Τις αρετές μας θα εκτιμήσει ο Θεός και όχι τις ικανότητές μας.

Τις αρετές μας θα εκτιμήσει ο Θεός και όχι τις ικανότητές μας.

Ποιός χριστιανός; Ποιός άνθρωπος του Θεού; Πολλές φορές λέμε με έμφαση στους συνανθρώπους μας ότι είμαστε χριστιανοί ή ότι γνωρίζουμε για τον Χριστό πολλά πράγματα ή ότι έχουμε πολλές εμπειρίες, και μάλιστα θέλουμε να διδάξουμε και τους άλλους. Όμως η ζωή που ζούμε, μας προδίδει, διότι συνέχεια πέφτουμε σε λάθη, αφού αυτά που κάνουμε, δεν έχουν σχέση με την διδασκαλία του Χριστού μας, με το Λόγο του και το έργο του και ο λόγος, διότι συνέχεια απαιτούμε, γκρινιάζουμε, επιδιώκουμε με αθέμιτους τρόπους πράγματα που δεν μας ανήκουν ή δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε σωστά. Μάλιστα πολλές φορές θυμώνουμε εύκολα, λέμε ψέματα, κρίνουμε συνέχεια, ζηλεύουμε, έχουμε πονηρίες, εμφανίζουμε εωσφορικές, εγωιστικές συμπεριφορές κλπ. Αυτό δεν είναι χριστιανός, ούτε άνθρωπος του Θεού. Αυτό είναι και λέγεται υποκρισία. Θα πω με λίγα λόγια τι σημαίνει χριστιανός, τι σημαίνει άνθρωπος του Θεού και ποιό δρόμο πρέπει να ακολουθήσει σήμερα ο καθένας μας, ώστε εν συντομία να γίνει ο άνθρωπος του Θεού, να γίνει ο χριστιανός που λείπει σήμερα από τον κόσμο. Αν δεν νιώθουμε έτσι, όπως θα αναφέρω παρακάτω, τότε θα δείξουμε τον τρόπο στο να μπορέσει αυτός που έχει καλή πρόθεση, ο άνθρωπος του Θεού, ο χριστιανός που φέρει άξια το όνομα Χριστός στη ζωή του, να βρει τον δρόμο του προς την θέωση και την απόλυτη ένωσή του με τον Πατέρα - Θεό. Αδέλφια μου, χριστιανός σημαίνει φως, σημαίνει πόλη κτισμένη πάνω όρους που εντυπωσιάζει, που έλκει, που φωτίζει, που φανερώνει τον δρόμο για την οδό της ζωής. Χριστιανός σημαίνει ελπίδα, σημαίνει ζώσα πίστη, σημαίνει ελεύθερος από πάθη, αδυναμίες, μικρότητες κλπ. Χριστιανός σημαίνει θετικός σε όλες τις δραστηριότητές του και συνδιαλλαγές του. Μάλιστα, αν δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα που περιμένει, απλά αλλάζει στάση και δέχεται το αποτέλεσμα, διότι εμπιστεύεται τον Θεό. Γι' αυτόν τον χριστιανό, τα πάντα συνεργούν στο αγαθό. Με αυτόν τον τρόπο πάντα βγαίνει κερδισμένος, πάντα βγαίνει νικητής. Χριστιανός σημαίνει σιωπή, χριστιανός σημαίνει διαφορετικός τρόπος σκέψης, χριστιανός σημαίνει μεγαλόψυχος, δηλαδή δεν ζει μόνο για τον ίδιο αλλά και για τους άλλους. Χριστιανός σημαίνει ζεστασιά, σημαίνει χαρά, σημαίνει καλοσύνη, σημαίνει σοφία Θεού η οποία γίνεται με την πάροδο του χρόνου συναρπάζουσα και ο λόγος, διότι ο εγκέφαλός του δουλεύει και ζει αρμονικά με τον Λόγο του Θεού και τις αρχές αυτού. Ο λόγος του χριστιανού, είναι πάντα του Θεού, είναι επίκαιρος, σοφός, γεμάτος με ενέργεια. 

