο έχουν μόνο τον εαυτό τους. Αυτοί οι άνθρωποι τα βάζουν με τον Θεό και με τους ανθρώπους, πάντα λένε «οι άλλοι φταίνε, συνέχεια θέλω και αυτό, συνέχεια θέλω και το άλλο». Τελευταία υπάρχουν οι άνθρωποι που την καταλαβαίνουν την αγάπη του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι του Θεού, απλά δεν ζητάνε τίποτα, είναι καταυποχρεωμένοι. Και γι’ αυτό αυτοί οι άνθρωποι, όταν μιλούν, πάντα τους ακούς να λένε «δόξα τω Θεώ», και κλείνουν με ένα «σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, αμήν». Σε ποια μερίδα ανήκουμε; Ας αναλογιστούμε και ας αλλάξουμε στάση ζωής, θέση ζωής ως προς το θέλημα του Θεού. Εξάλλου θέωση κατέχει αυτός που δεν βλέπει λάθη στον Θεό και στον αδελφό, αλλά όλα και όλους τους δικαιολογεί. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ό,τι συμβαίνει ή ό,τι βλέπουν, το κρίνουν αρνητικά, θυμώνουν, κλπ. ενώ οι άνθρωποι του Θεού, όταν βλέπουν κάτι ή συμβαίνει κάτι, το διεργάζονται, το επεξεργάζονται και μέσα από αυτό αντλούν σοφία, και μάλιστα και σε πολλές περιπτώσεις και μέσα από το αρνητικό, είναι γραφικό «μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.» (Ρωμ. 12:21), Γένοιτο, γένοιτο, αμήν.