Μάλιστα, όταν χτυπήσει στα αυτιά όποιου βρίσκεται σε αδιέξοδο, γίνεται αιτία να πατήσει αυτός για εκείνον τα κουμπιά που τον περνούν από τον θάνατο και τον φέρνουν στην ζωή, από το αδιέξοδο στην λύση, από την ασθένεια στην θεραπεία, από την σκλαβιά στην ελευθερία. Οι αποσκευές του χριστιανού δεν είναι υλικές αλλά όλες είναι πνευματικές, αφού όπου και να πάει, με την σοφία αυτή που έχει εξασφαλίσει, νιώθει σαν πούπουλο. Ο χριστιανός δεν πατάει αλλά πετάει, ο χριστιανός δεν κουβαλάει φορτία. Μάλιστα αν τον συναντήσεις, έχει τον τρόπο να ξεφορτώσει και το δικό σου φορτίο. Ο χριστιανός, όταν τον συναντήσεις, αν θελήσεις και του επιτρέψεις να σου πει έστω δυο λόγια, αυτά θα είναι ικανά να σου αλλάξουν τις λάθος σκέψεις που σε ταλαιπωρούν για μέρες και να φέρουν ειρήνη για μέρες. Ο χριστιανός δεν μιλάει πολύπλοκα, μπερδεμένα, δεν φοβίζει, δεν απειλεί, δεν εκβιάζει, έχει ευλογημένο λόγο, αγιοπνευματικό λόγο, μιλάει ευχάριστα, δεν μιλάει για τον διάβολο, διότι είναι ερωτευμένος με τον Θεό. Ο χριστιανός σε δέχεται όπως είσαι, μιλάει απλά, μιλάει γερά και πατά δυνατά αφού έχει σαν βάση την ταπεινοφροσύνη. Ο ταπεινός χριστιανός διακρίνεται παντού, και στα λόγια του, και στο βάδισμά του, και στο φαγητό του, και στον ύπνο του. Ο ταπεινός χριστιανός δεν διαπληκτίζεται, δεν θυμώνει, δεν νευριάζει, δεν διεκδικεί. Προκειμένου να χάσει την ειρήνη και την γαλήνη του και να τα χαλάσει με τον Θεό, παραιτείται, κάθεται στην άκρη και ζει στην ταπείνωση του Κυρίου του, του Θεού του. Άπειρα είναι τα χαρίσματα και οι ευλογίες που εξασφάλισε ο άνθρωπος του Θεού. Μάλιστα ο χριστιανός γνωρίζει, ότι όλα αυτά του τα εξασφάλισε η σοφία του Θεού. Γι' αυτόν τον χριστιανό, ο Λόγος του Θεού έγινε η εξουσία του λόγου του ανθρώπου του Θεού. Χριστιανός σημαίνει γλυκός, χαρούμενος, ευτυχισμένος, γεμάτος ενέργεια. Χριστιανός σημαίνει δοτικός, σημαίνει ευγενικός, σημαίνει ανώτερο πνευματικό, μορφωτικό, ψυχολογικό, συναισθηματικό, αγιοπνευματικό επίπεδο. Χριστιανός σημαίνει ανοιχτός σε όλους. 

Ο χριστιανός δεν ανήκει σε δόγματα ή ομάδες ή οργανώσεις ή διάφορες εκκλησίες, δεν έχει συγκεκριμένους φίλους ή λίγους ομοϊδεάτες. Ο χριστιανός, αν ανήκει κάπου, διότι όλοι κάπου ανήκουμε (σε δόγματα εννοώ), δεν υπηρετεί το δόγμα του με φανατισμό κρίνοντας τους άλλους, διότι ο χριστιανός, ο άνθρωπος του Θεού αγκαλιάζει τον κόσμο ολόκληρο. Ο χριστιανός ανήκει μόνο στον Θεό. Ο χριστιανός, αφού ανήκει μόνο στον Χριστό, αποφεύγει την κρίση. Ο χριστιανός δεν κρίνει κανέναν, όλα τα δέχεται, όλα τα σέβεται, και ο λόγος, διότι γνωρίζει ότι όλα είναι πνευματικά στάδια. Ο χριστιανός, ο άνθρωπος του Θεού ανήκει στην αγάπη, υπηρετεί αυτή και με αυτή απολαμβάνει την ζωή, τον Θεό, τον κόσμο ολόκληρο. Ο χριστιανός συνδιαλέγεται καθημερινά με τον Θεό. Ο χριστιανός είναι ταπεινός και γι' αυτό έχει ακατάπαυστη δραστηριότητα, από την οποία εξασφαλίζει για τον εαυτό του και για τους φίλους του πολλές ευλογίες. Ο χριστιανός δεν γκρινιάζει και ο λόγος, διότι έμαθε να περιμένει. Ο χριστιανός, ο άνθρωπος του Θεού σπουδάζει συνέχεια την σοφία του Θεού και τον άνθρωπο. Ο χριστιανός προσεύχεται αδιάλειπτα, δεν το βάζει κάτω. Χριστιανός με λίγα λόγια είναι μια άλλη πάστα ανθρώπου, αφού έχει λύσεις και η χαρά που δημιουργεί είναι πάντα μοναδική, αφού γίνεται ανεκλάλητη στην ζωή του και στην ζωή των άλλων. Ο χριστιανός μελετά, προσεύχεται, ομολογεί την πίστη του, εκδηλώνει αυτή με έργα αγάπης. Χριστιανός σημαίνει ταπείνωση, σημαίνει άνθρωπος με νου Χριστού και αρχές Θεού, «ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν» (Ματθ. 20:28). Εύχομαι να καταλάβουμε την αξία του χριστιανού. Ο Απ. Παύλος αναφέρει κάτι θαυμαστό που χαρακτηρίζει τον χριστιανό και αυτό είναι στους Ρωμαίους, στο κεφάλαιο 8, στίχο 35-39 «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν». 

Ο τρόπος να γίνουμε άνθρωποι του Θεού είναι ένας και είναι μονόδρομος. Ο χριστιανός, για να πετύχει τα παραπάνω, πρέπει μέσα από την ελεύθερη βούλησή του, να συνδιαλέγεται καθημερινά, νυχθημερόν με τις αρχές του Θεού, να συνδιαλέγεται καθημερινά με το θετικό, με την ζωή, με την αγάπη. Ο χριστιανός είναι μια δεξαμενή που γεμίζει με σοφία Θεού και γίνεται μία βρύση που τρέχει σοφία Θεού. Κάνοντας αυτά σε καθημερινή βάση, ένας που θέλει να φέρει το όνομα χριστιανός, θα βρει γρήγορα αυτό που ψάχνει, τον Θεό. Που θα τον βρει; Απλά μέσα του. Με αυτόν τον τρόπο ανασταίνει τον Θεό μέσα του. Στην συνέχεια, αυτό που πρώτα φαντάζεται μακρινό, αδιανόητο, τώρα το βλέπει μέσα του. Έπειτα η χαρά γίνεται ανεκλάλητη. Αν τώρα ένας σήμερα είναι «δόξα τω Θεώ» και αύριο «Παναγία βοήθα» ή «πού είναι ο Θεός;» ή «γιατί ο Θεός επέτρεψε αυτό ή το άλλο;», τότε μπαίνει σε ξένα χωράφια, σε ξένα μονοπάτια και δρόμους καταστροφικούς. Αυτός που βλέπει γύρω του αρνητικά και κρίνει τον Θεό, να θυμάται «ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται» (Ματθ. 6:23) καθώς «ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Ματθ. 7:5). Αυτός ο άνθρωπος που μοιράζεται, που κάνει δεύτερες και τρίτες σκέψεις εξωγραφικές, δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει ο άνθρωπος του Θεού, είναι γραφικό, «μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν» (Ρωμ. 12:21). Καθημερινά να προσθέτουμε μόνο καλό, οι δεύτερες σκέψεις θα μας οδηγήσουν αλλού. Πού αλλού; Στα χέρια του πονηρού, μη γένοιτο. Οι δεύτερες σκέψεις να καταργηθούν αμέσως. Η ζωή έχει ένα δρόμο και αυτός λέγεται Χριστός. 

Ο Χριστός είναι το φως του κόσμου. Κάτω από όλες τις συνθήκες εργαζόταν στο να κάνει το θέλημα του Θεού. Αυτός ο στόχος, αυτή η δραστηριότητα, τον έκανε ένα με τον Πατέρα και σήμερα γίνεται ο Χριστός, το κέντρο σύγκλισης όλων όσων ψάχνουν τον Θεό, την ζωή, την χαρά, την αγάπη, την αφθαρσία. Ο χριστιανός ακόμα εργάζεται καθημερινά για να εξασφαλίσει καρπούς του Αγίου Πνεύματος, σημεία, χαρίσματα, ιδιότητες. Για να γίνεις χριστιανός, θα χρειαστείς αφιέρωση, σιωπή, σπουδή, ο Κύριος είπε «ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν» (Ματθ. 16:25). Όλα αυτά που υπάρχουν μέσα στον Λόγο του Θεού, βοηθάνε τον άνθρωπο του Θεού στην ζωή αυτή να εκπληρώσει τους στόχους του. Ήρθε η ώρα να γίνουμε αυτό το οποίο είδε ο Χριστός πάνω από τον σταυρό και που δια του οποίου έδωσε την ζωή του λύτρον αντί πολλών και που δεν είναι άλλο από το να κάνει τον άνθρωπο κληρονόμο Θεού, συγκληρονόμο Χριστού αλλά και συμμέτοχο της δόξης αυτού του Θεού. Ένα χρειάζεται για την απόλυτη και σίγουρη επιτυχία στο να γίνουμε παιδιά Θεού. Αυτό είναι καλή πρόθεση και θέληση. Στην συνέχεια υπομονή και επιμονή πάνω στις αρχές του Λόγου του Θεού, διότι είναι γραφικό «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν» (Λουκ. 21:19) καθώς «ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. 24:13) καθώς «Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής» (Αποκάλυψη 2:7). Μάλιστα αυτός ο χριστιανός που ζει με αρχές το «ευ ζην», σιγά - σιγά καταφέρνει να φύγουν όλα τα ψέματα ή τα παραμύθια που δημιούργησε η πτώση μας τον καιρό της άγνοιας μέσα μας. Ακόμα από αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, που εισήλθε στο μονοπάτι της ζωής του θετικού, φεύγουν οι αρρώστιες και τα προβλήματα. Έχει αποδειχθεί ότι με τον Θεό στην ζωή μας, όλα όσα κατέστρεψε ο διάβολος, ο Θεός τα ζωοποιεί, τα ανασταίνει. Σιγά - σιγά φεύγουν ή μάλλον απομακρύνονται οι πειρασμοί και οι δυσκολίες αλλά και οι δοκιμασίες. Χρειάζεται, όσο καιρό υπάρχουν κάποια εμπόδια, να τα αντιμετωπίζει ο χριστιανός, ο άνθρωπος του Θεού με πλήρη πεποίθηση και εμπιστοσύνη ότι όλα τα κατευθύνει η αγάπη του Θεού και ότι μπορεί με τη δύναμη του Θεού να τα ξεπεράσει. Ο Θεός υπάρχει, μην απελπιζόμαστε. Τα σκάνδαλα έρχονται για να φανούν οι αληθινοί χριστιανοί.  Αν καμιά φορά κάποιος συναντήσει έναν πειρασμό ή του έρθει μια δοκιμασία ή δεν του φερθεί καλά κάποιος, δεν του μιλήσει καλά, να πει «Τι ωραία που είναι! Ευχαριστώ Θεέ μου. Επέτρεψες να συμβεί αυτό για να βλέπω καλύτερα τον εαυτό μου ή για να δυναμώσω στην πίστη, στην αγάπη». Άμα κατορθώσουμε και αποτυπώσουμε στην σκέψη μας, στην καρδιά μας και στην ζωή μας τον σταυρό του Κυρίου, την θυσία του, το έργο του, γενικότερα τον Εσταυρωμένο Ιησού Χριστό, όποια δυσκολία κι αν συναντήσουμε, θα την ξεπεράσουμε, δεν θα σταθούμε πουθενά, όλα θα τα ξεπεράσουμε. Ιησούς! Υπάρχει καλύτερο όνομα από αυτό; Υπάρχει καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση από αυτό; Όχι. Γι' αυτό χρειάζεται το όνομά του να είναι τυπωμένο στο κέντρο της ζωής μας. Και όταν παραχωρήσει ένα πρόβλημα ή έναν πόνο στην ζωή μας, να γνωρίζουμε ότι ο πόνος, το πρόβλημα είναι ένα ανεκτίμητης αξίας μαργαριτάρι που το έστειλε στην ζωή μας για να μας συμπληρώσει ελλείποντα, για να μας δυναμώσει, για να μας εξελίξει πνευματικά. Μάλιστα έχει αποδειχθεί, ότι χρειάζεται εσωτερική καλλιέργεια για να αγαπήσουμε τα δύσκολα σημεία που θα έρθουν στην ζωή μας, και ο λόγος είναι διότι αυτά οικοδομούν, αυτά ζωοποιούν. 

Χριστιανέ, αυτό που σήμερα αντιλαμβάνεσαι ως πρόβλημα, να ξέρεις ότι είναι ο κρίκος που σε ενώνει με τον Θεό. Να καταλάβουμε ότι χωρίς Χριστό στην ζωή μας, είτε πέντε χρόνια ζήσει κανείς είτε εκατόν πέντε, δεν έχει σημασία. Ακόμα και αν κερδίσουμε όλον τον κόσμο, να καταλάβουμε ότι αξία έχει να είναι ο Χριστός στην ζωή μας, γιατί μόνο αυτός δημιουργεί υγεία στην ψυχή, στο πνεύμα, στο σώμα, στις μεταξύ μας σχέσεις. Για να γίνουμε ο άνθρωπος του Θεού, θα χρειαστεί να καταλάβουμε τα εξής; (Τιμόθεος Α΄ 6:11-16) :«Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα. ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως· ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων. παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάντα καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν, τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν». Να θυμόμαστε πάντα, ότι ακόμη και όταν αδικούμαστε, να μην παραπονιόμαστε. Ευκαιρία είναι να βρούμε στην αδικία, τον Θεό, την αγάπη. Σκέψου χριστιανέ, κάθε φορά που αντιμετωπίζεις κάτι, τι λέει ο Χριστός, ο Λόγος. Πάρε την δύναμη από τον Λόγο και νίκα. Πολλές φορές στην ζωή μου έχω δειλιάσει, όμως κάθε φορά που κάτι με φρέναρε, άκουγα την φωνή του Θεού, «καλός ο αγώνας σου Θωμά, ωραίος, αλλά αν δεν ξεπεράσεις αυτό που σήμερα σε εμποδίζει, δεν θα γίνεις σαν εμένα». Έτσι καταλάβαινα ότι πρέπει να ξεπεράσω αυτό που μπήκε μπροστά μου, σκάνδαλο, υλικό στοιχείο, ασθένεια, πόνος, οτιδήποτε. Πως θα το ξεπεράσω; Απλά με προσευχή, αδιάλειπτη προσευχή. Έχουμε παράδειγμα τον Χριστό. Ο Κύριος καρφώθηκε πάνω στο Σταυρό. Κι όμως «εσιώπα». Εμείς γιατί διαμαρτυρόμαστε; Άλλωστε «μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ» (Ματθ. 5:11). Και να αδικείται ακόμα ο πνευματικός άνθρωπος, δεν βλάπτεται όταν δεν μιλάει. Βλέπει τον εαυτόν του καλύτερα, ευχαριστεί τον Θεό και κοιτάζει, μήπως κάποια αδυναμία κρύβεται μέσα του και του κάνει ζημιά στην πνευματική του πορεία. Η αδικία πάντοτε χωρίζει εκείνους που αδικούν, από τον δίκαιο Θεό και τους οδηγεί στη αποξένωση. Μην πολεμάμε το κακό, αυτό θα ηττηθεί μόνο του. Αν θέλουμε να το πολεμήσουμε, ένας είναι ο τρόπος, «μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν» (Ρωμ. 12:21) Ας είμαστε αδικημένοι, παρά δικαιωμένοι. Αν είμαστε αδικημένοι, θα έχουμε μισθό από τον Θεό. Το ωραιότερο και αγιότερο δώρο του Θεού είναι ο χρόνος της ζωής του ανθρώπου στην γη, τον οποίο χρόνο, αν τον αξιοποιήσει ο άνθρωπος, θα βρει τον Θεό και θα ζήσει την θέωση . Καταλήγουμε, αν θέλουμε σύντομα να δούμε τον Θεό, να ζούμε με τον Θεό, να γνωρίσουμε τον Θεό, να σταματήσουμε όλες τις κακές, τις αρνητικές σκέψεις και να συλλέγουμε καθημερινά μόνο το καλό. Καθημερινή συνδιαλλαγή με τον Θεό να έχουμε. Αυτός είναι ο δρόμος της ζωής και της αφθαρσίας. Ο Θεός, όταν έδωσε τον νόμο στον Μωυσή, του είπε ότι σήμερα σας δόθηκε ο δρόμος που οδηγεί στην ζωή, εσείς επιλέξτε ό,τι θέλετε, ζωή ή θάνατο, «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας» (Β Κορ. 6:2). Ας γίνουμε ο άνθρωπος του Θεού. Στην Φωνή Θεού Αφθαρσία συστήνουμε την σιωπή, την προσευχή, την συνεχόμενη σπουδή πάνω σε ό,τι είναι θετικό. Άμα σταματήσουμε τους εγωισμούς, τις πονηρίες, τις κρίσεις, τις κακές ή απαιτητικές διεκδικήσεις αλλά και τις σκέψεις, να ξέρουμε ότι το μυαλό θα αρχίσει να παράγει ζωή. Εν συντομία, άμα κάποιος σταματήσει να σκέφτεται αρνητικά, να ξέρει ότι το μυαλό του θα βρει μόνο του την λύση σε ό,τι τον απασχολεί, σε όποιο πρόβλημα υγείας, βιολογικό ή πνευματικό έχει σήμερα, και ο λόγος, διότι ο Θεός μέσα σε αυτό ενεφύσησε πνεύμα ζωοποιόν. Το αν σήμερα δεν κάνει την εμφάνισή του, είναι διότι από μικρά παιδιά ζούμε το λάθος. Εύχομαι ο κάθε μαθητής του Χριστού και υπηρέτης της αγάπης, να βρει τον Θεό, την αλήθεια, την ζωή. Όλοι εμείς είμαστε η γη, ο Θεός είναι ο ουρανός. Ας μάθει η γη, εμείς όλοι, να ακούμε τον ουρανό που σημαίνει τον τριαδικό Θεό.